LXX: 2Sam.

Βασιλειων Β' (Σαμ. Β')

^1:1 καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανει̃ν Σαουλ καὶ Δαυιδ ἀνέστρεψεν τύπτων τὸν Αμαληκ καὶ ἐκάθισεν Δαυιδ ἐν Σεκελακ ἡμέρας δύο

^1:2 καὶ ἐγενήθη τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ τρίτη̨ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἠ̃λθεν ἐκ τη̃ς παρεμβολη̃ς ἐκ του̃ λαου̃ Σαουλ καὶ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ διερρωγότα καὶ γη̃ ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ εἰσελθει̃ν αὐτὸν πρὸς Δαυιδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃

^1:3 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ πόθεν σὺ παραγίνη̨ καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν ἐκ τη̃ς παρεμβολη̃ς Ισραηλ ἐγὼ διασέσω̨σμαι

^1:4 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ τίς ὁ λόγος οὑ̃τος ἀπάγγειλόν μοι καὶ εἰ̃πεν ὅτι ἔφυγεν ὁ λαὸς ἐκ του̃ πολέμου καὶ πεπτώκασι πολλοὶ ἐκ του̃ λαου̃ καὶ ἀπέθανον καὶ ἀπέθανεν καὶ Σαουλ καὶ Ιωναθαν ὁ υἱὸς αὐτου̃ ἀπέθανεν

^1:5 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τω̨̃ παιδαρίω̨ τω̨̃ ἀπαγγέλλοντι αὐτω̨̃ πω̃ς οἰ̃δας ὅτι τέθνηκεν Σαουλ καὶ Ιωναθαν ὁ υἱὸς αὐτου̃

^1:6 καὶ εἰ̃πεν τὸ παιδάριον τὸ ἀπαγγέλλον αὐτω̨̃ περιπτώματι περιέπεσον ἐν τω̨̃ ὄρει τω̨̃ Γελβουε καὶ ἰδοὺ Σαουλ ἐπεστήρικτο ἐπὶ τὸ δόρυ αὐτου̃ καὶ ἰδοὺ τὰ ἅρματα καὶ οἱ ἱππάρχαι συνη̃ψαν αὐτω̨̃

^1:7 καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὰ ὀπίσω αὐτου̃ καὶ εἰ̃δέν με καὶ ἐκάλεσέν με καὶ εἰ̃πα ἰδοὺ ἐγώ

^1:8 καὶ εἰ̃πέν μοι τίς εἰ̃ σύ καὶ εἰ̃πα Αμαληκίτης ἐγώ εἰμι

^1:9 καὶ εἰ̃πεν πρός με στη̃θι δὴ ἐπάνω μου καὶ θανάτωσόν με ὅτι κατέσχεν με σκότος δεινόν ὅτι πα̃σα ἡ ψυχή μου ἐν ἐμοί

^1:10 καὶ ἐπέστην ἐπ' αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν ὅτι ἤ̨δειν ὅτι οὐ ζήσεται μετὰ τὸ πεσει̃ν αὐτόν καὶ ἔλαβον τὸ βασίλειον τὸ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ τὸν χλιδω̃να τὸν ἐπὶ του̃ βραχίονος αὐτου̃ καὶ ἐνήνοχα αὐτὰ τω̨̃ κυρίω̨ μου ὡ̃δε

^1:11 καὶ ἐκράτησεν Δαυιδ τω̃ν ἱματίων αὐτου̃ καὶ διέρρηξεν αὐτά καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν

^1:12 καὶ ἐκόψαντο καὶ ἔκλαυσαν καὶ ἐνήστευσαν ἕως δείλης ἐπὶ Σαουλ καὶ ἐπὶ Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτου̃ καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν Ιουδα καὶ ἐπὶ τὸν οἰ̃κον Ισραηλ ὅτι ἐπλήγησαν ἐν ῥομφαία̨

^1:13 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τω̨̃ παιδαρίω̨ τω̨̃ ἀπαγγέλλοντι αὐτω̨̃ πόθεν εἰ̃ σύ καὶ εἰ̃πεν υἱὸς ἀνδρὸς παροίκου Αμαληκίτου ἐγώ εἰμι

^1:14 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ πω̃ς οὐκ ἐφοβήθης ἐπενεγκει̃ν χει̃ρά σου διαφθει̃ραι τὸν χριστὸν κυρίου

^1:15 καὶ ἐκάλεσεν Δαυιδ ἓν τω̃ν παιδαρίων αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν προσελθὼν ἀπάντησον αὐτω̨̃ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν καὶ ἀπέθανεν

^1:16 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς αὐτόν τὸ αἱ̃μά σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου ὅτι τὸ στόμα σου ἀπεκρίθη κατὰ σου̃ λέγων ὅτι ἐγὼ ἐθανάτωσα τὸν χριστὸν κυρίου

^1:17 καὶ ἐθρήνησεν Δαυιδ τὸν θρη̃νον του̃τον ἐπὶ Σαουλ καὶ ἐπὶ Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτου̃

^1:18 καὶ εἰ̃πεν του̃ διδάξαι τοὺς υἱοὺς Ιουδα ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ βιβλίου του̃ εὐθου̃ς

^1:19 στήλωσον Ισραηλ ὑπὲρ τω̃ν τεθνηκότων ἐπὶ τὰ ὕψη σου τραυματιω̃ν πω̃ς ἔπεσαν δυνατοί

^1:20 μὴ ἀναγγείλητε ἐν Γεθ καὶ μὴ εὐαγγελίσησθε ἐν ται̃ς ἐξόδοις 'Ασκαλω̃νος μήποτε εὐφρανθω̃σιν θυγατέρες ἀλλοφύλων μήποτε ἀγαλλιάσωνται θυγατέρες τω̃ν ἀπεριτμήτων

^1:21 ὄρη τὰ ἐν Γελβουε μὴ καταβη̨̃ δρόσος καὶ μὴ ὑετὸς ἐφ' ὑμα̃ς καὶ ἀγροὶ ἀπαρχω̃ν ὅτι ἐκει̃ προσωχθίσθη θυρεὸς δυνατω̃ν θυρεὸς Σαουλ οὐκ ἐχρίσθη ἐν ἐλαίω̨

^1:22 ἀφ' αἵματος τραυματιω̃ν ἀπὸ στέατος δυνατω̃ν τόξον Ιωναθαν οὐκ ἀπεστράφη κενὸν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ῥομφαία Σαουλ οὐκ ἀνέκαμψεν κενή

^1:23 Σαουλ καὶ Ιωναθαν οἱ ἠγαπημένοι καὶ ὡραι̃οι οὐ διακεχωρισμένοι εὐπρεπει̃ς ἐν τη̨̃ ζωη̨̃ αὐτω̃ν καὶ ἐν τω̨̃ θανάτω̨ αὐτω̃ν οὐ διεχωρίσθησαν ὑπὲρ ἀετοὺς κου̃φοι καὶ ὑπὲρ λέοντας ἐκραταιώθησαν

^1:24 θυγατέρες Ισραηλ ἐπὶ Σαουλ κλαύσατε τὸν ἐνδιδύσκοντα ὑμα̃ς κόκκινα μετὰ κόσμου ὑμω̃ν τὸν ἀναφέροντα κόσμον χρυσου̃ν ἐπὶ τὰ ἐνδύματα ὑμω̃ν

^1:25 πω̃ς ἔπεσαν δυνατοὶ ἐν μέσω̨ του̃ πολέμου Ιωναθαν ἐπὶ τὰ ὕψη σου τραυματίας

^1:26 ἀλγω̃ ἐπὶ σοί ἄδελφέ μου Ιωναθαν ὡραιώθης μοι σφόδρα ἐθαυμαστώθη ἡ ἀγάπησίς σου ἐμοὶ ὑπὲρ ἀγάπησιν γυναικω̃ν

^1:27 πω̃ς ἔπεσαν δυνατοὶ καὶ ἀπώλοντο σκεύη πολεμικά

^2:1 καὶ ἐγένετο μετὰ ταυ̃τα καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ ἐν κυρίω̨ λέγων εἰ ἀναβω̃ εἰς μίαν τω̃ν πόλεων Ιουδα καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς αὐτόν ἀνάβηθι καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ που̃ ἀναβω̃ καὶ εἰ̃πεν εἰς Χεβρων

^2:2 καὶ ἀνέβη ἐκει̃ Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναι̃κες αὐτου̃ Αχινοομ ἡ Ιεζραηλι̃τις καὶ Αβιγαια ἡ γυνὴ Ναβαλ του̃ Καρμηλίου

^2:3 καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃ ἕκαστος καὶ ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ καὶ κατώ̨κουν ἐν ται̃ς πόλεσιν Χεβρων

^2:4 καὶ ἔρχονται ἄνδρες τη̃ς Ιουδαίας καὶ χρίουσιν τὸν Δαυιδ ἐκει̃ του̃ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἰ̃κον Ιουδα καὶ ἀπήγγειλαν τω̨̃ Δαυιδ λέγοντες ὅτι οἱ ἄνδρες Ιαβις τη̃ς Γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸν Σαουλ

^2:5 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ ἀγγέλους πρὸς τοὺς ἡγουμένους Ιαβις τη̃ς Γαλααδίτιδος καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτούς εὐλογημένοι ὑμει̃ς τω̨̃ κυρίω̨ ὅτι πεποιήκατε τὸ ἔλεος του̃το ἐπὶ τὸν κύριον ὑμω̃ν ἐπὶ Σαουλ τὸν χριστὸν κυρίου καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτου̃

^2:6 καὶ νυ̃ν ποιήσαι κύριος μεθ' ὑμω̃ν ἔλεος καὶ ἀλήθειαν καί γε ἐγὼ ποιήσω μεθ' ὑμω̃ν τὰ ἀγαθὰ ταυ̃τα ὅτι ἐποιήσατε τὸ ῥη̃μα του̃το

^2:7 καὶ νυ̃ν κραταιούσθωσαν αἱ χει̃ρες ὑμω̃ν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνατούς ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριος ὑμω̃ν Σαουλ καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἰ̃κος Ιουδα ἐφ' ἑαυτοὺς εἰς βασιλέα

^2:8 καὶ Αβεννηρ υἱὸς Νηρ ἀρχιστράτηγος του̃ Σαουλ ἔλαβεν τὸν Ιεβοσθε υἱὸν Σαουλ καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τη̃ς παρεμβολη̃ς εἰς Μαναεμ

^2:9 καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν Γαλααδι̃τιν καὶ ἐπὶ τὸν Θασιρι καὶ ἐπὶ τὸν Ιεζραελ καὶ ἐπὶ τὸν Εφραιμ καὶ ἐπὶ τὸν Βενιαμιν καὶ ἐπὶ πάντα Ισραηλ

^2:10 τεσσαράκοντα ἐτω̃ν Ιεβοσθε υἱὸς Σαουλ ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὸν Ισραηλ καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσεν πλὴν του̃ οἴκου Ιουδα οἳ ἠ̃σαν ὀπίσω Δαυιδ

^2:11 καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι ἃς Δαυιδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρων ἐπὶ τὸν οἰ̃κον Ιουδα ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μη̃νας

^2:12 καὶ ἐξη̃λθεν Αβεννηρ υἱὸς Νηρ καὶ οἱ παι̃δες Ιεβοσθε υἱου̃ Σαουλ ἐκ Μαναεμ εἰς Γαβαων

^2:13 καὶ Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας καὶ οἱ παι̃δες Δαυιδ ἐξήλθοσαν ἐκ Χεβρων καὶ συναντω̃σιν αὐτοι̃ς ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαων ἐπὶ τὸ αὐτό καὶ ἐκάθισαν οὑ̃τοι ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαων ἐντευ̃θεν καὶ οὑ̃τοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντευ̃θεν

^2:14 καὶ εἰ̃πεν Αβεννερ πρὸς Ιωαβ ἀναστήτωσαν δὴ τὰ παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἐνώπιον ἡμω̃ν καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ ἀναστήτωσαν

^2:15 καὶ ἀνέστησαν καὶ παρη̃λθον ἐν ἀριθμω̨̃ τω̃ν παίδων Βενιαμιν δώδεκα τω̃ν Ιεβοσθε υἱου̃ Σαουλ καὶ δώδεκα ἐκ τω̃ν παίδων Δαυιδ

^2:16 καὶ ἐκράτησαν ἕκαστος τη̨̃ χειρὶ τὴν κεφαλὴν του̃ πλησίον αὐτου̃ καὶ μάχαιρα αὐτου̃ εἰς πλευρὰν του̃ πλησίον αὐτου̃ καὶ πίπτουσιν κατὰ τὸ αὐτό καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα του̃ τόπου ἐκείνου μερὶς τω̃ν ἐπιβούλων ἥ ἐστιν ἐν Γαβαων

^2:17 καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος σκληρὸς ὥστε λίαν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ ἔπταισεν Αβεννηρ καὶ ἄνδρες Ισραηλ ἐνώπιον παίδων Δαυιδ

^2:18 καὶ ἐγένοντο ἐκει̃ τρει̃ς υἱοὶ Σαρουιας Ιωαβ καὶ Αβεσσα καὶ Ασαηλ καὶ Ασαηλ κου̃φος τοι̃ς ποσὶν αὐτου̃ ὡσεὶ μία δορκὰς ἐν ἀγρω̨̃

^2:19 καὶ κατεδίωξεν Ασαηλ ὀπίσω Αβεννηρ καὶ οὐκ ἐξέκλινεν του̃ πορεύεσθαι εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ κατόπισθεν Αβεννηρ

^2:20 καὶ ἐπέβλεψεν Αβεννηρ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν εἰ σὺ εἰ̃ αὐτὸς Ασαηλ καὶ εἰ̃πεν ἐγώ εἰμι

^2:21 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Αβεννηρ ἔκκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σαυτω̨̃ ἓν τω̃ν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτω̨̃ τὴν πανοπλίαν αὐτου̃ καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ασαηλ ἐκκλι̃ναι ἐκ τω̃ν ὄπισθεν αὐτου̃

^2:22 καὶ προσέθετο ἔτι Αβεννηρ λέγων τω̨̃ Ασαηλ ἀπόστηθι ἀπ' ἐμου̃ ἵνα μὴ πατάξω σε εἰς τὴν γη̃ν καὶ πω̃ς ἀρω̃ τὸ πρόσωπόν μου πρὸς Ιωαβ καὶ που̃ ἐστιν ταυ̃τα ἐπίστρεφε πρὸς Ιωαβ τὸν ἀδελφόν σου

^2:23 καὶ οὐκ ἐβούλετο του̃ ἀποστη̃ναι καὶ τύπτει αὐτὸν Αβεννηρ ἐν τω̨̃ ὀπίσω του̃ δόρατος ἐπὶ τὴν ψόαν καὶ διεξη̃λθεν τὸ δόρυ ἐκ τω̃ν ὀπίσω αὐτου̃ καὶ πίπτει ἐκει̃ καὶ ἀποθνή̨σκει ὑποκάτω αὐτου̃ καὶ ἐγένετο πα̃ς ὁ ἐρχόμενος ἕως του̃ τόπου οὑ̃ ἔπεσεν ἐκει̃ Ασαηλ καὶ ἀπέθανεν καὶ ὑφίστατο

^2:24 καὶ κατεδίωξεν Ιωαβ καὶ Αβεσσα ὀπίσω Αβεννηρ καὶ ὁ ἥλιος ἔδυνεν καὶ αὐτοὶ εἰση̃λθον ἕως του̃ βουνου̃ Αμμαν ὅ ἐστιν ἐπὶ προσώπου γαι ὁδὸν ἔρημον Γαβαων

^2:25 καὶ συναθροίζονται υἱοὶ Βενιαμιν οἱ ὀπίσω Αβεννηρ καὶ ἐγενήθησαν εἰς συνάντησιν μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνου̃ ἑνός

^2:26 καὶ ἐκάλεσεν Αβεννηρ Ιωαβ καὶ εἰ̃πεν μὴ εἰς νι̃κος καταφάγεται ἡ ῥομφαία ἠ̃ οὐκ οἰ̃δας ὅτι πικρὰ ἔσται εἰς τὰ ἔσχατα καὶ ἕως πότε οὐ μὴ εἴπη̨ς τω̨̃ λαω̨̃ ἀναστρέφειν ἀπὸ ὄπισθεν τω̃ν ἀδελφω̃ν ἡμω̃ν

^2:27 καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ ζη̨̃ κύριος ὅτι εἰ μὴ ἐλάλησας διότι τότε ἐκ πρωίθεν ἀνέβη ὁ λαὸς ἕκαστος κατόπισθεν του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃

^2:28 καὶ ἐσάλπισεν Ιωαβ τη̨̃ σάλπιγγι καὶ ἀπέστησαν πα̃ς ὁ λαὸς καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω του̃ Ισραηλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι του̃ πολεμει̃ν

^2:29 καὶ Αβεννηρ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἀπη̃λθον εἰς δυσμὰς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν Ιορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰς τὴν παρεμβολήν

^2:30 καὶ Ιωαβ ἀνέστρεψεν ὄπισθεν ἀπὸ του̃ Αβεννηρ καὶ συνήθροισεν πάντα τὸν λαόν καὶ ἐπεσκέπησαν τω̃ν παίδων Δαυιδ ἐννεακαίδεκα ἄνδρες καὶ Ασαηλ

^2:31 καὶ οἱ παι̃δες Δαυιδ ἐπάταξαν τω̃ν υἱω̃ν Βενιαμιν τω̃ν ἀνδρω̃ν Αβεννηρ τριακοσίους ἑξήκοντα ἄνδρας παρ' αὐτου̃

^2:32 καὶ αἴρουσιν τὸν Ασαηλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τω̨̃ τάφω̨ του̃ πατρὸς αὐτου̃ ἐν Βαιθλεεμ καὶ ἐπορεύθη Ιωαβ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃ ὅλην τὴν νύκτα καὶ διέφαυσεν αὐτοι̃ς ἐν Χεβρων

^3:1 καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐπὶ πολὺ ἀνὰ μέσον του̃ οἴκου Σαουλ καὶ ἀνὰ μέσον του̃ οἴκου Δαυιδ καὶ ὁ οἰ̃κος Δαυιδ ἐπορεύετο καὶ ἐκραταιου̃το καὶ ὁ οἰ̃κος Σαουλ ἐπορεύετο καὶ ἠσθένει

^3:2 καὶ ἐτέχθησαν τω̨̃ Δαυιδ υἱοὶ ἐν Χεβρων καὶ ἠ̃ν ὁ πρωτότοκος αὐτου̃ Αμνων τη̃ς Αχινοομ τη̃ς Ιεζραηλίτιδος

^3:3 καὶ ὁ δεύτερος αὐτου̃ Δαλουια τη̃ς Αβιγαιας τη̃ς Καρμηλίας καὶ ὁ τρίτος Αβεσσαλωμ υἱὸς Μααχα θυγατρὸς Θολμι βασιλέως Γεσιρ

^3:4 καὶ ὁ τέταρτος Ορνια υἱὸς Φεγγιθ καὶ ὁ πέμπτος Σαβατια τη̃ς Αβιταλ

^3:5 καὶ ὁ ἕκτος Ιεθερααμ τη̃ς Αιγλα γυναικὸς Δαυιδ οὑ̃τοι ἐτέχθησαν τω̨̃ Δαυιδ ἐν Χεβρων

^3:6 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι τὸν πόλεμον ἀνὰ μέσον του̃ οἴκου Σαουλ καὶ ἀνὰ μέσον του̃ οἴκου Δαυιδ καὶ Αβεννηρ ἠ̃ν κρατω̃ν του̃ οἰ̃κου Σαουλ

^3:7 καὶ τω̨̃ Σαουλ παλλακὴ Ρεσφα θυγάτηρ Ιαλ καὶ εἰ̃πεν Μεμφιβοσθε υἱὸς Σαουλ πρὸς Αβεννηρ τί ὅτι εἰση̃λθες πρὸς τὴν παλλακὴν του̃ πατρός μου

^3:8 καὶ ἐθυμώθη σφόδρα Αβεννηρ περὶ του̃ λόγου Μεμφιβοσθε καὶ εἰ̃πεν Αβεννηρ πρὸς αὐτόν μὴ κεφαλὴ κυνὸς ἐγώ εἰμι ἐποίησα ἔλεος σήμερον μετὰ του̃ οἴκου Σαουλ του̃ πατρός σου καὶ περὶ ἀδελφω̃ν καὶ γνωρίμων καὶ οὐκ ηὐτομόλησα εἰς τὸν οἰ̃κον Δαυιδ καὶ ἐπιζητει̃ς ἐπ' ἐμὲ ὑπὲρ ἀδικίας γυναικὸς σήμερον

^3:9 τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς τω̨̃ Αβεννηρ καὶ τάδε προσθείη αὐτω̨̃ ὅτι καθὼς ὤμοσεν κύριος τω̨̃ Δαυιδ ὅτι οὕτως ποιήσω αὐτω̨̃ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨

^3:10 περιελει̃ν τὴν βασιλείαν ἀπὸ του̃ οἴκου Σαουλ καὶ του̃ ἀναστη̃σαι τὸν θρόνον Δαυιδ ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐπὶ τὸν Ιουδαν ἀπὸ Δαν ἕως Βηρσαβεε

^3:11 καὶ οὐκ ἠδυνάσθη ἔτι Μεμφιβοσθε ἀποκριθη̃ναι τω̨̃ Αβεννηρ ῥη̃μα ἀπὸ του̃ φοβει̃σθαι αὐτόν

^3:12 καὶ ἀπέστειλεν Αβεννηρ ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ εἰς Θαιλαμ οὑ̃ ἠ̃ν παραχρη̃μα λέγων διάθου διαθήκην σου μετ' ἐμου̃ καὶ ἰδοὺ ἡ χείρ μου μετὰ σου̃ του̃ ἐπιστρέψαι πρὸς σὲ πάντα τὸν οἰ̃κον Ισραηλ

^3:13 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ ἐγὼ καλω̃ς διαθήσομαι πρὸς σὲ διαθήκην πλὴν λόγον ἕνα ἐγὼ αἰτου̃μαι παρὰ σου̃ λέγων οὐκ ὄψει τὸ πρόσωπόν μου ἐὰν μὴ ἀγάγη̨ς τὴν Μελχολ θυγατέρα Σαουλ παραγινομένου σου ἰδει̃ν τὸ πρόσωπόν μου

^3:14 καὶ ἐξαπέστειλεν Δαυιδ πρὸς Μεμφιβοσθε υἱὸν Σαουλ ἀγγέλους λέγων ἀπόδος μοι τὴν γυναι̃κά μου τὴν Μελχολ ἣν ἔλαβον ἐν ἑκατὸν ἀκροβυστίαις ἀλλοφύλων

^3:15 καὶ ἀπέστειλεν Μεμφιβοσθε καὶ ἔλαβεν αὐτὴν παρὰ του̃ ἀνδρὸς αὐτη̃ς παρὰ Φαλτιηλ υἱου̃ Σελλης

^3:16 καὶ ἐπορεύετο ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς μετ' αὐτη̃ς κλαίων ὀπίσω αὐτη̃ς ἕως Βαρακιμ καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὸν Αβεννηρ πορεύου ἀνάστρεφε καὶ ἀνέστρεψεν

^3:17 καὶ εἰ̃πεν Αβεννηρ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Ισραηλ λέγων ἐχθὲς καὶ τρίτην ἐζητει̃τε τὸν Δαυιδ βασιλεύειν ἐφ' ὑμω̃ν

^3:18 καὶ νυ̃ν ποιήσατε ὅτι κύριος ἐλάλησεν περὶ Δαυιδ λέγων ἐν χειρὶ του̃ δούλου μου Δαυιδ σώσω τὸν Ισραηλ ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν

^3:19 καὶ ἐλάλησεν Αβεννηρ ἐν τοι̃ς ὠσὶν Βενιαμιν καὶ ἐπορεύθη Αβεννηρ του̃ λαλη̃σαι εἰς τὰ ὠ̃τα του̃ Δαυιδ εἰς Χεβρων πάντα ὅσα ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐν ὀφθαλμοι̃ς παντὸς οἴκου Βενιαμιν

^3:20 καὶ ἠ̃λθεν Αβεννηρ πρὸς Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ μετ' αὐτου̃ εἴκοσι ἄνδρες καὶ ἐποίησεν Δαυιδ τω̨̃ Αβεννηρ καὶ τοι̃ς ἀνδράσιν τοι̃ς μετ' αὐτου̃ πότον

^3:21 καὶ εἰ̃πεν Αβεννηρ πρὸς Δαυιδ ἀναστήσομαι δὴ καὶ πορεύσομαι καὶ συναθροίσω πρὸς κύριόν μου τὸν βασιλέα πάντα Ισραηλ καὶ διαθήσομαι μετὰ σου̃ διαθήκην καὶ βασιλεύσεις ἐπὶ πα̃σιν οἱ̃ς ἐπιθυμει̃ ἡ ψυχή σου καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ τὸν Αβεννηρ καὶ ἐπορεύθη ἐν εἰρήνη̨

^3:22 καὶ ἰδοὺ οἱ παι̃δες Δαυιδ καὶ Ιωαβ παρεγίνοντο ἐκ τη̃ς ἐξοδίας καὶ σκυ̃λα πολλὰ ἔφερον μετ' αὐτω̃ν καὶ Αβεννηρ οὐκ ἠ̃ν μετὰ Δαυιδ εἰς Χεβρων ὅτι ἀπεστάλκει αὐτὸν καὶ ἀπεληλύθει ἐν εἰρήνη̨

^3:23 καὶ Ιωαβ καὶ πα̃σα ἡ στρατιὰ αὐτου̃ ἤχθησαν καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Ιωαβ λέγοντες ἥκει Αβεννηρ υἱὸς Νηρ πρὸς Δαυιδ καὶ ἀπέσταλκεν αὐτὸν καὶ ἀπη̃λθεν ἐν εἰρήνη̨

^3:24 καὶ εἰση̃λθεν Ιωαβ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἰ̃πεν τί του̃το ἐποίησας ἰδοὺ ἠ̃λθεν Αβεννηρ πρὸς σέ καὶ ἵνα τί ἐξαπέσταλκας αὐτὸν καὶ ἀπελήλυθεν ἐν εἰρήνη̨

^3:25 ἠ̃ οὐκ οἰ̃δας τὴν κακίαν Αβεννηρ υἱου̃ Νηρ ὅτι ἀπατη̃σαί σε παρεγένετο καὶ γνω̃ναι τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου καὶ γνω̃ναι ἅπαντα ὅσα σὺ ποιει̃ς

^3:26 καὶ ἀνέστρεψεν Ιωαβ ἀπὸ του̃ Δαυιδ καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους ὀπίσω Αβεννηρ καὶ ἐπιστρέφουσιν αὐτὸν ἀπὸ του̃ φρέατος του̃ Σεϊραμ καὶ Δαυιδ οὐκ ἤ̨δει

^3:27 καὶ ἐπέστρεψεν Αβεννηρ εἰς Χεβρων καὶ ἐξέκλινεν αὐτὸν Ιωαβ ἐκ πλαγίων τη̃ς πύλης λαλη̃σαι πρὸς αὐτὸν ἐνεδρεύων καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ἐκει̃ ἐπὶ τὴν ψόαν καὶ ἀπέθανεν ἐν τω̨̃ αἵματι Ασαηλ του̃ ἀδελφου̃ Ιωαβ

^3:28 καὶ ἤκουσεν Δαυιδ μετὰ ταυ̃τα καὶ εἰ̃πεν ἀθω̨̃ός εἰμι ἐγὼ καὶ ἡ βασιλεία μου ἀπὸ κυρίου ἕως αἰω̃νος ἀπὸ τω̃ν αἱμάτων Αβεννηρ υἱου̃ Νηρ

^3:29 καταντησάτωσαν ἐπὶ κεφαλὴν Ιωαβ καὶ ἐπὶ πάντα τὸν οἰ̃κον του̃ πατρὸς αὐτου̃ καὶ μὴ ἐκλίποι ἐκ του̃ οἴκου Ιωαβ γονορρυὴς καὶ λεπρὸς καὶ κρατω̃ν σκυτάλης καὶ πίπτων ἐν ῥομφαία̨ καὶ ἐλασσούμενος ἄρτοις

^3:30 Ιωαβ δὲ καὶ Αβεσσα ὁ ἀδελφὸς αὐτου̃ διεπαρετηρου̃ντο τὸν Αβεννηρ ἀνθ' ὡ̃ν ἐθανάτωσεν τὸν Ασαηλ τὸν ἀδελφὸν αὐτω̃ν ἐν Γαβαων ἐν τω̨̃ πολέμω̨

^3:31 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Ιωαβ καὶ πρὸς πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ' αὐτου̃ διαρρήξατε τὰ ἱμάτια ὑμω̃ν καὶ περιζώσασθε σάκκους καὶ κόπτεσθε ἔμπροσθεν Αβεννηρ καὶ ὁ βασιλεὺς Δαυιδ ἐπορεύετο ὀπίσω τη̃ς κλίνης

^3:32 καὶ θάπτουσιν τὸν Αβεννηρ εἰς Χεβρων καὶ ἠ̃ρεν ὁ βασιλεὺς τὴν φωνὴν αὐτου̃ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ του̃ τάφου αὐτου̃ καὶ ἔκλαυσεν πα̃ς ὁ λαὸς ἐπὶ Αβεννηρ

^3:33 καὶ ἐθρήνησεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Αβεννηρ καὶ εἰ̃πεν εἰ κατὰ τὸν θάνατον Ναβαλ ἀποθανει̃ται Αβεννηρ

^3:34 αἱ χει̃ρές σου οὐκ ἐδέθησαν οἱ πόδες σου οὐκ ἐν πέδαις οὐ προσήγαγεν ὡς Ναβαλ ἐνώπιον υἱω̃ν ἀδικίας ἔπεσας καὶ συνήχθη πα̃ς ὁ λαὸς του̃ κλαυ̃σαι αὐτόν

^3:35 καὶ ἠ̃λθεν πα̃ς ὁ λαὸς περιδειπνη̃σαι τὸν Δαυιδ ἄρτοις ἔτι οὔσης ἡμέρας καὶ ὤμοσεν Δαυιδ λέγων τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη ὅτι ἐὰν μὴ δύη̨ ὁ ἥλιος οὐ μὴ γεύσωμαι ἄρτου ἢ ἀπὸ παντός τινος

^3:36 καὶ ἔγνω πα̃ς ὁ λαός καὶ ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτω̃ν πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς ἐνώπιον του̃ λαου̃

^3:37 καὶ ἔγνω πα̃ς ὁ λαὸς καὶ πα̃ς Ισραηλ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ὅτι οὐκ ἐγένετο παρὰ του̃ βασιλέως θανατω̃σαι τὸν Αβεννηρ υἱὸν Νηρ

^3:38 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τοὺς παι̃δας αὐτου̃ οὐκ οἴδατε ὅτι ἡγούμενος μέγας πέπτωκεν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἐν τω̨̃ Ισραηλ

^3:39 καὶ ὅτι ἐγώ εἰμι σήμερον συγγενὴς καὶ καθεσταμένος ὑπὸ βασιλέως οἱ δὲ ἄνδρες οὑ̃τοι υἱοὶ Σαρουιας σκληρότεροί μού εἰσιν ἀνταποδω̨̃ κύριος τω̨̃ ποιου̃ντι πονηρὰ κατὰ τὴν κακίαν αὐτου̃

^4:1 καὶ ἤκουσεν Μεμφιβοσθε υἱὸς Σαουλ ὅτι τέθνηκεν Αβεννηρ ἐν Χεβρων καὶ ἐξελύθησαν αἱ χει̃ρες αὐτου̃ καὶ πάντες οἱ ἄνδρες Ισραηλ παρείθησαν

^4:2 καὶ δύο ἄνδρες ἡγούμενοι συστρεμμάτων τω̨̃ Μεμφιβοσθε υἱω̨̃ Σαουλ ὄνομα τω̨̃ ἑνὶ Βαανα καὶ ὄνομα τω̨̃ δευτέρω̨ Ρηχαβ υἱοὶ Ρεμμων του̃ Βηρωθαίου ἐκ τω̃ν υἱω̃ν Βενιαμιν ὅτι Βηρωθ ἐλογίζετο τοι̃ς υἱοι̃ς Βενιαμιν

^4:3 καὶ ἀπέδρασαν οἱ Βηρωθαι̃οι εἰς Γεθθαιμ καὶ ἠ̃σαν ἐκει̃ παροικου̃ντες ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης

^4:4 καὶ τω̨̃ Ιωναθαν υἱω̨̃ Σαουλ υἱὸς πεπληγὼς τοὺς πόδας υἱὸς ἐτω̃ν πέντε οὑ̃τος ἐν τω̨̃ ἐλθει̃ν τὴν ἀγγελίαν Σαουλ καὶ Ιωναθαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ ἐξ Ιεζραελ καὶ ἠ̃ρεν αὐτὸν ἡ τιθηνὸς αὐτου̃ καὶ ἔφυγεν καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ σπεύδειν αὐτὴν καὶ ἀναχωρει̃ν καὶ ἔπεσεν καὶ ἐχωλάνθη καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Μεμφιβοσθε

^4:5 καὶ ἐπορεύθησαν υἱοὶ Ρεμμων του̃ Βηρωθαίου Ρεκχα καὶ Βαανα καὶ εἰση̃λθον ἐν τω̨̃ καύματι τη̃ς ἡμέρας εἰς οἰ̃κον Μεμφιβοσθε καὶ αὐτὸς ἐκάθευδεν ἐν τη̨̃ κοίτη̨ τη̃ς μεσημβρίας

^4:6 καὶ ἰδοὺ ἡ θυρωρὸς του̃ οἴκου ἐκάθαιρεν πυροὺς καὶ ἐνύσταξεν καὶ ἐκάθευδεν καὶ Ρεκχα καὶ Βαανα οἱ ἀδελφοὶ διέλαθον

^4:7 καὶ εἰση̃λθον εἰς τὸν οἰ̃κον καὶ Μεμφιβοσθε ἐκάθευδεν ἐπὶ τη̃ς κλίνης αὐτου̃ ἐν τω̨̃ κοιτω̃νι αὐτου̃ καὶ τύπτουσιν αὐτὸν καὶ θανατου̃σιν καὶ ἀφαιρου̃σιν τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἔλαβον τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἀπη̃λθον ὁδὸν τὴν κατὰ δυσμὰς ὅλην τὴν νύκτα

^4:8 καὶ ἤνεγκαν τὴν κεφαλὴν Μεμφιβοσθε τω̨̃ Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ εἰ̃παν πρὸς τὸν βασιλέα ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ Μεμφιβοσθε υἱου̃ Σαουλ του̃ ἐχθρου̃ σου ὃς ἐζήτει τὴν ψυχήν σου καὶ ἔδωκεν κύριος τω̨̃ κυρίω̨ βασιλει̃ ἐκδίκησιν τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτου̃ ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη ἐκ Σαουλ του̃ ἐχθρου̃ σου καὶ ἐκ του̃ σπέρματος αὐτου̃

^4:9 καὶ ἀπεκρίθη Δαυιδ τω̨̃ Ρεκχα καὶ τω̨̃ Βαανα ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ υἱοι̃ς Ρεμμων του̃ Βηρωθαίου καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ζη̨̃ κύριος ὃς ἐλυτρώσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ πάσης θλίψεως

^4:10 ὅτι ὁ ἀπαγγείλας μοι ὅτι τέθνηκεν Σαουλ καὶ αὐτὸς ἠ̃ν ὡς εὐαγγελιζόμενος ἐνώπιόν μου καὶ κατέσχον αὐτὸν καὶ ἀπέκτεινα ἐν Σεκελακ ὡ̨̃ ἔδει με δου̃ναι εὐαγγέλια

^4:11 καὶ νυ̃ν ἄνδρες πονηροὶ ἀπεκτάγκασιν ἄνδρα δίκαιον ἐν τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ ἐπὶ τη̃ς κοίτης αὐτου̃ καὶ νυ̃ν ἐκζητήσω τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐκ χειρὸς ὑμω̃ν καὶ ἐξολεθρεύσω ὑμα̃ς ἐκ τη̃ς γη̃ς

^4:12 καὶ ἐνετείλατο Δαυιδ τοι̃ς παιδαρίοις αὐτου̃ καὶ ἀποκτέννουσιν αὐτοὺς καὶ κολοβου̃σιν τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν καὶ τοὺς πόδας αὐτω̃ν καὶ ἐκρέμασαν αὐτοὺς ἐπὶ τη̃ς κρήνης ἐν Χεβρων καὶ τὴν κεφαλὴν Μεμφιβοσθε ἔθαψαν ἐν τω̨̃ τάφω̨ Αβεννηρ υἱου̃ Νηρ

^5:1 καὶ παραγίνονται πα̃σαι αἱ φυλαὶ Ισραηλ πρὸς Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἰδοὺ ὀστα̃ σου καὶ σάρκες σου ἡμει̃ς

^5:2 καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄντος Σαουλ βασιλέως ἐφ' ἡμι̃ν σὺ ἠ̃σθα ὁ ἐξάγων καὶ εἰσάγων τὸν Ισραηλ καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς σέ σὺ ποιμανει̃ς τὸν λαόν μου τὸν Ισραηλ καὶ σὺ ἔσει εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν Ισραηλ

^5:3 καὶ ἔρχονται πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Χεβρων καὶ διέθετο αὐτοι̃ς ὁ βασιλεὺς Δαυιδ διαθήκην ἐν Χεβρων ἐνώπιον κυρίου καὶ χρίουσιν τὸν Δαυιδ εἰς βασιλέα ἐπὶ πάντα Ισραηλ

^5:4 υἱὸς τριάκοντα ἐτω̃ν Δαυιδ ἐν τω̨̃ βασιλευ̃σαι αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν

^5:5 ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μη̃νας ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρων ἐπὶ τὸν Ιουδαν καὶ τριάκοντα τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐπὶ πάντα Ισραηλ καὶ Ιουδαν ἐν Ιερουσαλημ

^5:6 καὶ ἀπη̃λθεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ εἰς Ιερουσαλημ πρὸς τὸν Ιεβουσαι̃ον τὸν κατοικου̃ντα τὴν γη̃ν καὶ ἐρρέθη τω̨̃ Δαυιδ οὐκ εἰσελεύσει ὡ̃δε ὅτι ἀντέστησαν οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοί λέγοντες ὅτι οὐκ εἰσελεύσεται Δαυιδ ὡ̃δε

^5:7 καὶ κατελάβετο Δαυιδ τὴν περιοχὴν Σιων αὕτη ἡ πόλις του̃ Δαυιδ

^5:8 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ πα̃ς τύπτων Ιεβουσαι̃ον ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ τοὺς μισου̃ντας τὴν ψυχὴν Δαυιδ διὰ του̃το ἐρου̃σιν τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς οἰ̃κον κυρίου

^5:9 καὶ ἐκάθισεν Δαυιδ ἐν τη̨̃ περιοχη̨̃ καὶ ἐκλήθη αὕτη ἡ πόλις Δαυιδ καὶ ὠ̨κοδόμησεν τὴν πόλιν κύκλω̨ ἀπὸ τη̃ς ἄκρας καὶ τὸν οἰ̃κον αὐτου̃

^5:10 καὶ ἐπορεύετο Δαυιδ πορευόμενος καὶ μεγαλυνόμενος καὶ κύριος παντοκράτωρ μετ' αὐτου̃

^5:11 καὶ ἀπέστειλεν Χιραμ βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ τέκτονας ξύλων καὶ τέκτονας λίθων καὶ ὠ̨κοδόμησαν οἰ̃κον τω̨̃ Δαυιδ

^5:12 καὶ ἔγνω Δαυιδ ὅτι ἡτοίμασεν αὐτὸν κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ καὶ ὅτι ἐπήρθη ἡ βασιλεία αὐτου̃ διὰ τὸν λαὸν αὐτου̃ Ισραηλ

^5:13 καὶ ἔλαβεν Δαυιδ ἔτι γυναι̃κας καὶ παλλακὰς ἐξ Ιερουσαλημ μετὰ τὸ ἐλθει̃ν αὐτὸν ἐκ Χεβρων καὶ ἐγένοντο τω̨̃ Δαυιδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες

^5:14 καὶ ταυ̃τα τὰ ὀνόματα τω̃ν γεννηθέντων αὐτω̨̃ ἐν Ιερουσαλημ Σαμμους καὶ Σωβαβ καὶ Ναθαν καὶ Σαλωμων

^5:15 καὶ Εβεαρ καὶ Ελισους καὶ Ναφεκ καὶ Ιεφιες

^5:16 καὶ Ελισαμα καὶ Ελιδαε καὶ Ελιφαλαθ

^5:16a Σαμαε Ιεσσιβαθ Ναθαν Γαλαμααν Ιεβααρ Θεησους Ελφαλατ Ναγεδ Ναφεκ Ιαναθα Λεασαμυς Βααλιμαθ Ελιφαλαθ

^5:17 καὶ ἤκουσαν ἀλλόφυλοι ὅτι κέχρισται Δαυιδ βασιλεὺς ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι ζητει̃ν τὸν Δαυιδ καὶ ἤκουσεν Δαυιδ καὶ κατέβη εἰς τὴν περιοχήν

^5:18 καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰς τὴν κοιλάδα τω̃ν τιτάνων

^5:19 καὶ ἠρώτησεν Δαυιδ διὰ κυρίου λέγων εἰ ἀναβω̃ πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους καὶ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χει̃ράς μου καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Δαυιδ ἀνάβαινε ὅτι παραδιδοὺς παραδώσω τοὺς ἀλλοφύλους εἰς τὰς χει̃ράς σου

^5:20 καὶ ἠ̃λθεν Δαυιδ ἐκ τω̃ν ἐπάνω διακοπω̃ν καὶ ἔκοψεν τοὺς ἀλλοφύλους ἐκει̃ καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ διέκοψεν κύριος τοὺς ἐχθρούς μου τοὺς ἀλλοφύλους ἐνώπιον ἐμου̃ ὡς διακόπτεται ὕδατα διὰ του̃το ἐκλήθη τὸ ὄνομα του̃ τόπου ἐκείνου ἐπάνω διακοπω̃ν

^5:21 καὶ καταλιμπάνουσιν ἐκει̃ τοὺς θεοὺς αὐτω̃ν καὶ ἐλάβοσαν αὐτοὺς Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃

^5:22 καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι του̃ ἀναβη̃ναι καὶ συνέπεσαν ἐν τη̨̃ κοιλάδι τω̃ν τιτάνων

^5:23 καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ διὰ κυρίου καὶ εἰ̃πεν κύριος οὐκ ἀναβήσει εἰς συνάντησιν αὐτω̃ν ἀποστρέφου ἀπ' αὐτω̃ν καὶ παρέσει αὐτοι̃ς πλησίον του̃ κλαυθμω̃νος

^5:24 καὶ ἔσται ἐν τω̨̃ ἀκου̃σαί σε τὴν φωνὴν του̃ συγκλεισμου̃ του̃ ἄλσους του̃ κλαυθμω̃νος τότε καταβήσει πρὸς αὐτούς ὅτι τότε ἐξελεύσεται κύριος ἔμπροσθέν σου κόπτειν ἐν τω̨̃ πολέμω̨ τω̃ν ἀλλοφύλων

^5:25 καὶ ἐποίησεν Δαυιδ καθὼς ἐνετείλατο αὐτω̨̃ κύριος καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους ἀπὸ Γαβαων ἕως τη̃ς γη̃ς Γαζηρα

^6:1 καὶ συνήγαγεν ἔτι Δαυιδ πάντα νεανίαν ἐξ Ισραηλ ὡς ἑβδομήκοντα χιλιάδας

^6:2 καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτου̃ ἀπὸ τω̃ν ἀρχόντων Ιουδα ἐν ἀναβάσει του̃ ἀναγαγει̃ν ἐκει̃θεν τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ ἐφ' ἣν ἐπεκλήθη τὸ ὄνομα κυρίου τω̃ν δυνάμεων καθημένου ἐπὶ τω̃ν Χερουβιν ἐπ' αὐτη̃ς

^6:3 καὶ ἐπεβίβασεν τὴν κιβωτὸν κυρίου ἐφ' ἅμαξαν καινὴν καὶ ἠ̃ρεν αὐτὴν ἐξ οἴκου Αμιναδαβ του̃ ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ καὶ Οζα καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ υἱοὶ Αμιναδαβ ἠ̃γον τὴν ἅμαξαν

^6:4 σὺν τη̨̃ κιβωτω̨̃ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ ἐπορεύοντο ἔμπροσθεν τη̃ς κιβωτου̃

^6:5 καὶ Δαυιδ καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ παίζοντες ἐνώπιον κυρίου ἐν ὀργάνοις ἡρμοσμένοις ἐν ἰσχύι καὶ ἐν ὠ̨δαι̃ς καὶ ἐν κινύραις καὶ ἐν νάβλαις καὶ ἐν τυμπάνοις καὶ ἐν κυμβάλοις καὶ ἐν αὐλοι̃ς

^6:6 καὶ παραγίνονται ἕως ἅλω Νωδαβ καὶ ἐξέτεινεν Οζα τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ κατασχει̃ν αὐτὴν καὶ ἐκράτησεν αὐτήν ὅτι περιέσπασεν αὐτὴν ὁ μόσχος του̃ κατασχει̃ν αὐτήν

^6:7 καὶ ἐθυμώθη κύριος τω̨̃ Οζα καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐκει̃ ὁ θεός καὶ ἀπέθανεν ἐκει̃ παρὰ τὴν κιβωτὸν του̃ κυρίου ἐνώπιον του̃ θεου̃

^6:8 καὶ ἠθύμησεν Δαυιδ ὑπὲρ οὑ̃ διέκοψεν κύριος διακοπὴν ἐν τω̨̃ Οζα καὶ ἐκλήθη ὁ τόπος ἐκει̃νος διακοπὴ Οζα ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης

^6:9 καὶ ἐφοβήθη Δαυιδ τὸν κύριον ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ λέγων πω̃ς εἰσελεύσεται πρός με ἡ κιβωτὸς κυρίου

^6:10 καὶ οὐκ ἐβούλετο Δαυιδ του̃ ἐκκλι̃ναι πρὸς αὑτὸν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου εἰς τὴν πόλιν Δαυιδ καὶ ἀπέκλινεν αὐτὴν Δαυιδ εἰς οἰ̃κον Αβεδδαρα του̃ Γεθθαίου

^6:11 καὶ ἐκάθισεν ἡ κιβωτὸς του̃ κυρίου εἰς οἰ̃κον Αβεδδαρα του̃ Γεθθαίου μη̃νας τρει̃ς καὶ εὐλόγησεν κύριος ὅλον τὸν οἰ̃κον Αβεδδαρα καὶ πάντα τὰ αὐτου̃

^6:12 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ βασιλει̃ Δαυιδ λέγοντες ηὐλόγησεν κύριος τὸν οἰ̃κον Αβεδδαρα καὶ πάντα τὰ αὐτου̃ ἕνεκεν τη̃ς κιβωτου̃ του̃ θεου̃ καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ ἀνήγαγεν τὴν κιβωτὸν του̃ κυρίου ἐκ του̃ οἴκου Αβεδδαρα εἰς τὴν πόλιν Δαυιδ ἐν εὐφροσύνη̨

^6:13 καὶ ἠ̃σαν μετ' αὐτω̃ν αἴροντες τὴν κιβωτὸν ἑπτὰ χοροὶ καὶ θυ̃μα μόσχος καὶ ἄρνα

^6:14 καὶ Δαυιδ ἀνεκρούετο ἐν ὀργάνοις ἡρμοσμένοις ἐνώπιον κυρίου καὶ ὁ Δαυιδ ἐνδεδυκὼς στολὴν ἔξαλλον

^6:15 καὶ Δαυιδ καὶ πα̃ς ὁ οἰ̃κος Ισραηλ ἀνήγαγον τὴν κιβωτὸν κυρίου μετὰ κραυγη̃ς καὶ μετὰ φωνη̃ς σάλπιγγος

^6:16 καὶ ἐγένετο τη̃ς κιβωτου̃ παραγινομένης ἕως πόλεως Δαυιδ καὶ Μελχολ ἡ θυγάτηρ Σαουλ διέκυπτεν διὰ τη̃ς θυρίδος καὶ εἰ̃δεν τὸν βασιλέα Δαυιδ ὀρχούμενον καὶ ἀνακρουόμενον ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐξουδένωσεν αὐτὸν ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτη̃ς

^6:17 καὶ φέρουσιν τὴν κιβωτὸν του̃ κυρίου καὶ ἀνέθηκαν αὐτὴν εἰς τὸν τόπον αὐτη̃ς εἰς μέσον τη̃ς σκηνη̃ς ἡ̃ς ἔπηξεν αὐτη̨̃ Δαυιδ καὶ ἀνήνεγκεν Δαυιδ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον κυρίου καὶ εἰρηνικάς

^6:18 καὶ συνετέλεσεν Δαυιδ συναναφέρων τὰς ὁλοκαυτώσεις καὶ τὰς εἰρηνικὰς καὶ εὐλόγησεν τὸν λαὸν ἐν ὀνόματι κυρίου τω̃ν δυνάμεων

^6:19 καὶ διεμέρισεν παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ εἰς πα̃σαν τὴν δύναμιν του̃ Ισραηλ ἀπὸ Δαν ἕως Βηρσαβεε ἀπὸ ἀνδρὸς ἕως γυναικὸς ἑκάστω̨ κολλυρίδα ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην καὶ λάγανον ἀπὸ τηγάνου καὶ ἀπη̃λθεν πα̃ς ὁ λαὸς ἕκαστος εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃

^6:20 καὶ ἐπέστρεψεν Δαυιδ εὐλογη̃σαι τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἐξη̃λθεν Μελχολ ἡ θυγάτηρ Σαουλ εἰς ἀπάντησιν Δαυιδ καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἰ̃πεν τί δεδόξασται σήμερον ὁ βασιλεὺς Ισραηλ ὃς ἀπεκαλύφθη σήμερον ἐν ὀφθαλμοι̃ς παιδισκω̃ν τω̃ν δούλων ἑαυτου̃ καθὼς ἀποκαλύπτεται ἀποκαλυφθεὶς εἱ̃ς τω̃ν ὀρχουμένων

^6:21 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Μελχολ ἐνώπιον κυρίου ὀρχήσομαι εὐλογητὸς κύριος ὃς ἐξελέξατό με ὑπὲρ τὸν πατέρα σου καὶ ὑπὲρ πάντα τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ του̃ καταστη̃σαί με εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτου̃ ἐπὶ τὸν Ισραηλ καὶ παίξομαι καὶ ὀρχήσομαι ἐνώπιον κυρίου

^6:22 καὶ ἀποκαλυφθήσομαι ἔτι οὕτως καὶ ἔσομαι ἀχρει̃ος ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου καὶ μετὰ τω̃ν παιδισκω̃ν ὡ̃ν εἰ̃πάς με δοξασθη̃ναι

^6:23 καὶ τη̨̃ Μελχολ θυγατρὶ Σαουλ οὐκ ἐγένετο παιδίον ἕως τη̃ς ἡμέρας του̃ ἀποθανει̃ν αὐτήν

^7:1 καὶ ἐγένετο ὅτε ἐκάθισεν ὁ βασιλεὺς ἐν τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ καὶ κύριος κατεκληρονόμησεν αὐτὸν κύκλω̨ ἀπὸ πάντων τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτου̃ τω̃ν κύκλω̨

^7:2 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ναθαν τὸν προφήτην ἰδοὺ δὴ ἐγὼ κατοικω̃ ἐν οἴκω̨ κεδρίνω̨ καὶ ἡ κιβωτὸς του̃ θεου̃ κάθηται ἐν μέσω̨ τη̃ς σκηνη̃ς

^7:3 καὶ εἰ̃πεν Ναθαν πρὸς τὸν βασιλέα πάντα ὅσα ἂν ἐν τη̨̃ καρδία̨ σου βάδιζε καὶ ποίει ὅτι κύριος μετὰ σου̃

^7:4 καὶ ἐγένετο τη̨̃ νυκτὶ ἐκείνη̨ καὶ ἐγένετο ῥη̃μα κυρίου πρὸς Ναθαν λέγων

^7:5 πορεύου καὶ εἰπὸν πρὸς τὸν δου̃λόν μου Δαυιδ τάδε λέγει κύριος οὐ σὺ οἰκοδομήσεις μοι οἰ̃κον του̃ κατοικη̃σαί με

^7:6 ὅτι οὐ κατώ̨κηκα ἐν οἴκω̨ ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἀνήγαγον ἐξ Αἰγύπτου τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης καὶ ἤμην ἐμπεριπατω̃ν ἐν καταλύματι καὶ ἐν σκηνη̨̃

^7:7 ἐν πα̃σιν οἱ̃ς διη̃λθον ἐν παντὶ Ισραηλ εἰ λαλω̃ν ἐλάλησα πρὸς μίαν φυλὴν του̃ Ισραηλ ὡ̨̃ ἐνετειλάμην ποιμαίνειν τὸν λαόν μου Ισραηλ λέγων τί ὅτι οὐκ ὠ̨κοδομήκατέ μοι οἰ̃κον κέδρινον

^7:8 καὶ νυ̃ν τάδε ἐρει̃ς τω̨̃ δούλω̨ μου Δαυιδ τάδε λέγει κύριος παντοκράτωρ ἔλαβόν σε ἐκ τη̃ς μάνδρας τω̃ν προβάτων του̃ εἰ̃ναί σε εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου ἐπὶ τὸν Ισραηλ

^7:9 καὶ ἤμην μετὰ σου̃ ἐν πα̃σιν οἱ̃ς ἐπορεύου καὶ ἐξωλέθρευσα πάντας τοὺς ἐχθρούς σου ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐποίησά σε ὀνομαστὸν κατὰ τὸ ὄνομα τω̃ν μεγάλων τω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

^7:10 καὶ θήσομαι τόπον τω̨̃ λαω̨̃ μου τω̨̃ Ισραηλ καὶ καταφυτεύσω αὐτόν καὶ κατασκηνώσει καθ' ἑαυτὸν καὶ οὐ μεριμνήσει οὐκέτι καὶ οὐ προσθήσει υἱὸς ἀδικίας του̃ ταπεινω̃σαι αὐτὸν καθὼς ἀπ' ἀρχη̃ς

^7:11 ἀπὸ τω̃ν ἡμερω̃ν ὡ̃ν ἔταξα κριτὰς ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ καὶ ἀναπαύσω σε ἀπὸ πάντων τω̃ν ἐχθρω̃ν σου καὶ ἀπαγγελει̃ σοι κύριος ὅτι οἰ̃κον οἰκοδομήσεις αὐτω̨̃

^7:12 καὶ ἔσται ἐὰν πληρωθω̃σιν αἱ ἡμέραι σου καὶ κοιμηθήση̨ μετὰ τω̃ν πατέρων σου καὶ ἀναστήσω τὸ σπέρμα σου μετὰ σέ ὃς ἔσται ἐκ τη̃ς κοιλίας σου καὶ ἑτοιμάσω τὴν βασιλείαν αὐτου̃

^7:13 αὐτὸς οἰκοδομήσει μοι οἰ̃κον τω̨̃ ὀνόματί μου καὶ ἀνορθώσω τὸν θρόνον αὐτου̃ ἕως εἰς τὸν αἰω̃να

^7:14 ἐγὼ ἔσομαι αὐτω̨̃ εἰς πατέρα καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν καὶ ἐὰν ἔλθη̨ ἡ ἀδικία αὐτου̃ καὶ ἐλέγξω αὐτὸν ἐν ῥάβδω̨ ἀνδρω̃ν καὶ ἐν ἁφαι̃ς υἱω̃ν ἀνθρώπων

^7:15 τὸ δὲ ἔλεός μου οὐκ ἀποστήσω ἀπ' αὐτου̃ καθὼς ἀπέστησα ἀφ' ὡ̃ν ἀπέστησα ἐκ προσώπου μου

^7:16 καὶ πιστωθήσεται ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ καὶ ἡ βασιλεία αὐτου̃ ἕως αἰω̃νος ἐνώπιον ἐμου̃ καὶ ὁ θρόνος αὐτου̃ ἔσται ἀνωρθωμένος εἰς τὸν αἰω̃να

^7:17 κατὰ πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ κατὰ πα̃σαν τὴν ὅρασιν ταύτην οὕτως ἐλάλησεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ

^7:18 καὶ εἰση̃λθεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ καὶ ἐκάθισεν ἐνώπιον κυρίου καὶ εἰ̃πεν τίς εἰμι ἐγώ κύριέ μου κύριε καὶ τίς ὁ οἰ̃κός μου ὅτι ἠγάπηκάς με ἕως τούτων

^7:19 καὶ κατεσμικρύνθη μικρὸν ἐνώπιόν σου κύριέ μου κύριε καὶ ἐλάλησας ὑπὲρ του̃ οἴκου του̃ δούλου σου εἰς μακράν οὑ̃τος δὲ ὁ νόμος του̃ ἀνθρώπου κύριέ μου κύριε

^7:20 καὶ τί προσθήσει Δαυιδ ἔτι του̃ λαλη̃σαι πρὸς σέ καὶ νυ̃ν σὺ οἰ̃δας τὸν δου̃λόν σου κύριέ μου κύριε

^7:21 διὰ τὸν λόγον σου πεποίηκας καὶ κατὰ τὴν καρδίαν σου ἐποίησας πα̃σαν τὴν μεγαλωσύνην ταύτην γνωρίσαι τω̨̃ δούλω̨ σου

^7:22 ἕνεκεν του̃ μεγαλυ̃ναί σε κύριέ μου κύριε ὅτι οὐκ ἔστιν ὡς σὺ καὶ οὐκ ἔστιν θεὸς πλὴν σου̃ ἐν πα̃σιν οἱ̃ς ἠκούσαμεν ἐν τοι̃ς ὠσὶν ἡμω̃ν

^7:23 καὶ τίς ὡς ὁ λαός σου Ισραηλ ἔθνος ἄλλο ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὡς ὡδήγησεν αὐτὸν ὁ θεὸς του̃ λυτρώσασθαι αὐτω̨̃ λαὸν του̃ θέσθαι σε ὄνομα του̃ ποιη̃σαι μεγαλωσύνην καὶ ἐπιφάνειαν του̃ ἐκβαλει̃ν σε ἐκ προσώπου του̃ λαου̃ σου οὑ̃ ἐλυτρώσω σεαυτω̨̃ ἐξ Αἰγύπτου ἔθνη καὶ σκηνώματα

^7:24 καὶ ἡτοίμασας σεαυτω̨̃ τὸν λαόν σου Ισραηλ λαὸν ἕως αἰω̃νος καὶ σύ κύριε ἐγένου αὐτοι̃ς εἰς θεόν

^7:25 καὶ νυ̃ν κύριέ μου κύριε τὸ ῥη̃μα ὃ ἐλάλησας περὶ του̃ δούλου σου καὶ του̃ οἴκου αὐτου̃ πίστωσον ἕως αἰω̃νος κύριε παντοκράτωρ θεὲ του̃ Ισραηλ καὶ νυ̃ν καθὼς ἐλάλησας

^7:26 μεγαλυνθείη τὸ ὄνομά σου ἕως αἰω̃νος

^7:27 κύριε παντοκράτωρ θεὸς Ισραηλ ἀπεκάλυψας τὸ ὠτίον του̃ δούλου σου λέγων οἰ̃κον οἰκοδομήσω σοι διὰ του̃το εὑ̃ρεν ὁ δου̃λός σου τὴν καρδίαν ἑαυτου̃ του̃ προσεύξασθαι πρὸς σὲ τὴν προσευχὴν ταύτην

^7:28 καὶ νυ̃ν κύριέ μου κύριε σὺ εἰ̃ ὁ θεός καὶ οἱ λόγοι σου ἔσονται ἀληθινοί καὶ ἐλάλησας ὑπὲρ του̃ δούλου σου τὰ ἀγαθὰ ταυ̃τα

^7:29 καὶ νυ̃ν ἄρξαι καὶ εὐλόγησον τὸν οἰ̃κον του̃ δούλου σου του̃ εἰ̃ναι εἰς τὸν αἰω̃να ἐνώπιόν σου ὅτι σὺ εἰ̃ κύριέ μου κύριε ἐλάλησας καὶ ἀπὸ τη̃ς εὐλογίας σου εὐλογηθήσεται ὁ οἰ̃κος του̃ δούλου σου εἰς τὸν αἰω̃να

^8:1 καὶ ἐγένετο μετὰ ταυ̃τα καὶ ἐπάταξεν Δαυιδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς καὶ ἔλαβεν Δαυιδ τὴν ἀφωρισμένην ἐκ χειρὸς τω̃ν ἀλλοφύλων

^8:2 καὶ ἐπάταξεν Δαυιδ τὴν Μωαβ καὶ διεμέτρησεν αὐτοὺς ἐν σχοινίοις κοιμίσας αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα του̃ θανατω̃σαι καὶ τὰ δύο σχοινίσματα ἐζώγρησεν καὶ ἐγένετο Μωαβ τω̨̃ Δαυιδ εἰς δούλους φέροντας ξένια

^8:3 καὶ ἐπάταξεν Δαυιδ τὸν Αδρααζαρ υἱὸν Ρααβ βασιλέα Σουβα πορευομένου αὐτου̃ ἐπιστη̃σαι τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην

^8:4 καὶ προκατελάβετο Δαυιδ τω̃ν αὐτου̃ χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἱππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρω̃ν πεζω̃ν καὶ παρέλυσεν Δαυιδ πάντα τὰ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἐξ αὐτω̃ν ἑκατὸν ἅρματα

^8:5 καὶ παραγίνεται Συρία Δαμασκου̃ βοηθη̃σαι τω̨̃ Αδρααζαρ βασιλει̃ Σουβα καὶ ἐπάταξεν Δαυιδ ἐν τω̨̃ Σύρω̨ εἴκοσι δύο χιλιάδας ἀνδρω̃ν

^8:6 καὶ ἔθετο Δαυιδ φρουρὰν ἐν Συρία̨ τη̨̃ κατὰ Δαμασκόν καὶ ἐγένετο ὁ Σύρος τω̨̃ Δαυιδ εἰς δούλους φέροντας ξένια καὶ ἔσωσεν κύριος τὸν Δαυιδ ἐν πα̃σιν οἱ̃ς ἐπορεύετο

^8:7 καὶ ἔλαβεν Δαυιδ τοὺς χλιδω̃νας τοὺς χρυσου̃ς οἳ ἠ̃σαν ἐπὶ τω̃ν παίδων τω̃ν Αδρααζαρ βασιλέως Σουβα καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς Ιερουσαλημ καὶ ἔλαβεν αὐτὰ Σουσακιμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐν τω̨̃ ἀναβη̃ναι αὐτὸν εἰς Ιερουσαλημ ἐν ἡμέραις Ροβοαμ υἱου̃ Σολομω̃ντος

^8:8 καὶ ἐκ τη̃ς Μασβακ ἐκ τω̃ν ἐκλεκτω̃ν πόλεων του̃ Αδρααζαρ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα ἐν αὐτω̨̃ ἐποίησεν Σαλωμων τὴν θάλασσαν τὴν χαλκη̃ν καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτη̃ρας καὶ πάντα τὰ σκεύη

^8:9 καὶ ἤκουσεν Θοου ὁ βασιλεὺς Ημαθ ὅτι ἐπάταξεν Δαυιδ πα̃σαν τὴν δύναμιν Αδρααζαρ

^8:10 καὶ ἀπέστειλεν Θοου Ιεδδουραν τὸν υἱὸν αὐτου̃ πρὸς βασιλέα Δαυιδ ἐρωτη̃σαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ εὐλογη̃σαι αὐτὸν ὑπὲρ οὑ̃ ἐπολέμησεν τὸν Αδρααζαρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν ὅτι ἀντικείμενος ἠ̃ν τω̨̃ Αδρααζαρ καὶ ἐν ται̃ς χερσὶν αὐτου̃ ἠ̃σαν σκεύη ἀργυρα̃ καὶ σκεύη χρυσα̃ καὶ σκεύη χαλκα̃

^8:11 καὶ ταυ̃τα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ τω̨̃ κυρίω̨ μετὰ του̃ ἀργυρίου καὶ μετὰ του̃ χρυσίου οὑ̃ ἡγίασεν ἐκ πασω̃ν τω̃ν πόλεων ὡ̃ν κατεδυνάστευσεν

^8:12 ἐκ τη̃ς Ιδουμαίας καὶ ἐκ τη̃ς γη̃ς Μωαβ καὶ ἐκ τω̃ν υἱω̃ν Αμμων καὶ ἐκ τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Αμαληκ καὶ ἐκ τω̃ν σκύλων Αδρααζαρ υἱου̃ Ρααβ βασιλέως Σουβα

^8:13 καὶ ἐποίησεν Δαυιδ ὄνομα καὶ ἐν τω̨̃ ἀνακάμπτειν αὐτὸν ἐπάταξεν τὴν Ιδουμαίαν ἐν Γαιμελε εἰς ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας

^8:14 καὶ ἔθετο ἐν τη̨̃ Ιδουμαία̨ φρουράν ἐν πάση̨ τη̨̃ Ιδουμαία̨ καὶ ἐγένοντο πάντες οἱ Ιδουμαι̃οι δου̃λοι τω̨̃ βασιλει̃ καὶ ἔσωσεν κύριος τὸν Δαυιδ ἐν πα̃σιν οἱ̃ς ἐπορεύετο

^8:15 καὶ ἐβασίλευσεν Δαυιδ ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἠ̃ν Δαυιδ ποιω̃ν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτου̃

^8:16 καὶ Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας ἐπὶ τη̃ς στρατια̃ς καὶ Ιωσαφατ υἱὸς Αχια ἐπὶ τω̃ν ὑπομνημάτων

^8:17 καὶ Σαδδουκ υἱὸς Αχιτωβ καὶ Αχιμελεχ υἱὸς Αβιαθαρ ἱερει̃ς καὶ Ασα ὁ γραμματεύς

^8:18 καὶ Βαναιας υἱὸς Ιωδαε σύμβουλος καὶ ὁ Χελεθθι καὶ ὁ Φελεττι καὶ υἱοὶ Δαυιδ αὐλάρχαι ἠ̃σαν

^9:1 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ εἰ ἔστιν ἔτι ὑπολελειμμένος τω̨̃ οἴκω̨ Σαουλ καὶ ποιήσω μετ' αὐτου̃ ἔλεος ἕνεκεν Ιωναθαν

^9:2 καὶ ἐκ του̃ οἴκου Σαουλ παι̃ς ἠ̃ν καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Σιβα καὶ καλου̃σιν αὐτὸν πρὸς Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεύς εἰ σὺ εἰ̃ Σιβα καὶ εἰ̃πεν ἐγὼ δου̃λος σός

^9:3 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς εἰ ὑπολέλειπται ἐκ του̃ οἴκου Σαουλ ἔτι ἀνὴρ καὶ ποιήσω μετ' αὐτου̃ ἔλεος θεου̃ καὶ εἰ̃πεν Σιβα πρὸς τὸν βασιλέα ἔτι ἔστιν υἱὸς τω̨̃ Ιωναθαν πεπληγὼς τοὺς πόδας

^9:4 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς που̃ οὑ̃τος καὶ εἰ̃πεν Σιβα πρὸς τὸν βασιλέα ἰδοὺ ἐν οἴκω̨ Μαχιρ υἱου̃ Αμιηλ ἐκ τη̃ς Λαδαβαρ

^9:5 καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ καὶ ἔλαβεν αὐτὸν ἐκ του̃ οἴκου Μαχιρ υἱου̃ Αμιηλ ἐκ τη̃ς Λαδαβαρ

^9:6 καὶ παραγίνεται Μεμφιβοσθε υἱὸς Ιωναθαν υἱου̃ Σαουλ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυιδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ Μεμφιβοσθε καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ὁ δου̃λός σου

^9:7 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ μὴ φοβου̃ ὅτι ποιω̃ν ποιήσω μετὰ σου̃ ἔλεος διὰ Ιωναθαν τὸν πατέρα σου καὶ ἀποκαταστήσω σοι πάντα ἀγρὸν Σαουλ πατρὸς του̃ πατρός σου καὶ σὺ φάγη̨ ἄρτον ἐπὶ τη̃ς τραπέζης μου διὰ παντός

^9:8 καὶ προσεκύνησεν Μεμφιβοσθε καὶ εἰ̃πεν τίς εἰμι ὁ δου̃λός σου ὅτι ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸν κύνα τὸν τεθνηκότα τὸν ὅμοιον ἐμοί

^9:9 καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Σιβα τὸ παιδάριον Σαουλ καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν πάντα ὅσα ἐστὶν τω̨̃ Σαουλ καὶ ὅλω̨ τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ δέδωκα τω̨̃ υἱω̨̃ του̃ κυρίου σου

^9:10 καὶ ἐργα̨̃ αὐτω̨̃ τὴν γη̃ν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ δου̃λοί σου καὶ εἰσοίσεις τω̨̃ υἱω̨̃ του̃ κυρίου σου ἄρτους καὶ ἔδεται αὐτούς καὶ Μεμφιβοσθε υἱὸς του̃ κυρίου σου φάγεται διὰ παντὸς ἄρτον ἐπὶ τη̃ς τραπέζης μου καὶ τω̨̃ Σιβα ἠ̃σαν πεντεκαίδεκα υἱοὶ καὶ εἴκοσι δου̃λοι

^9:11 καὶ εἰ̃πεν Σιβα πρὸς τὸν βασιλέα κατὰ πάντα ὅσα ἐντέταλται ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τω̨̃ δούλω̨ αὐτου̃ οὕτως ποιήσει ὁ δου̃λός σου καὶ Μεμφιβοσθε ἤσθιεν ἐπὶ τη̃ς τραπέζης Δαυιδ καθὼς εἱ̃ς τω̃ν υἱω̃ν του̃ βασιλέως

^9:12 καὶ τω̨̃ Μεμφιβοσθε υἱὸς μικρὸς καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Μιχα καὶ πα̃σα ἡ κατοίκησις του̃ οἴκου Σιβα δου̃λοι του̃ Μεμφιβοσθε

^9:13 καὶ Μεμφιβοσθε κατώ̨κει ἐν Ιερουσαλημ ὅτι ἐπὶ τη̃ς τραπέζης του̃ βασιλέως διὰ παντὸς ἤσθιεν καὶ αὐτὸς ἠ̃ν χωλὸς ἀμφοτέροις τοι̃ς ποσὶν αὐτου̃

^10:1 καὶ ἐγένετο μετὰ ταυ̃τα καὶ ἀπέθανεν βασιλεὺς υἱω̃ν Αμμων καὶ ἐβασίλευσεν Αννων υἱὸς αὐτου̃ ἀντ' αὐτου̃

^10:2 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ ποιήσω ἔλεος μετὰ Αννων υἱου̃ Ναας ὃν τρόπον ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτου̃ μετ' ἐμου̃ ἔλεος καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ παρακαλέσαι αὐτὸν ἐν χειρὶ τω̃ν δούλων αὐτου̃ περὶ του̃ πατρὸς αὐτου̃ καὶ παρεγένοντο οἱ παι̃δες Δαυιδ εἰς τὴν γη̃ν υἱω̃ν Αμμων

^10:3 καὶ εἰ̃πον οἱ ἄρχοντες υἱω̃ν Αμμων πρὸς Αννων τὸν κύριον αὐτω̃ν μὴ παρὰ τὸ δοξάζειν Δαυιδ τὸν πατέρα σου ἐνώπιόν σου ὅτι ἀπέστειλέν σοι παρακαλου̃ντας ἀλλ' οὐχὶ ὅπως ἐρευνήσωσιν τὴν πόλιν καὶ κατασκοπήσωσιν αὐτὴν καὶ του̃ κατασκέψασθαι αὐτὴν ἀπέστειλεν Δαυιδ τοὺς παι̃δας αὐτου̃ πρὸς σέ

^10:4 καὶ ἔλαβεν Αννων τοὺς παι̃δας Δαυιδ καὶ ἐξύρησεν τοὺς πώγωνας αὐτω̃ν καὶ ἀπέκοψεν τοὺς μανδύας αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ ἡμίσει ἕως τω̃ν ἰσχίων αὐτω̃ν καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς

^10:5 καὶ ἀνήγγειλαν τω̨̃ Δαυιδ ὑπὲρ τω̃ν ἀνδρω̃ν καὶ ἀπέστειλεν εἰς ἀπαντὴν αὐτω̃ν ὅτι ἠ̃σαν οἱ ἄνδρες ἠτιμασμένοι σφόδρα καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς καθίσατε ἐν Ιεριχω ἕως του̃ ἀνατει̃λαι τοὺς πώγωνας ὑμω̃ν καὶ ἐπιστραφήσεσθε

^10:6 καὶ εἰ̃δαν οἱ υἱοὶ Αμμων ὅτι κατη̨σχύνθησαν ὁ λαὸς Δαυιδ καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Αμμων καὶ ἐμισθώσαντο τὴν Συρίαν Βαιθροωβ εἴκοσι χιλιάδας πεζω̃ν καὶ τὸν βασιλέα Μααχα χιλίους ἄνδρας καὶ Ιστωβ δώδεκα χιλιάδας ἀνδρω̃ν

^10:7 καὶ ἤκουσεν Δαυιδ καὶ ἀπέστειλεν τὸν Ιωαβ καὶ πα̃σαν τὴν δύναμιν τοὺς δυνατούς

^10:8 καὶ ἐξη̃λθαν οἱ υἱοὶ Αμμων καὶ παρετάξαντο πόλεμον παρὰ τη̨̃ θύρα̨ τη̃ς πύλης καὶ Συρία Σουβα καὶ Ροωβ καὶ Ιστωβ καὶ Μααχα μόνοι ἐν ἀγρω̨̃

^10:9 καὶ εἰ̃δεν Ιωαβ ὅτι ἐγενήθη πρὸς αὐτὸν ἀντιπρόσωπον του̃ πολέμου ἐκ του̃ κατὰ πρόσωπον ἐξ ἐναντίας καὶ ἐκ του̃ ὄπισθεν καὶ ἐπέλεξεν ἐκ πάντων τω̃ν νεανίσκων Ισραηλ καὶ παρετάξαντο ἐξ ἐναντίας Συρίας

^10:10 καὶ τὸ κατάλοιπον του̃ λαου̃ ἔδωκεν ἐν χειρὶ Αβεσσα του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃ καὶ παρετάξαντο ἐξ ἐναντίας υἱω̃ν Αμμων

^10:11 καὶ εἰ̃πεν ἐὰν κραταιωθη̨̃ Συρία ὑπὲρ ἐμέ καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς σωτηρίαν καὶ ἐὰν υἱοὶ Αμμων κραταιωθω̃σιν ὑπὲρ σέ καὶ ἐσόμεθα του̃ σω̃σαί σε

^10:12 ἀνδρίζου καὶ κραταιωθω̃μεν ὑπὲρ του̃ λαου̃ ἡμω̃ν καὶ περὶ τω̃ν πόλεων του̃ θεου̃ ἡμω̃ν καὶ κύριος ποιήσει τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃

^10:13 καὶ προση̃λθεν Ιωαβ καὶ ὁ λαὸς αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ εἰς πόλεμον πρὸς Συρίαν καὶ ἔφυγαν ἀπὸ προσώπου αὐτου̃

^10:14 καὶ οἱ υἱοὶ Αμμων εἰ̃δαν ὅτι ἔφυγεν Συρία καὶ ἔφυγαν ἀπὸ προσώπου Αβεσσα καὶ εἰση̃λθαν εἰς τὴν πόλιν καὶ ἀνέστρεψεν Ιωαβ ἀπὸ τω̃ν υἱω̃ν Αμμων καὶ παρεγένοντο εἰς Ιερουσαλημ

^10:15 καὶ εἰ̃δεν Συρία ὅτι ἔπταισεν ἔμπροσθεν Ισραηλ καὶ συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό

^10:16 καὶ ἀπέστειλεν Αδρααζαρ καὶ συνήγαγεν τὴν Συρίαν τὴν ἐκ του̃ πέραν του̃ ποταμου̃ Χαλαμακ καὶ παρεγένοντο Αιλαμ καὶ Σωβακ ἄρχων τη̃ς δυνάμεως Αδρααζαρ ἔμπροσθεν αὐτω̃ν

^10:17 καὶ ἀνηγγέλη τω̨̃ Δαυιδ καὶ συνήγαγεν τὸν πάντα Ισραηλ καὶ διέβη τὸν Ιορδάνην καὶ παρεγένοντο εἰς Αιλαμ καὶ παρετάξατο Συρία ἀπέναντι Δαυιδ καὶ ἐπολέμησαν μετ' αὐτου̃

^10:18 καὶ ἔφυγεν Συρία ἀπὸ προσώπου Ισραηλ καὶ ἀνει̃λεν Δαυιδ ἐκ τη̃ς Συρίας ἑπτακόσια ἅρματα καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδας ἱππέων καὶ τὸν Σωβακ τὸν ἄρχοντα τη̃ς δυνάμεως αὐτου̃ ἐπάταξεν καὶ ἀπέθανεν ἐκει̃

^10:19 καὶ εἰ̃δαν πάντες οἱ βασιλει̃ς οἱ δου̃λοι Αδρααζαρ ὅτι ἔπταισαν ἔμπροσθεν Ισραηλ καὶ ηὐτομόλησαν μετὰ Ισραηλ καὶ ἐδούλευσαν αὐτοι̃ς καὶ ἐφοβήθη Συρία του̃ σω̃σαι ἔτι τοὺς υἱοὺς Αμμων

^11:1 καὶ ἐγένετο ἐπιστρέψαντος του̃ ἐνιαυτου̃ εἰς τὸν καιρὸν τη̃ς ἐξοδίας τω̃ν βασιλέων καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ τὸν Ιωαβ καὶ τοὺς παι̃δας αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ τὸν πάντα Ισραηλ καὶ διέφθειραν τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ διεκάθισαν ἐπὶ Ραββαθ καὶ Δαυιδ ἐκάθισεν ἐν Ιερουσαλημ

^11:2 καὶ ἐγένετο πρὸς ἑσπέραν καὶ ἀνέστη Δαυιδ ἀπὸ τη̃ς κοίτης αὐτου̃ καὶ περιεπάτει ἐπὶ του̃ δώματος του̃ οἴκου του̃ βασιλέως καὶ εἰ̃δεν γυναι̃κα λουομένην ἀπὸ του̃ δώματος καὶ ἡ γυνὴ καλὴ τω̨̃ εἴδει σφόδρα

^11:3 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ καὶ ἐζήτησεν τὴν γυναι̃κα καὶ εἰ̃πεν οὐχὶ αὕτη Βηρσαβεε θυγάτηρ Ελιαβ γυνὴ Ουριου του̃ Χετταίου

^11:4 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ ἀγγέλους καὶ ἔλαβεν αὐτήν καὶ εἰση̃λθεν πρὸς αὐτόν καὶ ἐκοιμήθη μετ' αὐτη̃ς καὶ αὐτὴ ἁγιαζομένη ἀπὸ ἀκαθαρσίας αὐτη̃ς καὶ ἀπέστρεψεν εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτη̃ς

^11:5 καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνή καὶ ἀποστείλασα ἀπήγγειλεν τω̨̃ Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν ἐγώ εἰμι ἐν γαστρὶ ἔχω

^11:6 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ πρὸς Ιωαβ λέγων ἀπόστειλον πρός με τὸν Ουριαν τὸν Χετται̃ον καὶ ἀπέστειλεν Ιωαβ τὸν Ουριαν πρὸς Δαυιδ

^11:7 καὶ παραγίνεται Ουριας καὶ εἰση̃λθεν πρὸς αὐτόν καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ εἰς εἰρήνην Ιωαβ καὶ εἰς εἰρήνην του̃ λαου̃ καὶ εἰς εἰρήνην του̃ πολέμου

^11:8 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τω̨̃ Ουρια κατάβηθι εἰς τὸν οἰ̃κόν σου καὶ νίψαι τοὺς πόδας σου καὶ ἐξη̃λθεν Ουριας ἐξ οἴκου του̃ βασιλέως καὶ ἐξη̃λθεν ὀπίσω αὐτου̃ ἄρσις του̃ βασιλέως

^11:9 καὶ ἐκοιμήθη Ουριας παρὰ τη̨̃ θύρα̨ του̃ βασιλέως μετὰ τω̃ν δούλων του̃ κυρίου αὐτου̃ καὶ οὐ κατέβη εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃

^11:10 καὶ ἀνήγγειλαν τω̨̃ Δαυιδ λέγοντες ὅτι οὐ κατέβη Ουριας εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Ουριαν οὐχὶ ἐξ ὁδου̃ σὺ ἔρχη̨ τί ὅτι οὐ κατέβης εἰς τὸν οἰ̃κόν σου

^11:11 καὶ εἰ̃πεν Ουριας πρὸς Δαυιδ ἡ κιβωτὸς καὶ Ισραηλ καὶ Ιουδας κατοικου̃σιν ἐν σκηναι̃ς καὶ ὁ κύριός μου Ιωαβ καὶ οἱ δου̃λοι του̃ κυρίου μου ἐπὶ πρόσωπον του̃ ἀγρου̃ παρεμβάλλουσιν καὶ ἐγὼ εἰσελεύσομαι εἰς τὸν οἰ̃κόν μου φαγει̃ν καὶ πιει̃ν καὶ κοιμηθη̃ναι μετὰ τη̃ς γυναικός μου πω̃ς ζη̨̃ ἡ ψυχή σου εἰ ποιήσω τὸ ῥη̃μα του̃το

^11:12 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Ουριαν κάθισον ἐνταυ̃θα καί γε σήμερον καὶ αὔριον ἐξαποστελω̃ σε καὶ ἐκάθισεν Ουριας ἐν Ιερουσαλημ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ τη̨̃ ἐπαύριον

^11:13 καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Δαυιδ καὶ ἔφαγεν ἐνώπιον αὐτου̃ καὶ ἔπιεν καὶ ἐμέθυσεν αὐτόν καὶ ἐξη̃λθεν ἑσπέρας του̃ κοιμηθη̃ναι ἐπὶ τη̃ς κοίτης αὐτου̃ μετὰ τω̃ν δούλων του̃ κυρίου αὐτου̃ καὶ εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ οὐ κατέβη

^11:14 καὶ ἐγένετο πρωὶ καὶ ἔγραψεν Δαυιδ βιβλίον πρὸς Ιωαβ καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Ουριου

^11:15 καὶ ἔγραψεν ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ λέγων εἰσάγαγε τὸν Ουριαν ἐξ ἐναντίας του̃ πολέμου του̃ κραταιου̃ καὶ ἀποστραφήσεσθε ἀπὸ ὄπισθεν αὐτου̃ καὶ πληγήσεται καὶ ἀποθανει̃ται

^11:16 καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ φυλάσσειν Ιωαβ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ ἔθηκεν τὸν Ουριαν εἰς τὸν τόπον οὑ̃ ἤ̨δει ὅτι ἄνδρες δυνάμεως ἐκει̃

^11:17 καὶ ἐξη̃λθον οἱ ἄνδρες τη̃ς πόλεως καὶ ἐπολέμουν μετὰ Ιωαβ καὶ ἔπεσαν ἐκ του̃ λαου̃ ἐκ τω̃ν δούλων Δαυιδ καὶ ἀπέθανεν καί γε Ουριας ὁ Χετται̃ος

^11:18 καὶ ἀπέστειλεν Ιωαβ καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ βασιλει̃ πάντας τοὺς λόγους του̃ πολέμου

^11:19 καὶ ἐνετείλατο τω̨̃ ἀγγέλω̨ λέγων ἐν τω̨̃ συντελέσαι σε πάντας τοὺς λόγους του̃ πολέμου λαλη̃σαι πρὸς τὸν βασιλέα

^11:20 καὶ ἔσται ἐὰν ἀναβη̨̃ ὁ θυμὸς του̃ βασιλέως καὶ εἴπη̨ σοι τί ὅτι ἠγγίσατε πρὸς τὴν πόλιν πολεμη̃σαι οὐκ ἤ̨δειτε ὅτι τοξεύσουσιν ἀπάνωθεν του̃ τείχους

^11:21 τίς ἐπάταξεν τὸν Αβιμελεχ υἱὸν Ιεροβααλ οὐχὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ' αὐτὸν κλάσμα μύλου ἐπάνωθεν του̃ τείχους καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασι ἵνα τί προσηγάγετε πρὸς τὸ τει̃χος καὶ ἐρει̃ς καί γε Ουριας ὁ δου̃λός σου ὁ Χετται̃ος ἀπέθανεν

^11:22 καὶ ἐπορεύθη ὁ ἄγγελος Ιωαβ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Ιερουσαλημ καὶ παρεγένετο καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ Δαυιδ πάντα ὅσα ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃ Ιωαβ πάντα τὰ ῥήματα του̃ πολέμου καὶ ἐθυμώθη Δαυιδ πρὸς Ιωαβ καὶ εἰ̃πεν πρὸς τὸν ἄγγελον ἵνα τί προσηγάγετε πρὸς τὴν πόλιν του̃ πολεμη̃σαι οὐκ ἤ̨δειτε ὅτι πληγήσεσθε ἀπὸ του̃ τείχους τίς ἐπάταξεν τὸν Αβιμελεχ υἱὸν Ιεροβααλ οὐχὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ' αὐτὸν κλάσμα μύλου ἀπὸ του̃ τείχους καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασι ἵνα τί προσηγάγετε πρὸς τὸ τει̃χος

^11:23 καὶ εἰ̃πεν ὁ ἄγγελος πρὸς Δαυιδ ὅτι ἐκραταίωσαν ἐφ' ἡμα̃ς οἱ ἄνδρες καὶ ἐξη̃λθαν ἐφ' ἡμα̃ς εἰς τὸν ἀγρόν καὶ ἐγενήθημεν ἐπ' αὐτοὺς ἕως τη̃ς θύρας τη̃ς πύλης

^11:24 καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξεύοντες πρὸς τοὺς παι̃δάς σου ἀπάνωθεν του̃ τείχους καὶ ἀπέθαναν τω̃ν παίδων του̃ βασιλέως καί γε ὁ δου̃λός σου Ουριας ὁ Χετται̃ος ἀπέθανεν

^11:25 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς τὸν ἄγγελον τάδε ἐρει̃ς πρὸς Ιωαβ μὴ πονηρὸν ἔστω ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου τὸ ῥη̃μα του̃το ὅτι ποτὲ μὲν οὕτως καὶ ποτὲ οὕτως φάγεται ἡ μάχαιρα κραταίωσον τὸν πόλεμόν σου πρὸς τὴν πόλιν καὶ κατάσπασον αὐτὴν καὶ κραταίωσον αὐτόν

^11:26 καὶ ἤκουσεν ἡ γυνὴ Ουριου ὅτι ἀπέθανεν Ουριας ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς καὶ ἐκόψατο τὸν ἄνδρα αὐτη̃ς

^11:27 καὶ διη̃λθεν τὸ πένθος καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ καὶ συνήγαγεν αὐτὴν εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἐγενήθη αὐτω̨̃ εἰς γυναι̃κα καὶ ἔτεκεν αὐτω̨̃ υἱόν καὶ πονηρὸν ἐφάνη τὸ ῥη̃μα ὃ ἐποίησεν Δαυιδ ἐν ὀφθαλμοι̃ς κυρίου

^12:1 καὶ ἀπέστειλεν κύριος τὸν Ναθαν τὸν προφήτην πρὸς Δαυιδ καὶ εἰση̃λθεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ δύο ἠ̃σαν ἄνδρες ἐν πόλει μια̨̃ εἱ̃ς πλούσιος καὶ εἱ̃ς πένης

^12:2 καὶ τω̨̃ πλουσίω̨ ἠ̃ν ποίμνια καὶ βουκόλια πολλὰ σφόδρα

^12:3 καὶ τω̨̃ πένητι οὐδὲν ἀλλ' ἢ ἀμνὰς μία μικρά ἣν ἐκτήσατο καὶ περιεποιήσατο καὶ ἐξέθρεψεν αὐτήν καὶ ἡδρύνθη μετ' αὐτου̃ καὶ μετὰ τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ ἐπὶ τὸ αὐτό ἐκ του̃ ἄρτου αὐτου̃ ἤσθιεν καὶ ἐκ του̃ ποτηρίου αὐτου̃ ἔπινεν καὶ ἐν τω̨̃ κόλπω̨ αὐτου̃ ἐκάθευδεν καὶ ἠ̃ν αὐτω̨̃ ὡς θυγάτηρ

^12:4 καὶ ἠ̃λθεν πάροδος τω̨̃ ἀνδρὶ τω̨̃ πλουσίω̨ καὶ ἐφείσατο λαβει̃ν ἐκ τω̃ν ποιμνίων αὐτου̃ καὶ ἐκ τω̃ν βουκολίων αὐτου̃ του̃ ποιη̃σαι τω̨̃ ξένω̨ ὁδοιπόρω̨ ἐλθόντι πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλαβεν τὴν ἀμνάδα του̃ πένητος καὶ ἐποίησεν αὐτὴν τω̨̃ ἀνδρὶ τω̨̃ ἐλθόντι πρὸς αὐτόν

^12:5 καὶ ἐθυμώθη ὀργη̨̃ Δαυιδ σφόδρα τω̨̃ ἀνδρί καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Ναθαν ζη̨̃ κύριος ὅτι υἱὸς θανάτου ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας του̃το

^12:6 καὶ τὴν ἀμνάδα ἀποτείσει ἑπταπλασίονα ἀνθ' ὡ̃ν ὅτι ἐποίησεν τὸ ῥη̃μα του̃το καὶ περὶ οὑ̃ οὐκ ἐφείσατο

^12:7 καὶ εἰ̃πεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ σὺ εἰ̃ ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας του̃το τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ἐγώ εἰμι ἔχρισά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐγώ εἰμι ἐρρυσάμην σε ἐκ χειρὸς Σαουλ

^12:8 καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἰ̃κον του̃ κυρίου σου καὶ τὰς γυναι̃κας του̃ κυρίου σου ἐν τω̨̃ κόλπω̨ σου καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἰ̃κον Ισραηλ καὶ Ιουδα καὶ εἰ μικρόν ἐστιν προσθήσω σοι κατὰ ταυ̃τα

^12:9 τί ὅτι ἐφαύλισας τὸν λόγον κυρίου του̃ ποιη̃σαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃ τὸν Ουριαν τὸν Χετται̃ον ἐπάταξας ἐν ῥομφαία̨ καὶ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ ἔλαβες σεαυτω̨̃ εἰς γυναι̃κα καὶ αὐτὸν ἀπέκτεινας ἐν ῥομφαία̨ υἱω̃ν Αμμων

^12:10 καὶ νυ̃ν οὐκ ἀποστήσεται ῥομφαία ἐκ του̃ οἴκου σου ἕως αἰω̃νος ἀνθ' ὡ̃ν ὅτι ἐξουδένωσάς με καὶ ἔλαβες τὴν γυναι̃κα του̃ Ουριου του̃ Χετταίου του̃ εἰ̃ναί σοι εἰς γυναι̃κα

^12:11 τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ σὲ κακὰ ἐκ του̃ οἴκου σου καὶ λήμψομαι τὰς γυναι̃κάς σου κατ' ὀφθαλμούς σου καὶ δώσω τω̨̃ πλησίον σου καὶ κοιμηθήσεται μετὰ τω̃ν γυναικω̃ν σου ἐναντίον του̃ ἡλίου τούτου

^12:12 ὅτι σὺ ἐποίησας κρυβη̨̃ κἀγὼ ποιήσω τὸ ῥη̃μα του̃το ἐναντίον παντὸς Ισραηλ καὶ ἀπέναντι τούτου του̃ ἡλίου

^12:13 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τω̨̃ Ναθαν ἡμάρτηκα τω̨̃ κυρίω̨ καὶ εἰ̃πεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ καὶ κύριος παρεβίβασεν τὸ ἁμάρτημά σου οὐ μὴ ἀποθάνη̨ς

^12:14 πλὴν ὅτι παροξύνων παρώξυνας τοὺς ἐχθροὺς κυρίου ἐν τω̨̃ ῥήματι τούτω̨ καί γε ὁ υἱός σου ὁ τεχθείς σοι θανάτω̨ ἀποθανει̃ται

^12:15 καὶ ἀπη̃λθεν Ναθαν εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἔθραυσεν κύριος τὸ παιδίον ὃ ἔτεκεν ἡ γυνὴ Ουριου τω̨̃ Δαυιδ καὶ ἠρρώστησεν

^12:16 καὶ ἐζήτησεν Δαυιδ τὸν θεὸν περὶ του̃ παιδαρίου καὶ ἐνήστευσεν Δαυιδ νηστείαν καὶ εἰση̃λθεν καὶ ηὐλίσθη ἐν σάκκω̨ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

^12:17 καὶ ἀνέστησαν ἐπ' αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι του̃ οἴκου αὐτου̃ του̃ ἐγει̃ραι αὐτὸν ἀπὸ τη̃ς γη̃ς καὶ οὐκ ἠθέλησεν καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοι̃ς ἄρτον

^12:18 καὶ ἐγένετο ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάριον καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δου̃λοι Δαυιδ ἀναγγει̃λαι αὐτω̨̃ ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον ὅτι εἰ̃παν ἰδοὺ ἐν τω̨̃ ἔτι τὸ παιδάριον ζη̃ν ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτόν καὶ οὐκ εἰσήκουσεν τη̃ς φωνη̃ς ἡμω̃ν καὶ πω̃ς εἴπωμεν πρὸς αὐτὸν ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον καὶ ποιήσει κακά

^12:19 καὶ συνη̃κεν Δαυιδ ὅτι οἱ παι̃δες αὐτου̃ ψιθυρίζουσιν καὶ ἐνόησεν Δαυιδ ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς τοὺς παι̃δας αὐτου̃ εἰ τέθνηκεν τὸ παιδάριον καὶ εἰ̃παν τέθνηκεν

^12:20 καὶ ἀνέστη Δαυιδ ἐκ τη̃ς γη̃ς καὶ ἐλούσατο καὶ ἠλείψατο καὶ ἤλλαξεν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ εἰση̃λθεν εἰς τὸν οἰ̃κον του̃ θεου̃ καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃ καὶ εἰση̃λθεν εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἤ̨τησεν ἄρτον φαγει̃ν καὶ παρέθηκαν αὐτω̨̃ ἄρτον καὶ ἔφαγεν

^12:21 καὶ εἰ̃παν οἱ παι̃δες αὐτου̃ πρὸς αὐτόν τί τὸ ῥη̃μα του̃το ὃ ἐποίησας ἕνεκα του̃ παιδαρίου ἔτι ζω̃ντος ἐνήστευες καὶ ἔκλαιες καὶ ἠγρύπνεις καὶ ἡνίκα ἀπέθανεν τὸ παιδάριον ἀνέστης καὶ ἔφαγες ἄρτον καὶ πέπωκας

^12:22 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ ἐν τω̨̃ τὸ παιδάριον ἔτι ζη̃ν ἐνήστευσα καὶ ἔκλαυσα ὅτι εἰ̃πα τίς οἰ̃δεν εἰ ἐλεήσει με κύριος καὶ ζήσεται τὸ παιδάριον

^12:23 καὶ νυ̃ν τέθνηκεν ἵνα τί του̃το ἐγὼ νηστεύω μὴ δυνήσομαι ἐπιστρέψαι αὐτὸ ἔτι ἐγὼ πορεύσομαι πρὸς αὐτόν καὶ αὐτὸς οὐκ ἀναστρέψει πρός με

^12:24 καὶ παρεκάλεσεν Δαυιδ Βηρσαβεε τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ καὶ εἰση̃λθεν πρὸς αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ' αὐτη̃ς καὶ συνέλαβεν καὶ ἔτεκεν υἱόν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτου̃ Σαλωμων καὶ κύριος ἠγάπησεν αὐτόν

^12:25 καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Ναθαν του̃ προφήτου καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτου̃ Ιδεδι ἕνεκεν κυρίου

^12:26 καὶ ἐπολέμησεν Ιωαβ ἐν Ραββαθ υἱω̃ν Αμμων καὶ κατέλαβεν τὴν πόλιν τη̃ς βασιλείας

^12:27 καὶ ἀπέστειλεν Ιωαβ ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν ἐπολέμησα ἐν Ραββαθ καὶ κατελαβόμην τὴν πόλιν τω̃ν ὑδάτων

^12:28 καὶ νυ̃ν συνάγαγε τὸ κατάλοιπον του̃ λαου̃ καὶ παρέμβαλε ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ προκαταλαβου̃ αὐτήν ἵνα μὴ προκαταλάβωμαι ἐγὼ τὴν πόλιν καὶ κληθη̨̃ τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτήν

^12:29 καὶ συνήγαγεν Δαυιδ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ραββαθ καὶ ἐπολέμησεν ἐν αὐτη̨̃ καὶ κατελάβετο αὐτήν

^12:30 καὶ ἔλαβεν τὸν στέφανον Μελχολ του̃ βασιλέως αὐτω̃ν ἀπὸ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ ὁ σταθμὸς αὐτου̃ τάλαντον χρυσίου καὶ λίθου τιμίου καὶ ἠ̃ν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς Δαυιδ καὶ σκυ̃λα τη̃ς πόλεως ἐξήνεγκεν πολλὰ σφόδρα

^12:31 καὶ τὸν λαὸν τὸν ὄντα ἐν αὐτη̨̃ ἐξήγαγεν καὶ ἔθηκεν ἐν τω̨̃ πρίονι καὶ ἐν τοι̃ς τριβόλοις τοι̃ς σιδηροι̃ς καὶ διήγαγεν αὐτοὺς διὰ του̃ πλινθείου καὶ οὕτως ἐποίησεν πάσαις ται̃ς πόλεσιν υἱω̃ν Αμμων καὶ ἐπέστρεψεν Δαυιδ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς εἰς Ιερουσαλημ

^13:1 καὶ ἐγενήθη μετὰ ταυ̃τα καὶ τω̨̃ Αβεσσαλωμ υἱω̨̃ Δαυιδ ἀδελφὴ καλὴ τω̨̃ εἴδει σφόδρα καὶ ὄνομα αὐτη̨̃ Θημαρ καὶ ἠγάπησεν αὐτὴν Αμνων υἱὸς Δαυιδ

^13:2 καὶ ἐθλίβετο Αμνων ὥστε ἀρρωστει̃ν διὰ Θημαρ τὴν ἀδελφὴν αὐτου̃ ὅτι παρθένος ἠ̃ν αὐτή καὶ ὑπέρογκον ἐν ὀφθαλμοι̃ς Αμνων του̃ ποιη̃σαί τι αὐτη̨̃

^13:3 καὶ ἠ̃ν τω̨̃ Αμνων ἑται̃ρος καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Ιωναδαβ υἱὸς Σαμαα του̃ ἀδελφου̃ Δαυιδ καὶ Ιωναδαβ ἀνὴρ σοφὸς σφόδρα

^13:4 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τί σοι ὅτι σὺ οὕτως ἀσθενής υἱὲ του̃ βασιλέως τὸ πρωὶ πρωί οὐκ ἀπαγγελει̃ς μοι καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Αμνων Θημαρ τὴν ἀδελφὴν Αβεσσαλωμ του̃ ἀδελφου̃ μου ἐγὼ ἀγαπω̃

^13:5 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Ιωναδαβ κοιμήθητι ἐπὶ τη̃ς κοίτης σου καὶ μαλακίσθητι καὶ εἰσελεύσεται ὁ πατήρ σου του̃ ἰδει̃ν σε καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτόν ἐλθέτω δὴ Θημαρ ἡ ἀδελφή μου καὶ ψωμισάτω με καὶ ποιησάτω κατ' ὀφθαλμούς μου βρω̃μα ὅπως ἴδω καὶ φάγω ἐκ τω̃ν χειρω̃ν αὐτη̃ς

^13:6 καὶ ἐκοιμήθη Αμνων καὶ ἠρρώστησεν καὶ εἰση̃λθεν ὁ βασιλεὺς ἰδει̃ν αὐτόν καὶ εἰ̃πεν Αμνων πρὸς τὸν βασιλέα ἐλθέτω δὴ Θημαρ ἡ ἀδελφή μου πρός με καὶ κολλυρισάτω ἐν ὀφθαλμοι̃ς μου δύο κολλυρίδας καὶ φάγομαι ἐκ τη̃ς χειρὸς αὐτη̃ς

^13:7 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ πρὸς Θημαρ εἰς τὸν οἰ̃κον λέγων πορεύθητι δὴ εἰς τὸν οἰ̃κον Αμνων του̃ ἀδελφου̃ σου καὶ ποίησον αὐτω̨̃ βρω̃μα

^13:8 καὶ ἐπορεύθη Θημαρ εἰς τὸν οἰ̃κον Αμνων ἀδελφου̃ αὐτη̃ς καὶ αὐτὸς κοιμώμενος καὶ ἔλαβεν τὸ σται̃ς καὶ ἐφύρασεν καὶ ἐκολλύρισεν κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ καὶ ἥψησεν τὰς κολλυρίδας

^13:9 καὶ ἔλαβεν τὸ τήγανον καὶ κατεκένωσεν ἐνώπιον αὐτου̃ καὶ οὐκ ἠθέλησεν φαγει̃ν καὶ εἰ̃πεν Αμνων ἐξαγάγετε πάντα ἄνδρα ἐπάνωθέν μου καὶ ἐξήγαγον πάντα ἄνδρα ἀπὸ ἐπάνωθεν αὐτου̃

^13:10 καὶ εἰ̃πεν Αμνων πρὸς Θημαρ εἰσένεγκε τὸ βρω̃μα εἰς τὸ ταμίειον καὶ φάγομαι ἐκ τη̃ς χειρός σου καὶ ἔλαβεν Θημαρ τὰς κολλυρίδας ἃς ἐποίησεν καὶ εἰσήνεγκεν τω̨̃ Αμνων ἀδελφω̨̃ αὐτη̃ς εἰς τὸν κοιτω̃να

^13:11 καὶ προσήγαγεν αὐτω̨̃ του̃ φαγει̃ν καὶ ἐπελάβετο αὐτη̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ δευ̃ρο κοιμήθητι μετ' ἐμου̃ ἀδελφή μου

^13:12 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ μή ἄδελφέ μου μὴ ταπεινώση̨ς με διότι οὐ ποιηθήσεται οὕτως ἐν Ισραηλ μὴ ποιήση̨ς τὴν ἀφροσύνην ταύτην

^13:13 καὶ ἐγὼ που̃ ἀποίσω τὸ ὄνειδός μου καὶ σὺ ἔση̨ ὡς εἱ̃ς τω̃ν ἀφρόνων ἐν Ισραηλ καὶ νυ̃ν λάλησον δὴ πρὸς τὸν βασιλέα ὅτι οὐ μὴ κωλύση̨ με ἀπὸ σου̃

^13:14 καὶ οὐκ ἠθέλησεν Αμνων του̃ ἀκου̃σαι τη̃ς φωνη̃ς αὐτη̃ς καὶ ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὴν καὶ ἐταπείνωσεν αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ' αὐτη̃ς

^13:15 καὶ ἐμίσησεν αὐτὴν Αμνων μι̃σος μέγα σφόδρα ὅτι μέγα τὸ μι̃σος ὃ ἐμίσησεν αὐτήν ὑπὲρ τὴν ἀγάπην ἣν ἠγάπησεν αὐτήν καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ Αμνων ἀνάστηθι καὶ πορεύου

^13:16 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Θημαρ μή ἄδελφε ὅτι μεγάλη ἡ κακία ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην ἣν ἐποίησας μετ' ἐμου̃ του̃ ἐξαποστει̃λαί με καὶ οὐκ ἠθέλησεν Αμνων ἀκου̃σαι τη̃ς φωνη̃ς αὐτη̃ς

^13:17 καὶ ἐκάλεσεν τὸ παιδάριον αὐτου̃ τὸν προεστηκότα του̃ οἴκου αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἐξαποστείλατε δὴ ταύτην ἀπ' ἐμου̃ ἔξω καὶ ἀπόκλεισον τὴν θύραν ὀπίσω αὐτη̃ς

^13:18 καὶ ἐπ' αὐτη̃ς ἠ̃ν χιτὼν καρπωτός ὅτι οὕτως ἐνεδιδύσκοντο αἱ θυγατέρες του̃ βασιλέως αἱ παρθένοι τοὺς ἐπενδύτας αὐτω̃ν καὶ ἐξήγαγεν αὐτὴν ὁ λειτουργὸς αὐτου̃ ἔξω καὶ ἀπέκλεισεν τὴν θύραν ὀπίσω αὐτη̃ς

^13:19 καὶ ἔλαβεν Θημαρ σποδὸν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτη̃ς καὶ τὸν χιτω̃να τὸν καρπωτὸν τὸν ἐπ' αὐτη̃ς διέρρηξεν καὶ ἐπέθηκεν τὰς χει̃ρας αὐτη̃ς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτη̃ς καὶ ἐπορεύθη πορευομένη καὶ κράζουσα

^13:20 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὴν Αβεσσαλωμ ὁ ἀδελφὸς αὐτη̃ς μὴ Αμνων ὁ ἀδελφός σου ἐγένετο μετὰ σου̃ καὶ νυ̃ν ἀδελφή μου κώφευσον ὅτι ἀδελφός σού ἐστιν μὴ θη̨̃ς τὴν καρδίαν σου του̃ λαλη̃σαι εἰς τὸ ῥη̃μα του̃το καὶ ἐκάθισεν Θημαρ χηρεύουσα ἐν οἴκω̨ Αβεσσαλωμ του̃ ἀδελφου̃ αὐτη̃ς

^13:21 καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐθυμώθη σφόδρα καὶ οὐκ ἐλύπησεν τὸ πνευ̃μα Αμνων του̃ υἱου̃ αὐτου̃ ὅτι ἠγάπα αὐτόν ὅτι πρωτότοκος αὐτου̃ ἠ̃ν

^13:22 καὶ οὐκ ἐλάλησεν Αβεσσαλωμ μετὰ Αμνων ἀπὸ πονηρου̃ ἕως ἀγαθου̃ ὅτι ἐμίσει Αβεσσαλωμ τὸν Αμνων ἐπὶ λόγου οὑ̃ ἐταπείνωσεν Θημαρ τὴν ἀδελφὴν αὐτου̃

^13:23 καὶ ἐγένετο εἰς διετηρίδα ἡμερω̃ν καὶ ἠ̃σαν κείροντες τω̨̃ Αβεσσαλωμ ἐν Βελασωρ τη̨̃ ἐχόμενα Εφραιμ καὶ ἐκάλεσεν Αβεσσαλωμ πάντας τοὺς υἱοὺς του̃ βασιλέως

^13:24 καὶ ἠ̃λθεν Αβεσσαλωμ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ δὴ κείρουσιν τω̨̃ δούλω̨ σου πορευθήτω δὴ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παι̃δες αὐτου̃ μετὰ του̃ δούλου σου

^13:25 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Αβεσσαλωμ μὴ δή υἱέ μου μὴ πορευθω̃μεν πάντες ἡμει̃ς καὶ οὐ μὴ καταβαρυνθω̃μεν ἐπὶ σέ καὶ ἐβιάσατο αὐτόν καὶ οὐκ ἠθέλησεν του̃ πορευθη̃ναι καὶ εὐλόγησεν αὐτόν

^13:26 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ καὶ εἰ μή πορευθήτω δὴ μεθ' ἡμω̃ν Αμνων ὁ ἀδελφός μου καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ βασιλεύς ἵνα τί πορευθη̨̃ μετὰ σου̃

^13:27 καὶ ἐβιάσατο αὐτὸν Αβεσσαλωμ καὶ ἀπέστειλεν μετ' αὐτου̃ τὸν Αμνων καὶ πάντας τοὺς υἱοὺς του̃ βασιλέως καὶ ἐποίησεν Αβεσσαλωμ πότον κατὰ τὸν πότον του̃ βασιλέως

^13:28 καὶ ἐνετείλατο Αβεσσαλωμ τοι̃ς παιδαρίοις αὐτου̃ λέγων ἴδετε ὡς ἂν ἀγαθυνθη̨̃ ἡ καρδία Αμνων ἐν τω̨̃ οἴνω̨ καὶ εἴπω πρὸς ὑμα̃ς πατάξατε τὸν Αμνων καὶ θανατώσατε αὐτόν μὴ φοβηθη̃τε ὅτι οὐχὶ ἐγώ εἰμι ἐντέλλομαι ὑμι̃ν ἀνδρίζεσθε καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνάμεως

^13:29 καὶ ἐποίησαν τὰ παιδάρια Αβεσσαλωμ τω̨̃ Αμνων καθὰ ἐνετείλατο αὐτοι̃ς Αβεσσαλωμ καὶ ἀνέστησαν πάντες οἱ υἱοὶ του̃ βασιλέως καὶ ἐπεκάθισαν ἀνὴρ ἐπὶ τὴν ἡμίονον αὐτου̃ καὶ ἔφυγαν

^13:30 καὶ ἐγένετο αὐτω̃ν ὄντων ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ καὶ ἡ ἀκοὴ ἠ̃λθεν πρὸς Δαυιδ λέγων ἐπάταξεν Αβεσσαλωμ πάντας τοὺς υἱοὺς του̃ βασιλέως καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ αὐτω̃ν οὐδὲ εἱ̃ς

^13:31 καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺς καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ οἱ περιεστω̃τες αὐτω̨̃ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν

^13:32 καὶ ἀπεκρίθη Ιωναδαβ υἱὸς Σαμαα ἀδελφου̃ Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν μὴ εἰπάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ὅτι πάντα τὰ παιδάρια τοὺς υἱοὺς του̃ βασιλέως ἐθανάτωσεν ὅτι Αμνων μονώτατος ἀπέθανεν ὅτι ἐπὶ στόματος Αβεσσαλωμ ἠ̃ν κείμενος ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ἡ̃ς ἐταπείνωσεν Θημαρ τὴν ἀδελφὴν αὐτου̃

^13:33 καὶ νυ̃ν μὴ θέσθω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτου̃ ῥη̃μα λέγων πάντες οἱ υἱοὶ του̃ βασιλέως ἀπέθαναν ὅτι ἀλλ' ἢ Αμνων μονώτατος ἀπέθανεν

^13:34 καὶ ἀπέδρα Αβεσσαλωμ καὶ ἠ̃ρεν τὸ παιδάριον ὁ σκοπὸς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ καὶ εἰ̃δεν καὶ ἰδοὺ λαὸς πολὺς πορευόμενος ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ ὄπισθεν αὐτου̃ ἐκ πλευρα̃ς του̃ ὄρους ἐν τη̨̃ καταβάσει καὶ παρεγένετο ὁ σκοπὸς καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ βασιλει̃ καὶ εἰ̃πεν ἄνδρας ἑώρακα ἐκ τη̃ς ὁδου̃ τη̃ς Ωρωνην ἐκ μέρους του̃ ὄρους

^13:35 καὶ εἰ̃πεν Ιωναδαβ πρὸς τὸν βασιλέα ἰδοὺ οἱ υἱοὶ του̃ βασιλέως πάρεισιν κατὰ τὸν λόγον του̃ δούλου σου οὕτως ἐγένετο

^13:36 καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσεν λαλω̃ν καὶ ἰδοὺ οἱ υἱοὶ του̃ βασιλέως ἠ̃λθαν καὶ ἐπη̃ραν τὴν φωνὴν αὐτω̃ν καὶ ἔκλαυσαν καί γε ὁ βασιλεὺς καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ ἔκλαυσαν κλαυθμὸν μέγαν σφόδρα

^13:37 καὶ Αβεσσαλωμ ἔφυγεν καὶ ἐπορεύθη πρὸς Θολμαι υἱὸν Εμιουδ βασιλέα Γεδσουρ εἰς γη̃ν Μαχαδ καὶ ἐπένθησεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ ἐπὶ τὸν υἱὸν αὐτου̃ πάσας τὰς ἡμέρας

^13:38 καὶ Αβεσσαλωμ ἀπέδρα καὶ ἐπορεύθη εἰς Γεδσουρ καὶ ἠ̃ν ἐκει̃ ἔτη τρία

^13:39 καὶ ἐκόπασεν τὸ πνευ̃μα του̃ βασιλέως του̃ ἐξελθει̃ν ὀπίσω Αβεσσαλωμ ὅτι παρεκλήθη ἐπὶ Αμνων ὅτι ἀπέθανεν

^14:1 καὶ ἔγνω Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας ὅτι ἡ καρδία του̃ βασιλέως ἐπὶ Αβεσσαλωμ

^14:2 καὶ ἀπέστειλεν Ιωαβ εἰς Θεκωε καὶ ἔλαβεν ἐκει̃θεν γυναι̃κα σοφὴν καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτήν πένθησον δὴ καὶ ἔνδυσαι ἱμάτια πενθικὰ καὶ μὴ ἀλείψη̨ ἔλαιον καὶ ἔση̨ ὡς γυνὴ πενθου̃σα ἐπὶ τεθνηκότι του̃το ἡμέρας πολλὰς

^14:3 καὶ ἐλεύση̨ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ λαλήσεις πρὸς αὐτὸν κατὰ τὸ ῥη̃μα του̃το καὶ ἔθηκεν Ιωαβ τοὺς λόγους ἐν τω̨̃ στόματι αὐτη̃ς

^14:4 καὶ εἰση̃λθεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωι̃τις πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτη̃ς εἰς τὴν γη̃ν καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃ καὶ εἰ̃πεν Σω̃σον βασιλευ̃ σω̃σον

^14:5 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὴν ὁ βασιλεύς τί ἐστίν σοι ἡ δὲ εἰ̃πεν καὶ μάλα γυνὴ χήρα ἐγώ εἰμι καὶ ἀπέθανεν ὁ ἀνήρ μου

^14:6 καί γε τη̨̃ δούλη̨ σου δύο υἱοί καὶ ἐμαχέσαντο ἀμφότεροι ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ ἐξαιρούμενος ἀνὰ μέσον αὐτω̃ν καὶ ἔπαισεν ὁ εἱ̃ς τὸν ἀδελφὸν αὐτου̃ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν

^14:7 καὶ ἰδοὺ ἐπανέστη ὅλη ἡ πατριὰ πρὸς τὴν δούλην σου καὶ εἰ̃παν δὸς τὸν παίσαντα τὸν ἀδελφὸν αὐτου̃ καὶ θανατώσομεν αὐτὸν ἀντὶ τη̃ς ψυχη̃ς του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃ οὑ̃ ἀπέκτεινεν καὶ ἐξαρου̃μεν καί γε τὸν κληρονόμον ὑμω̃ν καὶ σβέσουσιν τὸν ἄνθρακά μου τὸν καταλειφθέντα ὥστε μὴ θέσθαι τω̨̃ ἀνδρί μου κατάλειμμα καὶ ὄνομα ἐπὶ προσώπου τη̃ς γη̃ς

^14:8 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς ὑγιαίνουσα βάδιζε εἰς τὸν οἰ̃κόν σου κἀγὼ ἐντελου̃μαι περὶ σου̃

^14:9 καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωι̃τις πρὸς τὸν βασιλέα ἐπ' ἐμέ κύριέ μου βασιλευ̃ ἡ ἀνομία καὶ ἐπὶ τὸν οἰ̃κον του̃ πατρός μου καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ θρόνος αὐτου̃ ἀθω̨̃ος

^14:10 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς τίς ὁ λαλω̃ν πρὸς σέ καὶ ἄξεις αὐτὸν πρὸς ἐμέ καὶ οὐ προσθήσει ἔτι ἅψασθαι αὐτου̃

^14:11 καὶ εἰ̃πεν μνημονευσάτω δὴ ὁ βασιλεὺς τὸν κύριον θεὸν αὐτου̃ πληθυνθη̃ναι ἀγχιστέα του̃ αἵματος του̃ διαφθει̃ραι καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσιν τὸν υἱόν μου καὶ εἰ̃πεν ζη̨̃ κύριος εἰ πεσει̃ται ἀπὸ τη̃ς τριχὸς του̃ υἱου̃ σου ἐπὶ τὴν γη̃ν

^14:12 καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνή λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου πρὸς τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα ῥη̃μα καὶ εἰ̃πεν λάλησον

^14:13 καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνή ἵνα τί ἐλογίσω τοιου̃το ἐπὶ λαὸν θεου̃ ἠ̃ ἐκ στόματος του̃ βασιλέως ὁ λόγος οὑ̃τος ὡς πλημμέλεια του̃ μὴ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τὸν ἐξωσμένον αὐτου̃

^14:14 ὅτι θανάτω̨ ἀποθανούμεθα καὶ ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὸ καταφερόμενον ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ὃ οὐ συναχθήσεται καὶ λήμψεται ὁ θεὸς ψυχήν καὶ λογιζόμενος του̃ ἐξω̃σαι ἀπ' αὐτου̃ ἐξωσμένον

^14:15 καὶ νυ̃ν ὃ ἠ̃λθον λαλη̃σαι πρὸς τὸν βασιλέα τὸν κύριόν μου τὸ ῥη̃μα του̃το ὅτι ὄψεταί με ὁ λαός καὶ ἐρει̃ ἡ δούλη σου λαλησάτω δὴ πρὸς τὸν βασιλέα εἴ πως ποιήσει ὁ βασιλεὺς τὸ ῥη̃μα τη̃ς δούλης αὐτου̃

^14:16 ὅτι ἀκούσει ὁ βασιλεὺς ῥύσασθαι τὴν δούλην αὐτου̃ ἐκ χειρὸς του̃ ἀνδρὸς του̃ ζητου̃ντος ἐξα̃ραί με καὶ τὸν υἱόν μου ἀπὸ κληρονομίας θεου̃

^14:17 καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνή εἴη δὴ ὁ λόγος του̃ κυρίου μου του̃ βασιλέως εἰς θυσίαν ὅτι καθὼς ἄγγελος θεου̃ οὕτως ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς του̃ ἀκούειν τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ πονηρόν καὶ κύριος ὁ θεός σου ἔσται μετὰ σου̃

^14:18 καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς καὶ εἰ̃πεν πρὸς τὴν γυναι̃κα μὴ δὴ κρύψη̨ς ἀπ' ἐμου̃ ῥη̃μα ὃ ἐγὼ ἐπερωτω̃ σε καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνή λαλησάτω δὴ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεύς

^14:19 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς μὴ ἡ χεὶρ Ιωαβ ἐν παντὶ τούτω̨ μετὰ σου̃ καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνὴ τω̨̃ βασιλει̃ ζη̨̃ ἡ ψυχή σου κύριέ μου βασιλευ̃ εἰ ἔστιν εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκ πάντων ὡ̃ν ἐλάλησεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεύς ὅτι ὁ δου̃λός σου Ιωαβ αὐτὸς ἐνετείλατό μοι καὶ αὐτὸς ἔθετο ἐν τω̨̃ στόματι τη̃ς δούλης σου πάντας τοὺς λόγους τούτους

^14:20 ἕνεκεν του̃ περιελθει̃ν τὸ πρόσωπον του̃ ῥήματος τούτου ἐποίησεν ὁ δου̃λός σου Ιωαβ τὸν λόγον του̃τον καὶ ὁ κύριός μου σοφὸς καθὼς σοφία ἀγγέλου του̃ θεου̃ του̃ γνω̃ναι πάντα τὰ ἐν τη̨̃ γη̨̃

^14:21 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ιωαβ ἰδοὺ δὴ ἐποίησά σοι κατὰ τὸν λόγον σου του̃τον πορεύου ἐπίστρεψον τὸ παιδάριον τὸν Αβεσσαλωμ

^14:22 καὶ ἔπεσεν Ιωαβ ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ προσεκύνησεν καὶ εὐλόγησεν τὸν βασιλέα καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ σήμερον ἔγνω ὁ δου̃λός σου ὅτι εὑ̃ρον χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου κύριέ μου βασιλευ̃ ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὸν λόγον του̃ δούλου αὐτου̃

^14:23 καὶ ἀνέστη Ιωαβ καὶ ἐπορεύθη εἰς Γεδσουρ καὶ ἤγαγεν τὸν Αβεσσαλωμ εἰς Ιερουσαλημ

^14:24 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς ἀποστραφήτω εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ τὸ πρόσωπόν μου μὴ βλεπέτω καὶ ἀπέστρεψεν Αβεσσαλωμ εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ τὸ πρόσωπον του̃ βασιλέως οὐκ εἰ̃δεν

^14:25 καὶ ὡς Αβεσσαλωμ οὐκ ἠ̃ν ἀνὴρ ἐν παντὶ Ισραηλ αἰνετὸς σφόδρα ἀπὸ ἴχνους ποδὸς αὐτου̃ καὶ ἕως κορυφη̃ς αὐτου̃ οὐκ ἠ̃ν ἐν αὐτω̨̃ μω̃μος

^14:26 καὶ ἐν τω̨̃ κείρεσθαι αὐτὸν τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἐγένετο ἀπ' ἀρχη̃ς ἡμερω̃ν εἰς ἡμέρας ὡς ἂν ἐκείρετο ὅτι κατεβαρύνετο ἐπ' αὐτόν καὶ κειρόμενος αὐτὴν ἔστησεν τὴν τρίχα τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ διακοσίους σίκλους ἐν τω̨̃ σίκλω̨ τω̨̃ βασιλικω̨̃

^14:27 καὶ ἐτέχθησαν τω̨̃ Αβεσσαλωμ τρει̃ς υἱοὶ καὶ θυγάτηρ μία καὶ ὄνομα αὐτη̨̃ Θημαρ αὕτη ἠ̃ν γυνὴ καλὴ σφόδρα καὶ γίνεται γυνὴ τω̨̃ Ροβοαμ υἱω̨̃ Σαλωμων καὶ τίκτει αὐτω̨̃ τὸν Αβια

^14:28 καὶ ἐκάθισεν Αβεσσαλωμ ἐν Ιερουσαλημ δύο ἔτη ἡμερω̃ν καὶ τὸ πρόσωπον του̃ βασιλέως οὐκ εἰ̃δεν

^14:29 καὶ ἀπέστειλεν Αβεσσαλωμ πρὸς Ιωαβ του̃ ἀποστει̃λαι αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἐλθει̃ν πρὸς αὐτόν καὶ ἀπέστειλεν ἐκ δευτέρου πρὸς αὐτόν καὶ οὐκ ἠθέλησεν παραγενέσθαι

^14:30 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ πρὸς τοὺς παι̃δας αὐτου̃ ἴδετε ἡ μερὶς ἐν ἀγρω̨̃ του̃ Ιωαβ ἐχόμενά μου καὶ αὐτω̨̃ κριθαὶ ἐκει̃ πορεύεσθε καὶ ἐμπρήσατε αὐτὴν ἐν πυρί καὶ ἐνέπρησαν αὐτὰς οἱ παι̃δες Αβεσσαλωμ καὶ παραγίνονται οἱ δου̃λοι Ιωαβ πρὸς αὐτὸν διερρηχότες τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν καὶ εἰ̃παν ἐνεπύρισαν οἱ δου̃λοι Αβεσσαλωμ τὴν μερίδα ἐν πυρί

^14:31 καὶ ἀνέστη Ιωαβ καὶ ἠ̃λθεν πρὸς Αβεσσαλωμ εἰς τὸν οἰ̃κον καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν ἵνα τί οἱ παι̃δές σου ἐνεπύρισαν τὴν μερίδα τὴν ἐμὴν ἐν πυρί

^14:32 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ πρὸς Ιωαβ ἰδοὺ ἀπέστειλα πρὸς σὲ λέγων ἡ̃κε ὡ̃δε καὶ ἀποστελω̃ σε πρὸς τὸν βασιλέα λέγων ἵνα τί ἠ̃λθον ἐκ Γεδσουρ ἀγαθόν μοι ἠ̃ν του̃ ἔτι εἰ̃ναί με ἐκει̃ καὶ νυ̃ν ἰδοὺ τὸ πρόσωπον του̃ βασιλέως οὐκ εἰ̃δον εἰ δέ ἐστιν ἐν ἐμοὶ ἀδικία καὶ θανάτωσόν με

^14:33 καὶ εἰση̃λθεν Ιωαβ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃ καὶ ἐκάλεσεν τὸν Αβεσσαλωμ καὶ εἰση̃λθεν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν κατὰ πρόσωπον του̃ βασιλέως καὶ κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺς τὸν Αβεσσαλωμ

^15:1 καὶ ἐγένετο μετὰ ταυ̃τα καὶ ἐποίησεν ἑαυτω̨̃ Αβεσσαλωμ ἅρματα καὶ ἵππους καὶ πεντήκοντα ἄνδρας παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐτου̃

^15:2 καὶ ὤρθρισεν Αβεσσαλωμ καὶ ἔστη ἀνὰ χει̃ρα τη̃ς ὁδου̃ τη̃ς πύλης καὶ ἐγένετο πα̃ς ἀνήρ ὡ̨̃ ἐγένετο κρίσις ἠ̃λθεν πρὸς τὸν βασιλέα εἰς κρίσιν καὶ ἐβόησεν πρὸς αὐτὸν Αβεσσαλωμ καὶ ἔλεγεν αὐτω̨̃ ἐκ ποίας πόλεως σὺ εἰ̃ καὶ εἰ̃πεν ὁ ἀνήρ ἐκ μια̃ς φυλω̃ν Ισραηλ ὁ δου̃λός σου

^15:3 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὸν Αβεσσαλωμ ἰδοὺ οἱ λόγοι σου ἀγαθοὶ καὶ εὔκολοι καὶ ἀκούων οὐκ ἔστιν σοι παρὰ του̃ βασιλέως

^15:4 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ τίς με καταστήσει κριτὴν ἐν τη̨̃ γη̨̃ καὶ ἐπ' ἐμὲ ἐλεύσεται πα̃ς ἀνήρ ὡ̨̃ ἐὰν ἠ̨̃ ἀντιλογία καὶ κρίσις καὶ δικαιώσω αὐτόν

^15:5 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ ἐγγίζειν ἄνδρα του̃ προσκυνη̃σαι αὐτω̨̃ καὶ ἐξέτεινεν τὴν χει̃ρα αὐτου̃ καὶ ἐπελαμβάνετο αὐτου̃ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν

^15:6 καὶ ἐποίησεν Αβεσσαλωμ κατὰ τὸ ῥη̃μα του̃το παντὶ Ισραηλ τοι̃ς παραγινομένοις εἰς κρίσιν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἰδιοποιει̃το Αβεσσαλωμ τὴν καρδίαν ἀνδρω̃ν Ισραηλ

^15:7 καὶ ἐγένετο ἀπὸ τέλους τεσσαράκοντα ἐτω̃ν καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ πρὸς τὸν πατέρα αὐτου̃ πορεύσομαι δὴ καὶ ἀποτείσω τὰς εὐχάς μου ἃς ηὐξάμην τω̨̃ κυρίω̨ ἐν Χεβρων

^15:8 ὅτι εὐχὴν ηὔξατο ὁ δου̃λός σου ἐν τω̨̃ οἰκει̃ν με ἐν Γεδσουρ ἐν Συρία̨ λέγων ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψη̨ με κύριος εἰς Ιερουσαλημ καὶ λατρεύσω τω̨̃ κυρίω̨

^15:9 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ βασιλεύς βάδιζε εἰς εἰρήνην καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη εἰς Χεβρων

^15:10 καὶ ἀπέστειλεν Αβεσσαλωμ κατασκόπους ἐν πάσαις φυλαι̃ς Ισραηλ λέγων ἐν τω̨̃ ἀκου̃σαι ὑμα̃ς τὴν φωνὴν τη̃ς κερατίνης καὶ ἐρει̃τε βεβασίλευκεν βασιλεὺς Αβεσσαλωμ ἐν Χεβρων

^15:11 καὶ μετὰ Αβεσσαλωμ ἐπορεύθησαν διακόσιοι ἄνδρες ἐξ Ιερουσαλημ κλητοὶ καὶ πορευόμενοι τη̨̃ ἁπλότητι αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἔγνωσαν πα̃ν ῥη̃μα

^15:12 καὶ ἀπέστειλεν Αβεσσαλωμ καὶ ἐκάλεσεν τὸν Αχιτοφελ τὸν Γελμωναι̃ον τὸν σύμβουλον Δαυιδ ἐκ τη̃ς πόλεως αὐτου̃ ἐκ Γωλα ἐν τω̨̃ θυσιάζειν αὐτόν καὶ ἐγένετο σύστρεμμα ἰσχυρόν καὶ ὁ λαὸς πορευόμενος καὶ πολὺς μετὰ Αβεσσαλωμ

^15:13 καὶ παρεγένετο ὁ ἀπαγγέλλων πρὸς Δαυιδ λέγων ἐγενήθη ἡ καρδία ἀνδρω̃ν Ισραηλ ὀπίσω Αβεσσαλωμ

^15:14 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πα̃σιν τοι̃ς παισὶν αὐτου̃ τοι̃ς μετ' αὐτου̃ τοι̃ς ἐν Ιερουσαλημ ἀνάστητε καὶ φύγωμεν ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμι̃ν σωτηρία ἀπὸ προσώπου Αβεσσαλωμ ταχύνατε του̃ πορευθη̃ναι ἵνα μὴ ταχύνη̨ καὶ καταλάβη̨ ἡμα̃ς καὶ ἐξώση̨ ἐφ' ἡμα̃ς τὴν κακίαν καὶ πατάξη̨ τὴν πόλιν στόματι μαχαίρης

^15:15 καὶ εἰ̃πον οἱ παι̃δες του̃ βασιλέως πρὸς τὸν βασιλέα κατὰ πάντα ὅσα αἱρει̃ται ὁ κύριος ἡμω̃ν ὁ βασιλεύς ἰδοὺ οἱ παι̃δές σου

^15:16 καὶ ἐξη̃λθεν ὁ βασιλεὺς καὶ πα̃ς ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ τοι̃ς ποσὶν αὐτω̃ν καὶ ἀφη̃κεν ὁ βασιλεὺς δέκα γυναι̃κας τω̃ν παλλακω̃ν αὐτου̃ φυλάσσειν τὸν οἰ̃κον

^15:17 καὶ ἐξη̃λθεν ὁ βασιλεὺς καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ πεζη̨̃ καὶ ἔστησαν ἐν οἴκω̨ τω̨̃ μακράν

^15:18 καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ ἀνὰ χει̃ρα αὐτου̃ παρη̃γον καὶ πα̃ς ὁ Χεττι καὶ πα̃ς ὁ Φελετθι καὶ ἔστησαν ἐπὶ τη̃ς ἐλαίας ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς παρεπορεύετο ἐχόμενος αὐτου̃ καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτὸν καὶ πάντες οἱ ἁδροὶ καὶ πάντες οἱ μαχηταί ἑξακόσιοι ἄνδρες καὶ παρη̃σαν ἐπὶ χει̃ρα αὐτου̃ καὶ πα̃ς ὁ Χερεθθι καὶ πα̃ς ὁ Φελεθθι καὶ πάντες οἱ Γεθθαι̃οι ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ ἐλθόντες τοι̃ς ποσὶν αὐτω̃ν ἐκ Γεθ πορευόμενοι ἐπὶ πρόσωπον του̃ βασιλέως

^15:19 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Εθθι τὸν Γεθθαι̃ον ἵνα τί πορεύη̨ καὶ σὺ μεθ' ἡμω̃ν ἐπίστρεφε καὶ οἴκει μετὰ του̃ βασιλέως ὅτι ξένος εἰ̃ σὺ καὶ ὅτι μετώ̨κηκας σὺ ἐκ του̃ τόπου σου

^15:20 εἰ ἐχθὲς παραγέγονας καὶ σήμερον κινήσω σε μεθ' ἡμω̃ν καί γε μεταναστήσεις τὸν τόπον σου ἐχθὲς ἡ ἐξέλευσίς σου καὶ σήμερον μετακινήσω σε μεθ' ἡμω̃ν του̃ πορευθη̃ναι καὶ ἐγὼ πορεύσομαι οὑ̃ ἂν ἐγὼ πορευθω̃ ἐπιστρέφου καὶ ἐπίστρεψον τοὺς ἀδελφούς σου μετὰ σου̃ καὶ κύριος ποιήσει μετὰ σου̃ ἔλεος καὶ ἀλήθειαν

^15:21 καὶ ἀπεκρίθη Εθθι τω̨̃ βασιλει̃ καὶ εἰ̃πεν ζη̨̃ κύριος καὶ ζη̨̃ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεύς ὅτι εἰς τὸν τόπον οὑ̃ ἐὰν ἠ̨̃ ὁ κύριός μου καὶ ἐὰν εἰς θάνατον καὶ ἐὰν εἰς ζωήν ὅτι ἐκει̃ ἔσται ὁ δου̃λός σου

^15:22 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Εθθι δευ̃ρο καὶ διάβαινε μετ' ἐμου̃ καὶ παρη̃λθεν Εθθι ὁ Γεθθαι̃ος καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ καὶ πα̃ς ὁ ὄχλος ὁ μετ' αὐτου̃

^15:23 καὶ πα̃σα ἡ γη̃ ἔκλαιεν φωνη̨̃ μεγάλη̨ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς παρεπορεύοντο ἐν τω̨̃ χειμάρρω̨ Κεδρων καὶ ὁ βασιλεὺς διέβη τὸν χειμάρρουν Κεδρων καὶ πα̃ς ὁ λαὸς καὶ ὁ βασιλεὺς παρεπορεύοντο ἐπὶ πρόσωπον ὁδου̃ τὴν ἔρημον

^15:24 καὶ ἰδοὺ καί γε Σαδωκ καὶ πάντες οἱ Λευι̃ται μετ' αὐτου̃ αἴροντες τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου ἀπὸ Βαιθαρ καὶ ἔστησαν τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ καὶ ἀνέβη Αβιαθαρ ἕως ἐπαύσατο πα̃ς ὁ λαὸς παρελθει̃ν ἐκ τη̃ς πόλεως

^15:25 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς τω̨̃ Σαδωκ ἀπόστρεψον τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ εἰς τὴν πόλιν ἐὰν εὕρω χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς κυρίου καὶ ἐπιστρέψει με καὶ δείξει μοι αὐτὴν καὶ τὴν εὐπρέπειαν αὐτη̃ς

^15:26 καὶ ἐὰν εἴπη̨ οὕτως οὐκ ἠθέληκα ἐν σοί ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ποιείτω μοι κατὰ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃

^15:27 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς τω̨̃ Σαδωκ τω̨̃ ἱερει̃ ἴδετε σὺ ἐπιστρέφεις εἰς τὴν πόλιν ἐν εἰρήνη̨ καὶ Αχιμαας ὁ υἱός σου καὶ Ιωναθαν ὁ υἱὸς Αβιαθαρ οἱ δύο υἱοὶ ὑμω̃ν μεθ' ὑμω̃ν

^15:28 ἴδετε ἐγώ εἰμι στρατεύομαι ἐν Αραβωθ τη̃ς ἐρήμου ἕως του̃ ἐλθει̃ν ῥη̃μα παρ' ὑμω̃ν του̃ ἀπαγγει̃λαί μοι

^15:29 καὶ ἀπέστρεψεν Σαδωκ καὶ Αβιαθαρ τὴν κιβωτὸν εἰς Ιερουσαλημ καὶ ἐκάθισεν ἐκει̃

^15:30 καὶ Δαυιδ ἀνέβαινεν ἐν τη̨̃ ἀναβάσει τω̃ν ἐλαιω̃ν ἀναβαίνων καὶ κλαίων καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπικεκαλυμμένος καὶ αὐτὸς ἐπορεύετο ἀνυπόδετος καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτου̃ ἐπεκάλυψεν ἀνὴρ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἀνέβαινον ἀναβαίνοντες καὶ κλαίοντες

^15:31 καὶ ἀνηγγέλη Δαυιδ λέγοντες καὶ Αχιτοφελ ἐν τοι̃ς συστρεφομένοις μετὰ Αβεσσαλωμ καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ διασκέδασον δὴ τὴν βουλὴν Αχιτοφελ κύριε ὁ θεός μου

^15:32 καὶ ἠ̃ν Δαυιδ ἐρχόμενος ἕως του̃ Ροως οὑ̃ προσεκύνησεν ἐκει̃ τω̨̃ θεω̨̃ καὶ ἰδοὺ εἰς ἀπαντὴν αὐτω̨̃ Χουσι ὁ Αρχι ἑται̃ρος Δαυιδ διερρηχὼς τὸν χιτω̃να αὐτου̃ καὶ γη̃ ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃

^15:33 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ ἐὰν μὲν διαβη̨̃ς μετ' ἐμου̃ καὶ ἔση̨ ἐπ' ἐμὲ εἴς βάσταγμα

^15:34 καὶ ἐὰν εἰς τὴν πόλιν ἐπιστρέψη̨ς καὶ ἐρει̃ς τω̨̃ Αβεσσαλωμ διεληλύθασιν οἱ ἀδελφοί σου καὶ ὁ βασιλεὺς κατόπισθέν μου διελήλυθεν ὁ πατήρ σου καὶ νυ̃ν παι̃ς σού εἰμι βασιλευ̃ ἔασόν με ζη̃σαι παι̃ς του̃ πατρός σου ἤμην τότε καὶ ἀρτίως καὶ νυ̃ν ἐγὼ δου̃λος σός καὶ διασκεδάσεις μοι τὴν βουλὴν Αχιτοφελ

^15:35 καὶ ἰδοὺ μετὰ σου̃ ἐκει̃ Σαδωκ καὶ Αβιαθαρ οἱ ἱερει̃ς καὶ ἔσται πα̃ν ῥη̃μα ὃ ἐὰν ἀκούση̨ς ἐξ οἴκου του̃ βασιλέως καὶ ἀναγγελει̃ς τω̨̃ Σαδωκ καὶ τω̨̃ Αβιαθαρ τοι̃ς ἱερευ̃σιν

^15:36 ἰδοὺ ἐκει̃ μετ' αὐτω̃ν δύο υἱοὶ αὐτω̃ν Αχιμαας υἱὸς τω̨̃ Σαδωκ καὶ Ιωναθαν υἱὸς τω̨̃ Αβιαθαρ καὶ ἀποστελει̃τε ἐν χειρὶ αὐτω̃ν πρός με πα̃ν ῥη̃μα ὃ ἐὰν ἀκούσητε

^15:37 καὶ εἰση̃λθεν Χουσι ὁ ἑται̃ρος Δαυιδ εἰς τὴν πόλιν καὶ Αβεσσαλωμ εἰσεπορεύετο εἰς Ιερουσαλημ

^16:1 καὶ Δαυιδ παρη̃λθεν βραχύ τι ἀπὸ τη̃ς Ροως καὶ ἰδοὺ Σιβα τὸ παιδάριον Μεμφιβοσθε εἰς ἀπαντὴν αὐτου̃ καὶ ζευ̃γος ὄνων ἐπισεσαγμένων καὶ ἐπ' αὐτοι̃ς διακόσιοι ἄρτοι καὶ ἑκατὸν σταφίδες καὶ ἑκατὸν φοίνικες καὶ Νεβελ οἴνου

^16:2 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Σιβα τί ταυ̃τά σοι καὶ εἰ̃πεν Σιβα τὰ ὑποζύγια τη̨̃ οἰκία̨ του̃ βασιλέως του̃ ἐπικαθη̃σθαι καὶ οἱ ἄρτοι καὶ οἱ φοίνικες εἰς βρω̃σιν τοι̃ς παιδαρίοις καὶ ὁ οἰ̃νος πιει̃ν τοι̃ς ἐκλελυμένοις ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

^16:3 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς καὶ που̃ ὁ υἱὸς του̃ κυρίου σου καὶ εἰ̃πεν Σιβα πρὸς τὸν βασιλέα ἰδοὺ κάθηται ἐν Ιερουσαλημ ὅτι εἰ̃πεν σήμερον ἐπιστρέψουσίν μοι ὁ οἰ̃κος Ισραηλ τὴν βασιλείαν του̃ πατρός μου

^16:4 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς τω̨̃ Σιβα ιδοὺ σοὶ πάντα ὅσα ἐστὶν τω̨̃ Μεμφιβοσθε καὶ εἰ̃πεν Σιβα προσκυνήσας εὕροιμι χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου κύριέ μου βασιλευ̃

^16:5 καὶ ἠ̃λθεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ ἕως Βαουριμ καὶ ἰδοὺ ἐκει̃θεν ἀνὴρ ἐξεπορεύετο ἐκ συγγενείας οἴκου Σαουλ καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Σεμεϊ υἱὸς Γηρα ἐξη̃λθεν ἐκπορευόμενος καὶ καταρώμενος

^16:6 καὶ λιθάζων ἐν λίθοις τὸν Δαυιδ καὶ πάντας τοὺς παι̃δας του̃ βασιλέως Δαυιδ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ἠ̃ν καὶ πάντες οἱ δυνατοὶ ἐκ δεξιω̃ν καὶ ἐξ εὐωνύμων του̃ βασιλέως

^16:7 καὶ οὕτως ἔλεγεν Σεμεϊ ἐν τω̨̃ καταρα̃σθαι αὐτόν ἔξελθε ἔξελθε ἀνὴρ αἱμάτων καὶ ἀνὴρ ὁ παράνομος

^16:8 ἐπέστρεψεν ἐπὶ σὲ κύριος πάντα τὰ αἵματα του̃ οἴκου Σαουλ ὅτι ἐβασίλευσας ἀντ' αὐτου̃ καὶ ἔδωκεν κύριος τὴν βασιλείαν ἐν χειρὶ Αβεσσαλωμ του̃ υἱου̃ σου καὶ ἰδοὺ σὺ ἐν τη̨̃ κακία̨ σου ὅτι ἀνὴρ αἱμάτων σύ

^16:9 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσα υἱὸς Σαρουιας πρὸς τὸν βασιλέα ἵνα τί καταρα̃ται ὁ κύων ὁ τεθνηκὼς οὑ̃τος τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα διαβήσομαι δὴ καὶ ἀφελω̃ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃

^16:10 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς τί ἐμοὶ καὶ ὑμι̃ν υἱοὶ Σαρουιας ἄφετε αὐτὸν καὶ οὕτως καταράσθω ὅτι κύριος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ καταρα̃σθαι τὸν Δαυιδ καὶ τίς ἐρει̃ ὡς τί ἐποίησας οὕτως

^16:11 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβεσσα καὶ πρὸς πάντας τοὺς παι̃δας αὐτου̃ ἰδοὺ ὁ υἱός μου ὁ ἐξελθὼν ἐκ τη̃ς κοιλίας μου ζητει̃ τὴν ψυχήν μου καὶ προσέτι νυ̃ν ὁ υἱὸς του̃ Ιεμινι ἄφετε αὐτὸν καταρα̃σθαι ὅτι εἰ̃πεν αὐτω̨̃ κύριος

^16:12 εἴ πως ἴδοι κύριος ἐν τη̨̃ ταπεινώσει μου καὶ ἐπιστρέψει μοι ἀγαθὰ ἀντὶ τη̃ς κατάρας αὐτου̃ τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨

^16:13 καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ καὶ Σεμεϊ ἐπορεύετο ἐκ πλευρα̃ς του̃ ὄρους ἐχόμενα αὐτου̃ πορευόμενος καὶ καταρώμενος καὶ λιθάζων ἐν λίθοις ἐκ πλαγίων αὐτου̃ καὶ τω̨̃ χοὶ̈ πάσσων

^16:14 καὶ ἠ̃λθεν ὁ βασιλεὺς καὶ πα̃ς ὁ λαὸς αὐτου̃ ἐκλελυμένοι καὶ ἀνέψυξαν ἐκει̃

^16:15 καὶ Αβεσσαλωμ καὶ πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ εἰση̃λθον εἰς Ιερουσαλημ καὶ Αχιτοφελ μετ' αὐτου̃

^16:16 καὶ ἐγενήθη ἡνίκα ἠ̃λθεν Χουσι ὁ Αρχι ἑται̃ρος Δαυιδ πρὸς Αβεσσαλωμ καὶ εἰ̃πεν Χουσι πρὸς Αβεσσαλωμ ζήτω ὁ βασιλεύς

^16:17 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ πρὸς Χουσι του̃το τὸ ἔλεός σου μετὰ του̃ ἑταίρου σου ἵνα τί οὐκ ἀπη̃λθες μετὰ του̃ ἑταίρου σου

^16:18 καὶ εἰ̃πεν Χουσι πρὸς Αβεσσαλωμ οὐχί ἀλλὰ κατόπισθεν οὑ̃ ἐξελέξατο κύριος καὶ ὁ λαὸς οὑ̃τος καὶ πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ αὐτω̨̃ ἔσομαι καὶ μετ' αὐτου̃ καθήσομαι

^16:19 καὶ τὸ δεύτερον τίνι ἐγὼ δουλεύσω οὐχὶ ἐνώπιον του̃ υἱου̃ αὐτου̃ καθάπερ ἐδούλευσα ἐνώπιον του̃ πατρός σου οὕτως ἔσομαι ἐνώπιόν σου

^16:20 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ πρὸς Αχιτοφελ φέρετε ἑαυτοι̃ς βουλὴν τί ποιήσωμεν

^16:21 καὶ εἰ̃πεν Αχιτοφελ πρὸς Αβεσσαλωμ εἴσελθε πρὸς τὰς παλλακὰς του̃ πατρός σου ἃς κατέλιπεν φυλάσσειν τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἀκούσεται πα̃ς Ισραηλ ὅτι κατή̨σχυνας τὸν πατέρα σου καὶ ἐνισχύσουσιν αἱ χει̃ρες πάντων τω̃ν μετὰ σου̃

^16:22 καὶ ἔπηξαν τὴν σκηνὴν τω̨̃ Αβεσσαλωμ ἐπὶ τὸ δω̃μα καὶ εἰση̃λθεν Αβεσσαλωμ πρὸς τὰς παλλακὰς του̃ πατρὸς αὐτου̃ κατ' ὀφθαλμοὺς παντὸς Ισραηλ

^16:23 καὶ ἡ βουλὴ Αχιτοφελ ἣν ἐβουλεύσατο ἐν ται̃ς ἡμέραις ται̃ς πρώταις ὃν τρόπον ἐπερωτήση̨ ἐν λόγω̨ του̃ θεου̃ οὕτως πα̃σα ἡ βουλὴ του̃ Αχιτοφελ καί γε τω̨̃ Δαυιδ καί γε τω̨̃ Αβεσσαλωμ

^17:1 καὶ εἰ̃πεν Αχιτοφελ πρὸς Αβεσσαλωμ ἐπιλέξω δὴ ἐμαυτω̨̃ δώδεκα χιλιάδας ἀνδρω̃ν καὶ ἀναστήσομαι καὶ καταδιώξω ὀπίσω Δαυιδ τὴν νύκτα

^17:2 καὶ ἐπελεύσομαι ἐπ' αὐτόν καὶ αὐτὸς κοπιω̃ν καὶ ἐκλελυμένος χερσίν καὶ ἐκστήσω αὐτόν καὶ φεύξεται πα̃ς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτου̃ καὶ πατάξω τὸν βασιλέα μονώτατον

^17:3 καὶ ἐπιστρέψω πάντα τὸν λαὸν πρὸς σέ ὃν τρόπον ἐπιστρέφει ἡ νύμφη πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτη̃ς πλὴν ψυχὴν ἑνὸς ἀνδρὸς σὺ ζητει̃ς καὶ παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ ἔσται εἰρήνη

^17:4 καὶ εὐθὴς ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοι̃ς Αβεσσαλωμ καὶ ἐν ὀφθαλμοι̃ς πάντων τω̃ν πρεσβυτέρων Ισραηλ

^17:5 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ καλέσατε δὴ καί γε τὸν Χουσι τὸν Αραχι καὶ ἀκούσωμεν τί ἐν τω̨̃ στόματι αὐτου̃ καί γε αὐτου̃

^17:6 καὶ εἰση̃λθεν Χουσι πρὸς Αβεσσαλωμ καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ πρὸς αὐτὸν λέγων κατὰ τὸ ῥη̃μα του̃το ἐλάλησεν Αχιτοφελ εἰ ποιήσομεν κατὰ τὸν λόγον αὐτου̃ εἰ δὲ μή σὺ λάλησον

^17:7 καὶ εἰ̃πεν Χουσι πρὸς Αβεσσαλωμ οὐκ ἀγαθὴ αὕτη ἡ βουλή ἣν ἐβουλεύσατο Αχιτοφελ τὸ ἅπαξ του̃το

^17:8 καὶ εἰ̃πεν Χουσι σὺ οἰ̃δας τὸν πατέρα σου καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτου̃ ὅτι δυνατοί εἰσιν σφόδρα καὶ κατάπικροι τη̨̃ ψυχη̨̃ αὐτω̃ν ὡς ἄρκος ἠτεκνωμένη ἐν ἀγρω̨̃ καὶ ὡς ὑ̃ς τραχει̃α ἐν τω̨̃ πεδίω̨ καὶ ὁ πατήρ σου ἀνὴρ πολεμιστὴς καὶ οὐ μὴ καταλύση̨ τὸν λαόν

^17:9 ἰδοὺ γὰρ αὐτὸς νυ̃ν κέκρυπται ἐν ἑνὶ τω̃ν βουνω̃ν ἢ ἐν ἑνὶ τω̃ν τόπων καὶ ἔσται ἐν τω̨̃ ἐπιπεσει̃ν αὐτοι̃ς ἐν ἀρχη̨̃ καὶ ἀκούση̨ ὁ ἀκούων καὶ εἴπη̨ ἐγενήθη θραυ̃σις ἐν τω̨̃ λαω̨̃ τω̨̃ ὀπίσω Αβεσσαλωμ

^17:10 καί γε αὐτὸς υἱὸς δυνάμεως οὑ̃ ἡ καρδία καθὼς ἡ καρδία του̃ λέοντος τηκομένη τακήσεται ὅτι οἰ̃δεν πα̃ς Ισραηλ ὅτι δυνατὸς ὁ πατήρ σου καὶ υἱοὶ δυνάμεως οἱ μετ' αὐτου̃

^17:11 ὅτι οὕτως συμβουλεύων ἐγὼ συνεβούλευσα καὶ συναγόμενος συναχθήσεται ἐπὶ σὲ πα̃ς Ισραηλ ἀπὸ Δαν καὶ ἕως Βηρσαβεε ὡς ἡ ἄμμος ἡ ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης εἰς πλη̃θος καὶ τὸ πρόσωπόν σου πορευόμενον ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^17:12 καὶ ἥξομεν πρὸς αὐτὸν εἰς ἕνα τω̃ν τόπων οὑ̃ ἐὰν εὕρωμεν αὐτὸν ἐκει̃ καὶ παρεμβαλου̃μεν ἐπ' αὐτόν ὡς πίπτει ἡ δρόσος ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ οὐχ ὑπολειψόμεθα ἐν αὐτω̨̃ καὶ τοι̃ς ἀνδράσιν τοι̃ς μετ' αὐτου̃ καί γε ἕνα

^17:13 καὶ ἐὰν εἰς πόλιν συναχθη̨̃ καὶ λήμψεται πα̃ς Ισραηλ πρὸς τὴν πόλιν ἐκείνην σχοινία καὶ συρου̃μεν αὐτὴν ἕως εἰς τὸν χειμάρρουν ὅπως μὴ καταλειφθη̨̃ ἐκει̃ μηδὲ λίθος

^17:14 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσαλωμ καὶ πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ ἀγαθὴ ἡ βουλὴ Χουσι του̃ Αραχι ὑπὲρ τὴν βουλὴν Αχιτοφελ καὶ κύριος ἐνετείλατο διασκεδάσαι τὴν βουλὴν Αχιτοφελ τὴν ἀγαθήν ὅπως ἂν ἐπαγάγη̨ κύριος ἐπὶ Αβεσσαλωμ τὰ κακὰ πάντα

^17:15 καὶ εἰ̃πεν Χουσι ὁ του̃ Αραχι πρὸς Σαδωκ καὶ Αβιαθαρ τοὺς ἱερει̃ς οὕτως καὶ οὕτως συνεβούλευσεν Αχιτοφελ τω̨̃ Αβεσσαλωμ καὶ τοι̃ς πρεσβυτέροις Ισραηλ καὶ οὕτως καὶ οὕτως συνεβούλευσα ἐγώ

^17:16 καὶ νυ̃ν ἀποστείλατε ταχὺ καὶ ἀναγγείλατε τω̨̃ Δαυιδ λέγοντες μὴ αὐλισθη̨̃ς τὴν νύκτα ἐν Αραβωθ τη̃ς ἐρήμου καί γε διαβαίνων σπευ̃σον μήποτε καταπίη̨ τὸν βασιλέα καὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ' αὐτου̃

^17:17 καὶ Ιωναθαν καὶ Αχιμαας εἱστήκεισαν ἐν τη̨̃ πηγη̨̃ Ρωγηλ καὶ ἐπορεύθη ἡ παιδίσκη καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοι̃ς καὶ αὐτοὶ πορεύονται καὶ ἀναγγέλλουσιν τω̨̃ βασιλει̃ Δαυιδ ὅτι οὐκ ἐδύναντο ὀφθη̃ναι του̃ εἰσελθει̃ν εἰς τὴν πόλιν

^17:18 καὶ εἰ̃δεν αὐτοὺς παιδάριον καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ Αβεσσαλωμ καὶ ἐπορεύθησαν οἱ δύο ταχέως καὶ εἰση̃λθαν εἰς οἰκίαν ἀνδρὸς ἐν Βαουριμ καὶ αὐτω̨̃ λάκκος ἐν τη̨̃ αὐλη̨̃ καὶ κατέβησαν ἐκει̃

^17:19 καὶ ἔλαβεν ἡ γυνὴ καὶ διεπέτασεν τὸ ἐπικάλυμμα ἐπὶ πρόσωπον του̃ λάκκου καὶ ἔψυξεν ἐπ' αὐτω̨̃ Αραφωθ καὶ οὐκ ἐγνώσθη ῥη̃μα

^17:20 καὶ ἠ̃λθαν οἱ παι̃δες Αβεσσαλωμ πρὸς τὴν γυναι̃κα εἰς τὴν οἰκίαν καὶ εἰ̃παν που̃ Αχιμαας καὶ Ιωναθαν καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἡ γυνή παρη̃λθαν μικρὸν του̃ ὕδατος καὶ ἐζήτησαν καὶ οὐχ εὑ̃ραν καὶ ἀνέστρεψαν εἰς Ιερουσαλημ

^17:21 ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ ἀπελθει̃ν αὐτοὺς καὶ ἀνέβησαν ἐκ του̃ λάκκου καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἀνήγγειλαν τω̨̃ βασιλει̃ Δαυιδ καὶ εἰ̃παν πρὸς Δαυιδ ἀνάστητε καὶ διάβητε ταχέως τὸ ὕδωρ ὅτι οὕτως ἐβουλεύσατο περὶ ὑμω̃ν Αχιτοφελ

^17:22 καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτου̃ καὶ διέβησαν τὸν Ιορδάνην ἕως του̃ φωτὸς του̃ πρωί ἕως ἑνὸς οὐκ ἔλαθεν ὃς οὐ διη̃λθεν τὸν Ιορδάνην

^17:23 καὶ Αχιτοφελ εἰ̃δεν ὅτι οὐκ ἐγενήθη ἡ βουλὴ αὐτου̃ καὶ ἐπέσαξεν τὴν ὄνον αὐτου̃ καὶ ἀνέστη καὶ ἀπη̃λθεν εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ εἰς τὴν πόλιν αὐτου̃ καὶ ἐνετείλατο τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ καὶ ἀπήγξατο καὶ ἀπέθανεν καὶ ἐτάφη ἐν τω̨̃ τάφω̨ του̃ πατρὸς αὐτου̃

^17:24 καὶ Δαυιδ διη̃λθεν εἰς Μαναϊμ καὶ Αβεσσαλωμ διέβη τὸν Ιορδάνην αὐτὸς καὶ πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ μετ' αὐτου̃

^17:25 καὶ τὸν Αμεσσαϊ κατέστησεν Αβεσσαλωμ ἀντὶ Ιωαβ ἐπὶ τη̃ς δυνάμεως καὶ Αμεσσαϊ υἱὸς ἀνδρὸς καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Ιοθορ ὁ Ισραηλίτης οὑ̃τος εἰση̃λθεν πρὸς Αβιγαιαν θυγατέρα Ναας ἀδελφὴν Σαρουιας μητρὸς Ιωαβ

^17:26 καὶ παρενέβαλεν πα̃ς Ισραηλ καὶ Αβεσσαλωμ εἰς τὴν γη̃ν Γαλααδ

^17:27 καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἠ̃λθεν Δαυιδ εἰς Μαναϊμ Ουεσβι υἱὸς Ναας ἐκ Ραββαθ υἱω̃ν Αμμων καὶ Μαχιρ υἱὸς Αμιηλ ἐκ Λωδαβαρ καὶ Βερζελλι ὁ Γαλααδίτης ἐκ Ρωγελλιμ

^17:28 ἤνεγκαν δέκα κοίτας καὶ ἀμφιτάπους καὶ λέβητας δέκα καὶ σκεύη κεράμου καὶ πυροὺς καὶ κριθὰς καὶ ἄλευρον καὶ ἄλφιτον καὶ κύαμον καὶ φακὸν

^17:29 καὶ μέλι καὶ βούτυρον καὶ πρόβατα καὶ Σαφφωθ βοω̃ν καὶ προσήνεγκαν τω̨̃ Δαυιδ καὶ τω̨̃ λαω̨̃ τω̨̃ μετ' αὐτου̃ φαγει̃ν ὅτι εἰ̃παν ὁ λαὸς πεινω̃ν καὶ ἐκλελυμένος καὶ διψω̃ν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

^18:1 καὶ ἐπεσκέψατο Δαυιδ τὸν λαὸν τὸν μετ' αὐτου̃ καὶ κατέστησεν ἐπ' αὐτω̃ν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους

^18:2 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ τὸν λαόν τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Ιωαβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Αβεσσα υἱου̃ Σαρουιας ἀδελφου̃ Ιωαβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Εθθι του̃ Γεθθαίου καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς τὸν λαόν ἐξελθὼν ἐξελεύσομαι καί γε ἐγὼ μεθ' ὑμω̃ν

^18:3 καὶ εἰ̃παν οὐκ ἐξελεύση̨ ὅτι ἐὰν φυγη̨̃ φύγωμεν οὐ θήσουσιν ἐφ' ἡμα̃ς καρδίαν καὶ ἐὰν ἀποθάνωμεν τὸ ἥμισυ ἡμω̃ν οὐ θήσουσιν ἐφ' ἡμα̃ς καρδίαν ὅτι σὺ ὡς ἡμει̃ς δέκα χιλιάδες καὶ νυ̃ν ἀγαθὸν ὅτι ἔση̨ ἡμι̃ν ἐν τη̨̃ πόλει βοήθεια του̃ βοηθει̃ν

^18:4 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεύς ὃ ἐὰν ἀρέση̨ ἐν ὀφθαλμοι̃ς ὑμω̃ν ποιήσω καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς ἀνὰ χει̃ρα τη̃ς πύλης καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ἐξεπορεύετο εἰς ἑκατοντάδας καὶ εἰς χιλιάδας

^18:5 καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τω̨̃ Ιωαβ καὶ τω̨̃ Αβεσσα καὶ τω̨̃ Εθθι λέγων φείσασθέ μοι του̃ παιδαρίου του̃ Αβεσσαλωμ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ἤκουσεν ἐντελλομένου του̃ βασιλέως πα̃σιν τοι̃ς ἄρχουσιν ὑπὲρ Αβεσσαλωμ

^18:6 καὶ ἐξη̃λθεν πα̃ς ὁ λαὸς εἰς τὸν δρυμὸν ἐξ ἐναντίας Ισραηλ καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν τω̨̃ δρυμω̨̃ Εφραιμ

^18:7 καὶ ἔπταισεν ἐκει̃ ὁ λαὸς Ισραηλ ἐνώπιον τω̃ν παίδων Δαυιδ καὶ ἐγένετο ἡ θραυ̃σις μεγάλη ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρω̃ν

^18:8 καὶ ἐγένετο ἐκει̃ ὁ πόλεμος διεσπαρμένος ἐπὶ πρόσωπον πάσης τη̃ς γη̃ς καὶ ἐπλεόνασεν ὁ δρυμὸς του̃ καταφαγει̃ν ἐκ του̃ λαου̃ ὑπὲρ οὓς κατέφαγεν ἐν τω̨̃ λαω̨̃ ἡ μάχαιρα ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨

^18:9 καὶ συνήντησεν Αβεσσαλωμ ἐνώπιον τω̃ν παίδων Δαυιδ καὶ Αβεσσαλωμ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ του̃ ἡμιόνου αὐτου̃ καὶ εἰση̃λθεν ὁ ἡμίονος ὑπὸ τὸ δάσος τη̃ς δρυὸς τη̃ς μεγάλης καὶ ἐκρεμάσθη ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ ἐν τη̨̃ δρυί καὶ ἐκρεμάσθη ἀνὰ μέσον του̃ οὐρανου̃ καὶ ἀνὰ μέσον τη̃ς γη̃ς καὶ ὁ ἡμίονος ὑποκάτω αὐτου̃ παρη̃λθεν

^18:10 καὶ εἰ̃δεν ἀνὴρ εἱ̃ς καὶ ἀνήγγειλεν Ιωαβ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἑώρακα τὸν Αβεσσαλωμ κρεμάμενον ἐν τη̨̃ δρυί

^18:11 καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ τω̨̃ ἀνδρὶ τω̨̃ ἀπαγγέλλοντι καὶ ἰδοὺ ἑόρακας τί ὅτι οὐκ ἐπάταξας αὐτὸν εἰς τὴν γη̃ν καὶ ἐγὼ ἂν δεδώκειν σοι δέκα ἀργυρίου καὶ παραζώνην μίαν

^18:12 εἰ̃πεν δὲ ὁ ἀνὴρ πρὸς Ιωαβ καὶ ἐγώ εἰμι ἵστημι ἐπὶ τὰς χει̃ράς μου χιλίους σίκλους ἀργυρίου οὐ μὴ ἐπιβάλω χει̃ρά μου ἐπὶ τὸν υἱὸν του̃ βασιλέως ὅτι ἐν τοι̃ς ὠσὶν ἡμω̃ν ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς σοὶ καὶ Αβεσσα καὶ τω̨̃ Εθθι λέγων φυλάξατέ μοι τὸ παιδάριον τὸν Αβεσσαλωμ

^18:13 μὴ ποιη̃σαι ἐν τη̨̃ ψυχη̨̃ αὐτου̃ ἄδικον καὶ πα̃ς ὁ λόγος οὐ λήσεται ἀπὸ του̃ βασιλέως καὶ σὺ στήση̨ ἐξ ἐναντίας

^18:14 καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ του̃το ἐγὼ ἄρξομαι οὐχ οὕτως μενω̃ ἐνώπιόν σου καὶ ἔλαβεν Ιωαβ τρία βέλη ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὰ ἐν τη̨̃ καρδία̨ Αβεσσαλωμ ἔτι αὐτου̃ ζω̃ντος ἐν τη̨̃ καρδία̨ τη̃ς δρυὸς

^18:15 καὶ ἐκύκλωσαν δέκα παιδάρια αἴροντα τὰ σκεύη Ιωαβ καὶ ἐπάταξαν τὸν Αβεσσαλωμ καὶ ἐθανάτωσαν αὐτόν

^18:16 καὶ ἐσάλπισεν Ιωαβ ἐν κερατίνη̨ καὶ ἀπέστρεψεν ὁ λαὸς του̃ μὴ διώκειν ὀπίσω Ισραηλ ὅτι ἐφείδετο Ιωαβ του̃ λαου̃

^18:17 καὶ ἔλαβεν τὸν Αβεσσαλωμ καὶ ἔρριψεν αὐτὸν εἰς χάσμα μέγα ἐν τω̨̃ δρυμω̨̃ εἰς τὸν βόθυνον τὸν μέγαν καὶ ἐστήλωσεν ἐπ' αὐτὸν σωρὸν λίθων μέγαν σφόδρα καὶ πα̃ς Ισραηλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰς τὸ σκήνωμα αὐτου̃

^18:18 καὶ Αβεσσαλωμ ἔτι ζω̃ν καὶ ἔστησεν ἑαυτω̨̃ τὴν στήλην ἐν ἡ̨̃ ἐλήμφθη καὶ ἐστήλωσεν αὐτὴν λαβει̃ν τὴν στήλην τὴν ἐν τη̨̃ κοιλάδι του̃ βασιλέως ὅτι εἰ̃πεν οὐκ ἔστιν αὐτω̨̃ υἱὸς ἕνεκεν του̃ ἀναμνη̃σαι τὸ ὄνομα αὐτου̃ καὶ ἐκάλεσεν τὴν στήλην Χεὶρ Αβεσσαλωμ ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης

^18:19 καὶ Αχιμαας υἱὸς Σαδωκ εἰ̃πεν δράμω δὴ καὶ εὐαγγελιω̃ τω̨̃ βασιλει̃ ὅτι ἔκρινεν αὐτω̨̃ κύριος ἐκ χειρὸς τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτου̃

^18:20 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Ιωαβ οὐκ ἀνὴρ εὐαγγελίας σὺ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ καὶ εὐαγγελιη̨̃ ἐν ἡμέρα̨ ἄλλη̨ ἐν δὲ τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ οὐκ εὐαγγελιη̨̃ οὑ̃ εἵνεκεν ὁ υἱὸς του̃ βασιλέως ἀπέθανεν

^18:21 καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ τω̨̃ Χουσι βαδίσας ἀνάγγειλον τω̨̃ βασιλει̃ ὅσα εἰ̃δες καὶ προσεκύνησεν Χουσι τω̨̃ Ιωαβ καὶ ἐξη̃λθεν

^18:22 καὶ προσέθετο ἔτι Αχιμαας υἱὸς Σαδωκ καὶ εἰ̃πεν πρὸς Ιωαβ καὶ ἔστω ὅτι δράμω καί γε ἐγὼ ὀπίσω του̃ Χουσι καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ ἵνα τί του̃το τρέχεις υἱέ μου δευ̃ρο οὐκ ἔστιν σοι εὐαγγελία εἰς ὠφέλειαν πορευομένω̨

^18:23 καὶ εἰ̃πεν τί γὰρ ἐὰν δραμου̃μαι καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Ιωαβ δράμε καὶ ἔδραμεν Αχιμαας ὁδὸν τὴν του̃ Κεχαρ καὶ ὑπερέβη τὸν Χουσι

^18:24 καὶ Δαυιδ ἐκάθητο ἀνὰ μέσον τω̃ν δύο πυλω̃ν καὶ ἐπορεύθη ὁ σκοπὸς εἰς τὸ δω̃μα τη̃ς πύλης πρὸς τὸ τει̃χος καὶ ἐπη̃ρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ καὶ εἰ̃δεν καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ τρέχων μόνος ἐνώπιον αὐτου̃

^18:25 καὶ ἀνεβόησεν ὁ σκοπὸς καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ βασιλει̃ καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς εἰ μόνος ἐστίν εὐαγγελία ἐν τω̨̃ στόματι αὐτου̃ καὶ ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐγγίζων

^18:26 καὶ εἰ̃δεν ὁ σκοπὸς ἄνδρα ἕτερον τρέχοντα καὶ ἐβόησεν ὁ σκοπὸς πρὸς τη̨̃ πύλη̨ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἀνὴρ ἕτερος τρέχων μόνος καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς καί γε οὑ̃τος εὐαγγελιζόμενος

^18:27 καὶ εἰ̃πεν ὁ σκοπός ἐγὼ ὁρω̃ τὸν δρόμον του̃ πρώτου ὡς δρόμον Αχιμαας υἱου̃ Σαδωκ καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς ἀνὴρ ἀγαθὸς οὑ̃τος καί γε εἰς εὐαγγελίαν ἀγαθὴν ἐλεύσεται

^18:28 καὶ ἐβόησεν Αχιμαας καὶ εἰ̃πεν πρὸς τὸν βασιλέα εἰρήνη καὶ προσεκύνησεν τω̨̃ βασιλει̃ ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ εἰ̃πεν εὐλογητὸς κύριος ὁ θεός σου ὃς ἀπέκλεισεν τοὺς ἄνδρας τοὺς μισου̃ντας τὴν χει̃ρα αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ κυρίω̨ μου τω̨̃ βασιλει̃

^18:29 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς εἰρήνη τω̨̃ παιδαρίω̨ τω̨̃ Αβεσσαλωμ καὶ εἰ̃πεν Αχιμαας εἰ̃δον τὸ πλη̃θος τὸ μέγα του̃ ἀποστει̃λαι τὸν δου̃λον του̃ βασιλέως Ιωαβ καὶ τὸν δου̃λόν σου καὶ οὐκ ἔγνων τί ἐκει̃

^18:30 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς ἐπίστρεψον στηλώθητι ὡ̃δε καὶ ἐπεστράφη καὶ ἔστη

^18:31 καὶ ἰδοὺ ὁ Χουσι παρεγένετο καὶ εἰ̃πεν τω̨̃ βασιλει̃ εὐαγγελισθήτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεύς ὅτι ἔκρινέν σοι κύριος σήμερον ἐκ χειρὸς πάντων τω̃ν ἐπεγειρομένων ἐπὶ σέ

^18:32 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Χουσι εἰ εἰρήνη τω̨̃ παιδαρίω̨ τω̨̃ Αβεσσαλωμ καὶ εἰ̃πεν ὁ Χουσι γένοιντο ὡς τὸ παιδάριον οἱ ἐχθροὶ του̃ κυρίου μου του̃ βασιλέως καὶ πάντες ὅσοι ἐπανέστησαν ἐπ' αὐτὸν εἰς κακά

^19:1 καὶ ἐταράχθη ὁ βασιλεὺς καὶ ἀνέβη εἰς τὸ ὑπερω̨̃ον τη̃ς πύλης καὶ ἔκλαυσεν καὶ οὕτως εἰ̃πεν ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι αὐτόν υἱέ μου Αβεσσαλωμ υἱέ μου υἱέ μου Αβεσσαλωμ τίς δώ̨η τὸν θάνατόν μου ἀντὶ σου̃ ἐγὼ ἀντὶ σου̃ Αβεσσαλωμ υἱέ μου υἱέ μου

^19:2 καὶ ἀνηγγέλη τω̨̃ Ιωαβ λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς κλαίει καὶ πενθει̃ ἐπὶ Αβεσσαλωμ

^19:3 καὶ ἐγένετο ἡ σωτηρία ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ εἰς πένθος παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ ὅτι ἤκουσεν ὁ λαὸς ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ λέγων ὅτι λυπει̃ται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τω̨̃ υἱω̨̃ αὐτου̃

^19:4 καὶ διεκλέπτετο ὁ λαὸς ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ του̃ εἰσελθει̃ν εἰς τὴν πόλιν καθὼς διακλέπτεται ὁ λαὸς οἱ αἰσχυνόμενοι ἐν τω̨̃ αὐτοὺς φεύγειν ἐν τω̨̃ πολέμω̨

^19:5 καὶ ὁ βασιλεὺς ἔκρυψεν τὸ πρόσωπον αὐτου̃ καὶ ἔκραξεν ὁ βασιλεὺς φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγων υἱέ μου Αβεσσαλωμ Αβεσσαλωμ υἱέ μου

^19:6 καὶ εἰση̃λθεν Ιωαβ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὸν οἰ̃κον καὶ εἰ̃πεν κατή̨σχυνας σήμερον τὸ πρόσωπον πάντων τω̃ν δούλων σου τω̃ν ἐξαιρουμένων σε σήμερον καὶ τὴν ψυχὴν τω̃ν υἱω̃ν σου καὶ τω̃ν θυγατέρων σου καὶ τὴν ψυχὴν τω̃ν γυναικω̃ν σου καὶ τω̃ν παλλακω̃ν σου

^19:7 του̃ ἀγαπα̃ν τοὺς μισου̃ντάς σε καὶ μισει̃ν τοὺς ἀγαπω̃ντάς σε καὶ ἀνήγγειλας σήμερον ὅτι οὔκ εἰσιν οἱ ἄρχοντές σου οὐδὲ παι̃δες ὅτι ἔγνωκα σήμερον ὅτι εἰ Αβεσσαλωμ ἔζη πάντες ἡμει̃ς σήμερον νεκροί ὅτι τότε τὸ εὐθὲς ἠ̃ν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου

^19:8 καὶ νυ̃ν ἀναστὰς ἔξελθε καὶ λάλησον εἰς τὴν καρδίαν τω̃ν δούλων σου ὅτι ἐν κυρίω̨ ὤμοσα ὅτι εἰ μὴ ἐκπορεύση̨ σήμερον εἰ αὐλισθήσεται ἀνὴρ μετὰ σου̃ τὴν νύκτα ταύτην καὶ ἐπίγνωθι σεαυτω̨̃ καὶ κακόν σοι του̃το ὑπὲρ πα̃ν τὸ κακὸν τὸ ἐπελθόν σοι ἐκ νεότητός σου ἕως του̃ νυ̃ν

^19:9 καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺς καὶ ἐκάθισεν ἐν τη̨̃ πύλη̨ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ἀνήγγειλαν λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς κάθηται ἐν τη̨̃ πύλη̨ καὶ εἰση̃λθεν πα̃ς ὁ λαὸς κατὰ πρόσωπον του̃ βασιλέως καὶ Ισραηλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματα αὐτου̃

^19:10 καὶ ἠ̃ν πα̃ς ὁ λαὸς κρινόμενος ἐν πάσαις φυλαι̃ς Ισραηλ λέγοντες ὁ βασιλεὺς Δαυιδ ἐρρύσατο ἡμα̃ς ἀπὸ πάντων τω̃ν ἐχθρω̃ν ἡμω̃ν καὶ αὐτὸς ἐξείλατο ἡμα̃ς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων καὶ νυ̃ν πέφευγεν ἀπὸ τη̃ς γη̃ς καὶ ἀπὸ τη̃ς βασιλείας αὐτου̃ ἀπὸ Αβεσσαλωμ

^19:11 καὶ Αβεσσαλωμ ὃν ἐχρίσαμεν ἐφ' ἡμω̃ν ἀπέθανεν ἐν τω̨̃ πολέμω̨ καὶ νυ̃ν ἵνα τί ὑμει̃ς κωφεύετε του̃ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα καὶ τὸ ῥη̃μα παντὸς Ισραηλ ἠ̃λθεν πρὸς τὸν βασιλέα

^19:12 καὶ ὁ βασιλεὺς Δαυιδ ἀπέστειλεν πρὸς Σαδωκ καὶ πρὸς Αβιαθαρ τοὺς ἱερει̃ς λέγων λαλήσατε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Ιουδα λέγοντες ἵνα τί γίνεσθε ἔσχατοι του̃ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ λόγος παντὸς Ισραηλ ἠ̃λθεν πρὸς τὸν βασιλέα

^19:13 ἀδελφοί μου ὑμει̃ς ὀστα̃ μου καὶ σάρκες μου ὑμει̃ς καὶ ἵνα τί γίνεσθε ἔσχατοι του̃ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃

^19:14 καὶ τω̨̃ Αμεσσαϊ ἐρει̃τε οὐχὶ ὀστου̃ν μου καὶ σάρξ μου σύ καὶ νυ̃ν τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη εἰ μὴ ἄρχων δυνάμεως ἔση̨ ἐνώπιον ἐμου̃ πάσας τὰς ἡμέρας ἀντὶ Ιωαβ

^19:15 καὶ ἔκλινεν τὴν καρδίαν παντὸς ἀνδρὸς Ιουδα ὡς ἀνδρὸς ἑνός καὶ ἀπέστειλαν πρὸς τὸν βασιλέα λέγοντες ἐπιστράφητι σὺ καὶ πάντες οἱ δου̃λοί σου

^19:16 καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἠ̃λθεν ἕως του̃ Ιορδάνου καὶ ἄνδρες Ιουδα ἠ̃λθαν εἰς Γαλγαλα του̃ πορεύεσθαι εἰς ἀπαντὴν του̃ βασιλέως διαβιβάσαι τὸν βασιλέα τὸν Ιορδάνην

^19:17 καὶ ἐτάχυνεν Σεμεϊ υἱὸς Γηρα υἱου̃ του̃ Ιεμενι ἐκ Βαουριμ καὶ κατέβη μετὰ ἀνδρὸς Ιουδα εἰς ἀπαντὴν του̃ βασιλέως Δαυιδ

^19:18 καὶ χίλιοι ἄνδρες μετ' αὐτου̃ ἐκ του̃ Βενιαμιν καὶ Σιβα τὸ παιδάριον του̃ οἴκου Σαουλ καὶ δέκα πέντε υἱοὶ αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ εἴκοσι δου̃λοι αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ κατεύθυναν τὸν Ιορδάνην ἔμπροσθεν του̃ βασιλέως

^19:19 καὶ ἐλειτούργησαν τὴν λειτουργίαν του̃ διαβιβάσαι τὸν βασιλέα καὶ διέβη ἡ διάβασις ἐξεγει̃ραι τὸν οἰ̃κον του̃ βασιλέως καὶ του̃ ποιη̃σαι τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃ καὶ Σεμεϊ υἱὸς Γηρα ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐνώπιον του̃ βασιλέως διαβαίνοντος αὐτου̃ τὸν Ιορδάνην

^19:20 καὶ εἰ̃πεν πρὸς τὸν βασιλέα μὴ διαλογισάσθω ὁ κύριός μου ἀνομίαν καὶ μὴ μνησθη̨̃ς ὅσα ἠδίκησεν ὁ παι̃ς σου ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἡ̨̃ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἐξεπορεύετο ἐξ Ιερουσαλημ του̃ θέσθαι τὸν βασιλέα εἰς τὴν καρδίαν αὐτου̃

^19:21 ὅτι ἔγνω ὁ δου̃λός σου ὅτι ἐγὼ ἥμαρτον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἠ̃λθον σήμερον πρότερος παντὸς οἴκου Ιωσηφ του̃ καταβη̃ναι εἰς ἀπαντὴν του̃ κυρίου μου του̃ βασιλέως

^19:22 καὶ ἀπεκρίθη Αβεσσα υἱὸς Σαρουιας καὶ εἰ̃πεν μὴ ἀντὶ τούτου οὐ θανατωθήσεται Σεμεϊ ὅτι κατηράσατο τὸν χριστὸν κυρίου

^19:23 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τί ἐμοὶ καὶ ὑμι̃ν υἱοὶ Σαρουιας ὅτι γίνεσθέ μοι σήμερον εἰς ἐπίβουλον σήμερον οὐ θανατωθήσεταί τις ἀνὴρ ἐξ Ισραηλ ὅτι οὐκ οἰ̃δα εἰ σήμερον βασιλεύω ἐγὼ ἐπὶ τὸν Ισραηλ

^19:24 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Σεμεϊ οὐ μὴ ἀποθάνη̨ς καὶ ὤμοσεν αὐτω̨̃ ὁ βασιλεύς

^19:25 καὶ Μεμφιβοσθε υἱὸς Ιωναθαν υἱου̃ Σαουλ κατέβη εἰς ἀπαντὴν του̃ βασιλέως καὶ οὐκ ἐθεράπευσεν τοὺς πόδας αὐτου̃ οὐδὲ ὠνυχίσατο οὐδὲ ἐποίησεν τὸν μύστακα αὐτου̃ καὶ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ οὐκ ἔπλυνεν ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ἡ̃ς ἀπη̃λθεν ὁ βασιλεύς ἕως τη̃ς ἡμέρας ἡ̃ς αὐτὸς παρεγένετο ἐν εἰρήνη̨

^19:26 καὶ ἐγένετο ὅτε εἰση̃λθεν εἰς Ιερουσαλημ εἰς ἀπάντησιν του̃ βασιλέως καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ βασιλεύς τί ὅτι οὐκ ἐπορεύθης μετ' ἐμου̃ Μεμφιβοσθε

^19:27 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὸν Μεμφιβοσθε κύριέ μου βασιλευ̃ ὁ δου̃λός μου παρελογίσατό με ὅτι εἰ̃πεν ὁ παι̃ς σου αὐτω̨̃ ἐπίσαξόν μοι τὴν ὄνον καὶ ἐπιβω̃ ἐπ' αὐτὴν καὶ πορεύσομαι μετὰ του̃ βασιλέως ὅτι χωλὸς ὁ δου̃λός σου

^19:28 καὶ μεθώδευσεν ἐν τω̨̃ δούλω̨ σου πρὸς τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα καὶ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ὡς ἄγγελος του̃ θεου̃ καὶ ποίησον τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου

^19:29 ὅτι οὐκ ἠ̃ν πα̃ς ὁ οἰ̃κος του̃ πατρός μου ἀλλ' ἢ ὅτι ἄνδρες θανάτου τω̨̃ κυρίω̨ μου τω̨̃ βασιλει̃ καὶ ἔθηκας τὸν δου̃λόν σου ἐν τοι̃ς ἐσθίουσιν τὴν τράπεζάν σου καὶ τί ἐστίν μοι ἔτι δικαίωμα καὶ του̃ κεκραγέναι με ἔτι πρὸς τὸν βασιλέα

^19:30 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ βασιλεύς ἵνα τί λαλει̃ς ἔτι τοὺς λόγους σου εἰ̃πον σὺ καὶ Σιβα διελει̃σθε τὸν ἀγρόν

^19:31 καὶ εἰ̃πεν Μεμφιβοσθε πρὸς τὸν βασιλέα καί γε τὰ πάντα λαβέτω μετὰ τὸ παραγενέσθαι τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα ἐν εἰρήνη̨ εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃

^19:32 καὶ Βερζελλι ὁ Γαλααδίτης κατέβη ἐκ Ρωγελλιμ καὶ διέβη μετὰ του̃ βασιλέως τὸν Ιορδάνην ἐκπέμψαι αὐτὸν τὸν Ιορδάνην

^19:33 καὶ Βερζελλι ἀνὴρ πρεσβύτερος σφόδρα υἱὸς ὀγδοήκοντα ἐτω̃ν καὶ αὐτὸς διέθρεψεν τὸν βασιλέα ἐν τω̨̃ οἰκει̃ν αὐτὸν ἐν Μαναϊμ ὅτι ἀνὴρ μέγας ἐστὶν σφόδρα

^19:34 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Βερζελλι σὺ διαβήση̨ μετ' ἐμου̃ καὶ διαθρέψω τὸ γη̃ράς σου μετ' ἐμου̃ ἐν Ιερουσαλημ

^19:35 καὶ εἰ̃πεν Βερζελλι πρὸς τὸν βασιλέα πόσαι ἡμέραι ἐτω̃ν ζωη̃ς μου ὅτι ἀναβήσομαι μετὰ του̃ βασιλέως εἰς Ιερουσαλημ

^19:36 υἱὸς ὀγδοήκοντα ἐτω̃ν ἐγώ εἰμι σήμερον μὴ γνώσομαι ἀνὰ μέσον ἀγαθου̃ καὶ κακου̃ ἢ γεύσεται ὁ δου̃λός σου ἔτι ὃ φάγομαι ἢ πίομαι ἢ ἀκούσομαι ἔτι φωνὴν ἀ̨δόντων καὶ ἀ̨δουσω̃ν ἵνα τί ἔσται ἔτι ὁ δου̃λός σου εἰς φορτίον ἐπὶ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα

^19:37 ὡς βραχὺ διαβήσεται ὁ δου̃λός σου τὸν Ιορδάνην μετὰ του̃ βασιλέως καὶ ἵνα τί ἀνταποδίδωσίν μοι ὁ βασιλεὺς τὴν ἀνταπόδοσιν ταύτην

^19:38 καθισάτω δὴ ὁ δου̃λός σου καὶ ἀποθανου̃μαι ἐν τη̨̃ πόλει μου παρὰ τω̨̃ τάφω̨ του̃ πατρός μου καὶ τη̃ς μητρός μου καὶ ἰδοὺ ὁ δου̃λός σου Χαμααμ διαβήσεται μετὰ του̃ κυρίου μου του̃ βασιλέως καὶ ποίησον αὐτω̨̃ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου

^19:39 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς μετ' ἐμου̃ διαβήτω Χαμααμ κἀγὼ ποιήσω αὐτω̨̃ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου καὶ πάντα ὅσα ἐκλέξη̨ ἐπ' ἐμοί ποιήσω σοι

^19:40 καὶ διέβη πα̃ς ὁ λαὸς τὸν Ιορδάνην καὶ ὁ βασιλεὺς διέβη καὶ κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺς τὸν Βερζελλι καὶ εὐλόγησεν αὐτόν καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον αὐτου̃

^19:41 καὶ διέβη ὁ βασιλεὺς εἰς Γαλγαλα καὶ Χαμααμ διέβη μετ' αὐτου̃ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς Ιουδα διαβαίνοντες μετὰ του̃ βασιλέως καί γε τὸ ἥμισυ του̃ λαου̃ Ισραηλ

^19:42 καὶ ἰδοὺ πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ παρεγένοντο πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἰ̃πον πρὸς τὸν βασιλέα τί ὅτι ἔκλεψάν σε οἱ ἀδελφοὶ ἡμω̃ν ἀνὴρ Ιουδα καὶ διεβίβασαν τὸν βασιλέα καὶ τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ τὸν Ιορδάνην καὶ πάντες ἄνδρες Δαυιδ μετ' αὐτου̃

^19:43 καὶ ἀπεκρίθη πα̃ς ἀνὴρ Ιουδα πρὸς ἄνδρα Ισραηλ καὶ εἰ̃παν διότι ἐγγίζει πρός με ὁ βασιλεύς καὶ ἵνα τί οὕτως ἐθυμώθης περὶ του̃ λόγου τούτου μὴ βρώσει ἐφάγαμεν ἐκ του̃ βασιλέως ἢ δόμα ἔδωκεν ἢ ἄρσιν ἠ̃ρεν ἡμι̃ν

^19:44 καὶ ἀπεκρίθη ἀνὴρ Ισραηλ τω̨̃ ἀνδρὶ Ιουδα καὶ εἰ̃πεν δέκα χει̃ρές μοι ἐν τω̨̃ βασιλει̃ καὶ πρωτότοκος ἐγὼ ἢ σύ καί γε ἐν τω̨̃ Δαυιδ εἰμὶ ὑπὲρ σέ καὶ ἵνα τί του̃το ὕβρισάς με καὶ οὐκ ἐλογίσθη ὁ λόγος μου πρω̃τός μοι του̃ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα ἐμοί καὶ ἐσκληρύνθη ὁ λόγος ἀνδρὸς Ιουδα ὑπὲρ τὸν λόγον ἀνδρὸς Ισραηλ

^20:1 καὶ ἐκει̃ ἐπικαλούμενος υἱὸς παράνομος καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Σαβεε υἱὸς Βοχορι ἀνὴρ ὁ Ιεμενι καὶ ἐσάλπισεν ἐν τη̨̃ κερατίνη̨ καὶ εἰ̃πεν οὐκ ἔστιν ἡμι̃ν μερὶς ἐν Δαυιδ οὐδὲ κληρονομία ἡμι̃ν ἐν τω̨̃ υἱω̨̃ Ιεσσαι ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματά σου Ισραηλ

^20:2 καὶ ἀνέβη πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ ἀπὸ ὄπισθεν Δαυιδ ὀπίσω Σαβεε υἱου̃ Βοχορι καὶ ἀνὴρ Ιουδα ἐκολλήθη τω̨̃ βασιλει̃ αὐτω̃ν ἀπὸ του̃ Ιορδάνου καὶ ἕως Ιερουσαλημ

^20:3 καὶ εἰση̃λθεν Δαυιδ εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ εἰς Ιερουσαλημ καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς τὰς δέκα γυναι̃κας τὰς παλλακὰς αὐτου̃ ἃς ἀφη̃κεν φυλάσσειν τὸν οἰ̃κον καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ἐν οἴκω̨ φυλακη̃ς καὶ διέθρεψεν αὐτὰς καὶ πρὸς αὐτὰς οὐκ εἰση̃λθεν καὶ ἠ̃σαν συνεχόμεναι ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτω̃ν χη̃ραι ζω̃σαι

^20:4 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Αμεσσαϊ βόησόν μοι τὸν ἄνδρα Ιουδα τρει̃ς ἡμέρας σὺ δὲ αὐτου̃ στη̃θι

^20:5 καὶ ἐπορεύθη Αμεσσαϊ του̃ βοη̃σαι τὸν Ιουδαν καὶ ἐχρόνισεν ἀπὸ του̃ καιρου̃ οὑ̃ ἐτάξατο αὐτω̨̃ Δαυιδ

^20:6 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβεσσα νυ̃ν κακοποιήσει ἡμα̃ς Σαβεε υἱὸς Βοχορι ὑπὲρ Αβεσσαλωμ καὶ νυ̃ν σὺ λαβὲ μετὰ σεαυτου̃ τοὺς παι̃δας του̃ κυρίου σου καὶ καταδίωξον ὀπίσω αὐτου̃ μήποτε ἑαυτω̨̃ εὕρη̨ πόλεις ὀχυρὰς καὶ σκιάσει τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμω̃ν

^20:7 καὶ ἐξη̃λθον ὀπίσω αὐτου̃ οἱ ἄνδρες Ιωαβ καὶ ὁ Χερεθθι καὶ ὁ Φελεθθι καὶ πάντες οἱ δυνατοὶ καὶ ἐξη̃λθαν ἐξ Ιερουσαλημ διω̃ξαι ὀπίσω Σαβεε υἱου̃ Βοχορι

^20:8 καὶ αὐτοὶ παρὰ τω̨̃ λίθω̨ τω̨̃ μεγάλω̨ τω̨̃ ἐν Γαβαων καὶ Αμεσσαϊ εἰση̃λθεν ἔμπροσθεν αὐτω̃ν καὶ Ιωαβ περιεζωσμένος μανδύαν τὸ ἔνδυμα αὐτου̃ καὶ ἐπ' αὐτω̨̃ περιεζωσμένος μάχαιραν ἐζευγμένην ἐπὶ τη̃ς ὀσφύος αὐτου̃ ἐν κολεω̨̃ αὐτη̃ς καὶ ἡ μάχαιρα ἐξη̃λθεν καὶ ἔπεσεν

^20:9 καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ τω̨̃ Αμεσσαϊ εἰ ὑγιαίνεις σύ ἀδελφέ καὶ ἐκράτησεν ἡ χεὶρ ἡ δεξιὰ Ιωαβ του̃ πώγωνος Αμεσσαϊ του̃ καταφιλη̃σαι αὐτόν

^20:10 καὶ Αμεσσαϊ οὐκ ἐφυλάξατο τὴν μάχαιραν τὴν ἐν τη̨̃ χειρὶ Ιωαβ καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐν αὐτη̨̃ Ιωαβ εἰς τὴν ψόαν καὶ ἐξεχύθη ἡ κοιλία αὐτου̃ εἰς τὴν γη̃ν καὶ οὐκ ἐδευτέρωσεν αὐτω̨̃ καὶ ἀπέθανεν καὶ Ιωαβ καὶ Αβεσσα ὁ ἀδελφὸς αὐτου̃ ἐδίωξεν ὀπίσω Σαβεε υἱου̃ Βοχορι

^20:11 καὶ ἀνὴρ ἔστη ἐπ' αὐτὸν τω̃ν παιδαρίων Ιωαβ καὶ εἰ̃πεν τίς ὁ βουλόμενος Ιωαβ καὶ τίς του̃ Δαυιδ ὀπίσω Ιωαβ

^20:12 καὶ Αμεσσαϊ πεφυρμένος ἐν τω̨̃ αἵματι ἐν μέσω̨ τη̃ς τρίβου καὶ εἰ̃δεν ὁ ἀνὴρ ὅτι εἱστήκει πα̃ς ὁ λαός καὶ ἀπέστρεψεν τὸν Αμεσσαϊ ἐκ τη̃ς τρίβου εἰς ἀγρὸν καὶ ἐπέρριψεν ἐπ' αὐτὸν ἱμάτιον καθότι εἰ̃δεν πάντα τὸν ἐρχόμενον ἐπ' αὐτὸν ἑστηκότα

^20:13 ἡνίκα δὲ ἔφθασεν ἐκ τη̃ς τρίβου παρη̃λθεν πα̃ς ἀνὴρ Ισραηλ ὀπίσω Ιωαβ του̃ διω̃ξαι ὀπίσω Σαβεε υἱου̃ Βοχορι

^20:14 καὶ διη̃λθεν ἐν πάσαις φυλαι̃ς Ισραηλ εἰς Αβελ καὶ εἰς Βαιθμαχα καὶ πάντες ἐν Χαρρι καὶ ἐξεκκλησιάσθησαν καὶ ἠ̃λθον κατόπισθεν αὐτου̃

^20:15 καὶ παρεγενήθησαν καὶ ἐπολιόρκουν ἐπ' αὐτὸν τὴν Αβελ καὶ τὴν Βαιθμαχα καὶ ἐξέχεαν πρόσχωμα πρὸς τὴν πόλιν καὶ ἔστη ἐν τω̨̃ προτειχίσματι καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ὁ μετὰ Ιωαβ ἐνοου̃σαν καταβαλει̃ν τὸ τει̃χος

^20:16 καὶ ἐβόησεν γυνὴ σοφὴ ἐκ του̃ τείχους καὶ εἰ̃πεν ἀκούσατε ἀκούσατε εἴπατε δὴ πρὸς Ιωαβ ἔγγισον ἕως ὡ̃δε καὶ λαλήσω πρὸς αὐτόν

^20:17 καὶ προσήγγισεν πρὸς αὐτήν καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνή εἰ σὺ εἰ̃ Ιωαβ ὁ δὲ εἰ̃πεν ἐγώ εἰ̃πεν δὲ αὐτω̨̃ ἄκουσον τοὺς λόγους τη̃ς δούλης σου καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ ἀκούω ἐγώ εἰμι

^20:18 καὶ εἰ̃πεν λέγουσα λόγον ἐλάλησαν ἐν πρώτοις λέγοντες ἠρωτημένος ἠρωτήθη ἐν τη̨̃ Αβελ καὶ ἐν Δαν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ του̃ Ισραηλ ἐρωτω̃ντες ἐπερωτήσουσιν ἐν Αβελ καὶ οὕτως εἰ ἐξέλιπον

^20:19 ἐγώ εἰμι εἰρηνικὰ τω̃ν στηριγμάτων Ισραηλ σὺ δὲ ζητει̃ς θανατω̃σαι πόλιν καὶ μητρόπολιν ἐν Ισραηλ ἵνα τί καταποντίζεις κληρονομίαν κυρίου

^20:20 καὶ ἀπεκρίθη Ιωαβ καὶ εἰ̃πεν ἵλεώς μοι ἵλεώς μοι εἰ καταποντιω̃ καὶ εἰ διαφθερω̃

^20:21 οὐχ οὑ̃τος ὁ λόγος ὅτι ἀνὴρ ἐξ ὄρους Εφραιμ Σαβεε υἱὸς Βοχορι ὄνομα αὐτου̃ καὶ ἐπη̃ρεν τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ τὸν βασιλέα Δαυιδ δότε αὐτόν μοι μόνον καὶ ἀπελεύσομαι ἀπάνωθεν τη̃ς πόλεως καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνὴ πρὸς Ιωαβ ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ ῥιφήσεται πρὸς σὲ διὰ του̃ τείχους

^20:22 καὶ εἰση̃λθεν ἡ γυνὴ πρὸς πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐλάλησεν πρὸς πα̃σαν τὴν πόλιν ἐν τη̨̃ σοφία̨ αὐτη̃ς καὶ ἀφει̃λεν τὴν κεφαλὴν Σαβεε υἱου̃ Βοχορι καὶ ἔβαλεν πρὸς Ιωαβ καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνη̨ καὶ διεσπάρησαν ἀπὸ τη̃ς πόλεως ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματα αὐτου̃ καὶ Ιωαβ ἀπέστρεψεν εἰς Ιερουσαλημ πρὸς τὸν βασιλέα

^20:23 καὶ Ιωαβ πρὸς πάση̨ τη̨̃ δυνάμει Ισραηλ καὶ Βαναιας υἱὸς Ιωδαε ἐπὶ του̃ Χερεθθι καὶ ἐπὶ του̃ Φελεθθι

^20:24 καὶ Αδωνιραμ ἐπὶ του̃ φόρου καὶ Ιωσαφατ υἱὸς Αχιλουθ ἀναμιμνή̨σκων

^20:25 καὶ Σουσα γραμματεύς καὶ Σαδωκ καὶ Αβιαθαρ ἱερει̃ς

^20:26 καί γε Ιρας ὁ Ιαριν ἠ̃ν ἱερεὺς του̃ Δαυιδ

^21:1 καὶ ἐγένετο λιμὸς ἐν ται̃ς ἡμέραις Δαυιδ τρία ἔτη ἐνιαυτὸς ἐχόμενος ἐνιαυτου̃ καὶ ἐζήτησεν Δαυιδ τὸ πρόσωπον του̃ κυρίου καὶ εἰ̃πεν κύριος ἐπὶ Σαουλ καὶ ἐπὶ τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ ἀδικία διὰ τὸ αὐτὸν θανάτω̨ αἱμάτων περὶ οὑ̃ ἐθανάτωσεν τοὺς Γαβαωνίτας

^21:2 καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ τοὺς Γαβαωνίτας καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτούς καὶ οἱ Γαβαωνι̃ται οὐχ υἱοὶ Ισραηλ εἰσίν ὅτι ἀλλ' ἢ ἐκ του̃ λείμματος του̃ Αμορραίου καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ὤμοσαν αὐτοι̃ς καὶ ἐζήτησεν Σαουλ πατάξαι αὐτοὺς ἐν τω̨̃ ζηλω̃σαι αὐτὸν τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ Ιουδα

^21:3 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς τοὺς Γαβαωνίτας τί ποιήσω ὑμι̃ν καὶ ἐν τίνι ἐξιλάσομαι καὶ εὐλογήσετε τὴν κληρονομίαν κυρίου

^21:4 καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ οἱ Γαβαωνι̃ται οὐκ ἔστιν ἡμι̃ν ἀργύριον καὶ χρυσίον μετὰ Σαουλ καὶ μετὰ του̃ οἴκου αὐτου̃ καὶ οὐκ ἔστιν ἡμι̃ν ἀνὴρ θανατω̃σαι ἐν Ισραηλ καὶ εἰ̃πεν τί ὑμει̃ς λέγετε καὶ ποιήσω ὑμι̃ν

^21:5 καὶ εἰ̃παν πρὸς τὸν βασιλέα ὁ ἀνὴρ συνετέλεσεν ἐφ' ἡμα̃ς καὶ ἐδίωξεν ἡμα̃ς ὃς παρελογίσατο ἐξολεθρευ̃σαι ἡμα̃ς ἀφανίσωμεν αὐτὸν του̃ μὴ ἑστάναι αὐτὸν ἐν παντὶ ὁρίω̨ Ισραηλ

^21:6 δότω ἡμι̃ν ἑπτὰ ἄνδρας ἐκ τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ καὶ ἐξηλιάσωμεν αὐτοὺς τω̨̃ κυρίω̨ ἐν Γαβαων Σαουλ ἐκλεκτοὺς κυρίου καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεύς ἐγὼ δώσω

^21:7 καὶ ἐφείσατο ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Μεμφιβοσθε υἱὸν Ιωναθαν υἱου̃ Σαουλ διὰ τὸν ὅρκον κυρίου τὸν ἀνὰ μέσον αὐτω̃ν ἀνὰ μέσον Δαυιδ καὶ ἀνὰ μέσον Ιωναθαν υἱου̃ Σαουλ

^21:8 καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο υἱοὺς Ρεσφα θυγατρὸς Αια οὓς ἔτεκεν τω̨̃ Σαουλ τὸν Ερμωνι καὶ τὸν Μεμφιβοσθε καὶ τοὺς πέντε υἱοὺς Μιχολ θυγατρὸς Σαουλ οὓς ἔτεκεν τω̨̃ Εσριηλ υἱω̨̃ Βερζελλι τω̨̃ Μοουλαθι

^21:9 καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ τω̃ν Γαβαωνιτω̃ν καὶ ἐξηλίασαν αὐτοὺς ἐν τω̨̃ ὄρει ἔναντι κυρίου καὶ ἔπεσαν οἱ ἑπτὰ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ αὐτό καὶ αὐτοὶ δὲ ἐθανατώθησαν ἐν ἡμέραις θερισμου̃ ἐν πρώτοις ἐν ἀρχη̨̃ θερισμου̃ κριθω̃ν

^21:10 καὶ ἔλαβεν Ρεσφα θυγάτηρ Αια τὸν σάκκον καὶ ἔπηξεν αὑτη̨̃ πρὸς τὴν πέτραν ἐν ἀρχη̨̃ θερισμου̃ κριθω̃ν ἕως ἔσταξεν ἐπ' αὐτοὺς ὕδωρ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καὶ οὐκ ἔδωκεν τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καταπαυ̃σαι ἐπ' αὐτοὺς ἡμέρας καὶ τὰ θηρία του̃ ἀγρου̃ νυκτός

^21:11 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Δαυιδ ὅσα ἐποίησεν Ρεσφα θυγάτηρ Αια παλλακὴ Σαουλ καὶ ἐξελύθησαν καὶ κατέλαβεν αὐτοὺς Δαν υἱὸς Ιωα ἐκ τω̃ν ἀπογόνων τω̃ν γιγάντων

^21:12 καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ ἔλαβεν τὰ ὀστα̃ Σαουλ καὶ τὰ ὀστα̃ Ιωναθαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ παρὰ τω̃ν ἀνδρω̃ν υἱω̃ν Ιαβις Γαλααδ οἳ ἔκλεψαν αὐτοὺς ἐκ τη̃ς πλατείας Βαιθσαν ὅτι ἔστησαν αὐτοὺς ἐκει̃ οἱ ἀλλόφυλοι ἐν ἡμέρα̨ ἡ̨̃ ἐπάταξαν οἱ ἀλλόφυλοι τὸν Σαουλ ἐν Γελβουε

^21:13 καὶ ἀνήνεγκεν ἐκει̃θεν τὰ ὀστα̃ Σαουλ καὶ τὰ ὀστα̃ Ιωναθαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ καὶ συνήγαγεν τὰ ὀστα̃ τω̃ν ἐξηλιασμένων

^21:14 καὶ ἔθαψαν τὰ ὀστα̃ Σαουλ καὶ τὰ ὀστα̃ Ιωναθαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ καὶ τω̃ν ἡλιασθέντων ἐν γη̨̃ Βενιαμιν ἐν τη̨̃ πλευρα̨̃ ἐν τω̨̃ τάφω̨ Κις του̃ πατρὸς αὐτου̃ καὶ ἐποίησαν πάντα ὅσα ἐνετείλατο ὁ βασιλεύς καὶ ἐπήκουσεν ὁ θεὸς τη̨̃ γη̨̃ μετὰ ταυ̃τα

^21:15 καὶ ἐγενήθη ἔτι πόλεμος τοι̃ς ἀλλοφύλοις μετὰ Ισραηλ καὶ κατέβη Δαυιδ καὶ οἱ παι̃δες αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ ἐπολέμησαν μετὰ τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἐξελύθη Δαυιδ

^21:16 καὶ Ιεσβι ὃς ἠ̃ν ἐν τοι̃ς ἐκγόνοις του̃ Ραφα καὶ ὁ σταθμὸς του̃ δόρατος αὐτου̃ τριακοσίων σίκλων ὁλκὴ χαλκου̃ καὶ αὐτὸς περιεζωσμένος κορύνην καὶ διενοει̃το πατάξαι τὸν Δαυιδ

^21:17 καὶ ἐβοήθησεν αὐτω̨̃ Αβεσσα υἱὸς Σαρουιας καὶ ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν τότε ὤμοσαν οἱ ἄνδρες Δαυιδ λέγοντες οὐκ ἐξελεύση̨ ἔτι μεθ' ἡμω̃ν εἰς πόλεμον καὶ οὐ μὴ σβέση̨ς τὸν λύχνον Ισραηλ

^21:18 καὶ ἐγενήθη μετὰ ταυ̃τα ἔτι πόλεμος ἐν Γεθ μετὰ τω̃ν ἀλλοφύλων τότε ἐπάταξεν Σεβοχα ὁ Αστατωθι τὸν Σεφ τὸν ἐν τοι̃ς ἐκγόνοις του̃ Ραφα

^21:19 καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν Γοβ μετὰ τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἐπάταξεν Ελεαναν υἱὸς Αριωργιμ ὁ Βαιθλεεμίτης τὸν Γολιαθ τὸν Γεθθαι̃ον καὶ τὸ ξύλον του̃ δόρατος αὐτου̃ ὡς ἀντίον ὑφαινόντων

^21:20 καὶ ἐγένετο ἔτι πόλεμος ἐν Γεθ καὶ ἠ̃ν ἀνὴρ Μαδων καὶ οἱ δάκτυλοι τω̃ν χειρω̃ν αὐτου̃ καὶ οἱ δάκτυλοι τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃ ἓξ καὶ ἕξ εἴκοσι τέσσαρες ἀριθμω̨̃ καί γε αὐτὸς ἐτέχθη τω̨̃ Ραφα

^21:21 καὶ ὠνείδισεν τὸν Ισραηλ καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Ιωναθαν υἱὸς Σεμεϊ ἀδελφου̃ Δαυιδ

^21:22 οἱ τέσσαρες οὑ̃τοι ἐτέχθησαν ἀπόγονοι τω̃ν γιγάντων ἐν Γεθ τω̨̃ Ραφα οἰ̃κος καὶ ἔπεσαν ἐν χειρὶ Δαυιδ καὶ ἐν χειρὶ τω̃ν δούλων αὐτου̃

^22:1 καὶ ἐλάλησεν Δαυιδ τω̨̃ κυρίω̨ τοὺς λόγους τη̃ς ὠ̨δη̃ς ταύτης ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἐξείλατο αὐτὸν κύριος ἐκ χειρὸς πάντων τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτου̃ καὶ ἐκ χειρὸς Σαουλ

^22:2 καὶ εἰ̃πεν κύριε πέτρα μου καὶ ὀχύρωμά μου καὶ ἐξαιρούμενός με ἐμοί

^22:3 ὁ θεός μου φύλαξ ἔσται μου πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ' αὐτω̨̃ ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου ἀντιλήμπτωρ μου καὶ καταφυγή μου σωτηρίας μου ἐξ ἀδίκου σώσεις με

^22:4 αἰνετὸν ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ ἐκ τω̃ν ἐχθρω̃ν μου σωθήσομαι

^22:5 ὅτι περιέσχον με συντριμμοὶ θανάτου χείμαρροι ἀνομίας ἐθάμβησάν με

^22:6 ὠδι̃νες θανάτου ἐκύκλωσάν με προέφθασάν με σκληρότητες θανάτου

^22:7 ἐν τω̨̃ θλίβεσθαί με ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ πρὸς τὸν θεόν μου βοήσομαι καὶ ἐπακούσεται ἐκ ναου̃ αὐτου̃ φωνη̃ς μου καὶ ἡ κραυγή μου ἐν τοι̃ς ὠσὶν αὐτου̃

^22:8 καὶ ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη ἡ γη̃ καὶ τὰ θεμέλια του̃ οὐρανου̃ συνεταράχθησαν καὶ ἐσπαράχθησαν ὅτι ἐθυμώθη κύριος αὐτοι̃ς

^22:9 ἀνέβη καπνὸς ἐν τη̨̃ ὀργη̨̃ αὐτου̃ καὶ πυ̃ρ ἐκ στόματος αὐτου̃ κατέδεται ἄνθρακες ἐξεκαύθησαν ἀπ' αὐτου̃

^22:10 καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη καὶ γνόφος ὑποκάτω τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃

^22:11 καὶ ἐπεκάθισεν ἐπὶ Χερουβιν καὶ ἐπετάσθη καὶ ὤφθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμου

^22:12 καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν αὐτου̃ κύκλω̨ αὐτου̃ ἡ σκηνὴ αὐτου̃ σκότος ὑδάτων ἐπάχυνεν ἐν νεφέλαις ἀέρος

^22:13 ἀπὸ του̃ φέγγους ἐναντίον αὐτου̃ ἐξεκαύθησαν ἄνθρακες πυρός

^22:14 ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανου̃ κύριος καὶ ὁ ὕψιστος ἔδωκεν φωνὴν αὐτου̃

^22:15 καὶ ἀπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούς ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούς

^22:16 καὶ ὤφθησαν ἀφέσεις θαλάσσης καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τη̃ς οἰκουμένης ἐν τη̨̃ ἐπιτιμήσει κυρίου ἀπὸ πνοη̃ς πνεύματος θυμου̃ αὐτου̃

^22:17 ἀπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέν με εἵλκυσέν με ἐξ ὑδάτων πολλω̃ν

^22:18 ἐρρύσατό με ἐξ ἐχθρω̃ν μου ἰσχύος ἐκ τω̃ν μισούντων με ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ

^22:19 προέφθασάν με ἐν ἡμέρα̨ θλίψεώς μου καὶ ἐγένετο κύριος ἐπιστήριγμά μου

^22:20 καὶ ἐξήγαγέν με εἰς πλατυσμὸν καὶ ἐξείλατό με ὅτι εὐδόκησεν ἐν ἐμοί

^22:21 καὶ ἀνταπέδωκέν μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου κατὰ τὴν καθαριότητα τω̃ν χειρω̃ν μου ἀνταπέδωκέν μοι

^22:22 ὅτι ἐφύλαξα ὁδοὺς κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ του̃ θεου̃ μου

^22:23 ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτου̃ κατεναντίον μου καὶ τὰ δικαιώματα αὐτου̃ οὐκ ἀπέστην ἀπ' αὐτω̃ν

^22:24 καὶ ἔσομαι ἄμωμος αὐτω̨̃ καὶ προφυλάξομαι ἀπὸ τη̃ς ἀνομίας μου

^22:25 καὶ ἀποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τω̃ν χειρω̃ν μου ἐνώπιον τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτου̃

^22:26 μετὰ ὁσίου ὁσιωθήση̨ καὶ μετὰ ἀνδρὸς τελείου τελειωθήση̨

^22:27 καὶ μετὰ ἐκλεκτου̃ ἐκλεκτὸς ἔση̨ καὶ μετὰ στρεβλου̃ στρεβλωθήση̨

^22:28 καὶ τὸν λαὸν τὸν πτωχὸν σώσεις καὶ ὀφθαλμοὺς ἐπὶ μετεώρων ταπεινώσεις

^22:29 ὅτι σὺ ὁ λύχνος μου κύριε καὶ κύριος ἐκλάμψει μοι τὸ σκότος μου

^22:30 ὅτι ἐν σοὶ δραμου̃μαι μονόζωνος καὶ ἐν τω̨̃ θεω̨̃ μου ὑπερβήσομαι τει̃χος

^22:31 ὁ ἰσχυρός ἄμωμος ἡ ὁδὸς αὐτου̃ τὸ ῥη̃μα κυρίου κραταιόν πεπυρωμένον ὑπερασπιστής ἐστιν πα̃σιν τοι̃ς πεποιθόσιν ἐπ' αὐτω̨̃

^22:32 τίς ἰσχυρὸς πλὴν κυρίου καὶ τίς κτίστης ἔσται πλὴν του̃ θεου̃ ἡμω̃ν

^22:33 ὁ ἰσχυρὸς ὁ κραταιω̃ν με δυνάμει καὶ ἐξετίναξεν ἄμωμον τὴν ὁδόν μου

^22:34 τιθεὶς τοὺς πόδας μου ὡς ἐλάφων καὶ ἐπὶ τὰ ὕψη ἱστω̃ν με

^22:35 διδάσκων χει̃ράς μου εἰς πόλεμον καὶ κατάξας τόξον χαλκου̃ν ἐν βραχίονί μου

^22:36 καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίας μου καὶ ἡ ὑπακοή σου ἐπλήθυνέν με

^22:37 εἰς πλατυσμὸν εἰς τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου καὶ οὐκ ἐσαλεύθησαν τὰ σκέλη μου

^22:38 διώξω ἐχθρούς μου καὶ ἀφανιω̃ αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀναστρέψω ἕως συντελέσω αὐτούς

^22:39 καὶ θλάσω αὐτούς καὶ οὐκ ἀναστήσονται καὶ πεσου̃νται ὑπὸ τοὺς πόδας μου

^22:40 καὶ ἐνισχύσεις με δυνάμει εἰς πόλεμον κάμψεις τοὺς ἐπανιστανομένους μοι ὑποκάτω μου

^22:41 καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς μοι νω̃τον τοὺς μισου̃ντάς με καὶ ἐθανάτωσας αὐτούς

^22:42 βοήσονται καὶ οὐκ ἔστιν βοηθός πρὸς κύριον καὶ οὐχ ὑπήκουσεν αὐτω̃ν

^22:43 καὶ ἐλέανα αὐτοὺς ὡς χου̃ν γη̃ς ὡς πηλὸν ἐξόδων ἐλέπτυνα αὐτούς

^22:44 καὶ ῥύση̨ με ἐκ μάχης λαω̃ν φυλάξεις με εἰς κεφαλὴν ἐθνω̃ν λαός ὃν οὐκ ἔγνων ἐδούλευσάν μοι

^22:45 υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι εἰς ἀκοὴν ὠτίου ἤκουσάν μου

^22:46 υἱοὶ ἀλλότριοι ἀπορριφήσονται καὶ σφαλου̃σιν ἐκ τω̃ν συγκλεισμω̃ν αὐτω̃ν

^22:47 ζη̨̃ κύριος καὶ εὐλογητὸς ὁ φύλαξ μου καὶ ὑψωθήσεται ὁ θεός μου ὁ φύλαξ τη̃ς σωτηρίας μου

^22:48 ἰσχυρὸς κύριος ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοί παιδεύων λαοὺς ὑποκάτω μου

^22:49 καὶ ἐξάγων με ἐξ ἐχθρω̃ν μου καὶ ἐκ τω̃ν ἐπεγειρομένων μοι ὑψώσεις με ἐξ ἀνδρὸς ἀδικημάτων ῥύση̨ με

^22:50 διὰ του̃το ἐξομολογήσομαί σοι κύριε ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ ἐν τω̨̃ ὀνόματί σου ψαλω̃

^22:51 μεγαλύνων σωτηρίας βασιλέως αὐτου̃ καὶ ποιω̃ν ἔλεος τω̨̃ χριστω̨̃ αὐτου̃ τω̨̃ Δαυιδ καὶ τω̨̃ σπέρματι αὐτου̃ ἕως αἰω̃νος

^23:1 καὶ οὑ̃τοι οἱ λόγοι Δαυιδ οἱ ἔσχατοι πιστὸς Δαυιδ υἱὸς Ιεσσαι καὶ πιστὸς ἀνήρ ὃν ἀνέστησεν κύριος ἐπὶ χριστὸν θεου̃ Ιακωβ καὶ εὐπρεπει̃ς ψαλμοὶ Ισραηλ

^23:2 πνευ̃μα κυρίου ἐλάλησεν ἐν ἐμοί καὶ ὁ λόγος αὐτου̃ ἐπὶ γλώσσης μου

^23:3 λέγει ὁ θεὸς Ισραηλ ἐμοὶ ἐλάλησεν φύλαξ Ισραηλ παραβολὴν εἰπόν ἐν ἀνθρώπω̨ πω̃ς κραταιώσητε φόβον θεου̃

^23:4 καὶ ἐν θεω̨̃ φωτὶ πρωίας ἀνατείλαι ἥλιος τὸ πρωὶ οὐ παρη̃λθεν ἐκ φέγγους καὶ ὡς ἐξ ὑετου̃ χλόης ἀπὸ γη̃ς

^23:5 οὐ γὰρ οὕτως ὁ οἰ̃κός μου μετὰ ἰσχυρου̃ διαθήκην γὰρ αἰώνιον ἔθετό μοι ἑτοίμην ἐν παντὶ καιρω̨̃ πεφυλαγμένην ὅτι πα̃σα σωτηρία μου καὶ πα̃ν θέλημα ὅτι οὐ μὴ βλαστήση̨ ὁ παράνομος

^23:6 ὥσπερ ἄκανθα ἐξωσμένη πάντες αὐτοί ὅτι οὐ χειρὶ λημφθήσονται

^23:7 καὶ ἀνὴρ οὐ κοπιάσει ἐν αὐτοι̃ς καὶ πλη̃ρες σιδήρου καὶ ξύλον δόρατος καὶ ἐν πυρὶ καύσει καυθήσονται αἰσχύνη̨ αὐτω̃ν

^23:8 ταυ̃τα τὰ ὀνόματα τω̃ν δυνατω̃ν Δαυιδ Ιεβοσθε ὁ Χαναναι̃ος ἄρχων του̃ τρίτου ἐστίν Αδινων ὁ Ασωναι̃ος οὑ̃τος ἐσπάσατο τὴν ῥομφαίαν αὐτου̃ ἐπὶ ὀκτακοσίους τραυματίας εἰς ἅπαξ

^23:9 καὶ μετ' αὐτὸν Ελεαζαρ υἱὸς πατραδέλφου αὐτου̃ υἱὸς Σουσίτου ἐν τοι̃ς τρισὶν δυνατοι̃ς οὑ̃τος ἠ̃ν μετὰ Δαυιδ ἐν Σερραν καὶ ἐν τω̨̃ ὀνειδίσαι αὐτὸν ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις συνήχθησαν ἐκει̃ εἰς πόλεμον καὶ ἀνέβησαν ἀνὴρ Ισραηλ

^23:10 αὐτὸς ἀνέστη καὶ ἐπάταξεν ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις ἕως οὑ̃ ἐκοπίασεν ἡ χεὶρ αὐτου̃ καὶ προσεκολλήθη ἡ χεὶρ αὐτου̃ πρὸς τὴν μάχαιραν καὶ ἐποίησεν κύριος σωτηρίαν μεγάλην ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ ὁ λαὸς ἐκάθητο ὀπίσω αὐτου̃ πλὴν ἐκδιδύσκειν

^23:11 καὶ μετ' αὐτὸν Σαμαια υἱὸς Ασα ὁ Αρουχαι̃ος καὶ συνήχθησαν οἱ ἀλλόφυλοι εἰς Θηρία καὶ ἠ̃ν ἐκει̃ μερὶς του̃ ἀγρου̃ πλήρης φακου̃ καὶ ὁ λαὸς ἔφυγεν ἐκ προσώπου ἀλλοφύλων

^23:12 καὶ ἐστηλώθη ἐν μέσω̨ τη̃ς μερίδος καὶ ἐξείλατο αὐτὴν καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐποίησεν κύριος σωτηρίαν μεγάλην

^23:13 καὶ κατέβησαν τρει̃ς ἀπὸ τω̃ν τριάκοντα καὶ ἠ̃λθον εἰς Κασων πρὸς Δαυιδ εἰς τὸ σπήλαιον Οδολλαμ καὶ τάγμα τω̃ν ἀλλοφύλων παρενέβαλον ἐν τη̨̃ κοιλάδι Ραφαϊμ

^23:14 καὶ Δαυιδ τότε ἐν τη̨̃ περιοχη̨̃ καὶ τὸ ὑπόστημα τω̃ν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βαιθλεεμ

^23:15 καὶ ἐπεθύμησεν Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν τίς ποτιει̃ με ὕδωρ ἐκ του̃ λάκκου του̃ ἐν Βαιθλεεμ του̃ ἐν τη̨̃ πύλη̨ τὸ δὲ σύστημα τω̃ν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βαιθλεεμ

^23:16 καὶ διέρρηξαν οἱ τρει̃ς δυνατοὶ ἐν τη̨̃ παρεμβολη̨̃ τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ὑδρεύσαντο ὕδωρ ἐκ του̃ λάκκου του̃ ἐν Βαιθλεεμ του̃ ἐν τη̨̃ πύλη̨ καὶ ἔλαβαν καὶ παρεγένοντο πρὸς Δαυιδ καὶ οὐκ ἠθέλησεν πιει̃ν αὐτὸ καὶ ἔσπεισεν αὐτὸ τω̨̃ κυρίω̨

^23:17 καὶ εἰ̃πεν ἵλεώς μοι κύριε του̃ ποιη̃σαι του̃το εἰ αἱ̃μα τω̃ν ἀνδρω̃ν τω̃ν πορευθέντων ἐν ται̃ς ψυχαι̃ς αὐτω̃ν πίομαι καὶ οὐκ ἠθέλησεν πιει̃ν αὐτό ταυ̃τα ἐποίησαν οἱ τρει̃ς δυνατοί

^23:18 καὶ Αβεσσα ἀδελφὸς Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας αὐτὸς ἄρχων ἐν τοι̃ς τρισίν καὶ αὐτὸς ἐξήγειρεν τὸ δόρυ αὐτου̃ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας καὶ αὐτω̨̃ ὄνομα ἐν τοι̃ς τρισίν

^23:19 ἐκ τω̃ν τριω̃ν ἐκείνων ἔνδοξος καὶ ἐγένετο αὐτοι̃ς εἰς ἄρχοντα καὶ ἕως τω̃ν τριω̃ν οὐκ ἠ̃λθεν

^23:20 καὶ Βαναιας υἱὸς Ιωδαε ἀνὴρ αὐτὸς πολλοστὸς ἔργοις ἀπὸ Καβεσεηλ καὶ αὐτὸς ἐπάταξεν τοὺς δύο υἱοὺς Αριηλ του̃ Μωαβ καὶ αὐτὸς κατέβη καὶ ἐπάταξε τὸν λέοντα ἐν μέσω̨ του̃ λάκκου ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̃ς χιόνος

^23:21 αὐτὸς ἐπάταξεν τὸν ἄνδρα τὸν Αἰγύπτιον ἄνδρα ὁρατόν ἐν δὲ τη̨̃ χειρὶ του̃ Αἰγυπτίου δόρυ ὡς ξύλον διαβάθρας καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν ἐν ῥάβδω̨ καὶ ἥρπασεν τὸ δόρυ ἐκ τη̃ς χειρὸς του̃ Αἰγυπτίου καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ἐν τω̨̃ δόρατι αὐτου̃

^23:22 ταυ̃τα ἐποίησεν Βαναιας υἱὸς Ιωδαε καὶ αὐτω̨̃ ὄνομα ἐν τοι̃ς τρισὶν τοι̃ς δυνατοι̃ς

^23:23 ἐκ τω̃ν τριω̃ν ἔνδοξος καὶ πρὸς τοὺς τρει̃ς οὐκ ἠ̃λθεν καὶ ἔταξεν αὐτὸν Δαυιδ εἰς τὰς ἀκοὰς αὐτου̃

^23:24 καὶ ταυ̃τα τὰ ὀνόματα τω̃ν δυνατω̃ν Δαυιδ βασιλέως Ασαηλ ἀδελφὸς Ιωαβ οὑ̃τος ἐν τοι̃ς τριάκοντα Ελεαναν υἱὸς Δουδι πατραδέλφου αὐτου̃ ἐν Βαιθλεεμ

^23:25 Σαμαι ὁ Αρουδαι̃ος Ελικα ὁ Αρωδαι̃ος

^23:26 Ελλης ὁ Φελωθι Ιρας υἱὸς Εκκας ὁ Θεκωίτης

^23:27 Αβιεζερ ὁ Αναθωθίτης ἐκ τω̃ν υἱω̃ν του̃ Ασωθίτου

^23:28 Σελμων ὁ Αωίτης Μοορε ὁ Νετωφαθίτης

^23:29 Ελα υἱὸς Βαανα ὁ Νετωφαθίτης Εθθι υἱὸς Ριβα ἐκ Γαβαεθ υἱὸς Βενιαμιν

^23:30 Βαναιας ὁ Φαραθωνίτης Ουρι ἐκ Ναχαλιγαιας

^23:31 Αβιηλ υἱὸς του̃ Αραβωθίτου Αζμωθ ὁ Βαρσαμίτης

^23:32 Ελιασου ὁ Σαλαβωνίτης υἱοὶ Ιασαν Ιωναθαν

^23:33 Σαμμα ὁ Αρωδίτης Αχιαν υἱὸς Σαραδ ὁ Αραουρίτης

^23:34 Αλιφαλεθ υἱὸς του̃ Ασβίτου υἱὸς του̃ Μααχατι Ελιαβ υἱὸς Αχιτοφελ του̃ Γελωνίτου

^23:35 Ασαραι ὁ Καρμήλιος Φαραϊ ὁ Ερχι

^23:36 Ιγααλ υἱὸς Ναθαν ἀπὸ δυνάμεως υἱὸς Γαδδι

^23:37 Ελιε ὁ Αμμανίτης Γελωραι ὁ Βηρωθαι̃ος αἴρων τὰ σκεύη Ιωαβ υἱου̃ Σαρουιας

^23:38 Ιρας ὁ Ιεθιραι̃ος Γαρηβ ὁ Ιεθιραι̃ος

^23:39 Ουριας ὁ Χετται̃ος πάντες τριάκοντα καὶ ἑπτά

^24:1 καὶ προσέθετο ὀργὴ κυρίου ἐκκαη̃ναι ἐν Ισραηλ καὶ ἐπέσεισεν τὸν Δαυιδ ἐν αὐτοι̃ς λέγων βάδιζε ἀρίθμησον τὸν Ισραηλ καὶ τὸν Ιουδα

^24:2 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ιωαβ ἄρχοντα τη̃ς ἰσχύος τὸν μετ' αὐτου̃ δίελθε δὴ πάσας φυλὰς Ισραηλ ἀπὸ Δαν καὶ ἕως Βηρσαβεε καὶ ἐπίσκεψαι τὸν λαόν καὶ γνώσομαι τὸν ἀριθμὸν του̃ λαου̃

^24:3 καὶ εἰ̃πεν Ιωαβ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ προσθείη κύριος ὁ θεός σου πρὸς τὸν λαὸν ὥσπερ αὐτοὺς καὶ ὥσπερ αὐτοὺς ἑκατονταπλασίονα καὶ ὀφθαλμοὶ του̃ κυρίου μου του̃ βασιλέως ὁρω̃ντες καὶ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἵνα τί βούλεται ἐν τω̨̃ λόγω̨ τούτω̨

^24:4 καὶ ὑπερίσχυσεν ὁ λόγος του̃ βασιλέως πρὸς Ιωαβ καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας τη̃ς δυνάμεως καὶ ἐξη̃λθεν Ιωαβ καὶ οἱ ἄρχοντες τη̃ς ἰσχύος ἐνώπιον του̃ βασιλέως ἐπισκέψασθαι τὸν λαὸν Ισραηλ

^24:5 καὶ διέβησαν τὸν Ιορδάνην καὶ παρενέβαλον ἐν Αροηρ ἐκ δεξιω̃ν τη̃ς πόλεως τη̃ς ἐν μέσω̨ τη̃ς φάραγγος Γαδ καὶ Ελιεζερ

^24:6 καὶ ἠ̃λθον εἰς τὴν Γαλααδ καὶ εἰς γη̃ν Θαβασων ἥ ἐστιν Αδασαι καὶ παρεγένοντο εἰς Δανιδαν καὶ Ουδαν καὶ ἐκύκλωσαν εἰς Σιδω̃να

^24:7 καὶ ἠ̃λθαν εἰς Μαψαρ Τύρου καὶ πάσας τὰς πόλεις του̃ Ευαίου καὶ του̃ Χαναναίου καὶ ἠ̃λθαν κατὰ νότον Ιουδα εἰς Βηρσαβεε

^24:8 καὶ περιώδευσαν ἐν πάση̨ τη̨̃ γη̨̃ καὶ παρεγένοντο ἀπὸ τέλους ἐννέα μηνω̃ν καὶ εἴκοσι ἡμερω̃ν εἰς Ιερουσαλημ

^24:9 καὶ ἔδωκεν Ιωαβ τὸν ἀριθμὸν τη̃ς ἐπισκέψεως του̃ λαου̃ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐγένετο Ισραηλ ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρω̃ν δυνάμεως σπωμένων ῥομφαίαν καὶ ἀνὴρ Ιουδα πεντακόσιαι χιλιάδες ἀνδρω̃ν μαχητω̃ν

^24:10 καὶ ἐπάταξεν καρδία Δαυιδ αὐτὸν μετὰ τὸ ἀριθμη̃σαι τὸν λαόν καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς κύριον ἥμαρτον σφόδρα ὃ ἐποίησα νυ̃ν κύριε παραβίβασον δὴ τὴν ἀνομίαν του̃ δούλου σου ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα

^24:11 καὶ ἀνέστη Δαυιδ τὸ πρωί καὶ λόγος κυρίου ἐγένετο πρὸς Γαδ τὸν προφήτην τὸν ὁρω̃ντα Δαυιδ λέγων

^24:12 πορεύθητι καὶ λάλησον πρὸς Δαυιδ λέγων τάδε λέγει κύριος τρία ἐγώ εἰμι αἴρω ἐπὶ σέ καὶ ἔκλεξαι σεαυτω̨̃ ἓν ἐξ αὐτω̃ν καὶ ποιήσω σοι

^24:13 καὶ εἰση̃λθεν Γαδ πρὸς Δαυιδ καὶ ἀνήγγειλεν αὐτω̨̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἔκλεξαι σεαυτω̨̃ γενέσθαι εἰ ἔλθη̨ σοι τρία ἔτη λιμὸς ἐν τη̨̃ γη̨̃ σου ἢ τρει̃ς μη̃νας φεύγειν σε ἔμπροσθεν τω̃ν ἐχθρω̃ν σου καὶ ἔσονται διώκοντές σε ἢ γενέσθαι τρει̃ς ἡμέρας θάνατον ἐν τη̨̃ γη̨̃ σου νυ̃ν οὐ̃ν γνω̃θι καὶ ἰδὲ τί ἀποκριθω̃ τω̨̃ ἀποστείλαντί με ῥη̃μα

^24:14 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Γαδ στενά μοι πάντοθεν σφόδρα ἐστίν ἐμπεσου̃μαι δὴ ἐν χειρὶ κυρίου ὅτι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτου̃ σφόδρα εἰς δὲ χει̃ρας ἀνθρώπου οὐ μὴ ἐμπέσω καὶ ἐξελέξατο ἑαυτω̨̃ Δαυιδ τὸν θάνατον

^24:15 καὶ ἡμέραι θερισμου̃ πυρω̃ν καὶ ἔδωκεν κύριος ἐν Ισραηλ θάνατον ἀπὸ πρωίθεν ἕως ὥρας ἀρίστου καὶ ἤρξατο ἡ θραυ̃σις ἐν τω̨̃ λαω̨̃ καὶ ἀπέθανεν ἐκ του̃ λαου̃ ἀπὸ Δαν καὶ ἕως Βηρσαβεε ἑβδομήκοντα χιλιάδες ἀνδρω̃ν

^24:16 καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος του̃ θεου̃ τὴν χει̃ρα αὐτου̃ εἰς Ιερουσαλημ του̃ διαφθει̃ραι αὐτήν καὶ παρεκλήθη κύριος ἐπὶ τη̨̃ κακία̨ καὶ εἰ̃πεν τω̨̃ ἀγγέλω̨ τω̨̃ διαφθείροντι ἐν τω̨̃ λαω̨̃ πολὺ νυ̃ν ἄνες τὴν χει̃ρά σου καὶ ὁ ἄγγελος κυρίου ἠ̃ν παρὰ τω̨̃ ἅλω̨ Ορνα του̃ Ιεβουσαίου

^24:17 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς κύριον ἐν τω̨̃ ἰδει̃ν αὐτὸν τὸν ἄγγελον τύπτοντα ἐν τω̨̃ λαω̨̃ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ἠδίκησα καὶ ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ἐκακοποίησα καὶ οὑ̃τοι τὰ πρόβατα τί ἐποίησαν γενέσθω δὴ ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τω̨̃ οἴκω̨ του̃ πατρός μου

^24:18 καὶ ἠ̃λθεν Γαδ πρὸς Δαυιδ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἀνάβηθι καὶ στη̃σον τω̨̃ κυρίω̨ θυσιαστήριον ἐν τω̨̃ ἅλωνι Ορνα του̃ Ιεβουσαίου

^24:19 καὶ ἀνέβη Δαυιδ κατὰ τὸν λόγον Γαδ καθ' ὃν τρόπον ἐνετείλατο αὐτω̨̃ κύριος

^24:20 καὶ διέκυψεν Ορνα καὶ εἰ̃δεν τὸν βασιλέα καὶ τοὺς παι̃δας αὐτου̃ παραπορευομένους ἐπάνω αὐτου̃ καὶ ἐξη̃λθεν Ορνα καὶ προσεκύνησεν τω̨̃ βασιλει̃ ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν

^24:21 καὶ εἰ̃πεν Ορνα τί ὅτι ἠ̃λθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν δου̃λον αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ κτήσασθαι παρὰ σου̃ τὸν ἅλωνα του̃ οἰκοδομη̃σαι θυσιαστήριον τω̨̃ κυρίω̨ καὶ συσχεθη̨̃ ἡ θραυ̃σις ἐπάνω του̃ λαου̃

^24:22 καὶ εἰ̃πεν Ορνα πρὸς Δαυιδ λαβέτω καὶ ἀνενεγκέτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τω̨̃ κυρίω̨ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃ ἰδοὺ οἱ βόες εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ οἱ τροχοὶ καὶ τὰ σκεύη τω̃ν βοω̃ν εἰς ξύλα

^24:23 τὰ πάντα ἔδωκεν Ορνα τω̨̃ βασιλει̃ καὶ εἰ̃πεν Ορνα πρὸς τὸν βασιλέα κύριος ὁ θεός σου εὐλογήσαι σε

^24:24 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ορνα οὐχί ὅτι ἀλλὰ κτώμενος κτήσομαι παρὰ σου̃ ἐν ἀλλάγματι καὶ οὐκ ἀνοίσω τω̨̃ κυρίω̨ θεω̨̃ μου ὁλοκαύτωμα δωρεάν καὶ ἐκτήσατο Δαυιδ τὸν ἅλωνα καὶ τοὺς βόας ἐν ἀργυρίω̨ σίκλων πεντήκοντα

^24:25 καὶ ὠ̨κοδόμησεν ἐκει̃ Δαυιδ θυσιαστήριον κυρίω̨ καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκαυτώσεις καὶ εἰρηνικάς καὶ προσέθηκεν Σαλωμων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπ' ἐσχάτω̨ ὅτι μικρὸν ἠ̃ν ἐν πρώτοις καὶ ἐπήκουσεν κύριος τη̨̃ γη̨̃ καὶ συνεσχέθη ἡ θραυ̃σις ἐπάνωθεν Ισραηλ

Книго

[X]