LXX: Amos

'Αμὼς

^1:1 λόγοι Αμως οἳ ἐγένοντο ἐν νακκαριμ ἐκ Θεκουε οὓς εἰ̃δεν ὑπὲρ Ιερουσαλημ ἐν ἡμέραις Οζιου βασιλέως Ιουδα καὶ ἐν ἡμέραις Ιεροβοαμ του̃ Ιωας βασιλέως Ισραηλ πρὸ δύο ἐτω̃ν του̃ σεισμου̃

^1:2 καὶ εἰ̃πεν κύριος ἐκ Σιων ἐφθέγξατο καὶ ἐξ Ιερουσαλημ ἔδωκεν φωνὴν αὐτου̃ καὶ ἐπένθησαν αἱ νομαὶ τω̃ν ποιμένων καὶ ἐξηράνθη ἡ κορυφὴ του̃ Καρμήλου

^1:3 καὶ εἰ̃πεν κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις Δαμασκου̃ καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν ἀνθ' ὡ̃ν ἔπριζον πρίοσιν σιδηροι̃ς τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας τω̃ν ἐν Γαλααδ

^1:4 καὶ ἐξαποστελω̃ πυ̃ρ εἰς τὸν οἰ̃κον Αζαηλ καὶ καταφάγεται θεμέλια υἱου̃ Αδερ

^1:5 καὶ συντρίψω μοχλοὺς Δαμασκου̃ καὶ ἐξολεθρεύσω κατοικου̃ντας ἐκ πεδίου Ων καὶ κατακόψω φυλὴν ἐξ ἀνδρω̃ν Χαρραν καὶ αἰχμαλωτευθήσεται λαὸς Συρίας ἐπίκλητος λέγει κύριος

^1:6 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις Γάζης καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτούς ἕνεκεν του̃ αἰχμαλωτευ̃σαι αὐτοὺς αἰχμαλωσίαν του̃ Σαλωμων του̃ συγκλει̃σαι εἰς τὴν Ιδουμαίαν

^1:7 καὶ ἐξαποστελω̃ πυ̃ρ ἐπὶ τὰ τείχη Γάζης καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτη̃ς

^1:8 καὶ ἐξολεθρεύσω κατοικου̃ντας ἐξ 'Αζώτου καὶ ἐξαρθήσεται φυλὴ ἐξ 'Ασκαλω̃νος καὶ ἐπάξω τὴν χει̃ρά μου ἐπὶ Ακκαρων καὶ ἀπολου̃νται οἱ κατάλοιποι τω̃ν ἀλλοφύλων λέγει κύριος

^1:9 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις Τύρου καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτήν ἀνθ' ὡ̃ν συνέκλεισαν αἰχμαλωσίαν του̃ Σαλωμων εἰς τὴν Ιδουμαίαν καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν διαθήκης ἀδελφω̃ν

^1:10 καὶ ἐξαποστελω̃ πυ̃ρ ἐπὶ τὰ τείχη Τύρου καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτη̃ς

^1:11 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις τη̃ς Ιδουμαίας καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτούς ἕνεκα του̃ διω̃ξαι αὐτοὺς ἐν ῥομφαία̨ τὸν ἀδελφὸν αὐτου̃ καὶ ἐλυμήνατο μήτραν ἐπὶ γη̃ς καὶ ἥρπασεν εἰς μαρτύριον φρίκην αὐτου̃ καὶ τὸ ὅρμημα αὐτου̃ ἐφύλαξεν εἰς νει̃κος

^1:12 καὶ ἐξαποστελω̃ πυ̃ρ εἰς Θαιμαν καὶ καταφάγεται θεμέλια τειχέων αὐτη̃ς

^1:13 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις υἱω̃ν Αμμων καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν ἀνθ' ὡ̃ν ἀνέσχιζον τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας τω̃ν Γαλααδιτω̃ν ὅπως ἐμπλατύνωσιν τὰ ὅρια αὐτω̃ν

^1:14 καὶ ἀνάψω πυ̃ρ ἐπὶ τὰ τείχη Ραββα καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτη̃ς μετὰ κραυγη̃ς ἐν ἡμέρα̨ πολέμου καὶ σεισθήσεται ἐν ἡμέρα̨ συντελείας αὐτη̃ς

^1:15 καὶ πορεύσονται οἱ βασιλει̃ς αὐτη̃ς ἐν αἰχμαλωσία̨ οἱ ἱερει̃ς αὐτω̃ν καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτω̃ν ἐπὶ τὸ αὐτό λέγει κύριος

^2:1 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις Μωαβ καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν ἀνθ' ὡ̃ν κατέκαυσαν τὰ ὀστα̃ βασιλέως τη̃ς Ιδουμαίας εἰς κονίαν

^2:2 καὶ ἐξαποστελω̃ πυ̃ρ ἐπὶ Μωαβ καὶ καταφάγεται θεμέλια τω̃ν πόλεων αὐτη̃ς καὶ ἀποθανει̃ται ἐν ἀδυναμία̨ Μωαβ μετὰ κραυγη̃ς καὶ μετὰ φωνη̃ς σάλπιγγος

^2:3 καὶ ἐξολεθρεύσω κριτὴν ἐξ αὐτη̃ς καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας αὐτη̃ς ἀποκτενω̃ μετ' αὐτου̃ λέγει κύριος

^2:4 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις υἱω̃ν Ιουδα καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν ἕνεκα του̃ ἀπώσασθαι αὐτοὺς τὸν νόμον κυρίου καὶ τὰ προστάγματα αὐτου̃ οὐκ ἐφυλάξαντο καὶ ἐπλάνησεν αὐτοὺς τὰ μάταια αὐτω̃ν ἃ ἐποίησαν οἱ̃ς ἐξηκολούθησαν οἱ πατέρες αὐτω̃ν ὀπίσω αὐτω̃ν

^2:5 καὶ ἐξαποστελω̃ πυ̃ρ ἐπὶ Ιουδαν καὶ καταφάγεται θεμέλια Ιερουσαλημ

^2:6 τάδε λέγει κύριος ἐπὶ ται̃ς τρισὶν ἀσεβείαις Ισραηλ καὶ ἐπὶ ται̃ς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν ἀνθ' ὡ̃ν ἀπέδοντο ἀργυρίου δίκαιον καὶ πένητα ἕνεκεν ὑποδημάτων

^2:7 τὰ πατου̃ντα ἐπὶ τὸν χου̃ν τη̃ς γη̃ς καὶ ἐκονδύλιζον εἰς κεφαλὰς πτωχω̃ν καὶ ὁδὸν ταπεινω̃ν ἐξέκλιναν καὶ υἱὸς καὶ πατὴρ αὐτου̃ εἰσεπορεύοντο πρὸς τὴν αὐτὴν παιδίσκην ὅπως βεβηλώσωσιν τὸ ὄνομα του̃ θεου̃ αὐτω̃ν

^2:8 καὶ τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν δεσμεύοντες σχοινίοις παραπετάσματα ἐποίουν ἐχόμενα του̃ θυσιαστηρίου καὶ οἰ̃νον ἐκ συκοφαντιω̃ν ἔπινον ἐν τω̨̃ οἴκω̨ του̃ θεου̃ αὐτω̃ν

^2:9 ἐγὼ δὲ ἐξη̃ρα τὸν Αμορραι̃ον ἐκ προσώπου αὐτω̃ν οὑ̃ ἠ̃ν καθὼς ὕψος κέδρου τὸ ὕψος αὐτου̃ καὶ ἰσχυρὸς ἠ̃ν ὡς δρυ̃ς καὶ ἐξη̃ρα τὸν καρπὸν αὐτου̃ ἐπάνωθεν καὶ τὰς ῥίζας αὐτου̃ ὑποκάτωθεν

^2:10 καὶ ἐγὼ ἀνήγαγον ὑμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου καὶ περιήγαγον ὑμα̃ς ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τεσσαράκοντα ἔτη του̃ κατακληρονομη̃σαι τὴν γη̃ν τω̃ν Αμορραίων

^2:11 καὶ ἔλαβον ἐκ τω̃ν υἱω̃ν ὑμω̃ν εἰς προφήτας καὶ ἐκ τω̃ν νεανίσκων ὑμω̃ν εἰς ἁγιασμόν μὴ οὐκ ἔστιν ταυ̃τα υἱοὶ Ισραηλ λέγει κύριος

^2:12 καὶ ἐποτίζετε τοὺς ἡγιασμένους οἰ̃νον καὶ τοι̃ς προφήταις ἐνετέλλεσθε λέγοντες οὐ μὴ προφητεύσητε

^2:13 διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ κυλίω ὑποκάτω ὑμω̃ν ὃν τρόπον κυλίεται ἡ ἅμαξα ἡ γέμουσα καλάμης

^2:14 καὶ ἀπολει̃ται φυγὴ ἐκ δρομέως καὶ ὁ κραταιὸς οὐ μὴ κρατήση̨ τη̃ς ἰσχύος αὐτου̃ καὶ ὁ μαχητὴς οὐ μὴ σώση̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃

^2:15 καὶ ὁ τοξότης οὐ μὴ ὑποστη̨̃ καὶ ὁ ὀξὺς τοι̃ς ποσὶν αὐτου̃ οὐ μὴ διασωθη̨̃ οὐδὲ ὁ ἱππεὺς οὐ μὴ σώση̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃

^2:16 καὶ εὑρήσει τὴν καρδίαν αὐτου̃ ἐν δυναστείαις ὁ γυμνὸς διώξεται ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ λέγει κύριος

^3:1 ἀκούσατε τὸν λόγον του̃τον ὃν ἐλάλησεν κύριος ἐφ' ὑμα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ καὶ κατὰ πάσης φυλη̃ς ἡ̃ς ἀνήγαγον ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου λέγων

^3:2 πλὴν ὑμα̃ς ἔγνων ἐκ πασω̃ν φυλω̃ν τη̃ς γη̃ς διὰ του̃το ἐκδικήσω ἐφ' ὑμα̃ς πάσας τὰς ἁμαρτίας ὑμω̃ν

^3:3 εἰ πορεύσονται δύο ἐπὶ τὸ αὐτὸ καθόλου ἐὰν μὴ γνωρίσωσιν ἑαυτούς

^3:4 εἰ ἐρεύξεται λέων ἐκ του̃ δρυμου̃ αὐτου̃ θήραν οὐκ ἔχων εἰ δώσει σκύμνος φωνὴν αὐτου̃ ἐκ τη̃ς μάνδρας αὐτου̃ καθόλου ἐὰν μὴ ἁρπάση̨ τι

^3:5 εἰ πεσει̃ται ὄρνεον ἐπὶ τὴν γη̃ν ἄνευ ἰξευτου̃ εἰ σχασθήσεται παγὶς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἄνευ του̃ συλλαβει̃ν τι

^3:6 εἰ φωνήσει σάλπιγξ ἐν πόλει καὶ λαὸς οὐ πτοηθήσεται εἰ ἔσται κακία ἐν πόλει ἣν κύριος οὐκ ἐποίησεν

^3:7 διότι οὐ μὴ ποιήση̨ κύριος ὁ θεὸς πρα̃γμα ἐὰν μὴ ἀποκαλύψη̨ παιδείαν αὐτου̃ πρὸς τοὺς δούλους αὐτου̃ τοὺς προφήτας

^3:8 λέων ἐρεύξεται καὶ τίς οὐ φοβηθήσεται κύριος ὁ θεὸς ἐλάλησεν καὶ τίς οὐ προφητεύσει

^3:9 ἀπαγγείλατε χώραις ἐν 'Ασσυρίοις καὶ ἐπὶ τὰς χώρας τη̃ς Αἰγύπτου καὶ εἴπατε συνάχθητε ἐπὶ τὸ ὄρος Σαμαρείας καὶ ἴδετε θαυμαστὰ πολλὰ ἐν μέσω̨ αὐτη̃ς καὶ τὴν καταδυναστείαν τὴν ἐν αὐτη̨̃

^3:10 καὶ οὐκ ἔγνω ἃ ἔσται ἐναντίον αὐτη̃ς λέγει κύριος οἱ θησαυρίζοντες ἀδικίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἐν ται̃ς χώραις αὐτω̃ν

^3:11 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ὁ θεός Τύρος κυκλόθεν ἡ γη̃ σου ἐρημωθήσεται καὶ κατάξει ἐκ σου̃ ἰσχύν σου καὶ διαρπαγήσονται αἱ χω̃ραί σου

^3:12 τάδε λέγει κύριος ὃν τρόπον ὅταν ἐκσπάση̨ ὁ ποιμὴν ἐκ στόματος του̃ λέοντος δύο σκέλη ἢ λοβὸν ὠτίου οὕτως ἐκσπασθήσονται οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἱ κατοικου̃ντες ἐν Σαμαρεία̨ κατέναντι φυλη̃ς καὶ ἐν Δαμασκω̨̃ ἱερει̃ς

^3:13 ἀκούσατε καὶ ἐπιμαρτύρασθε τω̨̃ οἴκω̨ Ιακωβ λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ

^3:14 διότι ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ὅταν ἐκδικω̃ ἀσεβείας του̃ Ισραηλ ἐπ' αὐτόν καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τὰ θυσιαστήρια Βαιθηλ καὶ κατασκαφήσεται τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου καὶ πεσου̃νται ἐπὶ τὴν γη̃ν

^3:15 συγχεω̃ καὶ πατάξω τὸν οἰ̃κον τὸν περίπτερον ἐπὶ τὸν οἰ̃κον τὸν θερινόν καὶ ἀπολου̃νται οἰ̃κοι ἐλεφάντινοι καὶ προστεθήσονται οἰ̃κοι ἕτεροι πολλοί λέγει κύριος

^4:1 ἀκούσατε τὸν λόγον του̃τον δαμάλεις τη̃ς Βασανίτιδος αἱ ἐν τω̨̃ ὄρει τη̃ς Σαμαρείας αἱ καταδυναστεύουσαι πτωχοὺς καὶ καταπατου̃σαι πένητας αἱ λέγουσαι τοι̃ς κυρίοις αὐτω̃ν ἐπίδοτε ἡμι̃ν ὅπως πίωμεν

^4:2 ὀμνύει κύριος κατὰ τω̃ν ἁγίων αὐτου̃ διότι ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται ἐφ' ὑμα̃ς καὶ λήμψονται ὑμα̃ς ἐν ὅπλοις καὶ τοὺς μεθ' ὑμω̃ν εἰς λέβητας ὑποκαιομένους ἐμβαλου̃σιν ἔμπυροι λοιμοί

^4:3 καὶ ἐξενεχθήσεσθε γυμναὶ κατέναντι ἀλλήλων καὶ ἀπορριφήσεσθε εἰς τὸ ὄρος τὸ Ρεμμαν λέγει κύριος ὁ θεός

^4:4 εἰσήλθατε εἰς Βαιθηλ καὶ ἠνομήσατε καὶ εἰς Γαλγαλα ἐπληθύνατε του̃ ἀσεβη̃σαι καὶ ἠνέγκατε εἰς τὸ πρωὶ θυσίας ὑμω̃ν εἰς τὴν τριημερίαν τὰ ἐπιδέκατα ὑμω̃ν

^4:5 καὶ ἀνέγνωσαν ἔξω νόμον καὶ ἐπεκαλέσαντο ὁμολογίας ἀπαγγείλατε ὅτι ταυ̃τα ἠγάπησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ λέγει κύριος ὁ θεός

^4:6 καὶ ἐγὼ δώσω ὑμι̃ν γομφιασμὸν ὀδόντων ἐν πάσαις ται̃ς πόλεσιν ὑμω̃ν καὶ ἔνδειαν ἄρτων ἐν πα̃σι τοι̃ς τόποις ὑμω̃ν καὶ οὐκ ἐπεστρέψατε πρός με λέγει κύριος

^4:7 καὶ ἐγὼ ἀνέσχον ἐξ ὑμω̃ν τὸν ὑετὸν πρὸ τριω̃ν μηνω̃ν του̃ τρυγήτου καὶ βρέξω ἐπὶ πόλιν μίαν ἐπὶ δὲ πόλιν μίαν οὐ βρέξω μερὶς μία βραχήσεται καὶ μερίς ἐφ' ἣν οὐ βρέξω ἐπ' αὐτήν ξηρανθήσεται

^4:8 καὶ συναθροισθήσονται δύο καὶ τρει̃ς πόλεις εἰς πόλιν μίαν του̃ πιει̃ν ὕδωρ καὶ οὐ μὴ ἐμπλησθω̃σιν καὶ οὐκ ἐπεστρέψατε πρός με λέγει κύριος

^4:9 ἐπάταξα ὑμα̃ς ἐν πυρώσει καὶ ἐν ἰκτέρω̨ ἐπληθύνατε κήπους ὑμω̃ν ἀμπελω̃νας ὑμω̃ν καὶ συκω̃νας ὑμω̃ν καὶ ἐλαιω̃νας ὑμω̃ν κατέφαγεν ἡ κάμπη καὶ οὐδ' ὡ̃ς ἐπεστρέψατε πρός με λέγει κύριος

^4:10 ἐξαπέστειλα εἰς ὑμα̃ς θάνατον ἐν ὁδω̨̃ Αἰγύπτου καὶ ἀπέκτεινα ἐν ῥομφαία̨ τοὺς νεανίσκους ὑμω̃ν μετὰ αἰχμαλωσίας ἵππων σου καὶ ἀνήγαγον ἐν πυρὶ τὰς παρεμβολὰς ὑμω̃ν ἐν τη̨̃ ὀργη̨̃ μου καὶ οὐδ' ὡ̃ς ἐπεστρέψατε πρός με λέγει κύριος

^4:11 κατέστρεψα ὑμα̃ς καθὼς κατέστρεψεν ὁ θεὸς Σοδομα καὶ Γομορρα καὶ ἐγένεσθε ὡς δαλὸς ἐξεσπασμένος ἐκ πυρός καὶ οὐδ' ὡ̃ς ἐπεστρέψατε πρός με λέγει κύριος

^4:12 διὰ του̃το οὕτως ποιήσω σοι Ισραηλ πλὴν ὅτι οὕτως ποιήσω σοι ἑτοιμάζου του̃ ἐπικαλει̃σθαι τὸν θεόν σου Ισραηλ

^4:13 διότι ἰδοὺ ἐγὼ στερεω̃ν βροντὴν καὶ κτίζων πνευ̃μα καὶ ἀπαγγέλλων εἰς ἀνθρώπους τὸν χριστὸν αὐτου̃ ποιω̃ν ὄρθρον καὶ ὁμίχλην καὶ ἐπιβαίνων ἐπὶ τὰ ὕψη τη̃ς γη̃ς κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτω̨̃

^5:1 ἀκούσατε τὸν λόγον κυρίου του̃τον ὃν ἐγὼ λαμβάνω ἐφ' ὑμα̃ς θρη̃νον οἰ̃κος Ισραηλ

^5:2 ἔπεσεν οὐκέτι μὴ προσθη̨̃ του̃ ἀναστη̃ναι παρθένος του̃ Ισραηλ ἔσφαλεν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς αὐτη̃ς οὐκ ἔστιν ὁ ἀναστήσων αὐτήν

^5:3 διότι τάδε λέγει κύριος κύριος ἡ πόλις ἐξ ἡ̃ς ἐξεπορεύοντο χίλιοι ὑπολειφθήσονται ἑκατόν καὶ ἐξ ἡ̃ς ἐξεπορεύοντο ἑκατόν ὑπολειφθήσονται δέκα τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ

^5:4 διότι τάδε λέγει κύριος πρὸς τὸν οἰ̃κον Ισραηλ ἐκζητήσατέ με καὶ ζήσεσθε

^5:5 καὶ μὴ ἐκζητει̃τε Βαιθηλ καὶ εἰς Γαλγαλα μὴ εἰσπορεύεσθε καὶ ἐπὶ τὸ φρέαρ του̃ ὅρκου μὴ διαβαίνετε ὅτι Γαλγαλα αἰχμαλωτευομένη αἰχμαλωτευθήσεται καὶ Βαιθηλ ἔσται ὡς οὐχ ὑπάρχουσα

^5:6 ἐκζητήσατε τὸν κύριον καὶ ζήσατε ὅπως μὴ ἀναλάμψη̨ ὡς πυ̃ρ ὁ οἰ̃κος Ιωσηφ καὶ καταφάγεται αὐτόν καὶ οὐκ ἔσται ὁ σβέσων τω̨̃ οἴκω̨ Ισραηλ

^5:7 κύριος ὁ ποιω̃ν εἰς ὕψος κρίμα καὶ δικαιοσύνην εἰς γη̃ν ἔθηκεν

^5:8 ποιω̃ν πάντα καὶ μετασκευάζων καὶ ἐκτρέπων εἰς τὸ πρωὶ σκιὰν θανάτου καὶ ἡμέραν εἰς νύκτα συσκοτάζων ὁ προσκαλούμενος τὸ ὕδωρ τη̃ς θαλάσσης καὶ ἐκχέων αὐτὸ ἐπὶ προσώπου τη̃ς γη̃ς κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτω̨̃

^5:9 ὁ διαιρω̃ν συντριμμὸν ἐπ' ἰσχὺν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπὶ ὀχύρωμα ἐπάγων

^5:10 ἐμίσησαν ἐν πύλαις ἐλέγχοντα καὶ λόγον ὅσιον ἐβδελύξαντο

^5:11 διὰ του̃το ἀνθ' ὡ̃ν κατεκονδυλίζετε πτωχοὺς καὶ δω̃ρα ἐκλεκτὰ ἐδέξασθε παρ' αὐτω̃ν οἴκους ξυστοὺς ὠ̨κοδομήσατε καὶ οὐ μὴ κατοικήσητε ἐν αὐτοι̃ς ἀμπελω̃νας ἐπιθυμητοὺς ἐφυτεύσατε καὶ οὐ μὴ πίητε τὸν οἰ̃νον ἐξ αὐτω̃ν

^5:12 ὅτι ἔγνων πολλὰς ἀσεβείας ὑμω̃ν καὶ ἰσχυραὶ αἱ ἁμαρτίαι ὑμω̃ν καταπατου̃ντες δίκαιον λαμβάνοντες ἀλλάγματα καὶ πένητας ἐν πύλαις ἐκκλίνοντες

^5:13 διὰ του̃το ὁ συνίων ἐν τω̨̃ καιρω̨̃ ἐκείνω̨ σιωπήσεται ὅτι καιρὸς πονηρός ἐστιν

^5:14 ἐκζητήσατε τὸ καλὸν καὶ μὴ τὸ πονηρόν ὅπως ζήσητε καὶ ἔσται οὕτως μεθ' ὑμω̃ν κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὃν τρόπον εἴπατε

^5:15 μεμισήκαμεν τὰ πονηρὰ καὶ ἠγαπήκαμεν τὰ καλά καὶ ἀποκαταστήσατε ἐν πύλαις κρίμα ὅπως ἐλεήση̨ κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ τοὺς περιλοίπους του̃ Ιωσηφ

^5:16 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ἐν πάσαις πλατείαις κοπετός καὶ ἐν πάσαις ὁδοι̃ς ῥηθήσεται οὐαὶ οὐαί κληθήσεται γεωργὸς εἰς πένθος καὶ κοπετὸν καὶ εἰς εἰδότας θρη̃νον

^5:17 καὶ ἐν πάσαις ὁδοι̃ς κοπετός διότι διελεύσομαι διὰ μέσου σου εἰ̃πεν κύριος

^5:18 οὐαὶ οἱ ἐπιθυμου̃ντες τὴν ἡμέραν κυρίου ἵνα τί αὕτη ὑμι̃ν ἡ ἡμέρα του̃ κυρίου καὶ αὐτή ἐστιν σκότος καὶ οὐ φω̃ς

^5:19 ὃν τρόπον ὅταν φύγη̨ ἄνθρωπος ἐκ προσώπου του̃ λέοντος καὶ ἐμπέση̨ αὐτω̨̃ ἡ ἄρκος καὶ εἰσπηδήση̨ εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἀπερείσηται τὰς χει̃ρας αὐτου̃ ἐπὶ τὸν τοι̃χον καὶ δάκη̨ αὐτὸν ὁ ὄφις

^5:20 οὐχὶ σκότος ἡ ἡμέρα του̃ κυρίου καὶ οὐ φω̃ς καὶ γνόφος οὐκ ἔχων φέγγος αὐτη̨̃

^5:21 μεμίσηκα ἀπω̃σμαι ἑορτὰς ὑμω̃ν καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθω̃ ἐν ται̃ς πανηγύρεσιν ὑμω̃ν

^5:22 διότι καὶ ἐὰν ἐνέγκητέ μοι ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ὑμω̃ν οὐ προσδέξομαι αὐτά καὶ σωτηρίου ἐπιφανείας ὑμω̃ν οὐκ ἐπιβλέψομαι

^5:23 μετάστησον ἀπ' ἐμου̃ ἠ̃χον ὠ̨δω̃ν σου καὶ ψαλμὸν ὀργάνων σου οὐκ ἀκούσομαι

^5:24 καὶ κυλισθήσεται ὡς ὕδωρ κρίμα καὶ δικαιοσύνη ὡς χειμάρρους ἄβατος

^5:25 μὴ σφάγια καὶ θυσίας προσηνέγκατέ μοι ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τεσσαράκοντα ἔτη οἰ̃κος Ισραηλ

^5:26 καὶ ἀνελάβετε τὴν σκηνὴν του̃ Μολοχ καὶ τὸ ἄστρον του̃ θεου̃ ὑμω̃ν Ραιφαν τοὺς τύπους αὐτω̃ν οὓς ἐποιήσατε ἑαυτοι̃ς

^5:27 καὶ μετοικιω̃ ὑμα̃ς ἐπέκεινα Δαμασκου̃ λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτω̨̃

^6:1 οὐαὶ τοι̃ς ἐξουθενου̃σιν Σιων καὶ τοι̃ς πεποιθόσιν ἐπὶ τὸ ὄρος Σαμαρείας ἀπετρύγησαν ἀρχὰς ἐθνω̃ν καὶ εἰση̃λθον αὐτοί οἰ̃κος του̃ Ισραηλ

^6:2 διάβητε πάντες καὶ ἴδετε καὶ διέλθατε ἐκει̃θεν εἰς Εμαθ Ραββα καὶ κατάβητε ἐκει̃θεν εἰς Γεθ ἀλλοφύλων τὰς κρατίστας ἐκ πασω̃ν τω̃ν βασιλειω̃ν τούτων εἰ πλέονα τὰ ὅρια αὐτω̃ν ἐστιν τω̃ν ὑμετέρων ὁρίων

^6:3 οἱ ἐρχόμενοι εἰς ἡμέραν κακήν οἱ ἐγγίζοντες καὶ ἐφαπτόμενοι σαββάτων ψευδω̃ν

^6:4 οἱ καθεύδοντες ἐπὶ κλινω̃ν ἐλεφαντίνων καὶ κατασπαταλω̃ντες ἐπὶ ται̃ς στρωμναι̃ς αὐτω̃ν καὶ ἔσθοντες ἐρίφους ἐκ ποιμνίων καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου βουκολίων γαλαθηνά

^6:5 οἱ ἐπικροτου̃ντες πρὸς τὴν φωνὴν τω̃ν ὀργάνων ὡς ἑστω̃τα ἐλογίσαντο καὶ οὐχ ὡς φεύγοντα

^6:6 οἱ πίνοντες τὸν διυλισμένον οἰ̃νον καὶ τὰ πρω̃τα μύρα χριόμενοι καὶ οὐκ ἔπασχον οὐδὲν ἐπὶ τη̨̃ συντριβη̨̃ Ιωσηφ

^6:7 διὰ του̃το νυ̃ν αἰχμάλωτοι ἔσονται ἀπ' ἀρχη̃ς δυναστω̃ν καὶ ἐξαρθήσεται χρεμετισμὸς ἵππων ἐξ Εφραιμ

^6:8 ὅτι ὤμοσεν κύριος καθ' ἑαυτου̃ διότι βδελύσσομαι ἐγὼ πα̃σαν τὴν ὕβριν Ιακωβ καὶ τὰς χώρας αὐτου̃ μεμίσηκα καὶ ἐξαρω̃ πόλιν σὺν πα̃σιν τοι̃ς κατοικου̃σιν αὐτήν

^6:9 καὶ ἔσται ἐὰν ὑπολειφθω̃σιν δέκα ἄνδρες ἐν οἰκία̨ μια̨̃ καὶ ἀποθανου̃νται καὶ ὑπολειφθήσονται οἱ κατάλοιποι

^6:10 καὶ λήμψονται οἱ οἰκει̃οι αὐτω̃ν καὶ παραβιω̃νται του̃ ἐξενέγκαι τὰ ὀστα̃ αὐτω̃ν ἐκ του̃ οἴκου καὶ ἐρει̃ τοι̃ς προεστηκόσι τη̃ς οἰκίας εἰ ἔτι ὑπάρχει παρὰ σοί καὶ ἐρει̃ οὐκέτι καὶ ἐρει̃ σίγα ἕνεκα του̃ μὴ ὀνομάσαι τὸ ὄνομα κυρίου

^6:11 διότι ἰδοὺ κύριος ἐντέλλεται καὶ πατάξει τὸν οἰ̃κον τὸν μέγαν θλάσμασιν καὶ τὸν οἰ̃κον τὸν μικρὸν ῥάγμασιν

^6:12 εἰ διώξονται ἐν πέτραις ἵπποι εἰ παρασιωπήσονται ἐν θηλείαις ὅτι ὑμει̃ς ἐξεστρέψατε εἰς θυμὸν κρίμα καὶ καρπὸν δικαιοσύνης εἰς πικρίαν

^6:13 οἱ εὐφραινόμενοι ἐπ' οὐδενὶ λόγω̨ οἱ λέγοντες οὐκ ἐν τη̨̃ ἰσχύι ἡμω̃ν ἔσχομεν κέρατα

^6:14 διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπεγείρω ἐφ' ὑμα̃ς οἰ̃κος του̃ Ισραηλ ἔθνος καὶ ἐκθλίψουσιν ὑμα̃ς του̃ μὴ εἰσελθει̃ν εἰς Εμαθ καὶ ἕως του̃ χειμάρρου τω̃ν δυσμω̃ν

^7:1 οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή καὶ ἰδοὺ βρου̃χος εἱ̃ς Γωγ ὁ βασιλεύς

^7:2 καὶ ἔσται ἐὰν συντελέση̨ του̃ καταφαγει̃ν τὸν χόρτον τη̃ς γη̃ς καὶ εἰ̃πα κύριε κύριε ἵλεως γενου̃ τίς ἀναστήσει τὸν Ιακωβ ὅτι ὀλιγοστός ἐστιν

^7:3 μετανόησον κύριε ἐπὶ τούτω̨ καὶ του̃το οὐκ ἔσται λέγει κύριος

^7:4 οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἐκάλεσεν τὴν δίκην ἐν πυρὶ κύριος καὶ κατέφαγε τὴν ἄβυσσον τὴν πολλὴν καὶ κατέφαγεν τὴν μερίδα

^7:5 καὶ εἰ̃πα κύριε κύριε κόπασον δή τίς ἀναστήσει τὸν Ιακωβ ὅτι ὀλιγοστός ἐστιν

^7:6 μετανόησον κύριε ἐπὶ τούτω̨ καὶ του̃το οὐ μὴ γένηται λέγει κύριος

^7:7 οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἑστηκὼς ἐπὶ τείχους ἀδαμαντίνου καὶ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ ἀδάμας

^7:8 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με τί σὺ ὁρα̨̃ς Αμως καὶ εἰ̃πα ἀδάμαντα καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με ἰδοὺ ἐγὼ ἐντάσσω ἀδάμαντα ἐν μέσω̨ λαου̃ μου Ισραηλ οὐκέτι μὴ προσθω̃ του̃ παρελθει̃ν αὐτόν

^7:9 καὶ ἀφανισθήσονται βωμοὶ του̃ γέλωτος καὶ αἱ τελεταὶ του̃ Ισραηλ ἐξερημωθήσονται καὶ ἀναστήσομαι ἐπὶ τὸν οἰ̃κον Ιεροβοαμ ἐν ῥομφαία̨

^7:10 καὶ ἐξαπέστειλεν Αμασιας ὁ ἱερεὺς Βαιθηλ πρὸς Ιεροβοαμ βασιλέα Ισραηλ λέγων συστροφὰς ποιει̃ται κατὰ σου̃ Αμως ἐν μέσω̨ οἴκου Ισραηλ οὐ μὴ δύνηται ἡ γη̃ ὑπενεγκει̃ν ἅπαντας τοὺς λόγους αὐτου̃

^7:11 διότι τάδε λέγει Αμως ἐν ῥομφαία̨ τελευτήσει Ιεροβοαμ ὁ δὲ Ισραηλ αἰχμάλωτος ἀχθήσεται ἀπὸ τη̃ς γη̃ς αὐτου̃

^7:12 καὶ εἰ̃πεν Αμασιας πρὸς Αμως ὁ ὁρω̃ν βάδιζε ἐκχώρησον εἰς γη̃ν Ιουδα καὶ ἐκει̃ καταβίου καὶ ἐκει̃ προφητεύσεις

^7:13 εἰς δὲ Βαιθηλ οὐκέτι μὴ προσθη̨̃ς του̃ προφητευ̃σαι ὅτι ἁγίασμα βασιλέως ἐστὶν καὶ οἰ̃κος βασιλείας ἐστίν

^7:14 καὶ ἀπεκρίθη Αμως καὶ εἰ̃πεν πρὸς Αμασιαν οὐκ ἤμην προφήτης ἐγὼ οὐδὲ υἱὸς προφήτου ἀλλ' ἢ αἰπόλος ἤμην καὶ κνίζων συκάμινα

^7:15 καὶ ἀνέλαβέν με κύριος ἐκ τω̃ν προβάτων καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με βάδιζε προφήτευσον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ

^7:16 καὶ νυ̃ν ἄκουε λόγον κυρίου σὺ λέγεις μὴ προφήτευε ἐπὶ τὸν Ισραηλ καὶ οὐ μὴ ὀχλαγωγήση̨ς ἐπὶ τὸν οἰ̃κον Ιακωβ

^7:17 διὰ του̃το τάδε λέγει κύριος ἡ γυνή σου ἐν τη̨̃ πόλει πορνεύσει καὶ οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐν ῥομφαία̨ πεσου̃νται καὶ ἡ γη̃ σου ἐν σχοινίω̨ καταμετρηθήσεται καὶ σὺ ἐν γη̨̃ ἀκαθάρτω̨ τελευτήσεις ὁ δὲ Ισραηλ αἰχμάλωτος ἀχθήσεται ἀπὸ τη̃ς γη̃ς αὐτου̃

^8:1 οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἄγγος ἰξευτου̃

^8:2 καὶ εἰ̃πεν τί σὺ βλέπεις Αμως καὶ εἰ̃πα ἄγγος ἰξευτου̃ καὶ εἰ̃πεν κύριος πρός με ἥκει τὸ πέρας ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ οὐκέτι μὴ προσθω̃ του̃ παρελθει̃ν αὐτόν

^8:3 καὶ ὀλολύξει τὰ φατνώματα του̃ ναου̃ ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ λέγει κύριος πολὺς ὁ πεπτωκὼς ἐν παντὶ τόπω̨ ἐπιρρίψω σιωπήν

^8:4 ἀκούσατε δὴ ταυ̃τα οἱ ἐκτρίβοντες εἰς τὸ πρωὶ πένητα καὶ καταδυναστεύοντες πτωχοὺς ἀπὸ τη̃ς γη̃ς

^8:5 οἱ λέγοντες πότε διελεύσεται ὁ μὴν καὶ ἐμπολήσομεν καὶ τὰ σάββατα καὶ ἀνοίξομεν θησαυροὺς του̃ ποιη̃σαι μικρὸν μέτρον καὶ του̃ μεγαλυ̃ναι στάθμια καὶ ποιη̃σαι ζυγὸν ἄδικον

^8:6 του̃ κτα̃σθαι ἐν ἀργυρίω̨ πτωχοὺς καὶ ταπεινὸν ἀντὶ ὑποδημάτων καὶ ἀπὸ παντὸς γενήματος ἐμπορευσόμεθα

^8:7 ὀμνύει κύριος καθ' ὑπερηφανίας Ιακωβ εἰ ἐπιλησθήσεται εἰς νει̃κος πάντα τὰ ἔργα ὑμω̃ν

^8:8 καὶ ἐπὶ τούτοις οὐ ταραχθήσεται ἡ γη̃ καὶ πενθήσει πα̃ς ὁ κατοικω̃ν ἐν αὐτη̨̃ καὶ ἀναβήσεται ὡς ποταμὸς συντέλεια καὶ καταβήσεται ὡς ποταμὸς Αἰγύπτου

^8:9 καὶ ἔσται ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ λέγει κύριος ὁ θεός καὶ δύσεται ὁ ἥλιος μεσημβρίας καὶ συσκοτάσει ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἐν ἡμέρα̨ τὸ φω̃ς

^8:10 καὶ μεταστρέψω τὰς ἑορτὰς ὑμω̃ν εἰς πένθος καὶ πάσας τὰς ὠ̨δὰς ὑμω̃ν εἰς θρη̃νον καὶ ἀναβιβω̃ ἐπὶ πα̃σαν ὀσφὺν σάκκον καὶ ἐπὶ πα̃σαν κεφαλὴν φαλάκρωμα καὶ θήσομαι αὐτὸν ὡς πένθος ἀγαπητου̃ καὶ τοὺς μετ' αὐτου̃ ὡς ἡμέραν ὀδύνης

^8:11 ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται λέγει κύριος καὶ ἐξαποστελω̃ λιμὸν ἐπὶ τὴν γη̃ν οὐ λιμὸν ἄρτου οὐδὲ δίψαν ὕδατος ἀλλὰ λιμὸν του̃ ἀκου̃σαι λόγον κυρίου

^8:12 καὶ σαλευθήσονται ὕδατα ἕως θαλάσσης καὶ ἀπὸ βορρα̃ ἕως ἀνατολω̃ν περιδραμου̃νται ζητου̃ντες τὸν λόγον κυρίου καὶ οὐ μὴ εὕρωσιν

^8:13 ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐκλείψουσιν αἱ παρθένοι αἱ καλαὶ καὶ οἱ νεανίσκοι ἐν δίψει

^8:14 οἱ ὀμνύοντες κατὰ του̃ ἱλασμου̃ Σαμαρείας καὶ οἱ λέγοντες ζη̨̃ ὁ θεός σου Δαν καὶ ζη̨̃ ὁ θεός σου Βηρσαβεε καὶ πεσου̃νται καὶ οὐ μὴ ἀναστω̃σιν ἔτι

^9:1 εἰ̃δον τὸν κύριον ἐφεστω̃τα ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου καὶ εἰ̃πεν πάταξον ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον καὶ σεισθήσεται τὰ πρόπυλα καὶ διάκοψον εἰς κεφαλὰς πάντων καὶ τοὺς καταλοίπους αὐτω̃ν ἐν ῥομφαία̨ ἀποκτενω̃ οὐ μὴ διαφύγη̨ ἐξ αὐτω̃ν φεύγων καὶ οὐ μὴ διασωθη̨̃ ἐξ αὐτω̃ν ἀνασω̨ζόμενος

^9:2 ἐὰν κατορυγω̃σιν εἰς ἅ̨δου ἐκει̃θεν ἡ χείρ μου ἀνασπάσει αὐτούς καὶ ἐὰν ἀναβω̃σιν εἰς τὸν οὐρανόν ἐκει̃θεν κατάξω αὐτούς

^9:3 ἐὰν ἐγκρυβω̃σιν εἰς τὴν κορυφὴν του̃ Καρμήλου ἐκει̃θεν ἐξερευνήσω καὶ λήμψομαι αὐτούς καὶ ἐὰν καταδύσωσιν ἐξ ὀφθαλμω̃ν μου εἰς τὰ βάθη τη̃ς θαλάσσης ἐκει̃ ἐντελου̃μαι τω̨̃ δράκοντι καὶ δήξεται αὐτούς

^9:4 καὶ ἐὰν πορευθω̃σιν ἐν αἰχμαλωσία̨ πρὸ προσώπου τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν ἐκει̃ ἐντελου̃μαι τη̨̃ ῥομφαία̨ καὶ ἀποκτενει̃ αὐτούς καὶ στηριω̃ τοὺς ὀφθαλμούς μου ἐπ' αὐτοὺς εἰς κακὰ καὶ οὐκ εἰς ἀγαθά

^9:5 καὶ κύριος κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὁ ἐφαπτόμενος τη̃ς γη̃ς καὶ σαλεύων αὐτήν καὶ πενθήσουσιν πάντες οἱ κατοικου̃ντες αὐτήν καὶ ἀναβήσεται ὡς ποταμὸς συντέλεια αὐτη̃ς καὶ καταβήσεται ὡς ποταμὸς Αἰγύπτου

^9:6 ὁ οἰκοδομω̃ν εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνάβασιν αὐτου̃ καὶ τὴν ἐπαγγελίαν αὐτου̃ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς θεμελιω̃ν ὁ προσκαλούμενος τὸ ὕδωρ τη̃ς θαλάσσης καὶ ἐκχέων αὐτὸ ἐπὶ πρόσωπον τη̃ς γη̃ς κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτω̨̃

^9:7 οὐχ ὡς υἱοὶ Αἰθιόπων ὑμει̃ς ἐστε ἐμοί υἱοὶ Ισραηλ λέγει κύριος οὐ τὸν Ισραηλ ἀνήγαγον ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου καὶ τοὺς ἀλλοφύλους ἐκ Καππαδοκίας καὶ τοὺς Σύρους ἐκ βόθρου

^9:8 ἰδοὺ οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου του̃ θεου̃ ἐπὶ τὴν βασιλείαν τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν καὶ ἐξαρω̃ αὐτὴν ἀπὸ προσώπου τη̃ς γη̃ς πλὴν ὅτι οὐκ εἰς τέλος ἐξαρω̃ τὸν οἰ̃κον Ιακωβ λέγει κύριος

^9:9 διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐντέλλομαι καὶ λικμιω̃ ἐν πα̃σι τοι̃ς ἔθνεσιν τὸν οἰ̃κον του̃ Ισραηλ ὃν τρόπον λικμα̃ται ἐν τω̨̃ λικμω̨̃ καὶ οὐ μὴ πέση̨ σύντριμμα ἐπὶ τὴν γη̃ν

^9:10 ἐν ῥομφαία̨ τελευτήσουσι πάντες ἁμαρτωλοὶ λαου̃ μου οἱ λέγοντες οὐ μὴ ἐγγίση̨ οὐδ' οὐ μὴ γένηται ἐφ' ἡμα̃ς τὰ κακά

^9:11 ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἀναστήσω τὴν σκηνὴν Δαυιδ τὴν πεπτωκυι̃αν καὶ ἀνοικοδομήσω τὰ πεπτωκότα αὐτη̃ς καὶ τὰ κατεσκαμμένα αὐτη̃ς ἀναστήσω καὶ ἀνοικοδομήσω αὐτὴν καθὼς αἱ ἡμέραι του̃ αἰω̃νος

^9:12 ὅπως ἐκζητήσωσιν οἱ κατάλοιποι τω̃ν ἀνθρώπων καὶ πάντα τὰ ἔθνη ἐφ' οὓς ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτούς λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ ποιω̃ν ταυ̃τα

^9:13 ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται λέγει κύριος καὶ καταλήμψεται ὁ ἀλοητὸς τὸν τρύγητον καὶ περκάσει ἡ σταφυλὴ ἐν τω̨̃ σπόρω̨ καὶ ἀποσταλάξει τὰ ὄρη γλυκασμόν καὶ πάντες οἱ βουνοὶ σύμφυτοι ἔσονται

^9:14 καὶ ἐπιστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν λαου̃ μου Ισραηλ καὶ οἰκοδομήσουσιν πόλεις τὰς ἠφανισμένας καὶ κατοικήσουσιν καὶ καταφυτεύσουσιν ἀμπελω̃νας καὶ πίονται τὸν οἰ̃νον αὐτω̃ν καὶ φυτεύσουσιν κήπους καὶ φάγονται τὸν καρπὸν αὐτω̃ν

^9:15 καὶ καταφυτεύσω αὐτοὺς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς αὐτω̃ν καὶ οὐ μὴ ἐκσπασθω̃σιν οὐκέτι ἀπὸ τη̃ς γη̃ς αὐτω̃ν ἡ̃ς ἔδωκα αὐτοι̃ς λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ

Книго

[X]