Greek NT 27

’Αποκάλθψις ’Ιωάννου

Κεφάλαιον Α' (1)

¹ἀποκάλυψις ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἣν ἔδωκεν αὐτω̨̃ ὁ θεός δει̃ξαι τοι̃ς δούλοις αὐτου̃ ἃ δει̃ γενέσθαι ἐν τάχει καὶ ἐσήμανεν ἀποστείλας διὰ του̃ ἀγγέλου αὐτου̃ τω̨̃ δούλω̨ αὐτου̃ ’Ιωάννη̨

²ὃς ἐμαρτύρησεν τòν λόγον του̃ θεου̃ καὶ τὴν μαρτυρίαν ’Ιησου̃ Χριστου̃ ὅσα εἰ̃δεν

³μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τη̃ς προφητείας καὶ τηρου̃ντες τὰ ἐν αὐτη̨̃ γεγραμμένα ὁ γὰρ καιρòς ἐγγύς

⁴’Ιωάννης ται̃ς ἑπτὰ ἐκκλησίαις ται̃ς ἐν τη̨̃ ’Ασία̨ χάρις ὑμι̃ν καὶ εἰρήνη ἀπò ὁ ὢν καὶ ὁ ἠ̃ν καὶ ὁ ἐρχόμενος καὶ ἀπò τω̃ν ἑπτὰ πνευμάτων ἃ ἐνώπιον του̃ θρόνου αὐτου̃

⁵καὶ ἀπò ’Ιησου̃ Χριστου̃ ὁ μάρτυς ὁ πιστός ὁ πρωτότοκος τω̃ν νεκρω̃ν καὶ ὁ ἄρχων τω̃ν βασιλέων τη̃ς γη̃ς τω̨̃ ἀγαπω̃ντι ἡμα̃ς καὶ λύσαντι ἡμα̃ς ἐκ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ἡμω̃ν ἐν τω̨̃ αἵματι αὐτου̃

⁶καὶ ἐποίησεν ἡμα̃ς βασιλείαν ἱερει̃ς τω̨̃ θεω̨̃ καὶ πατρὶ αὐτου̃ αὐτω̨̃ ἡ δόξα καὶ τò κράτος εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων ἀμήν

⁷ἰδοὺ ἔρχεται μετὰ τω̃ν νεφελω̃ν καὶ ὄψεται αὐτòν πα̃ς ὀφθαλμòς καὶ οἵτινες αὐτòν ἐξεκέντησαν καὶ κόψονται ἐπ' αὐτòν πα̃σαι αἱ φυλαὶ τη̃ς γη̃ς ναί ἀμήν

⁸ἐγώ εἰμι τò ἄλφα καὶ τò ὠ̃ λέγει κύριος ὁ θεός ὁ ὢν καὶ ὁ ἠ̃ν καὶ ὁ ἐρχόμενος ὁ παντοκράτωρ

⁹ἐγὼ ’Ιωάννης ὁ ἀδελφòς ὑμω̃ν καὶ συγκοινωνòς ἐν τη̨̃ θλίψει καὶ βασιλεία̨ καὶ ὑπομονη̨̃ ἐν ’Ιησου̃ ἐγενόμην ἐν τη̨̃ νήσω̨ τη̨̃ καλουμένη̨ Πάτμω̨ διὰ τòν λόγον του̃ θεου̃ καὶ τὴν μαρτυρίαν ’Ιησου̃

¹⁰ἐγενόμην ἐν πνεύματι ἐν τη̨̃ κυριακη̨̃ ἡμέρα̨ καὶ ἤκουσα ὀπίσω μου φωνὴν μεγάλην ὡς σάλπιγγος

¹¹λεγούσης ὃ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον ται̃ς ἑπτὰ ἐκκλησίαις εἰς ’Έφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν

¹²καὶ ἐπέστρεψα βλέπειν τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλει μετ' ἐμου̃ καὶ ἐπιστρέψας εἰ̃δον ἑπτὰ λυχνίας χρυσα̃ς

¹³καὶ ἐν μέσω̨ τω̃ν λυχνιω̃ν ὅμοιον υἱòν ἀνθρώπου ἐνδεδυμένον ποδήρη καὶ περιεζωσμένον πρòς τοι̃ς μαστοι̃ς ζώνην χρυσα̃ν

¹⁴ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτου̃ καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόν ὡς χιών καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃ ὡς φλòξ πυρός

¹⁵καὶ οἱ πόδες αὐτου̃ ὅμοιοι χαλκολιβάνω̨ ὡς ἐν καμίνω̨ πεπυρωμένης καὶ ἡ φωνὴ αὐτου̃ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλω̃ν

¹⁶καὶ ἔχων ἐν τη̨̃ δεξια̨̃ χειρὶ αὐτου̃ ἀστέρας ἑπτά καὶ ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃ ῥομφαία δίστομος ὀξει̃α ἐκπορευομένη καὶ ἡ ὄψις αὐτου̃ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τη̨̃ δυνάμει αὐτου̃

¹⁷καὶ ὅτε εἰ̃δον αὐτόν ἔπεσα πρòς τοὺς πόδας αὐτου̃ ὡς νεκρός καὶ ἔθηκεν τὴν δεξιὰν αὐτου̃ ἐπ' ἐμὲ λέγων μὴ φοβου̃ ἐγώ εἰμι ὁ πρω̃τος καὶ ὁ ἔσχατος

¹⁸καὶ ὁ ζω̃ν καὶ ἐγενόμην νεκρòς καὶ ἰδοὺ ζω̃ν εἰμι εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων καὶ ἔχω τὰς κλει̃ς του̃ θανάτου καὶ του̃ ἅ̨δου

¹⁹γράψον οὐ̃ν ἃ εἰ̃δες καὶ ἃ εἰσὶν καὶ ἃ μέλλει γενέσθαι μετὰ ταυ̃τα

²⁰τò μυστήριον τω̃ν ἑπτὰ ἀστέρων οὓς εἰ̃δες ἐπὶ τη̃ς δεξια̃ς μου καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσα̃ς οἱ ἑπτὰ ἀστέρες ἄγγελοι τω̃ν ἑπτὰ ἐκκλησιω̃ν εἰσιν καὶ αἱ λυχνίαι αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν

Κεφάλαιον Β' (2)

¹τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν ’Εφέσω̨ ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ κρατω̃ν τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας ἐν τη̨̃ δεξια̨̃ αὐτου̃ ὁ περιπατω̃ν ἐν μέσω̨ τω̃ν ἑπτὰ λυχνιω̃ν τω̃ν χρυσω̃ν

²οἰ̃δα τὰ ἔργα σου καὶ τòν κόπον καὶ τὴν ὑπομονήν σου καὶ ὅτι οὐ δύνη̨ βαστάσαι κακούς καὶ ἐπείρασας τοὺς λέγοντας ἑαυτοὺς ἀποστόλους καὶ οὐκ εἰσίν καὶ εὑ̃ρες αὐτοὺς ψευδει̃ς

³καὶ ὑπομονὴν ἔχεις καὶ ἐβάστασας διὰ τò ὄνομά μου καὶ οὐ κεκοπίακες

⁴ἀλλὰ ἔχω κατὰ σου̃ ὅτι τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφη̃κες

⁵μνημόνευε οὐ̃ν πόθεν πέπτωκας καὶ μετανόησον καὶ τὰ πρω̃τα ἔργα ποίησον εἰ δὲ μή ἔρχομαί σοι καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ του̃ τόπου αὐτη̃ς ἐὰν μὴ μετανοήση̨ς

⁶ἀλλὰ του̃το ἔχεις ὅτι μισει̃ς τὰ ἔργα τω̃ν Νικολαϊτω̃ν ἃ κἀγὼ μισω̃

⁷ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις τω̨̃ νικω̃ντι δώσω αὐτω̨̃ φαγει̃ν ἐκ του̃ ξύλου τη̃ς ζωη̃ς ὅ ἐστιν ἐν τω̨̃ παραδείσω̨ του̃ θεου̃

⁸καὶ τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν Σμύρνη̨ ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ πρω̃τος καὶ ὁ ἔσχατος ὃς ἐγένετο νεκρòς καὶ ἔζησεν

⁹οἰ̃δά σου τὴν θλι̃ψιν καὶ τὴν πτωχείαν ἀλλὰ πλούσιος εἰ̃ καὶ τὴν βλασφημίαν ἐκ τω̃ν λεγόντων ’Ιουδαίους εἰ̃ναι ἑαυτούς καὶ οὐκ εἰσὶν ἀλλὰ συναγωγὴ του̃ Σατανα̃

¹⁰μηδὲν φοβου̃ ἃ μέλλεις πάσχειν ἰδοὺ μέλλει βάλλειν ὁ διάβολος ἐξ ὑμω̃ν εἰς φυλακὴν ἵνα πειρασθη̃τε καὶ ἕξετε θλι̃ψιν ἡμερω̃ν δέκα γίνου πιστòς ἄχρι θανάτου καὶ δώσω σοι τòν στέφανον τη̃ς ζωη̃ς

¹¹ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις ὁ νικω̃ν οὐ μὴ ἀδικηθη̨̃ ἐκ του̃ θανάτου του̃ δευτέρου

¹²καὶ τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν Περγάμω̨ ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ ἔχων τὴν ῥομφαίαν τὴν δίστομον τὴν ὀξει̃αν

¹³οἰ̃δα που̃ κατοικει̃ς ὅπου ὁ θρόνος του̃ Σατανα̃ καὶ κρατει̃ς τò ὄνομά μου καὶ οὐκ ἠρνήσω τὴν πίστιν μου καὶ ἐν ται̃ς ἡμέραις ’Αντιπα̃ς ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός μου ὃς ἀπεκτάνθη παρ' ὑμι̃ν ὅπου ὁ Σατανα̃ς κατοικει̃

¹⁴ἀλλ' ἔχω κατὰ σου̃ ὀλίγα ὅτι ἔχεις ἐκει̃ κρατου̃ντας τὴν διδαχὴν Βαλαάμ ὃς ἐδίδασκεν τω̨̃ Βαλὰκ βαλει̃ν σκάνδαλον ἐνώπιον τω̃ν υἱω̃ν ’Ισραήλ φαγει̃ν εἰδωλόθυτα καὶ πορνευ̃σαι

¹⁵οὕτως ἔχεις καὶ σὺ κρατου̃ντας τὴν διδαχὴν τω̃ν Νικολαϊτω̃ν ὁμοίως

¹⁶μετανόησον οὐ̃ν εἰ δὲ μή ἔρχομαί σοι ταχύ καὶ πολεμήσω μετ' αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ ῥομφαία̨ του̃ στόματός μου

¹⁷ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις τω̨̃ νικω̃ντι δώσω αὐτω̨̃ του̃ μάννα του̃ κεκρυμμένου καὶ δώσω αὐτω̨̃ ψη̃φον λευκὴν καὶ ἐπὶ τὴν ψη̃φον ὄνομα καινòν γεγραμμένον ὃ οὐδεὶς οἰ̃δεν εἰ μὴ ὁ λαμβάνων

¹⁸καὶ τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν θυατείροις ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ υἱòς του̃ θεου̃ ὁ ἔχων τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ ὡς φλόγα πυρός καὶ οἱ πόδες αὐτου̃ ὅμοιοι χαλκολιβάνω̨

¹⁹οἰ̃δά σου τὰ ἔργα καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν καὶ τὴν διακονίαν καὶ τὴν ὑπομονήν σου καὶ τὰ ἔργα σου τὰ ἔσχατα πλείονα τω̃ν πρώτων

²⁰ἀλλὰ ἔχω κατὰ σου̃ ὅτι ἀφει̃ς τὴν γυναι̃κα ’Ιεζάβελ ἡ λέγουσα ἑαυτὴν προφη̃τιν καὶ διδάσκει καὶ πλανα̨̃ τοὺς ἐμοὺς δούλους πορνευ̃σαι καὶ φαγει̃ν εἰδωλόθυτα

²¹καὶ ἔδωκα αὐτη̨̃ χρόνον ἵνα μετανοήση̨ καὶ οὐ θέλει μετανοη̃σαι ἐκ τη̃ς πορνείας αὐτη̃ς

²²ἰδοὺ βάλλω αὐτὴν εἰς κλίνην καὶ τοὺς μοιχεύοντας μετ' αὐτη̃ς εἰς θλι̃ψιν μεγάλην ἐὰν μὴ μετανοήσωσιν ἐκ τω̃ν ἔργων αὐτη̃ς

²³καὶ τὰ τέκνα αὐτη̃ς ἀποκτενω̃ ἐν θανάτω̨ καὶ γνώσονται πα̃σαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ ἐραυνω̃ν νεφροὺς καὶ καρδίας καὶ δώσω ὑμι̃ν ἑκάστω̨ κατὰ τὰ ἔργα ὑμω̃ν

²⁴ὑμι̃ν δὲ λέγω τοι̃ς λοιποι̃ς τοι̃ς ἐν Θυατείροις ὅσοι οὐκ ἔχουσιν τὴν διδαχὴν ταύτην οἵτινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα του̃ Σατανα̃ ὡς λέγουσιν οὐ βάλλω ἐφ' ὑμα̃ς ἄλλο βάρος

²⁵πλὴν ὃ ἔχετε κρατήσατε ἄχρις οὑ̃ ἂν ἥξω

²⁶καὶ ὁ νικω̃ν καὶ ὁ τηρω̃ν ἄχρι τέλους τὰ ἔργα μου δώσω αὐτω̨̃ ἐξουσίαν ἐπὶ τω̃ν ἐθνω̃ν

²⁷καὶ ποιμανει̃ αὐτοὺς ἐν ῥάβδω̨ σιδηρα̨̃ ὡς τὰ σκεύη τὰ κεραμικὰ συντρίβεται

²⁸ὡς κἀγὼ εἴληφα παρὰ του̃ πατρός μου καὶ δώσω αὐτω̨̃ τòν ἀστέρα τòν πρωϊνόν

²⁹ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹καὶ τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν Σάρδεσιν ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα του̃ θεου̃ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας οἰ̃δά σου τὰ ἔργα ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζη̨̃ς καὶ νεκρòς εἰ̃

²γίνου γρηγορω̃ν καὶ στήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔμελλον ἀποθανει̃ν οὐ γὰρ εὕρηκά σου τὰ ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον του̃ θεου̃ μου

³μνημόνευε οὐ̃ν πω̃ς εἴληφας καὶ ἤκουσας καὶ τήρει καὶ μετανόησον ἐὰν οὐ̃ν μὴ γρηγορήση̨ς ἥξω ὡς κλέπτης καὶ οὐ μὴ γνω̨̃ς ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ

⁴ἀλλὰ ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα ἐν Σάρδεσιν ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν καὶ περιπατήσουσιν μετ' ἐμου̃ ἐν λευκοι̃ς ὅτι ἄξιοί εἰσιν

⁵ὁ νικω̃ν οὕτως περιβαλει̃ται ἐν ἱματίοις λευκοι̃ς καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τò ὄνομα αὐτου̃ ἐκ τη̃ς βίβλου τη̃ς ζωη̃ς καὶ ὁμολογήσω τò ὄνομα αὐτου̃ ἐνώπιον του̃ πατρός μου καὶ ἐνώπιον τω̃ν ἀγγέλων αὐτου̃

⁶ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις

⁷καὶ τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν Φιλαδελφεία̨ ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ ἅγιος ὁ ἀληθινός ὁ ἔχων τὴν κλει̃ν Δαυίδ ὁ ἀνοίγων καὶ οὐδεὶς κλείσει καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίγει

⁸οἰ̃δά σου τὰ ἔργα ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεω̨γμένην ἣν οὐδεὶς δύναται κλει̃σαι αὐτήν ὅτι μικρὰν ἔχεις δύναμιν καὶ ἐτήρησάς μου τòν λόγον καὶ οὐκ ἠρνήσω τò ὄνομά μου

⁹ἰδοὺ διδω̃ ἐκ τη̃ς συναγωγη̃ς του̃ Σατανα̃ τω̃ν λεγόντων ἑαυτοὺς ’Ιουδαίους εἰ̃ναι καὶ οὐκ εἰσὶν ἀλλὰ ψεύδονται ἰδοὺ ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσιν καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τω̃ν ποδω̃ν σου καὶ γνω̃σιν ὅτι ἐγὼ ἠγάπησά σε

¹⁰ὅτι ἐτήρησας τòν λόγον τη̃ς ὑπομονη̃ς μου κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τη̃ς ὥρας του̃ πειρασμου̃ τη̃ς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τη̃ς οἰκουμένης ὅλης πειράσαι τοὺς κατοικου̃ντας ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹¹ἔρχομαι ταχύ κράτει ὃ ἔχεις ἵνα μηδεὶς λάβη̨ τòν στέφανόν σου

¹²ὁ νικω̃ν ποιήσω αὐτòν στυ̃λον ἐν τω̨̃ ναω̨̃ του̃ θεου̃ μου καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθη̨ ἔτι καὶ γράψω ἐπ' αὐτòν τò ὄνομα του̃ θεου̃ μου καὶ τò ὄνομα τη̃ς πόλεως του̃ θεου̃ μου τη̃ς καινη̃ς ’Ιερουσαλήμ ἡ καταβαίνουσα ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἀπò του̃ θεου̃ μου καὶ τò ὄνομά μου τò καινόν

¹³ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις

¹⁴καὶ τω̨̃ ἀγγέλω̨ τη̃ς ἐν Λαοδικεία̨ ἐκκλησίας γράψον τάδε λέγει ὁ ἀμήν ὁ μάρτυς ὁ πιστòς καὶ ἀληθινός ἡ ἀρχὴ τη̃ς κτίσεως του̃ θεου̃

¹⁵οἰ̃δά σου τὰ ἔργα ὅτι οὔτε ψυχρòς εἰ̃ οὔτε ζεστός ὄφελον ψυχρòς ἠ̃ς ἢ ζεστός

¹⁶οὕτως ὅτι χλιαρòς εἰ̃ καὶ οὔτε ζεστòς οὔτε ψυχρός μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ του̃ στόματός μου

¹⁷ὅτι λέγεις ὅτι πλούσιός εἰμι καὶ πεπλούτηκα καὶ οὐδὲν χρείαν ἔχω καὶ οὐκ οἰ̃δας ὅτι σὺ εἰ̃ ὁ ταλαίπωρος καὶ ἐλεεινòς καὶ πτωχòς καὶ τυφλòς καὶ γυμνός

¹⁸συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ' ἐμου̃ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρòς ἵνα πλουτήση̨ς καὶ ἱμάτια λευκὰ ἵνα περιβάλη̨ καὶ μὴ φανερωθη̨̃ ἡ αἰσχύνη τη̃ς γυμνότητός σου καὶ κολλούριον ἐγχρι̃σαι τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπη̨ς

¹⁹ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλω̃ ἐλέγχω καὶ παιδεύω ζήλευε οὐ̃ν καὶ μετανόησον

²⁰ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω ἐάν τις ἀκούση̨ τη̃ς φωνη̃ς μου καὶ ἀνοίξη̨ τὴν θύραν καὶ εἰσελεύσομαι πρòς αὐτòν καὶ δειπνήσω μετ' αὐτου̃ καὶ αὐτòς μετ' ἐμου̃

²¹ὁ νικω̃ν δώσω αὐτω̨̃ καθίσαι μετ' ἐμου̃ ἐν τω̨̃ θρόνω̨ μου ὡς κἀγὼ ἐνίκησα καὶ ἐκάθισα μετὰ του̃ πατρός μου ἐν τω̨̃ θρόνω̨ αὐτου̃

²²ὁ ἔχων οὐ̃ς ἀκουσάτω τί τò πνευ̃μα λέγει ται̃ς ἐκκλησίαις

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹μετὰ ταυ̃τα εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ θύρα ἠνεω̨γμένη ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώτη ἣν ἤκουσα ὡς σάλπιγγος λαλούσης μετ' ἐμου̃ λέγων ἀνάβα ὡ̃δε καὶ δείξω σοι ἃ δει̃ γενέσθαι μετὰ ταυ̃τα

²εὐθέως ἐγενόμην ἐν πνεύματι καὶ ἰδοὺ θρόνος ἔκειτο ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ καὶ ἐπὶ τòν θρόνον καθήμενος

³καὶ ὁ καθήμενος ὅμοιος ὁράσει λίθω̨ ἰάσπιδι καὶ σαρδίω̨ καὶ ἰ̃ρις κυκλόθεν του̃ θρόνου ὅμοιος ὁράσει σμαραγδίνω̨

⁴καὶ κυκλόθεν του̃ θρόνου θρόνους εἴκοσι τέσσαρες καὶ ἐπὶ τοὺς θρόνους εἴκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους περιβεβλημένους ἐν ἱματίοις λευκοι̃ς καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν στεφάνους χρυσου̃ς

⁵καὶ ἐκ του̃ θρόνου ἐκπορεύονται ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί καὶ ἑπτὰ λαμπάδες πυρòς καιόμεναι ἐνώπιον του̃ θρόνου ἅ εἰσιν τὰ ἑπτὰ πνεύματα του̃ θεου̃

⁶καὶ ἐνώπιον του̃ θρόνου ὡς θάλασσα ὑαλίνη ὁμοία κρυστάλλω̨ καὶ ἐν μέσω̨ του̃ θρόνου καὶ κύκλω̨ του̃ θρόνου τέσσαρα ζω̨̃α γέμοντα ὀφθαλμω̃ν ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν

⁷καὶ τò ζω̨̃ον τò πρω̃τον ὅμοιον λέοντι καὶ τò δεύτερον ζω̨̃ον ὅμοιον μόσχω̨ καὶ τò τρίτον ζω̨̃ον ἔχων τò πρόσωπον ὡς ἀνθρώπου καὶ τò τέταρτον ζω̨̃ον ὅμοιον ἀετω̨̃ πετομένω̨

⁸καὶ τὰ τέσσαρα ζω̨̃α ἓν καθ' ἓν αὐτω̃ν ἔχων ἀνὰ πτέρυγας ἕξ κυκλόθεν καὶ ἔσωθεν γέμουσιν ὀφθαλμω̃ν καὶ ἀνάπαυσιν οὐκ ἔχουσιν ἡμέρας καὶ νυκτòς λέγοντες ἅγιος ἅγιος ἅγιος κύριος ὁ θεòς ὁ παντοκράτωρ ὁ ἠ̃ν καὶ ὁ ὢν καὶ ὁ ἐρχόμενος

⁹καὶ ὅταν δώσουσιν τὰ ζω̨̃α δόξαν καὶ τιμὴν καὶ εὐχαριστίαν τω̨̃ καθημένω̨ ἐπὶ τω̨̃ θρόνω̨ τω̨̃ ζω̃ντι εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

¹⁰πεσου̃νται οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἐνώπιον του̃ καθημένου ἐπὶ του̃ θρόνου καὶ προσκυνήσουσιν τω̨̃ ζω̃ντι εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων καὶ βαλου̃σιν τοὺς στεφάνους αὐτω̃ν ἐνώπιον του̃ θρόνου λέγοντες

¹¹ἄξιος εἰ̃ ὁ κύριος καὶ ὁ θεòς ἡμω̃ν λαβει̃ν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν ὅτι σὺ ἔκτισας τὰ πάντα καὶ διὰ τò θέλημά σου ἠ̃σαν καὶ ἐκτίσθησαν

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹καὶ εἰ̃δον ἐπὶ τὴν δεξιὰν του̃ καθημένου ἐπὶ του̃ θρόνου βιβλίον γεγραμμένον ἔσωθεν καὶ ὄπισθεν κατεσφραγισμένον σφραγι̃σιν ἑπτά

²καὶ εἰ̃δον ἄγγελον ἰσχυρòν κηρύσσοντα ἐν φωνη̨̃ μεγάλη̨ τίς ἄξιος ἀνοι̃ξαι τò βιβλίον καὶ λυ̃σαι τὰς σφραγι̃δας αὐτου̃

³καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ οὐδὲ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς οὐδὲ ὑποκάτω τη̃ς γη̃ς ἀνοι̃ξαι τò βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό

⁴καὶ ἔκλαιον πολὺ ὅτι οὐδεὶς ἄξιος εὑρέθη ἀνοι̃ξαι τò βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό

⁵καὶ εἱ̃ς ἐκ τω̃ν πρεσβυτέρων λέγει μοι μὴ κλαι̃ε ἰδοὺ ἐνίκησεν ὁ λέων ὁ ἐκ τη̃ς φυλη̃ς ’Ιούδα ἡ ῥίζα Δαυίδ ἀνοι̃ξαι τò βιβλίον καὶ τὰς ἑπτὰ σφραγι̃δας αὐτου̃

⁶καὶ εἰ̃δον ἐν μέσω̨ του̃ θρόνου καὶ τω̃ν τεσσάρων ζώ̨ων καὶ ἐν μέσω̨ τω̃ν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκòς ὡς ἐσφαγμένον ἔχων κέρατα ἑπτὰ καὶ ὀφθαλμοὺς ἑπτά οἵ εἰσιν τὰ ἑπτὰ πνεύματα του̃ θεου̃ ἀπεσταλμένοι εἰς πα̃σαν τὴν γη̃ν

⁷καὶ ἠ̃λθεν καὶ εἴληφεν ἐκ τη̃ς δεξια̃ς του̃ καθημένου ἐπὶ του̃ θρόνου

⁸καὶ ὅτε ἔλαβεν τò βιβλίον τὰ τέσσαρα ζω̨̃α καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἔπεσαν ἐνώπιον του̃ ἀρνίου ἔχοντες ἕκαστος κιθάραν καὶ φιάλας χρυσα̃ς γεμούσας θυμιαμάτων αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τω̃ν ἁγίων

⁹καὶ ἄ̨δουσιν ὠ̨δὴν καινὴν λέγοντες ἄξιος εἰ̃ λαβει̃ν τò βιβλίον καὶ ἀνοι̃ξαι τὰς σφραγι̃δας αὐτου̃ ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασας τω̨̃ θεω̨̃ ἐν τω̨̃ αἵματί σου ἐκ πάσης φυλη̃ς καὶ γλώσσης καὶ λαου̃ καὶ ἔθνους

¹⁰καὶ ἐποίησας αὐτοὺς τω̨̃ θεω̨̃ ἡμω̃ν βασιλείαν καὶ ἱερει̃ς καὶ βασιλεύσουσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹¹καὶ εἰ̃δον καὶ ἤκουσα φωνὴν ἀγγέλων πολλω̃ν κύκλω̨ του̃ θρόνου καὶ τω̃ν ζώ̨ων καὶ τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ ἠ̃ν ὁ ἀριθμòς αὐτω̃ν μυριάδες μυριάδων καὶ χιλιάδες χιλιάδων

¹²λέγοντες φωνη̨̃ μεγάλη̨ ἄξιόν ἐστιν τò ἀρνίον τò ἐσφαγμένον λαβει̃ν τὴν δύναμιν καὶ πλου̃τον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν

¹³καὶ πα̃ν κτίσμα ὃ ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ καὶ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ ὑποκάτω τη̃ς γη̃ς καὶ ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης καὶ τὰ ἐν αὐτοι̃ς πάντα ἤκουσα λέγοντας τω̨̃ καθημένω̨ ἐπὶ τω̨̃ θρόνω̨ καὶ τω̨̃ ἀρνίω̨ ἡ εὐλογία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα καὶ τò κράτος εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

¹⁴καὶ τὰ τέσσαρα ζω̨̃α ἔλεγον ἀμήν καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεσαν καὶ προσεκύνησαν

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

¹καὶ εἰ̃δον ὅτε ἤνοιξεν τò ἀρνίον μίαν ἐκ τω̃ν ἑπτὰ σφραγίδων καὶ ἤκουσα ἑνòς ἐκ τω̃ν τεσσάρων ζώ̨ων λέγοντος ὡς φωνὴ βροντη̃ς ἔρχου

²καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός καὶ ὁ καθήμενος ἐπ' αὐτòν ἔχων τόξον καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ στέφανος καὶ ἐξη̃λθεν νικω̃ν καὶ ἵνα νικήση̨

³καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγι̃δα τὴν δευτέραν ἤκουσα του̃ δευτέρου ζώ̨ου λέγοντος ἔρχου

⁴καὶ ἐξη̃λθεν ἄλλος ἵππος πυρρός καὶ τω̨̃ καθημένω̨ ἐπ' αὐτòν ἐδόθη αὐτω̨̃ λαβει̃ν τὴν εἰρήνην ἐκ τη̃ς γη̃ς καὶ ἵνα ἀλλήλους σφάξουσιν καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ μάχαιρα μεγάλη

⁵καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγι̃δα τὴν τρίτην ἤκουσα του̃ τρίτου ζώ̨ου λέγοντος ἔρχου καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ἵππος μέλας καὶ ὁ καθήμενος ἐπ' αὐτòν ἔχων ζυγòν ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃

⁶καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ἐν μέσω̨ τω̃ν τεσσάρων ζώ̨ων λέγουσαν χοι̃νιξ σίτου δηναρίου καὶ τρει̃ς χοίνικες κριθω̃ν δηναρίου καὶ τò ἔλαιον καὶ τòν οἰ̃νον μὴ ἀδικήση̨ς

⁷καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγι̃δα τὴν τετάρτην ἤκουσα φωνὴν του̃ τετάρτου ζώ̨ου λέγοντος ἔρχου

⁸καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ἵππος χλωρός καὶ ὁ καθήμενος ἐπάνω αὐτου̃ ὄνομα αὐτω̨̃ ὁ θάνατος καὶ ὁ ἅ̨δης ἠκολούθει μετ' αὐτου̃ καὶ ἐδόθη αὐτοι̃ς ἐξουσία ἐπὶ τò τέταρτον τη̃ς γη̃ς ἀποκτει̃ναι ἐν ῥομφαία̨ καὶ ἐν λιμω̨̃ καὶ ἐν θανάτω̨ καὶ ὑπò τω̃ν θηρίων τη̃ς γη̃ς

⁹καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν πέμπτην σφραγι̃δα εἰ̃δον ὑποκάτω του̃ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τω̃ν ἐσφαγμένων διὰ τòν λόγον του̃ θεου̃ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν ἣν εἰ̃χον

¹⁰καὶ ἔκραξαν φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγοντες ἕως πότε ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ἀληθινός οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικει̃ς τò αἱ̃μα ἡμω̃ν ἐκ τω̃ν κατοικούντων ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹¹καὶ ἐδόθη αὐτοι̃ς ἑκάστω̨ στολὴ λευκή καὶ ἐρρέθη αὐτοι̃ς ἵνα ἀναπαύσονται ἔτι χρόνον μικρόν ἕως πληρωθω̃σιν καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτω̃ν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτω̃ν οἱ μέλλοντες ἀποκτέννεσθαι ὡς καὶ αὐτοί

¹²καὶ εἰ̃δον ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγι̃δα τὴν ἕκτην καὶ σεισμòς μέγας ἐγένετο καὶ ὁ ἥλιος ἐγένετο μέλας ὡς σάκκος τρίχινος καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἱ̃μα

¹³καὶ οἱ ἀστέρες του̃ οὐρανου̃ ἔπεσαν εἰς τὴν γη̃ν ὡς συκη̃ βάλλει τοὺς ὀλύνθους αὐτη̃ς ὑπò ἀνέμου μεγάλου σειομένη

¹⁴καὶ ὁ οὐρανòς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον ἑλισσόμενον καὶ πα̃ν ὄρος καὶ νη̃σος ἐκ τω̃ν τόπων αὐτω̃ν ἐκινήθησαν

¹⁵καὶ οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς καὶ οἱ μεγιστα̃νες καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πα̃ς δου̃λος καὶ ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τω̃ν ὀρέων

¹⁶καὶ λέγουσιν τοι̃ς ὄρεσιν καὶ ται̃ς πέτραις πέσετε ἐφ' ἡμα̃ς καὶ κρύψατε ἡμα̃ς ἀπò προσώπου του̃ καθημένου ἐπὶ του̃ θρόνου καὶ ἀπò τη̃ς ὀργη̃ς του̃ ἀρνίου

¹⁷ὅτι ἠ̃λθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τη̃ς ὀργη̃ς αὐτω̃ν καὶ τίς δύναται σταθη̃ναι

Κεφάλαιον Ζ' (7)

¹μετὰ του̃το εἰ̃δον τέσσαρας ἀγγέλους ἑστω̃τας ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τη̃ς γη̃ς κρατου̃ντας τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τη̃ς γη̃ς ἵνα μὴ πνέη̨ ἄνεμος ἐπὶ τη̃ς γη̃ς μήτε ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης μήτε ἐπὶ πα̃ν δένδρον

²καὶ εἰ̃δον ἄλλον ἄγγελον ἀναβαίνοντα ἀπò ἀνατολη̃ς ἡλίου ἔχοντα σφραγι̃δα θεου̃ ζω̃ντος καὶ ἔκραξεν φωνη̨̃ μεγάλη̨ τοι̃ς τέσσαρσιν ἀγγέλοις οἱ̃ς ἐδόθη αὐτοι̃ς ἀδικη̃σαι τὴν γη̃ν καὶ τὴν θάλασσαν

³λέγων μὴ ἀδικήσητε τὴν γη̃ν μήτε τὴν θάλασσαν μήτε τὰ δένδρα ἄχρι σφραγίσωμεν τοὺς δούλους του̃ θεου̃ ἡμω̃ν ἐπὶ τω̃ν μετώπων αὐτω̃ν

⁴καὶ ἤκουσα τòν ἀριθμòν τω̃ν ἐσφραγισμένων ἑκατòν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλη̃ς υἱω̃ν ’Ισραήλ

⁵ἐκ φυλη̃ς ’Ιούδα δώδεκα χιλιάδες ἐσφραγισμένοι ἐκ φυλη̃ς ‘Ρουβὴν δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς Γὰδ δώδεκα χιλιάδες

⁶ἐκ φυλη̃ς ’Ασὴρ δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς Νεφθαλὶμ δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς Μανασση̃ δώδεκα χιλιάδες

⁷ἐκ φυλη̃ς Συμεὼν δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς Λευὶ δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς ’Ισσαχὰρ δώδεκα χιλιάδες

⁸ἐκ φυλη̃ς Ζαβουλὼν δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς ’Ιωσὴφ δώδεκα χιλιάδες ἐκ φυλη̃ς Βενιαμὶν δώδεκα χιλιάδες ἐσφραγισμένοι

⁹μετὰ ταυ̃τα εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς ὃν ἀριθμη̃σαι αὐτòν οὐδεὶς ἐδύνατο ἐκ παντòς ἔθνους καὶ φυλω̃ν καὶ λαω̃ν καὶ γλωσσω̃ν ἑστω̃τες ἐνώπιον του̃ θρόνου καὶ ἐνώπιον του̃ ἀρνίου περιβεβλημένους στολὰς λευκάς καὶ φοίνικες ἐν ται̃ς χερσὶν αὐτω̃ν

¹⁰καὶ κράζουσιν φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγοντες ἡ σωτηρία τω̨̃ θεω̨̃ ἡμω̃ν τω̨̃ καθημένω̨ ἐπὶ τω̨̃ θρόνω̨ καὶ τω̨̃ ἀρνίω̨

¹¹καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι εἱστήκεισαν κύκλω̨ του̃ θρόνου καὶ τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ τω̃ν τεσσάρων ζώ̨ων καὶ ἔπεσαν ἐνώπιον του̃ θρόνου ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν καὶ προσεκύνησαν τω̨̃ θεω̨̃

¹²λέγοντες ἀμήν ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς τω̨̃ θεω̨̃ ἡμω̃ν εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων ἀμήν

¹³καὶ ἀπεκρίθη εἱ̃ς ἐκ τω̃ν πρεσβυτέρων λέγων μοι οὑ̃τοι οἱ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς λευκὰς τίνες εἰσὶν καὶ πόθεν ἠ̃λθον

¹⁴καὶ εἴρηκα αὐτω̨̃ κύριέ μου σὺ οἰ̃δας καὶ εἰ̃πέν μοι οὑ̃τοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τη̃ς θλίψεως τη̃ς μεγάλης καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτω̃ν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τω̨̃ αἵματι του̃ ἀρνίου

¹⁵διὰ του̃τό εἰσιν ἐνώπιον του̃ θρόνου του̃ θεου̃ καὶ λατρεύουσιν αὐτω̨̃ ἡμέρας καὶ νυκτòς ἐν τω̨̃ ναω̨̃ αὐτου̃ καὶ ὁ καθήμενος ἐπὶ του̃ θρόνου σκηνώσει ἐπ' αὐτούς

¹⁶οὐ πεινάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι οὐδὲ μὴ πέση̨ ἐπ' αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πα̃ν καυ̃μα

¹⁷ὅτι τò ἀρνίον τò ἀνὰ μέσον του̃ θρόνου ποιμανει̃ αὐτούς καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωη̃ς πηγὰς ὑδάτων καὶ ἐξαλείψει ὁ θεòς πα̃ν δάκρυον ἐκ τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν

Κεφάλαιον Η' (8)

¹καὶ ὅταν ἤνοιξεν τὴν σφραγι̃δα τὴν ἑβδόμην ἐγένετο σιγὴ ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ὡς ἡμιώριον

²καὶ εἰ̃δον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους οἳ ἐνώπιον του̃ θεου̃ ἑστήκασιν καὶ ἐδόθησαν αὐτοι̃ς ἑπτὰ σάλπιγγες

³καὶ ἄλλος ἄγγελος ἠ̃λθεν καὶ ἐστάθη ἐπὶ του̃ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτòν χρυσου̃ν καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ θυμιάματα πολλὰ ἵνα δώσει ται̃ς προσευχαι̃ς τω̃ν ἁγίων πάντων ἐπὶ τò θυσιαστήριον τò χρυσου̃ν τò ἐνώπιον του̃ θρόνου

⁴καὶ ἀνέβη ὁ καπνòς τω̃ν θυμιαμάτων ται̃ς προσευχαι̃ς τω̃ν ἁγίων ἐκ χειρòς του̃ ἀγγέλου ἐνώπιον του̃ θεου̃

⁵καὶ εἴληφεν ὁ ἄγγελος τòν λιβανωτόν καὶ ἐγέμισεν αὐτòν ἐκ του̃ πυρòς του̃ θυσιαστηρίου καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν γη̃ν καὶ ἐγένοντο βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ σεισμός

⁶καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας ἡτοίμασαν αὐτοὺς ἵνα σαλπίσωσιν

⁷καὶ ὁ πρω̃τος ἐσάλπισεν καὶ ἐγένετο χάλαζα καὶ πυ̃ρ μεμιγμένα ἐν αἵματι καὶ ἐβλήθη εἰς τὴν γη̃ν καὶ τò τρίτον τη̃ς γη̃ς κατεκάη καὶ τò τρίτον τω̃ν δένδρων κατεκάη καὶ πα̃ς χόρτος χλωρòς κατεκάη

⁸καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισεν καὶ ὡς ὄρος μέγα πυρὶ καιόμενον ἐβλήθη εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐγένετο τò τρίτον τη̃ς θαλάσσης αἱ̃μα

⁹καὶ ἀπέθανεν τò τρίτον τω̃ν κτισμάτων τω̃ν ἐν τη̨̃ θαλάσση̨ τὰ ἔχοντα ψυχάς καὶ τò τρίτον τω̃ν πλοίων διεφθάρησαν

¹⁰καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισεν καὶ ἔπεσεν ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἀστὴρ μέγας καιόμενος ὡς λαμπάς καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τò τρίτον τω̃ν ποταμω̃ν καὶ ἐπὶ τὰς πηγὰς τω̃ν ὑδάτων

¹¹καὶ τò ὄνομα του̃ ἀστέρος λέγεται ὁ ἄψινθος καὶ ἐγένετο τò τρίτον τω̃ν ὑδάτων εἰς ἄψινθον καὶ πολλοὶ τω̃ν ἀνθρώπων ἀπέθανον ἐκ τω̃ν ὑδάτων ὅτι ἐπικράνθησαν

¹²καὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισεν καὶ ἐπλήγη τò τρίτον του̃ ἡλίου καὶ τò τρίτον τη̃ς σελήνης καὶ τò τρίτον τω̃ν ἀστέρων ἵνα σκοτισθη̨̃ τò τρίτον αὐτω̃ν καὶ ἡ ἡμέρα μὴ φάνη̨ τò τρίτον αὐτη̃ς καὶ ἡ νὺξ ὁμοίως

¹³καὶ εἰ̃δον καὶ ἤκουσα ἑνòς ἀετου̃ πετομένου ἐν μεσουρανήματι λέγοντος φωνη̨̃ μεγάλη̨ οὐαὶ οὐαὶ οὐαὶ τοὺς κατοικου̃ντας ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἐκ τω̃ν λοιπω̃ν φωνω̃ν τη̃ς σάλπιγγος τω̃ν τριω̃ν ἀγγέλων τω̃ν μελλόντων σαλπίζειν

Κεφάλαιον Θ' (9)

¹καὶ ὁ πέμπτος ἄγγελος ἐσάλπισεν καὶ εἰ̃δον ἀστέρα ἐκ του̃ οὐρανου̃ πεπτωκότα εἰς τὴν γη̃ν καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ ἡ κλεὶς του̃ φρέατος τη̃ς ἀβύσσου

²καὶ ἤνοιξεν τò φρέαρ τη̃ς ἀβύσσου καὶ ἀνέβη καπνòς ἐκ του̃ φρέατος ὡς καπνòς καμίνου μεγάλης καὶ ἐσκοτώθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ του̃ καπνου̃ του̃ φρέατος

³καὶ ἐκ του̃ καπνου̃ ἐξη̃λθον ἀκρίδες εἰς τὴν γη̃ν καὶ ἐδόθη αὐται̃ς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τη̃ς γη̃ς

⁴καὶ ἐρρέθη αὐται̃ς ἵνα μὴ ἀδικήσουσιν τòν χόρτον τη̃ς γη̃ς οὐδὲ πα̃ν χλωρòν οὐδὲ πα̃ν δένδρον εἰ μὴ τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγι̃δα του̃ θεου̃ ἐπὶ τω̃ν μετώπων

⁵καὶ ἐδόθη αὐτοι̃ς ἵνα μὴ ἀποκτείνωσιν αὐτούς ἀλλ' ἵνα βασανισθήσονται μη̃νας πέντε καὶ ὁ βασανισμòς αὐτω̃ν ὡς βασανισμòς σκορπίου ὅταν παίση̨ ἄνθρωπον

⁶καὶ ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ζητήσουσιν οἱ ἄνθρωποι τòν θάνατον καὶ οὐ μὴ εὑρήσουσιν αὐτόν καὶ ἐπιθυμήσουσιν ἀποθανει̃ν καὶ φεύγει ὁ θάνατος ἀπ' αὐτω̃ν

⁷καὶ τὰ ὁμοιώματα τω̃ν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἡτοιμασμένοις εἰς πόλεμον καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν ὡς στέφανοι ὅμοιοι χρυσω̨̃ καὶ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων

⁸καὶ εἰ̃χον τρίχας ὡς τρίχας γυναικω̃ν καὶ οἱ ὀδόντες αὐτω̃ν ὡς λεόντων ἠ̃σαν

⁹καὶ εἰ̃χον θώρακας ὡς θώρακας σιδηρου̃ς καὶ ἡ φωνὴ τω̃ν πτερύγων αὐτω̃ν ὡς φωνὴ ἁρμάτων ἵππων πολλω̃ν τρεχόντων εἰς πόλεμον

¹⁰καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας σκορπίοις καὶ κέντρα καὶ ἐν ται̃ς οὐραι̃ς αὐτω̃ν ἡ ἐξουσία αὐτω̃ν ἀδικη̃σαι τοὺς ἀνθρώπους μη̃νας πέντε

¹¹ἔχουσιν ἐπ' αὐτω̃ν βασιλέα τòν ἄγγελον τη̃ς ἀβύσσου ὄνομα αὐτω̨̃ ‘Εβραϊστὶ ’Αβαδδὼν καὶ ἐν τη̨̃ ‘Ελληνικη̨̃ ὄνομα ἔχει ’Απολλύων

¹²ἡ οὐαὶ ἡ μία ἀπη̃λθεν ἰδοὺ ἔρχεται ἔτι δύο οὐαὶ μετὰ ταυ̃τα

¹³καὶ ὁ ἕκτος ἄγγελος ἐσάλπισεν καὶ ἤκουσα φωνὴν μίαν ἐκ τω̃ν τεσσάρων κεράτων του̃ θυσιαστηρίου του̃ χρυσου̃ του̃ ἐνώπιον του̃ θεου̃

¹⁴λέγοντα τω̨̃ ἕκτω̨ ἀγγέλω̨ ὁ ἔχων τὴν σάλπιγγα λυ̃σον τοὺς τέσσαρας ἀγγέλους τοὺς δεδεμένους ἐπὶ τω̨̃ ποταμω̨̃ τω̨̃ μεγάλω̨ Εὐφράτη̨

¹⁵καὶ ἐλύθησαν οἱ τέσσαρες ἄγγελοι οἱ ἡτοιμασμένοι εἰς τὴν ὥραν καὶ ἡμέραν καὶ μη̃να καὶ ἐνιαυτόν ἵνα ἀποκτείνωσιν τò τρίτον τω̃ν ἀνθρώπων

¹⁶καὶ ὁ ἀριθμòς τω̃ν στρατευμάτων του̃ ἱππικου̃ δισμυριάδες μυριάδων ἤκουσα τòν ἀριθμòν αὐτω̃ν

¹⁷καὶ οὕτως εἰ̃δον τοὺς ἵππους ἐν τη̨̃ ὁράσει καὶ τοὺς καθημένους ἐπ' αὐτω̃ν ἔχοντας θώρακας πυρίνους καὶ ὑακινθίνους καὶ θειώδεις καὶ αἱ κεφαλαὶ τω̃ν ἵππων ὡς κεφαλαὶ λεόντων καὶ ἐκ τω̃ν στομάτων αὐτω̃ν ἐκπορεύεται πυ̃ρ καὶ καπνòς καὶ θει̃ον

¹⁸ἀπò τω̃ν τριω̃ν πληγω̃ν τούτων ἀπεκτάνθησαν τò τρίτον τω̃ν ἀνθρώπων ἐκ του̃ πυρòς καὶ του̃ καπνου̃ καὶ του̃ θείου του̃ ἐκπορευομένου ἐκ τω̃ν στομάτων αὐτω̃ν

¹⁹ἡ γὰρ ἐξουσία τω̃ν ἵππων ἐν τω̨̃ στόματι αὐτω̃ν ἐστιν καὶ ἐν ται̃ς οὐραι̃ς αὐτω̃ν αἱ γὰρ οὐραὶ αὐτω̃ν ὅμοιαι ὄφεσιν ἔχουσαι κεφαλάς καὶ ἐν αὐται̃ς ἀδικου̃σιν

²⁰καὶ οἱ λοιποὶ τω̃ν ἀνθρώπων οἳ οὐκ ἀπεκτάνθησαν ἐν ται̃ς πληγαι̃ς ταύταις οὐδὲ μετενόησαν ἐκ τω̃ν ἔργων τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν ἵνα μὴ προσκυνήσουσιν τὰ δαιμόνια καὶ τὰ εἴδωλα τὰ χρυσα̃ καὶ τὰ ἀργυρα̃ καὶ τὰ χαλκα̃ καὶ τὰ λίθινα καὶ τὰ ξύλινα ἃ οὔτε βλέπειν δύνανται οὔτε ἀκούειν οὔτε περιπατει̃ν

²¹καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τω̃ν φόνων αὐτω̃ν οὔτε ἐκ τω̃ν φαρμάκων αὐτω̃ν οὔτε ἐκ τη̃ς πορνείας αὐτω̃ν οὔτε ἐκ τω̃ν κλεμμάτων αὐτω̃ν

Κεφάλαιον Ι' (10)

¹καὶ εἰ̃δον ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρòν καταβαίνοντα ἐκ του̃ οὐρανου̃ περιβεβλημένον νεφέλην καὶ ἡ ἰ̃ρις ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ τò πρόσωπον αὐτου̃ ὡς ὁ ἥλιος καὶ οἱ πόδες αὐτου̃ ὡς στυ̃λοι πυρός

²καὶ ἔχων ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ βιβλαρίδιον ἠνεω̨γμένον καὶ ἔθηκεν τòν πόδα αὐτου̃ τòν δεξιòν ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης τòν δὲ εὐώνυμον ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

³καὶ ἔκραξεν φωνη̨̃ μεγάλη̨ ὥσπερ λέων μυκα̃ται καὶ ὅτε ἔκραξεν ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ τὰς ἑαυτω̃ν φωνάς

⁴καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί ἤμελλον γράφειν καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ του̃ οὐρανου̃ λέγουσαν σφράγισον ἃ ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί καὶ μὴ αὐτὰ γράψη̨ς

⁵καὶ ὁ ἄγγελος ὃν εἰ̃δον ἑστω̃τα ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἠ̃ρεν τὴν χει̃ρα αὐτου̃ τὴν δεξιὰν εἰς τòν οὐρανòν

⁶καὶ ὤμοσεν ἐν τω̨̃ ζω̃ντι εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων ὃς ἔκτισεν τòν οὐρανòν καὶ τὰ ἐν αὐτω̨̃ καὶ τὴν γη̃ν καὶ τὰ ἐν αὐτη̨̃ καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὰ ἐν αὐτη̨̃ ὅτι χρόνος οὐκέτι ἔσται

⁷ἀλλ' ἐν ται̃ς ἡμέραις τη̃ς φωνη̃ς του̃ ἑβδόμου ἀγγέλου ὅταν μέλλη̨ σαλπίζειν καὶ ἐτελέσθη τò μυστήριον του̃ θεου̃ ὡς εὐηγγέλισεν τοὺς ἑαυτου̃ δούλους τοὺς προφήτας

⁸καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ἐκ του̃ οὐρανου̃ πάλιν λαλου̃σαν μετ' ἐμου̃ καὶ λέγουσαν ὕπαγε λάβε τò βιβλίον τò ἠνεω̨γμένον ἐν τη̨̃ χειρὶ του̃ ἀγγέλου του̃ ἑστω̃τος ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

⁹καὶ ἀπη̃λθα πρòς τòν ἄγγελον λέγων αὐτω̨̃ δου̃ναί μοι τò βιβλαρίδιον καὶ λέγει μοι λάβε καὶ κατάφαγε αὐτό καὶ πικρανει̃ σου τὴν κοιλίαν ἀλλ' ἐν τω̨̃ στόματί σου ἔσται γλυκὺ ὡς μέλι

¹⁰καὶ ἔλαβον τò βιβλαρίδιον ἐκ τη̃ς χειρòς του̃ ἀγγέλου καὶ κατέφαγον αὐτό καὶ ἠ̃ν ἐν τω̨̃ στόματί μου ὡς μέλι γλυκύ καὶ ὅτε ἔφαγον αὐτό ἐπικράνθη ἡ κοιλία μου

¹¹καὶ λέγουσίν μοι δει̃ σε πάλιν προφητευ̃σαι ἐπὶ λαοι̃ς καὶ ἔθνεσιν καὶ γλώσσαις καὶ βασιλευ̃σιν πολλοι̃ς

Κεφάλαιον ΙΑ' (11)

¹καὶ ἐδόθη μοι κάλαμος ὅμοιος ῥάβδω̨ λέγων ἔγειρε καὶ μέτρησον τòν ναòν του̃ θεου̃ καὶ τò θυσιαστήριον καὶ τοὺς προσκυνου̃ντας ἐν αὐτω̨̃

²καὶ τὴν αὐλὴν τὴν ἔξωθεν του̃ ναου̃ ἔκβαλε ἔξωθεν καὶ μὴ αὐτὴν μετρήση̨ς ὅτι ἐδόθη τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν πατήσουσιν μη̃νας τεσσεράκοντα καὶ δύο

³καὶ δώσω τοι̃ς δυσὶν μάρτυσίν μου καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα περιβεβλημένοι σάκκους

⁴οὑ̃τοί εἰσιν αἱ δύο ἐλαι̃αι καὶ αἱ δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον του̃ κυρίου τη̃ς γη̃ς ἑστω̃τες

⁵καὶ εἴ τις αὐτοὺς θέλει ἀδικη̃σαι πυ̃ρ ἐκπορεύεται ἐκ του̃ στόματος αὐτω̃ν καὶ κατεσθίει τοὺς ἐχθροὺς αὐτω̃ν καὶ εἴ τις θελήση̨ αὐτοὺς ἀδικη̃σαι οὕτως δει̃ αὐτòν ἀποκτανθη̃ναι

⁶οὑ̃τοι ἔχουσιν τὴν ἐξουσίαν κλει̃σαι τòν οὐρανόν ἵνα μὴ ὑετòς βρέχη̨ τὰς ἡμέρας τη̃ς προφητείας αὐτω̃ν καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τω̃ν ὑδάτων στρέφειν αὐτὰ εἰς αἱ̃μα καὶ πατάξαι τὴν γη̃ν ἐν πάση̨ πληγη̨̃ ὁσάκις ἐὰν θελήσωσιν

⁷καὶ ὅταν τελέσωσιν τὴν μαρτυρίαν αὐτω̃ν τò θηρίον τò ἀναβαι̃νον ἐκ τη̃ς ἀβύσσου ποιήσει μετ' αὐτω̃ν πόλεμον καὶ νικήσει αὐτοὺς καὶ ἀποκτενει̃ αὐτούς

⁸καὶ τò πτω̃μα αὐτω̃ν ἐπὶ τη̃ς πλατείας τη̃ς πόλεως τη̃ς μεγάλης ἥτις καλει̃ται πνευματικω̃ς Σόδομα καὶ Αἴγυπτος ὅπου καὶ ὁ κύριος αὐτω̃ν ἐσταυρώθη

⁹καὶ βλέπουσιν ἐκ τω̃ν λαω̃ν καὶ φυλω̃ν καὶ γλωσσω̃ν καὶ ἐθνω̃ν τò πτω̃μα αὐτω̃ν ἡμέρας τρει̃ς καὶ ἥμισυ καὶ τὰ πτώματα αὐτω̃ν οὐκ ἀφίουσιν τεθη̃ναι εἰς μνη̃μα

¹⁰καὶ οἱ κατοικου̃ντες ἐπὶ τη̃ς γη̃ς χαίρουσιν ἐπ' αὐτοι̃ς καὶ εὐφραίνονται καὶ δω̃ρα πέμψουσιν ἀλλήλοις ὅτι οὑ̃τοι οἱ δύο προφη̃ται ἐβασάνισαν τοὺς κατοικου̃ντας ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹¹καὶ μετὰ τὰς τρει̃ς ἡμέρας καὶ ἥμισυ πνευ̃μα ζωη̃ς ἐκ του̃ θεου̃ εἰση̃λθεν ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτω̃ν καὶ φόβος μέγας ἐπέπεσεν ἐπὶ τοὺς θεωρου̃ντας αὐτούς

¹²καὶ ἤκουσαν φωνη̃ς μεγάλης ἐκ του̃ οὐρανου̃ λεγούσης αὐτοι̃ς ἀνάβατε ὡ̃δε καὶ ἀνέβησαν εἰς τòν οὐρανòν ἐν τη̨̃ νεφέλη̨ καὶ ἐθεώρησαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτω̃ν

¹³καὶ ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ ἐγένετο σεισμòς μέγας καὶ τò δέκατον τη̃ς πόλεως ἔπεσεν καὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τω̨̃ σεισμω̨̃ ὀνόματα ἀνθρώπων χιλιάδες ἑπτά καὶ οἱ λοιποὶ ἔμφοβοι ἐγένοντο καὶ ἔδωκαν δόξαν τω̨̃ θεω̨̃ του̃ οὐρανου̃

¹⁴ἡ οὐαὶ ἡ δευτέρα ἀπη̃λθεν ἰδοὺ ἡ οὐαὶ ἡ τρίτη ἔρχεται ταχύ

¹⁵καὶ ὁ ἕβδομος ἄγγελος ἐσάλπισεν καὶ ἐγένοντο φωναὶ μεγάλαι ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ λέγοντες ἐγένετο ἡ βασιλεία του̃ κόσμου του̃ κυρίου ἡμω̃ν καὶ του̃ Χριστου̃ αὐτου̃ καὶ βασιλεύσει εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

¹⁶καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι οἱ ἐνώπιον του̃ θεου̃ καθήμενοι ἐπὶ τοὺς θρόνους αὐτω̃ν ἔπεσαν ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν καὶ προσεκύνησαν τω̨̃ θεω̨̃

¹⁷λέγοντες εὐχαριστου̃μέν σοι κύριε ὁ θεòς ὁ παντοκράτωρ ὁ ὢν καὶ ὁ ἠ̃ν ὅτι εἴληφας τὴν δύναμίν σου τὴν μεγάλην καὶ ἐβασίλευσας

¹⁸καὶ τὰ ἔθνη ὠργίσθησαν καὶ ἠ̃λθεν ἡ ὀργή σου καὶ ὁ καιρòς τω̃ν νεκρω̃ν κριθη̃ναι καὶ δου̃ναι τòν μισθòν τοι̃ς δούλοις σου τοι̃ς προφήταις καὶ τοι̃ς ἁγίοις καὶ τοι̃ς φοβουμένοις τò ὄνομά σου τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους καὶ διαφθει̃ραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γη̃ν

¹⁹καὶ ἠνοίγη ὁ ναòς του̃ θεου̃ ὁ ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ καὶ ὤφθη ἡ κιβωτòς τη̃ς διαθήκης αὐτου̃ ἐν τω̨̃ ναω̨̃ αὐτου̃ καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταὶ καὶ σεισμòς καὶ χάλαζα μεγάλη

Κεφάλαιον ΙΒ' (12)

¹καὶ σημει̃ον μέγα ὤφθη ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ γυνὴ περιβεβλημένη τòν ἥλιον καὶ ἡ σελήνη ὑποκάτω τω̃ν ποδω̃ν αὐτη̃ς καὶ ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτη̃ς στέφανος ἀστέρων δώδεκα

²καὶ ἐν γαστρὶ ἔχουσα καὶ κράζει ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη τεκει̃ν

³καὶ ὤφθη ἄλλο σημει̃ον ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ καὶ ἰδοὺ δράκων μέγας πυρρός ἔχων κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτου̃ ἑπτὰ διαδήματα

⁴καὶ ἡ οὐρὰ αὐτου̃ σύρει τò τρίτον τω̃ν ἀστέρων του̃ οὐρανου̃ καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν γη̃ν καὶ ὁ δράκων ἕστηκεν ἐνώπιον τη̃ς γυναικòς τη̃ς μελλούσης τεκει̃ν ἵνα ὅταν τέκη̨ τò τέκνον αὐτη̃ς καταφάγη̨

⁵καὶ ἔτεκεν υἱόν ἄρσεν ὃς μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδω̨ σιδηρα̨̃ καὶ ἡρπάσθη τò τέκνον αὐτη̃ς πρòς τòν θεòν καὶ πρòς τòν θρόνον αὐτου̃

⁶καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἰς τὴν ἔρημον ὅπου ἔχει ἐκει̃ τόπον ἡτοιμασμένον ἀπò του̃ θεου̃ ἵνα ἐκει̃ τρέφωσιν αὐτὴν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα

⁷καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτου̃ του̃ πολεμη̃σαι μετὰ του̃ δράκοντος καὶ ὁ δράκων ἐπολέμησεν καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτου̃

⁸καὶ οὐκ ἴσχυσεν οὐδὲ τόπος εὑρέθη αὐτω̃ν ἔτι ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃

⁹καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων ὁ μέγας ὁ ὄφις ὁ ἀρχαι̃ος ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανα̃ς ὁ πλανω̃ν τὴν οἰκουμένην ὅλην ἐβλήθη εἰς τὴν γη̃ν καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτου̃ μετ' αὐτου̃ ἐβλήθησαν

¹⁰καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ λέγουσαν ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία του̃ θεου̃ ἡμω̃ν καὶ ἡ ἐξουσία του̃ Χριστου̃ αὐτου̃ ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγωρ τω̃ν ἀδελφω̃ν ἡμω̃ν ὁ κατηγορω̃ν αὐτοὺς ἐνώπιον του̃ θεου̃ ἡμω̃ν ἡμέρας καὶ νυκτός

¹¹καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτòν διὰ τò αἱ̃μα του̃ ἀρνίου καὶ διὰ τòν λόγον τη̃ς μαρτυρίας αὐτω̃ν καὶ οὐκ ἠγάπησαν τὴν ψυχὴν αὐτω̃ν ἄχρι θανάτου

¹²διὰ του̃το εὐφραίνεσθε οἱ οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοι̃ς σκηνου̃ντες οὐαὶ τὴν γη̃ν καὶ τὴν θάλασσαν ὅτι κατέβη ὁ διάβολος πρòς ὑμα̃ς ἔχων θυμòν μέγαν εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρòν ἔχει

¹³καὶ ὅτε εἰ̃δεν ὁ δράκων ὅτι ἐβλήθη εἰς τὴν γη̃ν ἐδίωξεν τὴν γυναι̃κα ἥτις ἔτεκεν τòν ἄρσενα

¹⁴καὶ ἐδόθησαν τη̨̃ γυναικὶ αἱ δύο πτέρυγες του̃ ἀετου̃ του̃ μεγάλου ἵνα πέτηται εἰς τὴν ἔρημον εἰς τòν τόπον αὐτη̃ς ὅπου τρέφεται ἐκει̃ καιρòν καὶ καιροὺς καὶ ἥμισυ καιρου̃ ἀπò προσώπου του̃ ὄφεως

¹⁵καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃ ὀπίσω τη̃ς γυναικòς ὕδωρ ὡς ποταμόν ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητον ποιήση̨

¹⁶καὶ ἐβοήθησεν ἡ γη̃ τη̨̃ γυναικί καὶ ἤνοιξεν ἡ γη̃ τò στόμα αὐτη̃ς καὶ κατέπιεν τòν ποταμòν ὃν ἔβαλεν ὁ δράκων ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃

¹⁷καὶ ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ τη̨̃ γυναικί καὶ ἀπη̃λθεν ποιη̃σαι πόλεμον μετὰ τω̃ν λοιπω̃ν του̃ σπέρματος αὐτη̃ς τω̃ν τηρούντων τὰς ἐντολὰς του̃ θεου̃ καὶ ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν ’Ιησου̃

¹⁸καὶ ἐστάθη ἐπὶ τὴν ἄμμον τη̃ς θαλάσσης

Κεφάλαιον ΙΓ' (13)

¹καὶ εἰ̃δον ἐκ τη̃ς θαλάσσης θηρίον ἀναβαι̃νον ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά καὶ ἐπὶ τω̃ν κεράτων αὐτου̃ δέκα διαδήματα καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτου̃ ὀνόματα βλασφημίας

²καὶ τò θηρίον ὃ εἰ̃δον ἠ̃ν ὅμοιον παρδάλει καὶ οἱ πόδες αὐτου̃ ὡς ἄρκου καὶ τò στόμα αὐτου̃ ὡς στόμα λέοντος καὶ ἔδωκεν αὐτω̨̃ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτου̃ καὶ τòν θρόνον αὐτου̃ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην

³καὶ μίαν ἐκ τω̃ν κεφαλω̃ν αὐτου̃ ὡς ἐσφαγμένην εἰς θάνατον καὶ ἡ πληγὴ του̃ θανάτου αὐτου̃ ἐθεραπεύθη καὶ ἐθαυμάσθη ὅλη ἡ γη̃ ὀπίσω του̃ θηρίου

⁴καὶ προσεκύνησαν τω̨̃ δράκοντι ὅτι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν τω̨̃ θηρίω̨ καὶ προσεκύνησαν τω̨̃ θηρίω̨ λέγοντες τίς ὅμοιος τω̨̃ θηρίω̨ καὶ τίς δύναται πολεμη̃σαι μετ' αὐτου̃

⁵καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ στόμα λαλου̃ν μεγάλα καὶ βλασφημίας καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ ἐξουσία ποιη̃σαι μη̃νας τεσσεράκοντα καὶ δύο

⁶καὶ ἤνοιξεν τò στόμα αὐτου̃ εἰς βλασφημίας πρòς τòν θεόν βλασφημη̃σαι τò ὄνομα αὐτου̃ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτου̃ τοὺς ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ σκηνου̃ντας

⁷καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ ποιη̃σαι πόλεμον μετὰ τω̃ν ἁγίων καὶ νικη̃σαι αὐτούς καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ ἐξουσία ἐπὶ πα̃σαν φυλὴν καὶ λαòν καὶ γλω̃σσαν καὶ ἔθνος

⁸καὶ προσκυνήσουσιν αὐτòν πάντες οἱ κατοικου̃ντες ἐπὶ τη̃ς γη̃ς οὑ̃ οὐ γέγραπται τò ὄνομα αὐτου̃ ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ τη̃ς ζωη̃ς του̃ ἀρνίου του̃ ἐσφαγμένου ἀπò καταβολη̃ς κόσμου

⁹εἴ τις ἔχει οὐ̃ς ἀκουσάτω

¹⁰εἴ τις εἰς αἰχμαλωσίαν εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει εἴ τις ἐν μαχαίρη̨ ἀποκτανθη̃ναι αὐτòν ἐν μαχαίρη̨ ἀποκτανθη̃ναι ὡ̃δέ ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τω̃ν ἁγίων

¹¹καὶ εἰ̃δον ἄλλο θηρίον ἀναβαι̃νον ἐκ τη̃ς γη̃ς καὶ εἰ̃χεν κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίω̨ καὶ ἐλάλει ὡς δράκων

¹²καὶ τὴν ἐξουσίαν του̃ πρώτου θηρίου πα̃σαν ποιει̃ ἐνώπιον αὐτου̃ καὶ ποιει̃ τὴν γη̃ν καὶ τοὺς ἐν αὐτη̨̃ κατοικου̃ντας ἵνα προσκυνήσουσιν τò θηρίον τò πρω̃τον οὑ̃ ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ του̃ θανάτου αὐτου̃

¹³καὶ ποιει̃ σημει̃α μεγάλα ἵνα καὶ πυ̃ρ ποιη̨̃ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καταβαίνειν εἰς τὴν γη̃ν ἐνώπιον τω̃ν ἀνθρώπων

¹⁴καὶ πλανα̨̃ τοὺς κατοικου̃ντας ἐπὶ τη̃ς γη̃ς διὰ τὰ σημει̃α ἃ ἐδόθη αὐτω̨̃ ποιη̃σαι ἐνώπιον του̃ θηρίου λέγων τοι̃ς κατοικου̃σιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ποιη̃σαι εἰκόνα τω̨̃ θηρίω̨ ὃς ἔχει τὴν πληγὴν τη̃ς μαχαίρης καὶ ἔζησεν

¹⁵καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ δου̃ναι πνευ̃μα τη̨̃ εἰκόνι του̃ θηρίου ἵνα καὶ λαλήση̨ ἡ εἰκὼν του̃ θηρίου καὶ ποιήση̨ ἵνα ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσιν τη̨̃ εἰκόνι του̃ θηρίου ἀποκτανθω̃σιν

¹⁶καὶ ποιει̃ πάντας τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους ἵνα δω̃σιν αὐτοι̃ς χάραγμα ἐπὶ τη̃ς χειρòς αὐτω̃ν τη̃ς δεξια̃ς ἢ ἐπὶ τò μέτωπον αὐτω̃ν

¹⁷καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλη̃σαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τò χάραγμα τò ὄνομα του̃ θηρίου ἢ τòν ἀριθμòν του̃ ὀνόματος αὐτου̃

¹⁸ὡ̃δε ἡ σοφία ἐστίν ὁ ἔχων νου̃ν ψηφισάτω τòν ἀριθμòν του̃ θηρίου ἀριθμòς γὰρ ἀνθρώπου ἐστίν καὶ ὁ ἀριθμòς αὐτου̃ ἑξακόσιοι ἑξήκοντα ἕξ

Κεφάλαιον ΙΔ' (14)

¹καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ τò ἀρνίον ἑστòς ἐπὶ τò ὄρος Σιών καὶ μετ' αὐτου̃ ἑκατòν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ἔχουσαι τò ὄνομα αὐτου̃ καὶ τò ὄνομα του̃ πατρòς αὐτου̃ γεγραμμένον ἐπὶ τω̃ν μετώπων αὐτω̃ν

²καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ του̃ οὐρανου̃ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλω̃ν καὶ ὡς φωνὴν βροντη̃ς μεγάλης καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ὡς κιθαρω̨δω̃ν κιθαριζόντων ἐν ται̃ς κιθάραις αὐτω̃ν

³καὶ ἄ̨δουσιν ὡς ὠ̨δὴν καινὴν ἐνώπιον του̃ θρόνου καὶ ἐνώπιον τω̃ν τεσσάρων ζώ̨ων καὶ τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο μαθει̃ν τὴν ὠ̨δὴν εἰ μὴ αἱ ἑκατòν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες οἱ ἠγορασμένοι ἀπò τη̃ς γη̃ς

⁴οὑ̃τοί εἰσιν οἳ μετὰ γυναικω̃ν οὐκ ἐμολύνθησαν παρθένοι γάρ εἰσιν οὑ̃τοι οἱ ἀκολουθου̃ντες τω̨̃ ἀρνίω̨ ὅπου ἂν ὑπάγη̨ οὑ̃τοι ἠγοράσθησαν ἀπò τω̃ν ἀνθρώπων ἀπαρχὴ τω̨̃ θεω̨̃ καὶ τω̨̃ ἀρνίω̨

⁵καὶ ἐν τω̨̃ στόματι αὐτω̃ν οὐχ εὑρέθη ψευ̃δος ἄμωμοί εἰσιν

⁶καὶ εἰ̃δον ἄλλον ἄγγελον πετόμενον ἐν μεσουρανήματι ἔχοντα εὐαγγέλιον αἰώνιον εὐαγγελίσαι ἐπὶ τοὺς καθημένους ἐπὶ τη̃ς γη̃ς καὶ ἐπὶ πα̃ν ἔθνος καὶ φυλὴν καὶ γλω̃σσαν καὶ λαόν

⁷λέγων ἐν φωνη̨̃ μεγάλη̨ φοβήθητε τòν θεòν καὶ δότε αὐτω̨̃ δόξαν ὅτι ἠ̃λθεν ἡ ὥρα τη̃ς κρίσεως αὐτου̃ καὶ προσκυνήσατε τω̨̃ ποιήσαντι τòν οὐρανòν καὶ τὴν γη̃ν καὶ θάλασσαν καὶ πηγὰς ὑδάτων

⁸καὶ ἄλλος ἄγγελος δεύτερος ἠκολούθησεν λέγων ἔπεσεν ἔπεσεν Βαβυλὼν ἡ μεγάλη ἣ ἐκ του̃ οἴνου του̃ θυμου̃ τη̃ς πορνείας αὐτη̃ς πεπότικεν πάντα τὰ ἔθνη

⁹καὶ ἄλλος ἄγγελος τρίτος ἠκολούθησεν αὐτοι̃ς λέγων ἐν φωνη̨̃ μεγάλη̨ εἴ τις προσκυνει̃ τò θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτου̃ καὶ λαμβάνει χάραγμα ἐπὶ του̃ μετώπου αὐτου̃ ἢ ἐπὶ τὴν χει̃ρα αὐτου̃

¹⁰καὶ αὐτòς πίεται ἐκ του̃ οἴνου του̃ θυμου̃ του̃ θεου̃ του̃ κεκερασμένου ἀκράτου ἐν τω̨̃ ποτηρίω̨ τη̃ς ὀργη̃ς αὐτου̃ καὶ βασανισθήσεται ἐν πυρὶ καὶ θείω̨ ἐνώπιον ἀγγέλων ἁγίων καὶ ἐνώπιον του̃ ἀρνίου

¹¹καὶ ὁ καπνòς του̃ βασανισμου̃ αὐτω̃ν εἰς αἰω̃νας αἰώνων ἀναβαίνει καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτός οἱ προσκυνου̃ντες τò θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτου̃ καὶ εἴ τις λαμβάνει τò χάραγμα του̃ ὀνόματος αὐτου̃

¹²ὡ̃δε ἡ ὑπομονὴ τω̃ν ἁγίων ἐστίν οἱ τηρου̃ντες τὰς ἐντολὰς του̃ θεου̃ καὶ τὴν πίστιν ’Ιησου̃

¹³καὶ ἤκουσα φωνη̃ς ἐκ του̃ οὐρανου̃ λεγούσης γράψον μακάριοι οἱ νεκροὶ οἱ ἐν κυρίω̨ ἀποθνή̨σκοντες ἀπ' ἄρτι ναί λέγει τò πνευ̃μα ἵνα ἀναπαήσονται ἐκ τω̃ν κόπων αὐτω̃ν τὰ γὰρ ἔργα αὐτω̃ν ἀκολουθει̃ μετ' αὐτω̃ν

¹⁴καὶ εἰ̃δον καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενον ὅμοιον υἱòν ἀνθρώπου ἔχων ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ στέφανον χρυσου̃ν καὶ ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ δρέπανον ὀξύ

¹⁵καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξη̃λθεν ἐκ του̃ ναου̃ κράζων ἐν φωνη̨̃ μεγάλη̨ τω̨̃ καθημένω̨ ἐπὶ τη̃ς νεφέλης πέμψον τò δρέπανόν σου καὶ θέρισον ὅτι ἠ̃λθεν ἡ ὥρα θερίσαι ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμòς τη̃ς γη̃ς

¹⁶καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τη̃ς νεφέλης τò δρέπανον αὐτου̃ ἐπὶ τὴν γη̃ν καὶ ἐθερίσθη ἡ γη̃

¹⁷καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξη̃λθεν ἐκ του̃ ναου̃ του̃ ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ἔχων καὶ αὐτòς δρέπανον ὀξύ

¹⁸καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξη̃λθεν ἐκ του̃ θυσιαστηρίου ὁ ἔχων ἐξουσίαν ἐπὶ του̃ πυρός καὶ ἐφώνησεν φωνη̨̃ μεγάλη̨ τω̨̃ ἔχοντι τò δρέπανον τò ὀξὺ λέγων πέμψον σου τò δρέπανον τò ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τη̃ς ἀμπέλου τη̃ς γη̃ς ὅτι ἤκμασαν αἱ σταφυλαὶ αὐτη̃ς

¹⁹καὶ ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τò δρέπανον αὐτου̃ εἰς τὴν γη̃ν καὶ ἐτρύγησεν τὴν ἄμπελον τη̃ς γη̃ς καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν ληνòν του̃ θυμου̃ του̃ θεου̃ τòν μέγαν

²⁰καὶ ἐπατήθη ἡ ληνòς ἔξωθεν τη̃ς πόλεως καὶ ἐξη̃λθεν αἱ̃μα ἐκ τη̃ς ληνου̃ ἄχρι τω̃ν χαλινω̃ν τω̃ν ἵππων ἀπò σταδίων χιλίων ἑξακοσίων

Κεφάλαιον ΙΕ' (15)

¹καὶ εἰ̃δον ἄλλο σημει̃ον ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ μέγα καὶ θαυμαστόν ἀγγέλους ἑπτὰ ἔχοντας πληγὰς ἑπτὰ τὰς ἐσχάτας ὅτι ἐν αὐται̃ς ἐτελέσθη ὁ θυμòς του̃ θεου̃

²καὶ εἰ̃δον ὡς θάλασσαν ὑαλίνην μεμιγμένην πυρί καὶ τοὺς νικω̃ντας ἐκ του̃ θηρίου καὶ ἐκ τη̃ς εἰκόνος αὐτου̃ καὶ ἐκ του̃ ἀριθμου̃ του̃ ὀνόματος αὐτου̃ ἑστω̃τας ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην ἔχοντας κιθάρας του̃ θεου̃

³καὶ ἄ̨δουσιν τὴν ὠ̨δὴν Μωϋσέως του̃ δούλου του̃ θεου̃ καὶ τὴν ὠ̨δὴν του̃ ἀρνίου λέγοντες μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου κύριε ὁ θεòς ὁ παντοκράτωρ δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδοί σου ὁ βασιλεὺς τω̃ν ἐθνω̃ν

⁴τίς οὐ μὴ φοβηθη̨̃ κύριε καὶ δοξάσει τò ὄνομά σου ὅτι μόνος ὅσιος ὅτι πάντα τὰ ἔθνη ἥξουσιν καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐφανερώθησαν

⁵καὶ μετὰ ταυ̃τα εἰ̃δον καὶ ἠνοίγη ὁ ναòς τη̃ς σκηνη̃ς του̃ μαρτυρίου ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃

⁶καὶ ἐξη̃λθον οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ πληγὰς ἐκ του̃ ναου̃ ἐνδεδυμένοι λίνον καθαρòν λαμπρòν καὶ περιεζωσμένοι περὶ τὰ στήθη ζώνας χρυσα̃ς

⁷καὶ ἓν ἐκ τω̃ν τεσσάρων ζώ̨ων ἔδωκεν τοι̃ς ἑπτὰ ἀγγέλοις ἑπτὰ φιάλας χρυσα̃ς γεμούσας του̃ θυμου̃ του̃ θεου̃ του̃ ζω̃ντος εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

⁸καὶ ἐγεμίσθη ὁ ναòς καπνου̃ ἐκ τη̃ς δόξης του̃ θεου̃ καὶ ἐκ τη̃ς δυνάμεως αὐτου̃ καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο εἰσελθει̃ν εἰς τòν ναòν ἄχρι τελεσθω̃σιν αἱ ἑπτὰ πληγαὶ τω̃ν ἑπτὰ ἀγγέλων

Κεφάλαιον ΙΣΤ' (16)

¹καὶ ἤκουσα μεγάλης φωνη̃ς ἐκ του̃ ναου̃ λεγούσης τοι̃ς ἑπτὰ ἀγγέλοις ὑπάγετε καὶ ἐκχέετε τὰς ἑπτὰ φιάλας του̃ θυμου̃ του̃ θεου̃ εἰς τὴν γη̃ν

²καὶ ἀπη̃λθεν ὁ πρω̃τος καὶ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ εἰς τὴν γη̃ν καὶ ἐγένετο ἕλκος κακòν καὶ πονηρòν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἔχοντας τò χάραγμα του̃ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνου̃ντας τη̨̃ εἰκόνι αὐτου̃

³καὶ ὁ δεύτερος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐγένετο αἱ̃μα ὡς νεκρου̃ καὶ πα̃σα ψυχὴ ζωη̃ς ἀπέθανεν τὰ ἐν τη̨̃ θαλάσση̨

⁴καὶ ὁ τρίτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ εἰς τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πηγὰς τω̃ν ὑδάτων καὶ ἐγένετο αἱ̃μα

⁵καὶ ἤκουσα του̃ ἀγγέλου τω̃ν ὑδάτων λέγοντος δίκαιος εἰ̃ ὁ ὢν καὶ ὁ ἠ̃ν ὁ ὅσιος ὅτι ταυ̃τα ἔκρινας

⁶ὅτι αἱ̃μα ἁγίων καὶ προφητω̃ν ἐξέχεαν καὶ αἱ̃μα αὐτοι̃ς δέδωκας πιει̃ν ἄξιοί εἰσιν

⁷καὶ ἤκουσα του̃ θυσιαστηρίου λέγοντος ναί κύριε ὁ θεòς ὁ παντοκράτωρ ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις σου

⁸καὶ ὁ τέταρτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ ἐπὶ τòν ἥλιον καὶ ἐδόθη αὐτω̨̃ καυματίσαι τοὺς ἀνθρώπους ἐν πυρί

⁹καὶ ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καυ̃μα μέγα καὶ ἐβλασφήμησαν τò ὄνομα του̃ θεου̃ του̃ ἔχοντος τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύτας καὶ οὐ μετενόησαν δου̃ναι αὐτω̨̃ δόξαν

¹⁰καὶ ὁ πέμπτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ ἐπὶ τòν θρόνον του̃ θηρίου καὶ ἐγένετο ἡ βασιλεία αὐτου̃ ἐσκοτωμένη καὶ ἐμασω̃ντο τὰς γλώσσας αὐτω̃ν ἐκ του̃ πόνου

¹¹καὶ ἐβλασφήμησαν τòν θεòν του̃ οὐρανου̃ ἐκ τω̃ν πόνων αὐτω̃ν καὶ ἐκ τω̃ν ἑλκω̃ν αὐτω̃ν καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τω̃ν ἔργων αὐτω̃ν

¹²καὶ ὁ ἕκτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ ἐπὶ τòν ποταμòν τòν μέγαν τòν Εὐφράτην καὶ ἐξηράνθη τò ὕδωρ αὐτου̃ ἵνα ἑτοιμασθη̨̃ ἡ ὁδòς τω̃ν βασιλέων τω̃ν ἀπò ἀνατολη̃ς ἡλίου

¹³καὶ εἰ̃δον ἐκ του̃ στόματος του̃ δράκοντος καὶ ἐκ του̃ στόματος του̃ θηρίου καὶ ἐκ του̃ στόματος του̃ ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ἀκάθαρτα ὡς βάτραχοι

¹⁴εἰσὶν γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιου̃ντα σημει̃α ἃ ἐκπορεύεται ἐπὶ τοὺς βασιλει̃ς τη̃ς οἰκουμένης ὅλης συναγαγει̃ν αὐτοὺς εἰς τòν πόλεμον τη̃ς ἡμέρας τη̃ς μεγάλης του̃ θεου̃ του̃ παντοκράτορος

¹⁵ἰδοὺ ἔρχομαι ὡς κλέπτης μακάριος ὁ γρηγορω̃ν καὶ τηρω̃ν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ ἵνα μὴ γυμνòς περιπατη̨̃ καὶ βλέπωσιν τὴν ἀσχημοσύνην αὐτου̃

¹⁶καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς τòν τόπον τòν καλούμενον ‘Εβραϊστὶ ‘Αρμαγεδών

¹⁷καὶ ὁ ἕβδομος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτου̃ ἐπὶ τòν ἀέρα καὶ ἐξη̃λθεν φωνὴ μεγάλη ἐκ του̃ ναου̃ ἀπò του̃ θρόνου λέγουσα γέγονεν

¹⁸καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί καὶ σεισμòς ἐγένετο μέγας οἱ̃ος οὐκ ἐγένετο ἀφ' οὑ̃ ἄνθρωπος ἐγένετο ἐπὶ τη̃ς γη̃ς τηλικου̃τος σεισμòς οὕτω μέγας

¹⁹καὶ ἐγένετο ἡ πόλις ἡ μεγάλη εἰς τρία μέρη καὶ αἱ πόλεις τω̃ν ἐθνω̃ν ἔπεσαν καὶ Βαβυλὼν ἡ μεγάλη ἐμνήσθη ἐνώπιον του̃ θεου̃ δου̃ναι αὐτη̨̃ τò ποτήριον του̃ οἴνου του̃ θυμου̃ τη̃ς ὀργη̃ς αὐτου̃

²⁰καὶ πα̃σα νη̃σος ἔφυγεν καὶ ὄρη οὐχ εὑρέθησαν

²¹καὶ χάλαζα μεγάλη ὡς ταλαντιαία καταβαίνει ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τòν θεòν ἐκ τη̃ς πληγη̃ς τη̃ς χαλάζης ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ πληγὴ αὐτη̃ς σφόδρα

Κεφάλαιον ΙΖ' (17)

¹καὶ ἠ̃λθεν εἱ̃ς ἐκ τω̃ν ἑπτὰ ἀγγέλων τω̃ν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας καὶ ἐλάλησεν μετ' ἐμου̃ λέγων δευ̃ρο δείξω σοι τò κρίμα τη̃ς πόρνης τη̃ς μεγάλης τη̃ς καθημένης ἐπὶ ὑδάτων πολλω̃ν

²μεθ' ἡ̃ς ἐπόρνευσαν οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς καὶ ἐμεθύσθησαν οἱ κατοικου̃ντες τὴν γη̃ν ἐκ του̃ οἴνου τη̃ς πορνείας αὐτη̃ς

³καὶ ἀπήνεγκέν με εἰς ἔρημον ἐν πνεύματι καὶ εἰ̃δον γυναι̃κα καθημένην ἐπὶ θηρίον κόκκινον γέμοντα ὀνόματα βλασφημίας ἔχων κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα

⁴καὶ ἡ γυνὴ ἠ̃ν περιβεβλημένη πορφυρου̃ν καὶ κόκκινον καὶ κεχρυσωμένη χρυσίω̨ καὶ λίθω̨ τιμίω̨ καὶ μαργαρίταις ἔχουσα ποτήριον χρυσου̃ν ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτη̃ς γέμον βδελυγμάτων καὶ τὰ ἀκάθαρτα τη̃ς πορνείας αὐτη̃ς

⁵καὶ ἐπὶ τò μέτωπον αὐτη̃ς ὄνομα γεγραμμένον μυστήριον Βαβυλὼν ἡ μεγάλη ἡ μήτηρ τω̃ν πορνω̃ν καὶ τω̃ν βδελυγμάτων τη̃ς γη̃ς

⁶καὶ εἰ̃δον τὴν γυναι̃κα μεθύουσαν ἐκ του̃ αἵματος τω̃ν ἁγίων καὶ ἐκ του̃ αἵματος τω̃ν μαρτύρων ’Ιησου̃ καὶ ἐθαύμασα ἰδὼν αὐτὴν θαυ̃μα μέγα

⁷καὶ εἰ̃πέν μοι ὁ ἄγγελος διὰ τί ἐθαύμασας ἐγὼ ἐρω̃ σοι τò μυστήριον τη̃ς γυναικòς καὶ του̃ θηρίου του̃ βαστάζοντος αὐτήν του̃ ἔχοντος τὰς ἑπτὰ κεφαλὰς καὶ τὰ δέκα κέρατα

⁸τò θηρίον ὃ εἰ̃δες ἠ̃ν καὶ οὐκ ἔστιν καὶ μέλλει ἀναβαίνειν ἐκ τη̃ς ἀβύσσου καὶ εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει καὶ θαυμασθήσονται οἱ κατοικου̃ντες ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ὡ̃ν οὐ γέγραπται τò ὄνομα ἐπὶ τò βιβλίον τη̃ς ζωη̃ς ἀπò καταβολη̃ς κόσμου βλεπόντων τò θηρίον ὅτι ἠ̃ν καὶ οὐκ ἔστιν καὶ παρέσται

⁹ὡ̃δε ὁ νου̃ς ὁ ἔχων σοφίαν αἱ ἑπτὰ κεφαλαὶ ἑπτὰ ὄρη εἰσίν ὅπου ἡ γυνὴ κάθηται ἐπ' αὐτω̃ν καὶ βασιλει̃ς ἑπτά εἰσιν

¹⁰οἱ πέντε ἔπεσαν ὁ εἱ̃ς ἔστιν ὁ ἄλλος οὔπω ἠ̃λθεν καὶ ὅταν ἔλθη̨ ὀλίγον αὐτòν δει̃ μει̃ναι

¹¹καὶ τò θηρίον ὃ ἠ̃ν καὶ οὐκ ἔστιν καὶ αὐτòς ὄγδοός ἐστιν καὶ ἐκ τω̃ν ἑπτά ἐστιν καὶ εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει

¹²καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἰ̃δες δέκα βασιλει̃ς εἰσιν οἵτινες βασιλείαν οὔπω ἔλαβον ἀλλὰ ἐξουσίαν ὡς βασιλει̃ς μίαν ὥραν λαμβάνουσιν μετὰ του̃ θηρίου

¹³οὑ̃τοι μίαν γνώμην ἔχουσιν καὶ τὴν δύναμιν καὶ ἐξουσίαν αὐτω̃ν τω̨̃ θηρίω̨ διδόασιν

¹⁴οὑ̃τοι μετὰ του̃ ἀρνίου πολεμήσουσιν καὶ τò ἀρνίον νικήσει αὐτούς ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶν καὶ βασιλεὺς βασιλέων καὶ οἱ μετ' αὐτου̃ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί

¹⁵καὶ λέγει μοι τὰ ὕδατα ἃ εἰ̃δες οὑ̃ ἡ πόρνη κάθηται λαοὶ καὶ ὄχλοι εἰσὶν καὶ ἔθνη καὶ γλω̃σσαι

¹⁶καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἰ̃δες καὶ τò θηρίον οὑ̃τοι μισήσουσιν τὴν πόρνην καὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτὴν καὶ γυμνήν καὶ τὰς σάρκας αὐτη̃ς φάγονται καὶ αὐτὴν κατακαύσουσιν ἐν πυρί

¹⁷ὁ γὰρ θεòς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίας αὐτω̃ν ποιη̃σαι τὴν γνώμην αὐτου̃ καὶ ποιη̃σαι μίαν γνώμην καὶ δου̃ναι τὴν βασιλείαν αὐτω̃ν τω̨̃ θηρίω̨ ἄχρι τελεσθήσονται οἱ λόγοι του̃ θεου̃

¹⁸καὶ ἡ γυνὴ ἣν εἰ̃δες ἔστιν ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἡ ἔχουσα βασιλείαν ἐπὶ τω̃ν βασιλέων τη̃ς γη̃ς

Κεφάλαιον ΙΗ' (18)

¹μετὰ ταυ̃τα εἰ̃δον ἄλλον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἔχοντα ἐξουσίαν μεγάλην καὶ ἡ γη̃ ἐφωτίσθη ἐκ τη̃ς δόξης αὐτου̃

²καὶ ἔκραξεν ἐν ἰσχυρα̨̃ φωνη̨̃ λέγων ἔπεσεν ἔπεσεν Βαβυλὼν ἡ μεγάλη καὶ ἐγένετο κατοικητήριον δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντòς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντòς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντòς θηρίου ἀκαθάρτου καὶ μεμισημένου

³ὅτι ἐκ του̃ οἴνου του̃ θυμου̃ τη̃ς πορνείας αὐτη̃ς πέπωκαν πάντα τὰ ἔθνη καὶ οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς μετ' αὐτη̃ς ἐπόρνευσαν καὶ οἱ ἔμποροι τη̃ς γη̃ς ἐκ τη̃ς δυνάμεως του̃ στρήνους αὐτη̃ς ἐπλούτησαν

⁴καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ του̃ οὐρανου̃ λέγουσαν ἐξέλθατε ὁ λαός μου ἐξ αὐτη̃ς ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ται̃ς ἁμαρτίαις αὐτη̃ς καὶ ἐκ τω̃ν πληγω̃ν αὐτη̃ς ἵνα μὴ λάβητε

⁵ὅτι ἐκολλήθησαν αὐτη̃ς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι του̃ οὐρανου̃ καὶ ἐμνημόνευσεν ὁ θεòς τὰ ἀδικήματα αὐτη̃ς

⁶ἀπόδοτε αὐτη̨̃ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέδωκεν καὶ διπλώσατε τὰ διπλα̃ κατὰ τὰ ἔργα αὐτη̃ς ἐν τω̨̃ ποτηρίω̨ ὡ̨̃ ἐκέρασεν κεράσατε αὐτη̨̃ διπλου̃ν

⁷ὅσα ἐδόξασεν αὐτὴν καὶ ἐστρηνίασεν τοσου̃τον δότε αὐτη̨̃ βασανισμòν καὶ πένθος ὅτι ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτη̃ς λέγει ὅτι κάθημαι βασίλισσα καὶ χήρα οὐκ εἰμί καὶ πένθος οὐ μὴ ἴδω

⁸διὰ του̃το ἐν μια̨̃ ἡμέρα̨ ἥξουσιν αἱ πληγαὶ αὐτη̃ς θάνατος καὶ πένθος καὶ λιμός καὶ ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται ὅτι ἰσχυρòς κύριος ὁ θεòς ὁ κρίνας αὐτήν

⁹καὶ κλαύσουσιν καὶ κόψονται ἐπ' αὐτὴν οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς οἱ μετ' αὐτη̃ς πορνεύσαντες καὶ στρηνιάσαντες ὅταν βλέπωσιν τòν καπνòν τη̃ς πυρώσεως αὐτη̃ς

¹⁰ἀπò μακρόθεν ἑστηκότες διὰ τòν φόβον του̃ βασανισμου̃ αὐτη̃ς λέγοντες οὐαὶ οὐαί ἡ πόλις ἡ μεγάλη Βαβυλὼν ἡ πόλις ἡ ἰσχυρά ὅτι μια̨̃ ὥρα̨ ἠ̃λθεν ἡ κρίσις σου

¹¹καὶ οἱ ἔμποροι τη̃ς γη̃ς κλαίουσιν καὶ πενθου̃σιν ἐπ' αὐτήν ὅτι τòν γόμον αὐτω̃ν οὐδεὶς ἀγοράζει οὐκέτι

¹²γόμον χρυσου̃ καὶ ἀργύρου καὶ λίθου τιμίου καὶ μαργαριτω̃ν καὶ βυσσίνου καὶ πορφύρας καὶ σιρικου̃ καὶ κοκκίνου καὶ πα̃ν ξύλον θύϊνον καὶ πα̃ν σκευ̃ος ἐλεφάντινον καὶ πα̃ν σκευ̃ος ἐκ ξύλου τιμιωτάτου καὶ χαλκου̃ καὶ σιδήρου καὶ μαρμάρου

¹³καὶ κιννάμωμον καὶ ἄμωμον καὶ θυμιάματα καὶ μύρον καὶ λίβανον καὶ οἰ̃νον καὶ ἔλαιον καὶ σεμίδαλιν καὶ σι̃τον καὶ κτήνη καὶ πρόβατα καὶ ἵππων καὶ ῥεδω̃ν καὶ σωμάτων καὶ ψυχὰς ἀνθρώπων

¹⁴καὶ ἡ ὀπώρα σου τη̃ς ἐπιθυμίας τη̃ς ψυχη̃ς ἀπη̃λθεν ἀπò σου̃ καὶ πάντα τὰ λιπαρὰ καὶ τὰ λαμπρὰ ἀπώλετο ἀπò σου̃ καὶ οὐκέτι οὐ μὴ αὐτὰ εὑρήσουσιν

¹⁵οἱ ἔμποροι τούτων οἱ πλουτήσαντες ἀπ' αὐτη̃ς ἀπò μακρόθεν στήσονται διὰ τòν φόβον του̃ βασανισμου̃ αὐτη̃ς κλαίοντες καὶ πενθου̃ντες

¹⁶λέγοντες οὐαὶ οὐαί ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἡ περιβεβλημένη βύσσινον καὶ πορφυρου̃ν καὶ κόκκινον καὶ κεχρυσωμένη ἐν χρυσίω̨ καὶ λίθω̨ τιμίω̨ καὶ μαργαρίτη̨

¹⁷ὅτι μια̨̃ ὥρα̨ ἠρημώθη ὁ τοσου̃τος πλου̃τος καὶ πα̃ς κυβερνήτης καὶ πα̃ς ὁ ἐπὶ τόπον πλέων καὶ ναυ̃ται καὶ ὅσοι τὴν θάλασσαν ἐργάζονται ἀπò μακρόθεν ἔστησαν

¹⁸καὶ ἔκραζον βλέποντες τòν καπνòν τη̃ς πυρώσεως αὐτη̃ς λέγοντες τίς ὁμοία τη̨̃ πόλει τη̨̃ μεγάλη̨

¹⁹καὶ ἔβαλον χου̃ν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν καὶ ἔκραζον κλαίοντες καὶ πενθου̃ντες λέγοντες οὐαὶ οὐαί ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἐν ἡ̨̃ ἐπλούτησαν πάντες οἱ ἔχοντες τὰ πλοι̃α ἐν τη̨̃ θαλάσση̨ ἐκ τη̃ς τιμιότητος αὐτη̃ς ὅτι μια̨̃ ὥρα̨ ἠρημώθη

²⁰εὐφραίνου ἐπ' αὐτη̨̃ οὐρανέ καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφη̃ται ὅτι ἔκρινεν ὁ θεòς τò κρίμα ὑμω̃ν ἐξ αὐτη̃ς

²¹καὶ ἠ̃ρεν εἱ̃ς ἄγγελος ἰσχυρòς λίθον ὡς μύλινον μέγαν καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν θάλασσαν λέγων οὕτως ὁρμήματι βληθήσεται Βαβυλὼν ἡ μεγάλη πόλις καὶ οὐ μὴ εὑρεθη̨̃ ἔτι

²²καὶ φωνὴ κιθαρω̨δω̃ν καὶ μουσικω̃ν καὶ αὐλητω̃ν καὶ σαλπιστω̃ν οὐ μὴ ἀκουσθη̨̃ ἐν σοὶ ἔτι καὶ πα̃ς τεχνίτης πάσης τέχνης οὐ μὴ εὑρεθη̨̃ ἐν σοὶ ἔτι καὶ φωνὴ μύλου οὐ μὴ ἀκουσθη̨̃ ἐν σοὶ ἔτι

²³καὶ φω̃ς λύχνου οὐ μὴ φάνη̨ ἐν σοὶ ἔτι καὶ φωνὴ νυμφίου καὶ νύμφης οὐ μὴ ἀκουσθη̨̃ ἐν σοὶ ἔτι ὅτι οἱ ἔμποροί σου ἠ̃σαν οἱ μεγιστα̃νες τη̃ς γη̃ς ὅτι ἐν τη̨̃ φαρμακεία̨ σου ἐπλανήθησαν πάντα τὰ ἔθνη

²⁴καὶ ἐν αὐτη̨̃ αἱ̃μα προφητω̃ν καὶ ἁγίων εὑρέθη καὶ πάντων τω̃ν ἐσφαγμένων ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

Κεφάλαιον ΙΘ' (19)

¹μετὰ ταυ̃τα ἤκουσα ὡς φωνὴν μεγάλην ὄχλου πολλου̃ ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ λεγόντων ἁλληλουϊά ἡ σωτηρία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμις του̃ θεου̃ ἡμω̃ν

²ὅτι ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις αὐτου̃ ὅτι ἔκρινεν τὴν πόρνην τὴν μεγάλην ἥτις ἔφθειρεν τὴν γη̃ν ἐν τη̨̃ πορνεία̨ αὐτη̃ς καὶ ἐξεδίκησεν τò αἱ̃μα τω̃ν δούλων αὐτου̃ ἐκ χειρòς αὐτη̃ς

³καὶ δεύτερον εἴρηκαν ἁλληλουϊά καὶ ὁ καπνòς αὐτη̃ς ἀναβαίνει εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

⁴καὶ ἔπεσαν οἱ πρεσβύτεροι οἱ εἴκοσι τέσσαρες καὶ τὰ τέσσαρα ζω̨̃α καὶ προσεκύνησαν τω̨̃ θεω̨̃ τω̨̃ καθημένω̨ ἐπὶ τω̨̃ θρόνω̨ λέγοντες ἀμήν ἁλληλουϊά

⁵καὶ φωνὴ ἀπò του̃ θρόνου ἐξη̃λθεν λέγουσα αἰνει̃τε τω̨̃ θεω̨̃ ἡμω̃ν πάντες οἱ δου̃λοι αὐτου̃ καὶ οἱ φοβούμενοι αὐτόν οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι

⁶καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου πολλου̃ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλω̃ν καὶ ὡς φωνὴν βροντω̃ν ἰσχυρω̃ν λεγόντων ἁλληλουϊά ὅτι ἐβασίλευσεν κύριος ὁ θεòς ἡμω̃ν ὁ παντοκράτωρ

⁷χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιω̃μεν καὶ δώσωμεν τὴν δόξαν αὐτω̨̃ ὅτι ἠ̃λθεν ὁ γάμος του̃ ἀρνίου καὶ ἡ γυνὴ αὐτου̃ ἡτοίμασεν ἑαυτήν

⁸καὶ ἐδόθη αὐτη̨̃ ἵνα περιβάληται βύσσινον λαμπρòν καθαρόν τò γὰρ βύσσινον τὰ δικαιώματα τω̃ν ἁγίων ἐστίν

⁹καὶ λέγει μοι γράψον μακάριοι οἱ εἰς τò δει̃πνον του̃ γάμου του̃ ἀρνίου κεκλημένοι καὶ λέγει μοι οὑ̃τοι οἱ λόγοι ἀληθινοὶ του̃ θεου̃ εἰσιν

¹⁰καὶ ἔπεσα ἔμπροσθεν τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃ προσκυνη̃σαι αὐτω̨̃ καὶ λέγει μοι ὅρα μή σύνδουλός σού εἰμι καὶ τω̃ν ἀδελφω̃ν σου τω̃ν ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν ’Ιησου̃ τω̨̃ θεω̨̃ προσκύνησον ἡ γὰρ μαρτυρία ’Ιησου̃ ἐστιν τò πνευ̃μα τη̃ς προφητείας

¹¹καὶ εἰ̃δον τòν οὐρανòν ἠνεω̨γμένον καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός καὶ ὁ καθήμενος ἐπ' αὐτòν καλούμενος πιστòς καὶ ἀληθινός καὶ ἐν δικαιοσύνη̨ κρίνει καὶ πολεμει̃

¹²οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτου̃ ὡς φλòξ πυρός καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτου̃ διαδήματα πολλά ἔχων ὄνομα γεγραμμένον ὃ οὐδεὶς οἰ̃δεν εἰ μὴ αὐτός

¹³καὶ περιβεβλημένος ἱμάτιον βεβαμμένον αἵματι καὶ κέκληται τò ὄνομα αὐτου̃ ὁ λόγος του̃ θεου̃

¹⁴καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ἠκολούθει αὐτω̨̃ ἐφ' ἵπποις λευκοι̃ς ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκòν καθαρόν

¹⁵καὶ ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃ ἐκπορεύεται ῥομφαία ὀξει̃α ἵνα ἐν αὐτη̨̃ πατάξη̨ τὰ ἔθνη καὶ αὐτòς ποιμανει̃ αὐτοὺς ἐν ῥάβδω̨ σιδηρα̨̃ καὶ αὐτòς πατει̃ τὴν ληνòν του̃ οἴνου του̃ θυμου̃ τη̃ς ὀργη̃ς του̃ θεου̃ του̃ παντοκράτορος

¹⁶καὶ ἔχει ἐπὶ τò ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τòν μηρòν αὐτου̃ ὄνομα γεγραμμένον βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων

¹⁷καὶ εἰ̃δον ἕνα ἄγγελον ἑστω̃τα ἐν τω̨̃ ἡλίω̨ καὶ ἔκραξεν ἐν φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγων πα̃σιν τοι̃ς ὀρνέοις τοι̃ς πετομένοις ἐν μεσουρανήματι δευ̃τε συνάχθητε εἰς τò δει̃πνον τò μέγα του̃ θεου̃

¹⁸ἵνα φάγητε σάρκας βασιλέων καὶ σάρκας χιλιάρχων καὶ σάρκας ἰσχυρω̃ν καὶ σάρκας ἵππων καὶ τω̃ν καθημένων ἐπ' αὐτω̃ν καὶ σάρκας πάντων ἐλευθέρων τε καὶ δούλων καὶ μικρω̃ν καὶ μεγάλων

¹⁹καὶ εἰ̃δον τò θηρίον καὶ τοὺς βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς καὶ τὰ στρατεύματα αὐτω̃ν συνηγμένα ποιη̃σαι τòν πόλεμον μετὰ του̃ καθημένου ἐπὶ του̃ ἵππου καὶ μετὰ του̃ στρατεύματος αὐτου̃

²⁰καὶ ἐπιάσθη τò θηρίον καὶ μετ' αὐτου̃ ὁ ψευδοπροφήτης ὁ ποιήσας τὰ σημει̃α ἐνώπιον αὐτου̃ ἐν οἱ̃ς ἐπλάνησεν τοὺς λαβόντας τò χάραγμα του̃ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνου̃ντας τη̨̃ εἰκόνι αὐτου̃ ζω̃ντες ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰς τὴν λίμνην του̃ πυρòς τη̃ς καιομένης ἐν θείω̨

²¹καὶ οἱ λοιποὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τη̨̃ ῥομφαία̨ του̃ καθημένου ἐπὶ του̃ ἵππου τη̨̃ ἐξελθούση̨ ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃ καὶ πάντα τὰ ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τω̃ν σαρκω̃ν αὐτω̃ν

Κεφάλαιον Κ' (20)

¹καὶ εἰ̃δον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἔχοντα τὴν κλει̃ν τη̃ς ἀβύσσου καὶ ἅλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χει̃ρα αὐτου̃

²καὶ ἐκράτησεν τòν δράκοντα ὁ ὄφις ὁ ἀρχαι̃ος ὅς ἐστιν Διάβολος καὶ ὁ Σατανα̃ς καὶ ἔδησεν αὐτòν χίλια ἔτη

³καὶ ἔβαλεν αὐτòν εἰς τὴν ἄβυσσον καὶ ἔκλεισεν καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτου̃ ἵνα μὴ πλανήση̨ ἔτι τὰ ἔθνη ἄχρι τελεσθη̨̃ τὰ χίλια ἔτη μετὰ ταυ̃τα δει̃ λυθη̃ναι αὐτòν μικρòν χρόνον

⁴καὶ εἰ̃δον θρόνους καὶ ἐκάθισαν ἐπ' αὐτούς καὶ κρίμα ἐδόθη αὐτοι̃ς καὶ τὰς ψυχὰς τω̃ν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν ’Ιησου̃ καὶ διὰ τòν λόγον του̃ θεου̃ καὶ οἵτινες οὐ προσεκύνησαν τò θηρίον οὐδὲ τὴν εἰκόνα αὐτου̃ καὶ οὐκ ἔλαβον τò χάραγμα ἐπὶ τò μέτωπον καὶ ἐπὶ τὴν χει̃ρα αὐτω̃ν καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ του̃ Χριστου̃ χίλια ἔτη

⁵οἱ λοιποὶ τω̃ν νεκρω̃ν οὐκ ἔζησαν ἄχρι τελεσθη̨̃ τὰ χίλια ἔτη αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη

⁶μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων μέρος ἐν τη̨̃ ἀναστάσει τη̨̃ πρώτη̨ ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ἀλλ' ἔσονται ἱερει̃ς του̃ θεου̃ καὶ του̃ Χριστου̃ καὶ βασιλεύσουσιν μετ' αὐτου̃ τὰ χίλια ἔτη

⁷καὶ ὅταν τελεσθη̨̃ τὰ χίλια ἔτη λυθήσεται ὁ Σατανα̃ς ἐκ τη̃ς φυλακη̃ς αὐτου̃

⁸καὶ ἐξελεύσεται πλανη̃σαι τὰ ἔθνη τὰ ἐν ται̃ς τέσσαρσιν γωνίαις τη̃ς γη̃ς τòν Γὼγ καὶ Μαγώγ συναγαγει̃ν αὐτοὺς εἰς τòν πόλεμον ὡ̃ν ὁ ἀριθμòς αὐτω̃ν ὡς ἡ ἄμμος τη̃ς θαλάσσης

⁹καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τò πλάτος τη̃ς γη̃ς καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τω̃ν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην καὶ κατέβη πυ̃ρ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καὶ κατέφαγεν αὐτούς

¹⁰καὶ ὁ διάβολος ὁ πλανω̃ν αὐτοὺς ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην του̃ πυρòς καὶ θείου ὅπου καὶ τò θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης καὶ βασανισθήσονται ἡμέρας καὶ νυκτòς εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

¹¹καὶ εἰ̃δον θρόνον μέγαν λευκòν καὶ τòν καθήμενον ἐπ' αὐτόν οὑ̃ ἀπò του̃ προσώπου ἔφυγεν ἡ γη̃ καὶ ὁ οὐρανός καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοι̃ς

¹²καὶ εἰ̃δον τοὺς νεκρούς τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς ἑστω̃τας ἐνώπιον του̃ θρόνου καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη ὅ ἐστιν τη̃ς ζωη̃ς καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τω̃ν γεγραμμένων ἐν τοι̃ς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτω̃ν

¹³καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτη̨̃ καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ἅ̨δης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτω̃ν

¹⁴καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ἅ̨δης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην του̃ πυρός οὑ̃τος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν ἡ λίμνη του̃ πυρός

¹⁵καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τη̨̃ βίβλω̨ τη̃ς ζωη̃ς γεγραμμένος ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην του̃ πυρός

Κεφάλαιον ΚΑ' (21)

¹καὶ εἰ̃δον οὐρανòν καινòν καὶ γη̃ν καινήν ὁ γὰρ πρω̃τος οὐρανòς καὶ ἡ πρώτη γη̃ ἀπη̃λθαν καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι

²καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν ’Ιερουσαλὴμ καινὴν εἰ̃δον καταβαίνουσαν ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἀπò του̃ θεου̃ ἡτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσμημένην τω̨̃ ἀνδρὶ αὐτη̃ς

³καὶ ἤκουσα φωνη̃ς μεγάλης ἐκ του̃ θρόνου λεγούσης ἰδοὺ ἡ σκηνὴ του̃ θεου̃ μετὰ τω̃ν ἀνθρώπων καὶ σκηνώσει μετ' αὐτω̃ν καὶ αὐτοὶ λαοὶ αὐτου̃ ἔσονται καὶ αὐτòς ὁ θεòς μετ' αὐτω̃ν ἔσται αὐτω̃ν θεός

⁴καὶ ἐξαλείψει πα̃ν δάκρυον ἐκ τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι ὅτι τὰ πρω̃τα ἀπη̃λθαν

⁵καὶ εἰ̃πεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τω̨̃ θρόνω̨ ἰδοὺ καινὰ ποιω̃ πάντα καὶ λέγει γράψον ὅτι οὑ̃τοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί εἰσιν

⁶καὶ εἰ̃πέν μοι γέγοναν ἐγώ εἰμι τò ἄλφα καὶ τò ὠ̃ ἡ ἀρχὴ καὶ τò τέλος ἐγὼ τω̨̃ διψω̃ντι δώσω ἐκ τη̃ς πηγη̃ς του̃ ὕδατος τη̃ς ζωη̃ς δωρεάν

⁷ὁ νικω̃ν κληρονομήσει ταυ̃τα καὶ ἔσομαι αὐτω̨̃ θεòς καὶ αὐτòς ἔσται μοι υἱός

⁸τοι̃ς δὲ δειλοι̃ς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονευ̃σιν καὶ πόρνοις καὶ φαρμάκοις καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πα̃σιν τοι̃ς ψευδέσιν τò μέρος αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ λίμνη̨ τη̨̃ καιομένη̨ πυρὶ καὶ θείω̨ ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος

⁹καὶ ἠ̃λθεν εἱ̃ς ἐκ τω̃ν ἑπτὰ ἀγγέλων τω̃ν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας τω̃ν γεμόντων τω̃ν ἑπτὰ πληγω̃ν τω̃ν ἐσχάτων καὶ ἐλάλησεν μετ' ἐμου̃ λέγων δευ̃ρο δείξω σοι τὴν νύμφην τὴν γυναι̃κα του̃ ἀρνίου

¹⁰καὶ ἀπήνεγκέν με ἐν πνεύματι ἐπὶ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν καὶ ἔδειξέν μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν ’Ιερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἀπò του̃ θεου̃

¹¹ἔχουσαν τὴν δόξαν του̃ θεου̃ ὁ φωστὴρ αὐτη̃ς ὅμοιος λίθω̨ τιμιωτάτω̨ ὡς λίθω̨ ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι

¹²ἔχουσα τει̃χος μέγα καὶ ὑψηλόν ἔχουσα πυλω̃νας δώδεκα καὶ ἐπὶ τοι̃ς πυλω̃σιν ἀγγέλους δώδεκα καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμένα ἅ ἐστιν τὰ ὀνόματα τω̃ν δώδεκα φυλω̃ν υἱω̃ν ’Ισραήλ

¹³ἀπò ἀνατολη̃ς πυλω̃νες τρει̃ς καὶ ἀπò βορρα̃ πυλω̃νες τρει̃ς καὶ ἀπò νότου πυλω̃νες τρει̃ς καὶ ἀπò δυσμω̃ν πυλω̃νες τρει̃ς

¹⁴καὶ τò τει̃χος τη̃ς πόλεως ἔχων θεμελίους δώδεκα καὶ ἐπ' αὐτω̃ν δώδεκα ὀνόματα τω̃ν δώδεκα ἀποστόλων του̃ ἀρνίου

¹⁵καὶ ὁ λαλω̃ν μετ' ἐμου̃ εἰ̃χεν μέτρον κάλαμον χρυσου̃ν ἵνα μετρήση̨ τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλω̃νας αὐτη̃ς καὶ τò τει̃χος αὐτη̃ς

¹⁶καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κει̃ται καὶ τò μη̃κος αὐτη̃ς ὅσον καὶ τò πλάτος καὶ ἐμέτρησεν τὴν πόλιν τω̨̃ καλάμω̨ ἐπὶ σταδίων δώδεκα χιλιάδων τò μη̃κος καὶ τò πλάτος καὶ τò ὕψος αὐτη̃ς ἴσα ἐστίν

¹⁷καὶ ἐμέτρησεν τò τει̃χος αὐτη̃ς ἑκατòν τεσσεράκοντα τεσσάρων πηχω̃ν μέτρον ἀνθρώπου ὅ ἐστιν ἀγγέλου

¹⁸καὶ ἡ ἐνδώμησις του̃ τείχους αὐτη̃ς ἴασπις καὶ ἡ πόλις χρυσίον καθαρòν ὅμοιον ὑάλω̨ καθαρω̨̃

¹⁹οἱ θεμέλιοι του̃ τείχους τη̃ς πόλεως παντὶ λίθω̨ τιμίω̨ κεκοσμημένοι ὁ θεμέλιος ὁ πρω̃τος ἴασπις ὁ δεύτερος σάπφιρος ὁ τρίτος χαλκηδών ὁ τέταρτος σμάραγδος

²⁰ὁ πέμπτος σαρδόνυξ ὁ ἕκτος σάρδιον ὁ ἕβδομος χρυσόλιθος ὁ ὄγδοος βήρυλλος ὁ ἔνατος τοπάζιον ὁ δέκατος χρυσόπρασος ὁ ἑνδέκατος ὑάκινθος ὁ δωδέκατος ἀμέθυστος

²¹καὶ οἱ δώδεκα πυλω̃νες δώδεκα μαργαρι̃ται ἀνὰ εἱ̃ς ἕκαστος τω̃ν πυλώνων ἠ̃ν ἐξ ἑνòς μαργαρίτου καὶ ἡ πλατει̃α τη̃ς πόλεως χρυσίον καθαρòν ὡς ὕαλος διαυγής

²²καὶ ναòν οὐκ εἰ̃δον ἐν αὐτη̨̃ ὁ γὰρ κύριος ὁ θεòς ὁ παντοκράτωρ ναòς αὐτη̃ς ἐστιν καὶ τò ἀρνίον

²³καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχει του̃ ἡλίου οὐδὲ τη̃ς σελήνης ἵνα φαίνωσιν αὐτη̨̃ ἡ γὰρ δόξα του̃ θεου̃ ἐφώτισεν αὐτήν καὶ ὁ λύχνος αὐτη̃ς τò ἀρνίον

²⁴καὶ περιπατήσουσιν τὰ ἔθνη διὰ του̃ φωτòς αὐτη̃ς καὶ οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς φέρουσιν τὴν δόξαν αὐτω̃ν εἰς αὐτήν

²⁵καὶ οἱ πυλω̃νες αὐτη̃ς οὐ μὴ κλεισθω̃σιν ἡμέρας νὺξ γὰρ οὐκ ἔσται ἐκει̃

²⁶καὶ οἴσουσιν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τω̃ν ἐθνω̃ν εἰς αὐτήν

²⁷καὶ οὐ μὴ εἰσέλθη̨ εἰς αὐτὴν πα̃ν κοινòν καὶ ὁ ποιω̃ν βδέλυγμα καὶ ψευ̃δος εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοι ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ τη̃ς ζωη̃ς του̃ ἀρνίου

Κεφάλαιον ΚΒ' (22)

¹καὶ ἔδειξέν μοι ποταμòν ὕδατος ζωη̃ς λαμπρòν ὡς κρύσταλλον ἐκπορευόμενον ἐκ του̃ θρόνου του̃ θεου̃ καὶ του̃ ἀρνίου

²ἐν μέσω̨ τη̃ς πλατείας αὐτη̃ς καὶ του̃ ποταμου̃ ἐντευ̃θεν καὶ ἐκει̃θεν ξύλον ζωη̃ς ποιου̃ν καρποὺς δώδεκα κατὰ μη̃να ἕκαστον ἀποδιδου̃ν τòν καρπòν αὐτου̃ καὶ τὰ φύλλα του̃ ξύλου εἰς θεραπείαν τω̃ν ἐθνω̃ν

³καὶ πα̃ν κατάθεμα οὐκ ἔσται ἔτι καὶ ὁ θρόνος του̃ θεου̃ καὶ του̃ ἀρνίου ἐν αὐτη̨̃ ἔσται καὶ οἱ δου̃λοι αὐτου̃ λατρεύσουσιν αὐτω̨̃

⁴καὶ ὄψονται τò πρόσωπον αὐτου̃ καὶ τò ὄνομα αὐτου̃ ἐπὶ τω̃ν μετώπων αὐτω̃ν

⁵καὶ νὺξ οὐκ ἔσται ἔτι καὶ οὐκ ἔχουσιν χρείαν φωτòς λύχνου καὶ φωτòς ἡλίου ὅτι κύριος ὁ θεòς φωτίσει ἐπ' αὐτούς καὶ βασιλεύσουσιν εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων

⁶καὶ εἰ̃πέν μοι οὑ̃τοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί καὶ ὁ κύριος ὁ θεòς τω̃ν πνευμάτων τω̃ν προφητω̃ν ἀπέστειλεν τòν ἄγγελον αὐτου̃ δει̃ξαι τοι̃ς δούλοις αὐτου̃ ἃ δει̃ γενέσθαι ἐν τάχει

⁷καὶ ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ μακάριος ὁ τηρω̃ν τοὺς λόγους τη̃ς προφητείας του̃ βιβλίου τούτου

⁸κἀγὼ ’Ιωάννης ὁ ἀκούων καὶ βλέπων ταυ̃τα καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ ἔβλεψα ἔπεσα προσκυνη̃σαι ἔμπροσθεν τω̃ν ποδω̃ν του̃ ἀγγέλου του̃ δεικνύοντός μοι ταυ̃τα

⁹καὶ λέγει μοι ὅρα μή σύνδουλός σού εἰμι καὶ τω̃ν ἀδελφω̃ν σου τω̃ν προφητω̃ν καὶ τω̃ν τηρούντων τοὺς λόγους του̃ βιβλίου τούτου τω̨̃ θεω̨̃ προσκύνησον

¹⁰καὶ λέγει μοι μὴ σφραγίση̨ς τοὺς λόγους τη̃ς προφητείας του̃ βιβλίου τούτου ὁ καιρòς γὰρ ἐγγύς ἐστιν

¹¹ὁ ἀδικω̃ν ἀδικησάτω ἔτι καὶ ὁ ῥυπαρòς ῥυπανθήτω ἔτι καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι

¹²ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ καὶ ὁ μισθός μου μετ' ἐμου̃ ἀποδου̃ναι ἑκάστω̨ ὡς τò ἔργον ἐστὶν αὐτου̃

¹³ἐγὼ τò ἄλφα καὶ τò ὠ̃ ὁ πρω̃τος καὶ ὁ ἔσχατος ἡ ἀρχὴ καὶ τò τέλος

¹⁴μακάριοι οἱ πλύνοντες τὰς στολὰς αὐτω̃ν ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτω̃ν ἐπὶ τò ξύλον τη̃ς ζωη̃ς καὶ τοι̃ς πυλω̃σιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν

¹⁵ἔξω οἱ κύνες καὶ οἱ φάρμακοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονει̃ς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πα̃ς φιλω̃ν καὶ ποιω̃ν ψευ̃δος

¹⁶ἐγὼ ’Ιησου̃ς ἔπεμψα τòν ἄγγελόν μου μαρτυρη̃σαι ὑμι̃ν ταυ̃τα ἐπὶ ται̃ς ἐκκλησίαις ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τò γένος Δαυίδ ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρòς ὁ πρωϊνός

¹⁷καὶ τò πνευ̃μα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν ἔρχου καὶ ὁ ἀκούων εἰπάτω ἔρχου καὶ ὁ διψω̃ν ἐρχέσθω ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωη̃ς δωρεάν

¹⁸μαρτυρω̃ ἐγὼ παντὶ τω̨̃ ἀκούοντι τοὺς λόγους τη̃ς προφητείας του̃ βιβλίου τούτου ἐάν τις ἐπιθη̨̃ ἐπ' αὐτά ἐπιθήσει ὁ θεòς ἐπ' αὐτòν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ τούτω̨

¹⁹καὶ ἐάν τις ἀφέλη̨ ἀπò τω̃ν λόγων του̃ βιβλίου τη̃ς προφητείας ταύτης ἀφελει̃ ὁ θεòς τò μέρος αὐτου̃ ἀπò του̃ ξύλου τη̃ς ζωη̃ς καὶ ἐκ τη̃ς πόλεως τη̃ς ἁγίας τω̃ν γεγραμμένων ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ τούτω̨

²⁰λέγει ὁ μαρτυρω̃ν ταυ̃τα ναί ἔρχομαι ταχύ ἀμήν ἔρχου κύριε ’Ιησου̃

²¹ἡ χάρις του̃ κυρίου ’Ιησου̃ μετὰ πάντων

Книго

[X]