Greek NT 19

Πρòς ‘Εβραίους ἐπιστολὴ ἀποστόλου Παυ̃λου

Κεφάλαιον Α' (1)

¹πολυμερω̃ς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ θεòς λαλήσας τοι̃ς πατράσιν ἐν τοι̃ς προφήταις

²ἐπ' ἐσχάτου τω̃ν ἡμερω̃ν τούτων ἐλάλησεν ἡμι̃ν ἐν υἱω̨̃ ὃν ἔθηκεν κληρονόμον πάντων δι' οὑ̃ καὶ ἐποίησεν τοὺς αἰω̃νας

³ὃς ὢν ἀπαύγασμα τη̃ς δόξης καὶ χαρακτὴρ τη̃ς ὑποστάσεως αὐτου̃ φέρων τε τὰ πάντα τω̨̃ ῥήματι τη̃ς δυνάμεως αὐτου̃ καθαρισμòν τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ποιησάμενος ἐκάθισεν ἐν δεξια̨̃ τη̃ς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοι̃ς

⁴τοσούτω̨ κρείττων γενόμενος τω̃ν ἀγγέλων ὅσω̨ διαφορώτερον παρ' αὐτοὺς κεκληρονόμηκεν ὄνομα

⁵τίνι γὰρ εἰ̃πέν ποτε τω̃ν ἀγγέλων υἱός μου εἰ̃ σύ ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε καὶ πάλιν ἐγὼ ἔσομαι αὐτω̨̃ εἰς πατέρα καὶ αὐτòς ἔσται μοι εἰς υἱόν

⁶ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγη̨ τòν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην λέγει καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτω̨̃ πάντες ἄγγελοι θεου̃

⁷καὶ πρòς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει ὁ ποιω̃ν τοὺς ἀγγέλους αὐτου̃ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτου̃ πυρòς φλόγα

⁸πρòς δὲ τòν υἱόν ὁ θρόνος σου ὁ θεός εἰς τòν αἰω̃να του̃ αἰω̃νος καὶ ἡ ῥάβδος τη̃ς εὐθύτητος ῥάβδος τη̃ς βασιλείας σου

⁹ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν διὰ του̃το ἔχρισέν σε ὁ θεός ὁ θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου

¹⁰καί σὺ κατ' ἀρχάς κύριε τὴν γη̃ν ἐθεμελίωσας καὶ ἔργα τω̃ν χειρω̃ν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί

¹¹αὐτοὶ ἀπολου̃νται σὺ δὲ διαμένεις καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται

¹²καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς ὡς ἱμάτιον καὶ ἀλλαγήσονται σὺ δὲ ὁ αὐτòς εἰ̃ καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσιν

¹³πρòς τίνα δὲ τω̃ν ἀγγέλων εἴρηκέν ποτε κάθου ἐκ δεξιω̃ν μου ἕως ἂν θω̃ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τω̃ν ποδω̃ν σου

¹⁴οὐχὶ πάντες εἰσὶν λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομει̃ν σωτηρίαν

Κεφάλαιον Β' (2)

¹διὰ του̃το δει̃ περισσοτέρως προσέχειν ἡμα̃ς τοι̃ς ἀκουσθει̃σιν μήποτε παραρυω̃μεν

²εἰ γὰρ ὁ δι' ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος καὶ πα̃σα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν

³πω̃ς ἡμει̃ς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας ἥτις ἀρχὴν λαβου̃σα λαλει̃σθαι διὰ του̃ κυρίου ὑπò τω̃ν ἀκουσάντων εἰς ἡμα̃ς ἐβεβαιώθη

⁴συνεπιμαρτυρου̃ντος του̃ θεου̃ σημείοις τε καὶ τέρασιν καὶ ποικίλαις δυνάμεσιν καὶ πνεύματος ἁγίου μερισμοι̃ς κατὰ τὴν αὐτου̃ θέλησιν

⁵οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξεν τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν περὶ ἡ̃ς λαλου̃μεν

⁶διεμαρτύρατο δέ πού τις λέγων τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνή̨σκη̨ αὐτου̃ ἢ υἱòς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτη̨ αὐτόν

⁷ἠλάττωσας αὐτòν βραχύ τι παρ' ἀγγέλους δόξη̨ καὶ τιμη̨̃ ἐστεφάνωσας αὐτόν

⁸πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃ ἐν τω̨̃ γὰρ ὑποτάξαι αὐτω̨̃ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφη̃κεν αὐτω̨̃ ἀνυπότακτον νυ̃ν δὲ οὔπω ὁρω̃μεν αὐτω̨̃ τὰ πάντα ὑποτεταγμένα

⁹τòν δὲ βραχύ τι παρ' ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν ’Ιησου̃ν διὰ τò πάθημα του̃ θανάτου δόξη̨ καὶ τιμη̨̃ ἐστεφανωμένον ὅπως χάριτι θεου̃ ὑπὲρ παντòς γεύσηται θανάτου

¹⁰ἔπρεπεν γὰρ αὐτω̨̃ δι' ὃν τὰ πάντα καὶ δι' οὑ̃ τὰ πάντα πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα τòν ἀρχηγòν τη̃ς σωτηρίας αὐτω̃ν διὰ παθημάτων τελειω̃σαι

¹¹ὁ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνòς πάντες δι' ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλει̃ν

¹²λέγων ἀπαγγελω̃ τò ὄνομά σου τοι̃ς ἀδελφοι̃ς μου ἐν μέσω̨ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε

¹³καὶ πάλιν ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ' αὐτω̨̃ καὶ πάλιν ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ θεός

¹⁴ἐπεὶ οὐ̃ν τὰ παιδία κεκοινώνηκεν αἵματος καὶ σαρκός καὶ αὐτòς παραπλησίως μετέσχεν τω̃ν αὐτω̃ν ἵνα διὰ του̃ θανάτου καταργήση̨ τòν τò κράτος ἔχοντα του̃ θανάτου του̃τ' ἔστιν τòν διάβολον

¹⁵καὶ ἀπαλλάξη̨ τούτους ὅσοι φόβω̨ θανάτου διὰ παντòς του̃ ζη̃ν ἔνοχοι ἠ̃σαν δουλείας

¹⁶οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται ἀλλὰ σπέρματος ’Αβραὰμ ἐπιλαμβάνεται

¹⁷ὅθεν ὤφειλεν κατὰ πάντα τοι̃ς ἀδελφοι̃ς ὁμοιωθη̃ναι ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστòς ἀρχιερεὺς τὰ πρòς τòν θεόν εἰς τò ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας του̃ λαου̃

¹⁸ἐν ὡ̨̃ γὰρ πέπονθεν αὐτòς πειρασθείς δύναται τοι̃ς πειραζομένοις βοηθη̃σαι

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹ὅθεν ἀδελφοὶ ἅγιοι κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι κατανοήσατε τòν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τη̃ς ὁμολογίας ἡμω̃ν ’Ιησου̃ν

²πιστòν ὄντα τω̨̃ ποιήσαντι αὐτòν ὡς καὶ Μωϋση̃ς ἐν ὅλω̨ τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃

³πλείονος γὰρ οὑ̃τος δόξης παρὰ Μωϋση̃ν ἠξίωται καθ' ὅσον πλείονα τιμὴν ἔχει του̃ οἴκου ὁ κατασκευάσας αὐτόν

⁴πα̃ς γὰρ οἰ̃κος κατασκευάζεται ὑπό τινος ὁ δὲ πάντα κατασκευάσας θεός

⁵καὶ Μωϋση̃ς μὲν πιστòς ἐν ὅλω̨ τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ ὡς θεράπων εἰς μαρτύριον τω̃ν λαληθησομένων

⁶Χριστòς δὲ ὡς υἱòς ἐπὶ τòν οἰ̃κον αὐτου̃ οὑ̃ οἰ̃κός ἐσμεν ἡμει̃ς ἐάνπερ τὴν παρρησίαν καὶ τò καύχημα τη̃ς ἐλπίδος κατάσχωμεν

⁷διό καθὼς λέγει τò πνευ̃μα τò ἅγιον σήμερον ἐὰν τη̃ς φωνη̃ς αὐτου̃ ἀκούσητε

⁸μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμω̃ν ὡς ἐν τω̨̃ παραπικρασμω̨̃ κατὰ τὴν ἡμέραν του̃ πειρασμου̃ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

⁹οὑ̃ ἐπείρασαν οἱ πατέρες ὑμω̃ν ἐν δοκιμασία̨ καὶ εἰ̃δον τὰ ἔργα μου

¹⁰τεσσεράκοντα ἔτη διò προσώχθισα τη̨̃ γενεα̨̃ ταύτη̨ καὶ εἰ̃πον ἀεὶ πλανω̃νται τη̨̃ καρδία̨ αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου

¹¹ὡς ὤμοσα ἐν τη̨̃ ὀργη̨̃ μου εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου

¹²βλέπετε ἀδελφοί μήποτε ἔσται ἔν τινι ὑμω̃ν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τω̨̃ ἀποστη̃ναι ἀπò θεου̃ ζω̃ντος

¹³ἀλλὰ παρακαλει̃τε ἑαυτοὺς καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὑ̃ τò σήμερον καλει̃ται ἵνα μὴ σκληρυνθη̨̃ τις ἐξ ὑμω̃ν ἀπάτη̨ τη̃ς ἁμαρτίας

¹⁴μέτοχοι γὰρ του̃ Χριστου̃ γεγόναμεν ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τη̃ς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν

¹⁵ἐν τω̨̃ λέγεσθαι σήμερον ἐὰν τη̃ς φωνη̃ς αὐτου̃ ἀκούσητε μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμω̃ν ὡς ἐν τω̨̃ παραπικρασμω̨̃

¹⁶τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν ἀλλ' οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως

¹⁷τίσιν δὲ προσώχθισεν τεσσεράκοντα ἔτη οὐχὶ τοι̃ς ἁμαρτήσασιν ὡ̃ν τὰ κω̃λα ἔπεσεν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

¹⁸τίσιν δὲ ὤμοσεν μὴ εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτου̃ εἰ μὴ τοι̃ς ἀπειθήσασιν

¹⁹καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν εἰσελθει̃ν δι' ἀπιστίαν

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹φοβηθω̃μεν οὐ̃ν μήποτε καταλειπομένης ἐπαγγελίας εἰσελθει̃ν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτου̃ δοκη̨̃ τις ἐξ ὑμω̃ν ὑστερηκέναι

²καὶ γάρ ἐσμεν εὐηγγελισμένοι καθάπερ κἀκει̃νοι ἀλλ' οὐκ ὠφέλησεν ὁ λόγος τη̃ς ἀκοη̃ς ἐκείνους μὴ συγκεκερασμένους τη̨̃ πίστει τοι̃ς ἀκούσασιν

³εἰσερχόμεθα γὰρ εἰς τὴν κατάπαυσιν οἱ πιστεύσαντες καθὼς εἴρηκεν ὡς ὤμοσα ἐν τη̨̃ ὀργη̨̃ μου εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου καίτοι τω̃ν ἔργων ἀπò καταβολη̃ς κόσμου γενηθέντων

⁴εἴρηκεν γάρ που περὶ τη̃ς ἑβδόμης οὕτως καὶ κατέπαυσεν ὁ θεòς ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ἑβδόμη̨ ἀπò πάντων τω̃ν ἔργων αὐτου̃

⁵καὶ ἐν τούτω̨ πάλιν εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου

⁶ἐπεὶ οὐ̃ν ἀπολείπεται τινὰς εἰσελθει̃ν εἰς αὐτήν καὶ οἱ πρότερον εὐαγγελισθέντες οὐκ εἰση̃λθον δι' ἀπείθειαν

⁷πάλιν τινὰ ὁρίζει ἡμέραν σήμερον ἐν Δαυὶδ λέγων μετὰ τοσου̃τον χρόνον καθὼς προείρηται σήμερον ἐὰν τη̃ς φωνη̃ς αὐτου̃ ἀκούσητε μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμω̃ν

⁸εἰ γὰρ αὐτοὺς ’Ιησου̃ς κατέπαυσεν οὐκ ἂν περὶ ἄλλης ἐλάλει μετὰ ταυ̃τα ἡμέρας

⁹ἄρα ἀπολείπεται σαββατισμòς τω̨̃ λαω̨̃ του̃ θεου̃

¹⁰ὁ γὰρ εἰσελθὼν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτου̃ καὶ αὐτòς κατέπαυσεν ἀπò τω̃ν ἔργων αὐτου̃ ὥσπερ ἀπò τω̃ν ἰδίων ὁ θεός

¹¹σπουδάσωμεν οὐ̃ν εἰσελθει̃ν εἰς ἐκείνην τὴν κατάπαυσιν ἵνα μὴ ἐν τω̨̃ αὐτω̨̃ τις ὑποδείγματι πέση̨ τη̃ς ἀπειθείας

¹²ζω̃ν γὰρ ὁ λόγος του̃ θεου̃ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πα̃σαν μάχαιραν δίστομον καὶ διϊκνούμενος ἄχρι μερισμου̃ ψυχη̃ς καὶ πνεύματος ἁρμω̃ν τε καὶ μυελω̃ν καὶ κριτικòς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιω̃ν καρδίας

¹³καὶ οὐκ ἔστιν κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτου̃ πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς αὐτου̃ πρòς ὃν ἡμι̃ν ὁ λόγος

¹⁴ἔχοντες οὐ̃ν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς ’Ιησου̃ν τòν υἱòν του̃ θεου̃ κρατω̃μεν τη̃ς ὁμολογίας

¹⁵οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθη̃σαι ται̃ς ἀσθενείαις ἡμω̃ν πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας

¹⁶προσερχώμεθα οὐ̃ν μετὰ παρρησίας τω̨̃ θρόνω̨ τη̃ς χάριτος ἵνα λάβωμεν ἔλεος καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹πα̃ς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρòς τòν θεόν ἵνα προσφέρη̨ δω̃ρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιω̃ν

²μετριοπαθει̃ν δυνάμενος τοι̃ς ἀγνοου̃σιν καὶ πλανωμένοις ἐπεὶ καὶ αὐτòς περίκειται ἀσθένειαν

³καὶ δι' αὐτὴν ὀφείλει καθὼς περὶ του̃ λαου̃ οὕτως καὶ περὶ αὐτου̃ προσφέρειν περὶ ἁμαρτιω̃ν

⁴καὶ οὐχ ἑαυτω̨̃ τις λαμβάνει τὴν τιμήν ἀλλὰ καλούμενος ὑπò του̃ θεου̃ καθώσπερ καὶ ’Ααρών

⁵οὕτως καὶ ὁ Χριστòς οὐχ ἑαυτòν ἐδόξασεν γενηθη̃ναι ἀρχιερέα ἀλλ' ὁ λαλήσας πρòς αὐτόν υἱός μου εἰ̃ σύ ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε

⁶καθὼς καὶ ἐν ἑτέρω̨ λέγει σὺ ἱερεὺς εἰς τòν αἰω̃να κατὰ τὴν τάξιν Μελχισέδεκ

⁷ὃς ἐν ται̃ς ἡμέραις τη̃ς σαρκòς αὐτου̃ δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας πρòς τòν δυνάμενον σώ̨ζειν αὐτòν ἐκ θανάτου μετὰ κραυγη̃ς ἰσχυρα̃ς καὶ δακρύων προσενέγκας καὶ εἰσακουσθεὶς ἀπò τη̃ς εὐλαβείας

⁸καίπερ ὢν υἱòς ἔμαθεν ἀφ' ὡ̃ν ἔπαθεν τὴν ὑπακοήν

⁹καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο πα̃σιν τοι̃ς ὑπακούουσιν αὐτω̨̃ αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου

¹⁰προσαγορευθεὶς ὑπò του̃ θεου̃ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισέδεκ

¹¹περὶ οὑ̃ πολὺς ἡμι̃ν ὁ λόγος καὶ δυσερμήνευτος λέγειν ἐπεὶ νωθροὶ γεγόνατε ται̃ς ἀκοαι̃ς

¹²καὶ γὰρ ὀφείλοντες εἰ̃ναι διδάσκαλοι διὰ τòν χρόνον πάλιν χρείαν ἔχετε του̃ διδάσκειν ὑμα̃ς τινὰ τὰ στοιχει̃α τη̃ς ἀρχη̃ς τω̃ν λογίων του̃ θεου̃ καὶ γεγόνατε χρείαν ἔχοντες γάλακτος καὶ οὐ στερεα̃ς τροφη̃ς

¹³πα̃ς γὰρ ὁ μετέχων γάλακτος ἄπειρος λόγου δικαιοσύνης νήπιος γάρ ἐστιν

¹⁴τελείων δέ ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή τω̃ν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρòς διάκρισιν καλου̃ τε καὶ κακου̃

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

¹διò ἀφέντες τòν τη̃ς ἀρχη̃ς του̃ Χριστου̃ λόγον ἐπὶ τὴν τελειότητα φερώμεθα μὴ πάλιν θεμέλιον καταβαλλόμενοι μετανοίας ἀπò νεκρω̃ν ἔργων καὶ πίστεως ἐπὶ θεόν

²βαπτισμω̃ν διδαχη̃ς ἐπιθέσεώς τε χειρω̃ν ἀναστάσεώς τε νεκρω̃ν καὶ κρίματος αἰωνίου

³καὶ του̃το ποιήσομεν ἐάνπερ ἐπιτρέπη̨ ὁ θεός

⁴ἀδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε τη̃ς δωρεα̃ς τη̃ς ἐπουρανίου καὶ μετόχους γενηθέντας πνεύματος ἁγίου

⁵καὶ καλòν γευσαμένους θεου̃ ῥη̃μα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰω̃νος

⁶καὶ παραπεσόντας πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν ἀνασταυρου̃ντας ἑαυτοι̃ς τòν υἱòν του̃ θεου̃ καὶ παραδειγματίζοντας

⁷γη̃ γὰρ ἡ πιου̃σα τòν ἐπ' αὐτη̃ς ἐρχόμενον πολλάκις ὑετόν καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις δι' οὓς καὶ γεωργει̃ται μεταλαμβάνει εὐλογίας ἀπò του̃ θεου̃

⁸ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀδόκιμος καὶ κατάρας ἐγγύς ἡ̃ς τò τέλος εἰς καυ̃σιν

⁹πεπείσμεθα δὲ περὶ ὑμω̃ν ἀγαπητοί τὰ κρείσσονα καὶ ἐχόμενα σωτηρίας εἰ καὶ οὕτως λαλου̃μεν

¹⁰οὐ γὰρ ἄδικος ὁ θεòς ἐπιλαθέσθαι του̃ ἔργου ὑμω̃ν καὶ τη̃ς ἀγάπης ἡ̃ς ἐνεδείξασθε εἰς τò ὄνομα αὐτου̃ διακονήσαντες τοι̃ς ἁγίοις καὶ διακονου̃ντες

¹¹ἐπιθυμου̃μεν δὲ ἕκαστον ὑμω̃ν τὴν αὐτὴν ἐνδείκνυσθαι σπουδὴν πρòς τὴν πληροφορίαν τη̃ς ἐλπίδος ἄχρι τέλους

¹²ἵνα μὴ νωθροὶ γένησθε μιμηταὶ δὲ τω̃ν διὰ πίστεως καὶ μακροθυμίας κληρονομούντων τὰς ἐπαγγελίας

¹³τω̨̃ γὰρ ’Αβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ θεός ἐπεὶ κατ' οὐδενòς εἰ̃χεν μείζονος ὀμόσαι ὤμοσεν καθ' ἑαυτου̃

¹⁴λέγων εἰ μὴν εὐλογω̃ν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνω̃ σε

¹⁵καὶ οὕτως μακροθυμήσας ἐπέτυχεν τη̃ς ἐπαγγελίας

¹⁶ἄνθρωποι γὰρ κατὰ του̃ μείζονος ὀμνύουσιν καὶ πάσης αὐτοι̃ς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος

¹⁷ἐν ὡ̨̃ περισσότερον βουλόμενος ὁ θεòς ἐπιδει̃ξαι τοι̃ς κληρονόμοις τη̃ς ἐπαγγελίας τò ἀμετάθετον τη̃ς βουλη̃ς αὐτου̃ ἐμεσίτευσεν ὅρκω̨

¹⁸ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων ἐν οἱ̃ς ἀδύνατον ψεύσασθαι τòν θεόν ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατη̃σαι τη̃ς προκειμένης ἐλπίδος

¹⁹ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τη̃ς ψυχη̃ς ἀσφαλη̃ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τò ἐσώτερον του̃ καταπετάσματος

²⁰ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμω̃ν εἰση̃λθεν ’Ιησου̃ς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισέδεκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τòν αἰω̃να

Κεφάλαιον Ζ' (7)

¹οὑ̃τος γὰρ ὁ Μελχισέδεκ βασιλεὺς Σαλήμ ἱερεὺς του̃ θεου̃ του̃ ὑψίστου ὁ συναντήσας ’Αβραὰμ ὑποστρέφοντι ἀπò τη̃ς κοπη̃ς τω̃ν βασιλέων καὶ εὐλογήσας αὐτόν

²ὡ̨̃ καὶ δεκάτην ἀπò πάντων ἐμέρισεν ’Αβραάμ πρω̃τον μὲν ἑρμηνευόμενος βασιλεὺς δικαιοσύνης ἔπειτα δὲ καὶ βασιλεὺς Σαλήμ ὅ ἐστιν βασιλεὺς εἰρήνης

³ἀπάτωρ ἀμήτωρ ἀγενεαλόγητος μήτε ἀρχὴν ἡμερω̃ν μήτε ζωη̃ς τέλος ἔχων ἀφωμοιωμένος δὲ τω̨̃ υἱω̨̃ του̃ θεου̃ μένει ἱερεὺς εἰς τò διηνεκές

⁴θεωρει̃τε δὲ πηλίκος οὑ̃τος ὡ̨̃ καὶ δεκάτην ’Αβραὰμ ἔδωκεν ἐκ τω̃ν ἀκροθινίων ὁ πατριάρχης

⁵καὶ οἱ μὲν ἐκ τω̃ν υἱω̃ν Λευὶ τὴν ἱερατείαν λαμβάνοντες ἐντολὴν ἔχουσιν ἀποδεκατου̃ν τòν λαòν κατὰ τòν νόμον του̃τ' ἔστιν τοὺς ἀδελφοὺς αὐτω̃ν καίπερ ἐξεληλυθότας ἐκ τη̃ς ὀσφύος ’Αβραάμ

⁶ὁ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτω̃ν δεδεκάτωκεν ’Αβραάμ καὶ τòν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκεν

⁷χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τò ἔλαττον ὑπò του̃ κρείττονος εὐλογει̃ται

⁸καὶ ὡ̃δε μὲν δεκάτας ἀποθνή̨σκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν ἐκει̃ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζη̨̃

⁹καὶ ὡς ἔπος εἰπει̃ν δι' ’Αβραὰμ καὶ Λευὶ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται

¹⁰ἔτι γὰρ ἐν τη̨̃ ὀσφύϊ του̃ πατρòς ἠ̃ν ὅτε συνήντησεν αὐτω̨̃ Μελχισέδεκ

¹¹εἰ μὲν οὐ̃ν τελείωσις διὰ τη̃ς Λευιτικη̃ς ἱερωσύνης ἠ̃ν ὁ λαòς γὰρ ἐπ' αὐτη̃ς νενομοθέτηται τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισέδεκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ’Ααρὼν λέγεσθαι

¹²μετατιθεμένης γὰρ τη̃ς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται

¹³ἐφ' ὃν γὰρ λέγεται ταυ̃τα φυλη̃ς ἑτέρας μετέσχηκεν ἀφ' ἡ̃ς οὐδεὶς προσέσχηκεν τω̨̃ θυσιαστηρίω̨

¹⁴πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ’Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ κύριος ἡμω̃ν εἰς ἣν φυλὴν περὶ ἱερέων οὐδὲν Μωϋση̃ς ἐλάλησεν

¹⁵καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισέδεκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος

¹⁶ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολη̃ς σαρκίνης γέγονεν ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωη̃ς ἀκαταλύτου

¹⁷μαρτυρει̃ται γὰρ ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τòν αἰω̃να κατὰ τὴν τάξιν Μελχισέδεκ

¹⁸ἀθέτησις μὲν γὰρ γίνεται προαγούσης ἐντολη̃ς διὰ τò αὐτη̃ς ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελές

¹⁹οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος δι' ἡ̃ς ἐγγίζομεν τω̨̃ θεω̨̃

²⁰καὶ καθ' ὅσον οὐ χωρὶς ὁρκωμοσίας οἱ μὲν γὰρ χωρὶς ὁρκωμοσίας εἰσὶν ἱερει̃ς γεγονότες

²¹ὁ δὲ μετὰ ὁρκωμοσίας διὰ του̃ λέγοντος πρòς αὐτόν ὤμοσεν κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται σὺ ἱερεὺς εἰς τòν αἰω̃να

²²κατὰ τοσου̃το καὶ κρείττονος διαθήκης γέγονεν ἔγγυος ’Ιησου̃ς

²³καὶ οἱ μὲν πλείονές εἰσιν γεγονότες ἱερει̃ς διὰ τò θανάτω̨ κωλύεσθαι παραμένειν

²⁴ὁ δὲ διὰ τò μένειν αὐτòν εἰς τòν αἰω̃να ἀπαράβατον ἔχει τὴν ἱερωσύνην

²⁵ὅθεν καὶ σώ̨ζειν εἰς τò παντελὲς δύναται τοὺς προσερχομένους δι' αὐτου̃ τω̨̃ θεω̨̃ πάντοτε ζω̃ν εἰς τò ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτω̃ν

²⁶τοιου̃τος γὰρ ἡμι̃ν καὶ ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπò τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν καὶ ὑψηλότερος τω̃ν οὐρανω̃ν γενόμενος

²⁷ὃς οὐκ ἔχει καθ' ἡμέραν ἀνάγκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερει̃ς πρότερον ὑπὲρ τω̃ν ἰδίων ἁμαρτιω̃ν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τω̃ν του̃ λαου̃ του̃το γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτòν ἀνενέγκας

²⁸ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερει̃ς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τη̃ς ὁρκωμοσίας τη̃ς μετὰ τòν νόμον υἱòν εἰς τòν αἰω̃να τετελειωμένον

Κεφάλαιον Η' (8)

¹κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοι̃ς λεγομένοις τοιου̃τον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξια̨̃ του̃ θρόνου τη̃ς μεγαλωσύνης ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

²τω̃ν ἁγίων λειτουργòς καὶ τη̃ς σκηνη̃ς τη̃ς ἀληθινη̃ς ἣν ἔπηξεν ὁ κύριος οὐκ ἄνθρωπος

³πα̃ς γὰρ ἀρχιερεὺς εἰς τò προσφέρειν δω̃ρά τε καὶ θυσίας καθίσταται ὅθεν ἀναγκαι̃ον ἔχειν τι καὶ του̃τον ὃ προσενέγκη̨

⁴εἰ μὲν οὐ̃ν ἠ̃ν ἐπὶ γη̃ς οὐδ' ἂν ἠ̃ν ἱερεύς ὄντων τω̃ν προσφερόντων κατὰ νόμον τὰ δω̃ρα

⁵οἵτινες ὑποδείγματι καὶ σκια̨̃ λατρεύουσιν τω̃ν ἐπουρανίων καθὼς κεχρημάτισται Μωϋση̃ς μέλλων ἐπιτελει̃ν τὴν σκηνήν ὅρα γάρ φησίν ποιήσεις πάντα κατὰ τòν τύπον τòν δειχθέντα σοι ἐν τω̨̃ ὄρει

⁶νυνὶ δὲ διαφορωτέρας τέτυχεν λειτουργίας ὅσω̨ καὶ κρείττονός ἐστιν διαθήκης μεσίτης ἥτις ἐπὶ κρείττοσιν ἐπαγγελίαις νενομοθέτηται

⁷εἰ γὰρ ἡ πρώτη ἐκείνη ἠ̃ν ἄμεμπτος οὐκ ἂν δευτέρας ἐζητει̃το τόπος

⁸μεμφόμενος γὰρ αὐτοὺς λέγει ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται λέγει κύριος καὶ συντελέσω ἐπὶ τòν οἰ̃κον ’Ισραὴλ καὶ ἐπὶ τòν οἰ̃κον ’Ιούδα διαθήκην καινήν

⁹οὐ κατὰ τὴν διαθήκην ἣν ἐποίησα τοι̃ς πατράσιν αὐτω̃ν ἐν ἡμέρα̨ ἐπιλαβομένου μου τη̃ς χειρòς αὐτω̃ν ἐξαγαγει̃ν αὐτοὺς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου ὅτι αὐτοὶ οὐκ ἐνέμειναν ἐν τη̨̃ διαθήκη̨ μου κἀγὼ ἠμέλησα αὐτω̃ν λέγει κύριος

¹⁰ὅτι αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσομαι τω̨̃ οἴκω̨ ’Ισραὴλ μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας λέγει κύριος διδοὺς νόμους μου εἰς τὴν διάνοιαν αὐτω̃ν καὶ ἐπὶ καρδίας αὐτω̃ν ἐπιγράψω αὐτούς καὶ ἔσομαι αὐτοι̃ς εἰς θεòν καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν

¹¹καὶ οὐ μὴ διδάξωσιν ἕκαστος τòν πολίτην αὐτου̃ καὶ ἕκαστος τòν ἀδελφòν αὐτου̃ λέγων γνω̃θι τòν κύριον ὅτι πάντες εἰδήσουσίν με ἀπò μικρου̃ ἕως μεγάλου αὐτω̃ν

¹²ὅτι ἵλεως ἔσομαι ται̃ς ἀδικίαις αὐτω̃ν καὶ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν οὐ μὴ μνησθω̃ ἔτι

¹³ἐν τω̨̃ λέγειν καινὴν πεπαλαίωκεν τὴν πρώτην τò δὲ παλαιούμενον καὶ γηράσκον ἐγγὺς ἀφανισμου̃

Κεφάλαιον Θ' (9)

¹εἰ̃χε μὲν οὐ̃ν καὶ ἡ πρώτη δικαιώματα λατρείας τό τε ἅγιον κοσμικόν

²σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη ἐν ἡ̨̃ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τω̃ν ἄρτων ἥτις λέγεται ἅγια

³μετὰ δὲ τò δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ἅγια ἁγίων

⁴χρυσου̃ν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτòν τη̃ς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίω̨ ἐν ἡ̨̃ στάμνος χρυση̃ ἔχουσα τò μάννα καὶ ἡ ῥάβδος ’Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τη̃ς διαθήκης

⁵ὑπεράνω δὲ αὐτη̃ς Χερουβὶν δόξης κατασκιάζοντα τò ἱλαστήριον περὶ ὡ̃ν οὐκ ἔστιν νυ̃ν λέγειν κατὰ μέρος

⁶τούτων δὲ οὕτως κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντòς εἰσίασιν οἱ ἱερει̃ς τὰς λατρείας ἐπιτελου̃ντες

⁷εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ του̃ ἐνιαυτου̃ μόνος ὁ ἀρχιερεύς οὐ χωρὶς αἵματος ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτου̃ καὶ τω̃ν του̃ λαου̃ ἀγνοημάτων

⁸του̃το δηλου̃ντος του̃ πνεύματος του̃ ἁγίου μήπω πεφανερω̃σθαι τὴν τω̃ν ἁγίων ὁδòν ἔτι τη̃ς πρώτης σκηνη̃ς ἐχούσης στάσιν

⁹ἥτις παραβολὴ εἰς τòν καιρòν τòν ἐνεστηκότα καθ' ἣν δω̃ρά τε καὶ θυσίαι προσφέρονται μὴ δυνάμεναι κατὰ συνείδησιν τελειω̃σαι τòν λατρεύοντα

¹⁰μόνον ἐπὶ βρώμασιν καὶ πόμασιν καὶ διαφόροις βαπτισμοι̃ς δικαιώματα σαρκòς μέχρι καιρου̃ διορθώσεως ἐπικείμενα

¹¹Χριστòς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τω̃ν γενομένων ἀγαθω̃ν διὰ τη̃ς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνη̃ς οὐ χειροποιήτου του̃τ' ἔστιν οὐ ταύτης τη̃ς κτίσεως

¹²οὐδὲ δι' αἵματος τράγων καὶ μόσχων διὰ δὲ του̃ ἰδίου αἵματος εἰση̃λθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ἅγια αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος

¹³εἰ γὰρ τò αἱ̃μα τράγων καὶ ταύρων καὶ σποδòς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρòς τὴν τη̃ς σαρκòς καθαρότητα

¹⁴πόσω̨ μα̃λλον τò αἱ̃μα του̃ Χριστου̃ ὃς διὰ πνεύματος αἰωνίου ἑαυτòν προσήνεγκεν ἄμωμον τω̨̃ θεω̨̃ καθαριει̃ τὴν συνείδησιν ἡμω̃ν ἀπò νεκρω̃ν ἔργων εἰς τò λατρεύειν θεω̨̃ ζω̃ντι

¹⁵καὶ διὰ του̃το διαθήκης καινη̃ς μεσίτης ἐστίν ὅπως θανάτου γενομένου εἰς ἀπολύτρωσιν τω̃ν ἐπὶ τη̨̃ πρώτη̨ διαθήκη̨ παραβάσεων τὴν ἐπαγγελίαν λάβωσιν οἱ κεκλημένοι τη̃ς αἰωνίου κληρονομίας

¹⁶ὅπου γὰρ διαθήκη θάνατον ἀνάγκη φέρεσθαι του̃ διαθεμένου

¹⁷διαθήκη γὰρ ἐπὶ νεκροι̃ς βεβαία ἐπεὶ μήποτε ἰσχύει ὅτε ζη̨̃ ὁ διαθέμενος

¹⁸ὅθεν οὐδὲ ἡ πρώτη χωρὶς αἵματος ἐγκεκαίνισται

¹⁹λαληθείσης γὰρ πάσης ἐντολη̃ς κατὰ τòν νόμον ὑπò Μωϋσέως παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ λαβὼν τò αἱ̃μα τω̃ν μόσχων καὶ τω̃ν τράγων μετὰ ὕδατος καὶ ἐρίου κοκκίνου καὶ ὑσσώπου αὐτό τε τò βιβλίον καὶ πάντα τòν λαòν ἐράντισεν

²⁰λέγων του̃το τò αἱ̃μα τη̃ς διαθήκης ἡ̃ς ἐνετείλατο πρòς ὑμα̃ς ὁ θεός

²¹καὶ τὴν σκηνὴν δὲ καὶ πάντα τὰ σκεύη τη̃ς λειτουργίας τω̨̃ αἵματι ὁμοίως ἐράντισεν

²²καὶ σχεδòν ἐν αἵματι πάντα καθαρίζεται κατὰ τòν νόμον καὶ χωρὶς αἱματεκχυσίας οὐ γίνεται ἄφεσις

²³ἀνάγκη οὐ̃ν τὰ μὲν ὑποδείγματα τω̃ν ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς τούτοις καθαρίζεσθαι αὐτὰ δὲ τὰ ἐπουράνια κρείττοσιν θυσίαις παρὰ ταύτας

²⁴οὐ γὰρ εἰς χειροποίητα εἰση̃λθεν ἅγια Χριστός ἀντίτυπα τω̃ν ἀληθινω̃ν ἀλλ' εἰς αὐτòν τòν οὐρανόν νυ̃ν ἐμφανισθη̃ναι τω̨̃ προσώπω̨ του̃ θεου̃ ὑπὲρ ἡμω̃ν

²⁵οὐδ' ἵνα πολλάκις προσφέρη̨ ἑαυτόν ὥσπερ ὁ ἀρχιερεὺς εἰσέρχεται εἰς τὰ ἅγια κατ' ἐνιαυτòν ἐν αἵματι ἀλλοτρίω̨

²⁶ἐπεὶ ἔδει αὐτòν πολλάκις παθει̃ν ἀπò καταβολη̃ς κόσμου νυνὶ δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελεία̨ τω̃ν αἰώνων εἰς ἀθέτησιν τη̃ς ἁμαρτίας διὰ τη̃ς θυσίας αὐτου̃ πεφανέρωται

²⁷καὶ καθ' ὅσον ἀπόκειται τοι̃ς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανει̃ν μετὰ δὲ του̃το κρίσις

²⁸οὕτως καὶ ὁ Χριστός ἅπαξ προσενεχθεὶς εἰς τò πολλω̃ν ἀνενεγκει̃ν ἁμαρτίας ἐκ δευτέρου χωρὶς ἁμαρτίας ὀφθήσεται τοι̃ς αὐτòν ἀπεκδεχομένοις εἰς σωτηρίαν

Κεφάλαιον Ι' (10)

¹σκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόμος τω̃ν μελλόντων ἀγαθω̃ν οὐκ αὐτὴν τὴν εἰκόνα τω̃ν πραγμάτων κατ' ἐνιαυτòν ται̃ς αὐται̃ς θυσίαις ἃς προσφέρουσιν εἰς τò διηνεκὲς οὐδέποτε δύναται τοὺς προσερχομένους τελειω̃σαι

²ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύσαντο προσφερόμεναι διὰ τò μηδεμίαν ἔχειν ἔτι συνείδησιν ἁμαρτιω̃ν τοὺς λατρεύοντας ἅπαξ κεκαθαρισμένους

³ἀλλ' ἐν αὐται̃ς ἀνάμνησις ἁμαρτιω̃ν κατ' ἐνιαυτόν

⁴ἀδύνατον γὰρ αἱ̃μα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρει̃ν ἁμαρτίας

⁵διò εἰσερχόμενος εἰς τòν κόσμον λέγει θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέλησας σω̃μα δὲ κατηρτίσω μοι

⁶ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ εὐδόκησας

⁷τότε εἰ̃πον ἰδοὺ ἥκω ἐν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμου̃ του̃ ποιη̃σαι ὁ θεός τò θέλημά σου

⁸ἀνώτερον λέγων ὅτι θυσίας καὶ προσφορὰς καὶ ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἠθέλησας οὐδὲ εὐδόκησας αἵτινες κατὰ νόμον προσφέρονται

⁹τότε εἴρηκεν ἰδοὺ ἥκω του̃ ποιη̃σαι τò θέλημά σου ἀναιρει̃ τò πρω̃τον ἵνα τò δεύτερον στήση̨

¹⁰ἐν ὡ̨̃ θελήματι ἡγιασμένοι ἐσμὲν διὰ τη̃ς προσφορα̃ς του̃ σώματος ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἐφάπαξ

¹¹καὶ πα̃ς μὲν ἱερεὺς ἕστηκεν καθ' ἡμέραν λειτουργω̃ν καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέρων θυσίας αἵτινες οὐδέποτε δύνανται περιελει̃ν ἁμαρτίας

¹²οὑ̃τος δὲ μίαν ὑπὲρ ἁμαρτιω̃ν προσενέγκας θυσίαν εἰς τò διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξια̨̃ του̃ θεου̃

¹³τò λοιπòν ἐκδεχόμενος ἕως τεθω̃σιν οἱ ἐχθροὶ αὐτου̃ ὑποπόδιον τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃

¹⁴μια̨̃ γὰρ προσφορα̨̃ τετελείωκεν εἰς τò διηνεκὲς τοὺς ἁγιαζομένους

¹⁵μαρτυρει̃ δὲ ἡμι̃ν καὶ τò πνευ̃μα τò ἅγιον μετὰ γὰρ τò εἰρηκέναι

¹⁶αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσομαι πρòς αὐτοὺς μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας λέγει κύριος διδοὺς νόμους μου ἐπὶ καρδίας αὐτω̃ν καὶ ἐπὶ τὴν διάνοιαν αὐτω̃ν ἐπιγράψω αὐτούς

¹⁷καὶ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν καὶ τω̃ν ἀνομιω̃ν αὐτω̃ν οὐ μὴ μνησθήσομαι ἔτι

¹⁸ὅπου δὲ ἄφεσις τούτων οὐκέτι προσφορὰ περὶ ἁμαρτίας

¹⁹ἔχοντες οὐ̃ν ἀδελφοί παρρησίαν εἰς τὴν εἴσοδον τω̃ν ἁγίων ἐν τω̨̃ αἵματι ’Ιησου̃

²⁰ἣν ἐνεκαίνισεν ἡμι̃ν ὁδòν πρόσφατον καὶ ζω̃σαν διὰ του̃ καταπετάσματος του̃τ' ἔστιν τη̃ς σαρκòς αὐτου̃

²¹καὶ ἱερέα μέγαν ἐπὶ τòν οἰ̃κον του̃ θεου̃

²²προσερχώμεθα μετὰ ἀληθινη̃ς καρδίας ἐν πληροφορία̨ πίστεως ῥεραντισμένοι τὰς καρδίας ἀπò συνειδήσεως πονηρα̃ς καὶ λελουσμένοι τò σω̃μα ὕδατι καθαρω̨̃

²³κατέχωμεν τὴν ὁμολογίαν τη̃ς ἐλπίδος ἀκλινη̃ πιστòς γὰρ ὁ ἐπαγγειλάμενος

²⁴καὶ κατανοω̃μεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμòν ἀγάπης καὶ καλω̃ν ἔργων

²⁵μὴ ἐγκαταλείποντες τὴν ἐπισυναγωγὴν ἑαυτω̃ν καθὼς ἔθος τισίν ἀλλὰ παρακαλου̃ντες καὶ τοσούτω̨ μα̃λλον ὅσω̨ βλέπετε ἐγγίζουσαν τὴν ἡμέραν

²⁶ἑκουσίως γὰρ ἁμαρτανόντων ἡμω̃ν μετὰ τò λαβει̃ν τὴν ἐπίγνωσιν τη̃ς ἀληθείας οὐκέτι περὶ ἁμαρτιω̃ν ἀπολείπεται θυσία

²⁷φοβερὰ δέ τις ἐκδοχὴ κρίσεως καὶ πυρòς ζη̃λος ἐσθίειν μέλλοντος τοὺς ὑπεναντίους

²⁸ἀθετήσας τις νόμον Μωϋσέως χωρὶς οἰκτιρμω̃ν ἐπὶ δυσὶν ἢ τρισὶν μάρτυσιν ἀποθνή̨σκει

²⁹πόσω̨ δοκει̃τε χείρονος ἀξιωθήσεται τιμωρίας ὁ τòν υἱòν του̃ θεου̃ καταπατήσας καὶ τò αἱ̃μα τη̃ς διαθήκης κοινòν ἡγησάμενος ἐν ὡ̨̃ ἡγιάσθη καὶ τò πνευ̃μα τη̃ς χάριτος ἐνυβρίσας

³⁰οἴδαμεν γὰρ τòν εἰπόντα ἐμοὶ ἐκδίκησις ἐγὼ ἀνταποδώσω καὶ πάλιν κρινει̃ κύριος τòν λαòν αὐτου̃

³¹φοβερòν τò ἐμπεσει̃ν εἰς χει̃ρας θεου̃ ζω̃ντος

³²ἀναμιμνή̨σκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας ἐν αἱ̃ς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων

³³του̃το μὲν ὀνειδισμοι̃ς τε καὶ θλίψεσιν θεατριζόμενοι του̃το δὲ κοινωνοὶ τω̃ν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες

³⁴καὶ γὰρ τοι̃ς δεσμίοις συνεπαθήσατε καὶ τὴν ἁρπαγὴν τω̃ν ὑπαρχόντων ὑμω̃ν μετὰ χαρα̃ς προσεδέξασθε γινώσκοντες ἔχειν ἑαυτοὺς κρείττονα ὕπαρξιν καὶ μένουσαν

³⁵μὴ ἀποβάλητε οὐ̃ν τὴν παρρησίαν ὑμω̃ν ἥτις ἔχει μεγάλην μισθαποδοσίαν

³⁶ὑπομονη̃ς γὰρ ἔχετε χρείαν ἵνα τò θέλημα του̃ θεου̃ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν

³⁷ἔτι γὰρ μικρòν ὅσον ὅσον ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονίσει

³⁸ὁ δὲ δίκαιός μου ἐκ πίστεως ζήσεται καὶ ἐὰν ὑποστείληται οὐκ εὐδοκει̃ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτω̨̃

³⁹ἡμει̃ς δὲ οὐκ ἐσμὲν ὑποστολη̃ς εἰς ἀπώλειαν ἀλλὰ πίστεως εἰς περιποίησιν ψυχη̃ς

Κεφάλαιον ΙΑ' (11)

¹ἔστιν δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων

²ἐν ταύτη̨ γὰρ ἐμαρτυρήθησαν οἱ πρεσβύτεροι

³πίστει νοου̃μεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰω̃νας ῥήματι θεου̃ εἰς τò μὴ ἐκ φαινομένων τò βλεπόμενον γεγονέναι

⁴πίστει πλείονα θυσίαν ‘Άβελ παρὰ Κάϊν προσήνεγκεν τω̨̃ θεω̨̃ δι' ἡ̃ς ἐμαρτυρήθη εἰ̃ναι δίκαιος μαρτυρου̃ντος ἐπὶ τοι̃ς δώροις αὐτου̃ του̃ θεου̃ καὶ δι' αὐτη̃ς ἀποθανὼν ἔτι λαλει̃

⁵πίστει ‘Ενὼχ μετετέθη του̃ μὴ ἰδει̃ν θάνατον καὶ οὐχ ηὑρίσκετο διότι μετέθηκεν αὐτòν ὁ θεός πρò γὰρ τη̃ς μεταθέσεως μεμαρτύρηται εὐαρεστηκέναι τω̨̃ θεω̨̃

⁶χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον εὐαρεστη̃σαι πιστευ̃σαι γὰρ δει̃ τòν προσερχόμενον τω̨̃ θεω̨̃ ὅτι ἔστιν καὶ τοι̃ς ἐκζητου̃σιν αὐτòν μισθαποδότης γίνεται

⁷πίστει χρηματισθεὶς Νω̃ε περὶ τω̃ν μηδέπω βλεπομένων εὐλαβηθεὶς κατεσκεύασεν κιβωτòν εἰς σωτηρίαν του̃ οἴκου αὐτου̃ δι' ἡ̃ς κατέκρινεν τòν κόσμον καὶ τη̃ς κατὰ πίστιν δικαιοσύνης ἐγένετο κληρονόμος

⁸πίστει καλούμενος ’Αβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθει̃ν εἰς τόπον ὃν ἤμελλεν λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν καὶ ἐξη̃λθεν μὴ ἐπιστάμενος που̃ ἔρχεται

⁹πίστει παρώ̨κησεν εἰς γη̃ν τη̃ς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν ἐν σκηναι̃ς κατοικήσας μετὰ ’Ισαὰκ καὶ ’Ιακὼβ τω̃ν συγκληρονόμων τη̃ς ἐπαγγελίας τη̃ς αὐτη̃ς

¹⁰ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν ἡ̃ς τεχνίτης καὶ δημιουργòς ὁ θεός

¹¹πίστει καὶ αὐτὴ Σάρρα στει̃ρα δύναμιν εἰς καταβολὴν σπέρματος ἔλαβεν καὶ παρὰ καιρòν ἡλικίας ἐπεὶ πιστòν ἡγήσατο τòν ἐπαγγειλάμενον

¹²διò καὶ ἀφ' ἑνòς ἐγεννήθησαν καὶ ταυ̃τα νενεκρωμένου καθὼς τὰ ἄστρα του̃ οὐρανου̃ τω̨̃ πλήθει καὶ ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τò χει̃λος τη̃ς θαλάσσης ἡ ἀναρίθμητος

¹³κατὰ πίστιν ἀπέθανον οὑ̃τοι πάντες μὴ λαβόντες τὰς ἐπαγγελίας ἀλλὰ πόρρωθεν αὐτὰς ἰδόντες καὶ ἀσπασάμενοι καὶ ὁμολογήσαντες ὅτι ξένοι καὶ παρεπίδημοί εἰσιν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹⁴οἱ γὰρ τοιαυ̃τα λέγοντες ἐμφανίζουσιν ὅτι πατρίδα ἐπιζητου̃σιν

¹⁵καὶ εἰ μὲν ἐκείνης ἐμνημόνευον ἀφ' ἡ̃ς ἐξέβησαν εἰ̃χον ἂν καιρòν ἀνακάμψαι

¹⁶νυ̃ν δὲ κρείττονος ὀρέγονται του̃τ' ἔστιν ἐπουρανίου διò οὐκ ἐπαισχύνεται αὐτοὺς ὁ θεòς θεòς ἐπικαλει̃σθαι αὐτω̃ν ἡτοίμασεν γὰρ αὐτοι̃ς πόλιν

¹⁷πίστει προσενήνοχεν ’Αβραὰμ τòν ’Ισαὰκ πειραζόμενος καὶ τòν μονογενη̃ προσέφερεν ὁ τὰς ἐπαγγελίας ἀναδεξάμενος

¹⁸πρòς ὃν ἐλαλήθη ὅτι ἐν ’Ισαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα

¹⁹λογισάμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρω̃ν ἐγείρειν δυνατòς ὁ θεός ὅθεν αὐτòν καὶ ἐν παραβολη̨̃ ἐκομίσατο

²⁰πίστει καὶ περὶ μελλόντων εὐλόγησεν ’Ισαὰκ τòν ’Ιακὼβ καὶ τòν ’Ησαυ̃

²¹πίστει ’Ιακὼβ ἀποθνή̨σκων ἕκαστον τω̃ν υἱω̃ν ’Ιωσὴφ εὐλόγησεν καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τò ἄκρον τη̃ς ῥάβδου αὐτου̃

²²πίστει ’Ιωσὴφ τελευτω̃ν περὶ τη̃ς ἐξόδου τω̃ν υἱω̃ν ’Ισραὴλ ἐμνημόνευσεν καὶ περὶ τω̃ν ὀστέων αὐτου̃ ἐνετείλατο

²³πίστει Μωϋση̃ς γεννηθεὶς ἐκρύβη τρίμηνον ὑπò τω̃ν πατέρων αὐτου̃ διότι εἰ̃δον ἀστει̃ον τò παιδίον καὶ οὐκ ἐφοβήθησαν τò διάταγμα του̃ βασιλέως

²⁴πίστει Μωϋση̃ς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱòς θυγατρòς Φαραώ

²⁵μα̃λλον ἑλόμενος συγκακουχει̃σθαι τω̨̃ λαω̨̃ του̃ θεου̃ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν

²⁶μείζονα πλου̃τον ἡγησάμενος τω̃ν Αἰγύπτου θησαυρω̃ν τòν ὀνειδισμòν του̃ Χριστου̃ ἀπέβλεπεν γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν

²⁷πίστει κατέλιπεν Αἴγυπτον μὴ φοβηθεὶς τòν θυμòν του̃ βασιλέως τòν γὰρ ἀόρατον ὡς ὁρω̃ν ἐκαρτέρησεν

²⁸πίστει πεποίηκεν τò πάσχα καὶ τὴν πρόσχυσιν του̃ αἵματος ἵνα μὴ ὁ ὀλοθρεύων τὰ πρωτότοκα θίγη̨ αὐτω̃ν

²⁹πίστει διέβησαν τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν ὡς διὰ ξηρα̃ς γη̃ς ἡ̃ς πει̃ραν λαβόντες οἱ Αἰγύπτιοι κατεπόθησαν

³⁰πίστει τὰ τείχη ’Ιεριχὼ ἔπεσαν κυκλωθέντα ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας

³¹πίστει ‘Ραὰβ ἡ πόρνη οὐ συναπώλετο τοι̃ς ἀπειθήσασιν δεξαμένη τοὺς κατασκόπους μετ' εἰρήνης

³²καὶ τί ἔτι λέγω ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών Βαράκ Σαμψών ’Ιεφθάε Δαυίδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τω̃ν προφητω̃ν

³³οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας εἰργάσαντο δικαιοσύνην ἐπέτυχον ἐπαγγελιω̃ν ἔφραξαν στόματα λεόντων

³⁴ἔσβεσαν δύναμιν πυρός ἔφυγον στόματα μαχαίρης ἐδυναμώθησαν ἀπò ἀσθενείας ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμω̨ παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων

³⁵ἔλαβον γυναι̃κες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτω̃ν ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν

³⁶ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμω̃ν καὶ μαστίγων πει̃ραν ἔλαβον ἔτι δὲ δεσμω̃ν καὶ φυλακη̃ς

³⁷ἐλιθάσθησαν ἐπρίσθησαν ἐν φόνω̨ μαχαίρης ἀπέθανον περιη̃λθον ἐν μηλωται̃ς ἐν αἰγείοις δέρμασιν ὑστερούμενοι θλιβόμενοι κακουχούμενοι

³⁸ὡ̃ν οὐκ ἠ̃ν ἄξιος ὁ κόσμος ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσιν καὶ σπηλαίοις καὶ ται̃ς ὀπαι̃ς τη̃ς γη̃ς

³⁹καὶ οὑ̃τοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τη̃ς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν

⁴⁰του̃ θεου̃ περὶ ἡμω̃ν κρει̃ττόν τι προβλεψαμένου ἵνα μὴ χωρὶς ἡμω̃ν τελειωθω̃σιν

Κεφάλαιον ΙΒ' (12)

¹τοιγαρου̃ν καὶ ἡμει̃ς τοσου̃τον ἔχοντες περικείμενον ἡμι̃ν νέφος μαρτύρων ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν δι' ὑπομονη̃ς τρέχωμεν τòν προκείμενον ἡμι̃ν ἀγω̃να

²ἀφορω̃ντες εἰς τòν τη̃ς πίστεως ἀρχηγòν καὶ τελειωτὴν ’Ιησου̃ν ὃς ἀντὶ τη̃ς προκειμένης αὐτω̨̃ χαρα̃ς ὑπέμεινεν σταυρòν αἰσχύνης καταφρονήσας ἐν δεξια̨̃ τε του̃ θρόνου του̃ θεου̃ κεκάθικεν

³ἀναλογίσασθε γὰρ τòν τοιαύτην ὑπομεμενηκότα ὑπò τω̃ν ἁμαρτωλω̃ν εἰς ἑαυτòν ἀντιλογίαν ἵνα μὴ κάμητε ται̃ς ψυχαι̃ς ὑμω̃ν ἐκλυόμενοι

⁴οὔπω μέχρις αἵματος ἀντικατέστητε πρòς τὴν ἁμαρτίαν ἀνταγωνιζόμενοι

⁵καὶ ἐκλέλησθε τη̃ς παρακλήσεως ἥτις ὑμι̃ν ὡς υἱοι̃ς διαλέγεται υἱέ μου μὴ ὀλιγώρει παιδείας κυρίου μηδὲ ἐκλύου ὑπ' αὐτου̃ ἐλεγχόμενος

⁶ὃν γὰρ ἀγαπα̨̃ κύριος παιδεύει μαστιγοι̃ δὲ πάντα υἱòν ὃν παραδέχεται

⁷εἰς παιδείαν ὑπομένετε ὡς υἱοι̃ς ὑμι̃ν προσφέρεται ὁ θεός τίς γὰρ υἱòς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ

⁸εἰ δὲ χωρίς ἐστε παιδείας ἡ̃ς μέτοχοι γεγόνασιν πάντες ἄρα νόθοι καὶ οὐχ υἱοί ἐστε

⁹εἰ̃τα τοὺς μὲν τη̃ς σαρκòς ἡμω̃ν πατέρας εἴχομεν παιδευτὰς καὶ ἐνετρεπόμεθα οὐ πολὺ δὲ μα̃λλον ὑποταγησόμεθα τω̨̃ πατρὶ τω̃ν πνευμάτων καὶ ζήσομεν

¹⁰οἱ μὲν γὰρ πρòς ὀλίγας ἡμέρας κατὰ τò δοκου̃ν αὐτοι̃ς ἐπαίδευον ὁ δὲ ἐπὶ τò συμφέρον εἰς τò μεταλαβει̃ν τη̃ς ἁγιότητος αὐτου̃

¹¹πα̃σα δὲ παιδεία πρòς μὲν τò παρòν οὐ δοκει̃ χαρα̃ς εἰ̃ναι ἀλλὰ λύπης ὕστερον δὲ καρπòν εἰρηνικòν τοι̃ς δι' αὐτη̃ς γεγυμνασμένοις ἀποδίδωσιν δικαιοσύνης

¹²διò τὰς παρειμένας χει̃ρας καὶ τὰ παραλελυμένα γόνατα ἀνορθώσατε

¹³καὶ τροχιὰς ὀρθὰς ποιει̃τε τοι̃ς ποσὶν ὑμω̃ν ἵνα μὴ τò χωλòν ἐκτραπη̨̃ ἰαθη̨̃ δὲ μα̃λλον

¹⁴εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων καὶ τòν ἁγιασμόν οὑ̃ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τòν κύριον

¹⁵ἐπισκοπου̃ντες μή τις ὑστερω̃ν ἀπò τη̃ς χάριτος του̃ θεου̃ μή τις ῥίζα πικρίας ἄνω φύουσα ἐνοχλη̨̃ καὶ δι' αὐτη̃ς μιανθω̃σιν πολλοί

¹⁶μή τις πόρνος ἢ βέβηλος ὡς ’Ησαυ̃ ὃς ἀντὶ βρώσεως μια̃ς ἀπέδετο τὰ πρωτοτόκια ἑαυτου̃

¹⁷ἴστε γὰρ ὅτι καὶ μετέπειτα θέλων κληρονομη̃σαι τὴν εὐλογίαν ἀπεδοκιμάσθη μετανοίας γὰρ τόπον οὐχ εὑ̃ρεν καίπερ μετὰ δακρύων ἐκζητήσας αὐτήν

¹⁸οὐ γὰρ προσεληλύθατε ψηλαφωμένω̨ καὶ κεκαυμένω̨ πυρὶ καὶ γνόφω̨ καὶ ζόφω̨ καὶ θυέλλη̨

¹⁹καὶ σάλπιγγος ἤχω̨ καὶ φωνη̨̃ ῥημάτων ἡ̃ς οἱ ἀκούσαντες παρη̨τήσαντο μὴ προστεθη̃ναι αὐτοι̃ς λόγον

²⁰οὐκ ἔφερον γὰρ τò διαστελλόμενον κἂν θηρίον θίγη̨ του̃ ὄρους λιθοβοληθήσεται

²¹καί οὕτω φοβερòν ἠ̃ν τò φανταζόμενον Μωϋση̃ς εἰ̃πεν ἔκφοβός εἰμι καὶ ἔντρομος

²²ἀλλὰ προσεληλύθατε Σιὼν ὄρει καὶ πόλει θεου̃ ζω̃ντος ’Ιερουσαλὴμ ἐπουρανίω̨ καὶ μυριάσιν ἀγγέλων πανηγύρει

²³καὶ ἐκκλησία̨ πρωτοτόκων ἀπογεγραμμένων ἐν οὐρανοι̃ς καὶ κριτη̨̃ θεω̨̃ πάντων καὶ πνεύμασι δικαίων τετελειωμένων

²⁴καὶ διαθήκης νέας μεσίτη̨ ’Ιησου̃ καὶ αἵματι ῥαντισμου̃ κρει̃ττον λαλου̃ντι παρὰ τòν ‘Άβελ

²⁵βλέπετε μὴ παραιτήσησθε τòν λαλου̃ντα εἰ γὰρ ἐκει̃νοι οὐκ ἐξέφυγον ἐπὶ γη̃ς παραιτησάμενοι τòν χρηματίζοντα πολὺ μα̃λλον ἡμει̃ς οἱ τòν ἀπ' οὐρανω̃ν ἀποστρεφόμενοι

²⁶οὑ̃ ἡ φωνὴ τὴν γη̃ν ἐσάλευσεν τότε νυ̃ν δὲ ἐπήγγελται λέγων ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείσω οὐ μόνον τὴν γη̃ν ἀλλὰ καὶ τòν οὐρανόν

²⁷τò δέ ἔτι ἅπαξ δηλοι̃ τὴν τω̃ν σαλευομένων μετάθεσιν ὡς πεποιημένων ἵνα μείνη̨ τὰ μὴ σαλευόμενα

²⁸διò βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες ἔχωμεν χάριν δι' ἡ̃ς λατρεύωμεν εὐαρέστως τω̨̃ θεω̨̃ μετὰ εὐλαβείας καὶ δέους

²⁹καὶ γὰρ ὁ θεòς ἡμω̃ν πυ̃ρ καταναλίσκον

Κεφάλαιον ΙΓ' (13)

¹ἡ φιλαδελφία μενέτω

²τη̃ς φιλοξενίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους

³μιμνή̨σκεσθε τω̃ν δεσμίων ὡς συνδεδεμένοι τω̃ν κακουχουμένων ὡς καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐν σώματι

⁴τίμιος ὁ γάμος ἐν πα̃σιν καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος πόρνους γὰρ καὶ μοιχοὺς κρινει̃ ὁ θεός

⁵ἀφιλάργυρος ὁ τρόπος ἀρκούμενοι τοι̃ς παρου̃σιν αὐτòς γὰρ εἴρηκεν οὐ μή σε ἀνω̃ οὐδ' οὐ μή σε ἐγκαταλίπω

⁶ὥστε θαρρου̃ντας ἡμα̃ς λέγειν κύριος ἐμοὶ βοηθός καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος

⁷μνημονεύετε τω̃ν ἡγουμένων ὑμω̃ν οἵτινες ἐλάλησαν ὑμι̃ν τòν λόγον του̃ θεου̃ ὡ̃ν ἀναθεωρου̃ντες τὴν ἔκβασιν τη̃ς ἀναστροφη̃ς μιμει̃σθε τὴν πίστιν

⁸’Ιησου̃ς Χριστòς ἐχθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός καὶ εἰς τοὺς αἰω̃νας

⁹διδαχαι̃ς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε καλòν γὰρ χάριτι βεβαιου̃σθαι τὴν καρδίαν οὐ βρώμασιν ἐν οἱ̃ς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατου̃ντες

¹⁰ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὑ̃ φαγει̃ν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τη̨̃ σκηνη̨̃ λατρεύοντες

¹¹ὡ̃ν γὰρ εἰσφέρεται ζώ̨ων τò αἱ̃μα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ἅγια διὰ του̃ ἀρχιερέως τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς

¹²διò καὶ ’Ιησου̃ς ἵνα ἁγιάση̨ διὰ του̃ ἰδίου αἵματος τòν λαόν ἔξω τη̃ς πύλης ἔπαθεν

¹³τοίνυν ἐξερχώμεθα πρòς αὐτòν ἔξω τη̃ς παρεμβολη̃ς τòν ὀνειδισμòν αὐτου̃ φέροντες

¹⁴οὐ γὰρ ἔχομεν ὡ̃δε μένουσαν πόλιν ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητου̃μεν

¹⁵δι' αὐτου̃ οὐ̃ν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντòς τω̨̃ θεω̨̃ του̃τ' ἔστιν καρπòν χειλέων ὁμολογούντων τω̨̃ ὀνόματι αὐτου̃

¹⁶τη̃ς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστει̃ται ὁ θεός

¹⁷πείθεσθε τοι̃ς ἡγουμένοις ὑμω̃ν καὶ ὑπείκετε αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνου̃σιν ὑπὲρ τω̃ν ψυχω̃ν ὑμω̃ν ὡς λόγον ἀποδώσοντες ἵνα μετὰ χαρα̃ς του̃το ποιω̃σιν καὶ μὴ στενάζοντες ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμι̃ν του̃το

¹⁸προσεύχεσθε περὶ ἡμω̃ν πειθόμεθα γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν ἐν πα̃σιν καλω̃ς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι

¹⁹περισσοτέρως δὲ παρακαλω̃ του̃το ποιη̃σαι ἵνα τάχιον ἀποκατασταθω̃ ὑμι̃ν

²⁰ὁ δὲ θεòς τη̃ς εἰρήνης ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρω̃ν τòν ποιμένα τω̃ν προβάτων τòν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου τòν κύριον ἡμω̃ν ’Ιησου̃ν

²¹καταρτίσαι ὑμα̃ς ἐν παντὶ ἀγαθω̨̃ εἰς τò ποιη̃σαι τò θέλημα αὐτου̃ ποιω̃ν ἐν ἡμι̃ν τò εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτου̃ διὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃ ὡ̨̃ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων ἀμήν

²²παρακαλω̃ δὲ ὑμα̃ς ἀδελφοί ἀνέχεσθε του̃ λόγου τη̃ς παρακλήσεως καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμι̃ν

²³γινώσκετε τòν ἀδελφòν ἡμω̃ν Τιμόθεον ἀπολελυμένον μεθ' οὑ̃ ἐὰν τάχιον ἔρχηται ὄψομαι ὑμα̃ς

²⁴ἀσπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους ὑμω̃ν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους ἀσπάζονται ὑμα̃ς οἱ ἀπò τη̃ς ’Ιταλίας

²⁵ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμω̃ν

Книго

[X]