LXX: Ezek.

'Ιεζεκιὴλ

^1:1 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ τριακοστω̨̃ ἔτει ἐν τω̨̃ τετάρτω̨ μηνὶ πέμπτη̨ του̃ μηνὸς καὶ ἐγὼ ἤμην ἐν μέσω̨ τη̃ς αἰχμαλωσίας ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ καὶ ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοί καὶ εἰ̃δον ὁράσεις θεου̃

^1:2 πέμπτη̨ του̃ μηνός του̃το τὸ ἔτος τὸ πέμπτον τη̃ς αἰχμαλωσίας του̃ βασιλέως Ιωακιμ

^1:3 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ιεζεκιηλ υἱὸν Βουζι τὸν ἱερέα ἐν γη̨̃ Χαλδαίων ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου

^1:4 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ πνευ̃μα ἐξαι̃ρον ἤρχετο ἀπὸ βορρα̃ καὶ νεφέλη μεγάλη ἐν αὐτω̨̃ καὶ φέγγος κύκλω̨ αὐτου̃ καὶ πυ̃ρ ἐξαστράπτον καὶ ἐν τω̨̃ μέσω̨ αὐτου̃ ὡς ὅρασις ἠλέκτρου ἐν μέσω̨ του̃ πυρὸς καὶ φέγγος ἐν αὐτω̨̃

^1:5 καὶ ἐν τω̨̃ μέσω̨ ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων ζώ̨ων καὶ αὕτη ἡ ὅρασις αὐτω̃ν ὁμοίωμα ἀνθρώπου ἐπ' αὐτοι̃ς

^1:6 καὶ τέσσαρα πρόσωπα τω̨̃ ἑνί καὶ τέσσαρες πτέρυγες τω̨̃ ἑνί

^1:7 καὶ τὰ σκέλη αὐτω̃ν ὀρθά καὶ πτερωτοὶ οἱ πόδες αὐτω̃ν καὶ σπινθη̃ρες ὡς ἐξαστράπτων χαλκός καὶ ἐλαφραὶ αἱ πτέρυγες αὐτω̃ν

^1:8 καὶ χεὶρ ἀνθρώπου ὑποκάτωθεν τω̃ν πτερύγων αὐτω̃ν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτω̃ν καὶ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν τω̃ν τεσσάρων

^1:9 οὐκ ἐπεστρέφοντο ἐν τω̨̃ βαδίζειν αὐτά ἕκαστον κατέναντι του̃ προσώπου αὐτω̃ν ἐπορεύοντο

^1:10 καὶ ὁμοίωσις τω̃ν προσώπων αὐτω̃ν πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ πρόσωπον λέοντος ἐκ δεξιω̃ν τοι̃ς τέσσαρσιν καὶ πρόσωπον μόσχου ἐξ ἀριστερω̃ν τοι̃ς τέσσαρσιν καὶ πρόσωπον ἀετου̃ τοι̃ς τέσσαρσιν

^1:11 καὶ αἱ πτέρυγες αὐτω̃ν ἐκτεταμέναι ἄνωθεν τοι̃ς τέσσαρσιν ἑκατέρω̨ δύο συνεζευγμέναι πρὸς ἀλλήλας καὶ δύο ἐπεκάλυπτον ἐπάνω του̃ σώματος αὐτω̃ν

^1:12 καὶ ἑκάτερον κατὰ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπορεύετο οὑ̃ ἂν ἠ̃ν τὸ πνευ̃μα πορευόμενον ἐπορεύοντο καὶ οὐκ ἐπέστρεφον

^1:13 καὶ ἐν μέσω̨ τω̃ν ζώ̨ων ὅρασις ὡς ἀνθράκων πυρὸς καιομένων ὡς ὄψις λαμπάδων συστρεφομένων ἀνὰ μέσον τω̃ν ζώ̨ων καὶ φέγγος του̃ πυρός καὶ ἐκ του̃ πυρὸς ἐξεπορεύετο ἀστραπή

^1:15 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ τροχὸς εἱ̃ς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἐχόμενος τω̃ν ζώ̨ων τοι̃ς τέσσαρσιν

^1:16 καὶ τὸ εἰ̃δος τω̃ν τροχω̃ν ὡς εἰ̃δος θαρσις καὶ ὁμοίωμα ἓν τοι̃ς τέσσαρσιν καὶ τὸ ἔργον αὐτω̃ν ἠ̃ν καθὼς ἂν εἴη τροχὸς ἐν τροχω̨̃

^1:17 ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτω̃ν ἐπορεύοντο οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτὰ

^1:18 οὐδ' οἱ νω̃τοι αὐτω̃ν καὶ ὕψος ἠ̃ν αὐτοι̃ς καὶ εἰ̃δον αὐτά καὶ οἱ νω̃τοι αὐτω̃ν πλήρεις ὀφθαλμω̃ν κυκλόθεν τοι̃ς τέσσαρσιν

^1:19 καὶ ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι τὰ ζω̨̃α ἐπορεύοντο οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτω̃ν καὶ ἐν τω̨̃ ἐξαίρειν τὰ ζω̨̃α ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ἐξή̨ροντο οἱ τροχοί

^1:20 οὑ̃ ἂν ἠ̃ν ἡ νεφέλη ἐκει̃ τὸ πνευ̃μα του̃ πορεύεσθαι ἐπορεύοντο τὰ ζω̨̃α καὶ οἱ τροχοὶ καὶ ἐξή̨ροντο σὺν αὐτοι̃ς διότι πνευ̃μα ζωη̃ς ἠ̃ν ἐν τοι̃ς τροχοι̃ς

^1:21 ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτὰ ἐπορεύοντο καὶ ἐν τω̨̃ ἑστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν καὶ ἐν τω̨̃ ἐξαίρειν αὐτὰ ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ἐξή̨ροντο σὺν αὐτοι̃ς ὅτι πνευ̃μα ζωη̃ς ἠ̃ν ἐν τοι̃ς τροχοι̃ς

^1:22 καὶ ὁμοίωμα ὑπὲρ κεφαλη̃ς αὐτοι̃ς τω̃ν ζώ̨ων ὡσεὶ στερέωμα ὡς ὅρασις κρυστάλλου ἐκτεταμένον ἐπὶ τω̃ν πτερύγων αὐτω̃ν ἐπάνωθεν

^1:23 καὶ ὑποκάτω του̃ στερεώματος αἱ πτέρυγες αὐτω̃ν ἐκτεταμέναι πτερυσσόμεναι ἑτέρα τη̨̃ ἑτέρα̨ ἑκάστω̨ δύο συνεζευγμέναι ἐπικαλύπτουσαι τὰ σώματα αὐτω̃ν

^1:24 καὶ ἤκουον τὴν φωνὴν τω̃ν πτερύγων αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτὰ ὡς φωνὴν ὕδατος πολλου̃ καὶ ἐν τω̨̃ ἑστάναι αὐτὰ κατέπαυον αἱ πτέρυγες αὐτω̃ν

^1:25 καὶ ἰδοὺ φωνὴ ὑπεράνωθεν του̃ στερεώματος του̃ ὄντος ὑπὲρ κεφαλη̃ς αὐτω̃ν

^1:26 ὡς ὅρασις λίθου σαπφείρου ὁμοίωμα θρόνου ἐπ' αὐτου̃ καὶ ἐπὶ του̃ ὁμοιώματος του̃ θρόνου ὁμοίωμα ὡς εἰ̃δος ἀνθρώπου ἄνωθεν

^1:27 καὶ εἰ̃δον ὡς ὄψιν ἠλέκτρου ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος καὶ ἐπάνω καὶ ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος καὶ ἕως κάτω εἰ̃δον ὡς ὅρασιν πυρὸς καὶ τὸ φέγγος αὐτου̃ κύκλω̨

^1:28 ὡς ὅρασις τόξου ὅταν ἠ̨̃ ἐν τη̨̃ νεφέλη̨ ἐν ἡμέρα̨ ὑετου̃ οὕτως ἡ στάσις του̃ φέγγους κυκλόθεν αὕτη ἡ ὅρασις ὁμοιώματος δόξης κυρίου καὶ εἰ̃δον καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἤκουσα φωνὴν λαλου̃ντος

^2:1 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου στη̃θι ἐπὶ τοὺς πόδας σου καὶ λαλήσω πρὸς σέ

^2:2 καὶ ἠ̃λθεν ἐπ' ἐμὲ πνευ̃μα καὶ ἀνέλαβέν με καὶ ἐξη̃ρέν με καὶ ἔστησέν με ἐπὶ τοὺς πόδας μου καὶ ἤκουον αὐτου̃ λαλου̃ντος πρός με

^2:3 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ἐξαποστέλλω ἐγώ σε πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ τοὺς παραπικραίνοντάς με οἵτινες παρεπίκρανάν με αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρες αὐτω̃ν ἕως τη̃ς σήμερον ἡμέρας

^2:4 καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος

^2:5 ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθω̃σιν διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν καὶ γνώσονται ὅτι προφήτης εἰ̃ σὺ ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^2:6 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου μὴ φοβηθη̨̃ς αὐτοὺς μηδὲ ἐκστη̨̃ς ἀπὸ προσώπου αὐτω̃ν διότι παροιστρήσουσι καὶ ἐπισυστήσονται ἐπὶ σὲ κύκλω̨ καὶ ἐν μέσω̨ σκορπίων σὺ κατοικει̃ς τοὺς λόγους αὐτω̃ν μὴ φοβηθη̨̃ς καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτω̃ν μὴ ἐκστη̨̃ς διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^2:7 καὶ λαλήσεις τοὺς λόγους μου πρὸς αὐτούς ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθω̃σιν διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^2:8 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου ἄκουε του̃ λαλου̃ντος πρὸς σέ μὴ γίνου παραπικραίνων καθὼς ὁ οἰ̃κος ὁ παραπικραίνων χάνε τὸ στόμα σου καὶ φάγε ἃ ἐγὼ δίδωμί σοι

^2:9 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ χεὶρ ἐκτεταμένη πρός με καὶ ἐν αὐτη̨̃ κεφαλὶς βιβλίου

^2:10 καὶ ἀνείλησεν αὐτὴν ἐνώπιον ἐμου̃ καὶ ἐν αὐτη̨̃ γεγραμμένα ἠ̃ν τὰ ὄπισθεν καὶ τὰ ἔμπροσθεν καὶ ἐγέγραπτο εἰς αὐτὴν θρη̃νος καὶ μέλος καὶ οὐαί

^3:1 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου κατάφαγε τὴν κεφαλίδα ταύτην καὶ πορεύθητι καὶ λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ

^3:2 καὶ διήνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐψώμισέν με τὴν κεφαλίδα

^3:3 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου τὸ στόμα σου φάγεται καὶ ἡ κοιλία σου πλησθήσεται τη̃ς κεφαλίδος ταύτης τη̃ς δεδομένης εἰς σέ καὶ ἔφαγον αὐτήν καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ στόματί μου ὡς μέλι γλυκάζον

^3:4 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου βάδιζε εἴσελθε πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ καὶ λάλησον τοὺς λόγους μου πρὸς αὐτούς

^3:5 διότι οὐ πρὸς λαὸν βαθύχειλον καὶ βαρύγλωσσον σὺ ἐξαποστέλλη̨ πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ

^3:6 οὐδὲ πρὸς λαοὺς πολλοὺς ἀλλοφώνους ἢ ἀλλογλώσσους οὐδὲ στιβαροὺς τη̨̃ γλώσση̨ ὄντας ὡ̃ν οὐκ ἀκούση̨ τοὺς λόγους αὐτω̃ν καὶ εἰ πρὸς τοιούτους ἐξαπέστειλά σε οὑ̃τοι ἂν εἰσήκουσάν σου

^3:7 ὁ δὲ οἰ̃κος του̃ Ισραηλ οὐ μὴ θελήσωσιν εἰσακου̃σαί σου διότι οὐ βούλονται εἰσακούειν μου ὅτι πα̃ς ὁ οἰ̃κος Ισραηλ φιλόνεικοί εἰσιν καὶ σκληροκάρδιοι

^3:8 καὶ ἰδοὺ δέδωκα τὸ πρόσωπόν σου δυνατὸν κατέναντι τω̃ν προσώπων αὐτω̃ν καὶ τὸ νει̃κός σου κατισχύσω κατέναντι του̃ νείκους αὐτω̃ν

^3:9 καὶ ἔσται διὰ παντὸς κραταιότερον πέτρας μὴ φοβηθη̨̃ς ἀπ' αὐτω̃ν μηδὲ πτοηθη̨̃ς ἀπὸ προσώπου αὐτω̃ν διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^3:10 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου πάντας τοὺς λόγους οὓς λελάληκα μετὰ σου̃ λαβὲ εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ τοι̃ς ὠσίν σου ἄκουε

^3:11 καὶ βάδιζε εἴσελθε εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν πρὸς τοὺς υἱοὺς του̃ λαου̃ σου καὶ λαλήσεις πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἐὰν ἄρα ἐνδω̃σιν

^3:12 καὶ ἀνέλαβέν με πνευ̃μα καὶ ἤκουσα κατόπισθέν μου φωνὴν σεισμου̃ μεγάλου εὐλογημένη ἡ δόξα κυρίου ἐκ του̃ τόπου αὐτου̃

^3:13 καὶ εἰ̃δον φωνὴν πτερύγων τω̃ν ζώ̨ων πτερυσσομένων ἑτέρα πρὸς τὴν ἑτέραν καὶ φωνὴ τω̃ν τροχω̃ν ἐχομένη αὐτω̃ν καὶ φωνὴ του̃ σεισμου̃

^3:14 καὶ τὸ πνευ̃μα ἐξη̃ρέν με καὶ ἀνέλαβέν με καὶ ἐπορεύθην ἐν ὁρμη̨̃ του̃ πνεύματός μου καὶ χεὶρ κυρίου ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ κραταιά

^3:15 καὶ εἰση̃λθον εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν μετέωρος καὶ περιη̃λθον τοὺς κατοικου̃ντας ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ τοὺς ὄντας ἐκει̃ καὶ ἐκάθισα ἐκει̃ ἑπτὰ ἡμέρας ἀναστρεφόμενος ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^3:16 καὶ ἐγένετο μετὰ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας λόγος κυρίου πρός με λέγων

^3:17 υἱὲ ἀνθρώπου σκοπὸν δέδωκά σε τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ καὶ ἀκούση̨ ἐκ στόματός μου λόγον καὶ διαπειλήση̨ αὐτοι̃ς παρ' ἐμου̃

^3:18 ἐν τω̨̃ λέγειν με τω̨̃ ἀνόμω̨ θανάτω̨ θανατωθήση̨ καὶ οὐ διεστείλω αὐτω̨̃ οὐδὲ ἐλάλησας του̃ διαστείλασθαι τω̨̃ ἀνόμω̨ ἀποστρέψαι ἀπὸ τω̃ν ὁδω̃ν αὐτου̃ του̃ ζη̃σαι αὐτόν ὁ ἄνομος ἐκει̃νος τη̨̃ ἀδικία̨ αὐτου̃ ἀποθανει̃ται καὶ τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐκ χειρός σου ἐκζητήσω

^3:19 καὶ σὺ ἐὰν διαστείλη̨ τω̨̃ ἀνόμω̨ καὶ μὴ ἀποστρέψη̨ ἀπὸ τη̃ς ἀνομίας αὐτου̃ καὶ τη̃ς ὁδου̃ αὐτου̃ ὁ ἄνομος ἐκει̃νος ἐν τη̨̃ ἀδικία̨ αὐτου̃ ἀποθανει̃ται καὶ σὺ τὴν ψυχήν σου ῥύση̨

^3:20 καὶ ἐν τω̨̃ ἀποστρέφειν δίκαιον ἀπὸ τω̃ν δικαιοσυνω̃ν αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ παράπτωμα καὶ δώσω τὴν βάσανον εἰς πρόσωπον αὐτου̃ αὐτὸς ἀποθανει̃ται ὅτι οὐ διεστείλω αὐτω̨̃ καὶ ἐν ται̃ς ἁμαρτίαις αὐτου̃ ἀποθανει̃ται διότι οὐ μὴ μνησθω̃σιν αἱ δικαιοσύναι αὐτου̃ ἃς ἐποίησεν καὶ τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐκ τη̃ς χειρός σου ἐκζητήσω

^3:21 σὺ δὲ ἐὰν διαστείλη̨ τω̨̃ δικαίω̨ του̃ μὴ ἁμαρτει̃ν καὶ αὐτὸς μὴ ἁμάρτη̨ ὁ δίκαιος ζωη̨̃ ζήσεται ὅτι διεστείλω αὐτω̨̃ καὶ σὺ τὴν σεαυτου̃ ψυχὴν ῥύση̨

^3:22 καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου καὶ εἰ̃πεν πρός με ἀνάστηθι καὶ ἔξελθε εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐκει̃ λαληθήσεται πρὸς σέ

^3:23 καὶ ἀνέστην καὶ ἐξη̃λθον εἰς τὸ πεδίον καὶ ἰδοὺ ἐκει̃ δόξα κυρίου εἱστήκει καθὼς ἡ ὅρασις καὶ καθὼς ἡ δόξα ἣν εἰ̃δον ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου

^3:24 καὶ ἠ̃λθεν ἐπ' ἐμὲ πνευ̃μα καὶ ἔστησέν με ἐπὶ πόδας μου καὶ ἐλάλησεν πρός με καὶ εἰ̃πέν μοι εἴσελθε καὶ ἐγκλείσθητι ἐν μέσω̨ του̃ οἴκου σου

^3:25 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου ἰδοὺ δέδονται ἐπὶ σὲ δεσμοί καὶ δήσουσίν σε ἐν αὐτοι̃ς καὶ οὐ μὴ ἐξέλθη̨ς ἐκ μέσου αὐτω̃ν

^3:26 καὶ τὴν γλω̃σσάν σου συνδήσω καὶ ἀποκωφωθήση̨ καὶ οὐκ ἔση̨ αὐτοι̃ς εἰς ἄνδρα ἐλέγχοντα διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^3:27 καὶ ἐν τω̨̃ λαλει̃ν με πρὸς σὲ ἀνοίξω τὸ στόμα σου καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ὁ ἀκούων ἀκουέτω καὶ ὁ ἀπειθω̃ν ἀπειθείτω διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^4:1 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ σεαυτω̨̃ πλίνθον καὶ θήσεις αὐτὴν πρὸ προσώπου σου καὶ διαγράψεις ἐπ' αὐτὴν πόλιν τὴν Ιερουσαλημ

^4:2 καὶ δώσεις ἐπ' αὐτὴν περιοχὴν καὶ οἰκοδομήσεις ἐπ' αὐτὴν προμαχω̃νας καὶ περιβαλει̃ς ἐπ' αὐτὴν χάρακα καὶ δώσεις ἐπ' αὐτὴν παρεμβολὰς καὶ τάξεις τὰς βελοστάσεις κύκλω̨

^4:3 καὶ σὺ λαβὲ σεαυτω̨̃ τήγανον σιδηρου̃ν καὶ θήσεις αὐτὸ τοι̃χον σιδηρου̃ν ἀνὰ μέσον σου̃ καὶ ἀνὰ μέσον τη̃ς πόλεως καὶ ἑτοιμάσεις τὸ πρόσωπόν σου ἐπ' αὐτήν καὶ ἔσται ἐν συγκλεισμω̨̃ καὶ συγκλείσεις αὐτήν σημει̃όν ἐστιν του̃το τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ

^4:4 καὶ σὺ κοιμηθήση̨ ἐπὶ τὸ πλευρόν σου τὸ ἀριστερὸν καὶ θήσεις τὰς ἀδικίας του̃ οἴκου Ισραηλ ἐπ' αὐτου̃ κατὰ ἀριθμὸν τω̃ν ἡμερω̃ν πεντήκοντα καὶ ἑκατόν ἃς κοιμηθήση̨ ἐπ' αὐτου̃ καὶ λήμψη̨ τὰς ἀδικίας αὐτω̃ν

^4:5 καὶ ἐγὼ δέδωκά σοι τὰς δύο ἀδικίας αὐτω̃ν εἰς ἀριθμὸν ἡμερω̃ν ἐνενήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρας καὶ λήμψη̨ τὰς ἀδικίας του̃ οἴκου Ισραηλ

^4:6 καὶ συντελέσεις ταυ̃τα πάντα καὶ κοιμηθήση̨ ἐπὶ τὸ πλευρόν σου τὸ δεξιὸν καὶ λήμψη̨ τὰς ἀδικίας του̃ οἴκου Ιουδα τεσσαράκοντα ἡμέρας ἡμέραν εἰς ἐνιαυτὸν τέθεικά σοι

^4:7 καὶ εἰς τὸν συγκλεισμὸν Ιερουσαλημ ἑτοιμάσεις τὸ πρόσωπόν σου καὶ τὸν βραχίονά σου στερεώσεις καὶ προφητεύσεις ἐπ' αὐτήν

^4:8 καὶ ἐγὼ ἰδοὺ δέδωκα ἐπὶ σὲ δεσμούς καὶ μὴ στραφη̨̃ς ἀπὸ του̃ πλευρου̃ σου ἐπὶ τὸ πλευρόν σου ἕως οὑ̃ συντελεσθω̃σιν αἱ ἡμέραι του̃ συγκλεισμου̃ σου

^4:9 καὶ σὺ λαβὲ σεαυτω̨̃ πυροὺς καὶ κριθὰς καὶ κύαμον καὶ φακὸν καὶ κέγχρον καὶ ὄλυραν καὶ ἐμβαλει̃ς αὐτὰ εἰς ἄγγος ἓν ὀστράκινον καὶ ποιήσεις αὐτὰ σαυτω̨̃ εἰς ἄρτους καὶ κατ' ἀριθμὸν τω̃ν ἡμερω̃ν ἃς σὺ καθεύδεις ἐπὶ του̃ πλευρου̃ σου ἐνενήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρας φάγεσαι αὐτά

^4:10 καὶ τὸ βρω̃μά σου ὃ φάγεσαι ἐν σταθμω̨̃ εἴκοσι σίκλους τὴν ἡμέραν ἀπὸ καιρου̃ ἕως καιρου̃ φάγεσαι αὐτά

^4:11 καὶ ὕδωρ ἐν μέτρω̨ πίεσαι τὸ ἕκτον του̃ ιν ἀπὸ καιρου̃ ἕως καιρου̃ πίεσαι

^4:12 καὶ ἐγκρυφίαν κρίθινον φάγεσαι αὐτά ἐν βολβίτοις κόπρου ἀνθρωπίνης ἐγκρύψεις αὐτὰ κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν

^4:13 καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς του̃ Ισραηλ οὕτως φάγονται οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἀκάθαρτα ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν

^4:14 καὶ εἰ̃πα μηδαμω̃ς κύριε θεὲ του̃ Ισραηλ ἰδοὺ ἡ ψυχή μου οὐ μεμίανται ἐν ἀκαθαρσία̨ καὶ θνησιμαι̃ον καὶ θηριάλωτον οὐ βέβρωκα ἀπὸ γενέσεώς μου ἕως του̃ νυ̃ν οὐδὲ εἰσελήλυθεν εἰς τὸ στόμα μου πα̃ν κρέας ἕωλον

^4:15 καὶ εἰ̃πεν πρός με ἰδοὺ δέδωκά σοι βόλβιτα βοω̃ν ἀντὶ τω̃ν βολβίτων τω̃ν ἀνθρωπίνων καὶ ποιήσεις τοὺς ἄρτους σου ἐπ' αὐτω̃ν

^4:16 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ἰδοὺ ἐγὼ συντρίβω στήριγμα ἄρτου ἐν Ιερουσαλημ καὶ φάγονται ἄρτον ἐν σταθμω̨̃ καὶ ἐν ἐνδεία̨ καὶ ὕδωρ ἐν μέτρω̨ καὶ ἐν ἀφανισμω̨̃ πίονται

^4:17 ὅπως ἐνδεει̃ς γένωνται ἄρτου καὶ ὕδατος καὶ ἀφανισθήσεται ἄνθρωπος καὶ ἀδελφὸς αὐτου̃ καὶ τακήσονται ἐν ται̃ς ἀδικίαις αὐτω̃ν

^5:1 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ σεαυτω̨̃ ῥομφαίαν ὀξει̃αν ὑπὲρ ξυρὸν κουρέως κτήση̨ αὐτὴν σεαυτω̨̃ καὶ ἐπάξεις αὐτὴν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου καὶ ἐπὶ τὸν πώγωνά σου καὶ λήμψη̨ ζυγὸν σταθμίων καὶ διαστήσεις αὐτούς

^5:2 τὸ τέταρτον ἐν πυρὶ ἀνακαύσεις ἐν μέση̨ τη̨̃ πόλει κατὰ τὴν πλήρωσιν τω̃ν ἡμερω̃ν του̃ συγκλεισμου̃ καὶ λήμψη̨ τὸ τέταρτον καὶ κατακαύσεις αὐτὸ ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς καὶ τὸ τέταρτον κατακόψεις ἐν ῥομφαία̨ κύκλω̨ αὐτη̃ς καὶ τὸ τέταρτον διασκορπίσεις τω̨̃ πνεύματι καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτω̃ν

^5:3 καὶ λήμψη̨ ἐκει̃θεν ὀλίγους ἐν ἀριθμω̨̃ καὶ συμπεριλήμψη̨ αὐτοὺς τη̨̃ ἀναβολη̨̃ σου

^5:4 καὶ ἐκ τούτων λήμψη̨ ἔτι καὶ ῥίψεις αὐτοὺς εἰς μέσον του̃ πυρὸς καὶ κατακαύσεις αὐτοὺς ἐν πυρί ἐξ αὐτη̃ς ἐξελεύσεται πυ̃ρ καὶ ἐρει̃ς παντὶ οἴκω̨ Ισραηλ

^5:5 τάδε λέγει κύριος αὕτη ἡ Ιερουσαλημ ἐν μέσω̨ τω̃ν ἐθνω̃ν τέθεικα αὐτὴν καὶ τὰς κύκλω̨ αὐτη̃ς χώρας

^5:6 καὶ ἐρει̃ς τὰ δικαιώματά μου τη̨̃ ἀνόμω̨ ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ τὰ νόμιμά μου ἐκ τω̃ν χωρω̃ν τω̃ν κύκλω̨ αὐτη̃ς διότι τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο καὶ ἐν τοι̃ς νομίμοις μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοι̃ς

^5:7 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἡ ἀφορμὴ ὑμω̃ν ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν τω̃ν κύκλω̨ ὑμω̃ν καὶ ἐν τοι̃ς νομίμοις μου οὐκ ἐπορεύθητε καὶ τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐποιήσατε ἀλλ' οὐδὲ κατὰ τὰ δικαιώματα τω̃ν ἐθνω̃ν τω̃ν κύκλω̨ ὑμω̃ν οὐ πεποιήκατε

^5:8 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ποιήσω ἐν μέσω̨ σου κρίμα ἐνώπιον τω̃ν ἐθνω̃ν

^5:9 καὶ ποιήσω ἐν σοὶ ἃ οὐ πεποίηκα καὶ ἃ οὐ ποιήσω ὅμοια αὐτοι̃ς ἔτι κατὰ πάντα τὰ βδελύγματά σου

^5:10 διὰ του̃το πατέρες φάγονται τέκνα ἐν μέσω̨ σου καὶ τέκνα φάγονται πατέρας καὶ ποιήσω ἐν σοὶ κρίματα καὶ διασκορπιω̃ πάντας τοὺς καταλοίπους σου εἰς πάντα ἄνεμον

^5:11 διὰ του̃το ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος εἰ μὴ ἀνθ' ὡ̃ν τὰ ἅγιά μου ἐμίανας ἐν πα̃σιν τοι̃ς βδελύγμασίν σου κἀγὼ ἀπώσομαί σε οὐ φείσεταί μου ὁ ὀφθαλμός κἀγὼ οὐκ ἐλεήσω

^5:12 τὸ τέταρτόν σου ἐν θανάτω̨ ἀναλωθήσεται καὶ τὸ τέταρτόν σου ἐν λιμω̨̃ συντελεσθήσεται ἐν μέσω̨ σου καὶ τὸ τέταρτόν σου εἰς πάντα ἄνεμον σκορπιω̃ αὐτούς καὶ τὸ τέταρτόν σου ἐν ῥομφαία̨ πεσου̃νται κύκλω̨ σου καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτω̃ν

^5:13 καὶ συντελεσθήσεται ὁ θυμός μου καὶ ἡ ὀργή μου ἐπ' αὐτούς καὶ ἐπιγνώση̨ διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα ἐν ζήλω̨ μου ἐν τω̨̃ συντελέσαι με τὴν ὀργήν μου ἐπ' αὐτούς

^5:14 καὶ θήσομαί σε εἰς ἔρημον καὶ τὰς θυγατέρας σου κύκλω̨ σου ἐνώπιον παντὸς διοδεύοντος

^5:15 καὶ ἔση̨ στενακτὴ καὶ δηλαϊστὴ ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν τοι̃ς κύκλω̨ σου ἐν τω̨̃ ποιη̃σαί με ἐν σοὶ κρίματα ἐν ἐκδικήσει θυμου̃ μου ἐγὼ κύριος λελάληκα

^5:16 ἐν τω̨̃ ἐξαποστει̃λαί με τὰς βολίδας μου του̃ λιμου̃ ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔσονται εἰς ἔκλειψιν καὶ συντρίψω στήριγμα ἄρτου σου

^5:17 καὶ ἐξαποστελω̃ ἐπὶ σὲ λιμὸν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ τιμωρήσομαί σε καὶ θάνατος καὶ αἱ̃μα διελεύσονται ἐπὶ σέ καὶ ῥομφαίαν ἐπάξω ἐπὶ σὲ κυκλόθεν ἐγὼ κύριος λελάληκα

^6:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^6:2 υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὰ

^6:3 καὶ ἐρει̃ς τὰ ὄρη Ισραηλ ἀκούσατε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος τοι̃ς ὄρεσιν καὶ τοι̃ς βουνοι̃ς καὶ ται̃ς φάραγξιν καὶ ται̃ς νάπαις ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐφ' ὑμα̃ς ῥομφαίαν καὶ ἐξολεθρευθήσεται τὰ ὑψηλὰ ὑμω̃ν

^6:4 καὶ συντριβήσονται τὰ θυσιαστήρια ὑμω̃ν καὶ τὰ τεμένη ὑμω̃ν καὶ καταβαλω̃ τραυματίας ὑμω̃ν ἐνώπιον τω̃ν εἰδώλων ὑμω̃ν

^6:5 καὶ διασκορπιω̃ τὰ ὀστα̃ ὑμω̃ν κύκλω̨ τω̃ν θυσιαστηρίων ὑμω̃ν

^6:6 ἐν πάση̨ τη̨̃ κατοικία̨ ὑμω̃ν αἱ πόλεις ἐξερημωθήσονται καὶ τὰ ὑψηλὰ ἀφανισθήσεται ὅπως ἐξολεθρευθη̨̃ τὰ θυσιαστήρια ὑμω̃ν καὶ συντριβήσονται τὰ εἴδωλα ὑμω̃ν καὶ ἐξαρθήσεται τὰ τεμένη ὑμω̃ν

^6:7 καὶ πεσου̃νται τραυματίαι ἐν μέσω̨ ὑμω̃ν καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος

^6:8 ἐν τω̨̃ γενέσθαι ἐξ ὑμω̃ν ἀνασω̨ζομένους ἐκ ῥομφαίας ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ ἐν τω̨̃ διασκορπισμω̨̃ ὑμω̃ν ἐν ται̃ς χώραις

^6:9 καὶ μνησθήσονταί μου οἱ ἀνασω̨ζόμενοι ἐξ ὑμω̃ν ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν οὑ̃ ἠ̨χμαλωτεύθησαν ἐκει̃ ὀμώμοκα τη̨̃ καρδία̨ αὐτω̃ν τη̨̃ ἐκπορνευούση̨ ἀπ' ἐμου̃ καὶ τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς αὐτω̃ν τοι̃ς πορνεύουσιν ὀπίσω τω̃ν ἐπιτηδευμάτων αὐτω̃ν καὶ κόψονται πρόσωπα αὐτω̃ν ἐν πα̃σι τοι̃ς βδελύγμασιν αὐτω̃ν

^6:10 καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα

^6:11 τάδε λέγει κύριος κρότησον τη̨̃ χειρὶ καὶ ψόφησον τω̨̃ ποδὶ καὶ εἰπόν εὐ̃γε εὐ̃γε ἐπὶ πα̃σιν τοι̃ς βδελύγμασιν οἴκου Ισραηλ ἐν ῥομφαία̨ καὶ ἐν θανάτω̨ καὶ ἐν λιμω̨̃ πεσου̃νται

^6:12 ὁ ἐγγὺς ἐν ῥομφαία̨ πεσει̃ται ὁ δὲ μακρὰν ἐν θανάτω̨ τελευτήσει καὶ ὁ περιεχόμενος ἐν λιμω̨̃ συντελεσθήσεται καὶ συντελέσω τὴν ὀργήν μου ἐπ' αὐτούς

^6:13 καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι τοὺς τραυματίας ὑμω̃ν ἐν μέσω̨ τω̃ν εἰδώλων ὑμω̃ν κύκλω̨ τω̃ν θυσιαστηρίων ὑμω̃ν ἐπὶ πάντα βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ὑποκάτω δένδρου συσκίου οὑ̃ ἔδωκαν ἐκει̃ ὀσμὴν εὐωδίας πα̃σι τοι̃ς εἰδώλοις αὐτω̃ν

^6:14 καὶ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπ' αὐτοὺς καὶ θήσομαι τὴν γη̃ν εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς ὄλεθρον ἀπὸ τη̃ς ἐρήμου Δεβλαθα ἐκ πάσης τη̃ς κατοικίας καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος

^7:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^7:2 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου εἰπόν τάδε λέγει κύριος τη̨̃ γη̨̃ του̃ Ισραηλ πέρας ἥκει τὸ πέρας ἥκει ἐπὶ τὰς τέσσαρας πτέρυγας τη̃ς γη̃ς

^7:3 ἥκει τὸ πέρας

^7:4 ἐπὶ σὲ τὸν κατοικου̃ντα τὴν γη̃ν ἥκει ὁ καιρός ἤγγικεν ἡ ἡμέρα οὐ μετὰ θορύβων οὐδὲ μετὰ ὠδίνων

^7:5 νυ̃ν ἐγγύθεν ἐκχεω̃ τὴν ὀργήν μου ἐπὶ σὲ καὶ συντελέσω τὸν θυμόν μου ἐν σοὶ καὶ κρινω̃ σε ἐν ται̃ς ὁδοι̃ς σου καὶ δώσω ἐπὶ σὲ πάντα τὰ βδελύγματά σου

^7:6 οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός μου οὐδὲ μὴ ἐλεήσω διότι τὰς ὁδούς σου ἐπὶ σὲ δώσω καὶ τὰ βδελύγματά σου ἐν μέσω̨ σου ἔσονται καὶ ἐπιγνώση̨ διότι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ τύπτων

^7:7 νυ̃ν τὸ πέρας πρὸς σέ καὶ ἀποστελω̃ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ἐκδικήσω σε ἐν ται̃ς ὁδοι̃ς σου καὶ δώσω ἐπὶ σὲ πάντα τὰ βδελύγματά σου

^7:8 οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ σέ οὐδὲ μὴ ἐλεήσω διότι τὴν ὁδόν σου ἐπὶ σὲ δώσω καὶ τὰ βδελύγματά σου ἐν μέσω̨ σου ἔσται καὶ ἐπιγνώση̨ διότι ἐγὼ κύριος

^7:9 διότι τάδε λέγει κύριος

^7:10 ἰδοὺ τὸ πέρας ἥκει ἰδοὺ ἡμέρα κυρίου εἰ καὶ ἡ ῥάβδος ἤνθηκεν ἡ ὕβρις ἐξανέστηκεν

^7:11 καὶ συντρίψει στήριγμα ἀνόμου καὶ οὐ μετὰ θορύβου οὐδὲ μετὰ σπουδη̃ς

^7:12 ἥκει ὁ καιρός ἰδοὺ ἡ ἡμέρα ὁ κτώμενος μὴ χαιρέτω καὶ ὁ πωλω̃ν μὴ θρηνείτω

^7:13 διότι ὁ κτώμενος πρὸς τὸν πωλου̃ντα οὐκέτι μὴ ἐπιστρέψη̨ καὶ ἄνθρωπος ἐν ὀφθαλμω̨̃ ζωη̃ς αὐτου̃ οὐ κρατήσει

^7:14 σαλπίσατε ἐν σάλπιγγι καὶ κρίνατε τὰ σύμπαντα

^7:15 ὁ πόλεμος ἐν ῥομφαία̨ ἔξωθεν καὶ ὁ λιμὸς καὶ ὁ θάνατος ἔσωθεν ὁ ἐν τω̨̃ πεδίω̨ ἐν ῥομφαία̨ τελευτήσει τοὺς δὲ ἐν τη̨̃ πόλει λιμὸς καὶ θάνατος συντελέσει

^7:16 καὶ ἀνασωθήσονται οἱ ἀνασω̨ζόμενοι ἐξ αὐτω̃ν καὶ ἔσονται ἐπὶ τω̃ν ὀρέων πάντας ἀποκτενω̃ ἕκαστον ἐν ται̃ς ἀδικίαις αὐτου̃

^7:17 πα̃σαι χει̃ρες ἐκλυθήσονται καὶ πάντες μηροὶ μολυνθήσονται ὑγρασία̨

^7:18 καὶ περιζώσονται σάκκους καὶ καλύψει αὐτοὺς θάμβος καὶ ἐπὶ πα̃ν πρόσωπον αἰσχύνη ἐπ' αὐτούς καὶ ἐπὶ πα̃σαν κεφαλὴν φαλάκρωμα

^7:19 τὸ ἀργύριον αὐτω̃ν ῥιφήσεται ἐν ται̃ς πλατείαις καὶ τὸ χρυσίον αὐτω̃ν ὑπεροφθήσεται αἱ ψυχαὶ αὐτω̃ν οὐ μὴ ἐμπλησθω̃σιν καὶ αἱ κοιλίαι αὐτω̃ν οὐ μὴ πληρωθω̃σιν διότι βάσανος τω̃ν ἀδικιω̃ν αὐτω̃ν ἐγένετο

^7:20 ἐκλεκτὰ κόσμου εἰς ὑπερηφανίαν ἔθεντο αὐτὰ καὶ εἰκόνας τω̃ν βδελυγμάτων αὐτω̃ν ἐποίησαν ἐξ αὐτω̃ν ἕνεκεν τούτου δέδωκα αὐτὰ αὐτοι̃ς εἰς ἀκαθαρσίαν

^7:21 καὶ παραδώσω αὐτὰ εἰς χει̃ρας ἀλλοτρίων του̃ διαρπάσαι αὐτὰ καὶ τοι̃ς λοιμοι̃ς τη̃ς γη̃ς εἰς σκυ̃λα καὶ βεβηλώσουσιν αὐτά

^7:22 καὶ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ' αὐτω̃ν καὶ μιανου̃σιν τὴν ἐπισκοπήν μου καὶ εἰσελεύσονται εἰς αὐτὰ ἀφυλάκτως καὶ βεβηλώσουσιν αὐτά

^7:23 καὶ ποιήσουσι φυρμόν διότι ἡ γη̃ πλήρης λαω̃ν καὶ ἡ πόλις πλήρης ἀνομίας

^7:24 καὶ ἀποστρέψω τὸ φρύαγμα τη̃ς ἰσχύος αὐτω̃ν καὶ μιανθήσεται τὰ ἅγια αὐτω̃ν

^7:25 ἐξιλασμὸς ἥξει καὶ ζητήσει εἰρήνην καὶ οὐκ ἔσται

^7:26 οὐαὶ ἐπὶ οὐαὶ ἔσται καὶ ἀγγελία ἐπ' ἀγγελίαν ἔσται καὶ ζητηθήσεται ὅρασις ἐκ προφήτου καὶ νόμος ἀπολει̃ται ἐξ ἱερέως καὶ βουλὴ ἐκ πρεσβυτέρων

^7:27 ἄρχων ἐνδύσεται ἀφανισμόν καὶ αἱ χει̃ρες του̃ λαου̃ τη̃ς γη̃ς παραλυθήσονται κατὰ τὰς ὁδοὺς αὐτω̃ν ποιήσω αὐτοι̃ς καὶ ἐν τοι̃ς κρίμασιν αὐτω̃ν ἐκδικήσω αὐτούς καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος

^8:1 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἕκτω̨ ἔτει ἐν τω̨̃ πέμπτω̨ μηνὶ πέμπτη̨ του̃ μηνὸς ἐγὼ ἐκαθήμην ἐν τω̨̃ οἴκω̨ καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ιουδα ἐκάθηντο ἐνώπιόν μου καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου

^8:2 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ὁμοίωμα ἀνδρός ἀπὸ τη̃ς ὀσφύος αὐτου̃ καὶ ἕως κάτω πυ̃ρ καὶ ἀπὸ τη̃ς ὀσφύος αὐτου̃ ὑπεράνω ὡς ὅρασις ἠλέκτρου

^8:3 καὶ ἐξέτεινεν ὁμοίωμα χειρὸς καὶ ἀνέλαβέν με τη̃ς κορυφη̃ς μου καὶ ἀνέλαβέν με πνευ̃μα ἀνὰ μέσον τη̃ς γη̃ς καὶ ἀνὰ μέσον του̃ οὐρανου̃ καὶ ἤγαγέν με εἰς Ιερουσαλημ ἐν ὁράσει θεου̃ ἐπὶ τὰ πρόθυρα τη̃ς πύλης τη̃ς ἐσωτέρας τη̃ς βλεπούσης πρὸς βορρα̃ν οὑ̃ ἠ̃ν ἡ στήλη του̃ κτωμένου

^8:4 καὶ ἰδοὺ ἐκει̃ ἠ̃ν δόξα κυρίου θεου̃ Ισραηλ κατὰ τὴν ὅρασιν ἣν εἰ̃δον ἐν τω̨̃ πεδίω̨

^8:5 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ἀνάβλεψον τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς σου πρὸς βορρα̃ν καὶ ἀνέβλεψα τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς μου πρὸς βορρα̃ν καὶ ἰδοὺ ἀπὸ βορρα̃ ἐπὶ τὴν πύλην τὴν πρὸς ἀνατολάς

^8:6 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ἑώρακας τί οὑ̃τοι ποιου̃σιν ἀνομίας μεγάλας ποιου̃σιν ὡ̃δε του̃ ἀπέχεσθαι ἀπὸ τω̃ν ἁγίων μου καὶ ἔτι ὄψει ἀνομίας μείζονας

^8:7 καὶ εἰσήγαγέν με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τη̃ς αὐλη̃ς

^8:8 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ὄρυξον καὶ ὤρυξα καὶ ἰδοὺ θύρα μία

^8:9 καὶ εἰ̃πεν πρός με εἴσελθε καὶ ἰδὲ τὰς ἀνομίας ἃς οὑ̃τοι ποιου̃σιν ὡ̃δε

^8:10 καὶ εἰση̃λθον καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ μάταια βδελύγματα καὶ πάντα τὰ εἴδωλα οἴκου Ισραηλ διαγεγραμμένα ἐπ' αὐτου̃ κύκλω̨

^8:11 καὶ ἑβδομήκοντα ἄνδρες ἐκ τω̃ν πρεσβυτέρων οἴκου Ισραηλ καὶ Ιεζονιας ὁ του̃ Σαφαν ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν εἱστήκει πρὸ προσώπου αὐτω̃ν καὶ ἕκαστος θυμιατήριον αὐτου̃ εἰ̃χεν ἐν τη̨̃ χειρί καὶ ἡ ἀτμὶς του̃ θυμιάματος ἀνέβαινεν

^8:12 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ἑώρακας ἃ οἱ πρεσβύτεροι του̃ οἴκου Ισραηλ ποιου̃σιν ἕκαστος αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ κοιτω̃νι τω̨̃ κρυπτω̨̃ αὐτω̃ν διότι εἰ̃παν οὐχ ὁρα̨̃ ὁ κύριος ἐγκαταλέλοιπεν κύριος τὴν γη̃ν

^8:13 καὶ εἰ̃πεν πρός με ἔτι ὄψει ἀνομίας μείζονας ἃς οὑ̃τοι ποιου̃σιν

^8:14 καὶ εἰσήγαγέν με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τη̃ς πύλης οἴκου κυρίου τη̃ς βλεπούσης πρὸς βορρα̃ν καὶ ἰδοὺ ἐκει̃ γυναι̃κες καθήμεναι θρηνου̃σαι τὸν Θαμμουζ

^8:15 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου ἑώρακας καὶ ἔτι ὄψει ἐπιτηδεύματα μείζονα τούτων

^8:16 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν οἴκου κυρίου τὴν ἐσωτέραν καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τω̃ν προθύρων του̃ ναου̃ κυρίου ἀνὰ μέσον τω̃ν αιλαμ καὶ ἀνὰ μέσον του̃ θυσιαστηρίου ὡς εἴκοσι ἄνδρες τὰ ὀπίσθια αὐτω̃ν πρὸς τὸν ναὸν του̃ κυρίου καὶ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν ἀπέναντι καὶ οὑ̃τοι προσκυνου̃σιν τω̨̃ ἡλίω̨

^8:17 καὶ εἰ̃πεν πρός με ἑώρακας υἱὲ ἀνθρώπου μὴ μικρὰ τω̨̃ οἴκω̨ Ιουδα του̃ ποιει̃ν τὰς ἀνομίας ἃς πεποιήκασιν ὡ̃δε διότι ἔπλησαν τὴν γη̃ν ἀνομίας καὶ ἰδοὺ αὐτοὶ ὡς μυκτηρίζοντες

^8:18 καὶ ἐγὼ ποιήσω αὐτοι̃ς μετὰ θυμου̃ οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός μου οὐδὲ μὴ ἐλεήσω

^9:1 καὶ ἀνέκραγεν εἰς τὰ ὠ̃τά μου φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγων ἤγγικεν ἡ ἐκδίκησις τη̃ς πόλεως καὶ ἕκαστος εἰ̃χεν τὰ σκεύη τη̃ς ἐξολεθρεύσεως ἐν χειρὶ αὐτου̃

^9:2 καὶ ἰδοὺ ἓξ ἄνδρες ἤρχοντο ἀπὸ τη̃ς ὁδου̃ τη̃ς πύλης τη̃ς ὑψηλη̃ς τη̃ς βλεπούσης πρὸς βορρα̃ν καὶ ἑκάστου πέλυξ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ εἱ̃ς ἀνὴρ ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν ἐνδεδυκὼς ποδήρη καὶ ζώνη σαπφείρου ἐπὶ τη̃ς ὀσφύος αὐτου̃ καὶ εἰσήλθοσαν καὶ ἔστησαν ἐχόμενοι του̃ θυσιαστηρίου του̃ χαλκου̃

^9:3 καὶ δόξα θεου̃ του̃ Ισραηλ ἀνέβη ἀπὸ τω̃ν χερουβιν ἡ οὐ̃σα ἐπ' αὐτω̃ν εἰς τὸ αἴθριον του̃ οἴκου καὶ ἐκάλεσεν τὸν ἄνδρα τὸν ἐνδεδυκότα τὸν ποδήρη ὃς εἰ̃χεν ἐπὶ τη̃ς ὀσφύος αὐτου̃ τὴν ζώνην

^9:4 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν δίελθε μέσην τὴν Ιερουσαλημ καὶ δὸς τὸ σημει̃ον ἐπὶ τὰ μέτωπα τω̃ν ἀνδρω̃ν τω̃ν καταστεναζόντων καὶ τω̃ν κατωδυνωμένων ἐπὶ πάσαις ται̃ς ἀνομίαις ται̃ς γινομέναις ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς

^9:5 καὶ τούτοις εἰ̃πεν ἀκούοντός μου πορεύεσθε ὀπίσω αὐτου̃ εἰς τὴν πόλιν καὶ κόπτετε καὶ μὴ φείδεσθε τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς ὑμω̃ν καὶ μὴ ἐλεήσητε

^9:6 πρεσβύτερον καὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ νήπια καὶ γυναι̃κας ἀποκτείνατε εἰς ἐξάλειψιν ἐπὶ δὲ πάντας ἐφ' οὕς ἐστιν τὸ σημει̃ον μὴ ἐγγίσητε καὶ ἀπὸ τω̃ν ἁγίων μου ἄρξασθε καὶ ἤρξαντο ἀπὸ τω̃ν ἀνδρω̃ν τω̃ν πρεσβυτέρων οἳ ἠ̃σαν ἔσω ἐν τω̨̃ οἴκω̨

^9:7 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτούς μιάνατε τὸν οἰ̃κον καὶ πλήσατε τὰς ὁδοὺς νεκρω̃ν ἐκπορευόμενοι καὶ κόπτετε

^9:8 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ κόπτειν αὐτοὺς καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἀνεβόησα καὶ εἰ̃πα οἴμμοι κύριε ἐξαλείφεις σὺ τοὺς καταλοίπους του̃ Ισραηλ ἐν τω̨̃ ἐκχέαι σε τὸν θυμόν σου ἐπὶ Ιερουσαλημ

^9:9 καὶ εἰ̃πεν πρός με ἀδικία του̃ οἴκου Ισραηλ καὶ Ιουδα μεμεγάλυνται σφόδρα σφόδρα ὅτι ἐπλήσθη ἡ γη̃ λαω̃ν πολλω̃ν καὶ ἡ πόλις ἐπλήσθη ἀδικίας καὶ ἀκαθαρσίας ὅτι εἰ̃παν ἐγκαταλέλοιπεν κύριος τὴν γη̃ν οὐκ ἐφορα̨̃ ὁ κύριος

^9:10 καὶ οὐ φείσεταί μου ὁ ὀφθαλμός οὐδὲ μὴ ἐλεήσω τὰς ὁδοὺς αὐτω̃ν εἰς κεφαλὰς αὐτω̃ν δέδωκα

^9:11 καὶ ἰδοὺ ὁ ἀνὴρ ὁ ἐνδεδυκὼς τὸν ποδήρη καὶ ἐζωσμένος τη̨̃ ζώνη̨ τὴν ὀσφὺν αὐτου̃ καὶ ἀπεκρίνατο λέγων πεποίηκα καθὼς ἐνετείλω μοι

^10:1 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ἐπάνω του̃ στερεώματος του̃ ὑπὲρ κεφαλη̃ς τω̃ν χερουβιν ὡς λίθος σαπφείρου ὁμοίωμα θρόνου ἐπ' αὐτω̃ν

^10:2 καὶ εἰ̃πεν πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἐνδεδυκότα τὴν στολήν εἴσελθε εἰς τὸ μέσον τω̃ν τροχω̃ν τω̃ν ὑποκάτω τω̃ν χερουβιν καὶ πλη̃σον τὰς δράκας σου ἀνθράκων πυρὸς ἐκ μέσου τω̃ν χερουβιν καὶ διασκόρπισον ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ εἰση̃λθεν ἐνώπιόν μου

^10:3 καὶ τὰ χερουβιν εἱστήκει ἐκ δεξιω̃ν του̃ οἴκου ἐν τω̨̃ εἰσπορεύεσθαι τὸν ἄνδρα καὶ ἡ νεφέλη ἔπλησεν τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν

^10:4 καὶ ἀπη̃ρεν ἡ δόξα κυρίου ἀπὸ τω̃ν χερουβιν εἰς τὸ αἴθριον του̃ οἴκου καὶ ἔπλησεν τὸν οἰ̃κον ἡ νεφέλη καὶ ἡ αὐλὴ ἐπλήσθη του̃ φέγγους τη̃ς δόξης κυρίου

^10:5 καὶ φωνὴ τω̃ν πτερύγων τω̃ν χερουβιν ἠκούετο ἕως τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐξωτέρας ὡς φωνὴ θεου̃ Σαδδαι λαλου̃ντος

^10:6 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἐντέλλεσθαι αὐτὸν τω̨̃ ἀνδρὶ τω̨̃ ἐνδεδυκότι τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν λέγων λαβὲ πυ̃ρ ἐκ μέσου τω̃ν τροχω̃ν ἐκ μέσου τω̃ν χερουβιν καὶ εἰση̃λθεν καὶ ἔστη ἐχόμενος τω̃ν τροχω̃ν

^10:7 καὶ ἐξέτεινεν τὴν χει̃ρα αὐτου̃ εἰς μέσον του̃ πυρὸς του̃ ὄντος ἐν μέσω̨ τω̃ν χερουβιν καὶ ἔλαβεν καὶ ἔδωκεν εἰς τὰς χει̃ρας του̃ ἐνδεδυκότος τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν καὶ ἔλαβεν καὶ ἐξη̃λθεν

^10:8 καὶ εἰ̃δον τὰ χερουβιν ὁμοίωμα χειρω̃ν ἀνθρώπων ὑποκάτωθεν τω̃ν πτερύγων αὐτω̃ν

^10:9 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ τροχοὶ τέσσαρες εἱστήκεισαν ἐχόμενοι τω̃ν χερουβιν τροχὸς εἱ̃ς ἐχόμενος χερουβ ἑνός καὶ ἡ ὄψις τω̃ν τροχω̃ν ὡς ὄψις λίθου ἄνθρακος

^10:10 καὶ ἡ ὄψις αὐτω̃ν ὁμοίωμα ἓν τοι̃ς τέσσαρσιν ὃν τρόπον ὅταν ἠ̨̃ τροχὸς ἐν μέσω̨ τροχου̃

^10:11 ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτὰ εἰς τὰ τέσσαρα μέρη αὐτω̃ν ἐπορεύοντο οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτά ὅτι εἰς ὃν ἂν τόπον ἐπέβλεψεν ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπορεύοντο καὶ οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτά

^10:12 καὶ οἱ νω̃τοι αὐτω̃ν καὶ αἱ χει̃ρες αὐτω̃ν καὶ αἱ πτέρυγες αὐτω̃ν καὶ οἱ τροχοὶ πλήρεις ὀφθαλμω̃ν κυκλόθεν τοι̃ς τέσσαρσιν τροχοι̃ς αὐτω̃ν

^10:13 τοι̃ς δὲ τροχοι̃ς τούτοις ἐπεκλήθη Γελγελ ἀκούοντός μου

^10:15 καὶ ἠ̃ραν τὰ χερουβιν του̃το τὸ ζω̨̃ον ὃ εἰ̃δον ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ

^10:16 καὶ ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι τὰ χερουβιν ἐπορεύοντο οἱ τροχοί καὶ οὑ̃τοι ἐχόμενοι αὐτω̃ν καὶ ἐν τω̨̃ ἐξαίρειν τὰ χερουβιν τὰς πτέρυγας αὐτω̃ν του̃ μετεωρίζεσθαι ἀπὸ τη̃ς γη̃ς οὐκ ἐπέστρεφον οἱ τροχοὶ αὐτω̃ν

^10:17 ἐν τω̨̃ ἑστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν καὶ ἐν τω̨̃ μετεωρίζεσθαι αὐτὰ ἐμετεωρίζοντο μετ' αὐτω̃ν διότι πνευ̃μα ζωη̃ς ἐν αὐτοι̃ς ἠ̃ν

^10:18 καὶ ἐξη̃λθεν δόξα κυρίου ἀπὸ του̃ οἴκου καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὰ χερουβιν

^10:19 καὶ ἀνέλαβον τὰ χερουβιν τὰς πτέρυγας αὐτω̃ν καὶ ἐμετεωρίσθησαν ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ἐνώπιον ἐμου̃ ἐν τω̨̃ ἐξελθει̃ν αὐτὰ καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτω̃ν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὰ πρόθυρα τη̃ς πύλης οἴκου κυρίου τη̃ς ἀπέναντι καὶ δόξα θεου̃ Ισραηλ ἠ̃ν ἐπ' αὐτω̃ν ὑπεράνω

^10:20 του̃το τὸ ζω̨̃όν ἐστιν ὃ εἰ̃δον ὑποκάτω θεου̃ Ισραηλ ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ καὶ ἔγνων ὅτι χερουβιν ἐστίν

^10:21 τέσσαρα πρόσωπα τω̨̃ ἑνί καὶ ὀκτὼ πτέρυγες τω̨̃ ἑνί καὶ ὁμοίωμα χειρω̃ν ἀνθρώπου ὑποκάτωθεν τω̃ν πτερύγων αὐτω̃ν

^10:22 καὶ ὁμοίωσις τω̃ν προσώπων αὐτω̃ν ταυ̃τα τὰ πρόσωπά ἐστιν ἃ εἰ̃δον ὑποκάτω τη̃ς δόξης θεου̃ Ισραηλ ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ καὶ αὐτὰ ἕκαστον κατὰ πρόσωπον αὐτω̃ν ἐπορεύοντο

^11:1 καὶ ἀνέλαβέν με πνευ̃μα καὶ ἤγαγέν με ἐπὶ τὴν πύλην του̃ οἴκου κυρίου τὴν κατέναντι τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολάς καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τω̃ν προθύρων τη̃ς πύλης ὡς εἴκοσι καὶ πέντε ἄνδρες καὶ εἰ̃δον ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν τὸν Ιεζονιαν τὸν του̃ Εζερ καὶ Φαλτιαν τὸν του̃ Βαναιου τοὺς ἀφηγουμένους του̃ λαου̃

^11:2 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με υἱὲ ἀνθρώπου οὑ̃τοι οἱ ἄνδρες οἱ λογιζόμενοι μάταια καὶ βουλευόμενοι βουλὴν πονηρὰν ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨

^11:3 οἱ λέγοντες οὐχὶ προσφάτως ὠ̨κοδόμηνται αἱ οἰκίαι αὕτη ἐστὶν ὁ λέβης ἡμει̃ς δὲ τὰ κρέα

^11:4 διὰ του̃το προφήτευσον ἐπ' αὐτούς προφήτευσον υἱὲ ἀνθρώπου

^11:5 καὶ ἔπεσεν ἐπ' ἐμὲ πνευ̃μα κυρίου καὶ εἰ̃πεν πρός με λέγε τάδε λέγει κύριος οὕτως εἴπατε οἰ̃κος Ισραηλ καὶ τὰ διαβούλια του̃ πνεύματος ὑμω̃ν ἐγὼ ἐπίσταμαι

^11:6 ἐπληθύνατε νεκροὺς ὑμω̃ν ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨ καὶ ἐνεπλήσατε τὰς ὁδοὺς αὐτη̃ς τραυματιω̃ν

^11:7 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος τοὺς νεκροὺς ὑμω̃ν οὓς ἐπατάξατε ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς οὑ̃τοί εἰσιν τὰ κρέα αὐτὴ δὲ ὁ λέβης ἐστίν καὶ ὑμα̃ς ἐξάξω ἐκ μέσου αὐτη̃ς

^11:8 ῥομφαίαν φοβει̃σθε καὶ ῥομφαίαν ἐπάξω ἐφ' ὑμα̃ς λέγει κύριος

^11:9 καὶ ἐξάξω ὑμα̃ς ἐκ μέσου αὐτη̃ς καὶ παραδώσω ὑμα̃ς εἰς χει̃ρας ἀλλοτρίων καὶ ποιήσω ἐν ὑμι̃ν κρίματα

^11:10 ἐν ῥομφαία̨ πεσει̃σθε ἐπὶ τω̃ν ὁρίων του̃ Ισραηλ κρινω̃ ὑμα̃ς καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος

^11:11 αὐτὴ ὑμι̃ν οὐκ ἔσται εἰς λέβητα καὶ ὑμει̃ς οὐ μὴ γένησθε ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς εἰς κρέα ἐπὶ τω̃ν ὁρίων του̃ Ισραηλ κρινω̃ ὑμα̃ς

^11:12 καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^11:13 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ προφητεύειν με καὶ Φαλτιας ὁ του̃ Βαναιου ἀπέθανεν καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἀνεβόησα φωνη̨̃ μεγάλη̨ καὶ εἰ̃πα οἴμμοι οἴμμοι κύριε εἰς συντέλειαν σὺ ποιει̃ς τοὺς καταλοίπους του̃ Ισραηλ

^11:14 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^11:15 υἱὲ ἀνθρώπου οἱ ἀδελφοί σου καὶ οἱ ἄνδρες τη̃ς αἰχμαλωσίας σου καὶ πα̃ς ὁ οἰ̃κος του̃ Ισραηλ συντετέλεσται οἱ̃ς εἰ̃παν αὐτοι̃ς οἱ κατοικου̃ντες Ιερουσαλημ μακρὰν ἀπέχετε ἀπὸ του̃ κυρίου ἡμι̃ν δέδοται ἡ γη̃ εἰς κληρονομίαν

^11:16 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος ὅτι ἀπώσομαι αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ διασκορπιω̃ αὐτοὺς εἰς πα̃σαν τὴν γη̃ν καὶ ἔσομαι αὐτοι̃ς εἰς ἁγίασμα μικρὸν ἐν ται̃ς χώραις οὑ̃ ἂν εἰσέλθωσιν ἐκει̃

^11:17 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος καὶ εἰσδέξομαι αὐτοὺς ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐκ τω̃ν χωρω̃ν οὑ̃ διέσπειρα αὐτοὺς ἐν αὐται̃ς καὶ δώσω αὐτοι̃ς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ

^11:18 καὶ εἰσελεύσονται ἐκει̃ καὶ ἐξαρου̃σιν πάντα τὰ βδελύγματα αὐτη̃ς καὶ πάσας τὰς ἀνομίας αὐτη̃ς ἐξ αὐτη̃ς

^11:19 καὶ δώσω αὐτοι̃ς καρδίαν ἑτέραν καὶ πνευ̃μα καινὸν δώσω ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἐκσπάσω τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τη̃ς σαρκὸς αὐτω̃ν καὶ δώσω αὐτοι̃ς καρδίαν σαρκίνην

^11:20 ὅπως ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου πορεύωνται καὶ τὰ δικαιώματά μου φυλάσσωνται καὶ ποιω̃σιν αὐτά καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοι̃ς εἰς θεόν

^11:21 καὶ εἰς τὴν καρδίαν τω̃ν βδελυγμάτων αὐτω̃ν καὶ τω̃ν ἀνομιω̃ν αὐτω̃ν ὡς ἡ καρδία αὐτω̃ν ἐπορεύετο τὰς ὁδοὺς αὐτω̃ν εἰς κεφαλὰς αὐτω̃ν δέδωκα λέγει κύριος

^11:22 καὶ ἐξη̃ραν τὰ χερουβιν τὰς πτέρυγας αὐτω̃ν καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτω̃ν καὶ ἡ δόξα θεου̃ Ισραηλ ἐπ' αὐτὰ ὑπεράνω αὐτω̃ν

^11:23 καὶ ἀνέβη ἡ δόξα κυρίου ἐκ μέσης τη̃ς πόλεως καὶ ἔστη ἐπὶ του̃ ὄρους ὃ ἠ̃ν ἀπέναντι τη̃ς πόλεως

^11:24 καὶ ἀνέλαβέν με πνευ̃μα καὶ ἤγαγέν με εἰς γη̃ν Χαλδαίων εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν ἐν ὁράσει ἐν πνεύματι θεου̃ καὶ ἀνέβην ἀπὸ τη̃ς ὁράσεως ἡ̃ς εἰ̃δον

^11:25 καὶ ἐλάλησα πρὸς τὴν αἰχμαλωσίαν πάντας τοὺς λόγους του̃ κυρίου οὓς ἔδειξέν μοι

^12:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^12:2 υἱὲ ἀνθρώπου ἐν μέσω̨ τω̃ν ἀδικιω̃ν αὐτω̃ν σὺ κατοικει̃ς οἳ ἔχουσιν ὀφθαλμοὺς του̃ βλέπειν καὶ οὐ βλέπουσιν καὶ ὠ̃τα ἔχουσιν του̃ ἀκούειν καὶ οὐκ ἀκούουσιν διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^12:3 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου ποίησον σεαυτω̨̃ σκεύη αἰχμαλωσίας ἡμέρας ἐνώπιον αὐτω̃ν καὶ αἰχμαλωτευθήση̨ ἐκ του̃ τόπου σου εἰς ἕτερον τόπον ἐνώπιον αὐτω̃ν ὅπως ἴδωσιν διότι οἰ̃κος παραπικραίνων ἐστίν

^12:4 καὶ ἐξοίσεις τὰ σκεύη σου ὡς σκεύη αἰχμαλωσίας ἡμέρας κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν καὶ σὺ ἐξελεύση̨ ἑσπέρας ὡς ἐκπορεύεται αἰχμάλωτος

^12:5 ἐνώπιον αὐτω̃ν διόρυξον σεαυτω̨̃ εἰς τὸν τοι̃χον καὶ διεξελεύση̨ δι' αὐτου̃

^12:6 ἐνώπιον αὐτω̃ν ἐπ' ὤμων ἀναλημφθήση̨ καὶ κεκρυμμένος ἐξελεύση̨ τὸ πρόσωπόν σου συγκαλύψεις καὶ οὐ μὴ ἴδη̨ς τὴν γη̃ν διότι τέρας δέδωκά σε τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ

^12:7 καὶ ἐποίησα οὕτως κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατό μοι καὶ σκεύη ἐξήνεγκα ὡς σκεύη αἰχμαλωσίας ἡμέρας καὶ ἑσπέρας διώρυξα ἐμαυτω̨̃ τὸν τοι̃χον καὶ κεκρυμμένος ἐξη̃λθον ἐπ' ὤμων ἀνελήμφθην ἐνώπιον αὐτω̃ν

^12:8 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με τὸ πρωὶ λέγων

^12:9 υἱὲ ἀνθρώπου οὐκ εἰ̃παν πρὸς σὲ ὁ οἰ̃κος του̃ Ισραηλ οἰ̃κος ὁ παραπικραίνων τί σὺ ποιει̃ς

^12:10 εἰπὸν πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος κύριος ὁ ἄρχων καὶ ὁ ἀφηγούμενος ἐν Ιερουσαλημ καὶ παντὶ οἴκω̨ Ισραηλ οἵ εἰσιν ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^12:11 εἰπὸν ὅτι ἐγὼ τέρατα ποιω̃ ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ὃν τρόπον πεποίηκα οὕτως ἔσται αὐτοι̃ς ἐν μετοικεσία̨ καὶ ἐν αἰχμαλωσία̨ πορεύσονται

^12:12 καὶ ὁ ἄρχων ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν ἐπ' ὤμων ἀρθήσεται καὶ κεκρυμμένος ἐξελεύσεται διὰ του̃ τοίχου καὶ διορύξει του̃ ἐξελθει̃ν αὐτὸν δι' αὐτου̃ τὸ πρόσωπον αὐτου̃ συγκαλύψει ὅπως μὴ ὁραθη̨̃ ὀφθαλμω̨̃ καὶ αὐτὸς τὴν γη̃ν οὐκ ὄψεται

^12:13 καὶ ἐκπετάσω τὸ δίκτυόν μου ἐπ' αὐτόν καὶ συλλημφθήσεται ἐν τη̨̃ περιοχη̨̃ μου καὶ ἄξω αὐτὸν εἰς Βαβυλω̃να εἰς γη̃ν Χαλδαίων καὶ αὐτὴν οὐκ ὄψεται καὶ ἐκει̃ τελευτήσει

^12:14 καὶ πάντας τοὺς κύκλω̨ αὐτου̃ τοὺς βοηθοὺς αὐτου̃ καὶ πάντας τοὺς ἀντιλαμβανομένους αὐτου̃ διασπερω̃ εἰς πάντα ἄνεμον καὶ ῥομφαίαν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτω̃ν

^12:15 καὶ γνώσονται διότι ἐγὼ κύριος ἐν τω̨̃ διασκορπίσαι με αὐτοὺς ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ διασπερω̃ αὐτοὺς ἐν ται̃ς χώραις

^12:16 καὶ ὑπολείψομαι ἐξ αὐτω̃ν ἄνδρας ἀριθμω̨̃ ἐκ ῥομφαίας καὶ ἐκ λιμου̃ καὶ ἐκ θανάτου ὅπως ἐκδιηγω̃νται πάσας τὰς ἀνομίας αὐτω̃ν ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν οὑ̃ εἰσήλθοσαν ἐκει̃ καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος

^12:17 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^12:18 υἱὲ ἀνθρώπου τὸν ἄρτον σου μετ' ὀδύνης φάγεσαι καὶ τὸ ὕδωρ σου μετὰ βασάνου καὶ θλίψεως πίεσαι

^12:19 καὶ ἐρει̃ς πρὸς τὸν λαὸν τη̃ς γη̃ς τάδε λέγει κύριος τοι̃ς κατοικου̃σιν Ιερουσαλημ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς του̃ Ισραηλ τοὺς ἄρτους αὐτω̃ν μετ' ἐνδείας φάγονται καὶ τὸ ὕδωρ αὐτω̃ν μετὰ ἀφανισμου̃ πίονται ὅπως ἀφανισθη̨̃ ἡ γη̃ σὺν πληρώματι αὐτη̃ς ἐν ἀσεβεία̨ γὰρ πάντες οἱ κατοικου̃ντες ἐν αὐτη̨̃

^12:20 καὶ αἱ πόλεις αὐτω̃ν αἱ κατοικούμεναι ἐξερημωθήσονται καὶ ἡ γη̃ εἰς ἀφανισμὸν ἔσται καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^12:21 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^12:22 υἱὲ ἀνθρώπου τίς ὑμι̃ν ἡ παραβολὴ αὕτη ἐπὶ τη̃ς γη̃ς του̃ Ισραηλ λέγοντες μακρὰν αἱ ἡμέραι ἀπόλωλεν ὅρασις

^12:23 διὰ του̃το εἰπὸν πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἀποστρέψω τὴν παραβολὴν ταύτην καὶ οὐκέτι μὴ εἴπωσιν τὴν παραβολὴν ταύτην οἰ̃κος του̃ Ισραηλ ὅτι λαλήσεις πρὸς αὐτούς ἠγγίκασιν αἱ ἡμέραι καὶ λόγος πάσης ὁράσεως

^12:24 ὅτι οὐκ ἔσται ἔτι πα̃σα ὅρασις ψευδὴς καὶ μαντευόμενος τὰ πρὸς χάριν ἐν μέσω̨ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ

^12:25 διότι ἐγὼ κύριος λαλήσω τοὺς λόγους μου λαλήσω καὶ ποιήσω καὶ οὐ μὴ μηκύνω ἔτι ὅτι ἐν ται̃ς ἡμέραις ὑμω̃ν οἰ̃κος ὁ παραπικραίνων λαλήσω λόγον καὶ ποιήσω λέγει κύριος

^12:26 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^12:27 υἱὲ ἀνθρώπου ἰδοὺ οἰ̃κος Ισραηλ ὁ παραπικραίνων λέγοντες λέγουσιν ἡ ὅρασις ἣν οὑ̃τος ὁρα̨̃ εἰς ἡμέρας πολλάς καὶ εἰς καιροὺς μακροὺς οὑ̃τος προφητεύει

^12:28 διὰ του̃το εἰπὸν πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος οὐ μὴ μηκύνωσιν οὐκέτι πάντες οἱ λόγοι μου οὓς ἂν λαλήσω λαλήσω καὶ ποιήσω λέγει κύριος

^13:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^13:2 υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον ἐπὶ τοὺς προφήτας του̃ Ισραηλ καὶ προφητεύσεις καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἀκούσατε λόγον κυρίου

^13:3 τάδε λέγει κύριος οὐαὶ τοι̃ς προφητεύουσιν ἀπὸ καρδίας αὐτω̃ν καὶ τὸ καθόλου μὴ βλέπουσιν

^13:4 οἱ προφη̃ταί σου Ισραηλ ὡς ἀλώπεκες ἐν ται̃ς ἐρήμοις

^13:5 οὐκ ἔστησαν ἐν στερεώματι καὶ συνήγαγον ποίμνια ἐπὶ τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ οὐκ ἀνέστησαν οἱ λέγοντες ἐν ἡμέρα̨ κυρίου

^13:6 βλέποντες ψευδη̃ μαντευόμενοι μάταια οἱ λέγοντες λέγει κύριος καὶ κύριος οὐκ ἀπέσταλκεν αὐτούς καὶ ἤρξαντο του̃ ἀναστη̃σαι λόγον

^13:7 οὐχ ὅρασιν ψευδη̃ ἑωράκατε καὶ μαντείας ματαίας εἰρήκατε

^13:8 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν οἱ λόγοι ὑμω̃ν ψευδει̃ς καὶ αἱ μαντει̃αι ὑμω̃ν μάταιαι διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑμα̃ς λέγει κύριος

^13:9 καὶ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ τοὺς προφήτας τοὺς ὁρω̃ντας ψευδη̃ καὶ τοὺς ἀποφθεγγομένους μάταια ἐν παιδεία̨ του̃ λαου̃ μου οὐκ ἔσονται οὐδὲ ἐν γραφη̨̃ οἴκου Ισραηλ οὐ γραφήσονται καὶ εἰς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ οὐκ εἰσελεύσονται καὶ γνώσονται διότι ἐγὼ κύριος

^13:10 ἀνθ' ὡ̃ν τὸν λαόν μου ἐπλάνησαν λέγοντες εἰρήνη εἰρήνη καὶ οὐκ ἠ̃ν εἰρήνη καὶ οὑ̃τος οἰκοδομει̃ τοι̃χον καὶ αὐτοὶ ἀλείφουσιν αὐτόν εἰ πεσει̃ται

^13:11 εἰπὸν πρὸς τοὺς ἀλείφοντας πεσει̃ται καὶ ἔσται ὑετὸς κατακλύζων καὶ δώσω λίθους πετροβόλους εἰς τοὺς ἐνδέσμους αὐτω̃ν καὶ πεσου̃νται καὶ πνευ̃μα ἐξαι̃ρον καὶ ῥαγήσεται

^13:12 καὶ ἰδοὺ πέπτωκεν ὁ τοι̃χος καὶ οὐκ ἐρου̃σιν πρὸς ὑμα̃ς που̃ ἐστιν ἡ ἀλοιφὴ ὑμω̃ν ἣν ἠλείψατε

^13:13 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος καὶ ῥήξω πνοὴν ἐξαίρουσαν μετὰ θυμου̃ καὶ ὑετὸς κατακλύζων ἐν ὀργη̨̃ μου ἔσται καὶ τοὺς λίθους τοὺς πετροβόλους ἐν θυμω̨̃ ἐπάξω εἰς συντέλειαν

^13:14 καὶ κατασκάψω τὸν τοι̃χον ὃν ἠλείψατε καὶ πεσει̃ται καὶ θήσω αὐτὸν ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ ἀποκαλυφθήσεται τὰ θεμέλια αὐτου̃ καὶ πεσει̃ται καὶ συντελεσθήσεσθε μετ' ἐλέγχων καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^13:15 καὶ συντελέσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ τὸν τοι̃χον καὶ ἐπὶ τοὺς ἀλείφοντας αὐτόν καὶ πεσει̃ται καὶ εἰ̃πα πρὸς ὑμα̃ς οὐκ ἔστιν ὁ τοι̃χος οὐδὲ οἱ ἀλείφοντες αὐτὸν

^13:16 προφη̃ται του̃ Ισραηλ οἱ προφητεύοντες ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ οἱ ὁρω̃ντες αὐτη̨̃ εἰρήνην καὶ εἰρήνη οὐκ ἔστιν λέγει κύριος

^13:17 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰς θυγατέρας του̃ λαου̃ σου τὰς προφητευούσας ἀπὸ καρδίας αὐτω̃ν καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὰς

^13:18 καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος οὐαὶ ται̃ς συρραπτούσαις προσκεφάλαια ἐπὶ πάντα ἀγκω̃να χειρὸς καὶ ποιούσαις ἐπιβόλαια ἐπὶ πα̃σαν κεφαλὴν πάσης ἡλικίας του̃ διαστρέφειν ψυχάς αἱ ψυχαὶ διεστράφησαν του̃ λαου̃ μου καὶ ψυχὰς περιεποιου̃ντο

^13:19 καὶ ἐβεβήλουν με πρὸς τὸν λαόν μου ἕνεκεν δρακὸς κριθω̃ν καὶ ἕνεκεν κλασμάτων ἄρτου του̃ ἀποκτει̃ναι ψυχάς ἃς οὐκ ἔδει ἀποθανει̃ν καὶ του̃ περιποιήσασθαι ψυχάς ἃς οὐκ ἔδει ζη̃σαι ἐν τω̨̃ ἀποφθέγγεσθαι ὑμα̃ς λαω̨̃ εἰσακούοντι μάταια ἀποφθέγματα

^13:20 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τὰ προσκεφάλαια ὑμω̃ν ἐφ' ἃ ὑμει̃ς συστρέφετε ἐκει̃ ψυχάς καὶ διαρρήξω αὐτὰ ἀπὸ τω̃ν βραχιόνων ὑμω̃ν καὶ ἐξαποστελω̃ τὰς ψυχάς ἃς ὑμει̃ς ἐκστρέφετε τὰς ψυχὰς αὐτω̃ν εἰς διασκορπισμόν

^13:21 καὶ διαρρήξω τὰ ἐπιβόλαια ὑμω̃ν καὶ ῥύσομαι τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ὑμω̃ν καὶ οὐκέτι ἔσονται ἐν χερσὶν ὑμω̃ν εἰς συστροφήν καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^13:22 ἀνθ' ὡ̃ν διεστρέφετε καρδίαν δικαίου ἀδίκως καὶ ἐγὼ οὐ διέστρεφον αὐτὸν καὶ του̃ κατισχυ̃σαι χει̃ρας ἀνόμου τὸ καθόλου μὴ ἀποστρέψαι ἀπὸ τη̃ς ὁδου̃ αὐτου̃ τη̃ς πονηρα̃ς καὶ ζη̃σαι αὐτόν

^13:23 διὰ του̃το ψευδη̃ οὐ μὴ ἴδητε καὶ μαντείας οὐ μὴ μαντεύσησθε ἔτι καὶ ῥύσομαι τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ὑμω̃ν καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος

^14:1 καὶ ἠ̃λθον πρός με ἄνδρες ἐκ τω̃ν πρεσβυτέρων του̃ Ισραηλ καὶ ἐκάθισαν πρὸ προσώπου μου

^14:2 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^14:3 υἱὲ ἀνθρώπου οἱ ἄνδρες οὑ̃τοι ἔθεντο τὰ διανοήματα αὐτω̃ν ἐπὶ τὰς καρδίας αὐτω̃ν καὶ τὴν κόλασιν τω̃ν ἀδικιω̃ν αὐτω̃ν ἔθηκαν πρὸ προσώπου αὐτω̃ν εἰ ἀποκρινόμενος ἀποκριθω̃ αὐτοι̃ς

^14:4 διὰ του̃το λάλησον αὐτοι̃ς καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐκ του̃ οἴκου Ισραηλ ὃς ἂν θη̨̃ τὰ διανοήματα αὐτου̃ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτου̃ καὶ τὴν κόλασιν τη̃ς ἀδικίας αὐτου̃ τάξη̨ πρὸ προσώπου αὐτου̃ καὶ ἔλθη̨ πρὸς τὸν προφήτην ἐγὼ κύριος ἀποκριθήσομαι αὐτω̨̃ ἐν οἱ̃ς ἐνέχεται ἡ διάνοια αὐτου̃

^14:5 ὅπως πλαγιάση̨ τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ κατὰ τὰς καρδίας αὐτω̃ν τὰς ἀπηλλοτριωμένας ἀπ' ἐμου̃ ἐν τοι̃ς ἐνθυμήμασιν αὐτω̃ν

^14:6 διὰ του̃το εἰπὸν πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ τάδε λέγει κύριος κύριος ἐπιστράφητε καὶ ἀποστρέψατε ἀπὸ τω̃ν ἐπιτηδευμάτων ὑμω̃ν καὶ ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἀσεβειω̃ν ὑμω̃ν καὶ ἐπιστρέψατε τὰ πρόσωπα ὑμω̃ν

^14:7 διότι ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐκ του̃ οἴκου Ισραηλ καὶ ἐκ τω̃ν προσηλύτων τω̃ν προσηλυτευόντων ἐν τω̨̃ Ισραηλ ὃς ἂν ἀπαλλοτριωθη̨̃ ἀπ' ἐμου̃ καὶ θη̃ται τὰ ἐνθυμήματα αὐτου̃ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτου̃ καὶ τὴν κόλασιν τη̃ς ἀδικίας αὐτου̃ τάξη̨ πρὸ προσώπου αὐτου̃ καὶ ἔλθη̨ πρὸς τὸν προφήτην του̃ ἐπερωτη̃σαι αὐτὸν ἐν ἐμοί ἐγὼ κύριος ἀποκριθήσομαι αὐτω̨̃ ἐν ὡ̨̃ ἐνέχεται ἐν αὐτω̨̃

^14:8 καὶ στηριω̃ τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκει̃νον καὶ θήσομαι αὐτὸν εἰς ἔρημον καὶ εἰς ἀφανισμὸν καὶ ἐξαρω̃ αὐτὸν ἐκ μέσου του̃ λαου̃ μου καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος

^14:9 καὶ ὁ προφήτης ἐὰν πλανηθη̨̃ καὶ λαλήση̨ ἐγὼ κύριος πεπλάνηκα τὸν προφήτην ἐκει̃νον καὶ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπ' αὐτὸν καὶ ἀφανιω̃ αὐτὸν ἐκ μέσου του̃ λαου̃ μου Ισραηλ

^14:10 καὶ λήμψονται τὴν ἀδικίαν αὐτω̃ν κατὰ τὸ ἀδίκημα του̃ ἐπερωτω̃ντος καὶ κατὰ τὸ ἀδίκημα ὁμοίως τω̨̃ προφήτη̨ ἔσται

^14:11 ὅπως μὴ πλανα̃ται ἔτι ὁ οἰ̃κος του̃ Ισραηλ ἀπ' ἐμου̃ καὶ ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν πα̃σιν τοι̃ς παραπτώμασιν αὐτω̃ν καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοι̃ς εἰς θεόν λέγει κύριος

^14:12 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^14:13 υἱὲ ἀνθρώπου γη̃ ἐὰν ἁμάρτη̨ μοι του̃ παραπεσει̃ν παράπτωμα καὶ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπ' αὐτὴν καὶ συντρίψω αὐτη̃ς στήριγμα ἄρτου καὶ ἐξαποστελω̃ ἐπ' αὐτὴν λιμὸν καὶ ἐξαρω̃ ἐξ αὐτη̃ς ἄνθρωπον καὶ κτήνη

^14:14 καὶ ἐὰν ὠ̃σιν οἱ τρει̃ς ἄνδρες οὑ̃τοι ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς Νωε καὶ Δανιηλ καὶ Ιωβ αὐτοὶ ἐν τη̨̃ δικαιοσύνη̨ αὐτω̃ν σωθήσονται λέγει κύριος

^14:15 ἐὰν καὶ θηρία πονηρὰ ἐπάγω ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ τιμωρήσομαι αὐτὴν καὶ ἔσται εἰς ἀφανισμὸν καὶ οὐκ ἔσται ὁ διοδεύων ἀπὸ προσώπου τω̃ν θηρίων

^14:16 καὶ οἱ τρει̃ς ἄνδρες οὑ̃τοι ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ὠ̃σι ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος εἰ υἱοὶ ἢ θυγατέρες σωθήσονται ἀλλ' ἢ αὐτοὶ μόνοι σωθήσονται ἡ δὲ γη̃ ἔσται εἰς ὄλεθρον

^14:17 ἢ καὶ ῥομφαίαν ἐὰν ἐπάγω ἐπὶ τὴν γη̃ν ἐκείνην καὶ εἴπω ῥομφαία διελθάτω διὰ τη̃ς γη̃ς καὶ ἐξαρω̃ ἐξ αὐτη̃ς ἄνθρωπον καὶ κτη̃νος

^14:18 καὶ οἱ τρει̃ς ἄνδρες οὑ̃τοι ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος οὐ μὴ ῥύσωνται υἱοὺς οὐδὲ θυγατέρας αὐτοὶ μόνοι σωθήσονται

^14:19 ἢ καὶ θάνατον ἐπαποστείλω ἐπὶ τὴν γη̃ν ἐκείνην καὶ ἐκχεω̃ τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτὴν ἐν αἵματι του̃ ἐξολεθρευ̃σαι ἐξ αὐτη̃ς ἄνθρωπον καὶ κτη̃νος

^14:20 καὶ Νωε καὶ Δανιηλ καὶ Ιωβ ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος ἐὰν υἱοὶ ἢ θυγατέρες ὑπολειφθω̃σιν αὐτοὶ ἐν τη̨̃ δικαιοσύνη̨ αὐτω̃ν ῥύσονται τὰς ψυχὰς αὐτω̃ν

^14:21 τάδε λέγει κύριος ἐὰν δὲ καὶ τὰς τέσσαρας ἐκδικήσεις μου τὰς πονηράς ῥομφαίαν καὶ λιμὸν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ θάνατον ἐξαποστείλω ἐπὶ Ιερουσαλημ του̃ ἐξολεθρευ̃σαι ἐξ αὐτη̃ς ἄνθρωπον καὶ κτη̃νος

^14:22 καὶ ἰδοὺ ὑπολελειμμένοι ἐν αὐτη̨̃ οἱ ἀνασεσω̨σμένοι αὐτη̃ς οἳ ἐξάγουσιν ἐξ αὐτη̃ς υἱοὺς καὶ θυγατέρας ἰδοὺ αὐτοὶ ἐκπορεύονται πρὸς ὑμα̃ς καὶ ὄψεσθε τὰς ὁδοὺς αὐτω̃ν καὶ τὰ ἐνθυμήματα αὐτω̃ν καὶ μεταμεληθήσεσθε ἐπὶ τὰ κακά ἃ ἐπήγαγον ἐπὶ Ιερουσαλημ πάντα τὰ κακὰ ἃ ἐπήγαγον ἐπ' αὐτήν

^14:23 καὶ παρακαλέσουσιν ὑμα̃ς διότι ὄψεσθε τὰς ὁδοὺς αὐτω̃ν καὶ τὰ ἐνθυμήματα αὐτω̃ν καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι οὐ μάτην πεποίηκα πάντα ὅσα ἐποίησα ἐν αὐτη̨̃ λέγει κύριος

^15:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^15:2 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου τί ἂν γένοιτο τὸ ξύλον τη̃ς ἀμπέλου ἐκ πάντων τω̃ν ξύλων τω̃ν κλημάτων τω̃ν ὄντων ἐν τοι̃ς ξύλοις του̃ δρυμου̃

^15:3 εἰ λήμψονται ἐξ αὐτη̃ς ξύλον του̃ ποιη̃σαι εἰς ἐργασίαν εἰ λήμψονται ἐξ αὐτη̃ς πάσσαλον του̃ κρεμάσαι ἐπ' αὐτὸν πα̃ν σκευ̃ος

^15:4 πάρεξ πυρὶ δέδοται εἰς ἀνάλωσιν τὴν κατ' ἐνιαυτὸν κάθαρσιν ἀπ' αὐτη̃ς ἀναλίσκει τὸ πυ̃ρ καὶ ἐκλείπει εἰς τέλος μὴ χρήσιμον ἔσται εἰς ἐργασίαν

^15:5 οὐδὲ ἔτι αὐτου̃ ὄντος ὁλοκλήρου οὐκ ἔσται εἰς ἐργασίαν μὴ ὅτι ἐὰν καὶ πυ̃ρ αὐτὸ ἀναλώση̨ εἰς τέλος εἰ ἔσται ἔτι εἰς ἐργασίαν

^15:6 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος ὃν τρόπον τὸ ξύλον τη̃ς ἀμπέλου ἐν τοι̃ς ξύλοις του̃ δρυμου̃ ὃ δέδωκα αὐτὸ τω̨̃ πυρὶ εἰς ἀνάλωσιν οὕτως δέδωκα τοὺς κατοικου̃ντας Ιερουσαλημ

^15:7 καὶ δώσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπ' αὐτούς ἐκ του̃ πυρὸς ἐξελεύσονται καὶ πυ̃ρ αὐτοὺς καταφάγεται καὶ ἐπιγνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος ἐν τω̨̃ στηρίσαι με τὸ πρόσωπόν μου ἐπ' αὐτούς

^15:8 καὶ δώσω τὴν γη̃ν εἰς ἀφανισμὸν ἀνθ' ὡ̃ν παρέπεσον παραπτώματι λέγει κύριος

^16:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^16:2 υἱὲ ἀνθρώπου διαμάρτυραι τη̨̃ Ιερουσαλημ τὰς ἀνομίας αὐτη̃ς

^16:3 καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος τη̨̃ Ιερουσαλημ ἡ ῥίζα σου καὶ ἡ γένεσίς σου ἐκ γη̃ς Χανααν ὁ πατήρ σου Αμορραι̃ος καὶ ἡ μήτηρ σου Χετταία

^16:4 καὶ ἡ γένεσίς σου ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἐτέχθης οὐκ ἔδησαν τοὺς μαστούς σου καὶ ἐν ὕδατι οὐκ ἐλούσθης οὐδὲ ἁλὶ ἡλίσθης καὶ σπαργάνοις οὐκ ἐσπαργανώθης

^16:5 οὐδὲ ἐφείσατο ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ σοὶ του̃ ποιη̃σαί σοι ἓν ἐκ πάντων τούτων του̃ παθει̃ν τι ἐπὶ σοί καὶ ἀπερρίφης ἐπὶ πρόσωπον του̃ πεδίου τη̨̃ σκολιότητι τη̃ς ψυχη̃ς σου ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἐτέχθης

^16:6 καὶ διη̃λθον ἐπὶ σὲ καὶ εἰ̃δόν σε πεφυρμένην ἐν τω̨̃ αἵματί σου καὶ εἰ̃πά σοι ἐκ του̃ αἵματός σου ζωή

^16:7 πληθύνου καθὼς ἡ ἀνατολὴ του̃ ἀγρου̃ δέδωκά σε καὶ ἐπληθύνθης καὶ ἐμεγαλύνθης καὶ εἰση̃λθες εἰς πόλεις πόλεων οἱ μαστοί σου ἀνωρθώθησαν καὶ ἡ θρίξ σου ἀνέτειλεν σὺ δὲ ἠ̃σθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονου̃σα

^16:8 καὶ διη̃λθον διὰ σου̃ καὶ εἰ̃δόν σε καὶ ἰδοὺ καιρός σου καιρὸς καταλυόντων καὶ διεπέτασα τὰς πτέρυγάς μου ἐπὶ σὲ καὶ ἐκάλυψα τὴν ἀσχημοσύνην σου καὶ ὤμοσά σοι καὶ εἰση̃λθον ἐν διαθήκη̨ μετὰ σου̃ λέγει κύριος καὶ ἐγένου μοι

^16:9 καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕδατι καὶ ἀπέπλυνα τὸ αἱ̃μά σου ἀπὸ σου̃ καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίω̨

^16:10 καὶ ἐνέδυσά σε ποικίλα καὶ ὑπέδησά σε ὑάκινθον καὶ ἔζωσά σε βύσσω̨ καὶ περιέβαλόν σε τριχάπτω̨

^16:11 καὶ ἐκόσμησά σε κόσμω̨ καὶ περιέθηκα ψέλια περὶ τὰς χει̃ράς σου καὶ κάθεμα περὶ τὸν τράχηλόν σου

^16:12 καὶ ἔδωκα ἐνώτιον περὶ τὸν μυκτη̃ρά σου καὶ τροχίσκους ἐπὶ τὰ ὠ̃τά σου καὶ στέφανον καυχήσεως ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου

^16:13 καὶ ἐκοσμήθης χρυσίω̨ καὶ ἀργυρίω̨ καὶ τὰ περιβόλαιά σου βύσσινα καὶ τρίχαπτα καὶ ποικίλα σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἔφαγες καὶ ἐγένου καλὴ σφόδρα

^16:14 καὶ ἐξη̃λθέν σου ὄνομα ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν ἐν τω̨̃ κάλλει σου διότι συντετελεσμένον ἠ̃ν ἐν εὐπρεπεία̨ ἐν τη̨̃ ὡραιότητι ἡ̨̃ ἔταξα ἐπὶ σέ λέγει κύριος

^16:15 καὶ ἐπεποίθεις ἐν τω̨̃ κάλλει σου καὶ ἐπόρνευσας ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί σου καὶ ἐξέχεας τὴν πορνείαν σου ἐπὶ πάντα πάροδον ὃ οὐκ ἔσται

^16:16 καὶ ἔλαβες ἐκ τω̃ν ἱματίων σου καὶ ἐποίησας σεαυτη̨̃ εἴδωλα ῥαπτὰ καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπ' αὐτά καὶ οὐ μὴ εἰσέλθη̨ς οὐδὲ μὴ γένηται

^16:17 καὶ ἔλαβες τὰ σκεύη τη̃ς καυχήσεώς σου ἐκ του̃ χρυσίου μου καὶ ἐκ του̃ ἀργυρίου μου ἐξ ὡ̃ν ἔδωκά σοι καὶ ἐποίησας σεαυτη̨̃ εἰκόνας ἀρσενικὰς καὶ ἐξεπόρνευσας ἐν αὐται̃ς

^16:18 καὶ ἔλαβες τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον σου καὶ περιέβαλες αὐτὰ καὶ τὸ ἔλαιόν μου καὶ τὸ θυμίαμά μου ἔθηκας πρὸ προσώπου αὐτω̃ν

^16:19 καὶ τοὺς ἄρτους μου οὓς ἔδωκά σοι σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἐψώμισά σε καὶ ἔθηκας αὐτὰ πρὸ προσώπου αὐτω̃ν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας καὶ ἐγένετο λέγει κύριος

^16:20 καὶ ἔλαβες τοὺς υἱούς σου καὶ τὰς θυγατέρας σου ἃς ἐγέννησας καὶ ἔθυσας αὐτὰ αὐτοι̃ς εἰς ἀνάλωσιν ὡς μικρὰ ἐξεπόρνευσας

^16:21 καὶ ἔσφαξας τὰ τέκνα σου καὶ ἔδωκας αὐτὰ ἐν τω̨̃ ἀποτροπιάζεσθαί σε ἐν αὐτοι̃ς

^16:22 του̃το παρὰ πα̃σαν τὴν πορνείαν σου καὶ οὐκ ἐμνήσθης τὰς ἡμέρας τη̃ς νηπιότητός σου ὅτε ἠ̃σθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονου̃σα καὶ πεφυρμένη ἐν τω̨̃ αἵματί σου ἔζησας

^16:23 καὶ ἐγένετο μετὰ πάσας τὰς κακίας σου λέγει κύριος

^16:24 καὶ ὠ̨κοδόμησας σεαυτη̨̃ οἴκημα πορνικὸν καὶ ἐποίησας σεαυτη̨̃ ἔκθεμα ἐν πάση̨ πλατεία̨

^16:25 καὶ ἐπ' ἀρχη̃ς πάσης ὁδου̃ ὠ̨κοδόμησας τὰ πορνει̃ά σου καὶ ἐλυμήνω τὸ κάλλος σου καὶ διήγαγες τὰ σκέλη σου παντὶ παρόδω̨ καὶ ἐπλήθυνας τὴν πορνείαν σου

^16:26 καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αἰγύπτου τοὺς ὁμορου̃ντάς σοι τοὺς μεγαλοσάρκους καὶ πολλαχω̃ς ἐξεπόρνευσας του̃ παροργίσαι με

^16:27 ἐὰν δὲ ἐκτείνω τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ σέ καὶ ἐξαρω̃ τὰ νόμιμά σου καὶ παραδώσω σε εἰς ψυχὰς μισούντων σε θυγατέρας ἀλλοφύλων τὰς ἐκκλινούσας σε ἐκ τη̃ς ὁδου̃ σου ἡ̃ς ἠσέβησας

^16:28 καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τὰς θυγατέρας Ασσουρ καὶ οὐδ' οὕτως ἐνεπλήσθης καὶ ἐξεπόρνευσας καὶ οὐκ ἐνεπίπλω

^16:29 καὶ ἐπλήθυνας τὰς διαθήκας σου πρὸς γη̃ν Χαλδαίων καὶ οὐδὲ ἐν τούτοις ἐνεπλήσθης

^16:30 τί διαθω̃ τὴν θυγατέρα σου λέγει κύριος ἐν τω̨̃ ποιη̃σαί σε ταυ̃τα πάντα ἔργα γυναικὸς πόρνης καὶ ἐξεπόρνευσας τρισσω̃ς

^16:31 ἐν ται̃ς θυγατράσιν σου τὸ πορνει̃όν σου ὠ̨κοδόμησας ἐπὶ πάσης ἀρχη̃ς ὁδου̃ καὶ τὴν βάσιν σου ἐποίησας ἐν πάση̨ πλατεία̨ καὶ ἐγένου ὡς πόρνη συνάγουσα μισθώματα

^16:32 ἡ γυνὴ ἡ μοιχωμένη ὁμοία σοι παρὰ του̃ ἀνδρὸς αὐτη̃ς λαμβάνουσα μισθώματα

^16:33 πα̃σι τοι̃ς ἐκπορνεύσασιν αὐτὴν προσεδίδου μισθώματα καὶ σὺ δέδωκας μισθώματα πα̃σι τοι̃ς ἐρασται̃ς σου καὶ ἐφόρτιζες αὐτοὺς του̃ ἔρχεσθαι πρὸς σὲ κυκλόθεν ἐν τη̨̃ πορνεία̨ σου

^16:34 καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένον παρὰ τὰς γυναι̃κας ἐν τη̨̃ πορνεία̨ σου καὶ μετὰ σου̃ πεπορνεύκασιν ἐν τω̨̃ προσδιδόναι σε μισθώματα καὶ σοὶ μισθώματα οὐκ ἐδόθη καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένα

^16:35 διὰ του̃το πόρνη ἄκουε λόγον κυρίου

^16:36 τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐξέχεας τὸν χαλκόν σου καὶ ἀποκαλυφθήσεται ἡ αἰσχύνη σου ἐν τη̨̃ πορνεία̨ σου πρὸς τοὺς ἐραστάς σου καὶ εἰς πάντα τὰ ἐνθυμήματα τω̃ν ἀνομιω̃ν σου καὶ ἐν τοι̃ς αἵμασιν τω̃ν τέκνων σου ὡ̃ν ἔδωκας αὐτοι̃ς

^16:37 διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ συνάγω πάντας τοὺς ἐραστάς σου ἐν οἱ̃ς ἐπεμίγης ἐν αὐτοι̃ς καὶ πάντας οὓς ἠγάπησας σὺν πα̃σιν οἱ̃ς ἐμίσεις καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐπὶ σὲ κυκλόθεν καὶ ἀποκαλύψω τὰς κακίας σου πρὸς αὐτούς καὶ ὄψονται πα̃σαν τὴν αἰσχύνην σου

^16:38 καὶ ἐκδικήσω σε ἐκδικήσει μοιχαλίδος καὶ ἐκχεούσης αἱ̃μα καὶ θήσω σε ἐν αἵματι θυμου̃ καὶ ζήλου

^16:39 καὶ παραδώσω σε εἰς χει̃ρας αὐτω̃ν καὶ κατασκάψουσιν τὸ πορνει̃όν σου καὶ καθελου̃σιν τὴν βάσιν σου καὶ ἐκδύσουσίν σε τὸν ἱματισμόν σου καὶ λήμψονται τὰ σκεύη τη̃ς καυχήσεώς σου καὶ ἀφήσουσίν σε γυμνὴν καὶ ἀσχημονου̃σαν

^16:40 καὶ ἄξουσιν ἐπὶ σὲ ὄχλους καὶ λιθοβολήσουσίν σε ἐν λίθοις καὶ κατασφάξουσίν σε ἐν τοι̃ς ξίφεσιν αὐτω̃ν

^16:41 καὶ ἐμπρήσουσιν τοὺς οἴκους σου πυρὶ καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδικήσεις ἐνώπιον γυναικω̃ν πολλω̃ν καὶ ἀποστρέψω σε ἐκ τη̃ς πορνείας σου καὶ μισθώματα οὐ μὴ δω̨̃ς οὐκέτι

^16:42 καὶ ἐπαφήσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ σέ καὶ ἐξαρθήσεται ὁ ζη̃λός μου ἐκ σου̃ καὶ ἀναπαύσομαι καὶ οὐ μὴ μεριμνήσω οὐκέτι

^16:43 ἀνθ' ὡ̃ν οὐκ ἐμνήσθης τὴν ἡμέραν τη̃ς νηπιότητός σου καὶ ἐλύπεις με ἐν πα̃σι τούτοις καὶ ἐγὼ ἰδοὺ τὰς ὁδούς σου εἰς κεφαλήν σου δέδωκα λέγει κύριος καὶ οὕτως ἐποίησας τὴν ἀσέβειαν ἐπὶ πάσαις ται̃ς ἀνομίαις σου

^16:44 ταυ̃τά ἐστιν πάντα ὅσα εἰ̃παν κατὰ σου̃ ἐν παραβολη̨̃ λέγοντες καθὼς ἡ μήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ

^16:45 θυγάτηρ τη̃ς μητρός σου σὺ εἰ̃ ἡ ἀπωσαμένη τὸν ἄνδρα αὐτη̃ς καὶ τὰ τέκνα αὐτη̃ς καὶ ἀδελφὴ τω̃ν ἀδελφω̃ν σου τω̃ν ἀπωσαμένων τοὺς ἄνδρας αὐτω̃ν καὶ τὰ τέκνα αὐτω̃ν ἡ μήτηρ ὑμω̃ν Χετταία καὶ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν Αμορραι̃ος

^16:46 ἡ ἀδελφὴ ὑμω̃ν ἡ πρεσβυτέρα Σαμάρεια αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς ἡ κατοικου̃σα ἐξ εὐωνύμων σου καὶ ἡ ἀδελφή σου ἡ νεωτέρα σου ἡ κατοικου̃σα ἐκ δεξιω̃ν σου Σοδομα καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς

^16:47 καὶ οὐδ' ὡ̃ς ἐν ται̃ς ὁδοι̃ς αὐτω̃ν ἐπορεύθης οὐδὲ κατὰ τὰς ἀνομίας αὐτω̃ν ἐποίησας παρὰ μικρὸν καὶ ὑπέρκεισαι αὐτὰς ἐν πάσαις ται̃ς ὁδοι̃ς σου

^16:48 ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος εἰ πεποίηκεν Σοδομα ἡ ἀδελφή σου αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς ὃν τρόπον ἐποίησας σὺ καὶ αἱ θυγατέρες σου

^16:49 πλὴν του̃το τὸ ἀνόμημα Σοδομων τη̃ς ἀδελφη̃ς σου ὑπερηφανία ἐν πλησμονη̨̃ ἄρτων καὶ ἐν εὐθηνία̨ οἴνου ἐσπατάλων αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς του̃το ὑπη̃ρχεν αὐτη̨̃ καὶ ται̃ς θυγατράσιν αὐτη̃ς καὶ χει̃ρα πτωχου̃ καὶ πένητος οὐκ ἀντελαμβάνοντο

^16:50 καὶ ἐμεγαλαύχουν καὶ ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιόν μου καὶ ἐξη̃ρα αὐτάς καθὼς εἰ̃δον

^16:51 καὶ Σαμάρεια κατὰ τὰς ἡμίσεις τω̃ν ἁμαρτιω̃ν σου οὐχ ἥμαρτεν καὶ ἐπλήθυνας τὰς ἀνομίας σου ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας τὰς ἀδελφάς σου ἐν πάσαις ται̃ς ἀνομίαις σου αἱ̃ς ἐποίησας

^16:52 καὶ σὺ κόμισαι βάσανόν σου ἐν ἡ̨̃ ἔφθειρας τὰς ἀδελφάς σου ἐν ται̃ς ἁμαρτίαις σου αἱ̃ς ἠνόμησας ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας αὐτὰς ὑπὲρ σεαυτήν καὶ σὺ αἰσχύνθητι καὶ λαβὲ τὴν ἀτιμίαν σου ἐν τω̨̃ δικαιω̃σαί σε τὰς ἀδελφάς σου

^16:53 καὶ ἀποστρέψω τὰς ἀποστροφὰς αὐτω̃ν τὴν ἀποστροφὴν Σοδομων καὶ τω̃ν θυγατέρων αὐτη̃ς καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροφὴν Σαμαρείας καὶ τω̃ν θυγατέρων αὐτη̃ς καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροφήν σου ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^16:54 ὅπως κομίση̨ τὴν βάσανόν σου καὶ ἀτιμωθήση̨ ἐκ πάντων ὡ̃ν ἐποίησας ἐν τω̨̃ σε παροργίσαι με

^16:55 καὶ ἡ ἀδελφή σου Σοδομα καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς ἀποκατασταθήσονται καθὼς ἠ̃σαν ἀπ' ἀρχη̃ς καὶ Σαμάρεια καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς ἀποκατασταθήσονται καθὼς ἠ̃σαν ἀπ' ἀρχη̃ς καὶ σὺ καὶ αἱ θυγατέρες σου ἀποκατασταθήσεσθε καθὼς ἀπ' ἀρχη̃ς ἠ̃τε

^16:56 καὶ εἰ μὴ ἠ̃ν Σοδομα ἡ ἀδελφή σου εἰς ἀκοὴν ἐν τω̨̃ στόματί σου ἐν ται̃ς ἡμέραις ὑπερηφανίας σου

^16:57 πρὸ του̃ ἀποκαλυφθη̃ναι τὰς κακίας σου ὃν τρόπον νυ̃ν ὄνειδος εἰ̃ θυγατέρων Συρίας καὶ πάντων τω̃ν κύκλω̨ αὐτη̃ς θυγατέρων ἀλλοφύλων τω̃ν περιεχουσω̃ν σε κύκλω̨

^16:58 τὰς ἀσεβείας σου καὶ τὰς ἀνομίας σου σὺ κεκόμισαι αὐτάς λέγει κύριος

^16:59 τάδε λέγει κύριος καὶ ποιήσω ἐν σοὶ καθὼς ἐποίησας ὡς ἠτίμωσας ταυ̃τα του̃ παραβη̃ναι τὴν διαθήκην μου

^16:60 καὶ μνησθήσομαι ἐγὼ τη̃ς διαθήκης μου τη̃ς μετὰ σου̃ ἐν ἡμέραις νηπιότητός σου καὶ ἀναστήσω σοι διαθήκην αἰώνιον

^16:61 καὶ μνησθήση̨ τὴν ὁδόν σου καὶ ἐξατιμωθήση̨ ἐν τω̨̃ ἀναλαβει̃ν σε τὰς ἀδελφάς σου τὰς πρεσβυτέρας σου σὺν ται̃ς νεωτέραις σου καὶ δώσω αὐτάς σοι εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ ἐκ διαθήκης σου

^16:62 καὶ ἀναστήσω ἐγὼ τὴν διαθήκην μου μετὰ σου̃ καὶ ἐπιγνώση̨ ὅτι ἐγὼ κύριος

^16:63 ὅπως μνησθη̨̃ς καὶ αἰσχυνθη̨̃ς καὶ μὴ ἠ̨̃ σοι ἔτι ἀνοι̃ξαι τὸ στόμα σου ἀπὸ προσώπου τη̃ς ἀτιμίας σου ἐν τω̨̃ ἐξιλάσκεσθαί μέ σοι κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησας λέγει κύριος

^17:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^17:2 υἱὲ ἀνθρώπου διήγησαι διήγημα καὶ εἰπὸν παραβολὴν πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ

^17:3 καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος ὁ ἀετὸς ὁ μέγας ὁ μεγαλοπτέρυγος ὁ μακρὸς τη̨̃ ἐκτάσει πλήρης ὀνύχων ὃς ἔχει τὸ ἥγημα εἰσελθει̃ν εἰς τὸν Λίβανον καὶ ἔλαβε τὰ ἐπίλεκτα τη̃ς κέδρου

^17:4 τὰ ἄκρα τη̃ς ἁπαλότητος ἀπέκνισεν καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς γη̃ν Χανααν εἰς πόλιν τετειχισμένην ἔθετο αὐτά

^17:5 καὶ ἔλαβεν ἀπὸ του̃ σπέρματος τη̃ς γη̃ς καὶ ἔδωκεν αὐτὸ εἰς τὸ πεδίον φυτὸν ἐφ' ὕδατι πολλω̨̃ ἐπιβλεπόμενον ἔταξεν αὐτό

^17:6 καὶ ἀνέτειλεν καὶ ἐγένετο εἰς ἄμπελον ἀσθενου̃σαν καὶ μικρὰν τω̨̃ μεγέθει του̃ ἐπιφαίνεσθαι αὐτήν τὰ κλήματα αὐτη̃ς ἐπ' αὐτὴν καὶ αἱ ῥίζαι αὐτη̃ς ὑποκάτω αὐτη̃ς ἠ̃σαν καὶ ἐγένετο εἰς ἄμπελον καὶ ἐποίησεν ἀπώρυγας καὶ ἐξέτεινεν τὴν ἀναδενδράδα αὐτη̃ς

^17:7 καὶ ἐγένετο ἀετὸς ἕτερος μέγας μεγαλοπτέρυγος πολὺς ὄνυξιν καὶ ἰδοὺ ἡ ἄμπελος αὕτη περιπεπλεγμένη πρὸς αὐτόν καὶ αἱ ῥίζαι αὐτη̃ς πρὸς αὐτόν καὶ τὰ κλήματα αὐτη̃ς ἐξαπέστειλεν αὐτω̨̃ του̃ ποτίσαι αὐτὴν σὺν τω̨̃ βώλω̨ τη̃ς φυτείας αὐτη̃ς

^17:8 εἰς πεδίον καλὸν ἐφ' ὕδατι πολλω̨̃ αὕτη πιαίνεται του̃ ποιει̃ν βλαστοὺς καὶ φέρειν καρπὸν του̃ εἰ̃ναι εἰς ἄμπελον μεγάλην

^17:9 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος εἰ κατευθυνει̃ οὐχὶ αἱ ῥίζαι τη̃ς ἁπαλότητος αὐτη̃ς καὶ ὁ καρπὸς σαπήσεται καὶ ξηρανθήσεται πάντα τὰ προανατέλλοντα αὐτη̃ς καὶ οὐκ ἐν βραχίονι μεγάλω̨ οὐδ' ἐν λαω̨̃ πολλω̨̃ του̃ ἐκσπάσαι αὐτὴν ἐκ ῥιζω̃ν αὐτη̃ς

^17:10 καὶ ἰδοὺ πιαίνεται μὴ κατευθυνει̃ οὐχ ἅμα τω̨̃ ἅψασθαι αὐτη̃ς ἄνεμον τὸν καύσωνα ξηρανθήσεται ξηρασία̨ σὺν τω̨̃ βώλω̨ ἀνατολη̃ς αὐτη̃ς ξηρανθήσεται

^17:11 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^17:12 υἱὲ ἀνθρώπου εἰπὸν δὴ πρὸς τὸν οἰ̃κον τὸν παραπικραίνοντα οὐκ ἐπίστασθε τί ἠ̃ν ταυ̃τα εἰπόν ὅταν ἔλθη̨ βασιλεὺς Βαβυλω̃νος ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ λήμψεται τὸν βασιλέα αὐτη̃ς καὶ τοὺς ἄρχοντας αὐτη̃ς καὶ ἄξει αὐτοὺς πρὸς ἑαυτὸν εἰς Βαβυλω̃να

^17:13 καὶ λήμψεται ἐκ του̃ σπέρματος τη̃ς βασιλείας καὶ διαθήσεται πρὸς αὐτὸν διαθήκην καὶ εἰσάξει αὐτὸν ἐν ἀρα̨̃ καὶ τοὺς ἡγουμένους τη̃ς γη̃ς λήμψεται

^17:14 του̃ γενέσθαι εἰς βασιλείαν ἀσθενη̃ τὸ καθόλου μὴ ἐπαίρεσθαι του̃ φυλάσσειν τὴν διαθήκην αὐτου̃ καὶ ἱστάνειν αὐτήν

^17:15 καὶ ἀποστήσεται ἀπ' αὐτου̃ του̃ ἐξαποστέλλειν ἀγγέλους ἑαυτου̃ εἰς Αἴγυπτον του̃ δου̃ναι αὐτω̨̃ ἵππους καὶ λαὸν πολύν εἰ κατευθυνει̃ εἰ διασωθήσεται ὁ ποιω̃ν ἐναντία καὶ παραβαίνων διαθήκην εἰ σωθήσεται

^17:16 ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος ἐὰν μὴ ἐν ὡ̨̃ τόπω̨ ὁ βασιλεὺς ὁ βασιλεύσας αὐτόν ὃς ἠτίμωσεν τὴν ἀράν μου καὶ ὃς παρέβη τὴν διαθήκην μου μετ' αὐτου̃ ἐν μέσω̨ Βαβυλω̃νος τελευτήσει

^17:17 καὶ οὐκ ἐν δυνάμει μεγάλη̨ οὐδ' ἐν ὄχλω̨ πολλω̨̃ ποιήσει πρὸς αὐτὸν Φαραω πόλεμον ἐν χαρακοβολία̨ καὶ ἐν οἰκοδομη̨̃ βελοστάσεων του̃ ἐξα̃ραι ψυχάς

^17:18 καὶ ἠτίμωσεν ὁρκωμοσίαν του̃ παραβη̃ναι διαθήκην καὶ ἰδοὺ δέδωκεν τὴν χει̃ρα αὐτου̃ καὶ πάντα ταυ̃τα ἐποίησεν αὐτω̨̃ μὴ σωθήσεται

^17:19 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος ζω̃ ἐγὼ ἐὰν μὴ τὴν διαθήκην μου ἣν παρέβη καὶ τὴν ὁρκωμοσίαν μου ἣν ἠτίμωσεν καὶ δώσω αὐτὰ εἰς κεφαλὴν αὐτου̃

^17:20 καὶ ἐκπετάσω ἐπ' αὐτὸν τὸ δίκτυόν μου καὶ ἁλώσεται ἐν τη̨̃ περιοχη̨̃ αὐτου̃

^17:21 ἐν πάση̨ παρατάξει αὐτου̃ ἐν ῥομφαία̨ πεσου̃νται καὶ τοὺς καταλοίπους εἰς πάντα ἄνεμον διασπερω̃ καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα

^17:22 διότι τάδε λέγει κύριος καὶ λήμψομαι ἐγὼ ἐκ τω̃ν ἐπιλέκτων τη̃ς κέδρου ἐκ κορυφη̃ς καρδίας αὐτω̃ν ἀποκνιω̃ καὶ καταφυτεύσω ἐγὼ ἐπ' ὄρος ὑψηλόν καὶ κρεμάσω αὐτὸν

^17:23 ἐν ὄρει μετεώρω̨ του̃ Ισραηλ καὶ καταφυτεύσω καὶ ἐξοίσει βλαστὸν καὶ ποιήσει καρπὸν καὶ ἔσται εἰς κέδρον μεγάλην καὶ ἀναπαύσεται ὑποκάτω αὐτου̃ πα̃ν θηρίον καὶ πα̃ν πετεινὸν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτου̃ ἀναπαύσεται τὰ κλήματα αὐτου̃ ἀποκατασταθήσεται

^17:24 καὶ γνώσονται πάντα τὰ ξύλα του̃ πεδίου διότι ἐγὼ κύριος ὁ ταπεινω̃ν ξύλον ὑψηλὸν καὶ ὑψω̃ν ξύλον ταπεινὸν καὶ ξηραίνων ξύλον χλωρὸν καὶ ἀναθάλλων ξύλον ξηρόν ἐγὼ κύριος λελάληκα καὶ ποιήσω

^18:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^18:2 υἱὲ ἀνθρώπου τί ὑμι̃ν ἡ παραβολὴ αὕτη ἐν τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λέγοντες οἱ πατέρες ἔφαγον ὄμφακα καὶ οἱ ὀδόντες τω̃ν τέκνων ἐγομφίασαν

^18:3 ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος ἐὰν γένηται ἔτι λεγομένη ἡ παραβολὴ αὕτη ἐν τω̨̃ Ισραηλ

^18:4 ὅτι πα̃σαι αἱ ψυχαὶ ἐμαί εἰσιν ὃν τρόπον ἡ ψυχὴ του̃ πατρός οὕτως καὶ ἡ ψυχὴ του̃ υἱου̃ ἐμαί εἰσιν ἡ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα αὕτη ἀποθανει̃ται

^18:5 ὁ δὲ ἄνθρωπος ὃς ἔσται δίκαιος ὁ ποιω̃ν κρίμα καὶ δικαιοσύνην

^18:6 ἐπὶ τω̃ν ὀρέων οὐ φάγεται καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ οὐ μὴ ἐπάρη̨ πρὸς τὰ ἐνθυμήματα οἴκου Ισραηλ καὶ τὴν γυναι̃κα του̃ πλησίον αὐτου̃ οὐ μὴ μιάνη̨ καὶ πρὸς γυναι̃κα ἐν ἀφέδρω̨ οὐ̃σαν οὐ προσεγγιει̃

^18:7 καὶ ἄνθρωπον οὐ μὴ καταδυναστεύση̨ ἐνεχυρασμὸν ὀφείλοντος ἀποδώσει καὶ ἅρπαγμα οὐχ ἁρπα̃ται τὸν ἄρτον αὐτου̃ τω̨̃ πεινω̃ντι δώσει καὶ γυμνὸν περιβαλει̃

^18:8 καὶ τὸ ἀργύριον αὐτου̃ ἐπὶ τόκω̨ οὐ δώσει καὶ πλεονασμὸν οὐ λήμψεται καὶ ἐξ ἀδικίας ἀποστρέψει τὴν χει̃ρα αὐτου̃ κρίμα δίκαιον ποιήσει ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ ἀνὰ μέσον του̃ πλησίον αὐτου̃

^18:9 καὶ τοι̃ς προστάγμασίν μου πεπόρευται καὶ τὰ δικαιώματά μου πεφύλακται του̃ ποιη̃σαι αὐτά δίκαιος οὑ̃τός ἐστιν ζωη̨̃ ζήσεται λέγει κύριος

^18:10 καὶ ἐὰν γεννήση̨ υἱὸν λοιμὸν ἐκχέοντα αἱ̃μα καὶ ποιου̃ντα ἁμαρτήματα

^18:11 ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ του̃ πατρὸς αὐτου̃ του̃ δικαίου οὐκ ἐπορεύθη ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τω̃ν ὀρέων ἔφαγεν καὶ τὴν γυναι̃κα του̃ πλησίον αὐτου̃ ἐμίανεν

^18:12 καὶ πτωχὸν καὶ πένητα κατεδυνάστευσεν καὶ ἅρπαγμα ἥρπασεν καὶ ἐνεχυρασμὸν οὐκ ἀπέδωκεν καὶ εἰς τὰ εἴδωλα ἔθετο τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ ἀνομίαν πεποίηκεν

^18:13 μετὰ τόκου ἔδωκε καὶ πλεονασμὸν ἔλαβεν οὑ̃τος ζωη̨̃ οὐ ζήσεται πάσας τὰς ἀνομίας ταύτας ἐποίησεν θανάτω̨ θανατωθήσεται τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐπ' αὐτὸν ἔσται

^18:14 ἐὰν δὲ γεννήση̨ υἱόν καὶ ἴδη̨ πάσας τὰς ἁμαρτίας του̃ πατρὸς αὐτου̃ ἃς ἐποίησεν καὶ φοβηθη̨̃ καὶ μὴ ποιήση̨ κατὰ ταύτας

^18:15 ἐπὶ τω̃ν ὀρέων οὐ βέβρωκεν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ οὐκ ἔθετο εἰς τὰ ἐνθυμήματα οἴκου Ισραηλ καὶ τὴν γυναι̃κα του̃ πλησίον αὐτου̃ οὐκ ἐμίανεν

^18:16 καὶ ἄνθρωπον οὐ κατεδυνάστευσεν καὶ ἐνεχυρασμὸν οὐκ ἐνεχύρασεν καὶ ἅρπαγμα οὐχ ἥρπασεν τὸν ἄρτον αὐτου̃ τω̨̃ πεινω̃ντι ἔδωκεν καὶ γυμνὸν περιέβαλεν

^18:17 καὶ ἀπ' ἀδικίας ἀπέστρεψε τὴν χει̃ρα αὐτου̃ τόκον οὐδὲ πλεονασμὸν οὐκ ἔλαβεν δικαιοσύνην ἐποίησεν καὶ ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου ἐπορεύθη οὐ τελευτήσει ἐν ἀδικίαις πατρὸς αὐτου̃ ζωη̨̃ ζήσεται

^18:18 ὁ δὲ πατὴρ αὐτου̃ ἐὰν θλίψει θλίψη̨ καὶ ἁρπάση̨ ἅρπαγμα ἐναντία ἐποίησεν ἐν μέσω̨ του̃ λαου̃ μου καὶ ἀποθανει̃ται ἐν τη̨̃ ἀδικία̨ αὐτου̃

^18:19 καὶ ἐρει̃τε τί ὅτι οὐκ ἔλαβεν τὴν ἀδικίαν ὁ υἱὸς του̃ πατρὸς αὐτου̃ ὅτι ὁ υἱὸς δικαιοσύνην καὶ ἔλεος ἐποίησεν πάντα τὰ νόμιμά μου συνετήρησεν καὶ ἐποίησεν αὐτά ζωη̨̃ ζήσεται

^18:20 ἡ δὲ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα ἀποθανει̃ται ὁ δὲ υἱὸς οὐ λήμψεται τὴν ἀδικίαν του̃ πατρὸς αὐτου̃ οὐδὲ ὁ πατὴρ λήμψεται τὴν ἀδικίαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ δικαιοσύνη δικαίου ἐπ' αὐτὸν ἔσται καὶ ἀνομία ἀνόμου ἐπ' αὐτὸν ἔσται

^18:21 καὶ ὁ ἄνομος ἐὰν ἀποστρέψη̨ ἐκ πασω̃ν τω̃ν ἀνομιω̃ν αὐτου̃ ὡ̃ν ἐποίησεν καὶ φυλάξηται πάσας τὰς ἐντολάς μου καὶ ποιήση̨ δικαιοσύνην καὶ ἔλεος ζωη̨̃ ζήσεται οὐ μὴ ἀποθάνη̨

^18:22 πάντα τὰ παραπτώματα αὐτου̃ ὅσα ἐποίησεν οὐ μνησθήσεται ἐν τη̨̃ δικαιοσύνη̨ αὐτου̃ ἡ̨̃ ἐποίησεν ζήσεται

^18:23 μὴ θελήσει θελήσω τὸν θάνατον του̃ ἀνόμου λέγει κύριος ὡς τὸ ἀποστρέψαι αὐτὸν ἐκ τη̃ς ὁδου̃ τη̃ς πονηρα̃ς καὶ ζη̃ν αὐτόν

^18:24 ἐν δὲ τω̨̃ ἀποστρέψαι δίκαιον ἐκ τη̃ς δικαιοσύνης αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ ἀδικίαν κατὰ πάσας τὰς ἀνομίας ἃς ἐποίησεν ὁ ἄνομος πα̃σαι αἱ δικαιοσύναι αὐτου̃ ἃς ἐποίησεν οὐ μὴ μνησθω̃σιν ἐν τω̨̃ παραπτώματι αὐτου̃ ὡ̨̃ παρέπεσεν καὶ ἐν ται̃ς ἁμαρτίαις αὐτου̃ αἱ̃ς ἥμαρτεν ἐν αὐται̃ς ἀποθανει̃ται

^18:25 καὶ εἴπατε οὐ κατευθύνει ἡ ὁδὸς κυρίου ἀκούσατε δή πα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ μὴ ἡ ὁδός μου οὐ κατευθύνει οὐχὶ ἡ ὁδὸς ὑμω̃ν οὐ κατευθύνει

^18:26 ἐν τω̨̃ ἀποστρέψαι τὸν δίκαιον ἐκ τη̃ς δικαιοσύνης αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ παράπτωμα καὶ ἀποθάνη̨ ἐν τω̨̃ παραπτώματι ὡ̨̃ ἐποίησεν ἐν αὐτω̨̃ ἀποθανει̃ται

^18:27 καὶ ἐν τω̨̃ ἀποστρέψαι ἄνομον ἀπὸ τη̃ς ἀνομίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἐποίησεν καὶ ποιήση̨ κρίμα καὶ δικαιοσύνην οὑ̃τος τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἐφύλαξεν

^18:28 καὶ ἀπέστρεψεν ἐκ πασω̃ν τω̃ν ἀσεβειω̃ν αὐτου̃ ὡ̃ν ἐποίησεν ζωη̨̃ ζήσεται οὐ μὴ ἀποθάνη̨

^18:29 καὶ λέγουσιν ὁ οἰ̃κος του̃ Ισραηλ οὐ κατορθοι̃ ἡ ὁδὸς κυρίου μὴ ἡ ὁδός μου οὐ κατορθοι̃ οἰ̃κος Ισραηλ οὐχὶ ἡ ὁδὸς ὑμω̃ν οὐ κατορθοι̃

^18:30 ἕκαστον κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτου̃ κρινω̃ ὑμα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ λέγει κύριος ἐπιστράφητε καὶ ἀποστρέψατε ἐκ πασω̃ν τω̃ν ἀσεβειω̃ν ὑμω̃ν καὶ οὐκ ἔσονται ὑμι̃ν εἰς κόλασιν ἀδικίας

^18:31 ἀπορρίψατε ἀπὸ ἑαυτω̃ν πάσας τὰς ἀσεβείας ὑμω̃ν ἃς ἠσεβήσατε εἰς ἐμέ καὶ ποιήσατε ἑαυτοι̃ς καρδίαν καινὴν καὶ πνευ̃μα καινόν καὶ ἵνα τί ἀποθνή̨σκετε οἰ̃κος Ισραηλ

^18:32 διότι οὐ θέλω τὸν θάνατον του̃ ἀποθνή̨σκοντος λέγει κύριος

^19:1 καὶ σὺ λαβὲ θρη̃νον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα του̃ Ισραηλ

^19:2 καὶ ἐρει̃ς τί ἡ μήτηρ σου σκύμνος ἐν μέσω̨ λεόντων ἐγενήθη ἐν μέσω̨ λεόντων ἐπλήθυνεν σκύμνους αὐτη̃ς

^19:3 καὶ ἀπεπήδησεν εἱ̃ς τω̃ν σκύμνων αὐτη̃ς λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθεν του̃ ἁρπάζειν ἁρπάγματα ἀνθρώπους ἔφαγεν

^19:4 καὶ ἤκουσαν κατ' αὐτου̃ ἔθνη ἐν τη̨̃ διαφθορα̨̃ αὐτω̃ν συνελήμφθη καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐν κημω̨̃ εἰς γη̃ν Αἰγύπτου

^19:5 καὶ εἰ̃δεν ὅτι ἀπω̃σται ἀπ' αὐτη̃ς καὶ ἀπώλετο ἡ ὑπόστασις αὐτη̃ς καὶ ἔλαβεν ἄλλον ἐκ τω̃ν σκύμνων αὐτη̃ς λέοντα ἔταξεν αὐτόν

^19:6 καὶ ἀνεστρέφετο ἐν μέσω̨ λεόντων λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπάγματα ἀνθρώπους ἔφαγεν

^19:7 καὶ ἐνέμετο τω̨̃ θράσει αὐτου̃ καὶ τὰς πόλεις αὐτω̃ν ἐξηρήμωσεν καὶ ἠφάνισεν γη̃ν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτη̃ς ἀπὸ φωνη̃ς ὠρύματος αὐτου̃

^19:8 καὶ ἔδωκαν ἐπ' αὐτὸν ἔθνη ἐκ χωρω̃ν κυκλόθεν καὶ ἐξεπέτασαν ἐπ' αὐτὸν δίκτυα αὐτω̃ν ἐν διαφθορα̨̃ αὐτω̃ν συνελήμφθη

^19:9 καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημω̨̃ καὶ ἐν γαλεάγρα̨ ἠ̃λθεν πρὸς βασιλέα Βαβυλω̃νος καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς φυλακήν ὅπως μὴ ἀκουσθη̨̃ ἡ φωνὴ αὐτου̃ ἐπὶ τὰ ὄρη του̃ Ισραηλ

^19:10 ἡ μήτηρ σου ὡς ἄμπελος ὡς ἄνθος ἐν ῥόα̨ ἐν ὕδατι πεφυτευμένη ὁ καρπὸς αὐτη̃ς καὶ ὁ βλαστὸς αὐτη̃ς ἐγένετο ἐξ ὕδατος πολλου̃

^19:11 καὶ ἐγένετο αὐτη̨̃ ῥάβδος ἰσχύος ἐπὶ φυλὴν ἡγουμένων καὶ ὑψώθη τω̨̃ μεγέθει αὐτη̃ς ἐν μέσω̨ στελεχω̃ν καὶ εἰ̃δεν τὸ μέγεθος αὐτη̃ς ἐν πλήθει κλημάτων αὐτη̃ς

^19:12 καὶ κατεκλάσθη ἐν θυμω̨̃ ἐπὶ γη̃ν ἐρρίφη καὶ ἄνεμος ὁ καύσων ἐξήρανεν τὰ ἐκλεκτὰ αὐτη̃ς ἐξεδικήθη καὶ ἐξηράνθη ἡ ῥάβδος ἰσχύος αὐτη̃ς πυ̃ρ ἀνήλωσεν αὐτήν

^19:13 καὶ νυ̃ν πεφύτευκαν αὐτὴν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐν γη̨̃ ἀνύδρω̨

^19:14 καὶ ἐξη̃λθεν πυ̃ρ ἐκ ῥάβδου ἐκλεκτω̃ν αὐτη̃ς καὶ κατέφαγεν αὐτήν καὶ οὐκ ἠ̃ν ἐν αὐτη̨̃ ῥάβδος ἰσχύος φυλὴ εἰς παραβολὴν θρήνου ἐστὶν καὶ ἔσται εἰς θρη̃νον

^20:1 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἔτει τω̨̃ ἑβδόμω̨ ἐν τω̨̃ πέμπτω̨ μηνὶ δεκάτη̨ του̃ μηνὸς ἠ̃λθον ἄνδρες ἐκ τω̃ν πρεσβυτέρων οἴκου Ισραηλ ἐπερωτη̃σαι τὸν κύριον καὶ ἐκάθισαν πρὸ προσώπου μου

^20:2 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^20:3 υἱὲ ἀνθρώπου λάλησον πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους του̃ Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος εἰ ἐπερωτη̃σαί με ὑμει̃ς ἔρχεσθε ζω̃ ἐγὼ εἰ ἀποκριθήσομαι ὑμι̃ν λέγει κύριος

^20:4 εἰ ἐκδικήσω αὐτοὺς ἐκδικήσει υἱὲ ἀνθρώπου τὰς ἀνομίας τω̃ν πατέρων αὐτω̃ν διαμάρτυραι αὐτοι̃ς

^20:5 καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἡ̨ρέτισα τὸν οἰ̃κον Ισραηλ καὶ ἐγνωρίσθην τω̨̃ σπέρματι οἴκου Ιακωβ καὶ ἐγνώσθην αὐτοι̃ς ἐν γη̨̃ Αἰγύπτου καὶ ἀντελαβόμην τη̨̃ χειρί μου αὐτω̃ν λέγων ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^20:6 ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ ἀντελαβόμην τη̨̃ χειρί μου αὐτω̃ν του̃ ἐξαγαγει̃ν αὐτοὺς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου εἰς τὴν γη̃ν ἣν ἡτοίμασα αὐτοι̃ς γη̃ν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι κηρίον ἐστὶν παρὰ πα̃σαν τὴν γη̃ν

^20:7 καὶ εἰ̃πα πρὸς αὐτούς ἕκαστος τὰ βδελύγματα τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτου̃ ἀπορριψάτω καὶ ἐν τοι̃ς ἐπιτηδεύμασιν Αἰγύπτου μὴ μιαίνεσθε ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^20:8 καὶ ἀπέστησαν ἀπ' ἐμου̃ καὶ οὐκ ἠθέλησαν εἰσακου̃σαί μου τὰ βδελύγματα τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν οὐκ ἀπέρριψαν καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα Αἰγύπτου οὐκ ἐγκατέλιπον καὶ εἰ̃πα του̃ ἐκχέαι τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς του̃ συντελέσαι τὴν ὀργήν μου ἐν αὐτοι̃ς ἐν μέσω̨ γη̃ς Αἰγύπτου

^20:9 καὶ ἐποίησα ὅπως τὸ ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ βεβηλωθη̨̃ ἐνώπιον τω̃ν ἐθνω̃ν ὡ̃ν αὐτοί εἰσιν ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν ἐν οἱ̃ς ἐγνώσθην πρὸς αὐτοὺς ἐνώπιον αὐτω̃ν του̃ ἐξαγαγει̃ν αὐτοὺς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου

^20:10 καὶ ἐξήγαγον αὐτοὺς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου καὶ ἤγαγον αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον

^20:11 καὶ ἔδωκα αὐτοι̃ς τὰ προστάγματά μου καὶ τὰ δικαιώματά μου ἐγνώρισα αὐτοι̃ς ὅσα ποιήσει αὐτὰ ἄνθρωπος καὶ ζήσεται ἐν αὐτοι̃ς

^20:12 καὶ τὰ σάββατά μου ἔδωκα αὐτοι̃ς του̃ εἰ̃ναι εἰς σημει̃ον ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ ἀνὰ μέσον αὐτω̃ν του̃ γνω̃ναι αὐτοὺς διότι ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς

^20:13 καὶ εἰ̃πα πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου πορεύεσθε καὶ οὐκ ἐπορεύθησαν καὶ τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο ἃ ποιήσει αὐτὰ ἄνθρωπος καὶ ζήσεται ἐν αὐτοι̃ς καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλωσαν σφόδρα καὶ εἰ̃πα του̃ ἐκχέαι τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ του̃ ἐξαναλω̃σαι αὐτούς

^20:14 καὶ ἐποίησα ὅπως τὸ ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ βεβηλωθη̨̃ ἐνώπιον τω̃ν ἐθνω̃ν ὡ̃ν ἐξήγαγον αὐτοὺς κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν

^20:15 καὶ ἐγὼ ἐξη̃ρα τὴν χει̃ρά μου ἐπ' αὐτοὺς ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τὸ παράπαν του̃ μὴ εἰσαγαγει̃ν αὐτοὺς εἰς τὴν γη̃ν ἣν ἔδωκα αὐτοι̃ς γη̃ν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι κηρίον ἐστὶν παρὰ πα̃σαν τὴν γη̃ν

^20:16 ἀνθ' ὡ̃ν τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο καὶ ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοι̃ς καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν καὶ ὀπίσω τω̃ν ἐνθυμημάτων τω̃ν καρδιω̃ν αὐτω̃ν ἐπορεύοντο

^20:17 καὶ ἐφείσατο ὁ ὀφθαλμός μου ἐπ' αὐτοὺς του̃ ἐξαλει̃ψαι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐποίησα αὐτοὺς εἰς συντέλειαν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

^20:18 καὶ εἰ̃πα πρὸς τὰ τέκνα αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐν τοι̃ς νομίμοις τω̃ν πατέρων ὑμω̃ν μὴ πορεύεσθε καὶ τὰ δικαιώματα αὐτω̃ν μὴ φυλάσσεσθε καὶ ἐν τοι̃ς ἐπιτηδεύμασιν αὐτω̃ν μὴ συναναμίσγεσθε καὶ μὴ μιαίνεσθε

^20:19 ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου πορεύεσθε καὶ τὰ δικαιώματά μου φυλάσσεσθε καὶ ποιει̃τε αὐτὰ

^20:20 καὶ τὰ σάββατά μου ἁγιάζετε καὶ ἔστω εἰς σημει̃ον ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ ὑμω̃ν του̃ γινώσκειν διότι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^20:21 καὶ παρεπίκρανάν με καὶ τὰ τέκνα αὐτω̃ν ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου οὐκ ἐπορεύθησαν καὶ τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐφυλάξαντο του̃ ποιει̃ν αὐτά ἃ ποιήσει ἄνθρωπος καὶ ζήσεται ἐν αὐτοι̃ς καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν καὶ εἰ̃πα του̃ ἐκχέαι τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ του̃ συντελέσαι τὴν ὀργήν μου ἐπ' αὐτούς

^20:22 καὶ ἐποίησα ὅπως τὸ ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ βεβηλωθη̨̃ ἐνώπιον τω̃ν ἐθνω̃ν ὡ̃ν ἐξήγαγον αὐτοὺς κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν

^20:23 καὶ ἐξη̃ρα τὴν χει̃ρά μου ἐπ' αὐτοὺς ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ του̃ διασκορπίσαι αὐτοὺς ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ διασπει̃ραι αὐτοὺς ἐν ται̃ς χώραις

^20:24 ἀνθ' ὡ̃ν τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐποίησαν καὶ τὰ προστάγματά μου ἀπώσαντο καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν καὶ ὀπίσω τω̃ν ἐνθυμημάτων τω̃ν πατέρων αὐτω̃ν ἠ̃σαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτω̃ν

^20:25 καὶ ἐγὼ ἔδωκα αὐτοι̃ς προστάγματα οὐ καλὰ καὶ δικαιώματα ἐν οἱ̃ς οὐ ζήσονται ἐν αὐτοι̃ς

^20:26 καὶ μιανω̃ αὐτοὺς ἐν τοι̃ς δόμασιν αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ διαπορεύεσθαί με πα̃ν διανοι̃γον μήτραν ὅπως ἀφανίσω αὐτούς

^20:27 διὰ του̃το λάλησον πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ υἱὲ ἀνθρώπου καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἕως τούτου παρώργισάν με οἱ πατέρες ὑμω̃ν ἐν τοι̃ς παραπτώμασιν αὐτω̃ν ἐν οἱ̃ς παρέπεσον εἰς ἐμέ

^20:28 καὶ εἰσήγαγον αὐτοὺς εἰς τὴν γη̃ν ἣν ἠ̃ρα τὴν χει̃ρά μου του̃ δου̃ναι αὐτοι̃ς καὶ εἰ̃δον πα̃ν βουνὸν ὑψηλὸν καὶ πα̃ν ξύλον κατάσκιον καὶ ἔθυσαν ἐκει̃ τοι̃ς θεοι̃ς αὐτω̃ν καὶ ἔταξαν ἐκει̃ ὀσμὴν εὐωδίας καὶ ἔσπεισαν ἐκει̃ σπονδὰς αὐτω̃ν

^20:29 καὶ εἰ̃πον πρὸς αὐτούς τί ἐστιν Αβαμα ὅτι ὑμει̃ς εἰσπορεύεσθε ἐκει̃ καὶ ἐπεκάλεσαν τὸ ὄνομα αὐτου̃ Αβαμα ἕως τη̃ς σήμερον ἡμέρας

^20:30 διὰ του̃το εἰπὸν πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ τάδε λέγει κύριος εἰ ἐν ται̃ς ἀνομίαις τω̃ν πατέρων ὑμω̃ν ὑμει̃ς μιαίνεσθε καὶ ὀπίσω τω̃ν βδελυγμάτων αὐτω̃ν ὑμει̃ς ἐκπορνεύετε

^20:31 καὶ ἐν ται̃ς ἀπαρχαι̃ς τω̃ν δομάτων ὑμω̃ν ἐν τοι̃ς ἀφορισμοι̃ς ὑμει̃ς μιαίνεσθε ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἐνθυμήμασιν ὑμω̃ν ἕως τη̃ς σήμερον ἡμέρας καὶ ἐγὼ ἀποκριθω̃ ὑμι̃ν οἰ̃κος του̃ Ισραηλ ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος εἰ ἀποκριθήσομαι ὑμι̃ν καὶ εἰ ἀναβήσεται ἐπὶ τὸ πνευ̃μα ὑμω̃ν του̃το

^20:32 καὶ οὐκ ἔσται ὃν τρόπον ὑμει̃ς λέγετε ἐσόμεθα ὡς τὰ ἔθνη καὶ ὡς αἱ φυλαὶ τη̃ς γη̃ς του̃ λατρεύειν ξύλοις καὶ λίθοις

^20:33 διὰ του̃το ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος ἐν χειρὶ κραταια̨̃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλω̨̃ καὶ ἐν θυμω̨̃ κεχυμένω̨ βασιλεύσω ἐφ' ὑμα̃ς

^20:34 καὶ ἐξάξω ὑμα̃ς ἐκ τω̃ν λαω̃ν καὶ εἰσδέξομαι ὑμα̃ς ἐκ τω̃ν χωρω̃ν οὑ̃ διεσκορπίσθητε ἐν αὐται̃ς ἐν χειρὶ κραταια̨̃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλω̨̃ καὶ ἐν θυμω̨̃ κεχυμένω̨

^20:35 καὶ ἄξω ὑμα̃ς εἰς τὴν ἔρημον τω̃ν λαω̃ν καὶ διακριθήσομαι πρὸς ὑμα̃ς ἐκει̃ πρόσωπον κατὰ πρόσωπον

^20:36 ὃν τρόπον διεκρίθην πρὸς τοὺς πατέρας ὑμω̃ν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ γη̃ς Αἰγύπτου οὕτως κρινω̃ ὑμα̃ς λέγει κύριος

^20:37 καὶ διάξω ὑμα̃ς ὑπὸ τὴν ῥάβδον μου καὶ εἰσάξω ὑμα̃ς ἐν ἀριθμω̨̃

^20:38 καὶ ἐκλέξω ἐξ ὑμω̃ν τοὺς ἀσεβει̃ς καὶ τοὺς ἀφεστηκότας διότι ἐκ τη̃ς παροικεσίας αὐτω̃ν ἐξάξω αὐτούς καὶ εἰς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ οὐκ εἰσελεύσονται καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^20:39 καὶ ὑμει̃ς οἰ̃κος Ισραηλ τάδε λέγει κύριος κύριος ἕκαστος τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτου̃ ἐξάρατε καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰ μὴ ὑμει̃ς εἰσακούετέ μου καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον οὐ βεβηλώσετε οὐκέτι ἐν τοι̃ς δώροις ὑμω̃ν καὶ ἐν τοι̃ς ἐπιτηδεύμασιν ὑμω̃ν

^20:40 διότι ἐπὶ του̃ ὄρους του̃ ἁγίου μου ἐπ' ὄρους ὑψηλου̃ λέγει κύριος κύριος ἐκει̃ δουλεύσουσίν μοι πα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ εἰς τέλος καὶ ἐκει̃ προσδέξομαι καὶ ἐκει̃ ἐπισκέψομαι τὰς ἀπαρχὰς ὑμω̃ν καὶ τὰς ἀπαρχὰς τω̃ν ἀφορισμω̃ν ὑμω̃ν ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἁγιάσμασιν ὑμω̃ν

^20:41 ἐν ὀσμη̨̃ εὐωδίας προσδέξομαι ὑμα̃ς ἐν τω̨̃ ἐξαγαγει̃ν με ὑμα̃ς ἐκ τω̃ν λαω̃ν καὶ εἰσδέχεσθαι ὑμα̃ς ἐκ τω̃ν χωρω̃ν ἐν αἱ̃ς διεσκορπίσθητε ἐν αὐται̃ς καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν ὑμι̃ν κατ' ὀφθαλμοὺς τω̃ν λαω̃ν

^20:42 καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος ἐν τω̨̃ εἰσαγαγει̃ν με ὑμα̃ς εἰς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ εἰς τὴν γη̃ν εἰς ἣν ἠ̃ρα τὴν χει̃ρά μου του̃ δου̃ναι αὐτὴν τοι̃ς πατράσιν ὑμω̃ν

^20:43 καὶ μνησθήσεσθε ἐκει̃ τὰς ὁδοὺς ὑμω̃ν καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμω̃ν ἐν οἱ̃ς ἐμιαίνεσθε ἐν αὐτοι̃ς καὶ κόψεσθε τὰ πρόσωπα ὑμω̃ν ἐν πα̃σαις ται̃ς κακίαις ὑμω̃ν

^20:44 καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος ἐν τω̨̃ ποιη̃σαί με οὕτως ὑμι̃ν ὅπως τὸ ὄνομά μου μὴ βεβηλωθη̨̃ κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑμω̃ν τὰς κακὰς καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμω̃ν τὰ διεφθαρμένα λέγει κύριος

^21:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^21:2 υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Θαιμαν καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ Δαρωμ καὶ προφήτευσον ἐπὶ δρυμὸν ἡγούμενον Ναγεβ

^21:3 καὶ ἐρει̃ς τω̨̃ δρυμω̨̃ Ναγεβ ἄκουε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἀνάπτω ἐν σοὶ πυ̃ρ καὶ καταφάγεται ἐν σοὶ πα̃ν ξύλον χλωρὸν καὶ πα̃ν ξύλον ξηρόν οὐ σβεσθήσεται ἡ φλὸξ ἡ ἐξαφθει̃σα καὶ κατακαυθήσεται ἐν αὐτη̨̃ πα̃ν πρόσωπον ἀπὸ ἀπηλιώτου ἕως βορρα̃

^21:4 καὶ ἐπιγνώσονται πα̃σα σὰρξ ὅτι ἐγὼ κύριος ἐξέκαυσα αὐτό καὶ οὐ σβεσθήσεται

^21:5 καὶ εἰ̃πα μηδαμω̃ς κύριε κύριε αὐτοὶ λέγουσιν πρός με οὐχὶ παραβολή ἐστιν λεγομένη αὕτη

^21:6 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^21:7 διὰ του̃το προφήτευσον υἱὲ ἀνθρώπου καὶ στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὰ ἅγια αὐτω̃ν καὶ προφητεύσεις ἐπὶ τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ

^21:8 καὶ ἐρει̃ς πρὸς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ πρὸς σὲ καὶ ἐκσπάσω τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ του̃ κολεου̃ αὐτου̃ καὶ ἐξολεθρεύσω ἐκ σου̃ ἄδικον καὶ ἄνομον

^21:9 ἀνθ' ὡ̃ν ἐξολεθρεύσω ἐκ σου̃ ἄδικον καὶ ἄνομον οὕτως ἐξελεύσεται τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ του̃ κολεου̃ αὐτου̃ ἐπὶ πα̃σαν σάρκα ἀπὸ ἀπηλιώτου ἕως βορρα̃

^21:10 καὶ ἐπιγνώσεται πα̃σα σὰρξ διότι ἐγὼ κύριος ἐξέσπασα τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ του̃ κολεου̃ αὐτου̃ καὶ οὐκ ἀποστρέψει οὐκέτι

^21:11 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου καταστέναξον ἐν συντριβη̨̃ ὀσφύος σου καὶ ἐν ὀδύναις στενάξεις κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν

^21:12 καὶ ἔσται ἐὰν εἴπωσιν πρὸς σέ ἕνεκα τίνος σὺ στενάζεις καὶ ἐρει̃ς ἐπὶ τη̨̃ ἀγγελία̨ διότι ἔρχεται καὶ θραυσθήσεται πα̃σα καρδία καὶ πα̃σαι χει̃ρες παραλυθήσονται καὶ ἐκψύξει πα̃σα σὰρξ καὶ πα̃ν πνευ̃μα καὶ πάντες μηροὶ μολυνθήσονται ὑγρασία̨ ἰδοὺ ἔρχεται καὶ ἔσται λέγει κύριος κύριος

^21:13 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^21:14 υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος εἰπόν ῥομφαία ῥομφαία ὀξύνου καὶ θυμώθητι

^21:15 ὅπως σφάξη̨ς σφάγια ὀξύνου ὅπως γένη̨ εἰς στίλβωσιν ἑτοίμη εἰς παράλυσιν σφάζε ἐξουδένει ἀπωθου̃ πα̃ν ξύλον

^21:16 καὶ ἔδωκεν αὐτὴν ἑτοίμην του̃ κρατει̃ν χει̃ρα αὐτου̃ ἐξηκονήθη ῥομφαία ἔστιν ἑτοίμη του̃ δου̃ναι αὐτὴν εἰς χει̃ρα ἀποκεντου̃ντος

^21:17 ἀνάκραγε καὶ ὀλόλυξον υἱὲ ἀνθρώπου ὅτι αὐτὴ ἐγένετο ἐν τω̨̃ λαω̨̃ μου αὐτὴ ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἀφηγουμένοις του̃ Ισραηλ παροικήσουσιν ἐπὶ ῥομφαία̨ ἐγένετο ἐν τω̨̃ λαω̨̃ μου διὰ του̃το κρότησον ἐπὶ τὴν χει̃ρά σου

^21:18 ὅτι δεδικαίωται καὶ τί εἰ καὶ φυλὴ ἀπώσθη οὐκ ἔσται λέγει κύριος κύριος

^21:19 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον καὶ κρότησον χει̃ρα ἐπὶ χει̃ρα καὶ διπλασίασον ῥομφαίαν ἡ τρίτη ῥομφαία τραυματιω̃ν ἐστιν ῥομφαία τραυματιω̃ν ἡ μεγάλη καὶ ἐκστήσει αὐτούς

^21:20 ὅπως θραυσθη̨̃ ἡ καρδία καὶ πληθυνθω̃σιν οἱ ἀσθενου̃ντες ἐπὶ πα̃σαν πύλην αὐτω̃ν παραδέδονται εἰς σφάγια ῥομφαίας εὐ̃ γέγονεν εἰς σφαγήν εὐ̃ γέγονεν εἰς στίλβωσιν

^21:21 διαπορεύου ὀξύνου ἐκ δεξιω̃ν καὶ ἐξ εὐωνύμων οὑ̃ ἂν τὸ πρόσωπόν σου ἐξεγείρηται

^21:22 καὶ ἐγὼ δὲ κροτήσω χει̃ρά μου πρὸς χει̃ρά μου καὶ ἐναφήσω τὸν θυμόν μου ἐγὼ κύριος λελάληκα

^21:23 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^21:24 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου διάταξον σεαυτω̨̃ δύο ὁδοὺς του̃ εἰσελθει̃ν ῥομφαίαν βασιλέως Βαβυλω̃νος ἐκ χώρας μια̃ς ἐξελεύσονται αἱ δύο καὶ χεὶρ ἐν ἀρχη̨̃ ὁδου̃ πόλεως ἐπ' ἀρχη̃ς

^21:25 ὁδου̃ διατάξεις του̃ εἰσελθει̃ν ῥομφαίαν ἐπὶ Ραββαθ υἱω̃ν Αμμων καὶ ἐπὶ τὴν Ιουδαίαν καὶ ἐπὶ Ιερουσαλημ ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς

^21:26 διότι στήσεται βασιλεὺς Βαβυλω̃νος ἐπὶ τὴν ἀρχαίαν ὁδὸν ἐπ' ἀρχη̃ς τω̃ν δύο ὁδω̃ν του̃ μαντεύσασθαι μαντείαν του̃ ἀναβράσαι ῥάβδον καὶ ἐπερωτη̃σαι ἐν τοι̃ς γλυπτοι̃ς καὶ ἡπατοσκοπήσασθαι ἐκ δεξιω̃ν αὐτου̃

^21:27 ἐγένετο τὸ μαντει̃ον ἐπὶ Ιερουσαλημ του̃ βαλει̃ν χάρακα του̃ διανοι̃ξαι στόμα ἐν βοη̨̃ ὑψω̃σαι φωνὴν μετὰ κραυγη̃ς του̃ βαλει̃ν χάρακα ἐπὶ τὰς πύλας αὐτη̃ς καὶ βαλει̃ν χω̃μα καὶ οἰκοδομη̃σαι βελοστάσεις

^21:28 καὶ αὐτὸς αὐτοι̃ς ὡς μαντευόμενος μαντείαν ἐνώπιον αὐτω̃ν καὶ αὐτὸς ἀναμιμνή̨σκων ἀδικίας αὐτου̃ μνησθη̃ναι

^21:29 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἀνεμνήσατε τὰς ἀδικίας ὑμω̃ν ἐν τω̨̃ ἀποκαλυφθη̃ναι τὰς ἀσεβείας ὑμω̃ν του̃ ὁραθη̃ναι ἁμαρτίας ὑμω̃ν ἐν πάσαις ται̃ς ἀσεβείαις ὑμω̃ν καὶ ἐν τοι̃ς ἐπιτηδεύμασιν ὑμω̃ν ἀνθ' ὡ̃ν ἀνεμνήσατε ἐν τούτοις ἁλώσεσθε

^21:30 καὶ σύ βέβηλε ἄνομε ἀφηγούμενε του̃ Ισραηλ οὑ̃ ἥκει ἡ ἡμέρα ἐν καιρω̨̃ ἀδικίας πέρας

^21:31 τάδε λέγει κύριος ἀφείλου τὴν κίδαριν καὶ ἐπέθου τὸν στέφανον αὕτη οὐ τοιαύτη ἔσται ἐταπείνωσας τὸ ὑψηλὸν καὶ τὸ ταπεινὸν ὕψωσας

^21:32 ἀδικίαν ἀδικίαν θήσομαι αὐτήν οὐδ' αὕτη τοιαύτη ἔσται ἕως οὑ̃ ἔλθη̨ ὡ̨̃ καθήκει καὶ παραδώσω αὐτω̨̃

^21:33 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος πρὸς τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ πρὸς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτω̃ν καὶ ἐρει̃ς ῥομφαία ῥομφαία ἐσπασμένη εἰς σφάγια καὶ ἐσπασμένη εἰς συντέλειαν ἐγείρου ὅπως στίλβη̨ς

^21:34 ἐν τη̨̃ ὁράσει σου τη̨̃ ματαία̨ καὶ ἐν τω̨̃ μαντεύεσθαί σε ψευδη̃ του̃ παραδου̃ναί σε ἐπὶ τραχήλους τραυματιω̃ν ἀνόμων ὡ̃ν ἥκει ἡ ἡμέρα ἐν καιρω̨̃ ἀδικίας πέρας

^21:35 ἀπόστρεφε μὴ καταλύση̨ς ἐν τω̨̃ τόπω̨ τούτω̨ ὡ̨̃ γεγέννησαι ἐν τη̨̃ γη̨̃ τη̨̃ ἰδία̨ σου κρινω̃ σε

^21:36 καὶ ἐκχεω̃ ἐπὶ σὲ ὀργήν μου ἐν πυρὶ ὀργη̃ς μου ἐμφυσήσω ἐπὶ σὲ καὶ παραδώσω σε εἰς χει̃ρας ἀνδρω̃ν βαρβάρων τεκταινόντων διαφθοράν

^21:37 ἐν πυρὶ ἔση̨ κατάβρωμα τὸ αἱ̃μά σου ἔσται ἐν μέσω̨ τη̃ς γη̃ς σου οὐ μὴ γένηταί σου μνεία διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα

^22:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^22:2 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου εἰ κρινει̃ς τὴν πόλιν τω̃ν αἱμάτων καὶ παράδειξον αὐτη̨̃ πάσας τὰς ἀνομίας αὐτη̃ς

^22:3 καὶ ἐρει̃ς τάδε λέγει κύριος κύριος ὠ̃ πόλις ἐκχέουσα αἵματα ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς του̃ ἐλθει̃ν καιρὸν αὐτη̃ς καὶ ποιου̃σα ἐνθυμήματα καθ' αὑτη̃ς του̃ μιαίνειν αὐτήν

^22:4 ἐν τοι̃ς αἵμασιν αὐτω̃ν οἱ̃ς ἐξέχεας παραπέπτωκας καὶ ἐν τοι̃ς ἐνθυμήμασίν σου οἱ̃ς ἐποίεις ἐμιαίνου καὶ ἤγγισας τὰς ἡμέρας σου καὶ ἤγαγες καιρὸν ἐτω̃ν σου διὰ του̃το δέδωκά σε εἰς ὄνειδος τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ εἰς ἐμπαιγμὸν πάσαις ται̃ς χώραις

^22:5 ται̃ς ἐγγιζούσαις πρὸς σὲ καὶ ται̃ς μακρὰν ἀπεχούσαις ἀπὸ σου̃ καὶ ἐμπαίξονται ἐν σοί ἀκάθαρτος ἡ ὀνομαστὴ καὶ πολλὴ ἐν ται̃ς ἀνομίαις

^22:6 ἰδοὺ οἱ ἀφηγούμενοι οἴκου Ισραηλ ἕκαστος πρὸς τοὺς συγγενει̃ς αὐτου̃ συνανεφύροντο ἐν σοί ὅπως ἐκχέωσιν αἱ̃μα

^22:7 πατέρα καὶ μητέρα ἐκακολόγουν ἐν σοὶ καὶ πρὸς τὸν προσήλυτον ἀνεστρέφοντο ἐν ἀδικίαις ἐν σοί ὀρφανὸν καὶ χήραν κατεδυνάστευον ἐν σοί

^22:8 καὶ τὰ ἅγιά μου ἐξουδένουν καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν ἐν σοί

^22:9 ἄνδρες λη̨σταὶ ἐν σοί ὅπως ἐκχέωσιν ἐν σοὶ αἱ̃μα καὶ ἐπὶ τω̃ν ὀρέων ἤσθοσαν ἐν σοί ἀνόσια ἐποίουν ἐν μέσω̨ σου

^22:10 αἰσχύνην πατρὸς ἀπεκάλυψαν ἐν σοὶ καὶ ἐν ἀκαθαρσίαις ἀποκαθημένην ἐταπείνουν ἐν σοί

^22:11 ἕκαστος τὴν γυναι̃κα του̃ πλησίον αὐτου̃ ἠνομου̃σαν καὶ ἕκαστος τὴν νύμφην αὐτου̃ ἐμίαινεν ἐν ἀσεβεία̨ καὶ ἕκαστος τὴν ἀδελφὴν αὐτου̃ θυγατέρα του̃ πατρὸς αὐτου̃ ἐταπείνουν ἐν σοί

^22:12 δω̃ρα ἐλαμβάνοσαν ἐν σοί ὅπως ἐκχέωσιν αἱ̃μα τόκον καὶ πλεονασμὸν ἐλαμβάνοσαν ἐν σοί καὶ συνετελέσω συντέλειαν κακίας σου τὴν ἐν καταδυναστεία̨ ἐμου̃ δὲ ἐπελάθου λέγει κύριος

^22:13 ἐὰν δὲ πατάξω χει̃ρά μου πρὸς χει̃ρά μου ἐφ' οἱ̃ς συντετέλεσαι οἱ̃ς ἐποίησας καὶ ἐπὶ τοι̃ς αἵμασίν σου τοι̃ς γεγενημένοις ἐν μέσω̨ σου

^22:14 εἰ ὑποστήσεται ἡ καρδία σου εἰ κρατήσουσιν αἱ χει̃ρές σου ἐν ται̃ς ἡμέραις αἱ̃ς ἐγὼ ποιω̃ ἐν σοί ἐγὼ κύριος λελάληκα καὶ ποιήσω

^22:15 καὶ διασκορπιω̃ σε ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ διασπερω̃ σε ἐν ται̃ς χώραις καὶ ἐκλείψει ἡ ἀκαθαρσία σου ἐκ σου̃

^22:16 καὶ κατακληρονομήσω ἐν σοὶ κατ' ὀφθαλμοὺς τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^22:17 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^22:18 υἱὲ ἀνθρώπου ἰδοὺ γεγόνασί μοι ὁ οἰ̃κος Ισραηλ ἀναμεμειγμένοι πάντες χαλκω̨̃ καὶ σιδήρω̨ καὶ κασσιτέρω̨ καὶ μολίβω̨ ἐν μέσω̨ ἀργυρίου ἀναμεμειγμένος ἐστίν

^22:19 διὰ του̃το εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐγένεσθε πάντες εἰς σύγκρασιν μίαν διὰ του̃το ἐγὼ εἰσδέχομαι ὑμα̃ς εἰς μέσον Ιερουσαλημ

^22:20 καθὼς εἰσδέχεται ἄργυρος καὶ χαλκὸς καὶ σίδηρος καὶ κασσίτερος καὶ μόλιβος εἰς μέσον καμίνου του̃ ἐκφυση̃σαι εἰς αὐτὸ πυ̃ρ του̃ χωνευθη̃ναι οὕτως εἰσδέξομαι ὑμα̃ς ἐν ὀργη̨̃ μου καὶ συνάξω καὶ χωνεύσω ὑμα̃ς

^22:21 καὶ ἐκφυσήσω ἐφ' ὑμα̃ς ἐν πυρὶ ὀργη̃ς μου καὶ χωνευθήσεσθε ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς

^22:22 ὃν τρόπον χωνεύεται ἀργύριον ἐν μέσω̨ καμίνου οὕτως χωνευθήσεσθε ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐφ' ὑμα̃ς

^22:23 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^22:24 υἱὲ ἀνθρώπου εἰπὸν αὐτη̨̃ σὺ εἰ̃ γη̃ ἡ οὐ βρεχομένη οὐδὲ ὑετὸς ἐγένετο ἐπὶ σὲ ἐν ἡμέρα̨ ὀργη̃ς

^22:25 ἡ̃ς οἱ ἀφηγούμενοι ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ὡς λέοντες ὠρυόμενοι ἁρπάζοντες ἁρπάγματα ψυχὰς κατεσθίοντες ἐν δυναστεία̨ τιμὰς λαμβάνοντες ἐν ἀδικία̨ καὶ αἱ χη̃ραί σου ἐπληθύνθησαν ἐν μέσω̨ σου

^22:26 καὶ οἱ ἱερει̃ς αὐτη̃ς ἠθέτησαν νόμον μου καὶ ἐβεβήλουν τὰ ἅγιά μου ἀνὰ μέσον ἁγίου καὶ βεβήλου οὐ διέστελλον καὶ ἀνὰ μέσον ἀκαθάρτου καὶ του̃ καθαρου̃ οὐ διέστελλον καὶ ἀπὸ τω̃ν σαββάτων μου παρεκάλυπτον τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν καὶ ἐβεβηλούμην ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^22:27 οἱ ἄρχοντες αὐτη̃ς ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ὡς λύκοι ἁρπάζοντες ἁρπάγματα του̃ ἐκχέαι αἱ̃μα ὅπως πλεονεξία̨ πλεονεκτω̃σιν

^22:28 καὶ οἱ προφη̃ται αὐτη̃ς ἀλείφοντες αὐτοὺς πεσου̃νται ὁρω̃ντες μάταια μαντευόμενοι ψευδη̃ λέγοντες τάδε λέγει κύριος καὶ κύριος οὐ λελάληκεν

^22:29 λαὸν τη̃ς γη̃ς ἐκπιεζου̃ντες ἀδικία̨ καὶ διαρπάζοντες ἁρπάγματα πτωχὸν καὶ πένητα καταδυναστεύοντες καὶ πρὸς τὸν προσήλυτον οὐκ ἀναστρεφόμενοι μετὰ κρίματος

^22:30 καὶ ἐζήτουν ἐξ αὐτω̃ν ἄνδρα ἀναστρεφόμενον ὀρθω̃ς καὶ ἑστω̃τα πρὸ προσώπου μου ὁλοσχερω̃ς ἐν καιρω̨̃ τη̃ς γη̃ς του̃ μὴ εἰς τέλος ἐξαλει̃ψαι αὐτήν καὶ οὐχ εὑ̃ρον

^22:31 καὶ ἐξέχεα ἐπ' αὐτὴν θυμόν μου ἐν πυρὶ ὀργη̃ς μου του̃ συντελέσαι τὰς ὁδοὺς αὐτω̃ν εἰς κεφαλὰς αὐτω̃ν δέδωκα λέγει κύριος κύριος

^23:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^23:2 υἱὲ ἀνθρώπου δύο γυναι̃κες ἠ̃σαν θυγατέρες μητρὸς μια̃ς

^23:3 καὶ ἐξεπόρνευσαν ἐν Αἰγύπτω̨ ἐν τη̨̃ νεότητι αὐτω̃ν ἐκει̃ ἔπεσον οἱ μαστοὶ αὐτω̃ν ἐκει̃ διεπαρθενεύθησαν

^23:4 καὶ τὰ ὀνόματα αὐτω̃ν ἠ̃ν Οολα ἡ πρεσβυτέρα καὶ Οολιβα ἡ ἀδελφὴ αὐτη̃ς καὶ ἐγένοντό μοι καὶ ἔτεκον υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ τὰ ὀνόματα αὐτω̃ν Σαμάρεια ἡ Οολα καὶ Ιερουσαλημ ἡ Οολιβα

^23:5 καὶ ἐξεπόρνευσεν ἡ Οολα ἀπ' ἐμου̃ καὶ ἐπέθετο ἐπὶ τοὺς ἐραστὰς αὐτη̃ς ἐπὶ τοὺς 'Ασσυρίους τοὺς ἐγγίζοντας αὐτη̨̃

^23:6 ἐνδεδυκότας ὑακίνθινα ἡγουμένους καὶ στρατηγούς νεανίσκοι ἐπίλεκτοι πάντες ἱππει̃ς ἱππαζόμενοι ἐφ' ἵππων

^23:7 καὶ ἔδωκεν τὴν πορνείαν αὐτη̃ς ἐπ' αὐτούς ἐπίλεκτοι υἱοὶ 'Ασσυρίων πάντες καὶ ἐπὶ πάντας οὓς ἐπέθετο ἐν πα̃σι τοι̃ς ἐνθυμήμασιν αὐτη̃ς ἐμιαίνετο

^23:8 καὶ τὴν πορνείαν αὐτη̃ς ἐξ Αἰγύπτου οὐκ ἐγκατέλιπεν ὅτι μετ' αὐτη̃ς ἐκοιμω̃ντο ἐν νεότητι αὐτη̃ς καὶ αὐτοὶ διεπαρθένευσαν αὐτὴν καὶ ἐξέχεαν τὴν πορνείαν αὐτω̃ν ἐπ' αὐτήν

^23:9 διὰ του̃το παρέδωκα αὐτὴν εἰς χει̃ρας τω̃ν ἐραστω̃ν αὐτη̃ς εἰς χει̃ρας υἱω̃ν 'Ασσυρίων ἐφ' οὓς ἐπετίθετο

^23:10 αὐτοὶ ἀπεκάλυψαν τὴν αἰσχύνην αὐτη̃ς υἱοὺς καὶ θυγατέρας αὐτη̃ς ἔλαβον καὶ αὐτὴν ἐν ῥομφαία̨ ἀπέκτειναν καὶ ἐγένετο λάλημα εἰς γυναι̃κας καὶ ἐποίησαν ἐκδικήσεις ἐν αὐτη̨̃ εἰς τὰς θυγατέρας

^23:11 καὶ εἰ̃δεν ἡ ἀδελφὴ αὐτη̃ς Οολιβα καὶ διέφθειρε τὴν ἐπίθεσιν αὐτη̃ς ὑπὲρ αὐτὴν καὶ τὴν πορνείαν αὐτη̃ς ὑπὲρ τὴν πορνείαν τη̃ς ἀδελφη̃ς αὐτη̃ς

^23:12 ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τω̃ν 'Ασσυρίων ἐπέθετο ἡγουμένους καὶ στρατηγοὺς τοὺς ἐγγὺς αὐτη̃ς ἐνδεδυκότας εὐπάρυφα ἱππει̃ς ἱππαζομένους ἐφ' ἵππων νεανίσκοι ἐπίλεκτοι πάντες

^23:13 καὶ εἰ̃δον ὅτι μεμίανται ὁδὸς μία τω̃ν δύο

^23:14 καὶ προσέθετο πρὸς τὴν πορνείαν αὐτη̃ς καὶ εἰ̃δεν ἄνδρας ἐζωγραφημένους ἐπὶ του̃ τοίχου εἰκόνας Χαλδαίων ἐζωγραφημένους ἐν γραφίδι

^23:15 ἐζωσμένους ποικίλματα ἐπὶ τὰς ὀσφύας αὐτω̃ν καὶ τιάραι βαπταὶ ἐπὶ τω̃ν κεφαλω̃ν αὐτω̃ν ὄψις τρισσὴ πάντων ὁμοίωμα υἱω̃ν Χαλδαίων γη̃ς πατρίδος αὐτω̃ν

^23:16 καὶ ἐπέθετο ἐπ' αὐτοὺς τη̨̃ ὁράσει ὀφθαλμω̃ν αὐτη̃ς καὶ ἐξαπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς αὐτοὺς εἰς γη̃ν Χαλδαίων

^23:17 καὶ ἤλθοσαν πρὸς αὐτὴν υἱοὶ Βαβυλω̃νος εἰς κοίτην καταλυόντων καὶ ἐμίαινον αὐτὴν ἐν τη̨̃ πορνεία̨ αὐτη̃ς καὶ ἐμιάνθη ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἀπέστη ἡ ψυχὴ αὐτη̃ς ἀπ' αὐτω̃ν

^23:18 καὶ ἀπεκάλυψεν τὴν πορνείαν αὐτη̃ς καὶ ἀπεκάλυψεν τὴν αἰσχύνην αὐτη̃ς καὶ ἀπέστη ἡ ψυχή μου ἀπ' αὐτη̃ς ὃν τρόπον ἀπέστη ἡ ψυχή μου ἀπὸ τη̃ς ἀδελφη̃ς αὐτη̃ς

^23:19 καὶ ἐπλήθυνας τὴν πορνείαν σου του̃ ἀναμνη̃σαι ἡμέρας νεότητός σου ἐν αἱ̃ς ἐπόρνευσας ἐν Αἰγύπτω̨

^23:20 καὶ ἐπέθου ἐπὶ τοὺς Χαλδαίους ὡ̃ν ἠ̃σαν ὡς ὄνων αἱ σάρκες αὐτω̃ν καὶ αἰδοι̃α ἵππων τὰ αἰδοι̃α αὐτω̃ν

^23:21 καὶ ἐπεσκέψω τὴν ἀνομίαν νεότητός σου ἃ ἐποίεις ἐν Αἰγύπτω̨ ἐν τω̨̃ καταλύματί σου οὑ̃ οἱ μαστοὶ νεότητός σου

^23:22 διὰ του̃το Οολιβα τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω τοὺς ἐραστάς σου ἐπὶ σέ ἀφ' ὡ̃ν ἀπέστη ἡ ψυχή σου ἀπ' αὐτω̃ν καὶ ἐπάξω αὐτοὺς ἐπὶ σὲ κυκλόθεν

^23:23 υἱοὺς Βαβυλω̃νος καὶ πάντας τοὺς Χαλδαίους Φακουδ καὶ Σουε καὶ Κουε καὶ πάντας υἱοὺς 'Ασσυρίων μετ' αὐτω̃ν νεανίσκους ἐπιλέκτους ἡγεμόνας καὶ στρατηγοὺς πάντας τρισσοὺς καὶ ὀνομαστοὺς ἱππεύοντας ἐφ' ἵππων

^23:24 καὶ πάντες ἥξουσιν ἐπὶ σὲ ἀπὸ βορρα̃ ἅρματα καὶ τροχοὶ μετ' ὄχλου λαω̃ν θυρεοὶ καὶ πέλται καὶ βαλου̃σιν φυλακὴν ἐπὶ σὲ κύκλω̨ καὶ δώσω πρὸ προσώπου αὐτω̃ν κρίμα καὶ ἐκδικήσουσίν σε ἐν τοι̃ς κρίμασιν αὐτω̃ν

^23:25 καὶ δώσω τὸν ζη̃λόν μου ἐν σοί καὶ ποιήσουσιν μετὰ σου̃ ἐν ὀργη̨̃ θυμου̃ μυκτη̃ρά σου καὶ ὠ̃τά σου ἀφελου̃σιν καὶ τοὺς καταλοίπους σου ἐν ῥομφαία̨ καταβαλου̃σιν αὐτοὶ υἱούς σου καὶ θυγατέρας σου λήμψονται καὶ τοὺς καταλοίπους σου πυ̃ρ καταφάγεται

^23:26 καὶ ἐκδύσουσίν σε τὸν ἱματισμόν σου καὶ λήμψονται τὰ σκεύη τη̃ς καυχήσεώς σου

^23:27 καὶ ἀποστρέψω τὰς ἀσεβείας σου ἐκ σου̃ καὶ τὴν πορνείαν σου ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου καὶ οὐ μὴ ἄρη̨ς τοὺς ὀφθαλμούς σου ἐπ' αὐτοὺς καὶ Αἰγύπτου οὐ μὴ μνησθη̨̃ς οὐκέτι

^23:28 διότι τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμί σε εἰς χει̃ρας ὡ̃ν μισει̃ς ἀφ' ὡ̃ν ἀπέστη ἡ ψυχή σου ἀπ' αὐτω̃ν

^23:29 καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐν μίσει καὶ λήμψονται πάντας τοὺς πόνους σου καὶ τοὺς μόχθους σου καὶ ἔση̨ γυμνὴ καὶ ἀσχημονου̃σα καὶ ἀποκαλυφθήσεται αἰσχύνη πορνείας σου καὶ ἀσέβειά σου καὶ ἡ πορνεία σου

^23:30 ἐποίησεν ταυ̃τά σοι ἐν τω̨̃ ἐκπορνευ̃σαί σε ὀπίσω ἐθνω̃ν καὶ ἐμιαίνου ἐν τοι̃ς ἐνθυμήμασιν αὐτω̃ν

^23:31 ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ τη̃ς ἀδελφη̃ς σου ἐπορεύθης καὶ δώσω τὸ ποτήριον αὐτη̃ς εἰς χει̃ράς σου

^23:32 τάδε λέγει κύριος τὸ ποτήριον τη̃ς ἀδελφη̃ς σου πίεσαι τὸ βαθὺ καὶ τὸ πλατὺ τὸ πλεονάζον του̃ συντελέσαι

^23:33 μέθην καὶ ἐκλύσεως πλησθήση̨ καὶ τὸ ποτήριον ἀφανισμου̃ ποτήριον ἀδελφη̃ς σου Σαμαρείας

^23:34 καὶ πίεσαι αὐτό καὶ τὰς ἑορτὰς καὶ τὰς νεομηνίας αὐτη̃ς ἀποστρέψω διότι ἐγὼ λελάληκα λέγει κύριος

^23:35 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐπελάθου μου καὶ ἀπέρριψάς με ὀπίσω του̃ σώματός σου καὶ σὺ λαβὲ τὴν ἀσέβειάν σου καὶ τὴν πορνείαν σου

^23:36 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με υἱὲ ἀνθρώπου οὐ κρινει̃ς τὴν Οολαν καὶ τὴν Οολιβαν καὶ ἀπαγγελει̃ς αὐται̃ς τὰς ἀνομίας αὐτω̃ν

^23:37 ὅτι ἐμοιχω̃ντο καὶ αἱ̃μα ἐν χερσὶν αὐτω̃ν τὰ ἐνθυμήματα αὐτω̃ν ἐμοιχω̃ντο καὶ τὰ τέκνα αὐτω̃ν ἃ ἐγέννησάν μοι διήγαγον αὐτοι̃ς δι' ἐμπύρων

^23:38 ἕως καὶ ταυ̃τα ἐποίησάν μοι τὰ ἅγιά μου ἐμίαινον καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν

^23:39 καὶ ἐν τω̨̃ σφάζειν αὐτοὺς τὰ τέκνα αὐτω̃ν τοι̃ς εἰδώλοις αὐτω̃ν καὶ εἰσεπορεύοντο εἰς τὰ ἅγιά μου του̃ βεβηλου̃ν αὐτά καὶ ὅτι οὕτως ἐποίουν ἐν μέσω̨ του̃ οἴκου μου

^23:40 καὶ ὅτι τοι̃ς ἀνδράσιν τοι̃ς ἐρχομένοις μακρόθεν οἱ̃ς ἀγγέλους ἐξαπεστέλλοσαν πρὸς αὐτούς καὶ ἅμα τω̨̃ ἔρχεσθαι αὐτοὺς εὐθὺς ἐλούου καὶ ἐστιβίζου τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἐκόσμου κόσμω̨

^23:41 καὶ ἐκάθου ἐπὶ κλίνης ἐστρωμένης καὶ τράπεζα κεκοσμημένη πρὸ προσώπου αὐτη̃ς καὶ τὸ θυμίαμά μου καὶ τὸ ἔλαιόν μου εὐφραίνοντο ἐν αὐτοι̃ς

^23:42 καὶ φωνὴν ἁρμονίας ἀνεκρούοντο καὶ πρὸς ἄνδρας ἐκ πλήθους ἀνθρώπων ἥκοντας ἐκ τη̃ς ἐρήμου καὶ ἐδίδοσαν ψέλια ἐπὶ τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν καὶ στέφανον καυχήσεως ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν

^23:43 καὶ εἰ̃πα οὐκ ἐν τούτοις μοιχεύουσιν καὶ ἔργα πόρνης καὶ αὐτὴ ἐξεπόρνευσεν

^23:44 καὶ εἰσεπορεύοντο πρὸς αὐτήν ὃν τρόπον εἰσπορεύονται πρὸς γυναι̃κα πόρνην οὕτως εἰσεπορεύοντο πρὸς Οολαν καὶ πρὸς Οολιβαν του̃ ποιη̃σαι ἀνομίαν

^23:45 καὶ ἄνδρες δίκαιοι αὐτοὶ ἐκδικήσουσιν αὐτὰς ἐκδικήσει μοιχαλίδος καὶ ἐκδικήσει αἵματος ὅτι μοιχαλίδες εἰσίν καὶ αἱ̃μα ἐν χερσὶν αὐτω̃ν

^23:46 τάδε λέγει κύριος κύριος ἀνάγαγε ἐπ' αὐτὰς ὄχλον καὶ δὸς ἐν αὐται̃ς ταραχὴν καὶ διαρπαγὴν

^23:47 καὶ λιθοβόλησον ἐπ' αὐτὰς λίθοις ὄχλων καὶ κατακέντει αὐτὰς ἐν τοι̃ς ξίφεσιν αὐτω̃ν υἱοὺς αὐτω̃ν καὶ θυγατέρας αὐτω̃ν ἀποκτενου̃σι καὶ τοὺς οἴκους αὐτω̃ν ἐμπρήσουσιν

^23:48 καὶ ἀποστρέψω ἀσέβειαν ἐκ τη̃ς γη̃ς καὶ παιδευθήσονται πα̃σαι αἱ γυναι̃κες καὶ οὐ μὴ ποιήσουσιν κατὰ τὰς ἀσεβείας αὐτω̃ν

^23:49 καὶ δοθήσεται ἡ ἀσέβεια ὑμω̃ν ἐφ' ὑμα̃ς καὶ τὰς ἁμαρτίας τω̃ν ἐνθυμημάτων ὑμω̃ν λήμψεσθε καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^24:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με ἐν τω̨̃ ἔτει τω̨̃ ἐνάτω̨ ἐν τω̨̃ μηνὶ τω̨̃ δεκάτω̨ δεκάτη̨ του̃ μηνὸς λέγων

^24:2 υἱὲ ἀνθρώπου γράψον σεαυτω̨̃ εἰς ἡμέραν ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ταύτης ἀφ' ἡ̃ς ἀπηρείσατο βασιλεὺς Βαβυλω̃νος ἐπὶ Ιερουσαλημ ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας τη̃ς σήμερον

^24:3 καὶ εἰπὸν ἐπὶ τὸν οἰ̃κον τὸν παραπικραίνοντα παραβολὴν καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἐπίστησον τὸν λέβητα καὶ ἔκχεον εἰς αὐτὸν ὕδωρ

^24:4 καὶ ἔμβαλε εἰς αὐτὸν τὰ διχοτομήματα πα̃ν διχοτόμημα καλόν σκέλος καὶ ὠ̃μον ἐκσεσαρκισμένα ἀπὸ τω̃ν ὀστω̃ν

^24:5 ἐξ ἐπιλέκτων κτηνω̃ν εἰλημμένων καὶ ὑπόκαιε τὰ ὀστα̃ ὑποκάτω αὐτω̃ν ἔζεσεν ἔζεσεν καὶ ἥψηται τὰ ὀστα̃ αὐτη̃ς ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς

^24:6 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ὠ̃ πόλις αἱμάτων λέβης ἐν ὡ̨̃ ἐστιν ἰὸς ἐν αὐτω̨̃ καὶ ὁ ἰὸς οὐκ ἐξη̃λθεν ἐξ αὐτη̃ς κατὰ μέλος αὐτη̃ς ἐξήνεγκεν οὐκ ἔπεσεν ἐπ' αὐτὴν κλη̃ρος

^24:7 ὅτι αἱ̃μα αὐτη̃ς ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς ἐστιν ἐπὶ λεωπετρίαν τέταχα αὐτό οὐκ ἐκκέχυκα αὐτὸ ἐπὶ τὴν γη̃ν του̃ καλύψαι ἐπ' αὐτὸ γη̃ν

^24:8 του̃ ἀναβη̃ναι θυμὸν εἰς ἐκδίκησιν ἐκδικηθη̃ναι δέδωκα τὸ αἱ̃μα αὐτη̃ς ἐπὶ λεωπετρίαν του̃ μὴ καλύψαι αὐτό

^24:9 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος κἀγὼ μεγαλυνω̃ τὸν δαλὸν

^24:10 καὶ πληθυνω̃ τὰ ξύλα καὶ ἀνακαύσω τὸ πυ̃ρ ὅπως τακη̨̃ τὰ κρέα καὶ ἐλαττωθη̨̃ ὁ ζωμὸς

^24:11 καὶ στη̨̃ ἐπὶ τοὺς ἄνθρακας ὅπως προσκαυθη̨̃ καὶ θερμανθη̨̃ ὁ χαλκὸς αὐτη̃ς καὶ τακη̨̃ ἐν μέσω̨ ἀκαθαρσίας αὐτη̃ς καὶ ἐκλίπη̨ ὁ ἰὸς αὐτη̃ς

^24:12 καὶ οὐ μὴ ἐξέλθη̨ ἐξ αὐτη̃ς πολὺς ὁ ἰὸς αὐτη̃ς καταισχυνθήσεται ὁ ἰὸς αὐτη̃ς

^24:13 ἀνθ' ὡ̃ν ἐμιαίνου σύ καὶ τί ἐὰν μὴ καθαρισθη̨̃ς ἔτι ἕως οὑ̃ ἐμπλήσω τὸν θυμόν μου

^24:14 ἐγὼ κύριος λελάληκα καὶ ἥξει καὶ ποιήσω οὐ διαστελω̃ οὐδὲ μὴ ἐλεήσω κατὰ τὰς ὁδούς σου καὶ κατὰ τὰ ἐνθυμήματά σου κρινω̃ σε λέγει κύριος διὰ του̃το ἐγὼ κρινω̃ σε κατὰ τὰ αἵματά σου καὶ κατὰ τὰ ἐνθυμήματά σου κρινω̃ σε ἡ ἀκάθαρτος ἡ ὀνομαστὴ καὶ πολλὴ του̃ παραπικραίνειν

^24:15 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^24:16 υἱὲ ἀνθρώπου ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω ἐκ σου̃ τὰ ἐπιθυμήματα τω̃ν ὀφθαλμω̃ν σου ἐν παρατάξει οὐ μὴ κοπη̨̃ς οὐδὲ μὴ κλαυσθη̨̃ς

^24:17 στεναγμὸς αἵματος ὀσφύος πένθους ἐστίν οὐκ ἔσται τὸ τρίχωμά σου συμπεπλεγμένον ἐπὶ σὲ καὶ τὰ ὑποδήματά σου ἐν τοι̃ς ποσίν σου οὐ μὴ παρακληθη̨̃ς ἐν χείλεσιν αὐτω̃ν καὶ ἄρτον ἀνδρω̃ν οὐ μὴ φάγη̨ς

^24:18 καὶ ἐλάλησα πρὸς τὸν λαὸν τὸ πρωὶ ὃν τρόπον ἐνετείλατό μοι καὶ ἀπέθανεν ἡ γυνή μου ἑσπέρας καὶ ἐποίησα τὸ πρωὶ ὃν τρόπον ἐπετάγη μοι

^24:19 καὶ εἰ̃πεν πρός με ὁ λαός οὐκ ἀναγγελει̃ς ἡμι̃ν τί ἐστιν ταυ̃τα ἃ σὺ ποιει̃ς

^24:20 καὶ εἰ̃πα πρὸς αὐτούς λόγος κυρίου πρός με ἐγένετο λέγων

^24:21 εἰπὸν πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ βεβηλω̃ τὰ ἅγιά μου φρύαγμα ἰσχύος ὑμω̃ν ἐπιθυμήματα ὀφθαλμω̃ν ὑμω̃ν καὶ ὑπὲρ ὡ̃ν φείδονται αἱ ψυχαὶ ὑμω̃ν καὶ οἱ υἱοὶ ὑμω̃ν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμω̃ν οὓς ἐγκατελίπετε ἐν ῥομφαία̨ πεσου̃νται

^24:22 καὶ ποιήσετε ὃν τρόπον πεποίηκα ἀπὸ στόματος αὐτω̃ν οὐ παρακληθήσεσθε καὶ ἄρτον ἀνδρω̃ν οὐ φάγεσθε

^24:23 καὶ αἱ κόμαι ὑμω̃ν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς ὑμω̃ν καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμω̃ν ἐν τοι̃ς ποσὶν ὑμω̃ν οὔτε μὴ κόψησθε οὔτε μὴ κλαύσητε καὶ ἐντακήσεσθε ἐν ται̃ς ἀδικίαις ὑμω̃ν καὶ παρακαλέσετε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτου̃

^24:24 καὶ ἔσται Ιεζεκιηλ ὑμι̃ν εἰς τέρας κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ποιήσετε ὅταν ἔλθη̨ ταυ̃τα καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^24:25 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου οὐχὶ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ὅταν λαμβάνω τὴν ἰσχὺν παρ' αὐτω̃ν τὴν ἔπαρσιν τη̃ς καυχήσεως αὐτω̃ν τὰ ἐπιθυμήματα ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν καὶ τὴν ἔπαρσιν ψυχη̃ς αὐτω̃ν υἱοὺς αὐτω̃ν καὶ θυγατέρας αὐτω̃ν

^24:26 ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ ἥξει ὁ ἀνασω̨ζόμενος πρὸς σὲ του̃ ἀναγγει̃λαί σοι εἰς τὰ ὠ̃τα

^24:27 ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ διανοιχθήσεται τὸ στόμα σου πρὸς τὸν ἀνασω̨ζόμενον καὶ λαλήσεις καὶ οὐ μὴ ἀποκωφωθη̨̃ς οὐκέτι καὶ ἔση̨ αὐτοι̃ς εἰς τέρας καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος

^25:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^25:2 υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτοὺς

^25:3 καὶ ἐρει̃ς τοι̃ς υἱοι̃ς Αμμων ἀκούσατε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐπεχάρητε ἐπὶ τὰ ἅγιά μου ὅτι ἐβεβηλώθη καὶ ἐπὶ τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ ὅτι ἠφανίσθη καὶ ἐπὶ τὸν οἰ̃κον του̃ Ιουδα ὅτι ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσία̨

^25:4 διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑμα̃ς τοι̃ς υἱοι̃ς Κεδεμ εἰς κληρονομίαν καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν τη̨̃ ἀπαρτία̨ αὐτω̃ν ἐν σοὶ καὶ δώσουσιν ἐν σοὶ τὰ σκηνώματα αὐτω̃ν αὐτοὶ φάγονται τοὺς καρπούς σου καὶ αὐτοὶ πίονται τὴν πιότητά σου

^25:5 καὶ δώσω τὴν πόλιν του̃ Αμμων εἰς νομὰς καμήλων καὶ τοὺς υἱοὺς Αμμων εἰς νομὴν προβάτων καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος

^25:6 διότι τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐκρότησας τὴν χει̃ρά σου καὶ ἐπεψόφησας τω̨̃ ποδί σου καὶ ἐπέχαρας ἐκ ψυχη̃ς σου ἐπὶ τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ

^25:7 διὰ του̃το ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰς διαρπαγὴν ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ ἐξολεθρεύσω σε ἐκ τω̃ν λαω̃ν καὶ ἀπολω̃ σε ἐκ τω̃ν χωρω̃ν ἀπωλεία̨ καὶ ἐπιγνώση̨ διότι ἐγὼ κύριος

^25:8 τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν εἰ̃πεν Μωαβ ἰδοὺ ὃν τρόπον πάντα τὰ ἔθνη οἰ̃κος Ισραηλ καὶ Ιουδα

^25:9 διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ παραλύω τὸν ὠ̃μον Μωαβ ἀπὸ πόλεων ἀκρωτηρίων αὐτου̃ ἐκλεκτὴν γη̃ν οἰ̃κον Ασιμουθ ἐπάνω πηγη̃ς πόλεως παραθαλασσίας

^25:10 τοι̃ς υἱοι̃ς Κεδεμ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αμμων δέδωκα αὐτοὺς εἰς κληρονομίαν ὅπως μὴ μνεία γένηται τω̃ν υἱω̃ν Αμμων

^25:11 καὶ εἰς Μωαβ ποιήσω ἐκδίκησιν καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος

^25:12 τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐποίησεν ἡ Ιδουμαία ἐν τω̨̃ ἐκδικη̃σαι αὐτοὺς ἐκδίκησιν εἰς τὸν οἰ̃κον Ιουδα καὶ ἐμνησικάκησαν καὶ ἐξεδίκησαν δίκην

^25:13 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος καὶ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν καὶ ἐξολεθρεύσω ἐξ αὐτη̃ς ἄνθρωπον καὶ κτη̃νος καὶ θήσομαι αὐτὴν ἔρημον καὶ ἐκ Θαιμαν διωκόμενοι ἐν ῥομφαία̨ πεσου̃νται

^25:14 καὶ δώσω ἐκδίκησίν μου ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν ἐν χειρὶ λαου̃ μου Ισραηλ καὶ ποιήσουσιν ἐν τη̨̃ Ιδουμαία̨ κατὰ τὴν ὀργήν μου καὶ κατὰ τὸν θυμόν μου καὶ ἐπιγνώσονται τὴν ἐκδίκησίν μου λέγει κύριος

^25:15 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι ἐν ἐκδικήσει καὶ ἐξανέστησαν ἐκδίκησιν ἐπιχαίροντες ἐκ ψυχη̃ς του̃ ἐξαλει̃ψαι ἕως αἰω̃νος

^25:16 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐξολεθρεύσω Κρη̃τας καὶ ἀπολω̃ τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικου̃ντας τὴν παραλίαν

^25:17 καὶ ποιήσω ἐν αὐτοι̃ς ἐκδικήσεις μεγάλας καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος ἐν τω̨̃ δου̃ναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ' αὐτούς

^26:1 καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ ἑνδεκάτω̨ ἔτει μια̨̃ του̃ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^26:2 υἱὲ ἀνθρώπου ἀνθ' ὡ̃ν εἰ̃πεν Σορ ἐπὶ Ιερουσαλημ εὐ̃γε συνετρίβη ἀπόλωλεν τὰ ἔθνη ἐπεστράφη πρός με ἡ πλήρης ἠρήμωται

^26:3 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ Σορ καὶ ἀνάξω ἐπὶ σὲ ἔθνη πολλά ὡς ἀναβαίνει ἡ θάλασσα τοι̃ς κύμασιν αὐτη̃ς

^26:4 καὶ καταβαλου̃σιν τὰ τείχη Σορ καὶ καταβαλου̃σι τοὺς πύργους σου καὶ λικμήσω τὸν χου̃ν αὐτη̃ς ἀπ' αὐτη̃ς καὶ δώσω αὐτὴν εἰς λεωπετρίαν

^26:5 ψυγμὸς σαγηνω̃ν ἔσται ἐν μέσω̨ θαλάσσης ὅτι ἐγὼ λελάληκα λέγει κύριος καὶ ἔσται εἰς προνομὴν τοι̃ς ἔθνεσιν

^26:6 καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς αἱ ἐν τω̨̃ πεδίω̨ μαχαίρα̨ ἀναιρεθήσονται καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος

^26:7 ὅτι τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σέ Σορ τὸν Ναβουχοδονοσορ βασιλέα Βαβυλω̃νος ἀπὸ του̃ βορρα̃ βασιλεὺς βασιλέων ἐστίν μεθ' ἵππων καὶ ἁρμάτων καὶ ἱππέων καὶ συναγωγη̃ς ἐθνω̃ν πολλω̃ν σφόδρα

^26:8 οὑ̃τος τὰς θυγατέρας σου τὰς ἐν τω̨̃ πεδίω̨ μαχαίρα̨ ἀνελει̃ καὶ δώσει ἐπὶ σὲ προφυλακὴν καὶ περιοικοδομήσει καὶ ποιήσει ἐπὶ σὲ κύκλω̨ χάρακα καὶ περίστασιν ὅπλων καὶ τὰς λόγχας αὐτου̃ ἀπέναντί σου δώσει

^26:9 τὰ τείχη σου καὶ τοὺς πύργους σου καταβαλει̃ ἐν ται̃ς μαχαίραις αὐτου̃

^26:10 ἀπὸ του̃ πλήθους τω̃ν ἵππων αὐτου̃ κατακαλύψει σε ὁ κονιορτὸς αὐτω̃ν καὶ ἀπὸ τη̃ς φωνη̃ς τω̃ν ἱππέων αὐτου̃ καὶ τω̃ν τροχω̃ν τω̃ν ἁρμάτων αὐτου̃ σεισθήσεται τὰ τείχη σου εἰσπορευομένου αὐτου̃ τὰς πύλας σου ὡς εἰσπορευόμενος εἰς πόλιν ἐκ πεδίου

^26:11 ἐν ται̃ς ὁπλαι̃ς τω̃ν ἵππων αὐτου̃ καταπατήσουσίν σου πάσας τὰς πλατείας τὸν λαόν σου μαχαίρα̨ ἀνελει̃ καὶ τὴν ὑπόστασίν σου τη̃ς ἰσχύος ἐπὶ τὴν γη̃ν κατάξει

^26:12 καὶ προνομεύσει τὴν δύναμίν σου καὶ σκυλεύσει τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ καταβαλει̃ σου τὰ τείχη καὶ τοὺς οἴκους σου τοὺς ἐπιθυμητοὺς καθελει̃ καὶ τοὺς λίθους σου καὶ τὰ ξύλα σου καὶ τὸν χου̃ν σου εἰς μέσον τη̃ς θαλάσσης ἐμβαλει̃

^26:13 καὶ καταλύσει τὸ πλη̃θος τω̃ν μουσικω̃ν σου καὶ ἡ φωνὴ τω̃ν ψαλτηρίων σου οὐ μὴ ἀκουσθη̨̃ ἔτι

^26:14 καὶ δώσω σε εἰς λεωπετρίαν ψυγμὸς σαγηνω̃ν ἔση̨ οὐ μὴ οἰκοδομηθη̨̃ς ἔτι ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα λέγει κύριος

^26:15 διότι τάδε λέγει κύριος κύριος τη̨̃ Σορ οὐκ ἀπὸ φωνη̃ς τη̃ς πτώσεώς σου ἐν τω̨̃ στενάξαι τραυματίας ἐν τω̨̃ σπάσαι μάχαιραν ἐν μέσω̨ σου σεισθήσονται αἱ νη̃σοι

^26:16 καὶ καταβήσονται ἀπὸ τω̃ν θρόνων αὐτω̃ν πάντες οἱ ἄρχοντες ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν τη̃ς θαλάσσης καὶ ἀφελου̃νται τὰς μίτρας ἀπὸ τω̃ν κεφαλω̃ν αὐτω̃ν καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον αὐτω̃ν ἐκδύσονται ἐκστάσει ἐκστήσονται ἐπὶ γη̃ν καθεδου̃νται καὶ φοβηθήσονται τὴν ἀπώλειαν αὐτω̃ν καὶ στενάξουσιν ἐπὶ σέ

^26:17 καὶ λήμψονται ἐπὶ σὲ θρη̃νον καὶ ἐρου̃σίν σοι πω̃ς κατελύθης ἐκ θαλάσσης ἡ πόλις ἡ ἐπαινεστὴ ἡ δου̃σα τὸν φόβον αὐτη̃ς πα̃σι τοι̃ς κατοικου̃σιν αὐτήν

^26:18 καὶ φοβηθήσονται αἱ νη̃σοι ἀφ' ἡμέρας πτώσεώς σου

^26:19 ὅτι τάδε λέγει κύριος κύριος ὅταν δω̃ σε πόλιν ἠρημωμένην ὡς τὰς πόλεις τὰς μὴ κατοικηθησομένας ἐν τω̨̃ ἀναγαγει̃ν με ἐπὶ σὲ τὴν ἄβυσσον καὶ κατακαλύψη̨ σε ὕδωρ πολύ

^26:20 καὶ καταβιβάσω σε πρὸς τοὺς καταβαίνοντας εἰς βόθρον πρὸς λαὸν αἰω̃νος καὶ κατοικιω̃ σε εἰς βάθη τη̃ς γη̃ς ὡς ἔρημον αἰώνιον μετὰ καταβαινόντων εἰς βόθρον ὅπως μὴ κατοικηθη̨̃ς μηδὲ ἀνασταθη̨̃ς ἐπὶ γη̃ς ζωη̃ς

^26:21 ἀπώλειάν σε δώσω καὶ οὐχ ὑπάρξεις ἔτι εἰς τὸν αἰω̃να λέγει κύριος κύριος

^27:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^27:2 υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ ἐπὶ Σορ θρη̃νον

^27:3 καὶ ἐρει̃ς τη̨̃ Σορ τη̨̃ κατοικούση̨ ἐπὶ τη̃ς εἰσόδου τη̃ς θαλάσσης τω̨̃ ἐμπορίω̨ τω̃ν λαω̃ν ἀπὸ νήσων πολλω̃ν τάδε λέγει κύριος τη̨̃ Σορ σὺ εἰ̃πας ἐγὼ περιέθηκα ἐμαυτη̨̃ κάλλος μου

^27:4 ἐν καρδία̨ θαλάσσης τω̨̃ Βεελιμ υἱοί σου περιέθηκάν σοι κάλλος

^27:5 κέδρος ἐκ Σανιρ ὠ̨κοδομήθη σοι ταινίαι σανίδων κυπαρίσσου ἐκ του̃ Λιβάνου ἐλήμφθησαν του̃ ποιη̃σαί σοι ἱστοὺς ἐλατίνους

^27:6 ἐκ τη̃ς Βασανίτιδος ἐποίησαν τὰς κώπας σου τὰ ἱερά σου ἐποίησαν ἐξ ἐλέφαντος οἴκους ἀλσώδεις ἀπὸ νήσων τω̃ν Χεττιιν

^27:7 βύσσος μετὰ ποικιλίας ἐξ Αἰγύπτου ἐγένετό σοι στρωμνὴ του̃ περιθει̃ναί σοι δόξαν καὶ περιβαλει̃ν σε ὑάκινθον καὶ πορφύραν ἐκ τω̃ν νήσων Ελισαι καὶ ἐγένετο περιβόλαιά σου

^27:8 καὶ οἱ ἄρχοντές σου οἱ κατοικου̃ντες Σιδω̃να καὶ Αράδιοι ἐγένοντο κωπηλάται σου οἱ σοφοί σου Σορ οἳ ἠ̃σαν ἐν σοί οὑ̃τοι κυβερνη̃ταί σου

^27:9 οἱ πρεσβύτεροι Βυβλίων καὶ οἱ σοφοὶ αὐτω̃ν ἠ̃σαν ἐν σοί οὑ̃τοι ἐνίσχυον τὴν βουλήν σου καὶ πάντα τὰ πλοι̃α τη̃ς θαλάσσης καὶ οἱ κωπηλάται αὐτω̃ν ἐγένοντό σοι ἐπὶ δυσμὰς δυσμω̃ν

^27:10 Πέρσαι καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες ἠ̃σαν ἐν τη̨̃ δυνάμει σου ἄνδρες πολεμισταί σου πέλτας καὶ περικεφαλαίας ἐκρέμασαν ἐν σοί οὑ̃τοι ἔδωκαν τὴν δόξαν σου

^27:11 υἱοὶ Αραδίων καὶ ἡ δύναμίς σου ἐπὶ τω̃ν τειχέων σου φύλακες ἐν τοι̃ς πύργοις σου ἠ̃σαν τὰς φαρέτρας αὐτω̃ν ἐκρέμασαν ἐπὶ τω̃ν ὅρμων σου κύκλω̨ οὑ̃τοι ἐτελείωσάν σου τὸ κάλλος

^27:12 Καρχηδόνιοι ἔμποροί σου ἀπὸ πλήθους πάσης ἰσχύος σου ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ κασσίτερον καὶ μόλυβον ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου

^27:13 ἡ 'Ελλὰς καὶ ἡ σύμπασα καὶ τὰ παρατείνοντα οὑ̃τοι ἐνεπορεύοντό σοι ἐν ψυχαι̃ς ἀνθρώπων καὶ σκεύη χαλκα̃ ἔδωκαν τὴν ἐμπορίαν σου

^27:14 ἐξ οἴκου Θεργαμα ἵππους καὶ ἱππει̃ς ἔδωκαν ἀγοράν σου

^27:15 υἱοὶ 'Ροδίων ἔμποροί σου ἀπὸ νήσων ἐπλήθυναν τὴν ἐμπορίαν σου ὀδόντας ἐλεφαντίνους καὶ τοι̃ς εἰσαγομένοις ἀντεδίδους τοὺς μισθούς σου

^27:16 ἀνθρώπους ἐμπορίαν σου ἀπὸ πλήθους του̃ συμμίκτου σου στακτὴν καὶ ποικίλματα ἐκ Θαρσις καὶ Ραμωθ καὶ Χορχορ ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου

^27:17 Ιουδας καὶ οἱ υἱοὶ του̃ Ισραηλ οὑ̃τοι ἔμποροί σου ἐν σίτου πράσει καὶ μύρων καὶ κασίας καὶ πρω̃τον μέλι καὶ ἔλαιον καὶ ῥητίνην ἔδωκαν εἰς τὸν σύμμικτόν σου

^27:18 Δαμασκὸς ἔμπορός σου ἐκ πλήθους πάσης δυνάμεώς σου οἰ̃νος ἐκ Χελβων καὶ ἔρια ἐκ Μιλήτου

^27:19 καὶ οἰ̃νον εἰς τὴν ἀγοράν σου ἔδωκαν ἐξ Ασηλ σίδηρος εἰργασμένος καὶ τροχὸς ἐν τω̨̃ συμμίκτω̨ σού ἐστιν

^27:20 Δαιδαν ἔμποροί σου μετὰ κτηνω̃ν ἐκλεκτω̃ν εἰς ἅρματα

^27:21 ἡ 'Αραβία καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Κηδαρ οὑ̃τοι ἔμποροί σου διὰ χειρός σου καμήλους καὶ κριοὺς καὶ ἀμνοὺς ἐν οἱ̃ς ἐμπορεύονταί σε

^27:22 ἔμποροι Σαβα καὶ Ραγμα οὑ̃τοι ἔμποροί σου μετὰ πρώτων ἡδυσμάτων καὶ λίθων χρηστω̃ν καὶ χρυσίον ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου

^27:23 Χαρραν καὶ Χαννα οὑ̃τοι ἔμποροί σου Ασσουρ καὶ Χαρμαν ἔμποροί σου

^27:24 φέροντες ἐμπορίαν ὑάκινθον καὶ θησαυροὺς ἐκλεκτοὺς δεδεμένους σχοινίοις καὶ κυπαρίσσινα

^27:25 πλοι̃α ἐν αὐτοι̃ς Καρχηδόνιοι ἔμποροί σου ἐν τω̨̃ πλήθει ἐν τω̨̃ συμμίκτω̨ σου καὶ ἐνεπλήσθης καὶ ἐβαρύνθης σφόδρα ἐν καρδία̨ θαλάσσης

^27:26 ἐν ὕδατι πολλω̨̃ ἠ̃γόν σε οἱ κωπηλάται σου τὸ πνευ̃μα του̃ νότου συνέτριψέν σε ἐν καρδία̨ θαλάσσης

^27:27 ἠ̃σαν δυνάμεις σου καὶ ὁ μισθός σου καὶ τω̃ν συμμίκτων σου καὶ οἱ κωπηλάται σου καὶ οἱ κυβερνη̃ταί σου καὶ οἱ σύμβουλοί σου καὶ οἱ σύμμικτοί σου ἐκ τω̃ν συμμίκτων σου καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταί σου οἱ ἐν σοὶ καὶ πα̃σα ἡ συναγωγή σου ἐν μέσω̨ σου πεσου̃νται ἐν καρδία̨ θαλάσσης ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̃ς πτώσεώς σου

^27:28 πρὸς τὴν φωνὴν τη̃ς κραυγη̃ς σου οἱ κυβερνη̃ταί σου φόβω̨ φοβηθήσονται

^27:29 καὶ καταβήσονται ἀπὸ τω̃ν πλοίων πάντες οἱ κωπηλάται σου καὶ οἱ ἐπιβάται καὶ οἱ πρωρει̃ς τη̃ς θαλάσσης ἐπὶ τὴν γη̃ν στήσονται

^27:30 καὶ ἀλαλάξουσιν ἐπὶ σὲ τη̨̃ φωνη̨̃ αὐτω̃ν καὶ κεκράξονται πικρὸν καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτω̃ν γη̃ν καὶ σποδὸν ὑποστρώσονται

^27:32 καὶ λήμψονται οἱ υἱοὶ αὐτω̃ν ἐπὶ σὲ θρη̃νον καὶ θρήνημά σοι

^27:33 πόσον τινὰ εὑ̃ρες μισθὸν ἀπὸ τη̃ς θαλάσσης ἐνέπλησας ἔθνη ἀπὸ του̃ πλήθους σου καὶ ἀπὸ του̃ συμμίκτου σου ἐπλούτισας πάντας βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς

^27:34 νυ̃ν συνετρίβης ἐν θαλάσση̨ ἐν βάθει ὕδατος ὁ σύμμικτός σου καὶ πα̃σα ἡ συναγωγή σου ἐν μέσω̨ σου ἔπεσον πάντες οἱ κωπηλάται σου

^27:35 πάντες οἱ κατοικου̃ντες τὰς νήσους ἐστύγνασαν ἐπὶ σέ καὶ οἱ βασιλει̃ς αὐτω̃ν ἐκστάσει ἐξέστησαν καὶ ἐδάκρυσεν τὸ πρόσωπον αὐτω̃ν

^27:36 ἔμποροι ἀπὸ ἐθνω̃ν ἐσύρισάν σε ἀπώλεια ἐγένου καὶ οὐκέτι ἔση̨ εἰς τὸν αἰω̃να

^28:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^28:2 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου εἰπὸν τω̨̃ ἄρχοντι Τύρου τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ὑψώθη σου ἡ καρδία καὶ εἰ̃πας θεός εἰμι ἐγώ κατοικίαν θεου̃ κατώ̨κηκα ἐν καρδία̨ θαλάσσης σὺ δὲ εἰ̃ ἄνθρωπος καὶ οὐ θεὸς καὶ ἔδωκας τὴν καρδίαν σου ὡς καρδίαν θεου̃

^28:3 μὴ σοφώτερος εἰ̃ σὺ του̃ Δανιηλ σοφοὶ οὐκ ἐπαίδευσάν σε τη̨̃ ἐπιστήμη̨ αὐτω̃ν

^28:4 μὴ ἐν τη̨̃ ἐπιστήμη̨ σου ἢ ἐν τη̨̃ φρονήσει σου ἐποίησας σεαυτω̨̃ δύναμιν καὶ χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐν τοι̃ς θησαυροι̃ς σου

^28:5 ἐν τη̨̃ πολλη̨̃ ἐπιστήμη̨ σου καὶ ἐμπορία̨ σου ἐπλήθυνας δύναμίν σου ὑψώθη ἡ καρδία σου ἐν τη̨̃ δυνάμει σου

^28:6 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἐπειδὴ δέδωκας τὴν καρδίαν σου ὡς καρδίαν θεου̃

^28:7 ἀντὶ τούτου ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σὲ ἀλλοτρίους λοιμοὺς ἀπὸ ἐθνω̃ν καὶ ἐκκενώσουσιν τὰς μαχαίρας αὐτω̃ν ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τὸ κάλλος τη̃ς ἐπιστήμης σου καὶ στρώσουσιν τὸ κάλλος σου εἰς ἀπώλειαν

^28:8 καὶ καταβιβάσουσίν σε καὶ ἀποθανη̨̃ θανάτω̨ τραυματιω̃ν ἐν καρδία̨ θαλάσσης

^28:9 μὴ λέγων ἐρει̃ς θεός εἰμι ἐγώ ἐνώπιον τω̃ν ἀναιρούντων σε σὺ δὲ εἰ̃ ἄνθρωπος καὶ οὐ θεός ἐν πλήθει

^28:10 ἀπεριτμήτων ἀπολη̨̃ ἐν χερσὶν ἀλλοτρίων ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα λέγει κύριος

^28:11 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^28:12 υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ θρη̃νον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα Τύρου καὶ εἰπὸν αὐτω̨̃ τάδε λέγει κύριος κύριος σὺ ἀποσφράγισμα ὁμοιώσεως καὶ στέφανος κάλλους

^28:13 ἐν τη̨̃ τρυφη̨̃ του̃ παραδείσου του̃ θεου̃ ἐγενήθης πα̃ν λίθον χρηστὸν ἐνδέδεσαι σάρδιον καὶ τοπάζιον καὶ σμάραγδον καὶ ἄνθρακα καὶ σάπφειρον καὶ ἴασπιν καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ λιγύριον καὶ ἀχάτην καὶ ἀμέθυστον καὶ χρυσόλιθον καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον καὶ χρυσίου ἐνέπλησας τοὺς θησαυρούς σου καὶ τὰς ἀποθήκας σου ἐν σοὶ ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἐκτίσθης σύ

^28:14 μετὰ του̃ χερουβ ἔθηκά σε ἐν ὄρει ἁγίω̨ θεου̃ ἐγενήθης ἐν μέσω̨ λίθων πυρίνων

^28:15 ἐγενήθης ἄμωμος σὺ ἐν ται̃ς ἡμέραις σου ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας σὺ ἐκτίσθης ἕως εὑρέθη τὰ ἀδικήματα ἐν σοί

^28:16 ἀπὸ πλήθους τη̃ς ἐμπορίας σου ἔπλησας τὰ ταμίειά σου ἀνομίας καὶ ἥμαρτες καὶ ἐτραυματίσθης ἀπὸ ὄρους του̃ θεου̃ καὶ ἤγαγέν σε τὸ χερουβ ἐκ μέσου λίθων πυρίνων

^28:17 ὑψώθη ἡ καρδία σου ἐπὶ τω̨̃ κάλλει σου διεφθάρη ἡ ἐπιστήμη σου μετὰ του̃ κάλλους σου διὰ πλη̃θος ἁμαρτιω̃ν σου ἐπὶ τὴν γη̃ν ἔρριψά σε ἐναντίον βασιλέων ἔδωκά σε παραδειγματισθη̃ναι

^28:18 διὰ τὸ πλη̃θος τω̃ν ἁμαρτιω̃ν σου καὶ τω̃ν ἀδικιω̃ν τη̃ς ἐμπορίας σου ἐβεβήλωσας τὰ ἱερά σου καὶ ἐξάξω πυ̃ρ ἐκ μέσου σου του̃το καταφάγεταί σε καὶ δώσω σε εἰς σποδὸν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς σου ἐναντίον πάντων τω̃ν ὁρώντων σε

^28:19 καὶ πάντες οἱ ἐπιστάμενοί σε ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν στυγνάσουσιν ἐπὶ σέ ἀπώλεια ἐγένου καὶ οὐχ ὑπάρξεις ἔτι εἰς τὸν αἰω̃να

^28:20 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^28:21 υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Σιδω̃να καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὴν

^28:22 καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ Σιδών καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐν σοί καὶ γνώση̨ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τω̨̃ ποιη̃σαί με ἐν σοὶ κρίματα καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν σοί

^28:23 αἱ̃μα καὶ θάνατος ἐν ται̃ς πλατείαις σου καὶ πεσου̃νται τετραυματισμένοι ἐν μαχαίραις ἐν σοὶ περικύκλω̨ σου καὶ γνώσονται διότι ἐγώ εἰμι κύριος

^28:24 καὶ οὐκ ἔσονται οὐκέτι τω̨̃ οἴκω̨ του̃ Ισραηλ σκόλοψ πικρίας καὶ ἄκανθα ὀδύνης ἀπὸ πάντων τω̃ν περικύκλω̨ αὐτω̃ν τω̃ν ἀτιμασάντων αὐτούς καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^28:25 τάδε λέγει κύριος κύριος καὶ συνάξω τὸν Ισραηλ ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν οὑ̃ διεσκορπίσθησαν ἐκει̃ καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν αὐτοι̃ς ἐνώπιον τω̃ν λαω̃ν καὶ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς αὐτω̃ν ἣν δέδωκα τω̨̃ δούλω̨ μου Ιακωβ

^28:26 καὶ κατοικήσουσιν ἐπ' αὐτη̃ς ἐν ἐλπίδι καὶ οἰκοδομήσουσιν οἰκίας καὶ φυτεύσουσιν ἀμπελω̃νας καὶ κατοικήσουσιν ἐν ἐλπίδι ὅταν ποιήσω κρίμα ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἀτιμάσασιν αὐτοὺς ἐν τοι̃ς κύκλω̨ αὐτω̃ν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτω̃ν καὶ ὁ θεὸς τω̃ν πατέρων αὐτω̃ν

^29:1 ἐν τω̨̃ ἔτει τω̨̃ δεκάτω̨ ἐν τω̨̃ δεκάτω̨ μηνὶ μια̨̃ του̃ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^29:2 υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὸν καὶ ἐπ' Αἴγυπτον ὅλην

^29:3 καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ Φαραω τὸν δράκοντα τὸν μέγαν τὸν ἐγκαθήμενον ἐν μέσω̨ ποταμω̃ν αὐτου̃ τὸν λέγοντα ἐμοί εἰσιν οἱ ποταμοί καὶ ἐγὼ ἐποίησα αὐτούς

^29:4 καὶ ἐγὼ δώσω παγίδας εἰς τὰς σιαγόνας σου καὶ προσκολλήσω τοὺς ἰχθυ̃ς του̃ ποταμου̃ σου πρὸς τὰς πτέρυγάς σου καὶ ἀνάξω σε ἐκ μέσου του̃ ποταμου̃ σου καὶ πάντας τοὺς ἰχθύας του̃ ποταμου̃ σου

^29:5 καὶ καταβαλω̃ σε ἐν τάχει καὶ πάντας τοὺς ἰχθύας του̃ ποταμου̃ σου ἐπὶ πρόσωπον του̃ πεδίου πεση̨̃ καὶ οὐ μὴ συναχθη̨̃ς καὶ οὐ μὴ περισταλη̨̃ς τοι̃ς θηρίοις τη̃ς γη̃ς καὶ τοι̃ς πετεινοι̃ς του̃ οὐρανου̃ δέδωκά σε εἰς κατάβρωμα

^29:6 καὶ γνώσονται πάντες οἱ κατοικου̃ντες Αἴγυπτον ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐγενήθης ῥάβδος καλαμίνη τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ

^29:7 ὅτε ἐπελάβοντό σου τη̨̃ χειρὶ αὐτω̃ν ἐθλάσθης καὶ ὅτε ἐπεκράτησεν ἐπ' αὐτοὺς πα̃σα χεὶρ καὶ ὅτε ἐπανεπαύσαντο ἐπὶ σέ συνετρίβης καὶ συνέκλασας αὐτω̃ν πα̃σαν ὀσφύν

^29:8 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σὲ ῥομφαίαν καὶ ἀπολω̃ ἀνθρώπους ἀπὸ σου̃ καὶ κτήνη

^29:9 καὶ ἔσται ἡ γη̃ Αἰγύπτου ἀπώλεια καὶ ἔρημος καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἀντὶ του̃ λέγειν σε οἱ ποταμοὶ ἐμοί εἰσιν καὶ ἐγὼ ἐποίησα αὐτούς

^29:10 διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ποταμούς σου καὶ δώσω γη̃ν Αἰγύπτου εἰς ἔρημον καὶ ῥομφαίαν καὶ ἀπώλειαν ἀπὸ Μαγδώλου καὶ Συήνης καὶ ἕως ὁρίων Αἰθιόπων

^29:11 οὐ μὴ διέλθη̨ ἐν αὐτη̨̃ ποὺς ἀνθρώπου καὶ ποὺς κτήνους οὐ μὴ διέλθη̨ αὐτήν καὶ οὐ κατοικηθήσεται τεσσαράκοντα ἔτη

^29:12 καὶ δώσω τὴν γη̃ν αὐτη̃ς ἀπώλειαν ἐν μέσω̨ γη̃ς ἠρημωμένης καὶ αἱ πόλεις αὐτη̃ς ἐν μέσω̨ πόλεων ἠρημωμένων ἔσονται τεσσαράκοντα ἔτη καὶ διασπερω̃ Αἴγυπτον ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας

^29:13 τάδε λέγει κύριος μετὰ τεσσαράκοντα ἔτη συνάξω τοὺς Αἰγυπτίους ἀπὸ τω̃ν ἐθνω̃ν οὑ̃ διεσκορπίσθησαν ἐκει̃

^29:14 καὶ ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν τω̃ν Αἰγυπτίων καὶ κατοικίσω αὐτοὺς ἐν γη̨̃ Παθουρης ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὅθεν ἐλήμφθησαν καὶ ἔσται ἀρχὴ ταπεινὴ

^29:15 παρὰ πάσας τὰς ἀρχάς οὐ μὴ ὑψωθη̨̃ ἔτι ἐπὶ τὰ ἔθνη καὶ ὀλιγοστοὺς αὐτοὺς ποιήσω του̃ μὴ εἰ̃ναι αὐτοὺς πλείονας ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν

^29:16 καὶ οὐκέτι ἔσονται τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ εἰς ἐλπίδα ἀναμιμνή̨σκουσαν ἀνομίαν ἐν τω̨̃ αὐτοὺς ἀκολουθη̃σαι ὀπίσω αὐτω̃ν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^29:17 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἑβδόμω̨ καὶ εἰκοστω̨̃ ἔτει μια̨̃ του̃ μηνὸς του̃ πρώτου ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^29:18 υἱὲ ἀνθρώπου Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς Βαβυλω̃νος κατεδουλώσατο αὐτου̃ τὴν δύναμιν δουλεία̨ μεγάλη̨ ἐπὶ Τύρου πα̃σα κεφαλὴ φαλακρὰ καὶ πα̃ς ὠ̃μος μαδω̃ν καὶ μισθὸς οὐκ ἐγενήθη αὐτω̨̃ καὶ τη̨̃ δυνάμει αὐτου̃ ἐπὶ Τύρου καὶ τη̃ς δουλείας ἡ̃ς ἐδούλευσαν ἐπ' αὐτήν

^29:19 τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ δίδωμι τω̨̃ Ναβουχοδονοσορ βασιλει̃ Βαβυλω̃νος γη̃ν Αἰγύπτου καὶ προνομεύσει τὴν προνομὴν αὐτη̃ς καὶ σκυλεύσει τὰ σκυ̃λα αὐτη̃ς καὶ ἔσται μισθὸς τη̨̃ δυνάμει αὐτου̃

^29:20 ἀντὶ τη̃ς λειτουργίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἐδούλευσεν ἐπὶ Τύρον δέδωκα αὐτω̨̃ γη̃ν Αἰγύπτου τάδε λέγει κύριος κύριος

^29:21 ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἀνατελει̃ κέρας παντὶ τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ καὶ σοὶ δώσω στόμα ἀνεω̨γμένον ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^30:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^30:2 υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος ὠ̃ ὠ̃ ἡ ἡμέρα

^30:3 ὅτι ἐγγὺς ἡ ἡμέρα του̃ κυρίου ἡμέρα πέρας ἐθνω̃ν ἔσται

^30:4 καὶ ἥξει μάχαιρα ἐπ' Αἰγυπτίους καὶ ἔσται ταραχὴ ἐν τη̨̃ Αἰθιοπία̨ καὶ πεσου̃νται τετραυματισμένοι ἐν Αἰγύπτω̨ καὶ συμπεσει̃ται αὐτη̃ς τὰ θεμέλια

^30:5 Πέρσαι καὶ Κρη̃τες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ τω̃ν υἱω̃ν τη̃ς διαθήκης μου μαχαίρα̨ πεσου̃νται ἐν αὐτη̨̃

^30:6 καὶ πεσου̃νται τὰ ἀντιστηρίγματα Αἰγύπτου καὶ καταβήσεται ἡ ὕβρις τη̃ς ἰσχύος αὐτη̃ς ἀπὸ Μαγδώλου ἕως Συήνης μαχαίρα̨ πεσου̃νται ἐν αὐτη̨̃ λέγει κύριος

^30:7 καὶ ἐρημωθήσεται ἐν μέσω̨ χωρω̃ν ἠρημωμένων καὶ αἱ πόλεις αὐτω̃ν ἐν μέσω̨ πόλεων ἠρημωμένων ἔσονται

^30:8 καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὅταν δω̃ πυ̃ρ ἐπ' Αἴγυπτον καὶ συντριβω̃σι πάντες οἱ βοηθου̃ντες αὐτη̨̃

^30:9 ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐξελεύσονται ἄγγελοι σπεύδοντες ἀφανίσαι τὴν Αἰθιοπίαν καὶ ἔσται ταραχὴ ἐν αὐτοι̃ς ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ Αἰγύπτου ὅτι ἰδοὺ ἥκει

^30:10 τάδε λέγει κύριος κύριος καὶ ἀπολω̃ πλη̃θος Αἰγυπτίων διὰ χειρὸς Ναβουχοδονοσορ βασιλέως Βαβυλω̃νος

^30:11 αὐτου̃ καὶ του̃ λαου̃ αὐτου̃ λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνω̃ν ἀπεσταλμένοι ἀπολέσαι τὴν γη̃ν καὶ ἐκκενώσουσιν πάντες τὰς μαχαίρας αὐτω̃ν ἐπ' Αἴγυπτον καὶ πλησθήσεται ἡ γη̃ τραυματιω̃ν

^30:12 καὶ δώσω τοὺς ποταμοὺς αὐτω̃ν ἐρήμους καὶ ἀπολω̃ τὴν γη̃ν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτη̃ς ἐν χερσὶν ἀλλοτρίων ἐγὼ κύριος λελάληκα

^30:13 ὅτι τάδε λέγει κύριος κύριος καὶ ἀπολω̃ μεγιστα̃νας ἀπὸ Μέμφεως καὶ ἄρχοντας ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι

^30:14 καὶ ἀπολω̃ γη̃ν Παθουρης καὶ δώσω πυ̃ρ ἐπὶ Τάνιν καὶ ποιήσω ἐκδίκησιν ἐν Διοσπόλει

^30:15 καὶ ἐκχεω̃ τὸν θυμόν μου ἐπὶ Σάιν τὴν ἰσχὺν Αἰγύπτου καὶ ἀπολω̃ τὸ πλη̃θος Μέμφεως

^30:16 καὶ δώσω πυ̃ρ ἐπ' Αἴγυπτον καὶ ταραχὴν ταραχθήσεται Συήνη καὶ ἐν Διοσπόλει ἔσται ἔκρηγμα καὶ διαχυθήσεται ὕδατα

^30:17 νεανίσκοι ἡλίου πόλεως καὶ Βουβάστου ἐν μαχαίρα̨ πεσου̃νται καὶ αἱ γυναι̃κες ἐν αἰχμαλωσία̨ πορεύσονται

^30:18 καὶ ἐν Ταφνας συσκοτάσει ἡ ἡμέρα ἐν τω̨̃ συντρι̃ψαι με ἐκει̃ τὰ σκη̃πτρα Αἰγύπτου καὶ ἀπολει̃ται ἐκει̃ ἡ ὕβρις τη̃ς ἰσχύος αὐτη̃ς καὶ αὐτὴν νεφέλη καλύψει καὶ αἱ θυγατέρες αὐτη̃ς αἰχμάλωτοι ἀχθήσονται

^30:19 καὶ ποιήσω κρίμα ἐν Αἰγύπτω̨ καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^30:20 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἑνδεκάτω̨ ἔτει ἐν τω̨̃ πρώτω̨ μηνὶ ἑβδόμη̨ του̃ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^30:21 υἱὲ ἀνθρώπου τοὺς βραχίονας Φαραω βασιλέως Αἰγύπτου συνέτριψα καὶ ἰδοὺ οὐ κατεδέθη του̃ δοθη̃ναι ἴασιν του̃ δοθη̃ναι ἐπ' αὐτὸν μάλαγμα του̃ δοθη̃ναι ἰσχὺν ἐπιλαβέσθαι μαχαίρας

^30:22 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ συντρίψω τοὺς βραχίονας αὐτου̃ τοὺς ἰσχυροὺς καὶ τοὺς τεταμένους καὶ καταβαλω̃ τὴν μάχαιραν αὐτου̃ ἐκ τη̃ς χειρὸς αὐτου̃

^30:23 καὶ διασπερω̃ Αἴγυπτον εἰς τὰ ἔθνη καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας

^30:24 καὶ κατισχύσω τοὺς βραχίονας βασιλέως Βαβυλω̃νος καὶ δώσω τὴν ῥομφαίαν μου εἰς τὴν χει̃ρα αὐτου̃ καὶ ἐπάξει αὐτὴν ἐπ' Αἴγυπτον καὶ προνομεύσει τὴν προνομὴν αὐτη̃ς καὶ σκυλεύσει τὰ σκυ̃λα αὐτη̃ς

^30:25 καὶ ἐνισχύσω τοὺς βραχίονας βασιλέως Βαβυλω̃νος οἱ δὲ βραχίονες Φαραω πεσου̃νται καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τω̨̃ δου̃ναι τὴν ῥομφαίαν μου εἰς χει̃ρας βασιλέως Βαβυλω̃νος καὶ ἐκτενει̃ αὐτὴν ἐπὶ γη̃ν Αἰγύπτου

^30:26 καὶ διασπερω̃ Αἴγυπτον εἰς τὰ ἔθνη καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας καὶ γνώσονται πάντες ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^31:1 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἑνδεκάτω̨ ἔτει ἐν τω̨̃ τρίτω̨ μηνὶ μια̨̃ του̃ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^31:2 υἱὲ ἀνθρώπου εἰπὸν πρὸς Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τω̨̃ πλήθει αὐτου̃ τίνι ὡμοίωσας σεαυτὸν ἐν τω̨̃ ὕψει σου

^31:3 ἰδοὺ Ασσουρ κυπάρισσος ἐν τω̨̃ Λιβάνω̨ καὶ καλὸς ται̃ς παραφυάσιν καὶ ὑψηλὸς τω̨̃ μεγέθει εἰς μέσον νεφελω̃ν ἐγένετο ἡ ἀρχὴ αὐτου̃

^31:4 ὕδωρ ἐξέθρεψεν αὐτόν ἡ ἄβυσσος ὕψωσεν αὐτόν τοὺς ποταμοὺς αὐτη̃ς ἤγαγεν κύκλω̨ τω̃ν φυτω̃ν αὐτου̃ καὶ τὰ συστέματα αὐτη̃ς ἐξαπέστειλεν εἰς πάντα τὰ ξύλα του̃ πεδίου

^31:5 ἕνεκεν τούτου ὑψώθη τὸ μέγεθος αὐτου̃ παρὰ πάντα τὰ ξύλα του̃ πεδίου καὶ ἐπλατύνθησαν οἱ κλάδοι αὐτου̃ ἀφ' ὕδατος πολλου̃

^31:6 ἐν ται̃ς παραφυάσιν αὐτου̃ ἐνόσσευσαν πάντα τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καὶ ὑποκάτω τω̃ν κλάδων αὐτου̃ ἐγεννω̃σαν πάντα τὰ θηρία του̃ πεδίου ἐν τη̨̃ σκια̨̃ αὐτου̃ κατώ̨κησεν πα̃ν πλη̃θος ἐθνω̃ν

^31:7 καὶ ἐγένετο καλὸς ἐν τω̨̃ ὕψει αὐτου̃ διὰ τὸ πλη̃θος τω̃ν κλάδων αὐτου̃ ὅτι ἐγενήθησαν αἱ ῥίζαι αὐτου̃ εἰς ὕδωρ πολύ

^31:8 κυπάρισσοι τοιαυ̃ται οὐκ ἐγενήθησαν ἐν τω̨̃ παραδείσω̨ του̃ θεου̃ καὶ πίτυες οὐχ ὅμοιαι ται̃ς παραφυάσιν αὐτου̃ καὶ ἐλάται οὐκ ἐγένοντο ὅμοιαι τοι̃ς κλάδοις αὐτου̃ πα̃ν ξύλον ἐν τω̨̃ παραδείσω̨ του̃ θεου̃ οὐχ ὡμοιώθη αὐτω̨̃ ἐν τω̨̃ κάλλει αὐτου̃

^31:9 διὰ τὸ πλη̃θος τω̃ν κλάδων αὐτου̃ καὶ ἐζήλωσεν αὐτὸν τὰ ξύλα του̃ παραδείσου τη̃ς τρυφη̃ς του̃ θεου̃

^31:10 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἀνθ' ὡ̃ν ἐγένου μέγας τω̨̃ μεγέθει καὶ ἔδωκας τὴν ἀρχήν σου εἰς μέσον νεφελω̃ν καὶ εἰ̃δον ἐν τω̨̃ ὑψωθη̃ναι αὐτόν

^31:11 καὶ παρέδωκα αὐτὸν εἰς χει̃ρας ἄρχοντος ἐθνω̃ν καὶ ἐποίησεν τὴν ἀπώλειαν αὐτου̃

^31:12 καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐτὸν ἀλλότριοι λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνω̃ν καὶ κατέβαλον αὐτὸν ἐπὶ τω̃ν ὀρέων ἐν πάσαις ται̃ς φάραγξιν ἔπεσαν οἱ κλάδοι αὐτου̃ καὶ συνετρίβη τὰ στελέχη αὐτου̃ ἐν παντὶ πεδίω̨ τη̃ς γη̃ς καὶ κατέβησαν ἀπὸ τη̃ς σκέπης αὐτω̃ν πάντες οἱ λαοὶ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ ἠδάφισαν αὐτόν

^31:13 ἐπὶ τὴν πτω̃σιν αὐτου̃ ἀνεπαύσαντο πάντα τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καὶ ἐπὶ τὰ στελέχη αὐτου̃ ἐγένοντο πάντα τὰ θηρία του̃ ἀγρου̃

^31:14 ὅπως μὴ ὑψωθω̃σιν ἐν τω̨̃ μεγέθει αὐτω̃ν πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τω̨̃ ὕδατι καὶ οὐκ ἔδωκαν τὴν ἀρχὴν αὐτω̃ν εἰς μέσον νεφελω̃ν καὶ οὐκ ἔστησαν ἐν τω̨̃ ὕψει αὐτω̃ν πρὸς αὐτὰ πάντες οἱ πίνοντες ὕδωρ πάντες ἐδόθησαν εἰς θάνατον εἰς γη̃ς βάθος ἐν μέσω̨ υἱω̃ν ἀνθρώπων πρὸς καταβαίνοντας εἰς βόθρον

^31:15 τάδε λέγει κύριος κύριος ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ κατέβη εἰς ἅ̨δου ἐπένθησεν αὐτὸν ἡ ἄβυσσος καὶ ἐπέστησα τοὺς ποταμοὺς αὐτη̃ς καὶ ἐκώλυσα πλη̃θος ὕδατος καὶ ἐσκότασεν ἐπ' αὐτὸν ὁ Λίβανος πάντα τὰ ξύλα του̃ πεδίου ἐπ' αὐτω̨̃ ἐξελύθησαν

^31:16 ἀπὸ τη̃ς φωνη̃ς τη̃ς πτώσεως αὐτου̃ ἐσείσθησαν τὰ ἔθνη ὅτε κατεβίβαζον αὐτὸν εἰς ἅ̨δου μετὰ τω̃ν καταβαινόντων εἰς λάκκον καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐν γη̨̃ πάντα τὰ ξύλα τη̃ς τρυφη̃ς καὶ τὰ ἐκλεκτὰ του̃ Λιβάνου πάντα τὰ πίνοντα ὕδωρ

^31:17 καὶ γὰρ αὐτοὶ κατέβησαν μετ' αὐτου̃ εἰς ἅ̨δου ἐν τοι̃ς τραυματίαις ἀπὸ μαχαίρας καὶ τὸ σπέρμα αὐτου̃ οἱ κατοικου̃ντες ὑπὸ τὴν σκέπην αὐτου̃ ἐν μέσω̨ τη̃ς ζωη̃ς αὐτω̃ν ἀπώλοντο

^31:18 τίνι ὡμοιώθης κατάβηθι καὶ καταβιβάσθητι μετὰ τω̃ν ξύλων τη̃ς τρυφη̃ς εἰς γη̃ς βάθος ἐν μέσω̨ ἀπεριτμήτων κοιμηθήση̨ μετὰ τραυματιω̃ν μαχαίρας οὕτως Φαραω καὶ τὸ πλη̃θος τη̃ς ἰσχύος αὐτου̃ λέγει κύριος κύριος

^32:1 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἑνδεκάτω̨ ἔτει ἐν τω̨̃ δωδεκάτω̨ μηνὶ μια̨̃ του̃ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^32:2 υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ θρη̃νον ἐπὶ Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐρει̃ς αὐτω̨̃ λέοντι ἐθνω̃ν ὡμοιώθης καὶ σὺ ὡς δράκων ὁ ἐν τη̨̃ θαλάσση̨ καὶ ἐκεράτιζες τοι̃ς ποταμοι̃ς σου καὶ ἐτάρασσες ὕδωρ τοι̃ς ποσίν σου καὶ κατεπάτεις τοὺς ποταμούς σου

^32:3 τάδε λέγει κύριος καὶ περιβαλω̃ ἐπὶ σὲ δίκτυα λαω̃ν πολλω̃ν καὶ ἀνάξω σε ἐν τω̨̃ ἀγκίστρω̨ μου

^32:4 καὶ ἐκτενω̃ σε ἐπὶ τὴν γη̃ν πεδία πλησθήσεταί σου καὶ ἐπικαθιω̃ ἐπὶ σὲ πάντα τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καὶ ἐμπλήσω ἐκ σου̃ πάντα τὰ θηρία πάσης τη̃ς γη̃ς

^32:5 καὶ δώσω τὰς σάρκας σου ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ ἐμπλήσω ἀπὸ του̃ αἵματός σου

^32:6 καὶ ποτισθήσεται ἡ γη̃ ἀπὸ τω̃ν προχωρημάτων σου ἀπὸ του̃ πλήθους σου ἐπὶ τω̃ν ὀρέων φάραγγας ἐμπλήσω ἀπὸ σου̃

^32:7 καὶ κατακαλύψω ἐν τω̨̃ σβεσθη̃ναί σε οὐρανὸν καὶ συσκοτάσω τὰ ἄστρα αὐτου̃ ἥλιον ἐν νεφέλη̨ καλύψω καὶ σελήνη οὐ μὴ φάνη̨ τὸ φω̃ς αὐτη̃ς

^32:8 πάντα τὰ φαίνοντα φω̃ς ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ συσκοτάσουσιν ἐπὶ σέ καὶ δώσω σκότος ἐπὶ τὴν γη̃ν σου λέγει κύριος κύριος

^32:9 καὶ παροργιω̃ καρδίαν λαω̃ν πολλω̃ν ἡνίκα ἂν ἄγω αἰχμαλωσίαν σου εἰς τὰ ἔθνη εἰς γη̃ν ἣν οὐκ ἔγνως

^32:10 καὶ στυγνάσουσιν ἐπὶ σὲ ἔθνη πολλά καὶ οἱ βασιλει̃ς αὐτω̃ν ἐκστάσει ἐκστήσονται ἐν τω̨̃ πέτασθαι τὴν ῥομφαίαν μου ἐπὶ πρόσωπα αὐτω̃ν προσδεχόμενοι τὴν πτω̃σιν αὐτω̃ν ἀφ' ἡμέρας πτώσεώς σου

^32:11 ὅτι τάδε λέγει κύριος ῥομφαία βασιλέως Βαβυλω̃νος ἥξει σοι

^32:12 ἐν μαχαίραις γιγάντων καὶ καταβαλω̃ τὴν ἰσχύν σου λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνω̃ν πάντες καὶ ἀπολου̃σι τὴν ὕβριν Αἰγύπτου καὶ συντριβήσεται πα̃σα ἡ ἰσχὺς αὐτη̃ς

^32:13 καὶ ἀπολω̃ πάντα τὰ κτήνη αὐτη̃ς ἀφ' ὕδατος πολλου̃ καὶ οὐ μὴ ταράξη̨ αὐτὸ ἔτι ποὺς ἀνθρώπου καὶ ἴχνος κτηνω̃ν οὐ μὴ καταπατήση̨ αὐτό

^32:14 οὕτως τότε ἡσυχάσει τὰ ὕδατα αὐτω̃ν καὶ οἱ ποταμοὶ αὐτω̃ν ὡς ἔλαιον πορεύσονται λέγει κύριος

^32:15 ὅταν δω̃ Αἴγυπτον εἰς ἀπώλειαν καὶ ἐρημωθη̨̃ ἡ γη̃ σὺν τη̨̃ πληρώσει αὐτη̃ς ὅταν διασπείρω πάντας τοὺς κατοικου̃ντας ἐν αὐτη̨̃ καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^32:16 θρη̃νός ἐστιν καὶ θρηνήσεις αὐτόν καὶ αἱ θυγατέρες τω̃ν ἐθνω̃ν θρηνήσουσιν αὐτόν ἐπ' Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ πα̃σαν τὴν ἰσχὺν αὐτη̃ς θρηνήσουσιν αὐτήν λέγει κύριος κύριος

^32:17 καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ δωδεκάτω̨ ἔτει του̃ πρώτου μηνὸς πεντεκαιδεκάτη̨ του̃ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^32:18 υἱὲ ἀνθρώπου θρήνησον ἐπὶ τὴν ἰσχὺν Αἰγύπτου καὶ καταβιβάσουσιν αὐτη̃ς τὰς θυγατέρας τὰ ἔθνη νεκρὰς εἰς τὸ βάθος τη̃ς γη̃ς πρὸς τοὺς καταβαίνοντας εἰς βόθρον

^32:20 ἐν μέσω̨ τραυματιω̃ν μαχαίρας πεσου̃νται μετ' αὐτου̃ καὶ κοιμηθήσεται πα̃σα ἡ ἰσχὺς αὐτου̃

^32:21 καὶ ἐρου̃σίν σοι οἱ γίγαντες ἐν βάθει βόθρου γίνου τίνος κρείττων εἰ̃ κατάβηθι καὶ κοιμήθητι μετὰ ἀπεριτμήτων ἐν μέσω̨ τραυματιω̃ν μαχαίρας

^32:22 ἐκει̃ Ασσουρ καὶ πα̃σα ἡ συναγωγὴ αὐτου̃ πάντες τραυματίαι ἐκει̃ ἐδόθησαν καὶ ἡ ταφὴ αὐτω̃ν ἐν βάθει βόθρου καὶ ἐγενήθη ἡ συναγωγὴ αὐτου̃ περικύκλω̨ του̃ μνήματος αὐτου̃ πάντες οἱ τραυματίαι οἱ πεπτωκότες μαχαίρα̨

^32:23 οἱ δόντες τὸν φόβον αὐτω̃ν ἐπὶ γη̃ς ζωη̃ς

^32:24 ἐκει̃ αιλαμ καὶ πα̃σα ἡ δύναμις αὐτου̃ περικύκλω̨ του̃ μνήματος αὐτου̃ πάντες οἱ τραυματίαι οἱ πεπτωκότες μαχαίρα̨ καὶ οἱ καταβαίνοντες ἀπερίτμητοι εἰς γη̃ς βάθος οἱ δεδωκότες αὐτω̃ν φόβον ἐπὶ γη̃ς ζωη̃ς καὶ ἐλάβοσαν τὴν βάσανον αὐτω̃ν μετὰ τω̃ν καταβαινόντων εἰς βόθρον

^32:25 ἐν μέσω̨ τραυματιω̃ν

^32:26 ἐκει̃ ἐδόθησαν Μοσοχ καὶ Θοβελ καὶ πα̃σα ἡ ἰσχὺς αὐτω̃ν περικύκλω̨ του̃ μνήματος αὐτου̃ πάντες τραυματίαι αὐτου̃ πάντες ἀπερίτμητοι τραυματίαι ἀπὸ μαχαίρας οἱ δεδωκότες τὸν φόβον αὐτω̃ν ἐπὶ γη̃ς ζωη̃ς

^32:27 καὶ ἐκοιμήθησαν μετὰ τω̃ν γιγάντων τω̃ν πεπτωκότων ἀπὸ αἰω̃νος οἳ κατέβησαν εἰς ἅ̨δου ἐν ὅπλοις πολεμικοι̃ς καὶ ἔθηκαν τὰς μαχαίρας αὐτω̃ν ὑπὸ τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν καὶ ἐγενήθησαν αἱ ἀνομίαι αὐτω̃ν ἐπὶ τω̃ν ὀστω̃ν αὐτω̃ν ὅτι ἐξεφόβησαν γίγαντας ἐν γη̨̃ ζωη̃ς

^32:28 καὶ σὺ ἐν μέσω̨ ἀπεριτμήτων κοιμηθήση̨ μετὰ τετραυματισμένων μαχαίρα̨

^32:29 ἐκει̃ ἐδόθησαν οἱ ἄρχοντες Ασσουρ οἱ δόντες τὴν ἰσχὺν αὐτου̃ εἰς τραυ̃μα μαχαίρας οὑ̃τοι μετὰ τραυματιω̃ν ἐκοιμήθησαν μετὰ καταβαινόντων εἰς βόθρον

^32:30 ἐκει̃ οἱ ἄρχοντες του̃ βορρα̃ πάντες στρατηγοὶ Ασσουρ οἱ καταβαίνοντες τραυματίαι σὺν τω̨̃ φόβω̨ αὐτω̃ν καὶ τη̨̃ ἰσχύι αὐτω̃ν ἐκοιμήθησαν ἀπερίτμητοι μετὰ τραυματιω̃ν μαχαίρας καὶ ἀπήνεγκαν τὴν βάσανον αὐτω̃ν μετὰ τω̃ν καταβαινόντων εἰς βόθρον

^32:31 ἐκείνους ὄψεται βασιλεὺς Φαραω καὶ παρακληθήσεται ἐπὶ πα̃σαν τὴν ἰσχὺν αὐτω̃ν λέγει κύριος κύριος

^32:32 ὅτι δέδωκα τὸν φόβον αὐτου̃ ἐπὶ γη̃ς ζωη̃ς καὶ κοιμηθήσεται ἐν μέσω̨ ἀπεριτμήτων μετὰ τραυματιω̃ν μαχαίρας Φαραω καὶ πα̃ν τὸ πλη̃θος αὐτου̃ λέγει κύριος κύριος

^33:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^33:2 υἱὲ ἀνθρώπου λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς του̃ λαου̃ σου καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς γη̃ ἐφ' ἣν ἂν ἐπάγω ῥομφαίαν καὶ λάβη̨ ὁ λαὸς τη̃ς γη̃ς ἄνθρωπον ἕνα ἐξ αὐτω̃ν καὶ δω̃σιν αὐτὸν ἑαυτοι̃ς εἰς σκοπόν

^33:3 καὶ ἴδη̨ τὴν ῥομφαίαν ἐρχομένην ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ σαλπίση̨ τη̨̃ σάλπιγγι καὶ σημάνη̨ τω̨̃ λαω̨̃

^33:4 καὶ ἀκούση̨ ὁ ἀκούσας τὴν φωνὴν τη̃ς σάλπιγγος καὶ μὴ φυλάξηται καὶ ἐπέλθη̨ ἡ ῥομφαία καὶ καταλάβη̨ αὐτόν τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ ἔσται

^33:5 ὅτι τὴν φωνὴν τη̃ς σάλπιγγος ἀκούσας οὐκ ἐφυλάξατο τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐπ' αὐτου̃ ἔσται καὶ οὑ̃τος ὅτι ἐφυλάξατο τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἐξείλατο

^33:6 καὶ ὁ σκοπός ἐὰν ἴδη̨ τὴν ῥομφαίαν ἐρχομένην καὶ μὴ σημάνη̨ τη̨̃ σάλπιγγι καὶ ὁ λαὸς μὴ φυλάξηται καὶ ἐλθου̃σα ἡ ῥομφαία λάβη̨ ἐξ αὐτω̃ν ψυχήν αὕτη διὰ τὴν αὑτη̃ς ἀνομίαν ἐλήμφθη καὶ τὸ αἱ̃μα ἐκ τη̃ς χειρὸς του̃ σκοπου̃ ἐκζητήσω

^33:7 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου σκοπὸν δέδωκά σε τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ καὶ ἀκούση̨ ἐκ στόματός μου λόγον

^33:8 ἐν τω̨̃ εἰ̃παί με τω̨̃ ἁμαρτωλω̨̃ θανάτω̨ θανατωθήση̨ καὶ μὴ λαλήση̨ς του̃ φυλάξασθαι τὸν ἀσεβη̃ ἀπὸ τη̃ς ὁδου̃ αὐτου̃ αὐτὸς ὁ ἄνομος τη̨̃ ἀνομία̨ αὐτου̃ ἀποθανει̃ται τὸ δὲ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐκ τη̃ς χειρός σου ἐκζητήσω

^33:9 σὺ δὲ ἐὰν προαπαγγείλη̨ς τω̨̃ ἀσεβει̃ τὴν ὁδὸν αὐτου̃ του̃ ἀποστρέψαι ἀπ' αὐτη̃ς καὶ μὴ ἀποστρέψη̨ ἀπὸ τη̃ς ὁδου̃ αὐτου̃ οὑ̃τος τη̨̃ ἀσεβεία̨ αὐτου̃ ἀποθανει̃ται καὶ σὺ τὴν ψυχὴν σαυτου̃ ἐξή̨ρησαι

^33:10 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου εἰπὸν τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ οὕτως ἐλαλήσατε λέγοντες αἱ πλάναι ἡμω̃ν καὶ αἱ ἀνομίαι ἡμω̃ν ἐφ' ἡμι̃ν εἰσιν καὶ ἐν αὐται̃ς ἡμει̃ς τηκόμεθα καὶ πω̃ς ζησόμεθα

^33:11 εἰπὸν αὐτοι̃ς ζω̃ ἐγώ τάδε λέγει κύριος οὐ βούλομαι τὸν θάνατον του̃ ἀσεβου̃ς ὡς τὸ ἀποστρέψαι τὸν ἀσεβη̃ ἀπὸ τη̃ς ὁδου̃ αὐτου̃ καὶ ζη̃ν αὐτόν ἀποστροφη̨̃ ἀποστρέψατε ἀπὸ τη̃ς ὁδου̃ ὑμω̃ν καὶ ἵνα τί ἀποθνή̨σκετε οἰ̃κος Ισραηλ

^33:12 εἰπὸν πρὸς τοὺς υἱοὺς του̃ λαου̃ σου δικαιοσύνη δικαίου οὐ μὴ ἐξέληται αὐτὸν ἐν ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ πλανηθη̨̃ καὶ ἀνομία ἀσεβου̃ς οὐ μὴ κακώση̨ αὐτὸν ἐν ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ ἀποστρέψη̨ ἀπὸ τη̃ς ἀνομίας αὐτου̃ καὶ δίκαιος οὐ μὴ δύνηται σωθη̃ναι

^33:13 ἐν τω̨̃ εἰ̃παί με τω̨̃ δικαίω̨ οὑ̃τος πέποιθεν ἐπὶ τη̨̃ δικαιοσύνη̨ αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ ἀνομίαν πα̃σαι αἱ δικαιοσύναι αὐτου̃ οὐ μὴ ἀναμνησθω̃σιν ἐν τη̨̃ ἀδικία̨ αὐτου̃ ἡ̨̃ ἐποίησεν ἐν αὐτη̨̃ ἀποθανει̃ται

^33:14 καὶ ἐν τω̨̃ εἰ̃παί με τω̨̃ ἀσεβει̃ θανάτω̨ θανατωθήση̨ καὶ ἀποστρέψη̨ ἀπὸ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ κρίμα καὶ δικαιοσύνην

^33:15 καὶ ἐνεχύρασμα ἀποδω̨̃ καὶ ἅρπαγμα ἀποτείση̨ ἐν προστάγμασιν ζωη̃ς διαπορεύηται του̃ μὴ ποιη̃σαι ἄδικον ζωη̨̃ ζήσεται καὶ οὐ μὴ ἀποθάνη̨

^33:16 πα̃σαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτου̃ ἃς ἥμαρτεν οὐ μὴ ἀναμνησθω̃σιν ὅτι κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐποίησεν ἐν αὐτοι̃ς ζήσεται

^33:17 καὶ ἐρου̃σιν οἱ υἱοὶ του̃ λαου̃ σου οὐκ εὐθει̃α ἡ ὁδὸς του̃ κυρίου καὶ αὕτη ἡ ὁδὸς αὐτω̃ν οὐκ εὐθει̃α

^33:18 ἐν τω̨̃ ἀποστρέψαι δίκαιον ἀπὸ τη̃ς δικαιοσύνης αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ ἀνομίας καὶ ἀποθανει̃ται ἐν αὐται̃ς

^33:19 καὶ ἐν τω̨̃ ἀποστρέψαι τὸν ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τη̃ς ἀνομίας αὐτου̃ καὶ ποιήση̨ κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐν αὐτοι̃ς αὐτὸς ζήσεται

^33:20 καὶ του̃τό ἐστιν ὃ εἴπατε οὐκ εὐθει̃α ἡ ὁδὸς κυρίου ἕκαστον ἐν ται̃ς ὁδοι̃ς αὐτου̃ κρινω̃ ὑμα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ

^33:21 καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ δωδεκάτω̨ ἔτει ἐν τω̨̃ δωδεκάτω̨ μηνὶ πέμπτη̨ του̃ μηνὸς τη̃ς αἰχμαλωσίας ἡμω̃ν ἠ̃λθεν ὁ ἀνασωθεὶς πρός με ἀπὸ Ιερουσαλημ λέγων ἑάλω ἡ πόλις

^33:22 καὶ ἐγενήθη ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου ἑσπέρας πρὶν ἐλθει̃ν αὐτὸν καὶ ἤνοιξέν μου τὸ στόμα ἕως ἠ̃λθεν πρός με τὸ πρωί καὶ ἀνοιχθέν μου τὸ στόμα οὐ συνεσχέθη ἔτι

^33:23 καὶ ἐγενήθη λόγος κυρίου πρός με λέγων

^33:24 υἱὲ ἀνθρώπου οἱ κατοικου̃ντες τὰς ἠρημωμένας ἐπὶ τη̃ς γη̃ς του̃ Ισραηλ λέγουσιν εἱ̃ς ἠ̃ν Αβρααμ καὶ κατέσχεν τὴν γη̃ν καὶ ἡμει̃ς πλείους ἐσμέν ἡμι̃ν δέδοται ἡ γη̃ εἰς κατάσχεσιν

^33:25 διὰ του̃το εἰπὸν αὐτοι̃ς τάδε λέγει κύριος κύριος

^33:27 ζω̃ ἐγώ εἰ μὴν οἱ ἐν ται̃ς ἠρημωμέναις μαχαίρα̨ πεσου̃νται καὶ οἱ ἐπὶ προσώπου του̃ πεδίου τοι̃ς θηρίοις του̃ ἀγρου̃ δοθήσονται εἰς κατάβρωμα καὶ τοὺς ἐν ται̃ς τετειχισμέναις καὶ τοὺς ἐν τοι̃ς σπηλαίοις θανάτω̨ ἀποκτενω̃

^33:28 καὶ δώσω τὴν γη̃ν ἔρημον καὶ ἀπολει̃ται ἡ ὕβρις τη̃ς ἰσχύος αὐτη̃ς καὶ ἐρημωθήσεται τὰ ὄρη του̃ Ισραηλ διὰ τὸ μὴ εἰ̃ναι διαπορευόμενον

^33:29 καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος καὶ ποιήσω τὴν γη̃ν αὐτω̃ν ἔρημον καὶ ἐρημωθήσεται διὰ πάντα τὰ βδελύγματα αὐτω̃ν ἃ ἐποίησαν

^33:30 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου οἱ υἱοὶ του̃ λαου̃ σου οἱ λαλου̃ντες περὶ σου̃ παρὰ τὰ τείχη καὶ ἐν τοι̃ς πυλω̃σι τω̃ν οἰκιω̃ν καὶ λαλου̃σιν ἄνθρωπος τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ λέγοντες συνέλθωμεν καὶ ἀκούσωμεν τὰ ἐκπορευόμενα παρὰ κυρίου

^33:31 ἔρχονται πρὸς σέ ὡς συμπορεύεται λαός καὶ κάθηνται ἐναντίον σου καὶ ἀκούουσιν τὰ ῥήματά σου καὶ αὐτὰ οὐ μὴ ποιήσουσιν ὅτι ψευ̃δος ἐν τω̨̃ στόματι αὐτω̃ν καὶ ὀπίσω τω̃ν μιασμάτων ἡ καρδία αὐτω̃ν

^33:32 καὶ γίνη̨ αὐτοι̃ς ὡς φωνὴ ψαλτηρίου ἡδυφώνου εὐαρμόστου καὶ ἀκούσονταί σου τὰ ῥήματα καὶ οὐ μὴ ποιήσουσιν αὐτά

^33:33 καὶ ἡνίκα ἂν ἔλθη̨ ἐρου̃σιν ἰδοὺ ἥκει καὶ γνώσονται ὅτι προφήτης ἠ̃ν ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^34:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^34:2 υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον ἐπὶ τοὺς ποιμένας του̃ Ισραηλ προφήτευσον καὶ εἰπὸν τοι̃ς ποιμέσι τάδε λέγει κύριος κύριος ὠ̃ ποιμένες Ισραηλ μὴ βόσκουσιν ποιμένες ἑαυτούς οὐ τὰ πρόβατα βόσκουσιν οἱ ποιμένες

^34:3 ἰδοὺ τὸ γάλα κατέσθετε καὶ τὰ ἔρια περιβάλλεσθε καὶ τὸ παχὺ σφάζετε καὶ τὰ πρόβατά μου οὐ βόσκετε

^34:4 τὸ ἠσθενηκὸς οὐκ ἐνισχύσατε καὶ τὸ κακω̃ς ἔχον οὐκ ἐσωματοποιήσατε καὶ τὸ συντετριμμένον οὐ κατεδήσατε καὶ τὸ πλανώμενον οὐκ ἐπεστρέψατε καὶ τὸ ἀπολωλὸς οὐκ ἐζητήσατε καὶ τὸ ἰσχυρὸν κατειργάσασθε μόχθω̨

^34:5 καὶ διεσπάρη τὰ πρόβατά μου διὰ τὸ μὴ εἰ̃ναι ποιμένας καὶ ἐγενήθη εἰς κατάβρωμα πα̃σι τοι̃ς θηρίοις του̃ ἀγρου̃

^34:6 καὶ διεσπάρη μου τὰ πρόβατα ἐν παντὶ ὄρει καὶ ἐπὶ πα̃ν βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ἐπὶ προσώπου πάσης τη̃ς γη̃ς διεσπάρη καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ ἐκζητω̃ν οὐδὲ ὁ ἀποστρέφων

^34:7 διὰ του̃το ποιμένες ἀκούσατε λόγον κυρίου

^34:8 ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος κύριος εἰ μὴν ἀντὶ του̃ γενέσθαι τὰ πρόβατά μου εἰς προνομὴν καὶ γενέσθαι τὰ πρόβατά μου εἰς κατάβρωμα πα̃σι τοι̃ς θηρίοις του̃ πεδίου παρὰ τὸ μὴ εἰ̃ναι ποιμένας καὶ οὐκ ἐξεζήτησαν οἱ ποιμένες τὰ πρόβατά μου καὶ ἐβόσκησαν οἱ ποιμένες ἑαυτούς τὰ δὲ πρόβατά μου οὐκ ἐβόσκησαν

^34:9 ἀντὶ τούτου ποιμένες

^34:10 τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τοὺς ποιμένας καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου ἐκ τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺς του̃ μὴ ποιμαίνειν τὰ πρόβατά μου καὶ οὐ βοσκήσουσιν ἔτι οἱ ποιμένες αὐτά καὶ ἐξελου̃μαι τὰ πρόβατά μου ἐκ του̃ στόματος αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἔσονται αὐτοι̃ς ἔτι εἰς κατάβρωμα

^34:11 διότι τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἐπισκέψομαι αὐτά

^34:12 ὥσπερ ζητει̃ ὁ ποιμὴν τὸ ποίμνιον αὐτου̃ ἐν ἡμέρα̨ ὅταν ἠ̨̃ γνόφος καὶ νεφέλη ἐν μέσω̨ προβάτων διακεχωρισμένων οὕτως ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἀπελάσω αὐτὰ ἀπὸ παντὸς τόπου οὑ̃ διεσπάρησαν ἐκει̃ ἐν ἡμέρα̨ νεφέλης καὶ γνόφου

^34:13 καὶ ἐξάξω αὐτοὺς ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ τω̃ν χωρω̃ν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γη̃ν αὐτω̃ν καὶ βοσκήσω αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ ἐν ται̃ς φάραγξιν καὶ ἐν πάση̨ κατοικία̨ τη̃ς γη̃ς

^34:14 ἐν νομη̨̃ ἀγαθη̨̃ βοσκήσω αὐτούς καὶ ἐν τω̨̃ ὄρει τω̨̃ ὑψηλω̨̃ Ισραηλ ἔσονται αἱ μάνδραι αὐτω̃ν ἐκει̃ κοιμηθήσονται καὶ ἐκει̃ ἀναπαύσονται ἐν τρυφη̨̃ ἀγαθη̨̃ καὶ ἐν νομη̨̃ πίονι βοσκηθήσονται ἐπὶ τω̃ν ὀρέων Ισραηλ

^34:15 ἐγὼ βοσκήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἐγὼ ἀναπαύσω αὐτά καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος τάδε λέγει κύριος κύριος

^34:16 τὸ ἀπολωλὸς ζητήσω καὶ τὸ πλανώμενον ἐπιστρέψω καὶ τὸ συντετριμμένον καταδήσω καὶ τὸ ἐκλει̃πον ἐνισχύσω καὶ τὸ ἰσχυρὸν φυλάξω καὶ βοσκήσω αὐτὰ μετὰ κρίματος

^34:17 καὶ ὑμει̃ς πρόβατα τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ διακρινω̃ ἀνὰ μέσον προβάτου καὶ προβάτου κριω̃ν καὶ τράγων

^34:18 καὶ οὐχ ἱκανὸν ὑμι̃ν ὅτι τὴν καλὴν νομὴν ἐνέμεσθε καὶ τὰ κατάλοιπα τη̃ς νομη̃ς ὑμω̃ν κατεπατει̃τε τοι̃ς ποσὶν ὑμω̃ν καὶ τὸ καθεστηκὸς ὕδωρ ἐπίνετε καὶ τὸ λοιπὸν τοι̃ς ποσὶν ὑμω̃ν ἐταράσσετε

^34:19 καὶ τὰ πρόβατά μου τὰ πατήματα τω̃ν ποδω̃ν ὑμω̃ν ἐνέμοντο καὶ τὸ τεταραγμένον ὕδωρ ὑπὸ τω̃ν ποδω̃ν ὑμω̃ν ἔπινον

^34:20 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ διακρινω̃ ἀνὰ μέσον προβάτου ἰσχυρου̃ καὶ ἀνὰ μέσον προβάτου ἀσθενου̃ς

^34:21 ἐπὶ ται̃ς πλευραι̃ς καὶ τοι̃ς ὤμοις ὑμω̃ν διωθει̃σθε καὶ τοι̃ς κέρασιν ὑμω̃ν ἐκερατίζετε καὶ πα̃ν τὸ ἐκλει̃πον ἐξεθλίβετε

^34:22 καὶ σώσω τὰ πρόβατά μου καὶ οὐ μὴ ὠ̃σιν ἔτι εἰς προνομήν καὶ κρινω̃ ἀνὰ μέσον κριου̃ πρὸς κριόν

^34:23 καὶ ἀναστήσω ἐπ' αὐτοὺς ποιμένα ἕνα καὶ ποιμανει̃ αὐτούς τὸν δου̃λόν μου Δαυιδ καὶ ἔσται αὐτω̃ν ποιμήν

^34:24 καὶ ἐγὼ κύριος ἔσομαι αὐτοι̃ς εἰς θεόν καὶ Δαυιδ ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν ἄρχων ἐγὼ κύριος ἐλάλησα

^34:25 καὶ διαθήσομαι τω̨̃ Δαυιδ διαθήκην εἰρήνης καὶ ἀφανιω̃ θηρία πονηρὰ ἀπὸ τη̃ς γη̃ς καὶ κατοικήσουσιν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καὶ ὑπνώσουσιν ἐν τοι̃ς δρυμοι̃ς

^34:26 καὶ δώσω αὐτοὺς περικύκλω̨ του̃ ὄρους μου καὶ δώσω τὸν ὑετὸν ὑμι̃ν ὑετὸν εὐλογίας

^34:27 καὶ τὰ ξύλα τὰ ἐν τω̨̃ πεδίω̨ δώσει τὸν καρπὸν αὐτω̃ν καὶ ἡ γη̃ δώσει τὴν ἰσχὺν αὐτη̃ς καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς αὐτω̃ν ἐν ἐλπίδι εἰρήνης καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τω̨̃ συντρι̃ψαί με τὸν ζυγὸν αὐτω̃ν καὶ ἐξελου̃μαι αὐτοὺς ἐκ χειρὸς τω̃ν καταδουλωσαμένων αὐτούς

^34:28 καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι ἐν προνομη̨̃ τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ τὰ θηρία τη̃ς γη̃ς οὐκέτι μὴ φάγωσιν αὐτούς καὶ κατοικήσουσιν ἐν ἐλπίδι καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβω̃ν αὐτούς

^34:29 καὶ ἀναστήσω αὐτοι̃ς φυτὸν εἰρήνης καὶ οὐκέτι ἔσονται ἀπολλύμενοι λιμω̨̃ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ οὐ μὴ ἐνέγκωσιν ἔτι ὀνειδισμὸν ἐθνω̃ν

^34:30 καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτω̃ν καὶ αὐτοὶ λαός μου οἰ̃κος Ισραηλ λέγει κύριος

^34:31 πρόβατά μου καὶ πρόβατα ποιμνίου μού ἐστε καὶ ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν λέγει κύριος κύριος

^35:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^35:2 υἱὲ ἀνθρώπου ἐπίστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἐπ' ὄρος Σηιρ καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὸ

^35:3 καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ ὄρος Σηιρ καὶ ἐκτενω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε ἔρημον καὶ ἐρημωθήση̨

^35:4 καὶ ται̃ς πόλεσίν σου ἐρημίαν ποιήσω καὶ σὺ ἔρημος ἔση̨ καὶ γνώση̨ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^35:5 ἀντὶ του̃ γενέσθαι σε ἐχθρὰν αἰωνίαν καὶ ἐνεκάθισας τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ δόλω̨ ἐν χειρὶ ἐχθρω̃ν μαχαίρα̨ ἐν καιρω̨̃ ἀδικίας ἐπ' ἐσχάτω̨

^35:6 διὰ του̃το ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος κύριος εἰ μὴν εἰς αἱ̃μα ἥμαρτες καὶ αἱ̃μά σε διώξεται

^35:7 καὶ δώσω τὸ ὄρος Σηιρ εἰς ἔρημον καὶ ἠρημωμένον καὶ ἀπολω̃ ἀπ' αὐτου̃ ἀνθρώπους καὶ κτήνη

^35:8 καὶ ἐμπλήσω τω̃ν τραυματιω̃ν σου τοὺς βουνοὺς καὶ τὰς φάραγγάς σου καὶ ἐν πα̃σι τοι̃ς πεδίοις σου τετραυματισμένοι μαχαίρα̨ πεσου̃νται ἐν σοί

^35:9 ἐρημίαν αἰώνιον θήσομαί σε καὶ αἱ πόλεις σου οὐ μὴ κατοικηθω̃σιν ἔτι καὶ γνώση̨ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^35:10 διὰ τὸ εἰπει̃ν σε τὰ δύο ἔθνη καὶ αἱ δύο χω̃ραι ἐμαὶ ἔσονται καὶ κληρονομήσω αὐτάς καὶ κύριος ἐκει̃ ἐστιν

^35:11 διὰ του̃το ζω̃ ἐγώ λέγει κύριος καὶ ποιήσω σοι κατὰ τὴν ἔχθραν σου καὶ γνωσθήσομαί σοι ἡνίκα ἂν κρίνω σε

^35:12 καὶ γνώση̨ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἤκουσα τη̃ς φωνη̃ς τω̃ν βλασφημιω̃ν σου ὅτι εἰ̃πας τὰ ὄρη Ισραηλ ἔρημα ἡμι̃ν δέδοται εἰς κατάβρωμα

^35:13 καὶ ἐμεγαλορημόνησας ἐπ' ἐμὲ τω̨̃ στόματί σου ἐγὼ ἤκουσα

^35:14 τάδε λέγει κύριος ἐν τη̨̃ εὐφροσύνη̨ πάσης τη̃ς γη̃ς ἔρημον ποιήσω σε

^35:15 ἔρημον ἔση̨ ὄρος Σηιρ καὶ πα̃σα ἡ Ιδουμαία ἐξαναλωθήσεται καὶ γνώση̨ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτω̃ν

^36:1 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ εἰπὸν τοι̃ς ὄρεσιν του̃ Ισραηλ ἀκούσατε λόγον κυρίου

^36:2 τάδε λέγει κύριος κύριος ἀνθ' ὡ̃ν εἰ̃πεν ὁ ἐχθρὸς ἐφ' ὑμα̃ς εὐ̃γε ἔρημα αἰώνια εἰς κατάσχεσιν ἡμι̃ν ἐγενήθη

^36:3 διὰ του̃το προφήτευσον καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος κύριος ἀντὶ του̃ ἀτιμασθη̃ναι ὑμα̃ς καὶ μισηθη̃ναι ὑμα̃ς ὑπὸ τω̃ν κύκλω̨ ὑμω̃ν του̃ εἰ̃ναι ὑμα̃ς εἰς κατάσχεσιν τοι̃ς καταλοίποις ἔθνεσιν καὶ ἀνέβητε λάλημα γλώσση̨ καὶ εἰς ὀνείδισμα ἔθνεσιν

^36:4 διὰ του̃το ὄρη Ισραηλ ἀκούσατε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος τοι̃ς ὄρεσιν καὶ τοι̃ς βουνοι̃ς καὶ ται̃ς φάραγξιν καὶ τοι̃ς χειμάρροις καὶ τοι̃ς ἐξηρημωμένοις καὶ ἠφανισμένοις καὶ ται̃ς πόλεσιν ται̃ς ἐγκαταλελειμμέναις αἳ ἐγένοντο εἰς προνομὴν καὶ εἰς καταπάτημα τοι̃ς καταλειφθει̃σιν ἔθνεσιν περικύκλω̨

^36:5 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος κύριος εἰ μὴν ἐν πυρὶ θυμου̃ μου ἐλάλησα ἐπὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη καὶ ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν πα̃σαν ὅτι ἔδωκαν τὴν γη̃ν μου ἑαυτοι̃ς εἰς κατάσχεσιν μετ' εὐφροσύνης ἀτιμάσαντες ψυχὰς του̃ ἀφανίσαι ἐν προνομη̨̃

^36:6 διὰ του̃το προφήτευσον ἐπὶ τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ καὶ εἰπὸν τοι̃ς ὄρεσιν καὶ τοι̃ς βουνοι̃ς καὶ ται̃ς φάραγξιν καὶ ται̃ς νάπαις τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐν τω̨̃ ζήλω̨ μου καὶ ἐν τω̨̃ θυμω̨̃ μου ἐλάλησα ἀντὶ του̃ ὀνειδισμοὺς ἐθνω̃ν ἐνέγκαι ὑμα̃ς

^36:7 διὰ του̃το ἐγὼ ἀρω̃ τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ περικύκλω̨ ὑμω̃ν οὑ̃τοι τὴν ἀτιμίαν αὐτω̃ν λήμψονται

^36:8 ὑμω̃ν δέ ὄρη Ισραηλ τὴν σταφυλὴν καὶ τὸν καρπὸν ὑμω̃ν καταφάγεται ὁ λαός μου ὅτι ἐγγίζουσιν του̃ ἐλθει̃ν

^36:9 ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑμα̃ς καὶ ἐπιβλέψω ἐφ' ὑμα̃ς καὶ κατεργασθήσεσθε καὶ σπαρήσεσθε

^36:10 καὶ πληθυνω̃ ἐφ' ὑμα̃ς ἀνθρώπους πα̃ν οἰ̃κον Ισραηλ εἰς τέλος καὶ κατοικηθήσονται αἱ πόλεις καὶ ἡ ἠρημωμένη οἰκοδομηθήσεται

^36:11 καὶ πληθυνω̃ ἐφ' ὑμα̃ς ἀνθρώπους καὶ κτήνη καὶ κατοικιω̃ ὑμα̃ς ὡς τὸ ἐν ἀρχη̨̃ ὑμω̃ν καὶ εὐ̃ ποιήσω ὑμα̃ς ὥσπερ τὰ ἔμπροσθεν ὑμω̃ν καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^36:12 καὶ γεννήσω ἐφ' ὑμα̃ς ἀνθρώπους τὸν λαόν μου Ισραηλ καὶ κληρονομήσουσιν ὑμα̃ς καὶ ἔσεσθε αὐτοι̃ς εἰς κατάσχεσιν καὶ οὐ μὴ προστεθη̃τε ἔτι ἀτεκνωθη̃ναι ἀπ' αὐτω̃ν

^36:13 τάδε λέγει κύριος κύριος ἀνθ' ὡ̃ν εἰ̃πάν σοι κατέσθουσα ἀνθρώπους εἰ̃ καὶ ἠτεκνωμένη ὑπὸ του̃ ἔθνους σου ἐγένου

^36:14 διὰ του̃το ἀνθρώπους οὐκέτι φάγεσαι καὶ τὸ ἔθνος σου οὐκ ἀτεκνώσεις ἔτι λέγει κύριος κύριος

^36:15 καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται οὐκέτι ἐφ' ὑμα̃ς ἀτιμία ἐθνω̃ν καὶ ὀνειδισμοὺς λαω̃ν οὐ μὴ ἀνενέγκητε λέγει κύριος κύριος

^36:16 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^36:17 υἱὲ ἀνθρώπου οἰ̃κος Ισραηλ κατώ̨κησεν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς αὐτω̃ν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ αὐτω̃ν καὶ ἐν τοι̃ς εἰδώλοις αὐτω̃ν καὶ ἐν ται̃ς ἀκαθαρσίαις αὐτω̃ν κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τη̃ς ἀποκαθημένης ἐγενήθη ἡ ὁδὸς αὐτω̃ν πρὸ προσώπου μου

^36:18 καὶ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς

^36:19 καὶ διέσπειρα αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτω̃ν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτω̃ν ἔκρινα αὐτούς

^36:20 καὶ εἰσήλθοσαν εἰς τὰ ἔθνη οὑ̃ εἰσήλθοσαν ἐκει̃ καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ἐν τω̨̃ λέγεσθαι αὐτούς λαὸς κυρίου οὑ̃τοι καὶ ἐκ τη̃ς γη̃ς αὐτου̃ ἐξεληλύθασιν

^36:21 καὶ ἐφεισάμην αὐτω̃ν διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ὃ ἐβεβήλωσαν οἰ̃κος Ισραηλ ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν οὑ̃ εἰσήλθοσαν ἐκει̃

^36:22 διὰ του̃το εἰπὸν τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ τάδε λέγει κύριος οὐχ ὑμι̃ν ἐγὼ ποιω̃ οἰ̃κος Ισραηλ ἀλλ' ἢ διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν οὑ̃ εἰσήλθετε ἐκει̃

^36:23 καὶ ἁγιάσω τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα τὸ βεβηλωθὲν ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τω̨̃ ἁγιασθη̃ναί με ἐν ὑμι̃ν κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν

^36:24 καὶ λήμψομαι ὑμα̃ς ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ ἀθροίσω ὑμα̃ς ἐκ πασω̃ν τω̃ν γαιω̃ν καὶ εἰσάξω ὑμα̃ς εἰς τὴν γη̃ν ὑμω̃ν

^36:25 καὶ ῥανω̃ ἐφ' ὑμα̃ς ὕδωρ καθαρόν καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἀκαθαρσιω̃ν ὑμω̃ν καὶ ἀπὸ πάντων τω̃ν εἰδώλων ὑμω̃ν καὶ καθαριω̃ ὑμα̃ς

^36:26 καὶ δώσω ὑμι̃ν καρδίαν καινὴν καὶ πνευ̃μα καινὸν δώσω ἐν ὑμι̃ν καὶ ἀφελω̃ τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τη̃ς σαρκὸς ὑμω̃ν καὶ δώσω ὑμι̃ν καρδίαν σαρκίνην

^36:27 καὶ τὸ πνευ̃μά μου δώσω ἐν ὑμι̃ν καὶ ποιήσω ἵνα ἐν τοι̃ς δικαιώμασίν μου πορεύησθε καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξησθε καὶ ποιήσητε

^36:28 καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἡ̃ς ἔδωκα τοι̃ς πατράσιν ὑμω̃ν καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαόν κἀγὼ ἔσομαι ὑμι̃ν εἰς θεόν

^36:29 καὶ σώσω ὑμα̃ς ἐκ πασω̃ν τω̃ν ἀκαθαρσιω̃ν ὑμω̃ν καὶ καλέσω τὸν σι̃τον καὶ πληθυνω̃ αὐτὸν καὶ οὐ δώσω ἐφ' ὑμα̃ς λιμόν

^36:30 καὶ πληθυνω̃ τὸν καρπὸν του̃ ξύλου καὶ τὰ γενήματα του̃ ἀγρου̃ ὅπως μὴ λάβητε ὀνειδισμὸν λιμου̃ ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν

^36:31 καὶ μνησθήσεσθε τὰς ὁδοὺς ὑμω̃ν τὰς πονηρὰς καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμω̃ν τὰ μὴ ἀγαθὰ καὶ προσοχθιει̃τε κατὰ πρόσωπον αὐτω̃ν ἐν ται̃ς ἀνομίαις ὑμω̃ν καὶ ἐπὶ τοι̃ς βδελύγμασιν ὑμω̃ν

^36:32 οὐ δι' ὑμα̃ς ἐγὼ ποιω̃ λέγει κύριος κύριος γνωστὸν ἔσται ὑμι̃ν αἰσχύνθητε καὶ ἐντράπητε ἐκ τω̃ν ὁδω̃ν ὑμω̃ν οἰ̃κος Ισραηλ

^36:33 τάδε λέγει κύριος ἐν ἡμέρα̨ ἡ̨̃ καθαριω̃ ὑμα̃ς ἐκ πασω̃ν τω̃ν ἀνομιω̃ν ὑμω̃ν καὶ κατοικιω̃ τὰς πόλεις καὶ οἰκοδομηθήσονται αἱ ἔρημοι

^36:34 καὶ ἡ γη̃ ἡ ἠφανισμένη ἐργασθήσεται ἀνθ' ὡ̃ν ὅτι ἠφανισμένη ἐγενήθη κατ' ὀφθαλμοὺς παντὸς παροδεύοντος

^36:35 καὶ ἐρου̃σιν ἡ γη̃ ἐκείνη ἡ ἠφανισμένη ἐγενήθη ὡς κη̃πος τρυφη̃ς καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι καὶ ἠφανισμέναι καὶ κατεσκαμμέναι ὀχυραὶ ἐκάθισαν

^36:36 καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅσα ἂν καταλειφθω̃σιν κύκλω̨ ὑμω̃ν ὅτι ἐγὼ κύριος ὠ̨κοδόμησα τὰς καθη̨ρημένας καὶ κατεφύτευσα τὰς ἠφανισμένας ἐγὼ κύριος ἐλάλησα καὶ ποιήσω

^36:37 τάδε λέγει κύριος ἔτι του̃το ζητηθήσομαι τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ του̃ ποιη̃σαι αὐτοι̃ς πληθυνω̃ αὐτοὺς ὡς πρόβατα ἀνθρώπους

^36:38 ὡς πρόβατα ἅγια ὡς πρόβατα Ιερουσαλημ ἐν ται̃ς ἑορται̃ς αὐτη̃ς οὕτως ἔσονται αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι πλήρεις προβάτων ἀνθρώπων καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος

^37:1 καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου καὶ ἐξήγαγέν με ἐν πνεύματι κύριος καὶ ἔθηκέν με ἐν μέσω̨ του̃ πεδίου καὶ του̃το ἠ̃ν μεστὸν ὀστέων ἀνθρωπίνων

^37:2 καὶ περιήγαγέν με ἐπ' αὐτὰ κυκλόθεν κύκλω̨ καὶ ἰδοὺ πολλὰ σφόδρα ἐπὶ προσώπου του̃ πεδίου ξηρὰ σφόδρα

^37:3 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου εἰ ζήσεται τὰ ὀστα̃ ταυ̃τα καὶ εἰ̃πα κύριε σὺ ἐπίστη̨ ταυ̃τα

^37:4 καὶ εἰ̃πεν πρός με προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὀστα̃ ταυ̃τα καὶ ἐρει̃ς αὐτοι̃ς τὰ ὀστα̃ τὰ ξηρά ἀκούσατε λόγον κυρίου

^37:5 τάδε λέγει κύριος τοι̃ς ὀστέοις τούτοις ἰδοὺ ἐγὼ φέρω εἰς ὑμα̃ς πνευ̃μα ζωη̃ς

^37:6 καὶ δώσω ἐφ' ὑμα̃ς νευ̃ρα καὶ ἀνάξω ἐφ' ὑμα̃ς σάρκας καὶ ἐκτενω̃ ἐφ' ὑμα̃ς δέρμα καὶ δώσω πνευ̃μά μου εἰς ὑμα̃ς καὶ ζήσεσθε καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^37:7 καὶ ἐπροφήτευσα καθὼς ἐνετείλατό μοι καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἐμὲ προφητευ̃σαι καὶ ἰδοὺ σεισμός καὶ προσήγαγε τὰ ὀστα̃ ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτου̃

^37:8 καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ἐπ' αὐτὰ νευ̃ρα καὶ σάρκες ἐφύοντο καὶ ἀνέβαινεν ἐπ' αὐτὰ δέρμα ἐπάνω καὶ πνευ̃μα οὐκ ἠ̃ν ἐν αὐτοι̃ς

^37:9 καὶ εἰ̃πεν πρός με προφήτευσον υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον ἐπὶ τὸ πνευ̃μα καὶ εἰπὸν τω̨̃ πνεύματι τάδε λέγει κύριος ἐκ τω̃ν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθὲ καὶ ἐμφύσησον εἰς τοὺς νεκροὺς τούτους καὶ ζησάτωσαν

^37:10 καὶ ἐπροφήτευσα καθότι ἐνετείλατό μοι καὶ εἰση̃λθεν εἰς αὐτοὺς τὸ πνευ̃μα καὶ ἔζησαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τω̃ν ποδω̃ν αὐτω̃ν συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα

^37:11 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρός με λέγων υἱὲ ἀνθρώπου τὰ ὀστα̃ ταυ̃τα πα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ ἐστίν καὶ αὐτοὶ λέγουσιν ξηρὰ γέγονεν τὰ ὀστα̃ ἡμω̃ν ἀπόλωλεν ἡ ἐλπὶς ἡμω̃ν διαπεφωνήκαμεν

^37:12 διὰ του̃το προφήτευσον καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω ὑμω̃ν τὰ μνήματα καὶ ἀνάξω ὑμα̃ς ἐκ τω̃ν μνημάτων ὑμω̃ν καὶ εἰσάξω ὑμα̃ς εἰς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ

^37:13 καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τω̨̃ ἀνοι̃ξαί με τοὺς τάφους ὑμω̃ν του̃ ἀναγαγει̃ν με ἐκ τω̃ν τάφων τὸν λαόν μου

^37:14 καὶ δώσω τὸ πνευ̃μά μου εἰς ὑμα̃ς καὶ ζήσεσθε καὶ θήσομαι ὑμα̃ς ἐπὶ τὴν γη̃ν ὑμω̃ν καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος λελάληκα καὶ ποιήσω λέγει κύριος

^37:15 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^37:16 υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ σεαυτω̨̃ ῥάβδον καὶ γράψον ἐπ' αὐτὴν τὸν Ιουδαν καὶ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ τοὺς προσκειμένους ἐπ' αὐτόν καὶ ῥάβδον δευτέραν λήμψη̨ σεαυτω̨̃ καὶ γράψεις αὐτήν τω̨̃ Ιωσηφ ῥάβδον Εφραιμ καὶ πάντας τοὺς υἱοὺς Ισραηλ τοὺς προστεθέντας πρὸς αὐτόν

^37:17 καὶ συνάψεις αὐτὰς πρὸς ἀλλήλας σαυτω̨̃ εἰς ῥάβδον μίαν του̃ δη̃σαι αὐτάς καὶ ἔσονται ἐν τη̨̃ χειρί σου

^37:18 καὶ ἔσται ὅταν λέγωσιν πρὸς σὲ οἱ υἱοὶ του̃ λαου̃ σου οὐκ ἀναγγελει̃ς ἡμι̃ν τί ἐστιν ταυ̃τά σοι

^37:19 καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ λήμψομαι τὴν φυλὴν Ιωσηφ τὴν διὰ χειρὸς Εφραιμ καὶ τὰς φυλὰς Ισραηλ τὰς προσκειμένας πρὸς αὐτὸν καὶ δώσω αὐτοὺς ἐπὶ τὴν φυλὴν Ιουδα καὶ ἔσονται εἰς ῥάβδον μίαν ἐν τη̨̃ χειρὶ Ιουδα

^37:20 καὶ ἔσονται αἱ ῥάβδοι ἐφ' αἱ̃ς σὺ ἔγραψας ἐπ' αὐται̃ς ἐν τη̨̃ χειρί σου ἐνώπιον αὐτω̃ν

^37:21 καὶ ἐρει̃ς αὐτοι̃ς τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω πάντα οἰ̃κον Ισραηλ ἐκ μέσου τω̃ν ἐθνω̃ν οὑ̃ εἰσήλθοσαν ἐκει̃ καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ πάντων τω̃ν περικύκλω̨ αὐτω̃ν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ

^37:22 καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἔθνος ἓν ἐν τη̨̃ γη̨̃ μου καὶ ἐν τοι̃ς ὄρεσιν Ισραηλ καὶ ἄρχων εἱ̃ς ἔσται αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι εἰς δύο ἔθνη οὐδὲ μὴ διαιρεθω̃σιν οὐκέτι εἰς δύο βασιλείας

^37:23 ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν τοι̃ς εἰδώλοις αὐτω̃ν καὶ ῥύσομαι αὐτοὺς ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἀνομιω̃ν αὐτω̃ν ὡ̃ν ἡμάρτοσαν ἐν αὐται̃ς καὶ καθαριω̃ αὐτούς καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν καὶ ἐγὼ κύριος ἔσομαι αὐτοι̃ς εἰς θεόν

^37:24 καὶ ὁ δου̃λός μου Δαυιδ ἄρχων ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν καὶ ποιμὴν εἱ̃ς ἔσται πάντων ὅτι ἐν τοι̃ς προστάγμασίν μου πορεύσονται καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξονται καὶ ποιήσουσιν αὐτά

^37:25 καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς αὐτω̃ν ἣν ἐγὼ δέδωκα τω̨̃ δούλω̨ μου Ιακωβ οὑ̃ κατώ̨κησαν ἐκει̃ οἱ πατέρες αὐτω̃ν καὶ κατοικήσουσιν ἐπ' αὐτη̃ς αὐτοί καὶ Δαυιδ ὁ δου̃λός μου ἄρχων αὐτω̃ν ἔσται εἰς τὸν αἰω̃να

^37:26 καὶ διαθήσομαι αὐτοι̃ς διαθήκην εἰρήνης διαθήκη αἰωνία ἔσται μετ' αὐτω̃ν καὶ θήσω τὰ ἅγιά μου ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να

^37:27 καὶ ἔσται ἡ κατασκήνωσίς μου ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἔσομαι αὐτοι̃ς θεός καὶ αὐτοί μου ἔσονται λαός

^37:28 καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτοὺς ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι τὰ ἅγιά μου ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να

^38:1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

^38:2 υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Γωγ καὶ τὴν γη̃ν του̃ Μαγωγ ἄρχοντα Ρως Μοσοχ καὶ Θοβελ καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὸν

^38:3 καὶ εἰπὸν αὐτω̨̃ τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ Γωγ ἄρχοντα Ρως Μοσοχ καὶ Θοβελ

^38:4 καὶ συνάξω σε καὶ πα̃σαν τὴν δύναμίν σου ἵππους καὶ ἱππει̃ς ἐνδεδυμένους θώρακας πάντας συναγωγὴ πολλή πέλται καὶ περικεφαλαι̃αι καὶ μάχαιραι

^38:5 Πέρσαι καὶ Αἰθίοπες καὶ Λίβυες πάντες περικεφαλαίαις καὶ πέλταις

^38:6 Γομερ καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτόν οἰ̃κος του̃ Θεργαμα ἀπ' ἐσχάτου βορρα̃ καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτόν καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σου̃

^38:7 ἑτοιμάσθητι ἑτοίμασον σεαυτὸν σὺ καὶ πα̃σα ἡ συναγωγή σου οἱ συνηγμένοι μετὰ σου̃ καὶ ἔση̨ μοι εἰς προφυλακήν

^38:8 ἀφ' ἡμερω̃ν πλειόνων ἑτοιμασθήσεται καὶ ἐπ' ἐσχάτου ἐτω̃ν ἐλεύσεται καὶ ἥξει εἰς τὴν γη̃ν τὴν ἀπεστραμμένην ἀπὸ μαχαίρας συνηγμένων ἀπὸ ἐθνω̃ν πολλω̃ν ἐπὶ γη̃ν Ισραηλ ἣ ἐγενήθη ἔρημος δι' ὅλου καὶ οὑ̃τος ἐξ ἐθνω̃ν ἐξελήλυθεν καὶ κατοικήσουσιν ἐπ' εἰρήνης ἅπαντες

^38:9 καὶ ἀναβήση̨ ὡς ὑετὸς καὶ ἥξεις ὡς νεφέλη κατακαλύψαι γη̃ν καὶ ἔση̨ σὺ καὶ πάντες οἱ περὶ σὲ καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σου̃

^38:10 τάδε λέγει κύριος κύριος καὶ ἔσται ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἀναβήσεται ῥήματα ἐπὶ τὴν καρδίαν σου καὶ λογιη̨̃ λογισμοὺς πονηροὺς

^38:11 καὶ ἐρει̃ς ἀναβήσομαι ἐπὶ γη̃ν ἀπερριμμένην ἥξω ἐπὶ ἡσυχάζοντας ἐν ἡσυχία̨ καὶ οἰκου̃ντας ἐπ' εἰρήνης πάντας κατοικου̃ντας γη̃ν ἐν ἡ̨̃ οὐχ ὑπάρχει τει̃χος οὐδὲ μοχλοί καὶ θύραι οὐκ εἰσὶν αὐτοι̃ς

^38:12 προνομευ̃σαι προνομὴν καὶ σκυλευ̃σαι σκυ̃λα αὐτω̃ν του̃ ἐπιστρέψαι χει̃ρά σου εἰς τὴν ἠρημωμένην ἣ κατω̨κίσθη καὶ ἐπ' ἔθνος συνηγμένον ἀπὸ ἐθνω̃ν πολλω̃ν πεποιηκότας κτήσεις κατοικου̃ντας ἐπὶ τὸν ὀμφαλὸν τη̃ς γη̃ς

^38:13 Σαβα καὶ Δαιδαν καὶ ἔμποροι Καρχηδόνιοι καὶ πα̃σαι αἱ κω̃μαι αὐτω̃ν ἐρου̃σίν σοι εἰς προνομὴν του̃ προνομευ̃σαι σὺ ἔρχη̨ καὶ σκυλευ̃σαι σκυ̃λα συνήγαγες συναγωγήν σου λαβει̃ν ἀργύριον καὶ χρυσίον ἀπενέγκασθαι κτη̃σιν του̃ σκυλευ̃σαι σκυ̃λα

^38:14 διὰ του̃το προφήτευσον υἱὲ ἀνθρώπου καὶ εἰπὸν τω̨̃ Γωγ τάδε λέγει κύριος οὐκ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐν τω̨̃ κατοικισθη̃ναι τὸν λαόν μου Ισραηλ ἐπ' εἰρήνης ἐγερθήση̨

^38:15 καὶ ἥξεις ἐκ του̃ τόπου σου ἀπ' ἐσχάτου βορρα̃ καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σου̃ ἀναβάται ἵππων πάντες συναγωγὴ μεγάλη καὶ δύναμις πολλή

^38:16 καὶ ἀναβήση̨ ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ ὡς νεφέλη καλύψαι γη̃ν ἐπ' ἐσχάτων τω̃ν ἡμερω̃ν ἔσται καὶ ἀνάξω σε ἐπὶ τὴν γη̃ν μου ἵνα γνω̃σιν πάντα τὰ ἔθνη ἐμὲ ἐν τω̨̃ ἁγιασθη̃ναί με ἐν σοὶ ἐνώπιον αὐτω̃ν

^38:17 τάδε λέγει κύριος κύριος τω̨̃ Γωγ σὺ εἰ̃ περὶ οὑ̃ ἐλάλησα πρὸ ἡμερω̃ν τω̃ν ἔμπροσθεν διὰ χειρὸς τω̃ν δούλων μου προφητω̃ν του̃ Ισραηλ ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἔτεσιν του̃ ἀγαγει̃ν σε ἐπ' αὐτούς

^38:18 καὶ ἔσται ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐν ἡμέρα̨ ἡ̨̃ ἂν ἔλθη̨ Γωγ ἐπὶ τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ λέγει κύριος κύριος ἀναβήσεται ὁ θυμός μου

^38:19 καὶ ὁ ζη̃λός μου ἐν πυρὶ τη̃ς ὀργη̃ς μου ἐλάλησα εἰ μὴν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἔσται σεισμὸς μέγας ἐπὶ γη̃ς Ισραηλ

^38:20 καὶ σεισθήσονται ἀπὸ προσώπου κυρίου οἱ ἰχθύες τη̃ς θαλάσσης καὶ τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καὶ τὰ θηρία του̃ πεδίου καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τὰ ἕρποντα ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ πάντες οἱ ἄνθρωποι οἱ ἐπὶ προσώπου τη̃ς γη̃ς καὶ ῥαγήσεται τὰ ὄρη καὶ πεσου̃νται αἱ φάραγγες καὶ πα̃ν τει̃χος ἐπὶ τὴν γη̃ν πεσει̃ται

^38:21 καὶ καλέσω ἐπ' αὐτὸν πα̃ν φόβον λέγει κύριος μάχαιρα ἀνθρώπου ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτου̃ ἔσται

^38:22 καὶ κρινω̃ αὐτὸν θανάτω̨ καὶ αἵματι καὶ ὑετω̨̃ κατακλύζοντι καὶ λίθοις χαλάζης καὶ πυ̃ρ καὶ θει̃ον βρέξω ἐπ' αὐτὸν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς μετ' αὐτου̃ καὶ ἐπ' ἔθνη πολλὰ μετ' αὐτου̃

^38:23 καὶ μεγαλυνθήσομαι καὶ ἁγιασθήσομαι καὶ ἐνδοξασθήσομαι καὶ γνωσθήσομαι ἐναντίον ἐθνω̃ν πολλω̃ν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^39:1 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου προφήτευσον ἐπὶ Γωγ καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ Γωγ ἄρχοντα Ρως Μοσοχ καὶ Θοβελ

^39:2 καὶ συνάξω σε καὶ καθοδηγήσω σε καὶ ἀναβιβω̃ σε ἀπ' ἐσχάτου του̃ βορρα̃ καὶ ἀνάξω σε ἐπὶ τὰ ὄρη του̃ Ισραηλ

^39:3 καὶ ἀπολω̃ τὸ τόξον σου ἀπὸ τη̃ς χειρός σου τη̃ς ἀριστερα̃ς καὶ τὰ τοξεύματά σου ἀπὸ τη̃ς χειρός σου τη̃ς δεξια̃ς καὶ καταβαλω̃ σε

^39:4 ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ πεση̨̃ σὺ καὶ πάντες οἱ περὶ σέ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μετὰ σου̃ δοθήσονται εἰς πλήθη ὀρνέων παντὶ πετεινω̨̃ καὶ πα̃σι τοι̃ς θηρίοις του̃ πεδίου δέδωκά σε καταβρωθη̃ναι

^39:5 ἐπὶ προσώπου του̃ πεδίου πεση̨̃ ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα λέγει κύριος

^39:6 καὶ ἀποστελω̃ πυ̃ρ ἐπὶ Γωγ καὶ κατοικηθήσονται αἱ νη̃σοι ἐπ' εἰρήνης καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος

^39:7 καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον γνωσθήσεται ἐν μέσω̨ λαου̃ μου Ισραηλ καὶ οὐ βεβηλωθήσεται τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον οὐκέτι καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἅγιος ἐν Ισραηλ

^39:8 ἰδοὺ ἥκει καὶ γνώση̨ ὅτι ἔσται λέγει κύριος κύριος αὕτη ἐστὶν ἡ ἡμέρα ἐν ἡ̨̃ ἐλάλησα

^39:9 καὶ ἐξελεύσονται οἱ κατοικου̃ντες τὰς πόλεις Ισραηλ καὶ καύσουσιν ἐν τοι̃ς ὅπλοις πέλταις καὶ κοντοι̃ς καὶ τόξοις καὶ τοξεύμασιν καὶ ῥάβδοις χειρω̃ν καὶ λόγχαις καὶ καύσουσιν ἐν αὐτοι̃ς πυ̃ρ ἑπτὰ ἔτη

^39:10 καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ξύλα ἐκ του̃ πεδίου οὐδὲ μὴ κόψωσιν ἐκ τω̃ν δρυμω̃ν ἀλλ' ἢ τὰ ὅπλα κατακαύσουσιν πυρί καὶ προνομεύσουσιν τοὺς προνομεύσαντας αὐτοὺς καὶ σκυλεύσουσιν τοὺς σκυλεύσαντας αὐτούς λέγει κύριος

^39:11 καὶ ἔσται ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ δώσω τω̨̃ Γωγ τόπον ὀνομαστόν μνημει̃ον ἐν Ισραηλ τὸ πολυάνδριον τω̃ν ἐπελθόντων πρὸς τη̨̃ θαλάσση̨ καὶ περιοικοδομήσουσιν τὸ περιστόμιον τη̃ς φάραγγος καὶ κατορύξουσιν ἐκει̃ τὸν Γωγ καὶ πα̃ν τὸ πλη̃θος αὐτου̃ καὶ κληθήσεται τὸ γαι τὸ πολυάνδριον του̃ Γωγ

^39:12 καὶ κατορύξουσιν αὐτοὺς οἰ̃κος Ισραηλ ἵνα καθαρισθη̨̃ ἡ γη̃ ἐν ἑπταμήνω̨

^39:13 καὶ κατορύξουσιν αὐτοὺς πα̃ς ὁ λαὸς τη̃ς γη̃ς καὶ ἔσται αὐτοι̃ς εἰς ὀνομαστὸν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἐδοξάσθην λέγει κύριος

^39:14 καὶ ἄνδρας διὰ παντὸς διαστελου̃σιν ἐπιπορευομένους τὴν γη̃ν θάψαι τοὺς καταλελειμμένους ἐπὶ προσώπου τη̃ς γη̃ς καθαρίσαι αὐτὴν μετὰ τὴν ἑπτάμηνον καὶ ἐκζητήσουσιν

^39:15 καὶ πα̃ς ὁ διαπορευόμενος τὴν γη̃ν καὶ ἰδὼν ὀστου̃ν ἀνθρώπου οἰκοδομήσει παρ' αὐτὸ σημει̃ον ἕως ὅτου θάψωσιν αὐτὸ οἱ θάπτοντες εἰς τὸ γαι τὸ πολυάνδριον του̃ Γωγ

^39:16 καὶ γὰρ τὸ ὄνομα τη̃ς πόλεως Πολυάνδριον καὶ καθαρισθήσεται ἡ γη̃

^39:17 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου εἰπόν τάδε λέγει κύριος εἰπὸν παντὶ ὀρνέω̨ πετεινω̨̃ καὶ πρὸς πάντα τὰ θηρία του̃ πεδίου συνάχθητε καὶ ἔρχεσθε συνάχθητε ἀπὸ πάντων τω̃ν περικύκλω̨ ἐπὶ τὴν θυσίαν μου ἣν τέθυκα ὑμι̃ν θυσίαν μεγάλην ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ φάγεσθε κρέα καὶ πίεσθε αἱ̃μα

^39:18 κρέα γιγάντων φάγεσθε καὶ αἱ̃μα ἀρχόντων τη̃ς γη̃ς πίεσθε κριοὺς καὶ μόσχους καὶ τράγους καὶ οἱ μόσχοι ἐστεατωμένοι πάντες

^39:19 καὶ φάγεσθε στέαρ εἰς πλησμονὴν καὶ πίεσθε αἱ̃μα εἰς μέθην ἀπὸ τη̃ς θυσίας μου ἡ̃ς ἔθυσα ὑμι̃ν

^39:20 καὶ ἐμπλησθήσεσθε ἐπὶ τη̃ς τραπέζης μου ἵππον καὶ ἀναβάτην γίγαντα καὶ πάντα ἄνδρα πολεμιστήν λέγει κύριος

^39:21 καὶ δώσω τὴν δόξαν μου ἐν ὑμι̃ν καὶ ὄψονται πάντα τὰ ἔθνη τὴν κρίσιν μου ἣν ἐποίησα καὶ τὴν χει̃ρά μου ἣν ἐπήγαγον ἐπ' αὐτούς

^39:22 καὶ γνώσονται οἰ̃κος Ισραηλ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτω̃ν ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐπέκεινα

^39:23 καὶ γνώσονται πάντα τὰ ἔθνη ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν ἠ̨χμαλωτεύθησαν οἰ̃κος Ισραηλ ἀνθ' ὡ̃ν ἠθέτησαν εἰς ἐμέ καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ' αὐτω̃ν καὶ παρέδωκα αὐτοὺς εἰς χει̃ρας τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν καὶ ἔπεσαν πάντες μαχαίρα̨

^39:24 κατὰ τὰς ἀκαθαρσίας αὐτω̃ν καὶ κατὰ τὰ ἀνομήματα αὐτω̃ν ἐποίησα αὐτοι̃ς καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ' αὐτω̃ν

^39:25 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος κύριος νυ̃ν ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Ιακωβ καὶ ἐλεήσω τὸν οἰ̃κον Ισραηλ καὶ ζηλώσω διὰ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου

^39:26 καὶ λήμψονται τὴν ἀτιμίαν ἑαυτω̃ν καὶ τὴν ἀδικίαν ἣν ἠδίκησαν ἐν τω̨̃ κατοικισθη̃ναι αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γη̃ν αὐτω̃ν ἐπ' εἰρήνης καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβω̃ν

^39:27 ἐν τω̨̃ ἀποστρέψαι με αὐτοὺς ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ συναγαγει̃ν με αὐτοὺς ἐκ τω̃ν χωρω̃ν τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν αὐτοι̃ς ἐνώπιον τω̃ν ἐθνω̃ν

^39:28 καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ ἐπιφανη̃ναί με αὐτοι̃ς ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν

^39:29 καὶ οὐκ ἀποστρέψω οὐκέτι τὸ πρόσωπόν μου ἀπ' αὐτω̃ν ἀνθ' οὑ̃ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπὶ τὸν οἰ̃κον Ισραηλ λέγει κύριος κύριος

^40:1 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ πέμπτω̨ καὶ εἰκοστω̨̃ ἔτει τη̃ς αἰχμαλωσίας ἡμω̃ν ἐν τω̨̃ πρώτω̨ μηνὶ δεκάτη̨ του̃ μηνὸς ἐν τω̨̃ τεσσαρεσκαιδεκάτω̨ ἔτει μετὰ τὸ ἁλω̃ναι τὴν πόλιν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου καὶ ἤγαγέν με

^40:2 ἐν ὁράσει θεου̃ εἰς τὴν γη̃ν του̃ Ισραηλ καὶ ἔθηκέν με ἐπ' ὄρους ὑψηλου̃ σφόδρα καὶ ἐπ' αὐτου̃ ὡσεὶ οἰκοδομὴ πόλεως ἀπέναντι

^40:3 καὶ εἰσήγαγέν με ἐκει̃ καὶ ἰδοὺ ἀνήρ καὶ ἡ ὅρασις αὐτου̃ ἠ̃ν ὡσεὶ ὅρασις χαλκου̃ στίλβοντος καὶ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ ἠ̃ν σπαρτίον οἰκοδόμων καὶ κάλαμος μέτρου καὶ αὐτὸς εἱστήκει ἐπὶ τη̃ς πύλης

^40:4 καὶ εἰ̃πεν πρός με ὁ ἀνήρ ἑώρακας υἱὲ ἀνθρώπου ἐν τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς σου ἰδὲ καὶ ἐν τοι̃ς ὠσίν σου ἄκουε καὶ τάξον εἰς τὴν καρδίαν σου πάντα ὅσα ἐγὼ δεικνύω σοι διότι ἕνεκα του̃ δει̃ξαί σοι εἰσελήλυθας ὡ̃δε καὶ δείξεις πάντα ὅσα σὺ ὁρα̨̃ς τω̨̃ οἴκω̨ του̃ Ισραηλ

^40:5 καὶ ἰδοὺ περίβολος ἔξωθεν του̃ οἴκου κύκλω̨ καὶ ἐν τη̨̃ χειρὶ του̃ ἀνδρὸς κάλαμος τὸ μέτρον πηχω̃ν ἓξ ἐν πήχει καὶ παλαιστη̃ς καὶ διεμέτρησεν τὸ προτείχισμα πλάτος ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ καὶ τὸ ὕψος αὐτου̃ ἴσον τω̨̃ καλάμω̨

^40:6 καὶ εἰση̃λθεν εἰς τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰς ἐν ἑπτὰ ἀναβαθμοι̃ς καὶ διεμέτρησεν τὸ αιλαμ τη̃ς πύλης ἴσον τω̨̃ καλάμω̨

^40:7 καὶ τὸ θεε ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ τὸ μη̃κος καὶ ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ τὸ πλάτος καὶ τὸ αιλαμ ἀνὰ μέσον του̃ θαιηλαθα πηχω̃ν ἓξ καὶ τὸ θεε τὸ δεύτερον ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ τὸ πλάτος καὶ ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ τὸ μη̃κος καὶ τὸ αιλαμ πήχεων πέντε

^40:8 καὶ τὸ θεε τὸ τρίτον ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ τὸ πλάτος καὶ ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ τὸ μη̃κος

^40:9 καὶ τὸ αιλαμ του̃ πυλω̃νος πλησίον του̃ αιλαμ τη̃ς πύλης πηχω̃ν ὀκτὼ καὶ τὰ αιλευ πηχω̃ν δύο καὶ τὸ αιλαμ τη̃ς πύλης ἔσωθεν

^40:10 καὶ τὰ θεε τη̃ς πύλης θεε κατέναντι τρει̃ς ἔνθεν καὶ τρει̃ς ἔνθεν καὶ μέτρον ἓν τοι̃ς τρισὶν καὶ μέτρον ἓν τοι̃ς αιλαμ ἔνθεν καὶ ἔνθεν

^40:11 καὶ διεμέτρησεν τὸ πλάτος τη̃ς θύρας του̃ πυλω̃νος πηχω̃ν δέκα καὶ τὸ εὐ̃ρος του̃ πυλω̃νος πηχω̃ν δέκα τριω̃ν

^40:12 καὶ πη̃χυς ἐπισυναγόμενος ἐπὶ πρόσωπον τω̃ν θεϊμ ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ τὸ θεε πηχω̃ν ἓξ ἔνθεν καὶ πηχω̃ν ἓξ ἔνθεν

^40:13 καὶ διεμέτρησεν τὴν πύλην ἀπὸ του̃ τοίχου του̃ θεε ἐπὶ τὸν τοι̃χον του̃ θεε πλάτος πήχεις εἴκοσι πέντε αὕτη πύλη ἐπὶ πύλην

^40:14 καὶ τὸ αἴθριον του̃ αιλαμ τη̃ς πύλης ἑξήκοντα πήχεις εἴκοσι θεϊμ τη̃ς πύλης κύκλω̨

^40:15 καὶ τὸ αἴθριον τη̃ς πύλης ἔξωθεν εἰς τὸ αἴθριον αιλαμ τη̃ς πύλης ἔσωθεν πηχω̃ν πεντήκοντα

^40:16 καὶ θυρίδες κρυπταὶ ἐπὶ τὰ θεϊμ καὶ ἐπὶ τὰ αιλαμ ἔσωθεν τη̃ς πύλης τη̃ς αὐλη̃ς κυκλόθεν καὶ ὡσαύτως τοι̃ς αιλαμ θυρίδες κύκλω̨ ἔσωθεν καὶ ἐπὶ τὸ αιλαμ φοίνικες ἔνθεν καὶ ἔνθεν

^40:17 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν καὶ ἰδοὺ παστοφόρια καὶ περίστυλα κύκλω̨ τη̃ς αὐλη̃ς τριάκοντα παστοφόρια ἐν τοι̃ς περιστύλοις

^40:18 καὶ αἱ στοαὶ κατὰ νώτου τω̃ν πυλω̃ν κατὰ τὸ μη̃κος τω̃ν πυλω̃ν τὸ περίστυλον τὸ ὑποκάτω

^40:19 καὶ διεμέτρησεν τὸ πλάτος τη̃ς αὐλη̃ς ἀπὸ του̃ αἰθρίου τη̃ς πύλης τη̃ς ἐξωτέρας ἔσωθεν ἐπὶ τὸ αἴθριον τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης ἔξω πήχεις ἑκατόν τη̃ς βλεπούσης κατ' ἀνατολάς καὶ εἰσήγαγέν με ἐπὶ βορρα̃ν

^40:20 καὶ ἰδοὺ πύλη βλέπουσα πρὸς βορρα̃ν τη̨̃ αὐλη̨̃ τη̨̃ ἐξωτέρα̨ καὶ διεμέτρησεν αὐτήν τό τε μη̃κος αὐτη̃ς καὶ τὸ πλάτος

^40:21 καὶ τὰ θεε τρει̃ς ἔνθεν καὶ τρει̃ς ἔνθεν καὶ τὰ αιλευ καὶ τὰ αιλαμμω καὶ τοὺς φοίνικας αὐτη̃ς καὶ ἐγένετο κατὰ τὰ μέτρα τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης κατὰ ἀνατολὰς πηχω̃ν πεντήκοντα τὸ μη̃κος αὐτη̃ς καὶ πηχω̃ν εἴκοσι πέντε τὸ εὐ̃ρος αὐτη̃ς

^40:22 καὶ αἱ θυρίδες αὐτη̃ς καὶ τὰ αιλαμμω καὶ οἱ φοίνικες αὐτη̃ς καθὼς ἡ πύλη ἡ βλέπουσα κατὰ ἀνατολάς καὶ ἐν ἑπτὰ κλιμακτη̃ρσιν ἀνέβαινον ἐπ' αὐτήν καὶ τὰ αιλαμμω ἔσωθεν

^40:23 καὶ πύλη τη̨̃ αὐλη̨̃ τη̨̃ ἐσωτέρα̨ βλέπουσα ἐπὶ πύλην του̃ βορρα̃ ὃν τρόπον τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς καὶ διεμέτρησεν τὴν αὐλὴν ἀπὸ πύλης ἐπὶ πύλην πήχεις ἑκατόν

^40:24 καὶ ἤγαγέν με κατὰ νότον καὶ ἰδοὺ πύλη βλέπουσα πρὸς νότον καὶ διεμέτρησεν αὐτὴν καὶ τὰ θεε καὶ τὰ αιλευ καὶ τὰ αιλαμμω κατὰ τὰ μέτρα ταυ̃τα

^40:25 καὶ αἱ θυρίδες αὐτη̃ς καὶ τὰ αιλαμμω κυκλόθεν καθὼς αἱ θυρίδες του̃ αιλαμ πηχω̃ν πεντήκοντα τὸ μη̃κος αὐτη̃ς καὶ πηχω̃ν εἴκοσι πέντε τὸ εὐ̃ρος αὐτη̃ς

^40:26 καὶ ἑπτὰ κλιμακτη̃ρες αὐτη̨̃ καὶ αιλαμμω ἔσωθεν καὶ φοίνικες αὐτη̨̃ εἱ̃ς ἔνθεν καὶ εἱ̃ς ἔνθεν ἐπὶ τὰ αιλευ

^40:27 καὶ πύλη κατέναντι πύλης τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐσωτέρας πρὸς νότον καὶ διεμέτρησεν τὴν αὐλὴν ἀπὸ πύλης ἐπὶ πύλην πήχεις ἑκατὸν τὸ εὐ̃ρος πρὸς νότον

^40:28 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς νότον καὶ διεμέτρησεν τὴν πύλην κατὰ τὰ μέτρα ταυ̃τα

^40:29 καὶ τὰ θεε καὶ τὰ αιλευ καὶ τὰ αιλαμμω κατὰ τὰ μέτρα ταυ̃τα καὶ θυρίδες αὐτη̨̃ καὶ τω̨̃ αιλαμμω κύκλω̨ πήχεις πεντήκοντα τὸ μη̃κος αὐτη̃ς καὶ τὸ εὐ̃ρος πήχεις εἴκοσι πέντε

^40:31 καὶ αιλαμμω εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ φοίνικες τω̨̃ αιλευ καὶ ὀκτὼ κλιμακτη̃ρες

^40:32 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰς καὶ διεμέτρησεν αὐτὴν κατὰ τὰ μέτρα ταυ̃τα

^40:33 καὶ τὰ θεε καὶ τὰ αιλευ καὶ τὰ αιλαμμω κατὰ τὰ μέτρα ταυ̃τα καὶ θυρίδες αὐτη̨̃ καὶ τω̨̃ αιλαμμω κύκλω̨ πήχεις πεντήκοντα μη̃κος αὐτη̃ς καὶ εὐ̃ρος πήχεις εἴκοσι πέντε

^40:34 καὶ αιλαμμω εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν καὶ φοίνικες ἐπὶ του̃ αιλευ ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ ὀκτὼ κλιμακτη̃ρες αὐτη̨̃

^40:35 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν πύλην τὴν πρὸς βορρα̃ν καὶ διεμέτρησεν κατὰ τὰ μέτρα ταυ̃τα

^40:36 καὶ τὰ θεε καὶ τὰ αιλευ καὶ τὰ αιλαμμω καὶ θυρίδες αὐτη̨̃ κύκλω̨ καὶ τω̨̃ αιλαμμω αὐτη̃ς πήχεις πεντήκοντα μη̃κος αὐτη̃ς καὶ εὐ̃ρος πήχεις εἴκοσι πέντε

^40:37 καὶ τὰ αιλαμμω εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ φοίνικες τω̨̃ αιλευ ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ ὀκτὼ κλιμακτη̃ρες αὐτη̨̃

^40:38 τὰ παστοφόρια αὐτη̃ς καὶ τὰ θυρώματα αὐτη̃ς καὶ τὰ αιλαμμω αὐτη̃ς ἐπὶ τη̃ς πύλης

^40:39 τη̃ς δευτέρας ἔκρυσις ὅπως σφάζωσιν ἐν αὐτη̨̃ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ ὑπὲρ ἀγνοίας

^40:40 καὶ κατὰ νώτου του̃ ῥόακος τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων τη̃ς βλεπούσης πρὸς βορρα̃ν δύο τράπεζαι πρὸς ἀνατολὰς καὶ κατὰ νώτου τη̃ς δευτέρας καὶ του̃ αιλαμ τη̃ς πύλης δύο τράπεζαι κατὰ ἀνατολάς

^40:41 τέσσαρες ἔνθεν καὶ τέσσαρες ἔνθεν κατὰ νώτου τη̃ς πύλης ἐπ' αὐτὰς σφάξουσι τὰ θύματα κατέναντι τω̃ν ὀκτὼ τραπεζω̃ν τω̃ν θυμάτων

^40:42 καὶ τέσσαρες τράπεζαι τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων λίθιναι λελαξευμέναι πήχεος καὶ ἡμίσους τὸ πλάτος καὶ πήχεων δύο καὶ ἡμίσους τὸ μη̃κος καὶ ἐπὶ πη̃χυν τὸ ὕψος ἐπ' αὐτὰς ἐπιθήσουσιν τὰ σκεύη ἐν οἱ̃ς σφάζουσιν ἐκει̃ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ θύματα

^40:43 καὶ παλαιστὴν ἕξουσιν γει̃σος λελαξευμένον ἔσωθεν κύκλω̨ καὶ ἐπὶ τὰς τραπέζας ἐπάνωθεν στέγας του̃ καλύπτεσθαι ἀπὸ του̃ ὑετου̃ καὶ ἀπὸ τη̃ς ξηρασίας

^40:44 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν καὶ ἰδοὺ δύο ἐξέδραι ἐν τη̨̃ αὐλη̨̃ τη̨̃ ἐσωτέρα̨ μία κατὰ νώτου τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης πρὸς βορρα̃ν φέρουσα πρὸς νότον καὶ μία κατὰ νώτου τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς νότον βλεπούσης δὲ πρὸς βορρα̃ν

^40:45 καὶ εἰ̃πεν πρός με ἡ ἐξέδρα αὕτη ἡ βλέπουσα πρὸς νότον τοι̃ς ἱερευ̃σι τοι̃ς φυλάσσουσι τὴν φυλακὴν του̃ οἴκου

^40:46 καὶ ἡ ἐξέδρα ἡ βλέπουσα πρὸς βορρα̃ν τοι̃ς ἱερευ̃σι τοι̃ς φυλάσσουσι τὴν φυλακὴν του̃ θυσιαστηρίου ἐκει̃νοί εἰσιν οἱ υἱοὶ Σαδδουκ οἱ ἐγγίζοντες ἐκ του̃ Λευι πρὸς κύριον λειτουργει̃ν αὐτω̨̃

^40:47 καὶ διεμέτρησεν τὴν αὐλὴν μη̃κος πήχεων ἑκατὸν καὶ εὐ̃ρος πήχεων ἑκατὸν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτη̃ς καὶ τὸ θυσιαστήριον ἀπέναντι του̃ οἴκου

^40:48 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὸ αιλαμ του̃ οἴκου καὶ διεμέτρησεν τὸ αιλ του̃ αιλαμ πηχω̃ν πέντε τὸ πλάτος ἔνθεν καὶ πηχω̃ν πέντε ἔνθεν καὶ τὸ εὐ̃ρος του̃ θυρώματος πηχω̃ν δέκα τεσσάρων καὶ ἐπωμίδες τη̃ς θύρας του̃ αιλαμ πηχω̃ν τριω̃ν ἔνθεν καὶ πηχω̃ν τριω̃ν ἔνθεν

^40:49 καὶ τὸ μη̃κος του̃ αιλαμ πηχω̃ν εἴκοσι καὶ τὸ εὐ̃ρος πηχω̃ν δώδεκα καὶ ἐπὶ δέκα ἀναβαθμω̃ν ἀνέβαινον ἐπ' αὐτό καὶ στυ̃λοι ἠ̃σαν ἐπὶ τὸ αιλαμ εἱ̃ς ἔνθεν καὶ εἱ̃ς ἔνθεν

^41:1 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὸν ναόν ὡ̨̃ διεμέτρησεν τὸ αιλαμ πηχω̃ν ἓξ τὸ πλάτος ἔνθεν καὶ πηχω̃ν ἓξ τὸ εὐ̃ρος του̃ αιλαμ ἔνθεν

^41:2 καὶ τὸ εὐ̃ρος του̃ πυλω̃νος πηχω̃ν δέκα καὶ ἐπωμίδες του̃ πυλω̃νος πηχω̃ν πέντε ἔνθεν καὶ πηχω̃ν πέντε ἔνθεν καὶ διεμέτρησεν τὸ μη̃κος αὐτου̃ πηχω̃ν τεσσαράκοντα καὶ τὸ εὐ̃ρος πηχω̃ν εἴκοσι

^41:3 καὶ εἰση̃λθεν εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν καὶ διεμέτρησεν τὸ αιλ του̃ θυρώματος πηχω̃ν δύο καὶ τὸ θύρωμα πηχω̃ν ἓξ καὶ τὰς ἐπωμίδας του̃ θυρώματος πηχω̃ν ἑπτὰ ἔνθεν καὶ πηχω̃ν ἑπτὰ ἔνθεν

^41:4 καὶ διεμέτρησεν τὸ μη̃κος τω̃ν θυρω̃ν πηχω̃ν τεσσαράκοντα καὶ εὐ̃ρος πηχω̃ν εἴκοσι κατὰ πρόσωπον του̃ ναου̃ καὶ εἰ̃πεν του̃το τὸ ἅγιον τω̃ν ἁγίων

^41:5 καὶ διεμέτρησεν τὸν τοι̃χον του̃ οἴκου πηχω̃ν ἓξ καὶ τὸ εὐ̃ρος τη̃ς πλευρα̃ς πηχω̃ν τεσσάρων κυκλόθεν

^41:6 καὶ τὰ πλευρὰ πλευρὸν ἐπὶ πλευρὸν τριάκοντα καὶ τρει̃ς δίς καὶ διάστημα ἐν τω̨̃ τοίχω̨ του̃ οἴκου ἐν τοι̃ς πλευροι̃ς κύκλω̨ του̃ εἰ̃ναι τοι̃ς ἐπιλαμβανομένοις ὁρα̃ν ὅπως τὸ παράπαν μὴ ἅπτωνται τω̃ν τοίχων του̃ οἴκου

^41:7 καὶ τὸ εὐ̃ρος τη̃ς ἀνωτέρας τω̃ν πλευρω̃ν κατὰ τὸ πρόσθεμα ἐκ του̃ τοίχου πρὸς τὴν ἀνωτέραν κύκλω̨ του̃ οἴκου ὅπως διαπλατύνηται ἄνωθεν καὶ ἐκ τω̃ν κάτωθεν ἀναβαίνωσιν ἐπὶ τὰ ὑπερω̨̃α καὶ ἐκ τω̃ν μέσων ἐπὶ τὰ τριώροφα

^41:8 καὶ τὸ θραελ του̃ οἴκου ὕψος κύκλω̨ διάστημα τω̃ν πλευρω̃ν ἴσον τω̨̃ καλάμω̨ πήχεων ἓξ διάστημα

^41:9 καὶ εὐ̃ρος του̃ τοίχου τη̃ς πλευρα̃ς ἔξωθεν πηχω̃ν πέντε καὶ τὰ ἀπόλοιπα ἀνὰ μέσον τω̃ν πλευρω̃ν του̃ οἴκου

^41:10 καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν ἐξεδρω̃ν εὐ̃ρος πηχω̃ν εἴκοσι τὸ περιφερὲς τω̨̃ οἴκω̨ κύκλω̨

^41:11 καὶ αἱ θύραι τω̃ν ἐξεδρω̃ν ἐπὶ τὸ ἀπόλοιπον τη̃ς θύρας τη̃ς μια̃ς τη̃ς πρὸς βορρα̃ν καὶ ἡ θύρα ἡ μία πρὸς νότον καὶ τὸ εὐ̃ρος του̃ φωτὸς του̃ ἀπολοίπου πηχω̃ν πέντε πλάτος κυκλόθεν

^41:12 καὶ τὸ διορίζον κατὰ πρόσωπον του̃ ἀπολοίπου ὡς πρὸς θάλασσαν πηχω̃ν ἑβδομήκοντα πλάτος του̃ τοίχου του̃ διορίζοντος πήχεων πέντε εὐ̃ρος κυκλόθεν καὶ μη̃κος αὐτου̃ πήχεων ἐνενήκοντα

^41:13 καὶ διεμέτρησεν κατέναντι του̃ οἴκου μη̃κος πηχω̃ν ἑκατόν καὶ τὰ ἀπόλοιπα καὶ τὰ διορίζοντα καὶ οἱ τοι̃χοι αὐτω̃ν μη̃κος πηχω̃ν ἑκατόν

^41:14 καὶ τὸ εὐ̃ρος κατὰ πρόσωπον του̃ οἴκου καὶ τὰ ἀπόλοιπα κατέναντι πηχω̃ν ἑκατόν

^41:15 καὶ διεμέτρησεν μη̃κος του̃ διορίζοντος κατὰ πρόσωπον του̃ ἀπολοίπου τω̃ν κατόπισθεν του̃ οἴκου ἐκείνου καὶ τὰ ἀπόλοιπα ἔνθεν καὶ ἔνθεν πήχεων ἑκατὸν τὸ μη̃κος καὶ ὁ ναὸς καὶ αἱ γωνίαι καὶ τὸ αιλαμ τὸ ἐξώτερον

^41:16 πεφατνωμένα καὶ αἱ θυρίδες δικτυωταί ὑποφαύσεις κύκλω̨ τοι̃ς τρισὶν ὥστε διακύπτειν καὶ ὁ οἰ̃κος καὶ τὰ πλησίον ἐξυλωμένα κύκλω̨ καὶ τὸ ἔδαφος καὶ ἐκ του̃ ἐδάφους ἕως τω̃ν θυρίδων καὶ αἱ θυρίδες ἀναπτυσσόμεναι τρισσω̃ς εἰς τὸ διακύπτειν

^41:17 καὶ ἕως πλησίον τη̃ς ἐσωτέρας καὶ ἕως τη̃ς ἐξωτέρας καὶ ἐφ' ὅλον τὸν τοι̃χον κύκλω̨ ἐν τω̨̃ ἔσωθεν καὶ ἐν τω̨̃ ἔξωθεν

^41:18 γεγλυμμένα χερουβιν καὶ φοίνικες ἀνὰ μέσον χερουβ καὶ χερουβ δύο πρόσωπα τω̨̃ χερουβ

^41:19 πρόσωπον ἀνθρώπου πρὸς τὸν φοίνικα ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ πρόσωπον λέοντος πρὸς τὸν φοίνικα ἔνθεν καὶ ἔνθεν διαγεγλυμμένος ὅλος ὁ οἰ̃κος κυκλόθεν

^41:20 ἐκ του̃ ἐδάφους ἕως του̃ φατνώματος τὰ χερουβιν καὶ οἱ φοίνικες διαγεγλυμμένοι

^41:21 καὶ τὸ ἅγιον καὶ ὁ ναὸς ἀναπτυσσόμενος τετράγωνα κατὰ πρόσωπον τω̃ν ἁγίων ὅρασις ὡς ὄψις

^41:22 θυσιαστηρίου ξυλίνου πηχω̃ν τριω̃ν τὸ ὕψος αὐτου̃ καὶ τὸ μη̃κος πηχω̃ν δύο καὶ τὸ εὐ̃ρος πηχω̃ν δύο καὶ κέρατα εἰ̃χεν καὶ ἡ βάσις αὐτου̃ καὶ οἱ τοι̃χοι αὐτου̃ ξύλινοι καὶ εἰ̃πεν πρός με αὕτη ἡ τράπεζα ἡ πρὸ προσώπου κυρίου

^41:23 καὶ δύο θυρώματα τω̨̃ ναω̨̃ καὶ τω̨̃ ἁγίω̨

^41:24 δύο θυρώματα τοι̃ς δυσὶ θυρώμασι τοι̃ς στροφωτοι̃ς δύο θυρώματα τω̨̃ ἑνὶ καὶ δύο θυρώματα τη̨̃ θύρα̨ τη̨̃ δευτέρα̨

^41:25 καὶ γλυφὴ ἐπ' αὐτω̃ν καὶ ἐπὶ τὰ θυρώματα του̃ ναου̃ χερουβιν καὶ φοίνικες κατὰ τὴν γλυφὴν τω̃ν ἁγίων καὶ σπουδαι̃α ξύλα κατὰ πρόσωπον του̃ αιλαμ ἔξωθεν

^41:26 καὶ θυρίδες κρυπταί καὶ διεμέτρησεν ἔνθεν καὶ ἔνθεν εἰς τὰ ὀροφώματα του̃ αιλαμ καὶ τὰ πλευρὰ του̃ οἴκου ἐζυγωμένα

^42:1 καὶ ἐξήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν κατὰ ἀνατολὰς κατέναντι τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς βορρα̃ν καὶ εἰσήγαγέν με καὶ ἰδοὺ ἐξέδραι πέντε ἐχόμεναι του̃ ἀπολοίπου καὶ ἐχόμεναι του̃ διορίζοντος πρὸς βορρα̃ν

^42:2 ἐπὶ πήχεις ἑκατὸν μη̃κος πρὸς βορρα̃ν καὶ τὸ πλάτος πεντήκοντα πήχεων

^42:3 διαγεγραμμέναι ὃν τρόπον αἱ πύλαι τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐσωτέρας καὶ ὃν τρόπον τὰ περίστυλα τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐξωτέρας ἐστιχισμέναι ἀντιπρόσωποι στοαὶ τρισσαί

^42:4 καὶ κατέναντι τω̃ν ἐξεδρω̃ν περίπατος πηχω̃ν δέκα τὸ πλάτος ἐπὶ πήχεις ἑκατὸν τὸ μη̃κος καὶ τὰ θυρώματα αὐτω̃ν πρὸς βορρα̃ν

^42:5 καὶ οἱ περίπατοι οἱ ὑπερω̨̃οι ὡσαύτως ὅτι ἐξείχετο τὸ περίστυλον ἐξ αὐτου̃ ἐκ του̃ ὑποκάτωθεν περιστύλου καὶ τὸ διάστημα οὕτως περίστυλον καὶ διάστημα καὶ οὕτως στοαί

^42:6 διότι τριπλαι̃ ἠ̃σαν καὶ στύλους οὐκ εἰ̃χον καθὼς οἱ στυ̃λοι τω̃ν ἐξωτέρων διὰ του̃το ἐξείχοντο τω̃ν ὑποκάτωθεν καὶ τω̃ν μέσων ἀπὸ τη̃ς γη̃ς

^42:7 καὶ φω̃ς ἔξωθεν ὃν τρόπον αἱ ἐξέδραι τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐξωτέρας αἱ βλέπουσαι ἀπέναντι τω̃ν ἐξεδρω̃ν τω̃ν πρὸς βορρα̃ν μη̃κος πήχεων πεντήκοντα

^42:8 ὅτι τὸ μη̃κος τω̃ν ἐξεδρω̃ν τω̃ν βλεπουσω̃ν εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν πηχω̃ν πεντήκοντα καὶ αὑ̃ταί εἰσιν ἀντιπρόσωποι ταύταις τὸ πα̃ν πηχω̃ν ἑκατόν

^42:9 καὶ αἱ θύραι τω̃ν ἐξεδρω̃ν τούτων τη̃ς εἰσόδου τη̃ς πρὸς ἀνατολὰς του̃ εἰσπορεύεσθαι δι' αὐτω̃ν ἐκ τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐξωτέρας

^42:10 κατὰ τὸ φω̃ς του̃ ἐν ἀρχη̨̃ περιπάτου καὶ τὰ πρὸς νότον κατὰ πρόσωπον του̃ νότου κατὰ πρόσωπον του̃ ἀπολοίπου καὶ κατὰ πρόσωπον του̃ διορίζοντος ἐξέδραι

^42:11 καὶ ὁ περίπατος κατὰ πρόσωπον αὐτω̃ν κατὰ τὰ μέτρα τω̃ν ἐξεδρω̃ν τω̃ν πρὸς βορρα̃ν καὶ κατὰ τὸ μη̃κος αὐτω̃ν καὶ κατὰ τὸ εὐ̃ρος αὐτω̃ν καὶ κατὰ πάσας τὰς ἐξόδους αὐτω̃ν καὶ κατὰ πάσας τὰς ἐπιστροφὰς αὐτω̃ν καὶ κατὰ τὰ φω̃τα αὐτω̃ν καὶ κατὰ τὰ θυρώματα αὐτω̃ν

^42:12 τω̃ν ἐξεδρω̃ν τω̃ν πρὸς νότον καὶ κατὰ τὰ θυρώματα ἀπ' ἀρχη̃ς του̃ περιπάτου ὡς ἐπὶ φω̃ς διαστήματος καλάμου καὶ κατ' ἀνατολὰς του̃ εἰσπορεύεσθαι δι' αὐτω̃ν

^42:13 καὶ εἰ̃πεν πρός με αἱ ἐξέδραι αἱ πρὸς βορρα̃ν καὶ αἱ ἐξέδραι αἱ πρὸς νότον αἱ οὐ̃σαι κατὰ πρόσωπον τω̃ν διαστημάτων αὑ̃ταί εἰσιν αἱ ἐξέδραι του̃ ἁγίου ἐν αἱ̃ς φάγονται ἐκει̃ οἱ ἱερει̃ς υἱοὶ Σαδδουκ οἱ ἐγγίζοντες πρὸς κύριον τὰ ἅγια τω̃ν ἁγίων καὶ ἐκει̃ θήσουσιν τὰ ἅγια τω̃ν ἁγίων καὶ τὴν θυσίαν καὶ τὰ περὶ ἁμαρτίας καὶ τὰ περὶ ἀγνοίας διότι ὁ τόπος ἅγιος

^42:14 οὐκ εἰσελεύσονται ἐκει̃ πάρεξ τω̃ν ἱερέων οὐκ ἐξελεύσονται ἐκ του̃ ἁγίου εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν ὅπως διὰ παντὸς ἅγιοι ὠ̃σιν οἱ προσάγοντες καὶ μὴ ἅπτωνται του̃ στολισμου̃ αὐτω̃ν ἐν οἱ̃ς λειτουργου̃σιν ἐν αὐτοι̃ς διότι ἅγιά ἐστιν καὶ ἐνδύσονται ἱμάτια ἕτερα ὅταν ἅπτωνται του̃ λαου̃

^42:15 καὶ συνετελέσθη ἡ διαμέτρησις του̃ οἴκου ἔσωθεν καὶ ἐξήγαγέν με καθ' ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης πρὸς ἀνατολὰς καὶ διεμέτρησεν τὸ ὑπόδειγμα του̃ οἴκου κυκλόθεν ἐν διατάξει

^42:16 καὶ ἔστη κατὰ νώτου τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης κατὰ ἀνατολὰς καὶ διεμέτρησεν πεντακοσίους ἐν τω̨̃ καλάμω̨ του̃ μέτρου

^42:17 καὶ ἐπέστρεψεν πρὸς βορρα̃ν καὶ διεμέτρησεν τὸ κατὰ πρόσωπον του̃ βορρα̃ πήχεις πεντακοσίους ἐν τω̨̃ καλάμω̨ του̃ μέτρου

^42:18 καὶ ἐπέστρεψεν πρὸς θάλασσαν καὶ διεμέτρησεν τὸ κατὰ πρόσωπον τη̃ς θαλάσσης πεντακοσίους ἐν τω̨̃ καλάμω̨ του̃ μέτρου

^42:19 καὶ ἐπέστρεψεν πρὸς νότον καὶ διεμέτρησεν κατέναντι του̃ νότου πεντακοσίους ἐν τω̨̃ καλάμω̨ του̃ μέτρου

^42:20 τὰ τέσσαρα μέρη του̃ αὐτου̃ καλάμου καὶ διέταξεν αὐτὸν καὶ περίβολον αὐτω̃ν κύκλω̨ πεντακοσίων πρὸς ἀνατολὰς καὶ πεντακοσίων πηχω̃ν εὐ̃ρος του̃ διαστέλλειν ἀνὰ μέσον τω̃ν ἁγίων καὶ ἀνὰ μέσον του̃ προτειχίσματος του̃ ἐν διατάξει του̃ οἴκου

^43:1 καὶ ἤγαγέν με ἐπὶ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἐξήγαγέν με

^43:2 καὶ ἰδοὺ δόξα θεου̃ Ισραηλ ἤρχετο κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης πρὸς ἀνατολάς καὶ φωνὴ τη̃ς παρεμβολη̃ς ὡς φωνὴ διπλασιαζόντων πολλω̃ν καὶ ἡ γη̃ ἐξέλαμπεν ὡς φέγγος ἀπὸ τη̃ς δόξης κυκλόθεν

^43:3 καὶ ἡ ὅρασις ἣν εἰ̃δον κατὰ τὴν ὅρασιν ἣν εἰ̃δον ὅτε εἰσεπορευόμην του̃ χρι̃σαι τὴν πόλιν καὶ ἡ ὅρασις του̃ ἅρματος οὑ̃ εἰ̃δον κατὰ τὴν ὅρασιν ἣν εἰ̃δον ἐπὶ του̃ ποταμου̃ του̃ Χοβαρ καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου

^43:4 καὶ δόξα κυρίου εἰση̃λθεν εἰς τὸν οἰ̃κον κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς

^43:5 καὶ ἀνέλαβέν με πνευ̃μα καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης κυρίου ὁ οἰ̃κος

^43:6 καὶ ἔστην καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ του̃ οἴκου λαλου̃ντος πρός με καὶ ὁ ἀνὴρ εἱστήκει ἐχόμενός μου

^43:7 καὶ εἰ̃πεν πρός με ἑώρακας υἱὲ ἀνθρώπου τὸν τόπον του̃ θρόνου μου καὶ τὸν τόπον του̃ ἴχνους τω̃ν ποδω̃ν μου ἐν οἱ̃ς κατασκηνώσει τὸ ὄνομά μου ἐν μέσω̨ οἴκου Ισραηλ τὸν αἰω̃να καὶ οὐ βεβηλώσουσιν οὐκέτι οἰ̃κος Ισραηλ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου αὐτοὶ καὶ οἱ ἡγούμενοι αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ πορνεία̨ αὐτω̃ν καὶ ἐν τοι̃ς φόνοις τω̃ν ἡγουμένων ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^43:8 ἐν τω̨̃ τιθέναι αὐτοὺς τὸ πρόθυρόν μου ἐν τοι̃ς προθύροις αὐτω̃ν καὶ τὰς φλιάς μου ἐχομένας τω̃ν φλιω̃ν αὐτω̃ν καὶ ἔδωκαν τὸν τοι̃χόν μου ὡς συνεχόμενον ἐμου̃ καὶ αὐτω̃ν καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου ἐν ται̃ς ἀνομίαις αὐτω̃ν αἱ̃ς ἐποίουν καὶ ἐξέτριψα αὐτοὺς ἐν θυμω̨̃ μου καὶ ἐν φόνω̨

^43:9 καὶ νυ̃ν ἀπωσάσθωσαν τὴν πορνείαν αὐτω̃ν καὶ τοὺς φόνους τω̃ν ἡγουμένων αὐτω̃ν ἀπ' ἐμου̃ καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν τὸν αἰω̃να

^43:10 καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου δει̃ξον τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ τὸν οἰ̃κον καὶ κοπάσουσιν ἀπὸ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν καὶ τὴν ὅρασιν αὐτου̃ καὶ τὴν διάταξιν αὐτου̃

^43:11 καὶ αὐτοὶ λήμψονται τὴν κόλασιν αὐτω̃ν περὶ πάντων ὡ̃ν ἐποίησαν καὶ διαγράψεις τὸν οἰ̃κον καὶ τὰς ἐξόδους αὐτου̃ καὶ τὴν ὑπόστασιν αὐτου̃ καὶ πάντα τὰ προστάγματα αὐτου̃ καὶ πάντα τὰ νόμιμα αὐτου̃ γνωριει̃ς αὐτοι̃ς καὶ διαγράψεις ἐναντίον αὐτω̃ν καὶ φυλάξονται πάντα τὰ δικαιώματά μου καὶ πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσουσιν αὐτά

^43:12 καὶ τὴν διαγραφὴν του̃ οἴκου ἐπὶ τη̃ς κορυφη̃ς του̃ ὄρους πάντα τὰ ὅρια αὐτου̃ κυκλόθεν ἅγια ἁγίων

^43:13 καὶ ταυ̃τα τὰ μέτρα του̃ θυσιαστηρίου ἐν πήχει του̃ πήχεος καὶ παλαιστη̃ς κόλπωμα βάθος ἐπὶ πη̃χυν καὶ πη̃χυς τὸ εὐ̃ρος καὶ γει̃σος ἐπὶ τὸ χει̃λος αὐτου̃ κυκλόθεν σπιθαμη̃ς καὶ του̃το τὸ ὕψος του̃ θυσιαστηρίου

^43:14 ἐκ βάθους τη̃ς ἀρχη̃ς του̃ κοιλώματος αὐτου̃ πρὸς τὸ ἱλαστήριον τὸ μέγα τὸ ὑποκάτωθεν πηχω̃ν δύο καὶ τὸ εὐ̃ρος πήχεος καὶ ἀπὸ του̃ ἱλαστηρίου του̃ μικρου̃ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον τὸ μέγα πήχεις τέσσαρες καὶ εὐ̃ρος πη̃χυς

^43:15 καὶ τὸ αριηλ πηχω̃ν τεσσάρων καὶ ἀπὸ του̃ αριηλ καὶ ὑπεράνω τω̃ν κεράτων πη̃χυς

^43:16 καὶ τὸ αριηλ πηχω̃ν δώδεκα μήκους ἐπὶ πήχεις δώδεκα πλάτους τετράγωνον ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτου̃

^43:17 καὶ τὸ ἱλαστη̃ριον πηχω̃ν δέκα τεσσάρων τὸ μη̃κος ἐπὶ πήχεις δέκα τέσσαρας τὸ εὐ̃ρος ἐπὶ τέσσαρα μέρη αὐτου̃ καὶ τὸ γει̃σος αὐτω̨̃ κυκλόθεν κυκλούμενον αὐτω̨̃ ἥμισυ πήχεος καὶ τὸ κύκλωμα αὐτου̃ πη̃χυς κυκλόθεν καὶ οἱ κλιμακτη̃ρες αὐτου̃ βλέποντες κατ' ἀνατολάς

^43:18 καὶ εἰ̃πεν πρός με υἱὲ ἀνθρώπου τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ταυ̃τα τὰ προστάγματα του̃ θυσιαστηρίου ἐν ἡμέρα̨ ποιήσεως αὐτου̃ του̃ ἀναφέρειν ἐπ' αὐτου̃ ὁλοκαυτώματα καὶ προσχέειν πρὸς αὐτὸ αἱ̃μα

^43:19 καὶ δώσεις τοι̃ς ἱερευ̃σι τοι̃ς Λευίταις τοι̃ς ἐκ του̃ σπέρματος Σαδδουκ τοι̃ς ἐγγίζουσι πρός με λέγει κύριος ὁ θεός του̃ λειτουργει̃ν μοι μόσχον ἐκ βοω̃ν περὶ ἁμαρτίας

^43:20 καὶ λήμψονται ἐκ του̃ αἵματος αὐτου̃ καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπὶ τὰ τέσσαρα κέρατα του̃ θυσιαστηρίου καὶ ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας του̃ ἱλαστηρίου καὶ ἐπὶ τὴν βάσιν κύκλω̨ καὶ ἐξιλάσονται αὐτό

^43:21 καὶ λήμψονται τὸν μόσχον τὸν περὶ ἁμαρτίας καὶ κατακαυθήσεται ἐν τω̨̃ ἀποκεχωρισμένω̨ του̃ οἴκου ἔξωθεν τω̃ν ἁγίων

^43:22 καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ δευτέρα̨ λήμψονται ἐρίφους δύο αἰγω̃ν ἀμώμους ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ ἐξιλάσονται τὸ θυσιαστήριον καθότι ἐξιλάσαντο ἐν τω̨̃ μόσχω̨

^43:23 καὶ μετὰ τὸ συντελέσαι σε τὸν ἐξιλασμὸν προσοίσουσι μόσχον ἐκ βοω̃ν ἄμωμον καὶ κριὸν ἐκ προβάτων ἄμωμον

^43:24 καὶ προσοίσετε ἐναντίον κυρίου καὶ ἐπιρρίψουσιν οἱ ἱερει̃ς ἐπ' αὐτὰ ἅλα καὶ ἀνοίσουσιν αὐτὰ ὁλοκαυτώματα τω̨̃ κυρίω̨

^43:25 ἑπτὰ ἡμέρας ποιήσεις ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτίας καθ' ἡμέραν καὶ μόσχον ἐκ βοω̃ν καὶ κριὸν ἐκ προβάτων ἄμωμα ποιήσουσιν

^43:26 ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ἐξιλάσονται τὸ θυσιαστήριον καὶ καθαριου̃σιν αὐτὸ καὶ πλήσουσιν χει̃ρας αὐτω̃ν

^43:27 καὶ ἔσται ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας τη̃ς ὀγδόης καὶ ἐπέκεινα ποιήσουσιν οἱ ἱερει̃ς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμω̃ν καὶ τὰ του̃ σωτηρίου ὑμω̃ν καὶ προσδέξομαι ὑμα̃ς λέγει κύριος

^44:1 καὶ ἐπέστρεψέν με κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τω̃ν ἁγίων τη̃ς ἐξωτέρας τη̃ς βλεπούσης κατ' ἀνατολάς καὶ αὕτη ἠ̃ν κεκλεισμένη

^44:2 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται οὐκ ἀνοιχθήσεται καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθη̨ δι' αὐτη̃ς ὅτι κύριος ὁ θεὸς του̃ Ισραηλ εἰσελεύσεται δι' αὐτη̃ς καὶ ἔσται κεκλεισμένη

^44:3 διότι ὁ ἡγούμενος οὑ̃τος καθήσεται ἐν αὐτη̨̃ του̃ φαγει̃ν ἄρτον ἐναντίον κυρίου κατὰ τὴν ὁδὸν αιλαμ τη̃ς πύλης εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτου̃ ἐξελεύσεται

^44:4 καὶ εἰσήγαγέν με κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς βορρα̃ν κατέναντι του̃ οἴκου καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης ὁ οἰ̃κος κυρίου καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου

^44:5 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με υἱὲ ἀνθρώπου τάξον εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ ἰδὲ τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς σου καὶ τοι̃ς ὠσίν σου ἄκουε πάντα ὅσα ἐγὼ λαλω̃ μετὰ σου̃ κατὰ πάντα τὰ προστάγματα οἴκου κυρίου καὶ κατὰ πάντα τὰ νόμιμα αὐτου̃ καὶ τάξεις τὴν καρδίαν σου εἰς τὴν εἴσοδον του̃ οἴκου κατὰ πάσας τὰς ἐξόδους αὐτου̃ ἐν πα̃σι τοι̃ς ἁγίοις

^44:6 καὶ ἐρει̃ς πρὸς τὸν οἰ̃κον τὸν παραπικραίνοντα πρὸς τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ τάδε λέγει κύριος ὁ θεός ἱκανούσθω ὑμι̃ν ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἀνομιω̃ν ὑμω̃ν οἰ̃κος Ισραηλ

^44:7 του̃ εἰσαγαγει̃ν ὑμα̃ς υἱοὺς ἀλλογενει̃ς ἀπεριτμήτους καρδία̨ καὶ ἀπεριτμήτους σαρκὶ του̃ γίνεσθαι ἐν τοι̃ς ἁγίοις μου καὶ ἐβεβήλουν αὐτὰ ἐν τω̨̃ προσφέρειν ὑμα̃ς ἄρτους στέαρ καὶ αἱ̃μα καὶ παρεβαίνετε τὴν διαθήκην μου ἐν πάσαις ται̃ς ἀνομίαις ὑμω̃ν

^44:8 καὶ διετάξατε του̃ φυλάσσειν φυλακὰς ἐν τοι̃ς ἁγίοις μου

^44:9 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ὁ θεός πα̃ς υἱὸς ἀλλογενὴς ἀπερίτμητος καρδία̨ καὶ ἀπερίτμητος σαρκὶ οὐκ εἰσελεύσεται εἰς τὰ ἅγιά μου ἐν πα̃σιν υἱοι̃ς ἀλλογενω̃ν τω̃ν ὄντων ἐν μέσω̨ οἴκου Ισραηλ

^44:10 ἀλλ' ἢ οἱ Λευι̃ται οἵτινες ἀφήλαντο ἀπ' ἐμου̃ ἐν τω̨̃ πλανα̃σθαι τὸν Ισραηλ ἀπ' ἐμου̃ κατόπισθεν τω̃ν ἐνθυμημάτων αὐτω̃ν καὶ λήμψονται ἀδικίαν αὐτω̃ν

^44:11 καὶ ἔσονται ἐν τοι̃ς ἁγίοις μου λειτουργου̃ντες θυρωροὶ ἐπὶ τω̃ν πυλω̃ν του̃ οἴκου καὶ λειτουργου̃ντες τω̨̃ οἴκω̨ οὑ̃τοι σφάξουσιν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰς θυσίας τω̨̃ λαω̨̃ καὶ οὑ̃τοι στήσονται ἐναντίον του̃ λαου̃ του̃ λειτουργει̃ν αὐτοι̃ς

^44:12 ἀνθ' ὡ̃ν ἐλειτούργουν αὐτοι̃ς πρὸ προσώπου τω̃ν εἰδώλων αὐτω̃ν καὶ ἐγένετο τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ εἰς κόλασιν ἀδικίας ἕνεκα τούτου ἠ̃ρα τὴν χει̃ρά μου ἐπ' αὐτούς λέγει κύριος ὁ θεός

^44:13 καὶ οὐκ ἐγγιου̃σι πρός με του̃ ἱερατεύειν μοι οὐδὲ του̃ προσάγειν πρὸς τὰ ἅγια υἱω̃ν του̃ Ισραηλ οὐδὲ πρὸς τὰ ἅγια τω̃ν ἁγίων μου καὶ λήμψονται ἀτιμίαν αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ πλανήσει ἡ̨̃ ἐπλανήθησαν

^44:14 καὶ κατατάξουσιν αὐτοὺς φυλάσσειν φυλακὰς του̃ οἴκου εἰς πάντα τὰ ἔργα αὐτου̃ καὶ εἰς πάντα ὅσα ἂν ποιήσωσιν

^44:15 οἱ ἱερει̃ς οἱ Λευι̃ται οἱ υἱοὶ του̃ Σαδδουκ οἵτινες ἐφυλάξαντο τὰς φυλακὰς τω̃ν ἁγίων μου ἐν τω̨̃ πλανα̃σθαι οἰ̃κον Ισραηλ ἀπ' ἐμου̃ οὑ̃τοι προσάξουσιν πρός με του̃ λειτουργει̃ν μοι καὶ στήσονται πρὸ προσώπου μου του̃ προσφέρειν μοι θυσίαν στέαρ καὶ αἱ̃μα λέγει κύριος ὁ θεός

^44:16 οὑ̃τοι εἰσελεύσονται εἰς τὰ ἅγιά μου καὶ οὑ̃τοι προσελεύσονται πρὸς τὴν τράπεζάν μου του̃ λειτουργει̃ν μοι καὶ φυλάξουσιν τὰς φυλακάς μου

^44:17 καὶ ἔσται ἐν τω̨̃ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺς τὰς πύλας τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐσωτέρας στολὰς λινα̃ς ἐνδύσονται καὶ οὐκ ἐνδύσονται ἐρεα̃ ἐν τω̨̃ λειτουργει̃ν αὐτοὺς ἀπὸ τη̃ς πύλης τη̃ς ἐσωτέρας αὐλη̃ς

^44:18 καὶ κιδάρεις λινα̃ς ἕξουσιν ἐπὶ ται̃ς κεφαλαι̃ς αὐτω̃ν καὶ περισκελη̃ λινα̃ ἕξουσιν ἐπὶ τὰς ὀσφύας αὐτω̃ν καὶ οὐ περιζώσονται βία̨

^44:19 καὶ ἐν τω̨̃ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺς εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν πρὸς τὸν λαὸν ἐκδύσονται τὰς στολὰς αὐτω̃ν ἐν αἱ̃ς αὐτοὶ λειτουργου̃σιν ἐν αὐται̃ς καὶ θήσουσιν αὐτὰς ἐν ται̃ς ἐξέδραις τω̃ν ἁγίων καὶ ἐνδύσονται στολὰς ἑτέρας καὶ οὐ μὴ ἁγιάσωσιν τὸν λαὸν ἐν ται̃ς στολαι̃ς αὐτω̃ν

^44:20 καὶ τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν οὐ ξυρήσονται καὶ τὰς κόμας αὐτω̃ν οὐ ψιλώσουσιν καλύπτοντες καλύψουσιν τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν

^44:21 καὶ οἰ̃νον οὐ μὴ πίωσιν πα̃ς ἱερεὺς ἐν τω̨̃ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺς εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν

^44:22 καὶ χήραν καὶ ἐκβεβλημένην οὐ λήμψονται ἑαυτοι̃ς εἰς γυναι̃κα ἀλλ' ἢ παρθένον ἐκ του̃ σπέρματος Ισραηλ καὶ χήρα ἐὰν γένηται ἐξ ἱερέως λήμψονται

^44:23 καὶ τὸν λαόν μου διδάξουσιν ἀνὰ μέσον ἁγίου καὶ βεβήλου καὶ ἀνὰ μέσον ἀκαθάρτου καὶ καθαρου̃ γνωριου̃σιν αὐτοι̃ς

^44:24 καὶ ἐπὶ κρίσιν αἵματος οὑ̃τοι ἐπιστήσονται του̃ διακρίνειν τὰ δικαιώματά μου δικαιώσουσιν καὶ τὰ κρίματά μου κρινου̃σιν καὶ τὰ νόμιμά μου καὶ τὰ προστάγματά μου ἐν πάσαις ται̃ς ἑορται̃ς μου φυλάξονται καὶ τὰ σάββατά μου ἁγιάσουσιν

^44:25 καὶ ἐπὶ ψυχὴν ἀνθρώπου οὐκ εἰσελεύσονται του̃ μιανθη̃ναι ἀλλ' ἢ ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπὶ υἱω̨̃ καὶ ἐπὶ θυγατρὶ καὶ ἐπὶ ἀδελφω̨̃ καὶ ἐπὶ ἀδελφη̨̃ αὐτου̃ ἣ οὐ γέγονεν ἀνδρί μιανθήσεται

^44:26 καὶ μετὰ τὸ καθαρισθη̃ναι αὐτὸν ἑπτὰ ἡμέρας ἐξαριθμήσει αὐτω̨̃

^44:27 καὶ ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ εἰσπορεύωνται εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν του̃ λειτουργει̃ν ἐν τω̨̃ ἁγίω̨ προσοίσουσιν ἱλασμόν λέγει κύριος ὁ θεός

^44:28 καὶ ἔσται αὐτοι̃ς εἰς κληρονομίαν ἐγὼ κληρονομία αὐτοι̃ς καὶ κατάσχεσις αὐτοι̃ς οὐ δοθήσεται ἐν τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ ὅτι ἐγὼ κατάσχεσις αὐτω̃ν

^44:29 καὶ τὰς θυσίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἀγνοίας οὑ̃τοι φάγονται καὶ πα̃ν ἀφόρισμα ἐν τω̨̃ Ισραηλ αὐτοι̃ς ἔσται

^44:30 ἀπαρχαὶ πάντων καὶ τὰ πρωτότοκα πάντων καὶ τὰ ἀφαιρέματα πάντα ἐκ πάντων τω̃ν ἀπαρχω̃ν ὑμω̃ν τοι̃ς ἱερευ̃σιν ἔσται καὶ τὰ πρωτογενήματα ὑμω̃ν δώσετε τω̨̃ ἱερει̃ του̃ θει̃ναι εὐλογίας ὑμω̃ν ἐπὶ τοὺς οἴκους ὑμω̃ν

^44:31 καὶ πα̃ν θνησιμαι̃ον καὶ θηριάλωτον ἐκ τω̃ν πετεινω̃ν καὶ ἐκ τω̃ν κτηνω̃ν οὐ φάγονται οἱ ἱερει̃ς

^45:1 καὶ ἐν τω̨̃ καταμετρει̃σθαι ὑμα̃ς τὴν γη̃ν ἐν κληρονομία̨ ἀφοριει̃τε ἀπαρχὴν τω̨̃ κυρίω̨ ἅγιον ἀπὸ τη̃ς γη̃ς πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας μη̃κος καὶ εὐ̃ρος εἴκοσι χιλιάδας ἅγιον ἔσται ἐν πα̃σι τοι̃ς ὁρίοις αὐτου̃ κυκλόθεν

^45:2 καὶ ἔσται ἐκ τούτου εἰς ἁγίασμα πεντακόσιοι ἐπὶ πεντακοσίους τετράγωνον κυκλόθεν καὶ πήχεις πεντήκοντα διάστημα αὐτω̨̃ κυκλόθεν

^45:3 καὶ ἐκ ταύτης τη̃ς διαμετρήσεως διαμετρήσεις μη̃κος πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας καὶ εὐ̃ρος δέκα χιλιάδας καὶ ἐν αὐτη̨̃ ἔσται τὸ ἁγίασμα ἅγια τω̃ν ἁγίων

^45:4 ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ἔσται τοι̃ς ἱερευ̃σιν τοι̃ς λειτουργου̃σιν ἐν τω̨̃ ἁγίω̨ καὶ ἔσται τοι̃ς ἐγγίζουσι λειτουργει̃ν τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἔσται αὐτοι̃ς τόπος εἰς οἴκους ἀφωρισμένους τω̨̃ ἁγιασμω̨̃ αὐτω̃ν

^45:5 εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδες μη̃κος καὶ εὐ̃ρος δέκα χιλιάδες ἔσται τοι̃ς Λευίταις τοι̃ς λειτουργου̃σιν τω̨̃ οἴκω̨ αὐτοι̃ς εἰς κατάσχεσιν πόλεις του̃ κατοικει̃ν

^45:6 καὶ τὴν κατάσχεσιν τη̃ς πόλεως δώσεις πέντε χιλιάδας εὐ̃ρος καὶ μη̃κος πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας ὃν τρόπον ἡ ἀπαρχὴ τω̃ν ἁγίων παντὶ οἴκω̨ Ισραηλ ἔσονται

^45:7 καὶ τω̨̃ ἡγουμένω̨ ἐκ τούτου καὶ ἀπὸ τούτου εἰς τὰς ἀπαρχὰς τω̃ν ἁγίων εἰς κατάσχεσιν τη̃ς πόλεως κατὰ πρόσωπον τω̃ν ἀπαρχω̃ν τω̃ν ἁγίων καὶ κατὰ πρόσωπον τη̃ς κατασχέσεως τη̃ς πόλεως τὰ πρὸς θάλασσαν καὶ ἀπὸ τω̃ν πρὸς θάλασσαν πρὸς ἀνατολάς καὶ τὸ μη̃κος ὡς μία τω̃ν μερίδων ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν πρὸς θάλασσαν καὶ τὸ μη̃κος ἐπὶ τὰ ὅρια τὰ πρὸς ἀνατολὰς τη̃ς γη̃ς

^45:8 καὶ ἔσται αὐτω̨̃ εἰς κατάσχεσιν ἐν τω̨̃ Ισραηλ καὶ οὐ καταδυναστεύσουσιν οὐκέτι οἱ ἀφηγούμενοι του̃ Ισραηλ τὸν λαόν μου καὶ τὴν γη̃ν κατακληρονομήσουσιν οἰ̃κος Ισραηλ κατὰ φυλὰς αὐτω̃ν

^45:9 τάδε λέγει κύριος θεός ἱκανούσθω ὑμι̃ν οἱ ἀφηγούμενοι του̃ Ισραηλ ἀδικίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἀφέλεσθε καὶ κρίμα καὶ δικαιοσύνην ποιήσατε ἐξάρατε καταδυναστείαν ἀπὸ του̃ λαου̃ μου λέγει κύριος θεός

^45:10 ζυγὸς δίκαιος καὶ μέτρον δίκαιον καὶ χοι̃νιξ δικαία ἔστω ὑμι̃ν

^45:11 τὸ μέτρον καὶ ἡ χοι̃νιξ ὁμοίως μία ἔσται του̃ λαμβάνειν τὸ δέκατον του̃ γομορ ἡ χοι̃νιξ καὶ τὸ δέκατον του̃ γομορ τὸ μέτρον πρὸς τὸ γομορ ἔσται ἴσον

^45:12 καὶ τὸ στάθμιον εἴκοσι ὀβολοί οἱ πέντε σίκλοι πέντε καὶ οἱ δέκα σίκλοι δέκα καὶ πεντήκοντα σίκλοι ἡ μνα̃ ἔσται ὑμι̃ν

^45:13 καὶ αὕτη ἡ ἀπαρχή ἣν ἀφοριει̃τε ἕκτον του̃ μέτρου ἀπὸ του̃ γομορ του̃ πυρου̃ καὶ τὸ ἕκτον του̃ οιφι ἀπὸ του̃ κόρου τω̃ν κριθω̃ν

^45:14 καὶ τὸ πρόσταγμα του̃ ἐλαίου κοτύλην ἐλαίου ἀπὸ δέκα κοτυλω̃ν ὅτι αἱ δέκα κοτύλαι εἰσὶν γομορ

^45:15 καὶ πρόβατον ἀπὸ τω̃ν δέκα προβάτων ἀφαίρεμα ἐκ πασω̃ν τω̃ν πατριω̃ν του̃ Ισραηλ εἰς θυσίας καὶ εἰς ὁλοκαυτώματα καὶ εἰς σωτηρίου του̃ ἐξιλάσκεσθαι περὶ ὑμω̃ν λέγει κύριος θεός

^45:16 καὶ πα̃ς ὁ λαὸς δώσει τὴν ἀπαρχὴν ταύτην τω̨̃ ἀφηγουμένω̨ του̃ Ισραηλ

^45:17 καὶ διὰ του̃ ἀφηγουμένου ἔσται τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ αἱ θυσίαι καὶ αἱ σπονδαὶ ἔσονται ἐν ται̃ς ἑορται̃ς καὶ ἐν ται̃ς νουμηνίαις καὶ ἐν τοι̃ς σαββάτοις καὶ ἐν πάσαις ται̃ς ἑορται̃ς οἴκου Ισραηλ αὐτὸς ποιήσει τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ τὴν θυσίαν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ του̃ σωτηρίου του̃ ἐξιλάσκεσθαι ὑπὲρ του̃ οἴκου Ισραηλ

^45:18 τάδε λέγει κύριος θεός ἐν τω̨̃ πρώτω̨ μηνὶ μια̨̃ του̃ μηνὸς λήμψεσθε μόσχον ἐκ βοω̃ν ἄμωμον του̃ ἐξιλάσασθαι τὸ ἅγιον

^45:19 καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ ἐξιλασμου̃ καὶ δώσει ἐπὶ τὰς φλιὰς του̃ οἴκου καὶ ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας του̃ ἱερου̃ καὶ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπὶ τὰς φλιὰς τη̃ς πύλης τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς ἐσωτέρας

^45:20 καὶ οὕτως ποιήσεις ἐν τω̨̃ ἑβδόμω̨ μηνὶ μια̨̃ του̃ μηνὸς λήμψη̨ παρ' ἑκάστου ἀπόμοιραν καὶ ἐξιλάσεσθε τὸν οἰ̃κον

^45:21 καὶ ἐν τω̨̃ πρώτω̨ μηνὶ τεσσαρεσκαιδεκάτη̨ του̃ μηνὸς ἔσται ὑμι̃ν τὸ πασχα ἑορτή ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε

^45:22 καὶ ποιήσει ὁ ἀφηγούμενος ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ ὑπὲρ αὑτου̃ καὶ του̃ οἴκου καὶ ὑπὲρ παντὸς του̃ λαου̃ τη̃ς γη̃ς μόσχον ὑπὲρ ἁμαρτίας

^45:23 καὶ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας τη̃ς ἑορτη̃ς ποιήσει ὁλοκαυτώματα τω̨̃ κυρίω̨ ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριοὺς ἀμώμους καθ' ἡμέραν τὰς ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ὑπὲρ ἁμαρτίας ἔριφον αἰγω̃ν καθ' ἡμέραν

^45:24 καὶ θυσίαν πέμμα τω̨̃ μόσχω̨ καὶ πέμμα τω̨̃ κριω̨̃ ποιήσεις καὶ ἐλαίου τὸ ιν τω̨̃ πέμματι

^45:25 καὶ ἐν τω̨̃ ἑβδόμω̨ μηνὶ πεντεκαιδεκάτη̨ του̃ μηνὸς ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃ ποιήσεις κατὰ τὰ αὐτὰ ἑπτὰ ἡμέρας καθὼς τὰ ὑπὲρ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ καθὼς τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ καθὼς τὸ μαναα καὶ καθὼς τὸ ἔλαιον

^46:1 τάδε λέγει κύριος θεός πύλη ἡ ἐν τη̨̃ αὐλη̨̃ τη̨̃ ἐσωτέρα̨ ἡ βλέπουσα πρὸς ἀνατολὰς ἔσται κεκλεισμένη ἓξ ἡμέρας τὰς ἐνεργούς ἐν δὲ τη̨̃ ἡμέρα̨ τω̃ν σαββάτων ἀνοιχθήσεται καὶ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̃ς νουμηνίας ἀνοιχθήσεται

^46:2 καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἀφηγούμενος κατὰ τὴν ὁδὸν του̃ αιλαμ τη̃ς πύλης τη̃ς ἔξωθεν καὶ στήσεται ἐπὶ τὰ πρόθυρα τη̃ς πύλης καὶ ποιήσουσιν οἱ ἱερει̃ς τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτου̃ καὶ τὰ του̃ σωτηρίου αὐτου̃ καὶ προσκυνήσει ἐπὶ του̃ προθύρου τη̃ς πύλης καὶ ἐξελεύσεται καὶ ἡ πύλη οὐ μὴ κλεισθη̨̃ ἕως ἑσπέρας

^46:3 καὶ προσκυνήσει ὁ λαὸς τη̃ς γη̃ς κατὰ τὰ πρόθυρα τη̃ς πύλης ἐκείνης ἐν τοι̃ς σαββάτοις καὶ ἐν ται̃ς νουμηνίαις ἐναντίον κυρίου

^46:4 καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα προσοίσει ὁ ἀφηγούμενος τω̨̃ κυρίω̨ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τω̃ν σαββάτων ἓξ ἀμνοὺς ἀμώμους καὶ κριὸν ἄμωμον

^46:5 καὶ μαναα πέμμα τω̨̃ κριω̨̃ καὶ τοι̃ς ἀμνοι̃ς θυσίαν δόμα χειρὸς αὐτου̃ καὶ ἐλαίου τὸ ιν τω̨̃ πέμματι

^46:6 καὶ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̃ς νουμηνίας μόσχον ἄμωμον καὶ ἓξ ἀμνούς καὶ κριὸς ἄμωμος ἔσται

^46:7 καὶ πέμμα τω̨̃ κριω̨̃ καὶ πέμμα τω̨̃ μόσχω̨ ἔσται μαναα καὶ τοι̃ς ἀμνοι̃ς καθὼς ἐὰν ἐκποιη̨̃ ἡ χεὶρ αὐτου̃ καὶ ἐλαίου τὸ ιν τω̨̃ πέμματι

^46:8 καὶ ἐν τω̨̃ εἰσπορεύεσθαι τὸν ἀφηγούμενον κατὰ τὴν ὁδὸν του̃ αιλαμ τη̃ς πύλης εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης ἐξελεύσεται

^46:9 καὶ ὅταν εἰσπορεύηται ὁ λαὸς τη̃ς γη̃ς ἐναντίον κυρίου ἐν ται̃ς ἑορται̃ς ὁ εἰσπορευόμενος κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς βορρα̃ν προσκυνει̃ν ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς νότον καὶ ὁ εἰσπορευόμενος κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς νότον ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς βορρα̃ν οὐκ ἀναστρέψει κατὰ τὴν πύλην ἣν εἰσελήλυθεν ἀλλ' ἢ κατ' εὐθὺ αὐτη̃ς ἐξελεύσεται

^46:10 καὶ ὁ ἀφηγούμενος ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺς εἰσελεύσεται μετ' αὐτω̃ν καὶ ἐν τω̨̃ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺς ἐξελεύσεται

^46:11 καὶ ἐν ται̃ς ἑορται̃ς καὶ ἐν ται̃ς πανηγύρεσιν ἔσται τὸ μαναα πέμμα τω̨̃ μόσχω̨ καὶ πέμμα τω̨̃ κριω̨̃ καὶ τοι̃ς ἀμνοι̃ς καθὼς ἂν ἐκποιη̨̃ ἡ χεὶρ αὐτου̃ καὶ ἐλαίου τὸ ιν τω̨̃ πέμματι

^46:12 ἐὰν δὲ ποιήση̨ ὁ ἀφηγούμενος ὁμολογίαν ὁλοκαύτωμα σωτηρίου τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἀνοίξει ἑαυτω̨̃ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατ' ἀνατολὰς καὶ ποιήσει τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτου̃ καὶ τὰ του̃ σωτηρίου αὐτου̃ ὃν τρόπον ποιει̃ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τω̃ν σαββάτων καὶ ἐξελεύσεται καὶ κλείσει τὰς θύρας μετὰ τὸ ἐξελθει̃ν αὐτόν

^46:13 καὶ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ποιήσει εἰς ὁλοκαύτωμα καθ' ἡμέραν τω̨̃ κυρίω̨ πρωὶ ποιήσει αὐτόν

^46:14 καὶ μαναα ποιήσει ἐπ' αὐτω̨̃ τὸ πρωὶ ἕκτον του̃ μέτρου καὶ ἐλαίου τὸ τρίτον του̃ ιν του̃ ἀναμει̃ξαι τὴν σεμίδαλιν μαναα τω̨̃ κυρίω̨ πρόσταγμα διὰ παντός

^46:15 ποιήσετε τὸν ἀμνὸν καὶ τὸ μαναα καὶ τὸ ἔλαιον ποιήσετε τὸ πρωὶ ὁλοκαύτωμα διὰ παντός

^46:16 τάδε λέγει κύριος θεός ἐὰν δω̨̃ ὁ ἀφηγούμενος δόμα ἑνὶ ἐκ τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ ἐκ τη̃ς κληρονομίας αὐτου̃ του̃το τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ ἔσται κατάσχεσις ἐν κληρονομία̨

^46:17 ἐὰν δὲ δω̨̃ δόμα ἑνὶ τω̃ν παίδων αὐτου̃ καὶ ἔσται αὐτω̨̃ ἕως του̃ ἔτους τη̃ς ἀφέσεως καὶ ἀποδώσει τω̨̃ ἀφηγουμένω̨ πλὴν τη̃ς κληρονομίας τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ αὐτοι̃ς ἔσται

^46:18 καὶ οὐ μὴ λάβη̨ ὁ ἀφηγούμενος ἐκ τη̃ς κληρονομίας του̃ λαου̃ καταδυναστευ̃σαι αὐτούς ἐκ τη̃ς κατασχέσεως αὐτου̃ κατακληρονομήσει τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ ὅπως μὴ διασκορπίζηται ὁ λαός μου ἕκαστος ἐκ τη̃ς κατασχέσεως αὐτου̃

^46:19 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν εἴσοδον τη̃ς κατὰ νώτου τη̃ς πύλης εἰς τὴν ἐξέδραν τω̃ν ἁγίων τω̃ν ἱερέων τὴν βλέπουσαν πρὸς βορρα̃ν καὶ ἰδοὺ τόπος ἐκει̃ κεχωρισμένος

^46:20 καὶ εἰ̃πεν πρός με οὑ̃τος ὁ τόπος ἐστίν οὑ̃ ἑψήσουσιν ἐκει̃ οἱ ἱερει̃ς τὰ ὑπὲρ ἀγνοίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ ἐκει̃ πέψουσι τὸ μαναα τὸ παράπαν του̃ μὴ ἐκφέρειν εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν του̃ ἁγιάζειν τὸν λαόν

^46:21 καὶ ἐξήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ περιήγαγέν με ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη τη̃ς αὐλη̃ς καὶ ἰδοὺ αὐλὴ κατὰ τὸ κλίτος τη̃ς αὐλη̃ς αὐλὴ κατὰ τὸ κλίτος τη̃ς αὐλη̃ς

^46:22 ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη τη̃ς αὐλη̃ς αὐλὴ μικρά μη̃κος πηχω̃ν τεσσαράκοντα καὶ εὐ̃ρος πηχω̃ν τριάκοντα μέτρον ἓν ται̃ς τέσσαρσιν

^46:23 καὶ ἐξέδραι κύκλω̨ ἐν αὐται̃ς κύκλω̨ ται̃ς τέσσαρσιν καὶ μαγειρει̃α γεγονότα ὑποκάτω τω̃ν ἐξεδρω̃ν κύκλω̨

^46:24 καὶ εἰ̃πεν πρός με οὑ̃τοι οἱ οἰ̃κοι τω̃ν μαγειρείων οὑ̃ ἑψήσουσιν ἐκει̃ οἱ λειτουργου̃ντες τω̨̃ οἴκω̨ τὰ θύματα του̃ λαου̃

^47:1 καὶ εἰσήγαγέν με ἐπὶ τὰ πρόθυρα του̃ οἴκου καὶ ἰδοὺ ὕδωρ ἐξεπορεύετο ὑποκάτωθεν του̃ αἰθρίου κατ' ἀνατολάς ὅτι τὸ πρόσωπον του̃ οἴκου ἔβλεπεν κατ' ἀνατολάς καὶ τὸ ὕδωρ κατέβαινεν ἀπὸ του̃ κλίτους του̃ δεξιου̃ ἀπὸ νότου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^47:2 καὶ ἐξήγαγέν με κατὰ τὴν ὁδὸν τη̃ς πύλης τη̃ς πρὸς βορρα̃ν καὶ περιήγαγέν με τὴν ὁδὸν ἔξωθεν πρὸς τὴν πύλην τη̃ς αὐλη̃ς τη̃ς βλεπούσης κατ' ἀνατολάς καὶ ἰδοὺ τὸ ὕδωρ κατεφέρετο ἀπὸ του̃ κλίτους του̃ δεξιου̃

^47:3 καθὼς ἔξοδος ἀνδρὸς ἐξ ἐναντίας καὶ μέτρον ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ διεμέτρησεν χιλίους ἐν τω̨̃ μέτρω̨ καὶ διη̃λθεν ἐν τω̨̃ ὕδατι ὕδωρ ἀφέσεως

^47:4 καὶ διεμέτρησεν χιλίους καὶ διη̃λθεν ἐν τω̨̃ ὕδατι ὕδωρ ἕως τω̃ν μηρω̃ν καὶ διεμέτρησεν χιλίους καὶ διη̃λθεν ὕδωρ ἕως ὀσφύος

^47:5 καὶ διεμέτρησεν χιλίους καὶ οὐκ ἠδύνατο διελθει̃ν ὅτι ἐξύβριζεν τὸ ὕδωρ ὡς ῥοι̃ζος χειμάρρου ὃν οὐ διαβήσονται

^47:6 καὶ εἰ̃πεν πρός με εἰ ἑώρακας υἱὲ ἀνθρώπου καὶ ἤγαγέν με ἐπὶ τὸ χει̃λος του̃ ποταμου̃

^47:7 ἐν τη̨̃ ἐπιστροφη̨̃ μου καὶ ἰδοὺ ἐπὶ του̃ χείλους του̃ ποταμου̃ δένδρα πολλὰ σφόδρα ἔνθεν καὶ ἔνθεν

^47:8 καὶ εἰ̃πεν πρός με τὸ ὕδωρ του̃το τὸ ἐκπορευόμενον εἰς τὴν Γαλιλαίαν τὴν πρὸς ἀνατολὰς καὶ κατέβαινεν ἐπὶ τὴν 'Αραβίαν καὶ ἤρχετο ἕως ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τὸ ὕδωρ τη̃ς διεκβολη̃ς καὶ ὑγιάσει τὰ ὕδατα

^47:9 καὶ ἔσται πα̃σα ψυχὴ τω̃ν ζώ̨ων τω̃ν ἐκζεόντων ἐπὶ πάντα ἐφ' ἃ ἂν ἐπέλθη̨ ἐκει̃ ὁ ποταμός ζήσεται καὶ ἔσται ἐκει̃ ἰχθὺς πολὺς σφόδρα ὅτι ἥκει ἐκει̃ τὸ ὕδωρ του̃το καὶ ὑγιάσει καὶ ζήσεται πα̃ν ἐφ' ὃ ἂν ἐπέλθη̨ ὁ ποταμὸς ἐκει̃ ζήσεται

^47:10 καὶ στήσονται ἐκει̃ ἁλεει̃ς ἀπὸ Αινγαδιν ἕως Αιναγαλιμ ψυγμὸς σαγηνω̃ν ἔσται καθ' αὑτὴν ἔσται καὶ οἱ ἰχθύες αὐτη̃ς ὡς οἱ ἰχθύες τη̃ς θαλάσσης τη̃ς μεγάλης πλη̃θος πολὺ σφόδρα

^47:11 καὶ ἐν τη̨̃ διεκβολη̨̃ αὐτου̃ καὶ ἐν τη̨̃ ἐπιστροφη̨̃ αὐτου̃ καὶ ἐν τη̨̃ ὑπεράρσει αὐτου̃ οὐ μὴ ὑγιάσωσιν εἰς ἅλας δέδονται

^47:12 καὶ ἐπὶ του̃ ποταμου̃ ἀναβήσεται ἐπὶ του̃ χείλους αὐτου̃ ἔνθεν καὶ ἔνθεν πα̃ν ξύλον βρώσιμον οὐ μὴ παλαιωθη̨̃ ἐπ' αὐτου̃ οὐδὲ μὴ ἐκλίπη̨ ὁ καρπὸς αὐτου̃ τη̃ς καινότητος αὐτου̃ πρωτοβολήσει διότι τὰ ὕδατα αὐτω̃ν ἐκ τω̃ν ἁγίων ταυ̃τα ἐκπορεύεται καὶ ἔσται ὁ καρπὸς αὐτω̃ν εἰς βρω̃σιν καὶ ἀνάβασις αὐτω̃ν εἰς ὑγίειαν

^47:13 τάδε λέγει κύριος θεός ταυ̃τα τὰ ὅρια κατακληρονομήσετε τη̃ς γη̃ς ται̃ς δώδεκα φυλαι̃ς τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ πρόσθεσις σχοινίσματος

^47:14 καὶ κατακληρονομήσετε αὐτὴν ἕκαστος καθὼς ὁ ἀδελφὸς αὐτου̃ εἰς ἣν ἠ̃ρα τὴν χει̃ρά μου του̃ δου̃ναι αὐτὴν τοι̃ς πατράσιν αὐτω̃ν καὶ πεσει̃ται ἡ γη̃ αὕτη ὑμι̃ν ἐν κληρονομία̨

^47:15 καὶ ταυ̃τα τὰ ὅρια τη̃ς γη̃ς πρὸς βορρα̃ν ἀπὸ τη̃ς θαλάσσης τη̃ς μεγάλης τη̃ς καταβαινούσης καὶ περισχιζούσης τη̃ς εἰσόδου Ημαθ Σεδδαδα

^47:16 Βηρωθα Σεβραιμ Ηλιαμ ἀνὰ μέσον ὁρίων Δαμασκου̃ καὶ ἀνὰ μέσον ὁρίων Ημαθ αὐλὴ του̃ Σαυναν αἵ εἰσιν ἐπάνω τω̃ν ὁρίων Αυρανίτιδος

^47:17 ταυ̃τα τὰ ὅρια ἀπὸ τη̃ς θαλάσσης ἀπὸ τη̃ς αὐλη̃ς του̃ Αιναν ὅρια Δαμασκου̃ καὶ τὰ πρὸς βορρα̃ν

^47:18 καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὰς ἀνὰ μέσον τη̃ς Αυρανίτιδος καὶ ἀνὰ μέσον Δαμασκου̃ καὶ ἀνὰ μέσον τη̃ς Γαλααδίτιδος καὶ ἀνὰ μέσον τη̃ς γη̃ς του̃ Ισραηλ ὁ Ιορδάνης διορίζει ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν πρὸς ἀνατολὰς Φοινικω̃νος ταυ̃τα τὰ πρὸς ἀνατολάς

^47:19 καὶ τὰ πρὸς νότον καὶ λίβα ἀπὸ Θαιμαν καὶ Φοινικω̃νος ἕως ὕδατος Μαριμωθ Καδης παρεκτει̃νον ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην του̃το τὸ μέρος νότος καὶ λίψ

^47:20 του̃το τὸ μέρος τη̃ς θαλάσσης τη̃ς μεγάλης ὁρίζει ἕως κατέναντι τη̃ς εἰσόδου Ημαθ ἕως εἰσόδου αὐτου̃ ταυ̃τά ἐστιν τὰ πρὸς θάλασσαν Ημαθ

^47:21 καὶ διαμερίσετε τὴν γη̃ν ταύτην αὐτοι̃ς ται̃ς φυλαι̃ς του̃ Ισραηλ

^47:22 βαλει̃τε αὐτὴν ἐν κλήρω̨ ὑμι̃ν καὶ τοι̃ς προσηλύτοις τοι̃ς παροικου̃σιν ἐν μέσω̨ ὑμω̃ν οἵτινες ἐγέννησαν υἱοὺς ἐν μέσω̨ ὑμω̃ν καὶ ἔσονται ὑμι̃ν ὡς αὐτόχθονες ἐν τοι̃ς υἱοι̃ς του̃ Ισραηλ μεθ' ὑμω̃ν φάγονται ἐν κληρονομία̨ ἐν μέσω̨ τω̃ν φυλω̃ν του̃ Ισραηλ

^47:23 καὶ ἔσονται ἐν φυλη̨̃ προσηλύτων ἐν τοι̃ς προσηλύτοις τοι̃ς μετ' αὐτω̃ν ἐκει̃ δώσετε κληρονομίαν αὐτοι̃ς λέγει κύριος θεός

^48:1 καὶ ταυ̃τα τὰ ὀνόματα τω̃ν φυλω̃ν ἀπὸ τη̃ς ἀρχη̃ς τη̃ς πρὸς βορρα̃ν κατὰ τὸ μέρος τη̃ς καταβάσεως του̃ περισχίζοντος ἐπὶ τὴν εἴσοδον τη̃ς Ημαθ αὐλη̃ς του̃ Αιναν ὅριον Δαμασκου̃ πρὸς βορρα̃ν κατὰ μέρος Ημαθ αὐλη̃ς καὶ ἔσται αὐτοι̃ς τὰ πρὸς ἀνατολὰς ἕως πρὸς θάλασσαν Δαν μία

^48:2 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων του̃ Δαν τὰ πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Ασηρ μία

^48:3 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων Ασηρ ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Νεφθαλιμ μία

^48:4 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων Νεφθαλι ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Μανασση μία

^48:5 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων Μανασση ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Εφραιμ μία

^48:6 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων Εφραιμ ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Ρουβην μία

^48:7 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων Ρουβην ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Ιουδα μία

^48:8 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων Ιουδα ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν ἔσται ἡ ἀπαρχὴ του̃ ἀφορισμου̃ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδες εὐ̃ρος καὶ μη̃κος καθὼς μία τω̃ν μερίδων ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν καὶ ἔσται τὸ ἅγιον ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^48:9 ἀπαρχή ἣν ἀφοριου̃σι τω̨̃ κυρίω̨ μη̃κος πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδες καὶ εὐ̃ρος εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδες

^48:10 τούτων ἔσται ἡ ἀπαρχὴ τω̃ν ἁγίων τοι̃ς ἱερευ̃σιν πρὸς βορρα̃ν πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδες καὶ πρὸς θάλασσαν πλάτος δέκα χιλιάδες καὶ πρὸς ἀνατολὰς πλάτος δέκα χιλιάδες καὶ πρὸς νότον μη̃κος εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδες καὶ τὸ ὄρος τω̃ν ἁγίων ἔσται ἐν μέσω̨ αὐτου̃

^48:11 τοι̃ς ἱερευ̃σι τοι̃ς ἡγιασμένοις υἱοι̃ς Σαδδουκ τοι̃ς φυλάσσουσι τὰς φυλακὰς του̃ οἴκου οἵτινες οὐκ ἐπλανήθησαν ἐν τη̨̃ πλανήσει υἱω̃ν Ισραηλ ὃν τρόπον ἐπλανήθησαν οἱ Λευι̃ται

^48:12 καὶ ἔσται αὐτοι̃ς ἡ ἀπαρχὴ δεδομένη ἐκ τω̃ν ἀπαρχω̃ν τη̃ς γη̃ς ἅγιον ἁγίων ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν Λευιτω̃ν

^48:13 τοι̃ς δὲ Λευίταις τὰ ἐχόμενα τω̃ν ὁρίων τω̃ν ἱερέων μη̃κος πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδες καὶ εὐ̃ρος δέκα χιλιάδες πα̃ν τὸ μη̃κος πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδες καὶ εὐ̃ρος εἴκοσι χιλιάδες

^48:14 οὐ πραθήσεται ἐξ αὐτου̃ οὐδὲ καταμετρηθήσεται οὐδὲ ἀφαιρεθήσεται τὰ πρωτογενήματα τη̃ς γη̃ς ὅτι ἅγιόν ἐστιν τω̨̃ κυρίω̨

^48:15 τὰς δὲ πέντε χιλιάδας τὰς περισσὰς ἐπὶ τω̨̃ πλάτει ἐπὶ ται̃ς πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάσιν προτείχισμα ἔσται τη̨̃ πόλει εἰς τὴν κατοικίαν καὶ εἰς διάστημα αὐτου̃ καὶ ἔσται ἡ πόλις ἐν μέσω̨ αὐτου̃

^48:16 καὶ ταυ̃τα τὰ μέτρα αὐτη̃ς ἀπὸ τω̃ν πρὸς βορρα̃ν πεντακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι καὶ ἀπὸ τω̃ν πρὸς νότον πεντακόσιοι καὶ τέσσαρες χιλιάδες καὶ ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς πεντακόσιοι καὶ τέσσαρες χιλιάδες καὶ ἀπὸ τω̃ν πρὸς θάλασσαν τετρακισχιλίους πεντακοσίους

^48:17 καὶ ἔσται διάστημα τη̨̃ πόλει πρὸς βορρα̃ν διακόσιοι πεντήκοντα καὶ πρὸς νότον διακόσιοι καὶ πεντήκοντα καὶ πρὸς ἀνατολὰς διακόσιοι πεντήκοντα καὶ πρὸς θάλασσαν διακόσιοι πεντήκοντα

^48:18 καὶ τὸ περισσὸν του̃ μήκους τὸ ἐχόμενον τω̃ν ἀπαρχω̃ν τω̃ν ἁγίων δέκα χιλιάδες πρὸς ἀνατολὰς καὶ δέκα χιλιάδες πρὸς θάλασσαν καὶ ἔσονται αἱ ἀπαρχαὶ του̃ ἁγίου καὶ ἔσται τὰ γενήματα αὐτη̃ς εἰς ἄρτους τοι̃ς ἐργαζομένοις τὴν πόλιν

^48:19 οἱ δὲ ἐργαζόμενοι τὴν πόλιν ἐργω̃νται αὐτὴν ἐκ πασω̃ν τω̃ν φυλω̃ν του̃ Ισραηλ

^48:20 πα̃σα ἡ ἀπαρχὴ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδες ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας τετράγωνον ἀφοριει̃τε αὐτου̃ τὴν ἀπαρχὴν του̃ ἁγίου ἀπὸ τη̃ς κατασχέσεως τη̃ς πόλεως

^48:21 τὸ δὲ περισσὸν τω̨̃ ἀφηγουμένω̨ ἐκ τούτου καὶ ἐκ τούτου ἀπὸ τω̃ν ἀπαρχω̃ν του̃ ἁγίου καὶ εἰς τὴν κατάσχεσιν τη̃ς πόλεως ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας μη̃κος ἕως τω̃ν ὁρίων τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς καὶ πρὸς θάλασσαν ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἕως τω̃ν ὁρίων τω̃ν πρὸς θάλασσαν ἐχόμενα τω̃ν μερίδων του̃ ἀφηγουμένου καὶ ἔσται ἡ ἀπαρχὴ τω̃ν ἁγίων καὶ τὸ ἁγίασμα του̃ οἴκου ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς

^48:22 καὶ ἀπὸ τη̃ς κατασχέσεως τω̃ν Λευιτω̃ν καὶ ἀπὸ τη̃ς κατασχέσεως τη̃ς πόλεως ἐν μέσω̨ τω̃ν ἀφηγουμένων ἔσται ἀνὰ μέσον τω̃ν ὁρίων Ιουδα καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν ὁρίων Βενιαμιν τω̃ν ἀφηγουμένων ἔσται

^48:23 καὶ τὸ περισσὸν τω̃ν φυλω̃ν ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Βενιαμιν μία

^48:24 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν Βενιαμιν ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Συμεων μία

^48:25 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν Συμεων ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Ισσαχαρ μία

^48:26 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν Ισσαχαρ ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Ζαβουλων μία

^48:27 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν Ζαβουλων ἀπὸ τω̃ν πρὸς ἀνατολὰς ἕως τω̃ν πρὸς θάλασσαν Γαδ μία

^48:28 καὶ ἀπὸ τω̃ν ὁρίων τω̃ν Γαδ ἕως τω̃ν πρὸς λίβα καὶ ἔσται τὰ ὅρια αὐτου̃ ἀπὸ Θαιμαν καὶ ὕδατος Μαριμωθ Καδης κληρονομίας ἕως τη̃ς θαλάσσης τη̃ς μεγάλης

^48:29 αὕτη ἡ γη̃ ἣν βαλει̃τε ἐν κλήρω̨ ται̃ς φυλαι̃ς Ισραηλ καὶ οὑ̃τοι οἱ διαμερισμοὶ αὐτω̃ν λέγει κύριος θεός

^48:30 καὶ αὑ̃ται αἱ διεκβολαὶ τη̃ς πόλεως αἱ πρὸς βορρα̃ν τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι μέτρω̨

^48:31 καὶ αἱ πύλαι τη̃ς πόλεως ἐπ' ὀνόμασιν φυλω̃ν του̃ Ισραηλ πύλαι τρει̃ς πρὸς βορρα̃ν πύλη Ρουβην μία καὶ πύλη Ιουδα μία καὶ πύλη Λευι μία

^48:32 καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὰς τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι καὶ πύλαι τρει̃ς πύλη Ιωσηφ μία καὶ πύλη Βενιαμιν μία καὶ πύλη Δαν μία

^48:33 καὶ τὰ πρὸς νότον τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι μέτρω̨ καὶ πύλαι τρει̃ς πύλη Συμεων μία καὶ πύλη Ισσαχαρ μία καὶ πύλη Ζαβουλων μία

^48:34 καὶ τὰ πρὸς θάλασσαν τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι μέτρω̨ καὶ πύλαι τρει̃ς πύλη Γαδ μία καὶ πύλη Ασηρ μία καὶ πύλη Νεφθαλιμ μία

^48:35 κύκλωμα δέκα καὶ ὀκτὼ χιλιάδες καὶ τὸ ὄνομα τη̃ς πόλεως ἀφ' ἡ̃ς ἂν ἡμέρας γένηται ἔσται τὸ ὄνομα αὐτη̃ς

Книго

[X]