LXX: Lev.

Λευϊτικòν

^1:1 καὶ ἀνεκάλεσεν Μωυση̃ν καὶ ἐλάλησεν κύριος αὐτω̨̃ ἐκ τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου λέγων

^1:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἄνθρωπος ἐξ ὑμω̃ν ἐὰν προσαγάγη̨ δω̃ρα τω̨̃ κυρίω̨ ἀπὸ τω̃ν κτηνω̃ν ἀπὸ τω̃ν βοω̃ν καὶ ἀπὸ τω̃ν προβάτων προσοίσετε τὰ δω̃ρα ὑμω̃ν

^1:3 ἐὰν ὁλοκαύτωμα τὸ δω̃ρον αὐτου̃ ἐκ τω̃ν βοω̃ν ἄρσεν ἄμωμον προσάξει πρὸς τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου προσοίσει αὐτὸ δεκτὸν ἐναντίον κυρίου

^1:4 καὶ ἐπιθήσει τὴν χει̃ρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ καρπώματος δεκτὸν αὐτω̨̃ ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτου̃

^1:5 καὶ σφάξουσι τὸν μόσχον ἔναντι κυρίου καὶ προσοίσουσιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς τὸ αἱ̃μα καὶ προσχεου̃σιν τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨ τὸ ἐπὶ τω̃ν θυρω̃ν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^1:6 καὶ ἐκδείραντες τὸ ὁλοκαύτωμα μελιου̃σιν αὐτὸ κατὰ μέλη

^1:7 καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς πυ̃ρ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπιστοιβάσουσιν ξύλα ἐπὶ τὸ πυ̃ρ

^1:8 καὶ ἐπιστοιβάσουσιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς τὰ διχοτομήματα καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στέαρ ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ του̃ πυρὸς τὰ ὄντα ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου

^1:9 τὰ δὲ ἐγκοίλια καὶ τοὺς πόδας πλυνου̃σιν ὕδατι καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ ἱερει̃ς τὰ πάντα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμά ἐστιν θυσία ὀσμὴ εὐωδίας τω̨̃ κυρίω̨

^1:10 ἐὰν δὲ ἀπὸ τω̃ν προβάτων τὸ δω̃ρον αὐτου̃ τω̨̃ κυρίω̨ ἀπό τε τω̃ν ἀρνω̃ν καὶ τω̃ν ἐρίφων εἰς ὁλοκαύτωμα ἄρσεν ἄμωμον προσάξει αὐτὸ καὶ ἐπιθήσει τὴν χει̃ρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃

^1:11 καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἐκ πλαγίων του̃ θυσιαστηρίου πρὸς βορρα̃ν ἔναντι κυρίου καὶ προσχεου̃σιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^1:12 καὶ διελου̃σιν αὐτὸ κατὰ μέλη καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στέαρ καὶ ἐπιστοιβάσουσιν αὐτὰ οἱ ἱερει̃ς ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ του̃ πυρὸς τὰ ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου

^1:13 καὶ τὰ ἐγκοίλια καὶ τοὺς πόδας πλυνου̃σιν ὕδατι καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς τὰ πάντα καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμά ἐστιν θυσία ὀσμὴ εὐωδίας τω̨̃ κυρίω̨

^1:14 ἐὰν δὲ ἀπὸ τω̃ν πετεινω̃ν κάρπωμα προσφέρη̨ς δω̃ρον τω̨̃ κυρίω̨ καὶ προσοίσει ἀπὸ τω̃ν τρυγόνων ἢ ἀπὸ τω̃ν περιστερω̃ν τὸ δω̃ρον αὐτου̃

^1:15 καὶ προσοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀποκνίσει τὴν κεφαλήν καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ στραγγιει̃ τὸ αἱ̃μα πρὸς τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου

^1:16 καὶ ἀφελει̃ τὸν πρόλοβον σὺν τοι̃ς πτεροι̃ς καὶ ἐκβαλει̃ αὐτὸ παρὰ τὸ θυσιαστήριον κατὰ ἀνατολὰς εἰς τὸν τόπον τη̃ς σποδου̃

^1:17 καὶ ἐκκλάσει αὐτὸ ἐκ τω̃ν πτερύγων καὶ οὐ διελει̃ καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ του̃ πυρός κάρπωμά ἐστιν θυσία ὀσμὴ εὐωδίας τω̨̃ κυρίω̨

^2:1 ἐὰν δὲ ψυχὴ προσφέρη̨ δω̃ρον θυσίαν τω̨̃ κυρίω̨ σεμίδαλις ἔσται τὸ δω̃ρον αὐτου̃ καὶ ἐπιχεει̃ ἐπ' αὐτὸ ἔλαιον καὶ ἐπιθήσει ἐπ' αὐτὸ λίβανον θυσία ἐστίν

^2:2 καὶ οἴσει πρὸς τοὺς υἱοὺς Ααρων τοὺς ἱερει̃ς καὶ δραξάμενος ἀπ' αὐτη̃ς πλήρη τὴν δράκα ἀπὸ τη̃ς σεμιδάλεως σὺν τω̨̃ ἐλαίω̨ καὶ πάντα τὸν λίβανον αὐτη̃ς καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς τὸ μνημόσυνον αὐτη̃ς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον θυσία ὀσμὴ εὐωδίας τω̨̃ κυρίω̨

^2:3 καὶ τὸ λοιπὸν ἀπὸ τη̃ς θυσίας Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ ἅγιον τω̃ν ἁγίων ἀπὸ τω̃ν θυσιω̃ν κυρίου

^2:4 ἐὰν δὲ προσφέρη̨ δω̃ρον θυσίαν πεπεμμένην ἐν κλιβάνω̨ δω̃ρον κυρίω̨ ἐκ σεμιδάλεως ἄρτους ἀζύμους πεφυραμένους ἐν ἐλαίω̨ καὶ λάγανα ἄζυμα διακεχρισμένα ἐν ἐλαίω̨

^2:5 ἐὰν δὲ θυσία ἀπὸ τηγάνου τὸ δω̃ρόν σου σεμίδαλις πεφυραμένη ἐν ἐλαίω̨ ἄζυμα ἔσται

^2:6 καὶ διαθρύψεις αὐτὰ κλάσματα καὶ ἐπιχεει̃ς ἐπ' αὐτὰ ἔλαιον θυσία ἐστὶν κυρίω̨

^2:7 ἐὰν δὲ θυσία ἀπὸ ἐσχάρας τὸ δω̃ρόν σου σεμίδαλις ἐν ἐλαίω̨ ποιηθήσεται

^2:8 καὶ προσοίσει τὴν θυσίαν ἣν ἂν ποιη̨̃ ἐκ τούτων τω̨̃ κυρίω̨ καὶ προσοίσει πρὸς τὸν ἱερέα καὶ προσεγγίσας πρὸς τὸ θυσιαστήριον

^2:9 ἀφελει̃ ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τη̃ς θυσίας τὸ μνημόσυνον αὐτη̃ς καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα ὀσμὴ εὐωδίας κυρίω̨

^2:10 τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπὸ τη̃ς θυσίας Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ ἅγια τω̃ν ἁγίων ἀπὸ τω̃ν καρπωμάτων κυρίου

^2:11 πα̃σαν θυσίαν ἣν ἂν προσφέρητε κυρίω̨ οὐ ποιήσετε ζυμωτόν πα̃σαν γὰρ ζύμην καὶ πα̃ν μέλι οὐ προσοίσετε ἀπ' αὐτου̃ καρπω̃σαι κυρίω̨

^2:12 δω̃ρον ἀπαρχη̃ς προσοίσετε αὐτὰ κυρίω̨ ἐπὶ δὲ τὸ θυσιαστήριον οὐκ ἀναβιβασθήσεται εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίω̨

^2:13 καὶ πα̃ν δω̃ρον θυσίας ὑμω̃ν ἁλὶ ἁλισθήσεται οὐ διαπαύσετε ἅλα διαθήκης κυρίου ἀπὸ θυσιασμάτων ὑμω̃ν ἐπὶ παντὸς δώρου ὑμω̃ν προσοίσετε κυρίω̨ τω̨̃ θεω̨̃ ὑμω̃ν ἅλας

^2:14 ἐὰν δὲ προσφέρη̨ς θυσίαν πρωτογενημάτων τω̨̃ κυρίω̨ νέα πεφρυγμένα χίδρα ἐρικτὰ τω̨̃ κυρίω̨ καὶ προσοίσεις τὴν θυσίαν τω̃ν πρωτογενημάτων

^2:15 καὶ ἐπιχεει̃ς ἐπ' αὐτὴν ἔλαιον καὶ ἐπιθήσεις ἐπ' αὐτὴν λίβανον θυσία ἐστίν

^2:16 καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ μνημόσυνον αὐτη̃ς ἀπὸ τω̃ν χίδρων σὺν τω̨̃ ἐλαίω̨ καὶ πάντα τὸν λίβανον αὐτη̃ς κάρπωμά ἐστιν κυρίω̨

^3:1 ἐὰν δὲ θυσία σωτηρίου τὸ δω̃ρον αὐτου̃ τω̨̃ κυρίω̨ ἐὰν μὲν ἐκ τω̃ν βοω̃ν αὐτου̃ προσαγάγη̨ ἐάν τε ἄρσεν ἐάν τε θη̃λυ ἄμωμον προσάξει αὐτὸ ἐναντίον κυρίου

^3:2 καὶ ἐπιθήσει τὰς χει̃ρας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ δώρου καὶ σφάξει αὐτὸ παρὰ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καὶ προσχεου̃σιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων κύκλω̨

^3:3 καὶ προσάξουσιν ἀπὸ τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου κάρπωμα κυρίω̨ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ πα̃ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τη̃ς κοιλίας

^3:4 καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν τὸ ἐπὶ τω̃ν μηρίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ του̃ ἥπατος σὺν τοι̃ς νεφροι̃ς περιελει̃

^3:5 καὶ ἀνοίσουσιν αὐτὰ οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ του̃ πυρὸς ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου κάρπωμα ὀσμὴ εὐωδίας κυρίω̨

^3:6 ἐὰν δὲ ἀπὸ τω̃ν προβάτων τὸ δω̃ρον αὐτου̃ θυσίαν σωτηρίου τω̨̃ κυρίω̨ ἄρσεν ἢ θη̃λυ ἄμωμον προσοίσει αὐτό

^3:7 ἐὰν ἄρνα προσαγάγη̨ τὸ δω̃ρον αὐτου̃ προσάξει αὐτὸ ἔναντι κυρίου

^3:8 καὶ ἐπιθήσει τὰς χει̃ρας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ δώρου αὐτου̃ καὶ σφάξει αὐτὸ παρὰ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καὶ προσχεου̃σιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^3:9 καὶ προσοίσει ἀπὸ τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου κάρπωμα τω̨̃ θεω̨̃ τὸ στέαρ καὶ τὴν ὀσφὺν ἄμωμον σὺν ται̃ς ψόαις περιελει̃ αὐτό καὶ τὸ στέαρ τη̃ς κοιλίας

^3:10 καὶ ἀμφοτέρους τοὺς νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν τὸ ἐπὶ τω̃ν μηρίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ του̃ ἥπατος σὺν τοι̃ς νεφροι̃ς περιελών

^3:11 ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὀσμὴ εὐωδίας κάρπωμα κυρίω̨

^3:12 ἐὰν δὲ ἀπὸ τω̃ν αἰγω̃ν τὸ δω̃ρον αὐτου̃ καὶ προσάξει ἔναντι κυρίου

^3:13 καὶ ἐπιθήσει τὰς χει̃ρας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἔναντι κυρίου παρὰ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καὶ προσχεου̃σιν οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερει̃ς τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^3:14 καὶ ἀνοίσει ἐπ' αὐτου̃ κάρπωμα κυρίω̨ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ πα̃ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τη̃ς κοιλίας

^3:15 καὶ ἀμφοτέρους τοὺς νεφροὺς καὶ πα̃ν τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν τὸ ἐπὶ τω̃ν μηρίων καὶ τὸν λοβὸν του̃ ἥπατος σὺν τοι̃ς νεφροι̃ς περιελει̃

^3:16 καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα ὀσμὴ εὐωδίας τω̨̃ κυρίω̨ πα̃ν τὸ στέαρ τω̨̃ κυρίω̨

^3:17 νόμιμον εἰς τὸν αἰω̃να εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν ἐν πάση̨ κατοικία̨ ὑμω̃ν πα̃ν στέαρ καὶ πα̃ν αἱ̃μα οὐκ ἔδεσθε

^4:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^4:2 λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ λέγων ψυχὴ ἐὰν ἁμάρτη̨ ἔναντι κυρίου ἀκουσίως ἀπὸ τω̃ν προσταγμάτων κυρίου ὡ̃ν οὐ δει̃ ποιει̃ν καὶ ποιήση̨ ἕν τι ἀπ' αὐτω̃ν

^4:3 ἐὰν μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ὁ κεχρισμένος ἁμάρτη̨ του̃ τὸν λαὸν ἁμαρτει̃ν καὶ προσάξει περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἥμαρτεν μόσχον ἐκ βοω̃ν ἄμωμον τω̨̃ κυρίω̨ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃

^4:4 καὶ προσάξει τὸν μόσχον παρὰ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου ἔναντι κυρίου καὶ ἐπιθήσει τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ μόσχου ἔναντι κυρίου καὶ σφάξει τὸν μόσχον ἐνώπιον κυρίου

^4:5 καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ὁ τετελειωμένος τὰς χει̃ρας ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ μόσχου καὶ εἰσοίσει αὐτὸ ἐπὶ τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου

^4:6 καὶ βάψει ὁ ἱερεὺς τὸν δάκτυλον εἰς τὸ αἱ̃μα καὶ προσρανει̃ ἀπὸ του̃ αἵματος ἑπτάκις ἔναντι κυρίου κατὰ τὸ καταπέτασμα τὸ ἅγιον

^4:7 καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ μόσχου ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου του̃ θυμιάματος τη̃ς συνθέσεως του̃ ἐναντίον κυρίου ὅ ἐστιν ἐν τη̨̃ σκηνη̨̃ του̃ μαρτυρίου καὶ πα̃ν τὸ αἱ̃μα του̃ μόσχου ἐκχεει̃ παρὰ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων ὅ ἐστιν παρὰ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^4:8 καὶ πα̃ν τὸ στέαρ του̃ μόσχου του̃ τη̃ς ἁμαρτίας περιελει̃ ἀπ' αὐτου̃ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια καὶ πα̃ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τω̃ν ἐνδοσθίων

^4:9 καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν ὅ ἐστιν ἐπὶ τω̃ν μηρίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ του̃ ἥπατος σὺν τοι̃ς νεφροι̃ς περιελει̃ αὐτό

^4:10 ὃν τρόπον ἀφαιρει̃ται ἀπὸ του̃ μόσχου του̃ τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τη̃ς καρπώσεως

^4:11 καὶ τὸ δέρμα του̃ μόσχου καὶ πα̃σαν αὐτου̃ τὴν σάρκα σὺν τη̨̃ κεφαλη̨̃ καὶ τοι̃ς ἀκρωτηρίοις καὶ τη̨̃ κοιλία̨ καὶ τη̨̃ κόπρω̨

^4:12 καὶ ἐξοίσουσιν ὅλον τὸν μόσχον ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς εἰς τόπον καθαρόν οὑ̃ ἐκχεου̃σιν τὴν σποδιάν καὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν ἐπὶ ξύλων ἐν πυρί ἐπὶ τη̃ς ἐκχύσεως τη̃ς σποδια̃ς καυθήσεται

^4:13 ἐὰν δὲ πα̃σα συναγωγὴ Ισραηλ ἀγνοήση̨ ἀκουσίως καὶ λάθη̨ ῥη̃μα ἐξ ὀφθαλμω̃ν τη̃ς συναγωγη̃ς καὶ ποιήσωσιν μίαν ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἐντολω̃ν κυρίου ἣ οὐ ποιηθήσεται καὶ πλημμελήσωσιν

^4:14 καὶ γνωσθη̨̃ αὐτοι̃ς ἡ ἁμαρτία ἣν ἥμαρτον ἐν αὐτη̨̃ καὶ προσάξει ἡ συναγωγὴ μόσχον ἐκ βοω̃ν ἄμωμον περὶ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ προσάξει αὐτὸν παρὰ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^4:15 καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ πρεσβύτεροι τη̃ς συναγωγη̃ς τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ μόσχου ἔναντι κυρίου καὶ σφάξουσιν τὸν μόσχον ἔναντι κυρίου

^4:16 καὶ εἰσοίσει ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ μόσχου εἰς τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου

^4:17 καὶ βάψει ὁ ἱερεὺς τὸν δάκτυλον ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ μόσχου καὶ ῥανει̃ ἑπτάκις ἔναντι κυρίου κατενώπιον του̃ καταπετάσματος του̃ ἁγίου

^4:18 καὶ ἀπὸ του̃ αἵματος ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου τω̃ν θυμιαμάτων τη̃ς συνθέσεως ὅ ἐστιν ἐνώπιον κυρίου ὅ ἐστιν ἐν τη̨̃ σκηνη̨̃ του̃ μαρτυρίου καὶ τὸ πα̃ν αἱ̃μα ἐκχεει̃ πρὸς τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου τω̃ν καρπώσεων τω̃ν πρὸς τη̨̃ θύρα̨ τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^4:19 καὶ τὸ πα̃ν στέαρ περιελει̃ ἀπ' αὐτου̃ καὶ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^4:20 καὶ ποιήσει τὸν μόσχον ὃν τρόπον ἐποίησεν τὸν μόσχον τὸν τη̃ς ἁμαρτίας οὕτως ποιηθήσεται καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτω̃ν ὁ ἱερεύς καὶ ἀφεθήσεται αὐτοι̃ς ἡ ἁμαρτία

^4:21 καὶ ἐξοίσουσιν τὸν μόσχον ὅλον ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς καὶ κατακαύσουσιν τὸν μόσχον ὃν τρόπον κατέκαυσαν τὸν μόσχον τὸν πρότερον ἁμαρτία συναγωγη̃ς ἐστιν

^4:22 ἐὰν δὲ ὁ ἄρχων ἁμάρτη̨ καὶ ποιήση̨ μίαν ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἐντολω̃ν κυρίου του̃ θεου̃ αὐτω̃ν ἣ οὐ ποιηθήσεται ἀκουσίως καὶ ἁμάρτη̨ καὶ πλημμελήση̨

^4:23 καὶ γνωσθη̨̃ αὐτω̨̃ ἡ ἁμαρτία ἣν ἥμαρτεν ἐν αὐτη̨̃ καὶ προσοίσει τὸ δω̃ρον αὐτου̃ χίμαρον ἐξ αἰγω̃ν ἄρσεν ἄμωμον

^4:24 καὶ ἐπιθήσει τὴν χει̃ρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ χιμάρου καὶ σφάξουσιν αὐτὸν ἐν τόπω̨ οὑ̃ σφάζουσιν τὰ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον κυρίου ἁμαρτία ἐστίν

^4:25 καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ τη̃ς ἁμαρτίας τω̨̃ δακτύλω̨ ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τὸ πα̃ν αἱ̃μα αὐτου̃ ἐκχεει̃ παρὰ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων

^4:26 καὶ τὸ πα̃ν στέαρ αὐτου̃ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὥσπερ τὸ στέαρ θυσίας σωτηρίου καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃

^4:27 ἐὰν δὲ ψυχὴ μία ἁμάρτη̨ ἀκουσίως ἐκ του̃ λαου̃ τη̃ς γη̃ς ἐν τω̨̃ ποιη̃σαι μίαν ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἐντολω̃ν κυρίου ἣ οὐ ποιηθήσεται καὶ πλημμελήση̨

^4:28 καὶ γνωσθη̨̃ αὐτω̨̃ ἡ ἁμαρτία ἣν ἥμαρτεν ἐν αὐτη̨̃ καὶ οἴσει χίμαιραν ἐξ αἰγω̃ν θήλειαν ἄμωμον οἴσει περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἡ̃ς ἥμαρτεν

^4:29 καὶ ἐπιθήσει τὴν χει̃ρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ ἁμαρτήματος αὐτου̃ καὶ σφάξουσιν τὴν χίμαιραν τὴν τη̃ς ἁμαρτίας ἐν τόπω̨ οὑ̃ σφάζουσιν τὰ ὁλοκαυτώματα

^4:30 καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος αὐτη̃ς τω̨̃ δακτύλω̨ καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων καὶ πα̃ν τὸ αἱ̃μα αὐτη̃ς ἐκχεει̃ παρὰ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου

^4:31 καὶ πα̃ν τὸ στέαρ περιελει̃ ὃν τρόπον περιαιρει̃ται στέαρ ἀπὸ θυσίας σωτηρίου καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίω̨ καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεύς καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃

^4:32 ἐὰν δὲ πρόβατον προσενέγκη̨ τὸ δω̃ρον αὐτου̃ εἰς ἁμαρτίαν θη̃λυ ἄμωμον προσοίσει αὐτό

^4:33 καὶ ἐπιθήσει τὴν χει̃ρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἐν τόπω̨ οὑ̃ σφάζουσιν τὰ ὁλοκαυτώματα

^4:34 καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ τη̃ς ἁμαρτίας τω̨̃ δακτύλω̨ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου τη̃ς ὁλοκαυτώσεως καὶ πα̃ν αὐτου̃ τὸ αἱ̃μα ἐκχεει̃ παρὰ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου τη̃ς ὁλοκαυτώσεως

^4:35 καὶ πα̃ν αὐτου̃ τὸ στέαρ περιελει̃ ὃν τρόπον περιαιρει̃ται στέαρ προβάτου ἐκ τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα κυρίου καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἡ̃ς ἥμαρτεν καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃

^5:1 ἐὰν δὲ ψυχὴ ἁμάρτη̨ καὶ ἀκούση̨ φωνὴν ὁρκισμου̃ καὶ οὑ̃τος μάρτυς ἢ ἑώρακεν ἢ σύνοιδεν ἐὰν μὴ ἀπαγγείλη̨ λήμψεται τὴν ἁμαρτίαν

^5:2 ἢ ψυχή ἥτις ἐὰν ἅψηται παντὸς πράγματος ἀκαθάρτου ἢ θνησιμαίου ἢ θηριαλώτου ἀκαθάρτου ἢ τω̃ν θνησιμαίων ἢ τω̃ν βδελυγμάτων τω̃ν ἀκαθάρτων ἢ τω̃ν θνησιμαίων κτηνω̃ν τω̃ν ἀκαθάρτων

^5:3 ἢ ἅψηται ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἀνθρώπου ἀπὸ πάσης ἀκαθαρσίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἂν ἁψάμενος μιανθη̨̃ καὶ ἔλαθεν αὐτόν μετὰ του̃το δὲ γνω̨̃ καὶ πλημμελήση̨

^5:4 ἢ ψυχή ἡ ἂν ὀμόση̨ διαστέλλουσα τοι̃ς χείλεσιν κακοποιη̃σαι ἢ καλω̃ς ποιη̃σαι κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν διαστείλη̨ ὁ ἄνθρωπος μεθ' ὅρκου καὶ λάθη̨ αὐτὸν πρὸ ὀφθαλμω̃ν καὶ οὑ̃τος γνω̨̃ καὶ ἁμάρτη̨ ἕν τι τούτων

^5:5 καὶ ἐξαγορεύσει τὴν ἁμαρτίαν περὶ ὡ̃ν ἡμάρτηκεν κατ' αὐτη̃ς

^5:6 καὶ οἴσει περὶ ὡ̃ν ἐπλημμέλησεν κυρίω̨ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἡ̃ς ἥμαρτεν θη̃λυ ἀπὸ τω̃ν προβάτων ἀμνάδα ἢ χίμαιραν ἐξ αἰγω̃ν περὶ ἁμαρτίας καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἥμαρτεν καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ ἡ ἁμαρτία

^5:7 ἐὰν δὲ μὴ ἰσχύση̨ ἡ χεὶρ αὐτου̃ τὸ ἱκανὸν εἰς τὸ πρόβατον οἴσει περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἥμαρτεν δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερω̃ν κυρίω̨ ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα

^5:8 καὶ οἴσει αὐτὰ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ προσάξει ὁ ἱερεὺς τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας πρότερον καὶ ἀποκνίσει ὁ ἱερεὺς τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ ἀπὸ του̃ σφονδύλου καὶ οὐ διελει̃

^5:9 καὶ ῥανει̃ ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἐπὶ τὸν τοι̃χον του̃ θυσιαστηρίου τὸ δὲ κατάλοιπον του̃ αἵματος καταστραγγιει̃ ἐπὶ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου ἁμαρτίας γάρ ἐστιν

^5:10 καὶ τὸ δεύτερον ποιήσει ὁλοκαύτωμα ὡς καθήκει καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺς περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἥμαρτεν καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃

^5:11 ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκη̨ αὐτου̃ ἡ χεὶρ ζευ̃γος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερω̃ν καὶ οἴσει τὸ δω̃ρον αὐτου̃ περὶ οὑ̃ ἥμαρτεν τὸ δέκατον του̃ οιφι σεμίδαλιν περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἐπιχεει̃ ἐπ' αὐτὸ ἔλαιον οὐδὲ ἐπιθήσει ἐπ' αὐτὸ λίβανον ὅτι περὶ ἁμαρτίας ἐστίν

^5:12 καὶ οἴσει αὐτὸ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ δραξάμενος ὁ ἱερεὺς ἀπ' αὐτη̃ς πλήρη τὴν δράκα τὸ μνημόσυνον αὐτη̃ς ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων κυρίω̨ ἁμαρτία ἐστίν

^5:13 καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἥμαρτεν ἐφ' ἑνὸς τούτων καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔσται τω̨̃ ἱερει̃ ὡς ἡ θυσία τη̃ς σεμιδάλεως

^5:14 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^5:15 ψυχὴ ἐὰν λάθη̨ αὐτὸν λήθη καὶ ἁμάρτη̨ ἀκουσίως ἀπὸ τω̃ν ἁγίων κυρίου καὶ οἴσει τη̃ς πλημμελείας αὐτου̃ τω̨̃ κυρίω̨ κριὸν ἄμωμον ἐκ τω̃ν προβάτων τιμη̃ς ἀργυρίου σίκλων τω̨̃ σίκλω̨ τω̃ν ἁγίων περὶ οὑ̃ ἐπλημμέλησεν

^5:16 καὶ ὃ ἥμαρτεν ἀπὸ τω̃ν ἁγίων ἀποτείσαι αὐτὸ καὶ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει ἐπ' αὐτὸ καὶ δώσει αὐτὸ τω̨̃ ἱερει̃ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ἐν τω̨̃ κριω̨̃ τη̃ς πλημμελείας καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃

^5:17 καὶ ἡ ψυχή ἣ ἂν ἁμάρτη̨ καὶ ποιήση̨ μίαν ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἐντολω̃ν κυρίου ὡ̃ν οὐ δει̃ ποιει̃ν καὶ οὐκ ἔγνω καὶ πλημμελήση̨ καὶ λάβη̨ τὴν ἁμαρτίαν

^5:18 καὶ οἴσει κριὸν ἄμωμον ἐκ τω̃ν προβάτων τιμη̃ς ἀργυρίου εἰς πλημμέλειαν πρὸς τὸν ἱερέα καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς περὶ τη̃ς ἀγνοίας αὐτου̃ ἡ̃ς ἠγνόησεν καὶ αὐτὸς οὐκ ἤ̨δει καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃

^5:19 ἐπλημμέλησεν γὰρ πλημμέλησιν ἔναντι κυρίου

^5:20 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^5:21 ψυχὴ ἐὰν ἁμάρτη̨ καὶ παριδὼν παρίδη̨ τὰς ἐντολὰς κυρίου καὶ ψεύσηται τὰ πρὸς τὸν πλησίον ἐν παραθήκη̨ ἢ περὶ κοινωνίας ἢ περὶ ἁρπαγη̃ς ἢ ἠδίκησέν τι τὸν πλησίον

^5:22 ἢ εὑ̃ρεν ἀπώλειαν καὶ ψεύσηται περὶ αὐτη̃ς καὶ ὀμόση̨ ἀδίκως περὶ ἑνὸς ἀπὸ πάντων ὡ̃ν ἐὰν ποιήση̨ ὁ ἄνθρωπος ὥστε ἁμαρτει̃ν ἐν τούτοις

^5:23 καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν ἁμάρτη̨ καὶ πλημμελήση̨ καὶ ἀποδω̨̃ τὸ ἅρπαγμα ὃ ἥρπασεν ἢ τὸ ἀδίκημα ὃ ἠδίκησεν ἢ τὴν παραθήκην ἥτις παρετέθη αὐτω̨̃ ἢ τὴν ἀπώλειαν ἣν εὑ̃ρεν

^5:24 ἀπὸ παντὸς πράγματος οὑ̃ ὤμοσεν περὶ αὐτου̃ ἀδίκως καὶ ἀποτείσει αὐτὸ τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ πέμπτον προσθήσει ἐπ' αὐτό τίνος ἐστίν αὐτω̨̃ ἀποδώσει ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἐλεγχθη̨̃

^5:25 καὶ τη̃ς πλημμελείας αὐτου̃ οἴσει τω̨̃ κυρίω̨ κριὸν ἀπὸ τω̃ν προβάτων ἄμωμον τιμη̃ς εἰς ὃ ἐπλημμέλησεν αὐτω̨̃

^5:26 καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ περὶ ἑνὸς ἀπὸ πάντων ὡ̃ν ἐποίησεν καὶ ἐπλημμέλησεν αὐτω̨̃

^6:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^6:2 ἔντειλαι Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ λέγων οὑ̃τος ὁ νόμος τη̃ς ὁλοκαυτώσεως αὐτὴ ἡ ὁλοκαύτωσις ἐπὶ τη̃ς καύσεως αὐτη̃ς ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου ὅλην τὴν νύκτα ἕως τὸ πρωί καὶ τὸ πυ̃ρ του̃ θυσιαστηρίου καυθήσεται ἐπ' αὐτου̃ οὐ σβεσθήσεται

^6:3 καὶ ἐνδύσεται ὁ ἱερεὺς χιτω̃να λινου̃ν καὶ περισκελὲς λινου̃ν ἐνδύσεται περὶ τὸ σω̃μα αὐτου̃ καὶ ἀφελει̃ τὴν κατακάρπωσιν ἣν ἂν καταναλώση̨ τὸ πυ̃ρ τὴν ὁλοκαύτωσιν ἀπὸ του̃ θυσιαστηρίου καὶ παραθήσει αὐτὸ ἐχόμενον του̃ θυσιαστηρίου

^6:4 καὶ ἐκδύσεται τὴν στολὴν αὐτου̃ καὶ ἐνδύσεται στολὴν ἄλλην καὶ ἐξοίσει τὴν κατακάρπωσιν ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς εἰς τόπον καθαρόν

^6:5 καὶ πυ̃ρ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καυθήσεται ἀπ' αὐτου̃ καὶ οὐ σβεσθήσεται καὶ καύσει ὁ ἱερεὺς ἐπ' αὐτὸ ξύλα τὸ πρωὶ καὶ στοιβάσει ἐπ' αὐτου̃ τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ ἐπιθήσει ἐπ' αὐτὸ τὸ στέαρ του̃ σωτηρίου

^6:6 καὶ πυ̃ρ διὰ παντὸς καυθήσεται ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον οὐ σβεσθήσεται

^6:7 οὑ̃τος ὁ νόμος τη̃ς θυσίας ἣν προσάξουσιν αὐτὴν οἱ υἱοὶ Ααρων ἔναντι κυρίου ἀπέναντι του̃ θυσιαστηρίου

^6:8 καὶ ἀφελει̃ ἀπ' αὐτου̃ τη̨̃ δρακὶ ἀπὸ τη̃ς σεμιδάλεως τη̃ς θυσίας σὺν τω̨̃ ἐλαίω̨ αὐτη̃ς καὶ σὺν τω̨̃ λιβάνω̨ αὐτη̃ς τὰ ὄντα ἐπὶ τη̃ς θυσίας καὶ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα ὀσμὴ εὐωδίας τὸ μνημόσυνον αὐτη̃ς τω̨̃ κυρίω̨

^6:9 τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπ' αὐτη̃ς ἔδεται Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ ἄζυμα βρωθήσεται ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ἐν αὐλη̨̃ τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου ἔδονται αὐτήν

^6:10 οὐ πεφθήσεται ἐζυμωμένη μερίδα αὐτὴν ἔδωκα αὐτοι̃ς ἀπὸ τω̃ν καρπωμάτων κυρίου ἅγια ἁγίων ὥσπερ τὸ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ ὥσπερ τὸ τη̃ς πλημμελείας

^6:11 πα̃ν ἀρσενικὸν τω̃ν ἱερέων ἔδονται αὐτήν νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν ἀπὸ τω̃ν καρπωμάτων κυρίου πα̃ς ὃς ἐὰν ἅψηται αὐτω̃ν ἁγιασθήσεται

^6:12 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^6:13 του̃το τὸ δω̃ρον Ααρων καὶ τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ ὃ προσοίσουσιν κυρίω̨ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἡ̨̃ ἂν χρίση̨ς αὐτόν τὸ δέκατον του̃ οιφι σεμιδάλεως εἰς θυσίαν διὰ παντός τὸ ἥμισυ αὐτη̃ς τὸ πρωὶ καὶ τὸ ἥμισυ αὐτη̃ς τὸ δειλινόν

^6:14 ἐπὶ τηγάνου ἐν ἐλαίω̨ ποιηθήσεται πεφυραμένην οἴσει αὐτήν ἑλικτά θυσίαν ἐκ κλασμάτων θυσίαν ὀσμὴν εὐωδίας κυρίω̨

^6:15 ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ἀντ' αὐτου̃ ἐκ τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ ποιήσει αὐτήν νόμος αἰώνιος ἅπαν ἐπιτελεσθήσεται

^6:16 καὶ πα̃σα θυσία ἱερέως ὁλόκαυτος ἔσται καὶ οὐ βρωθήσεται

^6:17 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^6:18 λάλησον Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ λέγων οὑ̃τος ὁ νόμος τη̃ς ἁμαρτίας ἐν τόπω̨ οὑ̃ σφάζουσιν τὸ ὁλοκαύτωμα σφάξουσιν τὰ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἔναντι κυρίου ἅγια ἁγίων ἐστίν

^6:19 ὁ ἱερεὺς ὁ ἀναφέρων αὐτὴν ἔδεται αὐτήν ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ βρωθήσεται ἐν αὐλη̨̃ τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^6:20 πα̃ς ὁ ἁπτόμενος τω̃ν κρεω̃ν αὐτη̃ς ἁγιασθήσεται καὶ ὡ̨̃ ἐὰν ἐπιρραντισθη̨̃ ἀπὸ του̃ αἵματος αὐτη̃ς ἐπὶ τὸ ἱμάτιον ὃ ἐὰν ῥαντισθη̨̃ ἐπ' αὐτὸ πλυθήσεται ἐν τόπω̨ ἁγίω̨

^6:21 καὶ σκευ̃ος ὀστράκινον οὑ̃ ἐὰν ἑψηθη̨̃ ἐν αὐτω̨̃ συντριβήσεται ἐὰν δὲ ἐν σκεύει χαλκω̨̃ ἑψηθη̨̃ ἐκτρίψει αὐτὸ καὶ ἐκκλύσει ὕδατι

^6:22 πα̃ς ἄρσην ἐν τοι̃ς ἱερευ̃σιν φάγεται αὐτά ἅγια ἁγίων ἐστὶν κυρίου

^6:23 καὶ πάντα τὰ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ὡ̃ν ἐὰν εἰσενεχθη̨̃ ἀπὸ του̃ αἵματος αὐτω̃ν εἰς τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου ἐξιλάσασθαι ἐν τω̨̃ ἁγίω̨ οὐ βρωθήσεται ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται

^7:1 καὶ οὑ̃τος ὁ νόμος του̃ κριου̃ του̃ περὶ τη̃ς πλημμελείας ἅγια ἁγίων ἐστίν

^7:2 ἐν τόπω̨ οὑ̃ σφάζουσιν τὸ ὁλοκαύτωμα σφάξουσιν τὸν κριὸν τη̃ς πλημμελείας ἔναντι κυρίου καὶ τὸ αἱ̃μα προσχεει̃ ἐπὶ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου κύκλω̨

^7:3 καὶ πα̃ν τὸ στέαρ αὐτου̃ προσοίσει ἀπ' αὐτου̃ καὶ τὴν ὀσφὺν καὶ πα̃ν τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια καὶ πα̃ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τω̃ν ἐνδοσθίων

^7:4 καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν τὸ ἐπὶ τω̃ν μηρίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ του̃ ἥπατος σὺν τοι̃ς νεφροι̃ς περιελει̃ αὐτά

^7:5 καὶ ἀνοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα τω̨̃ κυρίω̨ περὶ πλημμελείας ἐστίν

^7:6 πα̃ς ἄρσην ἐκ τω̃ν ἱερέων ἔδεται αὐτά ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ἔδονται αὐτά ἅγια ἁγίων ἐστίν

^7:7 ὥσπερ τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας οὕτω καὶ τὸ τη̃ς πλημμελείας νόμος εἱ̃ς αὐτω̃ν ὁ ἱερεύς ὅστις ἐξιλάσεται ἐν αὐτω̨̃ αὐτω̨̃ ἔσται

^7:8 καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ προσάγων ὁλοκαύτωμα ἀνθρώπου τὸ δέρμα τη̃ς ὁλοκαυτώσεως ἡ̃ς αὐτὸς προσφέρει αὐτω̨̃ ἔσται

^7:9 καὶ πα̃σα θυσία ἥτις ποιηθήσεται ἐν τω̨̃ κλιβάνω̨ καὶ πα̃σα ἥτις ποιηθήσεται ἐπ' ἐσχάρας ἢ ἐπὶ τηγάνου του̃ ἱερέως του̃ προσφέροντος αὐτήν αὐτω̨̃ ἔσται

^7:10 καὶ πα̃σα θυσία ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίω̨ καὶ μὴ ἀναπεποιημένη πα̃σι τοι̃ς υἱοι̃ς Ααρων ἔσται ἑκάστω̨ τὸ ἴσον

^7:11 οὑ̃τος ὁ νόμος θυσίας σωτηρίου ἣν προσοίσουσιν κυρίω̨

^7:12 ἐὰν μὲν περὶ αἰνέσεως προσφέρη̨ αὐτήν καὶ προσοίσει ἐπὶ τη̃ς θυσίας τη̃ς αἰνέσεως ἄρτους ἐκ σεμιδάλεως ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίω̨ λάγανα ἄζυμα διακεχρισμένα ἐν ἐλαίω̨ καὶ σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίω̨

^7:13 ἐπ' ἄρτοις ζυμίταις προσοίσει τὰ δω̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ θυσία̨ αἰνέσεως σωτηρίου

^7:14 καὶ προσάξει ἓν ἀπὸ πάντων τω̃ν δώρων αὐτου̃ ἀφαίρεμα κυρίω̨ τω̨̃ ἱερει̃ τω̨̃ προσχέοντι τὸ αἱ̃μα του̃ σωτηρίου αὐτω̨̃ ἔσται

^7:15 καὶ τὰ κρέα θυσίας αἰνέσεως σωτηρίου αὐτω̨̃ ἔσται καὶ ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ δωρει̃ται βρωθήσεται οὐ καταλείψουσιν ἀπ' αὐτου̃ εἰς τὸ πρωί

^7:16 κἂν εὐχή ἢ ἑκούσιον θυσιάζη̨ τὸ δω̃ρον αὐτου̃ ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ προσαγάγη̨ τὴν θυσίαν αὐτου̃ βρωθήσεται καὶ τη̨̃ αὔριον

^7:17 καὶ τὸ καταλειφθὲν ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν τη̃ς θυσίας ἕως ἡμέρας τρίτης ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται

^7:18 ἐὰν δὲ φαγὼν φάγη̨ ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ τρίτη̨ οὐ δεχθήσεται αὐτω̨̃ τω̨̃ προσφέροντι αὐτό οὐ λογισθήσεται αὐτω̨̃ μίασμά ἐστιν ἡ δὲ ψυχή ἥτις ἐὰν φάγη̨ ἀπ' αὐτου̃ τὴν ἁμαρτίαν λήμψεται

^7:19 καὶ κρέα ὅσα ἂν ἅψηται παντὸς ἀκαθάρτου οὐ βρωθήσεται ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται πα̃ς καθαρὸς φάγεται κρέα

^7:20 ἡ δὲ ψυχή ἥτις ἐὰν φάγη̨ ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου ὅ ἐστιν κυρίου καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτου̃ ἐπ' αὐτου̃ ἀπολει̃ται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^7:21 καὶ ψυχή ἣ ἂν ἅψηται παντὸς πράγματος ἀκαθάρτου ἢ ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἀνθρώπου ἢ τω̃ν τετραπόδων τω̃ν ἀκαθάρτων ἢ παντὸς βδελύγματος ἀκαθάρτου καὶ φάγη̨ ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου ὅ ἐστιν κυρίου ἀπολει̃ται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^7:22 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^7:23 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λέγων πα̃ν στέαρ βοω̃ν καὶ προβάτων καὶ αἰγω̃ν οὐκ ἔδεσθε

^7:24 καὶ στέαρ θνησιμαίων καὶ θηριάλωτον ποιηθήσεται εἰς πα̃ν ἔργον καὶ εἰς βρω̃σιν οὐ βρωθήσεται

^7:25 πα̃ς ὁ ἔσθων στέαρ ἀπὸ τω̃ν κτηνω̃ν ὡ̃ν προσάξει αὐτω̃ν κάρπωμα κυρίω̨ ἀπολει̃ται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^7:26 πα̃ν αἱ̃μα οὐκ ἔδεσθε ἐν πάση̨ τη̨̃ κατοικία̨ ὑμω̃ν ἀπό τε τω̃ν πετεινω̃ν καὶ ἀπὸ τω̃ν κτηνω̃ν

^7:27 πα̃σα ψυχή ἣ ἄν φάγη̨ αἱ̃μα ἀπολει̃ται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^7:28 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^7:29 καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λαλήσεις λέγων ὁ προσφέρων θυσίαν σωτηρίου κυρίω̨ οἴσει τὸ δω̃ρον αὐτου̃ κυρίω̨ ἀπὸ τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου

^7:30 αἱ χει̃ρες αὐτου̃ προσοίσουσιν τὰ καρπώματα κυρίω̨ τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ του̃ στηθυνίου καὶ τὸν λοβὸν του̃ ἥπατος προσοίσει αὐτὰ ὥστε ἐπιθει̃ναι δόμα ἔναντι κυρίου

^7:31 καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ στέαρ ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου καὶ ἔσται τὸ στηθύνιον Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃

^7:32 καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν δώσετε ἀφαίρεμα τω̨̃ ἱερει̃ ἀπὸ τω̃ν θυσιω̃ν του̃ σωτηρίου ὑμω̃ν

^7:33 ὁ προσφέρων τὸ αἱ̃μα του̃ σωτηρίου καὶ τὸ στέαρ ἀπὸ τω̃ν υἱω̃ν Ααρων αὐτω̨̃ ἔσται ὁ βραχίων ὁ δεξιὸς ἐν μερίδι

^7:34 τὸ γὰρ στηθύνιον του̃ ἐπιθέματος καὶ τὸν βραχίονα του̃ ἀφαιρέματος εἴληφα παρὰ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἀπὸ τω̃ν θυσιω̃ν του̃ σωτηρίου ὑμω̃ν καὶ ἔδωκα αὐτὰ Ααρων τω̨̃ ἱερει̃ καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ νόμιμον αἰώνιον παρὰ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ

^7:35 αὕτη ἡ χρι̃σις Ααρων καὶ ἡ χρι̃σις τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ ἀπὸ τω̃ν καρπωμάτων κυρίου ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ προσηγάγετο αὐτοὺς του̃ ἱερατεύειν τω̨̃ κυρίω̨

^7:36 καθὰ ἐνετείλατο κύριος δου̃ναι αὐτοι̃ς ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἔχρισεν αὐτούς παρὰ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς αὐτω̃ν

^7:37 οὑ̃τος ὁ νόμος τω̃ν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσίας καὶ περὶ ἁμαρτίας καὶ τη̃ς πλημμελείας καὶ τη̃ς τελειώσεως καὶ τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου

^7:38 ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃ ἐν τω̨̃ ὄρει Σινα ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἐνετείλατο τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ προσφέρειν τὰ δω̃ρα αὐτω̃ν ἔναντι κυρίου ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ Σινα

^8:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^8:2 λαβὲ Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ τὰς στολὰς αὐτου̃ καὶ τὸ ἔλαιον τη̃ς χρίσεως καὶ τὸν μόσχον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ τοὺς δύο κριοὺς καὶ τὸ κανου̃ν τω̃ν ἀζύμων

^8:3 καὶ πα̃σαν τὴν συναγωγὴν ἐκκλησίασον ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^8:4 καὶ ἐποίησεν Μωυση̃ς ὃν τρόπον συνέταξεν αὐτω̨̃ κύριος καὶ ἐξεκκλησίασεν τὴν συναγωγὴν ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^8:5 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς τη̨̃ συναγωγη̨̃ του̃τό ἐστιν τὸ ῥη̃μα ὃ ἐνετείλατο κύριος ποιη̃σαι

^8:6 καὶ προσήνεγκεν Μωυση̃ς τὸν Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ ἔλουσεν αὐτοὺς ὕδατι

^8:7 καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν τὸν χιτω̃να καὶ ἔζωσεν αὐτὸν τὴν ζώνην καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν τὸν ὑποδύτην καὶ ἐπέθηκεν ἐπ' αὐτὸν τὴν ἐπωμίδα καὶ συνέζωσεν αὐτὸν κατὰ τὴν ποίησιν τη̃ς ἐπωμίδος καὶ συνέσφιγξεν αὐτὸν ἐν αὐτη̨̃

^8:8 καὶ ἐπέθηκεν ἐπ' αὐτὴν τὸ λογει̃ον καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ λογει̃ον τὴν δήλωσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν

^8:9 καὶ ἐπέθηκεν τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν μίτραν κατὰ πρόσωπον αὐτου̃ τὸ πέταλον τὸ χρυσου̃ν τὸ καθηγιασμένον ἅγιον ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^8:10 καὶ ἔλαβεν Μωυση̃ς ἀπὸ του̃ ἐλαίου τη̃ς χρίσεως

^8:11 καὶ ἔρρανεν ἀπ' αὐτου̃ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἑπτάκις καὶ ἔχρισεν τὸ θυσιαστήριον καὶ ἡγίασεν αὐτὸ καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτου̃ καὶ τὸν λουτη̃ρα καὶ τὴν βάσιν αὐτου̃ καὶ ἡγίασεν αὐτά καὶ ἔχρισεν τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτη̨̃ καὶ ἡγίασεν αὐτήν

^8:12 καὶ ἐπέχεεν Μωυση̃ς ἀπὸ του̃ ἐλαίου τη̃ς χρίσεως ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Ααρων καὶ ἔχρισεν αὐτὸν καὶ ἡγίασεν αὐτόν

^8:13 καὶ προσήγαγεν Μωυση̃ς τοὺς υἱοὺς Ααρων καὶ ἐνέδυσεν αὐτοὺς χιτω̃νας καὶ ἔζωσεν αὐτοὺς ζώνας καὶ περιέθηκεν αὐτοι̃ς κιδάρεις καθάπερ συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^8:14 καὶ προσήγαγεν Μωυση̃ς τὸν μόσχον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ ἐπέθηκεν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ τὰς χει̃ρας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ μόσχου του̃ τη̃ς ἁμαρτίας

^8:15 καὶ ἔσφαξεν αὐτὸν καὶ ἔλαβεν Μωυση̃ς ἀπὸ του̃ αἵματος καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου κύκλω̨ τω̨̃ δακτύλω̨ καὶ ἐκαθάρισεν τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸ αἱ̃μα ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου καὶ ἡγίασεν αὐτὸ του̃ ἐξιλάσασθαι ἐπ' αὐτου̃

^8:16 καὶ ἔλαβεν Μωυση̃ς πα̃ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τω̃ν ἐνδοσθίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ του̃ ἥπατος καὶ ἀμφοτέρους τοὺς νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν καὶ ἀνήνεγκεν Μωυση̃ς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^8:17 καὶ τὸν μόσχον καὶ τὴν βύρσαν αὐτου̃ καὶ τὰ κρέα αὐτου̃ καὶ τὴν κόπρον αὐτου̃ καὶ κατέκαυσεν αὐτὰ πυρὶ ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^8:18 καὶ προσήγαγεν Μωυση̃ς τὸν κριὸν τὸν εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ ἐπέθηκεν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ κριου̃

^8:19 καὶ ἔσφαξεν Μωυση̃ς τὸν κριόν καὶ προσέχεεν Μωυση̃ς τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^8:20 καὶ τὸν κριὸν ἐκρεανόμησεν κατὰ μέλη καὶ ἀνήνεγκεν Μωυση̃ς τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ μέλη καὶ τὸ στέαρ

^8:21 καὶ τὴν κοιλίαν καὶ τοὺς πόδας ἔπλυνεν ὕδατι καὶ ἀνήνεγκεν Μωυση̃ς ὅλον τὸν κριὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὁλοκαύτωμα ὅ ἐστιν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κάρπωμά ἐστιν τω̨̃ κυρίω̨ καθάπερ ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^8:22 καὶ προσήγαγεν Μωυση̃ς τὸν κριὸν τὸν δεύτερον κριὸν τελειώσεως καὶ ἐπέθηκεν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ κριου̃

^8:23 καὶ ἔσφαξεν αὐτὸν καὶ ἔλαβεν Μωυση̃ς ἀπὸ του̃ αἵματος αὐτου̃ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸν λοβὸν του̃ ὠτὸς Ααρων του̃ δεξιου̃ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τη̃ς χειρὸς τη̃ς δεξια̃ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον του̃ ποδὸς του̃ δεξιου̃

^8:24 καὶ προσήγαγεν Μωυση̃ς τοὺς υἱοὺς Ααρων καὶ ἐπέθηκεν Μωυση̃ς ἀπὸ του̃ αἵματος ἐπὶ τοὺς λοβοὺς τω̃ν ὤτων τω̃ν δεξιω̃ν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν τω̃ν δεξιω̃ν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τω̃ν ποδω̃ν αὐτω̃ν τω̃ν δεξιω̃ν καὶ προσέχεεν Μωυση̃ς τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^8:25 καὶ ἔλαβεν τὸ στέαρ καὶ τὴν ὀσφὺν καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τη̃ς κοιλίας καὶ τὸν λοβὸν του̃ ἥπατος καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν

^8:26 καὶ ἀπὸ του̃ κανου̃ τη̃ς τελειώσεως του̃ ὄντος ἔναντι κυρίου ἔλαβεν ἄρτον ἕνα ἄζυμον καὶ ἄρτον ἐξ ἐλαίου ἕνα καὶ λάγανον ἓν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ στέαρ καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν

^8:27 καὶ ἐπέθηκεν ἅπαντα ἐπὶ τὰς χει̃ρας Ααρων καὶ ἐπὶ τὰς χει̃ρας τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὰ ἀφαίρεμα ἔναντι κυρίου

^8:28 καὶ ἔλαβεν Μωυση̃ς ἀπὸ τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὰ Μωυση̃ς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα τη̃ς τελειώσεως ὅ ἐστιν ὀσμὴ εὐωδίας κάρπωμά ἐστιν τω̨̃ κυρίω̨

^8:29 καὶ λαβὼν Μωυση̃ς τὸ στηθύνιον ἀφει̃λεν αὐτὸ ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου ἀπὸ του̃ κριου̃ τη̃ς τελειώσεως καὶ ἐγένετο Μωυση̨̃ ἐν μερίδι καθὰ ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^8:30 καὶ ἔλαβεν Μωυση̃ς ἀπὸ του̃ ἐλαίου τη̃ς χρίσεως καὶ ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου καὶ προσέρρανεν ἐπὶ Ααρων καὶ τὰς στολὰς αὐτου̃ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ τὰς στολὰς τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ ἡγίασεν Ααρων καὶ τὰς στολὰς αὐτου̃ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ τὰς στολὰς τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ μετ' αὐτου̃

^8:31 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς πρὸς Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ ἑψήσατε τὰ κρέα ἐν τη̨̃ αὐλη̨̃ τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ καὶ ἐκει̃ φάγεσθε αὐτὰ καὶ τοὺς ἄρτους τοὺς ἐν τω̨̃ κανω̨̃ τη̃ς τελειώσεως ὃν τρόπον συντέτακταί μοι λέγων Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ φάγονται αὐτά

^8:32 καὶ τὸ καταλειφθὲν τω̃ν κρεω̃ν καὶ τω̃ν ἄρτων ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται

^8:33 καὶ ἀπὸ τη̃ς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε ἑπτὰ ἡμέρας ἕως ἡμέρα πληρωθη̨̃ ἡμέρα τελειώσεως ὑμω̃ν ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας τελειώσει τὰς χει̃ρας ὑμω̃ν

^8:34 καθάπερ ἐποίησεν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἐνετείλατο κύριος του̃ ποιη̃σαι ὥστε ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμω̃ν

^8:35 καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καθήσεσθε ἑπτὰ ἡμέρας ἡμέραν καὶ νύκτα φυλάξεσθε τὰ φυλάγματα κυρίου ἵνα μὴ ἀποθάνητε οὕτως γὰρ ἐνετείλατό μοι κύριος ὁ θεός

^8:36 καὶ ἐποίησεν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ πάντας τοὺς λόγους οὓς συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^9:1 καὶ ἐγενήθη τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ ἐκάλεσεν Μωυση̃ς Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ τὴν γερουσίαν Ισραηλ

^9:2 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς πρὸς Ααρων λαβὲ σεαυτω̨̃ μοσχάριον ἐκ βοω̃ν περὶ ἁμαρτίας καὶ κριὸν εἰς ὁλοκαύτωμα ἄμωμα καὶ προσένεγκε αὐτὰ ἔναντι κυρίου

^9:3 καὶ τη̨̃ γερουσία̨ Ισραηλ λάλησον λέγων λάβετε χίμαρον ἐξ αἰγω̃ν ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ μοσχάριον καὶ ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκάρπωσιν ἄμωμα

^9:4 καὶ μόσχον καὶ κριὸν εἰς θυσίαν σωτηρίου ἔναντι κυρίου καὶ σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίω̨ ὅτι σήμερον κύριος ὀφθήσεται ἐν ὑμι̃ν

^9:5 καὶ ἔλαβον καθὸ ἐνετείλατο Μωυση̃ς ἀπέναντι τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καὶ προση̃λθεν πα̃σα συναγωγὴ καὶ ἔστησαν ἔναντι κυρίου

^9:6 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς του̃το τὸ ῥη̃μα ὃ εἰ̃πεν κύριος ποιήσατε καὶ ὀφθήσεται ἐν ὑμι̃ν δόξα κυρίου

^9:7 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς τω̨̃ Ααρων πρόσελθε πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ ποίησον τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας σου καὶ τὸ ὁλοκαύτωμά σου καὶ ἐξίλασαι περὶ σεαυτου̃ καὶ του̃ οἴκου σου καὶ ποίησον τὰ δω̃ρα του̃ λαου̃ καὶ ἐξίλασαι περὶ αὐτω̃ν καθάπερ ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^9:8 καὶ προση̃λθεν Ααρων πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἔσφαξεν τὸ μοσχάριον τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας

^9:9 καὶ προσήνεγκαν οἱ υἱοὶ Ααρων τὸ αἱ̃μα πρὸς αὐτόν καὶ ἔβαψεν τὸν δάκτυλον εἰς τὸ αἱ̃μα καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου καὶ τὸ αἱ̃μα ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν βάσιν του̃ θυσιαστηρίου

^9:10 καὶ τὸ στέαρ καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ τὸν λοβὸν του̃ ἥπατος του̃ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^9:11 καὶ τὰ κρέα καὶ τὴν βύρσαν κατέκαυσεν αὐτὰ πυρὶ ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς

^9:12 καὶ ἔσφαξεν τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ προσήνεγκαν οἱ υἱοὶ Ααρων τὸ αἱ̃μα πρὸς αὐτόν καὶ προσέχεεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^9:13 καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα προσήνεγκαν αὐτω̨̃ κατὰ μέλη αὐτὰ καὶ τὴν κεφαλήν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^9:14 καὶ ἔπλυνεν τὴν κοιλίαν καὶ τοὺς πόδας ὕδατι καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^9:15 καὶ προσήνεγκαν τὸ δω̃ρον του̃ λαου̃ καὶ ἔλαβεν τὸν χίμαρον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας του̃ λαου̃ καὶ ἔσφαξεν αὐτὸ καθὰ καὶ τὸ πρω̃τον

^9:16 καὶ προσήνεγκεν τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ ἐποίησεν αὐτό ὡς καθήκει

^9:17 καὶ προσήνεγκεν τὴν θυσίαν καὶ ἔπλησεν τὰς χει̃ρας ἀπ' αὐτη̃ς καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον χωρὶς του̃ ὁλοκαυτώματος του̃ πρωινου̃

^9:18 καὶ ἔσφαξεν τὸν μόσχον καὶ τὸν κριὸν τη̃ς θυσίας του̃ σωτηρίου τη̃ς του̃ λαου̃ καὶ προσήνεγκαν οἱ υἱοὶ Ααρων τὸ αἱ̃μα πρὸς αὐτόν καὶ προσέχεεν πρὸς τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨

^9:19 καὶ τὸ στέαρ τὸ ἀπὸ του̃ μόσχου καὶ του̃ κριου̃ τὴν ὀσφὴν καὶ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον ἐπὶ τη̃ς κοιλίας καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐτω̃ν καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ του̃ ἥπατος

^9:20 καὶ ἐπέθηκεν τὰ στέατα ἐπὶ τὰ στηθύνια καὶ ἀνήνεγκαν τὰ στέατα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^9:21 καὶ τὸ στηθύνιον καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν ἀφει̃λεν Ααρων ἀφαίρεμα ἔναντι κυρίου ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^9:22 καὶ ἐξάρας Ααρων τὰς χει̃ρας ἐπὶ τὸν λαὸν εὐλόγησεν αὐτούς καὶ κατέβη ποιήσας τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ του̃ σωτηρίου

^9:23 καὶ εἰση̃λθεν Μωυση̃ς καὶ Ααρων εἰς τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου καὶ ἐξελθόντες εὐλόγησαν πάντα τὸν λαόν καὶ ὤφθη ἡ δόξα κυρίου παντὶ τω̨̃ λαω̨̃

^9:24 καὶ ἐξη̃λθεν πυ̃ρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν τὰ ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου τά τε ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ στέατα καὶ εἰ̃δεν πα̃ς ὁ λαὸς καὶ ἐξέστη καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον

^10:1 καὶ λαβόντες οἱ δύο υἱοὶ Ααρων Ναδαβ καὶ Αβιουδ ἕκαστος τὸ πυρει̃ον αὐτου̃ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐτὸ πυ̃ρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ' αὐτὸ θυμίαμα καὶ προσήνεγκαν ἔναντι κυρίου πυ̃ρ ἀλλότριον ὃ οὐ προσέταξεν κύριος αὐτοι̃ς

^10:2 καὶ ἐξη̃λθεν πυ̃ρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν αὐτούς καὶ ἀπέθανον ἔναντι κυρίου

^10:3 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς πρὸς Ααρων του̃τό ἐστιν ὃ εἰ̃πεν κύριος λέγων ἐν τοι̃ς ἐγγίζουσίν μοι ἁγιασθήσομαι καὶ ἐν πάση̨ τη̨̃ συναγωγη̨̃ δοξασθήσομαι καὶ κατενύχθη Ααρων

^10:4 καὶ ἐκάλεσεν Μωυση̃ς τὸν Μισαδαι καὶ τὸν Ελισαφαν υἱοὺς Οζιηλ υἱοὺς του̃ ἀδελφου̃ του̃ πατρὸς Ααρων καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς προσέλθατε καὶ ἄρατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμω̃ν ἐκ προσώπου τω̃ν ἁγίων ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς

^10:5 καὶ προση̃λθον καὶ ἠ̃ραν ἐν τοι̃ς χιτω̃σιν αὐτω̃ν ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς ὃν τρόπον εἰ̃πεν Μωυση̃ς

^10:6 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς πρὸς Ααρων καὶ Ελεαζαρ καὶ Ιθαμαρ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ τοὺς καταλελειμμένους τὴν κεφαλὴν ὑμω̃ν οὐκ ἀποκιδαρώσετε καὶ τὰ ἱμάτια ὑμω̃ν οὐ διαρρήξετε ἵνα μὴ ἀποθάνητε καὶ ἐπὶ πα̃σαν τὴν συναγωγὴν ἔσται θυμός οἱ ἀδελφοὶ ὑμω̃ν πα̃ς ὁ οἰ̃κος Ισραηλ κλαύσονται τὸν ἐμπυρισμόν ὃν ἐνεπυρίσθησαν ὑπὸ κυρίου

^10:7 καὶ ἀπὸ τη̃ς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε ἵνα μὴ ἀποθάνητε τὸ γὰρ ἔλαιον τη̃ς χρίσεως τὸ παρὰ κυρίου ἐφ' ὑμι̃ν καὶ ἐποίησαν κατὰ τὸ ῥη̃μα Μωυση̃

^10:8 καὶ ἐλάλησεν κύριος τω̨̃ Ααρων λέγων

^10:9 οἰ̃νον καὶ σικερα οὐ πίεσθε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σου̃ ἡνίκα ἂν εἰσπορεύησθε εἰς τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου ἢ προσπορευομένων ὑμω̃ν πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ οὐ μὴ ἀποθάνητε νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν

^10:10 διαστει̃λαι ἀνὰ μέσον τω̃ν ἁγίων καὶ τω̃ν βεβήλων καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν ἀκαθάρτων καὶ τω̃ν καθαρω̃ν

^10:11 καὶ συμβιβάσεις τοὺς υἱοὺς Ισραηλ πάντα τὰ νόμιμα ἃ ἐλάλησεν κύριος πρὸς αὐτοὺς διὰ χειρὸς Μωυση̃

^10:12 καὶ εἰ̃πεν Μωυση̃ς πρὸς Ααρων καὶ πρὸς Ελεαζαρ καὶ Ιθαμαρ τοὺς υἱοὺς Ααρων τοὺς καταλειφθέντας λάβετε τὴν θυσίαν τὴν καταλειφθει̃σαν ἀπὸ τω̃ν καρπωμάτων κυρίου καὶ φάγεσθε ἄζυμα παρὰ τὸ θυσιαστήριον ἅγια ἁγίων ἐστίν

^10:13 καὶ φάγεσθε αὐτὴν ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ νόμιμον γάρ σοί ἐστιν καὶ νόμιμον τοι̃ς υἱοι̃ς σου του̃το ἀπὸ τω̃ν καρπωμάτων κυρίου οὕτω γὰρ ἐντέταλταί μοι

^10:14 καὶ τὸ στηθύνιον του̃ ἀφορίσματος καὶ τὸν βραχίονα του̃ ἀφαιρέματος φάγεσθε ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἰ̃κός σου μετὰ σου̃ νόμιμον γὰρ σοὶ καὶ νόμιμον τοι̃ς υἱοι̃ς σου ἐδόθη ἀπὸ τω̃ν θυσιω̃ν του̃ σωτηρίου τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ

^10:15 τὸν βραχίονα του̃ ἀφαιρέματος καὶ τὸ στηθύνιον του̃ ἀφορίσματος ἐπὶ τω̃ν καρπωμάτων τω̃ν στεάτων προσοίσουσιν ἀφόρισμα ἀφορίσαι ἔναντι κυρίου καὶ ἔσται σοὶ καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς σου καὶ ται̃ς θυγατράσιν σου μετὰ σου̃ νόμιμον αἰώνιον ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^10:16 καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ζητω̃ν ἐξεζήτησεν Μωυση̃ς καὶ ὅδε ἐνεπεπύριστο καὶ ἐθυμώθη Μωυση̃ς ἐπὶ Ελεαζαρ καὶ Ιθαμαρ τοὺς υἱοὺς Ααρων τοὺς καταλελειμμένους λέγων

^10:17 διὰ τί οὐκ ἐφάγετε τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ὅτι γὰρ ἅγια ἁγίων ἐστίν του̃το ἔδωκεν ὑμι̃ν φαγει̃ν ἵνα ἀφέλητε τὴν ἁμαρτίαν τη̃ς συναγωγη̃ς καὶ ἐξιλάσησθε περὶ αὐτω̃ν ἔναντι κυρίου

^10:18 οὐ γὰρ εἰσήχθη του̃ αἵματος αὐτου̃ εἰς τὸ ἅγιον κατὰ πρόσωπον ἔσω φάγεσθε αὐτὸ ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ὃν τρόπον μοι συνέταξεν κύριος

^10:19 καὶ ἐλάλησεν Ααρων πρὸς Μωυση̃ν λέγων εἰ σήμερον προσαγειόχασιν τὰ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτω̃ν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτω̃ν ἔναντι κυρίου καὶ συμβέβηκέν μοι ταυ̃τα καὶ φάγομαι τὰ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας σήμερον μὴ ἀρεστὸν ἔσται κυρίω̨

^10:20 καὶ ἤκουσεν Μωυση̃ς καὶ ἤρεσεν αὐτω̨̃

^11:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν καὶ Ααρων λέγων

^11:2 λαλήσατε τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λέγοντες ταυ̃τα τὰ κτήνη ἃ φάγεσθε ἀπὸ πάντων τω̃ν κτηνω̃ν τω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

^11:3 πα̃ν κτη̃νος διχηλου̃ν ὁπλὴν καὶ ὀνυχιστη̃ρας ὀνυχίζον δύο χηλω̃ν καὶ ἀνάγον μηρυκισμὸν ἐν τοι̃ς κτήνεσιν ταυ̃τα φάγεσθε

^11:4 πλὴν ἀπὸ τούτων οὐ φάγεσθε ἀπὸ τω̃ν ἀναγόντων μηρυκισμὸν καὶ ἀπὸ τω̃ν διχηλούντων τὰς ὁπλὰς καὶ ὀνυχιζόντων ὀνυχιστη̃ρας τὸν κάμηλον ὅτι ἀνάγει μηρυκισμὸν του̃το ὁπλὴν δὲ οὐ διχηλει̃ ἀκάθαρτον του̃το ὑμι̃ν

^11:5 καὶ τὸν δασύποδα ὅτι ἀνάγει μηρυκισμὸν του̃το καὶ ὁπλὴν οὐ διχηλει̃ ἀκάθαρτον του̃το ὑμι̃ν

^11:6 καὶ τὸν χοιρογρύλλιον ὅτι ἀνάγει μηρυκισμὸν του̃το καὶ ὁπλὴν οὐ διχηλει̃ ἀκάθαρτον του̃το ὑμι̃ν

^11:7 καὶ τὸν ὑ̃ν ὅτι διχηλει̃ ὁπλὴν του̃το καὶ ὀνυχίζει ὄνυχας ὁπλη̃ς καὶ του̃το οὐκ ἀνάγει μηρυκισμόν ἀκάθαρτον του̃το ὑμι̃ν

^11:8 ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν αὐτω̃ν οὐ φάγεσθε καὶ τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν οὐχ ἅψεσθε ἀκάθαρτα ταυ̃τα ὑμι̃ν

^11:9 καὶ ταυ̃τα ἃ φάγεσθε ἀπὸ πάντων τω̃ν ἐν τοι̃ς ὕδασιν πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτοι̃ς πτερύγια καὶ λεπίδες ἐν τοι̃ς ὕδασιν καὶ ἐν ται̃ς θαλάσσαις καὶ ἐν τοι̃ς χειμάρροις ταυ̃τα φάγεσθε

^11:10 καὶ πάντα ὅσα οὐκ ἔστιν αὐτοι̃ς πτερύγια οὐδὲ λεπίδες ἐν τω̨̃ ὕδατι ἢ ἐν ται̃ς θαλάσσαις καὶ ἐν τοι̃ς χειμάρροις ἀπὸ πάντων ὡ̃ν ἐρεύγεται τὰ ὕδατα καὶ ἀπὸ πάσης ψυχη̃ς ζώσης τη̃ς ἐν τω̨̃ ὕδατι βδέλυγμά ἐστιν

^11:11 καὶ βδελύγματα ἔσονται ὑμι̃ν ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν αὐτω̃ν οὐκ ἔδεσθε καὶ τὰ θνησιμαι̃α αὐτω̃ν βδελύξεσθε

^11:12 καὶ πάντα ὅσα οὐκ ἔστιν αὐτοι̃ς πτερύγια καὶ λεπίδες τω̃ν ἐν τω̨̃ ὕδατι βδέλυγμα του̃τό ἐστιν ὑμι̃ν

^11:13 καὶ ταυ̃τα βδελύξεσθε ἀπὸ τω̃ν πετεινω̃ν καὶ οὐ βρωθήσεται βδέλυγμά ἐστιν τὸν ἀετὸν καὶ τὸν γρύπα καὶ τὸν ἁλιαίετον

^11:14 καὶ τὸν γύπα καὶ ἰκτι̃να καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃

^11:15 καὶ κόρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃

^11:16 καὶ στρουθὸν καὶ γλαυ̃κα καὶ λάρον καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃ καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃

^11:17 καὶ νυκτικόρακα καὶ καταρράκτην καὶ ἰ̃βιν

^11:18 καὶ πορφυρίωνα καὶ πελεκα̃να καὶ κύκνον

^11:19 καὶ γλαυ̃κα καὶ ἐρωδιὸν καὶ χαραδριὸν καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃ καὶ ἔποπα καὶ νυκτερίδα

^11:20 καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τω̃ν πετεινω̃ν ἃ πορεύεται ἐπὶ τέσσαρα βδελύγματά ἐστιν ὑμι̃ν

^11:21 ἀλλὰ ταυ̃τα φάγεσθε ἀπὸ τω̃ν ἑρπετω̃ν τω̃ν πετεινω̃ν ἃ πορεύεται ἐπὶ τέσσαρα ἃ ἔχει σκέλη ἀνώτερον τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃ πηδα̃ν ἐν αὐτοι̃ς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

^11:22 καὶ ταυ̃τα φάγεσθε ἀπ' αὐτω̃ν τὸν βρου̃χον καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃ καὶ τὸν ἀττάκην καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃ καὶ τὴν ἀκρίδα καὶ τὰ ὅμοια αὐτη̨̃ καὶ τὸν ὀφιομάχην καὶ τὰ ὅμοια αὐτω̨̃

^11:23 πα̃ν ἑρπετὸν ἀπὸ τω̃ν πετεινω̃ν οἱ̃ς ἐστιν τέσσαρες πόδες βδέλυγμά ἐστιν ὑμι̃ν

^11:24 καὶ ἐν τούτοις μιανθήσεσθε πα̃ς ὁ ἁπτόμενος τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:25 καὶ πα̃ς ὁ αἴρων τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:26 ἐν πα̃σιν τοι̃ς κτήνεσιν ὅ ἐστιν διχηλου̃ν ὁπλὴν καὶ ὀνυχιστη̃ρας ὀνυχίζει καὶ μηρυκισμὸν οὐ μαρυκα̃ται ἀκάθαρτα ἔσονται ὑμι̃ν πα̃ς ὁ ἁπτόμενος τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:27 καὶ πα̃ς ὃς πορεύεται ἐπὶ χειρω̃ν ἐν πα̃σι τοι̃ς θηρίοις ἃ πορεύεται ἐπὶ τέσσαρα ἀκάθαρτα ἔσται ὑμι̃ν πα̃ς ὁ ἁπτόμενος τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:28 καὶ ὁ αἴρων τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας ἀκάθαρτα ταυ̃τα ὑμι̃ν ἐστιν

^11:29 καὶ ταυ̃τα ὑμι̃ν ἀκάθαρτα ἀπὸ τω̃ν ἑρπετω̃ν τω̃ν ἑρπόντων ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἡ γαλη̃ καὶ ὁ μυ̃ς καὶ ὁ κροκόδειλος ὁ χερσαι̃ος

^11:30 μυγαλη̃ καὶ χαμαιλέων καὶ καλαβώτης καὶ σαύρα καὶ ἀσπάλαξ

^11:31 ταυ̃τα ἀκάθαρτα ὑμι̃ν ἀπὸ πάντων τω̃ν ἑρπετω̃ν τω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς πα̃ς ὁ ἁπτόμενος αὐτω̃ν τεθνηκότων ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:32 καὶ πα̃ν ἐφ' ὃ ἂν ἐπιπέση̨ ἀπ' αὐτω̃ν τεθνηκότων αὐτω̃ν ἀκάθαρτον ἔσται ἀπὸ παντὸς σκεύους ξυλίνου ἢ ἱματίου ἢ δέρματος ἢ σάκκου πα̃ν σκευ̃ος ὃ ἐὰν ποιηθη̨̃ ἔργον ἐν αὐτω̨̃ εἰς ὕδωρ βαφήσεται καὶ ἀκάθαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ καθαρὸν ἔσται

^11:33 καὶ πα̃ν σκευ̃ος ὀστράκινον εἰς ὃ ἐὰν πέση̨ ἀπὸ τούτων ἔνδον ὅσα ἐὰν ἔνδον ἠ̨̃ ἀκάθαρτα ἔσται καὶ αὐτὸ συντριβήσεται

^11:34 καὶ πα̃ν βρω̃μα ὃ ἔσθεται εἰς ὃ ἐὰν ἐπέλθη̨ ἐπ' αὐτὸ ὕδωρ ἀκάθαρτον ἔσται καὶ πα̃ν ποτόν ὃ πίνεται ἐν παντὶ ἀγγείω̨ ἀκάθαρτον ἔσται

^11:35 καὶ πα̃ν ὃ ἐὰν πέση̨ ἀπὸ τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἐπ' αὐτό ἀκάθαρτον ἔσται κλίβανοι καὶ κυθρόποδες καθαιρεθήσονται ἀκάθαρτα ταυ̃τά ἐστιν καὶ ἀκάθαρτα ταυ̃τα ὑμι̃ν ἔσονται

^11:36 πλὴν πηγω̃ν ὑδάτων καὶ λάκκου καὶ συναγωγη̃ς ὕδατος ἔσται καθαρόν ὁ δὲ ἁπτόμενος τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἀκάθαρτος ἔσται

^11:37 ἐὰν δὲ ἐπιπέση̨ τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἐπὶ πα̃ν σπέρμα σπόριμον ὃ σπαρήσεται καθαρὸν ἔσται

^11:38 ἐὰν δὲ ἐπιχυθη̨̃ ὕδωρ ἐπὶ πα̃ν σπέρμα καὶ ἐπιπέση̨ τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἐπ' αὐτό ἀκάθαρτόν ἐστιν ὑμι̃ν

^11:39 ἐὰν δὲ ἀποθάνη̨ τω̃ν κτηνω̃ν ὅ ἐστιν ὑμι̃ν του̃το φαγει̃ν ὁ ἁπτόμενος τω̃ν θνησιμαίων αὐτω̃ν ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:40 καὶ ὁ ἐσθίων ἀπὸ τω̃ν θνησιμαίων τούτων πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ ὁ αἴρων ἀπὸ θνησιμαίων αὐτω̃ν πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^11:41 καὶ πα̃ν ἑρπετόν ὃ ἕρπει ἐπὶ τη̃ς γη̃ς βδέλυγμα του̃το ἔσται ὑμι̃ν οὐ βρωθήσεται

^11:42 καὶ πα̃ς ὁ πορευόμενος ἐπὶ κοιλίας καὶ πα̃ς ὁ πορευόμενος ἐπὶ τέσσαρα διὰ παντός ὃ πολυπληθει̃ ποσὶν ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἑρπετοι̃ς τοι̃ς ἕρπουσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς οὐ φάγεσθε αὐτό ὅτι βδέλυγμα ὑμι̃ν ἐστιν

^11:43 καὶ οὐ μὴ βδελύξητε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν ἐν πα̃σι τοι̃ς ἑρπετοι̃ς τοι̃ς ἕρπουσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ οὐ μιανθήσεσθε ἐν τούτοις καὶ οὐκ ἀκάθαρτοι ἔσεσθε ἐν αὐτοι̃ς

^11:44 ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν καὶ ἁγιασθήσεσθε καὶ ἅγιοι ἔσεσθε ὅτι ἅγιός εἰμι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν καὶ οὐ μιανει̃τε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἑρπετοι̃ς τοι̃ς κινουμένοις ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

^11:45 ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ ἀναγαγὼν ὑμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου εἰ̃ναι ὑμω̃ν θεός καὶ ἔσεσθε ἅγιοι ὅτι ἅγιός εἰμι ἐγὼ κύριος

^11:46 οὑ̃τος ὁ νόμος περὶ τω̃ν κτηνω̃ν καὶ τω̃ν πετεινω̃ν καὶ πάσης ψυχη̃ς τη̃ς κινουμένης ἐν τω̨̃ ὕδατι καὶ πάσης ψυχη̃ς ἑρπούσης ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

^11:47 διαστει̃λαι ἀνὰ μέσον τω̃ν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν καθαρω̃ν καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν ζωογονούντων τὰ ἐσθιόμενα καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν ζωογονούντων τὰ μὴ ἐσθιόμενα

^12:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^12:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς γυνή ἥτις ἐὰν σπερματισθη̨̃ καὶ τέκη̨ ἄρσεν καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας κατὰ τὰς ἡμέρας του̃ χωρισμου̃ τη̃ς ἀφέδρου αὐτη̃ς ἀκάθαρτος ἔσται

^12:3 καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ περιτεμει̃ τὴν σάρκα τη̃ς ἀκροβυστίας αὐτου̃

^12:4 καὶ τριάκοντα ἡμέρας καὶ τρει̃ς καθήσεται ἐν αἵματι ἀκαθάρτω̨ αὐτη̃ς παντὸς ἁγίου οὐχ ἅψεται καὶ εἰς τὸ ἁγιαστήριον οὐκ εἰσελεύσεται ἕως ἂν πληρωθω̃σιν αἱ ἡμέραι καθάρσεως αὐτη̃ς

^12:5 ἐὰν δὲ θη̃λυ τέκη̨ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται δὶς ἑπτὰ ἡμέρας κατὰ τὴν ἄφεδρον καὶ ἑξήκοντα ἡμέρας καὶ ἓξ καθεσθήσεται ἐν αἵματι ἀκαθάρτω̨ αὐτη̃ς

^12:6 καὶ ὅταν ἀναπληρωθω̃σιν αἱ ἡμέραι καθάρσεως αὐτη̃ς ἐφ' υἱω̨̃ ἢ ἐπὶ θυγατρί προσοίσει ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ νεοσσὸν περιστερα̃ς ἢ τρυγόνα περὶ ἁμαρτίας ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου πρὸς τὸν ἱερέα

^12:7 καὶ προσοίσει ἔναντι κυρίου καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτη̃ς ὁ ἱερεὺς καὶ καθαριει̃ αὐτὴν ἀπὸ τη̃ς πηγη̃ς του̃ αἵματος αὐτη̃ς οὑ̃τος ὁ νόμος τη̃ς τικτούσης ἄρσεν ἢ θη̃λυ

^12:8 ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκη̨ ἡ χεὶρ αὐτη̃ς τὸ ἱκανὸν εἰς ἀμνόν καὶ λήμψεται δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερω̃ν μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτη̃ς ὁ ἱερεύς καὶ καθαρισθήσεται

^13:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν καὶ Ααρων λέγων

^13:2 ἀνθρώπω̨ ἐάν τινι γένηται ἐν δέρματι χρωτὸς αὐτου̃ οὐλὴ σημασίας τηλαυγὴς καὶ γένηται ἐν δέρματι χρωτὸς αὐτου̃ ἁφὴ λέπρας καὶ ἀχθήσεται πρὸς Ααρων τὸν ἱερέα ἢ ἕνα τω̃ν υἱω̃ν αὐτου̃ τω̃ν ἱερέων

^13:3 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν ἐν δέρματι του̃ χρωτὸς αὐτου̃ καὶ ἡ θρὶξ ἐν τη̨̃ ἁφη̨̃ μεταβάλη̨ λευκή καὶ ἡ ὄψις τη̃ς ἁφη̃ς ταπεινὴ ἀπὸ του̃ δέρματος του̃ χρωτός ἁφὴ λέπρας ἐστίν καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ μιανει̃ αὐτόν

^13:4 ἐὰν δὲ τηλαυγὴς λευκὴ ἠ̨̃ ἐν τω̨̃ δέρματι του̃ χρωτός καὶ ταπεινὴ μὴ ἠ̨̃ ἡ ὄψις αὐτη̃ς ἀπὸ του̃ δέρματος καὶ ἡ θρὶξ αὐτου̃ οὐ μετέβαλεν τρίχα λευκήν αὐτὴ δέ ἐστιν ἀμαυρά καὶ ἀφοριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν ἑπτὰ ἡμέρας

^13:5 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ καὶ ἰδοὺ ἡ ἁφὴ μένει ἐναντίον αὐτου̃ οὐ μετέπεσεν ἡ ἁφὴ ἐν τω̨̃ δέρματι καὶ ἀφοριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον

^13:6 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ τὸ δεύτερον καὶ ἰδοὺ ἀμαυρὰ ἡ ἁφή οὐ μετέπεσεν ἡ ἁφὴ ἐν τω̨̃ δέρματι καθαριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς σημασία γάρ ἐστιν καὶ πλυνάμενος τὰ ἱμάτια καθαρὸς ἔσται

^13:7 ἐὰν δὲ μεταβαλου̃σα μεταπέση̨ ἡ σημασία ἐν τω̨̃ δέρματι μετὰ τὸ ἰδει̃ν αὐτὸν τὸν ἱερέα του̃ καθαρίσαι αὐτόν καὶ ὀφθήσεται τὸ δεύτερον τω̨̃ ἱερει̃

^13:8 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ μετέπεσεν ἡ σημασία ἐν τω̨̃ δέρματι καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς λέπρα ἐστίν

^13:9 καὶ ἁφὴ λέπρας ἐὰν γένηται ἐν ἀνθρώπω̨ καὶ ἥξει πρὸς τὸν ἱερέα

^13:10 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ οὐλὴ λευκὴ ἐν τω̨̃ δέρματι καὶ αὕτη μετέβαλεν τρίχα λευκήν καὶ ἀπὸ του̃ ὑγιου̃ς τη̃ς σαρκὸς τη̃ς ζώσης ἐν τη̨̃ οὐλη̨̃

^13:11 λέπρα παλαιουμένη ἐστίν ἐν τω̨̃ δέρματι του̃ χρωτός ἐστιν καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἀφοριει̃ αὐτόν ὅτι ἀκάθαρτός ἐστιν

^13:12 ἐὰν δὲ ἐξανθου̃σα ἐξανθήση̨ ἡ λέπρα ἐν τω̨̃ δέρματι καὶ καλύψη̨ ἡ λέπρα πα̃ν τὸ δέρμα τη̃ς ἁφη̃ς ἀπὸ κεφαλη̃ς ἕως ποδω̃ν καθ' ὅλην τὴν ὅρασιν του̃ ἱερέως

^13:13 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἐκάλυψεν ἡ λέπρα πα̃ν τὸ δέρμα του̃ χρωτός καὶ καθαριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφήν ὅτι πα̃ν μετέβαλεν λευκόν καθαρόν ἐστιν

^13:14 καὶ ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ ὀφθη̨̃ ἐν αὐτω̨̃ χρὼς ζω̃ν μιανθήσεται

^13:15 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸν χρω̃τα τὸν ὑγιη̃ καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ χρὼς ὁ ὑγιής ὅτι ἀκάθαρτός ἐστιν λέπρα ἐστίν

^13:16 ἐὰν δὲ ἀποκαταστη̨̃ ὁ χρὼς ὁ ὑγιὴς καὶ μεταβάλη̨ λευκή καὶ ἐλεύσεται πρὸς τὸν ἱερέα

^13:17 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν ἡ ἁφὴ εἰς τὸ λευκόν καὶ καθαριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφήν καθαρός ἐστιν

^13:18 καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τω̨̃ δέρματι αὐτου̃ ἕλκος καὶ ὑγιασθη̨̃

^13:19 καὶ γένηται ἐν τω̨̃ τόπω̨ του̃ ἕλκους οὐλὴ λευκὴ ἢ τηλαυγὴς λευκαίνουσα ἢ πυρρίζουσα καὶ ὀφθήσεται τω̨̃ ἱερει̃

^13:20 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις ταπεινοτέρα του̃ δέρματος καὶ ἡ θρὶξ αὐτη̃ς μετέβαλεν εἰς λευκήν καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς λέπρα ἐστίν ἐν τω̨̃ ἕλκει ἐξήνθησεν

^13:21 ἐὰν δὲ ἴδη̨ ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτω̨̃ θρὶξ λευκή καὶ ταπεινὸν μὴ ἠ̨̃ ἀπὸ του̃ δέρματος του̃ χρωτός καὶ αὐτὴ ἠ̨̃ ἀμαυρά ἀφοριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας

^13:22 ἐὰν δὲ διαχέηται ἐν τω̨̃ δέρματι καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς ἁφὴ λέπρας ἐστίν ἐν τω̨̃ ἕλκει ἐξήνθησεν

^13:23 ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνη̨ τὸ τηλαύγημα καὶ μὴ διαχέηται οὐλὴ του̃ ἕλκους ἐστίν καὶ καθαριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς

^13:24 καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τω̨̃ δέρματι αὐτου̃ κατάκαυμα πυρός καὶ γένηται ἐν τω̨̃ δέρματι αὐτου̃ τὸ ὑγιασθὲν του̃ κατακαύματος αὐγάζον τηλαυγὲς λευκὸν ὑποπυρρίζον ἢ ἔκλευκον

^13:25 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν θρὶξ λευκὴ εἰς τὸ αὐγάζον καὶ ἡ ὄψις αὐτου̃ ταπεινὴ ἀπὸ του̃ δέρματος λέπρα ἐστίν ἐν τω̨̃ κατακαύματι ἐξήνθησεν καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς ἁφὴ λέπρας ἐστίν

^13:26 ἐὰν δὲ ἴδη̨ ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν τω̨̃ αὐγάζοντι θρὶξ λευκή καὶ ταπεινὸν μὴ ἠ̨̃ ἀπὸ του̃ δέρματος αὐτὸ δὲ ἀμαυρόν καὶ ἀφοριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας

^13:27 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τω̨̃ δέρματι καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς ἁφὴ λέπρας ἐστίν ἐν τω̨̃ ἕλκει ἐξήνθησεν

^13:28 ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνη̨ τὸ αὐγάζον καὶ μὴ διαχυθη̨̃ ἐν τω̨̃ δέρματι αὐτὴ δὲ ἠ̨̃ ἀμαυρά ἡ οὐλὴ του̃ κατακαύματός ἐστιν καὶ καθαριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς ὁ γὰρ χαρακτὴρ του̃ κατακαύματός ἐστιν

^13:29 καὶ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ ἐὰν γένηται ἐν αὐτοι̃ς ἁφὴ λέπρας ἐν τη̨̃ κεφαλη̨̃ ἢ ἐν τω̨̃ πώγωνι

^13:30 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις αὐτη̃ς ἐγκοιλοτέρα του̃ δέρματος ἐν αὐτη̨̃ δὲ θρὶξ ξανθίζουσα λεπτή καὶ μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς θραυ̃σμά ἐστιν λέπρα τη̃ς κεφαλη̃ς ἢ λέπρα του̃ πώγωνός ἐστιν

^13:31 καὶ ἐὰν ἴδη̨ ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν του̃ θραύσματος καὶ ἰδοὺ οὐχ ἡ ὄψις ἐγκοιλοτέρα του̃ δέρματος καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτη̨̃ καὶ ἀφοριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν του̃ θραύσματος ἑπτὰ ἡμέρας

^13:32 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραυ̃σμα καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτη̨̃ καὶ ἡ ὄψις του̃ θραύσματος οὐκ ἔστιν κοίλη ἀπὸ του̃ δέρματος

^13:33 καὶ ξυρηθήσεται τὸ δέρμα τὸ δὲ θραυ̃σμα οὐ ξυρηθήσεται καὶ ἀφοριει̃ ὁ ἱερεὺς τὸ θραυ̃σμα ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον

^13:34 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸ θραυ̃σμα τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραυ̃σμα ἐν τω̨̃ δέρματι μετὰ τὸ ξυρηθη̃ναι αὐτόν καὶ ἡ ὄψις του̃ θραύσματος οὐκ ἔστιν κοίλη ἀπὸ του̃ δέρματος καὶ καθαριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς καὶ πλυνάμενος τὰ ἱμάτια καθαρὸς ἔσται

^13:35 ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται τὸ θραυ̃σμα ἐν τω̨̃ δέρματι μετὰ τὸ καθαρισθη̃ναι αὐτόν

^13:36 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ διακέχυται τὸ θραυ̃σμα ἐν τω̨̃ δέρματι οὐκ ἐπισκέψεται ὁ ἱερεὺς περὶ τη̃ς τριχὸς τη̃ς ξανθη̃ς ὅτι ἀκάθαρτός ἐστιν

^13:37 ἐὰν δὲ ἐνώπιον μείνη̨ τὸ θραυ̃σμα ἐπὶ χώρας καὶ θρὶξ μέλαινα ἀνατείλη̨ ἐν αὐτω̨̃ ὑγίακεν τὸ θραυ̃σμα καθαρός ἐστιν καὶ καθαριει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς

^13:38 καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικὶ ἐὰν γένηται ἐν δέρματι τη̃ς σαρκὸς αὐτου̃ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκαθίζοντα

^13:39 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἐν δέρματι τη̃ς σαρκὸς αὐτου̃ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκαθίζοντα ἀλφός ἐστιν καθαρός ἐστιν ἐξανθει̃ ἐν τω̨̃ δέρματι τη̃ς σαρκὸς αὐτου̃ καθαρός ἐστιν

^13:40 ἐὰν δέ τινι μαδήση̨ ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ φαλακρός ἐστιν καθαρός ἐστιν

^13:41 ἐὰν δὲ κατὰ πρόσωπον μαδήση̨ ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ ἀναφάλαντός ἐστιν καθαρός ἐστιν

^13:42 ἐὰν δὲ γένηται ἐν τω̨̃ φαλακρώματι αὐτου̃ ἢ ἐν τω̨̃ ἀναφαλαντώματι αὐτου̃ ἁφὴ λευκὴ ἢ πυρρίζουσα λέπρα ἐστὶν ἐν τω̨̃ φαλακρώματι αὐτου̃ ἢ ἐν τω̨̃ ἀναφαλαντώματι αὐτου̃

^13:43 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις τη̃ς ἁφη̃ς λευκὴ πυρρίζουσα ἐν τω̨̃ φαλακρώματι αὐτου̃ ἢ ἐν τω̨̃ ἀναφαλαντώματι αὐτου̃ ὡς εἰ̃δος λέπρας ἐν δέρματι τη̃ς σαρκὸς αὐτου̃

^13:44 ἄνθρωπος λεπρός ἐστιν μιάνσει μιανει̃ αὐτὸν ὁ ἱερεύς ἐν τη̨̃ κεφαλη̨̃ αὐτου̃ ἡ ἁφὴ αὐτου̃

^13:45 καὶ ὁ λεπρός ἐν ὡ̨̃ ἐστιν ἡ ἁφή τὰ ἱμάτια αὐτου̃ ἔστω παραλελυμένα καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ ἀκατακάλυπτος καὶ περὶ τὸ στόμα αὐτου̃ περιβαλέσθω καὶ ἀκάθαρτος κεκλήσεται

^13:46 πάσας τὰς ἡμέρας ὅσας ἂν ἠ̨̃ ἐπ' αὐτου̃ ἡ ἁφή ἀκάθαρτος ὢν ἀκάθαρτος ἔσται κεχωρισμένος καθήσεται ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς ἔσται αὐτου̃ ἡ διατριβή

^13:47 καὶ ἱματίω̨ ἐὰν γένηται ἐν αὐτω̨̃ ἁφὴ λέπρας ἐν ἱματίω̨ ἐρεω̨̃ ἢ ἐν ἱματίω̨ στιππυίνω̨

^13:48 ἢ ἐν στήμονι ἢ ἐν κρόκη̨ ἢ ἐν τοι̃ς λινοι̃ς ἢ ἐν τοι̃ς ἐρεοι̃ς ἢ ἐν δέρματι ἢ ἐν παντὶ ἐργασίμω̨ δέρματι

^13:49 καὶ γένηται ἡ ἁφὴ χλωρίζουσα ἢ πυρρίζουσα ἐν τω̨̃ δέρματι ἢ ἐν τω̨̃ ἱματίω̨ ἢ ἐν τω̨̃ στήμονι ἢ ἐν τη̨̃ κρόκη̨ ἢ ἐν παντὶ σκεύει ἐργασίμω̨ δέρματος ἁφὴ λέπρας ἐστίν καὶ δείξει τω̨̃ ἱερει̃

^13:50 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφήν καὶ ἀφοριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν ἑπτὰ ἡμέρας

^13:51 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ ἐὰν δὲ διαχέηται ἡ ἁφὴ ἐν τω̨̃ ἱματίω̨ ἢ ἐν τω̨̃ στήμονι ἢ ἐν τη̨̃ κρόκη̨ ἢ ἐν τω̨̃ δέρματι κατὰ πάντα ὅσα ἂν ποιηθη̨̃ δέρματα ἐν τη̨̃ ἐργασία̨ λέπρα ἔμμονός ἐστιν ἡ ἁφή ἀκάθαρτός ἐστιν

^13:52 κατακαύσει τὸ ἱμάτιον ἢ τὸν στήμονα ἢ τὴν κρόκην ἐν τοι̃ς ἐρεοι̃ς ἢ ἐν τοι̃ς λινοι̃ς ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνω̨ ἐν ὡ̨̃ ἐὰν ἠ̨̃ ἐν αὐτω̨̃ ἡ ἁφή ὅτι λέπρα ἔμμονός ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται

^13:53 ἐὰν δὲ ἴδη̨ ὁ ἱερεὺς καὶ μὴ διαχέηται ἡ ἁφὴ ἐν τω̨̃ ἱματίω̨ ἢ ἐν τω̨̃ στήμονι ἢ ἐν τη̨̃ κρόκη̨ ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνω̨

^13:54 καὶ συντάξει ὁ ἱερεύς καὶ πλυνει̃ ἐφ' οὑ̃ ἐὰν ἠ̨̃ ἐπ' αὐτου̃ ἡ ἁφή καὶ ἀφοριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον

^13:55 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς μετὰ τὸ πλυθη̃ναι αὐτὸ τὴν ἁφήν καὶ ἥδε μὴ μετέβαλεν τὴν ὄψιν ἡ ἁφή καὶ ἡ ἁφὴ οὐ διαχει̃ται ἀκάθαρτόν ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται ἐστήρισται ἐν τω̨̃ ἱματίω̨ ἢ ἐν τω̨̃ στήμονι ἢ ἐν τη̨̃ κρόκη̨

^13:56 καὶ ἐὰν ἴδη̨ ὁ ἱερεὺς καὶ ἠ̨̃ ἀμαυρὰ ἡ ἁφὴ μετὰ τὸ πλυθη̃ναι αὐτό ἀπορρήξει αὐτὸ ἀπὸ του̃ ἱματίου ἢ ἀπὸ του̃ δέρματος ἢ ἀπὸ του̃ στήμονος ἢ ἀπὸ τη̃ς κρόκης

^13:57 ἐὰν δὲ ὀφθη̨̃ ἔτι ἐν τω̨̃ ἱματίω̨ ἢ ἐν τω̨̃ στήμονι ἢ ἐν τη̨̃ κρόκη̨ ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνω̨ λέπρα ἐξανθου̃σά ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται ἐν ὡ̨̃ ἐστὶν ἡ ἁφή

^13:58 καὶ τὸ ἱμάτιον ἢ ὁ στήμων ἢ ἡ κρόκη ἢ πα̃ν σκευ̃ος δερμάτινον ὃ πλυθήσεται καὶ ἀποστήσεται ἀπ' αὐτου̃ ἡ ἁφή καὶ πλυθήσεται τὸ δεύτερον καὶ καθαρὸν ἔσται

^13:59 οὑ̃τος ὁ νόμος ἁφη̃ς λέπρας ἱματίου ἐρεου̃ ἢ στιππυίνου ἢ στήμονος ἢ κρόκης ἢ παντὸς σκεύους δερματίνου εἰς τὸ καθαρίσαι αὐτὸ ἢ μια̃ναι αὐτό

^14:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^14:2 οὑ̃τος ὁ νόμος του̃ λεπρου̃ ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ καθαρισθη̨̃ καὶ προσαχθήσεται πρὸς τὸν ἱερέα

^14:3 καὶ ἐξελεύσεται ὁ ἱερεὺς ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἰα̃ται ἡ ἁφὴ τη̃ς λέπρας ἀπὸ του̃ λεπρου̃

^14:4 καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺς καὶ λήμψονται τω̨̃ κεκαθαρισμένω̨ δύο ὀρνίθια ζω̃ντα καθαρὰ καὶ ξύλον κέδρινον καὶ κεκλωσμένον κόκκινον καὶ ὕσσωπον

^14:5 καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺς καὶ σφάξουσιν τὸ ὀρνίθιον τὸ ἓν εἰς ἀγγει̃ον ὀστράκινον ἐφ' ὕδατι ζω̃ντι

^14:6 καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζω̃ν λήμψεται αὐτὸ καὶ τὸ ξύλον τὸ κέδρινον καὶ τὸ κλωστὸν κόκκινον καὶ τὸν ὕσσωπον καὶ βάψει αὐτὰ καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζω̃ν εἰς τὸ αἱ̃μα του̃ ὀρνιθίου του̃ σφαγέντος ἐφ' ὕδατι ζω̃ντι

^14:7 καὶ περιρρανει̃ ἐπὶ τὸν καθαρισθέντα ἀπὸ τη̃ς λέπρας ἑπτάκις καὶ καθαρὸς ἔσται καὶ ἐξαποστελει̃ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζω̃ν εἰς τὸ πεδίον

^14:8 καὶ πλυνει̃ ὁ καθαρισθεὶς τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ξυρηθήσεται αὐτου̃ πα̃σαν τὴν τρίχα καὶ λούσεται ἐν ὕδατι καὶ καθαρὸς ἔσται καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολὴν καὶ διατρίψει ἔξω του̃ οἴκου αὐτου̃ ἑπτὰ ἡμέρας

^14:9 καὶ ἔσται τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ ξυρηθήσεται πα̃σαν τὴν τρίχα αὐτου̃ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ τὸν πώγωνα καὶ τὰς ὀφρύας καὶ πα̃σαν τὴν τρίχα αὐτου̃ ξυρηθήσεται καὶ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σω̃μα αὐτου̃ ὕδατι καὶ καθαρὸς ἔσται

^14:10 καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ λήμψεται δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους καὶ πρόβατον ἐνιαύσιον ἄμωμον καὶ τρία δέκατα σεμιδάλεως εἰς θυσίαν πεφυραμένης ἐν ἐλαίω̨ καὶ κοτύλην ἐλαίου μίαν

^14:11 καὶ στήσει ὁ ἱερεὺς ὁ καθαρίζων τὸν ἄνθρωπον τὸν καθαριζόμενον καὶ ταυ̃τα ἔναντι κυρίου ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^14:12 καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα καὶ προσάξει αὐτὸν τη̃ς πλημμελείας καὶ τὴν κοτύλην του̃ ἐλαίου καὶ ἀφοριει̃ αὐτὸ ἀφόρισμα ἔναντι κυρίου

^14:13 καὶ σφάξουσιν τὸν ἀμνὸν ἐν τόπω̨ οὑ̃ σφάζουσιν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ περὶ ἁμαρτίας ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ἔστιν γὰρ τὸ περὶ ἁμαρτίας ὥσπερ τὸ τη̃ς πλημμελείας ἔστιν τω̨̃ ἱερει̃ ἅγια ἁγίων ἐστίν

^14:14 καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ τη̃ς πλημμελείας καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸν λοβὸν του̃ ὠτὸς του̃ καθαριζομένου του̃ δεξιου̃ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τη̃ς χειρὸς τη̃ς δεξια̃ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον του̃ ποδὸς του̃ δεξιου̃

^14:15 καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τη̃ς κοτύλης του̃ ἐλαίου ἐπιχεει̃ ἐπὶ τὴν χει̃ρα του̃ ἱερέως τὴν ἀριστερὰν

^14:16 καὶ βάψει τὸν δάκτυλον τὸν δεξιὸν ἀπὸ του̃ ἐλαίου του̃ ὄντος ἐπὶ τη̃ς χειρὸς τη̃ς ἀριστερα̃ς καὶ ῥανει̃ ἑπτάκις τω̨̃ δακτύλω̨ ἔναντι κυρίου

^14:17 τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔλαιον τὸ ὂν ἐν τη̨̃ χειρὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸν λοβὸν του̃ ὠτὸς του̃ καθαριζομένου του̃ δεξιου̃ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τη̃ς χειρὸς τη̃ς δεξια̃ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον του̃ ποδὸς του̃ δεξιου̃ ἐπὶ τὸν τόπον του̃ αἵματος του̃ τη̃ς πλημμελείας

^14:18 τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔλαιον τὸ ἐπὶ τη̃ς χειρὸς του̃ ἱερέως ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ καθαρισθέντος καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου

^14:19 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὸ περὶ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺς περὶ του̃ ἀκαθάρτου του̃ καθαριζομένου ἀπὸ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ καὶ μετὰ του̃το σφάξει ὁ ἱερεὺς τὸ ὁλοκαύτωμα

^14:20 καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ τὴν θυσίαν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἔναντι κυρίου καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεύς καὶ καθαρισθήσεται

^14:21 ἐὰν δὲ πένηται καὶ ἡ χεὶρ αὐτου̃ μὴ εὑρίσκη̨ λήμψεται ἀμνὸν ἕνα εἰς ὃ ἐπλημμέλησεν εἰς ἀφαίρεμα ὥστε ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτου̃ καὶ δέκατον σεμιδάλεως πεφυραμένης ἐν ἐλαίω̨ εἰς θυσίαν καὶ κοτύλην ἐλαίου μίαν

^14:22 καὶ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερω̃ν ὅσα εὑ̃ρεν ἡ χεὶρ αὐτου̃ καὶ ἔσται ἡ μία περὶ ἁμαρτίας καὶ ἡ μία εἰς ὁλοκαύτωμα

^14:23 καὶ προσοίσει αὐτὰ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ εἰς τὸ καθαρίσαι αὐτὸν πρὸς τὸν ἱερέα ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου ἔναντι κυρίου

^14:24 καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς τὸν ἀμνὸν τη̃ς πλημμελείας καὶ τὴν κοτύλην του̃ ἐλαίου ἐπιθήσει αὐτὰ ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου

^14:25 καὶ σφάξει τὸν ἀμνὸν τη̃ς πλημμελείας καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ τη̃ς πλημμελείας καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸν λοβὸν του̃ ὠτὸς του̃ καθαριζομένου του̃ δεξιου̃ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τη̃ς χειρὸς τη̃ς δεξια̃ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον του̃ ποδὸς του̃ δεξιου̃

^14:26 καὶ ἀπὸ του̃ ἐλαίου ἐπιχεει̃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὴν χει̃ρα του̃ ἱερέως τὴν ἀριστεράν

^14:27 καὶ ῥανει̃ ὁ ἱερεὺς τω̨̃ δακτύλω̨ τω̨̃ δεξιω̨̃ ἀπὸ του̃ ἐλαίου του̃ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ τη̨̃ ἀριστερα̨̃ ἑπτάκις ἔναντι κυρίου

^14:28 καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ του̃ ἐλαίου του̃ ἐπὶ τη̃ς χειρὸς αὐτου̃ ἐπὶ τὸν λοβὸν του̃ ὠτὸς του̃ καθαριζομένου του̃ δεξιου̃ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τη̃ς χειρὸς αὐτου̃ τη̃ς δεξια̃ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον του̃ ποδὸς αὐτου̃ του̃ δεξιου̃ ἐπὶ τὸν τόπον του̃ αἵματος του̃ τη̃ς πλημμελείας

^14:29 τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπὸ του̃ ἐλαίου τὸ ὂν ἐπὶ τη̃ς χειρὸς του̃ ἱερέως ἐπιθήσει ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ καθαρισθέντος καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου

^14:30 καὶ ποιήσει μίαν τω̃ν τρυγόνων ἢ ἀπὸ τω̃ν νεοσσω̃ν τω̃ν περιστερω̃ν καθότι εὑ̃ρεν αὐτου̃ ἡ χείρ

^14:31 τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ τὴν μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα σὺν τη̨̃ θυσία̨ καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺς περὶ του̃ καθαριζομένου ἔναντι κυρίου

^14:32 οὑ̃τος ὁ νόμος ἐν ὡ̨̃ ἐστιν ἡ ἁφὴ τη̃ς λέπρας καὶ του̃ μὴ εὑρίσκοντος τη̨̃ χειρὶ εἰς τὸν καθαρισμὸν αὐτου̃

^14:33 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν καὶ Ααρων λέγων

^14:34 ὡς ἂν εἰσέλθητε εἰς τὴν γη̃ν τω̃ν Χαναναίων ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμι̃ν ἐν κτήσει καὶ δώσω ἁφὴν λέπρας ἐν ται̃ς οἰκίαις τη̃ς γη̃ς τη̃ς ἐγκτήτου ὑμι̃ν

^14:35 καὶ ἥξει τίνος αὐτου̃ ἡ οἰκία καὶ ἀναγγελει̃ τω̨̃ ἱερει̃ λέγων ὥσπερ ἁφὴ ἑώραταί μου ἐν τη̨̃ οἰκία̨

^14:36 καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺς ἀποσκευάσαι τὴν οἰκίαν πρὸ του̃ εἰσελθόντα ἰδει̃ν τὸν ἱερέα τὴν ἁφὴν καὶ οὐ μὴ ἀκάθαρτα γένηται ὅσα ἐὰν ἠ̨̃ ἐν τη̨̃ οἰκία̨ καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰσελεύσεται ὁ ἱερεὺς καταμαθει̃ν τὴν οἰκίαν

^14:37 καὶ ὄψεται τὴν ἁφὴν ἐν τοι̃ς τοίχοις τη̃ς οἰκίας κοιλάδας χλωριζούσας ἢ πυρριζούσας καὶ ἡ ὄψις αὐτω̃ν ταπεινοτέρα τω̃ν τοίχων

^14:38 καὶ ἐξελθὼν ὁ ἱερεὺς ἐκ τη̃ς οἰκίας ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς οἰκίας καὶ ἀφοριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν οἰκίαν ἑπτὰ ἡμέρας

^14:39 καὶ ἐπανήξει ὁ ἱερεὺς τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ καὶ ὄψεται τὴν οἰκίαν καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη ἡ ἁφὴ ἐν τοι̃ς τοίχοις τη̃ς οἰκίας

^14:40 καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺς καὶ ἐξελου̃σιν τοὺς λίθους ἐν οἱ̃ς ἐστιν ἡ ἁφή καὶ ἐκβαλου̃σιν αὐτοὺς ἔξω τη̃ς πόλεως εἰς τόπον ἀκάθαρτον

^14:41 καὶ ἀποξύσουσιν τὴν οἰκίαν ἔσωθεν κύκλω̨ καὶ ἐκχεου̃σιν τὸν χου̃ν ἔξω τη̃ς πόλεως εἰς τόπον ἀκάθαρτον

^14:42 καὶ λήμψονται λίθους ἀπεξυσμένους ἑτέρους καὶ ἀντιθήσουσιν ἀντὶ τω̃ν λίθων καὶ χου̃ν ἕτερον λήμψονται καὶ ἐξαλείψουσιν τὴν οἰκίαν

^14:43 ἐὰν δὲ ἐπέλθη̨ πάλιν ἁφὴ καὶ ἀνατείλη̨ ἐν τη̨̃ οἰκία̨ μετὰ τὸ ἐξελει̃ν τοὺς λίθους καὶ μετὰ τὸ ἀποξυσθη̃ναι τὴν οἰκίαν καὶ μετὰ τὸ ἐξαλειφθη̃ναι

^14:44 καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἱερεὺς καὶ ὄψεται εἰ διακέχυται ἡ ἁφὴ ἐν τη̨̃ οἰκία̨ λέπρα ἔμμονός ἐστιν ἐν τη̨̃ οἰκία̨ ἀκάθαρτός ἐστιν

^14:45 καὶ καθελου̃σιν τὴν οἰκίαν καὶ τὰ ξύλα αὐτη̃ς καὶ τοὺς λίθους αὐτη̃ς καὶ πάντα τὸν χου̃ν ἐξοίσουσιν ἔξω τη̃ς πόλεως εἰς τόπον ἀκάθαρτον

^14:46 καὶ ὁ εἰσπορευόμενος εἰς τὴν οἰκίαν πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἀφωρισμένη ἐστίν ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^14:47 καὶ ὁ κοιμώμενος ἐν τη̨̃ οἰκία̨ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ ὁ ἔσθων ἐν τη̨̃ οἰκία̨ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^14:48 ἐὰν δὲ παραγενόμενος εἰσέλθη̨ ὁ ἱερεὺς καὶ ἴδη̨ καὶ ἰδοὺ διαχύσει οὐ διαχει̃ται ἡ ἁφὴ ἐν τη̨̃ οἰκία̨ μετὰ τὸ ἐξαλειφθη̃ναι τὴν οἰκίαν καὶ καθαριει̃ ὁ ἱερεὺς τὴν οἰκίαν ὅτι ἰάθη ἡ ἁφή

^14:49 καὶ λήμψεται ἀφαγνίσαι τὴν οἰκίαν δύο ὀρνίθια ζω̃ντα καθαρὰ καὶ ξύλον κέδρινον καὶ κεκλωσμένον κόκκινον καὶ ὕσσωπον

^14:50 καὶ σφάξει τὸ ὀρνίθιον τὸ ἓν εἰς σκευ̃ος ὀστράκινον ἐφ' ὕδατι ζω̃ντι

^14:51 καὶ λήμψεται τὸ ξύλον τὸ κέδρινον καὶ τὸ κεκλωσμένον κόκκινον καὶ τὸν ὕσσωπον καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζω̃ν καὶ βάψει αὐτὸ εἰς τὸ αἱ̃μα του̃ ὀρνιθίου του̃ ἐσφαγμένου ἐφ' ὕδατι ζω̃ντι καὶ περιρρανει̃ ἐν αὐτοι̃ς ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἑπτάκις

^14:52 καὶ ἀφαγνιει̃ τὴν οἰκίαν ἐν τω̨̃ αἵματι του̃ ὀρνιθίου καὶ ἐν τω̨̃ ὕδατι τω̨̃ ζω̃ντι καὶ ἐν τω̨̃ ὀρνιθίω̨ τω̨̃ ζω̃ντι καὶ ἐν τω̨̃ ξύλω̨ τω̨̃ κεδρίνω̨ καὶ ἐν τω̨̃ ὑσσώπω̨ καὶ ἐν τω̨̃ κεκλωσμένω̨ κοκκίνω̨

^14:53 καὶ ἐξαποστελει̃ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζω̃ν ἔξω τη̃ς πόλεως εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐξιλάσεται περὶ τη̃ς οἰκίας καὶ καθαρὰ ἔσται

^14:54 οὑ̃τος ὁ νόμος κατὰ πα̃σαν ἁφὴν λέπρας καὶ θραύσματος

^14:55 καὶ τη̃ς λέπρας ἱματίου καὶ οἰκίας

^14:56 καὶ οὐλη̃ς καὶ σημασίας καὶ του̃ αὐγάζοντος

^14:57 καὶ του̃ ἐξηγήσασθαι ἡ̨̃ ἡμέρα̨ ἀκάθαρτον καὶ ἡ̨̃ ἡμέρα̨ καθαρισθήσεται οὑ̃τος ὁ νόμος τη̃ς λέπρας

^15:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν καὶ Ααρων λέγων

^15:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς αὐτοι̃ς ἀνδρὶ ἀνδρί ὡ̨̃ ἐὰν γένηται ῥύσις ἐκ του̃ σώματος αὐτου̃ ἡ ῥύσις αὐτου̃ ἀκάθαρτός ἐστιν

^15:3 καὶ οὑ̃τος ὁ νόμος τη̃ς ἀκαθαρσίας αὐτου̃ ῥέων γόνον ἐκ σώματος αὐτου̃ ἐκ τη̃ς ῥύσεως ἡ̃ς συνέστηκεν τὸ σω̃μα αὐτου̃ διὰ τη̃ς ῥύσεως αὕτη ἡ ἀκαθαρσία αὐτου̃ ἐν αὐτω̨̃ πα̃σαι αἱ ἡμέραι ῥύσεως σώματος αὐτου̃ ἡ̨̃ συνέστηκεν τὸ σω̃μα αὐτου̃ διὰ τη̃ς ῥύσεως ἀκαθαρσία αὐτου̃ ἐστιν

^15:4 πα̃σα κοίτη ἐφ' ἡ̨̃ ἐὰν κοιμηθη̨̃ ἐπ' αὐτη̃ς ὁ γονορρυής ἀκάθαρτός ἐστιν καὶ πα̃ν σκευ̃ος ἐφ' ὃ ἐὰν καθίση̨ ἐπ' αὐτὸ ὁ γονορρυής ἀκάθαρτον ἔσται

^15:5 καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν ἅψηται τη̃ς κοίτης αὐτου̃ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:6 καὶ ὁ καθήμενος ἐπὶ του̃ σκεύους ἐφ' ὃ ἐὰν καθίση̨ ὁ γονορρυής πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:7 καὶ ὁ ἁπτόμενος του̃ χρωτὸς του̃ γονορρυου̃ς πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:8 ἐὰν δὲ προσσιελίση̨ ὁ γονορρυὴς ἐπὶ τὸν καθαρόν πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:9 καὶ πα̃ν ἐπίσαγμα ὄνου ἐφ' ὃ ἂν ἐπιβη̨̃ ἐπ' αὐτὸ ὁ γονορρυής ἀκάθαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:10 καὶ πα̃ς ὁ ἁπτόμενος ὅσα ἐὰν ἠ̨̃ ὑποκάτω αὐτου̃ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ ὁ αἴρων αὐτὰ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:11 καὶ ὅσων ἐὰν ἅψηται ὁ γονορρυὴς καὶ τὰς χει̃ρας οὐ νένιπται πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σω̃μα ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:12 καὶ σκευ̃ος ὀστράκινον οὑ̃ ἂν ἅψηται ὁ γονορρυής συντριβήσεται καὶ σκευ̃ος ξύλινον νιφήσεται ὕδατι καὶ καθαρὸν ἔσται

^15:13 ἐὰν δὲ καθαρισθη̨̃ ὁ γονορρυὴς ἐκ τη̃ς ῥύσεως αὐτου̃ καὶ ἐξαριθμήσεται αὐτω̨̃ ἑπτὰ ἡμέρας εἰς τὸν καθαρισμὸν καὶ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται τὸ σω̃μα ὕδατι καὶ καθαρὸς ἔσται

^15:14 καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ λήμψεται ἑαυτω̨̃ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερω̃ν καὶ οἴσει αὐτὰ ἔναντι κυρίου ἐπὶ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καὶ δώσει αὐτὰ τω̨̃ ἱερει̃

^15:15 καὶ ποιήσει αὐτὰ ὁ ἱερεύς μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου ἀπὸ τη̃ς ῥύσεως αὐτου̃

^15:16 καὶ ἄνθρωπος ὡ̨̃ ἐὰν ἐξέλθη̨ ἐξ αὐτου̃ κοίτη σπέρματος καὶ λούσεται ὕδατι πα̃ν τὸ σω̃μα αὐτου̃ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:17 καὶ πα̃ν ἱμάτιον καὶ πα̃ν δέρμα ἐφ' ὃ ἐὰν ἠ̨̃ ἐπ' αὐτὸ κοίτη σπέρματος καὶ πλυθήσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:18 καὶ γυνή ἐὰν κοιμηθη̨̃ ἀνὴρ μετ' αὐτη̃ς κοίτην σπέρματος καὶ λούσονται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοι ἔσονται ἕως ἑσπέρας

^15:19 καὶ γυνή ἥτις ἐὰν ἠ̨̃ ῥέουσα αἵματι ἔσται ἡ ῥύσις αὐτη̃ς ἐν τω̨̃ σώματι αὐτη̃ς ἑπτὰ ἡμέρας ἔσται ἐν τη̨̃ ἀφέδρω̨ αὐτη̃ς πα̃ς ὁ ἁπτόμενος αὐτη̃ς ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:20 καὶ πα̃ν ἐφ' ὃ ἂν κοιτάζηται ἐπ' αὐτὸ ἐν τη̨̃ ἀφέδρω̨ αὐτη̃ς ἀκάθαρτον ἔσται καὶ πα̃ν ἐφ' ὃ ἂν ἐπικαθίση̨ ἐπ' αὐτό ἀκάθαρτον ἔσται

^15:21 καὶ πα̃ς ὃς ἐὰν ἅψηται τη̃ς κοίτης αὐτη̃ς πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται τὸ σω̃μα αὐτου̃ ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:22 καὶ πα̃ς ὁ ἁπτόμενος παντὸς σκεύους οὑ̃ ἐὰν καθίση̨ ἐπ' αὐτό πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:23 ἐὰν δὲ ἐν τη̨̃ κοίτη̨ αὐτη̃ς οὔσης ἢ ἐπὶ του̃ σκεύους οὑ̃ ἐὰν καθίση̨ ἐπ' αὐτω̨̃ ἐν τω̨̃ ἅπτεσθαι αὐτὸν αὐτη̃ς ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:24 ἐὰν δὲ κοίτη̨ τις κοιμηθη̨̃ μετ' αὐτη̃ς καὶ γένηται ἡ ἀκαθαρσία αὐτη̃ς ἐπ' αὐτω̨̃ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας καὶ πα̃σα κοίτη ἐφ' ἡ̨̃ ἂν κοιμηθη̨̃ ἐπ' αὐτη̃ς ἀκάθαρτος ἔσται

^15:25 καὶ γυνή ἐὰν ῥέη̨ ῥύσει αἵματος ἡμέρας πλείους οὐκ ἐν καιρω̨̃ τη̃ς ἀφέδρου αὐτη̃ς ἐὰν καὶ ῥέη̨ μετὰ τὴν ἄφεδρον αὐτη̃ς πα̃σαι αἱ ἡμέραι ῥύσεως ἀκαθαρσίας αὐτη̃ς καθάπερ αἱ ἡμέραι τη̃ς ἀφέδρου ἀκάθαρτος ἔσται

^15:26 καὶ πα̃σαν κοίτην ἐφ' ἣν ἂν κοιμηθη̨̃ ἐπ' αὐτη̃ς πάσας τὰς ἡμέρας τη̃ς ῥύσεως κατὰ τὴν κοίτην τη̃ς ἀφέδρου ἔσται αὐτη̨̃ καὶ πα̃ν σκευ̃ος ἐφ' ὃ ἐὰν καθίση̨ ἐπ' αὐτό ἀκάθαρτον ἔσται κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τη̃ς ἀφέδρου

^15:27 πα̃ς ὁ ἁπτόμενος αὐτη̃ς ἀκάθαρτος ἔσται καὶ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σω̃μα ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

^15:28 ἐὰν δὲ καθαρισθη̨̃ ἀπὸ τη̃ς ῥύσεως καὶ ἐξαριθμήσεται αὐτη̨̃ ἑπτὰ ἡμέρας καὶ μετὰ ταυ̃τα καθαρισθήσεται

^15:29 καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ λήμψεται αὐτη̨̃ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερω̃ν καὶ οἴσει αὐτὰ πρὸς τὸν ἱερέα ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^15:30 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ τὴν μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτη̃ς ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου ἀπὸ ῥύσεως ἀκαθαρσίας αὐτη̃ς

^15:31 καὶ εὐλαβει̃ς ποιήσετε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἀπὸ τω̃ν ἀκαθαρσιω̃ν αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἀποθανου̃νται διὰ τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτω̃ν ἐν τω̨̃ μιαίνειν αὐτοὺς τὴν σκηνήν μου τὴν ἐν αὐτοι̃ς

^15:32 οὑ̃τος ὁ νόμος του̃ γονορρυου̃ς καὶ ἐάν τινι ἐξέλθη̨ ἐξ αὐτου̃ κοίτη σπέρματος ὥστε μιανθη̃ναι ἐν αὐτη̨̃

^15:33 καὶ τη̨̃ αἱμορροούση̨ ἐν τη̨̃ ἀφέδρω̨ αὐτη̃ς καὶ ὁ γονορρυὴς ἐν τη̨̃ ῥύσει αὐτου̃ τω̨̃ ἄρσενι ἢ τη̨̃ θηλεία̨ καὶ τω̨̃ ἀνδρί ὃς ἂν κοιμηθη̨̃ μετὰ ἀποκαθημένης

^16:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν μετὰ τὸ τελευτη̃σαι τοὺς δύο υἱοὺς Ααρων ἐν τω̨̃ προσάγειν αὐτοὺς πυ̃ρ ἀλλότριον ἔναντι κυρίου καὶ ἐτελεύτησαν

^16:2 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λάλησον πρὸς Ααρων τὸν ἀδελφόν σου καὶ μὴ εἰσπορευέσθω πα̃σαν ὥραν εἰς τὸ ἅγιον ἐσώτερον του̃ καταπετάσματος εἰς πρόσωπον του̃ ἱλαστηρίου ὅ ἐστιν ἐπὶ τη̃ς κιβωτου̃ του̃ μαρτυρίου καὶ οὐκ ἀποθανει̃ται ἐν γὰρ νεφέλη̨ ὀφθήσομαι ἐπὶ του̃ ἱλαστηρίου

^16:3 οὕτως εἰσελεύσεται Ααρων εἰς τὸ ἅγιον ἐν μόσχω̨ ἐκ βοω̃ν περὶ ἁμαρτίας καὶ κριὸν εἰς ὁλοκαύτωμα

^16:4 καὶ χιτω̃να λινου̃ν ἡγιασμένον ἐνδύσεται καὶ περισκελὲς λινου̃ν ἔσται ἐπὶ του̃ χρωτὸς αὐτου̃ καὶ ζώνη̨ λινη̨̃ ζώσεται καὶ κίδαριν λινη̃ν περιθήσεται ἱμάτια ἅγιά ἐστιν καὶ λούσεται ὕδατι πα̃ν τὸ σω̃μα αὐτου̃ καὶ ἐνδύσεται αὐτά

^16:5 καὶ παρὰ τη̃ς συναγωγη̃ς τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ λήμψεται δύο χιμάρους ἐξ αἰγω̃ν περὶ ἁμαρτίας καὶ κριὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα

^16:6 καὶ προσάξει Ααρων τὸν μόσχον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτου̃ καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ καὶ του̃ οἴκου αὐτου̃

^16:7 καὶ λήμψεται τοὺς δύο χιμάρους καὶ στήσει αὐτοὺς ἔναντι κυρίου παρὰ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου

^16:8 καὶ ἐπιθήσει Ααρων ἐπὶ τοὺς δύο χιμάρους κλη̃ρον ἕνα τω̨̃ κυρίω̨ καὶ κλη̃ρον ἕνα τω̨̃ ἀποπομπαίω̨

^16:9 καὶ προσάξει Ααρων τὸν χίμαρον ἐφ' ὃν ἐπη̃λθεν ἐπ' αὐτὸν ὁ κλη̃ρος τω̨̃ κυρίω̨ καὶ προσοίσει περὶ ἁμαρτίας

^16:10 καὶ τὸν χίμαρον ἐφ' ὃν ἐπη̃λθεν ἐπ' αὐτὸν ὁ κλη̃ρος του̃ ἀποπομπαίου στήσει αὐτὸν ζω̃ντα ἔναντι κυρίου του̃ ἐξιλάσασθαι ἐπ' αὐτου̃ ὥστε ἀποστει̃λαι αὐτὸν εἰς τὴν ἀποπομπήν ἀφήσει αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημον

^16:11 καὶ προσάξει Ααρων τὸν μόσχον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας τὸν αὐτου̃ καὶ του̃ οἴκου αὐτου̃ μόνον καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ καὶ του̃ οἴκου αὐτου̃ καὶ σφάξει τὸν μόσχον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας τὸν αὐτου̃

^16:12 καὶ λήμψεται τὸ πυρει̃ον πλη̃ρες ἀνθράκων πυρὸς ἀπὸ του̃ θυσιαστηρίου του̃ ἀπέναντι κυρίου καὶ πλήσει τὰς χει̃ρας θυμιάματος συνθέσεως λεπτη̃ς καὶ εἰσοίσει ἐσώτερον του̃ καταπετάσματος

^16:13 καὶ ἐπιθήσει τὸ θυμίαμα ἐπὶ τὸ πυ̃ρ ἔναντι κυρίου καὶ καλύψει ἡ ἀτμὶς του̃ θυμιάματος τὸ ἱλαστήριον τὸ ἐπὶ τω̃ν μαρτυρίων καὶ οὐκ ἀποθανει̃ται

^16:14 καὶ λήμψεται ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ μόσχου καὶ ῥανει̃ τω̨̃ δακτύλω̨ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον κατὰ ἀνατολάς κατὰ πρόσωπον του̃ ἱλαστηρίου ῥανει̃ ἑπτάκις ἀπὸ του̃ αἵματος τω̨̃ δακτύλω̨

^16:15 καὶ σφάξει τὸν χίμαρον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας τὸν περὶ του̃ λαου̃ ἔναντι κυρίου καὶ εἰσοίσει ἀπὸ του̃ αἵματος αὐτου̃ ἐσώτερον του̃ καταπετάσματος καὶ ποιήσει τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ὃν τρόπον ἐποίησεν τὸ αἱ̃μα του̃ μόσχου καὶ ῥανει̃ τὸ αἱ̃μα αὐτου̃ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον κατὰ πρόσωπον του̃ ἱλαστηρίου

^16:16 καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον ἀπὸ τω̃ν ἀκαθαρσιω̃ν τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ ἀπὸ τω̃ν ἀδικημάτων αὐτω̃ν περὶ πασω̃ν τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν καὶ οὕτω ποιήσει τη̨̃ σκηνη̨̃ του̃ μαρτυρίου τη̨̃ ἐκτισμένη̨ ἐν αὐτοι̃ς ἐν μέσω̨ τη̃ς ἀκαθαρσίας αὐτω̃ν

^16:17 καὶ πα̃ς ἄνθρωπος οὐκ ἔσται ἐν τη̨̃ σκηνη̨̃ του̃ μαρτυρίου εἰσπορευομένου αὐτου̃ ἐξιλάσασθαι ἐν τω̨̃ ἁγίω̨ ἕως ἂν ἐξέλθη̨ καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ καὶ του̃ οἴκου αὐτου̃ καὶ περὶ πάσης συναγωγη̃ς υἱω̃ν Ισραηλ

^16:18 καὶ ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ὂν ἀπέναντι κυρίου καὶ ἐξιλάσεται ἐπ' αὐτου̃ καὶ λήμψεται ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ μόσχου καὶ ἀπὸ του̃ αἵματος του̃ χιμάρου καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα του̃ θυσιαστηρίου κύκλω̨

^16:19 καὶ ῥανει̃ ἐπ' αὐτου̃ ἀπὸ του̃ αἵματος τω̨̃ δακτύλω̨ ἑπτάκις καὶ καθαριει̃ αὐτὸ καὶ ἁγιάσει αὐτὸ ἀπὸ τω̃ν ἀκαθαρσιω̃ν τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ

^16:20 καὶ συντελέσει ἐξιλασκόμενος τὸ ἅγιον καὶ τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ περὶ τω̃ν ἱερέων καθαριει̃ καὶ προσάξει τὸν χίμαρον τὸν ζω̃ντα

^16:21 καὶ ἐπιθήσει Ααρων τὰς χει̃ρας αὐτου̃ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ χιμάρου του̃ ζω̃ντος καὶ ἐξαγορεύσει ἐπ' αὐτου̃ πάσας τὰς ἀνομίας τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ πάσας τὰς ἀδικίας αὐτω̃ν καὶ πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν καὶ ἐπιθήσει αὐτὰς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ χιμάρου του̃ ζω̃ντος καὶ ἐξαποστελει̃ ἐν χειρὶ ἀνθρώπου ἑτοίμου εἰς τὴν ἔρημον

^16:22 καὶ λήμψεται ὁ χίμαρος ἐφ' ἑαυτω̨̃ τὰς ἀδικίας αὐτω̃ν εἰς γη̃ν ἄβατον καὶ ἐξαποστελει̃ τὸν χίμαρον εἰς τὴν ἔρημον

^16:23 καὶ εἰσελεύσεται Ααρων εἰς τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου καὶ ἐκδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινη̃ν ἣν ἐνεδεδύκει εἰσπορευομένου αὐτου̃ εἰς τὸ ἅγιον καὶ ἀποθήσει αὐτὴν ἐκει̃

^16:24 καὶ λούσεται τὸ σω̃μα αὐτου̃ ὕδατι ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ καὶ ἐνδύσεται τὴν στολὴν αὐτου̃ καὶ ἐξελθὼν ποιήσει τὸ ὁλοκάρπωμα αὐτου̃ καὶ τὸ ὁλοκάρπωμα του̃ λαου̃ καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ καὶ περὶ του̃ οἴκου αὐτου̃ καὶ περὶ του̃ λαου̃ ὡς περὶ τω̃ν ἱερέων

^16:25 καὶ τὸ στέαρ τὸ περὶ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον

^16:26 καὶ ὁ ἐξαποστέλλων τὸν χίμαρον τὸν διεσταλμένον εἰς ἄφεσιν πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σω̃μα αὐτου̃ ὕδατι καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολήν

^16:27 καὶ τὸν μόσχον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ὡ̃ν τὸ αἱ̃μα εἰσηνέχθη ἐξιλάσασθαι ἐν τω̨̃ ἁγίω̨ ἐξοίσουσιν αὐτὰ ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς καὶ κατακαύσουσιν αὐτὰ ἐν πυρί καὶ τὰ δέρματα αὐτω̃ν καὶ τὰ κρέα αὐτω̃ν καὶ τὴν κόπρον αὐτω̃ν

^16:28 ὁ δὲ κατακαίων αὐτὰ πλυνει̃ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σω̃μα αὐτου̃ ὕδατι καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολήν

^16:29 καὶ ἔσται του̃το ὑμι̃ν νόμιμον αἰώνιον ἐν τω̨̃ μηνὶ τω̨̃ ἑβδόμω̨ δεκάτη̨ του̃ μηνὸς ταπεινώσατε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν καὶ πα̃ν ἔργον οὐ ποιήσετε ὁ αὐτόχθων καὶ ὁ προσήλυτος ὁ προσκείμενος ἐν ὑμι̃ν

^16:30 ἐν γὰρ τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἐξιλάσεται περὶ ὑμω̃ν καθαρίσαι ὑμα̃ς ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ὑμω̃ν ἔναντι κυρίου καὶ καθαρισθήσεσθε

^16:31 σάββατα σαββάτων ἀνάπαυσις αὕτη ἔσται ὑμι̃ν καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν νόμιμον αἰώνιον

^16:32 ἐξιλάσεται ὁ ἱερεύς ὃν ἂν χρίσωσιν αὐτὸν καὶ ὃν ἂν τελειώσουσιν τὰς χει̃ρας αὐτου̃ ἱερατεύειν μετὰ τὸν πατέρα αὐτου̃ καὶ ἐνδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινη̃ν στολὴν ἁγίαν

^16:33 καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον του̃ ἁγίου καὶ τὴν σκηνὴν του̃ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐξιλάσεται καὶ περὶ τω̃ν ἱερέων καὶ περὶ πάσης συναγωγη̃ς ἐξιλάσεται

^16:34 καὶ ἔσται του̃το ὑμι̃ν νόμιμον αἰώνιον ἐξιλάσκεσθαι περὶ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἀπὸ πασω̃ν τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν ἅπαξ του̃ ἐνιαυτου̃ ποιηθήσεται καθάπερ συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^17:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^17:2 λάλησον πρὸς Ααρων καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς του̃το τὸ ῥη̃μα ὃ ἐνετείλατο κύριος λέγων

^17:3 ἄνθρωπος ἄνθρωπος τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἢ τω̃ν προσηλύτων τω̃ν προσκειμένων ἐν ὑμι̃ν ὃς ἂν σφάξη̨ μόσχον ἢ πρόβατον ἢ αἰ̃γα ἐν τη̨̃ παρεμβολη̨̃ καὶ ὃς ἂν σφάξη̨ ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς

^17:4 καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκη̨ ὥστε ποιη̃σαι αὐτὸ εἰς ὁλοκαύτωμα ἢ σωτήριον κυρίω̨ δεκτὸν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας καὶ ὃς ἂν σφάξη̨ ἔξω καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκη̨ αὐτὸ ὥστε μὴ προσενέγκαι δω̃ρον κυρίω̨ ἀπέναντι τη̃ς σκηνη̃ς κυρίου καὶ λογισθήσεται τω̨̃ ἀνθρώπω̨ ἐκείνω̨ αἱ̃μα αἱ̃μα ἐξέχεεν ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^17:5 ὅπως ἀναφέρωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὰς θυσίας αὐτω̃ν ὅσας ἂν αὐτοὶ σφάξουσιν ἐν τοι̃ς πεδίοις καὶ οἴσουσιν τω̨̃ κυρίω̨ ἐπὶ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου πρὸς τὸν ἱερέα καὶ θύσουσιν θυσίαν σωτηρίου τω̨̃ κυρίω̨ αὐτά

^17:6 καὶ προσχεει̃ ὁ ἱερεὺς τὸ αἱ̃μα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω̨ ἀπέναντι κυρίου παρὰ τὰς θύρας τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου καὶ ἀνοίσει τὸ στέαρ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίω̨

^17:7 καὶ οὐ θύσουσιν ἔτι τὰς θυσίας αὐτω̃ν τοι̃ς ματαίοις οἱ̃ς αὐτοὶ ἐκπορνεύουσιν ὀπίσω αὐτω̃ν νόμιμον αἰώνιον ἔσται ὑμι̃ν εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν

^17:8 καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἄνθρωπος ἄνθρωπος τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ ἀπὸ τω̃ν υἱω̃ν τω̃ν προσηλύτων τω̃ν προσκειμένων ἐν ὑμι̃ν ὃς ἂν ποιήση̨ ὁλοκαύτωμα ἢ θυσίαν

^17:9 καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκη̨ ποιη̃σαι αὐτὸ τω̨̃ κυρίω̨ ἐξολεθρευθήσεται ὁ ἄνθρωπος ἐκει̃νος ἐκ του̃ λαου̃ αὐτου̃

^17:10 καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἢ τω̃ν προσηλύτων τω̃ν προσκειμένων ἐν ὑμι̃ν ὃς ἂν φάγη̨ πα̃ν αἱ̃μα καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν τὴν ἔσθουσαν τὸ αἱ̃μα καὶ ἀπολω̃ αὐτὴν ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^17:11 ἡ γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἱ̃μα αὐτου̃ ἐστιν καὶ ἐγὼ δέδωκα αὐτὸ ὑμι̃ν ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου ἐξιλάσκεσθαι περὶ τω̃ν ψυχω̃ν ὑμω̃ν τὸ γὰρ αἱ̃μα αὐτου̃ ἀντὶ τη̃ς ψυχη̃ς ἐξιλάσεται

^17:12 διὰ του̃το εἴρηκα τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ πα̃σα ψυχὴ ἐξ ὑμω̃ν οὐ φάγεται αἱ̃μα καὶ ὁ προσήλυτος ὁ προσκείμενος ἐν ὑμι̃ν οὐ φάγεται αἱ̃μα

^17:13 καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ τω̃ν προσηλύτων τω̃ν προσκειμένων ἐν ὑμι̃ν ὃς ἂν θηρεύση̨ θήρευμα θηρίον ἢ πετεινόν ὃ ἔσθεται καὶ ἐκχεει̃ τὸ αἱ̃μα καὶ καλύψει αὐτὸ τη̨̃ γη̨̃

^17:14 ἡ γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἱ̃μα αὐτου̃ ἐστιν καὶ εἰ̃πα τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ αἱ̃μα πάσης σαρκὸς οὐ φάγεσθε ὅτι ἡ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἱ̃μα αὐτου̃ ἐστιν πα̃ς ὁ ἔσθων αὐτὸ ἐξολεθρευθήσεται

^17:15 καὶ πα̃σα ψυχή ἥτις φάγεται θνησιμαι̃ον ἢ θηριάλωτον ἐν τοι̃ς αὐτόχθοσιν ἢ ἐν τοι̃ς προσηλύτοις πλυνει̃ τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ καθαρὸς ἔσται

^17:16 ἐὰν δὲ μὴ πλύνη̨ τὰ ἱμάτια καὶ τὸ σω̃μα μὴ λούσηται ὕδατι καὶ λήμψεται ἀνόμημα αὐτου̃

^18:1 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^18:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^18:3 κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα γη̃ς Αἰγύπτου ἐν ἡ̨̃ κατω̨κήσατε ἐπ' αὐτη̨̃ οὐ ποιήσετε καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα γη̃ς Χανααν εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμα̃ς ἐκει̃ οὐ ποιήσετε καὶ τοι̃ς νομίμοις αὐτω̃ν οὐ πορεύσεσθε

^18:4 τὰ κρίματά μου ποιήσετε καὶ τὰ προστάγματά μου φυλάξεσθε πορεύεσθαι ἐν αὐτοι̃ς ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^18:5 καὶ φυλάξεσθε πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ πάντα τὰ κρίματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά ἃ ποιήσας ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοι̃ς ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^18:6 ἄνθρωπος ἄνθρωπος πρὸς πάντα οἰκει̃α σαρκὸς αὐτου̃ οὐ προσελεύσεται ἀποκαλύψαι ἀσχημοσύνην ἐγὼ κύριος

^18:7 ἀσχημοσύνην πατρός σου καὶ ἀσχημοσύνην μητρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις μήτηρ γάρ σού ἐστιν καὶ οὐκ ἀποκαλύψεις τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς

^18:8 ἀσχημοσύνην γυναικὸς πατρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις ἀσχημοσύνη πατρός σού ἐστιν

^18:9 ἀσχημοσύνην τη̃ς ἀδελφη̃ς σου ἐκ πατρός σου ἢ ἐκ μητρός σου ἐνδογενου̃ς ἢ γεγεννημένης ἔξω οὐκ ἀποκαλύψεις ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς

^18:10 ἀσχημοσύνην θυγατρὸς υἱου̃ σου ἢ θυγατρὸς θυγατρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις τὴν ἀσχημοσύνην αὐτω̃ν ὅτι σὴ ἀσχημοσύνη ἐστίν

^18:11 ἀσχημοσύνην θυγατρὸς γυναικὸς πατρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις ὁμοπατρία ἀδελφή σού ἐστιν οὐκ ἀποκαλύψεις τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς

^18:12 ἀσχημοσύνην ἀδελφη̃ς πατρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις οἰκεία γὰρ πατρός σού ἐστιν

^18:13 ἀσχημοσύνην ἀδελφη̃ς μητρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις οἰκεία γὰρ μητρός σού ἐστιν

^18:14 ἀσχημοσύνην ἀδελφου̃ του̃ πατρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις καὶ πρὸς τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ οὐκ εἰσελεύση̨ συγγενὴς γάρ σού ἐστιν

^18:15 ἀσχημοσύνην νύμφης σου οὐκ ἀποκαλύψεις γυνὴ γὰρ υἱου̃ σού ἐστιν οὐκ ἀποκαλύψεις τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς

^18:16 ἀσχημοσύνην γυναικὸς ἀδελφου̃ σου οὐκ ἀποκαλύψεις ἀσχημοσύνη ἀδελφου̃ σού ἐστιν

^18:17 ἀσχημοσύνην γυναικὸς καὶ θυγατρὸς αὐτη̃ς οὐκ ἀποκαλύψεις τὴν θυγατέρα του̃ υἱου̃ αὐτη̃ς καὶ τὴν θυγατέρα τη̃ς θυγατρὸς αὐτη̃ς οὐ λήμψη̨ ἀποκαλύψαι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτω̃ν οἰκει̃αι γάρ σού εἰσιν ἀσέβημά ἐστιν

^18:18 γυναι̃κα ἐπὶ ἀδελφη̨̃ αὐτη̃ς οὐ λήμψη̨ ἀντίζηλον ἀποκαλύψαι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς ἐπ' αὐτη̨̃ ἔτι ζώσης αὐτη̃ς

^18:19 καὶ πρὸς γυναι̃κα ἐν χωρισμω̨̃ ἀκαθαρσίας αὐτη̃ς οὐ προσελεύση̨ ἀποκαλύψαι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς

^18:20 καὶ πρὸς τὴν γυναι̃κα του̃ πλησίον σου οὐ δώσεις κοίτην σπέρματός σου ἐκμιανθη̃ναι πρὸς αὐτήν

^18:21 καὶ ἀπὸ του̃ σπέρματός σου οὐ δώσεις λατρεύειν ἄρχοντι καὶ οὐ βεβηλώσεις τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον ἐγὼ κύριος

^18:22 καὶ μετὰ ἄρσενος οὐ κοιμηθήση̨ κοίτην γυναικός βδέλυγμα γάρ ἐστιν

^18:23 καὶ πρὸς πα̃ν τετράπουν οὐ δώσεις τὴν κοίτην σου εἰς σπερματισμὸν ἐκμιανθη̃ναι πρὸς αὐτό καὶ γυνὴ οὐ στήσεται πρὸς πα̃ν τετράπουν βιβασθη̃ναι μυσερὸν γάρ ἐστιν

^18:24 μὴ μιαίνεσθε ἐν πα̃σιν τούτοις ἐν πα̃σι γὰρ τούτοις ἐμιάνθησαν τὰ ἔθνη ἃ ἐγὼ ἐξαποστέλλω πρὸ προσώπου ὑμω̃ν

^18:25 καὶ ἐμιάνθη ἡ γη̃ καὶ ἀνταπέδωκα ἀδικίαν αὐτοι̃ς δι' αὐτήν καὶ προσώχθισεν ἡ γη̃ τοι̃ς ἐγκαθημένοις ἐπ' αὐτη̃ς

^18:26 καὶ φυλάξεσθε πάντα τὰ νόμιμά μου καὶ πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ οὐ ποιήσετε ἀπὸ πάντων τω̃ν βδελυγμάτων τούτων ὁ ἐγχώριος καὶ ὁ προσγενόμενος προσήλυτος ἐν ὑμι̃ν

^18:27 πάντα γὰρ τὰ βδελύγματα ταυ̃τα ἐποίησαν οἱ ἄνθρωποι τη̃ς γη̃ς οἱ ὄντες πρότεροι ὑμω̃ν καὶ ἐμιάνθη ἡ γη̃

^18:28 καὶ ἵνα μὴ προσοχθίση̨ ὑμι̃ν ἡ γη̃ ἐν τω̨̃ μιαίνειν ὑμα̃ς αὐτήν ὃν τρόπον προσώχθισεν τοι̃ς ἔθνεσιν τοι̃ς πρὸ ὑμω̃ν

^18:29 ὅτι πα̃ς ὃς ἂν ποιήση̨ ἀπὸ πάντων τω̃ν βδελυγμάτων τούτων ἐξολεθρευθήσονται αἱ ψυχαὶ αἱ ποιου̃σαι ἐκ του̃ λαου̃ αὐτω̃ν

^18:30 καὶ φυλάξετε τὰ προστάγματά μου ὅπως μὴ ποιήσητε ἀπὸ πάντων τω̃ν νομίμων τω̃ν ἐβδελυγμένων ἃ γέγονεν πρὸ του̃ ὑμα̃ς καὶ οὐ μιανθήσεσθε ἐν αὐτοι̃ς ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^19:2 λάλησον τη̨̃ συναγωγη̨̃ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἅγιοι ἔσεσθε ὅτι ἐγὼ ἅγιος κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:3 ἕκαστος πατέρα αὐτου̃ καὶ μητέρα αὐτου̃ φοβείσθω καὶ τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:4 οὐκ ἐπακολουθήσετε εἰδώλοις καὶ θεοὺς χωνευτοὺς οὐ ποιήσετε ὑμι̃ν ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:5 καὶ ἐὰν θύσητε θυσίαν σωτηρίου τω̨̃ κυρίω̨ δεκτὴν ὑμω̃ν θύσετε

^19:6 ἡ̨̃ ἂν ἡμέρα̨ θύσητε βρωθήσεται καὶ τη̨̃ αὔριον καὶ ἐὰν καταλειφθη̨̃ ἕως ἡμέρας τρίτης ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται

^19:7 ἐὰν δὲ βρώσει βρωθη̨̃ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ τρίτη̨ ἄθυτόν ἐστιν οὐ δεχθήσεται

^19:8 ὁ δὲ ἔσθων αὐτὸ ἁμαρτίαν λήμψεται ὅτι τὰ ἅγια κυρίου ἐβεβήλωσεν καὶ ἐξολεθρευθήσονται αἱ ψυχαὶ αἱ ἔσθουσαι ἐκ του̃ λαου̃ αὐτω̃ν

^19:9 καὶ ἐκθεριζόντων ὑμω̃ν τὸν θερισμὸν τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν οὐ συντελέσετε τὸν θερισμὸν ὑμω̃ν του̃ ἀγρου̃ ἐκθερίσαι καὶ τὰ ἀποπίπτοντα του̃ θερισμου̃ σου οὐ συλλέξεις

^19:10 καὶ τὸν ἀμπελω̃νά σου οὐκ ἐπανατρυγήσεις οὐδὲ τοὺς ῥω̃γας του̃ ἀμπελω̃νός σου συλλέξεις τω̨̃ πτωχω̨̃ καὶ τω̨̃ προσηλύτω̨ καταλείψεις αὐτά ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:11 οὐ κλέψετε οὐ ψεύσεσθε οὐ συκοφαντήσει ἕκαστος τὸν πλησίον

^19:12 καὶ οὐκ ὀμει̃σθε τω̨̃ ὀνόματί μου ἐπ' ἀδίκω̨ καὶ οὐ βεβηλώσετε τὸ ὄνομα του̃ θεου̃ ὑμω̃ν ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:13 οὐκ ἀδικήσεις τὸν πλησίον καὶ οὐχ ἁρπάσεις καὶ οὐ μὴ κοιμηθήσεται ὁ μισθὸς του̃ μισθωτου̃ παρὰ σοὶ ἕως πρωί

^19:14 οὐ κακω̃ς ἐρει̃ς κωφὸν καὶ ἀπέναντι τυφλου̃ οὐ προσθήσεις σκάνδαλον καὶ φοβηθήση̨ κύριον τὸν θεόν σου ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:15 οὐ ποιήσετε ἄδικον ἐν κρίσει οὐ λήμψη̨ πρόσωπον πτωχου̃ οὐδὲ θαυμάσεις πρόσωπον δυνάστου ἐν δικαιοσύνη̨ κρινει̃ς τὸν πλησίον σου

^19:16 οὐ πορεύση̨ δόλω̨ ἐν τω̨̃ ἔθνει σου οὐκ ἐπισυστήση̨ ἐφ' αἱ̃μα του̃ πλησίον σου ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:17 οὐ μισήσεις τὸν ἀδελφόν σου τη̨̃ διανοία̨ σου ἐλεγμω̨̃ ἐλέγξεις τὸν πλησίον σου καὶ οὐ λήμψη̨ δι' αὐτὸν ἁμαρτίαν

^19:18 καὶ οὐκ ἐκδικα̃ταί σου ἡ χείρ καὶ οὐ μηνιει̃ς τοι̃ς υἱοι̃ς του̃ λαου̃ σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν ἐγώ εἰμι κύριος

^19:19 τὸν νόμον μου φυλάξεσθε τὰ κτήνη σου οὐ κατοχεύσεις ἑτεροζύγω̨ καὶ τὸν ἀμπελω̃νά σου οὐ κατασπερει̃ς διάφορον καὶ ἱμάτιον ἐκ δύο ὑφασμένον κίβδηλον οὐκ ἐπιβαλει̃ς σεαυτω̨̃

^19:20 καὶ ἐάν τις κοιμηθη̨̃ μετὰ γυναικὸς κοίτην σπέρματος καὶ αὐτὴ οἰκέτις διαπεφυλαγμένη ἀνθρώπω̨ καὶ αὐτὴ λύτροις οὐ λελύτρωται ἢ ἐλευθερία οὐκ ἐδόθη αὐτη̨̃ ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτοι̃ς οὐκ ἀποθανου̃νται ὅτι οὐκ ἀπηλευθερώθη

^19:21 καὶ προσάξει τη̃ς πλημμελείας αὐτου̃ τω̨̃ κυρίω̨ παρὰ τὴν θύραν τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου κριὸν πλημμελείας

^19:22 καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτου̃ ὁ ἱερεὺς ἐν τω̨̃ κριω̨̃ τη̃ς πλημμελείας ἔναντι κυρίου περὶ τη̃ς ἁμαρτίας ἡ̃ς ἥμαρτεν καὶ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ ἡ ἁμαρτία ἣν ἥμαρτεν

^19:23 ὅταν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴν γη̃ν ἣν κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν δίδωσιν ὑμι̃ν καὶ καταφυτεύσετε πα̃ν ξύλον βρώσιμον καὶ περικαθαριει̃τε τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτου̃ ὁ καρπὸς αὐτου̃ τρία ἔτη ἔσται ὑμι̃ν ἀπερικάθαρτος οὐ βρωθήσεται

^19:24 καὶ τω̨̃ ἔτει τω̨̃ τετάρτω̨ ἔσται πα̃ς ὁ καρπὸς αὐτου̃ ἅγιος αἰνετὸς τω̨̃ κυρίω̨

^19:25 ἐν δὲ τω̨̃ ἔτει τω̨̃ πέμπτω̨ φάγεσθε τὸν καρπόν πρόσθεμα ὑμι̃ν τὰ γενήματα αὐτου̃ ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:26 μὴ ἔσθετε ἐπὶ τω̃ν ὀρέων καὶ οὐκ οἰωνιει̃σθε οὐδὲ ὀρνιθοσκοπήσεσθε

^19:27 οὐ ποιήσετε σισόην ἐκ τη̃ς κόμης τη̃ς κεφαλη̃ς ὑμω̃ν οὐδὲ φθερει̃τε τὴν ὄψιν του̃ πώγωνος ὑμω̃ν

^19:28 καὶ ἐντομίδας ἐπὶ ψυχη̨̃ οὐ ποιήσετε ἐν τω̨̃ σώματι ὑμω̃ν καὶ γράμματα στικτὰ οὐ ποιήσετε ἐν ὑμι̃ν ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:29 οὐ βεβηλώσεις τὴν θυγατέρα σου ἐκπορνευ̃σαι αὐτήν καὶ οὐκ ἐκπορνεύσει ἡ γη̃ καὶ ἡ γη̃ πλησθήσεται ἀνομίας

^19:30 τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε καὶ ἀπὸ τω̃ν ἁγίων μου φοβηθήσεσθε ἐγώ εἰμι κύριος

^19:31 οὐκ ἐπακολουθήσετε ἐγγαστριμύθοις καὶ τοι̃ς ἐπαοιδοι̃ς οὐ προσκολληθήσεσθε ἐκμιανθη̃ναι ἐν αὐτοι̃ς ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:32 ἀπὸ προσώπου πολιου̃ ἐξαναστήση̨ καὶ τιμήσεις πρόσωπον πρεσβυτέρου καὶ φοβηθήση̨ τὸν θεόν σου ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:33 ἐὰν δέ τις προσέλθη̨ προσήλυτος ὑμι̃ν ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὑμω̃ν οὐ θλίψετε αὐτόν

^19:34 ὡς ὁ αὐτόχθων ἐν ὑμι̃ν ἔσται ὁ προσήλυτος ὁ προσπορευόμενος πρὸς ὑμα̃ς καὶ ἀγαπήσεις αὐτὸν ὡς σεαυτόν ὅτι προσήλυτοι ἐγενήθητε ἐν γη̨̃ Αἰγύπτω̨ ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^19:35 οὐ ποιήσετε ἄδικον ἐν κρίσει ἐν μέτροις καὶ ἐν σταθμίοις καὶ ἐν ζυγοι̃ς

^19:36 ζυγὰ δίκαια καὶ στάθμια δίκαια καὶ χου̃ς δίκαιος ἔσται ὑμι̃ν ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου

^19:37 καὶ φυλάξεσθε πάντα τὸν νόμον μου καὶ πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^20:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^20:2 καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λαλήσεις ἐάν τις ἀπὸ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἢ ἀπὸ τω̃ν προσγεγενημένων προσηλύτων ἐν Ισραηλ ὃς ἂν δω̨̃ του̃ σπέρματος αὐτου̃ ἄρχοντι θανάτω̨ θανατούσθω τὸ ἔθνος τὸ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς λιθοβολήσουσιν αὐτὸν ἐν λίθοις

^20:3 καὶ ἐγὼ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκει̃νον καὶ ἀπολω̃ αὐτὸν ἐκ του̃ λαου̃ αὐτου̃ ὅτι του̃ σπέρματος αὐτου̃ ἔδωκεν ἄρχοντι ἵνα μιάνη̨ τὰ ἅγιά μου καὶ βεβηλώση̨ τὸ ὄνομα τω̃ν ἡγιασμένων μοι

^20:4 ἐὰν δὲ ὑπερόψει ὑπερίδωσιν οἱ αὐτόχθονες τη̃ς γη̃ς τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς αὐτω̃ν ἀπὸ του̃ ἀνθρώπου ἐκείνου ἐν τω̨̃ δου̃ναι αὐτὸν του̃ σπέρματος αὐτου̃ ἄρχοντι του̃ μὴ ἀποκτει̃ναι αὐτόν

^20:5 καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκει̃νον καὶ τὴν συγγένειαν αὐτου̃ καὶ ἀπολω̃ αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς ὁμονοου̃ντας αὐτω̨̃ ὥστε ἐκπορνεύειν αὐτὸν εἰς τοὺς ἄρχοντας ἐκ του̃ λαου̃ αὐτω̃ν

^20:6 καὶ ψυχή ἣ ἐὰν ἐπακολουθήση̨ ἐγγαστριμύθοις ἢ ἐπαοιδοι̃ς ὥστε ἐκπορνευ̃σαι ὀπίσω αὐτω̃ν ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἐκείνην καὶ ἀπολω̃ αὐτὴν ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^20:7 καὶ ἔσεσθε ἅγιοι ὅτι ἅγιος ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^20:8 καὶ φυλάξεσθε τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμα̃ς

^20:9 ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὃς ἂν κακω̃ς εἴπη̨ τὸν πατέρα αὐτου̃ ἢ τὴν μητέρα αὐτου̃ θανάτω̨ θανατούσθω πατέρα αὐτου̃ ἢ μητέρα αὐτου̃ κακω̃ς εἰ̃πεν ἔνοχος ἔσται

^20:10 ἄνθρωπος ὃς ἂν μοιχεύσηται γυναι̃κα ἀνδρὸς ἢ ὃς ἂν μοιχεύσηται γυναι̃κα του̃ πλησίον θανάτω̨ θανατούσθωσαν ὁ μοιχεύων καὶ ἡ μοιχευομένη

^20:11 ἐάν τις κοιμηθη̨̃ μετὰ γυναικὸς του̃ πατρὸς αὐτου̃ ἀσχημοσύνην του̃ πατρὸς αὐτου̃ ἀπεκάλυψεν θανάτω̨ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι ἔνοχοί εἰσιν

^20:12 καὶ ἐάν τις κοιμηθη̨̃ μετὰ νύμφης αὐτου̃ θανάτω̨ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι ἠσεβήκασιν γάρ ἔνοχοί εἰσιν

^20:13 καὶ ὃς ἂν κοιμηθη̨̃ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι θανατούσθωσαν ἔνοχοί εἰσιν

^20:14 ὃς ἐὰν λάβη̨ γυναι̃κα καὶ τὴν μητέρα αὐτη̃ς ἀνόμημά ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν καὶ αὐτάς καὶ οὐκ ἔσται ἀνομία ἐν ὑμι̃ν

^20:15 καὶ ὃς ἂν δω̨̃ κοιτασίαν αὐτου̃ ἐν τετράποδι θανάτω̨ θανατούσθω καὶ τὸ τετράπουν ἀποκτενει̃τε

^20:16 καὶ γυνή ἥτις προσελεύσεται πρὸς πα̃ν κτη̃νος βιβασθη̃ναι αὐτὴν ὑπ' αὐτου̃ ἀποκτενει̃τε τὴν γυναι̃κα καὶ τὸ κτη̃νος θανάτω̨ θανατούσθωσαν ἔνοχοί εἰσιν

^20:17 ὃς ἐὰν λάβη̨ τὴν ἀδελφὴν αὐτου̃ ἐκ πατρὸς αὐτου̃ ἢ ἐκ μητρὸς αὐτου̃ καὶ ἴδη̨ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς καὶ αὕτη ἴδη̨ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτου̃ ὄνειδός ἐστιν ἐξολεθρευθήσονται ἐνώπιον υἱω̃ν γένους αὐτω̃ν ἀσχημοσύνην ἀδελφη̃ς αὐτου̃ ἀπεκάλυψεν ἁμαρτίαν κομιου̃νται

^20:18 καὶ ἀνήρ ὃς ἂν κοιμηθη̨̃ μετὰ γυναικὸς ἀποκαθημένης καὶ ἀποκαλύψη̨ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτη̃ς τὴν πηγὴν αὐτη̃ς ἀπεκάλυψεν καὶ αὕτη ἀπεκάλυψεν τὴν ῥύσιν του̃ αἵματος αὐτη̃ς ἐξολεθρευθήσονται ἀμφότεροι ἐκ του̃ γένους αὐτω̃ν

^20:19 καὶ ἀσχημοσύνην ἀδελφη̃ς πατρός σου καὶ ἀδελφη̃ς μητρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις τὴν γὰρ οἰκειότητα ἀπεκάλυψεν ἁμαρτίαν ἀποίσονται

^20:20 ὃς ἂν κοιμηθη̨̃ μετὰ τη̃ς συγγενου̃ς αὐτου̃ ἀσχημοσύνην τη̃ς συγγενείας αὐτου̃ ἀπεκάλυψεν ἄτεκνοι ἀποθανου̃νται

^20:21 ὃς ἂν λάβη̨ τὴν γυναι̃κα του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃ ἀκαθαρσία ἐστίν ἀσχημοσύνην του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃ ἀπεκάλυψεν ἄτεκνοι ἀποθανου̃νται

^20:22 καὶ φυλάξασθε πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά καὶ οὐ μὴ προσοχθίση̨ ὑμι̃ν ἡ γη̃ εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμα̃ς ἐκει̃ κατοικει̃ν ἐπ' αὐτη̃ς

^20:23 καὶ οὐχὶ πορεύεσθε τοι̃ς νομίμοις τω̃ν ἐθνω̃ν οὓς ἐξαποστέλλω ἀφ' ὑμω̃ν ὅτι ταυ̃τα πάντα ἐποίησαν καὶ ἐβδελυξάμην αὐτούς

^20:24 καὶ εἰ̃πα ὑμι̃ν ὑμει̃ς κληρονομήσατε τὴν γη̃ν αὐτω̃ν καὶ ἐγὼ δώσω ὑμι̃ν αὐτὴν ἐν κτήσει γη̃ν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν ὃς διώρισα ὑμα̃ς ἀπὸ πάντων τω̃ν ἐθνω̃ν

^20:25 καὶ ἀφοριει̃τε αὐτοὺς ἀνὰ μέσον τω̃ν κτηνω̃ν τω̃ν καθαρω̃ν καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν κτηνω̃ν τω̃ν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν πετεινω̃ν τω̃ν καθαρω̃ν καὶ τω̃ν ἀκαθάρτων καὶ οὐ βδελύξετε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν ἐν τοι̃ς κτήνεσιν καὶ ἐν τοι̃ς πετεινοι̃ς καὶ ἐν πα̃σιν τοι̃ς ἑρπετοι̃ς τη̃ς γη̃ς ἃ ἐγὼ ἀφώρισα ὑμι̃ν ἐν ἀκαθαρσία̨

^20:26 καὶ ἔσεσθέ μοι ἅγιοι ὅτι ἐγὼ ἅγιος κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν ὁ ἀφορίσας ὑμα̃ς ἀπὸ πάντων τω̃ν ἐθνω̃ν εἰ̃ναι ἐμοί

^20:27 καὶ ἀνὴρ ἢ γυνή ὃς ἂν γένηται αὐτω̃ν ἐγγαστρίμυθος ἢ ἐπαοιδός θανάτω̨ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι λίθοις λιθοβολήσατε αὐτούς ἔνοχοί εἰσιν

^21:1 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων εἰπὸν τοι̃ς ἱερευ̃σιν τοι̃ς υἱοι̃ς Ααρων καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἐν ται̃ς ψυχαι̃ς οὐ μιανθήσονται ἐν τω̨̃ ἔθνει αὐτω̃ν

^21:2 ἀλλ' ἢ ἐν τω̨̃ οἰκείω̨ τω̨̃ ἔγγιστα αὐτω̃ν ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ υἱοι̃ς καὶ θυγατράσιν ἐπ' ἀδελφω̨̃

^21:3 καὶ ἐπ' ἀδελφη̨̃ παρθένω̨ τη̨̃ ἐγγιζούση̨ αὐτω̨̃ τη̨̃ μὴ ἐκδεδομένη̨ ἀνδρί ἐπὶ τούτοις μιανθήσεται

^21:4 οὐ μιανθήσεται ἐξάπινα ἐν τω̨̃ λαω̨̃ αὐτου̃ εἰς βεβήλωσιν αὐτου̃

^21:5 καὶ φαλάκρωμα οὐ ξυρηθήσεσθε τὴν κεφαλὴν ἐπὶ νεκρω̨̃ καὶ τὴν ὄψιν του̃ πώγωνος οὐ ξυρήσονται καὶ ἐπὶ τὰς σάρκας αὐτω̃ν οὐ κατατεμου̃σιν ἐντομίδας

^21:6 ἅγιοι ἔσονται τω̨̃ θεω̨̃ αὐτω̃ν καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὸ ὄνομα του̃ θεου̃ αὐτω̃ν τὰς γὰρ θυσίας κυρίου δω̃ρα του̃ θεου̃ αὐτω̃ν αὐτοὶ προσφέρουσιν καὶ ἔσονται ἅγιοι

^21:7 γυναι̃κα πόρνην καὶ βεβηλωμένην οὐ λήμψονται καὶ γυναι̃κα ἐκβεβλημένην ἀπὸ ἀνδρὸς αὐτη̃ς ἅγιός ἐστιν τω̨̃ κυρίω̨ θεω̨̃ αὐτου̃

^21:8 καὶ ἁγιάσει αὐτόν τὰ δω̃ρα κυρίου του̃ θεου̃ ὑμω̃ν οὑ̃τος προσφέρει ἅγιος ἔσται ὅτι ἅγιος ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς

^21:9 καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέως ἐὰν βεβηλωθη̨̃ του̃ ἐκπορνευ̃σαι τὸ ὄνομα του̃ πατρὸς αὐτη̃ς αὐτὴ βεβηλοι̃ ἐπὶ πυρὸς κατακαυθήσεται

^21:10 καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας ἀπὸ τω̃ν ἀδελφω̃ν αὐτου̃ του̃ ἐπικεχυμένου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν του̃ ἐλαίου του̃ χριστου̃ καὶ τετελειωμένου ἐνδύσασθαι τὰ ἱμάτια τὴν κεφαλὴν οὐκ ἀποκιδαρώσει καὶ τὰ ἱμάτια οὐ διαρρήξει

^21:11 καὶ ἐπὶ πάση̨ ψυχη̨̃ τετελευτηκυία̨ οὐκ εἰσελεύσεται ἐπὶ πατρὶ αὐτου̃ οὐδὲ ἐπὶ μητρὶ αὐτου̃ οὐ μιανθήσεται

^21:12 καὶ ἐκ τω̃ν ἁγίων οὐκ ἐξελεύσεται καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ ἡγιασμένον του̃ θεου̃ αὐτου̃ ὅτι τὸ ἅγιον ἔλαιον τὸ χριστὸν του̃ θεου̃ ἐπ' αὐτω̨̃ ἐγὼ κύριος

^21:13 οὑ̃τος γυναι̃κα παρθένον ἐκ του̃ γένους αὐτου̃ λήμψεται

^21:14 χήραν δὲ καὶ ἐκβεβλημένην καὶ βεβηλωμένην καὶ πόρνην ταύτας οὐ λήμψεται ἀλλ' ἢ παρθένον ἐκ του̃ γένους αὐτου̃ λήμψεται γυναι̃κα

^21:15 καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ σπέρμα αὐτου̃ ἐν τω̨̃ λαω̨̃ αὐτου̃ ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτόν

^21:16 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^21:17 εἰπὸν Ααρων ἄνθρωπος ἐκ του̃ γένους σου εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν τίνι ἐὰν ἠ̨̃ ἐν αὐτω̨̃ μω̃μος οὐ προσελεύσεται προσφέρειν τὰ δω̃ρα του̃ θεου̃ αὐτου̃

^21:18 πα̃ς ἄνθρωπος ὡ̨̃ ἂν ἠ̨̃ ἐν αὐτω̨̃ μω̃μος οὐ προσελεύσεται ἄνθρωπος χωλὸς ἢ τυφλὸς ἢ κολοβόρριν ἢ ὠτότμητος

^21:19 ἢ ἄνθρωπος ὡ̨̃ ἐστιν ἐν αὐτω̨̃ σύντριμμα χειρὸς ἢ σύντριμμα ποδός

^21:20 ἢ κυρτὸς ἢ ἔφηλος ἢ πτίλος τοὺς ὀφθαλμοὺς ἢ ἄνθρωπος ὡ̨̃ ἂν ἠ̨̃ ἐν αὐτω̨̃ ψώρα ἀγρία ἢ λιχήν ἢ μόνορχις

^21:21 πα̃ς ὡ̨̃ ἐστιν ἐν αὐτω̨̃ μω̃μος ἐκ του̃ σπέρματος Ααρων του̃ ἱερέως οὐκ ἐγγιει̃ του̃ προσενεγκει̃ν τὰς θυσίας τω̨̃ θεω̨̃ σου ὅτι μω̃μος ἐν αὐτω̨̃ τὰ δω̃ρα του̃ θεου̃ οὐ προσελεύσεται προσενεγκει̃ν

^21:22 τὰ δω̃ρα του̃ θεου̃ τὰ ἅγια τω̃ν ἁγίων καὶ ἀπὸ τω̃ν ἁγίων φάγεται

^21:23 πλὴν πρὸς τὸ καταπέτασμα οὐ προσελεύσεται καὶ πρὸς τὸ θυσιαστήριον οὐκ ἐγγιει̃ ὅτι μω̃μον ἔχει καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ ἅγιον του̃ θεου̃ αὐτου̃ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς

^21:24 καὶ ἐλάλησεν Μωυση̃ς πρὸς Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτου̃ καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ

^22:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^22:2 εἰπὸν Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ καὶ προσεχέτωσαν ἀπὸ τω̃ν ἁγίων τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου ὅσα αὐτοὶ ἁγιάζουσίν μοι ἐγὼ κύριος

^22:3 εἰπὸν αὐτοι̃ς εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν πα̃ς ἄνθρωπος ὃς ἂν προσέλθη̨ ἀπὸ παντὸς του̃ σπέρματος ὑμω̃ν πρὸς τὰ ἅγια ὅσα ἂν ἁγιάζωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτου̃ ἐπ' αὐτω̨̃ ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπ' ἐμου̃ ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^22:4 καὶ ἄνθρωπος ἐκ του̃ σπέρματος Ααρων του̃ ἱερέως καὶ οὑ̃τος λεπρα̨̃ ἢ γονορρυής τω̃ν ἁγίων οὐκ ἔδεται ἕως ἂν καθαρισθη̨̃ καὶ ὁ ἁπτόμενος πάσης ἀκαθαρσίας ψυχη̃ς ἢ ἄνθρωπος ὡ̨̃ ἂν ἐξέλθη̨ ἐξ αὐτου̃ κοίτη σπέρματος

^22:5 ἢ ὅστις ἂν ἅψηται παντὸς ἑρπετου̃ ἀκαθάρτου ὃ μιανει̃ αὐτόν ἢ ἐπ' ἀνθρώπω̨ ἐν ὡ̨̃ μιανει̃ αὐτὸν κατὰ πα̃σαν ἀκαθαρσίαν αὐτου̃

^22:6 ψυχή ἥτις ἂν ἅψηται αὐτω̃ν ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας οὐκ ἔδεται ἀπὸ τω̃ν ἁγίων ἐὰν μὴ λούσηται τὸ σω̃μα αὐτου̃ ὕδατι

^22:7 καὶ δύη̨ ὁ ἥλιος καὶ καθαρὸς ἔσται καὶ τότε φάγεται τω̃ν ἁγίων ὅτι ἄρτος ἐστὶν αὐτου̃

^22:8 θνησιμαι̃ον καὶ θηριάλωτον οὐ φάγεται μιανθη̃ναι αὐτὸν ἐν αὐτοι̃ς ἐγὼ κύριος

^22:9 καὶ φυλάξονται τὰ φυλάγματά μου ἵνα μὴ λάβωσιν δι' αὐτὰ ἁμαρτίαν καὶ ἀποθάνωσιν δι' αὐτά ἐὰν βεβηλώσωσιν αὐτά ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὁ ἁγιάζων αὐτούς

^22:10 καὶ πα̃ς ἀλλογενὴς οὐ φάγεται ἅγια πάροικος ἱερέως ἢ μισθωτὸς οὐ φάγεται ἅγια

^22:11 ἐὰν δὲ ἱερεὺς κτήσηται ψυχὴν ἔγκτητον ἀργυρίου οὑ̃τος φάγεται ἐκ τω̃ν ἄρτων αὐτου̃ καὶ οἱ οἰκογενει̃ς αὐτου̃ καὶ οὑ̃τοι φάγονται τω̃ν ἄρτων αὐτου̃

^22:12 καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέως ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἀλλογενει̃ αὐτὴ τω̃ν ἀπαρχω̃ν τω̃ν ἁγίων οὐ φάγεται

^22:13 καὶ θυγάτηρ ἱερέως ἐὰν γένηται χήρα ἢ ἐκβεβλημένη σπέρμα δὲ μὴ ἠ̃ν αὐτη̨̃ ἐπαναστρέψει ἐπὶ τὸν οἰ̃κον τὸν πατρικὸν κατὰ τὴν νεότητα αὐτη̃ς ἀπὸ τω̃ν ἄρτων του̃ πατρὸς αὐτη̃ς φάγεται καὶ πα̃ς ἀλλογενὴς οὐ φάγεται ἀπ' αὐτω̃ν

^22:14 καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν φάγη̨ ἅγια κατὰ ἄγνοιαν καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον αὐτου̃ ἐπ' αὐτὸ καὶ δώσει τω̨̃ ἱερει̃ τὸ ἅγιον

^22:15 καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὰ ἅγια τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἃ αὐτοὶ ἀφαιρου̃σιν τω̨̃ κυρίω̨

^22:16 καὶ ἐπάξουσιν ἐφ' ἑαυτοὺς ἀνομίαν πλημμελείας ἐν τω̨̃ ἐσθίειν αὐτοὺς τὰ ἅγια αὐτω̃ν ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς

^22:17 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^22:18 λάλησον Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ καὶ πάση̨ συναγωγη̨̃ Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἀπὸ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἢ τω̃ν υἱω̃ν τω̃ν προσηλύτων τω̃ν προσκειμένων πρὸς αὐτοὺς ἐν Ισραηλ ὃς ἂν προσενέγκη̨ τὰ δω̃ρα αὐτου̃ κατὰ πα̃σαν ὁμολογίαν αὐτω̃ν ἢ κατὰ πα̃σαν αἵρεσιν αὐτω̃ν ὅσα ἂν προσενέγκωσιν τω̨̃ θεω̨̃ εἰς ὁλοκαύτωμα

^22:19 δεκτὰ ὑμι̃ν ἄμωμα ἄρσενα ἐκ τω̃ν βουκολίων καὶ ἐκ τω̃ν προβάτων καὶ ἐκ τω̃ν αἰγω̃ν

^22:20 πάντα ὅσα ἂν ἔχη̨ μω̃μον ἐν αὐτω̨̃ οὐ προσάξουσιν κυρίω̨ διότι οὐ δεκτὸν ἔσται ὑμι̃ν

^22:21 καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν προσενέγκη̨ θυσίαν σωτηρίου τω̨̃ κυρίω̨ διαστείλας εὐχὴν κατὰ αἵρεσιν ἢ ἐν ται̃ς ἑορται̃ς ὑμω̃ν ἐκ τω̃ν βουκολίων ἢ ἐκ τω̃ν προβάτων ἄμωμον ἔσται εἰς δεκτόν πα̃ς μω̃μος οὐκ ἔσται ἐν αὐτω̨̃

^22:22 τυφλὸν ἢ συντετριμμένον ἢ γλωσσότμητον ἢ μυρμηκιω̃ντα ἢ ψωραγριω̃ντα ἢ λιχη̃νας ἔχοντα οὐ προσάξουσιν ταυ̃τα τω̨̃ κυρίω̨ καὶ εἰς κάρπωσιν οὐ δώσετε ἀπ' αὐτω̃ν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τω̨̃ κυρίω̨

^22:23 καὶ μόσχον ἢ πρόβατον ὠτότμητον ἢ κολοβόκερκον σφάγια ποιήσεις αὐτὰ σεαυτω̨̃ εἰς δὲ εὐχήν σου οὐ δεχθήσεται

^22:24 θλαδίαν καὶ ἐκτεθλιμμένον καὶ ἐκτομίαν καὶ ἀπεσπασμένον οὐ προσάξεις αὐτὰ τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν οὐ ποιήσετε

^22:25 καὶ ἐκ χειρὸς ἀλλογενου̃ς οὐ προσοίσετε τὰ δω̃ρα του̃ θεου̃ ὑμω̃ν ἀπὸ πάντων τούτων ὅτι φθάρματά ἐστιν ἐν αὐτοι̃ς μω̃μος ἐν αὐτοι̃ς οὐ δεχθήσεται ταυ̃τα ὑμι̃ν

^22:26 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^22:27 μόσχον ἢ πρόβατον ἢ αἰ̃γα ὡς ἂν τεχθη̨̃ καὶ ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας ὑπὸ τὴν μητέρα τη̨̃ δὲ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ καὶ ἐπέκεινα δεχθήσεται εἰς δω̃ρα κάρπωμα κυρίω̨

^22:28 καὶ μόσχον ἢ πρόβατον αὐτὴν καὶ τὰ παιδία αὐτη̃ς οὐ σφάξεις ἐν ἡμέρα̨ μια̨̃

^22:29 ἐὰν δὲ θύση̨ς θυσίαν εὐχὴν χαρμοσύνης κυρίω̨ εἰς δεκτὸν ὑμι̃ν θύσετε αὐτό

^22:30 αὐτη̨̃ τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ βρωθήσεται οὐκ ἀπολείψετε ἀπὸ τω̃ν κρεω̃ν εἰς τὸ πρωί ἐγώ εἰμι κύριος

^22:31 καὶ φυλάξετε τὰς ἐντολάς μου καὶ ποιήσετε αὐτάς

^22:32 καὶ οὐ βεβηλώσετε τὸ ὄνομα του̃ ἁγίου καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν μέσω̨ τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμα̃ς

^22:33 ὁ ἐξαγαγὼν ὑμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου ὥστε εἰ̃ναι ὑμω̃ν θεός ἐγὼ κύριος

^23:1 καὶ εἰ̃πεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^23:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς αἱ ἑορταὶ κυρίου ἃς καλέσετε αὐτὰς κλητὰς ἁγίας αὑ̃ταί εἰσιν ἑορταί μου

^23:3 ἓξ ἡμέρας ποιήσεις ἔργα καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ σάββατα ἀνάπαυσις κλητὴ ἁγία τω̨̃ κυρίω̨ πα̃ν ἔργον οὐ ποιήσεις σάββατά ἐστιν τω̨̃ κυρίω̨ ἐν πάση̨ κατοικία̨ ὑμω̃ν

^23:4 αὑ̃ται αἱ ἑορταὶ τω̨̃ κυρίω̨ κληταὶ ἅγιαι ἃς καλέσετε αὐτὰς ἐν τοι̃ς καιροι̃ς αὐτω̃ν

^23:5 ἐν τω̨̃ πρώτω̨ μηνὶ ἐν τη̨̃ τεσσαρεσκαιδεκάτη̨ ἡμέρα̨ του̃ μηνὸς ἀνὰ μέσον τω̃ν ἑσπερινω̃ν πάσχα τω̨̃ κυρίω̨

^23:6 καὶ ἐν τη̨̃ πεντεκαιδεκάτη̨ ἡμέρα̨ του̃ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τω̃ν ἀζύμων τω̨̃ κυρίω̨ ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε

^23:7 καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμι̃ν πα̃ν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε

^23:8 καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τω̨̃ κυρίω̨ ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ἡ ἑβδόμη ἡμέρα κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμι̃ν πα̃ν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε

^23:9 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^23:10 εἰπὸν τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γη̃ν ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμι̃ν καὶ θερίζητε τὸν θερισμὸν αὐτη̃ς καὶ οἴσετε δράγμα ἀπαρχὴν του̃ θερισμου̃ ὑμω̃ν πρὸς τὸν ἱερέα

^23:11 καὶ ἀνοίσει τὸ δράγμα ἔναντι κυρίου δεκτὸν ὑμι̃ν τη̨̃ ἐπαύριον τη̃ς πρώτης ἀνοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεύς

^23:12 καὶ ποιήσετε ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐν ἡ̨̃ ἂν φέρητε τὸ δράγμα πρόβατον ἄμωμον ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα τω̨̃ κυρίω̨

^23:13 καὶ τὴν θυσίαν αὐτου̃ δύο δέκατα σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίω̨ θυσία τω̨̃ κυρίω̨ ὀσμὴ εὐωδίας κυρίω̨ καὶ σπονδὴν αὐτου̃ τὸ τέταρτον του̃ ιν οἴνου

^23:14 καὶ ἄρτον καὶ πεφρυγμένα χίδρα νέα οὐ φάγεσθε ἕως εἰς αὐτὴν τὴν ἡμέραν ταύτην ἕως ἂν προσενέγκητε ὑμει̃ς τὰ δω̃ρα τω̨̃ θεω̨̃ ὑμω̃ν νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν ἐν πάση̨ κατοικία̨ ὑμω̃ν

^23:15 καὶ ἀριθμήσετε ὑμει̃ς ἀπὸ τη̃ς ἐπαύριον τω̃ν σαββάτων ἀπὸ τη̃ς ἡμέρας ἡ̃ς ἂν προσενέγκητε τὸ δράγμα του̃ ἐπιθέματος ἑπτὰ ἑβδομάδας ὁλοκλήρους

^23:16 ἕως τη̃ς ἐπαύριον τη̃ς ἐσχάτης ἑβδομάδος ἀριθμήσετε πεντήκοντα ἡμέρας καὶ προσοίσετε θυσίαν νέαν τω̨̃ κυρίω̨

^23:17 ἀπὸ τη̃ς κατοικίας ὑμω̃ν προσοίσετε ἄρτους ἐπίθεμα δύο ἄρτους ἐκ δύο δεκάτων σεμιδάλεως ἔσονται ἐζυμωμένοι πεφθήσονται πρωτογενημάτων τω̨̃ κυρίω̨

^23:18 καὶ προσάξετε μετὰ τω̃ν ἄρτων ἑπτὰ ἀμνοὺς ἀμώμους ἐνιαυσίους καὶ μόσχον ἕνα ἐκ βουκολίου καὶ κριοὺς δύο ἀμώμους ἔσονται ὁλοκαύτωμα τω̨̃ κυρίω̨ καὶ αἱ θυσίαι αὐτω̃ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτω̃ν θυσίαν ὀσμὴν εὐωδίας τω̨̃ κυρίω̨

^23:19 καὶ ποιήσουσιν χίμαρον ἐξ αἰγω̃ν ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους εἰς θυσίαν σωτηρίου μετὰ τω̃ν ἄρτων του̃ πρωτογενήματος

^23:20 καὶ ἐπιθήσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς μετὰ τω̃ν ἄρτων του̃ πρωτογενήματος ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου μετὰ τω̃ν δύο ἀμνω̃ν ἅγια ἔσονται τω̨̃ κυρίω̨ τω̨̃ ἱερει̃ τω̨̃ προσφέροντι αὐτὰ αὐτω̨̃ ἔσται

^23:21 καὶ καλέσετε ταύτην τὴν ἡμέραν κλητήν ἁγία ἔσται ὑμι̃ν πα̃ν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐτη̨̃ νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν ἐν πάση̨ τη̨̃ κατοικία̨ ὑμω̃ν

^23:22 καὶ ὅταν θερίζητε τὸν θερισμὸν τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν οὐ συντελέσετε τὸ λοιπὸν του̃ θερισμου̃ του̃ ἀγρου̃ σου ἐν τω̨̃ θερίζειν σε καὶ τὰ ἀποπίπτοντα του̃ θερισμου̃ σου οὐ συλλέξεις τω̨̃ πτωχω̨̃ καὶ τω̨̃ προσηλύτω̨ ὑπολείψη̨ αὐτά ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^23:23 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^23:24 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λέγων του̃ μηνὸς του̃ ἑβδόμου μια̨̃ του̃ μηνὸς ἔσται ὑμι̃ν ἀνάπαυσις μνημόσυνον σαλπίγγων κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμι̃ν

^23:25 πα̃ν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα κυρίω̨

^23:26 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^23:27 καὶ τη̨̃ δεκάτη̨ του̃ μηνὸς του̃ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμου̃ κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμι̃ν καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα τω̨̃ κυρίω̨

^23:28 πα̃ν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτη̨̃ τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἔστιν γὰρ ἡμέρα ἐξιλασμου̃ αὕτη ὑμι̃ν ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμω̃ν ἔναντι κυρίου του̃ θεου̃ ὑμω̃ν

^23:29 πα̃σα ψυχή ἥτις μὴ ταπεινωθήσεται ἐν αὐτη̨̃ τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἐξολεθρευθήσεται ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^23:30 καὶ πα̃σα ψυχή ἥτις ποιήσει ἔργον ἐν αὐτη̨̃ τη̨̃ ἡμέρα̨ ταύτη̨ ἀπολει̃ται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ του̃ λαου̃ αὐτη̃ς

^23:31 πα̃ν ἔργον οὐ ποιήσετε νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν ἐν πάσαις κατοικίαις ὑμω̃ν

^23:32 σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμι̃ν καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν ἀπὸ ἐνάτης του̃ μηνὸς ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιει̃τε τὰ σάββατα ὑμω̃ν

^23:33 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^23:34 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λέγων τη̨̃ πεντεκαιδεκάτη̨ του̃ μηνὸς του̃ ἑβδόμου τούτου ἑορτὴ σκηνω̃ν ἑπτὰ ἡμέρας τω̨̃ κυρίω̨

^23:35 καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία πα̃ν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε

^23:36 ἑπτὰ ἡμέρας προσάξετε ὁλοκαυτώματα τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ὀγδόη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμι̃ν καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τω̨̃ κυρίω̨ ἐξόδιόν ἐστιν πα̃ν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε

^23:37 αὑ̃ται αἱ ἑορταὶ κυρίω̨ ἃς καλέσετε κλητὰς ἁγίας ὥστε προσενέγκαι καρπώματα τω̨̃ κυρίω̨ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας αὐτω̃ν καὶ σπονδὰς αὐτω̃ν τὸ καθ' ἡμέραν εἰς ἡμέραν

^23:38 πλὴν τω̃ν σαββάτων κυρίου καὶ πλὴν τω̃ν δομάτων ὑμω̃ν καὶ πλὴν πασω̃ν τω̃ν εὐχω̃ν ὑμω̃ν καὶ πλὴν τω̃ν ἑκουσίων ὑμω̃ν ἃ ἂν δω̃τε τω̨̃ κυρίω̨

^23:39 καὶ ἐν τη̨̃ πεντεκαιδεκάτη̨ ἡμέρα̨ του̃ μηνὸς του̃ ἑβδόμου τούτου ὅταν συντελέσητε τὰ γενήματα τη̃ς γη̃ς ἑορτάσετε τω̨̃ κυρίω̨ ἑπτὰ ἡμέρας τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ πρώτη̨ ἀνάπαυσις καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ ἀνάπαυσις

^23:40 καὶ λήμψεσθε τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ πρώτη̨ καρπὸν ξύλου ὡραι̃ον καὶ κάλλυνθρα φοινίκων καὶ κλάδους ξύλου δασει̃ς καὶ ἰτέας καὶ ἄγνου κλάδους ἐκ χειμάρρου εὐφρανθη̃ναι ἔναντι κυρίου του̃ θεου̃ ὑμω̃ν ἑπτὰ ἡμέρας

^23:41 του̃ ἐνιαυτου̃ νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν ἐν τω̨̃ μηνὶ τω̨̃ ἑβδόμω̨ ἑορτάσετε αὐτήν

^23:42 ἐν σκηναι̃ς κατοικήσετε ἑπτὰ ἡμέρας πα̃ς ὁ αὐτόχθων ἐν Ισραηλ κατοικήσει ἐν σκηναι̃ς

^23:43 ὅπως ἴδωσιν αἱ γενεαὶ ὑμω̃ν ὅτι ἐν σκηναι̃ς κατώ̨κισα τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐν τω̨̃ ἐξαγαγει̃ν με αὐτοὺς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^23:44 καὶ ἐλάλησεν Μωυση̃ς τὰς ἑορτὰς κυρίου τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ

^24:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^24:2 ἔντειλαι τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ λαβέτωσάν μοι ἔλαιον ἐλάινον καθαρὸν κεκομμένον εἰς φω̃ς καυ̃σαι λύχνον διὰ παντός

^24:3 ἔξωθεν του̃ καταπετάσματος ἐν τη̨̃ σκηνη̨̃ του̃ μαρτυρίου καύσουσιν αὐτὸν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ ἀπὸ ἑσπέρας ἕως πρωὶ ἐνώπιον κυρίου ἐνδελεχω̃ς νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμω̃ν

^24:4 ἐπὶ τη̃ς λυχνίας τη̃ς καθαρα̃ς καύσετε τοὺς λύχνους ἔναντι κυρίου ἕως τὸ πρωί

^24:5 καὶ λήμψεσθε σεμίδαλιν καὶ ποιήσετε αὐτὴν δώδεκα ἄρτους δύο δεκάτων ἔσται ὁ ἄρτος ὁ εἱ̃ς

^24:6 καὶ ἐπιθήσετε αὐτοὺς δύο θέματα ἓξ ἄρτους τὸ ἓν θέμα ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὴν καθαρὰν ἔναντι κυρίου

^24:7 καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τὸ θέμα λίβανον καθαρὸν καὶ ἅλα καὶ ἔσονται εἰς ἄρτους εἰς ἀνάμνησιν προκείμενα τω̨̃ κυρίω̨

^24:8 τη̨̃ ἡμέρα̨ τω̃ν σαββάτων προθήσεται ἔναντι κυρίου διὰ παντὸς ἐνώπιον τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ διαθήκην αἰώνιον

^24:9 καὶ ἔσται Ααρων καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς αὐτου̃ καὶ φάγονται αὐτὰ ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ἔστιν γὰρ ἅγια τω̃ν ἁγίων του̃το αὐτω̨̃ ἀπὸ τω̃ν θυσιαζομένων τω̨̃ κυρίω̨ νόμιμον αἰώνιον

^24:10 καὶ ἐξη̃λθεν υἱὸς γυναικὸς Ισραηλίτιδος καὶ οὑ̃τος ἠ̃ν υἱὸς Αἰγυπτίου ἐν τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐμαχέσαντο ἐν τη̨̃ παρεμβολη̨̃ ὁ ἐκ τη̃ς Ισραηλίτιδος καὶ ὁ ἄνθρωπος ὁ Ισραηλίτης

^24:11 καὶ ἐπονομάσας ὁ υἱὸς τη̃ς γυναικὸς τη̃ς Ισραηλίτιδος τὸ ὄνομα κατηράσατο καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς Μωυση̃ν καὶ τὸ ὄνομα τη̃ς μητρὸς αὐτου̃ Σαλωμιθ θυγάτηρ Δαβρι ἐκ τη̃ς φυλη̃ς Δαν

^24:12 καὶ ἀπέθεντο αὐτὸν εἰς φυλακὴν διακρι̃ναι αὐτὸν διὰ προστάγματος κυρίου

^24:13 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^24:14 ἐξάγαγε τὸν καταρασάμενον ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς καὶ ἐπιθήσουσιν πάντες οἱ ἀκούσαντες τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν πα̃σα ἡ συναγωγή

^24:15 καὶ τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ λάλησον καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἄνθρωπος ὃς ἐὰν καταράσηται θεόν ἁμαρτίαν λήμψεται

^24:16 ὀνομάζων δὲ τὸ ὄνομα κυρίου θανάτω̨ θανατούσθω λίθοις λιθοβολείτω αὐτὸν πα̃σα συναγωγὴ Ισραηλ ἐάν τε προσήλυτος ἐάν τε αὐτόχθων ἐν τω̨̃ ὀνομάσαι αὐτὸν τὸ ὄνομα κυρίου τελευτάτω

^24:17 καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν πατάξη̨ ψυχὴν ἀνθρώπου καὶ ἀποθάνη̨ θανάτω̨ θανατούσθω

^24:18 καὶ ὃς ἂν πατάξη̨ κτη̃νος καὶ ἀποθάνη̨ ἀποτεισάτω ψυχὴν ἀντὶ ψυχη̃ς

^24:19 καὶ ἐάν τις δω̨̃ μω̃μον τω̨̃ πλησίον ὡς ἐποίησεν αὐτω̨̃ ὡσαύτως ἀντιποιηθήσεται αὐτω̨̃

^24:20 σύντριμμα ἀντὶ συντρίμματος ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμου̃ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος καθότι ἂν δω̨̃ μω̃μον τω̨̃ ἀνθρώπω̨ οὕτως δοθήσεται αὐτω̨̃

^24:21 ὃς ἂν πατάξη̨ ἄνθρωπον καὶ ἀποθάνη̨ θανάτω̨ θανατούσθω

^24:22 δικαίωσις μία ἔσται τω̨̃ προσηλύτω̨ καὶ τω̨̃ ἐγχωρίω̨ ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^24:23 καὶ ἐλάλησεν Μωυση̃ς τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐξήγαγον τὸν καταρασάμενον ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοις καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃

^25:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν ἐν τω̨̃ ὄρει Σινα λέγων

^25:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς πρὸς αὐτούς ἐὰν εἰσέλθητε εἰς τὴν γη̃ν ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμι̃ν καὶ ἀναπαύσεται ἡ γη̃ ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμι̃ν σάββατα τω̨̃ κυρίω̨

^25:3 ἓξ ἔτη σπερει̃ς τὸν ἀγρόν σου καὶ ἓξ ἔτη τεμει̃ς τὴν ἄμπελόν σου καὶ συνάξεις τὸν καρπὸν αὐτη̃ς

^25:4 τω̨̃ δὲ ἔτει τω̨̃ ἑβδόμω̨ σάββατα ἀνάπαυσις ἔσται τη̨̃ γη̨̃ σάββατα τω̨̃ κυρίω̨ τὸν ἀγρόν σου οὐ σπερει̃ς καὶ τὴν ἄμπελόν σου οὐ τεμει̃ς

^25:5 καὶ τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα του̃ ἀγρου̃ σου οὐκ ἐκθερίσεις καὶ τὴν σταφυλὴν του̃ ἁγιάσματός σου οὐκ ἐκτρυγήσεις ἐνιαυτὸς ἀναπαύσεως ἔσται τη̨̃ γη̨̃

^25:6 καὶ ἔσται τὰ σάββατα τη̃ς γη̃ς βρώματά σοι καὶ τω̨̃ παιδί σου καὶ τη̨̃ παιδίσκη̨ σου καὶ τω̨̃ μισθωτω̨̃ σου καὶ τω̨̃ παροίκω̨ τω̨̃ προσκειμένω̨ πρὸς σέ

^25:7 καὶ τοι̃ς κτήνεσίν σου καὶ τοι̃ς θηρίοις τοι̃ς ἐν τη̨̃ γη̨̃ σου ἔσται πα̃ν τὸ γένημα αὐτου̃ εἰς βρω̃σιν

^25:8 καὶ ἐξαριθμήσεις σεαυτω̨̃ ἑπτὰ ἀναπαύσεις ἐτω̃ν ἑπτὰ ἔτη ἑπτάκις καὶ ἔσονταί σοι ἑπτὰ ἑβδομάδες ἐτω̃ν ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη

^25:9 καὶ διαγγελει̃τε σάλπιγγος φωνη̨̃ ἐν πάση̨ τη̨̃ γη̨̃ ὑμω̃ν τω̨̃ μηνὶ τω̨̃ ἑβδόμω̨ τη̨̃ δεκάτη̨ του̃ μηνός τη̨̃ ἡμέρα̨ του̃ ἱλασμου̃ διαγγελει̃τε σάλπιγγι ἐν πάση̨ τη̨̃ γη̨̃ ὑμω̃ν

^25:10 καὶ ἁγιάσετε τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸν καὶ διαβοήσετε ἄφεσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς πα̃σιν τοι̃ς κατοικου̃σιν αὐτήν ἐνιαυτὸς ἀφέσεως σημασία αὕτη ἔσται ὑμι̃ν καὶ ἀπελεύσεται εἱ̃ς ἕκαστος εἰς τὴν κτη̃σιν αὐτου̃ καὶ ἕκαστος εἰς τὴν πατρίδα αὐτου̃ ἀπελεύσεσθε

^25:11 ἀφέσεως σημασία αὕτη τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸς ἔσται ὑμι̃ν οὐ σπερει̃τε οὐδὲ ἀμήσετε τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα αὐτη̃ς καὶ οὐ τρυγήσετε τὰ ἡγιασμένα αὐτη̃ς

^25:12 ὅτι ἀφέσεως σημασία ἐστίν ἅγιον ἔσται ὑμι̃ν ἀπὸ τω̃ν πεδίων φάγεσθε τὰ γενήματα αὐτη̃ς

^25:13 ἐν τω̨̃ ἔτει τη̃ς ἀφέσεως σημασία̨ αὐτη̃ς ἐπανελεύσεται ἕκαστος εἰς τὴν κτη̃σιν αὐτου̃

^25:14 ἐὰν δὲ ἀποδω̨̃ πρα̃σιν τω̨̃ πλησίον σου ἐὰν καὶ κτήση̨ παρὰ του̃ πλησίον σου μὴ θλιβέτω ἄνθρωπος τὸν πλησίον

^25:15 κατὰ ἀριθμὸν ἐτω̃ν μετὰ τὴν σημασίαν κτήση̨ παρὰ του̃ πλησίον κατὰ ἀριθμὸν ἐνιαυτω̃ν γενημάτων ἀποδώσεταί σοι

^25:16 καθότι ἂν πλει̃ον τω̃ν ἐτω̃ν πληθύνη̨ τὴν ἔγκτησιν αὐτου̃ καὶ καθότι ἂν ἔλαττον τω̃ν ἐτω̃ν ἐλαττονώση̨ τὴν κτη̃σιν αὐτου̃ ὅτι ἀριθμὸν γενημάτων αὐτου̃ οὕτως ἀποδώσεταί σοι

^25:17 μὴ θλιβέτω ἄνθρωπος τὸν πλησίον καὶ φοβηθήση̨ κύριον τὸν θεόν σου ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^25:18 καὶ ποιήσετε πάντα τὰ δικαιώματά μου καὶ πάσας τὰς κρίσεις μου καὶ φυλάξασθε καὶ ποιήσετε αὐτὰ καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τη̃ς γη̃ς πεποιθότες

^25:19 καὶ δώσει ἡ γη̃ τὰ ἐκφόρια αὐτη̃ς καὶ φάγεσθε εἰς πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε πεποιθότες ἐπ' αὐτη̃ς

^25:20 ἐὰν δὲ λέγητε τί φαγόμεθα ἐν τω̨̃ ἔτει τω̨̃ ἑβδόμω̨ τούτω̨ ἐὰν μὴ σπείρωμεν μηδὲ συναγάγωμεν τὰ γενήματα ἡμω̃ν

^25:21 καὶ ἀποστελω̃ τὴν εὐλογίαν μου ὑμι̃ν ἐν τω̨̃ ἔτει τω̨̃ ἕκτω̨ καὶ ποιήσει τὰ γενήματα αὐτη̃ς εἰς τὰ τρία ἔτη

^25:22 καὶ σπερει̃τε τὸ ἔτος τὸ ὄγδοον καὶ φάγεσθε ἀπὸ τω̃ν γενημάτων παλαιά ἕως του̃ ἔτους του̃ ἐνάτου ἕως ἂν ἔλθη̨ τὸ γένημα αὐτη̃ς φάγεσθε παλαιὰ παλαιω̃ν

^25:23 καὶ ἡ γη̃ οὐ πραθήσεται εἰς βεβαίωσιν ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ γη̃ διότι προσήλυτοι καὶ πάροικοι ὑμει̃ς ἐστε ἐναντίον μου

^25:24 καὶ κατὰ πα̃σαν γη̃ν κατασχέσεως ὑμω̃ν λύτρα δώσετε τη̃ς γη̃ς

^25:25 ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελφός σου ὁ μετὰ σου̃ καὶ ἀποδω̃ται ἀπὸ τη̃ς κατασχέσεως αὐτου̃ καὶ ἔλθη̨ ὁ ἀγχιστεύων ἐγγίζων ἔγγιστα αὐτου̃ καὶ λυτρώσεται τὴν πρα̃σιν του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃

^25:26 ἐὰν δὲ μὴ ἠ̨̃ τινι ὁ ἀγχιστεύων καὶ εὐπορηθη̨̃ τη̨̃ χειρὶ καὶ εὑρεθη̨̃ αὐτω̨̃ τὸ ἱκανὸν λύτρα αὐτου̃

^25:27 καὶ συλλογιει̃ται τὰ ἔτη τη̃ς πράσεως αὐτου̃ καὶ ἀποδώσει ὃ ὑπερέχει τω̨̃ ἀνθρώπω̨ ὡ̨̃ ἀπέδοτο ἑαυτὸν αὐτω̨̃ καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν κατάσχεσιν αὐτου̃

^25:28 ἐὰν δὲ μὴ εὐπορηθη̨̃ ἡ χεὶρ αὐτου̃ τὸ ἱκανὸν ὥστε ἀποδου̃ναι αὐτω̨̃ καὶ ἔσται ἡ πρα̃σις τω̨̃ κτησαμένω̨ αὐτὰ ἕως του̃ ἕκτου ἔτους τη̃ς ἀφέσεως καὶ ἐξελεύσεται τη̨̃ ἀφέσει καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν κατάσχεσιν αὐτου̃

^25:29 ἐὰν δέ τις ἀποδω̃ται οἰκίαν οἰκητὴν ἐν πόλει τετειχισμένη̨ καὶ ἔσται ἡ λύτρωσις αὐτη̃ς ἕως πληρωθη̨̃ ἐνιαυτὸς ἡμερω̃ν ἔσται ἡ λύτρωσις αὐτη̃ς

^25:30 ἐὰν δὲ μὴ λυτρωθη̨̃ ἕως ἂν πληρωθη̨̃ αὐτη̃ς ἐνιαυτὸς ὅλος κυρωθήσεται ἡ οἰκία ἡ οὐ̃σα ἐν πόλει τη̨̃ ἐχούση̨ τει̃χος βεβαίως τω̨̃ κτησαμένω̨ αὐτὴν εἰς τὰς γενεὰς αὐτου̃ καὶ οὐκ ἐξελεύσεται ἐν τη̨̃ ἀφέσει

^25:31 αἱ δὲ οἰκίαι αἱ ἐν ἐπαύλεσιν αἱ̃ς οὐκ ἔστιν ἐν αὐται̃ς τει̃χος κύκλω̨ πρὸς τὸν ἀγρὸν τη̃ς γη̃ς λογισθήτωσαν λυτρωταὶ διὰ παντὸς ἔσονται καὶ ἐν τη̨̃ ἀφέσει ἐξελεύσονται

^25:32 καὶ αἱ πόλεις τω̃ν Λευιτω̃ν οἰκίαι τω̃ν πόλεων αὐτω̃ν κατασχέσεως λυτρωταὶ διὰ παντὸς ἔσονται τοι̃ς Λευίταις

^25:33 καὶ ὃς ἂν λυτρωσάμενος παρὰ τω̃ν Λευιτω̃ν καὶ ἐξελεύσεται ἡ διάπρασις αὐτω̃ν οἰκιω̃ν πόλεως κατασχέσεως αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ ἀφέσει ὅτι οἰκίαι τω̃ν πόλεων τω̃ν Λευιτω̃ν κατάσχεσις αὐτω̃ν ἐν μέσω̨ υἱω̃ν Ισραηλ

^25:34 καὶ οἱ ἀγροὶ οἱ ἀφωρισμένοι ται̃ς πόλεσιν αὐτω̃ν οὐ πραθήσονται ὅτι κατάσχεσις αἰωνία του̃το αὐτω̃ν ἐστιν

^25:35 ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελφός σου καὶ ἀδυνατήση̨ ται̃ς χερσὶν παρὰ σοί ἀντιλήμψη̨ αὐτου̃ ὡς προσηλύτου καὶ παροίκου καὶ ζήσεται ὁ ἀδελφός σου μετὰ σου̃

^25:36 οὐ λήμψη̨ παρ' αὐτου̃ τόκον οὐδὲ ἐπὶ πλήθει καὶ φοβηθήση̨ τὸν θεόν σου ἐγὼ κύριος καὶ ζήσεται ὁ ἀδελφός σου μετὰ σου̃

^25:37 τὸ ἀργύριόν σου οὐ δώσεις αὐτω̨̃ ἐπὶ τόκω̨ καὶ ἐπὶ πλεονασμὸν οὐ δώσεις αὐτω̨̃ τὰ βρώματά σου

^25:38 ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου δου̃ναι ὑμι̃ν τὴν γη̃ν Χανααν ὥστε εἰ̃ναι ὑμω̃ν θεός

^25:39 ἐὰν δὲ ταπεινωθη̨̃ ὁ ἀδελφός σου παρὰ σοὶ καὶ πραθη̨̃ σοι οὐ δουλεύσει σοι δουλείαν οἰκέτου

^25:40 ὡς μισθωτὸς ἢ πάροικος ἔσται σοι ἕως του̃ ἔτους τη̃ς ἀφέσεως ἐργα̃ται παρὰ σοί

^25:41 καὶ ἐξελεύσεται τη̨̃ ἀφέσει καὶ τὰ τέκνα αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν γενεὰν αὐτου̃ εἰς τὴν κατάσχεσιν τὴν πατρικὴν ἀποδραμει̃ται

^25:42 διότι οἰκέται μού εἰσιν οὑ̃τοι οὓς ἐξήγαγον ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου οὐ πραθήσεται ἐν πράσει οἰκέτου

^25:43 οὐ κατατενει̃ς αὐτὸν ἐν τω̨̃ μόχθω̨ καὶ φοβηθήση̨ κύριον τὸν θεόν σου

^25:44 καὶ παι̃ς καὶ παιδίσκη ὅσοι ἂν γένωνταί σοι ἀπὸ τω̃ν ἐθνω̃ν ὅσοι κύκλω̨ σού εἰσιν ἀπ' αὐτω̃ν κτήσεσθε δου̃λον καὶ δούλην

^25:45 καὶ ἀπὸ τω̃ν υἱω̃ν τω̃ν παροίκων τω̃ν ὄντων ἐν ὑμι̃ν ἀπὸ τούτων κτήσεσθε καὶ ἀπὸ τω̃ν συγγενω̃ν αὐτω̃ν ὅσοι ἂν γένωνται ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὑμω̃ν ἔστωσαν ὑμι̃ν εἰς κατάσχεσιν

^25:46 καὶ καταμεριει̃τε αὐτοὺς τοι̃ς τέκνοις ὑμω̃ν μεθ' ὑμα̃ς καὶ ἔσονται ὑμι̃ν κατόχιμοι εἰς τὸν αἰω̃να τω̃ν ἀδελφω̃ν ὑμω̃ν τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτου̃ οὐ κατατενει̃ αὐτὸν ἐν τοι̃ς μόχθοις

^25:47 ἐὰν δὲ εὕρη̨ ἡ χεὶρ του̃ προσηλύτου ἢ του̃ παροίκου του̃ παρὰ σοὶ καὶ ἀπορηθεὶς ὁ ἀδελφός σου πραθη̨̃ τω̨̃ προσηλύτω̨ ἢ τω̨̃ παροίκω̨ τω̨̃ παρὰ σοὶ ἐκ γενετη̃ς προσηλύτω̨

^25:48 μετὰ τὸ πραθη̃ναι αὐτω̨̃ λύτρωσις ἔσται αὐτω̨̃ εἱ̃ς τω̃ν ἀδελφω̃ν αὐτου̃ λυτρώσεται αὐτόν

^25:49 ἀδελφὸς πατρὸς αὐτου̃ ἢ υἱὸς ἀδελφου̃ πατρὸς λυτρώσεται αὐτὸν ἢ ἀπὸ τω̃ν οἰκείων τω̃ν σαρκω̃ν αὐτου̃ ἐκ τη̃ς φυλη̃ς αὐτου̃ λυτρώσεται αὐτόν ἐὰν δὲ εὐπορηθεὶς ται̃ς χερσὶν λυτρώσηται ἑαυτόν

^25:50 καὶ συλλογιει̃ται πρὸς τὸν κεκτημένον αὐτὸν ἀπὸ του̃ ἔτους οὑ̃ ἀπέδοτο ἑαυτὸν αὐτω̨̃ ἕως του̃ ἐνιαυτου̃ τη̃ς ἀφέσεως καὶ ἔσται τὸ ἀργύριον τη̃ς πράσεως αὐτου̃ ὡς μισθίου ἔτος ἐξ ἔτους ἔσται μετ' αὐτου̃

^25:51 ἐὰν δέ τινι πλει̃ον τω̃ν ἐτω̃ν ἠ̨̃ πρὸς ταυ̃τα ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτου̃ ἀπὸ του̃ ἀργυρίου τη̃ς πράσεως αὐτου̃

^25:52 ἐὰν δὲ ὀλίγον καταλειφθη̨̃ ἀπὸ τω̃ν ἐτω̃ν εἰς τὸν ἐνιαυτὸν τη̃ς ἀφέσεως καὶ συλλογιει̃ται αὐτω̨̃ κατὰ τὰ ἔτη αὐτου̃ καὶ ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτου̃

^25:53 ὡς μισθωτὸς ἐνιαυτὸν ἐξ ἐνιαυτου̃ ἔσται μετ' αὐτου̃ οὐ κατατενει̃ς αὐτὸν ἐν τω̨̃ μόχθω̨ ἐνώπιόν σου

^25:54 ἐὰν δὲ μὴ λυτρω̃ται κατὰ ταυ̃τα ἐξελεύσεται ἐν τω̨̃ ἔτει τη̃ς ἀφέσεως αὐτὸς καὶ τὰ παιδία αὐτου̃ μετ' αὐτου̃

^25:55 ὅτι ἐμοὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἰκέται παι̃δές μου οὑ̃τοί εἰσιν οὓς ἐξήγαγον ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^26:1 οὐ ποιήσετε ὑμι̃ν αὐτοι̃ς χειροποίητα οὐδὲ γλυπτὰ οὐδὲ στήλην ἀναστήσετε ὑμι̃ν οὐδὲ λίθον σκοπὸν θήσετε ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὑμω̃ν προσκυνη̃σαι αὐτω̨̃ ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν

^26:2 τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε καὶ ἀπὸ τω̃ν ἁγίων μου φοβηθήσεσθε ἐγώ εἰμι κύριος

^26:3 ἐὰν τοι̃ς προστάγμασίν μου πορεύησθε καὶ τὰς ἐντολάς μου φυλάσσησθε καὶ ποιήσητε αὐτάς

^26:4 καὶ δώσω τὸν ὑετὸν ὑμι̃ν ἐν καιρω̨̃ αὐτου̃ καὶ ἡ γη̃ δώσει τὰ γενήματα αὐτη̃ς καὶ τὰ ξύλα τω̃ν πεδίων ἀποδώσει τὸν καρπὸν αὐτω̃ν

^26:5 καὶ καταλήμψεται ὑμι̃ν ὁ ἀλοητὸς τὸν τρύγητον καὶ ὁ τρύγητος καταλήμψεται τὸν σπόρον καὶ φάγεσθε τὸν ἄρτον ὑμω̃ν εἰς πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλείας ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν

^26:6 καὶ πόλεμος οὐ διελεύσεται διὰ τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν καὶ δώσω εἰρήνην ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὑμω̃ν καὶ κοιμηθήσεσθε καὶ οὐκ ἔσται ὑμα̃ς ὁ ἐκφοβω̃ν καὶ ἀπολω̃ θηρία πονηρὰ ἐκ τη̃ς γη̃ς ὑμω̃ν

^26:7 καὶ διώξεσθε τοὺς ἐχθροὺς ὑμω̃ν καὶ πεσου̃νται ἐναντίον ὑμω̃ν φόνω̨

^26:8 καὶ διώξονται ἐξ ὑμω̃ν πέντε ἑκατόν καὶ ἑκατὸν ὑμω̃ν διώξονται μυριάδας καὶ πεσου̃νται οἱ ἐχθροὶ ὑμω̃ν ἐναντίον ὑμω̃ν μαχαίρα̨

^26:9 καὶ ἐπιβλέψω ἐφ' ὑμα̃ς καὶ αὐξανω̃ ὑμα̃ς καὶ πληθυνω̃ ὑμα̃ς καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μεθ' ὑμω̃ν

^26:10 καὶ φάγεσθε παλαιὰ καὶ παλαιὰ παλαιω̃ν καὶ παλαιὰ ἐκ προσώπου νέων ἐξοίσετε

^26:11 καὶ θήσω τὴν διαθήκην μου ἐν ὑμι̃ν καὶ οὐ βδελύξεται ἡ ψυχή μου ὑμα̃ς

^26:12 καὶ ἐμπεριπατήσω ἐν ὑμι̃ν καὶ ἔσομαι ὑμω̃ν θεός καὶ ὑμει̃ς ἔσεσθέ μου λαός

^26:13 ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμω̃ν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου ὄντων ὑμω̃ν δούλων καὶ συνέτριψα τὸν δεσμὸν του̃ ζυγου̃ ὑμω̃ν καὶ ἤγαγον ὑμα̃ς μετὰ παρρησίας

^26:14 ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσητέ μου μηδὲ ποιήσητε τὰ προστάγματά μου ταυ̃τα

^26:15 ἀλλὰ ἀπειθήσητε αὐτοι̃ς καὶ τοι̃ς κρίμασίν μου προσοχθίση̨ ἡ ψυχὴ ὑμω̃ν ὥστε ὑμα̃ς μὴ ποιει̃ν πάσας τὰς ἐντολάς μου ὥστε διασκεδάσαι τὴν διαθήκην μου

^26:16 καὶ ἐγὼ ποιήσω οὕτως ὑμι̃ν καὶ ἐπισυστήσω ἐφ' ὑμα̃ς τὴν ἀπορίαν τήν τε ψώραν καὶ τὸν ἴκτερον καὶ σφακελίζοντας τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμω̃ν καὶ τὴν ψυχὴν ὑμω̃ν ἐκτήκουσαν καὶ σπερει̃τε διὰ κενη̃ς τὰ σπέρματα ὑμω̃ν καὶ ἔδονται οἱ ὑπεναντίοι ὑμω̃ν

^26:17 καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐφ' ὑμα̃ς καὶ πεσει̃σθε ἐναντίον τω̃ν ἐχθρω̃ν ὑμω̃ν καὶ διώξονται ὑμα̃ς οἱ μισου̃ντες ὑμα̃ς καὶ φεύξεσθε οὐθενὸς διώκοντος ὑμα̃ς

^26:18 καὶ ἐὰν ἕως τούτου μὴ ὑπακούσητέ μου καὶ προσθήσω του̃ παιδευ̃σαι ὑμα̃ς ἑπτάκις ἐπὶ ται̃ς ἁμαρτίαις ὑμω̃ν

^26:19 καὶ συντρίψω τὴν ὕβριν τη̃ς ὑπερηφανίας ὑμω̃ν καὶ θήσω τὸν οὐρανὸν ὑμι̃ν σιδηρου̃ν καὶ τὴν γη̃ν ὑμω̃ν ὡσεὶ χαλκη̃ν

^26:20 καὶ ἔσται εἰς κενὸν ἡ ἰσχὺς ὑμω̃ν καὶ οὐ δώσει ἡ γη̃ ὑμω̃ν τὸν σπόρον αὐτη̃ς καὶ τὸ ξύλον του̃ ἀγρου̃ ὑμω̃ν οὐ δώσει τὸν καρπὸν αὐτου̃

^26:21 καὶ ἐὰν μετὰ ταυ̃τα πορεύησθε πλάγιοι καὶ μὴ βούλησθε ὑπακούειν μου προσθήσω ὑμι̃ν πληγὰς ἑπτὰ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμω̃ν

^26:22 καὶ ἀποστελω̃ ἐφ' ὑμα̃ς τὰ θηρία τὰ ἄγρια τη̃ς γη̃ς καὶ κατέδεται ὑμα̃ς καὶ ἐξαναλώσει τὰ κτήνη ὑμω̃ν καὶ ὀλιγοστοὺς ποιήσει ὑμα̃ς καὶ ἐρημωθήσονται αἱ ὁδοὶ ὑμω̃ν

^26:23 καὶ ἐπὶ τούτοις ἐὰν μὴ παιδευθη̃τε ἀλλὰ πορεύησθε πρός με πλάγιοι

^26:24 πορεύσομαι κἀγὼ μεθ' ὑμω̃ν θυμω̨̃ πλαγίω̨ καὶ πατάξω ὑμα̃ς κἀγὼ ἑπτάκις ἀντὶ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ὑμω̃ν

^26:25 καὶ ἐπάξω ἐφ' ὑμα̃ς μάχαιραν ἐκδικου̃σαν δίκην διαθήκης καὶ καταφεύξεσθε εἰς τὰς πόλεις ὑμω̃ν καὶ ἐξαποστελω̃ θάνατον εἰς ὑμα̃ς καὶ παραδοθήσεσθε εἰς χει̃ρας ἐχθρω̃ν

^26:26 ἐν τω̨̃ θλι̃ψαι ὑμα̃ς σιτοδεία̨ ἄρτων καὶ πέψουσιν δέκα γυναι̃κες τοὺς ἄρτους ὑμω̃ν ἐν κλιβάνω̨ ἑνὶ καὶ ἀποδώσουσιν τοὺς ἄρτους ὑμω̃ν ἐν σταθμω̨̃ καὶ φάγεσθε καὶ οὐ μὴ ἐμπλησθη̃τε

^26:27 ἐὰν δὲ ἐπὶ τούτοις μὴ ὑπακούσητέ μου καὶ πορεύησθε πρός με πλάγιοι

^26:28 καὶ αὐτὸς πορεύσομαι μεθ' ὑμω̃ν ἐν θυμω̨̃ πλαγίω̨ καὶ παιδεύσω ὑμα̃ς ἐγὼ ἑπτάκις κατὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμω̃ν

^26:29 καὶ φάγεσθε τὰς σάρκας τω̃ν υἱω̃ν ὑμω̃ν καὶ τὰς σάρκας τω̃ν θυγατέρων ὑμω̃ν φάγεσθε

^26:30 καὶ ἐρημώσω τὰς στήλας ὑμω̃ν καὶ ἐξολεθρεύσω τὰ ξύλινα χειροποίητα ὑμω̃ν καὶ θήσω τὰ κω̃λα ὑμω̃ν ἐπὶ τὰ κω̃λα τω̃ν εἰδώλων ὑμω̃ν καὶ προσοχθιει̃ ἡ ψυχή μου ὑμι̃ν

^26:31 καὶ θήσω τὰς πόλεις ὑμω̃ν ἐρήμους καὶ ἐξερημώσω τὰ ἅγια ὑμω̃ν καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθω̃ τη̃ς ὀσμη̃ς τω̃ν θυσιω̃ν ὑμω̃ν

^26:32 καὶ ἐξερημώσω ἐγὼ τὴν γη̃ν ὑμω̃ν καὶ θαυμάσονται ἐπ' αὐτη̨̃ οἱ ἐχθροὶ ὑμω̃ν οἱ ἐνοικου̃ντες ἐν αὐτη̨̃

^26:33 καὶ διασπερω̃ ὑμα̃ς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐξαναλώσει ὑμα̃ς ἐπιπορευομένη ἡ μάχαιρα καὶ ἔσται ἡ γη̃ ὑμω̃ν ἔρημος καὶ αἱ πόλεις ὑμω̃ν ἔσονται ἔρημοι

^26:34 τότε εὐδοκήσει ἡ γη̃ τὰ σάββατα αὐτη̃ς καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τη̃ς ἐρημώσεως αὐτη̃ς καὶ ὑμει̃ς ἔσεσθε ἐν τη̨̃ γη̨̃ τω̃ν ἐχθρω̃ν ὑμω̃ν τότε σαββατιει̃ ἡ γη̃ καὶ εὐδοκήσει τὰ σάββατα αὐτη̃ς

^26:35 πάσας τὰς ἡμέρας τη̃ς ἐρημώσεως αὐτη̃ς σαββατιει̃ ἃ οὐκ ἐσαββάτισεν ἐν τοι̃ς σαββάτοις ὑμω̃ν ἡνίκα κατω̨κει̃τε αὐτήν

^26:36 καὶ τοι̃ς καταλειφθει̃σιν ἐξ ὑμω̃ν ἐπάξω δειλίαν εἰς τὴν καρδίαν αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ γη̨̃ τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν καὶ διώξεται αὐτοὺς φωνὴ φύλλου φερομένου καὶ φεύξονται ὡς φεύγοντες ἀπὸ πολέμου καὶ πεσου̃νται οὐθενὸς διώκοντος

^26:37 καὶ ὑπερόψεται ὁ ἀδελφὸς τὸν ἀδελφὸν ὡσεὶ ἐν πολέμω̨ οὐθενὸς κατατρέχοντος καὶ οὐ δυνήσεσθε ἀντιστη̃ναι τοι̃ς ἐχθροι̃ς ὑμω̃ν

^26:38 καὶ ἀπολει̃σθε ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ κατέδεται ὑμα̃ς ἡ γη̃ τω̃ν ἐχθρω̃ν ὑμω̃ν

^26:39 καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀφ' ὑμω̃ν καταφθαρήσονται διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμω̃ν ἐν τη̨̃ γη̨̃ τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν τακήσονται

^26:40 καὶ ἐξαγορεύσουσιν τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν καὶ τὰς ἁμαρτίας τω̃ν πατέρων αὐτω̃ν ὅτι παρέβησαν καὶ ὑπερει̃δόν με καὶ ὅτι ἐπορεύθησαν ἐναντίον μου πλάγιοι

^26:41 καὶ ἐγὼ ἐπορεύθην μετ' αὐτω̃ν ἐν θυμω̨̃ πλαγίω̨ καὶ ἀπολω̃ αὐτοὺς ἐν τη̨̃ γη̨̃ τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν τότε ἐντραπήσεται ἡ καρδία αὐτω̃ν ἡ ἀπερίτμητος καὶ τότε εὐδοκήσουσιν τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν

^26:42 καὶ μνησθήσομαι τη̃ς διαθήκης Ιακωβ καὶ τη̃ς διαθήκης Ισαακ καὶ τη̃ς διαθήκης Αβρααμ μνησθήσομαι καὶ τη̃ς γη̃ς μνησθήσομαι

^26:43 καὶ ἡ γη̃ ἐγκαταλειφθήσεται ὑπ' αὐτω̃ν τότε προσδέξεται ἡ γη̃ τὰ σάββατα αὐτη̃ς ἐν τω̨̃ ἐρημωθη̃ναι αὐτὴν δι' αὐτούς καὶ αὐτοὶ προσδέξονται τὰς αὐτω̃ν ἀνομίας ἀνθ' ὡ̃ν τὰ κρίματά μου ὑπερει̃δον καὶ τοι̃ς προστάγμασίν μου προσώχθισαν τη̨̃ ψυχη̨̃ αὐτω̃ν

^26:44 καὶ οὐδ' ὡ̃ς ὄντων αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ γη̨̃ τω̃ν ἐχθρω̃ν αὐτω̃ν οὐχ ὑπερει̃δον αὐτοὺς οὐδὲ προσώχθισα αὐτοι̃ς ὥστε ἐξαναλω̃σαι αὐτοὺς του̃ διασκεδάσαι τὴν διαθήκην μου τὴν πρὸς αὐτούς ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτω̃ν

^26:45 καὶ μνησθήσομαι αὐτω̃ν τη̃ς διαθήκης τη̃ς προτέρας ὅτε ἐξήγαγον αὐτοὺς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας ἔναντι τω̃ν ἐθνω̃ν του̃ εἰ̃ναι αὐτω̃ν θεός ἐγώ εἰμι κύριος

^26:46 ταυ̃τα τὰ κρίματα καὶ τὰ προστάγματα καὶ ὁ νόμος ὃν ἔδωκεν κύριος ἀνὰ μέσον αὐτου̃ καὶ ἀνὰ μέσον τω̃ν υἱω̃ν Ισραηλ ἐν τω̨̃ ὄρει Σινα ἐν χειρὶ Μωυση̃

^27:1 καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυση̃ν λέγων

^27:2 λάλησον τοι̃ς υἱοι̃ς Ισραηλ καὶ ἐρει̃ς αὐτοι̃ς ὃς ἂν εὔξηται εὐχὴν ὥστε τιμὴν τη̃ς ψυχη̃ς αὐτου̃ τω̨̃ κυρίω̨

^27:3 ἔσται ἡ τιμὴ του̃ ἄρσενος ἀπὸ εἰκοσαετου̃ς ἕως ἑξηκονταετου̃ς ἔσται αὐτου̃ ἡ τιμὴ πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου τω̨̃ σταθμω̨̃ τω̨̃ ἁγίω̨

^27:4 τη̃ς δὲ θηλείας ἔσται ἡ συντίμησις τριάκοντα δίδραχμα

^27:5 ἐὰν δὲ ἀπὸ πενταετου̃ς ἕως εἴκοσι ἐτω̃ν ἔσται ἡ τιμὴ του̃ ἄρσενος εἴκοσι δίδραχμα τη̃ς δὲ θηλείας δέκα δίδραχμα

^27:6 ἀπὸ δὲ μηνιαίου ἕως πενταετου̃ς ἔσται ἡ τιμὴ του̃ ἄρσενος πέντε δίδραχμα ἀργυρίου τη̃ς δὲ θηλείας τρία δίδραχμα

^27:7 ἐὰν δὲ ἀπὸ ἑξηκονταετω̃ν καὶ ἐπάνω ἐὰν μὲν ἄρσεν ἠ̨̃ ἔσται ἡ τιμὴ πεντεκαίδεκα δίδραχμα ἀργυρίου ἐὰν δὲ θήλεια δέκα δίδραχμα

^27:8 ἐὰν δὲ ταπεινὸς ἠ̨̃ τη̨̃ τιμη̨̃ στήσεται ἐναντίον του̃ ἱερέως καὶ τιμήσεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς καθάπερ ἰσχύει ἡ χεὶρ του̃ εὐξαμένου τιμήσεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς

^27:9 ἐὰν δὲ ἀπὸ τω̃ν κτηνω̃ν τω̃ν προσφερομένων ἀπ' αὐτω̃ν δω̃ρον τω̨̃ κυρίω̨ ὃς ἂν δω̨̃ ἀπὸ τούτων τω̨̃ κυρίω̨ ἔσται ἅγιον

^27:10 οὐκ ἀλλάξει αὐτὸ καλὸν πονηρω̨̃ οὐδὲ πονηρὸν καλω̨̃ ἐὰν δὲ ἀλλάσσων ἀλλάξη̨ αὐτὸ κτη̃νος κτήνει ἔσται αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλαγμα ἅγια

^27:11 ἐὰν δὲ πα̃ν κτη̃νος ἀκάθαρτον ἀφ' ὡ̃ν οὐ προσφέρεται ἀπ' αὐτω̃ν δω̃ρον τω̨̃ κυρίω̨ στήσει τὸ κτη̃νος ἔναντι του̃ ἱερέως

^27:12 καὶ τιμήσεται αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἀνὰ μέσον καλου̃ καὶ ἀνὰ μέσον πονηρου̃ καὶ καθότι ἂν τιμήσεται ὁ ἱερεύς οὕτως στήσεται

^27:13 ἐὰν δὲ λυτρούμενος λυτρώσηται αὐτό προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸς τὴν τιμὴν αὐτου̃

^27:14 καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν ἁγιάση̨ τὴν οἰκίαν αὐτου̃ ἁγίαν τω̨̃ κυρίω̨ καὶ τιμήσεται αὐτὴν ὁ ἱερεὺς ἀνὰ μέσον καλη̃ς καὶ ἀνὰ μέσον πονηρα̃ς ὡς ἂν τιμήσεται αὐτὴν ὁ ἱερεύς οὕτως σταθήσεται

^27:15 ἐὰν δὲ ὁ ἁγιάσας αὐτὴν λυτρω̃ται τὴν οἰκίαν αὐτου̃ προσθήσει ἐπ' αὐτὸ τὸ ἐπίπεμπτον του̃ ἀργυρίου τη̃ς τιμη̃ς καὶ ἔσται αὐτω̨̃

^27:16 ἐὰν δὲ ἀπὸ του̃ ἀγρου̃ τη̃ς κατασχέσεως αὐτου̃ ἁγιάση̨ ἄνθρωπος τω̨̃ κυρίω̨ καὶ ἔσται ἡ τιμὴ κατὰ τὸν σπόρον αὐτου̃ κόρου κριθω̃ν πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου

^27:17 ἐὰν δὲ ἀπὸ του̃ ἐνιαυτου̃ τη̃ς ἀφέσεως ἁγιάση̨ τὸν ἀγρὸν αὐτου̃ κατὰ τὴν τιμὴν αὐτου̃ στήσεται

^27:18 ἐὰν δὲ ἔσχατον μετὰ τὴν ἄφεσιν ἁγιάση̨ τὸν ἀγρὸν αὐτου̃ προσλογιει̃ται αὐτω̨̃ ὁ ἱερεὺς τὸ ἀργύριον ἐπὶ τὰ ἔτη τὰ ἐπίλοιπα ἕως εἰς τὸν ἐνιαυτὸν τη̃ς ἀφέσεως καὶ ἀνθυφαιρεθήσεται ἀπὸ τη̃ς συντιμήσεως αὐτου̃

^27:19 ἐὰν δὲ λυτρω̃ται τὸν ἀγρὸν ὁ ἁγιάσας αὐτόν προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον του̃ ἀργυρίου πρὸς τὴν τιμὴν αὐτου̃ καὶ ἔσται αὐτω̨̃

^27:20 ἐὰν δὲ μὴ λυτρω̃ται τὸν ἀγρὸν καὶ ἀποδω̃ται τὸν ἀγρὸν ἀνθρώπω̨ ἑτέρω̨ οὐκέτι μὴ λυτρώσηται αὐτόν

^27:21 ἀλλ' ἔσται ὁ ἀγρὸς ἐξεληλυθυίας τη̃ς ἀφέσεως ἅγιος τω̨̃ κυρίω̨ ὥσπερ ἡ γη̃ ἡ ἀφωρισμένη τω̨̃ ἱερει̃ ἔσται κατάσχεσις

^27:22 ἐὰν δὲ ἀπὸ του̃ ἀγρου̃ οὑ̃ κέκτηται ὃς οὐκ ἔστιν ἀπὸ του̃ ἀγρου̃ τη̃ς κατασχέσεως αὐτου̃ ἁγιάση̨ τω̨̃ κυρίω̨

^27:23 λογιει̃ται πρὸς αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τὸ τέλος τη̃ς τιμη̃ς ἐκ του̃ ἐνιαυτου̃ τη̃ς ἀφέσεως καὶ ἀποδώσει τὴν τιμὴν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἅγιον τω̨̃ κυρίω̨

^27:24 καὶ ἐν τω̨̃ ἐνιαυτω̨̃ τη̃ς ἀφέσεως ἀποδοθήσεται ὁ ἀγρὸς τω̨̃ ἀνθρώπω̨ παρ' οὑ̃ κέκτηται αὐτόν οὑ̃ ἠ̃ν ἡ κατάσχεσις τη̃ς γη̃ς

^27:25 καὶ πα̃σα τιμὴ ἔσται σταθμίοις ἁγίοις εἴκοσι ὀβολοὶ ἔσται τὸ δίδραχμον

^27:26 καὶ πα̃ν πρωτότοκον ὃ ἂν γένηται ἐν τοι̃ς κτήνεσίν σου ἔσται τω̨̃ κυρίω̨ καὶ οὐ καθαγιάσει οὐθεὶς αὐτό ἐάν τε μόσχον ἐάν τε πρόβατον τω̨̃ κυρίω̨ ἐστίν

^27:27 ἐὰν δὲ τω̃ν τετραπόδων τω̃ν ἀκαθάρτων ἀλλάξει κατὰ τὴν τιμὴν αὐτου̃ καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸς αὐτό καὶ ἔσται αὐτω̨̃ ἐὰν δὲ μὴ λυτρω̃ται πραθήσεται κατὰ τὸ τίμημα αὐτου̃

^27:28 πα̃ν δὲ ἀνάθεμα ὃ ἐὰν ἀναθη̨̃ ἄνθρωπος τω̨̃ κυρίω̨ ἀπὸ πάντων ὅσα αὐτω̨̃ ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἀπὸ ἀγρου̃ κατασχέσεως αὐτου̃ οὐκ ἀποδώσεται οὐδὲ λυτρώσεται πα̃ν ἀνάθεμα ἅγιον ἁγίων ἔσται τω̨̃ κυρίω̨

^27:29 καὶ πα̃ν ὃ ἐὰν ἀνατεθη̨̃ ἀπὸ τω̃ν ἀνθρώπων οὐ λυτρωθήσεται ἀλλὰ θανάτω̨ θανατωθήσεται

^27:30 πα̃σα δεκάτη τη̃ς γη̃ς ἀπὸ του̃ σπέρματος τη̃ς γη̃ς καὶ του̃ καρπου̃ του̃ ξυλίνου τω̨̃ κυρίω̨ ἐστίν ἅγιον τω̨̃ κυρίω̨

^27:31 ἐὰν δὲ λυτρω̃ται λύτρω̨ ἄνθρωπος τὴν δεκάτην αὐτου̃ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει πρὸς αὐτό καὶ ἔσται αὐτω̨̃

^27:32 καὶ πα̃σα δεκάτη βοω̃ν καὶ προβάτων καὶ πα̃ν ὃ ἐὰν ἔλθη̨ ἐν τω̨̃ ἀριθμω̨̃ ὑπὸ τὴν ῥάβδον τὸ δέκατον ἔσται ἅγιον τω̨̃ κυρίω̨

^27:33 οὐκ ἀλλάξεις καλὸν πονηρω̨̃ ἐὰν δὲ ἀλλάσσων ἀλλάξη̨ς αὐτό καὶ τὸ ἄλλαγμα αὐτου̃ ἔσται ἅγιον οὐ λυτρωθήσεται

^27:34 αὑ̃ταί εἰσιν αἱ ἐντολαί ἃς ἐνετείλατο κύριος τω̨̃ Μωυση̨̃ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐν τω̨̃ ὄρει Σινα

Книго

[X]