Greek NT 09

Πρòς Γαλάτας ἐπιστολὴ ἀποστόλου Παυ̃λου

Κεφάλαιον Α' (1)

¹Παυ̃λος ἀπόστολος οὐκ ἀπ' ἀνθρώπων οὐδὲ δι' ἀνθρώπου ἀλλὰ διὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃ καὶ θεου̃ πατρòς του̃ ἐγείραντος αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν

²καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ πάντες ἀδελφοί ται̃ς ἐκκλησίαις τη̃ς Γαλατίας

³χάρις ὑμι̃ν καὶ εἰρήνη ἀπò θεου̃ πατρòς ἡμω̃ν καὶ κυρίου ’Ιησου̃ Χριστου̃

⁴του̃ δόντος ἑαυτòν ὑπὲρ τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ἡμω̃ν ὅπως ἐξέληται ἡμα̃ς ἐκ του̃ αἰω̃νος του̃ ἐνεστω̃τος πονηρου̃ κατὰ τò θέλημα του̃ θεου̃ καὶ πατρòς ἡμω̃ν

⁵ὡ̨̃ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰω̃νας τω̃ν αἰώνων ἀμήν

⁶θαυμάζω ὅτι οὕτως ταχέως μετατίθεσθε ἀπò του̃ καλέσαντος ὑμα̃ς ἐν χάριτι Χριστου̃ εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον

⁷ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο εἰ μή τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμα̃ς καὶ θέλοντες μεταστρέψαι τò εὐαγγέλιον του̃ Χριστου̃

⁸ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμει̃ς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανου̃ εὐαγγελίζηται ὑμι̃ν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμι̃ν ἀνάθεμα ἔστω

⁹ὡς προειρήκαμεν καὶ ἄρτι πάλιν λέγω εἴ τις ὑμα̃ς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε ἀνάθεμα ἔστω

¹⁰ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τòν θεόν ἢ ζητω̃ ἀνθρώποις ἀρέσκειν εἰ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον Χριστου̃ δου̃λος οὐκ ἂν ἤμην

¹¹γνωρίζω γὰρ ὑμι̃ν ἀδελφοί τò εὐαγγέλιον τò εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμου̃ ὅτι οὐκ ἔστιν κατὰ ἄνθρωπον

¹²οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό οὔτε ἐδιδάχθην ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ’Ιησου̃ Χριστου̃

¹³ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τω̨̃ ’Ιουδαϊσμω̨̃ ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν του̃ θεου̃ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν

¹⁴καὶ προέκοπτον ἐν τω̨̃ ’Ιουδαϊσμω̨̃ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τω̨̃ γένει μου περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τω̃ν πατρικω̃ν μου παραδόσεων

¹⁵ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ θεòς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τη̃ς χάριτος αὐτου̃

¹⁶ἀποκαλύψαι τòν υἱòν αὐτου̃ ἐν ἐμοὶ ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτòν ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι

¹⁷οὐδὲ ἀνη̃λθον εἰς ‘Ιεροσόλυμα πρòς τοὺς πρò ἐμου̃ ἀποστόλους ἀλλὰ ἀπη̃λθον εἰς ’Αραβίαν καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν

¹⁸ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνη̃λθον εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἱστορη̃σαι Κηφα̃ν καὶ ἐπέμεινα πρòς αὐτòν ἡμέρας δεκαπέντε

¹⁹ἕτερον δὲ τω̃ν ἀποστόλων οὐκ εἰ̃δον εἰ μὴ ’Ιάκωβον τòν ἀδελφòν του̃ κυρίου

²⁰ἃ δὲ γράφω ὑμι̃ν ἰδοὺ ἐνώπιον του̃ θεου̃ ὅτι οὐ ψεύδομαι

²¹ἔπειτα ἠ̃λθον εἰς τὰ κλίματα τη̃ς Συρίας καὶ τη̃ς Κιλικίας

²²ἤμην δὲ ἀγνοούμενος τω̨̃ προσώπω̨ ται̃ς ἐκκλησίαις τη̃ς ’Ιουδαίας ται̃ς ἐν Χριστω̨̃

²³μόνον δὲ ἀκούοντες ἠ̃σαν ὅτι ὁ διώκων ἡμα̃ς ποτε νυ̃ν εὐαγγελίζεται τὴν πίστιν ἥν ποτε ἐπόρθει

²⁴καὶ ἐδόξαζον ἐν ἐμοὶ τòν θεόν

Κεφάλαιον Β' (2)

¹ἔπειτα διὰ δεκατεσσάρων ἐτω̃ν πάλιν ἀνέβην εἰς ‘Ιεροσόλυμα μετὰ Βαρναβα̃ συμπαραλαβὼν καὶ Τίτον

²ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν καὶ ἀνεθέμην αὐτοι̃ς τò εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσω ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν κατ' ἰδίαν δὲ τοι̃ς δοκου̃σιν μή πως εἰς κενòν τρέχω ἢ ἔδραμον

³ἀλλ' οὐδὲ Τίτος ὁ σὺν ἐμοί ‘Έλλην ὤν ἠναγκάσθη περιτμηθη̃ναι

⁴διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους ψευδαδέλφους οἵτινες παρειση̃λθον κατασκοπη̃σαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμω̃ν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ ἵνα ἡμα̃ς καταδουλώσουσιν

⁵οἱ̃ς οὐδὲ πρòς ὥραν εἴξαμεν τη̨̃ ὑποταγη̨̃ ἵνα ἡ ἀλήθεια του̃ εὐαγγελίου διαμείνη̨ πρòς ὑμα̃ς

⁶ἀπò δὲ τω̃ν δοκούντων εἰ̃ναί τι ὁποι̃οί ποτε ἠ̃σαν οὐδέν μοι διαφέρει πρόσωπον ὁ θεòς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει ἐμοὶ γὰρ οἱ δοκου̃ντες οὐδὲν προσανέθεντο

⁷ἀλλὰ τοὐναντίον ἰδόντες ὅτι πεπίστευμαι τò εὐαγγέλιον τη̃ς ἀκροβυστίας καθὼς Πέτρος τη̃ς περιτομη̃ς

⁸ὁ γὰρ ἐνεργήσας Πέτρω̨ εἰς ἀποστολὴν τη̃ς περιτομη̃ς ἐνήργησεν καὶ ἐμοὶ εἰς τὰ ἔθνη

⁹καὶ γνόντες τὴν χάριν τὴν δοθει̃σάν μοι ’Ιάκωβος καὶ Κηφα̃ς καὶ ’Ιωάννης οἱ δοκου̃ντες στυ̃λοι εἰ̃ναι δεξιὰς ἔδωκαν ἐμοὶ καὶ Βαρναβα̨̃ κοινωνίας ἵνα ἡμει̃ς εἰς τὰ ἔθνη αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτομήν

¹⁰μόνον τω̃ν πτωχω̃ν ἵνα μνημονεύωμεν ὃ καὶ ἐσπούδασα αὐτò του̃το ποιη̃σαι

¹¹ὅτε δὲ ἠ̃λθεν Κηφα̃ς εἰς ’Αντιόχειαν κατὰ πρόσωπον αὐτω̨̃ ἀντέστην ὅτι κατεγνωσμένος ἠ̃ν

¹²πρò του̃ γὰρ ἐλθει̃ν τινας ἀπò ’Ιακώβου μετὰ τω̃ν ἐθνω̃ν συνήσθιεν ὅτε δὲ ἠ̃λθον ὑπέστελλεν καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομη̃ς

¹³καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτω̨̃ καὶ οἱ λοιποὶ ’Ιουδαι̃οι ὥστε καὶ Βαρναβα̃ς συναπήχθη αὐτω̃ν τη̨̃ ὑποκρίσει

¹⁴ἀλλ' ὅτε εἰ̃δον ὅτι οὐκ ὀρθοποδου̃σιν πρòς τὴν ἀλήθειαν του̃ εὐαγγελίου εἰ̃πον τω̨̃ Κηφα̨̃ ἔμπροσθεν πάντων εἰ σὺ ’Ιουδαι̃ος ὑπάρχων ἐθνικω̃ς καὶ οὐχὶ ’Ιουδαϊκω̃ς ζη̨̃ς πω̃ς τὰ ἔθνη ἀναγκάζεις ἰουδαΐζειν

¹⁵ἡμει̃ς φύσει ’Ιουδαι̃οι καὶ οὐκ ἐξ ἐθνω̃ν ἁμαρτωλοί

¹⁶εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιου̃ται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ’Ιησου̃ Χριστου̃ καὶ ἡμει̃ς εἰς Χριστòν ’Ιησου̃ν ἐπιστεύσαμεν ἵνα δικαιωθω̃μεν ἐκ πίστεως Χριστου̃ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου ὅτι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πα̃σα σάρξ

¹⁷εἰ δὲ ζητου̃ντες δικαιωθη̃ναι ἐν Χριστω̨̃ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί ἀ̃ρα Χριστòς ἁμαρτίας διάκονος μὴ γένοιτο

¹⁸εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταυ̃τα πάλιν οἰκοδομω̃ παραβάτην ἐμαυτòν συνιστάνω

¹⁹ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμω̨ ἀπέθανον ἵνα θεω̨̃ ζήσω Χριστω̨̃ συνεσταύρωμαι

²⁰ζω̃ δὲ οὐκέτι ἐγώ ζη̨̃ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός ὃ δὲ νυ̃ν ζω̃ ἐν σαρκί ἐν πίστει ζω̃ τη̨̃ του̃ υἱου̃ του̃ θεου̃ του̃ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτòν ὑπὲρ ἐμου̃

²¹οὐκ ἀθετω̃ τὴν χάριν του̃ θεου̃ εἰ γὰρ διὰ νόμου δικαιοσύνη ἄρα Χριστòς δωρεὰν ἀπέθανεν

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹ὠ̃ ἀνόητοι Γαλάται τίς ὑμα̃ς ἐβάσκανεν οἱ̃ς κατ' ὀφθαλμοὺς ’Ιησου̃ς Χριστòς προεγράφη ἐσταυρωμένος

²του̃το μόνον θέλω μαθει̃ν ἀφ' ὑμω̃ν ἐξ ἔργων νόμου τò πνευ̃μα ἐλάβετε ἢ ἐξ ἀκοη̃ς πίστεως

³οὕτως ἀνόητοί ἐστε ἐναρξάμενοι πνεύματι νυ̃ν σαρκὶ ἐπιτελει̃σθε

⁴τοσαυ̃τα ἐπάθετε εἰκη̨̃ εἴ γε καὶ εἰκη̨̃

⁵ὁ οὐ̃ν ἐπιχορηγω̃ν ὑμι̃ν τò πνευ̃μα καὶ ἐνεργω̃ν δυνάμεις ἐν ὑμι̃ν ἐξ ἔργων νόμου ἢ ἐξ ἀκοη̃ς πίστεως

⁶καθὼς ’Αβραὰμ ἐπίστευσεν τω̨̃ θεω̨̃ καὶ ἐλογίσθη αὐτω̨̃ εἰς δικαιοσύνην

⁷γινώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίστεως οὑ̃τοι υἱοί εἰσιν ’Αβραάμ

⁸προϊδου̃σα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοι̃ τὰ ἔθνη ὁ θεòς προευηγγελίσατο τω̨̃ ’Αβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη

⁹ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογου̃νται σὺν τω̨̃ πιστω̨̃ ’Αβραάμ

¹⁰ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσὶν ὑπò κατάραν εἰσίν γέγραπται γὰρ ὅτι ἐπικατάρατος πα̃ς ὃς οὐκ ἐμμένει πα̃σιν τοι̃ς γεγραμμένοις ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ του̃ νόμου του̃ ποιη̃σαι αὐτά

¹¹ὅτι δὲ ἐν νόμω̨ οὐδεὶς δικαιου̃ται παρὰ τω̨̃ θεω̨̃ δη̃λον ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται

¹²ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως ἀλλ' ὁ ποιήσας αὐτὰ ζήσεται ἐν αὐτοι̃ς

¹³Χριστòς ἡμα̃ς ἐξηγόρασεν ἐκ τη̃ς κατάρας του̃ νόμου γενόμενος ὑπὲρ ἡμω̃ν κατάρα ὅτι γέγραπται ἐπικατάρατος πα̃ς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου

¹⁴ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογία του̃ ’Αβραὰμ γένηται ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν του̃ πνεύματος λάβωμεν διὰ τη̃ς πίστεως

¹⁵ἀδελφοί κατὰ ἄνθρωπον λέγω ὅμως ἀνθρώπου κεκυρωμένην διαθήκην οὐδεὶς ἀθετει̃ ἢ ἐπιδιατάσσεται

¹⁶τω̨̃ δὲ ’Αβραὰμ ἐρρέθησαν αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τω̨̃ σπέρματι αὐτου̃ οὐ λέγει καὶ τοι̃ς σπέρμασιν ὡς ἐπὶ πολλω̃ν ἀλλ' ὡς ἐφ' ἑνός καὶ τω̨̃ σπέρματί σου ὅς ἐστιν Χριστός

¹⁷του̃το δὲ λέγω διαθήκην προκεκυρωμένην ὑπò του̃ θεου̃ ὁ μετὰ τετρακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη γεγονὼς νόμος οὐκ ἀκυροι̃ εἰς τò καταργη̃σαι τὴν ἐπαγγελίαν

¹⁸εἰ γὰρ ἐκ νόμου ἡ κληρονομία οὐκέτι ἐξ ἐπαγγελίας τω̨̃ δὲ ’Αβραὰμ δι' ἐπαγγελίας κεχάρισται ὁ θεός

¹⁹τί οὐ̃ν ὁ νόμος τω̃ν παραβάσεων χάριν προσετέθη ἄχρις οὑ̃ ἔλθη̨ τò σπέρμα ὡ̨̃ ἐπήγγελται διαταγεὶς δι' ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου

²⁰ὁ δὲ μεσίτης ἑνòς οὐκ ἔστιν ὁ δὲ θεòς εἱ̃ς ἐστιν

²¹ὁ οὐ̃ν νόμος κατὰ τω̃ν ἐπαγγελιω̃ν του̃ θεου̃ μὴ γένοιτο εἰ γὰρ ἐδόθη νόμος ὁ δυνάμενος ζω̨οποιη̃σαι ὄντως ἐκ νόμου ἂν ἠ̃ν ἡ δικαιοσύνη

²²ἀλλὰ συνέκλεισεν ἡ γραφὴ τὰ πάντα ὑπò ἁμαρτίαν ἵνα ἡ ἐπαγγελία ἐκ πίστεως ’Ιησου̃ Χριστου̃ δοθη̨̃ τοι̃ς πιστεύουσιν

²³πρò του̃ δὲ ἐλθει̃ν τὴν πίστιν ὑπò νόμον ἐφρουρούμεθα συγκλειόμενοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθη̃ναι

²⁴ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγòς ἡμω̃ν γέγονεν εἰς Χριστόν ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθω̃μεν

²⁵ἐλθούσης δὲ τη̃ς πίστεως οὐκέτι ὑπò παιδαγωγόν ἐσμεν

²⁶πάντες γὰρ υἱοὶ θεου̃ ἐστε διὰ τη̃ς πίστεως ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃

²⁷ὅσοι γὰρ εἰς Χριστòν ἐβαπτίσθητε Χριστòν ἐνεδύσασθε

²⁸οὐκ ἔνι ’Ιουδαι̃ος οὐδὲ ‘Έλλην οὐκ ἔνι δου̃λος οὐδὲ ἐλεύθερος οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θη̃λυ πάντες γὰρ ὑμει̃ς εἱ̃ς ἐστε ἐν Χριστω̨̃ ’Ιησου̃

²⁹εἰ δὲ ὑμει̃ς Χριστου̃ ἄρα του̃ ’Αβραὰμ σπέρμα ἐστέ κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹λέγω δέ ἐφ' ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν οὐδὲν διαφέρει δούλου κύριος πάντων ὤν

²ἀλλὰ ὑπò ἐπιτρόπους ἐστὶν καὶ οἰκονόμους ἄχρι τη̃ς προθεσμίας του̃ πατρός

³οὕτως καὶ ἡμει̃ς ὅτε ἠ̃μεν νήπιοι ὑπò τὰ στοιχει̃α του̃ κόσμου ἤμεθα δεδουλωμένοι

⁴ὅτε δὲ ἠ̃λθεν τò πλήρωμα του̃ χρόνου ἐξαπέστειλεν ὁ θεòς τòν υἱòν αὐτου̃ γενόμενον ἐκ γυναικός γενόμενον ὑπò νόμον

⁵ἵνα τοὺς ὑπò νόμον ἐξαγοράση̨ ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν

⁶ὅτι δέ ἐστε υἱοί ἐξαπέστειλεν ὁ θεòς τò πνευ̃μα του̃ υἱου̃ αὐτου̃ εἰς τὰς καρδίας ἡμω̃ν κρα̃ζον αββα ὁ πατήρ

⁷ὥστε οὐκέτι εἰ̃ δου̃λος ἀλλὰ υἱός εἰ δὲ υἱός καὶ κληρονόμος διὰ θεου̃

⁸ἀλλὰ τότε μὲν οὐκ εἰδότες θεòν ἐδουλεύσατε τοι̃ς φύσει μὴ οὐ̃σιν θεοι̃ς

⁹νυ̃ν δὲ γνόντες θεόν μα̃λλον δὲ γνωσθέντες ὑπò θεου̃ πω̃ς ἐπιστρέφετε πάλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενη̃ καὶ πτωχὰ στοιχει̃α οἱ̃ς πάλιν ἄνωθεν δουλεύειν θέλετε

¹⁰ἡμέρας παρατηρει̃σθε καὶ μη̃νας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς

¹¹φοβου̃μαι ὑμα̃ς μή πως εἰκη̨̃ κεκοπίακα εἰς ὑμα̃ς

¹²γίνεσθε ὡς ἐγώ ὅτι κἀγὼ ὡς ὑμει̃ς ἀδελφοί δέομαι ὑμω̃ν οὐδέν με ἠδικήσατε

¹³οἴδατε δὲ ὅτι δι' ἀσθένειαν τη̃ς σαρκòς εὐηγγελισάμην ὑμι̃ν τò πρότερον

¹⁴καὶ τòν πειρασμòν ὑμω̃ν ἐν τη̨̃ σαρκί μου οὐκ ἐξουθενήσατε οὐδὲ ἐξεπτύσατε ἀλλὰ ὡς ἄγγελον θεου̃ ἐδέξασθέ με ὡς Χριστòν ’Ιησου̃ν

¹⁵που̃ οὐ̃ν ὁ μακαρισμòς ὑμω̃ν μαρτυρω̃ γὰρ ὑμι̃ν ὅτι εἰ δυνατòν τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμω̃ν ἐξορύξαντες ἐδώκατέ μοι

¹⁶ὥστε ἐχθρòς ὑμω̃ν γέγονα ἀληθεύων ὑμι̃ν

¹⁷ζηλου̃σιν ὑμα̃ς οὐ καλω̃ς ἀλλὰ ἐκκλει̃σαι ὑμα̃ς θέλουσιν ἵνα αὐτοὺς ζηλου̃τε

¹⁸καλòν δὲ ζηλου̃σθαι ἐν καλω̨̃ πάντοτε καὶ μὴ μόνον ἐν τω̨̃ παρει̃ναί με πρòς ὑμα̃ς

¹⁹τέκνα μου οὓς πάλιν ὠδίνω μέχρις οὑ̃ μορφωθη̨̃ Χριστòς ἐν ὑμι̃ν

²⁰ἤθελον δὲ παρει̃ναι πρòς ὑμα̃ς ἄρτι καὶ ἀλλάξαι τὴν φωνήν μου ὅτι ἀπορου̃μαι ἐν ὑμι̃ν

²¹λέγετέ μοι οἱ ὑπò νόμον θέλοντες εἰ̃ναι τòν νόμον οὐκ ἀκούετε

²²γέγραπται γὰρ ὅτι ’Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν ἕνα ἐκ τη̃ς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τη̃ς ἐλευθέρας

²³ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τη̃ς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται ὁ δὲ ἐκ τη̃ς ἐλευθέρας δι' ἐπαγγελίας

²⁴ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα αὑ̃ται γάρ εἰσιν δύο διαθη̃και μία μὲν ἀπò ὄρους Σινα̃ εἰς δουλείαν γεννω̃σα ἥτις ἐστὶν ‘Αγάρ

²⁵τò δὲ ‘Αγὰρ Σινα̃ ὄρος ἐστὶν ἐν τη̨̃ ’Αραβία̨ συστοιχει̃ δὲ τη̨̃ νυ̃ν ’Ιερουσαλήμ δουλεύει γὰρ μετὰ τω̃ν τέκνων αὐτη̃ς

²⁶ἡ δὲ ἄνω ’Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν ἥτις ἐστὶν μήτηρ ἡμω̃ν

²⁷γέγραπται γάρ εὐφράνθητι στει̃ρα ἡ οὐ τίκτουσα ῥη̃ξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τη̃ς ἐρήμου μα̃λλον ἢ τη̃ς ἐχούσης τòν ἄνδρα

²⁸ὑμει̃ς δέ ἀδελφοί κατὰ ’Ισαὰκ ἐπαγγελίας τέκνα ἐστέ

²⁹ἀλλ' ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα γεννηθεὶς ἐδίωκεν τòν κατὰ πνευ̃μα οὕτως καὶ νυ̃ν

³⁰ἀλλὰ τί λέγει ἡ γραφή ἔκβαλε τὴν παιδίσκην καὶ τòν υἱòν αὐτη̃ς οὐ γὰρ μὴ κληρονομήσει ὁ υἱòς τη̃ς παιδίσκης μετὰ του̃ υἱου̃ τη̃ς ἐλευθέρας

³¹διό ἀδελφοί οὐκ ἐσμὲν παιδίσκης τέκνα ἀλλὰ τη̃ς ἐλευθέρας

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹τη̨̃ ἐλευθερία̨ ἡμα̃ς Χριστòς ἠλευθέρωσεν στήκετε οὐ̃ν καὶ μὴ πάλιν ζυγω̨̃ δουλείας ἐνέχεσθε

²ἴδε ἐγὼ Παυ̃λος λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐὰν περιτέμνησθε Χριστòς ὑμα̃ς οὐδὲν ὠφελήσει

³μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ ἀνθρώπω̨ περιτεμνομένω̨ ὅτι ὀφειλέτης ἐστὶν ὅλον τòν νόμον ποιη̃σαι

⁴κατηργήθητε ἀπò Χριστου̃ οἵτινες ἐν νόμω̨ δικαιου̃σθε τη̃ς χάριτος ἐξεπέσατε

⁵ἡμει̃ς γὰρ πνεύματι ἐκ πίστεως ἐλπίδα δικαιοσύνης ἀπεκδεχόμεθα

⁶ἐν γὰρ Χριστω̨̃ ’Ιησου̃ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία ἀλλὰ πίστις δι' ἀγάπης ἐνεργουμένη

⁷ἐτρέχετε καλω̃ς τίς ὑμα̃ς ἐνέκοψεν τη̨̃ ἀληθεία̨ μὴ πείθεσθαι

⁸ἡ πεισμονὴ οὐκ ἐκ του̃ καλου̃ντος ὑμα̃ς

⁹μικρὰ ζύμη ὅλον τò φύραμα ζυμοι̃

¹⁰ἐγὼ πέποιθα εἰς ὑμα̃ς ἐν κυρίω̨ ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήσετε ὁ δὲ ταράσσων ὑμα̃ς βαστάσει τò κρίμα ὅστις ἐὰν ἠ̨̃

¹¹ἐγὼ δέ ἀδελφοί εἰ περιτομὴν ἔτι κηρύσσω τί ἔτι διώκομαι ἄρα κατήργηται τò σκάνδαλον του̃ σταυρου̃

¹²ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἱ ἀναστατου̃ντες ὑμα̃ς

¹³ὑμει̃ς γὰρ ἐπ' ἐλευθερία̨ ἐκλήθητε ἀδελφοί μόνον μὴ τὴν ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμὴν τη̨̃ σαρκί ἀλλὰ διὰ τη̃ς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις

¹⁴ὁ γὰρ πα̃ς νόμος ἐν ἑνὶ λόγω̨ πεπλήρωται ἐν τω̨̃ ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου ὡς σεαυτόν

¹⁵εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε βλέπετε μὴ ὑπ' ἀλλήλων ἀναλωθη̃τε

¹⁶λέγω δέ πνεύματι περιπατει̃τε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκòς οὐ μὴ τελέσητε

¹⁷ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμει̃ κατὰ του̃ πνεύματος τò δὲ πνευ̃μα κατὰ τη̃ς σαρκός ταυ̃τα γὰρ ἀλλήλοις ἀντίκειται ἵνα μὴ ἃ ἐὰν θέλητε ταυ̃τα ποιη̃τε

¹⁸εἰ δὲ πνεύματι ἄγεσθε οὐκ ἐστὲ ὑπò νόμον

¹⁹φανερὰ δέ ἐστιν τὰ ἔργα τη̃ς σαρκός ἅτινά ἐστιν πορνεία ἀκαθαρσία ἀσέλγεια

²⁰εἰδωλολατρία φαρμακεία ἔχθραι ἔρις ζη̃λος θυμοί ἐριθείαι διχοστασίαι αἱρέσεις

²¹φθόνοι μέθαι κω̃μοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις ἃ προλέγω ὑμι̃ν καθὼς προει̃πον ὅτι οἱ τὰ τοιαυ̃τα πράσσοντες βασιλείαν θεου̃ οὐ κληρονομήσουσιν

²²ὁ δὲ καρπòς του̃ πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις

²³πραΰτης ἐγκράτεια κατὰ τω̃ν τοιούτων οὐκ ἔστιν νόμος

²⁴οἱ δὲ του̃ Χριστου̃ ’Ιησου̃ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοι̃ς παθήμασιν καὶ ται̃ς ἐπιθυμίαις

²⁵εἰ ζω̃μεν πνεύματι πνεύματι καὶ στοιχω̃μεν

²⁶μὴ γινώμεθα κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονου̃ντες

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

¹ἀδελφοί ἐὰν καὶ προλημφθη̨̃ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμει̃ς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τòν τοιου̃τον ἐν πνεύματι πραΰτητος σκοπω̃ν σεαυτόν μὴ καὶ σὺ πειρασθη̨̃ς

²ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσετε τòν νόμον του̃ Χριστου̃

³εἰ γὰρ δοκει̃ τις εἰ̃ναί τι μηδὲν ὤν φρεναπατα̨̃ ἑαυτόν

⁴τò δὲ ἔργον ἑαυτου̃ δοκιμαζέτω ἕκαστος καὶ τότε εἰς ἑαυτòν μόνον τò καύχημα ἕξει καὶ οὐκ εἰς τòν ἕτερον

⁵ἕκαστος γὰρ τò ἴδιον φορτίον βαστάσει

⁶κοινωνείτω δὲ ὁ κατηχούμενος τòν λόγον τω̨̃ κατηχου̃ντι ἐν πα̃σιν ἀγαθοι̃ς

⁷μὴ πλανα̃σθε θεòς οὐ μυκτηρίζεται ὃ γὰρ ἐὰν σπείρη̨ ἄνθρωπος του̃το καὶ θερίσει

⁸ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτου̃ ἐκ τη̃ς σαρκòς θερίσει φθοράν ὁ δὲ σπείρων εἰς τò πνευ̃μα ἐκ του̃ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον

⁹τò δὲ καλòν ποιου̃ντες μὴ ἐγκακω̃μεν καιρω̨̃ γὰρ ἰδίω̨ θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι

¹⁰ἄρα οὐ̃ν ὡς καιρòν ἔχομεν ἐργαζώμεθα τò ἀγαθòν πρòς πάντας μάλιστα δὲ πρòς τοὺς οἰκείους τη̃ς πίστεως

¹¹ἴδετε πηλίκοις ὑμι̃ν γράμμασιν ἔγραψα τη̨̃ ἐμη̨̃ χειρί

¹²ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπη̃σαι ἐν σαρκί οὑ̃τοι ἀναγκάζουσιν ὑμα̃ς περιτέμνεσθαι μόνον ἵνα τω̨̃ σταυρω̨̃ του̃ Χριστου̃ μὴ διώκωνται

¹³οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν ἀλλὰ θέλουσιν ὑμα̃ς περιτέμνεσθαι ἵνα ἐν τη̨̃ ὑμετέρα̨ σαρκὶ καυχήσωνται

¹⁴ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχα̃σθαι εἰ μὴ ἐν τω̨̃ σταυρω̨̃ του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃ δι' οὑ̃ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ κόσμω̨

¹⁵οὔτε γὰρ περιτομή τί ἐστιν οὔτε ἀκροβυστία ἀλλὰ καινὴ κτίσις

¹⁶καὶ ὅσοι τω̨̃ κανόνι τούτω̨ στοιχήσουσιν εἰρήνη ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔλεος καὶ ἐπὶ τòν ’Ισραὴλ του̃ θεου̃

¹⁷του̃ λοιπου̃ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα του̃ ’Ιησου̃ ἐν τω̨̃ σώματί μου βαστάζω

¹⁸ἡ χάρις του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃ μετὰ του̃ πνεύματος ὑμω̃ν ἀδελφοί ἀμήν

Книго

[X]