Greek NT 11

Πρòς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ ἀποστόλου Παυ̃λου

Κεφάλαιον Α' (1)

¹Παυ̃λος καὶ Τιμόθεος δου̃λοι Χριστου̃ ’Ιησου̃ πα̃σιν τοι̃ς ἁγίοις ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ τοι̃ς οὐ̃σιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις

²χάρις ὑμι̃ν καὶ εἰρήνη ἀπò θεου̃ πατρòς ἡμω̃ν καὶ κυρίου ’Ιησου̃ Χριστου̃

³εὐχαριστω̃ τω̨̃ θεω̨̃ μου ἐπὶ πάση̨ τη̨̃ μνεία̨ ὑμω̃ν

⁴πάντοτε ἐν πάση̨ δεήσει μου ὑπὲρ πάντων ὑμω̃ν μετὰ χαρα̃ς τὴν δέησιν ποιούμενος

⁵ἐπὶ τη̨̃ κοινωνία̨ ὑμω̃ν εἰς τò εὐαγγέλιον ἀπò τη̃ς πρώτης ἡμέρας ἄχρι του̃ νυ̃ν

⁶πεποιθὼς αὐτò του̃το ὅτι ὁ ἐναρξάμενος ἐν ὑμι̃ν ἔργον ἀγαθòν ἐπιτελέσει ἄχρι ἡμέρας Χριστου̃ ’Ιησου̃

⁷καθώς ἐστιν δίκαιον ἐμοὶ του̃το φρονει̃ν ὑπὲρ πάντων ὑμω̃ν διὰ τò ἔχειν με ἐν τη̨̃ καρδία̨ ὑμα̃ς ἔν τε τοι̃ς δεσμοι̃ς μου καὶ ἐν τη̨̃ ἀπολογία̨ καὶ βεβαιώσει του̃ εὐαγγελίου συγκοινωνούς μου τη̃ς χάριτος πάντας ὑμα̃ς ὄντας

⁸μάρτυς γάρ μου ὁ θεός ὡς ἐπιποθω̃ πάντας ὑμα̃ς ἐν σπλάγχνοις Χριστου̃ ’Ιησου̃

⁹καὶ του̃το προσεύχομαι ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμω̃ν ἔτι μα̃λλον καὶ μα̃λλον περισσεύη̨ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάση̨ αἰσθήσει

¹⁰εἰς τò δοκιμάζειν ὑμα̃ς τὰ διαφέροντα ἵνα ἠ̃τε εἰλικρινει̃ς καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστου̃

¹¹πεπληρωμένοι καρπòν δικαιοσύνης τòν διὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον θεου̃

¹²γινώσκειν δὲ ὑμα̃ς βούλομαι ἀδελφοί ὅτι τὰ κατ' ἐμὲ μα̃λλον εἰς προκοπὴν του̃ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν

¹³ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστω̨̃ γενέσθαι ἐν ὅλω̨ τω̨̃ πραιτωρίω̨ καὶ τοι̃ς λοιποι̃ς πάσιν

¹⁴καὶ τοὺς πλείονας τω̃ν ἀδελφω̃ν ἐν κυρίω̨ πεποιθότας τοι̃ς δεσμοι̃ς μου περισσοτέρως τολμα̃ν ἀφόβως τòν λόγον λαλει̃ν

¹⁵τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ ἔριν τινὲς δὲ καὶ δι' εὐδοκίαν τòν Χριστòν κηρύσσουσιν

¹⁶οἱ μὲν ἐξ ἀγάπης εἰδότες ὅτι εἰς ἀπολογίαν του̃ εὐαγγελίου κει̃μαι

¹⁷οἱ δὲ ἐξ ἐριθείας τòν Χριστòν καταγγέλλουσιν οὐχ ἁγνω̃ς οἰόμενοι θλι̃ψιν ἐγείρειν τοι̃ς δεσμοι̃ς μου

¹⁸τί γάρ πλὴν ὅτι παντὶ τρόπω̨ εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθεία̨ Χριστòς καταγγέλλεται καὶ ἐν τούτω̨ χαίρω ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι

¹⁹οἰ̃δα γὰρ ὅτι του̃τό μοι ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τη̃ς ὑμω̃ν δεήσεως καὶ ἐπιχορηγίας του̃ πνεύματος ’Ιησου̃ Χριστου̃

²⁰κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι ἀλλ' ἐν πάση̨ παρρησία̨ ὡς πάντοτε καὶ νυ̃ν μεγαλυνθήσεται Χριστòς ἐν τω̨̃ σώματί μου εἴτε διὰ ζωη̃ς εἴτε διὰ θανάτου

²¹ἐμοὶ γὰρ τò ζη̃ν Χριστòς καὶ τò ἀποθανει̃ν κέρδος

²²εἰ δὲ τò ζη̃ν ἐν σαρκί του̃τό μοι καρπòς ἔργου καὶ τί αἱρήσομαι οὐ γνωρίζω

²³συνέχομαι δὲ ἐκ τω̃ν δύο τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τò ἀναλυ̃σαι καὶ σὺν Χριστω̨̃ εἰ̃ναι πολλω̨̃ γὰρ μα̃λλον κρει̃σσον

²⁴τò δὲ ἐπιμένειν ἐν τη̨̃ σαρκὶ ἀναγκαιότερον δι' ὑμα̃ς

²⁵καὶ του̃το πεποιθὼς οἰ̃δα ὅτι μενω̃ καὶ παραμενω̃ πα̃σιν ὑμι̃ν εἰς τὴν ὑμω̃ν προκοπὴν καὶ χαρὰν τη̃ς πίστεως

²⁶ἵνα τò καύχημα ὑμω̃ν περισσεύη̨ ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ ἐν ἐμοὶ διὰ τη̃ς ἐμη̃ς παρουσίας πάλιν πρòς ὑμα̃ς

²⁷μόνον ἀξίως του̃ εὐαγγελίου του̃ Χριστου̃ πολιτεύεσθε ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμα̃ς εἴτε ἀπὼν ἀκούω τὰ περὶ ὑμω̃ν ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι μια̨̃ ψυχη̨̃ συναθλου̃ντες τη̨̃ πίστει του̃ εὐαγγελίου

²⁸καὶ μὴ πτυρόμενοι ἐν μηδενὶ ὑπò τω̃ν ἀντικειμένων ἥτις ἐστὶν αὐτοι̃ς ἔνδειξις ἀπωλείας ὑμω̃ν δὲ σωτηρίας καὶ του̃το ἀπò θεου̃

²⁹ὅτι ὑμι̃ν ἐχαρίσθη τò ὑπὲρ Χριστου̃ οὐ μόνον τò εἰς αὐτòν πιστεύειν ἀλλὰ καὶ τò ὑπὲρ αὐτου̃ πάσχειν

³⁰τòν αὐτòν ἀγω̃να ἔχοντες οἱ̃ον εἴδετε ἐν ἐμοὶ καὶ νυ̃ν ἀκούετε ἐν ἐμοί

Κεφάλαιον Β' (2)

¹εἴ τις οὐ̃ν παράκλησις ἐν Χριστω̨̃ εἴ τι παραμύθιον ἀγάπης εἴ τις κοινωνία πνεύματος εἴ τις σπλάγχνα καὶ οἰκτιρμοί

²πληρώσατέ μου τὴν χαρὰν ἵνα τò αὐτò φρονη̃τε τὴν αὐτὴν ἀγάπην ἔχοντες σύμψυχοι τò ἓν φρονου̃ντες

³μηδὲν κατ' ἐριθείαν μηδὲ κατὰ κενοδοξίαν ἀλλὰ τη̨̃ ταπεινοφροσύνη̨ ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτω̃ν

⁴μὴ τὰ ἑαυτω̃ν ἕκαστος σκοπου̃ντες ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστοι

⁵του̃το φρονει̃τε ἐν ὑμι̃ν ὃ καὶ ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃

⁶ὃς ἐν μορφη̨̃ θεου̃ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμòν ἡγήσατο τò εἰ̃ναι ἴσα θεω̨̃

⁷ἀλλὰ ἑαυτòν ἐκένωσεν μορφὴν δούλου λαβών ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος

⁸ἐταπείνωσεν ἑαυτòν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου θανάτου δὲ σταυρου̃

⁹διò καὶ ὁ θεòς αὐτòν ὑπερύψωσεν καὶ ἐχαρίσατο αὐτω̨̃ τò ὄνομα τò ὑπὲρ πα̃ν ὄνομα

¹⁰ἵνα ἐν τω̨̃ ὀνόματι ’Ιησου̃ πα̃ν γόνυ κάμψη̨ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων

¹¹καὶ πα̃σα γλω̃σσα ἐξομολογήσηται ὅτι κύριος ’Ιησου̃ς Χριστòς εἰς δόξαν θεου̃ πατρός

¹²ὥστε ἀγαπητοί μου καθὼς πάντοτε ὑπηκούσατε μὴ ὡς ἐν τη̨̃ παρουσία̨ μου μόνον ἀλλὰ νυ̃ν πολλω̨̃ μα̃λλον ἐν τη̨̃ ἀπουσία̨ μου μετὰ φόβου καὶ τρόμου τὴν ἑαυτω̃ν σωτηρίαν κατεργάζεσθε

¹³θεòς γάρ ἐστιν ὁ ἐνεργω̃ν ἐν ὑμι̃ν καὶ τò θέλειν καὶ τò ἐνεργει̃ν ὑπὲρ τη̃ς εὐδοκίας

¹⁴πάντα ποιει̃τε χωρὶς γογγυσμω̃ν καὶ διαλογισμω̃ν

¹⁵ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι τέκνα θεου̃ ἄμωμα μέσον γενεα̃ς σκολια̃ς καὶ διεστραμμένης ἐν οἱ̃ς φαίνεσθε ὡς φωστη̃ρες ἐν κόσμω̨

¹⁶λόγον ζωη̃ς ἐπέχοντες εἰς καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστου̃ ὅτι οὐκ εἰς κενòν ἔδραμον οὐδὲ εἰς κενòν ἐκοπίασα

¹⁷ἀλλὰ εἰ καὶ σπένδομαι ἐπὶ τη̨̃ θυσία̨ καὶ λειτουργία̨ τη̃ς πίστεως ὑμω̃ν χαίρω καὶ συγχαίρω πα̃σιν ὑμι̃ν

¹⁸τò δὲ αὐτò καὶ ὑμει̃ς χαίρετε καὶ συγχαίρετέ μοι

¹⁹ἐλπίζω δὲ ἐν κυρίω̨ ’Ιησου̃ Τιμόθεον ταχέως πέμψαι ὑμι̃ν ἵνα κἀγὼ εὐψυχω̃ γνοὺς τὰ περὶ ὑμω̃ν

²⁰οὐδένα γὰρ ἔχω ἰσόψυχον ὅστις γνησίως τὰ περὶ ὑμω̃ν μεριμνήσει

²¹οἱ πάντες γὰρ τὰ ἑαυτω̃ν ζητου̃σιν οὐ τὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃

²²τὴν δὲ δοκιμὴν αὐτου̃ γινώσκετε ὅτι ὡς πατρὶ τέκνον σὺν ἐμοὶ ἐδούλευσεν εἰς τò εὐαγγέλιον

²³του̃τον μὲν οὐ̃ν ἐλπίζω πέμψαι ὡς ἂν ἀφίδω τὰ περὶ ἐμὲ ἐξαυτη̃ς

²⁴πέποιθα δὲ ἐν κυρίω̨ ὅτι καὶ αὐτòς ταχέως ἐλεύσομαι

²⁵ἀναγκαι̃ον δὲ ἡγησάμην ’Επαφρόδιτον τòν ἀδελφòν καὶ συνεργòν καὶ συστρατιώτην μου ὑμω̃ν δὲ ἀπόστολον καὶ λειτουργòν τη̃ς χρείας μου πέμψαι πρòς ὑμα̃ς

²⁶ἐπειδὴ ἐπιποθω̃ν ἠ̃ν πάντας ὑμα̃ς καὶ ἀδημονω̃ν διότι ἠκούσατε ὅτι ἠσθένησεν

²⁷καὶ γὰρ ἠσθένησεν παραπλήσιον θανάτω̨ ἀλλὰ ὁ θεòς ἠλέησεν αὐτόν οὐκ αὐτòν δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐμέ ἵνα μὴ λύπην ἐπὶ λύπην σχω̃

²⁸σπουδαιοτέρως οὐ̃ν ἔπεμψα αὐτòν ἵνα ἰδόντες αὐτòν πάλιν χαρη̃τε κἀγὼ ἀλυπότερος ὠ̃

²⁹προσδέχεσθε οὐ̃ν αὐτòν ἐν κυρίω̨ μετὰ πάσης χαρα̃ς καὶ τοὺς τοιούτους ἐντίμους ἔχετε

³⁰ὅτι διὰ τò ἔργον Χριστου̃ μέχρι θανάτου ἤγγισεν παραβολευσάμενος τη̨̃ ψυχη̨̃ ἵνα ἀναπληρώση̨ τò ὑμω̃ν ὑστέρημα τη̃ς πρός με λειτουργίας

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹τò λοιπόν ἀδελφοί μου χαίρετε ἐν κυρίω̨ τὰ αὐτὰ γράφειν ὑμι̃ν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν ὑμι̃ν δὲ ἀσφαλές

²βλέπετε τοὺς κύνας βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας βλέπετε τὴν κατατομήν

³ἡμει̃ς γάρ ἐσμεν ἡ περιτομή οἱ πνεύματι θεου̃ λατρεύοντες καὶ καυχώμενοι ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ καὶ οὐκ ἐν σαρκὶ πεποιθότες

⁴καίπερ ἐγὼ ἔχων πεποίθησιν καὶ ἐν σαρκί εἴ τις δοκει̃ ἄλλος πεποιθέναι ἐν σαρκί ἐγὼ μα̃λλον

⁵περιτομη̨̃ ὀκταήμερος ἐκ γένους ’Ισραήλ φυλη̃ς Βενιαμίν ‘Εβραι̃ος ἐξ ‘Εβραίων κατὰ νόμον Φαρισαι̃ος

⁶κατὰ ζη̃λος διώκων τὴν ἐκκλησίαν κατὰ δικαιοσύνην τὴν ἐν νόμω̨ γενόμενος ἄμεμπτος

⁷ἀλλὰ ἅτινα ἠ̃ν μοι κέρδη ταυ̃τα ἥγημαι διὰ τòν Χριστòν ζημίαν

⁸ἀλλὰ μενου̃νγε καὶ ἡγου̃μαι πάντα ζημίαν εἰ̃ναι διὰ τò ὑπερέχον τη̃ς γνώσεως Χριστου̃ ’Ιησου̃ του̃ κυρίου μου δι' ὃν τὰ πάντα ἐζημιώθην καὶ ἡγου̃μαι σκύβαλα ἵνα Χριστòν κερδήσω

⁹καὶ εὑρεθω̃ ἐν αὐτω̨̃ μὴ ἔχων ἐμὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόμου ἀλλὰ τὴν διὰ πίστεως Χριστου̃ τὴν ἐκ θεου̃ δικαιοσύνην ἐπὶ τη̨̃ πίστει

¹⁰του̃ γνω̃ναι αὐτòν καὶ τὴν δύναμιν τη̃ς ἀναστάσεως αὐτου̃ καὶ τὴν κοινωνίαν τω̃ν παθημάτων αὐτου̃ συμμορφιζόμενος τω̨̃ θανάτω̨ αὐτου̃

¹¹εἴ πως καταντήσω εἰς τὴν ἐξανάστασιν τὴν ἐκ νεκρω̃ν

¹²οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαβον ἢ ἤδη τετελείωμαι διώκω δὲ εἰ καὶ καταλάβω ἐφ' ὡ̨̃ καὶ κατελήμφθην ὑπò Χριστου̃ ’Ιησου̃

¹³ἀδελφοί ἐγὼ ἐμαυτòν οὐ λογίζομαι κατειληφέναι ἓν δέ τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοι̃ς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος

¹⁴κατὰ σκοπòν διώκω εἰς τò βραβει̃ον τη̃ς ἄνω κλήσεως του̃ θεου̃ ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃

¹⁵ὅσοι οὐ̃ν τέλειοι του̃το φρονω̃μεν καὶ εἴ τι ἑτέρως φρονει̃τε καὶ του̃το ὁ θεòς ὑμι̃ν ἀποκαλύψει

¹⁶πλὴν εἰς ὃ ἐφθάσαμεν τω̨̃ αὐτω̨̃ στοιχει̃ν

¹⁷συμμιμηταί μου γίνεσθε ἀδελφοί καὶ σκοπει̃τε τοὺς οὕτω περιπατου̃ντας καθὼς ἔχετε τύπον ἡμα̃ς

¹⁸πολλοὶ γὰρ περιπατου̃σιν οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμι̃ν νυ̃ν δὲ καὶ κλαίων λέγω τοὺς ἐχθροὺς του̃ σταυρου̃ του̃ Χριστου̃

¹⁹ὡ̃ν τò τέλος ἀπώλεια ὡ̃ν ὁ θεòς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τη̨̃ αἰσχύνη̨ αὐτω̃ν οἱ τὰ ἐπίγεια φρονου̃ντες

²⁰ἡμω̃ν γὰρ τò πολίτευμα ἐν οὐρανοι̃ς ὑπάρχει ἐξ οὑ̃ καὶ σωτη̃ρα ἀπεκδεχόμεθα κύριον ’Ιησου̃ν Χριστόν

²¹ὃς μετασχηματίσει τò σω̃μα τη̃ς ταπεινώσεως ἡμω̃ν σύμμορφον τω̨̃ σώματι τη̃ς δόξης αὐτου̃ κατὰ τὴν ἐνέργειαν του̃ δύνασθαι αὐτòν καὶ ὑποτάξαι αὐτω̨̃ τὰ πάντα

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹ὥστε ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι χαρὰ καὶ στέφανός μου οὕτως στήκετε ἐν κυρίω̨ ἀγαπητοί

²Εὐοδίαν παρακαλω̃ καὶ Συντύχην παρακαλω̃ τò αὐτò φρονει̃ν ἐν κυρίω̨

³ναὶ ἐρωτω̃ καὶ σέ γνήσιε σύζυγε συλλαμβάνου αὐται̃ς αἵτινες ἐν τω̨̃ εὐαγγελίω̨ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τω̃ν λοιπω̃ν συνεργω̃ν μου ὡ̃ν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλω̨ ζωη̃ς

⁴χαίρετε ἐν κυρίω̨ πάντοτε πάλιν ἐρω̃ χαίρετε

⁵τò ἐπιεικὲς ὑμω̃ν γνωσθήτω πα̃σιν ἀνθρώποις ὁ κύριος ἐγγύς

⁶μηδὲν μεριμνα̃τε ἀλλ' ἐν παντὶ τη̨̃ προσευχη̨̃ καὶ τη̨̃ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμω̃ν γνωριζέσθω πρòς τòν θεόν

⁷καὶ ἡ εἰρήνη του̃ θεου̃ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νου̃ν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμω̃ν καὶ τὰ νοήματα ὑμω̃ν ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃

⁸τò λοιπόν ἀδελφοί ὅσα ἐστὶν ἀληθη̃ ὅσα σεμνά ὅσα δίκαια ὅσα ἁγνά ὅσα προσφιλη̃ ὅσα εὔφημα εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος ταυ̃τα λογίζεσθε

⁹ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί ταυ̃τα πράσσετε καὶ ὁ θεòς τη̃ς εἰρήνης ἔσται μεθ' ὑμω̃ν

¹⁰ἐχάρην δὲ ἐν κυρίω̨ μεγάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τò ὑπὲρ ἐμου̃ φρονει̃ν ἐφ' ὡ̨̃ καὶ ἐφρονει̃τε ἠκαιρει̃σθε δέ

¹¹οὐχ ὅτι καθ' ὑστέρησιν λέγω ἐγὼ γὰρ ἔμαθον ἐν οἱ̃ς εἰμι αὐτάρκης εἰ̃ναι

¹²οἰ̃δα καὶ ταπεινου̃σθαι οἰ̃δα καὶ περισσεύειν ἐν παντὶ καὶ ἐν πα̃σιν μεμύημαι καὶ χορτάζεσθαι καὶ πεινα̃ν καὶ περισσεύειν καὶ ὑστερει̃σθαι

¹³πάντα ἰσχύω ἐν τω̨̃ ἐνδυναμου̃ντί με

¹⁴πλὴν καλω̃ς ἐποιήσατε συγκοινωνήσαντές μου τη̨̃ θλίψει

¹⁵οἴδατε δὲ καὶ ὑμει̃ς Φιλιππήσιοι ὅτι ἐν ἀρχη̨̃ του̃ εὐαγγελίου ὅτε ἐξη̃λθον ἀπò Μακεδονίας οὐδεμία μοι ἐκκλησία ἐκοινώνησεν εἰς λόγον δόσεως καὶ λήμψεως εἰ μὴ ὑμει̃ς μόνοι

¹⁶ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκη̨ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι ἐπέμψατε

¹⁷οὐχ ὅτι ἐπιζητω̃ τò δόμα ἀλλὰ ἐπιζητω̃ τòν καρπòν τòν πλεονάζοντα εἰς λόγον ὑμω̃ν

¹⁸ἀπέχω δὲ πάντα καὶ περισσεύω πεπλήρωμαι δεξάμενος παρὰ ’Επαφροδίτου τὰ παρ' ὑμω̃ν ὀσμὴν εὐωδίας θυσίαν δεκτήν εὐάρεστον τω̨̃ θεω̨̃

¹⁹ὁ δὲ θεός μου πληρώσει πα̃σαν χρείαν ὑμω̃ν κατὰ τò πλου̃τος αὐτου̃ ἐν δόξη̨ ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃

²⁰τω̨̃ δὲ θεω̨̃ καὶ πατρὶ ἡμω̃ν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων ἀμήν

²¹ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ ἀσπάζονται ὑμα̃ς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί

²²ἀσπάζονται ὑμα̃ς πάντες οἱ ἅγιοι μάλιστα δὲ οἱ ἐκ τη̃ς Καίσαρος οἰκίας

²³ἡ χάρις του̃ κυρίου ’Ιησου̃ Χριστου̃ μετὰ του̃ πνεύματος ὑμω̃ν

Книго

[X]