Greek NT 17

Πρòς Τίτον ἐπιστολὴ ἀποστόλου Παυ̃λου

Κεφάλαιον Α' (1)

¹Παυ̃λος δου̃λος θεου̃ ἀπόστολος δὲ ’Ιησου̃ Χριστου̃ κατὰ πίστιν ἐκλεκτω̃ν θεου̃ καὶ ἐπίγνωσιν ἀληθείας τη̃ς κατ' εὐσέβειαν

²ἐπ' ἐλπίδι ζωη̃ς αἰωνίου ἣν ἐπηγγείλατο ὁ ἀψευδὴς θεòς πρò χρόνων αἰωνίων

³ἐφανέρωσεν δὲ καιροι̃ς ἰδίοις τòν λόγον αὐτου̃ ἐν κηρύγματι ὃ ἐπιστεύθην ἐγὼ κατ' ἐπιταγὴν του̃ σωτη̃ρος ἡμω̃ν θεου̃

⁴Τίτω̨ γνησίω̨ τέκνω̨ κατὰ κοινὴν πίστιν χάρις καὶ εἰρήνη ἀπò θεου̃ πατρòς καὶ Χριστου̃ ’Ιησου̃ του̃ σωτη̃ρος ἡμω̃ν

⁵τούτου χάριν ἀπέλιπόν σε ἐν Κρήτη̨ ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώση̨ καὶ καταστήση̨ς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην

⁶εἴ τίς ἐστιν ἀνέγκλητος μια̃ς γυναικòς ἀνήρ τέκνα ἔχων πιστά μὴ ἐν κατηγορία̨ ἀσωτίας ἢ ἀνυπότακτα

⁷δει̃ γὰρ τòν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἰ̃ναι ὡς θεου̃ οἰκονόμον μὴ αὐθάδη μὴ ὀργίλον μὴ πάροινον μὴ πλήκτην μὴ αἰσχροκερδη̃

⁸ἀλλὰ φιλόξενον φιλάγαθον σώφρονα δίκαιον ὅσιον ἐγκρατη̃

⁹ἀντεχόμενον του̃ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστου̃ λόγου ἵνα δυνατòς ἠ̨̃ καὶ παρακαλει̃ν ἐν τη̨̃ διδασκαλία̨ τη̨̃ ὑγιαινούση̨ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν

¹⁰εἰσὶν γὰρ πολλοὶ καὶ ἀνυπότακτοι ματαιολόγοι καὶ φρεναπάται μάλιστα οἱ ἐκ τη̃ς περιτομη̃ς

¹¹οὓς δει̃ ἐπιστομίζειν οἵτινες ὅλους οἴκους ἀνατρέπουσιν διδάσκοντες ἃ μὴ δει̃ αἰσχρου̃ κέρδους χάριν

¹²εἰ̃πέν τις ἐξ αὐτω̃ν ἴδιος αὐτω̃ν προφήτης Κρη̃τες ἀεὶ ψευ̃σται κακὰ θηρία γαστέρες ἀργαί

¹³ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής δι' ἣν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τη̨̃ πίστει

¹⁴μὴ προσέχοντες ’Ιουδαϊκοι̃ς μύθοις καὶ ἐντολαι̃ς ἀνθρώπων ἀποστρεφομένων τὴν ἀλήθειαν

¹⁵πάντα καθαρὰ τοι̃ς καθαροι̃ς τοι̃ς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν ἀλλὰ μεμίανται αὐτω̃ν καὶ ὁ νου̃ς καὶ ἡ συνείδησις

¹⁶θεòν ὁμολογου̃σιν εἰδέναι τοι̃ς δὲ ἔργοις ἀρνου̃νται βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθει̃ς καὶ πρòς πα̃ν ἔργον ἀγαθòν ἀδόκιμοι

Κεφάλαιον Β' (2)

¹σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τη̨̃ ὑγιαινούση̨ διδασκαλία̨

²πρεσβύτας νηφαλίους εἰ̃ναι σεμνούς σώφρονας ὑγιαίνοντας τη̨̃ πίστει τη̨̃ ἀγάπη̨ τη̨̃ ὑπομονη̨̃

³πρεσβύτιδας ὡσαύτως ἐν καταστήματι ἱεροπρεπει̃ς μὴ διαβόλους μηδὲ οἴνω̨ πολλω̨̃ δεδουλωμένας καλοδιδασκάλους

⁴ἵνα σωφρονίζωσιν τὰς νέας φιλάνδρους εἰ̃ναι φιλοτέκνους

⁵σώφρονας ἁγνάς οἰκουργούς ἀγαθάς ὑποτασσομένας τοι̃ς ἰδίοις ἀνδράσιν ἵνα μὴ ὁ λόγος του̃ θεου̃ βλασφημη̃ται

⁶τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως παρακάλει σωφρονει̃ν

⁷περὶ πάντα σεαυτòν παρεχόμενος τύπον καλω̃ν ἔργων ἐν τη̨̃ διδασκαλία̨ ἀφθορίαν σεμνότητα

⁸λόγον ὑγιη̃ ἀκατάγνωστον ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπη̨̃ μηδὲν ἔχων λέγειν περὶ ἡμω̃ν φαυ̃λον

⁹δούλους ἰδίοις δεσπόταις ὑποτάσσεσθαι ἐν πα̃σιν εὐαρέστους εἰ̃ναι μὴ ἀντιλέγοντας

¹⁰μὴ νοσφιζομένους ἀλλὰ πα̃σαν πίστιν ἐνδεικνυμένους ἀγαθήν ἵνα τὴν διδασκαλίαν τὴν του̃ σωτη̃ρος ἡμω̃ν θεου̃ κοσμω̃σιν ἐν πα̃σιν

¹¹ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις του̃ θεου̃ σωτήριος πα̃σιν ἀνθρώποις

¹²παιδεύουσα ἡμα̃ς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβω̃ς ζήσωμεν ἐν τω̨̃ νυ̃ν αἰω̃νι

¹³προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τη̃ς δόξης του̃ μεγάλου θεου̃ καὶ σωτη̃ρος ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃

¹⁴ὃς ἔδωκεν ἑαυτòν ὑπὲρ ἡμω̃ν ἵνα λυτρώσηται ἡμα̃ς ἀπò πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίση̨ ἑαυτω̨̃ λαòν περιούσιον ζηλωτὴν καλω̃ν ἔργων

¹⁵ταυ̃τα λάλει καὶ παρακάλει καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπιταγη̃ς μηδείς σου περιφρονείτω

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹ὑπομίμνη̨σκε αὐτοὺς ἀρχαι̃ς ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι πειθαρχει̃ν πρòς πα̃ν ἔργον ἀγαθòν ἑτοίμους εἰ̃ναι

²μηδένα βλασφημει̃ν ἀμάχους εἰ̃ναι ἐπιεικει̃ς πα̃σαν ἐνδεικνυμένους πραΰτητα πρòς πάντας ἀνθρώπους

³ἠ̃μεν γάρ ποτε καὶ ἡμει̃ς ἀνόητοι ἀπειθει̃ς πλανώμενοι δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναι̃ς ποικίλαις ἐν κακία̨ καὶ φθόνω̨ διάγοντες στυγητοί μισου̃ντες ἀλλήλους

⁴ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη του̃ σωτη̃ρος ἡμω̃ν θεου̃

⁵οὐκ ἐξ ἔργων τω̃ν ἐν δικαιοσύνη̨ ἃ ἐποιήσαμεν ἡμει̃ς ἀλλὰ κατὰ τò αὐτου̃ ἔλεος ἔσωσεν ἡμα̃ς διὰ λουτρου̃ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως πνεύματος ἁγίου

⁶οὑ̃ ἐξέχεεν ἐφ' ἡμα̃ς πλουσίως διὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃ του̃ σωτη̃ρος ἡμω̃ν

⁷ἵνα δικαιωθέντες τη̨̃ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενηθω̃μεν κατ' ἐλπίδα ζωη̃ς αἰωνίου

⁸πιστòς ὁ λόγος καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιου̃σθαι ἵνα φροντίζωσιν καλω̃ν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες θεω̨̃ ταυ̃τά ἐστιν καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοι̃ς ἀνθρώποις

⁹μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο εἰσὶν γὰρ ἀνωφελει̃ς καὶ μάταιοι

¹⁰αἱρετικòν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτου̃

¹¹εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιου̃τος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος

¹²ὅταν πέμψω ’Αρτεμα̃ν πρòς σὲ ἢ Τυχικόν σπούδασον ἐλθει̃ν πρός με εἰς Νικόπολιν ἐκει̃ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι

¹³Ζηνα̃ν τòν νομικòν καὶ ’Απολλω̃ν σπουδαίως πρόπεμψον ἵνα μηδὲν αὐτοι̃ς λείπη̨

¹⁴μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλω̃ν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας ἵνα μὴ ὠ̃σιν ἄκαρποι

¹⁵ἀσπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμου̃ πάντες ἄσπασαι τοὺς φιλου̃ντας ἡμα̃ς ἐν πίστει ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμω̃ν

Книго

[X]