LXX: Lam.

Θρη̃νοι

καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ αἰχμαλωτισθη̃ναι τὸν Ισραηλ καὶ Ιερουσαλημ ἐρημωθη̃ναι ἐκάθισεν Ιερεμιας κλαίων καὶ ἐθρήνησεν τὸν θρη̃νον του̃τον ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ εἰ̃πεν

^1:1 πω̃ς ἐκάθισεν μόνη ἡ πόλις ἡ πεπληθυμμένη λαω̃ν ἐγενήθη ὡς χήρα πεπληθυμμένη ἐν ἔθνεσιν ἄρχουσα ἐν χώραις ἐγενήθη εἰς φόρον

^1:2 κλαίουσα ἔκλαυσεν ἐν νυκτί καὶ τὰ δάκρυα αὐτη̃ς ἐπὶ τω̃ν σιαγόνων αὐτη̃ς καὶ οὐχ ὑπάρχει ὁ παρακαλω̃ν αὐτὴν ἀπὸ πάντων τω̃ν ἀγαπώντων αὐτήν πάντες οἱ φιλου̃ντες αὐτὴν ἠθέτησαν ἐν αὐτη̨̃ ἐγένοντο αὐτη̨̃ εἰς ἐχθρούς

^1:3 μετω̨κίσθη ἡ Ιουδαία ἀπὸ ταπεινώσεως αὐτη̃ς καὶ ἀπὸ πλήθους δουλείας αὐτη̃ς ἐκάθισεν ἐν ἔθνεσιν οὐχ εὑ̃ρεν ἀνάπαυσιν πάντες οἱ καταδιώκοντες αὐτὴν κατέλαβον αὐτὴν ἀνὰ μέσον τω̃ν θλιβόντων

^1:4 ὁδοὶ Σιων πενθου̃σιν παρὰ τὸ μὴ εἰ̃ναι ἐρχομένους ἐν ἑορτη̨̃ πα̃σαι αἱ πύλαι αὐτη̃ς ἠφανισμέναι οἱ ἱερει̃ς αὐτη̃ς ἀναστενάζουσιν αἱ παρθένοι αὐτη̃ς ἀγόμεναι καὶ αὐτὴ πικραινομένη ἐν ἑαυτη̨̃

^1:5 ἐγένοντο οἱ θλίβοντες αὐτὴν εἰς κεφαλήν καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐτη̃ς εὐθηνου̃σαν ὅτι κύριος ἐταπείνωσεν αὐτὴν ἐπὶ τὸ πλη̃θος τω̃ν ἀσεβειω̃ν αὐτη̃ς τὰ νήπια αὐτη̃ς ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσία̨ κατὰ πρόσωπον θλίβοντος

^1:6 καὶ ἐξη̃λθεν ἐκ θυγατρὸς Σιων πα̃σα ἡ εὐπρέπεια αὐτη̃ς ἐγένοντο οἱ ἄρχοντες αὐτη̃ς ὡς κριοὶ οὐχ εὑρίσκοντες νομὴν καὶ ἐπορεύοντο ἐν οὐκ ἰσχύι κατὰ πρόσωπον διώκοντος

^1:7 ἐμνήσθη Ιερουσαλημ ἡμερω̃ν ταπεινώσεως αὐτη̃ς καὶ ἀπωσμω̃ν αὐτη̃ς πάντα τὰ ἐπιθυμήματα αὐτη̃ς ὅσα ἠ̃ν ἐξ ἡμερω̃ν ἀρχαίων ἐν τω̨̃ πεσει̃ν τὸν λαὸν αὐτη̃ς εἰς χει̃ρας θλίβοντος καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ βοηθω̃ν αὐτη̨̃ ἰδόντες οἱ ἐχθροὶ αὐτη̃ς ἐγέλασαν ἐπὶ μετοικεσία̨ αὐτη̃ς

^1:8 ἁμαρτίαν ἥμαρτεν Ιερουσαλημ διὰ του̃το εἰς σάλον ἐγένετο πάντες οἱ δοξάζοντες αὐτὴν ἐταπείνωσαν αὐτήν εἰ̃δον γὰρ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς καί γε αὐτὴ στενάζουσα καὶ ἀπεστράφη ὀπίσω

^1:9 ἀκαθαρσία αὐτη̃ς πρὸς ποδω̃ν αὐτη̃ς οὐκ ἐμνήσθη ἔσχατα αὐτη̃ς καὶ κατεβίβασεν ὑπέρογκα οὐκ ἔστιν ὁ παρακαλω̃ν αὐτήν ἰδέ κύριε τὴν ταπείνωσίν μου ὅτι ἐμεγαλύνθη ἐχθρός

^1:10 χει̃ρα αὐτου̃ ἐξεπέτασεν θλίβων ἐπὶ πάντα τὰ ἐπιθυμήματα αὐτη̃ς εἰ̃δεν γὰρ ἔθνη εἰσελθόντα εἰς τὸ ἁγίασμα αὐτη̃ς ἃ ἐνετείλω μὴ εἰσελθει̃ν αὐτὰ εἰς ἐκκλησίαν σου

^1:11 πα̃ς ὁ λαὸς αὐτη̃ς καταστενάζοντες ζητου̃ντες ἄρτον ἔδωκαν τὰ ἐπιθυμήματα αὐτη̃ς ἐν βρώσει του̃ ἐπιστρέψαι ψυχήν ἰδέ κύριε καὶ ἐπίβλεψον ὅτι ἐγενήθην ἠτιμωμένη

^1:12 οὐ πρὸς ὑμα̃ς πάντες οἱ παραπορευόμενοι ὁδόν ἐπιστρέψατε καὶ ἴδετε εἰ ἔστιν ἄλγος κατὰ τὸ ἄλγος μου ὃ ἐγενήθη φθεγξάμενος ἐν ἐμοὶ ἐταπείνωσέν με κύριος ἐν ἡμέρα̨ ὀργη̃ς θυμου̃ αὐτου̃

^1:13 ἐξ ὕψους αὐτου̃ ἀπέστειλεν πυ̃ρ ἐν τοι̃ς ὀστέοις μου κατήγαγεν αὐτό διεπέτασεν δίκτυον τοι̃ς ποσίν μου ἀπέστρεψέν με εἰς τὰ ὀπίσω ἔδωκέν με ἠφανισμένην ὅλην τὴν ἡμέραν ὀδυνωμένην

^1:14 ἐγρηγορήθη ἐπὶ τὰ ἀσεβήματά μου ἐν χερσίν μου συνεπλάκησαν ἀνέβησαν ἐπὶ τὸν τράχηλόν μου ἠσθένησεν ἡ ἰσχύς μου ὅτι ἔδωκεν κύριος ἐν χερσίν μου ὀδύνας οὐ δυνήσομαι στη̃ναι

^1:15 ἐξη̃ρεν πάντας τοὺς ἰσχυρούς μου ὁ κύριος ἐκ μέσου μου ἐκάλεσεν ἐπ' ἐμὲ καιρὸν του̃ συντρι̃ψαι ἐκλεκτούς μου ληνὸν ἐπάτησεν κύριος παρθένω̨ θυγατρὶ Ιουδα ἐπὶ τούτοις ἐγὼ κλαίω

^1:16 ὁ ὀφθαλμός μου κατήγαγεν ὕδωρ ὅτι ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμου̃ ὁ παρακαλω̃ν με ὁ ἐπιστρέφων ψυχήν μου ἐγένοντο οἱ υἱοί μου ἠφανισμένοι ὅτι ἐκραταιώθη ὁ ἐχθρός

^1:17 διεπέτασεν Σιων χει̃ρας αὐτη̃ς οὐκ ἔστιν ὁ παρακαλω̃ν αὐτήν ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Ιακωβ κύκλω̨ αὐτου̃ οἱ θλίβοντες αὐτόν ἐγενήθη Ιερουσαλημ εἰς ἀποκαθημένην ἀνὰ μέσον αὐτω̃ν

^1:18 δίκαιός ἐστιν κύριος ὅτι τὸ στόμα αὐτου̃ παρεπίκρανα ἀκούσατε δή πάντες οἱ λαοί καὶ ἴδετε τὸ ἄλγος μου παρθένοι μου καὶ νεανίσκοι μου ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσία̨

^1:19 ἐκάλεσα τοὺς ἐραστάς μου αὐτοὶ δὲ παρελογίσαντό με οἱ ἱερει̃ς μου καὶ οἱ πρεσβύτεροί μου ἐν τη̨̃ πόλει ἐξέλιπον ὅτι ἐζήτησαν βρω̃σιν αὐτοι̃ς ἵνα ἐπιστρέψωσιν ψυχὰς αὐτω̃ν καὶ οὐχ εὑ̃ρον

^1:20 ἰδέ κύριε ὅτι θλίβομαι ἡ κοιλία μου ἐταράχθη καὶ ἡ καρδία μου ἐστράφη ἐν ἐμοί ὅτι παραπικραίνουσα παρεπίκρανα ἔξωθεν ἠτέκνωσέν με μάχαιρα ὥσπερ θάνατος ἐν οἴκω̨

^1:21 ἀκούσατε δὴ ὅτι στενάζω ἐγώ οὐκ ἔστιν ὁ παρακαλω̃ν με πάντες οἱ ἐχθροί μου ἤκουσαν τὰ κακά μου καὶ ἐχάρησαν ὅτι σὺ ἐποίησας ἐπήγαγες ἡμέραν ἐκάλεσας καιρόν καὶ ἐγένοντο ὅμοιοι ἐμοί

^1:22 εἰσέλθοι πα̃σα ἡ κακία αὐτω̃ν κατὰ πρόσωπόν σου καὶ ἐπιφύλλισον αὐτοι̃ς ὃν τρόπον ἐποίησαν ἐπιφυλλίδα περὶ πάντων τω̃ν ἁμαρτημάτων μου ὅτι πολλοὶ οἱ στεναγμοί μου καὶ ἡ καρδία μου λυπει̃ται

^2:1 πω̃ς ἐγνόφωσεν ἐν ὀργη̨̃ αὐτου̃ κύριος τὴν θυγατέρα Σιων κατέρριψεν ἐξ οὐρανου̃ εἰς γη̃ν δόξασμα Ισραηλ καὶ οὐκ ἐμνήσθη ὑποποδίου ποδω̃ν αὐτου̃ ἐν ἡμέρα̨ ὀργη̃ς αὐτου̃

^2:2 κατεπόντισεν κύριος οὐ φεισάμενος πάντα τὰ ὡραι̃α Ιακωβ καθει̃λεν ἐν θυμω̨̃ αὐτου̃ τὰ ὀχυρώματα τη̃ς θυγατρὸς Ιουδα ἐκόλλησεν εἰς τὴν γη̃ν ἐβεβήλωσεν βασιλέα αὐτη̃ς καὶ ἄρχοντας αὐτη̃ς

^2:3 συνέκλασεν ἐν ὀργη̨̃ θυμου̃ αὐτου̃ πα̃ν κέρας Ισραηλ ἀπέστρεψεν ὀπίσω δεξιὰν αὐτου̃ ἀπὸ προσώπου ἐχθρου̃ καὶ ἀνη̃ψεν ἐν Ιακωβ ὡς πυ̃ρ φλόγα καὶ κατέφαγεν πάντα τὰ κύκλω̨

^2:4 ἐνέτεινεν τόξον αὐτου̃ ὡς ἐχθρός ἐστερέωσεν δεξιὰν αὐτου̃ ὡς ὑπεναντίος καὶ ἀπέκτεινεν πάντα τὰ ἐπιθυμήματα ὀφθαλμω̃ν μου ἐν σκηνη̨̃ θυγατρὸς Σιων ἐξέχεεν ὡς πυ̃ρ τὸν θυμὸν αὐτου̃

^2:5 ἐγενήθη κύριος ὡς ἐχθρός κατεπόντισεν Ισραηλ κατεπόντισεν πάσας τὰς βάρεις αὐτη̃ς διέφθειρεν τὰ ὀχυρώματα αὐτου̃ καὶ ἐπλήθυνεν τη̨̃ θυγατρὶ Ιουδα ταπεινουμένην καὶ τεταπεινωμένην

^2:6 καὶ διεπέτασεν ὡς ἄμπελον τὸ σκήνωμα αὐτου̃ διέφθειρεν ἑορτὴν αὐτου̃ ἐπελάθετο κύριος ὃ ἐποίησεν ἐν Σιων ἑορτη̃ς καὶ σαββάτου καὶ παρώξυνεν ἐμβριμήματι ὀργη̃ς αὐτου̃ βασιλέα καὶ ἱερέα καὶ ἄρχοντα

^2:7 ἀπώσατο κύριος θυσιαστήριον αὐτου̃ ἀπετίναξεν ἁγίασμα αὐτου̃ συνέτριψεν ἐν χειρὶ ἐχθρου̃ τει̃χος βάρεων αὐτη̃ς φωνὴν ἔδωκαν ἐν οἴκω̨ κυρίου ὡς ἐν ἡμέρα̨ ἑορτη̃ς

^2:8 καὶ ἐπέστρεψεν κύριος του̃ διαφθει̃ραι τει̃χος θυγατρὸς Σιων ἐξέτεινεν μέτρον οὐκ ἀπέστρεψεν χει̃ρα αὐτου̃ ἀπὸ καταπατήματος καὶ ἐπένθησεν τὸ προτείχισμα καὶ τει̃χος ὁμοθυμαδὸν ἠσθένησεν

^2:9 ἐνεπάγησαν εἰς γη̃ν πύλαι αὐτη̃ς ἀπώλεσεν καὶ συνέτριψεν μοχλοὺς αὐτη̃ς βασιλέα αὐτη̃ς καὶ ἄρχοντας αὐτη̃ς ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν οὐκ ἔστιν νόμος καί γε προφη̃ται αὐτη̃ς οὐκ εἰ̃δον ὅρασιν παρὰ κυρίου

^2:10 ἐκάθισαν εἰς τὴν γη̃ν ἐσιώπησαν πρεσβύτεροι θυγατρὸς Σιων ἀνεβίβασαν χου̃ν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτω̃ν περιεζώσαντο σάκκους κατήγαγον εἰς γη̃ν ἀρχηγοὺς παρθένους ἐν Ιερουσαλημ

^2:11 ἐξέλιπον ἐν δάκρυσιν οἱ ὀφθαλμοί μου ἐταράχθη ἡ καρδία μου ἐξεχύθη εἰς γη̃ν ἡ δόξα μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τη̃ς θυγατρὸς του̃ λαου̃ μου ἐν τω̨̃ ἐκλιπει̃ν νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐν πλατείαις πόλεως

^2:12 ται̃ς μητράσιν αὐτω̃ν εἰ̃παν που̃ σι̃τος καὶ οἰ̃νος ἐν τω̨̃ ἐκλύεσθαι αὐτοὺς ὡς τραυματίας ἐν πλατείαις πόλεως ἐν τω̨̃ ἐκχει̃σθαι ψυχὰς αὐτω̃ν εἰς κόλπον μητέρων αὐτω̃ν

^2:13 τί μαρτυρήσω σοι ἢ τί ὁμοιώσω σοι θύγατερ Ιερουσαλημ τίς σώσει σε καὶ παρακαλέσει σε παρθένος θύγατερ Σιων ὅτι ἐμεγαλύνθη ποτήριον συντριβη̃ς σου τίς ἰάσεταί σε

^2:14 προφη̃ταί σου εἴδοσάν σοι μάταια καὶ ἀφροσύνην καὶ οὐκ ἀπεκάλυψαν ἐπὶ τὴν ἀδικίαν σου του̃ ἐπιστρέψαι αἰχμαλωσίαν σου καὶ εἴδοσάν σοι λήμματα μάταια καὶ ἐξώσματα

^2:15 ἐκρότησαν ἐπὶ σὲ χει̃ρας πάντες οἱ παραπορευόμενοι ὁδόν ἐσύρισαν καὶ ἐκίνησαν τὴν κεφαλὴν αὐτω̃ν ἐπὶ τὴν θυγατέρα Ιερουσαλημ ἠ̃ αὕτη ἡ πόλις ἣν ἐρου̃σιν στέφανος δόξης εὐφροσύνη πάσης τη̃ς γη̃ς

^2:16 διήνοιξαν ἐπὶ σὲ στόμα αὐτω̃ν πάντες οἱ ἐχθροί σου ἐσύρισαν καὶ ἔβρυξαν ὀδόντας εἰ̃παν κατεπίομεν αὐτήν πλὴν αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν προσεδοκω̃μεν εὕρομεν αὐτήν εἴδομεν

^2:17 ἐποίησεν κύριος ἃ ἐνεθυμήθη συνετέλεσεν ῥήματα αὐτου̃ ἃ ἐνετείλατο ἐξ ἡμερω̃ν ἀρχαίων καθει̃λεν καὶ οὐκ ἐφείσατο καὶ ηὔφρανεν ἐπὶ σὲ ἐχθρόν ὕψωσεν κέρας θλίβοντός σε

^2:18 ἐβόησεν καρδία αὐτω̃ν πρὸς κύριον τείχη Σιων καταγάγετε ὡς χειμάρρους δάκρυα ἡμέρας καὶ νυκτός μὴ δω̨̃ς ἔκνηψιν σεαυτη̨̃ μὴ σιωπήσαιτο θύγατερ ὁ ὀφθαλμός σου

^2:19 ἀνάστα ἀγαλλίασαι ἐν νυκτὶ εἰς ἀρχὰς φυλακη̃ς σου ἔκχεον ὡς ὕδωρ καρδίαν σου ἀπέναντι προσώπου κυρίου ἀ̃ρον πρὸς αὐτὸν χει̃ράς σου περὶ ψυχη̃ς νηπίων σου τω̃ν ἐκλυομένων λιμω̨̃ ἐπ' ἀρχη̃ς πασω̃ν ἐξόδων

^2:20 ἰδέ κύριε καὶ ἐπίβλεψον τίνι ἐπεφύλλισας οὕτως εἰ φάγονται γυναι̃κες καρπὸν κοιλίας αὐτω̃ν ἐπιφυλλίδα ἐποίησεν μάγειρος φονευθήσονται νήπια θηλάζοντα μαστούς ἀποκτενει̃ς ἐν ἁγιάσματι κυρίου ἱερέα καὶ προφήτην

^2:21 ἐκοιμήθησαν εἰς τὴν ἔξοδον παιδάριον καὶ πρεσβύτης παρθένοι μου καὶ νεανίσκοι μου ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσία̨ ἐν ῥομφαία̨ καὶ ἐν λιμω̨̃ ἀπέκτεινας ἐν ἡμέρα̨ ὀργη̃ς σου ἐμαγείρευσας οὐκ ἐφείσω

^2:22 ἐκάλεσεν ἡμέραν ἑορτη̃ς παροικίας μου κυκλόθεν καὶ οὐκ ἐγένοντο ἐν ἡμέρα̨ ὀργη̃ς κυρίου ἀνασω̨ζόμενος καὶ καταλελειμμένος ὡς ἐπεκράτησα καὶ ἐπλήθυνα ἐχθρούς μου πάντας

^3:1 ἐγὼ ἀνὴρ ὁ βλέπων πτωχείαν ἐν ῥάβδω̨ θυμου̃ αὐτου̃ ἐπ' ἐμέ

^3:2 παρέλαβέν με καὶ ἀπήγαγεν εἰς σκότος καὶ οὐ φω̃ς

^3:3 πλὴν ἐν ἐμοὶ ἐπέστρεψεν χει̃ρα αὐτου̃ ὅλην τὴν ἡμέραν

^3:4 ἐπαλαίωσεν σάρκας μου καὶ δέρμα μου ὀστέα μου συνέτριψεν

^3:5 ἀνω̨κοδόμησεν κατ' ἐμου̃ καὶ ἐκύκλωσεν κεφαλήν μου καὶ ἐμόχθησεν

^3:6 ἐν σκοτεινοι̃ς ἐκάθισέν με ὡς νεκροὺς αἰω̃νος

^3:7 ἀνω̨κοδόμησεν κατ' ἐμου̃ καὶ οὐκ ἐξελεύσομαι ἐβάρυνεν χαλκόν μου

^3:8 καί γε κεκράξομαι καὶ βοήσω ἀπέφραξεν προσευχήν μου

^3:9 ἀνω̨κοδόμησεν ὁδούς μου ἐνέφραξεν τρίβους μου ἐτάραξεν

^3:10 ἄρκος ἐνεδρεύουσα αὐτός μοι λέων ἐν κρυφαίοις

^3:11 κατεδίωξεν ἀφεστηκότα καὶ κατέπαυσέν με ἔθετό με ἠφανισμένην

^3:12 ἐνέτεινεν τόξον αὐτου̃ καὶ ἐστήλωσέν με ὡς σκοπὸν εἰς βέλος

^3:13 εἰσήγαγεν τοι̃ς νεφροι̃ς μου ἰοὺς φαρέτρας αὐτου̃

^3:14 ἐγενήθην γέλως παντὶ λαω̨̃ μου ψαλμὸς αὐτω̃ν ὅλην τὴν ἡμέραν

^3:15 ἐχόρτασέν με πικρίας ἐμέθυσέν με χολη̃ς

^3:16 καὶ ἐξέβαλεν ψήφω̨ ὀδόντας μου ἐψώμισέν με σποδόν

^3:17 καὶ ἀπώσατο ἐξ εἰρήνης ψυχήν μου ἐπελαθόμην ἀγαθὰ

^3:18 καὶ εἰ̃πα ἀπώλετο νει̃κός μου καὶ ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ κυρίου

^3:19 ἐμνήσθην ἀπὸ πτωχείας μου καὶ ἐκ διωγμου̃ μου πικρίας καὶ χολη̃ς μου

^3:20 μνησθήσεται καὶ καταδολεσχήσει ἐπ' ἐμὲ ἡ ψυχή μου

^3:21 ταύτην τάξω εἰς τὴν καρδίαν μου διὰ του̃το ὑπομενω̃

^3:25 ἀγαθὸς κύριος τοι̃ς ὑπομένουσιν αὐτόν ψυχη̨̃ ἣ ζητήσει αὐτὸν ἀγαθὸν

^3:26 καὶ ὑπομενει̃ καὶ ἡσυχάσει εἰς τὸ σωτήριον κυρίου

^3:27 ἀγαθὸν ἀνδρὶ ὅταν ἄρη̨ ζυγὸν ἐν νεότητι αὐτου̃

^3:28 καθήσεται κατὰ μόνας καὶ σιωπήσεται ὅτι ἠ̃ρεν ἐφ' ἑαυτω̨̃

^3:30 δώσει τω̨̃ παίοντι αὐτὸν σιαγόνα χορτασθήσεται ὀνειδισμω̃ν

^3:31 ὅτι οὐκ εἰς τὸν αἰω̃να ἀπώσεται κύριος

^3:32 ὅτι ὁ ταπεινώσας οἰκτιρήσει κατὰ τὸ πλη̃θος του̃ ἐλέους αὐτου̃

^3:33 ὅτι οὐκ ἀπεκρίθη ἀπὸ καρδίας αὐτου̃ καὶ ἐταπείνωσεν υἱοὺς ἀνδρός

^3:34 του̃ ταπεινω̃σαι ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτου̃ πάντας δεσμίους γη̃ς

^3:35 του̃ ἐκκλι̃ναι κρίσιν ἀνδρὸς κατέναντι προσώπου ὑψίστου

^3:36 καταδικάσαι ἄνθρωπον ἐν τω̨̃ κρίνεσθαι αὐτὸν κύριος οὐκ εἰ̃πεν

^3:37 τίς οὕτως εἰ̃πεν καὶ ἐγενήθη κύριος οὐκ ἐνετείλατο

^3:38 ἐκ στόματος ὑψίστου οὐκ ἐξελεύσεται τὰ κακὰ καὶ τὸ ἀγαθόν

^3:39 τί γογγύσει ἄνθρωπος ζω̃ν ἀνὴρ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃

^3:40 ἐξηρευνήθη ἡ ὁδὸς ἡμω̃ν καὶ ἠτάσθη καὶ ἐπιστρέψωμεν ἕως κυρίου

^3:41 ἀναλάβωμεν καρδίας ἡμω̃ν ἐπὶ χειρω̃ν πρὸς ὑψηλὸν ἐν οὐρανω̨̃

^3:42 ἡμαρτήσαμεν ἠσεβήσαμεν καὶ οὐχ ἱλάσθης

^3:43 ἐπεσκέπασας ἐν θυμω̨̃ καὶ ἀπεδίωξας ἡμα̃ς ἀπέκτεινας οὐκ ἐφείσω

^3:44 ἐπεσκέπασας νεφέλην σεαυτω̨̃ εἵνεκεν προσευχη̃ς

^3:45 καμμύσαι με καὶ ἀπωσθη̃ναι ἔθηκας ἡμα̃ς ἐν μέσω̨ τω̃ν λαω̃ν

^3:46 διήνοιξαν ἐφ' ἡμα̃ς τὸ στόμα αὐτω̃ν πάντες οἱ ἐχθροὶ ἡμω̃ν

^3:47 φόβος καὶ θυμὸς ἐγενήθη ἡμι̃ν ἔπαρσις καὶ συντριβή

^3:48 ἀφέσεις ὑδάτων κατάξει ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τη̃ς θυγατρὸς του̃ λαου̃ μου

^3:49 ὁ ὀφθαλμός μου κατεπόθη καὶ οὐ σιγήσομαι του̃ μὴ εἰ̃ναι ἔκνηψιν

^3:50 ἕως οὑ̃ διακύψη̨ καὶ ἴδη̨ κύριος ἐξ οὐρανου̃

^3:51 ὁ ὀφθαλμός μου ἐπιφυλλιει̃ ἐπὶ τὴν ψυχήν μου παρὰ πάσας θυγατέρας πόλεως

^3:52 θηρεύοντες ἐθήρευσάν με ὡς στρουθίον οἱ ἐχθροί μου δωρεάν

^3:53 ἐθανάτωσαν ἐν λάκκω̨ ζωήν μου καὶ ἐπέθηκαν λίθον ἐπ' ἐμοί

^3:54 ὑπερεχύθη ὕδωρ ἐπὶ κεφαλήν μου εἰ̃πα ἀπω̃σμαι

^3:55 ἐπεκαλεσάμην τὸ ὄνομά σου κύριε ἐκ λάκκου κατωτάτου

^3:56 φωνήν μου ἤκουσας μὴ κρύψη̨ς τὰ ὠ̃τά σου εἰς τὴν δέησίν μου

^3:57 εἰς τὴν βοήθειάν μου ἤγγισας ἐν ἡ̨̃ σε ἡμέρα̨ ἐπεκαλεσάμην εἰ̃πάς μοι μὴ φοβου̃

^3:58 ἐδίκασας κύριε τὰς δίκας τη̃ς ψυχη̃ς μου ἐλυτρώσω τὴν ζωήν μου

^3:59 εἰ̃δες κύριε τὰς ταραχάς μου ἔκρινας τὴν κρίσιν μου

^3:60 εἰ̃δες πα̃σαν τὴν ἐκδίκησιν αὐτω̃ν εἰς πάντας διαλογισμοὺς αὐτω̃ν ἐν ἐμοί

^3:61 ἤκουσας τὸν ὀνειδισμὸν αὐτω̃ν πάντας τοὺς διαλογισμοὺς αὐτω̃ν κατ' ἐμου̃

^3:62 χείλη ἐπανιστανομένων μοι καὶ μελέτας αὐτω̃ν κατ' ἐμου̃ ὅλην τὴν ἡμέραν

^3:63 καθέδραν αὐτω̃ν καὶ ἀνάστασιν αὐτω̃ν ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν

^3:64 ἀποδώσεις αὐτοι̃ς ἀνταπόδομα κύριε κατὰ τὰ ἔργα τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν

^3:65 ἀποδώσεις αὐτοι̃ς ὑπερασπισμὸν καρδίας μόχθον σου αὐτοι̃ς

^3:66 καταδιώξεις ἐν ὀργη̨̃ καὶ ἐξαναλώσεις αὐτοὺς ὑποκάτω του̃ οὐρανου̃ κύριε

^4:1 πω̃ς ἀμαυρωθήσεται χρυσίον ἀλλοιωθήσεται τὸ ἀργύριον τὸ ἀγαθόν ἐξεχύθησαν λίθοι ἅγιοι ἐπ' ἀρχη̃ς πασω̃ν ἐξόδων

^4:2 υἱοὶ Σιων οἱ τίμιοι οἱ ἐπηρμένοι ἐν χρυσίω̨ πω̃ς ἐλογίσθησαν εἰς ἀγγει̃α ὀστράκινα ἔργα χειρω̃ν κεραμέως

^4:3 καί γε δράκοντες ἐξέδυσαν μαστούς ἐθήλασαν σκύμνοι αὐτω̃ν θυγατέρες λαου̃ μου εἰς ἀνίατον ὡς στρουθίον ἐν ἐρήμω̨

^4:4 ἐκολλήθη ἡ γλω̃σσα θηλάζοντος πρὸς τὸν φάρυγγα αὐτου̃ ἐν δίψει νήπια ἤ̨τησαν ἄρτον ὁ διακλω̃ν οὐκ ἔστιν αὐτοι̃ς

^4:5 οἱ ἔσθοντες τὰς τρυφὰς ἠφανίσθησαν ἐν ται̃ς ἐξόδοις οἱ τιθηνούμενοι ἐπὶ κόκκων περιεβάλοντο κοπρίας

^4:6 καὶ ἐμεγαλύνθη ἀνομία θυγατρὸς λαου̃ μου ὑπὲρ ἀνομίας Σοδομων τη̃ς κατεστραμμένης ὥσπερ σπουδη̨̃ καὶ οὐκ ἐπόνεσαν ἐν αὐτη̨̃ χει̃ρας

^4:7 ἐκαθαριώθησαν ναζιραι̃οι αὐτη̃ς ὑπὲρ χιόνα ἔλαμψαν ὑπὲρ γάλα ἐπυρρώθησαν ὑπὲρ λίθους σαπφείρου τὸ ἀπόσπασμα αὐτω̃ν

^4:8 ἐσκότασεν ὑπὲρ ἀσβόλην τὸ εἰ̃δος αὐτω̃ν οὐκ ἐπεγνώσθησαν ἐν ται̃ς ἐξόδοις ἐπάγη δέρμα αὐτω̃ν ἐπὶ τὰ ὀστέα αὐτω̃ν ἐξηράνθησαν ἐγενήθησαν ὥσπερ ξύλον

^4:9 καλοὶ ἠ̃σαν οἱ τραυματίαι ῥομφαίας ἢ οἱ τραυματίαι λιμου̃ ἐπορεύθησαν ἐκκεκεντημένοι ἀπὸ γενημάτων ἀγρω̃ν

^4:10 χει̃ρες γυναικω̃ν οἰκτιρμόνων ἥψησαν τὰ παιδία αὐτω̃ν ἐγενήθησαν εἰς βρω̃σιν αὐται̃ς ἐν τω̨̃ συντρίμματι τη̃ς θυγατρὸς λαου̃ μου

^4:11 συνετέλεσεν κύριος θυμὸν αὐτου̃ ἐξέχεεν θυμὸν ὀργη̃ς αὐτου̃ καὶ ἀνη̃ψεν πυ̃ρ ἐν Σιων καὶ κατέφαγεν τὰ θεμέλια αὐτη̃ς

^4:12 οὐκ ἐπίστευσαν βασιλει̃ς γη̃ς πάντες οἱ κατοικου̃ντες τὴν οἰκουμένην ὅτι εἰσελεύσεται ἐχθρὸς καὶ ἐκθλίβων διὰ τω̃ν πυλω̃ν Ιερουσαλημ

^4:13 ἐξ ἁμαρτιω̃ν προφητω̃ν αὐτη̃ς ἀδικιω̃ν ἱερέων αὐτη̃ς τω̃ν ἐκχεόντων αἱ̃μα δίκαιον ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς

^4:14 ἐσαλεύθησαν ἐγρήγοροι αὐτη̃ς ἐν ται̃ς ἐξόδοις ἐμολύνθησαν ἐν αἵματι ἐν τω̨̃ μὴ δύνασθαι αὐτοὺς ἥψαντο ἐνδυμάτων αὐτω̃ν

^4:15 ἀπόστητε ἀκαθάρτων καλέσατε αὐτούς ἀπόστητε ἀπόστητε μὴ ἅπτεσθε ὅτι ἀνήφθησαν καί γε ἐσαλεύθησαν εἴπατε ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν οὐ μὴ προσθω̃σιν του̃ παροικει̃ν

^4:16 πρόσωπον κυρίου μερὶς αὐτω̃ν οὐ προσθήσει ἐπιβλέψαι αὐτοι̃ς πρόσωπον ἱερέων οὐκ ἔλαβον πρεσβύτας οὐκ ἠλέησαν

^4:17 ἔτι ὄντων ἡμω̃ν ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμω̃ν εἰς τὴν βοήθειαν ἡμω̃ν μάταια ἀποσκοπευόντων ἡμω̃ν ἀπεσκοπεύσαμεν εἰς ἔθνος οὐ σω̨̃ζον

^4:18 ἐθηρεύσαμεν μικροὺς ἡμω̃ν του̃ μὴ πορεύεσθαι ἐν ται̃ς πλατείαις ἡμω̃ν ἤγγικεν ὁ καιρὸς ἡμω̃ν ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ἡμω̃ν πάρεστιν ὁ καιρὸς ἡμω̃ν

^4:19 κου̃φοι ἐγένοντο οἱ διώκοντες ἡμα̃ς ὑπὲρ ἀετοὺς οὐρανου̃ ἐπὶ τω̃ν ὀρέων ἐξήφθησαν ἐν ἐρήμω̨ ἐνήδρευσαν ἡμα̃ς

^4:20 πνευ̃μα προσώπου ἡμω̃ν χριστὸς κυρίου συνελήμφθη ἐν ται̃ς διαφθοραι̃ς αὐτω̃ν οὑ̃ εἴπαμεν ἐν τη̨̃ σκια̨̃ αὐτου̃ ζησόμεθα ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν

^4:21 χαι̃ρε καὶ εὐφραίνου θύγατερ Ιδουμαίας ἡ κατοικου̃σα ἐπὶ γη̃ς καί γε ἐπὶ σὲ διελεύσεται τὸ ποτήριον κυρίου καὶ μεθυσθήση̨ καὶ ἀποχεει̃ς

^4:22 ἐξέλιπεν ἡ ἀνομία σου θύγατερ Σιων οὐ προσθήσει ἔτι ἀποικίσαι σε ἐπεσκέψατο ἀνομίας σου θύγατερ Εδωμ ἀπεκάλυψεν ἐπὶ τὰ ἀσεβήματά σου

^5:1 μνήσθητι κύριε ὅ τι ἐγενήθη ἡμι̃ν ἐπίβλεψον καὶ ἰδὲ τὸν ὀνειδισμὸν ἡμω̃ν

^5:2 κληρονομία ἡμω̃ν μετεστράφη ἀλλοτρίοις οἱ οἰ̃κοι ἡμω̃ν ξένοις

^5:3 ὀρφανοὶ ἐγενήθημεν οὐχ ὑπάρχει πατήρ μητέρες ἡμω̃ν ὡς αἱ χη̃ραι

^5:4 ἐξ ἡμερω̃ν ἡμω̃ν ξύλα ἡμω̃ν ἐν ἀλλάγματι ἠ̃λθεν

^5:5 ἐπὶ τὸν τράχηλον ἡμω̃ν ἐδιώχθημεν ἐκοπιάσαμεν οὐκ ἀνεπαύθημεν

^5:6 Αἴγυπτος ἔδωκεν χει̃ρα Ασσουρ εἰς πλησμονὴν αὐτω̃ν

^5:7 οἱ πατέρες ἡμω̃ν ἥμαρτον οὐχ ὑπάρχουσιν ἡμει̃ς τὰ ἀνομήματα αὐτω̃ν ὑπέσχομεν

^5:8 δου̃λοι ἐκυρίευσαν ἡμω̃ν λυτρούμενος οὐκ ἔστιν ἐκ τη̃ς χειρὸς αὐτω̃ν

^5:9 ἐν ται̃ς ψυχαι̃ς ἡμω̃ν εἰσοίσομεν ἄρτον ἡμω̃ν ἀπὸ προσώπου ῥομφαίας τη̃ς ἐρήμου

^5:10 τὸ δέρμα ἡμω̃ν ὡς κλίβανος ἐπελειώθη συνεσπάσθησαν ἀπὸ προσώπου καταιγίδων λιμου̃

^5:11 γυναι̃κας ἐν Σιων ἐταπείνωσαν παρθένους ἐν πόλεσιν Ιουδα

^5:12 ἄρχοντες ἐν χερσὶν αὐτω̃ν ἐκρεμάσθησαν πρεσβύτεροι οὐκ ἐδοξάσθησαν

^5:13 ἐκλεκτοὶ κλαυθμὸν ἀνέλαβον καὶ νεανίσκοι ἐν ξύλω̨ ἠσθένησαν

^5:14 καὶ πρεσβυ̃ται ἀπὸ πύλης κατέπαυσαν ἐκλεκτοὶ ἐκ ψαλμω̃ν αὐτω̃ν κατέπαυσαν

^5:15 κατέλυσεν χαρὰ καρδίας ἡμω̃ν ἐστράφη εἰς πένθος ὁ χορὸς ἡμω̃ν

^5:16 ἔπεσεν ὁ στέφανος τη̃ς κεφαλη̃ς ἡμω̃ν οὐαὶ δὴ ἡμι̃ν ὅτι ἡμάρτομεν

^5:17 περὶ τούτου ἐγενήθη ὀδυνηρὰ ἡ καρδία ἡμω̃ν περὶ τούτου ἐσκότασαν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμω̃ν

^5:18 ἐπ' ὄρος Σιων ὅτι ἠφανίσθη ἀλώπεκες διη̃λθον ἐν αὐτη̨̃

^5:19 σὺ δέ κύριε εἰς τὸν αἰω̃να κατοικήσεις ὁ θρόνος σου εἰς γενεὰν καὶ γενεάν

^5:20 ἵνα τί εἰς νει̃κος ἐπιλήση̨ ἡμω̃ν καταλείψεις ἡμα̃ς εἰς μακρότητα ἡμερω̃ν

^5:21 ἐπίστρεψον ἡμα̃ς κύριε πρὸς σέ καὶ ἐπιστραφησόμεθα καὶ ἀνακαίνισον ἡμέρας ἡμω̃ν καθὼς ἔμπροσθεν

^5:22 ὅτι ἀπωθούμενος ἀπώσω ἡμα̃ς ὠργίσθης ἐφ' ἡμα̃ς ἕως σφόδρα

Книго

[X]