LXX: Ps.Sol.

Ψαλμοὶ Σαλωμω̃νος

^1:1 ἐβόησα πρὸς κύριον ἐν τω̨̃ θλίβεσθαί με εἰς τέλος πρὸς τὸν θεὸν ἐν τω̨̃ ἐπιθέσθαι ἁμαρτωλούς

^1:2 ἐξάπινα ἠκούσθη κραυγὴ πολέμου ἐνώπιόν μου εἰ̃πα ἐπακούσεταί μου ὅτι ἐπλήσθην δικαιοσύνης

^1:3 ἐλογισάμην ἐν καρδία̨ μου ὅτι ἐπλήσθην δικαιοσύνης ἐν τω̨̃ εὐθηνη̃σαί με καὶ πολλὴν γενέσθαι ἐν τέκνοις

^1:4 ὁ πλου̃τος αὐτω̃ν διεδόθη εἰς πα̃σαν τὴν γη̃ν καὶ ἡ δόξα αὐτω̃ν ἕως ἐσχάτου τη̃ς γη̃ς

^1:5 ὑψώθησαν ἕως τω̃ν ἄστρων εἰ̃παν οὐ μὴ πέσωσιν

^1:6 καὶ ἐξύβρισαν ἐν τοι̃ς ἀγαθοι̃ς αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἤνεγκαν

^1:7 αἱ ἁμαρτίαι αὐτω̃ν ἐν ἀποκρύφοις καὶ ἐγὼ οὐκ ἤ̨δειν

^1:8 αἱ ἀνομίαι αὐτω̃ν ὑπὲρ τὰ πρὸ αὐτω̃ν ἔθνη ἐβεβήλωσαν τὰ ἅγια κυρίου ἐν βεβηλώσει

ψαλμὸς τω̨̃ Σαλωμων περὶ Ιερουσαλημ

^2:1 ἐν τω̨̃ ὑπερηφανεύεσθαι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐν κριω̨̃ κατέβαλε τείχη ὀχυρά καὶ οὐκ ἐκώλυσας

^2:2 ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου ἔθνη ἀλλότρια κατεπατου̃σαν ἐν ὑποδήμασιν αὐτω̃ν ἐν ὑπερηφανία̨

^2:3 ἀνθ' ὡ̃ν οἱ υἱοὶ Ιερουσαλημ ἐμίαναν τὰ ἅγια κυρίου ἐβεβηλου̃σαν τὰ δω̃ρα του̃ θεου̃ ἐν ἀνομίαις

^2:4 ἕνεκεν τούτων εἰ̃πεν ἀπορρίψατε αὐτὰ μακρὰν ἀπ' ἐμου̃ οὐκ εὐδοκω̃ ἐν αὐτοι̃ς

^2:5 τὸ κάλλος τη̃ς δόξης αὐτη̃ς ἐξουθενώθη ἐνώπιον του̃ θεου̃ ἠτιμώθη ἕως εἰς τέλος

^2:6 οἱ υἱοὶ καὶ αἱ θυγατέρες ἐν αἰχμαλωσία̨ πονηρα̨̃ ἐν σφραγι̃δι ὁ τράχηλος αὐτω̃ν ἐν ἐπισήμω̨ ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν

^2:7 κατὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν ἐποίησεν αὐτοι̃ς ὅτι ἐγκατέλιπεν αὐτοὺς εἰς χει̃ρας κατισχυόντων

^2:8 ἀπέστρεψεν γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτου̃ ἀπὸ ἐλέους αὐτω̃ν νέον καὶ πρεσβύτην καὶ τέκνα αὐτω̃ν εἰς ἅπαξ ὅτι πονηρὰ ἐποίησαν εἰς ἅπαξ του̃ μὴ ἀκούειν

^2:9 καὶ ὁ οὐρανὸς ἐβαρυθύμησεν καὶ ἡ γη̃ ἐβδελύξατο αὐτούς ὅτι οὐκ ἐποίησε πα̃ς ἄνθρωπος ἐπ' αὐτη̃ς ὅσα ἐποίησαν

^2:10 καὶ γνώσεται ἡ γη̃ τὰ κρίματά σου πάντα τὰ δίκαια ὁ θεός

^2:11 ἔστησαν τοὺς υἱοὺς Ιερουσαλημ εἰς ἐμπαιγμὸν ἀντὶ πορνω̃ν ἐν αὐτη̨̃ πα̃ς ὁ παραπορευόμενος εἰσεπορεύετο κατέναντι του̃ ἡλίου

^2:12 ἐνέπαιζον ται̃ς ἀνομίαις αὐτω̃ν καθὰ ἐποίουν αὐτοί ἀπέναντι του̃ ἡλίου παρεδειγμάτισαν ἀδικίας αὐτω̃ν

^2:13 καὶ θυγατέρες Ιερουσαλημ βέβηλοι κατὰ τὸ κρίμα σου ἀνθ' ὡ̃ν αὐταὶ ἐμιαίωσαν αὑτὰς ἐν φυρμω̨̃ ἀναμείξεως

^2:14 τὴν κοιλίαν μου καὶ τὰ σπλάγχνα μου πονω̃ ἐπὶ τούτοις

^2:15 ἐγὼ δικαιώσω σε ὁ θεός ἐν εὐθύτητι καρδίας ὅτι ἐν τοι̃ς κρίμασίν σου ἡ δικαιοσύνη σου ὁ θεός

^2:16 ὅτι ἀπέδωκας τοι̃ς ἁμαρτωλοι̃ς κατὰ τὰ ἔργα αὐτω̃ν καὶ κατὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν τὰς πονηρὰς σφόδρα

^2:17 ἀνεκάλυψας τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν ἵνα φανη̨̃ τὸ κρίμα σου ἐξήλειψας τὸ μνημόσυνον αὐτω̃ν ἀπὸ τη̃ς γη̃ς

^2:18 ὁ θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ οὐ θαυμάσει πρόσωπον

^2:19 ὠνείδισαν γὰρ ἔθνη Ιερουσαλημ ἐν καταπατήσει κατεσπάσθη τὸ κάλλος αὐτη̃ς ἀπὸ θρόνου δόξης

^2:20 περιεζώσατο σάκκον ἀντὶ ἐνδύματος εὐπρεπείας σχοινίον περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτη̃ς ἀντὶ στεφάνου

^2:21 περιείλατο μίτραν δόξης ἣν περιέθηκεν αὐτη̨̃ ὁ θεός ἐν ἀτιμία̨ τὸ κάλλος αὐτη̃ς ἀπερρίφη ἐπὶ τὴν γη̃ν

^2:22 καὶ ἐγὼ εἰ̃δον καὶ ἐδεήθην του̃ προσώπου κυρίου καὶ εἰ̃πον ἱκάνωσον κύριε του̃ βαρύνεσθαι χει̃ρά σου ἐπὶ Ιερουσαλημ ἐν ἐπαγωγη̨̃ ἐθνω̃ν

^2:23 ὅτι ἐνέπαιξαν καὶ οὐκ ἐφείσαντο ἐν ὀργη̨̃ καὶ θυμω̨̃ μετὰ μηνίσεως καὶ συντελεσθήσονται ἐὰν μὴ σύ κύριε ἐπιτιμήση̨ς αὐτοι̃ς ἐν ὀργη̨̃ σου

^2:24 ὅτι οὐκ ἐν ζήλει ἐποίησαν ἀλλ' ἐν ἐπιθυμία̨ ψυχη̃ς ἐκχέαι τὴν ὀργὴν αὐτω̃ν εἰς ἡμα̃ς ἐν ἁρπάγματι

^2:25 μὴ χρονίση̨ς ὁ θεός του̃ ἀποδου̃ναι αὐτοι̃ς εἰς κεφαλάς του̃ εἰπει̃ν τὴν ὑπερηφανίαν του̃ δράκοντος ἐν ἀτιμία̨

^2:26 καὶ οὐκ ἐχρόνισα ἕως ἔδειξέν μοι ὁ θεὸς τὴν ὕβριν αὐτου̃ ἐκκεκεντημένον ἐπὶ τω̃ν ὀρέων Αἰγύπτου ὑπὲρ ἐλάχιστον ἐξουδενωμένον ἐπὶ γη̃ς καὶ θαλάσσης

^2:27 τὸ σω̃μα αὐτου̃ διαφερόμενον ἐπὶ κυμάτων ἐν ὕβρει πολλη̨̃ καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ θάπτων ὅτι ἐξουθένωσεν αὐτὸν ἐν ἀτιμία̨

^2:28 οὐκ ἐλογίσατο ὅτι ἄνθρωπός ἐστιν καὶ τὸ ὕστερον οὐκ ἐλογίσατο

^2:29 εἰ̃πεν ἐγὼ κύριος γη̃ς καὶ θαλάσσης ἔσομαι καὶ οὐκ ἐπέγνω ὅτι ὁ θεὸς μέγας κραταιὸς ἐν ἰσχύι αὐτου̃ τη̨̃ μεγάλη̨

^2:30 αὐτὸς βασιλεὺς ἐπὶ τω̃ν οὐρανω̃ν καὶ κρίνων βασιλει̃ς καὶ ἀρχάς

^2:31 ὁ ἀνιστω̃ν ἐμὲ εἰς δόξαν καὶ κοιμίζων ὑπερηφάνους εἰς ἀπώλειαν αἰω̃νος ἐν ἀτιμία̨ ὅτι οὐκ ἔγνωσαν αὐτόν

^2:32 καὶ νυ̃ν ἴδετε οἱ μεγιστα̃νες τη̃ς γη̃ς τὸ κρίμα του̃ κυρίου ὅτι μέγας βασιλεὺς καὶ δίκαιος κρίνων τὴν ὑπ' οὐρανόν

^2:33 εὐλογει̃τε τὸν θεόν οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον ἐν ἐπιστήμη̨ ὅτι τὸ ἔλεος κυρίου ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτὸν μετὰ κρίματος

^2:34 του̃ διαστει̃λαι ἀνὰ μέσον δικαίου καὶ ἁμαρτωλου̃ ἀποδου̃ναι ἁμαρτωλοι̃ς εἰς τὸν αἰω̃να κατὰ τὰ ἔργα αὐτω̃ν

^2:35 καὶ ἐλεη̃σαι δίκαιον ἀπὸ ταπεινώσεως ἁμαρτωλου̃ καὶ ἀποδου̃ναι ἁμαρτωλω̨̃ ἀνθ' ὡ̃ν ἐποίησεν δικαίω̨

^2:36 ὅτι χρηστὸς ὁ κύριος τοι̃ς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ὑπομονη̨̃ ποιη̃σαι κατὰ τὸ ἔλεος αὐτου̃ τοι̃ς ὁσίοις αὐτου̃ παρεστάναι διὰ παντὸς ἐνώπιον αὐτου̃ ἐν ἰσχύι

^2:37 εὐλογητὸς κύριος εἰς τὸν αἰω̃να ἐνώπιον δούλων αὐτου̃

ψαλμὸς τω̨̃ Σαλωμων περὶ δικαίων

^3:1 ἵνα τί ὑπνοι̃ς ψυχή καὶ οὐκ εὐλογει̃ς τὸν κύριον ὕμνον καινὸν ψάλατε τω̨̃ θεω̨̃ τω̨̃ αἰνετω̨̃

^3:2 ψάλλε καὶ γρηγόρησον ἐπὶ τὴν γρηγόρησιν αὐτου̃ ὅτι ἀγαθὸς ψαλμὸς τω̨̃ θεω̨̃ ἐξ ἀγαθη̃ς καρδίας

^3:3 δίκαιοι μνημονεύουσιν διὰ παντὸς του̃ κυρίου ἐν ἐξομολογήσει καὶ δικαιώσει τὰ κρίματα κυρίου

^3:4 οὐκ ὀλιγωρήσει δίκαιος παιδευόμενος ὑπὸ κυρίου ἡ εὐδοκία αὐτου̃ διὰ παντὸς ἔναντι κυρίου

^3:5 προσέκοψεν ὁ δίκαιος καὶ ἐδικαίωσεν τὸν κύριον ἔπεσεν καὶ ἀποβλέπει τί ποιήσει αὐτω̨̃ ὁ θεός ἀποσκοπεύει ὅθεν ἥξει σωτηρία αὐτου̃

^3:6 ἀλήθεια τω̃ν δικαίων παρὰ θεου̃ σωτη̃ρος αὐτω̃ν οὐκ αὐλίζεται ἐν οἴκω̨ δικαίου ἁμαρτία ἐφ' ἁμαρτίαν

^3:7 ἐπισκέπτεται διὰ παντὸς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ ὁ δίκαιος του̃ ἐξα̃ραι ἀδικίαν ἐν παραπτώματι αὐτου̃

^3:8 ἐξιλάσατο περὶ ἀγνοίας ἐν νηστεία̨ καὶ ταπεινώσει ψυχη̃ς αὐτου̃ καὶ ὁ κύριος καθαρίζει πα̃ν ἄνδρα ὅσιον καὶ τὸν οἰ̃κον αὐτου̃

^3:9 προσέκοψεν ἁμαρτωλὸς καὶ καταρα̃ται ζωὴν αὐτου̃ τὴν ἡμέραν γενέσεως αὐτου̃ καὶ ὠδι̃νας μητρός

^3:10 προσέθηκεν ἁμαρτίας ἐφ' ἁμαρτίας τη̨̃ ζωη̨̃ αὐτου̃ ἔπεσεν ὅτι πονηρὸν τὸ πτω̃μα αὐτου̃ καὶ οὐκ ἀναστήσεται

^3:11 ἡ ἀπώλεια του̃ ἁμαρτωλου̃ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ οὐ μνησθήσεται ὅταν ἐπισκέπτηται δικαίους

^3:12 αὕτη ἡ μερὶς τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να οἱ δὲ φοβούμενοι τὸν κύριον ἀναστήσονται εἰς ζωὴν αἰώνιον καὶ ἡ ζωὴ αὐτω̃ν ἐν φωτὶ κυρίου καὶ οὐκ ἐκλείψει ἔτι

διαλογὴ του̃ Σαλωμων τοι̃ς ἀνθρωπαρέσκοις

^4:1 ἵνα τί σύ βέβηλε κάθησαι ἐν συνεδρίω̨ ὁσίων καὶ ἡ καρδία σου μακρὰν ἀφέστηκεν ἀπὸ του̃ κυρίου ἐν παρανομίαις παροργίζων τὸν θεὸν Ισραηλ

^4:2 περισσὸς ἐν λόγοις περισσὸς ἐν σημειώσει ὑπὲρ πάντας ὁ σκληρὸς ἐν λόγοις κατακρι̃ναι ἁμαρτωλοὺς ἐν κρίσει

^4:3 καὶ ἡ χεὶρ αὐτου̃ ἐν πρώτοις ἐπ' αὐτὸν ὡς ἐν ζήλει καὶ αὐτὸς ἔνοχος ἐν ποικιλία̨ ἁμαρτιω̃ν καὶ ἐν ἀκρασίαις

^4:4 οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃ ἐπὶ πα̃σαν γυναι̃κα ἄνευ διαστολη̃ς ἡ γλω̃σσα αὐτου̃ ψευδὴς ἐν συναλλάγματι μεθ' ὅρκου

^4:5 ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἀποκρύφοις ἁμαρτάνει ὡς οὐχ ὁρώμενος ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃ λαλει̃ πάση̨ γυναικὶ ἐν συνταγη̨̃ κακίας ταχὺς εἰσόδω̨ εἰς πα̃σαν οἰκίαν ἐν ἱλαρότητι ὡς ἄκακος

^4:6 ἐξάραι ὁ θεὸς τοὺς ἐν ὑποκρίσει ζω̃ντας μετὰ ὁσίων ἐν φθορα̨̃ σαρκὸς αὐτου̃ καὶ πενία̨ τὴν ζωὴν αὐτου̃

^4:7 ἀνακαλύψαι ὁ θεὸς τὰ ἔργα ἀνθρώπων ἀνθρωπαρέσκων ἐν καταγέλωτι καὶ μυκτηρισμω̨̃ τὰ ἔργα αὐτου̃

^4:8 καὶ δικαιώσαισαν ὅσιοι τὸ κρίμα του̃ θεου̃ αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ ἐξαίρεσθαι ἁμαρτωλοὺς ἀπὸ προσώπου δικαίου ἀνθρωπάρεσκον λαλου̃ντα νόμον μετὰ δόλου

^4:9 καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτω̃ν ἐπ' οἰ̃κον ἀνδρὸς ἐν εὐσταθεία̨ ὡς ὄφις διαλυ̃σαι σοφίαν ἀλλήλων ἐν λόγοις παρανόμων

^4:10 οἱ λόγοι αὐτου̃ παραλογισμοὶ εἰς πρα̃ξιν ἐπιθυμίας ἀδίκου οὐκ ἀπέστη ἕως ἐνίκησεν σκορπίσαι ὡς ἐν ὀρφανία̨

^4:11 καὶ ἠρήμωσεν οἰ̃κον ἕνεκεν ἐπιθυμίας παρανόμου παρελογίσατο ἐν λόγοις ὅτι οὐκ ἔστιν ὁρω̃ν καὶ κρίνων

^4:12 ἐπλήσθη ἐν παρανομία̨ ἐν ταύτη̨ καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃ ἐπ' οἰ̃κον ἕτερον ὀλεθρευ̃σαι ἐν λόγοις ἀναπτερώσεως

^4:13 οὐκ ἐμπίπλαται ἡ ψυχὴ αὐτου̃ ὡς ἅ̨δης ἐν πα̃σι τούτοις

^4:14 γένοιτο κύριε ἡ μερὶς αὐτου̃ ἐν ἀτιμία̨ ἐνώπιόν σου ἡ ἔξοδος αὐτου̃ ἐν στεναγμοι̃ς καὶ ἡ εἴσοδος αὐτου̃ ἐν ἀρα̨̃

^4:15 ἐν ὀδύναις καὶ πενία̨ καὶ ἀπορία̨ ἡ ζωὴ αὐτου̃ κύριε ὁ ὕπνος αὐτου̃ ἐν λύπαις καὶ ἡ ἐξέγερσις αὐτου̃ ἐν ἀπορίαις

^4:16 ἀφαιρεθείη ὕπνος ἀπὸ κροτάφων αὐτου̃ ἐν νυκτί ἀποπέσοι ἀπὸ παντὸς ἔργου χειρω̃ν αὐτου̃ ἐν ἀτιμία̨

^4:17 κενὸς χερσὶν αὐτου̃ εἰσέλθοι εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἐλλιπὴς ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ ἀπὸ παντός οὑ̃ ἐμπλήσει ψυχὴν αὐτου̃

^4:18 ἐν μονώσει ἀτεκνίας τὸ γη̃ρας αὐτου̃ εἰς ἀνάλημψιν

^4:19 σκορπισθείησαν σάρκες ἀνθρωπαρέσκων ὑπὸ θηρίων καὶ ὀστα̃ παρανόμων κατέναντι του̃ ἡλίου ἐν ἀτιμία̨

^4:20 ὀφθαλμοὺς ἐκκόψαισαν κόρακες ὑποκρινομένων ὅτι ἠρήμωσαν οἴκους πολλοὺς ἀνθρώπων ἐν ἀτιμία̨ καὶ ἐσκόρπισαν ἐν ἐπιθυμία̨

^4:21 καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν θεου̃ καὶ οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν θεὸν ἐν ἅπασι τούτοις καὶ παρώργισαν τὸν θεὸν καὶ παρώξυναν

^4:22 ἐξάραι αὐτοὺς ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ὅτι ψυχὰς ἀκάκων παραλογισμω̨̃ ὑπεκρίνοντο

^4:23 μακάριοι οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον ἐν ἀκακία̨ αὐτω̃ν ὁ κύριος ῥύσεται αὐτοὺς ἀπὸ ἀνθρώπων δολίων καὶ ἁμαρτωλω̃ν καὶ ῥύσεται ἡμα̃ς ἀπὸ παντὸς σκανδάλου παρανόμου

^4:24 ἐξάραι ὁ θεὸς τοὺς ποιου̃ντας ἐν ὑπερηφανία̨ πα̃σαν ἀδικίαν ὅτι κριτὴς μέγας καὶ κραταιὸς κύριος ὁ θεὸς ἡμω̃ν ἐν δικαιοσύνη̨

^4:25 γένοιτο κύριε τὸ ἔλεός σου ἐπὶ πάντας τοὺς ἀγαπω̃ντάς σε

ψαλμὸς τω̨̃ Σαλωμων

^5:1 κύριε ὁ θεός αἰνέσω τω̨̃ ὀνόματί σου ἐν ἀγαλλιάσει ἐν μέσω̨ ἐπισταμένων τὰ κρίματά σου τὰ δίκαια

^5:2 ὅτι σὺ χρηστὸς καὶ ἐλεήμων ἡ καταφυγὴ του̃ πτωχου̃ ἐν τω̨̃ κεκραγέναι με πρὸς σὲ μὴ παρασιωπήση̨ς ἀπ' ἐμου̃

^5:3 οὐ γὰρ λήψεταί τις σκυ̃λα παρὰ ἀνδρὸς δυνατου̃ καὶ τίς λήψεται ἀπὸ πάντων ὡ̃ν ἐποίησας ἐὰν μὴ σὺ δω̨̃ς

^5:4 ὅτι ἄνθρωπος καὶ ἡ μερὶς αὐτου̃ παρὰ σου̃ ἐν σταθμω̨̃ οὐ προσθήσει του̃ πλεονάσαι παρὰ τὸ κρίμα σου ὁ θεός

^5:5 ἐν τω̨̃ θλίβεσθαι ἡμα̃ς ἐπικαλεσόμεθά σε εἰς βοήθειαν καὶ σὺ οὐκ ἀποστρέψη̨ τὴν δέησιν ἡμω̃ν ὅτι σὺ ὁ θεὸς ἡμω̃ν εἰ̃

^5:6 μὴ βαρύνη̨ς τὴν χει̃ρά σου ἐφ' ἡμα̃ς ἵνα μὴ δι' ἀνάγκην ἁμάρτωμεν

^5:7 καὶ ἐὰν μὴ ἐπιστρέψη̨ς ἡμα̃ς οὐκ ἀφεξόμεθα ἀλλ' ἐπὶ σὲ ἥξομεν

^5:8 ἐὰν γὰρ πεινάσω πρὸς σὲ κεκράξομαι ὁ θεός καὶ σὺ δώσεις μοι

^5:9 τὰ πετεινὰ καὶ τοὺς ἰχθύας σὺ τρέφεις ἐν τω̨̃ διδόναι σε ὑετὸν ἐρήμοις εἰς ἀνατολὴν χλόης

^5:10 ἡτοίμασας χορτάσματα ἐν ἐρήμω̨ παντὶ ζω̃ντι καὶ ἐὰν πεινάσωσιν πρὸς σὲ ἀρου̃σιν πρόσωπον αὐτω̃ν

^5:11 τοὺς βασιλει̃ς καὶ ἄρχοντας καὶ λαοὺς σὺ τρέφεις ὁ θεός καὶ πτωχου̃ καὶ πένητος ἡ ἐλπὶς τίς ἐστιν εἰ μὴ σύ κύριε

^5:12 καὶ σὺ ἐπακούση̨ ὅτι τίς χρηστὸς καὶ ἐπιεικὴς ἀλλ' ἢ σὺ εὐφρα̃ναι ψυχὴν ταπεινου̃ ἐν τω̨̃ ἀνοι̃ξαι χει̃ρά σου ἐν ἐλέει

^5:13 ἡ χρηστότης ἀνθρώπου ἐν φειδοι̃ καὶ ἡ αὔριον καὶ ἐὰν δευτερώση̨ ἄνευ γογγυσμου̃ καὶ του̃το θαυμάσειας

^5:14 τὸ δὲ δόμα σου πολὺ μετὰ χρηστότητος καὶ πλούσιον καὶ οὑ̃ ἐστιν ἡ ἐλπὶς ἐπὶ σέ οὐ φείσεται ἐν δόματι

^5:15 ἐπὶ πα̃σαν τὴν γη̃ν τὸ ἔλεός σου κύριε ἐν χρηστότητι

^5:16 μακάριος οὑ̃ μνημονεύει ὁ θεὸς ἐν συμμετρία̨ αὐταρκείας ἐὰν ὑπερπλεονάση̨ ὁ ἄνθρωπος ἐξαμαρτάνει

^5:17 ἱκανὸν τὸ μέτριον ἐν δικαιοσύνη̨ καὶ ἐν τούτω̨ ἡ εὐλογία κυρίου εἰς πλησμονὴν ἐν δικαιοσύνη̨

^5:18 εὐφρανθείησαν οἱ φοβούμενοι κύριον ἐν ἀγαθοι̃ς καὶ ἡ χρηστότης σου ἐπὶ Ισραηλ ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ σου

^5:19 εὐλογημένη ἡ δόξα κυρίου ὅτι αὐτὸς βασιλεὺς ἡμω̃ν

ἐν ἐλπίδι τω̨̃ Σαλωμων

^6:1 μακάριος ἀνήρ οὑ̃ ἡ καρδία αὐτου̃ ἑτοίμη ἐπικαλέσασθαι τὸ ὄνομα κυρίου ἐν τω̨̃ μνημονεύειν αὐτὸν τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται

^6:2 αἱ ὁδοὶ αὐτου̃ κατευθύνονται ὑπὸ κυρίου καὶ πεφυλαγμένα ἔργα χειρω̃ν αὐτου̃ ὑπὸ κυρίου θεου̃ αὐτου̃

^6:3 ἀπὸ ὁράσεως πονηρω̃ν ἐνυπνίων αὐτου̃ οὐ ταραχθήσεται ἡ ψυχὴ αὐτου̃ ἐν διαβάσει ποταμω̃ν καὶ σάλω̨ θαλασσω̃ν οὐ πτοηθήσεται

^6:4 ἐξανέστη ἐξ ὕπνου αὐτου̃ καὶ ηὐλόγησεν τω̨̃ ὀνόματι κυρίου ἐπ' εὐσταθεία̨ καρδίας αὐτου̃ ἐξύμνησεν τω̨̃ ὀνόματι του̃ θεου̃ αὐτου̃

^6:5 καὶ ἐδεήθη του̃ προσώπου κυρίου περὶ παντὸς του̃ οἴκου αὐτου̃ καὶ κύριος εἰσήκουσεν προσευχὴν παντὸς ἐν φόβω̨ θεου̃

^6:6 καὶ πα̃ν αἴτημα ψυχη̃ς ἐλπιζούσης πρὸς αὐτὸν ἐπιτελει̃ ὁ κύριος εὐλογητὸς κύριος ὁ ποιω̃ν ἔλεος τοι̃ς ἀγαπω̃σιν αὐτὸν ἐν ἀληθεία̨

τω̨̃ Σαλωμων ἐπιστροφη̃ς

^7:1 μὴ ἀποσκηνώση̨ς ἀφ' ἡμω̃ν ὁ θεός ἵνα μὴ ἐπιθω̃νται ἡμι̃ν οἳ ἐμίσησαν ἡμα̃ς δωρεάν

^7:2 ὅτι ἀπώσω αὐτούς ὁ θεός μὴ πατησάτω ὁ ποὺς αὐτω̃ν κληρονομίαν ἁγιάσματός σου

^7:3 σὺ ἐν θελήματί σου παίδευσον ἡμα̃ς καὶ μὴ δω̨̃ς ἔθνεσιν

^7:4 ἐὰν γὰρ ἀποστείλη̨ς θάνατον σὺ ἐντελη̨̃ αὐτω̨̃ περὶ ἡμω̃ν

^7:5 ὅτι σὺ ἐλεήμων καὶ οὐκ ὀργισθήση̨ του̃ συντελέσαι ἡμα̃ς

^7:6 ἐν τω̨̃ κατασκηνου̃ν τὸ ὄνομά σου ἐν μέσω̨ ἡμω̃ν ἐλεηθησόμεθα καὶ οὐκ ἰσχύσει πρὸς ἡμα̃ς ἔθνος

^7:7 ὅτι σὺ ὑπερασπιστὴς ἡμω̃ν καὶ ἡμει̃ς ἐπικαλεσόμεθά σε καὶ σὺ ἐπακούση̨ ἡμω̃ν

^7:8 ὅτι σὺ οἰκτιρήσεις τὸ γένος Ισραηλ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ οὐκ ἀπώση̨

^7:9 καὶ ἡμει̃ς ὑπὸ ζυγόν σου τὸν αἰω̃να καὶ μάστιγα παιδείας σου

^7:10 κατευθυνει̃ς ἡμα̃ς ἐν καιρω̨̃ ἀντιλήψεώς σου του̃ ἐλεη̃σαι τὸν οἰ̃κον Ιακωβ εἰς ἡμέραν ἐν ἡ̨̃ ἐπηγγείλω αὐτοι̃ς

τω̨̃ Σαλωμων εἰς νει̃κος

^8:1 θλι̃ψιν καὶ φωνὴν πολέμου ἤκουσεν τὸ οὐ̃ς μου φωνὴν σάλπιγγος ἠχούσης σφαγὴν καὶ ὄλεθρον

^8:2 φωνὴ λαου̃ πολλου̃ ὡς ἀνέμου πολλου̃ σφόδρα ὡς καταιγὶς πυρὸς πολλου̃ φερομένου δι' ἐρήμου

^8:3 καὶ εἰ̃πα ἐν τη̨̃ καρδία̨ μου που̃ ἄρα κρινει̃ αὐτὸν ὁ θεός

^8:4 φωνὴν ἤκουσα εἰς Ιερουσαλημ πόλιν ἁγιάσματος

^8:5 συνετρίβη ἡ ὀσφύς μου ἀπὸ ἀκοη̃ς παρελύθη γόνατά μου ἐφοβήθη ἡ καρδία μου ἐταράχθη τὰ ὀστα̃ μου ὡς λίνον

^8:6 εἰ̃πα κατευθυνου̃σιν ὁδοὺς αὐτω̃ν ἐν δικαιοσύνη̨

^8:7 ἀνελογισάμην τὰ κρίματα του̃ θεου̃ ἀπὸ κτίσεως οὐρανου̃ καὶ γη̃ς ἐδικαίωσα τὸν θεὸν ἐν τοι̃ς κρίμασιν αὐτου̃ τοι̃ς ἀπ' αἰω̃νος

^8:8 ἀνεκάλυψεν ὁ θεὸς τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν ἐναντίον του̃ ἡλίου ἔγνω πα̃σα ἡ γη̃ τὰ κρίματα του̃ θεου̃ τὰ δίκαια

^8:9 ἐν καταγαίοις κρυφίοις αἱ παρανομίαι αὐτω̃ν ἐν παροργισμω̨̃ υἱὸς μετὰ μητρὸς καὶ πατὴρ μετὰ θυγατρὸς συνεφύροντο

^8:10 ἐμοιχω̃ντο ἕκαστος τὴν γυναι̃κα του̃ πλησίον αὐτου̃ συνέθεντο αὑτοι̃ς συνθήκας μετὰ ὅρκου περὶ τούτων

^8:11 τὰ ἅγια του̃ θεου̃ διηρπάζοσαν ὡς μὴ ὄντος κληρονόμου λυτρουμένου

^8:12 ἐπατου̃σαν τὸ θυσιαστήριον κυρίου ἀπὸ πάσης ἀκαθαρσίας καὶ ἐν ἀφέδρω̨ αἵματος ἐμίαναν τὰς θυσίας ὡς κρέα βέβηλα

^8:13 οὐ παρέλιπον ἁμαρτίαν ἣν οὐκ ἐποίησαν ὑπὲρ τὰ ἔθνη

^8:14 διὰ του̃το ἐκέρασεν αὐτοι̃ς ὁ θεὸς πνευ̃μα πλανήσεως ἐπότισεν αὐτοὺς ποτήριον οἴνου ἀκράτου εἰς μέθην

^8:15 ἤγαγεν τὸν ἀπ' ἐσχάτου τη̃ς γη̃ς τὸν παίοντα κραταιω̃ς ἔκρινεν τὸν πόλεμον ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ τὴν γη̃ν αὐτη̃ς

^8:16 ἀπήντησαν αὐτω̨̃ οἱ ἄρχοντες τη̃ς γη̃ς μετὰ χαρα̃ς εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἐπευκτὴ ἡ ὁδός σου δευ̃τε εἰσέλθατε μετ' εἰρήνης

^8:17 ὡμάλισαν ὁδοὺς τραχείας ἀπὸ εἰσόδου αὐτου̃ ἤνοιξαν πύλας ἐπὶ Ιερουσαλημ ἐστεφάνωσαν τείχη αὐτη̃ς

^8:18 εἰση̃λθεν ὡς πατὴρ εἰς οἰ̃κον υἱω̃ν αὐτου̃ μετ' εἰρήνης ἔστησεν τοὺς πόδας αὐτου̃ μετὰ ἀσφαλείας πολλη̃ς

^8:19 κατελάβετο τὰς πυργοβάρεις αὐτη̃ς καὶ τὸ τει̃χος Ιερουσαλημ ὅτι ὁ θεὸς ἤγαγεν αὐτὸν μετὰ ἀσφαλείας ἐν τη̨̃ πλανήσει αὐτω̃ν

^8:20 ἀπώλεσεν ἄρχοντας αὐτω̃ν καὶ πα̃ν σοφὸν ἐν βουλη̨̃ ἐξέχεεν τὸ αἱ̃μα τω̃ν οἰκούντων Ιερουσαλημ ὡς ὕδωρ ἀκαθαρσίας

^8:21 ἀπήγαγεν τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας αὐτω̃ν ἃ ἐγέννησαν ἐν βεβηλώσει

^8:22 ἐποίησαν κατὰ τὰς ἀκαθαρσίας αὐτω̃ν καθὼς οἱ πατέρες αὐτω̃ν ἐμίαναν Ιερουσαλημ καὶ τὰ ἡγιασμένα τω̨̃ ὀνόματι του̃ θεου̃

^8:23 ἐδικαιώθη ὁ θεὸς ἐν τοι̃ς κρίμασιν αὐτου̃ ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν τη̃ς γη̃ς καὶ οἱ ὅσιοι του̃ θεου̃ ὡς ἀρνία ἐν ἀκακία̨ ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^8:24 αἰνετὸς κύριος ὁ κρίνων πα̃σαν τὴν γη̃ν ἐν δικαιοσύνη̨ αὐτου̃

^8:25 ἰδοὺ δή ὁ θεός ἔδειξας ἡμι̃ν τὸ κρίμα σου ἐν τη̨̃ δικαιοσύνη̨ σου εἴδοσαν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμω̃ν τὰ κρίματά σου ὁ θεός

^8:26 ἐδικαιώσαμεν τὸ ὄνομά σου τὸ ἔντιμον εἰς αἰω̃νας ὅτι σὺ ὁ θεὸς τη̃ς δικαιοσύνης κρίνων τὸν Ισραηλ ἐν παιδεία̨

^8:27 ἐπίστρεψον ὁ θεός τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμα̃ς καὶ οἰκτίρησον ἡμα̃ς

^8:28 συνάγαγε τὴν διασπορὰν Ισραηλ μετὰ ἐλέους καὶ χρηστότητος ὅτι ἡ πίστις σου μεθ' ἡμω̃ν

^8:29 καὶ ἡμει̃ς ἐσκληρύναμεν τὸν τράχηλον ἡμω̃ν καὶ σὺ παιδευτὴς ἡμω̃ν εἰ̃

^8:30 μὴ ὑπερίδη̨ς ἡμα̃ς ὁ θεὸς ἡμω̃ν ἵνα μὴ καταπίωσιν ἡμα̃ς ἔθνη ὡς μὴ ὄντος λυτρουμένου

^8:31 καὶ σὺ ὁ θεὸς ἡμω̃ν ἀπ' ἀρχη̃ς καὶ ἐπὶ σὲ ἡ ἐλπὶς ἡμω̃ν κύριε

^8:32 καὶ ἡμει̃ς οὐκ ἀφεξόμεθά σου ὅτι χρηστὰ τὰ κρίματά σου ἐφ' ἡμα̃ς

^8:33 ἡμι̃ν καὶ τοι̃ς τέκνοις ἡμω̃ν ἡ εὐδοκία εἰς τὸν αἰω̃να κύριε σωτὴρ ἡμω̃ν οὐ σαλευθησόμεθα ἔτι τὸν αἰω̃να χρόνον

^8:34 αἰνετὸς κύριος ἐν τοι̃ς κρίμασιν αὐτου̃ ἐν στόματι ὁσίων καὶ εὐλογημένος Ισραηλ ὑπὸ κυρίου εἰς τὸν αἰω̃να

τω̨̃ Σαλωμων εἰς ἔλεγχον

^9:1 ἐν τω̨̃ ἀπαχθη̃ναι Ισραηλ ἐν ἀποικεσία̨ εἰς γη̃ν ἀλλοτρίαν ἐν τω̨̃ ἀποστη̃ναι αὐτοὺς ἀπὸ κυρίου του̃ λυτρωσαμένου αὐτοὺς ἀπερρίφησαν ἀπὸ κληρονομίας ἡ̃ς ἔδωκεν αὐτοι̃ς κύριος

^9:2 ἐν παντὶ ἔθνει ἡ διασπορὰ του̃ Ισραηλ κατὰ τὸ ῥη̃μα του̃ θεου̃ ἵνα δικαιωθη̨̃ς ὁ θεός ἐν τη̨̃ δικαιοσύνη̨ σου ἐν ται̃ς ἀνομίαις ἡμω̃ν ὅτι σὺ κριτὴς δίκαιος ἐπὶ πάντας τοὺς λαοὺς τη̃ς γη̃ς

^9:3 οὐ γὰρ κρυβήσεται ἀπὸ τη̃ς γνώσεώς σου πα̃ς ποιω̃ν ἄδικα καὶ αἱ δικαιοσύναι τω̃ν ὁσίων σου ἐνώπιόν σου κύριε καὶ που̃ κρυβήσεται ἄνθρωπος ἀπὸ τη̃ς γνώσεώς σου ὁ θεός

^9:4 τὰ ἔργα ἡμω̃ν ἐν ἐκλογη̨̃ καὶ ἐξουσία̨ τη̃ς ψυχη̃ς ἡμω̃ν του̃ ποιη̃σαι δικαιοσύνην καὶ ἀδικίαν ἐν ἔργοις χειρω̃ν ἡμω̃ν καὶ ἐν τη̨̃ δικαιοσύνη̨ σου ἐπισκέπτη̨ υἱοὺς ἀνθρώπων

^9:5 ὁ ποιω̃ν δικαιοσύνην θησαυρίζει ζωὴν αὑτω̨̃ παρὰ κυρίω̨ καὶ ὁ ποιω̃ν ἀδικίαν αὐτὸς αἴτιος τη̃ς ψυχη̃ς ἐν ἀπωλεία̨ τὰ γὰρ κρίματα κυρίου ἐν δικαιοσύνη̨ κατ' ἄνδρα καὶ οἰ̃κον

^9:6 τίνι χρηστεύση̨ ὁ θεός εἰ μὴ τοι̃ς ἐπικαλουμένοις τὸν κύριον καθαριει̃ς ἐν ἁμαρτίαις ψυχὴν ἐν ἐξομολογήσει ἐν ἐξαγορίαις ὅτι αἰσχύνη ἡμι̃ν καὶ τοι̃ς προσώποις ἡμω̃ν περὶ ἁπάντων

^9:7 καὶ τίνι ἀφήσεις ἁμαρτίας εἰ μὴ τοι̃ς ἡμαρτηκόσιν δικαίους εὐλογήσεις καὶ οὐκ εὐθυνει̃ς περὶ ὡ̃ν ἡμάρτοσαν καὶ ἡ χρηστότης σου ἐπὶ ἁμαρτάνοντας ἐν μεταμελεία̨

^9:8 καὶ νυ̃ν σὺ ὁ θεός καὶ ἡμει̃ς λαός ὃν ἠγάπησας ἰδὲ καὶ οἰκτίρησον ὁ θεὸς Ισραηλ ὅτι σοί ἐσμεν καὶ μὴ ἀποστήση̨ς ἔλεός σου ἀφ' ἡμω̃ν ἵνα μὴ ἐπιθω̃νται ἡμι̃ν

^9:9 ὅτι σὺ ἡ̨ρετίσω τὸ σπέρμα Αβρααμ παρὰ πάντα τὰ ἔθνη καὶ ἔθου τὸ ὄνομά σου ἐφ' ἡμα̃ς κύριε καὶ οὐκ ἀπώση̨ εἰς τὸν αἰω̃να

^9:10 ἐν διαθήκη̨ διέθου τοι̃ς πατράσιν ἡμω̃ν περὶ ἡμω̃ν καὶ ἡμει̃ς ἐλπιου̃μεν ἐπὶ σὲ ἐν ἐπιστροφη̨̃ ψυχη̃ς ἡμω̃ν

^9:11 του̃ κυρίου ἡ ἐλεημοσύνη ἐπὶ οἰ̃κον Ισραηλ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ ἔτι

ἐν ὕμνοις τω̨̃ Σαλωμων

^10:1 μακάριος ἀνήρ οὑ̃ ὁ κύριος ἐμνήσθη ἐν ἐλεγμω̨̃ καὶ ἐκυκλώθη ἀπὸ ὁδου̃ πονηρα̃ς ἐν μάστιγι καθαρισθη̃ναι ἀπὸ ἁμαρτίας του̃ μὴ πληθυ̃ναι

^10:2 ὁ ἑτοιμάζων νω̃τον εἰς μάστιγας καθαρισθήσεται χρηστὸς γὰρ ὁ κύριος τοι̃ς ὑπομένουσιν παιδείαν

^10:3 ὀρθώσει γὰρ ὁδοὺς δικαίων καὶ οὐ διαστρέψει ἐν παιδεία̨ καὶ τὸ ἔλεος κυρίου ἐπὶ τοὺς ἀγαπω̃ντας αὐτὸν ἐν ἀληθεία̨

^10:4 καὶ μνησθήσεται κύριος τω̃ν δούλων αὐτου̃ ἐν ἐλέει ἡ γὰρ μαρτυρία ἐν νόμω̨ διαθήκης αἰωνίου ἡ μαρτυρία κυρίου ἐπὶ ὁδοὺς ἀνθρώπων ἐν ἐπισκοπη̨̃

^10:5 δίκαιος καὶ ὅσιος ὁ κύριος ἡμω̃ν ἐν κρίμασιν αὐτου̃ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ Ισραηλ αἰνέσει τω̨̃ ὀνόματι κυρίου ἐν εὐφροσύνη̨

^10:6 καὶ ὅσιοι ἐξομολογήσονται ἐν ἐκκλησία̨ λαου̃ καὶ πτωχοὺς ἐλεήσει ὁ θεὸς ἐν εὐφροσύνη̨ Ισραηλ

^10:7 ὅτι χρηστὸς καὶ ἐλεήμων ὁ θεὸς εἰς τὸν αἰω̃να καὶ συναγωγαὶ Ισραηλ δοξάσουσιν τὸ ὄνομα κυρίου

^10:8 του̃ κυρίου ἡ σωτηρία ἐπὶ οἰ̃κον Ισραηλ εἰς εὐφροσύνην αἰώνιον

τω̨̃ Σαλωμων εἰς προσδοκίαν

^11:1 σαλπίσατε ἐν Σιων ἐν σάλπιγγι σημασίας ἁγίων κηρύξατε ἐν Ιερουσαλημ φωνὴν εὐαγγελιζομένου ὅτι ἠλέησεν ὁ θεὸς Ισραηλ ἐν τη̨̃ ἐπισκοπη̨̃ αὐτω̃ν

^11:2 στη̃θι Ιερουσαλημ ἐφ' ὑψηλου̃ καὶ ἰδὲ τὰ τέκνα σου ἀπὸ ἀνατολω̃ν καὶ δυσμω̃ν συνηγμένα εἰς ἅπαξ ὑπὸ κυρίου

^11:3 ἀπὸ βορρα̃ ἔρχονται τη̨̃ εὐφροσύνη̨ του̃ θεου̃ αὐτω̃ν ἐκ νήσων μακρόθεν συνήγαγεν αὐτοὺς ὁ θεός

^11:4 ὄρη ὑψηλὰ ἐταπείνωσεν εἰς ὁμαλισμὸν αὐτοι̃ς οἱ βουνοὶ ἐφύγοσαν ἀπὸ εἰσόδου αὐτω̃ν

^11:5 οἱ δρυμοὶ ἐσκίασαν αὐτοι̃ς ἐν τη̨̃ παρόδω̨ αὐτω̃ν πα̃ν ξύλον εὐωδίας ἀνέτειλεν αὐτοι̃ς ὁ θεός

^11:6 ἵνα παρέλθη̨ Ισραηλ ἐν ἐπισκοπη̨̃ δόξης θεου̃ αὐτω̃ν

^11:7 ἔνδυσαι Ιερουσαλημ τὰ ἱμάτια τη̃ς δόξης σου ἑτοίμασον τὴν στολὴν του̃ ἁγιάσματός σου ὅτι ὁ θεὸς ἐλάλησεν ἀγαθὰ Ισραηλ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ ἔτι

^11:8 ποιήσαι κύριος ἃ ἐλάλησεν ἐπὶ Ισραηλ καὶ Ιερουσαλημ ἀναστήσαι κύριος τὸν Ισραηλ ἐν ὀνόματι δόξης αὐτου̃

^11:9 του̃ κυρίου τὸ ἔλεος ἐπὶ τὸν Ισραηλ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ ἔτι

τω̨̃ Σαλωμων ἐν γλώσση̨ παρανόμων

^12:1 κύριε ῥυ̃σαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ ἀνδρὸς παρανόμου καὶ πονηρου̃ ἀπὸ γλώσσης παρανόμου καὶ ψιθύρου καὶ λαλούσης ψευδη̃ καὶ δόλια

^12:2 ἐν ποικιλία̨ στροφη̃ς οἱ λόγοι τη̃ς γλώσσης ἀνδρὸς πονηρου̃ ὥσπερ ἐν λαω̨̃ πυ̃ρ ἀνάπτον καλλονὴν αὐτου̃

^12:3 ἡ παροικία αὐτου̃ ἐμπρη̃σαι οἴκους ἐν γλώσση̨ ψευδει̃ ἐκκόψαι δένδρα εὐφροσύνης φλογιζούσης παρανόμους συγχέαι οἴκους ἐν πολέμω̨ χείλεσιν ψιθύροις

^12:4 μακρύναι ὁ θεὸς ἀπὸ ἀκάκων χείλη παρανόμων ἐν ἀπορία̨ καὶ σκορπισθείησαν ὀστα̃ ψιθύρων ἀπὸ φοβουμένων κύριον ἐν πυρὶ φλογὸς γλω̃σσα ψίθυρος ἀπόλοιτο ἀπὸ ὁσίων

^12:5 φυλάξαι κύριος ψυχὴν ἡσύχιον μισου̃σαν ἀδίκους καὶ κατευθύναι κύριος ἄνδρα ποιου̃ντα εἰρήνην ἐν οἴκω̨

^12:6 του̃ κυρίου ἡ σωτηρία ἐπὶ Ισραηλ παι̃δα αὐτου̃ εἰς τὸν αἰω̃να καὶ ἀπόλοιντο οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου κυρίου ἅπαξ καὶ ὅσιοι κυρίου κληρονομήσαισαν ἐπαγγελίας κυρίου

τω̨̃ Σαλωμων ψαλμός παράκλησις τω̃ν δικαίων

^13:1 δεξιὰ κυρίου ἐσκέπασέν με δεξιὰ κυρίου ἐφείσατο ἡμω̃ν

^13:2 ὁ βραχίων κυρίου ἔσωσεν ἡμα̃ς ἀπὸ ῥομφαίας διαπορευομένης ἀπὸ λιμου̃ καὶ θανάτου ἁμαρτωλω̃ν

^13:3 θηρία ἐπεδράμοσαν αὐτοι̃ς πονηρά ἐν τοι̃ς ὀδου̃σιν αὐτω̃ν ἐτίλλοσαν σάρκας αὐτω̃ν καὶ ἐν ται̃ς μύλαις ἔθλων ὀστα̃ αὐτω̃ν

^13:4 καὶ ἐκ τούτων ἁπάντων ἐρρύσατο ἡμα̃ς κύριος

^13:5 ἐταράχθη ὁ εὐσεβὴς διὰ τὰ παραπτώματα αὐτου̃ μήποτε συμπαραληφθη̨̃ μετὰ τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν

^13:6 ὅτι δεινὴ ἡ καταστροφὴ του̃ ἁμαρτωλου̃ καὶ οὐχ ἅψεται δικαίου οὐδὲν ἐκ πάντων τούτων

^13:7 ὅτι οὐχ ὁμοία ἡ παιδεία τω̃ν δικαίων ἐν ἀγνοία̨ καὶ ἡ καταστροφὴ τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν

^13:8 ἐν περιστολη̨̃ παιδεύεται δίκαιος ἵνα μὴ ἐπιχαρη̨̃ ὁ ἁμαρτωλὸς τω̨̃ δικαίω̨

^13:9 ὅτι νουθετήσει δίκαιον ὡς υἱὸν ἀγαπήσεως καὶ ἡ παιδεία αὐτου̃ ὡς πρωτοτόκου

^13:10 ὅτι φείσεται κύριος τω̃ν ὁσίων αὐτου̃ καὶ τὰ παραπτώματα αὐτω̃ν ἐξαλείψει ἐν παιδεία̨

^13:11 ἡ γὰρ ζωὴ τω̃ν δικαίων εἰς τὸν αἰω̃να ἁμαρτωλοὶ δὲ ἀρθήσονται εἰς ἀπώλειαν καὶ οὐχ εὑρεθήσεται μνημόσυνον αὐτω̃ν ἔτι

^13:12 ἐπὶ δὲ τοὺς ὁσίους τὸ ἔλεος κυρίου καὶ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτὸν τὸ ἔλεος αὐτου̃

ὕμνος τω̨̃ Σαλωμων

^14:1 πιστὸς κύριος τοι̃ς ἀγαπω̃σιν αὐτὸν ἐν ἀληθεία̨ τοι̃ς ὑπομένουσιν παιδείαν αὐτου̃

^14:2 τοι̃ς πορευομένοις ἐν δικαιοσύνη̨ προσταγμάτων αὐτου̃ ἐν νόμω̨ ὡ̨̃ ἐνετείλατο ἡμι̃ν εἰς ζωὴν ἡμω̃ν

^14:3 ὅσιοι κυρίου ζήσονται ἐν αὐτω̨̃ εἰς τὸν αἰω̃να ὁ παράδεισος του̃ κυρίου τὰ ξύλα τη̃ς ζωη̃ς ὅσιοι αὐτου̃

^14:4 ἡ φυτεία αὐτω̃ν ἐρριζωμένη εἰς τὸν αἰω̃να οὐκ ἐκτιλήσονται πάσας τὰς ἡμέρας του̃ οὐρανου̃

^14:5 ὅτι ἡ μερὶς καὶ κληρονομία του̃ θεου̃ ἐστιν Ισραηλ

^14:6 καὶ οὐχ οὕτως οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ παράνομοι οἳ ἠγάπησαν ἡμέραν ἐν μετοχη̨̃ ἁμαρτίας αὐτω̃ν

^14:7 ἐν μικρότητι σαπρίας ἡ ἐπιθυμία αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν του̃ θεου̃

^14:8 ὅτι ὁδοὶ ἀνθρώπων γνωσταὶ ἐνώπιον αὐτου̃ διὰ παντός καὶ ταμίεια καρδίας ἐπίσταται πρὸ του̃ γενέσθαι

^14:9 διὰ του̃το ἡ κληρονομία αὐτω̃ν ἅ̨δης καὶ σκότος καὶ ἀπώλεια καὶ οὐχ εὑρεθήσονται ἐν ἡμέρα̨ ἐλέους δικαίων

^14:10 οἱ δὲ ὅσιοι κυρίου κληρονομήσουσιν ζωὴν ἐν εὐφροσύνη̨

ψαλμὸς τω̨̃ Σαλωμων μετὰ ὠ̨δη̃ς

^15:1 ἐν τω̨̃ θλίβεσθαί με ἐπεκαλεσάμην τὸ ὄνομα κυρίου εἰς βοήθειαν ἤλπισα του̃ θεου̃ Ιακωβ καὶ ἐσώθην ὅτι ἐλπὶς καὶ καταφυγὴ τω̃ν πτωχω̃ν σύ ὁ θεός

^15:2 τίς γὰρ ἰσχύει ὁ θεός εἰ μὴ ἐξομολογήσασθαί σοι ἐν ἀληθεία̨ καὶ τί δυνατὸς ἄνθρωπος εἰ μὴ ἐξομολογήσασθαι τω̨̃ ὀνόματί σου

^15:3 ψαλμὸν καινὸν μετὰ ὠ̨δη̃ς ἐν εὐφροσύνη̨ καρδίας καρπὸν χειλέων ἐν ὀργάνω̨ ἡρμοσμένω̨ γλώσσης ἀπαρχὴν χειλέων ἀπὸ καρδίας ὁσίας καὶ δικαίας

^15:4 ὁ ποιω̃ν ταυ̃τα οὐ σαλευθήσεται εἰς τὸν αἰω̃να ἀπὸ κακου̃ φλὸξ πυρὸς καὶ ὀργὴ ἀδίκων οὐχ ἅψεται αὐτου̃

^15:5 ὅταν ἐξέλθη̨ ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς ἀπὸ προσώπου κυρίου ὀλεθρευ̃σαι πα̃σαν ὑπόστασιν ἁμαρτωλω̃ν

^15:6 ὅτι τὸ σημει̃ον του̃ θεου̃ ἐπὶ δικαίους εἰς σωτηρίαν

^15:7 λιμὸς καὶ ῥομφαία καὶ θάνατος ἀπὸ δικαίων μακράν φεύξονται γὰρ ὡς διωκόμενοι πολέμου ἀπὸ ὁσίων

^15:8 καταδιώξονται δὲ ἁμαρτωλοὺς καὶ καταλήμψονται καὶ οὐκ ἐκφεύξονται οἱ ποιου̃ντες ἀνομίαν τὸ κρίμα κυρίου

^15:9 ὡς ὑπὸ πολεμίων ἐμπείρων καταλημφθήσονται τὸ γὰρ σημει̃ον τη̃ς ἀπωλείας ἐπὶ του̃ μετώπου αὐτω̃ν

^15:10 καὶ ἡ κληρονομία τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν ἀπώλεια καὶ σκότος καὶ αἱ ἀνομίαι αὐτω̃ν διώξονται αὐτοὺς ἕως ἅ̨δου κάτω

^15:11 ἡ κληρονομία αὐτω̃ν οὐχ εὑρεθήσεται τοι̃ς τέκνοις αὐτω̃ν αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ἐξερημώσουσιν οἴκους ἁμαρτωλω̃ν

^15:12 καὶ ἀπολου̃νται ἁμαρτωλοὶ ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως κυρίου εἰς τὸν αἰω̃να ὅταν ἐπισκέπτηται ὁ θεὸς τὴν γη̃ν ἐν κρίματι αὐτου̃

^15:13 οἱ δὲ φοβούμενοι τὸν κύριον ἐλεηθήσονται ἐν αὐτη̨̃ καὶ ζήσονται ἐν τη̨̃ ἐλεημοσύνη̨ του̃ θεου̃ αὐτω̃ν καὶ ἁμαρτωλοὶ ἀπολου̃νται εἰς τὸν αἰω̃να χρόνον

ὕμνος τω̨̃ Σαλωμων εἰς ἀντίληψιν ὁσίοις

^16:1 ἐν τω̨̃ νυστάξαι ψυχήν μου ἀπὸ κυρίου παρὰ μικρὸν ὠλίσθησα ἐν καταφορα̨̃ ὑπνούντων μακρὰν ἀπὸ θεου̃

^16:2 παρ' ὀλίγον ἐξεχύθη ἡ ψυχή μου εἰς θάνατον σύνεγγυς πυλω̃ν ἅ̨δου μετὰ ἁμαρτωλου̃

^16:3 ἐν τω̨̃ διενεχθη̃ναι ψυχήν μου ἀπὸ κυρίου θεου̃ Ισραηλ εἰ μὴ ὁ κύριος ἀντελάβετό μου τω̨̃ ἐλέει αὐτου̃ εἰς τὸν αἰω̃να

^16:4 ἔνυξέν με ὡς κέντρον ἵππου ἐπὶ τὴν γρηγόρησιν αὐτου̃ ὁ σωτὴρ καὶ ἀντιλήπτωρ μου ἐν παντὶ καιρω̨̃ ἔσωσέν με

^16:5 ἐξομολογήσομαί σοι ὁ θεός ὅτι ἀντελάβου μου εἰς σωτηρίαν καὶ οὐκ ἐλογίσω με μετὰ τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν εἰς ἀπώλειαν

^16:6 μὴ ἀποστήση̨ς τὸ ἔλεός σου ἀπ' ἐμου̃ ὁ θεός μηδὲ τὴν μνήμην σου ἀπὸ καρδίας μου ἕως θανάτου

^16:7 ἐπικράτησόν μου ὁ θεός ἀπὸ ἁμαρτίας πονηρα̃ς καὶ ἀπὸ πάσης γυναικὸς πονηρα̃ς σκανδαλιζούσης ἄφρονα

^16:8 καὶ μὴ ἀπατησάτω με κάλλος γυναικὸς παρανομούσης καὶ παντὸς ὑποκειμένου ἀπὸ ἁμαρτίας ἀνωφελου̃ς

^16:9 τὰ ἔργα τω̃ν χειρω̃ν μου κατεύθυνον ἐν τόπω̨ σου καὶ τὰ διαβήματά μου ἐν τη̨̃ μνήμη̨ σου διαφύλαξον

^16:10 τὴν γλω̃σσάν μου καὶ τὰ χείλη μου ἐν λόγοις ἀληθείας περίστειλον ὀργὴν καὶ θυμὸν ἄλογον μακρὰν ποίησον ἀπ' ἐμου̃

^16:11 γογγυσμὸν καὶ ὀλιγοψυχίαν ἐν θλίψει μάκρυνον ἀπ' ἐμου̃ ἐὰν ἁμαρτήσω ἐν τω̨̃ σε παιδεύειν εἰς ἐπιστροφήν

^16:12 εὐδοκία̨ δὲ μετὰ ἱλαρότητος στήρισον τὴν ψυχήν μου ἐν τω̨̃ ἐνισχυ̃σαί σε τὴν ψυχήν μου ἀρκέσει μοι τὸ δοθέν

^16:13 ὅτι ἐὰν μὴ σὺ ἐνισχύση̨ς τίς ὑφέξεται παιδείαν ἐν πενία̨

^16:14 ἐν τω̨̃ ἐλέγχεσθαι ψυχὴν ἐν χειρὶ σαπρίας αὐτου̃ ἡ δοκιμασία σου ἐν σαρκὶ αὐτου̃ καὶ ἐν θλίψει πενίας

^16:15 ἐν τω̨̃ ὑπομει̃ναι δίκαιον ἐν τούτοις ἐλεηθήσεται ὑπὸ κυρίου

ψαλμὸς τω̨̃ Σαλωμων μετὰ ὠ̨δη̃ς τω̨̃ βασιλει̃

^17:1 κύριε σὺ αὐτὸς βασιλεὺς ἡμω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να καὶ ἔτι ὅτι ἐν σοί ὁ θεός καυχήσεται ἡ ψυχὴ ἡμω̃ν

^17:2 καὶ τίς ὁ χρόνος ζωη̃ς ἀνθρώπου ἐπὶ τη̃ς γη̃ς κατὰ τὸν χρόνον αὐτου̃ καὶ ἡ ἐλπὶς αὐτου̃ ἐπ' αὐτόν

^17:3 ἡμει̃ς δὲ ἐλπιου̃μεν ἐπὶ τὸν θεὸν σωτη̃ρα ἡμω̃ν ὅτι τὸ κράτος του̃ θεου̃ ἡμω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να μετ' ἐλέους καὶ ἡ βασιλεία του̃ θεου̃ ἡμω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να ἐπὶ τὰ ἔθνη ἐν κρίσει

^17:4 σύ κύριε ἡ̨ρετίσω τὸν Δαυιδ βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ καὶ σὺ ὤμοσας αὐτω̨̃ περὶ του̃ σπέρματος αὐτου̃ εἰς τὸν αἰω̃να του̃ μὴ ἐκλείπειν ἀπέναντί σου βασίλειον αὐτου̃

^17:5 καὶ ἐν ται̃ς ἁμαρτίαις ἡμω̃ν ἐπανέστησαν ἡμι̃ν ἁμαρτωλοί ἐπέθεντο ἡμι̃ν καὶ ἔξωσαν ἡμα̃ς οἱ̃ς οὐκ ἐπηγγείλω μετὰ βίας ἀφείλαντο καὶ οὐκ ἐδόξασαν τὸ ὄνομά σου τὸ ἔντιμον

^17:6 ἐν δόξη̨ ἔθεντο βασίλειον ἀντὶ ὕψους αὐτω̃ν ἠρήμωσαν τὸν θρόνον Δαυιδ ἐν ὑπερηφανία̨ ἀλλάγματος

^17:7 καὶ σύ ὁ θεός καταβαλει̃ς αὐτοὺς καὶ ἀρει̃ς τὸ σπέρμα αὐτω̃ν ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ἐν τω̨̃ ἐπαναστη̃ναι αὐτοι̃ς ἄνθρωπον ἀλλότριον γένους ἡμω̃ν

^17:8 κατὰ τὰ ἁμαρτήματα αὐτω̃ν ἀποδώσεις αὐτοι̃ς ὁ θεός εὑρεθη̃ναι αὐτοι̃ς κατὰ τὰ ἔργα αὐτω̃ν

^17:9 οὐκ ἠλέησεν αὐτοὺς ὁ θεός ἐξηρεύνησεν τὸ σπέρμα αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἀφη̃κεν αὐτω̃ν ἕνα

^17:10 πιστὸς ὁ κύριος ἐν πα̃σι τοι̃ς κρίμασιν αὐτου̃ οἱ̃ς ποιει̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν

^17:11 ἠρήμωσεν ὁ ἄνομος τὴν γη̃ν ἡμω̃ν ἀπὸ ἐνοικούντων αὐτήν ἠφάνισαν νέον καὶ πρεσβύτην καὶ τέκνα αὐτω̃ν ἅμα

^17:12 ἐν ὀργη̨̃ κάλλους αὐτου̃ ἐξαπέστειλεν αὐτὰ ἕως ἐπὶ δυσμω̃ν καὶ τοὺς ἄρχοντας τη̃ς γη̃ς εἰς ἐμπαιγμὸν καὶ οὐκ ἐφείσατο

^17:13 ἐν ἀλλοτριότητι ὁ ἐχθρὸς ἐποίησεν ὑπερηφανίαν καὶ ἡ καρδία αὐτου̃ ἀλλοτρία ἀπὸ του̃ θεου̃ ἡμω̃ν

^17:14 καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν ἐν Ιερουσαλημ καθὼς καὶ τὰ ἔθνη ἐν ται̃ς πόλεσι του̃ σθένους αὐτω̃ν

^17:15 καὶ ἐπεκρατου̃σαν αὐτω̃ν οἱ υἱοὶ τη̃ς διαθήκης ἐν μέσω̨ ἐθνω̃ν συμμίκτων οὐκ ἠ̃ν ἐν αὐτοι̃ς ὁ ποιω̃ν ἐν Ιερουσαλημ ἔλεος καὶ ἀλήθειαν

^17:16 ἐφύγοσαν ἀπ' αὐτω̃ν οἱ ἀγαπω̃ντες συναγωγὰς ὁσίων ὡς στρουθία ἐξεπετάσθησαν ἀπὸ κοίτης αὐτω̃ν

^17:17 ἐπλανω̃ντο ἐν ἐρήμοις σωθη̃ναι ψυχὰς αὐτω̃ν ἀπὸ κακου̃ καὶ τίμιον ἐν ὀφθαλμοι̃ς παροικίας ψυχὴ σεσω̨σμένη ἐξ αὐτω̃ν

^17:18 εἰς πα̃σαν τὴν γη̃ν ἐγενήθη ὁ σκορπισμὸς αὐτω̃ν ὑπὸ ἀνόμων ὅτι ἀνέσχεν ὁ οὐρανὸς του̃ στάξαι ὑετὸν ἐπὶ τὴν γη̃ν

^17:19 πηγαὶ συνεσχέθησαν αἰώνιοι ἐξ ἀβύσσων ἀπὸ ὀρέων ὑψηλω̃ν ὅτι οὐκ ἠ̃ν ἐν αὐτοι̃ς ποιω̃ν δικαιοσύνην καὶ κρίμα

^17:20 ἀπὸ ἄρχοντος αὐτω̃ν καὶ λαου̃ ἐλαχίστου ἐν πάση̨ ἁμαρτία̨ ὁ βασιλεὺς ἐν παρανομία̨ καὶ ὁ κριτὴς ἐν ἀπειθεία̨ καὶ ὁ λαὸς ἐν ἁμαρτία̨

^17:21 ἰδέ κύριε καὶ ἀνάστησον αὐτοι̃ς τὸν βασιλέα αὐτω̃ν υἱὸν Δαυιδ εἰς τὸν καιρόν ὃν εἵλου σύ ὁ θεός του̃ βασιλευ̃σαι ἐπὶ ισραηλ παι̃δά σου

^17:22 καὶ ὑπόζωσον αὐτὸν ἰσχὺν του̃ θραυ̃σαι ἄρχοντας ἀδίκους καθαρίσαι Ιερουσαλημ ἀπὸ ἐθνω̃ν καταπατούντων ἐν ἀπωλεία̨

^17:23 ἐν σοφία̨ δικαιοσύνης ἐξω̃σαι ἁμαρτωλοὺς ἀπὸ κληρονομίας ἐκτρι̃ψαι ὑπερηφανίαν ἁμαρτωλου̃ ὡς σκεύη κεραμέως

^17:24 ἐν ῥάβδω̨ σιδηρα̨̃ συντρι̃ψαι πα̃σαν ὑπόστασιν αὐτω̃ν ὀλεθρευ̃σαι ἔθνη παράνομα ἐν λόγω̨ στόματος αὐτου̃

^17:25 ἐν ἀπειλη̨̃ αὐτου̃ φυγει̃ν ἔθνη ἀπὸ προσώπου αὐτου̃ καὶ ἐλέγξαι ἁμαρτωλοὺς ἐν λόγω̨ καρδίας αὐτω̃ν

^17:26 καὶ συνάξει λαὸν ἅγιον οὑ̃ ἀφηγήσεται ἐν δικαιοσύνη̨ καὶ κρινει̃ φυλὰς λαου̃ ἡγιασμένου ὑπὸ κυρίου θεου̃ αὐτου̃

^17:27 καὶ οὐκ ἀφήσει ἀδικίαν ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν αὐλισθη̃ναι ἔτι καὶ οὐ κατοικήσει πα̃ς ἄνθρωπος μετ' αὐτω̃ν εἰδὼς κακίαν γνώσεται γὰρ αὐτοὺς ὅτι πάντες υἱοὶ θεου̃ εἰσιν αὐτω̃ν

^17:28 καὶ καταμερίσει αὐτοὺς ἐν ται̃ς φυλαι̃ς αὐτω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ πάροικος καὶ ἀλλογενὴς οὐ παροικήσει αὐτοι̃ς ἔτι

^17:29 κρινει̃ λαοὺς καὶ ἔθνη ἐν σοφία̨ δικαιοσύνης αὐτου̃ διάψαλμα

^17:30 καὶ ἕξει λαοὺς ἐθνω̃ν δουλεύειν αὐτω̨̃ ὑπὸ τὸν ζυγὸν αὐτου̃ καὶ τὸν κύριον δοξάσει ἐν ἐπισήμω̨ πάσης τη̃ς γη̃ς καὶ καθαριει̃ Ιερουσαλημ ἐν ἁγιασμω̨̃ ὡς καὶ τὸ ἀπ' ἀρχη̃ς

^17:31 ἔρχεσθαι ἔθνη ἀπ' ἄκρου τη̃ς γη̃ς ἰδει̃ν τὴν δόξαν αὐτου̃ φέροντες δω̃ρα τοὺς ἐξησθενηκότας υἱοὺς αὐτη̃ς καὶ ἰδει̃ν τὴν δόξαν κυρίου ἣν ἐδόξασεν αὐτὴν ὁ θεός

^17:32 καὶ αὐτὸς βασιλεὺς δίκαιος διδακτὸς ὑπὸ θεου̃ ἐπ' αὐτούς καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν ται̃ς ἡμέραις αὐτου̃ ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν ὅτι πάντες ἅγιοι καὶ βασιλεὺς αὐτω̃ν χριστὸς κυρίου

^17:33 οὐ γὰρ ἐλπιει̃ ἐπὶ ἵππον καὶ ἀναβάτην καὶ τόξον οὐδὲ πληθυνει̃ αὑτω̨̃ χρυσίον οὐδὲ ἀργύριον εἰς πόλεμον καὶ πολλοι̃ς λαοι̃ς οὐ συνάξει ἐλπίδας εἰς ἡμέραν πολέμου

^17:34 κύριος αὐτὸς βασιλεὺς αὐτου̃ ἐλπὶς του̃ δυνατου̃ ἐλπίδι θεου̃ καὶ ἐλεήσει πάντα τὰ ἔθνη ἐνώπιον αὐτου̃ ἐν φόβω̨

^17:35 πατάξει γὰρ γη̃ν τω̨̃ λόγω̨ του̃ στόματος αὐτου̃ εἰς αἰω̃να εὐλογήσει λαὸν κυρίου ἐν σοφία̨ μετ' εὐφροσύνης

^17:36 καὶ αὐτὸς καθαρὸς ἀπὸ ἁμαρτίας του̃ ἄρχειν λαου̃ μεγάλου ἐλέγξαι ἄρχοντας καὶ ἐξα̃ραι ἁμαρτωλοὺς ἐν ἰσχύι λόγου

^17:37 καὶ οὐκ ἀσθενήσει ἐν ται̃ς ἡμέραις αὐτου̃ ἐπὶ θεω̨̃ αὐτου̃ ὅτι ὁ θεὸς κατειργάσατο αὐτὸν δυνατὸν ἐν πνεύματι ἁγίω̨ καὶ σοφὸν ἐν βουλη̨̃ συνέσεως μετὰ ἰσχύος καὶ δικαιοσύνης

^17:38 καὶ εὐλογία κυρίου μετ' αὐτου̃ ἐν ἰσχύι καὶ οὐκ ἀσθενήσει

^17:39 ἡ ἐλπὶς αὐτου̃ ἐπὶ κύριον καὶ τίς δύναται πρὸς αὐτόν

^17:40 ἰσχυρὸς ἐν ἔργοις αὐτου̃ καὶ κραταιὸς ἐν φόβω̨ θεου̃ ποιμαίνων τὸ ποίμνιον κυρίου ἐν πίστει καὶ δικαιοσύνη̨ καὶ οὐκ ἀφήσει ἀσθενη̃σαι ἐν αὐτοι̃ς ἐν τη̨̃ νομη̨̃ αὐτω̃ν

^17:41 ἐν ἰσότητι πάντας αὐτοὺς ἄξει καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτοι̃ς ὑπερηφανία του̃ καταδυναστευθη̃ναι ἐν αὐτοι̃ς

^17:42 αὕτη ἡ εὐπρέπεια του̃ βασιλέως Ισραηλ ἣν ἔγνω ὁ θεός ἀναστη̃σαι αὐτὸν ἐπ' οἰ̃κον Ισραηλ παιδευ̃σαι αὐτόν

^17:43 τὰ ῥήματα αὐτου̃ πεπυρωμένα ὑπὲρ χρυσίον τὸ πρω̃τον τίμιον ἐν συναγωγαι̃ς διακρινει̃ λαου̃ φυλὰς ἡγιασμένου οἱ λόγοι αὐτου̃ ὡς λόγοι ἁγίων ἐν μέσω̨ λαω̃ν ἡγιασμένων

^17:44 μακάριοι οἱ γενόμενοι ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ἰδει̃ν τὰ ἀγαθὰ Ισραηλ ἐν συναγωγη̨̃ φυλω̃ν ἃ ποιήσει ὁ θεός

^17:45 ταχύναι ὁ θεὸς ἐπὶ Ισραηλ τὸ ἔλεος αὐτου̃ ῥύσαιτο ἡμα̃ς ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἐχθρω̃ν βεβήλων

^17:46 κύριος αὐτὸς βασιλεὺς ἡμω̃ν εἰς τὸν αἰω̃να καὶ ἔτι

ψαλμὸς τω̨̃ Σαλωμων ἔτι του̃ χριστου̃ κυρίου

^18:1 κύριε τὸ ἔλεός σου ἐπὶ τὰ ἔργα τω̃ν χειρω̃ν σου εἰς τὸν αἰω̃να ἡ χρηστότης σου μετὰ δόματος πλουσίου ἐπὶ Ισραηλ

^18:2 οἱ ὀφθαλμοί σου ἐπιβλέποντες ἐπ' αὐτά καὶ οὐχ ὑστερήσει ἐξ αὐτω̃ν τὰ ὠ̃τά σου ἐπακούει εἰς δέησιν πτωχου̃ ἐν ἐλπίδι

^18:3 τὰ κρίματά σου ἐπὶ πα̃σαν τὴν γη̃ν μετὰ ἐλέους καὶ ἡ ἀγάπη σου ἐπὶ σπέρμα Αβρααμ υἱοὺς Ισραηλ

^18:4 ἡ παιδεία σου ἐφ' ἡμα̃ς ὡς υἱὸν πρωτότοκον μονογενη̃ ἀποστρέψαι ψυχὴν εὐήκοον ἀπὸ ἀμαθίας ἐν ἀγνοία̨

^18:5 καθαρίσαι ὁ θεὸς Ισραηλ εἰς ἡμέραν ἐλέους ἐν εὐλογία̨ εἰς ἡμέραν ἐκλογη̃ς ἐν ἀνάξει χριστου̃ αὐτου̃

^18:6 μακάριοι οἱ γενόμενοι ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ἰδει̃ν τὰ ἀγαθὰ κυρίου ἃ ποιήσει γενεα̨̃ τη̨̃ ἐρχομένη̨

^18:7 ὑπὸ ῥάβδον παιδείας χριστου̃ κυρίου ἐν φόβω̨ θεου̃ αὐτου̃ ἐν σοφία̨ πνεύματος καὶ δικαιοσύνης καὶ ἰσχύος

^18:8 κατευθυ̃ναι ἄνδρα ἐν ἔργοις δικαιοσύνης φόβω̨ θεου̃ καταστη̃σαι πάντας αὐτοὺς ἐνώπιον κυρίου

^18:9 γενεὰ ἀγαθὴ ἐν φόβω̨ θεου̃ ἐν ἡμέραις ἐλέους διάψαλμα

^18:10 μέγας ἡμω̃ν ὁ θεὸς καὶ ἔνδοξος ἐν ὑψίστοις κατοικω̃ν ὁ διατάξας ἐν πορεία̨ φωστη̃ρας εἰς καιροὺς ὡρω̃ν ἀφ' ἡμερω̃ν εἰς ἡμέρας καὶ οὐ παρέβησαν ἀπὸ ὁδου̃ ἡ̃ς ἐνετείλω αὐτοι̃ς

^18:11 ἐν φόβω̨ θεου̃ ἡ ὁδὸς αὐτω̃ν καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἔκτισεν αὐτοὺς ὁ θεὸς καὶ ἕως αἰω̃νος

^18:12 καὶ οὐκ ἐπλανήθησαν ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἔκτισεν αὐτούς ἀπὸ γενεω̃ν ἀρχαίων οὐκ ἀπέστησαν ὁδω̃ν αὐτω̃ν εἰ μὴ ὁ θεὸς ἐνετείλατο αὐτοι̃ς ἐν ἐπιταγη̨̃ δούλων αὐτου̃

Книго

[X]