LXX: 1Sam.

Βασιλειων Α' (Σαμ. Α')

^1:1 ἄνθρωπος ἠ̃ν ἐξ Αρμαθαιμ Σιφα ἐξ ὄρους Εφραιμ καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Ελκανα υἱὸς Ιερεμεηλ υἱου̃ Ηλιου υἱου̃ Θοκε ἐν Νασιβ Εφραιμ

^1:2 καὶ τούτω̨ δύο γυναι̃κες ὄνομα τη̨̃ μια̨̃ Αννα καὶ ὄνομα τη̨̃ δευτέρα̨ Φεννανα καὶ ἠ̃ν τη̨̃ Φεννανα παιδία καὶ τη̨̃ Αννα οὐκ ἠ̃ν παιδίον

^1:3 καὶ ἀνέβαινεν ὁ ἄνθρωπος ἐξ ἡμερω̃ν εἰς ἡμέρας ἐκ πόλεως αὐτου̃ ἐξ Αρμαθαιμ προσκυνει̃ν καὶ θύειν τω̨̃ κυρίω̨ θεω̨̃ σαβαωθ εἰς Σηλω καὶ ἐκει̃ Ηλι καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτου̃ Οφνι καὶ Φινεες ἱερει̃ς του̃ κυρίου

^1:4 καὶ ἐγενήθη ἡμέρα̨ καὶ ἔθυσεν Ελκανα καὶ ἔδωκεν τη̨̃ Φεννανα γυναικὶ αὐτου̃ καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτη̃ς καὶ ται̃ς θυγατράσιν αὐτη̃ς μερίδας

^1:5 καὶ τη̨̃ Αννα ἔδωκεν μερίδα μίαν ὅτι οὐκ ἠ̃ν αὐτη̨̃ παιδίον πλὴν ὅτι τὴν Ανναν ἠγάπα Ελκανα ὑπὲρ ταύτην καὶ κύριος ἀπέκλεισεν τὰ περὶ τὴν μήτραν αὐτη̃ς

^1:6 ὅτι οὐκ ἔδωκεν αὐτη̨̃ κύριος παιδίον κατὰ τὴν θλι̃ψιν αὐτη̃ς καὶ κατὰ τὴν ἀθυμίαν τη̃ς θλίψεως αὐτη̃ς καὶ ἠθύμει διὰ του̃το ὅτι συνέκλεισεν κύριος τὰ περὶ τὴν μήτραν αὐτη̃ς του̃ μὴ δου̃ναι αὐτη̨̃ παιδίον

^1:7 οὕτως ἐποίει ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτὸν ἐν τω̨̃ ἀναβαίνειν αὐτὴν εἰς οἰ̃κον κυρίου καὶ ἠθύμει καὶ ἔκλαιεν καὶ οὐκ ἤσθιεν

^1:8 καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ Ελκανα ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς Αννα καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἰδοὺ ἐγώ κύριε καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ τί ἐστίν σοι ὅτι κλαίεις καὶ ἵνα τί οὐκ ἐσθίεις καὶ ἵνα τί τύπτει σε ἡ καρδία σου οὐκ ἀγαθὸς ἐγώ σοι ὑπὲρ δέκα τέκνα

^1:9 καὶ ἀνέστη Αννα μετὰ τὸ φαγει̃ν αὐτοὺς ἐν Σηλω καὶ κατέστη ἐνώπιον κυρίου καὶ Ηλι ὁ ἱερεὺς ἐκάθητο ἐπὶ του̃ δίφρου ἐπὶ τω̃ν φλιω̃ν ναου̃ κυρίου

^1:10 καὶ αὐτὴ κατώδυνος ψυχη̨̃ καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον καὶ κλαίουσα ἔκλαυσεν

^1:11 καὶ ηὔξατο εὐχὴν κυρίω̨ λέγουσα Αδωναι κύριε ελωαι σαβαωθ ἐὰν ἐπιβλέπων ἐπιβλέψη̨ς ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τη̃ς δούλης σου καὶ μνησθη̨̃ς μου καὶ δω̨̃ς τη̨̃ δούλη̨ σου σπέρμα ἀνδρω̃ν καὶ δώσω αὐτὸν ἐνώπιόν σου δοτὸν ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτου̃ καὶ οἰ̃νον καὶ μέθυσμα οὐ πίεται καὶ σίδηρος οὐκ ἀναβήσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃

^1:12 καὶ ἐγενήθη ὅτε ἐπλήθυνεν προσευχομένη ἐνώπιον κυρίου καὶ Ηλι ὁ ἱερεὺς ἐφύλαξεν τὸ στόμα αὐτη̃ς

^1:13 καὶ αὐτὴ ἐλάλει ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτη̃ς καὶ τὰ χείλη αὐτη̃ς ἐκινει̃το καὶ φωνὴ αὐτη̃ς οὐκ ἠκούετο καὶ ἐλογίσατο αὐτὴν Ηλι εἰς μεθύουσαν

^1:14 καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ τὸ παιδάριον Ηλι ἕως πότε μεθυσθήση̨ περιελου̃ τὸν οἰ̃νόν σου καὶ πορεύου ἐκ προσώπου κυρίου

^1:15 καὶ ἀπεκρίθη Αννα καὶ εἰ̃πεν οὐχί κύριε γυνή ἡ̨̃ σκληρὰ ἡμέρα ἐγώ εἰμι καὶ οἰ̃νον καὶ μέθυσμα οὐ πέπωκα καὶ ἐκχέω τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον κυρίου

^1:16 μὴ δω̨̃ς τὴν δούλην σου εἰς θυγατέρα λοιμήν ὅτι ἐκ πλήθους ἀδολεσχίας μου ἐκτέτακα ἕως νυ̃ν

^1:17 καὶ ἀπεκρίθη Ηλι καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ πορεύου εἰς εἰρήνην ὁ θεὸς Ισραηλ δώ̨η σοι πα̃ν αἴτημά σου ὃ ἠ̨τήσω παρ' αὐτου̃

^1:18 καὶ εἰ̃πεν εὑ̃ρεν ἡ δούλη σου χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου καὶ ἐπορεύθη ἡ γυνὴ εἰς τὴν ὁδὸν αὐτη̃ς καὶ εἰση̃λθεν εἰς τὸ κατάλυμα αὐτη̃ς καὶ ἔφαγεν μετὰ του̃ ἀνδρὸς αὐτη̃ς καὶ ἔπιεν καὶ τὸ πρόσωπον αὐτη̃ς οὐ συνέπεσεν ἔτι

^1:19 καὶ ὀρθρίζουσιν τὸ πρωὶ καὶ προσκυνου̃σιν τω̨̃ κυρίω̨ καὶ πορεύονται τὴν ὁδὸν αὐτω̃ν καὶ εἰση̃λθεν Ελκανα εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ Αρμαθαιμ καὶ ἔγνω τὴν Ανναν γυναι̃κα αὐτου̃ καὶ ἐμνήσθη αὐτη̃ς κύριος

^1:20 καὶ συνέλαβεν καὶ ἐγενήθη τω̨̃ καιρω̨̃ τω̃ν ἡμερω̃ν καὶ ἔτεκεν υἱόν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτου̃ Σαμουηλ καὶ εἰ̃πεν ὅτι παρὰ κυρίου θεου̃ σαβαωθ ἠ̨τησάμην αὐτόν

^1:21 καὶ ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος Ελκανα καὶ πα̃ς ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ θυ̃σαι ἐν Σηλωμ τὴν θυσίαν τω̃ν ἡμερω̃ν καὶ τὰς εὐχὰς αὐτου̃ καὶ πάσας τὰς δεκάτας τη̃ς γη̃ς αὐτου̃

^1:22 καὶ Αννα οὐκ ἀνέβη μετ' αὐτου̃ ὅτι εἰ̃πεν τω̨̃ ἀνδρὶ αὐτη̃ς ἕως του̃ ἀναβη̃ναι τὸ παιδάριον ἐὰν ἀπογαλακτίσω αὐτό καὶ ὀφθήσεται τω̨̃ προσώπω̨ κυρίου καὶ καθήσεται ἐκει̃ ἕως αἰω̃νος

^1:23 καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ Ελκανα ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς ποίει τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου κάθου ἕως ἂν ἀπογαλακτίση̨ς αὐτό ἀλλὰ στήσαι κύριος τὸ ἐξελθὸν ἐκ του̃ στόματός σου καὶ ἐκάθισεν ἡ γυνὴ καὶ ἐθήλασεν τὸν υἱὸν αὐτη̃ς ἕως ἂν ἀπογαλακτίση̨ αὐτόν

^1:24 καὶ ἀνέβη μετ' αὐτου̃ εἰς Σηλωμ ἐν μόσχω̨ τριετίζοντι καὶ ἄρτοις καὶ οιφι σεμιδάλεως καὶ νεβελ οἴνου καὶ εἰση̃λθεν εἰς οἰ̃κον κυρίου ἐν Σηλωμ καὶ τὸ παιδάριον μετ' αὐτω̃ν

^1:25 καὶ προσήγαγον ἐνώπιον κυρίου καὶ ἔσφαξεν ὁ πατὴρ αὐτου̃ τὴν θυσίαν ἣν ἐποίει ἐξ ἡμερω̃ν εἰς ἡμέρας τω̨̃ κυρίω̨ καὶ προσήγαγεν τὸ παιδάριον καὶ ἔσφαξεν τὸν μόσχον καὶ προσήγαγεν Αννα ἡ μήτηρ του̃ παιδαρίου πρὸς Ηλι

^1:26 καὶ εἰ̃πεν ἐν ἐμοί κύριε ζη̨̃ ἡ ψυχή σου ἐγὼ ἡ γυνὴ ἡ καταστα̃σα ἐνώπιόν σου ἐν τω̨̃ προσεύξασθαι πρὸς κύριον

^1:27 ὑπὲρ του̃ παιδαρίου τούτου προσηυξάμην καὶ ἔδωκέν μοι κύριος τὸ αἴτημά μου ὃ ἠ̨τησάμην παρ' αὐτου̃

^1:28 κἀγὼ κιχρω̃ αὐτὸν τω̨̃ κυρίω̨ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ζη̨̃ αὐτός χρη̃σιν τω̨̃ κυρίω̨

^2:1 καὶ εἰ̃πεν ἐστερεώθη ἡ καρδία μου ἐν κυρίω̨ ὑψώθη κέρας μου ἐν θεω̨̃ μου ἐπλατύνθη ἐπὶ ἐχθροὺς τὸ στόμα μου εὐφράνθην ἐν σωτηρία̨ σου

^2:2 ὅτι οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς κύριος καὶ οὐκ ἔστιν δίκαιος ὡς ὁ θεὸς ἡμω̃ν οὐκ ἔστιν ἅγιος πλὴν σου̃

^2:3 μὴ καυχα̃σθε καὶ μὴ λαλει̃τε ὑψηλά μὴ ἐξελθάτω μεγαλορρημοσύνη ἐκ του̃ στόματος ὑμω̃ν ὅτι θεὸς γνώσεων κύριος καὶ θεὸς ἑτοιμάζων ἐπιτηδεύματα αὐτου̃

^2:4 τόξον δυνατω̃ν ἠσθένησεν καὶ ἀσθενου̃ντες περιεζώσαντο δύναμιν

^2:5 πλήρεις ἄρτων ἠλαττώθησαν καὶ οἱ πεινω̃ντες παρη̃καν γη̃ν ὅτι στει̃ρα ἔτεκεν ἑπτά καὶ ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησεν

^2:6 κύριος θανατοι̃ καὶ ζωογονει̃ κατάγει εἰς ἅ̨δου καὶ ἀνάγει

^2:7 κύριος πτωχίζει καὶ πλουτίζει ταπεινοι̃ καὶ ἀνυψοι̃

^2:8 ἀνιστα̨̃ ἀπὸ γη̃ς πένητα καὶ ἀπὸ κοπρίας ἐγείρει πτωχὸν καθίσαι μετὰ δυναστω̃ν λαω̃ν καὶ θρόνον δόξης κατακληρονομω̃ν αὐτοι̃ς

^2:9 διδοὺς εὐχὴν τω̨̃ εὐχομένω̨ καὶ εὐλόγησεν ἔτη δικαίου ὅτι οὐκ ἐν ἰσχύι δυνατὸς ἀνήρ

^2:10 κύριος ἀσθενη̃ ποιήσει ἀντίδικον αὐτου̃ κύριος ἅγιος μὴ καυχάσθω ὁ φρόνιμος ἐν τη̨̃ φρονήσει αὐτου̃ καὶ μὴ καυχάσθω ὁ δυνατὸς ἐν τη̨̃ δυνάμει αὐτου̃ καὶ μὴ καυχάσθω ὁ πλούσιος ἐν τω̨̃ πλούτω̨ αὐτου̃ ἀλλ' ἢ ἐν τούτω̨ καυχάσθω ὁ καυχώμενος συνίειν καὶ γινώσκειν τὸν κύριον καὶ ποιει̃ν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐν μέσω̨ τη̃ς γη̃ς κύριος ἀνέβη εἰς οὐρανοὺς καὶ ἐβρόντησεν αὐτὸς κρινει̃ ἄκρα γη̃ς καὶ δίδωσιν ἰσχὺν τοι̃ς βασιλευ̃σιν ἡμω̃ν καὶ ὑψώσει κέρας χριστου̃ αὐτου̃

^2:11 καὶ κατέλιπον αὐτὸν ἐκει̃ ἐνώπιον κυρίου καὶ ἀπη̃λθον εἰς Αρμαθαιμ καὶ τὸ παιδάριον ἠ̃ν λειτουργω̃ν τω̨̃ προσώπω̨ κυρίου ἐνώπιον Ηλι του̃ ἱερέως

^2:12 καὶ οἱ υἱοὶ Ηλι του̃ ἱερέως υἱοὶ λοιμοὶ οὐκ εἰδότες τὸν κύριον

^2:13 καὶ τὸ δικαίωμα του̃ ἱερέως παρὰ του̃ λαου̃ παντὸς του̃ θύοντος καὶ ἤρχετο τὸ παιδάριον του̃ ἱερέως ὡς ἂν ἡψήθη τὸ κρέας καὶ κρεάγρα τριόδους ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃

^2:14 καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν εἰς τὸν λέβητα τὸν μέγαν ἢ εἰς τὸ χαλκίον ἢ εἰς τὴν κύθραν πα̃ν ὃ ἐὰν ἀνέβη ἐν τη̨̃ κρεάγρα̨ ἐλάμβανεν ἑαυτω̨̃ ὁ ἱερεύς κατὰ τάδε ἐποίουν παντὶ Ισραηλ τοι̃ς ἐρχομένοις θυ̃σαι κυρίω̨ ἐν Σηλωμ

^2:15 καὶ πρὶν θυμιαθη̃ναι τὸ στέαρ ἤρχετο τὸ παιδάριον του̃ ἱερέως καὶ ἔλεγεν τω̨̃ ἀνδρὶ τω̨̃ θύοντι δὸς κρέας ὀπτη̃σαι τω̨̃ ἱερει̃ καὶ οὐ μὴ λάβω παρὰ σου̃ ἑφθὸν ἐκ του̃ λέβητος

^2:16 καὶ ἔλεγεν ὁ ἀνὴρ ὁ θύων θυμιαθήτω πρω̃τον ὡς καθήκει τὸ στέαρ καὶ λαβὲ σεαυτω̨̃ ἐκ πάντων ὡ̃ν ἐπιθυμει̃ ἡ ψυχή σου καὶ εἰ̃πεν οὐχί ὅτι νυ̃ν δώσεις καὶ ἐὰν μή λήμψομαι κραταιω̃ς

^2:17 καὶ ἠ̃ν ἡ ἁμαρτία τω̃ν παιδαρίων ἐνώπιον κυρίου μεγάλη σφόδρα ὅτι ἠθέτουν τὴν θυσίαν κυρίου

^2:18 καὶ Σαμουηλ ἠ̃ν λειτουργω̃ν ἐνώπιον κυρίου παιδάριον περιεζωσμένον εφουδ βαρ

^2:19 καὶ διπλοΐδα μικρὰν ἐποίησεν αὐτω̨̃ ἡ μήτηρ αὐτου̃ καὶ ἀνέφερεν αὐτω̨̃ ἐξ ἡμερω̃ν εἰς ἡμέρας ἐν τω̨̃ ἀναβαίνειν αὐτὴν μετὰ του̃ ἀνδρὸς αὐτη̃ς θυ̃σαι τὴν θυσίαν τω̃ν ἡμερω̃ν

^2:20 καὶ εὐλόγησεν Ηλι τὸν Ελκανα καὶ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ λέγων ἀποτείσαι σοι κύριος σπέρμα ἐκ τη̃ς γυναικὸς ταύτης ἀντὶ του̃ χρέους οὑ̃ ἔχρησας τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἀπη̃λθεν ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν τόπον αὐτου̃

^2:21 καὶ ἐπεσκέψατο κύριος τὴν Ανναν καὶ ἔτεκεν ἔτι τρει̃ς υἱοὺς καὶ δύο θυγατέρας καὶ ἐμεγαλύνθη τὸ παιδάριον Σαμουηλ ἐνώπιον κυρίου

^2:22 καὶ Ηλι πρεσβύτης σφόδρα καὶ ἤκουσεν ἃ ἐποίουν οἱ υἱοὶ αὐτου̃ τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ

^2:23 καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἵνα τί ποιει̃τε κατὰ τὸ ῥη̃μα του̃το ὃ ἐγὼ ἀκούω ἐκ στόματος παντὸς του̃ λαου̃ κυρίου

^2:24 μή τέκνα ὅτι οὐκ ἀγαθὴ ἡ ἀκοή ἣν ἐγὼ ἀκούω μὴ ποιει̃τε οὕτως ὅτι οὐκ ἀγαθαὶ αἱ ἀκοαί ἃς ἐγὼ ἀκούω του̃ μὴ δουλεύειν λαὸν θεω̨̃

^2:25 ἐὰν ἁμαρτάνων ἁμάρτη̨ ἀνὴρ εἰς ἄνδρα καὶ προσεύξονται ὑπὲρ αὐτου̃ πρὸς κύριον καὶ ἐὰν τω̨̃ κυρίω̨ ἁμάρτη̨ τίς προσεύξεται ὑπὲρ αὐτου̃ καὶ οὐκ ἤκουον τη̃ς φωνη̃ς του̃ πατρὸς αὐτω̃ν ὅτι βουλόμενος ἐβούλετο κύριος διαφθει̃ραι αὐτούς

^2:26 καὶ τὸ παιδάριον Σαμουηλ ἐπορεύετο καὶ ἐμεγαλύνετο καὶ ἀγαθὸν καὶ μετὰ κυρίου καὶ μετὰ ἀνθρώπων

^2:27 καὶ ἠ̃λθεν ἄνθρωπος θεου̃ πρὸς Ηλι καὶ εἰ̃πεν τάδε λέγει κύριος ἀποκαλυφθεὶς ἀπεκαλύφθην πρὸς οἰ̃κον πατρός σου ὄντων αὐτω̃ν ἐν γη̨̃ Αἰγύπτω̨ δούλων τω̨̃ οἴκω̨ Φαραω

^2:28 καὶ ἐξελεξάμην τὸν οἰ̃κον του̃ πατρός σου ἐκ πάντων τω̃ν σκήπτρων Ισραηλ ἐμοὶ ἱερατεύειν καὶ ἀναβαίνειν ἐπὶ θυσιαστήριόν μου καὶ θυμια̃ν θυμίαμα καὶ αἴρειν εφουδ καὶ ἔδωκα τω̨̃ οἴκω̨ του̃ πατρός σου τὰ πάντα του̃ πυρὸς υἱω̃ν Ισραηλ εἰς βρω̃σιν

^2:29 καὶ ἵνα τί ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸ θυμίαμά μου καὶ εἰς τὴν θυσίαν μου ἀναιδει̃ ὀφθαλμω̨̃ καὶ ἐδόξασας τοὺς υἱούς σου ὑπὲρ ἐμὲ ἐνευλογει̃σθαι ἀπαρχη̃ς πάσης θυσίας Ισραηλ ἔμπροσθέν μου

^2:30 διὰ του̃το τάδε εἰ̃πεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ εἰ̃πα ὁ οἰ̃κός σου καὶ ὁ οἰ̃κος του̃ πατρός σου διελεύσεται ἐνώπιόν μου ἕως αἰω̃νος καὶ νυ̃ν φησιν κύριος μηδαμω̃ς ἐμοί ὅτι ἀλλ' ἢ τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω καὶ ὁ ἐξουθενω̃ν με ἀτιμωθήσεται

^2:31 ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ ἐξολεθρεύσω τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ σπέρμα οἴκου πατρός σου

^2:32 καὶ οὐκ ἔσται σου πρεσβύτης ἐν οἴκω̨ μου πάσας τὰς ἡμέρας

^2:33 καὶ ἄνδρα οὐκ ἐξολεθρεύσω σοι ἀπὸ του̃ θυσιαστηρίου μου ἐκλιπει̃ν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ καὶ καταρρει̃ν τὴν ψυχὴν αὐτου̃ καὶ πα̃ς περισσεύων οἴκου σου πεσου̃νται ἐν ῥομφαία̨ ἀνδρω̃ν

^2:34 καὶ του̃τό σοι τὸ σημει̃ον ὃ ἥξει ἐπὶ τοὺς δύο υἱούς σου τούτους Οφνι καὶ Φινεες ἐν ἡμέρα̨ μια̨̃ ἀποθανου̃νται ἀμφότεροι

^2:35 καὶ ἀναστήσω ἐμαυτω̨̃ ἱερέα πιστόν ὃς πάντα τὰ ἐν τη̨̃ καρδία̨ μου καὶ τὰ ἐν τη̨̃ ψυχη̨̃ μου ποιήσει καὶ οἰκοδομήσω αὐτω̨̃ οἰ̃κον πιστόν καὶ διελεύσεται ἐνώπιον χριστου̃ μου πάσας τὰς ἡμέρας

^2:36 καὶ ἔσται ὁ περισσεύων ἐν οἴκω̨ σου ἥξει προσκυνει̃ν αὐτω̨̃ ὀβολου̃ ἀργυρίου λέγων παράρριψόν με ἐπὶ μίαν τω̃ν ἱερατειω̃ν σου φαγει̃ν ἄρτον

^3:1 καὶ τὸ παιδάριον Σαμουηλ ἠ̃ν λειτουργω̃ν τω̨̃ κυρίω̨ ἐνώπιον Ηλι του̃ ἱερέως καὶ ῥη̃μα κυρίου ἠ̃ν τίμιον ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις οὐκ ἠ̃ν ὅρασις διαστέλλουσα

^3:2 καὶ ἐγένετο ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ Ηλι ἐκάθευδεν ἐν τω̨̃ τόπω̨ αὐτου̃ καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃ ἤρξαντο βαρύνεσθαι καὶ οὐκ ἠδύνατο βλέπειν

^3:3 καὶ ὁ λύχνος του̃ θεου̃ πρὶν ἐπισκευασθη̃ναι καὶ Σαμουηλ ἐκάθευδεν ἐν τω̨̃ ναω̨̃ οὑ̃ ἡ κιβωτὸς του̃ θεου̃

^3:4 καὶ ἐκάλεσεν κύριος Σαμουηλ Σαμουηλ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ

^3:5 καὶ ἔδραμεν πρὸς Ηλι καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ ὅτι κέκληκάς με καὶ εἰ̃πεν οὐ κέκληκά σε ἀνάστρεφε κάθευδε καὶ ἀνέστρεψεν καὶ ἐκάθευδεν

^3:6 καὶ προσέθετο κύριος καὶ ἐκάλεσεν Σαμουηλ Σαμουηλ καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ηλι τὸ δεύτερον καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ ὅτι κέκληκάς με καὶ εἰ̃πεν οὐ κέκληκά σε ἀνάστρεφε κάθευδε

^3:7 καὶ Σαμουηλ πρὶν ἢ γνω̃ναι θεὸν καὶ ἀποκαλυφθη̃ναι αὐτω̨̃ ῥη̃μα κυρίου

^3:8 καὶ προσέθετο κύριος καλέσαι Σαμουηλ ἐν τρίτω̨ καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ηλι καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ ὅτι κέκληκάς με καὶ ἐσοφίσατο Ηλι ὅτι κύριος κέκληκεν τὸ παιδάριον

^3:9 καὶ εἰ̃πεν ἀνάστρεφε κάθευδε τέκνον καὶ ἔσται ἐὰν καλέση̨ σε καὶ ἐρει̃ς λάλει κύριε ὅτι ἀκούει ὁ δου̃λός σου καὶ ἐπορεύθη Σαμουηλ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τω̨̃ τόπω̨ αὐτου̃

^3:10 καὶ ἠ̃λθεν κύριος καὶ κατέστη καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ λάλει ὅτι ἀκούει ὁ δου̃λός σου

^3:11 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Σαμουηλ ἰδοὺ ἐγὼ ποιω̃ τὰ ῥήματά μου ἐν Ισραηλ ὥστε παντὸς ἀκούοντος αὐτὰ ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὠ̃τα αὐτου̃

^3:12 ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐπεγερω̃ ἐπὶ Ηλι πάντα ὅσα ἐλάλησα εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ ἄρξομαι καὶ ἐπιτελέσω

^3:13 καὶ ἀνήγγελκα αὐτω̨̃ ὅτι ἐκδικω̃ ἐγὼ τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ ἕως αἰω̃νος ἐν ἀδικίαις υἱω̃ν αὐτου̃ ὅτι κακολογου̃ντες θεὸν υἱοὶ αὐτου̃ καὶ οὐκ ἐνουθέτει αὐτοὺς καὶ οὐδ' οὕτως

^3:14 ὤμοσα τω̨̃ οἴκω̨ Ηλι εἰ ἐξιλασθήσεται ἀδικία οἴκου Ηλι ἐν θυμιάματι καὶ ἐν θυσίαις ἕως αἰω̃νος

^3:15 καὶ κοιμα̃ται Σαμουηλ ἕως πρωὶ καὶ ὤρθρισεν τὸ πρωὶ καὶ ἤνοιξεν τὰς θύρας οἴκου κυρίου καὶ Σαμουηλ ἐφοβήθη ἀπαγγει̃λαι τὴν ὅρασιν τω̨̃ Ηλι

^3:16 καὶ εἰ̃πεν Ηλι πρὸς Σαμουηλ Σαμουηλ τέκνον καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ

^3:17 καὶ εἰ̃πεν τί τὸ ῥη̃μα τὸ λαληθὲν πρὸς σέ μὴ δὴ κρύψη̨ς ἀπ' ἐμου̃ τάδε ποιήσαι σοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη ἐὰν κρύψη̨ς ἀπ' ἐμου̃ ῥη̃μα ἐκ πάντων τω̃ν λόγων τω̃ν λαληθέντων σοι ἐν τοι̃ς ὠσίν σου

^3:18 καὶ ἀπήγγειλεν Σαμουηλ πάντας τοὺς λόγους καὶ οὐκ ἔκρυψεν ἀπ' αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν Ηλι κύριος αὐτός τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιον αὐτου̃ ποιήσει

^3:19 καὶ ἐμεγαλύνθη Σαμουηλ καὶ ἠ̃ν κύριος μετ' αὐτου̃ καὶ οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ πάντων τω̃ν λόγων αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν

^3:20 καὶ ἔγνωσαν πα̃ς Ισραηλ ἀπὸ Δαν καὶ ἕως Βηρσαβεε ὅτι πιστὸς Σαμουηλ εἰς προφήτην τω̨̃ κυρίω̨

^3:21 καὶ προσέθετο κύριος δηλωθη̃ναι ἐν Σηλωμ ὅτι ἀπεκαλύφθη κύριος πρὸς Σαμουηλ καὶ ἐπιστεύθη Σαμουηλ προφήτης γενέσθαι τω̨̃ κυρίω̨ εἰς πάντα Ισραηλ ἀπ' ἄκρων τη̃ς γη̃ς καὶ ἕως ἄκρων καὶ Ηλι πρεσβύτης σφόδρα καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ πονηρὰ ἡ ὁδὸς αὐτω̃ν ἐνώπιον κυρίου

^4:1 καὶ ἐγενήθη ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀλλόφυλοι εἰς πόλεμον ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐξη̃λθεν Ισραηλ εἰς ἀπάντησιν αὐτοι̃ς εἰς πόλεμον καὶ παρεμβάλλουσιν ἐπὶ Αβενεζερ καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παρεμβάλλουσιν ἐν Αφεκ

^4:2 καὶ παρατάσσονται οἱ ἀλλόφυλοι εἰς πόλεμον ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἔκλινεν ὁ πόλεμος καὶ ἔπταισεν ἀνὴρ Ισραηλ ἐνώπιον ἀλλοφύλων καὶ ἐπλήγησαν ἐν τη̨̃ παρατάξει ἐν ἀγρω̨̃ τέσσαρες χιλιάδες ἀνδρω̃ν

^4:3 καὶ ἠ̃λθεν ὁ λαὸς εἰς τὴν παρεμβολήν καὶ εἰ̃παν οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ κατὰ τί ἔπταισεν ἡμα̃ς κύριος σήμερον ἐνώπιον ἀλλοφύλων λάβωμεν τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ ἡμω̃ν ἐκ Σηλωμ καὶ ἐξελθέτω ἐν μέσω̨ ἡμω̃ν καὶ σώσει ἡμα̃ς ἐκ χειρὸς ἐχθρω̃ν ἡμω̃ν

^4:4 καὶ ἀπέστειλεν ὁ λαὸς εἰς Σηλωμ καὶ αἴρουσιν ἐκει̃θεν τὴν κιβωτὸν κυρίου καθημένου χερουβιμ καὶ ἀμφότεροι οἱ υἱοὶ Ηλι μετὰ τη̃ς κιβωτου̃ Οφνι καὶ Φινεες

^4:5 καὶ ἐγενήθη ὡς ἠ̃λθεν κιβωτὸς κυρίου εἰς τὴν παρεμβολήν καὶ ἀνέκραξεν πα̃ς Ισραηλ φωνη̨̃ μεγάλη̨ καὶ ἤχησεν ἡ γη̃

^4:6 καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι τη̃ς κραυγη̃ς καὶ εἰ̃πον οἱ ἀλλόφυλοι τίς ἡ κραυγὴ ἡ μεγάλη αὕτη ἐν παρεμβολη̨̃ τω̃ν Εβραίων καὶ ἔγνωσαν ὅτι κιβωτὸς κυρίου ἥκει εἰς τὴν παρεμβολήν

^4:7 καὶ ἐφοβήθησαν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ εἰ̃πον οὑ̃τοι οἱ θεοὶ ἥκασιν πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν παρεμβολήν οὐαὶ ἡμι̃ν ἐξελου̃ ἡμα̃ς κύριε σήμερον ὅτι οὐ γέγονεν τοιαύτη ἐχθὲς καὶ τρίτην

^4:8 οὐαὶ ἡμι̃ν τίς ἐξελει̃ται ἡμα̃ς ἐκ χειρὸς τω̃ν θεω̃ν τω̃ν στερεω̃ν τούτων οὑ̃τοι οἱ θεοὶ οἱ πατάξαντες τὴν Αἴγυπτον ἐν πάση̨ πληγη̨̃ καὶ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

^4:9 κραταιου̃σθε καὶ γίνεσθε εἰς ἄνδρας ἀλλόφυλοι μήποτε δουλεύσητε τοι̃ς Εβραίοις καθὼς ἐδούλευσαν ἡμι̃ν καὶ ἔσεσθε εἰς ἄνδρας καὶ πολεμήσατε αὐτούς

^4:10 καὶ ἐπολέμησαν αὐτούς καὶ πταίει ἀνὴρ Ισραηλ καὶ ἔφυγεν ἕκαστος εἰς σκήνωμα αὐτου̃ καὶ ἐγένετο πληγὴ μεγάλη σφόδρα καὶ ἔπεσαν ἐξ Ισραηλ τριάκοντα χιλιάδες ταγμάτων

^4:11 καὶ κιβωτὸς θεου̃ ἐλήμφθη καὶ ἀμφότεροι υἱοὶ Ηλι ἀπέθανον Οφνι καὶ Φινεες

^4:12 καὶ ἔδραμεν ἀνὴρ Ιεμιναι̃ος ἐκ τη̃ς παρατάξεως καὶ ἠ̃λθεν εἰς Σηλωμ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ διερρηγότα καὶ γη̃ ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃

^4:13 καὶ ἠ̃λθεν καὶ ἰδοὺ Ηλι ἐκάθητο ἐπὶ του̃ δίφρου παρὰ τὴν πύλην σκοπεύων τὴν ὁδόν ὅτι ἠ̃ν ἡ καρδία αὐτου̃ ἐξεστηκυι̃α περὶ τη̃ς κιβωτου̃ του̃ θεου̃ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἰση̃λθεν εἰς τὴν πόλιν ἀπαγγει̃λαι καὶ ἀνεβόησεν ἡ πόλις

^4:14 καὶ ἤκουσεν Ηλι τὴν φωνὴν τη̃ς βοη̃ς καὶ εἰ̃πεν τίς ἡ βοὴ τη̃ς φωνη̃ς ταύτης καὶ ὁ ἄνθρωπος σπεύσας εἰση̃λθεν καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ Ηλι

^4:15 καὶ Ηλι υἱὸς ἐνενήκοντα ἐτω̃ν καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃ ἐπανέστησαν καὶ οὐκ ἔβλεπεν καὶ εἰ̃πεν Ηλὶ τοι̃ς ἀνδράσιν τοι̃ς περιεστηκόσιν αὐτω̨̃ τίς ἡ φωνὴ του̃ ἤχους τούτου

^4:16 καὶ ὁ ἀνὴρ σπεύσας προση̃λθεν πρὸς Ηλι καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἐγώ εἰμι ὁ ἥκων ἐκ τη̃ς παρεμβολη̃ς κἀγὼ πέφευγα ἐκ τη̃ς παρατάξεως σήμερον καὶ εἰ̃πεν τί τὸ γεγονὸς ῥη̃μα τέκνον

^4:17 καὶ ἀπεκρίθη τὸ παιδάριον καὶ εἰ̃πεν πέφευγεν ἀνὴρ Ισραηλ ἐκ προσώπου ἀλλοφύλων καὶ ἐγένετο πληγὴ μεγάλη ἐν τω̨̃ λαω̨̃ καὶ ἀμφότεροι οἱ υἱοί σου τεθνήκασιν καὶ ἡ κιβωτὸς του̃ θεου̃ ἐλήμφθη

^4:18 καὶ ἐγένετο ὡς ἐμνήσθη τη̃ς κιβωτου̃ του̃ θεου̃ καὶ ἔπεσεν ἀπὸ του̃ δίφρου ὀπισθίως ἐχόμενος τη̃ς πύλης καὶ συνετρίβη ὁ νω̃τος αὐτου̃ καὶ ἀπέθανεν ὅτι πρεσβύτης ὁ ἄνθρωπος καὶ βαρύς καὶ αὐτὸς ἔκρινεν τὸν Ισραηλ εἴκοσι ἔτη

^4:19 καὶ νύμφη αὐτου̃ γυνὴ Φινεες συνειληφυι̃α του̃ τεκει̃ν καὶ ἤκουσεν τὴν ἀγγελίαν ὅτι ἐλήμφθη ἡ κιβωτὸς του̃ θεου̃ καὶ ὅτι τέθνηκεν ὁ πενθερὸς αὐτη̃ς καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς καὶ ὤκλασεν καὶ ἔτεκεν ὅτι ἐπεστράφησαν ἐπ' αὐτὴν ὠδι̃νες αὐτη̃ς

^4:20 καὶ ἐν τω̨̃ καιρω̨̃ αὐτη̃ς ἀποθνή̨σκει καὶ εἰ̃πον αὐτη̨̃ αἱ γυναι̃κες αἱ παρεστηκυι̃αι αὐτη̨̃ μὴ φοβου̃ ὅτι υἱὸν τέτοκας καὶ οὐκ ἀπεκρίθη καὶ οὐκ ἐνόησεν ἡ καρδία αὐτη̃ς

^4:21 καὶ ἐκάλεσεν τὸ παιδάριον Οὐαὶ βαρχαβωθ ὑπὲρ τη̃ς κιβωτου̃ του̃ θεου̃ καὶ ὑπὲρ του̃ πενθερου̃ αὐτη̃ς καὶ ὑπὲρ του̃ ἀνδρὸς αὐτη̃ς

^4:22 καὶ εἰ̃παν ἀπώ̨κισται δόξα Ισραηλ ἐν τω̨̃ λημφθη̃ναι τὴν κιβωτὸν κυρίου

^5:1 καὶ ἀλλόφυλοι ἔλαβον τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ καὶ εἰσήνεγκαν αὐτὴν ἐξ Αβεννεζερ εἰς 'Άζωτον

^5:2 καὶ ἔλαβον ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν κυρίου καὶ εἰσήνεγκαν αὐτὴν εἰς οἰ̃κον Δαγων καὶ παρέστησαν αὐτὴν παρὰ Δαγων

^5:3 καὶ ὤρθρισαν οἱ 'Αζώτιοι καὶ εἰση̃λθον εἰς οἰ̃κον Δαγων καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ Δαγων πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐνώπιον κιβωτου̃ του̃ θεου̃ καὶ ἤγειραν τὸν Δαγων καὶ κατέστησαν εἰς τὸν τόπον αὐτου̃ καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ κυρίου ἐπὶ τοὺς 'Αζωτίους καὶ ἐβασάνισεν αὐτοὺς καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτω̃ν τὴν 'Άζωτον καὶ τὰ ὅρια αὐτη̃ς

^5:4 καὶ ἐγένετο ὅτε ὤρθρισαν τὸ πρωί καὶ ἰδοὺ Δαγων πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐνώπιον κιβωτου̃ διαθήκης κυρίου καὶ ἡ κεφαλὴ Δαγων καὶ ἀμφότερα τὰ ἴχνη χειρω̃ν αὐτου̃ ἀφη̨ρημένα ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια αμαφεθ ἕκαστον καὶ ἀμφότεροι οἱ καρποὶ τω̃ν χειρω̃ν αὐτου̃ πεπτωκότες ἐπὶ τὸ πρόθυρον πλὴν ἡ ῥάχις Δαγων ὑπελείφθη

^5:5 διὰ του̃το οὐκ ἐπιβαίνουσιν οἱ ἱερει̃ς Δαγων καὶ πα̃ς ὁ εἰσπορευόμενος εἰς οἰ̃κον Δαγων ἐπὶ βαθμὸν οἴκου Δαγων ἐν 'Αζώτω̨ ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης ὅτι ὑπερβαίνοντες ὑπερβαίνουσιν

^5:6 καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ κυρίου ἐπὶ 'Άζωτον καὶ ἐπήγαγεν αὐτοι̃ς καὶ ἐξέζεσεν αὐτοι̃ς εἰς τὰς ναυ̃ς καὶ μέσον τη̃ς χώρας αὐτη̃ς ἀνεφύησαν μύες καὶ ἐγένετο σύγχυσις θανάτου μεγάλη ἐν τη̨̃ πόλει

^5:7 καὶ εἰ̃δον οἱ ἄνδρες 'Αζώτου ὅτι οὕτως καὶ λέγουσιν ὅτι οὐ καθήσεται κιβωτὸς του̃ θεου̃ Ισραηλ μεθ' ἡμω̃ν ὅτι σκληρὰ χεὶρ αὐτου̃ ἐφ' ἡμα̃ς καὶ ἐπὶ Δαγων θεὸν ἡμω̃ν

^5:8 καὶ ἀποστέλλουσιν καὶ συνάγουσιν τοὺς σατράπας τω̃ν ἀλλοφύλων πρὸς αὐτοὺς καὶ λέγουσιν τί ποιήσωμεν κιβωτω̨̃ θεου̃ Ισραηλ καὶ λέγουσιν οἱ Γεθθαι̃οι μετελθέτω κιβωτὸς του̃ θεου̃ πρὸς ἡμα̃ς καὶ μετη̃λθεν κιβωτὸς του̃ θεου̃ εἰς Γεθθα

^5:9 καὶ ἐγενήθη μετὰ τὸ μετελθει̃ν αὐτὴν καὶ γίνεται χεὶρ κυρίου ἐν τη̨̃ πόλει τάραχος μέγας σφόδρα καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἄνδρας τη̃ς πόλεως ἀπὸ μικρου̃ ἕως μεγάλου καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτω̃ν καὶ ἐποίησαν ἑαυτοι̃ς οἱ Γεθθαι̃οι ἕδρας

^5:10 καὶ ἐξαποστέλλουσιν τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ εἰς 'Ασκαλω̃να καὶ ἐγενήθη ὡς εἰση̃λθεν κιβωτὸς θεου̃ εἰς 'Ασκαλω̃να καὶ ἐβόησαν οἱ 'Ασκαλωνι̃ται λέγοντες τί ἀπεστρέψατε πρὸς ἡμα̃ς τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ Ισραηλ θανατω̃σαι ἡμα̃ς καὶ τὸν λαὸν ἡμω̃ν

^5:11 καὶ ἐξαποστέλλουσιν καὶ συνάγουσιν τοὺς σατράπας τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ εἰ̃πον ἐξαποστείλατε τὴν κιβωτὸν του̃ θεου̃ Ισραηλ καὶ καθισάτω εἰς τὸν τόπον αὐτη̃ς καὶ οὐ μὴ θανατώση̨ ἡμα̃ς καὶ τὸν λαὸν ἡμω̃ν ὅτι ἐγενήθη σύγχυσις θανάτου ἐν ὅλη̨ τη̨̃ πόλει βαρει̃α σφόδρα ὡς εἰση̃λθεν κιβωτὸς θεου̃ Ισραηλ ἐκει̃

^5:12 καὶ οἱ ζω̃ντες καὶ οὐκ ἀποθανόντες ἐπλήγησαν εἰς τὰς ἕδρας καὶ ἀνέβη ἡ κραυγὴ τη̃ς πόλεως εἰς τὸν οὐρανόν

^6:1 καὶ ἠ̃ν ἡ κιβωτὸς ἐν ἀγρω̨̃ τω̃ν ἀλλοφύλων ἑπτὰ μη̃νας καὶ ἐξέζεσεν ἡ γη̃ αὐτω̃ν μύας

^6:2 καὶ καλου̃σιν ἀλλόφυλοι τοὺς ἱερει̃ς καὶ τοὺς μάντεις καὶ τοὺς ἐπαοιδοὺς αὐτω̃ν λέγοντες τί ποιήσωμεν τη̨̃ κιβωτω̨̃ κυρίου γνωρίσατε ἡμι̃ν ἐν τίνι ἀποστελου̃μεν αὐτὴν εἰς τὸν τόπον αὐτη̃ς

^6:3 καὶ εἰ̃παν εἰ ἐξαπεστέλλετε ὑμει̃ς τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου θεου̃ Ισραηλ μὴ δὴ ἐξαποστείλητε αὐτὴν κενήν ἀλλὰ ἀποδιδόντες ἀπόδοτε αὐτη̨̃ τη̃ς βασάνου καὶ τότε ἰαθήσεσθε καὶ ἐξιλασθήσεται ὑμι̃ν μὴ οὐκ ἀποστη̨̃ ἡ χεὶρ αὐτου̃ ἀφ' ὑμω̃ν

^6:4 καὶ λέγουσιν τί τὸ τη̃ς βασάνου ἀποδώσομεν αὐτη̨̃ καὶ εἰ̃παν κατ' ἀριθμὸν τω̃ν σατραπω̃ν τω̃ν ἀλλοφύλων πέντε ἕδρας χρυσα̃ς ὅτι πται̃σμα ἓν ὑμι̃ν καὶ τοι̃ς ἄρχουσιν ὑμω̃ν καὶ τω̨̃ λαω̨̃

^6:5 καὶ μυ̃ς χρυσου̃ς ὁμοίωμα τω̃ν μυω̃ν ὑμω̃ν τω̃ν διαφθειρόντων τὴν γη̃ν καὶ δώσετε τω̨̃ κυρίω̨ δόξαν ὅπως κουφίση̨ τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἀφ' ὑμω̃ν καὶ ἀπὸ τω̃ν θεω̃ν ὑμω̃ν καὶ ἀπὸ τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν

^6:6 καὶ ἵνα τί βαρύνετε τὰς καρδίας ὑμω̃ν ὡς ἐβάρυνεν Αἴγυπτος καὶ Φαραω τὴν καρδίαν αὐτω̃ν οὐχὶ ὅτε ἐνέπαιξεν αὐτοι̃ς ἐξαπέστειλαν αὐτούς καὶ ἀπη̃λθον

^6:7 καὶ νυ̃ν λάβετε καὶ ποιήσατε ἅμαξαν καινὴν καὶ δύο βόας πρωτοτοκούσας ἄνευ τω̃ν τέκνων καὶ ζεύξατε τὰς βόας ἐν τη̨̃ ἁμάξη̨ καὶ ἀπαγάγετε τὰ τέκνα ἀπὸ ὄπισθεν αὐτω̃ν εἰς οἰ̃κον

^6:8 καὶ λήμψεσθε τὴν κιβωτὸν καὶ θήσετε αὐτὴν ἐπὶ τὴν ἅμαξαν καὶ τὰ σκεύη τὰ χρυσα̃ ἀποδώσετε αὐτη̨̃ τη̃ς βασάνου καὶ θήσετε ἐν θέματι βερσεχθαν ἐκ μέρους αὐτη̃ς καὶ ἐξαποστελει̃τε αὐτὴν καὶ ἀπελάσατε αὐτήν καὶ ἀπελεύσεται

^6:9 καὶ ὄψεσθε εἰ εἰς ὁδὸν ὁρίων αὐτη̃ς πορεύσεται κατὰ Βαιθσαμυς αὐτὸς πεποίηκεν ἡμι̃ν τὴν κακίαν ταύτην τὴν μεγάλην καὶ ἐὰν μή καὶ γνωσόμεθα ὅτι οὐ χεὶρ αὐτου̃ ἡ̃πται ἡμω̃ν ἀλλὰ σύμπτωμα του̃το γέγονεν ἡμι̃ν

^6:10 καὶ ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι οὕτως καὶ ἔλαβον δύο βόας πρωτοτοκούσας καὶ ἔζευξαν αὐτὰς ἐν τη̨̃ ἁμάξη̨ καὶ τὰ τέκνα αὐτω̃ν ἀπεκώλυσαν εἰς οἰ̃κον

^6:11 καὶ ἔθεντο τὴν κιβωτὸν ἐπὶ τὴν ἅμαξαν καὶ τὸ θέμα εργαβ καὶ τοὺς μυ̃ς τοὺς χρυσου̃ς

^6:12 καὶ κατεύθυναν αἱ βόες ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ εἰς ὁδὸν Βαιθσαμυς ἐν τρίβω̨ ἑνὶ ἐπορεύοντο καὶ ἐκοπίων καὶ οὐ μεθίσταντο δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερά καὶ οἱ σατράπαι τω̃ν ἀλλοφύλων ἐπορεύοντο ὀπίσω αὐτη̃ς ἕως ὁρίων Βαιθσαμυς

^6:13 καὶ οἱ ἐν Βαιθσαμυς ἐθέριζον θερισμὸν πυρω̃ν ἐν κοιλάδι καὶ ἠ̃ραν ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν καὶ εἰ̃δον κιβωτὸν κυρίου καὶ ηὐφράνθησαν εἰς ἀπάντησιν αὐτη̃ς

^6:14 καὶ ἡ ἅμαξα εἰση̃λθεν εἰς ἀγρὸν Ωσηε τὸν ἐν Βαιθσαμυς καὶ ἔστησαν ἐκει̃ παρ' αὐτη̨̃ λίθον μέγαν καὶ σχίζουσιν τὰ ξύλα τη̃ς ἁμάξης καὶ τὰς βόας ἀνήνεγκαν εἰς ὁλοκαύτωσιν τω̨̃ κυρίω̨

^6:15 καὶ οἱ Λευι̃ται ἀνήνεγκαν τὴν κιβωτὸν του̃ κυρίου καὶ τὸ θέμα εργαβ μετ' αὐτη̃ς καὶ τὰ ἐπ' αὐτη̃ς σκεύη τὰ χρυσα̃ καὶ ἔθεντο ἐπὶ του̃ λίθου του̃ μεγάλου καὶ οἱ ἄνδρες Βαιθσαμυς ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώσεις καὶ θυσίας ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ τω̨̃ κυρίω̨

^6:16 καὶ οἱ πέντε σατράπαι τω̃ν ἀλλοφύλων ἑώρων καὶ ἀνέστρεψαν εἰς 'Ασκαλω̃να τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨

^6:17 καὶ αὑ̃ται αἱ ἕδραι αἱ χρυσαι̃ ἃς ἀπέδωκαν οἱ ἀλλόφυλοι τη̃ς βασάνου τω̨̃ κυρίω̨ τη̃ς 'Αζώτου μίαν τη̃ς Γάζης μίαν τη̃ς 'Ασκαλω̃νος μίαν τη̃ς Γεθ μίαν τη̃ς Ακκαρων μίαν

^6:18 καὶ μυ̃ς οἱ χρυσοι̃ κατ' ἀριθμὸν πασω̃ν πόλεων τω̃ν ἀλλοφύλων τω̃ν πέντε σατραπω̃ν ἐκ πόλεως ἐστερεωμένης καὶ ἕως κώμης του̃ Φερεζαίου καὶ ἕως λίθου του̃ μεγάλου οὑ̃ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐτου̃ τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου του̃ ἐν ἀγρω̨̃ Ωσηε του̃ Βαιθσαμυσίτου

^6:19 καὶ οὐκ ἠσμένισαν οἱ υἱοὶ Ιεχονιου ἐν τοι̃ς ἀνδράσιν Βαιθσαμυς ὅτι εἰ̃δαν κιβωτὸν κυρίου καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοι̃ς ἑβδομήκοντα ἄνδρας καὶ πεντήκοντα χιλιάδας ἀνδρω̃ν καὶ ἐπένθησεν ὁ λαός ὅτι ἐπάταξεν κύριος ἐν τω̨̃ λαω̨̃ πληγὴν μεγάλην σφόδρα

^6:20 καὶ εἰ̃παν οἱ ἄνδρες οἱ ἐκ Βαιθσαμυς τίς δυνήσεται διελθει̃ν ἐνώπιον κυρίου του̃ ἁγίου τούτου καὶ πρὸς τίνα ἀναβήσεται κιβωτὸς κυρίου ἀφ' ἡμω̃ν

^6:21 καὶ ἀποστέλλουσιν ἀγγέλους πρὸς τοὺς κατοικου̃ντας Καριαθιαριμ λέγοντες ἀπεστρόφασιν ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν κυρίου κατάβητε καὶ ἀναγάγετε αὐτὴν πρὸς ἑαυτούς

^7:1 καὶ ἔρχονται οἱ ἄνδρες Καριαθιαριμ καὶ ἀνάγουσιν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου καὶ εἰσάγουσιν αὐτὴν εἰς οἰ̃κον Αμιναδαβ τὸν ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ καὶ τὸν Ελεαζαρ υἱὸν αὐτου̃ ἡγίασαν φυλάσσειν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου

^7:2 καὶ ἐγενήθη ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἠ̃ν ἡ κιβωτὸς ἐν Καριαθιαριμ ἐπλήθυναν αἱ ἡμέραι καὶ ἐγένοντο εἴκοσι ἔτη καὶ ἐπέβλεψεν πα̃ς οἰ̃κος Ισραηλ ὀπίσω κυρίου

^7:3 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς πάντα οἰ̃κον Ισραηλ λέγων εἰ ἐν ὅλη̨ καρδία̨ ὑμω̃ν ὑμει̃ς ἐπιστρέφετε πρὸς κύριον περιέλετε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου ὑμω̃ν καὶ τὰ ἄλση καὶ ἑτοιμάσατε τὰς καρδίας ὑμω̃ν πρὸς κύριον καὶ δουλεύσατε αὐτω̨̃ μόνω̨ καὶ ἐξελει̃ται ὑμα̃ς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων

^7:4 καὶ περιει̃λον οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὰς Βααλιμ καὶ τὰ ἄλση Ασταρωθ καὶ ἐδούλευσαν κυρίω̨ μόνω̨

^7:5 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ ἀθροίσατε πάντα Ισραηλ εἰς Μασσηφαθ καὶ προσεύξομαι περὶ ὑμω̃ν πρὸς κύριον

^7:6 καὶ συνήχθησαν εἰς Μασσηφαθ καὶ ὑδρεύονται ὕδωρ καὶ ἐξέχεαν ἐνώπιον κυρίου ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ ἐνήστευσαν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ εἰ̃παν ἡμαρτήκαμεν ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐδίκαζεν Σαμουηλ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ εἰς Μασσηφαθ

^7:7 καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ εἰς Μασσηφαθ καὶ ἀνέβησαν σατράπαι ἀλλοφύλων ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἀκούουσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου ἀλλοφύλων

^7:8 καὶ εἰ̃παν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πρὸς Σαμουηλ μὴ παρασιωπήση̨ς ἀφ' ἡμω̃ν του̃ μὴ βοα̃ν πρὸς κύριον θεόν σου καὶ σώσει ἡμα̃ς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων

^7:9 καὶ ἔλαβεν Σαμουηλ ἄρνα γαλαθηνὸν ἕνα καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ὁλοκαύτωσιν σὺν παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἐβόησεν Σαμουηλ πρὸς κύριον περὶ Ισραηλ καὶ ἐπήκουσεν αὐτου̃ κύριος

^7:10 καὶ ἠ̃ν Σαμουηλ ἀναφέρων τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀλλόφυλοι προση̃γον εἰς πόλεμον ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐβρόντησεν κύριος ἐν φωνη̨̃ μεγάλη̨ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ συνεχύθησαν καὶ ἔπταισαν ἐνώπιον Ισραηλ

^7:11 καὶ ἐξη̃λθαν ἄνδρες Ισραηλ ἐκ Μασσηφαθ καὶ κατεδίωξαν τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἕως ὑποκάτω του̃ Βαιθχορ

^7:12 καὶ ἔλαβεν Σαμουηλ λίθον ἕνα καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἀνὰ μέσον Μασσηφαθ καὶ ἀνὰ μέσον τη̃ς παλαια̃ς καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτου̃ Αβενεζερ λίθος του̃ βοηθου̃ καὶ εἰ̃πεν ἕως ἐνταυ̃θα ἐβοήθησεν ἡμι̃ν κύριος

^7:13 καὶ ἐταπείνωσεν κύριος τοὺς ἀλλοφύλους καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι προσελθει̃ν εἰς ὅριον Ισραηλ καὶ ἐγενήθη χεὶρ κυρίου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους πάσας τὰς ἡμέρας του̃ Σαμουηλ

^7:14 καὶ ἀπεδόθησαν αἱ πόλεις ἃς ἔλαβον οἱ ἀλλόφυλοι παρὰ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ ἀπέδωκαν αὐτὰς τω̨̃ Ισραηλ ἀπὸ 'Ασκαλω̃νος ἕως Αζοβ καὶ τὸ ὅριον Ισραηλ ἀφείλαντο ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων καὶ ἠ̃ν εἰρήνη ἀνὰ μέσον Ισραηλ καὶ ἀνὰ μέσον του̃ Αμορραίου

^7:15 καὶ ἐδίκαζεν Σαμουηλ τὸν Ισραηλ πάσας τὰς ἡμέρας τη̃ς ζωη̃ς αὐτου̃

^7:16 καὶ ἐπορεύετο κατ' ἐνιαυτὸν ἐνιαυτὸν καὶ ἐκύκλου Βαιθηλ καὶ τὴν Γαλγαλα καὶ τὴν Μασσηφαθ καὶ ἐδίκαζεν τὸν Ισραηλ ἐν πα̃σι τοι̃ς ἡγιασμένοις τούτοις

^7:17 ἡ δὲ ἀποστροφὴ αὐτου̃ εἰς Αρμαθαιμ ὅτι ἐκει̃ ἠ̃ν ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ καὶ ἐδίκαζεν ἐκει̃ τὸν Ισραηλ καὶ ὠ̨κοδόμησεν ἐκει̃ θυσιαστήριον τω̨̃ κυρίω̨

^8:1 καὶ ἐγένετο ὡς ἐγήρασεν Σαμουηλ καὶ κατέστησεν τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ δικαστὰς τω̨̃ Ισραηλ

^8:2 καὶ ταυ̃τα τὰ ὀνόματα τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ πρωτότοκος Ιωηλ καὶ ὄνομα του̃ δευτέρου Αβια δικασταὶ ἐν Βηρσαβεε

^8:3 καὶ οὐκ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ αὐτου̃ ἐν ὁδω̨̃ αὐτου̃ καὶ ἐξέκλιναν ὀπίσω τη̃ς συντελείας καὶ ἐλάμβανον δω̃ρα καὶ ἐξέκλινον δικαιώματα

^8:4 καὶ συναθροίζονται ἄνδρες Ισραηλ καὶ παραγίνονται εἰς Αρμαθαιμ πρὸς Σαμουηλ

^8:5 καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἰδοὺ σὺ γεγήρακας καὶ οἱ υἱοί σου οὐ πορεύονται ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ σου καὶ νυ̃ν κατάστησον ἐφ' ἡμα̃ς βασιλέα δικάζειν ἡμα̃ς καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη

^8:6 καὶ ἠ̃ν πονηρὸν τὸ ῥη̃μα ἐν ὀφθαλμοι̃ς Σαμουηλ ὡς εἰ̃παν δὸς ἡμι̃ν βασιλέα δικάζειν ἡμα̃ς καὶ προσηύξατο Σαμουηλ πρὸς κύριον

^8:7 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Σαμουηλ ἄκουε τη̃ς φωνη̃ς του̃ λαου̃ καθὰ ἂν λαλήσωσίν σοι ὅτι οὐ σὲ ἐξουθενήκασιν ἀλλ' ἢ ἐμὲ ἐξουδενώκασιν του̃ μὴ βασιλεύειν ἐπ' αὐτω̃ν

^8:8 κατὰ πάντα τὰ ποιήματα ἃ ἐποίησάν μοι ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἀνήγαγον αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐγκατέλιπόν με καὶ ἐδούλευον θεοι̃ς ἑτέροις οὕτως αὐτοὶ ποιου̃σιν καὶ σοί

^8:9 καὶ νυ̃ν ἄκουε τη̃ς φωνη̃ς αὐτω̃ν πλὴν ὅτι διαμαρτυρόμενος διαμαρτύρη̨ αὐτοι̃ς καὶ ἀπαγγελει̃ς αὐτοι̃ς τὸ δικαίωμα του̃ βασιλέως ὃς βασιλεύσει ἐπ' αὐτούς

^8:10 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πα̃ν τὸ ῥη̃μα κυρίου πρὸς τὸν λαὸν τοὺς αἰτου̃ντας παρ' αὐτου̃ βασιλέα

^8:11 καὶ εἰ̃πεν του̃το ἔσται τὸ δικαίωμα του̃ βασιλέως ὃς βασιλεύσει ἐφ' ὑμα̃ς τοὺς υἱοὺς ὑμω̃ν λήμψεται καὶ θήσεται αὐτοὺς ἐν ἅρμασιν αὐτου̃ καὶ ἱππευ̃σιν αὐτου̃ καὶ προτρέχοντας τω̃ν ἁρμάτων αὐτου̃

^8:12 καὶ θέσθαι αὐτοὺς ἑαυτω̨̃ χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ θερίζειν θερισμὸν αὐτου̃ καὶ τρυγα̃ν τρυγητὸν αὐτου̃ καὶ ποιει̃ν σκεύη πολεμικὰ αὐτου̃ καὶ σκεύη ἁρμάτων αὐτου̃

^8:13 καὶ τὰς θυγατέρας ὑμω̃ν λήμψεται εἰς μυρεψοὺς καὶ εἰς μαγειρίσσας καὶ εἰς πεσσούσας

^8:14 καὶ τοὺς ἀγροὺς ὑμω̃ν καὶ τοὺς ἀμπελω̃νας ὑμω̃ν καὶ τοὺς ἐλαιω̃νας ὑμω̃ν τοὺς ἀγαθοὺς λήμψεται καὶ δώσει τοι̃ς δούλοις αὐτου̃

^8:15 καὶ τὰ σπέρματα ὑμω̃ν καὶ τοὺς ἀμπελω̃νας ὑμω̃ν ἀποδεκατώσει καὶ δώσει τοι̃ς εὐνούχοις αὐτου̃ καὶ τοι̃ς δούλοις αὐτου̃

^8:16 καὶ τοὺς δούλους ὑμω̃ν καὶ τὰς δούλας ὑμω̃ν καὶ τὰ βουκόλια ὑμω̃ν τὰ ἀγαθὰ καὶ τοὺς ὄνους ὑμω̃ν λήμψεται καὶ ἀποδεκατώσει εἰς τὰ ἔργα αὐτου̃

^8:17 καὶ τὰ ποίμνια ὑμω̃ν ἀποδεκατώσει καὶ ὑμει̃ς ἔσεσθε αὐτω̨̃ δου̃λοι

^8:18 καὶ βοήσεσθε ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐκ προσώπου βασιλέως ὑμω̃ν οὑ̃ ἐξελέξασθε ἑαυτοι̃ς καὶ οὐκ ἐπακούσεται κύριος ὑμω̃ν ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ὅτι ὑμει̃ς ἐξελέξασθε ἑαυτοι̃ς βασιλέα

^8:19 καὶ οὐκ ἠβούλετο ὁ λαὸς ἀκου̃σαι του̃ Σαμουηλ καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ οὐχί ἀλλ' ἢ βασιλεὺς ἔσται ἐφ' ἡμα̃ς

^8:20 καὶ ἐσόμεθα καὶ ἡμει̃ς κατὰ πάντα τὰ ἔθνη καὶ δικάσει ἡμα̃ς βασιλεὺς ἡμω̃ν καὶ ἐξελεύσεται ἔμπροσθεν ἡμω̃ν καὶ πολεμήσει τὸν πόλεμον ἡμω̃ν

^8:21 καὶ ἤκουσεν Σαμουηλ πάντας τοὺς λόγους του̃ λαου̃ καὶ ἐλάλησεν αὐτοὺς εἰς τὰ ὠ̃τα κυρίου

^8:22 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Σαμουηλ ἄκουε τη̃ς φωνη̃ς αὐτω̃ν καὶ βασίλευσον αὐτοι̃ς βασιλέα καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς ἄνδρας Ισραηλ ἀποτρεχέτω ἕκαστος εἰς τὴν πόλιν αὐτου̃

^9:1 καὶ ἠ̃ν ἀνὴρ ἐξ υἱω̃ν Βενιαμιν καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Κις υἱὸς Αβιηλ υἱου̃ Σαρεδ υἱου̃ Βαχιρ υἱου̃ Αφεκ υἱου̃ ἀνδρὸς Ιεμιναίου ἀνὴρ δυνατός

^9:2 καὶ τούτω̨ υἱός καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Σαουλ εὐμεγέθης ἀνὴρ ἀγαθός καὶ οὐκ ἠ̃ν ἐν υἱοι̃ς Ισραηλ ἀγαθὸς ὑπὲρ αὐτόν ὑπὲρ ὠμίαν καὶ ἐπάνω ὑψηλὸς ὑπὲρ πα̃σαν τὴν γη̃ν

^9:3 καὶ ἀπώλοντο αἱ ὄνοι Κις πατρὸς Σαουλ καὶ εἰ̃πεν Κις πρὸς Σαουλ τὸν υἱὸν αὐτου̃ λαβὲ μετὰ σεαυτου̃ ἓν τω̃ν παιδαρίων καὶ ἀνάστητε καὶ πορεύθητε καὶ ζητήσατε τὰς ὄνους

^9:4 καὶ διη̃λθον δι' ὄρους Εφραιμ καὶ διη̃λθον διὰ τη̃ς γη̃ς Σελχα καὶ οὐχ εὑ̃ρον καὶ διη̃λθον διὰ τη̃ς γη̃ς Εασακεμ καὶ οὐκ ἠ̃ν καὶ διη̃λθον διὰ τη̃ς γη̃ς Ιακιμ καὶ οὐχ εὑ̃ρον

^9:5 αὐτω̃ν ἐλθόντων εἰς τὴν Σιφ καὶ Σαουλ εἰ̃πεν τω̨̃ παιδαρίω̨ αὐτου̃ τω̨̃ μετ' αὐτου̃ δευ̃ρο καὶ ἀναστρέψωμεν μὴ ἀνεὶς ὁ πατήρ μου τὰς ὄνους φροντίζη̨ περὶ ἡμω̃ν

^9:6 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τὸ παιδάριον ἰδοὺ δὴ ἄνθρωπος του̃ θεου̃ ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨ καὶ ὁ ἄνθρωπος ἔνδοξος πα̃ν ὃ ἐὰν λαλήση̨ παραγινόμενον παρέσται καὶ νυ̃ν πορευθω̃μεν ὅπως ἀπαγγείλη̨ ἡμι̃ν τὴν ὁδὸν ἡμω̃ν ἐφ' ἣν ἐπορεύθημεν ἐπ' αὐτήν

^9:7 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τω̨̃ παιδαρίω̨ αὐτου̃ τω̨̃ μετ' αὐτου̃ καὶ ἰδοὺ πορευσόμεθα καὶ τί οἴσομεν τω̨̃ ἀνθρώπω̨ του̃ θεου̃ ὅτι οἱ ἄρτοι ἐκλελοίπασιν ἐκ τω̃ν ἀγγείων ἡμω̃ν καὶ πλει̃ον οὐκ ἔστιν μεθ' ἡμω̃ν εἰσενεγκει̃ν τω̨̃ ἀνθρώπω̨ του̃ θεου̃ τὸ ὑπάρχον ἡμι̃ν

^9:8 καὶ προσέθετο τὸ παιδάριον ἀποκριθη̃ναι τω̨̃ Σαουλ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ εὕρηται ἐν τη̨̃ χειρί μου τέταρτον σίκλου ἀργυρίου καὶ δώσεις τω̨̃ ἀνθρώπω̨ του̃ θεου̃ καὶ ἀπαγγελει̃ ἡμι̃ν τὴν ὁδὸν ἡμω̃ν

^9:9 καὶ ἔμπροσθεν ἐν Ισραηλ τάδε ἔλεγεν ἕκαστος ἐν τω̨̃ πορεύεσθαι ἐπερωτα̃ν τὸν θεόν δευ̃ρο πορευθω̃μεν πρὸς τὸν βλέποντα ὅτι τὸν προφήτην ἐκάλει ὁ λαὸς ἔμπροσθεν ὁ βλέπων

^9:10 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τὸ παιδάριον αὐτου̃ ἀγαθὸν τὸ ῥη̃μα δευ̃ρο καὶ πορευθω̃μεν καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν πόλιν οὑ̃ ἠ̃ν ἐκει̃ ὁ ἄνθρωπος του̃ θεου̃

^9:11 αὐτω̃ν ἀναβαινόντων τὴν ἀνάβασιν τη̃ς πόλεως καὶ αὐτοὶ εὑρίσκουσιν τὰ κοράσια ἐξεληλυθότα ὑδρεύσασθαι ὕδωρ καὶ λέγουσιν αὐται̃ς εἰ ἔστιν ἐνταυ̃θα ὁ βλέπων

^9:12 καὶ ἀπεκρίθη τὰ κοράσια αὐτοι̃ς καὶ λέγουσιν αὐτοι̃ς ἔστιν ἰδοὺ κατὰ πρόσωπον ὑμω̃ν νυ̃ν διὰ τὴν ἡμέραν ἥκει εἰς τὴν πόλιν ὅτι θυσία σήμερον τω̨̃ λαω̨̃ ἐν Βαμα

^9:13 ὡς ἂν εἰσέλθητε τὴν πόλιν οὕτως εὑρήσετε αὐτὸν ἐν τη̨̃ πόλει πρὶν ἀναβη̃ναι αὐτὸν εἰς Βαμα του̃ φαγει̃ν ὅτι οὐ μὴ φάγη̨ ὁ λαὸς ἕως του̃ εἰσελθει̃ν αὐτόν ὅτι οὑ̃τος εὐλογει̃ τὴν θυσίαν καὶ μετὰ ταυ̃τα ἐσθίουσιν οἱ ξένοι καὶ νυ̃ν ἀνάβητε ὅτι διὰ τὴν ἡμέραν εὑρήσετε αὐτόν

^9:14 καὶ ἀναβαίνουσιν τὴν πόλιν αὐτω̃ν εἰσπορευομένων εἰς μέσον τη̃ς πόλεως καὶ ἰδοὺ Σαμουηλ ἐξη̃λθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτω̃ν του̃ ἀναβη̃ναι εἰς Βαμα

^9:15 καὶ κύριος ἀπεκάλυψεν τὸ ὠτίον Σαμουηλ ἡμέρα̨ μια̨̃ ἔμπροσθεν του̃ ἐλθει̃ν πρὸς αὐτὸν Σαουλ λέγων

^9:16 ὡς ὁ καιρὸς αὔριον ἀποστελω̃ πρὸς σὲ ἄνδρα ἐκ γη̃ς Βενιαμιν καὶ χρίσεις αὐτὸν εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ καὶ σώσει τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων ὅτι ἐπέβλεψα ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν του̃ λαου̃ μου ὅτι ἠ̃λθεν βοὴ αὐτω̃ν πρός με

^9:17 καὶ Σαμουηλ εἰ̃δεν τὸν Σαουλ καὶ κύριος ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος ὃν εἰ̃πά σοι οὑ̃τος ἄρξει ἐν τω̨̃ λαω̨̃ μου

^9:18 καὶ προσήγαγεν Σαουλ πρὸς Σαμουηλ εἰς μέσον τη̃ς πόλεως καὶ εἰ̃πεν ἀπάγγειλον δὴ ποι̃ος ὁ οἰ̃κος του̃ βλέποντος

^9:19 καὶ ἀπεκρίθη Σαμουηλ τω̨̃ Σαουλ καὶ εἰ̃πεν ἐγώ εἰμι αὐτός ἀνάβηθι ἔμπροσθέν μου εἰς Βαμα καὶ φάγε μετ' ἐμου̃ σήμερον καὶ ἐξαποστελω̃ σε πρωὶ καὶ πάντα τὰ ἐν τη̨̃ καρδία̨ σου ἀπαγγελω̃ σοι

^9:20 καὶ περὶ τω̃ν ὄνων σου τω̃ν ἀπολωλυιω̃ν σήμερον τριταίων μὴ θη̨̃ς τὴν καρδίαν σου αὐται̃ς ὅτι εὕρηνται καὶ τίνι τὰ ὡραι̃α του̃ Ισραηλ οὐ σοὶ καὶ τω̨̃ οἴκω̨ του̃ πατρός σου

^9:21 καὶ ἀπεκρίθη Σαουλ καὶ εἰ̃πεν οὐχὶ ἀνδρὸς υἱὸς Ιεμιναίου ἐγώ εἰμι του̃ μικρου̃ σκήπτρου φυλη̃ς Ισραηλ καὶ τη̃ς φυλη̃ς τη̃ς ἐλαχίστης ἐξ ὅλου σκήπτρου Βενιαμιν καὶ ἵνα τί ἐλάλησας πρὸς ἐμὲ κατὰ τὸ ῥη̃μα του̃το

^9:22 καὶ ἔλαβεν Σαμουηλ τὸν Σαουλ καὶ τὸ παιδάριον αὐτου̃ καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸ κατάλυμα καὶ ἔθετο αὐτοι̃ς τόπον ἐν πρώτοις τω̃ν κεκλημένων ὡσεὶ ἑβδομήκοντα ἀνδρω̃ν

^9:23 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ τω̨̃ μαγείρω̨ δός μοι τὴν μερίδα ἣν ἔδωκά σοι ἣν εἰ̃πά σοι θει̃ναι αὐτὴν παρὰ σοί

^9:24 καὶ ὕψωσεν ὁ μάγειρος τὴν κωλέαν καὶ παρέθηκεν αὐτὴν ἐνώπιον Σαουλ καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ τω̨̃ Σαουλ ἰδοὺ ὑπόλειμμα παράθες αὐτὸ ἐνώπιόν σου καὶ φάγε ὅτι εἰς μαρτύριον τέθειταί σοι παρὰ τοὺς ἄλλους ἀπόκνιζε καὶ ἔφαγεν Σαουλ μετὰ Σαμουηλ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨

^9:25 καὶ κατέβη ἐκ τη̃ς Βαμα ἐν τη̨̃ πόλει καὶ διέστρωσαν τω̨̃ Σαουλ ἐπὶ τω̨̃ δώματι

^9:26 καὶ ἐκοιμήθη καὶ ἐγένετο ὡς ἀνέβαινεν ὁ ὄρθρος καὶ ἐκάλεσεν Σαμουηλ τὸν Σαουλ ἐπὶ τω̨̃ δώματι λέγων ἀνάστα καὶ ἐξαποστελω̃ σε καὶ ἀνέστη Σαουλ καὶ ἐξη̃λθεν αὐτὸς καὶ Σαμουηλ ἕως ἔξω

^9:27 αὐτω̃ν καταβαινόντων εἰς μέρος τη̃ς πόλεως καὶ Σαμουηλ εἰ̃πεν τω̨̃ Σαουλ εἰπὸν τω̨̃ νεανίσκω̨ καὶ διελθέτω ἔμπροσθεν ἡμω̃ν καὶ σὺ στη̃θι ὡς σήμερον καὶ ἄκουσον ῥη̃μα θεου̃

^10:1 καὶ ἔλαβεν Σαμουηλ τὸν φακὸν του̃ ἐλαίου καὶ ἐπέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἐφίλησεν αὐτὸν καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ οὐχὶ κέχρικέν σε κύριος εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτου̃ ἐπὶ Ισραηλ καὶ σὺ ἄρξεις ἐν λαω̨̃ κυρίου καὶ σὺ σώσεις αὐτὸν ἐκ χειρὸς ἐχθρω̃ν αὐτου̃ κυκλόθεν καὶ του̃τό σοι τὸ σημει̃ον ὅτι ἔχρισέν σε κύριος ἐπὶ κληρονομίαν αὐτου̃ εἰς ἄρχοντα

^10:2 ὡς ἂν ἀπέλθη̨ς σήμερον ἀπ' ἐμου̃ καὶ εὑρήσεις δύο ἄνδρας πρὸς τοι̃ς τάφοις Ραχηλ ἐν τω̨̃ ὁρίω̨ Βενιαμιν ἁλλομένους μεγάλα καὶ ἐρου̃σίν σοι εὕρηνται αἱ ὄνοι ἃς ἐπορεύθητε ζητει̃ν καὶ ἰδοὺ ὁ πατήρ σου ἀποτετίνακται τὸ ῥη̃μα τω̃ν ὄνων καὶ ἐδαψιλεύσατο δι' ὑμα̃ς λέγων τί ποιήσω ὑπὲρ του̃ υἱου̃ μου

^10:3 καὶ ἀπελεύσει ἐκει̃θεν καὶ ἐπέκεινα ἥξεις ἕως τη̃ς δρυὸς Θαβωρ καὶ εὑρήσεις ἐκει̃ τρει̃ς ἄνδρας ἀναβαίνοντας πρὸς τὸν θεὸν εἰς Βαιθηλ ἕνα αἴροντα τρία αἰγίδια καὶ ἕνα αἴροντα τρία ἀγγει̃α ἄρτων καὶ ἕνα αἴροντα ἀσκὸν οἴνου

^10:4 καὶ ἐρωτήσουσίν σε τὰ εἰς εἰρήνην καὶ δώσουσίν σοι δύο ἀπαρχὰς ἄρτων καὶ λήμψη̨ ἐκ τη̃ς χειρὸς αὐτω̃ν

^10:5 καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰσελεύση̨ εἰς τὸν βουνὸν του̃ θεου̃ οὑ̃ ἐστιν ἐκει̃ τὸ ἀνάστημα τω̃ν ἀλλοφύλων ἐκει̃ Νασιβ ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἔσται ὡς ἂν εἰσέλθητε ἐκει̃ εἰς τὴν πόλιν καὶ ἀπαντήσεις χορω̨̃ προφητω̃ν καταβαινόντων ἐκ τη̃ς Βαμα καὶ ἔμπροσθεν αὐτω̃ν νάβλα καὶ τύμπανον καὶ αὐλὸς καὶ κινύρα καὶ αὐτοὶ προφητεύοντες

^10:6 καὶ ἐφαλει̃ται ἐπὶ σὲ πνευ̃μα κυρίου καὶ προφητεύσεις μετ' αὐτω̃ν καὶ στραφήση̨ εἰς ἄνδρα ἄλλον

^10:7 καὶ ἔσται ὅταν ἥξει τὰ σημει̃α ταυ̃τα ἐπὶ σέ ποίει πάντα ὅσα ἐὰν εὕρη̨ ἡ χείρ σου ὅτι θεὸς μετὰ σου̃

^10:8 καὶ καταβήση̨ ἔμπροσθεν τη̃ς Γαλγαλα καὶ ἰδοὺ καταβαίνω πρὸς σὲ ἀνενεγκει̃ν ὁλοκαύτωσιν καὶ θυσίας εἰρηνικάς ἑπτὰ ἡμέρας διαλείψεις ἕως του̃ ἐλθει̃ν με πρὸς σέ καὶ γνωρίσω σοι ἃ ποιήσεις

^10:9 καὶ ἐγενήθη ὥστε ἐπιστραφη̃ναι τω̨̃ ὤμω̨ αὐτου̃ ἀπελθει̃ν ἀπὸ Σαμουηλ μετέστρεψεν αὐτω̨̃ ὁ θεὸς καρδίαν ἄλλην καὶ ἠ̃λθεν πάντα τὰ σημει̃α ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨

^10:10 καὶ ἔρχεται ἐκει̃θεν εἰς τὸν βουνόν καὶ ἰδοὺ χορὸς προφητω̃ν ἐξ ἐναντίας αὐτου̃ καὶ ἥλατο ἐπ' αὐτὸν πνευ̃μα θεου̃ καὶ ἐπροφήτευσεν ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

^10:11 καὶ ἐγενήθησαν πάντες οἱ εἰδότες αὐτὸν ἐχθὲς καὶ τρίτην καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἐν μέσω̨ τω̃ν προφητω̃ν καὶ εἰ̃πεν ὁ λαὸς ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτου̃ τί του̃το τὸ γεγονὸς τω̨̃ υἱω̨̃ Κις ἠ̃ καὶ Σαουλ ἐν προφήταις

^10:12 καὶ ἀπεκρίθη τις αὐτω̃ν καὶ εἰ̃πεν καὶ τίς πατὴρ αὐτου̃ διὰ του̃το ἐγενήθη εἰς παραβολήν ἠ̃ καὶ Σαουλ ἐν προφήταις

^10:13 καὶ συνετέλεσεν προφητεύων καὶ ἔρχεται εἰς τὸν βουνόν

^10:14 καὶ εἰ̃πεν ὁ οἰκει̃ος αὐτου̃ πρὸς αὐτὸν καὶ πρὸς τὸ παιδάριον αὐτου̃ που̃ ἐπορεύθητε καὶ εἰ̃παν ζητει̃ν τὰς ὄνους καὶ εἴδαμεν ὅτι οὐκ εἰσίν καὶ εἰσήλθομεν πρὸς Σαμουηλ

^10:15 καὶ εἰ̃πεν ὁ οἰκει̃ος πρὸς Σαουλ ἀπάγγειλον δή μοι τί εἰ̃πέν σοι Σαμουηλ

^10:16 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τὸν οἰκει̃ον αὐτου̃ ἀπήγγειλεν ἀπαγγέλλων μοι ὅτι εὕρηνται αἱ ὄνοι τὸ δὲ ῥη̃μα τη̃ς βασιλείας οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃

^10:17 καὶ παρήγγειλεν Σαμουηλ παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ πρὸς κύριον εἰς Μασσηφα

^10:18 καὶ εἰ̃πεν πρὸς υἱοὺς Ισραηλ τάδε εἰ̃πεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ λέγων ἐγὼ ἀνήγαγον τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἐξειλάμην ὑμα̃ς ἐκ χειρὸς Φαραω βασιλέως Αἰγύπτου καὶ ἐκ πασω̃ν τω̃ν βασιλειω̃ν τω̃ν θλιβουσω̃ν ὑμα̃ς

^10:19 καὶ ὑμει̃ς σήμερον ἐξουθενήκατε τὸν θεόν ὃς αὐτός ἐστιν ὑμω̃ν σωτὴρ ἐκ πάντων τω̃ν κακω̃ν ὑμω̃ν καὶ θλίψεων ὑμω̃ν καὶ εἴπατε οὐχί ἀλλ' ἢ ὅτι βασιλέα στήσεις ἐφ' ἡμω̃ν καὶ νυ̃ν κατάστητε ἐνώπιον κυρίου κατὰ τὰ σκη̃πτρα ὑμω̃ν καὶ κατὰ τὰς φυλὰς ὑμω̃ν

^10:20 καὶ προσήγαγεν Σαμουηλ πάντα τὰ σκη̃πτρα Ισραηλ καὶ κατακληρου̃ται σκη̃πτρον Βενιαμιν

^10:21 καὶ προσάγει σκη̃πτρον Βενιαμιν εἰς φυλάς καὶ κατακληρου̃ται φυλὴ Ματταρι καὶ προσάγουσιν τὴν φυλὴν Ματταρι εἰς ἄνδρας καὶ κατακληρου̃ται Σαουλ υἱὸς Κις καὶ ἐζήτει αὐτόν καὶ οὐχ εὑρίσκετο

^10:22 καὶ ἐπηρώτησεν Σαμουηλ ἔτι ἐν κυρίω̨ εἰ ἔρχεται ὁ ἀνὴρ ἐνταυ̃θα καὶ εἰ̃πεν κύριος ἰδοὺ αὐτὸς κέκρυπται ἐν τοι̃ς σκεύεσιν

^10:23 καὶ ἔδραμεν καὶ λαμβάνει αὐτὸν ἐκει̃θεν καὶ κατέστησεν ἐν μέσω̨ του̃ λαου̃ καὶ ὑψώθη ὑπὲρ πάντα τὸν λαὸν ὑπὲρ ὠμίαν καὶ ἐπάνω

^10:24 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς πάντα τὸν λαόν εἰ ἑοράκατε ὃν ἐκλέλεκται ἑαυτω̨̃ κύριος ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτω̨̃ ὅμοιος ἐν πα̃σιν ὑμι̃ν καὶ ἔγνωσαν πα̃ς ὁ λαὸς καὶ εἰ̃παν ζήτω ὁ βασιλεύς

^10:25 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς τὸν λαὸν τὸ δικαίωμα του̃ βασιλέως καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίω̨ καὶ ἔθηκεν ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐξαπέστειλεν Σαμουηλ πάντα τὸν λαόν καὶ ἀπη̃λθεν ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὐτου̃

^10:26 καὶ Σαουλ ἀπη̃λθεν εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ εἰς Γαβαα καὶ ἐπορεύθησαν υἱοὶ δυνάμεων ὡ̃ν ἥψατο κύριος καρδίας αὐτω̃ν μετὰ Σαουλ

^10:27 καὶ υἱοὶ λοιμοὶ εἰ̃παν τί σώσει ἡμα̃ς οὑ̃τος καὶ ἠτίμασαν αὐτὸν καὶ οὐκ ἤνεγκαν αὐτω̨̃ δω̃ρα

^11:1 καὶ ἐγενήθη ὡς μετὰ μη̃να καὶ ἀνέβη Ναας ὁ Αμμανίτης καὶ παρεμβάλλει ἐπὶ Ιαβις Γαλααδ καὶ εἰ̃πον πάντες οἱ ἄνδρες Ιαβις πρὸς Ναας τὸν Αμμανίτην διάθου ἡμι̃ν διαθήκην καὶ δουλεύσομέν σοι

^11:2 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτοὺς Ναας ὁ Αμμανίτης ἐν ταύτη̨ διαθήσομαι ὑμι̃ν διαθήκην ἐν τω̨̃ ἐξορύξαι ὑμω̃ν πάντα ὀφθαλμὸν δεξιόν καὶ θήσομαι ὄνειδος ἐπὶ Ισραηλ

^11:3 καὶ λέγουσιν αὐτω̨̃ οἱ ἄνδρες Ιαβις ἄνες ἡμι̃ν ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ἀποστελου̃μεν ἀγγέλους εἰς πα̃ν ὅριον Ισραηλ ἐὰν μὴ ἠ̨̃ ὁ σώ̨ζων ἡμα̃ς ἐξελευσόμεθα πρὸς ὑμα̃ς

^11:4 καὶ ἔρχονται οἱ ἄγγελοι εἰς Γαβαα πρὸς Σαουλ καὶ λαλου̃σιν τοὺς λόγους εἰς τὰ ὠ̃τα του̃ λαου̃ καὶ ἠ̃ραν πα̃ς ὁ λαὸς τὴν φωνὴν αὐτω̃ν καὶ ἔκλαυσαν

^11:5 καὶ ἰδοὺ Σαουλ ἤρχετο μετὰ τὸ πρωὶ ἐξ ἀγρου̃ καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τί ὅτι κλαίει ὁ λαός καὶ διηγου̃νται αὐτω̨̃ τὰ ῥήματα τω̃ν υἱω̃ν Ιαβις

^11:6 καὶ ἐφήλατο πνευ̃μα κυρίου ἐπὶ Σαουλ ὡς ἤκουσεν τὰ ῥήματα ταυ̃τα καὶ ἐθυμώθη ἐπ' αὐτοὺς ὀργὴ αὐτου̃ σφόδρα

^11:7 καὶ ἔλαβεν δύο βόας καὶ ἐμέλισεν αὐτὰς καὶ ἀπέστειλεν εἰς πα̃ν ὅριον Ισραηλ ἐν χειρὶ ἀγγέλων λέγων ὃς οὐκ ἔστιν ἐκπορευόμενος ὀπίσω Σαουλ καὶ ὀπίσω Σαμουηλ κατὰ τάδε ποιήσουσιν τοι̃ς βουσὶν αὐτου̃ καὶ ἐπη̃λθεν ἔκστασις κυρίου ἐπὶ τὸν λαὸν Ισραηλ καὶ ἐβόησαν ὡς ἀνὴρ εἱ̃ς

^11:8 καὶ ἐπισκέπτεται αὐτοὺς Αβιεζεκ ἐν Βαμα πα̃ν ἄνδρα Ισραηλ ἑξακοσίας χιλιάδας καὶ ἄνδρας Ιουδα ἑβδομήκοντα χιλιάδας

^11:9 καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς ἀγγέλοις τοι̃ς ἐρχομένοις τάδε ἐρει̃τε τοι̃ς ἀνδράσιν Ιαβις αὔριον ὑμι̃ν ἡ σωτηρία διαθερμάναντος του̃ ἡλίου καὶ ἠ̃λθον οἱ ἄγγελοι εἰς τὴν πόλιν καὶ ἀπαγγέλλουσιν τοι̃ς ἀνδράσιν Ιαβις καὶ εὐφράνθησαν

^11:10 καὶ εἰ̃παν οἱ ἄνδρες Ιαβις πρὸς Ναας τὸν Αμμανίτην αὔριον ἐξελευσόμεθα πρὸς ὑμα̃ς καὶ ποιήσετε ἡμι̃ν τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιον ὑμω̃ν

^11:11 καὶ ἐγενήθη μετὰ τὴν αὔριον καὶ ἔθετο Σαουλ τὸν λαὸν εἰς τρει̃ς ἀρχάς καὶ εἰσπορεύονται μέσον τη̃ς παρεμβολη̃ς ἐν φυλακη̨̃ τη̨̃ πρωινη̨̃ καὶ ἔτυπτον τοὺς υἱοὺς Αμμων ἕως διεθερμάνθη ἡ ἡμέρα καὶ ἐγενήθησαν οἱ ὑπολελειμμένοι διεσπάρησαν καὶ οὐχ ὑπελείφθησαν ἐν αὐτοι̃ς δύο κατὰ τὸ αὐτό

^11:12 καὶ εἰ̃πεν ὁ λαὸς πρὸς Σαμουηλ τίς ὁ εἴπας ὅτι Σαουλ οὐ βασιλεύσει ἡμω̃ν παράδος τοὺς ἄνδρας καὶ θανατώσομεν αὐτούς

^11:13 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ οὐκ ἀποθανει̃ται οὐδεὶς ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ὅτι σήμερον κύριος ἐποίησεν σωτηρίαν ἐν Ισραηλ

^11:14 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς τὸν λαὸν λέγων πορευθω̃μεν εἰς Γαλγαλα καὶ ἐγκαινίσωμεν ἐκει̃ τὴν βασιλείαν

^11:15 καὶ ἐπορεύθη πα̃ς ὁ λαὸς εἰς Γαλγαλα καὶ ἔχρισεν Σαμουηλ ἐκει̃ τὸν Σαουλ εἰς βασιλέα ἐνώπιον κυρίου ἐν Γαλγαλοις καὶ ἔθυσεν ἐκει̃ θυσίας καὶ εἰρηνικὰς ἐνώπιον κυρίου καὶ εὐφράνθη Σαμουηλ καὶ πα̃ς Ισραηλ ὥστε λίαν

^12:1 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς πάντα ἄνδρα Ισραηλ ἰδοὺ ἤκουσα φωνη̃ς ὑμω̃ν εἰς πάντα ὅσα εἴπατέ μοι καὶ ἐβασίλευσα ἐφ' ὑμα̃ς βασιλέα

^12:2 καὶ νυ̃ν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς διαπορεύεται ἐνώπιον ὑμω̃ν κἀγὼ γεγήρακα καὶ καθήσομαι καὶ οἱ υἱοί μου ἰδοὺ ἐν ὑμι̃ν κἀγὼ ἰδοὺ διελήλυθα ἐνώπιον ὑμω̃ν ἐκ νεότητός μου καὶ ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης

^12:3 ἰδοὺ ἐγώ ἀποκρίθητε κατ' ἐμου̃ ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐνώπιον χριστου̃ αὐτου̃ μόσχον τίνος εἴληφα ἢ ὄνον τίνος εἴληφα ἢ τίνα κατεδυνάστευσα ὑμω̃ν ἢ τίνα ἐξεπίεσα ἢ ἐκ χειρὸς τίνος εἴληφα ἐξίλασμα καὶ ὑπόδημα ἀποκρίθητε κατ' ἐμου̃ καὶ ἀποδώσω ὑμι̃ν

^12:4 καὶ εἰ̃παν πρὸς Σαμουηλ οὐκ ἠδίκησας ἡμα̃ς καὶ οὐ κατεδυνάστευσας καὶ οὐκ ἔθλασας ἡμα̃ς καὶ οὐκ εἴληφας ἐκ χειρὸς οὐδενὸς οὐδέν

^12:5 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς τὸν λαόν μάρτυς κύριος ἐν ὑμι̃ν καὶ μάρτυς χριστὸς αὐτου̃ σήμερον ἐν ταύτη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ ὅτι οὐχ εὑρήκατε ἐν χειρί μου οὐθέν καὶ εἰ̃παν μάρτυς

^12:6 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς τὸν λαὸν λέγων μάρτυς κύριος ὁ ποιήσας τὸν Μωυση̃ν καὶ τὸν Ααρων ὁ ἀναγαγὼν τοὺς πατέρας ἡμω̃ν ἐξ Αἰγύπτου

^12:7 καὶ νυ̃ν κατάστητε καὶ δικάσω ὑμα̃ς ἐνώπιον κυρίου καὶ ἀπαγγελω̃ ὑμι̃ν τὴν πα̃σαν δικαιοσύνην κυρίου ἃ ἐποίησεν ἐν ὑμι̃ν καὶ ἐν τοι̃ς πατράσιν ὑμω̃ν

^12:8 ὡς εἰση̃λθεν Ιακωβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ εἰς Αἴγυπτον καὶ ἐταπείνωσεν αὐτοὺς Αἴγυπτος καὶ ἐβόησαν οἱ πατέρες ἡμω̃ν πρὸς κύριον καὶ ἀπέστειλεν κύριος τὸν Μωυση̃ν καὶ τὸν Ααρων καὶ ἐξήγαγεν τοὺς πατέρας ἡμω̃ν ἐξ Αἰγύπτου καὶ κατώ̨κισεν αὐτοὺς ἐν τω̨̃ τόπω̨ τούτω̨

^12:9 καὶ ἐπελάθοντο κυρίου του̃ θεου̃ αὐτω̃ν καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς εἰς χει̃ρας Σισαρα ἀρχιστρατήγου Ιαβιν βασιλέως Ασωρ καὶ εἰς χει̃ρας ἀλλοφύλων καὶ εἰς χει̃ρας βασιλέως Μωαβ καὶ ἐπολέμησαν ἐν αὐτοι̃ς

^12:10 καὶ ἐβόησαν πρὸς κύριον καὶ ἔλεγον ἡμάρτομεν ὅτι ἐγκατελίπομεν τὸν κύριον καὶ ἐδουλεύσαμεν τοι̃ς Βααλιμ καὶ τοι̃ς ἄλσεσιν καὶ νυ̃ν ἐξελου̃ ἡμα̃ς ἐκ χειρὸς ἐχθρω̃ν ἡμω̃ν καὶ δουλεύσομέν σοι

^12:11 καὶ ἀπέστειλεν κύριος τὸν Ιεροβααλ καὶ τὸν Βαρακ καὶ τὸν Ιεφθαε καὶ τὸν Σαμουηλ καὶ ἐξείλατο ὑμα̃ς ἐκ χειρὸς ἐχθρω̃ν ὑμω̃ν τω̃ν κυκλόθεν καὶ κατω̨κει̃τε πεποιθότες

^12:12 καὶ εἴδετε ὅτι Ναας βασιλεὺς υἱω̃ν Αμμων ἠ̃λθεν ἐφ' ὑμα̃ς καὶ εἴπατε οὐχί ἀλλ' ἢ ὅτι βασιλεὺς βασιλεύσει ἐφ' ἡμω̃ν καὶ κύριος ὁ θεὸς ἡμω̃ν βασιλεὺς ἡμω̃ν

^12:13 καὶ νυ̃ν ἰδοὺ ὁ βασιλεύς ὃν ἐξελέξασθε καὶ ἰδοὺ δέδωκεν κύριος ἐφ' ὑμα̃ς βασιλέα

^12:14 ἐὰν φοβηθη̃τε τὸν κύριον καὶ δουλεύσητε αὐτω̨̃ καὶ ἀκούσητε τη̃ς φωνη̃ς αὐτου̃ καὶ μὴ ἐρίσητε τω̨̃ στόματι κυρίου καὶ ἠ̃τε καὶ ὑμει̃ς καὶ ὁ βασιλεὺς ὁ βασιλεύων ἐφ' ὑμω̃ν ὀπίσω κυρίου πορευόμενοι

^12:15 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε τη̃ς φωνη̃ς κυρίου καὶ ἐρίσητε τω̨̃ στόματι κυρίου καὶ ἔσται χεὶρ κυρίου ἐπὶ ὑμα̃ς καὶ ἐπὶ τὸν βασιλέα ὑμω̃ν

^12:16 καὶ νυ̃ν κατάστητε καὶ ἴδετε τὸ ῥη̃μα τὸ μέγα του̃το ὃ ὁ κύριος ποιήσει ἐν ὀφθαλμοι̃ς ὑμω̃ν

^12:17 οὐχὶ θερισμὸς πυρω̃ν σήμερον ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ δώσει φωνὰς καὶ ὑετόν καὶ γνω̃τε καὶ ἴδετε ὅτι ἡ κακία ὑμω̃ν μεγάλη ἣν ἐποιήσατε ἐνώπιον κυρίου αἰτήσαντες ἑαυτοι̃ς βασιλέα

^12:18 καὶ ἐπεκαλέσατο Σαμουηλ τὸν κύριον καὶ ἔδωκεν κύριος φωνὰς καὶ ὑετὸν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ ἐφοβήθησαν πα̃ς ὁ λαὸς τὸν κύριον σφόδρα καὶ τὸν Σαμουηλ

^12:19 καὶ εἰ̃παν πα̃ς ὁ λαὸς πρὸς Σαμουηλ πρόσευξαι ὑπὲρ τω̃ν δούλων σου πρὸς κύριον θεόν σου καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν ὅτι προστεθείκαμεν πρὸς πάσας τὰς ἁμαρτίας ἡμω̃ν κακίαν αἰτήσαντες ἑαυτοι̃ς βασιλέα

^12:20 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς τὸν λαόν μὴ φοβει̃σθε ὑμει̃ς πεποιήκατε τὴν πα̃σαν κακίαν ταύτην πλὴν μὴ ἐκκλίνητε ἀπὸ ὄπισθεν κυρίου καὶ δουλεύσατε τω̨̃ κυρίω̨ ἐν ὅλη̨ καρδία̨ ὑμω̃ν

^12:21 καὶ μὴ παραβη̃τε ὀπίσω τω̃ν μηθὲν ὄντων οἳ οὐ περανου̃σιν οὐθὲν καὶ οἳ οὐκ ἐξελου̃νται ὅτι οὐθέν εἰσιν

^12:22 ὅτι οὐκ ἀπώσεται κύριος τὸν λαὸν αὐτου̃ διὰ τὸ ὄνομα αὐτου̃ τὸ μέγα ὅτι ἐπιεικέως κύριος προσελάβετο ὑμα̃ς αὑτω̨̃ εἰς λαόν

^12:23 καὶ ἐμοὶ μηδαμω̃ς του̃ ἁμαρτει̃ν τω̨̃ κυρίω̨ ἀνιέναι του̃ προσεύχεσθαι περὶ ὑμω̃ν καὶ δουλεύσω τω̨̃ κυρίω̨ καὶ δείξω ὑμι̃ν τὴν ὁδὸν τὴν ἀγαθὴν καὶ τὴν εὐθει̃αν

^12:24 πλὴν φοβει̃σθε τὸν κύριον καὶ δουλεύσατε αὐτω̨̃ ἐν ἀληθεία̨ καὶ ἐν ὅλη̨ καρδία̨ ὑμω̃ν ὅτι εἴδετε ἃ ἐμεγάλυνεν μεθ' ὑμω̃ν

^12:25 καὶ ἐὰν κακία̨ κακοποιήσητε καὶ ὑμει̃ς καὶ ὁ βασιλεὺς ὑμω̃ν προστεθήσεσθε

^13:2 καὶ ἐκλέγεται Σαουλ ἑαυτω̨̃ τρει̃ς χιλιάδας ἀνδρω̃ν ἐκ τω̃ν ἀνδρω̃ν Ισραηλ καὶ ἠ̃σαν μετὰ Σαουλ δισχίλιοι ἐν Μαχεμας καὶ ἐν τω̨̃ ὄρει Βαιθηλ χίλιοι ἠ̃σαν μετὰ Ιωναθαν ἐν Γαβεε του̃ Βενιαμιν καὶ τὸ κατάλοιπον του̃ λαου̃ ἐξαπέστειλεν ἕκαστον εἰς τὸ σκήνωμα αὐτου̃

^13:3 καὶ ἐπάταξεν Ιωναθαν τὸν Νασιβ τὸν ἀλλόφυλον τὸν ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ καὶ ἀκούουσιν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ Σαουλ σάλπιγγι σαλπίζει εἰς πα̃σαν τὴν γη̃ν λέγων ἠθετήκασιν οἱ δου̃λοι

^13:4 καὶ πα̃ς Ισραηλ ἤκουσεν λεγόντων πέπαικεν Σαουλ τὸν Νασιβ τὸν ἀλλόφυλον καὶ ἠ̨σχύνθησαν Ισραηλ ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις καὶ ἀνεβόησαν ὁ λαὸς ὀπίσω Σαουλ ἐν Γαλγαλοις

^13:5 καὶ οἱ ἀλλόφυλοι συνάγονται εἰς πόλεμον ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἀναβαίνουσιν ἐπὶ Ισραηλ τριάκοντα χιλιάδες ἁρμάτων καὶ ἓξ χιλιάδες ἱππέων καὶ λαὸς ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν τω̨̃ πλήθει καὶ ἀναβαίνουσιν καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν Μαχεμας ἐξ ἐναντίας Βαιθων κατὰ νότου

^13:6 καὶ ἀνὴρ Ισραηλ εἰ̃δεν ὅτι στενω̃ς αὐτω̨̃ μὴ προσάγειν αὐτόν καὶ ἐκρύβη ὁ λαὸς ἐν τοι̃ς σπηλαίοις καὶ ἐν ται̃ς μάνδραις καὶ ἐν ται̃ς πέτραις καὶ ἐν τοι̃ς βόθροις καὶ ἐν τοι̃ς λάκκοις

^13:7 καὶ οἱ διαβαίνοντες διέβησαν τὸν Ιορδάνην εἰς γη̃ν Γαδ καὶ Γαλααδ καὶ Σαουλ ἔτι ἠ̃ν ἐν Γαλγαλοις καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ἐξέστη ὀπίσω αὐτου̃

^13:8 καὶ διέλιπεν ἑπτὰ ἡμέρας τω̨̃ μαρτυρίω̨ ὡς εἰ̃πεν Σαμουηλ καὶ οὐ παρεγένετο Σαμουηλ εἰς Γαλγαλα καὶ διεσπάρη ὁ λαὸς αὐτου̃ ἀπ' αὐτου̃

^13:9 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ προσαγάγετε ὅπως ποιήσω ὁλοκαύτωσιν καὶ εἰρηνικάς καὶ ἀνήνεγκεν τὴν ὁλοκαύτωσιν

^13:10 καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν ἀναφέρων τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ Σαμουηλ παραγίνεται καὶ ἐξη̃λθεν Σαουλ εἰς ἀπάντησιν αὐτω̨̃ εὐλογη̃σαι αὐτόν

^13:11 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ τί πεποίηκας καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ὅτι εἰ̃δον ὡς διεσπάρη ὁ λαὸς ἀπ' ἐμου̃ καὶ σὺ οὐ παρεγένου ὡς διετάξω ἐν τω̨̃ μαρτυρίω̨ τω̃ν ἡμερω̃ν καὶ οἱ ἀλλόφυλοι συνήχθησαν εἰς Μαχεμας

^13:12 καὶ εἰ̃πα νυ̃ν καταβήσονται οἱ ἀλλόφυλοι πρός με εἰς Γαλγαλα καὶ του̃ προσώπου του̃ κυρίου οὐκ ἐδεήθην καὶ ἐνεκρατευσάμην καὶ ἀνήνεγκα τὴν ὁλοκαύτωσιν

^13:13 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Σαουλ μεματαίωταί σοι ὅτι οὐκ ἐφύλαξας τὴν ἐντολήν μου ἣν ἐνετείλατό σοι κύριος ὡς νυ̃ν ἡτοίμασεν κύριος τὴν βασιλείαν σου ἕως αἰω̃νος ἐπὶ Ισραηλ

^13:14 καὶ νυ̃ν ἡ βασιλεία σου οὐ στήσεται καὶ ζητήσει κύριος ἑαυτω̨̃ ἄνθρωπον κατὰ τὴν καρδίαν αὐτου̃ καὶ ἐντελει̃ται κύριος αὐτω̨̃ εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτου̃ ὅτι οὐκ ἐφύλαξας ὅσα ἐνετείλατό σοι κύριος

^13:15 καὶ ἀνέστη Σαμουηλ καὶ ἀπη̃λθεν ἐκ Γαλγαλων εἰς ὁδὸν αὐτου̃ καὶ τὸ κατάλειμμα του̃ λαου̃ ἀνέβη ὀπίσω Σαουλ εἰς ἀπάντησιν ὀπίσω του̃ λαου̃ του̃ πολεμιστου̃ αὐτω̃ν παραγενομένων ἐκ Γαλγαλων εἰς Γαβαα Βενιαμιν καὶ ἐπεσκέψατο Σαουλ τὸν λαὸν τὸν εὑρεθέντα μετ' αὐτου̃ ὡς ἑξακοσίους ἄνδρας

^13:16 καὶ Σαουλ καὶ Ιωναθαν υἱὸς αὐτου̃ καὶ ὁ λαὸς οἱ εὑρεθέντες μετ' αὐτω̃ν ἐκάθισαν ἐν Γαβεε Βενιαμιν καὶ ἔκλαιον καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παρεμβεβλήκεισαν εἰς Μαχεμας

^13:17 καὶ ἐξη̃λθεν διαφθείρων ἐξ ἀγρου̃ ἀλλοφύλων τρισὶν ἀρχαι̃ς ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν Γοφερα ἐπὶ γη̃ν Σωγαλ

^13:18 καὶ ἡ μία ἀρχὴ ἐπιβλέπουσα ὁδὸν Βαιθωρων καὶ ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν Γαβεε τὴν εἰσκύπτουσαν ἐπὶ Γαι τὴν Σαβιν

^13:19 καὶ τέκτων σιδήρου οὐχ εὑρίσκετο ἐν πάση̨ γη̨̃ Ισραηλ ὅτι εἰ̃πον οἱ ἀλλόφυλοι μὴ ποιήσωσιν οἱ Εβραι̃οι ῥομφαίαν καὶ δόρυ

^13:20 καὶ κατέβαινον πα̃ς Ισραηλ εἰς γη̃ν ἀλλοφύλων χαλκεύειν ἕκαστος τὸ θέριστρον αὐτου̃ καὶ τὸ σκευ̃ος αὐτου̃ καὶ ἕκαστος τὴν ἀξίνην αὐτου̃ καὶ τὸ δρέπανον αὐτου̃

^13:21 καὶ ἠ̃ν ὁ τρυγητὸς ἕτοιμος του̃ θερίζειν τὰ δὲ σκεύη ἠ̃ν τρει̃ς σίκλοι εἰς τὸν ὀδόντα καὶ τη̨̃ ἀξίνη̨ καὶ τω̨̃ δρεπάνω̨ ὑπόστασις ἠ̃ν ἡ αὐτή

^13:22 καὶ ἐγενήθη ἐν ται̃ς ἡμέραις του̃ πολέμου Μαχεμας καὶ οὐχ εὑρέθη ῥομφαία καὶ δόρυ ἐν χειρὶ παντὸς του̃ λαου̃ του̃ μετὰ Σαουλ καὶ μετὰ Ιωναθαν καὶ εὑρέθη τω̨̃ Σαουλ καὶ τω̨̃ Ιωναθαν υἱω̨̃ αὐτου̃

^13:23 καὶ ἐξη̃λθεν ἐξ ὑποστάσεως τω̃ν ἀλλοφύλων τὴν ἐν τω̨̃ πέραν Μαχεμας

^14:1 καὶ γίνεται ἡμέρα καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν υἱὸς Σαουλ τω̨̃ παιδαρίω̨ τω̨̃ αἴροντι τὰ σκεύη αὐτου̃ δευ̃ρο καὶ διαβω̃μεν εἰς μεσσαβ τω̃ν ἀλλοφύλων τὴν ἐν τω̨̃ πέραν ἐκείνω̨ καὶ τω̨̃ πατρὶ αὐτου̃ οὐκ ἀπήγγειλεν

^14:2 καὶ Σαουλ ἐκάθητο ἐπ' ἄκρου του̃ βουνου̃ ὑπὸ τὴν ῥόαν τὴν ἐν Μαγδων καὶ ἠ̃σαν μετ' αὐτου̃ ὡς ἑξακόσιοι ἄνδρες

^14:3 καὶ Αχια υἱὸς Αχιτωβ ἀδελφου̃ Ιωχαβηδ υἱου̃ Φινεες υἱου̃ Ηλι ἱερεὺς του̃ θεου̃ ἐν Σηλωμ αἴρων εφουδ καὶ ὁ λαὸς οὐκ ἤ̨δει ὅτι πεπόρευται Ιωναθαν

^14:4 καὶ ἀνὰ μέσον τη̃ς διαβάσεως οὑ̃ ἐζήτει Ιωναθαν διαβη̃ναι εἰς τὴν ὑπόστασιν τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἀκρωτήριον πέτρας ἔνθεν καὶ ἀκρωτήριον πέτρας ἔνθεν ὄνομα τω̨̃ ἑνὶ Βαζες καὶ ὄνομα τω̨̃ ἄλλω̨ Σεννα

^14:5 ἡ ὁδὸς ἡ μία ἀπὸ βορρα̃ ἐρχομένω̨ Μαχμας καὶ ἡ ὁδὸς ἡ ἄλλη ἀπὸ νότου ἐρχομένω̨ Γαβεε

^14:6 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν πρὸς τὸ παιδάριον τὸ αἰ̃ρον τὰ σκεύη αὐτου̃ δευ̃ρο διαβω̃μεν εἰς μεσσαβ τω̃ν ἀπεριτμήτων τούτων εἴ τι ποιήσαι ἡμι̃ν κύριος ὅτι οὐκ ἔστιν τω̨̃ κυρίω̨ συνεχόμενον σώ̨ζειν ἐν πολλοι̃ς ἢ ἐν ὀλίγοις

^14:7 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ ποίει πα̃ν ὃ ἐὰν ἡ καρδία σου ἐκκλίνη̨ ἰδοὺ ἐγὼ μετὰ σου̃ ὡς ἡ καρδία σου̃ καρδία μου̃

^14:8 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν ἰδοὺ ἡμει̃ς διαβαίνομεν πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ κατακυλισθησόμεθα πρὸς αὐτούς

^14:9 ἐὰν τάδε εἴπωσιν πρὸς ἡμα̃ς ἀπόστητε ἐκει̃ ἕως ἂν ἀπαγγείλωμεν ὑμι̃ν καὶ στησόμεθα ἐφ' ἑαυτοι̃ς καὶ οὐ μὴ ἀναβω̃μεν ἐπ' αὐτούς

^14:10 καὶ ἐὰν τάδε εἴπωσιν πρὸς ἡμα̃ς ἀνάβητε πρὸς ἡμα̃ς καὶ ἀναβησόμεθα ὅτι παραδέδωκεν αὐτοὺς κύριος εἰς τὰς χει̃ρας ἡμω̃ν του̃το ἡμι̃ν τὸ σημει̃ον

^14:11 καὶ εἰση̃λθον ἀμφότεροι εἰς μεσσαβ τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ λέγουσιν οἱ ἀλλόφυλοι ἰδοὺ οἱ Εβραι̃οι ἐκπορεύονται ἐκ τω̃ν τρωγλω̃ν αὐτω̃ν οὑ̃ ἐκρύβησαν ἐκει̃

^14:12 καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες μεσσαβ πρὸς Ιωναθαν καὶ πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτου̃ καὶ λέγουσιν ἀνάβητε πρὸς ἡμα̃ς καὶ γνωριου̃μεν ὑμι̃ν ῥη̃μα καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτου̃ ἀνάβηθι ὀπίσω μου ὅτι παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος εἰς χει̃ρας Ισραηλ

^14:13 καὶ ἀνέβη Ιωναθαν ἐπὶ τὰς χει̃ρας αὐτου̃ καὶ ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτου̃ καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ ἐπέβλεψαν κατὰ πρόσωπον Ιωναθαν καὶ ἐπάταξεν αὐτούς καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ ἐπεδίδου ὀπίσω αὐτου̃

^14:14 καὶ ἐγενήθη ἡ πληγὴ ἡ πρώτη ἣν ἐπάταξεν Ιωναθαν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ ὡς εἴκοσι ἄνδρες ἐν βολίσι καὶ ἐν πετροβόλοις καὶ ἐν κόχλαξιν του̃ πεδίου

^14:15 καὶ ἐγενήθη ἔκστασις ἐν τη̨̃ παρεμβολη̨̃ καὶ ἐν ἀγρω̨̃ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς οἱ ἐν μεσσαβ καὶ οἱ διαφθείροντες ἐξέστησαν καὶ αὐτοὶ οὐκ ἤθελον ποιει̃ν καὶ ἐθάμβησεν ἡ γη̃ καὶ ἐγενήθη ἔκστασις παρὰ κυρίου

^14:16 καὶ εἰ̃δον οἱ σκοποὶ του̃ Σαουλ ἐν Γαβεε Βενιαμιν καὶ ἰδοὺ ἡ παρεμβολὴ τεταραγμένη ἔνθεν καὶ ἔνθεν

^14:17 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τω̨̃ λαω̨̃ τω̨̃ μετ' αὐτου̃ ἐπισκέψασθε δὴ καὶ ἴδετε τίς πεπόρευται ἐξ ὑμω̃ν καὶ ἐπεσκέψαντο καὶ ἰδοὺ οὐχ εὑρίσκετο Ιωναθαν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃

^14:18 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τω̨̃ Αχια προσάγαγε τὸ εφουδ ὅτι αὐτὸς ἠ̃ρεν τὸ εφουδ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐνώπιον Ισραηλ

^14:19 καὶ ἐγενήθη ὡς ἐλάλει Σαουλ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ ὁ ἠ̃χος ἐν τη̨̃ παρεμβολη̨̃ τω̃ν ἀλλοφύλων ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐπλήθυνεν καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τὸν ἱερέα συνάγαγε τὰς χει̃ράς σου

^14:20 καὶ ἀνεβόησεν Σαουλ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτου̃ καὶ ἔρχονται ἕως του̃ πολέμου καὶ ἰδοὺ ἐγένετο ῥομφαία ἀνδρὸς ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτου̃ σύγχυσις μεγάλη σφόδρα

^14:21 καὶ οἱ δου̃λοι οἱ ὄντες ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν μετὰ τω̃ν ἀλλοφύλων οἱ ἀναβάντες εἰς τὴν παρεμβολὴν ἐπεστράφησαν καὶ αὐτοὶ εἰ̃ναι μετὰ Ισραηλ τω̃ν μετὰ Σαουλ καὶ Ιωναθαν

^14:22 καὶ πα̃ς Ισραηλ οἱ κρυπτόμενοι ἐν τω̨̃ ὄρει Εφραιμ καὶ ἤκουσαν ὅτι πεφεύγασιν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ συνάπτουσιν καὶ αὐτοὶ ὀπίσω αὐτω̃ν εἰς πόλεμον

^14:23 καὶ ἔσωσεν κύριος ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ τὸν Ισραηλ καὶ ὁ πόλεμος διη̃λθεν τὴν Βαιθων καὶ πα̃ς ὁ λαὸς ἠ̃ν μετὰ Σαουλ ὡς δέκα χιλιάδες ἀνδρω̃ν καὶ ἠ̃ν ὁ πόλεμος διεσπαρμένος εἰς ὅλην τὴν πόλιν ἐν τω̨̃ ὄρει Εφραιμ

^14:24 καὶ Σαουλ ἠγνόησεν ἄγνοιαν μεγάλην ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ ἀρα̃ται τω̨̃ λαω̨̃ λέγων ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον ἕως ἑσπέρας καὶ ἐκδικήσω τὸν ἐχθρόν μου καὶ οὐκ ἐγεύσατο πα̃ς ὁ λαὸς ἄρτου

^14:25 καὶ πα̃σα ἡ γη̃ ἠρίστα καὶ ιααρ δρυμὸς ἠ̃ν μελισσω̃νος κατὰ πρόσωπον του̃ ἀγρου̃

^14:26 καὶ εἰση̃λθεν ὁ λαὸς εἰς τὸν μελισσω̃να καὶ ἰδοὺ ἐπορεύετο λαλω̃ν καὶ ἰδοὺ οὐκ ἠ̃ν ἐπιστρέφων τὴν χει̃ρα αὐτου̃ εἰς τὸ στόμα αὐτου̃ ὅτι ἐφοβήθη ὁ λαὸς τὸν ὅρκον κυρίου

^14:27 καὶ Ιωναθαν οὐκ ἀκηκόει ἐν τω̨̃ ὁρκίζειν τὸν πατέρα αὐτου̃ τὸν λαόν καὶ ἐξέτεινεν τὸ ἄκρον του̃ σκήπτρου αὐτου̃ του̃ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ ἔβαψεν αὐτὸ εἰς τὸ κηρίον του̃ μέλιτος καὶ ἐπέστρεψεν τὴν χει̃ρα αὐτου̃ εἰς τὸ στόμα αὐτου̃ καὶ ἀνέβλεψαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃

^14:28 καὶ ἀπεκρίθη εἱ̃ς ἐκ του̃ λαου̃ καὶ εἰ̃πεν ὁρκίσας ὥρκισεν ὁ πατήρ σου τὸν λαὸν λέγων ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον σήμερον καὶ ἐξελύθη ὁ λαός

^14:29 καὶ ἔγνω Ιωναθαν καὶ εἰ̃πεν ἀπήλλαχεν ὁ πατήρ μου τὴν γη̃ν ἰδὲ δὴ ὅτι εἰ̃δον οἱ ὀφθαλμοί μου ὅτι ἐγευσάμην βραχὺ του̃ μέλιτος τούτου

^14:30 ἀλλ' ὅτι εἰ ἔφαγεν ἔσθων ὁ λαὸς σήμερον τω̃ν σκύλων τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν ὡ̃ν εὑ̃ρεν ὅτι νυ̃ν ἂν μείζων ἠ̃ν ἡ πληγὴ ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις

^14:31 καὶ ἐπάταξεν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐκ τω̃ν ἀλλοφύλων ἐν Μαχεμας καὶ ἐκοπίασεν ὁ λαὸς σφόδρα

^14:32 καὶ ἐκλίθη ὁ λαὸς εἰς τὰ σκυ̃λα καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ τέκνα βοω̃ν καὶ ἔσφαξεν ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ ἤσθιεν ὁ λαὸς σὺν τω̨̃ αἵματι

^14:33 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Σαουλ λέγοντες ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς τω̨̃ κυρίω̨ φαγὼν σὺν τω̨̃ αἵματι καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ἐν Γεθθεμ κυλίσατέ μοι λίθον ἐνταυ̃θα μέγαν

^14:34 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ διασπάρητε ἐν τω̨̃ λαω̨̃ καὶ εἴπατε αὐτοι̃ς προσαγαγει̃ν ἐνταυ̃θα ἕκαστος τὸν μόσχον αὐτου̃ καὶ ἕκαστος τὸ πρόβατον αὐτου̃ καὶ σφαζέτω ἐπὶ τούτου καὶ οὐ μὴ ἁμάρτητε τω̨̃ κυρίω̨ του̃ ἐσθίειν σὺν τω̨̃ αἵματι καὶ προση̃γεν πα̃ς ὁ λαὸς ἕκαστος τὸ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ ἔσφαζον ἐκει̃

^14:35 καὶ ὠ̨κοδόμησεν ἐκει̃ Σαουλ θυσιαστήριον τω̨̃ κυρίω̨ του̃το ἤρξατο Σαουλ οἰκοδομη̃σαι θυσιαστήριον τω̨̃ κυρίω̨

^14:36 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ καταβω̃μεν ὀπίσω τω̃ν ἀλλοφύλων τὴν νύκτα καὶ διαρπάσωμεν ἐν αὐτοι̃ς ἕως διαφαύση̨ ἡ ἡμέρα καὶ μὴ ὑπολίπωμεν ἐν αὐτοι̃ς ἄνδρα καὶ εἰ̃παν πα̃ν τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιόν σου ποίει καὶ εἰ̃πεν ὁ ἱερεύς προσέλθωμεν ἐνταυ̃θα πρὸς τὸν θεόν

^14:37 καὶ ἐπηρώτησεν Σαουλ τὸν θεόν εἰ καταβω̃ ὀπίσω τω̃ν ἀλλοφύλων εἰ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς χει̃ρας Ισραηλ καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨

^14:38 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ προσαγάγετε ἐνταυ̃θα πάσας τὰς γωνίας του̃ Ισραηλ καὶ γνω̃τε καὶ ἴδετε ἐν τίνι γέγονεν ἡ ἁμαρτία αὕτη σήμερον

^14:39 ὅτι ζη̨̃ κύριος ὁ σώσας τὸν Ισραηλ ὅτι ἐὰν ἀποκριθη̨̃ κατὰ Ιωναθαν του̃ υἱου̃ μου θανάτω̨ ἀποθανει̃ται καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ ἀποκρινόμενος ἐκ παντὸς του̃ λαου̃

^14:40 καὶ εἰ̃πεν παντὶ Ισραηλ ὑμει̃ς ἔσεσθε εἰς δουλείαν καὶ ἐγὼ καὶ Ιωναθαν ὁ υἱός μου ἐσόμεθα εἰς δουλείαν καὶ εἰ̃πεν ὁ λαὸς πρὸς Σαουλ τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιόν σου ποίει

^14:41 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ τί ὅτι οὐκ ἀπεκρίθης τω̨̃ δούλω̨ σου σήμερον εἰ ἐν ἐμοὶ ἢ ἐν Ιωναθαν τω̨̃ υἱω̨̃ μου ἡ ἀδικία κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ δὸς δήλους καὶ ἐὰν τάδε εἴπη̨ς ἐν τω̨̃ λαω̨̃ σου Ισραηλ δὸς δὴ ὁσιότητα καὶ κληρου̃ται Ιωναθαν καὶ Σαουλ καὶ ὁ λαὸς ἐξη̃λθεν

^14:42 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ βάλετε ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ ἀνὰ μέσον Ιωναθαν του̃ υἱου̃ μου ὃν ἂν κατακληρώσηται κύριος ἀποθανέτω καὶ εἰ̃πεν ὁ λαὸς πρὸς Σαουλ οὐκ ἔστιν τὸ ῥη̃μα του̃το καὶ κατεκράτησεν Σαουλ του̃ λαου̃ καὶ βάλλουσιν ἀνὰ μέσον αὐτου̃ καὶ ἀνὰ μέσον Ιωναθαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ καὶ κατακληρου̃ται Ιωναθαν

^14:43 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Ιωναθαν ἀπάγγειλόν μοι τί πεποίηκας καὶ ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃ Ιωναθαν καὶ εἰ̃πεν γευσάμενος ἐγευσάμην ἐν ἄκρω̨ τω̨̃ σκήπτρω̨ τω̨̃ ἐν τη̨̃ χειρί μου βραχὺ μέλι ἰδοὺ ἐγὼ ἀποθνή̨σκω

^14:44 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Σαουλ τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη ὅτι θανάτω̨ ἀποθανη̨̃ σήμερον

^14:45 καὶ εἰ̃πεν ὁ λαὸς πρὸς Σαουλ εἰ σήμερον θανατωθήσεται ὁ ποιήσας τὴν σωτηρίαν τὴν μεγάλην ταύτην ἐν Ισραηλ ζη̨̃ κύριος εἰ πεσει̃ται τη̃ς τριχὸς τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν ὅτι ὁ λαὸς του̃ θεου̃ ἐποίησεν τὴν ἡμέραν ταύτην καὶ προσηύξατο ὁ λαὸς περὶ Ιωναθαν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ οὐκ ἀπέθανεν

^14:46 καὶ ἀνέβη Σαουλ ἀπὸ ὄπισθεν τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀπη̃λθον εἰς τὸν τόπον αὐτω̃ν

^14:47 καὶ Σαουλ κατακληρου̃ται ἔργον ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐπολέμει κύκλω̨ πάντας τοὺς ἐχθροὺς αὐτου̃ εἰς τὸν Μωαβ καὶ εἰς τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ εἰς τοὺς υἱοὺς Εδωμ καὶ εἰς τὸν Βαιθεωρ καὶ εἰς βασιλέα Σουβα καὶ εἰς τοὺς ἀλλοφύλους οὑ̃ ἂν ἐστράφη ἐσώ̨ζετο

^14:48 καὶ ἐποίησεν δύναμιν καὶ ἐπάταξεν τὸν Αμαληκ καὶ ἐξείλατο τὸν Ισραηλ ἐκ χειρὸς τω̃ν καταπατούντων αὐτόν

^14:49 καὶ ἠ̃σαν υἱοὶ Σαουλ Ιωναθαν καὶ Ιεσσιου καὶ Μελχισα καὶ ὀνόματα τω̃ν δύο θυγατέρων αὐτου̃ ὄνομα τη̨̃ πρωτοτόκω̨ Μεροβ καὶ ὄνομα τη̨̃ δευτέρα̨ Μελχολ

^14:50 καὶ ὄνομα τη̨̃ γυναικὶ αὐτου̃ Αχινοομ θυγάτηρ Αχιμαας καὶ ὄνομα τω̨̃ ἀρχιστρατήγω̨ Αβεννηρ υἱὸς Νηρ υἱου̃ οἰκείου Σαουλ

^14:51 καὶ Κις πατὴρ Σαουλ καὶ Νηρ πατὴρ Αβεννηρ υἱὸς Ιαμιν υἱου̃ Αβιηλ

^14:52 καὶ ἠ̃ν ὁ πόλεμος κραταιὸς ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους πάσας τὰς ἡμέρας Σαουλ καὶ ἰδὼν Σαουλ πάντα ἄνδρα δυνατὸν καὶ πάντα ἄνδρα υἱὸν δυνάμεως καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς πρὸς αὐτόν

^15:1 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Σαουλ ἐμὲ ἀπέστειλεν κύριος χρι̃σαί σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ καὶ νυ̃ν ἄκουε τη̃ς φωνη̃ς κυρίου

^15:2 τάδε εἰ̃πεν κύριος σαβαωθ νυ̃ν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Αμαληκ τω̨̃ Ισραηλ ὡς ἀπήντησεν αὐτω̨̃ ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ ἀναβαίνοντος αὐτου̃ ἐξ Αἰγύπτου

^15:3 καὶ νυ̃ν πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Αμαληκ καὶ Ιεριμ καὶ πάντα τὰ αὐτου̃ καὶ οὐ περιποιήση̨ ἐξ αὐτου̃ καὶ ἐξολεθρεύσεις αὐτὸν καὶ ἀναθεματιει̃ς αὐτὸν καὶ πάντα τὰ αὐτου̃ καὶ οὐ φείση̨ ἀπ' αὐτου̃ καὶ ἀποκτενει̃ς ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου

^15:4 καὶ παρήγγειλεν Σαουλ τω̨̃ λαω̨̃ καὶ ἐπισκέπτεται αὐτοὺς ἐν Γαλγαλοις τετρακοσίας χιλιάδας ταγμάτων καὶ τὸν Ιουδαν τριάκοντα χιλιάδας ταγμάτων

^15:5 καὶ ἠ̃λθεν Σαουλ ἕως τω̃ν πόλεων Αμαληκ καὶ ἐνήδρευσεν ἐν τω̨̃ χειμάρρω̨

^15:6 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τὸν Κιναι̃ον ἄπελθε καὶ ἔκκλινον ἐκ μέσου του̃ Αμαληκίτου μὴ προσθω̃ σε μετ' αὐτου̃ καὶ σὺ ἐποίησας ἔλεος μετὰ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἐν τω̨̃ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἐξέκλινεν ὁ Κιναι̃ος ἐκ μέσου Αμαληκ

^15:7 καὶ ἐπάταξεν Σαουλ τὸν Αμαληκ ἀπὸ Ευιλατ ἕως Σουρ ἐπὶ προσώπου Αἰγύπτου

^15:8 καὶ συνέλαβεν τὸν Αγαγ βασιλέα Αμαληκ ζω̃ντα καὶ πάντα τὸν λαὸν Ιεριμ ἀπέκτεινεν ἐν στόματι ῥομφαίας

^15:9 καὶ περιεποιήσατο Σαουλ καὶ πα̃ς ὁ λαὸς τὸν Αγαγ ζω̃ντα καὶ τὰ ἀγαθὰ τω̃ν ποιμνίων καὶ τω̃ν βουκολίων καὶ τω̃ν ἐδεσμάτων καὶ τω̃ν ἀμπελώνων καὶ πάντων τω̃ν ἀγαθω̃ν καὶ οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ ἐξολεθρευ̃σαι καὶ πα̃ν ἔργον ἠτιμωμένον καὶ ἐξουδενωμένον ἐξωλέθρευσαν

^15:10 καὶ ἐγενήθη ῥη̃μα κυρίου πρὸς Σαμουηλ λέγων

^15:11 παρακέκλημαι ὅτι ἐβασίλευσα τὸν Σαουλ εἰς βασιλέα ὅτι ἀπέστρεψεν ἀπὸ ὄπισθέν μου καὶ τοὺς λόγους μου οὐκ ἐτήρησεν καὶ ἠθύμησεν Σαμουηλ καὶ ἐβόησεν πρὸς κύριον ὅλην τὴν νύκτα

^15:12 καὶ ὤρθρισεν Σαμουηλ καὶ ἐπορεύθη εἰς ἀπάντησιν Ισραηλ πρωί καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Σαμουηλ λέγοντες ἥκει Σαουλ εἰς Κάρμηλον καὶ ἀνέστακεν αὐτω̨̃ χει̃ρα καὶ ἐπέστρεψεν τὸ ἅρμα καὶ κατέβη εἰς Γαλγαλα πρὸς Σαουλ καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἀνέφερεν ὁλοκαύτωσιν τω̨̃ κυρίω̨ τὰ πρω̃τα τω̃ν σκύλων ὡ̃ν ἤνεγκεν ἐξ Αμαληκ

^15:13 καὶ παρεγένετο Σαμουηλ πρὸς Σαουλ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Σαουλ εὐλογητὸς σὺ τω̨̃ κυρίω̨ ἔστησα πάντα ὅσα ἐλάλησεν κύριος

^15:14 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ καὶ τίς ἡ φωνὴ του̃ ποιμνίου τούτου ἐν τοι̃ς ὠσίν μου καὶ φωνὴ τω̃ν βοω̃ν ὡ̃ν ἐγὼ ἀκούω

^15:15 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ἐξ Αμαληκ ἤνεγκα αὐτά ἃ περιεποιήσατο ὁ λαός τὰ κράτιστα του̃ ποιμνίου καὶ τω̃ν βοω̃ν ὅπως τυθη̨̃ τω̨̃ κυρίω̨ θεω̨̃ σου καὶ τὰ λοιπὰ ἐξωλέθρευσα

^15:16 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Σαουλ ἄνες καὶ ἀπαγγελω̃ σοι ἃ ἐλάλησεν κύριος πρός με τὴν νύκτα καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ λάλησον

^15:17 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Σαουλ οὐχὶ μικρὸς σὺ εἰ̃ ἐνώπιον αὐτου̃ ἡγούμενος σκήπτρου φυλη̃ς Ισραηλ καὶ ἔχρισέν σε κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ

^15:18 καὶ ἀπέστειλέν σε κύριος ἐν ὁδω̨̃ καὶ εἰ̃πέν σοι πορεύθητι καὶ ἐξολέθρευσον τοὺς ἁμαρτάνοντας εἰς ἐμέ τὸν Αμαληκ καὶ πολεμήσεις αὐτούς ἕως συντελέση̨ς αὐτούς

^15:19 καὶ ἵνα τί οὐκ ἤκουσας τη̃ς φωνη̃ς κυρίου ἀλλ' ὥρμησας του̃ θέσθαι ἐπὶ τὰ σκυ̃λα καὶ ἐποίησας τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου

^15:20 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Σαμουηλ διὰ τὸ ἀκου̃σαί με τη̃ς φωνη̃ς του̃ λαου̃ καὶ ἐπορεύθην ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ ἡ̨̃ ἀπέστειλέν με κύριος καὶ ἤγαγον τὸν Αγαγ βασιλέα Αμαληκ καὶ τὸν Αμαληκ ἐξωλέθρευσα

^15:21 καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς τω̃ν σκύλων ποίμνια καὶ βουκόλια τὰ πρω̃τα του̃ ἐξολεθρεύματος θυ̃σαι ἐνώπιον κυρίου θεου̃ ἡμω̃ν ἐν Γαλγαλοις

^15:22 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ εἰ θελητὸν τω̨̃ κυρίω̨ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίαι ὡς τὸ ἀκου̃σαι φωνη̃ς κυρίου ἰδοὺ ἀκοὴ ὑπὲρ θυσίαν ἀγαθὴ καὶ ἡ ἐπακρόασις ὑπὲρ στέαρ κριω̃ν

^15:23 ὅτι ἁμαρτία οἰώνισμά ἐστιν ὀδύνην καὶ πόνους θεραφιν ἐπάγουσιν ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥη̃μα κυρίου καὶ ἐξουδενώσει σε κύριος μὴ εἰ̃ναι βασιλέα ἐπὶ Ισραηλ

^15:24 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Σαμουηλ ἡμάρτηκα ὅτι παρέβην τὸν λόγον κυρίου καὶ τὸ ῥη̃μά σου ὅτι ἐφοβήθην τὸν λαὸν καὶ ἤκουσα τη̃ς φωνη̃ς αὐτω̃ν

^15:25 καὶ νυ̃ν ἀ̃ρον δὴ τὸ ἁμάρτημά μου καὶ ἀνάστρεψον μετ' ἐμου̃ καὶ προσκυνήσω κυρίω̨ τω̨̃ θεω̨̃ σου

^15:26 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Σαουλ οὐκ ἀναστρέφω μετὰ σου̃ ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥη̃μα κυρίου καὶ ἐξουδενώσει σε κύριος του̃ μὴ εἰ̃ναι βασιλέα ἐπὶ τὸν Ισραηλ

^15:27 καὶ ἀπέστρεψεν Σαμουηλ τὸ πρόσωπον αὐτου̃ του̃ ἀπελθει̃ν καὶ ἐκράτησεν Σαουλ του̃ πτερυγίου τη̃ς διπλοΐδος αὐτου̃ καὶ διέρρηξεν αὐτό

^15:28 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὸν Σαμουηλ διέρρηξεν κύριος τὴν βασιλείαν Ισραηλ ἐκ χειρός σου σήμερον καὶ δώσει αὐτὴν τω̨̃ πλησίον σου τω̨̃ ἀγαθω̨̃ ὑπὲρ σέ

^15:29 καὶ διαιρεθήσεται Ισραηλ εἰς δύο καὶ οὐκ ἀποστρέψει οὐδὲ μετανοήσει ὅτι οὐχ ὡς ἄνθρωπός ἐστιν του̃ μετανοη̃σαι αὐτός

^15:30 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ἡμάρτηκα ἀλλὰ δόξασόν με δὴ ἐνώπιον πρεσβυτέρων Ισραηλ καὶ ἐνώπιον λαου̃ μου καὶ ἀνάστρεψον μετ' ἐμου̃ καὶ προσκυνήσω τω̨̃ κυρίω̨ θεω̨̃ σου

^15:31 καὶ ἀνέστρεψεν Σαμουηλ ὀπίσω Σαουλ καὶ προσεκύνησεν τω̨̃ κυρίω̨

^15:32 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ προσαγάγετέ μοι τὸν Αγαγ βασιλέα Αμαληκ καὶ προση̃λθεν πρὸς αὐτὸν Αγαγ τρέμων καὶ εἰ̃πεν Αγαγ εἰ οὕτως πικρὸς ὁ θάνατος

^15:33 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Αγαγ καθότι ἠτέκνωσεν γυναι̃κας ἡ ῥομφαία σου οὕτως ἀτεκνωθήσεται ἐκ γυναικω̃ν ἡ μήτηρ σου καὶ ἔσφαξεν Σαμουηλ τὸν Αγαγ ἐνώπιον κυρίου ἐν Γαλγαλ

^15:34 καὶ ἀπη̃λθεν Σαμουηλ εἰς Αρμαθαιμ καὶ Σαουλ ἀνέβη εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ εἰς Γαβαα

^15:35 καὶ οὐ προσέθετο Σαμουηλ ἔτι ἰδει̃ν τὸν Σαουλ ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτου̃ ὅτι ἐπένθει Σαμουηλ ἐπὶ Σαουλ καὶ κύριος μετεμελήθη ὅτι ἐβασίλευσεν τὸν Σαουλ ἐπὶ Ισραηλ

^16:1 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Σαμουηλ ἕως πότε σὺ πενθει̃ς ἐπὶ Σαουλ κἀγὼ ἐξουδένωκα αὐτὸν μὴ βασιλεύειν ἐπὶ Ισραηλ πλη̃σον τὸ κέρας σου ἐλαίου καὶ δευ̃ρο ἀποστείλω σε πρὸς Ιεσσαι ἕως εἰς Βηθλεεμ ὅτι ἑόρακα ἐν τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ ἐμοὶ βασιλεύειν

^16:2 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πω̃ς πορευθω̃ καὶ ἀκούσεται Σαουλ καὶ ἀποκτενει̃ με καὶ εἰ̃πεν κύριος δάμαλιν βοω̃ν λαβὲ ἐν τη̨̃ χειρί σου καὶ ἐρει̃ς θυ̃σαι τω̨̃ κυρίω̨ ἥκω

^16:3 καὶ καλέσεις τὸν Ιεσσαι εἰς τὴν θυσίαν καὶ γνωριω̃ σοι ἃ ποιήσεις καὶ χρίσεις ὃν ἐὰν εἴπω πρὸς σέ

^16:4 καὶ ἐποίησεν Σαμουηλ πάντα ἃ ἐλάλησεν αὐτω̨̃ κύριος καὶ ἠ̃λθεν εἰς Βηθλεεμ καὶ ἐξέστησαν οἱ πρεσβύτεροι τη̃ς πόλεως τη̨̃ ἀπαντήσει αὐτου̃ καὶ εἰ̃παν εἰρήνη ἡ εἴσοδός σου ὁ βλέπων

^16:5 καὶ εἰ̃πεν εἰρήνη θυ̃σαι τω̨̃ κυρίω̨ ἥκω ἁγιάσθητε καὶ εὐφράνθητε μετ' ἐμου̃ σήμερον καὶ ἡγίασεν τὸν Ιεσσαι καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺς εἰς τὴν θυσίαν

^16:6 καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ αὐτοὺς εἰσιέναι καὶ εἰ̃δεν τὸν Ελιαβ καὶ εἰ̃πεν ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον κυρίου χριστὸς αὐτου̃

^16:7 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Σαμουηλ μὴ ἐπιβλέψη̨ς ἐπὶ τὴν ὄψιν αὐτου̃ μηδὲ εἰς τὴν ἕξιν μεγέθους αὐτου̃ ὅτι ἐξουδένωκα αὐτόν ὅτι οὐχ ὡς ἐμβλέψεται ἄνθρωπος ὄψεται ὁ θεός ὅτι ἄνθρωπος ὄψεται εἰς πρόσωπον ὁ δὲ θεὸς ὄψεται εἰς καρδίαν

^16:8 καὶ ἐκάλεσεν Ιεσσαι τὸν Αμιναδαβ καὶ παρη̃λθεν κατὰ πρόσωπον Σαμουηλ καὶ εἰ̃πεν οὐδὲ του̃τον ἐξελέξατο κύριος

^16:9 καὶ παρήγαγεν Ιεσσαι τὸν Σαμα καὶ εἰ̃πεν καὶ ἐν τούτω̨ οὐκ ἐξελέξατο κύριος

^16:10 καὶ παρήγαγεν Ιεσσαι τοὺς ἑπτὰ υἱοὺς αὐτου̃ ἐνώπιον Σαμουηλ καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ οὐκ ἐξελέξατο κύριος ἐν τούτοις

^16:11 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Ιεσσαι ἐκλελοίπασιν τὰ παιδάρια καὶ εἰ̃πεν ἔτι ὁ μικρὸς ἰδοὺ ποιμαίνει ἐν τω̨̃ ποιμνίω̨ καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ πρὸς Ιεσσαι ἀπόστειλον καὶ λαβὲ αὐτόν ὅτι οὐ μὴ κατακλιθω̃μεν ἕως του̃ ἐλθει̃ν αὐτόν

^16:12 καὶ ἀπέστειλεν καὶ εἰσήγαγεν αὐτόν καὶ οὑ̃τος πυρράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμω̃ν καὶ ἀγαθὸς ὁράσει κυρίω̨ καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Σαμουηλ ἀνάστα καὶ χρι̃σον τὸν Δαυιδ ὅτι οὑ̃τος ἀγαθός ἐστιν

^16:13 καὶ ἔλαβεν Σαμουηλ τὸ κέρας του̃ ἐλαίου καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν μέσω̨ τω̃ν ἀδελφω̃ν αὐτου̃ καὶ ἐφήλατο πνευ̃μα κυρίου ἐπὶ Δαυιδ ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπάνω καὶ ἀνέστη Σαμουηλ καὶ ἀπη̃λθεν εἰς Αρμαθαιμ

^16:14 καὶ πνευ̃μα κυρίου ἀπέστη ἀπὸ Σαουλ καὶ ἔπνιγεν αὐτὸν πνευ̃μα πονηρὸν παρὰ κυρίου

^16:15 καὶ εἰ̃παν οἱ παι̃δες Σαουλ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ πνευ̃μα κυρίου πονηρὸν πνίγει σε

^16:16 εἰπάτωσαν δὴ οἱ δου̃λοί σου ἐνώπιόν σου καὶ ζητησάτωσαν τω̨̃ κυρίω̨ ἡμω̃ν ἄνδρα εἰδότα ψάλλειν ἐν κινύρα̨ καὶ ἔσται ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι πνευ̃μα πονηρὸν ἐπὶ σοὶ καὶ ψαλει̃ ἐν τη̨̃ κινύρα̨ αὐτου̃ καὶ ἀγαθόν σοι ἔσται καὶ ἀναπαύσει σε

^16:17 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τοὺς παι̃δας αὐτου̃ ἴδετε δή μοι ἄνδρα ὀρθω̃ς ψάλλοντα καὶ εἰσαγάγετε αὐτὸν πρὸς ἐμέ

^16:18 καὶ ἀπεκρίθη εἱ̃ς τω̃ν παιδαρίων αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἑόρακα υἱὸν τω̨̃ Ιεσσαι Βηθλεεμίτην καὶ αὐτὸν εἰδότα ψαλμόν καὶ ὁ ἀνὴρ συνετός καὶ ὁ ἀνὴρ πολεμιστὴς καὶ σοφὸς λόγω̨ καὶ ἀνὴρ ἀγαθὸς τω̨̃ εἴδει καὶ κύριος μετ' αὐτου̃

^16:19 καὶ ἀπέστειλεν Σαουλ ἀγγέλους πρὸς Ιεσσαι λέγων ἀπόστειλον πρός με τὸν υἱόν σου Δαυιδ τὸν ἐν τω̨̃ ποιμνίω̨ σου

^16:20 καὶ ἔλαβεν Ιεσσαι γομορ ἄρτων καὶ ἀσκὸν οἴνου καὶ ἔριφον αἰγω̃ν ἕνα καὶ ἐξαπέστειλεν ἐν χειρὶ Δαυιδ του̃ υἱου̃ αὐτου̃ πρὸς Σαουλ

^16:21 καὶ εἰση̃λθεν Δαυιδ πρὸς Σαουλ καὶ παρειστήκει ἐνώπιον αὐτου̃ καὶ ἠγάπησεν αὐτὸν σφόδρα καὶ ἐγενήθη αὐτω̨̃ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃

^16:22 καὶ ἀπέστειλεν Σαουλ πρὸς Ιεσσαι λέγων παριστάσθω δὴ Δαυιδ ἐνώπιον ἐμου̃ ὅτι εὑ̃ρεν χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς μου

^16:23 καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι πνευ̃μα πονηρὸν ἐπὶ Σαουλ καὶ ἐλάμβανεν Δαυιδ τὴν κινύραν καὶ ἔψαλλεν ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ ἀνέψυχεν Σαουλ καὶ ἀγαθὸν αὐτω̨̃ καὶ ἀφίστατο ἀπ' αὐτου̃ τὸ πνευ̃μα τὸ πονηρόν

^17:1 καὶ συνάγουσιν ἀλλόφυλοι τὰς παρεμβολὰς αὐτω̃ν εἰς πόλεμον καὶ συνάγονται εἰς Σοκχωθ τη̃ς Ιουδαίας καὶ παρεμβάλλουσιν ἀνὰ μέσον Σοκχωθ καὶ ἀνὰ μέσον Αζηκα ἐν Εφερμεμ

^17:2 καὶ Σαουλ καὶ οἱ ἄνδρες Ισραηλ συνάγονται καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν τη̨̃ κοιλάδι αὐτοὶ παρατάσσονται εἰς πόλεμον ἐξ ἐναντίας ἀλλοφύλων

^17:3 καὶ ἀλλόφυλοι ἵστανται ἐπὶ του̃ ὄρους ἐνταυ̃θα καὶ Ισραηλ ἵσταται ἐπὶ του̃ ὄρους ἐνταυ̃θα καὶ ὁ αὐλὼν ἀνὰ μέσον αὐτω̃ν

^17:4 καὶ ἐξη̃λθεν ἀνὴρ δυνατὸς ἐκ τη̃ς παρατάξεως τω̃ν ἀλλοφύλων Γολιαθ ὄνομα αὐτω̨̃ ἐκ Γεθ ὕψος αὐτου̃ τεσσάρων πήχεων καὶ σπιθαμη̃ς

^17:5 καὶ περικεφαλαία ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν αὐτὸς ἐνδεδυκώς καὶ ὁ σταθμὸς του̃ θώρακος αὐτου̃ πέντε χιλιάδες σίκλων χαλκου̃ καὶ σιδήρου

^17:6 καὶ κνημι̃δες χαλκαι̃ ἐπάνω τω̃ν σκελω̃ν αὐτου̃ καὶ ἀσπὶς χαλκη̃ ἀνὰ μέσον τω̃ν ὤμων αὐτου̃

^17:7 καὶ ὁ κοντὸς του̃ δόρατος αὐτου̃ ὡσεὶ μέσακλον ὑφαινόντων καὶ ἡ λόγχη αὐτου̃ ἑξακοσίων σίκλων σιδήρου καὶ ὁ αἴρων τὰ ὅπλα αὐτου̃ προεπορεύετο αὐτου̃

^17:8 καὶ ἔστη καὶ ἀνεβόησεν εἰς τὴν παράταξιν Ισραηλ καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τί ἐκπορεύεσθε παρατάξασθαι πολέμω̨ ἐξ ἐναντίας ἡμω̃ν οὐκ ἐγώ εἰμι ἀλλόφυλος καὶ ὑμει̃ς Εβραι̃οι του̃ Σαουλ ἐκλέξασθε ἑαυτοι̃ς ἄνδρα καὶ καταβήτω πρός με

^17:9 καὶ ἐὰν δυνηθη̨̃ πρὸς ἐμὲ πολεμη̃σαι καὶ ἐὰν πατάξη̨ με καὶ ἐσόμεθα ὑμι̃ν εἰς δούλους ἐὰν δὲ ἐγὼ δυνηθω̃ καὶ πατάξω αὐτόν ἔσεσθε ἡμι̃ν εἰς δούλους καὶ δουλεύσετε ἡμι̃ν

^17:10 καὶ εἰ̃πεν ὁ ἀλλόφυλος ἰδοὺ ἐγὼ ὠνείδισα τὴν παράταξιν Ισραηλ σήμερον ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ δότε μοι ἄνδρα καὶ μονομαχήσομεν ἀμφότεροι

^17:11 καὶ ἤκουσεν Σαουλ καὶ πα̃ς Ισραηλ τὰ ῥήματα του̃ ἀλλοφύλου ταυ̃τα καὶ ἐξέστησαν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα

^17:32 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Σαουλ μὴ δὴ συμπεσέτω ἡ καρδία του̃ κυρίου μου ἐπ' αὐτόν ὁ δου̃λός σου πορεύσεται καὶ πολεμήσει μετὰ του̃ ἀλλοφύλου τούτου

^17:33 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Δαυιδ οὐ μὴ δυνήση̨ πορευθη̃ναι πρὸς τὸν ἀλλόφυλον του̃ πολεμει̃ν μετ' αὐτου̃ ὅτι παιδάριον εἰ̃ σύ καὶ αὐτὸς ἀνὴρ πολεμιστὴς ἐκ νεότητος αὐτου̃

^17:34 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Σαουλ ποιμαίνων ἠ̃ν ὁ δου̃λός σου τω̨̃ πατρὶ αὐτου̃ ἐν τω̨̃ ποιμνίω̨ καὶ ὅταν ἤρχετο ὁ λέων καὶ ἡ ἄρκος καὶ ἐλάμβανεν πρόβατον ἐκ τη̃ς ἀγέλης

^17:35 καὶ ἐξεπορευόμην ὀπίσω αὐτου̃ καὶ ἐπάταξα αὐτὸν καὶ ἐξέσπασα ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃ καὶ εἰ ἐπανίστατο ἐπ' ἐμέ καὶ ἐκράτησα του̃ φάρυγγος αὐτου̃ καὶ ἐπάταξα καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν

^17:36 καὶ τὴν ἄρκον ἔτυπτεν ὁ δου̃λός σου καὶ τὸν λέοντα καὶ ἔσται ὁ ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος ὡς ἓν τούτων οὐχὶ πορεύσομαι καὶ πατάξω αὐτὸν καὶ ἀφελω̃ σήμερον ὄνειδος ἐξ Ισραηλ διότι τίς ὁ ἀπερίτμητος οὑ̃τος ὃς ὠνείδισεν παράταξιν θεου̃ ζω̃ντος

^17:37 κύριος ὃς ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς του̃ λέοντος καὶ ἐκ χειρὸς τη̃ς ἄρκου αὐτὸς ἐξελει̃ταί με ἐκ χειρὸς του̃ ἀλλοφύλου του̃ ἀπεριτμήτου τούτου καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Δαυιδ πορεύου καὶ ἔσται κύριος μετὰ σου̃

^17:38 καὶ ἐνέδυσεν Σαουλ τὸν Δαυιδ μανδύαν καὶ περικεφαλαίαν χαλκη̃ν περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃

^17:39 καὶ ἔζωσεν τὸν Δαυιδ τὴν ῥομφαίαν αὐτου̃ ἐπάνω του̃ μανδύου αὐτου̃ καὶ ἐκοπίασεν περιπατήσας ἅπαξ καὶ δίς καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Σαουλ οὐ μὴ δύνωμαι πορευθη̃ναι ἐν τούτοις ὅτι οὐ πεπείραμαι καὶ ἀφαιρου̃σιν αὐτὰ ἀπ' αὐτου̃

^17:40 καὶ ἔλαβεν τὴν βακτηρίαν αὐτου̃ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ ἐξελέξατο ἑαυτω̨̃ πέντε λίθους λείους ἐκ του̃ χειμάρρου καὶ ἔθετο αὐτοὺς ἐν τω̨̃ καδίω̨ τω̨̃ ποιμενικω̨̃ τω̨̃ ὄντι αὐτω̨̃ εἰς συλλογὴν καὶ σφενδόνην αὐτου̃ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ προση̃λθεν πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἀλλόφυλον

^17:42 καὶ εἰ̃δεν Γολιαδ τὸν Δαυιδ καὶ ἠτίμασεν αὐτόν ὅτι αὐτὸς ἠ̃ν παιδάριον καὶ αὐτὸς πυρράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμω̃ν

^17:43 καὶ εἰ̃πεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυιδ ὡσεὶ κύων ἐγώ εἰμι ὅτι σὺ ἔρχη̨ ἐπ' ἐμὲ ἐν ῥάβδω̨ καὶ λίθοις καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ οὐχί ἀλλ' ἢ χείρω κυνός καὶ κατηράσατο ὁ ἀλλόφυλος τὸν Δαυιδ ἐν τοι̃ς θεοι̃ς αὐτου̃

^17:44 καὶ εἰ̃πεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυιδ δευ̃ρο πρός με καὶ δώσω τὰς σάρκας σου τοι̃ς πετεινοι̃ς του̃ οὐρανου̃ καὶ τοι̃ς κτήνεσιν τη̃ς γη̃ς

^17:45 καὶ εἰπεν Δαυιδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον σὺ ἔρχη̨ πρός με ἐν ῥομφαία̨ καὶ ἐν δόρατι καὶ ἐν ἀσπίδι κἀγὼ πορεύομαι πρὸς σὲ ἐν ὀνόματι κυρίου σαβαωθ θεου̃ παρατάξεως Ισραηλ ἣν ὠνείδισας σήμερον

^17:46 καὶ ἀποκλείσει σε κύριος σήμερον εἰς τὴν χει̃ρά μου καὶ ἀποκτενω̃ σε καὶ ἀφελω̃ τὴν κεφαλήν σου ἀπὸ σου̃ καὶ δώσω τὰ κω̃λά σου καὶ τὰ κω̃λα παρεμβολη̃ς ἀλλοφύλων ἐν ταύτη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ τοι̃ς πετεινοι̃ς του̃ οὐρανου̃ καὶ τοι̃ς θηρίοις τη̃ς γη̃ς καὶ γνώσεται πα̃σα ἡ γη̃ ὅτι ἔστιν θεὸς ἐν Ισραηλ

^17:47 καὶ γνώσεται πα̃σα ἡ ἐκκλησία αὕτη ὅτι οὐκ ἐν ῥομφαία̨ καὶ δόρατι σώ̨ζει κύριος ὅτι του̃ κυρίου ὁ πόλεμος καὶ παραδώσει κύριος ὑμα̃ς εἰς χει̃ρας ἡμω̃ν

^17:48 καὶ ἀνέστη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν Δαυιδ

^17:49 καὶ ἐξέτεινεν Δαυιδ τὴν χει̃ρα αὐτου̃ εἰς τὸ κάδιον καὶ ἔλαβεν ἐκει̃θεν λίθον ἕνα καὶ ἐσφενδόνησεν καὶ ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτου̃ καὶ διέδυ ὁ λίθος διὰ τη̃ς περικεφαλαίας εἰς τὸ μέτωπον αὐτου̃ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν

^17:51 καὶ ἔδραμεν Δαυιδ καὶ ἐπέστη ἐπ' αὐτὸν καὶ ἔλαβεν τὴν ῥομφαίαν αὐτου̃ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἀφει̃λεν τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ εἰ̃δον οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι τέθνηκεν ὁ δυνατὸς αὐτω̃ν καὶ ἔφυγον

^17:52 καὶ ἀνίστανται ἄνδρες Ισραηλ καὶ Ιουδα καὶ ἠλάλαξαν καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω αὐτω̃ν ἕως εἰσόδου Γεθ καὶ ἕως τη̃ς πύλης 'Ασκαλω̃νος καὶ ἔπεσαν τραυματίαι τω̃ν ἀλλοφύλων ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ τω̃ν πυλω̃ν καὶ ἕως Γεθ καὶ ἕως Ακκαρων

^17:53 καὶ ἀνέστρεψαν ἄνδρες Ισραηλ ἐκκλίνοντες ὀπίσω τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ κατεπάτουν τὰς παρεμβολὰς αὐτω̃ν

^17:54 καὶ ἔλαβεν Δαυιδ τὴν κεφαλὴν του̃ ἀλλοφύλου καὶ ἤνεγκεν αὐτὴν εἰς Ιερουσαλημ καὶ τὰ σκεύη αὐτου̃ ἔθηκεν ἐν τω̨̃ σκηνώματι αὐτου̃

^18:6 καὶ ἐξη̃λθον αἱ χορεύουσαι εἰς συνάντησιν Δαυιδ ἐκ πασω̃ν πόλεων Ισραηλ ἐν τυμπάνοις καὶ ἐν χαρμοσύνη̨ καὶ ἐν κυμβάλοις

^18:7 καὶ ἐξη̃ρχον αἱ γυναι̃κες καὶ ἔλεγον ἐπάταξεν Σαουλ ἐν χιλιάσιν αὐτου̃ καὶ Δαυιδ ἐν μυριάσιν αὐτου̃

^18:8 καὶ πονηρὸν ἐφάνη τὸ ῥη̃μα ἐν ὀφθαλμοι̃ς Σαουλ περὶ του̃ λόγου τούτου καὶ εἰ̃πεν τω̨̃ Δαυιδ ἔδωκαν τὰς μυριάδας καὶ ἐμοὶ ἔδωκαν τὰς χιλιάδας

^18:9 καὶ ἠ̃ν Σαουλ ὑποβλεπόμενος τὸν Δαυιδ ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπέκεινα

^18:12 καὶ ἐφοβήθη Σαουλ ἀπὸ προσώπου Δαυιδ

^18:13 καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἀπ' αὐτου̃ καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἑαυτω̨̃ χιλίαρχον καὶ ἐξεπορεύετο καὶ εἰσεπορεύετο ἔμπροσθεν του̃ λαου̃

^18:14 καὶ ἠ̃ν Δαυιδ ἐν πάσαις ται̃ς ὁδοι̃ς αὐτου̃ συνίων καὶ κύριος μετ' αὐτου̃

^18:15 καὶ εἰ̃δεν Σαουλ ὡς αὐτὸς συνίει σφόδρα καὶ εὐλαβει̃το ἀπὸ προσώπου αὐτου̃

^18:16 καὶ πα̃ς Ισραηλ καὶ Ιουδας ἠγάπα τὸν Δαυιδ ὅτι αὐτὸς ἐξεπορεύετο καὶ εἰσεπορεύετο πρὸ προσώπου του̃ λαου̃

^18:20 καὶ ἠγάπησεν Μελχολ ἡ θυγάτηρ Σαουλ τὸν Δαυιδ καὶ ἀπηγγέλη Σαουλ καὶ ηὐθύνθη ἐν ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃

^18:21 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ δώσω αὐτὴν αὐτω̨̃ καὶ ἔσται αὐτω̨̃ εἰς σκάνδαλον καὶ ἠ̃ν ἐπὶ Σαουλ χεὶρ ἀλλοφύλων

^18:22 καὶ ἐνετείλατο Σαουλ τοι̃ς παισὶν αὐτου̃ λέγων λαλήσατε ὑμει̃ς λάθρα̨ τω̨̃ Δαυιδ λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς θέλει ἐν σοί καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ ἀγαπω̃σίν σε καὶ σὺ ἐπιγάμβρευσον τω̨̃ βασιλει̃

^18:23 καὶ ἐλάλησαν οἱ παι̃δες Σαουλ εἰς τὰ ὠ̃τα Δαυιδ τὰ ῥήματα ταυ̃τα καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ εἰ κου̃φον ἐν ὀφθαλμοι̃ς ὑμω̃ν ἐπιγαμβρευ̃σαι βασιλει̃ κἀγὼ ἀνὴρ ταπεινὸς καὶ οὐχὶ ἔνδοξος

^18:24 καὶ ἀπήγγειλαν οἱ παι̃δες Σαουλ αὐτω̨̃ κατὰ τὰ ῥήματα ταυ̃τα ἃ ἐλάλησεν Δαυιδ

^18:25 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τάδε ἐρει̃τε τω̨̃ Δαυιδ οὐ βούλεται ὁ βασιλεὺς ἐν δόματι ἀλλ' ἢ ἐν ἑκατὸν ἀκροβυστίαις ἀλλοφύλων ἐκδικη̃σαι εἰς ἐχθροὺς του̃ βασιλέως καὶ Σαουλ ἐλογίσατο αὐτὸν ἐμβαλει̃ν εἰς χει̃ρας τω̃ν ἀλλοφύλων

^18:26 καὶ ἀπαγγέλλουσιν οἱ παι̃δες Σαουλ τω̨̃ Δαυιδ τὰ ῥήματα ταυ̃τα καὶ εὐθύνθη ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοι̃ς Δαυιδ ἐπιγαμβρευ̃σαι τω̨̃ βασιλει̃

^18:27 καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ ἐπορεύθη αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ καὶ ἐπάταξεν ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις ἑκατὸν ἄνδρας καὶ ἀνήνεγκεν τὰς ἀκροβυστίας αὐτω̃ν τω̨̃ βασιλει̃ καὶ ἐπιγαμβρεύεται τω̨̃ βασιλει̃ καὶ δίδωσιν αὐτω̨̃ τὴν Μελχολ θυγατέρα αὐτου̃ αὐτω̨̃ εἰς γυναι̃κα

^18:28 καὶ εἰ̃δεν Σαουλ ὅτι κύριος μετὰ Δαυιδ καὶ πα̃ς Ισραηλ ἠγάπα αὐτόν

^18:29 καὶ προσέθετο εὐλαβει̃σθαι ἀπὸ Δαυιδ ἔτι

^19:1 καὶ ἐλάλησεν Σαουλ πρὸς Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτου̃ καὶ πρὸς πάντας τοὺς παι̃δας αὐτου̃ θανατω̃σαι τὸν Δαυιδ καὶ Ιωναθαν υἱὸς Σαουλ ἡ̨ρει̃το τὸν Δαυιδ σφόδρα

^19:2 καὶ ἀπήγγειλεν Ιωναθαν τω̨̃ Δαυιδ λέγων Σαουλ ζητει̃ θανατω̃σαί σε φύλαξαι οὐ̃ν αὔριον πρωὶ καὶ κρύβηθι καὶ κάθισον κρυβη̨̃

^19:3 καὶ ἐγὼ ἐξελεύσομαι καὶ στήσομαι ἐχόμενος του̃ πατρός μου ἐν ἀγρω̨̃ οὑ̃ ἐὰν ἠ̨̃ς ἐκει̃ καὶ ἐγὼ λαλήσω περὶ σου̃ πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ὄψομαι ὅ τι ἐὰν ἠ̨̃ καὶ ἀπαγγελω̃ σοι

^19:4 καὶ ἐλάλησεν Ιωναθαν περὶ Δαυιδ ἀγαθὰ πρὸς Σαουλ τὸν πατέρα αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν μὴ ἁμαρτησάτω ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν δου̃λόν σου Δαυιδ ὅτι οὐχ ἡμάρτηκεν εἰς σέ καὶ τὰ ποιήματα αὐτου̃ ἀγαθὰ σφόδρα

^19:5 καὶ ἔθετο τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον καὶ ἐποίησεν κύριος σωτηρίαν μεγάλην καὶ πα̃ς Ισραηλ εἰ̃δον καὶ ἐχάρησαν καὶ ἵνα τί ἁμαρτάνεις εἰς αἱ̃μα ἀθω̨̃ον θανατω̃σαι τὸν Δαυιδ δωρεάν

^19:6 καὶ ἤκουσεν Σαουλ τη̃ς φωνη̃ς Ιωναθαν καὶ ὤμοσεν Σαουλ λέγων ζη̨̃ κύριος εἰ ἀποθανει̃ται

^19:7 καὶ ἐκάλεσεν Ιωναθαν τὸν Δαυιδ καὶ ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃ πάντα τὰ ῥήματα ταυ̃τα καὶ εἰσήγαγεν Ιωναθαν τὸν Δαυιδ πρὸς Σαουλ καὶ ἠ̃ν ἐνώπιον αὐτου̃ ὡσεὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν

^19:8 καὶ προσέθετο ὁ πόλεμος γενέσθαι πρὸς Σαουλ καὶ κατίσχυσεν Δαυιδ καὶ ἐπολέμησεν τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοι̃ς πληγὴν μεγάλην σφόδρα καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου αὐτου̃

^19:9 καὶ ἐγένετο πνευ̃μα θεου̃ πονηρὸν ἐπὶ Σαουλ καὶ αὐτὸς ἐν οἴκω̨ καθεύδων καὶ δόρυ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ Δαυιδ ἔψαλλεν ἐν ται̃ς χερσὶν αὐτου̃

^19:10 καὶ ἐζήτει Σαουλ πατάξαι τὸ δόρυ εἰς Δαυιδ καὶ ἀπέστη Δαυιδ ἐκ προσώπου Σαουλ καὶ ἐπάταξεν τὸ δόρυ εἰς τὸν τοι̃χον καὶ Δαυιδ ἀνεχώρησεν καὶ διεσώθη

^19:11 καὶ ἐγενήθη ἐν τη̨̃ νυκτὶ ἐκείνη̨ καὶ ἀπέστειλεν Σαουλ ἀγγέλους εἰς οἰ̃κον Δαυιδ φυλάξαι αὐτὸν του̃ θανατω̃σαι αὐτὸν πρωί καὶ ἀπήγγειλεν τω̨̃ Δαυιδ Μελχολ ἡ γυνὴ αὐτου̃ λέγουσα ἐὰν μὴ σὺ σώση̨ς τὴν ψυχὴν σαυτου̃ τὴν νύκτα ταύτην αὔριον θανατωθήση̨

^19:12 καὶ κατάγει ἡ Μελχολ τὸν Δαυιδ διὰ τη̃ς θυρίδος καὶ ἀπη̃λθεν καὶ ἔφυγεν καὶ σώ̨ζεται

^19:13 καὶ ἔλαβεν ἡ Μελχολ τὰ κενοτάφια καὶ ἔθετο ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ ἡ̃παρ τω̃ν αἰγω̃ν ἔθετο πρὸς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ ἐκάλυψεν αὐτὰ ἱματίω̨

^19:14 καὶ ἀπέστειλεν Σαουλ ἀγγέλους λαβει̃ν τὸν Δαυιδ καὶ λέγουσιν ἐνοχλει̃σθαι αὐτόν

^19:15 καὶ ἀποστέλλει ἐπὶ τὸν Δαυιδ λέγων ἀγάγετε αὐτὸν ἐπὶ τη̃ς κλίνης πρός με του̃ θανατω̃σαι αὐτόν

^19:16 καὶ ἔρχονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἰδοὺ τὰ κενοτάφια ἐπὶ τη̃ς κλίνης καὶ ἡ̃παρ τω̃ν αἰγω̃ν πρὸς κεφαλη̃ς αὐτου̃

^19:17 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τη̨̃ Μελχολ ἵνα τί οὕτως παρελογίσω με καὶ ἐξαπέστειλας τὸν ἐχθρόν μου καὶ διεσώθη καὶ εἰ̃πεν Μελχολ τω̨̃ Σαουλ αὐτὸς εἰ̃πεν ἐξαπόστειλόν με εἰ δὲ μή θανατώσω σε

^19:18 καὶ Δαυιδ ἔφυγεν καὶ διεσώθη καὶ παραγίνεται πρὸς Σαμουηλ εἰς Αρμαθαιμ καὶ ἀπαγγέλλει αὐτω̨̃ πάντα ὅσα ἐποίησεν αὐτω̨̃ Σαουλ καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ Σαμουηλ καὶ ἐκάθισαν ἐν Ναυαθ ἐν Ραμα

^19:19 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Σαουλ λέγοντες ἰδοὺ Δαυιδ ἐν Ναυαθ ἐν Ραμα

^19:20 καὶ ἀπέστειλεν Σαουλ ἀγγέλους λαβει̃ν τὸν Δαυιδ καὶ εἰ̃δαν τὴν ἐκκλησίαν τω̃ν προφητω̃ν καὶ Σαμουηλ εἱστήκει καθεστηκὼς ἐπ' αὐτω̃ν καὶ ἐγενήθη ἐπὶ τοὺς ἀγγέλους του̃ Σαουλ πνευ̃μα θεου̃ καὶ προφητεύουσιν

^19:21 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Σαουλ καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους ἑτέρους καὶ ἐπροφήτευσαν καὶ αὐτοί καὶ προσέθετο Σαουλ ἀποστει̃λαι ἀγγέλους τρίτους καὶ ἐπροφήτευσαν καὶ αὐτοί

^19:22 καὶ ἐθυμώθη ὀργη̨̃ Σαουλ καὶ ἐπορεύθη καὶ αὐτὸς εἰς Αρμαθαιμ καὶ ἔρχεται ἕως του̃ φρέατος του̃ ἅλω του̃ ἐν τω̨̃ Σεφι καὶ ἠρώτησεν καὶ εἰ̃πεν που̃ Σαμουηλ καὶ Δαυιδ καὶ εἰ̃παν ἰδοὺ ἐν Ναυαθ ἐν Ραμα

^19:23 καὶ ἐπορεύθη ἐκει̃θεν εἰς Ναυαθ ἐν Ραμα καὶ ἐγενήθη καὶ ἐπ' αὐτω̨̃ πνευ̃μα θεου̃ καὶ ἐπορεύετο προφητεύων ἕως του̃ ἐλθει̃ν αὐτὸν εἰς Ναυαθ ἐν Ραμα

^19:24 καὶ ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἐπροφήτευσεν ἐνώπιον αὐτω̃ν καὶ ἔπεσεν γυμνὸς ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ ὅλην τὴν νύκτα διὰ του̃το ἔλεγον εἰ καὶ Σαουλ ἐν προφήταις

^20:1 καὶ ἀπέδρα Δαυιδ ἐκ Ναυαθ ἐν Ραμα καὶ ἔρχεται ἐνώπιον Ιωναθαν καὶ εἰ̃πεν τί πεποίηκα καὶ τί τὸ ἀδίκημά μου καὶ τί ἡμάρτηκα ἐνώπιον του̃ πατρός σου ὅτι ἐπιζητει̃ τὴν ψυχήν μου

^20:2 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Ιωναθαν μηδαμω̃ς σοι οὐ μὴ ἀποθάνη̨ς ἰδοὺ οὐ μὴ ποιήση̨ ὁ πατήρ μου ῥη̃μα μέγα ἢ μικρὸν καὶ οὐκ ἀποκαλύψει τὸ ὠτίον μου καὶ τί ὅτι κρύψει ὁ πατήρ μου τὸ ῥη̃μα του̃το οὐκ ἔστιν του̃το

^20:3 καὶ ἀπεκρίθη Δαυιδ τω̨̃ Ιωναθαν καὶ εἰ̃πεν γινώσκων οἰ̃δεν ὁ πατήρ σου ὅτι εὕρηκα χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου καὶ εἰ̃πεν μὴ γνώτω του̃το Ιωναθαν μὴ οὐ βούληται ἀλλὰ ζη̨̃ κύριος καὶ ζη̨̃ ἡ ψυχή σου ὅτι καθὼς εἰ̃πον ἐμπέπλησται ἀνὰ μέσον μου καὶ του̃ θανάτου

^20:4 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν πρὸς Δαυιδ τί ἐπιθυμει̃ ἡ ψυχή σου καὶ τί ποιήσω σοι

^20:5 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Ιωναθαν ἰδοὺ δὴ νεομηνία αὔριον καὶ ἐγὼ καθίσας οὐ καθήσομαι μετὰ του̃ βασιλέως φαγει̃ν καὶ ἐξαποστελει̃ς με καὶ κρυβήσομαι ἐν τω̨̃ πεδίω̨ ἕως δείλης

^20:6 ἐὰν ἐπισκεπτόμενος ἐπισκέψηταί με ὁ πατήρ σου καὶ ἐρει̃ς παραιτούμενος παρη̨τήσατο ἀπ' ἐμου̃ Δαυιδ δραμει̃ν ἕως εἰς Βηθλεεμ τὴν πόλιν αὐτου̃ ὅτι θυσία τω̃ν ἡμερω̃ν ἐκει̃ ὅλη̨ τη̨̃ φυλη̨̃

^20:7 ἐὰν τάδε εἴπη̨ ἀγαθω̃ς εἰρήνη τω̨̃ δούλω̨ σου καὶ ἐὰν σκληρω̃ς ἀποκριθη̨̃ σοι γνω̃θι ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρ' αὐτου̃

^20:8 καὶ ποιήσεις ἔλεος μετὰ του̃ δούλου σου ὅτι εἰσήγαγες εἰς διαθήκην κυρίου τὸν δου̃λόν σου μετὰ σεαυτου̃ καὶ εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν τω̨̃ δούλω̨ σου θανάτωσόν με σύ καὶ ἕως του̃ πατρός σου ἵνα τί οὕτως εἰσάγεις με

^20:9 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν μηδαμω̃ς σοι ὅτι ἐὰν γινώσκων γνω̃ ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρὰ του̃ πατρός μου του̃ ἐλθει̃ν ἐπὶ σέ καὶ ἐὰν μή εἰς τὰς πόλεις σου ἐγὼ ἀπαγγελω̃ σοι

^20:10 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Ιωναθαν τίς ἀπαγγελει̃ μοι ἐὰν ἀποκριθη̨̃ ὁ πατήρ σου σκληρω̃ς

^20:11 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν πρὸς Δαυιδ πορεύου καὶ μένε εἰς ἀγρόν καὶ ἐκπορεύονται ἀμφότεροι εἰς ἀγρόν

^20:12 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν πρὸς Δαυιδ κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ οἰ̃δεν ὅτι ἀνακρινω̃ τὸν πατέρα μου ὡς ἂν ὁ καιρὸς τρισσω̃ς καὶ ἰδοὺ ἀγαθὸν ἠ̨̃ περὶ Δαυιδ καὶ οὐ μὴ ἀποστείλω πρὸς σὲ εἰς ἀγρόν

^20:13 τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς τω̨̃ Ιωναθαν καὶ τάδε προσθείη ὅτι ἀνοίσω τὰ κακὰ ἐπὶ σὲ καὶ ἀποκαλύψω τὸ ὠτίον σου καὶ ἐξαποστελω̃ σε καὶ ἀπελεύση̨ εἰς εἰρήνην καὶ ἔσται κύριος μετὰ σου̃ καθὼς ἠ̃ν μετὰ του̃ πατρός μου

^20:14 καὶ μὲν ἔτι μου ζω̃ντος καὶ ποιήσεις ἔλεος μετ' ἐμου̃ καὶ ἐὰν θανάτω̨ ἀποθάνω

^20:15 οὐκ ἐξαρει̃ς ἔλεός σου ἀπὸ του̃ οἴκου μου ἕως του̃ αἰω̃νος καὶ εἰ μὴ ἐν τω̨̃ ἐξαίρειν κύριον τοὺς ἐχθροὺς Δαυιδ ἕκαστον ἀπὸ προσώπου τη̃ς γη̃ς

^20:16 ἐξαρθη̃ναι τὸ ὄνομα του̃ Ιωναθαν ἀπὸ του̃ οἴκου Δαυιδ καὶ ἐκζητήσαι κύριος ἐχθροὺς του̃ Δαυιδ

^20:17 καὶ προσέθετο ἔτι Ιωναθαν ὀμόσαι τω̨̃ Δαυιδ ὅτι ἠγάπησεν ψυχὴν ἀγαπω̃ντος αὐτόν

^20:18 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν αὔριον νουμηνία καὶ ἐπισκεπήση̨ ὅτι ἐπισκεπήσεται καθέδρα σου

^20:19 καὶ τρισσεύσεις καὶ ἐπισκέψη̨ καὶ ἥξεις εἰς τὸν τόπον σου οὑ̃ ἐκρύβης ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἐργασίμη̨ καὶ καθήση̨ παρὰ τὸ εργαβ ἐκει̃νο

^20:20 καὶ ἐγὼ τρισσεύσω ται̃ς σχίζαις ἀκοντίζων ἐκπέμπων εἰς τὴν αματταρι

^20:21 καὶ ἰδοὺ ἀποστελω̃ τὸ παιδάριον λέγων δευ̃ρο εὑρέ μοι τὴν σχίζαν ἐὰν εἴπω λέγων τω̨̃ παιδαρίω̨ ὡ̃δε ἡ σχίζα ἀπὸ σου̃ καὶ ὡ̃δε λαβὲ αὐτήν παραγίνου ὅτι εἰρήνη σοι καὶ οὐκ ἔστιν λόγος ζη̨̃ κύριος

^20:22 ἐὰν τάδε εἴπω τω̨̃ νεανίσκω̨ ὡ̃δε ἡ σχίζα ἀπὸ σου̃ καὶ ἐπέκεινα πορεύου ὅτι ἐξαπέσταλκέν σε κύριος

^20:23 καὶ τὸ ῥη̃μα ὃ ἐλαλήσαμεν ἐγὼ καὶ σύ ἰδοὺ κύριος μάρτυς ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ σου̃ ἕως αἰω̃νος

^20:24 καὶ κρύπτεται Δαυιδ ἐν ἀγρω̨̃ καὶ παραγίνεται ὁ μήν καὶ ἔρχεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν τράπεζαν του̃ φαγει̃ν

^20:25 καὶ ἐκάθισεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν καθέδραν αὐτου̃ ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ ἐπὶ τη̃ς καθέδρας παρὰ τοι̃χον καὶ προέφθασεν τὸν Ιωναθαν καὶ ἐκάθισεν Αβεννηρ ἐκ πλαγίων Σαουλ καὶ ἐπεσκέπη ὁ τόπος Δαυιδ

^20:26 καὶ οὐκ ἐλάλησεν Σαουλ οὐδὲν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ὅτι εἰ̃πεν σύμπτωμα φαίνεται μὴ καθαρὸς εἰ̃ναι ὅτι οὐ κεκαθάρισται

^20:27 καὶ ἐγενήθη τη̨̃ ἐπαύριον του̃ μηνὸς τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ δευτέρα̨ καὶ ἐπεσκέπη ὁ τόπος του̃ Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτου̃ τί ὅτι οὐ παραγέγονεν ὁ υἱὸς Ιεσσαι καὶ ἐχθὲς καὶ σήμερον ἐπὶ τὴν τράπεζαν

^20:28 καὶ ἀπεκρίθη Ιωναθαν τω̨̃ Σαουλ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ παρή̨τηται Δαυιδ παρ' ἐμου̃ ἕως εἰς Βηθλεεμ τὴν πόλιν αὐτου̃ πορευθη̃ναι

^20:29 καὶ εἰ̃πεν ἐξαπόστειλον δή με ὅτι θυσία τη̃ς φυλη̃ς ἡμι̃ν ἐν τη̨̃ πόλει καὶ ἐνετείλαντο πρός με οἱ ἀδελφοί μου καὶ νυ̃ν εἰ εὕρηκα χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου διασωθήσομαι δὴ καὶ ὄψομαι τοὺς ἀδελφούς μου διὰ του̃το οὐ παραγέγονεν ἐπὶ τὴν τράπεζαν του̃ βασιλέως

^20:30 καὶ ἐθυμώθη ὀργη̨̃ Σαουλ ἐπὶ Ιωναθαν σφόδρα καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ υἱὲ κορασίων αὐτομολούντων οὐ γὰρ οἰ̃δα ὅτι μέτοχος εἰ̃ σὺ τω̨̃ υἱω̨̃ Ιεσσαι εἰς αἰσχύνην σου καὶ εἰς αἰσχύνην ἀποκαλύψεως μητρός σου

^20:31 ὅτι πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ὁ υἱὸς Ιεσσαι ζη̨̃ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς οὐχ ἑτοιμασθήσεται ἡ βασιλεία σου νυ̃ν οὐ̃ν ἀποστείλας λαβὲ τὸν νεανίαν ὅτι υἱὸς θανάτου οὑ̃τος

^20:32 καὶ ἀπεκρίθη Ιωναθαν τω̨̃ Σαουλ ἵνα τί ἀποθνή̨σκει τί πεποίηκεν

^20:33 καὶ ἐπη̃ρεν Σαουλ τὸ δόρυ ἐπὶ Ιωναθαν του̃ θανατω̃σαι αὐτόν καὶ ἔγνω Ιωναθαν ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία αὕτη παρὰ του̃ πατρὸς αὐτου̃ θανατω̃σαι τὸν Δαυιδ

^20:34 καὶ ἀνεπήδησεν Ιωναθαν ἀπὸ τη̃ς τραπέζης ἐν ὀργη̨̃ θυμου̃ καὶ οὐκ ἔφαγεν ἐν τη̨̃ δευτέρα̨ του̃ μηνὸς ἄρτον ὅτι ἐθραύσθη ἐπὶ τὸν Δαυιδ ὅτι συνετέλεσεν ἐπ' αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτου̃

^20:35 καὶ ἐγενήθη πρωὶ καὶ ἐξη̃λθεν Ιωναθαν εἰς ἀγρόν καθὼς ἐτάξατο εἰς τὸ μαρτύριον Δαυιδ καὶ παιδάριον μικρὸν μετ' αὐτου̃

^20:36 καὶ εἰ̃πεν τω̨̃ παιδαρίω̨ δράμε εὑρέ μοι τὰς σχίζας ἐν αἱ̃ς ἐγὼ ἀκοντίζω καὶ τὸ παιδάριον ἔδραμε καὶ αὐτὸς ἠκόντιζε τη̨̃ σχίζη̨ καὶ παρήγαγεν αὐτήν

^20:37 καὶ ἠ̃λθεν τὸ παιδάριον ἕως του̃ τόπου τη̃ς σχίζης οὑ̃ ἠκόντιζεν Ιωναθαν καὶ ἀνεβόησεν Ιωναθαν ὀπίσω του̃ νεανίου καὶ εἰ̃πεν ἐκει̃ ἡ σχίζα ἀπὸ σου̃ καὶ ἐπέκεινα

^20:38 καὶ ἀνεβόησεν Ιωναθαν ὀπίσω του̃ παιδαρίου αὐτου̃ λέγων ταχύνας σπευ̃σον καὶ μὴ στη̨̃ς καὶ ἀνέλεξεν τὸ παιδάριον Ιωναθαν τὰς σχίζας πρὸς τὸν κύριον αὐτου̃

^20:39 καὶ τὸ παιδάριον οὐκ ἔγνω οὐθέν πάρεξ Ιωναθαν καὶ Δαυιδ ἔγνωσαν τὸ ῥη̃μα

^20:40 καὶ Ιωναθαν ἔδωκεν τὰ σκεύη αὐτου̃ ἐπὶ τὸ παιδάριον αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν τω̨̃ παιδαρίω̨ αὐτου̃ πορεύου εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν

^20:41 καὶ ὡς εἰση̃λθεν τὸ παιδάριον καὶ Δαυιδ ἀνέστη ἀπὸ του̃ εργαβ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃ τρίς καὶ κατεφίλησεν ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτου̃ καὶ ἔκλαυσεν ἕκαστος τω̨̃ πλησίον αὐτου̃ ἕως συντελείας μεγάλης

^20:42 καὶ εἰ̃πεν Ιωναθαν πορεύου εἰς εἰρήνην καὶ ὡς ὀμωμόκαμεν ἡμει̃ς ἀμφότεροι ἐν ὀνόματι κυρίου λέγοντες κύριος ἔσται μάρτυς ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ σου̃ καὶ ἀνὰ μέσον του̃ σπέρματός μου καὶ ἀνὰ μέσον του̃ σπέρματός σου ἕως αἰω̃νος

^21:1 καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ ἀπη̃λθεν καὶ Ιωναθαν εἰση̃λθεν εἰς τὴν πόλιν

^21:2 καὶ ἔρχεται Δαυιδ εἰς Νομβα πρὸς Αβιμελεχ τὸν ἱερέα καὶ ἐξέστη Αβιμελεχ τη̨̃ ἀπαντήσει αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τί ὅτι σὺ μόνος καὶ οὐθεὶς μετὰ σου̃

^21:3 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τω̨̃ ἱερει̃ ὁ βασιλεὺς ἐντέταλταί μοι ῥη̃μα σήμερον καὶ εἰ̃πέν μοι μηδεὶς γνώτω τὸ ῥη̃μα περὶ οὑ̃ ἐγὼ ἀποστέλλω σε καὶ ὑπὲρ οὑ̃ ἐντέταλμαί σοι καὶ τοι̃ς παιδαρίοις διαμεμαρτύρημαι ἐν τω̨̃ τόπω̨ τω̨̃ λεγομένω̨ θεου̃ πίστις Φελλανι Αλεμωνι

^21:4 καὶ νυ̃ν εἰ εἰσὶν ὑπὸ τὴν χει̃ρά σου πέντε ἄρτοι δὸς εἰς χει̃ρά μου τὸ εὑρεθέν

^21:5 καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἱερεὺς τω̨̃ Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν οὐκ εἰσὶν ἄρτοι βέβηλοι ὑπὸ τὴν χει̃ρά μου ὅτι ἀλλ' ἢ ἄρτοι ἅγιοι εἰσίν εἰ πεφυλαγμένα τὰ παιδάριά ἐστιν ἀπὸ γυναικός καὶ φάγεται

^21:6 καὶ ἀπεκρίθη Δαυιδ τω̨̃ ἱερει̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἀλλὰ ἀπὸ γυναικὸς ἀπεσχήμεθα ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν ἐν τω̨̃ ἐξελθει̃ν με εἰς ὁδὸν γέγονε πάντα τὰ παιδάρια ἡγνισμένα καὶ αὐτὴ ἡ ὁδὸς βέβηλος διότι ἁγιασθήσεται σήμερον διὰ τὰ σκεύη μου

^21:7 καὶ ἔδωκεν αὐτω̨̃ Αβιμελεχ ὁ ἱερεὺς τοὺς ἄρτους τη̃ς προθέσεως ὅτι οὐκ ἠ̃ν ἐκει̃ ἄρτος ὅτι ἀλλ' ἢ ἄρτοι του̃ προσώπου οἱ ἀφη̨ρημένοι ἐκ προσώπου κυρίου παρατεθη̃ναι ἄρτον θερμὸν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἔλαβεν αὐτούς

^21:8 καὶ ἐκει̃ ἠ̃ν ἓν τω̃ν παιδαρίων του̃ Σαουλ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ συνεχόμενος νεεσσαραν ἐνώπιον κυρίου καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Δωηκ ὁ Σύρος νέμων τὰς ἡμιόνους Σαουλ

^21:9 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβιμελεχ ἰδὲ εἰ ἔστιν ἐνταυ̃θα ὑπὸ τὴν χει̃ρά σου δόρυ ἢ ῥομφαία ὅτι τὴν ῥομφαίαν μου καὶ τὰ σκεύη οὐκ εἴληφα ἐν τη̨̃ χειρί μου ὅτι ἠ̃ν τὸ ῥη̃μα του̃ βασιλέως κατὰ σπουδήν

^21:10 καὶ εἰ̃πεν ὁ ἱερεύς ἰδοὺ ἡ ῥομφαία Γολιαθ του̃ ἀλλοφύλου ὃν ἐπάταξας ἐν τη̨̃ κοιλάδι Ηλα καὶ αὐτὴ ἐνειλημένη ἐν ἱματίω̨ εἰ ταύτην λήμψη̨ σεαυτω̨̃ λαβέ ὅτι οὐκ ἔστιν ἑτέρα πάρεξ ταύτης ἐνταυ̃θα καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ὥσπερ αὐτή δός μοι αὐτήν

^21:11 καὶ ἔδωκεν αὐτὴν αὐτω̨̃ καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ ἔφυγεν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐκ προσώπου Σαουλ καὶ ἠ̃λθεν Δαυιδ πρὸς Αγχους βασιλέα Γεθ

^21:12 καὶ εἰ̃παν οἱ παι̃δες Αγχους πρὸς αὐτόν οὐχὶ οὑ̃τος Δαυιδ ὁ βασιλεὺς τη̃ς γη̃ς οὐχὶ τούτω̨ ἐξη̃ρχον αἱ χορεύουσαι λέγουσαι ἐπάταξεν Σαουλ ἐν χιλιάσιν αὐτου̃ καὶ Δαυιδ ἐν μυριάσιν αὐτου̃

^21:13 καὶ ἔθετο Δαυιδ τὰ ῥήματα ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃ καὶ ἐφοβήθη σφόδρα ἀπὸ προσώπου Αγχους βασιλέως Γεθ

^21:14 καὶ ἠλλοίωσεν τὸ πρόσωπον αὐτου̃ ἐνώπιον αὐτου̃ καὶ προσεποιήσατο ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ καὶ ἐτυμπάνιζεν ἐπὶ ται̃ς θύραις τη̃ς πόλεως καὶ παρεφέρετο ἐν ται̃ς χερσὶν αὐτου̃ καὶ ἔπιπτεν ἐπὶ τὰς θύρας τη̃ς πύλης καὶ τὰ σίελα αὐτου̃ κατέρρει ἐπὶ τὸν πώγωνα αὐτου̃

^21:15 καὶ εἰ̃πεν Αγχους πρὸς τοὺς παι̃δας αὐτου̃ ἰδοὺ ἴδετε ἄνδρα ἐπίλημπτον ἵνα τί εἰσηγάγετε αὐτὸν πρός με

^21:16 ἠ̃ ἐλαττου̃μαι ἐπιλήμπτων ἐγώ ὅτι εἰσαγειόχατε αὐτὸν ἐπιλημπτεύεσθαι πρός με οὑ̃τος οὐκ εἰσελεύσεται εἰς οἰκίαν

^22:1 καὶ ἀπη̃λθεν ἐκει̃θεν Δαυιδ καὶ διεσώθη καὶ ἔρχεται εἰς τὸ σπήλαιον τὸ Οδολλαμ καὶ ἀκούουσιν οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ καὶ ὁ οἰ̃κος του̃ πατρὸς αὐτου̃ καὶ καταβαίνουσιν πρὸς αὐτὸν ἐκει̃

^22:2 καὶ συνήγοντο πρὸς αὐτὸν πα̃ς ἐν ἀνάγκη̨ καὶ πα̃ς ὑπόχρεως καὶ πα̃ς κατώδυνος ψυχη̨̃ καὶ ἠ̃ν ἐπ' αὐτω̃ν ἡγούμενος καὶ ἠ̃σαν μετ' αὐτου̃ ὡς τετρακόσιοι ἄνδρες

^22:3 καὶ ἀπη̃λθεν Δαυιδ ἐκει̃θεν εἰς Μασσηφα τη̃ς Μωαβ καὶ εἰ̃πεν πρὸς βασιλέα Μωαβ γινέσθωσαν δὴ ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου παρὰ σοί ἕως ὅτου γνω̃ τί ποιήσει μοι ὁ θεός

^22:4 καὶ παρεκάλεσεν τὸ πρόσωπον του̃ βασιλέως Μωαβ καὶ κατώ̨κουν μετ' αὐτου̃ πάσας τὰς ἡμέρας ὄντος του̃ Δαυιδ ἐν τη̨̃ περιοχη̨̃

^22:5 καὶ εἰ̃πεν Γαδ ὁ προφήτης πρὸς Δαυιδ μὴ κάθου ἐν τη̨̃ περιοχη̨̃ πορεύου καὶ ἥξεις εἰς γη̃ν Ιουδα καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ ἠ̃λθεν καὶ ἐκάθισεν ἐν πόλει Σαριχ

^22:6 καὶ ἤκουσεν Σαουλ ὅτι ἔγνωσται Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃ καὶ Σαουλ ἐκάθητο ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ ὑπὸ τὴν ἄρουραν τὴν ἐν Ραμα καὶ τὸ δόρυ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ πάντες οἱ παι̃δες αὐτου̃ παρειστήκεισαν αὐτω̨̃

^22:7 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τοὺς παι̃δας αὐτου̃ τοὺς παρεστηκότας αὐτω̨̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀκούσατε δή υἱοὶ Βενιαμιν εἰ ἀληθω̃ς πα̃σιν ὑμι̃ν δώσει ὁ υἱὸς Ιεσσαι ἀγροὺς καὶ ἀμπελω̃νας καὶ πάντας ὑμα̃ς τάξει ἑκατοντάρχους καὶ χιλιάρχους

^22:8 ὅτι σύγκεισθε πάντες ὑμει̃ς ἐπ' ἐμέ καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἀποκαλύπτων τὸ ὠτίον μου ἐν τω̨̃ διαθέσθαι τὸν υἱόν μου διαθήκην μετὰ του̃ υἱου̃ Ιεσσαι καὶ οὐκ ἔστιν πονω̃ν περὶ ἐμου̃ ἐξ ὑμω̃ν καὶ ἀποκαλύπτων τὸ ὠτίον μου ὅτι ἐπήγειρεν ὁ υἱός μου τὸν δου̃λόν μου ἐπ' ἐμὲ εἰς ἐχθρὸν ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη

^22:9 καὶ ἀποκρίνεται Δωηκ ὁ Σύρος ὁ καθεστηκὼς ἐπὶ τὰς ἡμιόνους Σαουλ καὶ εἰ̃πεν ἑόρακα τὸν υἱὸν Ιεσσαι παραγινόμενον εἰς Νομβα πρὸς Αβιμελεχ υἱὸν Αχιτωβ τὸν ἱερέα

^22:10 καὶ ἠρώτα αὐτω̨̃ διὰ του̃ θεου̃ καὶ ἐπισιτισμὸν ἔδωκεν αὐτω̨̃ καὶ τὴν ῥομφαίαν Γολιαδ του̃ ἀλλοφύλου ἔδωκεν αὐτω̨̃

^22:11 καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς καλέσαι τὸν Αβιμελεχ υἱὸν Αχιτωβ καὶ πάντας τοὺς υἱοὺς του̃ πατρὸς αὐτου̃ τοὺς ἱερει̃ς τοὺς ἐν Νομβα καὶ παρεγένοντο πάντες πρὸς τὸν βασιλέα

^22:12 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ἄκουε δή υἱὲ Αχιτωβ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ λάλει κύριε

^22:13 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Σαουλ ἵνα τί συνέθου κατ' ἐμου̃ σὺ καὶ ὁ υἱὸς Ιεσσαι δου̃ναί σε αὐτω̨̃ ἄρτον καὶ ῥομφαίαν καὶ ἐρωτα̃ν αὐτω̨̃ διὰ του̃ θεου̃ θέσθαι αὐτὸν ἐπ' ἐμὲ εἰς ἐχθρὸν ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη

^22:14 καὶ ἀπεκρίθη τω̨̃ βασιλει̃ καὶ εἰ̃πεν καὶ τίς ἐν πα̃σιν τοι̃ς δούλοις σου ὡς Δαυιδ πιστὸς καὶ γαμβρὸς του̃ βασιλέως καὶ ἄρχων παντὸς παραγγέλματός σου καὶ ἔνδοξος ἐν τω̨̃ οἴκω̨ σου

^22:15 ἠ̃ σήμερον ἠ̃ργμαι ἐρωτα̃ν αὐτω̨̃ διὰ του̃ θεου̃ μηδαμω̃ς μὴ δότω ὁ βασιλεὺς κατὰ του̃ δούλου αὐτου̃ λόγον καὶ ἐφ' ὅλον τὸν οἰ̃κον του̃ πατρός μου ὅτι οὐκ ἤ̨δει ὁ δου̃λος ὁ σὸς ἐν πα̃σιν τούτοις ῥη̃μα μικρὸν ἢ μέγα

^22:16 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς Σαουλ θανάτω̨ ἀποθανη̨̃ Αβιμελεχ σὺ καὶ πα̃ς ὁ οἰ̃κος του̃ πατρός σου

^22:17 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς τοι̃ς παρατρέχουσιν τοι̃ς ἐφεστηκόσιν ἐπ' αὐτόν προσαγάγετε καὶ θανατου̃τε τοὺς ἱερει̃ς του̃ κυρίου ὅτι ἡ χεὶρ αὐτω̃ν μετὰ Δαυιδ καὶ ὅτι ἔγνωσαν ὅτι φεύγει αὐτός καὶ οὐκ ἀπεκάλυψαν τὸ ὠτίον μου καὶ οὐκ ἐβουλήθησαν οἱ παι̃δες του̃ βασιλέως ἐπενεγκει̃ν τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ἀπαντη̃σαι εἰς τοὺς ἱερει̃ς κυρίου

^22:18 καὶ εἰ̃πεν ὁ βασιλεὺς τω̨̃ Δωηκ ἐπιστρέφου σὺ καὶ ἀπάντα εἰς τοὺς ἱερει̃ς καὶ ἐπεστράφη Δωηκ ὁ Σύρος καὶ ἐθανάτωσεν τοὺς ἱερει̃ς κυρίου ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ τριακοσίους καὶ πέντε ἄνδρας πάντας αἴροντας εφουδ

^22:19 καὶ τὴν Νομβα τὴν πόλιν τω̃ν ἱερέων ἐπάταξεν ἐν στόματι ῥομφαίας ἀπὸ ἀνδρὸς ἕως γυναικός ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ μόσχου καὶ ὄνου καὶ προβάτου

^22:20 καὶ διασώ̨ζεται υἱὸς εἱ̃ς τω̨̃ Αβιμελεχ υἱω̨̃ Αχιτωβ καὶ ὄνομα αὐτω̨̃ Αβιαθαρ καὶ ἔφυγεν ὀπίσω Δαυιδ

^22:21 καὶ ἀπήγγειλεν Αβιαθαρ τω̨̃ Δαυιδ ὅτι ἐθανάτωσεν Σαουλ πάντας τοὺς ἱερει̃ς του̃ κυρίου

^22:22 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τω̨̃ Αβιαθαρ ἤιδειν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ὅτι Δωηκ ὁ Σύρος ὅτι ἀπαγγέλλων ἀπαγγελει̃ τω̨̃ Σαουλ ἐγώ εἰμι αἴτιος τω̃ν ψυχω̃ν οἴκου του̃ πατρός σου

^22:23 κάθου μετ' ἐμου̃ μὴ φοβου̃ ὅτι οὑ̃ ἐὰν ζητω̃ τη̨̃ ψυχη̨̃ μου τόπον ζητήσω καὶ τη̨̃ ψυχη̨̃ σου ὅτι πεφύλαξαι σὺ παρ' ἐμοί

^23:1 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Δαυιδ λέγοντες ἰδοὺ οἱ ἀλλόφυλοι πολεμου̃σιν ἐν τη̨̃ Κεϊλα καὶ αὐτοὶ διαρπάζουσιν καταπατου̃σιν τοὺς ἅλω

^23:2 καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ διὰ του̃ κυρίου λέγων εἰ πορευθω̃ καὶ πατάξω τοὺς ἀλλοφύλους τούτους καὶ εἰ̃πεν κύριος πορεύου καὶ πατάξεις ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις τούτοις καὶ σώσεις τὴν Κεϊλα

^23:3 καὶ εἰ̃παν οἱ ἄνδρες του̃ Δαυιδ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ ἡμει̃ς ἐνταυ̃θα ἐν τη̨̃ Ιουδαία̨ φοβούμεθα καὶ πω̃ς ἔσται ἐὰν πορευθω̃μεν εἰς Κεϊλα εἰς τὰ σκυ̃λα τω̃ν ἀλλοφύλων εἰσπορευσόμεθα

^23:4 καὶ προσέθετο Δαυιδ ἐρωτη̃σαι ἔτι διὰ του̃ κυρίου καὶ ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ κύριος καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν ἀνάστηθι καὶ κατάβηθι εἰς Κεϊλα ὅτι ἐγὼ παραδίδωμι τοὺς ἀλλοφύλους εἰς χει̃ράς σου

^23:5 καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃ εἰς Κεϊλα καὶ ἐπολέμησεν ἐν τοι̃ς ἀλλοφύλοις καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου αὐτου̃ καὶ ἀπήγαγεν τὰ κτήνη αὐτω̃ν καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοι̃ς πληγὴν μεγάλην καὶ ἔσωσεν Δαυιδ τοὺς κατοικου̃ντας Κεϊλα

^23:6 καὶ ἐγένετο ἐν τω̨̃ φυγει̃ν Αβιαθαρ υἱὸν Αβιμελεχ πρὸς Δαυιδ καὶ αὐτὸς μετὰ Δαυιδ εἰς Κεϊλα κατέβη ἔχων εφουδ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃

^23:7 καὶ ἀπηγγέλη τω̨̃ Σαουλ ὅτι ἥκει Δαυιδ εἰς Κεϊλα καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πέπρακεν αὐτὸν ὁ θεὸς εἰς χει̃ράς μου ὅτι ἀποκέκλεισται εἰσελθὼν εἰς πόλιν θυρω̃ν καὶ μοχλω̃ν

^23:8 καὶ παρήγγειλεν Σαουλ παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ εἰς πόλεμον καταβαίνειν εἰς Κεϊλα συνέχειν τὸν Δαυιδ καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτου̃

^23:9 καὶ ἔγνω Δαυιδ ὅτι οὐ παρασιωπα̨̃ Σαουλ περὶ αὐτου̃ τὴν κακίαν καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβιαθαρ τὸν ἱερέα προσάγαγε τὸ εφουδ κυρίου

^23:10 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ ἀκούων ἀκήκοεν ὁ δου̃λός σου ὅτι ζητει̃ Σαουλ ἐλθει̃ν ἐπὶ Κεϊλα διαφθει̃ραι τὴν πόλιν δι' ἐμέ

^23:11 εἰ ἀποκλεισθήσεται καὶ νυ̃ν εἰ καταβήσεται Σαουλ καθὼς ἤκουσεν ὁ δου̃λός σου κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ ἀπάγγειλον τω̨̃ δούλω̨ σου καὶ εἰ̃πεν κύριος ἀποκλεισθήσεται

^23:13 καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτου̃ ὡς τετρακόσιοι καὶ ἐξη̃λθον ἐκ Κεϊλα καὶ ἐπορεύοντο οὑ̃ ἐὰν ἐπορεύθησαν καὶ τω̨̃ Σαουλ ἀπηγγέλη ὅτι διασέσωται Δαυιδ ἐκ Κεϊλα καὶ ἀνη̃κεν του̃ ἐξελθει̃ν

^23:14 καὶ ἐκάθισεν Δαυιδ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐν Μασερεμ ἐν τοι̃ς στενοι̃ς καὶ ἐκάθητο ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐν τω̨̃ ὄρει Ζιφ ἐν τη̨̃ γη̨̃ τη̨̃ αὐχμώδει καὶ ἐζήτει αὐτὸν Σαουλ πάσας τὰς ἡμέρας καὶ οὐ παρέδωκεν αὐτὸν κύριος εἰς τὰς χει̃ρας αὐτου̃

^23:15 καὶ εἰ̃δεν Δαυιδ ὅτι ἐξέρχεται Σαουλ του̃ ζητει̃ν τὸν Δαυιδ καὶ Δαυιδ ἐν τω̨̃ ὄρει τω̨̃ αὐχμώδει ἐν τη̨̃ Καινη̨̃ Ζιφ

^23:16 καὶ ἀνέστη Ιωναθαν υἱὸς Σαουλ καὶ ἐπορεύθη πρὸς Δαυιδ εἰς Καινὴν καὶ ἐκραταίωσεν τὰς χει̃ρας αὐτου̃ ἐν κυρίω̨

^23:17 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν μὴ φοβου̃ ὅτι οὐ μὴ εὕρη̨ σε ἡ χεὶρ Σαουλ του̃ πατρός μου καὶ σὺ βασιλεύσεις ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐγὼ ἔσομαί σοι εἰς δεύτερον καὶ Σαουλ ὁ πατήρ μου οἰ̃δεν οὕτως

^23:18 καὶ διέθεντο ἀμφότεροι διαθήκην ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐκάθητο Δαυιδ ἐν Καινη̨̃ καὶ Ιωναθαν ἀπη̃λθεν εἰς οἰ̃κον αὐτου̃

^23:19 καὶ ἀνέβησαν οἱ Ζιφαι̃οι ἐκ τη̃ς αὐχμώδους πρὸς Σαουλ ἐπὶ τὸν βουνὸν λέγοντες οὐκ ἰδοὺ Δαυιδ κέκρυπται παρ' ἡμι̃ν ἐν Μεσσαρα ἐν τοι̃ς στενοι̃ς ἐν τη̨̃ Καινη̨̃ ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ του̃ Εχελα του̃ ἐκ δεξιω̃ν του̃ Ιεσσαιμουν

^23:20 καὶ νυ̃ν πα̃ν τὸ πρὸς ψυχὴν του̃ βασιλέως εἰς κατάβασιν καταβαινέτω πρὸς ἡμα̃ς κεκλείκασιν αὐτὸν εἰς τὰς χει̃ρας του̃ βασιλέως

^23:21 καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς Σαουλ εὐλογημένοι ὑμει̃ς τω̨̃ κυρίω̨ ὅτι ἐπονέσατε περὶ ἐμου̃

^23:22 πορεύθητε δὴ καὶ ἑτοιμάσατε ἔτι καὶ γνω̃τε τὸν τόπον αὐτου̃ οὑ̃ ἔσται ὁ ποὺς αὐτου̃ ἐν τάχει ἐκει̃ οὑ̃ εἴπατε μήποτε πανουργεύσηται

^23:23 καὶ ἴδετε καὶ γνω̃τε καὶ πορευσόμεθα μεθ' ὑμω̃ν καὶ ἔσται εἰ ἔστιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ ἐξερευνήσω αὐτὸν ἐν πάσαις χιλιάσιν Ιουδα

^23:24 καὶ ἀνέστησαν οἱ Ζιφαι̃οι καὶ ἐπορεύθησαν ἔμπροσθεν Σαουλ καὶ Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τη̨̃ Μααν καθ' ἑσπέραν ἐκ δεξιω̃ν του̃ Ιεσσαιμουν

^23:25 καὶ ἐπορεύθη Σαουλ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ζητει̃ν αὐτόν καὶ ἀπήγγειλαν τω̨̃ Δαυιδ καὶ κατέβη εἰς τὴν πέτραν τὴν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ Μααν καὶ ἤκουσεν Σαουλ καὶ κατεδίωξεν ὀπίσω Δαυιδ εἰς τὴν ἔρημον Μααν

^23:26 καὶ πορεύονται Σαουλ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἐκ μέρους του̃ ὄρους τούτου καὶ ἠ̃ν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἐκ μέρους του̃ ὄρους τούτου καὶ ἠ̃ν Δαυιδ σκεπαζόμενος πορεύεσθαι ἀπὸ προσώπου Σαουλ καὶ Σαουλ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ παρενέβαλον ἐπὶ Δαυιδ καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτου̃ συλλαβει̃ν αὐτούς

^23:27 καὶ ἄγγελος πρὸς Σαουλ ἠ̃λθεν λέγων σπευ̃δε καὶ δευ̃ρο ὅτι ἐπέθεντο οἱ ἀλλόφυλοι ἐπὶ τὴν γη̃ν

^23:28 καὶ ἀνέστρεψεν Σαουλ μὴ καταδιώκειν ὀπίσω Δαυιδ καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν τω̃ν ἀλλοφύλων διὰ του̃το ἐπεκλήθη ὁ τόπος ἐκει̃νος Πέτρα ἡ μερισθει̃σα

^24:1 καὶ ἀνέβη Δαυιδ ἐκει̃θεν καὶ ἐκάθισεν ἐν τοι̃ς στενοι̃ς Εγγαδδι

^24:2 καὶ ἐγενήθη ὡς ἀνέστρεψεν Σαουλ ἀπὸ ὄπισθεν τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἀπηγγέλη αὐτω̨̃ λεγόντων ὅτι Δαυιδ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ Εγγαδδι

^24:3 καὶ ἔλαβεν μεθ' ἑαυτου̃ τρει̃ς χιλιάδας ἀνδρω̃ν ἐκλεκτοὺς ἐκ παντὸς Ισραηλ καὶ ἐπορεύθη ζητει̃ν τὸν Δαυιδ καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτου̃ ἐπὶ πρόσωπον Σαδαιεμ

^24:4 καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὰς ἀγέλας τω̃ν ποιμνίων τὰς ἐπὶ τη̃ς ὁδου̃ καὶ ἠ̃ν ἐκει̃ σπήλαιον καὶ Σαουλ εἰση̃λθεν παρασκευάσασθαι καὶ Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἐσώτερον του̃ σπηλαίου ἐκάθηντο

^24:5 καὶ εἰ̃πον οἱ ἄνδρες Δαυιδ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ ἡ ἡμέρα αὕτη ἣν εἰ̃πεν κύριος πρὸς σὲ παραδου̃ναι τὸν ἐχθρόν σου εἰς τὰς χει̃ράς σου καὶ ποιήσεις αὐτω̨̃ ὡς ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ ἀφει̃λεν τὸ πτερύγιον τη̃ς διπλοΐδος τη̃ς Σαουλ λαθραίως

^24:6 καὶ ἐγενήθη μετὰ ταυ̃τα καὶ ἐπάταξεν καρδία Δαυιδ αὐτόν ὅτι ἀφει̃λεν τὸ πτερύγιον τη̃ς διπλοΐδος αὐτου̃

^24:7 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς τοὺς ἄνδρας αὐτου̃ μηδαμω̃ς μοι παρὰ κυρίου εἰ ποιήσω τὸ ῥη̃μα του̃το τω̨̃ κυρίω̨ μου τω̨̃ χριστω̨̃ κυρίου ἐπενέγκαι χει̃ρά μου ἐπ' αὐτόν ὅτι χριστὸς κυρίου ἐστὶν οὑ̃τος

^24:8 καὶ ἔπεισεν Δαυιδ τοὺς ἄνδρας αὐτου̃ ἐν λόγοις καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτοι̃ς ἀναστάντας θανατω̃σαι τὸν Σαουλ καὶ ἀνέστη Σαουλ καὶ κατέβη εἰς τὴν ὁδόν

^24:9 καὶ ἀνέστη Δαυιδ ὀπίσω αὐτου̃ ἐκ του̃ σπηλαίου καὶ ἐβόησεν Δαυιδ ὀπίσω Σαουλ λέγων κύριε βασιλευ̃ καὶ ἐπέβλεψεν Σαουλ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτου̃ καὶ ἔκυψεν Δαυιδ ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃

^24:10 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Σαουλ ἵνα τί ἀκούεις τω̃ν λόγων του̃ λαου̃ λεγόντων ἰδοὺ Δαυιδ ζητει̃ τὴν ψυχήν σου

^24:11 ἰδοὺ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἑοράκασιν οἱ ὀφθαλμοί σου ὡς παρέδωκέν σε κύριος σήμερον εἰς χει̃ρά μου ἐν τω̨̃ σπηλαίω̨ καὶ οὐκ ἠβουλήθην ἀποκτει̃ναί σε καὶ ἐφεισάμην σου καὶ εἰ̃πα οὐκ ἐποίσω χει̃ρά μου ἐπὶ κύριόν μου ὅτι χριστὸς κυρίου οὑ̃τός ἐστιν

^24:12 καὶ ἰδοὺ τὸ πτερύγιον τη̃ς διπλοΐδος σου ἐν τη̨̃ χειρί μου ἐγὼ ἀφή̨ρηκα τὸ πτερύγιον καὶ οὐκ ἀπέκταγκά σε καὶ γνω̃θι καὶ ἰδὲ σήμερον ὅτι οὐκ ἔστιν κακία ἐν τη̨̃ χειρί μου οὐδὲ ἀσέβεια καὶ ἀθέτησις καὶ οὐχ ἡμάρτηκα εἰς σέ καὶ σὺ δεσμεύεις τὴν ψυχήν μου λαβει̃ν αὐτήν

^24:13 δικάσαι κύριος ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ σου̃ καὶ ἐκδικήσαι με κύριος ἐκ σου̃ καὶ ἡ χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σοί

^24:14 καθὼς λέγεται ἡ παραβολὴ ἡ ἀρχαία ἐξ ἀνόμων ἐξελεύσεται πλημμέλεια καὶ ἡ χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σέ

^24:15 καὶ νυ̃ν ὀπίσω τίνος σὺ ἐκπορεύη̨ βασιλευ̃ Ισραηλ ὀπίσω τίνος καταδιώκεις σύ ὀπίσω κυνὸς τεθνηκότος καὶ ὀπίσω ψύλλου ἑνός

^24:16 γένοιτο κύριος εἰς κριτὴν καὶ δικαστὴν ἀνὰ μέσον ἐμου̃ καὶ ἀνὰ μέσον σου̃ ἴδοι κύριος καὶ κρίναι τὴν κρίσιν μου καὶ δικάσαι μοι ἐκ χειρός σου

^24:17 καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν Δαυιδ τὰ ῥήματα ταυ̃τα λαλω̃ν πρὸς Σαουλ καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ἠ̃ φωνή σου αὕτη τέκνον Δαυιδ καὶ ἠ̃ρεν τὴν φωνὴν αὐτου̃ Σαουλ καὶ ἔκλαυσεν

^24:18 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Δαυιδ δίκαιος σὺ ὑπὲρ ἐμέ ὅτι σὺ ἀνταπέδωκάς μοι ἀγαθά ἐγὼ δὲ ἀνταπέδωκά σοι κακά

^24:19 καὶ σὺ ἀπήγγειλάς μοι σήμερον ἃ ἐποίησάς μοι ἀγαθά ὡς ἀπέκλεισέν με κύριος σήμερον εἰς χει̃ράς σου καὶ οὐκ ἀπέκτεινάς με

^24:20 καὶ ὅτι εἰ εὕροιτό τις τὸν ἐχθρὸν αὐτου̃ ἐν θλίψει καὶ ἐκπέμψαι αὐτὸν ἐν ὁδω̨̃ ἀγαθη̨̃ καὶ κύριος ἀνταποτείσει αὐτω̨̃ ἀγαθά καθὼς πεποίηκας σήμερον

^24:21 καὶ νυ̃ν ἰδοὺ ἐγὼ γινώσκω ὅτι βασιλεύων βασιλεύσεις καὶ στήσεται ἐν χερσίν σου βασιλεία Ισραηλ

^24:22 καὶ νυ̃ν ὄμοσόν μοι ἐν κυρίω̨ ὅτι οὐκ ἐξολεθρεύσεις τὸ σπέρμα μου ὀπίσω μου καὶ οὐκ ἀφανιει̃ς τὸ ὄνομά μου ἐκ του̃ οἴκου του̃ πατρός μου

^24:23 καὶ ὤμοσεν Δαυιδ τω̨̃ Σαουλ καὶ ἀπη̃λθεν Σαουλ εἰς τὸν τόπον αὐτου̃ καὶ Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἀνέβησαν εἰς τὴν Μεσσαρα στενήν

^25:1 καὶ ἀπέθανεν Σαμουηλ καὶ συναθροίζονται πα̃ς Ισραηλ καὶ κόπτονται αὐτὸν καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν οἴκω̨ αὐτου̃ ἐν Αρμαθαιμ καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ κατέβη εἰς τὴν ἔρημον Μααν

^25:2 καὶ ἠ̃ν ἄνθρωπος ἐν τη̨̃ Μααν καὶ τὰ ποίμνια αὐτου̃ ἐν τω̨̃ Καρμήλω̨ καὶ ὁ ἄνθρωπος μέγας σφόδρα καὶ τούτω̨ ποίμνια τρισχίλια καὶ αἰ̃γες χίλιαι καὶ ἐγενήθη ἐν τω̨̃ κείρειν τὸ ποίμνιον αὐτου̃ ἐν τω̨̃ Καρμήλω̨

^25:3 καὶ ὄνομα τω̨̃ ἀνθρώπω̨ Ναβαλ καὶ ὄνομα τη̨̃ γυναικὶ αὐτου̃ Αβιγαια καὶ ἡ γυνὴ αὐτου̃ ἀγαθὴ συνέσει καὶ καλὴ τω̨̃ εἴδει σφόδρα καὶ ὁ ἄνθρωπος σκληρὸς καὶ πονηρὸς ἐν ἐπιτηδεύμασιν καὶ ὁ ἄνθρωπος κυνικός

^25:4 καὶ ἤκουσεν Δαυιδ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ὅτι κείρει Ναβαλ ὁ Καρμήλιος τὸ ποίμνιον αὐτου̃

^25:5 καὶ Δαυιδ ἀπέστειλεν δέκα παιδάρια καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς παιδαρίοις ἀνάβητε εἰς Κάρμηλον καὶ ἀπέλθατε πρὸς Ναβαλ καὶ ἐρωτήσατε αὐτὸν ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί μου εἰς εἰρήνην

^25:6 καὶ ἐρει̃τε τάδε εἰς ὥρας καὶ σὺ ὑγιαίνων καὶ ὁ οἰ̃κός σου καὶ πάντα τὰ σὰ ὑγιαίνοντα

^25:7 καὶ νυ̃ν ἰδοὺ ἀκήκοα ὅτι κείρουσίν σοι νυ̃ν οἱ ποιμένες σου οἳ ἠ̃σαν μεθ' ἡμω̃ν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καὶ οὐκ ἀπεκωλύσαμεν αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα αὐτοι̃ς οὐθὲν πάσας τὰς ἡμέρας ὄντων αὐτω̃ν ἐν Καρμήλω̨

^25:8 ἐρώτησον τὰ παιδάριά σου καὶ ἀπαγγελου̃σίν σοι καὶ εὑρέτωσαν τὰ παιδάρια χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου ὅτι ἐφ' ἡμέραν ἀγαθὴν ἥκομεν δὸς δὴ ὃ ἐὰν εὕρη̨ ἡ χείρ σου τω̨̃ υἱω̨̃ σου τω̨̃ Δαυιδ

^25:9 καὶ ἔρχονται τὰ παιδάρια καὶ λαλου̃σιν τοὺς λόγους τούτους πρὸς Ναβαλ κατὰ πάντα τὰ ῥήματα ταυ̃τα ἐν τω̨̃ ὀνόματι Δαυιδ καὶ ἀνεπήδησεν

^25:10 καὶ ἀπεκρίθη Ναβαλ τοι̃ς παισὶν Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν τίς ὁ Δαυιδ καὶ τίς ὁ υἱὸς Ιεσσαι σήμερον πεπληθυμμένοι εἰσὶν οἱ δου̃λοι ἀναχωρου̃ντες ἕκαστος ἐκ προσώπου του̃ κυρίου αὐτου̃

^25:11 καὶ λήμψομαι τοὺς ἄρτους μου καὶ τὸν οἰ̃νόν μου καὶ τὰ θύματά μου ἃ τέθυκα τοι̃ς κείρουσίν μου τὰ πρόβατα καὶ δώσω αὐτὰ ἀνδράσιν οἱ̃ς οὐκ οἰ̃δα πόθεν εἰσίν

^25:12 καὶ ἀπεστράφησαν τὰ παιδάρια Δαυιδ εἰς ὁδὸν αὐτω̃ν καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἠ̃λθον καὶ ἀνήγγειλαν τω̨̃ Δαυιδ κατὰ τὰ ῥήματα ταυ̃τα

^25:13 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τοι̃ς ἀνδράσιν αὐτου̃ ζώσασθε ἕκαστος τὴν ῥομφαίαν αὐτου̃ καὶ ἀνέβησαν ὀπίσω Δαυιδ ὡς τετρακόσιοι ἄνδρες καὶ οἱ διακόσιοι ἐκάθισαν μετὰ τω̃ν σκευω̃ν

^25:14 καὶ τη̨̃ Αβιγαια γυναικὶ Ναβαλ ἀπήγγειλεν ἓν τω̃ν παιδαρίων λέγων ἰδοὺ Δαυιδ ἀπέστειλεν ἀγγέλους ἐκ τη̃ς ἐρήμου εὐλογη̃σαι τὸν κύριον ἡμω̃ν καὶ ἐξέκλινεν ἀπ' αὐτω̃ν

^25:15 καὶ οἱ ἄνδρες ἀγαθοὶ ἡμι̃ν σφόδρα οὐκ ἀπεκώλυσαν ἡμα̃ς οὐδὲ ἐνετείλαντο ἡμι̃ν πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἠ̃μεν παρ' αὐτοι̃ς καὶ ἐν τω̨̃ εἰ̃ναι ἡμα̃ς ἐν ἀγρω̨̃

^25:16 ὡς τει̃χος ἠ̃σαν περὶ ἡμα̃ς καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἤμεθα παρ' αὐτοι̃ς ποιμαίνοντες τὸ ποίμνιον

^25:17 καὶ νυ̃ν γνω̃θι καὶ ἰδὲ τί σὺ ποιήσεις ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία εἰς τὸν κύριον ἡμω̃ν καὶ εἰς τὸν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ οὑ̃τος υἱὸς λοιμός καὶ οὐκ ἔστιν λαλη̃σαι πρὸς αὐτόν

^25:18 καὶ ἔσπευσεν Αβιγαια καὶ ἔλαβεν διακοσίους ἄρτους καὶ δύο ἀγγει̃α οἴνου καὶ πέντε πρόβατα πεποιημένα καὶ πέντε οιφι ἀλφίτου καὶ γομορ ἓν σταφίδος καὶ διακοσίας παλάθας καὶ ἔθετο ἐπὶ τοὺς ὄνους

^25:19 καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς παιδαρίοις αὐτη̃ς προπορεύεσθε ἔμπροσθέν μου καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ὀπίσω ὑμω̃ν παραγίνομαι καὶ τω̨̃ ἀνδρὶ αὐτη̃ς οὐκ ἀπήγγειλεν

^25:20 καὶ ἐγενήθη αὐτη̃ς ἐπιβεβηκυίης ἐπὶ τὴν ὄνον καὶ καταβαινούσης ἐν σκέπη̨ του̃ ὄρους καὶ ἰδοὺ Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ κατέβαινον εἰς συνάντησιν αὐτη̃ς καὶ ἀπήντησεν αὐτοι̃ς

^25:21 καὶ Δαυιδ εἰ̃πεν ἴσως εἰς ἄδικον πεφύλακα πάντα τὰ αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα λαβει̃ν ἐκ πάντων τω̃ν αὐτου̃ οὐθέν καὶ ἀνταπέδωκέν μοι πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθω̃ν

^25:22 τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς τω̨̃ Δαυιδ καὶ τάδε προσθείη εἰ ὑπολείψομαι ἐκ πάντων τω̃ν του̃ Ναβαλ ἕως πρωὶ οὐρου̃ντα πρὸς τοι̃χον

^25:23 καὶ εἰ̃δεν Αβιγαια τὸν Δαυιδ καὶ ἔσπευσεν καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τη̃ς ὄνου καὶ ἔπεσεν ἐνώπιον Δαυιδ ἐπὶ πρόσωπον αὐτη̃ς καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν

^25:24 ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν ἐν ἐμοί κύριέ μου ἡ ἀδικία λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου εἰς τὰ ὠ̃τά σου καὶ ἄκουσον τη̃ς δούλης σου λόγον

^25:25 μὴ δὴ θέσθω ὁ κύριός μου καρδίαν αὐτου̃ ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον τὸν λοιμὸν του̃τον ὅτι κατὰ τὸ ὄνομα αὐτου̃ οὕτως ἐστίν Ναβαλ ὄνομα αὐτω̨̃ καὶ ἀφροσύνη μετ' αὐτου̃ καὶ ἐγὼ ἡ δούλη σου οὐκ εἰ̃δον τὰ παιδάριά σου ἃ ἀπέστειλας

^25:26 καὶ νυ̃ν κύριε ζη̨̃ κύριος καὶ ζη̨̃ ἡ ψυχή σου καθὼς ἐκώλυσέν σε κύριος του̃ μὴ ἐλθει̃ν εἰς αἱ̃μα ἀθω̨̃ον καὶ σώ̨ζειν τὴν χει̃ρά σού σοι καὶ νυ̃ν γένοιντο ὡς Ναβαλ οἱ ἐχθροί σου καὶ οἱ ζητου̃ντες τω̨̃ κυρίω̨ μου κακά

^25:27 καὶ νυ̃ν λαβὲ τὴν εὐλογίαν ταύτην ἣν ἐνήνοχεν ἡ δούλη σου τω̨̃ κυρίω̨ μου καὶ δώσεις τοι̃ς παιδαρίοις τοι̃ς παρεστηκόσιν τω̨̃ κυρίω̨ μου

^25:28 ἀ̃ρον δὴ τὸ ἀνόμημα τη̃ς δούλης σου ὅτι ποιω̃ν ποιήσει κύριος τω̨̃ κυρίω̨ μου οἰ̃κον πιστόν ὅτι πόλεμον κυρίου ὁ κύριός μου πολεμει̃ καὶ κακία οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ πώποτε

^25:29 καὶ ἀναστήσεται ἄνθρωπος καταδιώκων σε καὶ ζητω̃ν τὴν ψυχήν σου καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ κυρίου μου ἐνδεδεμένη ἐν δεσμω̨̃ τη̃ς ζωη̃ς παρὰ κυρίω̨ τω̨̃ θεω̨̃ καὶ ψυχὴν ἐχθρω̃ν σου σφενδονήσεις ἐν μέσω̨ τη̃ς σφενδόνης

^25:30 καὶ ἔσται ὅτι ποιήσει κύριος τω̨̃ κυρίω̨ μου πάντα ὅσα ἐλάλησεν ἀγαθὰ ἐπὶ σέ καὶ ἐντελει̃ταί σοι κύριος εἰς ἡγούμενον ἐπὶ Ισραηλ

^25:31 καὶ οὐκ ἔσται σοι του̃το βδελυγμὸς καὶ σκάνδαλον τω̨̃ κυρίω̨ μου ἐκχέαι αἱ̃μα ἀθω̨̃ον δωρεὰν καὶ σω̃σαι χει̃ρα κυρίου μου αὐτω̨̃ καὶ ἀγαθώσει κύριος τω̨̃ κυρίω̨ μου καὶ μνησθήση̨ τη̃ς δούλης σου ἀγαθω̃σαι αὐτη̨̃

^25:32 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ τη̨̃ Αβιγαια εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ὃς ἀπέστειλέν σε σήμερον ἐν ταύτη̨ εἰς ἀπάντησίν μου

^25:33 καὶ εὐλογητὸς ὁ τρόπος σου καὶ εὐλογημένη σὺ ἡ ἀποκωλύσασά με σήμερον ἐν ταύτη̨ μὴ ἐλθει̃ν εἰς αἵματα καὶ σω̃σαι χει̃ρά μου ἐμοί

^25:34 πλὴν ὅτι ζη̨̃ κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ὃς ἀπεκώλυσέν με σήμερον του̃ κακοποιη̃σαί σε ὅτι εἰ μὴ ἔσπευσας καὶ παρεγένου εἰς ἀπάντησίν μοι τότε εἰ̃πα εἰ ὑπολειφθήσεται τω̨̃ Ναβαλ ἕως φωτὸς του̃ πρωὶ οὐρω̃ν πρὸς τοι̃χον

^25:35 καὶ ἔλαβεν Δαυιδ ἐκ χειρὸς αὐτη̃ς πάντα ἃ ἔφερεν αὐτω̨̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ ἀνάβηθι εἰς εἰρήνην εἰς οἰ̃κόν σου βλέπε ἤκουσα τη̃ς φωνη̃ς σου καὶ ἡ̨ρέτισα τὸ πρόσωπόν σου

^25:36 καὶ παρεγενήθη Αβιγαια πρὸς Ναβαλ καὶ ἰδοὺ αὐτω̨̃ πότος ἐν οἴκω̨ αὐτου̃ ὡς πότος βασιλέως καὶ ἡ καρδία Ναβαλ ἀγαθὴ ἐπ' αὐτόν καὶ αὐτὸς μεθύων ἕως σφόδρα καὶ οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃ ῥη̃μα μικρὸν ἢ μέγα ἕως φωτὸς του̃ πρωί

^25:37 καὶ ἐγένετο πρωί ὡς ἐξένηψεν ἀπὸ του̃ οἴνου Ναβαλ ἀπήγγειλεν αὐτω̨̃ ἡ γυνὴ αὐτου̃ τὰ ῥήματα ταυ̃τα καὶ ἐναπέθανεν ἡ καρδία αὐτου̃ ἐν αὐτω̨̃ καὶ αὐτὸς γίνεται ὡς λίθος

^25:38 καὶ ἐγένετο ὡσεὶ δέκα ἡμέραι καὶ ἐπάταξεν κύριος τὸν Ναβαλ καὶ ἀπέθανεν

^25:39 καὶ ἤκουσεν Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν εὐλογητὸς κύριος ὃς ἔκρινεν τὴν κρίσιν του̃ ὀνειδισμου̃ μου ἐκ χειρὸς Ναβαλ καὶ τὸν δου̃λον αὐτου̃ περιεποιήσατο ἐκ χειρὸς κακω̃ν καὶ τὴν κακίαν Ναβαλ ἀπέστρεψεν κύριος εἰς κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ καὶ ἐλάλησεν περὶ Αβιγαιας λαβει̃ν αὐτὴν ἑαυτω̨̃ εἰς γυναι̃κα

^25:40 καὶ ἠ̃λθον οἱ παι̃δες Δαυιδ πρὸς Αβιγαιαν εἰς Κάρμηλον καὶ ἐλάλησαν αὐτη̨̃ λέγοντες Δαυιδ ἀπέστειλεν ἡμα̃ς πρὸς σὲ λαβει̃ν σε αὐτω̨̃ εἰς γυναι̃κα

^25:41 καὶ ἀνέστη καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γη̃ν ἐπὶ πρόσωπον καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἡ δούλη σου εἰς παιδίσκην νίψαι πόδας τω̃ν παίδων σου

^25:42 καὶ ἀνέστη Αβιγαια καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὴν ὄνον καὶ πέντε κοράσια ἠκολούθουν αὐτη̨̃ καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω τω̃ν παίδων Δαυιδ καὶ γίνεται αὐτω̨̃ εἰς γυναι̃κα

^25:43 καὶ τὴν Αχινααμ ἔλαβεν Δαυιδ ἐξ Ιεζραελ καὶ ἀμφότεραι ἠ̃σαν αὐτω̨̃ γυναι̃κες

^25:44 καὶ Σαουλ ἔδωκεν Μελχολ τὴν θυγατέρα αὐτου̃ τὴν γυναι̃κα Δαυιδ τω̨̃ Φαλτι υἱω̨̃ Λαις τω̨̃ ἐκ Ρομμα

^26:1 καὶ ἔρχονται οἱ Ζιφαι̃οι ἐκ τη̃ς αὐχμώδους πρὸς τὸν Σαουλ εἰς τὸν βουνὸν λέγοντες ἰδοὺ Δαυιδ σκεπάζεται μεθ' ἡμω̃ν ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ του̃ Εχελα του̃ κατὰ πρόσωπον του̃ Ιεσσαιμουν

^26:2 καὶ ἀνέστη Σαουλ καὶ κατέβη εἰς τὴν ἔρημον Ζιφ καὶ μετ' αὐτου̃ τρει̃ς χιλιάδες ἀνδρω̃ν ἐκλεκτοὶ ἐξ Ισραηλ ζητει̃ν τὸν Δαυιδ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ Ζιφ

^26:3 καὶ παρενέβαλεν Σαουλ ἐν τω̨̃ βουνω̨̃ του̃ Εχελα ἐπὶ προσώπου του̃ Ιεσσαιμουν ἐπὶ τη̃ς ὁδου̃ καὶ Δαυιδ ἐκάθισεν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καὶ εἰ̃δεν Δαυιδ ὅτι ἥκει Σαουλ ὀπίσω αὐτου̃ εἰς τὴν ἔρημον

^26:4 καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ κατασκόπους καὶ ἔγνω ὅτι ἥκει Σαουλ ἕτοιμος ἐκ Κεϊλα

^26:5 καὶ ἀνέστη Δαυιδ λάθρα̨ καὶ εἰσπορεύεται εἰς τὸν τόπον οὑ̃ ἐκάθευδεν ἐκει̃ Σαουλ καὶ ἐκει̃ Αβεννηρ υἱὸς Νηρ ἀρχιστράτηγος αὐτου̃ καὶ Σαουλ ἐκάθευδεν ἐν λαμπήνη̨ καὶ ὁ λαὸς παρεμβεβληκὼς κύκλω̨ αὐτου̃

^26:6 καὶ ἀπεκρίθη Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν πρὸς Αχιμελεχ τὸν Χετται̃ον καὶ πρὸς Αβεσσα υἱὸν Σαρουιας ἀδελφὸν Ιωαβ λέγων τίς εἰσελεύσεται μετ' ἐμου̃ πρὸς Σαουλ εἰς τὴν παρεμβολήν καὶ εἰ̃πεν Αβεσσα ἐγὼ εἰσελεύσομαι μετὰ σου̃

^26:7 καὶ εἰσπορεύεται Δαυιδ καὶ Αβεσσα εἰς τὸν λαὸν τὴν νύκτα καὶ ἰδοὺ Σαουλ καθεύδων ὕπνω̨ ἐν λαμπήνη̨ καὶ τὸ δόρυ ἐμπεπηγὸς εἰς τὴν γη̃ν πρὸς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ Αβεννηρ καὶ ὁ λαὸς αὐτου̃ ἐκάθευδεν κύκλω̨ αὐτου̃

^26:8 καὶ εἰ̃πεν Αβεσσα πρὸς Δαυιδ ἀπέκλεισεν σήμερον κύριος τὸν ἐχθρόν σου εἰς τὰς χει̃ράς σου καὶ νυ̃ν πατάξω αὐτὸν τω̨̃ δόρατι εἰς τὴν γη̃ν ἅπαξ καὶ οὐ δευτερώσω αὐτω̨̃

^26:9 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβεσσα μὴ ταπεινώση̨ς αὐτόν ὅτι τίς ἐποίσει χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ χριστὸν κυρίου καὶ ἀθω̨ωθήσεται

^26:10 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ ζη̨̃ κύριος ἐὰν μὴ κύριος παίση̨ αὐτόν ἢ ἡ ἡμέρα αὐτου̃ ἔλθη̨ καὶ ἀποθάνη̨ ἢ εἰς πόλεμον καταβη̨̃ καὶ προστεθη̨̃

^26:11 μηδαμω̃ς μοι παρὰ κυρίου ἐπενεγκει̃ν χει̃ρά μου ἐπὶ χριστὸν κυρίου καὶ νυ̃ν λαβὲ δὴ τὸ δόρυ ἀπὸ πρὸς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ τὸν φακὸν του̃ ὕδατος καὶ ἀπέλθωμεν καθ' ἑαυτούς

^26:12 καὶ ἔλαβεν Δαυιδ τὸ δόρυ καὶ τὸν φακὸν του̃ ὕδατος ἀπὸ πρὸς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ ἀπη̃λθον καθ' ἑαυτούς καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ βλέπων καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ γινώσκων καὶ οὐκ ἠ̃ν ὁ ἐξεγειρόμενος πάντες ὑπνου̃ντες ὅτι θάμβος κυρίου ἐπέπεσεν ἐπ' αὐτούς

^26:13 καὶ διέβη Δαυιδ εἰς τὸ πέραν καὶ ἔστη ἐπὶ τὴν κορυφὴν του̃ ὄρους μακρόθεν καὶ πολλὴ ἡ ὁδὸς ἀνὰ μέσον αὐτω̃ν

^26:14 καὶ προσεκαλέσατο Δαυιδ τὸν λαὸν καὶ τω̨̃ Αβεννηρ ἐλάλησεν λέγων οὐκ ἀποκριθήσει Αβεννηρ καὶ ἀπεκρίθη Αβεννηρ καὶ εἰ̃πεν τίς εἰ̃ σὺ ὁ καλω̃ν με

^26:15 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβεννηρ οὐκ ἀνὴρ σύ καὶ τίς ὡς σὺ ἐν Ισραηλ καὶ διὰ τί οὐ φυλάσσεις τὸν κύριόν σου τὸν βασιλέα ὅτι εἰση̃λθεν εἱ̃ς ἐκ του̃ λαου̃ διαφθει̃ραι τὸν βασιλέα κύριόν σου

^26:16 καὶ οὐκ ἀγαθὸν τὸ ῥη̃μα του̃το ὃ πεποίηκας ζη̨̃ κύριος ὅτι υἱοὶ θανατώσεως ὑμει̃ς οἱ φυλάσσοντες τὸν βασιλέα κύριον ὑμω̃ν τὸν χριστὸν κυρίου καὶ νυ̃ν ἰδὲ δή τὸ δόρυ του̃ βασιλέως καὶ ὁ φακὸς του̃ ὕδατος που̃ ἐστιν τὰ πρὸς κεφαλη̃ς αὐτου̃

^26:17 καὶ ἐπέγνω Σαουλ τὴν φωνὴν του̃ Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν ἠ̃ φωνή σου αὕτη τέκνον Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ δου̃λός σου κύριε βασιλευ̃

^26:18 καὶ εἰ̃πεν ἵνα τί του̃το καταδιώκει ὁ κύριός μου ὀπίσω του̃ δούλου αὐτου̃ ὅτι τί ἡμάρτηκα καὶ τί εὑρέθη ἐν ἐμοὶ ἀδίκημα

^26:19 καὶ νυ̃ν ἀκουσάτω δὴ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὸ ῥη̃μα του̃ δούλου αὐτου̃ εἰ ὁ θεὸς ἐπισείει σε ἐπ' ἐμέ ὀσφρανθείη θυσίας σου καὶ εἰ υἱοὶ ἀνθρώπων ἐπικατάρατοι οὑ̃τοι ἐνώπιον κυρίου ὅτι ἐξέβαλόν με σήμερον μὴ ἐστηρίσθαι ἐν κληρονομία̨ κυρίου λέγοντες πορεύου δούλευε θεοι̃ς ἑτέροις

^26:20 καὶ νυ̃ν μὴ πέσοι τὸ αἱ̃μά μου ἐπὶ τὴν γη̃ν ἐξ ἐναντίας προσώπου κυρίου ὅτι ἐξελήλυθεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ ζητει̃ν τὴν ψυχήν μου καθὼς καταδιώκει ὁ νυκτικόραξ ἐν τοι̃ς ὄρεσιν

^26:21 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ ἡμάρτηκα ἐπίστρεφε τέκνον Δαυιδ ὅτι οὐ κακοποιήσω σε ἀνθ' ὡ̃ν ἔντιμος ψυχή μου ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου ἐν τη̨̃ σήμερον μεματαίωμαι καὶ ἠγνόηκα πολλὰ σφόδρα

^26:22 καὶ ἀπεκρίθη Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ τὸ δόρυ του̃ βασιλέως διελθέτω εἱ̃ς τω̃ν παιδαρίων καὶ λαβέτω αὐτό

^26:23 καὶ κύριος ἐπιστρέψει ἑκάστω̨ τὰς δικαιοσύνας αὐτου̃ καὶ τὴν πίστιν αὐτου̃ ὡς παρέδωκέν σε κύριος σήμερον εἰς χει̃ράς μου καὶ οὐκ ἠθέλησα ἐπενεγκει̃ν χει̃ρά μου ἐπὶ χριστὸν κυρίου

^26:24 καὶ ἰδοὺ καθὼς ἐμεγαλύνθη ἡ ψυχή σου σήμερον ἐν ταύτη̨ ἐν ὀφθαλμοι̃ς μου οὕτως μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου ἐνώπιον κυρίου καὶ σκεπάσαι με καὶ ἐξελει̃ταί με ἐκ πάσης θλίψεως

^26:25 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς Δαυιδ εὐλογημένος σύ τέκνον καὶ ποιω̃ν ποιήσεις καὶ δυνάμενος δυνήσει καὶ ἀπη̃λθεν Δαυιδ εἰς τὴν ὁδὸν αὐτου̃ καὶ Σαουλ ἀνέστρεψεν εἰς τὸν τόπον αὐτου̃

^27:1 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃ λέγων νυ̃ν προστεθήσομαι ἐν ἡμέρα̨ μια̨̃ εἰς χει̃ρας Σαουλ καὶ οὐκ ἔστιν μοι ἀγαθόν ἐὰν μὴ σωθω̃ εἰς γη̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἀνη̨̃ Σαουλ του̃ ζητει̃ν με εἰς πα̃ν ὅριον Ισραηλ καὶ σωθήσομαι ἐκ χειρὸς αὐτου̃

^27:2 καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ οἱ τετρακόσιοι ἄνδρες μετ' αὐτου̃ καὶ ἐπορεύθη πρὸς Αγχους υἱὸν Αμμαχ βασιλέα Γεθ

^27:3 καὶ ἐκάθισεν Δαυιδ μετὰ Αγχους ἐν Γεθ αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἕκαστος καὶ ὁ οἰ̃κος αὐτου̃ καὶ Δαυιδ καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναι̃κες αὐτου̃ Αχινααμ ἡ Ιεζραηλι̃τις καὶ Αβιγαια ἡ γυνὴ Ναβαλ του̃ Καρμηλίου

^27:4 καὶ ἀνηγγέλη τω̨̃ Σαουλ ὅτι πέφευγεν Δαυιδ εἰς Γεθ καὶ οὐ προσέθετο ἔτι ζητει̃ν αὐτόν

^27:5 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αγχους εἰ δὴ εὕρηκεν ὁ δου̃λός σου χάριν ἐν ὀφθαλμοι̃ς σου δότωσαν δή μοι τόπον ἐν μια̨̃ τω̃ν πόλεων τω̃ν κατ' ἀγρὸν καὶ καθήσομαι ἐκει̃ καὶ ἵνα τί κάθηται ὁ δου̃λός σου ἐν πόλει βασιλευομένη̨ μετὰ σου̃

^27:6 καὶ ἔδωκεν αὐτω̨̃ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ τὴν Σεκελακ διὰ του̃το ἐγενήθη Σεκελακ τω̨̃ βασιλει̃ τη̃ς Ιουδαίας ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης

^27:7 καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμὸς τω̃ν ἡμερω̃ν ὡ̃ν ἐκάθισεν Δαυιδ ἐν ἀγρω̨̃ τω̃ν ἀλλοφύλων τέσσαρας μη̃νας

^27:8 καὶ ἀνέβαινεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ καὶ ἐπετίθεντο ἐπὶ πάντα τὸν Γεσιρι καὶ ἐπὶ τὸν Αμαληκίτην καὶ ἰδοὺ ἡ γη̃ κατω̨κει̃το ἀπὸ ἀνηκόντων ἡ ἀπὸ Γελαμψουρ τετειχισμένων καὶ ἕως γη̃ς Αἰγύπτου

^27:9 καὶ ἔτυπτε τὴν γη̃ν καὶ οὐκ ἐζωογόνει ἄνδρα καὶ γυναι̃κα καὶ ἐλάμβανεν ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ ὄνους καὶ καμήλους καὶ ἱματισμόν καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἤρχοντο πρὸς Αγχους

^27:10 καὶ εἰ̃πεν Αγχους πρὸς Δαυιδ ἐπὶ τίνα ἐπέθεσθε σήμερον καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αγχους κατὰ νότον τη̃ς Ιουδαίας καὶ κατὰ νότον Ιεσμεγα καὶ κατὰ νότον του̃ Κενεζι

^27:11 καὶ ἄνδρα καὶ γυναι̃κα οὐκ ἐζωογόνησεν του̃ εἰσαγαγει̃ν εἰς Γεθ λέγων μὴ ἀναγγείλωσιν εἰς Γεθ καθ' ἡμω̃ν λέγοντες τάδε Δαυιδ ποιει̃ καὶ τόδε τὸ δικαίωμα αὐτου̃ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἐκάθητο Δαυιδ ἐν ἀγρω̨̃ τω̃ν ἀλλοφύλων

^27:12 καὶ ἐπιστεύθη Δαυιδ ἐν τω̨̃ Αγχους σφόδρα λέγων ἤ̨σχυνται αἰσχυνόμενος ἐν τω̨̃ λαω̨̃ αὐτου̃ ἐν Ισραηλ καὶ ἔσται μοι δου̃λος εἰς τὸν αἰω̃να

^28:1 καὶ ἐγενήθη ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀλλόφυλοι ἐν ται̃ς παρεμβολαι̃ς αὐτω̃ν ἐξελθει̃ν πολεμει̃ν μετὰ Ισραηλ καὶ εἰ̃πεν Αγχους πρὸς Δαυιδ γινώσκων γνώσει ὅτι μετ' ἐμου̃ ἐξελεύσει εἰς πόλεμον σὺ καὶ οἱ ἄνδρες σου

^28:2 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αγχους οὕτω νυ̃ν γνώσει ἃ ποιήσει ὁ δου̃λός σου καὶ εἰ̃πεν Αγχους πρὸς Δαυιδ οὕτως ἀρχισωματοφύλακα θήσομαί σε πάσας τὰς ἡμέρας

^28:3 καὶ Σαμουηλ ἀπέθανεν καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν πα̃ς Ισραηλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν Αρμαθαιμ ἐν πόλει αὐτου̃ καὶ Σαουλ περιει̃λεν τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας ἀπὸ τη̃ς γη̃ς

^28:4 καὶ συναθροίζονται οἱ ἀλλόφυλοι καὶ ἔρχονται καὶ παρεμβάλλουσιν εἰς Σωμαν καὶ συναθροίζει Σαουλ πάντα ἄνδρα Ισραηλ καὶ παρεμβάλλουσιν εἰς Γελβουε

^28:5 καὶ εἰ̃δεν Σαουλ τὴν παρεμβολὴν τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ ἐφοβήθη καὶ ἐξέστη ἡ καρδία αὐτου̃ σφόδρα

^28:6 καὶ ἐπηρώτησεν Σαουλ διὰ κυρίου καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ κύριος ἐν τοι̃ς ἐνυπνίοις καὶ ἐν τοι̃ς δήλοις καὶ ἐν τοι̃ς προφήταις

^28:7 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ τοι̃ς παισὶν αὐτου̃ ζητήσατέ μοι γυναι̃κα ἐγγαστρίμυθον καὶ πορεύσομαι πρὸς αὐτὴν καὶ ζητήσω ἐν αὐτη̨̃ καὶ εἰ̃παν οἱ παι̃δες αὐτου̃ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ γυνὴ ἐγγαστρίμυθος ἐν Αενδωρ

^28:8 καὶ συνεκαλύψατο Σαουλ καὶ περιεβάλετο ἱμάτια ἕτερα καὶ πορεύεται αὐτὸς καὶ δύο ἄνδρες μετ' αὐτου̃ καὶ ἔρχονται πρὸς τὴν γυναι̃κα νυκτὸς καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ μάντευσαι δή μοι ἐν τω̨̃ ἐγγαστριμύθω̨ καὶ ἀνάγαγέ μοι ὃν ἐὰν εἴπω σοι

^28:9 καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνὴ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ σὺ οἰ̃δας ὅσα ἐποίησεν Σαουλ ὡς ἐξωλέθρευσεν τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας ἀπὸ τη̃ς γη̃ς καὶ ἵνα τί σὺ παγιδεύεις τὴν ψυχήν μου θανατω̃σαι αὐτήν

^28:10 καὶ ὤμοσεν αὐτη̨̃ Σαουλ λέγων ζη̨̃ κύριος εἰ ἀπαντήσεταί σοι ἀδικία ἐν τω̨̃ λόγω̨ τούτω̨

^28:11 καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνή τίνα ἀναγάγω σοι καὶ εἰ̃πεν τὸν Σαμουηλ ἀνάγαγέ μοι

^28:12 καὶ εἰ̃δεν ἡ γυνὴ τὸν Σαμουηλ καὶ ἀνεβόησεν φωνη̨̃ μεγάλη̨ καὶ εἰ̃πεν ἡ γυνὴ πρὸς Σαουλ ἵνα τί παρελογίσω με καὶ σὺ εἰ̃ Σαουλ

^28:13 καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ ὁ βασιλεύς μὴ φοβου̃ εἰπὸν τίνα ἑόρακας καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Θεοὺς ἑόρακα ἀναβαίνοντας ἐκ τη̃ς γη̃ς

^28:14 καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ τί ἔγνως καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἄνδρα ὄρθιον ἀναβαίνοντα ἐκ τη̃ς γη̃ς καὶ οὑ̃τος διπλοΐδα ἀναβεβλημένος καὶ ἔγνω Σαουλ ὅτι Σαμουηλ οὑ̃τος καὶ ἔκυψεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃

^28:15 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ ἵνα τί παρηνώχλησάς μοι ἀναβη̃ναί με καὶ εἰ̃πεν Σαουλ θλίβομαι σφόδρα καὶ οἱ ἀλλόφυλοι πολεμου̃σιν ἐν ἐμοί καὶ ὁ θεὸς ἀφέστηκεν ἀπ' ἐμου̃ καὶ οὐκ ἐπακήκοέν μοι ἔτι καὶ ἐν χειρὶ τω̃ν προφητω̃ν καὶ ἐν τοι̃ς ἐνυπνίοις καὶ νυ̃ν κέκληκά σε γνωρίσαι μοι τί ποιήσω

^28:16 καὶ εἰ̃πεν Σαμουηλ ἵνα τί ἐπερωτα̨̃ς με καὶ κύριος ἀφέστηκεν ἀπὸ σου̃ καὶ γέγονεν μετὰ του̃ πλησίον σου

^28:17 καὶ πεποίηκεν κύριός σοι καθὼς ἐλάλησεν ἐν χειρί μου καὶ διαρρήξει κύριος τὴν βασιλείαν σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσει αὐτὴν τω̨̃ πλησίον σου τω̨̃ Δαυιδ

^28:18 διότι οὐκ ἤκουσας φωνη̃ς κυρίου καὶ οὐκ ἐποίησας θυμὸν ὀργη̃ς αὐτου̃ ἐν Αμαληκ διὰ του̃το τὸ ῥη̃μα ἐποίησεν κύριός σοι τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨

^28:19 καὶ παραδώσει κύριος τὸν Ισραηλ μετὰ σου̃ εἰς χει̃ρας ἀλλοφύλων καὶ αὔριον σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σου̃ πεσου̃νται καὶ τὴν παρεμβολὴν Ισραηλ δώσει κύριος εἰς χει̃ρας ἀλλοφύλων

^28:20 καὶ ἔσπευσεν Σαουλ καὶ ἔπεσεν ἑστηκὼς ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ ἐφοβήθη σφόδρα ἀπὸ τω̃ν λόγων Σαμουηλ καὶ ἰσχὺς ἐν αὐτω̨̃ οὐκ ἠ̃ν ἔτι οὐ γὰρ ἔφαγεν ἄρτον ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην

^28:21 καὶ εἰση̃λθεν ἡ γυνὴ πρὸς Σαουλ καὶ εἰ̃δεν ὅτι ἔσπευσεν σφόδρα καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ ἤκουσεν ἡ δούλη σου τη̃ς φωνη̃ς σου καὶ ἐθέμην τὴν ψυχήν μου ἐν τη̨̃ χειρί μου καὶ ἤκουσα τοὺς λόγους οὓς ἐλάλησάς μοι

^28:22 καὶ νυ̃ν ἄκουσον δὴ φωνη̃ς τη̃ς δούλης σου καὶ παραθήσω ἐνώπιόν σου ψωμὸν ἄρτου καὶ φάγε καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἰσχύς ὅτι πορεύση̨ ἐν ὁδω̨̃

^28:23 καὶ οὐκ ἐβουλήθη φαγει̃ν καὶ παρεβιάζοντο αὐτὸν οἱ παι̃δες αὐτου̃ καὶ ἡ γυνή καὶ ἤκουσεν τη̃ς φωνη̃ς αὐτω̃ν καὶ ἀνέστη ἀπὸ τη̃ς γη̃ς καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τὸν δίφρον

^28:24 καὶ τη̨̃ γυναικὶ ἠ̃ν δάμαλις νομὰς ἐν τη̨̃ οἰκία̨ καὶ ἔσπευσεν καὶ ἔθυσεν αὐτὴν καὶ ἔλαβεν ἄλευρα καὶ ἐφύρασεν καὶ ἔπεψεν ἄζυμα

^28:25 καὶ προσήγαγεν ἐνώπιον Σαουλ καὶ ἐνώπιον τω̃ν παίδων αὐτου̃ καὶ ἔφαγον καὶ ἀνέστησαν καὶ ἀπη̃λθον τὴν νύκτα ἐκείνην

^29:1 καὶ συναθροίζουσιν ἀλλόφυλοι πάσας τὰς παρεμβολὰς αὐτω̃ν εἰς Αφεκ καὶ Ισραηλ παρενέβαλεν ἐν Αενδωρ τη̨̃ ἐν Ιεζραελ

^29:2 καὶ σατράπαι ἀλλοφύλων παρεπορεύοντο εἰς ἑκατοντάδας καὶ χιλιάδας καὶ Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ παρεπορεύοντο ἐπ' ἐσχάτων μετὰ Αγχους

^29:3 καὶ εἰ̃πον οἱ σατράπαι τω̃ν ἀλλοφύλων τίνες οἱ διαπορευόμενοι οὑ̃τοι καὶ εἰ̃πεν Αγχους πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τω̃ν ἀλλοφύλων οὐχ οὑ̃τος Δαυιδ ὁ δου̃λος Σαουλ βασιλέως Ισραηλ γέγονεν μεθ' ἡμω̃ν ἡμέρας του̃το δεύτερον ἔτος καὶ οὐχ εὕρηκα ἐν αὐτω̨̃ οὐθὲν ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἐνέπεσεν πρός με καὶ ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης

^29:4 καὶ ἐλυπήθησαν ἐπ' αὐτω̨̃ οἱ στρατηγοὶ τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ λέγουσιν αὐτω̨̃ ἀπόστρεψον τὸν ἄνδρα εἰς τὸν τόπον αὐτου̃ οὑ̃ κατέστησας αὐτὸν ἐκει̃ καὶ μὴ ἐρχέσθω μεθ' ἡμω̃ν εἰς τὸν πόλεμον καὶ μὴ γινέσθω ἐπίβουλος τη̃ς παρεμβολη̃ς καὶ ἐν τίνι διαλλαγήσεται οὑ̃τος τω̨̃ κυρίω̨ αὐτου̃ οὐχὶ ἐν ται̃ς κεφαλαι̃ς τω̃ν ἀνδρω̃ν ἐκείνων

^29:5 οὐχ οὑ̃τος Δαυιδ ὡ̨̃ ἐξη̃ρχον ἐν χοροι̃ς λέγοντες ἐπάταξεν Σαουλ ἐν χιλιάσιν αὐτου̃ καὶ Δαυιδ ἐν μυριάσιν αὐτου̃

^29:6 καὶ ἐκάλεσεν Αγχους τὸν Δαυιδ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ζη̨̃ κύριος ὅτι εὐθὴς σὺ καὶ ἀγαθὸς ἐν ὀφθαλμοι̃ς μου καὶ ἡ ἔξοδός σου καὶ ἡ εἴσοδός σου μετ' ἐμου̃ ἐν τη̨̃ παρεμβολη̨̃ καὶ ὅτι οὐχ εὕρηκα κατὰ σου̃ κακίαν ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἥκεις πρός με ἕως τη̃ς σήμερον ἡμέρας καὶ ἐν ὀφθαλμοι̃ς τω̃ν σατραπω̃ν οὐκ ἀγαθὸς σύ

^29:7 καὶ νυ̃ν ἀνάστρεφε καὶ πορεύου εἰς εἰρήνην καὶ οὐ μὴ ποιήσεις κακίαν ἐν ὀφθαλμοι̃ς τω̃ν σατραπω̃ν τω̃ν ἀλλοφύλων

^29:8 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αγχους τί πεποίηκά σοι καὶ τί εὑ̃ρες ἐν τω̨̃ δούλω̨ σου ἀφ' ἡ̃ς ἡμέρας ἤμην ἐνώπιόν σου καὶ ἕως τη̃ς ἡμέρας ταύτης ὅτι οὐ μὴ ἔλθω πολεμη̃σαι τοὺς ἐχθροὺς του̃ κυρίου μου του̃ βασιλέως

^29:9 καὶ ἀπεκρίθη Αγχους πρὸς Δαυιδ οἰ̃δα ὅτι ἀγαθὸς σὺ ἐν ὀφθαλμοι̃ς μου ἀλλ' οἱ σατράπαι τω̃ν ἀλλοφύλων λέγουσιν οὐχ ἥξει μεθ' ἡμω̃ν εἰς πόλεμον

^29:10 καὶ νυ̃ν ὄρθρισον τὸ πρωί σὺ καὶ οἱ παι̃δες του̃ κυρίου σου οἱ ἥκοντες μετὰ σου̃ καὶ πορεύεσθε εἰς τὸν τόπον οὑ̃ κατέστησα ὑμα̃ς ἐκει̃ καὶ λόγον λοιμὸν μὴ θη̨̃ς ἐν καρδία̨ σου ὅτι ἀγαθὸς σὺ ἐνώπιόν μου καὶ ὀρθρίσατε ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ καὶ φωτισάτω ὑμι̃ν καὶ πορεύθητε

^29:11 καὶ ὤρθρισεν Δαυιδ αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ ἀπελθει̃ν καὶ φυλάσσειν τὴν γη̃ν τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀνέβησαν πολεμει̃ν ἐπὶ Ισραηλ

^30:1 καὶ ἐγενήθη εἰσελθόντος Δαυιδ καὶ τω̃ν ἀνδρω̃ν αὐτου̃ εἰς Σεκελακ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ τρίτη̨ καὶ Αμαληκ ἐπέθετο ἐπὶ τὸν νότον καὶ ἐπὶ Σεκελακ καὶ ἐπάταξεν τὴν Σεκελακ καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν ἐν πυρί

^30:2 καὶ τὰς γυναι̃κας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτη̨̃ ἀπὸ μικρου̃ ἕως μεγάλου οὐκ ἐθανάτωσαν ἄνδρα καὶ γυναι̃κα ἀλλ' ἠ̨χμαλώτευσαν καὶ ἀπη̃λθον εἰς τὴν ὁδὸν αὐτω̃ν

^30:3 καὶ ἠ̃λθεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ εἰς τὴν πόλιν καὶ ἰδοὺ ἐμπεπύρισται ἐν πυρί αἱ δὲ γυναι̃κες αὐτω̃ν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτω̃ν καὶ αἱ θυγατέρες αὐτω̃ν ἠ̨χμαλωτευμένοι

^30:4 καὶ ἠ̃ρεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃ τὴν φωνὴν αὐτω̃ν καὶ ἔκλαυσαν ἕως ὅτου οὐκ ἠ̃ν ἐν αὐτοι̃ς ἰσχὺς ἔτι κλαίειν

^30:5 καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναι̃κες Δαυιδ ἠ̨χμαλωτεύθησαν Αχινοομ ἡ Ιεζραηλι̃τις καὶ Αβιγαια ἡ γυνὴ Ναβαλ του̃ Καρμηλίου

^30:6 καὶ ἐθλίβη Δαυιδ σφόδρα ὅτι εἰ̃πεν ὁ λαὸς λιθοβολη̃σαι αὐτόν ὅτι κατώδυνος ψυχὴ παντὸς του̃ λαου̃ ἑκάστου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας αὐτου̃ καὶ ἐκραταιώθη Δαυιδ ἐν κυρίω̨ θεω̨̃ αὐτου̃

^30:7 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ πρὸς Αβιαθαρ τὸν ἱερέα υἱὸν Αχιμελεχ προσάγαγε τὸ εφουδ

^30:8 καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ διὰ του̃ κυρίου λέγων εἰ καταδιώξω ὀπίσω του̃ γεδδουρ τούτου εἰ καταλήμψομαι αὐτούς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ καταδίωκε ὅτι καταλαμβάνων καταλήμψη̨ καὶ ἐξαιρούμενος ἐξελη̨̃

^30:9 καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ αὐτὸς καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες μετ' αὐτου̃ καὶ ἔρχονται ἕως του̃ χειμάρρου Βοσορ καὶ οἱ περισσοὶ ἔστησαν

^30:10 καὶ κατεδίωξεν ἐν τετρακοσίοις ἀνδράσιν ὑπέστησαν δὲ διακόσιοι ἄνδρες οἵτινες ἐκάθισαν πέραν του̃ χειμάρρου του̃ Βοσορ

^30:11 καὶ εὑρίσκουσιν ἄνδρα Αἰγύπτιον ἐν ἀγρω̨̃ καὶ λαμβάνουσιν αὐτὸν καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς Δαυιδ ἐν ἀγρω̨̃ καὶ διδόασιν αὐτω̨̃ ἄρτον καὶ ἔφαγεν καὶ ἐπότισαν αὐτὸν ὕδωρ

^30:12 καὶ διδόασιν αὐτω̨̃ κλάσμα παλάθης καὶ ἔφαγεν καὶ κατέστη τὸ πνευ̃μα αὐτου̃ ἐν αὐτω̨̃ ὅτι οὐ βεβρώκει ἄρτον καὶ οὐ πεπώκει ὕδωρ τρει̃ς ἡμέρας καὶ τρει̃ς νύκτας

^30:13 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Δαυιδ τίνος σὺ εἰ̃ καὶ πόθεν εἰ̃ καὶ εἰ̃πεν τὸ παιδάριον τὸ Αἰγύπτιον ἐγώ εἰμι δου̃λος ἀνδρὸς Αμαληκίτου καὶ κατέλιπέν με ὁ κύριός μου ὅτι ἠνωχλήθην ἐγὼ σήμερον τριται̃ος

^30:14 καὶ ἡμει̃ς ἐπεθέμεθα ἐπὶ νότον του̃ Χολθι καὶ ἐπὶ τὰ τη̃ς Ιουδαίας μέρη καὶ ἐπὶ νότον Χελουβ καὶ τὴν Σεκελακ ἐνεπυρίσαμεν ἐν πυρί

^30:15 καὶ εἰ̃πεν πρὸς αὐτὸν Δαυιδ εἰ κατάξεις με ἐπὶ τὸ γεδδουρ του̃το καὶ εἰ̃πεν ὄμοσον δή μοι κατὰ του̃ θεου̃ μὴ θανατώσειν με καὶ μὴ παραδου̃ναί με εἰς χει̃ρας του̃ κυρίου μου καὶ κατάξω σε ἐπὶ τὸ γεδδουρ του̃το

^30:16 καὶ κατήγαγεν αὐτὸν ἐκει̃ καὶ ἰδοὺ οὑ̃τοι διακεχυμένοι ἐπὶ πρόσωπον πάσης τη̃ς γη̃ς ἐσθίοντες καὶ πίνοντες καὶ ἑορτάζοντες ἐν πα̃σι τοι̃ς σκύλοις τοι̃ς μεγάλοις οἱ̃ς ἔλαβον ἐκ γη̃ς ἀλλοφύλων καὶ ἐκ γη̃ς Ιουδα

^30:17 καὶ ἠ̃λθεν ἐπ' αὐτοὺς Δαυιδ καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἑωσφόρου ἕως δείλης καὶ τη̨̃ ἐπαύριον καὶ οὐκ ἐσώθη ἐξ αὐτω̃ν ἀνὴρ ὅτι ἀλλ' ἢ τετρακόσια παιδάρια ἃ ἠ̃ν ἐπιβεβηκότα ἐπὶ τὰς καμήλους καὶ ἔφυγον

^30:18 καὶ ἀφείλατο Δαυιδ πάντα ἃ ἔλαβον οἱ Αμαληκι̃ται καὶ ἀμφοτέρας τὰς γυναι̃κας αὐτου̃ ἐξείλατο

^30:19 καὶ οὐ διεφώνησεν αὐτοι̃ς ἀπὸ μικρου̃ ἕως μεγάλου καὶ ἀπὸ τω̃ν σκύλων καὶ ἕως υἱω̃ν καὶ θυγατέρων καὶ ἕως πάντων ὡ̃ν ἔλαβον αὐτω̃ν τὰ πάντα ἐπέστρεψεν Δαυιδ

^30:20 καὶ ἔλαβεν Δαυιδ πάντα τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια καὶ ἀπήγαγεν ἔμπροσθεν τω̃ν σκύλων καὶ τοι̃ς σκύλοις ἐκείνοις ἐλέγετο ταυ̃τα τὰ σκυ̃λα Δαυιδ

^30:21 καὶ παραγίνεται Δαυιδ πρὸς τοὺς διακοσίους ἄνδρας τοὺς ἐκλυθέντας του̃ πορεύεσθαι ὀπίσω Δαυιδ καὶ ἐκάθισεν αὐτοὺς ἐν τω̨̃ χειμάρρω̨ τω̨̃ Βοσορ καὶ ἐξη̃λθον εἰς ἀπάντησιν Δαυιδ καὶ εἰς ἀπάντησιν του̃ λαου̃ του̃ μετ' αὐτου̃ καὶ προσήγαγεν Δαυιδ ἕως του̃ λαου̃ καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην

^30:22 καὶ ἀπεκρίθη πα̃ς ἀνὴρ λοιμὸς καὶ πονηρὸς τω̃ν ἀνδρω̃ν τω̃ν πολεμιστω̃ν τω̃ν πορευθέντων μετὰ Δαυιδ καὶ εἰ̃παν ὅτι οὐ κατεδίωξαν μεθ' ἡμω̃ν οὐ δώσομεν αὐτοι̃ς ἐκ τω̃ν σκύλων ὡ̃ν ἐξειλάμεθα ὅτι ἀλλ' ἢ ἕκαστος τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ καὶ τὰ τέκνα αὐτου̃ ἀπαγέσθωσαν καὶ ἀποστρεφέτωσαν

^30:23 καὶ εἰ̃πεν Δαυιδ οὐ ποιήσετε οὕτως μετὰ τὸ παραδου̃ναι τὸν κύριον ἡμι̃ν καὶ φυλάξαι ἡμα̃ς καὶ παρέδωκεν κύριος τὸν γεδδουρ τὸν ἐπερχόμενον ἐφ' ἡμα̃ς εἰς χει̃ρας ἡμω̃ν

^30:24 καὶ τίς ὑπακούσεται ὑμω̃ν τω̃ν λόγων τούτων ὅτι οὐχ ἡ̃ττον ὑμω̃ν εἰσιν διότι κατὰ τὴν μερίδα του̃ καταβαίνοντος εἰς πόλεμον οὕτως ἔσται ἡ μερὶς του̃ καθημένου ἐπὶ τὰ σκεύη κατὰ τὸ αὐτὸ μεριου̃νται

^30:25 καὶ ἐγενήθη ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπάνω καὶ ἐγένετο εἰς πρόσταγμα καὶ εἰς δικαίωμα τω̨̃ Ισραηλ ἕως τη̃ς σήμερον

^30:26 καὶ ἠ̃λθεν Δαυιδ εἰς Σεκελακ καὶ ἀπέστειλεν τοι̃ς πρεσβυτέροις Ιουδα τω̃ν σκύλων καὶ τοι̃ς πλησίον αὐτου̃ λέγων ἰδοὺ ἀπὸ τω̃ν σκύλων τω̃ν ἐχθρω̃ν κυρίου

^30:27 τοι̃ς ἐν Βαιθσουρ καὶ τοι̃ς ἐν Ραμα νότου καὶ τοι̃ς ἐν Ιεθθορ

^30:28 καὶ τοι̃ς ἐν Αροηρ καὶ τοι̃ς Αμμαδι καὶ τοι̃ς ἐν Σαφι καὶ τοι̃ς ἐν Εσθιε

^30:28a καὶ τοι̃ς ἐν Γεθ καὶ τοι̃ς ἐν Κιναν καὶ τοι̃ς ἐν Σαφεκ καὶ τοι̃ς ἐν Θιμαθ

^30:29 καὶ τοι̃ς ἐν Καρμήλω̨ καὶ τοι̃ς ἐν ται̃ς πόλεσιν του̃ Ιεραμηλι καὶ τοι̃ς ἐν ται̃ς πόλεσιν του̃ Κενεζι

^30:30 καὶ τοι̃ς ἐν Ιεριμουθ καὶ τοι̃ς ἐν Βηρσαβεε καὶ τοι̃ς ἐν Νοο

^30:31 καὶ τοι̃ς ἐν Χεβρων καὶ εἰς πάντας τοὺς τόπους οὓς διη̃λθεν Δαυιδ ἐκει̃ αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτου̃

^31:1 καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἐπολέμουν ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἔφυγον οἱ ἄνδρες Ισραηλ ἐκ προσώπου τω̃ν ἀλλοφύλων καὶ πίπτουσιν τραυματίαι ἐν τω̨̃ ὄρει τω̨̃ Γελβουε

^31:2 καὶ συνάπτουσιν ἀλλόφυλοι τω̨̃ Σαουλ καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ καὶ τύπτουσιν ἀλλόφυλοι τὸν Ιωναθαν καὶ τὸν Αμιναδαβ καὶ τὸν Μελχισα υἱοὺς Σαουλ

^31:3 καὶ βαρύνεται ὁ πόλεμος ἐπὶ Σαουλ καὶ εὑρίσκουσιν αὐτὸν οἱ ἀκοντισταί ἄνδρες τοξόται καὶ ἐτραυματίσθη εἰς τὰ ὑποχόνδρια

^31:4 καὶ εἰ̃πεν Σαουλ πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτου̃ σπάσαι τὴν ῥομφαίαν σου καὶ ἀποκέντησόν με ἐν αὐτη̨̃ μὴ ἔλθωσιν οἱ ἀπερίτμητοι οὑ̃τοι καὶ ἀποκεντήσωσίν με καὶ ἐμπαίξωσίν μοι καὶ οὐκ ἐβούλετο ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ ὅτι ἐφοβήθη σφόδρα καὶ ἔλαβεν Σαουλ τὴν ῥομφαίαν καὶ ἐπέπεσεν ἐπ' αὐτήν

^31:5 καὶ εἰ̃δεν ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ ὅτι τέθνηκεν Σαουλ καὶ ἐπέπεσεν καὶ αὐτὸς ἐπὶ τὴν ῥομφαίαν αὐτου̃ καὶ ἀπέθανεν μετ' αὐτου̃

^31:6 καὶ ἀπέθανεν Σαουλ καὶ οἱ τρει̃ς υἱοὶ αὐτου̃ καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ κατὰ τὸ αὐτό

^31:7 καὶ εἰ̃δον οἱ ἄνδρες Ισραηλ οἱ ἐν τω̨̃ πέραν τη̃ς κοιλάδος καὶ οἱ ἐν τω̨̃ πέραν του̃ Ιορδάνου ὅτι ἔφυγον οἱ ἄνδρες Ισραηλ καὶ ὅτι τέθνηκεν Σαουλ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ καὶ καταλείπουσιν τὰς πόλεις αὐτω̃ν καὶ φεύγουσιν καὶ ἔρχονται οἱ ἀλλόφυλοι καὶ κατοικου̃σιν ἐν αὐται̃ς

^31:8 καὶ ἐγενήθη τη̨̃ ἐπαύριον καὶ ἔρχονται οἱ ἀλλόφυλοι ἐκδιδύσκειν τοὺς νεκροὺς καὶ εὑρίσκουσιν τὸν Σαουλ καὶ τοὺς τρει̃ς υἱοὺς αὐτου̃ πεπτωκότας ἐπὶ τὰ ὄρη Γελβουε

^31:9 καὶ ἀποστρέφουσιν αὐτὸν καὶ ἐξέδυσαν τὰ σκεύη αὐτου̃ καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτὰ εἰς γη̃ν ἀλλοφύλων κύκλω̨ εὐαγγελίζοντες τοι̃ς εἰδώλοις αὐτω̃ν καὶ τω̨̃ λαω̨̃ αὐτω̃ν

^31:10 καὶ ἀνέθηκαν τὰ σκεύη αὐτου̃ εἰς τὸ 'Ασταρτει̃ον καὶ τὸ σω̃μα αὐτου̃ κατέπηξαν ἐν τω̨̃ τείχει Βαιθσαν

^31:11 καὶ ἀκούουσιν οἱ κατοικου̃ντες Ιαβις τη̃ς Γαλααδίτιδος ἃ ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι τω̨̃ Σαουλ

^31:12 καὶ ἀνέστησαν πα̃ς ἀνὴρ δυνάμεως καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν νύκτα καὶ ἔλαβον τὸ σω̃μα Σαουλ καὶ τὸ σω̃μα Ιωναθαν του̃ υἱου̃ αὐτου̃ ἀπὸ τείχους Βαιθσαν καὶ φέρουσιν αὐτοὺς εἰς Ιαβις καὶ κατακαίουσιν αὐτοὺς ἐκει̃

^31:13 καὶ λαμβάνουσιν τὰ ὀστα̃ αὐτω̃ν καὶ θάπτουσιν ὑπὸ τὴν ἄρουραν τὴν Ιαβις καὶ νηστεύουσιν ἑπτὰ ἡμέρας

Книго

[X]