Greek NT 13

Πρòς Θεσσαλονικει̃ς ἐπιστολὴ ἀποστόλου Παυ̃λου Α’

Κεφάλαιον Α' (1)

¹Παυ̃λος καὶ Σιλουανòς καὶ Τιμόθεος τη̨̃ ἐκκλησία̨ Θεσσαλονικέων ἐν θεω̨̃ πατρὶ καὶ κυρίω̨ ’Ιησου̃ Χριστω̨̃ χάρις ὑμι̃ν καὶ εἰρήνη

²εὐχαριστου̃μεν τω̨̃ θεω̨̃ πάντοτε περὶ πάντων ὑμω̃ν μνείαν ποιούμενοι ἐπὶ τω̃ν προσευχω̃ν ἡμω̃ν ἀδιαλείπτως

³μνημονεύοντες ὑμω̃ν του̃ ἔργου τη̃ς πίστεως καὶ του̃ κόπου τη̃ς ἀγάπης καὶ τη̃ς ὑπομονη̃ς τη̃ς ἐλπίδος του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἔμπροσθεν του̃ θεου̃ καὶ πατρòς ἡμω̃ν

⁴εἰδότες ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπò του̃ θεου̃ τὴν ἐκλογὴν ὑμω̃ν

⁵ὅτι τò εὐαγγέλιον ἡμω̃ν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμα̃ς ἐν λόγω̨ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν πνεύματι ἁγίω̨ καὶ ἐν πληροφορία̨ πολλη̨̃ καθὼς οἴδατε οἱ̃οι ἐγενήθημεν ἐν ὑμι̃ν δι' ὑμα̃ς

⁶καὶ ὑμει̃ς μιμηταὶ ἡμω̃ν ἐγενήθητε καὶ του̃ κυρίου δεξάμενοι τòν λόγον ἐν θλίψει πολλη̨̃ μετὰ χαρα̃ς πνεύματος ἁγίου

⁷ὥστε γενέσθαι ὑμα̃ς τύπον πα̃σιν τοι̃ς πιστεύουσιν ἐν τη̨̃ Μακεδονία̨ καὶ ἐν τη̨̃ ’Αχαΐα̨

⁸ἀφ' ὑμω̃ν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος του̃ κυρίου οὐ μόνον ἐν τη̨̃ Μακεδονία̨ καὶ ἐν τη̨̃ ’Αχαΐα̨ ἀλλ' ἐν παντὶ τόπω̨ ἡ πίστις ὑμω̃ν ἡ πρòς τòν θεòν ἐξελήλυθεν ὥστε μὴ χρείαν ἔχειν ἡμα̃ς λαλει̃ν τι

⁹αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμω̃ν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρòς ὑμα̃ς καὶ πω̃ς ἐπεστρέψατε πρòς τòν θεòν ἀπò τω̃ν εἰδώλων δουλεύειν θεω̨̃ ζω̃ντι καὶ ἀληθινω̨̃

¹⁰καὶ ἀναμένειν τòν υἱòν αὐτου̃ ἐκ τω̃ν οὐρανω̃ν ὃν ἤγειρεν ἐκ τω̃ν νεκρω̃ν ’Ιησου̃ν τòν ῥυόμενον ἡμα̃ς ἐκ τη̃ς ὀργη̃ς τη̃ς ἐρχομένης

Κεφάλαιον Β' (2)

¹αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ἀδελφοί τὴν εἴσοδον ἡμω̃ν τὴν πρòς ὑμα̃ς ὅτι οὐ κενὴ γέγονεν

²ἀλλὰ προπαθόντες καὶ ὑβρισθέντες καθὼς οἴδατε ἐν Φιλίπποις ἐπαρρησιασάμεθα ἐν τω̨̃ θεω̨̃ ἡμω̃ν λαλη̃σαι πρòς ὑμα̃ς τò εὐαγγέλιον του̃ θεου̃ ἐν πολλω̨̃ ἀγω̃νι

³ἡ γὰρ παράκλησις ἡμω̃ν οὐκ ἐκ πλάνης οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας οὐδὲ ἐν δόλω̨

⁴ἀλλὰ καθὼς δεδοκιμάσμεθα ὑπò του̃ θεου̃ πιστευθη̃ναι τò εὐαγγέλιον οὕτως λαλου̃μεν οὐχ ὡς ἀνθρώποις ἀρέσκοντες ἀλλὰ θεω̨̃ τω̨̃ δοκιμάζοντι τὰς καρδίας ἡμω̃ν

⁵οὔτε γάρ ποτε ἐν λόγω̨ κολακείας ἐγενήθημεν καθὼς οἴδατε οὔτε ἐν προφάσει πλεονεξίας θεòς μάρτυς

⁶οὔτε ζητου̃ντες ἐξ ἀνθρώπων δόξαν οὔτε ἀφ' ὑμω̃ν οὔτε ἀπ' ἄλλων

⁷δυνάμενοι ἐν βάρει εἰ̃ναι ὡς Χριστου̃ ἀπόστολοι ἀλλὰ ἐγενήθημεν νήπιοι ἐν μέσω̨ ὑμω̃ν ὡς ἐὰν τροφòς θάλπη̨ τὰ ἑαυτη̃ς τέκνα

⁸οὕτως ὁμειρόμενοι ὑμω̃ν εὐδοκου̃μεν μεταδου̃ναι ὑμι̃ν οὐ μόνον τò εὐαγγέλιον του̃ θεου̃ ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτω̃ν ψυχάς διότι ἀγαπητοὶ ἡμι̃ν ἐγενήθητε

⁹μνημονεύετε γάρ ἀδελφοί τòν κόπον ἡμω̃ν καὶ τòν μόχθον νυκτòς καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι πρòς τò μὴ ἐπιβαρη̃σαί τινα ὑμω̃ν ἐκηρύξαμεν εἰς ὑμα̃ς τò εὐαγγέλιον του̃ θεου̃

¹⁰ὑμει̃ς μάρτυρες καὶ ὁ θεός ὡς ὁσίως καὶ δικαίως καὶ ἀμέμπτως ὑμι̃ν τοι̃ς πιστεύουσιν ἐγενήθημεν

¹¹καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕκαστον ὑμω̃ν ὡς πατὴρ τέκνα ἑαυτου̃

¹²παρακαλου̃ντες ὑμα̃ς καὶ παραμυθούμενοι καὶ μαρτυρόμενοι εἰς τò περιπατει̃ν ὑμα̃ς ἀξίως του̃ θεου̃ του̃ καλου̃ντος ὑμα̃ς εἰς τὴν ἑαυτου̃ βασιλείαν καὶ δόξαν

¹³καὶ διὰ του̃το καὶ ἡμει̃ς εὐχαριστου̃μεν τω̨̃ θεω̨̃ ἀδιαλείπτως ὅτι παραλαβόντες λόγον ἀκοη̃ς παρ' ἡμω̃ν του̃ θεου̃ ἐδέξασθε οὐ λόγον ἀνθρώπων ἀλλὰ καθώς ἐστιν ἀληθω̃ς λόγον θεου̃ ὃς καὶ ἐνεργει̃ται ἐν ὑμι̃ν τοι̃ς πιστεύουσιν

¹⁴ὑμει̃ς γὰρ μιμηταὶ ἐγενήθητε ἀδελφοί τω̃ν ἐκκλησιω̃ν του̃ θεου̃ τω̃ν οὐσω̃ν ἐν τη̨̃ ’Ιουδαία̨ ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑμει̃ς ὑπò τω̃ν ἰδίων συμφυλετω̃ν καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπò τω̃ν ’Ιουδαίων

¹⁵τω̃ν καὶ τòν κύριον ἀποκτεινάντων ’Ιησου̃ν καὶ τοὺς προφήτας καὶ ἡμα̃ς ἐκδιωξάντων καὶ θεω̨̃ μὴ ἀρεσκόντων καὶ πα̃σιν ἀνθρώποις ἐναντίων

¹⁶κωλυόντων ἡμα̃ς τοι̃ς ἔθνεσιν λαλη̃σαι ἵνα σωθω̃σιν εἰς τò ἀναπληρω̃σαι αὐτω̃ν τὰς ἁμαρτίας πάντοτε ἔφθασεν δὲ ἐπ' αὐτοὺς ἡ ὀργὴ εἰς τέλος

¹⁷ἡμει̃ς δέ ἀδελφοί ἀπορφανισθέντες ἀφ' ὑμω̃ν πρòς καιρòν ὥρας προσώπω̨ οὐ καρδία̨ περισσοτέρως ἐσπουδάσαμεν τò πρόσωπον ὑμω̃ν ἰδει̃ν ἐν πολλη̨̃ ἐπιθυμία̨

¹⁸διότι ἠθελήσαμεν ἐλθει̃ν πρòς ὑμα̃ς ἐγὼ μὲν Παυ̃λος καὶ ἅπαξ καὶ δίς καὶ ἐνέκοψεν ἡμα̃ς ὁ Σατανα̃ς

¹⁹τίς γὰρ ἡμω̃ν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέφανος καυχήσεως ἢ οὐχὶ καὶ ὑμει̃ς ἔμπροσθεν του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ ἐν τη̨̃ αὐτου̃ παρουσία̨

²⁰ὑμει̃ς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμω̃ν καὶ ἡ χαρά

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹διò μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμεν καταλειφθη̃ναι ἐν ’Αθήναις μόνοι

²καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον τòν ἀδελφòν ἡμω̃ν καὶ συνεργòν του̃ θεου̃ ἐν τω̨̃ εὐαγγελίω̨ του̃ Χριστου̃ εἰς τò στηρίξαι ὑμα̃ς καὶ παρακαλέσαι ὑπὲρ τη̃ς πίστεως ὑμω̃ν

³τò μηδένα σαίνεσθαι ἐν ται̃ς θλίψεσιν ταύταις αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς του̃το κείμεθα

⁴καὶ γὰρ ὅτε πρòς ὑμα̃ς ἠ̃μεν προελέγομεν ὑμι̃ν ὅτι μέλλομεν θλίβεσθαι καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ οἴδατε

⁵διὰ του̃το κἀγὼ μηκέτι στέγων ἔπεμψα εἰς τò γνω̃ναι τὴν πίστιν ὑμω̃ν μή πως ἐπείρασεν ὑμα̃ς ὁ πειράζων καὶ εἰς κενòν γένηται ὁ κόπος ἡμω̃ν

⁶ἄρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου πρòς ἡμα̃ς ἀφ' ὑμω̃ν καὶ εὐαγγελισαμένου ἡμι̃ν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμω̃ν καὶ ὅτι ἔχετε μνείαν ἡμω̃ν ἀγαθὴν πάντοτε ἐπιποθου̃ντες ἡμα̃ς ἰδει̃ν καθάπερ καὶ ἡμει̃ς ὑμα̃ς

⁷διὰ του̃το παρεκλήθημεν ἀδελφοί ἐφ' ὑμι̃ν ἐπὶ πάση̨ τη̨̃ ἀνάγκη̨ καὶ θλίψει ἡμω̃ν διὰ τη̃ς ὑμω̃ν πίστεως

⁸ὅτι νυ̃ν ζω̃μεν ἐὰν ὑμει̃ς στήκετε ἐν κυρίω̨

⁹τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνάμεθα τω̨̃ θεω̨̃ ἀνταποδου̃ναι περὶ ὑμω̃ν ἐπὶ πάση̨ τη̨̃ χαρα̨̃ ἡ̨̃ χαίρομεν δι' ὑμα̃ς ἔμπροσθεν του̃ θεου̃ ἡμω̃ν

¹⁰νυκτòς καὶ ἡμέρας ὑπερεκπερισσου̃ δεόμενοι εἰς τò ἰδει̃ν ὑμω̃ν τò πρόσωπον καὶ καταρτίσαι τὰ ὑστερήματα τη̃ς πίστεως ὑμω̃ν

¹¹αὐτòς δὲ ὁ θεòς καὶ πατὴρ ἡμω̃ν καὶ ὁ κύριος ἡμω̃ν ’Ιησου̃ς κατευθύναι τὴν ὁδòν ἡμω̃ν πρòς ὑμα̃ς

¹²ὑμα̃ς δὲ ὁ κύριος πλεονάσαι καὶ περισσεύσαι τη̨̃ ἀγάπη̨ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας καθάπερ καὶ ἡμει̃ς εἰς ὑμα̃ς

¹³εἰς τò στηρίξαι ὑμω̃ν τὰς καρδίας ἀμέμπτους ἐν ἁγιωσύνη̨ ἔμπροσθεν του̃ θεου̃ καὶ πατρòς ἡμω̃ν ἐν τη̨̃ παρουσία̨ του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ μετὰ πάντων τω̃ν ἁγίων αὐτου̃ ἀμήν

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹λοιπòν οὐ̃ν ἀδελφοί ἐρωτω̃μεν ὑμα̃ς καὶ παρακαλου̃μεν ἐν κυρίω̨ ’Ιησου̃ ἵνα καθὼς παρελάβετε παρ' ἡμω̃ν τò πω̃ς δει̃ ὑμα̃ς περιπατει̃ν καὶ ἀρέσκειν θεω̨̃ καθὼς καὶ περιπατει̃τε ἵνα περισσεύητε μα̃λλον

²οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας ἐδώκαμεν ὑμι̃ν διὰ του̃ κυρίου ’Ιησου̃

³του̃το γάρ ἐστιν θέλημα του̃ θεου̃ ὁ ἁγιασμòς ὑμω̃ν ἀπέχεσθαι ὑμα̃ς ἀπò τη̃ς πορνείας

⁴εἰδέναι ἕκαστον ὑμω̃ν τò ἑαυτου̃ σκευ̃ος κτα̃σθαι ἐν ἁγιασμω̨̃ καὶ τιμη̨̃

⁵μὴ ἐν πάθει ἐπιθυμίας καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τòν θεόν

⁶τò μὴ ὑπερβαίνειν καὶ πλεονεκτει̃ν ἐν τω̨̃ πράγματι τòν ἀδελφòν αὐτου̃ διότι ἔκδικος κύριος περὶ πάντων τούτων καθὼς καὶ προείπαμεν ὑμι̃ν καὶ διεμαρτυράμεθα

⁷οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμα̃ς ὁ θεòς ἐπὶ ἀκαθαρσία̨ ἀλλ' ἐν ἁγιασμω̨̃

⁸τοιγαρου̃ν ὁ ἀθετω̃ν οὐκ ἄνθρωπον ἀθετει̃ ἀλλὰ τòν θεòν τòν καὶ διδόντα τò πνευ̃μα αὐτου̃ τò ἅγιον εἰς ὑμα̃ς

⁹περὶ δὲ τη̃ς φιλαδελφίας οὐ χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμι̃ν αὐτοὶ γὰρ ὑμει̃ς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τò ἀγαπα̃ν ἀλλήλους

¹⁰καὶ γὰρ ποιει̃τε αὐτò εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ὅλη̨ τη̨̃ Μακεδονία̨ παρακαλου̃μεν δὲ ὑμα̃ς ἀδελφοί περισσεύειν μα̃λλον

¹¹καὶ φιλοτιμει̃σθαι ἡσυχάζειν καὶ πράσσειν τὰ ἴδια καὶ ἐργάζεσθαι ται̃ς ἰδίαις χερσὶν ὑμω̃ν καθὼς ὑμι̃ν παρηγγείλαμεν

¹²ἵνα περιπατη̃τε εὐσχημόνως πρòς τοὺς ἔξω καὶ μηδενòς χρείαν ἔχητε

¹³οὐ θέλομεν δὲ ὑμα̃ς ἀγνοει̃ν ἀδελφοί περὶ τω̃ν κοιμωμένων ἵνα μὴ λυπη̃σθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα

¹⁴εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι ’Ιησου̃ς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη οὕτως καὶ ὁ θεòς τοὺς κοιμηθέντας διὰ του̃ ’Ιησου̃ ἄξει σὺν αὐτω̨̃

¹⁵του̃το γὰρ ὑμι̃ν λέγομεν ἐν λόγω̨ κυρίου ὅτι ἡμει̃ς οἱ ζω̃ντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν του̃ κυρίου οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας

¹⁶ὅτι αὐτòς ὁ κύριος ἐν κελεύσματι ἐν φωνη̨̃ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι θεου̃ καταβήσεται ἀπ' οὐρανου̃ καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστω̨̃ ἀναστήσονται πρω̃τον

¹⁷ἔπειτα ἡμει̃ς οἱ ζω̃ντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοι̃ς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν του̃ κυρίου εἰς ἀέρα καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίω̨ ἐσόμεθα

¹⁸ὥστε παρακαλει̃τε ἀλλήλους ἐν τοι̃ς λόγοις τούτοις

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹περὶ δὲ τω̃ν χρόνων καὶ τω̃ν καιρω̃ν ἀδελφοί οὐ χρείαν ἔχετε ὑμι̃ν γράφεσθαι

²αὐτοὶ γὰρ ἀκριβω̃ς οἴδατε ὅτι ἡμέρα κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται

³ὅταν λέγωσιν εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια τότε αἰφνίδιος αὐτοι̃ς ἐφίσταται ὄλεθρος ὥσπερ ἡ ὠδὶν τη̨̃ ἐν γαστρὶ ἐχούση̨ καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν

⁴ὑμει̃ς δέ ἀδελφοί οὐκ ἐστὲ ἐν σκότει ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμα̃ς ὡς κλέπτης καταλάβη̨

⁵πάντες γὰρ ὑμει̃ς υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέρας οὐκ ἐσμὲν νυκτòς οὐδὲ σκότους

⁶ἄρα οὐ̃ν μὴ καθεύδωμεν ὡς οἱ λοιποί ἀλλὰ γρηγορω̃μεν καὶ νήφωμεν

⁷οἱ γὰρ καθεύδοντες νυκτòς καθεύδουσιν καὶ οἱ μεθυσκόμενοι νυκτòς μεθύουσιν

⁸ἡμει̃ς δὲ ἡμέρας ὄντες νήφωμεν ἐνδυσάμενοι θώρακα πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν ἐλπίδα σωτηρίας

⁹ὅτι οὐκ ἔθετο ἡμα̃ς ὁ θεòς εἰς ὀργὴν ἀλλὰ εἰς περιποίησιν σωτηρίας διὰ του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃

¹⁰του̃ ἀποθανόντος ὑπὲρ ἡμω̃ν ἵνα εἴτε γρηγορω̃μεν εἴτε καθεύδωμεν ἅμα σὺν αὐτω̨̃ ζήσωμεν

¹¹διò παρακαλει̃τε ἀλλήλους καὶ οἰκοδομει̃τε εἱ̃ς τòν ἕνα καθὼς καὶ ποιει̃τε

¹²ἐρωτω̃μεν δὲ ὑμα̃ς ἀδελφοί εἰδέναι τοὺς κοπιω̃ντας ἐν ὑμι̃ν καὶ προϊσταμένους ὑμω̃ν ἐν κυρίω̨ καὶ νουθετου̃ντας ὑμα̃ς

¹³καὶ ἡγει̃σθαι αὐτοὺς ὑπερεκπερισσου̃ ἐν ἀγάπη̨ διὰ τò ἔργον αὐτω̃ν εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοι̃ς

¹⁴παρακαλου̃μεν δὲ ὑμα̃ς ἀδελφοί νουθετει̃τε τοὺς ἀτάκτους παραμυθει̃σθε τοὺς ὀλιγοψύχους ἀντέχεσθε τω̃ν ἀσθενω̃ν μακροθυμει̃τε πρòς πάντας

¹⁵ὁρα̃τε μή τις κακòν ἀντὶ κακου̃ τινι ἀποδω̨̃ ἀλλὰ πάντοτε τò ἀγαθòν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας

¹⁶πάντοτε χαίρετε

¹⁷ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε

¹⁸ἐν παντὶ εὐχαριστει̃τε του̃το γὰρ θέλημα θεου̃ ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ εἰς ὑμα̃ς

¹⁹τò πνευ̃μα μὴ σβέννυτε

²⁰προφητείας μὴ ἐξουθενει̃τε

²¹πάντα δὲ δοκιμάζετε τò καλòν κατέχετε

²²ἀπò παντòς εἴδους πονηρου̃ ἀπέχεσθε

²³αὐτòς δὲ ὁ θεòς τη̃ς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμα̃ς ὁλοτελει̃ς καὶ ὁλόκληρον ὑμω̃ν τò πνευ̃μα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τò σω̃μα ἀμέμπτως ἐν τη̨̃ παρουσία̨ του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃ τηρηθείη

²⁴πιστòς ὁ καλω̃ν ὑμα̃ς ὃς καὶ ποιήσει

²⁵ἀδελφοί προσεύχεσθε καὶ περὶ ἡμω̃ν

²⁶ἀσπάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς πάντας ἐν φιλήματι ἁγίω̨

²⁷ἐνορκίζω ὑμα̃ς τòν κύριον ἀναγνωσθη̃ναι τὴν ἐπιστολὴν πα̃σιν τοι̃ς ἀδελφοι̃ς

²⁸ἡ χάρις του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃ μεθ' ὑμω̃ν

Книго

[X]