Greek NT 05

Πράξεις τω̃ν ’Αποστόλων

Κεφάλαιον Α' (1)

¹τòν μὲν πρω̃τον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων ὠ̃ Θεόφιλε ὡ̃ν ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς ποιει̃ν τε καὶ διδάσκειν

²ἄχρι ἡ̃ς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοι̃ς ἀποστόλοις διὰ πνεύματος ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήμφθη

³οἱ̃ς καὶ παρέστησεν ἑαυτòν ζω̃ντα μετὰ τò παθει̃ν αὐτòν ἐν πολλοι̃ς τεκμηρίοις δι' ἡμερω̃ν τεσσεράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοι̃ς καὶ λέγων τὰ περὶ τη̃ς βασιλείας του̃ θεου̃

⁴καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοι̃ς ἀπò ‘Ιεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν του̃ πατρòς ἣν ἠκούσατέ μου

⁵ὅτι ’Ιωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι ὑμει̃ς δὲ ἐν πνεύματι βαπτισθήσεσθε ἁγίω̨ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας

⁶οἱ μὲν οὐ̃ν συνελθόντες ἠρώτων αὐτòν λέγοντες κύριε εἰ ἐν τω̨̃ χρόνω̨ τούτω̨ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τω̨̃ ’Ισραήλ

⁷εἰ̃πεν δὲ πρòς αὐτούς οὐχ ὑμω̃ν ἐστιν γνω̃ναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τη̨̃ ἰδία̨ ἐξουσία̨

⁸ἀλλὰ λήμψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος του̃ ἁγίου πνεύματος ἐφ' ὑμα̃ς καὶ ἔσεσθέ μου μάρτυρες ἔν τε ’Ιερουσαλὴμ καὶ ἐν πάση̨ τη̨̃ ’Ιουδαία̨ καὶ Σαμαρεία̨ καὶ ἕως ἐσχάτου τη̃ς γη̃ς

⁹καὶ ταυ̃τα εἰπὼν βλεπόντων αὐτω̃ν ἐπήρθη καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτòν ἀπò τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν

¹⁰καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἠ̃σαν εἰς τòν οὐρανòν πορευομένου αὐτου̃ καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοι̃ς ἐν ἐσθήσεσι λευκαι̃ς

¹¹οἳ καὶ εἰ̃παν ἄνδρες Γαλιλαι̃οι τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τòν οὐρανόν οὑ̃τος ὁ ’Ιησου̃ς ὁ ἀναλημφθεὶς ἀφ' ὑμω̃ν εἰς τòν οὐρανòν οὕτως ἐλεύσεται ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτòν πορευόμενον εἰς τòν οὐρανόν

¹²τότε ὑπέστρεψαν εἰς ’Ιερουσαλὴμ ἀπò ὄρους του̃ καλουμένου ἐλαιω̃νος ὅ ἐστιν ἐγγὺς ’Ιερουσαλὴμ σαββάτου ἔχον ὁδόν

¹³καὶ ὅτε εἰση̃λθον εἰς τò ὑπερω̨̃ον ἀνέβησαν οὑ̃ ἠ̃σαν καταμένοντες ὅ τε Πέτρος καὶ ’Ιωάννης καὶ ’Ιάκωβος καὶ ’Ανδρέας Φίλιππος καὶ Θωμα̃ς Βαρθολομαι̃ος καὶ Μαθθαι̃ος ’Ιάκωβος ‘Αλφαίου καὶ Σίμων ὁ ζηλωτὴς καὶ ’Ιούδας ’Ιακώβου

¹⁴οὑ̃τοι πάντες ἠ̃σαν προσκαρτερου̃ντες ὁμοθυμαδòν τη̨̃ προσευχη̨̃ σὺν γυναιξὶν καὶ Μαριὰμ τη̨̃ μητρὶ του̃ ’Ιησου̃ καὶ τοι̃ς ἀδελφοι̃ς αὐτου̃

¹⁵καὶ ἐν ται̃ς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσω̨ τω̃ν ἀδελφω̃ν εἰ̃πεν ἠ̃ν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τò αὐτò ὡσεὶ ἑκατòν εἴκοσι

¹⁶ἄνδρες ἀδελφοί ἔδει πληρωθη̃ναι τὴν γραφὴν ἣν προει̃πεν τò πνευ̃μα τò ἅγιον διὰ στόματος Δαυὶδ περὶ ’Ιούδα του̃ γενομένου ὁδηγου̃ τοι̃ς συλλαβου̃σιν ’Ιησου̃ν

¹⁷ὅτι κατηριθμημένος ἠ̃ν ἐν ἡμι̃ν καὶ ἔλαχεν τòν κλη̃ρον τη̃ς διακονίας ταύτης

¹⁸οὑ̃τος μὲν οὐ̃ν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθου̃ τη̃ς ἀδικίας καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησεν μέσος καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτου̃

¹⁹καὶ γνωστòν ἐγένετο πα̃σι τοι̃ς κατοικου̃σιν ’Ιερουσαλήμ ὥστε κληθη̃ναι τò χωρίον ἐκει̃νο τη̨̃ ἰδία̨ διαλέκτω̨ αὐτω̃ν ‘Ακελδαμάχ του̃τ' ἔστιν χωρίον αἵματος

²⁰γέγραπται γὰρ ἐν βίβλω̨ ψαλμω̃ν γενηθήτω ἡ ἔπαυλις αὐτου̃ ἔρημος καὶ μὴ ἔστω ὁ κατοικω̃ν ἐν αὐτη̨̃ καί τὴν ἐπισκοπὴν αὐτου̃ λαβέτω ἕτερος

²¹δει̃ οὐ̃ν τω̃ν συνελθόντων ἡμι̃ν ἀνδρω̃ν ἐν παντὶ χρόνω̨ ὡ̨̃ εἰση̃λθεν καὶ ἐξη̃λθεν ἐφ' ἡμα̃ς ὁ κύριος ’Ιησου̃ς

²²ἀρξάμενος ἀπò του̃ βαπτίσματος ’Ιωάννου ἕως τη̃ς ἡμέρας ἡ̃ς ἀνελήμφθη ἀφ' ἡμω̃ν μάρτυρα τη̃ς ἀναστάσεως αὐτου̃ σὺν ἡμι̃ν γενέσθαι ἕνα τούτων

²³καὶ ἔστησαν δύο ’Ιωσὴφ τòν καλούμενον Βαρσαββα̃ν ὃς ἐπεκλήθη ’Ιου̃στος καὶ Μαθθίαν

²⁴καὶ προσευξάμενοι εἰ̃παν σὺ κύριε καρδιογνω̃στα πάντων ἀνάδειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τω̃ν δύο ἕνα

²⁵λαβει̃ν τòν τόπον τη̃ς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολη̃ς ἀφ' ἡ̃ς παρέβη ’Ιούδας πορευθη̃ναι εἰς τòν τόπον τòν ἴδιον

²⁶καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτοι̃ς καὶ ἔπεσεν ὁ κλη̃ρος ἐπὶ Μαθθίαν καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τω̃ν ἕνδεκα ἀποστόλων

Κεφάλαιον Β' (2)

¹καὶ ἐν τω̨̃ συμπληρου̃σθαι τὴν ἡμέραν τη̃ς πεντηκοστη̃ς ἠ̃σαν πάντες ὁμου̃ ἐπὶ τò αὐτό

²καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἠ̃χος ὥσπερ φερομένης πνοη̃ς βιαίας καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τòν οἰ̃κον οὑ̃ ἠ̃σαν καθήμενοι

³καὶ ὤφθησαν αὐτοι̃ς διαμεριζόμεναι γλω̃σσαι ὡσεὶ πυρός καὶ ἐκάθισεν ἐφ' ἕνα ἕκαστον αὐτω̃ν

⁴καὶ ἐπλήσθησαν πάντες πνεύματος ἁγίου καὶ ἤρξαντο λαλει̃ν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τò πνευ̃μα ἐδίδου ἀποφθέγγεσθαι αὐτοι̃ς

⁵ἠ̃σαν δὲ εἰς ’Ιερουσαλὴμ κατοικου̃ντες ’Ιουδαι̃οι ἄνδρες εὐλαβει̃ς ἀπò παντòς ἔθνους τω̃ν ὑπò τòν οὐρανόν

⁶γενομένης δὲ τη̃ς φωνη̃ς ταύτης συνη̃λθεν τò πλη̃θος καὶ συνεχύθη ὅτι ἤκουον εἱ̃ς ἕκαστος τη̨̃ ἰδία̨ διαλέκτω̨ λαλούντων αὐτω̃ν

⁷ἐξίσταντο δὲ καὶ ἐθαύμαζον λέγοντες οὐχ ἰδοὺ ἅπαντες οὑ̃τοί εἰσιν οἱ λαλου̃ντες Γαλιλαι̃οι

⁸καὶ πω̃ς ἡμει̃ς ἀκούομεν ἕκαστος τη̨̃ ἰδία̨ διαλέκτω̨ ἡμω̃ν ἐν ἡ̨̃ ἐγεννήθημεν

⁹Πάρθοι καὶ Μη̃δοι καὶ ’Ελαμι̃ται καὶ οἱ κατοικου̃ντες τὴν Μεσοποταμίαν ’Ιουδαίαν τε καὶ Καππαδοκίαν Πόντον καὶ τὴν ’Ασίαν

¹⁰φρυγίαν τε καὶ Παμφυλίαν Αἴγυπτον καὶ τὰ μέρη τη̃ς Λιβύης τη̃ς κατὰ Κυρήνην καὶ οἱ ἐπιδημου̃ντες ‘Ρωμαι̃οι

¹¹’Ιουδαι̃οί τε καὶ προσήλυτοι Κρη̃τες καὶ ’Άραβες ἀκούομεν λαλούντων αὐτω̃ν ται̃ς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλει̃α του̃ θεου̃

¹²ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ διηπόρουν ἄλλος πρòς ἄλλον λέγοντες τί θέλει του̃το εἰ̃ναι

¹³ἕτεροι δὲ διαχλευάζοντες ἔλεγον ὅτι γλεύκους μεμεστωμένοι εἰσίν

¹⁴σταθεὶς δὲ ὁ Πέτρος σὺν τοι̃ς ἕνδεκα ἐπη̃ρεν τὴν φωνὴν αὐτου̃ καὶ ἀπεφθέγξατο αὐτοι̃ς ἄνδρες ’Ιουδαι̃οι καὶ οἱ κατοικου̃ντες ’Ιερουσαλὴμ πάντες του̃το ὑμι̃ν γνωστòν ἔστω καὶ ἐνωτίσασθε τὰ ῥήματά μου

¹⁵οὐ γὰρ ὡς ὑμει̃ς ὑπολαμβάνετε οὑ̃τοι μεθύουσιν ἔστιν γὰρ ὥρα τρίτη τη̃ς ἡμέρας

¹⁶ἀλλὰ του̃τό ἐστιν τò εἰρημένον διὰ του̃ προφήτου ’Ιωήλ

¹⁷καὶ ἔσται ἐν ται̃ς ἐσχάταις ἡμέραις λέγει ὁ θεός ἐκχεω̃ ἀπò του̃ πνεύματός μου ἐπὶ πα̃σαν σάρκα καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμω̃ν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμω̃ν καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμω̃ν ὁράσεις ὄψονται καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμω̃ν ἐνυπνίοις ἐνυπνιασθήσονται

¹⁸καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους μου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας μου ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεω̃ ἀπò του̃ πνεύματός μου καὶ προφητεύσουσιν

¹⁹καὶ δώσω τέρατα ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ἄνω καὶ σημει̃α ἐπὶ τη̃ς γη̃ς κάτω αἱ̃μα καὶ πυ̃ρ καὶ ἀτμίδα καπνου̃

²⁰ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἱ̃μα πρὶν ἐλθει̃ν ἡμέραν κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανη̃

²¹καὶ ἔσται πα̃ς ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τò ὄνομα κυρίου σωθήσεται

²²ἄνδρες ’Ισραηλι̃ται ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους ’Ιησου̃ν τòν Ναζωραι̃ον ἄνδρα ἀποδεδειγμένον ἀπò του̃ θεου̃ εἰς ὑμα̃ς δυνάμεσι καὶ τέρασι καὶ σημείοις οἱ̃ς ἐποίησεν δι' αὐτου̃ ὁ θεòς ἐν μέσω̨ ὑμω̃ν καθὼς αὐτοὶ οἴδατε

²³του̃τον τη̨̃ ὡρισμένη̨ βουλη̨̃ καὶ προγνώσει του̃ θεου̃ ἔκδοτον διὰ χειρòς ἀνόμων προσπήξαντες ἀνείλατε

²⁴ὃν ὁ θεòς ἀνέστησεν λύσας τὰς ὠδι̃νας του̃ θανάτου καθότι οὐκ ἠ̃ν δυνατòν κρατει̃σθαι αὐτòν ὑπ' αὐτου̃

²⁵Δαυὶδ γὰρ λέγει εἰς αὐτόν προορώμην τòν κύριον ἐνώπιόν μου διὰ παντός ὅτι ἐκ δεξιω̃ν μού ἐστιν ἵνα μὴ σαλευθω̃

²⁶διὰ του̃το ηὐφράνθη ἡ καρδία μου καὶ ἠγαλλιάσατο ἡ γλω̃σσά μου ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασκηνώσει ἐπ' ἐλπίδι

²⁷ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν μου εἰς ἅ̨δην οὐδὲ δώσεις τòν ὅσιόν σου ἰδει̃ν διαφθοράν

²⁸ἐγνώρισάς μοι ὁδοὺς ζωη̃ς πληρώσεις με εὐφροσύνης μετὰ του̃ προσώπου σου

²⁹ἄνδρες ἀδελφοί ἐξòν εἰπει̃ν μετὰ παρρησίας πρòς ὑμα̃ς περὶ του̃ πατριάρχου Δαυίδ ὅτι καὶ ἐτελεύτησεν καὶ ἐτάφη καὶ τò μνη̃μα αὐτου̃ ἔστιν ἐν ἡμι̃ν ἄχρι τη̃ς ἡμέρας ταύτης

³⁰προφήτης οὐ̃ν ὑπάρχων καὶ εἰδὼς ὅτι ὅρκω̨ ὤμοσεν αὐτω̨̃ ὁ θεòς ἐκ καρπου̃ τη̃ς ὀσφύος αὐτου̃ καθίσαι ἐπὶ τòν θρόνον αὐτου̃

³¹προϊδὼν ἐλάλησεν περὶ τη̃ς ἀναστάσεως του̃ Χριστου̃ ὅτι οὔτε ἐγκατελείφθη εἰς ἅ̨δην οὔτε ἡ σὰρξ αὐτου̃ εἰ̃δεν διαφθοράν

³²του̃τον τòν ’Ιησου̃ν ἀνέστησεν ὁ θεός οὑ̃ πάντες ἡμει̃ς ἐσμεν μάρτυρες

³³τη̨̃ δεξια̨̃ οὐ̃ν του̃ θεου̃ ὑψωθεὶς τήν τε ἐπαγγελίαν του̃ πνεύματος του̃ ἁγίου λαβὼν παρὰ του̃ πατρòς ἐξέχεεν του̃το ὃ ὑμει̃ς καὶ βλέπετε καὶ ἀκούετε

³⁴οὐ γὰρ Δαυὶδ ἀνέβη εἰς τοὺς οὐρανούς λέγει δὲ αὐτός εἰ̃πεν ὁ κύριος τω̨̃ κυρίω̨ μου κάθου ἐκ δεξιω̃ν μου

³⁵ἕως ἂν θω̃ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τω̃ν ποδω̃ν σου

³⁶ἀσφαλω̃ς οὐ̃ν γινωσκέτω πα̃ς οἰ̃κος ’Ισραὴλ ὅτι καὶ κύριον αὐτòν καὶ Χριστòν ἐποίησεν ὁ θεός του̃τον τòν ’Ιησου̃ν ὃν ὑμει̃ς ἐσταυρώσατε

³⁷ἀκούσαντες δὲ κατενύγησαν τὴν καρδίαν εἰ̃πόν τε πρòς τòν Πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους τί ποιήσωμεν ἄνδρες ἀδελφοί

³⁸Πέτρος δὲ πρòς αὐτούς μετανοήσατε φησίν καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμω̃ν ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματι ’Ιησου̃ Χριστου̃ εἰς ἄφεσιν τω̃ν ἁμαρτιω̃ν ὑμω̃ν καὶ λήμψεσθε τὴν δωρεὰν του̃ ἁγίου πνεύματος

³⁹ὑμι̃ν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοι̃ς τέκνοις ὑμω̃ν καὶ πα̃σιν τοι̃ς εἰς μακρὰν ὅσους ἂν προσκαλέσηται κύριος ὁ θεòς ἡμω̃ν

⁴⁰ἑτέροις τε λόγοις πλείοσιν διεμαρτύρατο καὶ παρεκάλει αὐτοὺς λέγων σώθητε ἀπò τη̃ς γενεα̃ς τη̃ς σκολια̃ς ταύτης

⁴¹οἱ μὲν οὐ̃ν ἀποδεξάμενοι τòν λόγον αὐτου̃ ἐβαπτίσθησαν καὶ προσετέθησαν ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι

⁴²ἠ̃σαν δὲ προσκαρτερου̃ντες τη̨̃ διδαχη̨̃ τω̃ν ἀποστόλων καὶ τη̨̃ κοινωνία̨ τη̨̃ κλάσει του̃ ἄρτου καὶ ται̃ς προσευχαι̃ς

⁴³ἐγίνετο δὲ πάση̨ ψυχη̨̃ φόβος πολλά τε τέρατα καὶ σημει̃α διὰ τω̃ν ἀποστόλων ἐγίνετο

⁴⁴πάντες δὲ οἱ πιστεύοντες ἠ̃σαν ἐπὶ τò αὐτò καὶ εἰ̃χον ἅπαντα κοινά

⁴⁵καὶ τὰ κτήματα καὶ τὰς ὑπάρξεις ἐπίπρασκον καὶ διεμέριζον αὐτὰ πα̃σιν καθότι ἄν τις χρείαν εἰ̃χεν

⁴⁶καθ' ἡμέραν τε προσκαρτερου̃ντες ὁμοθυμαδòν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ κλω̃ντές τε κατ' οἰ̃κον ἄρτον μετελάμβανον τροφη̃ς ἐν ἀγαλλιάσει καὶ ἀφελότητι καρδίας

⁴⁷αἰνου̃ντες τòν θεòν καὶ ἔχοντες χάριν πρòς ὅλον τòν λαόν ὁ δὲ κύριος προσετίθει τοὺς σω̨ζομένους καθ' ἡμέραν ἐπὶ τò αὐτό

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹Πέτρος δὲ καὶ ’Ιωάννης ἀνέβαινον εἰς τò ἱερòν ἐπὶ τὴν ὥραν τη̃ς προσευχη̃ς τὴν ἐνάτην

²καί τις ἀνὴρ χωλòς ἐκ κοιλίας μητρòς αὐτου̃ ὑπάρχων ἐβαστάζετο ὃν ἐτίθουν καθ' ἡμέραν πρòς τὴν θύραν του̃ ἱερου̃ τὴν λεγομένην ὡραίαν του̃ αἰτει̃ν ἐλεημοσύνην παρὰ τω̃ν εἰσπορευομένων εἰς τò ἱερόν

³ὃς ἰδὼν Πέτρον καὶ ’Ιωάννην μέλλοντας εἰσιέναι εἰς τò ἱερòν ἠρώτα ἐλεημοσύνην λαβει̃ν

⁴ἀτενίσας δὲ Πέτρος εἰς αὐτòν σὺν τω̨̃ ’Ιωάννη̨ εἰ̃πεν βλέψον εἰς ἡμα̃ς

⁵ὁ δὲ ἐπει̃χεν αὐτοι̃ς προσδοκω̃ν τι παρ' αὐτω̃ν λαβει̃ν

⁶εἰ̃πεν δὲ Πέτρος ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι ὃ δὲ ἔχω του̃τό σοι δίδωμι ἐν τω̨̃ ὀνόματι ’Ιησου̃ Χριστου̃ του̃ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει

⁷καὶ πιάσας αὐτòν τη̃ς δεξια̃ς χειρòς ἤγειρεν αὐτόν παραχρη̃μα δὲ ἐστερεώθησαν αἱ βάσεις αὐτου̃ καὶ τὰ σφυδρά

⁸καὶ ἐξαλλόμενος ἔστη καὶ περιεπάτει καὶ εἰση̃λθεν σὺν αὐτοι̃ς εἰς τò ἱερòν περιπατω̃ν καὶ ἁλλόμενος καὶ αἰνω̃ν τòν θεόν

⁹καὶ εἰ̃δεν πα̃ς ὁ λαòς αὐτòν περιπατου̃ντα καὶ αἰνου̃ντα τòν θεόν

¹⁰ἐπεγίνωσκον δὲ αὐτòν ὅτι αὐτòς ἠ̃ν ὁ πρòς τὴν ἐλεημοσύνην καθήμενος ἐπὶ τη̨̃ ὡραία̨ πύλη̨ του̃ ἱερου̃ καὶ ἐπλήσθησαν θάμβους καὶ ἐκστάσεως ἐπὶ τω̨̃ συμβεβηκότι αὐτω̨̃

¹¹κρατου̃ντος δὲ αὐτου̃ τòν Πέτρον καὶ τòν ’Ιωάννην συνέδραμεν πα̃ς ὁ λαòς πρòς αὐτοὺς ἐπὶ τη̨̃ στοα̨̃ τη̨̃ καλουμένη̨ Σολομω̃ντος ἔκθαμβοι

¹²ἰδὼν δὲ ὁ Πέτρος ἀπεκρίνατο πρòς τòν λαόν ἄνδρες ’Ισραηλι̃ται τί θαυμάζετε ἐπὶ τούτω̨ ἢ ἡμι̃ν τί ἀτενίζετε ὡς ἰδία̨ δυνάμει ἢ εὐσεβεία̨ πεποιηκόσιν του̃ περιπατει̃ν αὐτόν

¹³ὁ θεòς ’Αβραὰμ καὶ ὁ θεòς ’Ισαὰκ καὶ ὁ θεòς ’Ιακώβ ὁ θεòς τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν ἐδόξασεν τòν παι̃δα αὐτου̃ ’Ιησου̃ν ὃν ὑμει̃ς μὲν παρεδώκατε καὶ ἠρνήσασθε κατὰ πρόσωπον Πιλάτου κρίναντος ἐκείνου ἀπολύειν

¹⁴ὑμει̃ς δὲ τòν ἅγιον καὶ δίκαιον ἠρνήσασθε καὶ ἠ̨τήσασθε ἄνδρα φονέα χαρισθη̃ναι ὑμι̃ν

¹⁵τòν δὲ ἀρχηγòν τη̃ς ζωη̃ς ἀπεκτείνατε ὃν ὁ θεòς ἤγειρεν ἐκ νεκρω̃ν οὑ̃ ἡμει̃ς μάρτυρές ἐσμεν

¹⁶καὶ ἐπὶ τη̨̃ πίστει του̃ ὀνόματος αὐτου̃ του̃τον ὃν θεωρει̃τε καὶ οἴδατε ἐστερέωσεν τò ὄνομα αὐτου̃ καὶ ἡ πίστις ἡ δι' αὐτου̃ ἔδωκεν αὐτω̨̃ τὴν ὁλοκληρίαν ταύτην ἀπέναντι πάντων ὑμω̃ν

¹⁷καὶ νυ̃ν ἀδελφοί οἰ̃δα ὅτι κατὰ ἄγνοιαν ἐπράξατε ὥσπερ καὶ οἱ ἄρχοντες ὑμω̃ν

¹⁸ὁ δὲ θεòς ἃ προκατήγγειλεν διὰ στόματος πάντων τω̃ν προφητω̃ν παθει̃ν τòν Χριστòν αὐτου̃ ἐπλήρωσεν οὕτως

¹⁹μετανοήσατε οὐ̃ν καὶ ἐπιστρέψατε εἰς τò ἐξαλειφθη̃ναι ὑμω̃ν τὰς ἁμαρτίας

²⁰ὅπως ἂν ἔλθωσιν καιροὶ ἀναψύξεως ἀπò προσώπου του̃ κυρίου καὶ ἀποστείλη̨ τòν προκεχειρισμένον ὑμι̃ν Χριστόν ’Ιησου̃ν

²¹ὃν δει̃ οὐρανòν μὲν δέξασθαι ἄχρι χρόνων ἀποκαταστάσεως πάντων ὡ̃ν ἐλάλησεν ὁ θεòς διὰ στόματος τω̃ν ἁγίων ἀπ' αἰω̃νος αὐτου̃ προφητω̃ν

²²Μωϋση̃ς μὲν εἰ̃πεν ὅτι προφήτην ὑμι̃ν ἀναστήσει κύριος ὁ θεòς ὑμω̃ν ἐκ τω̃ν ἀδελφω̃ν ὑμω̃ν ὡς ἐμέ αὐτου̃ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα ὅσα ἂν λαλήση̨ πρòς ὑμα̃ς

²³ἔσται δὲ πα̃σα ψυχὴ ἥτις ἐὰν μὴ ἀκούση̨ του̃ προφήτου ἐκείνου ἐξολεθρευθήσεται ἐκ του̃ λαου̃

²⁴καὶ πάντες δὲ οἱ προφη̃ται ἀπò Σαμουὴλ καὶ τω̃ν καθεξη̃ς ὅσοι ἐλάλησαν καὶ κατήγγειλαν τὰς ἡμέρας ταύτας

²⁵ὑμει̃ς ἐστε οἱ υἱοὶ τω̃ν προφητω̃ν καὶ τη̃ς διαθήκης ἡ̃ς διέθετο ὁ θεòς πρòς τοὺς πατέρας ὑμω̃ν λέγων πρòς ’Αβραάμ καὶ ἐν τω̨̃ σπέρματί σου ἐνευλογηθήσονται πα̃σαι αἱ πατριαὶ τη̃ς γη̃ς

²⁶ὑμι̃ν πρω̃τον ἀναστήσας ὁ θεòς τòν παι̃δα αὐτου̃ ἀπέστειλεν αὐτòν εὐλογου̃ντα ὑμα̃ς ἐν τω̨̃ ἀποστρέφειν ἕκαστον ἀπò τω̃ν πονηριω̃ν ὑμω̃ν

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹λαλούντων δὲ αὐτω̃ν πρòς τòν λαòν ἐπέστησαν αὐτοι̃ς οἱ ἱερει̃ς καὶ ὁ στρατηγòς του̃ ἱερου̃ καὶ οἱ Σαδδουκαι̃οι

²διαπονούμενοι διὰ τò διδάσκειν αὐτοὺς τòν λαòν καὶ καταγγέλλειν ἐν τω̨̃ ’Ιησου̃ τὴν ἀνάστασιν τὴν ἐκ νεκρω̃ν

³καὶ ἐπέβαλον αὐτοι̃ς τὰς χει̃ρας καὶ ἔθεντο εἰς τήρησιν εἰς τὴν αὔριον ἠ̃ν γὰρ ἑσπέρα ἤδη

⁴πολλοὶ δὲ τω̃ν ἀκουσάντων τòν λόγον ἐπίστευσαν καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμòς τω̃ν ἀνδρω̃ν ὡς χιλιάδες πέντε

⁵ἐγένετο δὲ ἐπὶ τὴν αὔριον συναχθη̃ναι αὐτω̃ν τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμματει̃ς ἐν ’Ιερουσαλήμ

⁶καὶ ‘Άννας ὁ ἀρχιερεὺς καὶ Καϊάφας καὶ ’Ιωάννης καὶ ’Αλέξανδρος καὶ ὅσοι ἠ̃σαν ἐκ γένους ἀρχιερατικου̃

⁷καὶ στήσαντες αὐτοὺς ἐν τω̨̃ μέσω̨ ἐπυνθάνοντο ἐν ποία̨ δυνάμει ἢ ἐν ποίω̨ ὀνόματι ἐποιήσατε του̃το ὑμει̃ς

⁸τότε Πέτρος πλησθεὶς πνεύματος ἁγίου εἰ̃πεν πρòς αὐτούς ἄρχοντες του̃ λαου̃ καὶ πρεσβύτεροι

⁹εἰ ἡμει̃ς σήμερον ἀνακρινόμεθα ἐπὶ εὐεργεσία̨ ἀνθρώπου ἀσθενου̃ς ἐν τίνι οὑ̃τος σέσωται

¹⁰γνωστòν ἔστω πα̃σιν ὑμι̃ν καὶ παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ ’Ισραὴλ ὅτι ἐν τω̨̃ ὀνόματι ’Ιησου̃ Χριστου̃ του̃ Ναζωραίου ὃν ὑμει̃ς ἐσταυρώσατε ὃν ὁ θεòς ἤγειρεν ἐκ νεκρω̃ν ἐν τούτω̨ οὑ̃τος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμω̃ν ὑγιής

¹¹οὑ̃τός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξουθενηθεὶς ὑφ' ὑμω̃ν τω̃ν οἰκοδόμων ὁ γενόμενος εἰς κεφαλὴν γωνίας

¹²καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλω̨ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπò τòν οὐρανòν τò δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ὡ̨̃ δει̃ σωθη̃ναι ἡμα̃ς

¹³θεωρου̃ντες δὲ τὴν του̃ Πέτρου παρρησίαν καὶ ’Ιωάννου καὶ καταλαβόμενοι ὅτι ἄνθρωποι ἀγράμματοί εἰσιν καὶ ἰδιω̃ται ἐθαύμαζον ἐπεγίνωσκόν τε αὐτοὺς ὅτι σὺν τω̨̃ ’Ιησου̃ ἠ̃σαν

¹⁴τόν τε ἄνθρωπον βλέποντες σὺν αὐτοι̃ς ἑστω̃τα τòν τεθεραπευμένον οὐδὲν εἰ̃χον ἀντειπει̃ν

¹⁵κελεύσαντες δὲ αὐτοὺς ἔξω του̃ συνεδρίου ἀπελθει̃ν συνέβαλλον πρòς ἀλλήλους

¹⁶λέγοντες τί ποιήσωμεν τοι̃ς ἀνθρώποις τούτοις ὅτι μὲν γὰρ γνωστòν σημει̃ον γέγονεν δι' αὐτω̃ν πα̃σιν τοι̃ς κατοικου̃σιν ’Ιερουσαλὴμ φανερόν καὶ οὐ δυνάμεθα ἀρνει̃σθαι

¹⁷ἀλλ' ἵνα μὴ ἐπὶ πλει̃ον διανεμηθη̨̃ εἰς τòν λαόν ἀπειλησώμεθα αὐτοι̃ς μηκέτι λαλει̃ν ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματι τούτω̨ μηδενὶ ἀνθρώπων

¹⁸καὶ καλέσαντες αὐτοὺς παρήγγειλαν τò καθόλου μὴ φθέγγεσθαι μηδὲ διδάσκειν ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματι του̃ ’Ιησου̃

¹⁹ὁ δὲ Πέτρος καὶ ’Ιωάννης ἀποκριθέντες εἰ̃πον πρòς αὐτούς εἰ δίκαιόν ἐστιν ἐνώπιον του̃ θεου̃ ὑμω̃ν ἀκούειν μα̃λλον ἢ του̃ θεου̃ κρίνατε

²⁰οὐ δυνάμεθα γὰρ ἡμει̃ς ἃ εἴδαμεν καὶ ἠκούσαμεν μὴ λαλει̃ν

²¹οἱ δὲ προσαπειλησάμενοι ἀπέλυσαν αὐτούς μηδὲν εὑρίσκοντες τò πω̃ς κολάσωνται αὐτούς διὰ τòν λαόν ὅτι πάντες ἐδόξαζον τòν θεòν ἐπὶ τω̨̃ γεγονότι

²²ἐτω̃ν γὰρ ἠ̃ν πλειόνων τεσσεράκοντα ὁ ἄνθρωπος ἐφ' ὃν γεγόνει τò σημει̃ον του̃το τη̃ς ἰάσεως

²³ἀπολυθέντες δὲ ἠ̃λθον πρòς τοὺς ἰδίους καὶ ἀπήγγειλαν ὅσα πρòς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι εἰ̃παν

²⁴οἱ δὲ ἀκούσαντες ὁμοθυμαδòν ἠ̃ραν φωνὴν πρòς τòν θεòν καὶ εἰ̃παν δέσποτα σὺ ὁ ποιήσας τòν οὐρανòν καὶ τὴν γη̃ν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοι̃ς

²⁵ὁ του̃ πατρòς ἡμω̃ν διὰ πνεύματος ἁγίου στόματος Δαυὶδ παιδός σου εἰπών ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά

²⁶παρέστησαν οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τò αὐτò κατὰ του̃ κυρίου καὶ κατὰ του̃ Χριστου̃ αὐτου̃

²⁷συνήχθησαν γὰρ ἐπ' ἀληθείας ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨ ἐπὶ τòν ἅγιον παι̃δά σου ’Ιησου̃ν ὃν ἔχρισας ‘Ηρώ̨δης τε καὶ Πόντιος Πιλα̃τος σὺν ἔθνεσιν καὶ λαοι̃ς ’Ισραήλ

²⁸ποιη̃σαι ὅσα ἡ χείρ σου καὶ ἡ βουλή σου προώρισεν γενέσθαι

²⁹καὶ τὰ νυ̃ν κύριε ἔπιδε ἐπὶ τὰς ἀπειλὰς αὐτω̃ν καὶ δòς τοι̃ς δούλοις σου μετὰ παρρησίας πάσης λαλει̃ν τòν λόγον σου

³⁰ἐν τω̨̃ τὴν χει̃ρά σου ἐκτείνειν σε εἰς ἴασιν καὶ σημει̃α καὶ τέρατα γίνεσθαι διὰ του̃ ὀνόματος του̃ ἁγίου παιδός σου ’Ιησου̃

³¹καὶ δεηθέντων αὐτω̃ν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ὡ̨̃ ἠ̃σαν συνηγμένοι καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες του̃ ἁγίου πνεύματος καὶ ἐλάλουν τòν λόγον του̃ θεου̃ μετὰ παρρησίας

³²του̃ δὲ πλήθους τω̃ν πιστευσάντων ἠ̃ν καρδία καὶ ψυχὴ μία καὶ οὐδὲ εἱ̃ς τι τω̃ν ὑπαρχόντων αὐτω̨̃ ἔλεγεν ἴδιον εἰ̃ναι ἀλλ' ἠ̃ν αὐτοι̃ς ἅπαντα κοινά

³³καὶ δυνάμει μεγάλη̨ ἀπεδίδουν τò μαρτύριον οἱ ἀπόστολοι τη̃ς ἀναστάσεως του̃ κυρίου ’Ιησου̃ χάρις τε μεγάλη ἠ̃ν ἐπὶ πάντας αὐτούς

³⁴οὐδὲ γὰρ ἐνδεής τις ἠ̃ν ἐν αὐτοι̃ς ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρίων ἢ οἰκιω̃ν ὑπη̃ρχον πωλου̃ντες ἔφερον τὰς τιμὰς τω̃ν πιπρασκομένων

³⁵καὶ ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τω̃ν ἀποστόλων διεδίδετο δὲ ἑκάστω̨ καθότι ἄν τις χρείαν εἰ̃χεν

³⁶’Ιωσὴφ δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Βαρναβα̃ς ἀπò τω̃ν ἀποστόλων ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον υἱòς παρακλήσεως Λευίτης Κύπριος τω̨̃ γένει

³⁷ὑπάρχοντος αὐτω̨̃ ἀγρου̃ πωλήσας ἤνεγκεν τò χρη̃μα καὶ ἔθηκεν πρòς τοὺς πόδας τω̃ν ἀποστόλων

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹ἀνὴρ δέ τις ‘Ανανίας ὀνόματι σὺν Σαπφίρη̨ τη̨̃ γυναικὶ αὐτου̃ ἐπώλησεν κτη̃μα

²καὶ ἐνοσφίσατο ἀπò τη̃ς τιμη̃ς συνειδυίης καὶ τη̃ς γυναικός καὶ ἐνέγκας μέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τω̃ν ἀποστόλων ἔθηκεν

³εἰ̃πεν δὲ ὁ Πέτρος ‘Ανανία διὰ τί ἐπλήρωσεν ὁ Σατανα̃ς τὴν καρδίαν σου ψεύσασθαί σε τò πνευ̃μα τò ἅγιον καὶ νοσφίσασθαι ἀπò τη̃ς τιμη̃ς του̃ χωρίου

⁴οὐχὶ μένον σοὶ ἔμενεν καὶ πραθὲν ἐν τη̨̃ ση̨̃ ἐξουσία̨ ὑπη̃ρχεν τί ὅτι ἔθου ἐν τη̨̃ καρδία̨ σου τò πρα̃γμα του̃το οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώποις ἀλλὰ τω̨̃ θεω̨̃

⁵ἀκούων δὲ ὁ ‘Ανανίας τοὺς λόγους τούτους πεσὼν ἐξέψυξεν καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας

⁶ἀναστάντες δὲ οἱ νεώτεροι συνέστειλαν αὐτòν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν

⁷ἐγένετο δὲ ὡς ὡρω̃ν τριω̃ν διάστημα καὶ ἡ γυνὴ αὐτου̃ μὴ εἰδυι̃α τò γεγονòς εἰση̃λθεν

⁸ἀπεκρίθη δὲ πρòς αὐτὴν Πέτρος εἰπέ μοι εἰ τοσούτου τò χωρίον ἀπέδοσθε ἡ δὲ εἰ̃πεν ναί τοσούτου

⁹ὁ δὲ Πέτρος πρòς αὐτήν τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμι̃ν πειράσαι τò πνευ̃μα κυρίου ἰδοὺ οἱ πόδες τω̃ν θαψάντων τòν ἄνδρα σου ἐπὶ τη̨̃ θύρα̨ καὶ ἐξοίσουσίν σε

¹⁰ἔπεσεν δὲ παραχρη̃μα πρòς τοὺς πόδας αὐτου̃ καὶ ἐξέψυξεν εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι εὑ̃ρον αὐτὴν νεκράν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν πρòς τòν ἄνδρα αὐτη̃ς

¹¹καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐφ' ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταυ̃τα

¹²διὰ δὲ τω̃ν χειρω̃ν τω̃ν ἀποστόλων ἐγίνετο σημει̃α καὶ τέρατα πολλὰ ἐν τω̨̃ λαω̨̃ καὶ ἠ̃σαν ὁμοθυμαδòν ἅπαντες ἐν τη̨̃ Στοα̨̃ Σολομω̃ντος

¹³τω̃ν δὲ λοιπω̃ν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλα̃σθαι αὐτοι̃ς ἀλλ' ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός

¹⁴μα̃λλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τω̨̃ κυρίω̨ πλήθη ἀνδρω̃ν τε καὶ γυναικω̃ν

¹⁵ὥστε καὶ εἰς τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενει̃ς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλιναρίων καὶ κραβάττων ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάση̨ τινὶ αὐτω̃ν

¹⁶συνήρχετο δὲ καὶ τò πλη̃θος τω̃ν πέριξ πόλεων ’Ιερουσαλήμ φέροντες ἀσθενει̃ς καὶ ὀχλουμένους ὑπò πνευμάτων ἀκαθάρτων οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες

¹⁷ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτω̨̃ ἡ οὐ̃σα αἵρεσις τω̃ν Σαδδουκαίων ἐπλήσθησαν ζήλου

¹⁸καὶ ἐπέβαλον τὰς χει̃ρας ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσία̨

¹⁹ἄγγελος δὲ κυρίου διὰ νυκτòς ἀνοίξας τὰς θύρας τη̃ς φυλακη̃ς ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἰ̃πεν

²⁰πορεύεσθε καὶ σταθέντες λαλει̃τε ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ τω̨̃ λαω̨̃ πάντα τὰ ῥήματα τη̃ς ζωη̃ς ταύτης

²¹ἀκούσαντες δὲ εἰση̃λθον ὑπò τòν ὄρθρον εἰς τò ἱερòν καὶ ἐδίδασκον παραγενόμενος δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτω̨̃ συνεκάλεσαν τò συνέδριον καὶ πα̃σαν τὴν γερουσίαν τω̃ν υἱω̃ν ’Ισραήλ καὶ ἀπέστειλαν εἰς τò δεσμωτήριον ἀχθη̃ναι αὐτούς

²²οἱ δὲ παραγενόμενοι ὑπηρέται οὐχ εὑ̃ρον αὐτοὺς ἐν τη̨̃ φυλακη̨̃ ἀναστρέψαντες δὲ ἀπήγγειλαν

²³λέγοντες ὅτι τò δεσμωτήριον εὕρομεν κεκλεισμένον ἐν πάση̨ ἀσφαλεία̨ καὶ τοὺς φύλακας ἑστω̃τας ἐπὶ τω̃ν θυρω̃ν ἀνοίξαντες δὲ ἔσω οὐδένα εὕρομεν

²⁴ὡς δὲ ἤκουσαν τοὺς λόγους τούτους ὅ τε στρατηγòς του̃ ἱερου̃ καὶ οἱ ἀρχιερει̃ς διηπόρουν περὶ αὐτω̃ν τί ἂν γένοιτο του̃το

²⁵παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοι̃ς ὅτι ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν τη̨̃ φυλακη̨̃ εἰσὶν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ἑστω̃τες καὶ διδάσκοντες τòν λαόν

²⁶τότε ἀπελθὼν ὁ στρατηγòς σὺν τοι̃ς ὑπηρέταις ἠ̃γεν αὐτούς οὐ μετὰ βίας ἐφοβου̃ντο γὰρ τòν λαόν μὴ λιθασθω̃σιν

²⁷ἀγαγόντες δὲ αὐτοὺς ἔστησαν ἐν τω̨̃ συνεδρίω̨ καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς

²⁸λέγων οὐ παραγγελία̨ παρηγγείλαμεν ὑμι̃ν μὴ διδάσκειν ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματι τούτω̨ καὶ ἰδοὺ πεπληρώκατε τὴν ’Ιερουσαλὴμ τη̃ς διδαχη̃ς ὑμω̃ν καὶ βούλεσθε ἐπαγαγει̃ν ἐφ' ἡμα̃ς τò αἱ̃μα του̃ ἀνθρώπου τούτου

²⁹ἀποκριθεὶς δὲ Πέτρος καὶ οἱ ἀπόστολοι εἰ̃παν πειθαρχει̃ν δει̃ θεω̨̃ μα̃λλον ἢ ἀνθρώποις

³⁰ὁ θεòς τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν ἤγειρεν ’Ιησου̃ν ὃν ὑμει̃ς διεχειρίσασθε κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου

³¹του̃τον ὁ θεòς ἀρχηγòν καὶ σωτη̃ρα ὕψωσεν τη̨̃ δεξια̨̃ αὐτου̃ του̃ δου̃ναι μετάνοιαν τω̨̃ ’Ισραὴλ καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιω̃ν

³²καὶ ἡμει̃ς ἐσμεν μάρτυρες τω̃ν ῥημάτων τούτων καὶ τò πνευ̃μα τò ἅγιον ὃ ἔδωκεν ὁ θεòς τοι̃ς πειθαρχου̃σιν αὐτω̨̃

³³οἱ δὲ ἀκούσαντες διεπρίοντο καὶ ἐβούλοντο ἀνελει̃ν αὐτούς

³⁴ἀναστὰς δέ τις ἐν τω̨̃ συνεδρίω̨ Φαρισαι̃ος ὀνόματι Γαμαλιήλ νομοδιδάσκαλος τίμιος παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ ἐκέλευσεν ἔξω βραχὺ τοὺς ἀνθρώπους ποιη̃σαι

³⁵εἰ̃πέν τε πρòς αὐτούς ἄνδρες ’Ισραηλι̃ται προσέχετε ἑαυτοι̃ς ἐπὶ τοι̃ς ἀνθρώποις τούτοις τί μέλλετε πράσσειν

³⁶πρò γὰρ τούτων τω̃ν ἡμερω̃ν ἀνέστη Θευδα̃ς λέγων εἰ̃ναί τινα ἑαυτόν ὡ̨̃ προσεκλίθη ἀνδρω̃ν ἀριθμòς ὡς τετρακοσίων ὃς ἀνη̨ρέθη καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτω̨̃ διελύθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν

³⁷μετὰ του̃τον ἀνέστη ’Ιούδας ὁ Γαλιλαι̃ος ἐν ται̃ς ἡμέραις τη̃ς ἀπογραφη̃ς καὶ ἀπέστησεν λαòν ὀπίσω αὐτου̃ κἀκει̃νος ἀπώλετο καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτω̨̃ διεσκορπίσθησαν

³⁸καὶ τὰ νυ̃ν λέγω ὑμι̃ν ἀπόστητε ἀπò τω̃ν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἄφετε αὐτούς ὅτι ἐὰν ἠ̨̃ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τò ἔργον του̃το καταλυθήσεται

³⁹εἰ δὲ ἐκ θεου̃ ἐστιν οὐ δυνήσεσθε καταλυ̃σαι αὐτούς μήποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθη̃τε ἐπείσθησαν δὲ αὐτω̨̃

⁴⁰καὶ προσκαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλει̃ν ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματι του̃ ’Ιησου̃ καὶ ἀπέλυσαν

⁴¹οἱ μὲν οὐ̃ν ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπò προσώπου του̃ συνεδρίου ὅτι κατηξιώθησαν ὑπὲρ του̃ ὀνόματος ἀτιμασθη̃ναι

⁴²πα̃σάν τε ἡμέραν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ κατ' οἰ̃κον οὐκ ἐπαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι τòν Χριστόν ’Ιησου̃ν

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

¹ἐν δὲ ται̃ς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τω̃ν μαθητω̃ν ἐγένετο γογγυσμòς τω̃ν ‘Ελληνιστω̃ν πρòς τοὺς ‘Εβραίους ὅτι παρεθεωρου̃ντο ἐν τη̨̃ διακονία̨ τη̨̃ καθημερινη̨̃ αἱ χη̃ραι αὐτω̃ν

²προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τò πλη̃θος τω̃ν μαθητω̃ν εἰ̃παν οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμα̃ς καταλείψαντας τòν λόγον του̃ θεου̃ διακονει̃ν τραπέζαις

³ἐπισκέψασθε δέ ἀδελφοί ἄνδρας ἐξ ὑμω̃ν μαρτυρουμένους ἑπτὰ πλήρεις πνεύματος καὶ σοφίας οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τη̃ς χρείας ταύτης

⁴ἡμει̃ς δὲ τη̨̃ προσευχη̨̃ καὶ τη̨̃ διακονία̨ του̃ λόγου προσκαρτερήσομεν

⁵καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντòς του̃ πλήθους καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον ἄνδρα πλήρης πίστεως καὶ πνεύματος ἁγίου καὶ Φίλιππον καὶ πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενα̃ν καὶ Νικόλαον προσήλυτον ’Αντιοχέα

⁶οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τω̃ν ἀποστόλων καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοι̃ς τὰς χει̃ρας

⁷καὶ ὁ λόγος του̃ θεου̃ ηὔξανεν καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμòς τω̃ν μαθητω̃ν ἐν ’Ιερουσαλὴμ σφόδρα πολύς τε ὄχλος τω̃ν ἱερέων ὑπήκουον τη̨̃ πίστει

⁸Στέφανος δὲ πλήρης χάριτος καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημει̃α μεγάλα ἐν τω̨̃ λαω̨̃

⁹ἀνέστησαν δέ τινες τω̃ν ἐκ τη̃ς συναγωγη̃ς τη̃ς λεγομένης Λιβερτίνων καὶ Κυρηναίων καὶ ’Αλεξανδρέων καὶ τω̃ν ἀπò Κιλικίας καὶ ’Ασίας συζητου̃ντες τω̨̃ Στεφάνω̨

¹⁰καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστη̃ναι τη̨̃ σοφία̨ καὶ τω̨̃ πνεύματι ὡ̨̃ ἐλάλει

¹¹τότε ὑπέβαλον ἄνδρας λέγοντας ὅτι ἀκηκόαμεν αὐτου̃ λαλου̃ντος ῥήματα βλάσφημα εἰς Μωϋση̃ν καὶ τòν θεόν

¹²συνεκίνησάν τε τòν λαòν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμματει̃ς καὶ ἐπιστάντες συνήρπασαν αὐτòν καὶ ἤγαγον εἰς τò συνέδριον

¹³ἔστησάν τε μάρτυρας ψευδει̃ς λέγοντας ὁ ἄνθρωπος οὑ̃τος οὐ παύεται λαλω̃ν ῥήματα κατὰ του̃ τόπου του̃ ἁγίου τούτου καὶ του̃ νόμου

¹⁴ἀκηκόαμεν γὰρ αὐτου̃ λέγοντος ὅτι ’Ιησου̃ς ὁ Ναζωραι̃ος οὑ̃τος καταλύσει τòν τόπον του̃τον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡμι̃ν Μωϋση̃ς

¹⁵καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτòν πάντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τω̨̃ συνεδρίω̨ εἰ̃δον τò πρόσωπον αὐτου̃ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου

Κεφάλαιον Ζ' (7)

¹εἰ̃πεν δὲ ὁ ἀρχιερεύς εἰ ταυ̃τα οὕτως ἔχει

²ὁ δὲ ἔφη ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἀκούσατε ὁ θεòς τη̃ς δόξης ὤφθη τω̨̃ πατρὶ ἡμω̃ν ’Αβραὰμ ὄντι ἐν τη̨̃ Μεσοποταμία̨ πρὶν ἢ κατοικη̃σαι αὐτòν ἐν Χαρράν

³καὶ εἰ̃πεν πρòς αὐτόν ἔξελθε ἐκ τη̃ς γη̃ς σου καὶ ἐκ τη̃ς συγγενείας σου καὶ δευ̃ρο εἰς τὴν γη̃ν ἣν ἄν σοι δείξω

⁴τότε ἐξελθὼν ἐκ γη̃ς Χαλδαίων κατώ̨κησεν ἐν Χαρράν κἀκει̃θεν μετὰ τò ἀποθανει̃ν τòν πατέρα αὐτου̃ μετώ̨κισεν αὐτòν εἰς τὴν γη̃ν ταύτην εἰς ἣν ὑμει̃ς νυ̃ν κατοικει̃τε

⁵καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτω̨̃ κληρονομίαν ἐν αὐτη̨̃ οὐδὲ βη̃μα ποδός καὶ ἐπηγγείλατο δου̃ναι αὐτω̨̃ εἰς κατάσχεσιν αὐτὴν καὶ τω̨̃ σπέρματι αὐτου̃ μετ' αὐτόν οὐκ ὄντος αὐτω̨̃ τέκνου

⁶ἐλάλησεν δὲ οὕτως ὁ θεòς ὅτι ἔσται τò σπέρμα αὐτου̃ πάροικον ἐν γη̨̃ ἀλλοτρία̨ καὶ δουλώσουσιν αὐτò καὶ κακώσουσιν ἔτη τετρακόσια

⁷καὶ τò ἔθνος ὡ̨̃ ἐὰν δουλεύσουσιν κρινω̃ ἐγώ ὁ θεòς εἰ̃πεν καὶ μετὰ ταυ̃τα ἐξελεύσονται καὶ λατρεύσουσίν μοι ἐν τω̨̃ τόπω̨ τούτω̨

⁸καὶ ἔδωκεν αὐτω̨̃ διαθήκην περιτομη̃ς καὶ οὕτως ἐγέννησεν τòν ’Ισαὰκ καὶ περιέτεμεν αὐτòν τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ ὀγδόη̨ καὶ ’Ισαὰκ τòν ’Ιακώβ καὶ ’Ιακὼβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας

⁹καὶ οἱ πατριάρχαι ζηλώσαντες τòν ’Ιωσὴφ ἀπέδοντο εἰς Αἴγυπτον καὶ ἠ̃ν ὁ θεòς μετ' αὐτου̃

¹⁰καὶ ἐξείλατο αὐτòν ἐκ πασω̃ν τω̃ν θλίψεων αὐτου̃ καὶ ἔδωκεν αὐτω̨̃ χάριν καὶ σοφίαν ἐναντίον Φαραὼ βασιλέως Αἰγύπτου καὶ κατέστησεν αὐτòν ἡγούμενον ἐπ' Αἴγυπτον καὶ ἐφ' ὅλον τòν οἰ̃κον αὐτου̃

¹¹ἠ̃λθεν δὲ λιμòς ἐφ' ὅλην τὴν Αἴγυπτον καὶ Χανάαν καὶ θλι̃ψις μεγάλη καὶ οὐχ ηὕρισκον χορτάσματα οἱ πατέρες ἡμω̃ν

¹²ἀκούσας δὲ ’Ιακὼβ ὄντα σιτία εἰς Αἴγυπτον ἐξαπέστειλεν τοὺς πατέρας ἡμω̃ν πρω̃τον

¹³καὶ ἐν τω̨̃ δευτέρω̨ ἀνεγνωρίσθη ’Ιωσὴφ τοι̃ς ἀδελφοι̃ς αὐτου̃ καὶ φανερòν ἐγένετο τω̨̃ Φαραὼ τò γένος του̃ ’Ιωσήφ

¹⁴ἀποστείλας δὲ ’Ιωσὴφ μετεκαλέσατο ’Ιακὼβ τòν πατέρα αὐτου̃ καὶ πα̃σαν τὴν συγγένειαν ἐν ψυχαι̃ς ἑβδομήκοντα πέντε

¹⁵καὶ κατέβη ’Ιακὼβ εἰς Αἴγυπτον καὶ ἐτελεύτησεν αὐτòς καὶ οἱ πατέρες ἡμω̃ν

¹⁶καὶ μετετέθησαν εἰς Συχὲμ καὶ ἐτέθησαν ἐν τω̨̃ μνήματι ὡ̨̃ ὠνήσατο ’Αβραὰμ τιμη̃ς ἀργυρίου παρὰ τω̃ν υἱω̃ν ‘Εμμὼρ ἐν Συχέμ

¹⁷καθὼς δὲ ἤγγιζεν ὁ χρόνος τη̃ς ἐπαγγελίας ἡ̃ς ὡμολόγησεν ὁ θεòς τω̨̃ ’Αβραάμ ηὔξησεν ὁ λαòς καὶ ἐπληθύνθη ἐν Αἰγύπτω̨

¹⁸ἄχρι οὑ̃ ἀνέστη βασιλεὺς ἕτερος ἐπ' Αἴγυπτον ὃς οὐκ ἤ̨δει τòν ’Ιωσήφ

¹⁹οὑ̃τος κατασοφισάμενος τò γένος ἡμω̃ν ἐκάκωσεν τοὺς πατέρας ἡμω̃ν του̃ ποιει̃ν τὰ βρέφη ἔκθετα αὐτω̃ν εἰς τò μὴ ζω̨ογονει̃σθαι

²⁰ἐν ὡ̨̃ καιρω̨̃ ἐγεννήθη Μωϋση̃ς καὶ ἠ̃ν ἀστει̃ος τω̨̃ θεω̨̃ ὃς ἀνετράφη μη̃νας τρει̃ς ἐν τω̨̃ οἴκω̨ του̃ πατρός

²¹ἐκτεθέντος δὲ αὐτου̃ ἀνείλατο αὐτòν ἡ θυγάτηρ Φαραὼ καὶ ἀνεθρέψατο αὐτòν ἑαυτη̨̃ εἰς υἱόν

²²καὶ ἐπαιδεύθη Μωϋση̃ς ἐν πάση̨ σοφία̨ Αἰγυπτίων ἠ̃ν δὲ δυνατòς ἐν λόγοις καὶ ἔργοις αὐτου̃

²³ὡς δὲ ἐπληρου̃το αὐτω̨̃ τεσσερακονταετὴς χρόνος ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτου̃ ἐπισκέψασθαι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτου̃ τοὺς υἱοὺς ’Ισραήλ

²⁴καὶ ἰδών τινα ἀδικούμενον ἠμύνατο καὶ ἐποίησεν ἐκδίκησιν τω̨̃ καταπονουμένω̨ πατάξας τòν Αἰγύπτιον

²⁵ἐνόμιζεν δὲ συνιέναι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτου̃ ὅτι ὁ θεòς διὰ χειρòς αὐτου̃ δίδωσιν σωτηρίαν αὐτοι̃ς οἱ δὲ οὐ συνη̃καν

²⁶τη̨̃ τε ἐπιούση̨ ἡμέρα̨ ὤφθη αὐτοι̃ς μαχομένοις καὶ συνήλλασσεν αὐτοὺς εἰς εἰρήνην εἰπών ἄνδρες ἀδελφοί ἐστε ἱνατί ἀδικει̃τε ἀλλήλους

²⁷ὁ δὲ ἀδικω̃ν τòν πλησίον ἀπώσατο αὐτòν εἰπών τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ' ἡμω̃ν

²⁸μὴ ἀνελει̃ν με σὺ θέλεις ὃν τρόπον ἀνει̃λες ἐχθὲς τòν Αἰγύπτιον

²⁹ἔφυγεν δὲ Μωϋση̃ς ἐν τω̨̃ λόγω̨ τούτω̨ καὶ ἐγένετο πάροικος ἐν γη̨̃ Μαδιάμ οὑ̃ ἐγέννησεν υἱοὺς δύο

³⁰καὶ πληρωθέντων ἐτω̃ν τεσσεράκοντα ὤφθη αὐτω̨̃ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ του̃ ὄρους Σινα̃ ἄγγελος ἐν φλογὶ πυρòς βάτου

³¹ὁ δὲ Μωϋση̃ς ἰδὼν ἐθαύμαζεν τò ὅραμα προσερχομένου δὲ αὐτου̃ κατανοη̃σαι ἐγένετο φωνὴ κυρίου

³²ἐγὼ ὁ θεòς τω̃ν πατέρων σου ὁ θεòς ’Αβραὰμ καὶ ’Ισαὰκ καὶ ’Ιακώβ ἔντρομος δὲ γενόμενος Μωϋση̃ς οὐκ ἐτόλμα κατανοη̃σαι

³³εἰ̃πεν δὲ αὐτω̨̃ ὁ κύριος λυ̃σον τò ὑπόδημα τω̃ν ποδω̃ν σου ὁ γὰρ τόπος ἐφ' ὡ̨̃ ἕστηκας γη̃ ἁγία ἐστίν

³⁴ἰδὼν εἰ̃δον τὴν κάκωσιν του̃ λαου̃ μου του̃ ἐν Αἰγύπτω̨ καὶ του̃ στεναγμου̃ αὐτω̃ν ἤκουσα καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐτούς καὶ νυ̃ν δευ̃ρο ἀποστείλω σε εἰς Αἴγυπτον

³⁵του̃τον τòν Μωϋση̃ν ὃν ἠρνήσαντο εἰπόντες τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν του̃τον ὁ θεòς καὶ ἄρχοντα καὶ λυτρωτὴν ἀπέσταλκεν σὺν χειρὶ ἀγγέλου του̃ ὀφθέντος αὐτω̨̃ ἐν τη̨̃ βάτω̨

³⁶οὑ̃τος ἐξήγαγεν αὐτοὺς ποιήσας τέρατα καὶ σημει̃α ἐν γη̨̃ Αἰγύπτω̨ καὶ ἐν ἐρυθρα̨̃ Θαλάσση̨ καὶ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἔτη τεσσεράκοντα

³⁷οὑ̃τός ἐστιν ὁ Μωϋση̃ς ὁ εἴπας τοι̃ς υἱοι̃ς ’Ισραήλ προφήτην ὑμι̃ν ἀναστήσει ὁ θεòς ἐκ τω̃ν ἀδελφω̃ν ὑμω̃ν ὡς ἐμέ

³⁸οὑ̃τός ἐστιν ὁ γενόμενος ἐν τη̨̃ ἐκκλησία̨ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ μετὰ του̃ ἀγγέλου του̃ λαλου̃ντος αὐτω̨̃ ἐν τω̨̃ ὄρει Σινα̃ καὶ τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν ὃς ἐδέξατο λόγια ζω̃ντα δου̃ναι ἡμι̃ν

³⁹ὡ̨̃ οὐκ ἠθέλησαν ὑπήκοοι γενέσθαι οἱ πατέρες ἡμω̃ν ἀλλὰ ἀπώσαντο καὶ ἐστράφησαν ἐν ται̃ς καρδίαις αὐτω̃ν εἰς Αἴγυπτον

⁴⁰εἰπόντες τω̨̃ ’Ααρών ποίησον ἡμι̃ν θεοὺς οἳ προπορεύσονται ἡμω̃ν ὁ γὰρ Μωϋση̃ς οὑ̃τος ὃς ἐξήγαγεν ἡμα̃ς ἐκ γη̃ς Αἰγύπτου οὐκ οἴδαμεν τί ἐγένετο αὐτω̨̃

⁴¹καὶ ἐμοσχοποίησαν ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἀνήγαγον θυσίαν τω̨̃ εἰδώλω̨ καὶ εὐφραίνοντο ἐν τοι̃ς ἔργοις τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν

⁴²ἔστρεψεν δὲ ὁ θεòς καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς λατρεύειν τη̨̃ στρατια̨̃ του̃ οὐρανου̃ καθὼς γέγραπται ἐν βίβλω̨ τω̃ν προφητω̃ν μὴ σφάγια καὶ θυσίας προσηνέγκατέ μοι ἔτη τεσσεράκοντα ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ οἰ̃κος ’Ισραήλ

⁴³καὶ ἀνελάβετε τὴν σκηνὴν του̃ Μολòχ καὶ τò ἄστρον του̃ θεου̃ ὑμω̃ν ‘Ραιφάν τοὺς τύπους οὓς ἐποιήσατε προσκυνει̃ν αὐτοι̃ς καὶ μετοικιω̃ ὑμα̃ς ἐπέκεινα Βαβυλω̃νος

⁴⁴ἡ σκηνὴ του̃ μαρτυρίου ἠ̃ν τοι̃ς πατράσιν ἡμω̃ν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καθὼς διετάξατο ὁ λαλω̃ν τω̨̃ Μωϋση̨̃ ποιη̃σαι αὐτὴν κατὰ τòν τύπον ὃν ἑωράκει

⁴⁵ἣν καὶ εἰσήγαγον διαδεξάμενοι οἱ πατέρες ἡμω̃ν μετὰ ’Ιησου̃ ἐν τη̨̃ κατασχέσει τω̃ν ἐθνω̃ν ὡ̃ν ἐξω̃σεν ὁ θεòς ἀπò προσώπου τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν ἕως τω̃ν ἡμερω̃ν Δαυίδ

⁴⁶ὃς εὑ̃ρεν χάριν ἐνώπιον του̃ θεου̃ καὶ ἠ̨τήσατο εὑρει̃ν σκήνωμα τω̨̃ οἴκω̨ ’Ιακώβ

⁴⁷Σολομω̃ν δὲ οἰκοδόμησεν αὐτω̨̃ οἰ̃κον

⁴⁸ἀλλ' οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις κατοικει̃ καθὼς ὁ προφήτης λέγει

⁴⁹ὁ οὐρανός μοι θρόνος ἡ δὲ γη̃ ὑποπόδιον τω̃ν ποδω̃ν μου ποι̃ον οἰ̃κον οἰκοδομήσετέ μοι λέγει κύριος ἢ τίς τόπος τη̃ς καταπαύσεώς μου

⁵⁰οὐχὶ ἡ χείρ μου ἐποίησεν ταυ̃τα πάντα

⁵¹σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι καρδίαις καὶ τοι̃ς ὠσίν ὑμει̃ς ἀεὶ τω̨̃ πνεύματι τω̨̃ ἁγίω̨ ἀντιπίπτετε ὡς οἱ πατέρες ὑμω̃ν καὶ ὑμει̃ς

⁵²τίνα τω̃ν προφητω̃ν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμω̃ν καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τη̃ς ἐλεύσεως του̃ δικαίου οὑ̃ νυ̃ν ὑμει̃ς προδόται καὶ φονει̃ς ἐγένεσθε

⁵³οἵτινες ἐλάβετε τòν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων καὶ οὐκ ἐφυλάξατε

⁵⁴ἀκούοντες δὲ ταυ̃τα διεπρίοντο ται̃ς καρδίαις αὐτω̃ν καὶ ἔβρυχον τοὺς ὀδόντας ἐπ' αὐτόν

⁵⁵ὑπάρχων δὲ πλήρης πνεύματος ἁγίου ἀτενίσας εἰς τòν οὐρανòν εἰ̃δεν δόξαν θεου̃ καὶ ’Ιησου̃ν ἑστω̃τα ἐκ δεξιω̃ν του̃ θεου̃

⁵⁶καὶ εἰ̃πεν ἰδοὺ θεωρω̃ τοὺς οὐρανοὺς διηνοιγμένους καὶ τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου ἐκ δεξιω̃ν ἑστω̃τα του̃ θεου̃

⁵⁷κράξαντες δὲ φωνη̨̃ μεγάλη̨ συνέσχον τὰ ὠ̃τα αὐτω̃ν καὶ ὥρμησαν ὁμοθυμαδòν ἐπ' αὐτόν

⁵⁸καὶ ἐκβαλόντες ἔξω τη̃ς πόλεως ἐλιθοβόλουν καὶ οἱ μάρτυρες ἀπέθεντο τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν παρὰ τοὺς πόδας νεανίου καλουμένου Σαύλου

⁵⁹καὶ ἐλιθοβόλουν τòν Στέφανον ἐπικαλούμενον καὶ λέγοντα κύριε ’Ιησου̃ δέξαι τò πνευ̃μά μου

⁶⁰θεὶς δὲ τὰ γόνατα ἔκραξεν φωνη̨̃ μεγάλη̨ κύριε μὴ στήση̨ς αὐτοι̃ς ταύτην τὴν ἁμαρτίαν καὶ του̃το εἰπὼν ἐκοιμήθη

Κεφάλαιον Η' (8)

¹Σαυ̃λος δὲ ἠ̃ν συνευδοκω̃ν τη̨̃ ἀναιρέσει αὐτου̃ ἐγένετο δὲ ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ διωγμòς μέγας ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν τὴν ἐν ‘Ιεροσολύμοις πάντες δὲ διεσπάρησαν κατὰ τὰς χώρας τη̃ς ’Ιουδαίας καὶ Σαμαρείας πλὴν τω̃ν ἀποστόλων

²συνεκόμισαν δὲ τòν Στέφανον ἄνδρες εὐλαβει̃ς καὶ ἐποίησαν κοπετòν μέγαν ἐπ' αὐτω̨̃

³Σαυ̃λος δὲ ἐλυμαίνετο τὴν ἐκκλησίαν κατὰ τοὺς οἴκους εἰσπορευόμενος σύρων τε ἄνδρας καὶ γυναι̃κας παρεδίδου εἰς φυλακήν

⁴οἱ μὲν οὐ̃ν διασπαρέντες διη̃λθον εὐαγγελιζόμενοι τòν λόγον

⁵Φίλιππος δὲ κατελθὼν εἰς τὴν πόλιν τη̃ς Σαμαρείας ἐκήρυσσεν αὐτοι̃ς τòν Χριστόν

⁶προσει̃χον δὲ οἱ ὄχλοι τοι̃ς λεγομένοις ὑπò του̃ Φιλίππου ὁμοθυμαδòν ἐν τω̨̃ ἀκούειν αὐτοὺς καὶ βλέπειν τὰ σημει̃α ἃ ἐποίει

⁷πολλοὶ γὰρ τω̃ν ἐχόντων πνεύματα ἀκάθαρτα βοω̃ντα φωνη̨̃ μεγάλη̨ ἐξήρχοντο πολλοὶ δὲ παραλελυμένοι καὶ χωλοὶ ἐθεραπεύθησαν

⁸ἐγένετο δὲ πολλὴ χαρὰ ἐν τη̨̃ πόλει ἐκείνη̨

⁹ἀνὴρ δέ τις ὀνόματι Σίμων προϋπη̃ρχεν ἐν τη̨̃ πόλει μαγεύων καὶ ἐξιστάνων τò ἔθνος τη̃ς Σαμαρείας λέγων εἰ̃ναί τινα ἑαυτòν μέγαν

¹⁰ὡ̨̃ προσει̃χον πάντες ἀπò μικρου̃ ἕως μεγάλου λέγοντες οὑ̃τός ἐστιν ἡ δύναμις του̃ θεου̃ ἡ καλουμένη μεγάλη

¹¹προσει̃χον δὲ αὐτω̨̃ διὰ τò ἱκανω̨̃ χρόνω̨ ται̃ς μαγείαις ἐξεστακέναι αὐτούς

¹²ὅτε δὲ ἐπίστευσαν τω̨̃ Φιλίππω̨ εὐαγγελιζομένω̨ περὶ τη̃ς βασιλείας του̃ θεου̃ καὶ του̃ ὀνόματος ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἐβαπτίζοντο ἄνδρες τε καὶ γυναι̃κες

¹³ὁ δὲ Σίμων καὶ αὐτòς ἐπίστευσεν καὶ βαπτισθεὶς ἠ̃ν προσκαρτερω̃ν τω̨̃ Φιλίππω̨ θεωρω̃ν τε σημει̃α καὶ δυνάμεις μεγάλας γινομένας ἐξίστατο

¹⁴ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐν ‘Ιεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τòν λόγον του̃ θεου̃ ἀπέστειλαν πρòς αὐτοὺς Πέτρον καὶ ’Ιωάννην

¹⁵οἵτινες καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτω̃ν ὅπως λάβωσιν πνευ̃μα ἅγιον

¹⁶οὐδέπω γὰρ ἠ̃ν ἐπ' οὐδενὶ αὐτω̃ν ἐπιπεπτωκός μόνον δὲ βεβαπτισμένοι ὑπη̃ρχον εἰς τò ὄνομα του̃ κυρίου ’Ιησου̃

¹⁷τότε ἐπετίθεσαν τὰς χει̃ρας ἐπ' αὐτούς καὶ ἐλάμβανον πνευ̃μα ἅγιον

¹⁸ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τη̃ς ἐπιθέσεως τω̃ν χειρω̃ν τω̃ν ἀποστόλων δίδοται τò πνευ̃μα προσήνεγκεν αὐτοι̃ς χρήματα

¹⁹λέγων δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἵνα ὡ̨̃ ἐὰν ἐπιθω̃ τὰς χει̃ρας λαμβάνη̨ πνευ̃μα ἅγιον

²⁰Πέτρος δὲ εἰ̃πεν πρòς αὐτόν τò ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν ὅτι τὴν δωρεὰν του̃ θεου̃ ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτα̃σθαι

²¹οὐκ ἔστιν σοι μερὶς οὐδὲ κλη̃ρος ἐν τω̨̃ λόγω̨ τούτω̨ ἡ γὰρ καρδία σου οὐκ ἔστιν εὐθει̃α ἔναντι του̃ θεου̃

²²μετανόησον οὐ̃ν ἀπò τη̃ς κακίας σου ταύτης καὶ δεήθητι του̃ κυρίου εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια τη̃ς καρδίας σου

²³εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρω̃ σε ὄντα

²⁴ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων εἰ̃πεν δεήθητε ὑμει̃ς ὑπὲρ ἐμου̃ πρòς τòν κύριον ὅπως μηδὲν ἐπέλθη̨ ἐπ' ἐμὲ ὡ̃ν εἰρήκατε

²⁵οἱ μὲν οὐ̃ν διαμαρτυράμενοι καὶ λαλήσαντες τòν λόγον του̃ κυρίου ὑπέστρεφον εἰς ‘Ιεροσόλυμα πολλάς τε κώμας τω̃ν Σαμαριτω̃ν εὐηγγελίζοντο

²⁶ἄγγελος δὲ κυρίου ἐλάλησεν πρòς Φίλιππον λέγων ἀνάστηθι καὶ πορεύου κατὰ μεσημβρίαν ἐπὶ τὴν ὁδòν τὴν καταβαίνουσαν ἀπò ’Ιερουσαλὴμ εἰς Γάζαν αὕτη ἐστὶν ἔρημος

²⁷καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Αἰθίοψ εὐνου̃χος δυνάστης Κανδάκης βασιλίσσης Αἰθιόπων ὃς ἠ̃ν ἐπὶ πάσης τη̃ς γάζης αὐτη̃ς ὃς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς ’Ιερουσαλήμ

²⁸ἠ̃ν τε ὑποστρέφων καὶ καθήμενος ἐπὶ του̃ ἅρματος αὐτου̃ καὶ ἀνεγίνωσκεν τòν προφήτην ’Ησαΐαν

²⁹εἰ̃πεν δὲ τò πνευ̃μα τω̨̃ Φιλίππω̨ πρόσελθε καὶ κολλήθητι τω̨̃ ἅρματι τούτω̨

³⁰προσδραμὼν δὲ ὁ Φίλιππος ἤκουσεν αὐτου̃ ἀναγινώσκοντος ’Ησαΐαν τòν προφήτην καὶ εἰ̃πεν ἀ̃ρά γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις

³¹ὁ δὲ εἰ̃πεν πω̃ς γὰρ ἂν δυναίμην ἐὰν μή τις ὁδηγήσει με παρεκάλεσέν τε τòν Φίλιππον ἀναβάντα καθίσαι σὺν αὐτω̨̃

³²ἡ δὲ περιοχὴ τη̃ς γραφη̃ς ἣν ἀνεγίνωσκεν ἠ̃ν αὕτη ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνòς ἐναντίον του̃ κείραντος αὐτòν ἄφωνος οὕτως οὐκ ἀνοίγει τò στόμα αὐτου̃

³³ἐν τη̨̃ ταπεινώσει αὐτου̃ ἡ κρίσις αὐτου̃ ἤρθη τὴν γενεὰν αὐτου̃ τίς διηγήσεται ὅτι αἴρεται ἀπò τη̃ς γη̃ς ἡ ζωὴ αὐτου̃

³⁴ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνου̃χος τω̨̃ Φιλίππω̨ εἰ̃πεν δέομαί σου περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει του̃το περὶ ἑαυτου̃ ἢ περὶ ἑτέρου τινός

³⁵ἀνοίξας δὲ ὁ Φίλιππος τò στόμα αὐτου̃ καὶ ἀρξάμενος ἀπò τη̃ς γραφη̃ς ταύτης εὐηγγελίσατο αὐτω̨̃ τòν ’Ιησου̃ν

³⁶ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν ἠ̃λθον ἐπί τι ὕδωρ καί φησιν ὁ εὐνου̃χος ἰδοὺ ὕδωρ τί κωλύει με βαπτισθη̃ναι

³⁸καὶ ἐκέλευσεν στη̃ναι τò ἅρμα καὶ κατέβησαν ἀμφότεροι εἰς τò ὕδωρ ὅ τε Φίλιππος καὶ ὁ εὐνου̃χος καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν

³⁹ὅτε δὲ ἀνέβησαν ἐκ του̃ ὕδατος πνευ̃μα κυρίου ἥρπασεν τòν Φίλιππον καὶ οὐκ εἰ̃δεν αὐτòν οὐκέτι ὁ εὐνου̃χος ἐπορεύετο γὰρ τὴν ὁδòν αὐτου̃ χαίρων

⁴⁰Φίλιππος δὲ εὑρέθη εἰς ’Άζωτον καὶ διερχόμενος εὐηγγελίζετο τὰς πόλεις πάσας ἕως του̃ ἐλθει̃ν αὐτòν εἰς Καισάρειαν

Κεφάλαιον Θ' (9)

¹ὁ δὲ Σαυ̃λος ἔτι ἐμπνέων ἀπειλη̃ς καὶ φόνου εἰς τοὺς μαθητὰς του̃ κυρίου προσελθὼν τω̨̃ ἀρχιερει̃

²ἠ̨τήσατο παρ' αὐτου̃ ἐπιστολὰς εἰς Δαμασκòν πρòς τὰς συναγωγάς ὅπως ἐάν τινας εὕρη̨ τη̃ς ὁδου̃ ὄντας ἄνδρας τε καὶ γυναι̃κας δεδεμένους ἀγάγη̨ εἰς ’Ιερουσαλήμ

³ἐν δὲ τω̨̃ πορεύεσθαι ἐγένετο αὐτòν ἐγγίζειν τη̨̃ Δαμασκω̨̃ ἐξαίφνης τε αὐτòν περιήστραψεν φω̃ς ἐκ του̃ οὐρανου̃

⁴καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γη̃ν ἤκουσεν φωνὴν λέγουσαν αὐτω̨̃ Σαοὺλ Σαούλ τί με διώκεις

⁵εἰ̃πεν δέ τίς εἰ̃ κύριε ὁ δέ ἐγώ εἰμι ’Ιησου̃ς ὃν σὺ διώκεις

⁶ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν καὶ λαληθήσεταί σοι ὅ τί σε δει̃ ποιει̃ν

⁷οἱ δὲ ἄνδρες οἱ συνοδεύοντες αὐτω̨̃ εἱστήκεισαν ἐνεοί ἀκούοντες μὲν τη̃ς φωνη̃ς μηδένα δὲ θεωρου̃ντες

⁸ἠγέρθη δὲ Σαυ̃λος ἀπò τη̃ς γη̃ς ἀνεω̨γμένων δὲ τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτου̃ οὐδὲν ἔβλεπεν χειραγωγου̃ντες δὲ αὐτòν εἰσήγαγον εἰς Δαμασκόν

⁹καὶ ἠ̃ν ἡμέρας τρει̃ς μὴ βλέπων καὶ οὐκ ἔφαγεν οὐδὲ ἔπιεν

¹⁰ἠ̃ν δέ τις μαθητὴς ἐν Δαμασκω̨̃ ὀνόματι ‘Ανανίας καὶ εἰ̃πεν πρòς αὐτòν ἐν ὁράματι ὁ κύριος ‘Ανανία ὁ δὲ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ κύριε

¹¹ὁ δὲ κύριος πρòς αὐτόν ἀναστὰς πορεύθητι ἐπὶ τὴν ῥύμην τὴν καλουμένην εὐθει̃αν καὶ ζήτησον ἐν οἰκία̨ ’Ιούδα Σαυ̃λον ὀνόματι Ταρσέα ἰδοὺ γὰρ προσεύχεται

¹²καὶ εἰ̃δεν ἄνδρα ἐν ὁράματι ‘Ανανίαν ὀνόματι εἰσελθόντα καὶ ἐπιθέντα αὐτω̨̃ τὰς χει̃ρας ὅπως ἀναβλέψη̨

¹³ἀπεκρίθη δὲ ‘Ανανίας κύριε ἤκουσα ἀπò πολλω̃ν περὶ του̃ ἀνδρòς τούτου ὅσα κακὰ τοι̃ς ἁγίοις σου ἐποίησεν ἐν ’Ιερουσαλήμ

¹⁴καὶ ὡ̃δε ἔχει ἐξουσίαν παρὰ τω̃ν ἀρχιερέων δη̃σαι πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τò ὄνομά σου

¹⁵εἰ̃πεν δὲ πρòς αὐτòν ὁ κύριος πορεύου ὅτι σκευ̃ος ἐκλογη̃ς ἐστίν μοι οὑ̃τος του̃ βαστάσαι τò ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνω̃ν τε καὶ βασιλέων υἱω̃ν τε ’Ισραήλ

¹⁶ἐγὼ γὰρ ὑποδείξω αὐτω̨̃ ὅσα δει̃ αὐτòν ὑπὲρ του̃ ὀνόματός μου παθει̃ν

¹⁷ἀπη̃λθεν δὲ ‘Ανανίας καὶ εἰση̃λθεν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ ἐπιθεὶς ἐπ' αὐτòν τὰς χει̃ρας εἰ̃πεν Σαοὺλ ἀδελφέ ὁ κύριος ἀπέσταλκέν με ’Ιησου̃ς ὁ ὀφθείς σοι ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ ἡ̨̃ ἤρχου ὅπως ἀναβλέψη̨ς καὶ πλησθη̨̃ς πνεύματος ἁγίου

¹⁸καὶ εὐθέως ἀπέπεσαν αὐτου̃ ἀπò τω̃ν ὀφθαλμω̃ν ὡς λεπίδες ἀνέβλεψέν τε καὶ ἀναστὰς ἐβαπτίσθη

¹⁹καὶ λαβὼν τροφὴν ἐνίσχυσεν ἐγένετο δὲ μετὰ τω̃ν ἐν Δαμασκω̨̃ μαθητω̃ν ἡμέρας τινάς

²⁰καὶ εὐθέως ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς ἐκήρυσσεν τòν ’Ιησου̃ν ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱòς του̃ θεου̃

²¹ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες καὶ ἔλεγον οὐχ οὑ̃τός ἐστιν ὁ πορθήσας εἰς ’Ιερουσαλὴμ τοὺς ἐπικαλουμένους τò ὄνομα του̃το καὶ ὡ̃δε εἰς του̃το ἐληλύθει ἵνα δεδεμένους αὐτοὺς ἀγάγη̨ ἐπὶ τοὺς ἀρχιερει̃ς

²²Σαυ̃λος δὲ μα̃λλον ἐνεδυναμου̃το καὶ συνέχυννεν τοὺς ’Ιουδαίους τοὺς κατοικου̃ντας ἐν Δαμασκω̨̃ συμβιβάζων ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ Χριστός

²³ὡς δὲ ἐπληρου̃ντο ἡμέραι ἱκαναί συνεβουλεύσαντο οἱ ’Ιουδαι̃οι ἀνελει̃ν αὐτόν

²⁴ἐγνώσθη δὲ τω̨̃ Σαύλω̨ ἡ ἐπιβουλὴ αὐτω̃ν παρετηρου̃ντο δὲ καὶ τὰς πύλας ἡμέρας τε καὶ νυκτòς ὅπως αὐτòν ἀνέλωσιν

²⁵λαβόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ νυκτòς διὰ του̃ τείχους καθη̃καν αὐτòν χαλάσαντες ἐν σπυρίδι

²⁶παραγενόμενος δὲ εἰς ’Ιερουσαλὴμ ἐπείραζεν κολλα̃σθαι τοι̃ς μαθηται̃ς καὶ πάντες ἐφοβου̃ντο αὐτόν μὴ πιστεύοντες ὅτι ἐστὶν μαθητής

²⁷Βαρναβα̃ς δὲ ἐπιλαβόμενος αὐτòν ἤγαγεν πρòς τοὺς ἀποστόλους καὶ διηγήσατο αὐτοι̃ς πω̃ς ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ εἰ̃δεν τòν κύριον καὶ ὅτι ἐλάλησεν αὐτω̨̃ καὶ πω̃ς ἐν Δαμασκω̨̃ ἐπαρρησιάσατο ἐν τω̨̃ ὀνόματι του̃ ’Ιησου̃

²⁸καὶ ἠ̃ν μετ' αὐτω̃ν εἰσπορευόμενος καὶ ἐκπορευόμενος εἰς ’Ιερουσαλήμ παρρησιαζόμενος ἐν τω̨̃ ὀνόματι του̃ κυρίου

²⁹ἐλάλει τε καὶ συνεζήτει πρòς τοὺς ‘Ελληνιστάς οἱ δὲ ἐπεχείρουν ἀνελει̃ν αὐτόν

³⁰ἐπιγνόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ κατήγαγον αὐτòν εἰς Καισάρειαν καὶ ἐξαπέστειλαν αὐτòν εἰς Ταρσόν

³¹ἡ μὲν οὐ̃ν ἐκκλησία καθ' ὅλης τη̃ς ’Ιουδαίας καὶ Γαλιλαίας καὶ Σαμαρείας εἰ̃χεν εἰρήνην οἰκοδομουμένη καὶ πορευομένη τω̨̃ φόβω̨ του̃ κυρίου καὶ τη̨̃ παρακλήσει του̃ ἁγίου πνεύματος ἐπληθύνετο

³²ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθει̃ν καὶ πρòς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικου̃ντας Λύδδα

³³εὑ̃ρεν δὲ ἐκει̃ ἄνθρωπόν τινα ὀνόματι Αἰνέαν ἐξ ἐτω̃ν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττου ὃς ἠ̃ν παραλελυμένος

³⁴καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ Πέτρος Αἰνέα ἰα̃ταί σε ’Ιησου̃ς Χριστός ἀνάστηθι καὶ στρω̃σον σεαυτω̨̃ καὶ εὐθέως ἀνέστη

³⁵καὶ εἰ̃δαν αὐτòν πάντες οἱ κατοικου̃ντες Λύδδα καὶ τòν Σαρω̃να οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τòν κύριον

³⁶ἐν ’Ιόππη̨ δέ τις ἠ̃ν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά ἣ διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς αὕτη ἠ̃ν πλήρης ἔργων ἀγαθω̃ν καὶ ἐλεημοσυνω̃ν ὡ̃ν ἐποίει

³⁷ἐγένετο δὲ ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθενήσασαν αὐτὴν ἀποθανει̃ν λούσαντες δὲ ἔθηκαν αὐτὴν ἐν ὑπερώ̨ω̨

³⁸ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύδδας τη̨̃ ’Ιόππη̨ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτη̨̃ ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρòς αὐτòν παρακαλου̃ντες μὴ ὀκνήση̨ς διελθει̃ν ἕως ἡμω̃ν

³⁹ἀναστὰς δὲ Πέτρος συνη̃λθεν αὐτοι̃ς ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τò ὑπερω̨̃ον καὶ παρέστησαν αὐτω̨̃ πα̃σαι αἱ χη̃ραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτω̃νας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ' αὐτω̃ν οὐ̃σα ἡ Δορκάς

⁴⁰ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος καὶ θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο καὶ ἐπιστρέψας πρòς τò σω̃μα εἰ̃πεν Ταβιθά ἀνάστηθι ἡ δὲ ἤνοιξεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτη̃ς καὶ ἰδου̃σα τòν Πέτρον ἀνεκάθισεν

⁴¹δοὺς δὲ αὐτη̨̃ χει̃ρα ἀνέστησεν αὐτήν φωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ζω̃σαν

⁴²γνωστòν δὲ ἐγένετο καθ' ὅλης τη̃ς ’Ιόππης καὶ ἐπίστευσαν πολλοὶ ἐπὶ τòν κύριον

⁴³ἐγένετο δὲ ἡμέρας ἱκανὰς μει̃ναι ἐν ’Ιόππη̨ παρά τινι Σίμωνι βυρσει̃

Κεφάλαιον Ι' (10)

¹ἀνὴρ δέ τις ἐν Καισαρεία̨ ὀνόματι Κορνήλιος ἑκατοντάρχης ἐκ σπείρης τη̃ς καλουμένης ’Ιταλικη̃ς

²εὐσεβὴς καὶ φοβούμενος τòν θεòν σὺν παντὶ τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ ποιω̃ν ἐλεημοσύνας πολλὰς τω̨̃ λαω̨̃ καὶ δεόμενος του̃ θεου̃ διὰ παντός

³εἰ̃δεν ἐν ὁράματι φανερω̃ς ὡσεὶ περὶ ὥραν ἐνάτην τη̃ς ἡμέρας ἄγγελον του̃ θεου̃ εἰσελθόντα πρòς αὐτòν καὶ εἰπόντα αὐτω̨̃ Κορνήλιε

⁴ὁ δὲ ἀτενίσας αὐτω̨̃ καὶ ἔμφοβος γενόμενος εἰ̃πεν τί ἐστιν κύριε εἰ̃πεν δὲ αὐτω̨̃ αἱ προσευχαί σου καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς μνημόσυνον ἔμπροσθεν του̃ θεου̃

⁵καὶ νυ̃ν πέμψον ἄνδρας εἰς ’Ιόππην καὶ μετάπεμψαι Σίμωνά τινα ὃς ἐπικαλει̃ται Πέτρος

⁶οὑ̃τος ξενίζεται παρά τινι Σίμωνι βυρσει̃ ὡ̨̃ ἐστιν οἰκία παρὰ θάλασσαν

⁷ὡς δὲ ἀπη̃λθεν ὁ ἄγγελος ὁ λαλω̃ν αὐτω̨̃ φωνήσας δύο τω̃ν οἰκετω̃ν καὶ στρατιώτην εὐσεβη̃ τω̃ν προσκαρτερούντων αὐτω̨̃

⁸καὶ ἐξηγησάμενος ἅπαντα αὐτοι̃ς ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ’Ιόππην

⁹τη̨̃ δὲ ἐπαύριον ὁδοιπορούντων ἐκείνων καὶ τη̨̃ πόλει ἐγγιζόντων ἀνέβη Πέτρος ἐπὶ τò δω̃μα προσεύξασθαι περὶ ὥραν ἕκτην

¹⁰ἐγένετο δὲ πρόσπεινος καὶ ἤθελεν γεύσασθαι παρασκευαζόντων δὲ αὐτω̃ν ἐγένετο ἐπ' αὐτòν ἔκστασις

¹¹καὶ θεωρει̃ τòν οὐρανòν ἀνεω̨γμένον καὶ καταβαι̃νον σκευ̃ός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαι̃ς καθιέμενον ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹²ἐν ὡ̨̃ ὑπη̃ρχεν πάντα τὰ τετράποδα καὶ ἑρπετὰ τη̃ς γη̃ς καὶ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃

¹³καὶ ἐγένετο φωνὴ πρòς αὐτόν ἀναστάς Πέτρε θυ̃σον καὶ φάγε

¹⁴ὁ δὲ Πέτρος εἰ̃πεν μηδαμω̃ς κύριε ὅτι οὐδέποτε ἔφαγον πα̃ν κοινòν καὶ ἀκάθαρτον

¹⁵καὶ φωνὴ πάλιν ἐκ δευτέρου πρòς αὐτόν ἃ ὁ θεòς ἐκαθάρισεν σὺ μὴ κοίνου

¹⁶του̃το δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς καὶ εὐθὺς ἀνελήμφθη τò σκευ̃ος εἰς τòν οὐρανόν

¹⁷ὡς δὲ ἐν ἑαυτω̨̃ διηπόρει ὁ Πέτρος τί ἂν εἴη τò ὅραμα ὃ εἰ̃δεν ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οἱ ἀπεσταλμένοι ὑπò του̃ Κορνηλίου διερωτήσαντες τὴν οἰκίαν του̃ Σίμωνος ἐπέστησαν ἐπὶ τòν πυλω̃να

¹⁸καὶ φωνήσαντες ἐπυνθάνοντο εἰ Σίμων ὁ ἐπικαλούμενος Πέτρος ἐνθάδε ξενίζεται

¹⁹του̃ δὲ Πέτρου διενθυμουμένου περὶ του̃ ὁράματος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τò πνευ̃μα ἰδοὺ ἄνδρες τρει̃ς ζητου̃ντές σε

²⁰ἀλλὰ ἀναστὰς κατάβηθι καὶ πορεύου σὺν αὐτοι̃ς μηδὲν διακρινόμενος ὅτι ἐγὼ ἀπέσταλκα αὐτούς

²¹καταβὰς δὲ Πέτρος πρòς τοὺς ἄνδρας εἰ̃πεν ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ὃν ζητει̃τε τίς ἡ αἰτία δι' ἣν πάρεστε

²²οἱ δὲ εἰ̃παν Κορνήλιος ἑκατοντάρχης ἀνὴρ δίκαιος καὶ φοβούμενος τòν θεòν μαρτυρούμενός τε ὑπò ὅλου του̃ ἔθνους τω̃ν ’Ιουδαίων ἐχρηματίσθη ὑπò ἀγγέλου ἁγίου μεταπέμψασθαί σε εἰς τòν οἰ̃κον αὐτου̃ καὶ ἀκου̃σαι ῥήματα παρὰ σου̃

²³εἰσκαλεσάμενος οὐ̃ν αὐτοὺς ἐξένισεν τη̨̃ δὲ ἐπαύριον ἀναστὰς ἐξη̃λθεν σὺν αὐτοι̃ς καί τινες τω̃ν ἀδελφω̃ν τω̃ν ἀπò ’Ιόππης συνη̃λθον αὐτω̨̃

²⁴τη̨̃ δὲ ἐπαύριον εἰση̃λθεν εἰς τὴν Καισάρειαν ὁ δὲ Κορνήλιος ἠ̃ν προσδοκω̃ν αὐτούς συγκαλεσάμενος τοὺς συγγενει̃ς αὐτου̃ καὶ τοὺς ἀναγκαίους φίλους

²⁵ὡς δὲ ἐγένετο του̃ εἰσελθει̃ν τòν Πέτρον συναντήσας αὐτω̨̃ ὁ Κορνήλιος πεσὼν ἐπὶ τοὺς πόδας προσεκύνησεν

²⁶ὁ δὲ Πέτρος ἤγειρεν αὐτòν λέγων ἀνάστηθι καὶ ἐγὼ αὐτòς ἄνθρωπός εἰμι

²⁷καὶ συνομιλω̃ν αὐτω̨̃ εἰση̃λθεν καὶ εὑρίσκει συνεληλυθότας πολλούς

²⁸ἔφη τε πρòς αὐτούς ὑμει̃ς ἐπίστασθε ὡς ἀθέμιτόν ἐστιν ἀνδρὶ ’Ιουδαίω̨ κολλα̃σθαι ἢ προσέρχεσθαι ἀλλοφύλω̨ κἀμοὶ ὁ θεòς ἔδειξεν μηδένα κοινòν ἢ ἀκάθαρτον λέγειν ἄνθρωπον

²⁹διò καὶ ἀναντιρρήτως ἠ̃λθον μεταπεμφθείς πυνθάνομαι οὐ̃ν τίνι λόγω̨ μετεπέμψασθέ με

³⁰καὶ ὁ Κορνήλιος ἔφη ἀπò τετάρτης ἡμέρας μέχρι ταύτης τη̃ς ὥρας ἤμην τὴν ἐνάτην προσευχόμενος ἐν τω̨̃ οἴκω̨ μου καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἔστη ἐνώπιόν μου ἐν ἐσθη̃τι λαμπρα̨̃

³¹καὶ φησίν Κορνήλιε εἰσηκούσθη σου ἡ προσευχὴ καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἐμνήσθησαν ἐνώπιον του̃ θεου̃

³²πέμψον οὐ̃ν εἰς ’Ιόππην καὶ μετακάλεσαι Σίμωνα ὃς ἐπικαλει̃ται Πέτρος οὑ̃τος ξενίζεται ἐν οἰκία̨ Σίμωνος βυρσέως παρὰ θάλασσαν

³³ἐξαυτη̃ς οὐ̃ν ἔπεμψα πρòς σέ σύ τε καλω̃ς ἐποίησας παραγενόμενος νυ̃ν οὐ̃ν πάντες ἡμει̃ς ἐνώπιον του̃ θεου̃ πάρεσμεν ἀκου̃σαι πάντα τὰ προστεταγμένα σοι ὑπò του̃ κυρίου

³⁴ἀνοίξας δὲ Πέτρος τò στόμα εἰ̃πεν ἐπ' ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστιν προσωπολήμπτης ὁ θεός

³⁵ἀλλ' ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτòν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτòς αὐτω̨̃ ἐστιν

³⁶τòν λόγον ὃν ἀπέστειλεν τοι̃ς υἱοι̃ς ’Ισραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃ οὑ̃τός ἐστιν πάντων κύριος

³⁷ὑμει̃ς οἴδατε τò γενόμενον ῥη̃μα καθ' ὅλης τη̃ς ’Ιουδαίας ἀρξάμενος ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας μετὰ τò βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν ’Ιωάννης

³⁸’Ιησου̃ν τòν ἀπò Ναζαρέθ ὡς ἔχρισεν αὐτòν ὁ θεòς πνεύματι ἁγίω̨ καὶ δυνάμει ὃς διη̃λθεν εὐεργετω̃ν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένου ὑπò του̃ διαβόλου ὅτι ὁ θεòς ἠ̃ν μετ' αὐτου̃

³⁹καὶ ἡμει̃ς μάρτυρες πάντων ὡ̃ν ἐποίησεν ἔν τε τη̨̃ χώρα̨ τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ ἐν ’Ιερουσαλήμ ὃν καὶ ἀνει̃λαν κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου

⁴⁰του̃τον ὁ θεòς ἤγειρεν ἐν τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ καὶ ἔδωκεν αὐτòν ἐμφανη̃ γενέσθαι

⁴¹οὐ παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ ἀλλὰ μάρτυσιν τοι̃ς προκεχειροτονημένο ὑπò του̃ θεου̃ ἡμι̃ν οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτω̨̃ μετὰ τò ἀναστη̃ναι αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν

⁴²καὶ παρήγγειλεν ἡμι̃ν κηρύξαι τω̨̃ λαω̨̃ καὶ διαμαρτύρασθαι ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπò του̃ θεου̃ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρω̃ν

⁴³τούτω̨ πάντες οἱ προφη̃ται μαρτυρου̃σιν ἄφεσιν ἁμαρτιω̃ν λαβει̃ν διὰ του̃ ὀνόματος αὐτου̃ πάντα τòν πιστεύοντα εἰς αὐτόν

⁴⁴ἔτι λαλου̃ντος του̃ Πέτρου τὰ ῥήματα ταυ̃τα ἐπέπεσεν τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τòν λόγον

⁴⁵καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομη̃ς πιστοὶ ὅσοι συνη̃λθαν τω̨̃ Πέτρω̨ ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ του̃ ἁγίου πνεύματος ἐκκέχυται

⁴⁶ἤκουον γὰρ αὐτω̃ν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τòν θεόν τότε ἀπεκρίθη Πέτρος

⁴⁷μήτι τò ὕδωρ δύναται κωλυ̃σαί τις του̃ μὴ βαπτισθη̃ναι τούτους οἵτινες τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἔλαβον ὡς καὶ ἡμει̃ς

⁴⁸προσέταξεν δὲ αὐτοὺς ἐν τω̨̃ ὀνόματι ’Ιησου̃ Χριστου̃ βαπτισθη̃ναι τότε ἠρώτησαν αὐτòν ἐπιμει̃ναι ἡμέρας τινάς

Κεφάλαιον ΙΑ' (11)

¹ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν ’Ιουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τòν λόγον του̃ θεου̃

²ὅτε δὲ ἀνέβη Πέτρος εἰς ’Ιερουσαλήμ διεκρίνοντο πρòς αὐτòν οἱ ἐκ περιτομη̃ς

³λέγοντες ὅτι εἰση̃λθες πρòς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας καὶ συνέφαγες αὐτοι̃ς

⁴ἀρξάμενος δὲ Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοι̃ς καθεξη̃ς λέγων

⁵ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει ’Ιόππη̨ προσευχόμενος καὶ εἰ̃δον ἐν ἐκστάσει ὅραμα καταβαι̃νον σκευ̃ός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαι̃ς καθιεμένην ἐκ του̃ οὐρανου̃ καὶ ἠ̃λθεν ἄχρι ἐμου̃

⁶εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν καὶ εἰ̃δον τὰ τετράποδα τη̃ς γη̃ς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃

⁷ἤκουσα δὲ καὶ φωνη̃ς λεγούσης μοι ἀναστάς Πέτρε θυ̃σον καὶ φάγε

⁸εἰ̃πον δέ μηδαμω̃ς κύριε ὅτι κοινòν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰση̃λθεν εἰς τò στόμα μου

⁹ἀπεκρίθη δὲ φωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἃ ὁ θεòς ἐκαθάρισεν σὺ μὴ κοίνου

¹⁰του̃το δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς καὶ ἀνεσπάσθη πάλιν ἅπαντα εἰς τòν οὐρανόν

¹¹καὶ ἰδοὺ ἐξαυτη̃ς τρει̃ς ἄνδρες ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ἡ̨̃ ἠ̃μεν ἀπεσταλμένοι ἀπò Καισαρείας πρός με

¹²εἰ̃πεν δὲ τò πνευ̃μά μοι συνελθει̃ν αὐτοι̃ς μηδὲν διακρίναντα ἠ̃λθον δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὑ̃τοι καὶ εἰσήλθομεν εἰς τòν οἰ̃κον του̃ ἀνδρός

¹³ἀπήγγειλεν δὲ ἡμι̃ν πω̃ς εἰ̃δεν τòν ἄγγελον ἐν τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ σταθέντα καὶ εἰπόντα ἀπόστειλον εἰς ’Ιόππην καὶ μετάπεμψαι Σίμωνα τòν ἐπικαλούμενον Πέτρον

¹⁴ὃς λαλήσει ῥήματα πρòς σὲ ἐν οἱ̃ς σωθήση̨ σὺ καὶ πα̃ς ὁ οἰ̃κός σου

¹⁵ἐν δὲ τω̨̃ ἄρξασθαί με λαλει̃ν ἐπέπεσεν τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἐπ' αὐτοὺς ὥσπερ καὶ ἐφ' ἡμα̃ς ἐν ἀρχη̨̃

¹⁶ἐμνήσθην δὲ του̃ ῥήματος του̃ κυρίου ὡς ἔλεγεν ’Ιωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι ὑμει̃ς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίω̨

¹⁷εἰ οὐ̃ν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοι̃ς ὁ θεòς ὡς καὶ ἡμι̃ν πιστεύσασιν ἐπὶ τòν κύριον ’Ιησου̃ν Χριστόν ἐγὼ τίς ἤμην δυνατòς κωλυ̃σαι τòν θεόν

¹⁸ἀκούσαντες δὲ ταυ̃τα ἡσύχασαν καὶ ἐδόξασαν τòν θεòν λέγοντες ἄρα καὶ τοι̃ς ἔθνεσιν ὁ θεòς τὴν μετάνοιαν εἰς ζωὴν ἔδωκεν

¹⁹οἱ μὲν οὐ̃ν διασπαρέντες ἀπò τη̃ς θλίψεως τη̃ς γενομένης ἐπὶ Στεφάνω̨ διη̃λθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ ’Αντιοχείας μηδενὶ λαλου̃ντες τòν λόγον εἰ μὴ μόνον ’Ιουδαίοις

²⁰ἠ̃σαν δέ τινες ἐξ αὐτω̃ν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναι̃οι οἵτινες ἐλθόντες εἰς ’Αντιόχειαν ἐλάλουν καὶ πρòς τοὺς ‘Ελληνιστάς εὐαγγελιζόμενοι τòν κύριον ’Ιησου̃ν

²¹καὶ ἠ̃ν χεὶρ κυρίου μετ' αὐτω̃ν πολύς τε ἀριθμòς ὁ πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τòν κύριον

²²ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὠ̃τα τη̃ς ἐκκλησίας τη̃ς οὔσης ἐν ’Ιερουσαλὴμ περὶ αὐτω̃ν καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρναβα̃ν διελθει̃ν ἕως ’Αντιοχείας

²³ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τὴν του̃ θεου̃ ἐχάρη καὶ παρεκάλει πάντας τη̨̃ προθέσει τη̃ς καρδίας προσμένειν τω̨̃ κυρίω̨

²⁴ὅτι ἠ̃ν ἀνὴρ ἀγαθòς καὶ πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανòς τω̨̃ κυρίω̨

²⁵ἐξη̃λθεν δὲ εἰς Ταρσòν ἀναζητη̃σαι Σαυ̃λον

²⁶καὶ εὑρὼν ἤγαγεν εἰς ’Αντιόχειαν ἐγένετο δὲ αὐτοι̃ς καὶ ἐνιαυτòν ὅλον συναχθη̃ναι ἐν τη̨̃ ἐκκλησία̨ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν χρηματίσαι τε πρώτως ἐν ’Αντιοχεία̨ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς

²⁷ἐν ταύταις δὲ ται̃ς ἡμέραις κατη̃λθον ἀπò ‘Ιεροσολύμων προφη̃ται εἰς ’Αντιόχειαν

²⁸ἀναστὰς δὲ εἱ̃ς ἐξ αὐτω̃ν ὀνόματι ‘Άγαβος ἐσήμανεν διὰ του̃ πνεύματος λιμòν μεγάλην μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ' ὅλην τὴν οἰκουμένην ἥτις ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου

²⁹τω̃ν δὲ μαθητω̃ν καθὼς εὐπορει̃τό τις ὥρισαν ἕκαστος αὐτω̃ν εἰς διακονίαν πέμψαι τοι̃ς κατοικου̃σιν ἐν τη̨̃ ’Ιουδαία̨ ἀδελφοι̃ς

³⁰ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρòς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρòς Βαρναβα̃ καὶ Σαύλου

Κεφάλαιον ΙΒ' (12)

¹κατ' ἐκει̃νον δὲ τòν καιρòν ἐπέβαλεν ‘Ηρώ̨δης ὁ βασιλεὺς τὰς χει̃ρας κακω̃σαί τινας τω̃ν ἀπò τη̃ς ἐκκλησίας

²ἀνει̃λεν δὲ ’Ιάκωβον τòν ἀδελφòν ’Ιωάννου μαχαίρη̨

³ἰδὼν δὲ ὅτι ἀρεστόν ἐστιν τοι̃ς ’Ιουδαίοις προσέθετο συλλαβει̃ν καὶ Πέτρον ἠ̃σαν δὲ αἱ ἡμέραι τω̃ν ἀζύμων

⁴ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακήν παραδοὺς τέσσαρσιν τετραδίοις στρατιωτω̃ν φυλάσσειν αὐτόν βουλόμενος μετὰ τò πάσχα ἀναγαγει̃ν αὐτòν τω̨̃ λαω̨̃

⁵ὁ μὲν οὐ̃ν Πέτρος ἐτηρει̃το ἐν τη̨̃ φυλακη̨̃ προσευχὴ δὲ ἠ̃ν ἐκτενω̃ς γινομένη ὑπò τη̃ς ἐκκλησίας πρòς τòν θεòν περὶ αὐτου̃

⁶ὅτε δὲ ἤμελλεν προαγαγει̃ν αὐτòν ὁ ‘Ηρώ̨δης τη̨̃ νυκτὶ ἐκείνη̨ ἠ̃ν ὁ Πέτρος κοιμώμενος μεταξὺ δύο στρατιωτω̃ν δεδεμένος ἁλύσεσιν δυσίν φύλακές τε πρò τη̃ς θύρας ἐτήρουν τὴν φυλακήν

⁷καὶ ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου ἐπέστη καὶ φω̃ς ἔλαμψεν ἐν τω̨̃ οἰκήματι πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν του̃ Πέτρου ἤγειρεν αὐτòν λέγων ἀνάστα ἐν τάχει καὶ ἐξέπεσαν αὐτου̃ αἱ ἁλύσεις ἐκ τω̃ν χειρω̃ν

⁸εἰ̃πεν δὲ ὁ ἄγγελος πρòς αὐτόν ζω̃σαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου ἐποίησεν δὲ οὕτως καὶ λέγει αὐτω̨̃ περιβαλου̃ τò ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι

⁹καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει καὶ οὐκ ἤ̨δει ὅτι ἀληθές ἐστιν τò γινόμενον διὰ του̃ ἀγγέλου ἐδόκει δὲ ὅραμα βλέπειν

¹⁰διελθόντες δὲ πρώτην φυλακὴν καὶ δευτέραν ἠ̃λθαν ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρα̃ν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν ἥτις αὐτομάτη ἠνοίγη αὐτοι̃ς καὶ ἐξελθόντες προη̃λθον ῥύμην μίαν καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ' αὐτου̃

¹¹καὶ ὁ Πέτρος ἐν ἑαυτω̨̃ γενόμενος εἰ̃πεν νυ̃ν οἰ̃δα ἀληθω̃ς ὅτι ἐξαπέστειλεν ὁ κύριος τòν ἄγγελον αὐτου̃ καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρòς ‘Ηρώ̨δου καὶ πάσης τη̃ς προσδοκίας του̃ λαου̃ τω̃ν ’Ιουδαίων

¹²συνιδών τε ἠ̃λθεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τη̃ς Μαρίας τη̃ς μητρòς ’Ιωάννου του̃ ἐπικαλουμένου Μάρκου οὑ̃ ἠ̃σαν ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχόμενοι

¹³κρούσαντος δὲ αὐτου̃ τὴν θύραν του̃ πυλω̃νος προση̃λθεν παιδίσκη ὑπακου̃σαι ὀνόματι ‘Ρόδη

¹⁴καὶ ἐπιγνου̃σα τὴν φωνὴν του̃ Πέτρου ἀπò τη̃ς χαρα̃ς οὐκ ἤνοιξεν τòν πυλω̃να εἰσδραμου̃σα δὲ ἀπήγγειλεν ἑστάναι τòν Πέτρον πρò του̃ πυλω̃νος

¹⁵οἱ δὲ πρòς αὐτὴν εἰ̃παν μαίνη̨ ἡ δὲ διϊσχυρίζετο οὕτως ἔχειν οἱ δὲ ἔλεγον ὁ ἄγγελός ἐστιν αὐτου̃

¹⁶ὁ δὲ Πέτρος ἐπέμενεν κρούων ἀνοίξαντες δὲ εἰ̃δαν αὐτòν καὶ ἐξέστησαν

¹⁷κατασείσας δὲ αὐτοι̃ς τη̨̃ χειρὶ σιγα̃ν διηγήσατο αὐτοι̃ς πω̃ς ὁ κύριος αὐτòν ἐξήγαγεν ἐκ τη̃ς φυλακη̃ς εἰ̃πέν τε ἀπαγγείλατε ’Ιακώβω̨ καὶ τοι̃ς ἀδελφοι̃ς ταυ̃τα καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη εἰς ἕτερον τόπον

¹⁸γενομένης δὲ ἡμέρας ἠ̃ν τάραχος οὐκ ὀλίγος ἐν τοι̃ς στρατιώταις τί ἄρα ὁ Πέτρος ἐγένετο

¹⁹‘Ηρώ̨δης δὲ ἐπιζητήσας αὐτòν καὶ μὴ εὑρὼν ἀνακρίνας τοὺς φύλακας ἐκέλευσεν ἀπαχθη̃ναι καὶ κατελθὼν ἀπò τη̃ς ’Ιουδαίας εἰς Καισάρειαν διέτριβεν

²⁰ἠ̃ν δὲ θυμομαχω̃ν Τυρίοις καὶ Σιδωνίοις ὁμοθυμαδòν δὲ παρη̃σαν πρòς αὐτόν καὶ πείσαντες βλάστον τòν ἐπὶ του̃ κοιτω̃νος του̃ βασιλέως ἠ̨του̃ντο εἰρήνην διὰ τò τρέφεσθαι αὐτω̃ν τὴν χώραν ἀπò τη̃ς βασιλικη̃ς

²¹τακτη̨̃ δὲ ἡμέρα̨ ὁ ‘Ηρώ̨δης ἐνδυσάμενος ἐσθη̃τα βασιλικὴν καὶ καθίσας ἐπὶ του̃ βήματος ἐδημηγόρει πρòς αὐτούς

²²ὁ δὲ δη̃μος ἐπεφώνει θεου̃ φωνὴ καὶ οὐκ ἀνθρώπου

²³παραχρη̃μα δὲ ἐπάταξεν αὐτòν ἄγγελος κυρίου ἀνθ' ὡ̃ν οὐκ ἔδωκεν τὴν δόξαν τω̨̃ θεω̨̃ καὶ γενόμενος σκωληκόβρωτος ἐξέψυξεν

²⁴ὁ δὲ λόγος του̃ θεου̃ ηὔξανεν καὶ ἐπληθύνετο

²⁵Βαρναβα̃ς δὲ καὶ Σαυ̃λος ὑπέστρεψαν εἰς ’Ιερουσαλὴμ πληρώσαντες τὴν διακονίαν συμπαραλαβόντες ’Ιωάννην τòν ἐπικληθέντα Μα̃ρκον

Κεφάλαιον ΙΓ' (13)

¹ἠ̃σαν δὲ ἐν ’Αντιοχεία̨ κατὰ τὴν οὐ̃σαν ἐκκλησίαν προφη̃ται καὶ διδάσκαλοι ὅ τε Βαρναβα̃ς καὶ Συμεὼν ὁ καλούμενος Νίγερ καὶ Λούκιος ὁ Κυρηναι̃ος Μαναήν τε ‘Ηρώ̨δου του̃ τετραάρχου σύντροφος καὶ Σαυ̃λος

²λειτουργούντων δὲ αὐτω̃ν τω̨̃ κυρίω̨ καὶ νηστευόντων εἰ̃πεν τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἀφορίσατε δή μοι τòν Βαρναβα̃ν καὶ Σαυ̃λον εἰς τò ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς

³τότε νηστεύσαντες καὶ προσευξάμενοι καὶ ἐπιθέντες τὰς χει̃ρας αὐτοι̃ς ἀπέλυσαν

⁴αὐτοὶ μὲν οὐ̃ν ἐκπεμφθέντες ὑπò του̃ ἁγίου πνεύματος κατη̃λθον εἰς Σελεύκειαν ἐκει̃θέν τε ἀπέπλευσαν εἰς Κύπρον

⁵καὶ γενόμενοι ἐν Σαλαμι̃νι κατήγγελλον τòν λόγον του̃ θεου̃ ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς τω̃ν ’Ιουδαίων εἰ̃χον δὲ καὶ ’Ιωάννην ὑπηρέτην

⁶διελθόντες δὲ ὅλην τὴν νη̃σον ἄχρι Πάφου εὑ̃ρον ἄνδρα τινὰ μάγον ψευδοπροφήτην ’Ιουδαι̃ον ὡ̨̃ ὄνομα Βαριησου̃

⁷ὃς ἠ̃ν σὺν τω̨̃ ἀνθυπάτω̨ Σεργίω̨ Παύλω̨ ἀνδρὶ συνετω̨̃ οὑ̃τος προσκαλεσάμενος Βαρναβα̃ν καὶ Σαυ̃λον ἐπεζήτησεν ἀκου̃σαι τòν λόγον του̃ θεου̃

⁸ἀνθίστατο δὲ αὐτοι̃ς ’Ελύμας ὁ μάγος οὕτως γὰρ μεθερμηνεύεται τò ὄνομα αὐτου̃ ζητω̃ν διαστρέψαι τòν ἀνθύπατον ἀπò τη̃ς πίστεως

⁹Σαυ̃λος δέ ὁ καὶ Παυ̃λος πλησθεὶς πνεύματος ἁγίου ἀτενίσας εἰς αὐτòν

¹⁰εἰ̃πεν ὠ̃ πλήρης παντòς δόλου καὶ πάσης ῥα̨διουργίας υἱὲ διαβόλου ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης οὐ παύση̨ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς του̃ κυρίου τὰς εὐθείας

¹¹καὶ νυ̃ν ἰδοὺ χεὶρ κυρίου ἐπὶ σέ καὶ ἔση̨ τυφλòς μὴ βλέπων τòν ἥλιον ἄχρι καιρου̃ παραχρη̃μά τε ἔπεσεν ἐπ' αὐτòν ἀχλὺς καὶ σκότος καὶ περιάγων ἐζήτει χειραγωγούς

¹²τότε ἰδὼν ὁ ἀνθύπατος τò γεγονòς ἐπίστευσεν ἐκπλησσόμενος ἐπὶ τη̨̃ διδαχη̨̃ του̃ κυρίου

¹³ἀναχθέντες δὲ ἀπò τη̃ς Πάφου οἱ περὶ Παυ̃λον ἠ̃λθον εἰς Πέργην τη̃ς Παμφυλίας ’Ιωάννης δὲ ἀποχωρήσας ἀπ' αὐτω̃ν ὑπέστρεψεν εἰς ‘Ιεροσόλυμα

¹⁴αὐτοὶ δὲ διελθόντες ἀπò τη̃ς Πέργης παρεγένοντο εἰς ’Αντιόχειαν τὴν Πισιδίαν καὶ εἰσελθόντες εἰς τὴν συναγωγὴν τη̨̃ ἡμέρα̨ τω̃ν σαββάτων ἐκάθισαν

¹⁵μετὰ δὲ τὴν ἀνάγνωσιν του̃ νόμου καὶ τω̃ν προφητω̃ν ἀπέστειλαν οἱ ἀρχισυνάγωγοι πρòς αὐτοὺς λέγοντες ἄνδρες ἀδελφοί εἴ τίς ἐστιν ἐν ὑμι̃ν λόγος παρακλήσεως πρòς τòν λαόν λέγετε

¹⁶ἀναστὰς δὲ Παυ̃λος καὶ κατασείσας τη̨̃ χειρὶ εἰ̃πεν ἄνδρες ’Ισραηλι̃ται καὶ οἱ φοβούμενοι τòν θεόν ἀκούσατε

¹⁷ὁ θεòς του̃ λαου̃ τούτου ’Ισραὴλ ἐξελέξατο τοὺς πατέρας ἡμω̃ν καὶ τòν λαòν ὕψωσεν ἐν τη̨̃ παροικία̨ ἐν γη̨̃ Αἰγύπτου καὶ μετὰ βραχίονος ὑψηλου̃ ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐξ αὐτη̃ς

¹⁸καὶ ὡς τεσσερακονταετη̃ χρόνον ἐτροποφόρησεν αὐτοὺς ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨

¹⁹καὶ καθελὼν ἔθνη ἑπτὰ ἐν γη̨̃ Χανάαν κατεκληρονόμησεν τὴν γη̃ν αὐτω̃ν

²⁰ὡς ἔτεσιν τετρακοσίοις καὶ πεντήκοντα καὶ μετὰ ταυ̃τα ἔδωκεν κριτὰς ἕως Σαμουὴλ του̃ προφήτου

²¹κἀκει̃θεν ἠ̨τήσαντο βασιλέα καὶ ἔδωκεν αὐτοι̃ς ὁ θεòς τòν Σαοὺλ υἱòν Κίς ἄνδρα ἐκ φυλη̃ς Βενιαμίν ἔτη τεσσεράκοντα

²²καὶ μεταστήσας αὐτòν ἤγειρεν τòν Δαυὶδ αὐτοι̃ς εἰς βασιλέα ὡ̨̃ καὶ εἰ̃πεν μαρτυρήσας εὑ̃ρον Δαυὶδ τòν του̃ ’Ιεσσαί ἄνδρα κατὰ τὴν καρδίαν μου ὃς ποιήσει πάντα τὰ θελήματά μου

²³τούτου ὁ θεòς ἀπò του̃ σπέρματος κατ' ἐπαγγελίαν ἤγαγεν τω̨̃ ’Ισραὴλ σωτη̃ρα ’Ιησου̃ν

²⁴προκηρύξαντος ’Ιωάννου πρò προσώπου τη̃ς εἰσόδου αὐτου̃ βάπτισμα μετανοίας παντὶ τω̨̃ λαω̨̃ ’Ισραήλ

²⁵ὡς δὲ ἐπλήρου ’Ιωάννης τòν δρόμον ἔλεγεν τί ἐμὲ ὑπονοει̃τε εἰ̃ναι οὐκ εἰμὶ ἐγώ ἀλλ' ἰδοὺ ἔρχεται μετ' ἐμὲ οὑ̃ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τò ὑπόδημα τω̃ν ποδω̃ν λυ̃σαι

²⁶ἄνδρες ἀδελφοί υἱοὶ γένους ’Αβραὰμ καὶ οἱ ἐν ὑμι̃ν φοβούμενοι τòν θεόν ἡμι̃ν ὁ λόγος τη̃ς σωτηρίας ταύτης ἐξαπεστάλη

²⁷οἱ γὰρ κατοικου̃ντες ἐν ’Ιερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτω̃ν του̃τον ἀγνοήσαντες καὶ τὰς φωνὰς τω̃ν προφητω̃ν τὰς κατὰ πα̃ν σάββατον ἀναγινωσκομένας κρίναντες ἐπλήρωσαν

²⁸καὶ μηδεμίαν αἰτίαν θανάτου εὑρόντες ἠ̨τήσαντο Πιλα̃τον ἀναιρεθη̃ναι αὐτόν

²⁹ὡς δὲ ἐτέλεσαν πάντα τὰ περὶ αὐτου̃ γεγραμμένα καθελόντες ἀπò του̃ ξύλου ἔθηκαν εἰς μνημει̃ον

³⁰ὁ δὲ θεòς ἤγειρεν αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν

³¹ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡμέρας πλείους τοι̃ς συναναβα̃σιν αὐτω̨̃ ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας εἰς ’Ιερουσαλήμ οἵτινες νυ̃ν εἰσιν μάρτυρες αὐτου̃ πρòς τòν λαόν

³²καὶ ἡμει̃ς ὑμα̃ς εὐαγγελιζόμεθα τὴν πρòς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίαν γενομένην

³³ὅτι ταύτην ὁ θεòς ἐκπεπλήρωκεν τοι̃ς τέκνοις αὐτω̃ν ἡμι̃ν ἀναστήσας ’Ιησου̃ν ὡς καὶ ἐν τω̨̃ ψαλμω̨̃ γέγραπται τω̨̃ δευτέρω̨ υἱός μου εἰ̃ σύ ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε

³⁴ὅτι δὲ ἀνέστησεν αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν μηκέτι μέλλοντα ὑποστρέφειν εἰς διαφθοράν οὕτως εἴρηκεν ὅτι δώσω ὑμι̃ν τὰ ὅσια Δαυὶδ τὰ πιστά

³⁵διότι καὶ ἐν ἑτέρω̨ λέγει οὐ δώσεις τòν ὅσιόν σου ἰδει̃ν διαφθοράν

³⁶Δαυὶδ μὲν γὰρ ἰδία̨ γενεα̨̃ ὑπηρετήσας τη̨̃ του̃ θεου̃ βουλη̨̃ ἐκοιμήθη καὶ προσετέθη πρòς τοὺς πατέρας αὐτου̃ καὶ εἰ̃δεν διαφθοράν

³⁷ὃν δὲ ὁ θεòς ἤγειρεν οὐκ εἰ̃δεν διαφθοράν

³⁸γνωστòν οὐ̃ν ἔστω ὑμι̃ν ἄνδρες ἀδελφοί ὅτι διὰ τούτου ὑμι̃ν ἄφεσις ἁμαρτιω̃ν καταγγέλλεται καὶ ἀπò πάντων ὡ̃ν οὐκ ἠδυνήθητε ἐν νόμω̨ Μωϋσέως δικαιωθη̃ναι

³⁹ἐν τούτω̨ πα̃ς ὁ πιστεύων δικαιου̃ται

⁴⁰βλέπετε οὐ̃ν μὴ ἐπέλθη̨ τò εἰρημένον ἐν τοι̃ς προφήταις

⁴¹ἴδετε οἱ καταφρονηταί καὶ θαυμάσατε καὶ ἀφανίσθητε ὅτι ἔργον ἐργάζομαι ἐγὼ ἐν ται̃ς ἡμέραις ὑμω̃ν ἔργον ὃ οὐ μὴ πιστεύσητε ἐάν τις ἐκδιηγη̃ται ὑμι̃ν

⁴²ἐξιόντων δὲ αὐτω̃ν παρεκάλουν εἰς τò μεταξὺ σάββατον λαληθη̃ναι αὐτοι̃ς τὰ ῥήματα ταυ̃τα

⁴³λυθείσης δὲ τη̃ς συναγωγη̃ς ἠκολούθησαν πολλοὶ τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ τω̃ν σεβομένων προσηλύτων τω̨̃ Παύλω̨ καὶ τω̨̃ Βαρναβα̨̃ οἵτινες προσλαλου̃ντες αὐτοι̃ς ἔπειθον αὐτοὺς προσμένειν τη̨̃ χάριτι του̃ θεου̃

⁴⁴τω̨̃ δὲ ἐρχομένω̨ σαββάτω̨ σχεδòν πα̃σα ἡ πόλις συνήχθη ἀκου̃σαι τòν λόγον του̃ κυρίου

⁴⁵ἰδόντες δὲ οἱ ’Ιουδαι̃οι τοὺς ὄχλους ἐπλήσθησαν ζήλου καὶ ἀντέλεγον τοι̃ς ὑπò Παύλου λαλουμένοις βλασφημου̃ντες

⁴⁶παρρησιασάμενοί τε ὁ Παυ̃λος καὶ ὁ Βαρναβα̃ς εἰ̃παν ὑμι̃ν ἠ̃ν ἀναγκαι̃ον πρω̃τον λαληθη̃ναι τòν λόγον του̃ θεου̃ ἐπειδὴ ἀπωθει̃σθε αὐτòν καὶ οὐκ ἀξίους κρίνετε ἑαυτοὺς τη̃ς αἰωνίου ζωη̃ς ἰδοὺ στρεφόμεθα εἰς τὰ ἔθνη

⁴⁷οὕτως γὰρ ἐντέταλται ἡμι̃ν ὁ κύριος τέθεικά σε εἰς φω̃ς ἐθνω̃ν του̃ εἰ̃ναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τη̃ς γη̃ς

⁴⁸ἀκούοντα δὲ τὰ ἔθνη ἔχαιρον καὶ ἐδόξαζον τòν λόγον του̃ κυρίου καὶ ἐπίστευσαν ὅσοι ἠ̃σαν τεταγμένοι εἰς ζωὴν αἰώνιον

⁴⁹διεφέρετο δὲ ὁ λόγος του̃ κυρίου δι' ὅλης τη̃ς χώρας

⁵⁰οἱ δὲ ’Ιουδαι̃οι παρώτρυναν τὰς σεβομένας γυναι̃κας τὰς εὐσχήμονας καὶ τοὺς πρώτους τη̃ς πόλεως καὶ ἐπήγειραν διωγμòν ἐπὶ τòν Παυ̃λον καὶ Βαρναβα̃ν καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺς ἀπò τω̃ν ὁρίων αὐτω̃ν

⁵¹οἱ δὲ ἐκτιναξάμενοι τòν κονιορτòν τω̃ν ποδω̃ν ἐπ' αὐτοὺς ἠ̃λθον εἰς ’Ικόνιον

⁵²οἵ τε μαθηταὶ ἐπληρου̃ντο χαρα̃ς καὶ πνεύματος ἁγίου

Κεφάλαιον ΙΔ' (14)

¹ἐγένετο δὲ ἐν ’Ικονίω̨ κατὰ τò αὐτò εἰσελθει̃ν αὐτοὺς εἰς τὴν συναγωγὴν τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ λαλη̃σαι οὕτως ὥστε πιστευ̃σαι ’Ιουδαίων τε καὶ ‘Ελλήνων πολὺ πλη̃θος

²οἱ δὲ ἀπειθήσαντες ’Ιουδαι̃οι ἐπήγειραν καὶ ἐκάκωσαν τὰς ψυχὰς τω̃ν ἐθνω̃ν κατὰ τω̃ν ἀδελφω̃ν

³ἱκανòν μὲν οὐ̃ν χρόνον διέτριψαν παρρησιαζόμενοι ἐπὶ τω̨̃ κυρίω̨ τω̨̃ μαρτυρου̃ντι ἐπὶ τω̨̃ λόγω̨ τη̃ς χάριτος αὐτου̃ διδόντι σημει̃α καὶ τέρατα γίνεσθαι διὰ τω̃ν χειρω̃ν αὐτω̃ν

⁴ἐσχίσθη δὲ τò πλη̃θος τη̃ς πόλεως καὶ οἱ μὲν ἠ̃σαν σὺν τοι̃ς ’Ιουδαίοις οἱ δὲ σὺν τοι̃ς ἀποστόλοις

⁵ὡς δὲ ἐγένετο ὁρμὴ τω̃ν ἐθνω̃ν τε καὶ ’Ιουδαίων σὺν τοι̃ς ἄρχουσιν αὐτω̃ν ὑβρίσαι καὶ λιθοβολη̃σαι αὐτούς

⁶συνιδόντες κατέφυγον εἰς τὰς πόλεις τη̃ς Λυκαονίας Λύστραν καὶ Δέρβην καὶ τὴν περίχωρον

⁷κἀκει̃ εὐαγγελιζόμενοι ἠ̃σαν

⁸καί τις ἀνὴρ ἀδύνατος ἐν Λύστροις τοι̃ς ποσὶν ἐκάθητο χωλòς ἐκ κοιλίας μητρòς αὐτου̃ ὃς οὐδέποτε περιεπάτησεν

⁹οὑ̃τος ἤκουσεν του̃ Παύλου λαλου̃ντος ὃς ἀτενίσας αὐτω̨̃ καὶ ἰδὼν ὅτι ἔχει πίστιν του̃ σωθη̃ναι

¹⁰εἰ̃πεν μεγάλη̨ φωνη̨̃ ἀνάστηθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου ὀρθός καὶ ἥλατο καὶ περιεπάτει

¹¹οἵ τε ὄχλοι ἰδόντες ὃ ἐποίησεν Παυ̃λος ἐπη̃ραν τὴν φωνὴν αὐτω̃ν Λυκαονιστὶ λέγοντες οἱ θεοὶ ὁμοιωθέντες ἀνθρώποις κατέβησαν πρòς ἡμα̃ς

¹²ἐκάλουν τε τòν Βαρναβα̃ν δία τòν δὲ Παυ̃λον ‘Ερμη̃ν ἐπειδὴ αὐτòς ἠ̃ν ὁ ἡγούμενος του̃ λόγου

¹³ὅ τε ἱερεὺς του̃ Διòς του̃ ὄντος πρò τη̃ς πόλεως ταύρους καὶ στέμματα ἐπὶ τοὺς πυλω̃νας ἐνέγκας σὺν τοι̃ς ὄχλοις ἤθελεν θύειν

¹⁴ἀκούσαντες δὲ οἱ ἀπόστολοι Βαρναβα̃ς καὶ Παυ̃λος διαρρήξαντες τὰ ἱμάτια αὐτω̃ν ἐξεπήδησαν εἰς τòν ὄχλον κράζοντες

¹⁵καὶ λέγοντες ἄνδρες τί ταυ̃τα ποιει̃τε καὶ ἡμει̃ς ὁμοιοπαθει̃ς ἐσμεν ὑμι̃ν ἄνθρωποι εὐαγγελιζόμενοι ὑμα̃ς ἀπò τούτων τω̃ν ματαίων ἐπιστρέφειν ἐπὶ θεòν ζω̃ντα ὃς ἐποίησεν τòν οὐρανòν καὶ τὴν γη̃ν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοι̃ς

¹⁶ὃς ἐν ται̃ς παρω̨χημέναις γενεαι̃ς εἴασεν πάντα τὰ ἔθνη πορεύεσθαι ται̃ς ὁδοι̃ς αὐτω̃ν

¹⁷καίτοι οὐκ ἀμάρτυρον αὐτòν ἀφη̃κεν ἀγαθουργω̃ν οὐρανόθεν ὑμι̃ν ὑετοὺς διδοὺς καὶ καιροὺς καρποφόρους ἐμπιπλω̃ν τροφη̃ς καὶ εὐφροσύνης τὰς καρδίας ὑμω̃ν

¹⁸καὶ ταυ̃τα λέγοντες μόλις κατέπαυσαν τοὺς ὄχλους του̃ μὴ θύειν αὐτοι̃ς

¹⁹ἐπη̃λθαν δὲ ἀπò ’Αντιοχείας καὶ ’Ικονίου ’Ιουδαι̃οι καὶ πείσαντες τοὺς ὄχλους καὶ λιθάσαντες τòν Παυ̃λον ἔσυρον ἔξω τη̃ς πόλεως νομίζοντες αὐτòν τεθνηκέναι

²⁰κυκλωσάντων δὲ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτòν ἀναστὰς εἰση̃λθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ τη̨̃ ἐπαύριον ἐξη̃λθεν σὺν τω̨̃ Βαρναβα̨̃ εἰς Δέρβην

²¹εὐαγγελισάμενοί τε τὴν πόλιν ἐκείνην καὶ μαθητεύσαντες ἱκανοὺς ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Λύστραν καὶ εἰς ’Ικόνιον καὶ εἰς ’Αντιόχειαν

²²ἐπιστηρίζοντες τὰς ψυχὰς τω̃ν μαθητω̃ν παρακαλου̃ντες ἐμμένειν τη̨̃ πίστει καὶ ὅτι διὰ πολλω̃ν θλίψεων δει̃ ἡμα̃ς εἰσελθει̃ν εἰς τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

²³χειροτονήσαντες δὲ αὐτοι̃ς κατ' ἐκκλησίαν πρεσβυτέρους προσευξάμενοι μετὰ νηστειω̃ν παρέθεντο αὐτοὺς τω̨̃ κυρίω̨ εἰς ὃν πεπιστεύκεισαν

²⁴καὶ διελθόντες τὴν Πισιδίαν ἠ̃λθον εἰς τὴν Παμφυλίαν

²⁵καὶ λαλήσαντες ἐν Πέργη̨ τòν λόγον κατέβησαν εἰς ’Αττάλειαν

²⁶κἀκει̃θεν ἀπέπλευσαν εἰς ’Αντιόχειαν ὅθεν ἠ̃σαν παραδεδομένοι τη̨̃ χάριτι του̃ θεου̃ εἰς τò ἔργον ὃ ἐπλήρωσαν

²⁷παραγενόμενοι δὲ καὶ συναγαγόντες τὴν ἐκκλησίαν ἀνήγγελλον ὅσα ἐποίησεν ὁ θεòς μετ' αὐτω̃ν καὶ ὅτι ἤνοιξεν τοι̃ς ἔθνεσιν θύραν πίστεως

²⁸διέτριβον δὲ χρόνον οὐκ ὀλίγον σὺν τοι̃ς μαθηται̃ς

Κεφάλαιον ΙΕ' (15)

¹καί τινες κατελθόντες ἀπò τη̃ς ’Ιουδαίας ἐδίδασκον τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ἐὰν μὴ περιτμηθη̃τε τω̨̃ ἔθει τω̨̃ Μωϋσέως οὐ δύνασθε σωθη̃ναι

²γενομένης δὲ στάσεως καὶ ζητήσεως οὐκ ὀλίγης τω̨̃ Παύλω̨ καὶ τω̨̃ Βαρναβα̨̃ πρòς αὐτοὺς ἔταξαν ἀναβαίνειν Παυ̃λον καὶ Βαρναβα̃ν καί τινας ἄλλους ἐξ αὐτω̃ν πρòς τοὺς ἀποστόλους καὶ πρεσβυτέρους εἰς ’Ιερουσαλὴμ περὶ του̃ ζητήματος τούτου

³οἱ μὲν οὐ̃ν προπεμφθέντες ὑπò τη̃ς ἐκκλησίας διήρχοντο τήν τε φοινίκην καὶ Σαμάρειαν ἐκδιηγούμενοι τὴν ἐπιστροφὴν τω̃ν ἐθνω̃ν καὶ ἐποίουν χαρὰν μεγάλην πα̃σιν τοι̃ς ἀδελφοι̃ς

⁴παραγενόμενοι δὲ εἰς ’Ιερουσαλὴμ παρεδέχθησαν ἀπò τη̃ς ἐκκλησίας καὶ τω̃ν ἀποστόλων καὶ τω̃ν πρεσβυτέρων ἀνήγγειλάν τε ὅσα ὁ θεòς ἐποίησεν μετ' αὐτω̃ν

⁵ἐξανέστησαν δέ τινες τω̃ν ἀπò τη̃ς αἱρέσεως τω̃ν Φαρισαίων πεπιστευκότες λέγοντες ὅτι δει̃ περιτέμνειν αὐτοὺς παραγγέλλειν τε τηρει̃ν τòν νόμον Μωϋσέως

⁶συνήχθησάν τε οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἰδει̃ν περὶ του̃ λόγου τούτου

⁷πολλη̃ς δὲ ζητήσεως γενομένης ἀναστὰς Πέτρος εἰ̃πεν πρòς αὐτούς ἄνδρες ἀδελφοί ὑμει̃ς ἐπίστασθε ὅτι ἀφ' ἡμερω̃ν ἀρχαίων ἐν ὑμι̃ν ἐξελέξατο ὁ θεòς διὰ του̃ στόματός μου ἀκου̃σαι τὰ ἔθνη τòν λόγον του̃ εὐαγγελίου καὶ πιστευ̃σαι

⁸καὶ ὁ καρδιογνώστης θεòς ἐμαρτύρησεν αὐτοι̃ς δοὺς τò πνευ̃μα τò ἅγιον καθὼς καὶ ἡμι̃ν

⁹καὶ οὐθὲν διέκρινεν μεταξὺ ἡμω̃ν τε καὶ αὐτω̃ν τη̨̃ πίστει καθαρίσας τὰς καρδίας αὐτω̃ν

¹⁰νυ̃ν οὐ̃ν τί πειράζετε τòν θεόν ἐπιθει̃ναι ζυγòν ἐπὶ τòν τράχηλον τω̃ν μαθητω̃ν ὃν οὔτε οἱ πατέρες ἡμω̃ν οὔτε ἡμει̃ς ἰσχύσαμεν βαστάσαι

¹¹ἀλλὰ διὰ τη̃ς χάριτος του̃ κυρίου ’Ιησου̃ πιστεύομεν σωθη̃ναι καθ' ὃν τρόπον κἀκει̃νοι

¹²ἐσίγησεν δὲ πα̃ν τò πλη̃θος καὶ ἤκουον Βαρναβα̃ καὶ Παύλου ἐξηγουμένων ὅσα ἐποίησεν ὁ θεòς σημει̃α καὶ τέρατα ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν δι' αὐτω̃ν

¹³μετὰ δὲ τò σιγη̃σαι αὐτοὺς ἀπεκρίθη ’Ιάκωβος λέγων ἄνδρες ἀδελφοί ἀκούσατέ μου

¹⁴συμεὼν ἐξηγήσατο καθὼς πρω̃τον ὁ θεòς ἐπεσκέψατο λαβει̃ν ἐξ ἐθνω̃ν λαòν τω̨̃ ὀνόματι αὐτου̃

¹⁵καὶ τούτω̨ συμφωνου̃σιν οἱ λόγοι τω̃ν προφητω̃ν καθὼς γέγραπται

¹⁶μετὰ ταυ̃τα ἀναστρέψω καὶ ἀνοικοδομήσω τὴν σκηνὴν Δαυὶδ τὴν πεπτωκυι̃αν καὶ τὰ κατεσκαμμένα αὐτη̃ς ἀνοικοδομήσω καὶ ἀνορθώσω αὐτήν

¹⁷ὅπως ἂν ἐκζητήσωσιν οἱ κατάλοιποι τω̃ν ἀνθρώπων τòν κύριον καὶ πάντα τὰ ἔθνη ἐφ' οὓς ἐπικέκληται τò ὄνομά μου ἐπ' αὐτούς λέγει κύριος ποιω̃ν ταυ̃τα

¹⁸γνωστὰ ἀπ' αἰω̃νος

¹⁹διò ἐγὼ κρίνω μὴ παρενοχλει̃ν τοι̃ς ἀπò τω̃ν ἐθνω̃ν ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τòν θεόν

²⁰ἀλλὰ ἐπιστει̃λαι αὐτοι̃ς του̃ ἀπέχεσθαι τω̃ν ἀλισγημάτων τω̃ν εἰδώλων καὶ τη̃ς πορνείας καὶ του̃ πνικτου̃ καὶ του̃ αἵματος

²¹Μωϋση̃ς γὰρ ἐκ γενεω̃ν ἀρχαίων κατὰ πόλιν τοὺς κηρύσσοντας αὐτòν ἔχει ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς κατὰ πα̃ν σάββατον ἀναγινωσκόμενος

²²τότε ἔδοξε τοι̃ς ἀποστόλοις καὶ τοι̃ς πρεσβυτέροις σὺν ὅλη̨ τη̨̃ ἐκκλησία̨ ἐκλεξαμένους ἄνδρας ἐξ αὐτω̃ν πέμψαι εἰς ’Αντιόχειαν σὺν τω̨̃ Παύλω̨ καὶ Βαρναβα̨̃ ’Ιούδαν τòν καλούμενον Βαρσαββα̃ν καὶ Σιλα̃ν ἄνδρας ἡγουμένους ἐν τοι̃ς ἀδελφοι̃ς

²³γράψαντες διὰ χειρòς αὐτω̃ν οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἀδελφοὶ τοι̃ς κατὰ τὴν ’Αντιόχειαν καὶ Συρίαν καὶ Κιλικίαν ἀδελφοι̃ς τοι̃ς ἐξ ἐθνω̃ν χαίρειν

²⁴ἐπειδὴ ἠκούσαμεν ὅτι τινὲς ἐξ ἡμω̃ν ἐξελθόντες ἐτάραξαν ὑμα̃ς λόγοις ἀνασκευάζοντες τὰς ψυχὰς ὑμω̃ν οἱ̃ς οὐ διεστειλάμεθα

²⁵ἔδοξεν ἡμι̃ν γενομένοις ὁμοθυμαδòν ἐκλεξαμένοις ἄνδρας πέμψαι πρòς ὑμα̃ς σὺν τοι̃ς ἀγαπητοι̃ς ἡμω̃ν Βαρναβα̨̃ καὶ Παύλω̨

²⁶ἀνθρώποις παραδεδωκόσι τὰς ψυχὰς αὐτω̃ν ὑπὲρ του̃ ὀνόματος του̃ κυρίου ἡμω̃ν ’Ιησου̃ Χριστου̃

²⁷ἀπεστάλκαμεν οὐ̃ν ’Ιούδαν καὶ Σιλα̃ν καὶ αὐτοὺς διὰ λόγου ἀπαγγέλλοντας τὰ αὐτά

²⁸ἔδοξεν γὰρ τω̨̃ πνεύματι τω̨̃ ἁγίω̨ καὶ ἡμι̃ν μηδὲν πλέον ἐπιτίθεσθαι ὑμι̃ν βάρος πλὴν τούτων τω̃ν ἐπάναγκες

²⁹ἀπέχεσθαι εἰδωλοθύτων καὶ αἵματος καὶ πνικτω̃ν καὶ πορνείας ἐξ ὡ̃ν διατηρου̃ντες ἑαυτοὺς εὐ̃ πράξετε ἔρρωσθε

³⁰οἱ μὲν οὐ̃ν ἀπολυθέντες κατη̃λθον εἰς ’Αντιόχειαν καὶ συναγαγόντες τò πλη̃θος ἐπέδωκαν τὴν ἐπιστολήν

³¹ἀναγνόντες δὲ ἐχάρησαν ἐπὶ τη̨̃ παρακλήσει

³²’Ιούδας τε καὶ Σιλα̃ς καὶ αὐτοὶ προφη̃ται ὄντες διὰ λόγου πολλου̃ παρεκάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐπεστήριξαν

³³ποιήσαντες δὲ χρόνον ἀπελύθησαν μετ' εἰρήνης ἀπò τω̃ν ἀδελφω̃ν πρòς τοὺς ἀποστείλαντας αὐτούς

³⁵Παυ̃λος δὲ καὶ Βαρναβα̃ς διέτριβον ἐν ’Αντιοχεία̨ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλω̃ν τòν λόγον του̃ κυρίου

³⁶μετὰ δέ τινας ἡμέρας εἰ̃πεν πρòς Βαρναβα̃ν Παυ̃λος ἐπιστρέψαντες δὴ ἐπισκεψώμεθα τοὺς ἀδελφοὺς κατὰ πόλιν πα̃σαν ἐν αἱ̃ς κατηγγείλαμεν τòν λόγον του̃ κυρίου πω̃ς ἔχουσιν

³⁷Βαρναβα̃ς δὲ ἐβούλετο συμπαραλαβει̃ν καὶ τòν ’Ιωάννην τòν καλούμενον Μα̃ρκον

³⁸Παυ̃λος δὲ ἠξίου τòν ἀποστάντα ἀπ' αὐτω̃ν ἀπò Παμφυλίας καὶ μὴ συνελθόντα αὐτοι̃ς εἰς τò ἔργον μὴ συμπαραλαμβάνειν του̃τον

³⁹ἐγένετο δὲ παροξυσμòς ὥστε ἀποχωρισθη̃ναι αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων τόν τε Βαρναβα̃ν παραλαβόντα τòν Μα̃ρκον ἐκπλευ̃σαι εἰς Κύπρον

⁴⁰Παυ̃λος δὲ ἐπιλεξάμενος Σιλα̃ν ἐξη̃λθεν παραδοθεὶς τη̨̃ χάριτι του̃ κυρίου ὑπò τω̃ν ἀδελφω̃ν

⁴¹διήρχετο δὲ τὴν Συρίαν καὶ τὴν Κιλικίαν ἐπιστηρίζων τὰς ἐκκλησίας

Κεφάλαιον ΙΣΤ' (16)

¹κατήντησεν δὲ καὶ εἰς Δέρβην καὶ εἰς Λύστραν καὶ ἰδοὺ μαθητής τις ἠ̃ν ἐκει̃ ὀνόματι Τιμόθεος υἱòς γυναικòς ’Ιουδαίας πιστη̃ς πατρòς δὲ ‘Έλληνος

²ὃς ἐμαρτυρει̃το ὑπò τω̃ν ἐν Λύστροις καὶ ’Ικονίω̨ ἀδελφω̃ν

³του̃τον ἠθέλησεν ὁ Παυ̃λος σὺν αὐτω̨̃ ἐξελθει̃ν καὶ λαβὼν περιέτεμεν αὐτòν διὰ τοὺς ’Ιουδαίους τοὺς ὄντας ἐν τοι̃ς τόποις ἐκείνοις ἤ̨δεισαν γὰρ ἅπαντες ὅτι ‘Έλλην ὁ πατὴρ αὐτου̃ ὑπη̃ρχεν

⁴ὡς δὲ διεπορεύοντο τὰς πόλεις παρεδίδοσαν αὐτοι̃ς φυλάσσειν τὰ δόγματα τὰ κεκριμένα ὑπò τω̃ν ἀποστόλων καὶ πρεσβυτέρων τω̃ν ἐν ‘Ιεροσολύμοις

⁵αἱ μὲν οὐ̃ν ἐκκλησίαι ἐστερεου̃ντο τη̨̃ πίστει καὶ ἐπερίσσευον τω̨̃ ἀριθμω̨̃ καθ' ἡμέραν

⁶διη̃λθον δὲ τὴν φρυγίαν καὶ Γαλατικὴν χώραν κωλυθέντες ὑπò του̃ ἁγίου πνεύματος λαλη̃σαι τòν λόγον ἐν τη̨̃ ’Ασία̨

⁷ἐλθόντες δὲ κατὰ τὴν Μυσίαν ἐπείραζον εἰς τὴν Βιθυνίαν πορευθη̃ναι καὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τò πνευ̃μα ’Ιησου̃

⁸παρελθόντες δὲ τὴν Μυσίαν κατέβησαν εἰς Τρω̨άδα

⁹καὶ ὅραμα διὰ τη̃ς νυκτòς τω̨̃ Παύλω̨ ὤφθη ἀνὴρ Μακεδών τις ἠ̃ν ἑστὼς καὶ παρακαλω̃ν αὐτòν καὶ λέγων διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμι̃ν

¹⁰ὡς δὲ τò ὅραμα εἰ̃δεν εὐθέως ἐζητήσαμεν ἐξελθει̃ν εἰς Μακεδονίαν συμβιβάζοντες ὅτι προσκέκληται ἡμα̃ς ὁ θεòς εὐαγγελίσασθαι αὐτούς

¹¹ἀναχθέντες δὲ ἀπò Τρω̨άδος εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σαμοθρά̨κην τη̨̃ δὲ ἐπιούση̨ εἰς Νέαν Πόλιν

¹²κἀκει̃θεν εἰς Φιλίππους ἥτις ἐστὶν πρώτης μερίδος τη̃ς Μακεδονίας πόλις κολωνία ἠ̃μεν δὲ ἐν ταύτη̨ τη̨̃ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς

¹³τη̨̃ τε ἡμέρα̨ τω̃ν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τη̃ς πύλης παρὰ ποταμòν οὑ̃ ἐνομίζομεν προσευχὴν εἰ̃ναι καὶ καθίσαντες ἐλαλου̃μεν ται̃ς συνελθούσαις γυναιξίν

¹⁴καί τις γυνὴ ὀνόματι Λυδία πορφυρόπωλις πόλεως θυατείρων σεβομένη τòν θεόν ἤκουεν ἡ̃ς ὁ κύριος διήνοιξεν τὴν καρδίαν προσέχειν τοι̃ς λαλουμένοις ὑπò του̃ Παύλου

¹⁵ὡς δὲ ἐβαπτίσθη καὶ ὁ οἰ̃κος αὐτη̃ς παρεκάλεσεν λέγουσα εἰ κεκρίκατέ με πιστὴν τω̨̃ κυρίω̨ εἰ̃ναι εἰσελθόντες εἰς τòν οἰ̃κόν μου μένετε καὶ παρεβιάσατο ἡμα̃ς

¹⁶ἐγένετο δὲ πορευομένων ἡμω̃ν εἰς τὴν προσευχὴν παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνευ̃μα πύθωνα ὑπαντη̃σαι ἡμι̃ν ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρει̃χεν τοι̃ς κυρίοις αὐτη̃ς μαντευομένη

¹⁷αὕτη κατακολουθου̃σα τω̨̃ Παύλω̨ καὶ ἡμι̃ν ἔκραζεν λέγουσα οὑ̃τοι οἱ ἄνθρωποι δου̃λοι του̃ θεου̃ του̃ ὑψίστου εἰσίν οἵτινες καταγγέλλουσιν ὑμι̃ν ὁδòν σωτηρίας

¹⁸του̃το δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας διαπονηθεὶς δὲ Παυ̃λος καὶ ἐπιστρέψας τω̨̃ πνεύματι εἰ̃πεν παραγγέλλω σοι ἐν ὀνόματι ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἐξελθει̃ν ἀπ' αὐτη̃ς καὶ ἐξη̃λθεν αὐτη̨̃ τη̨̃ ὥρα̨

¹⁹ἰδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτη̃ς ὅτι ἐξη̃λθεν ἡ ἐλπὶς τη̃ς ἐργασίας αὐτω̃ν ἐπιλαβόμενοι τòν Παυ̃λον καὶ τòν Σιλα̃ν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας

²⁰καὶ προσαγαγόντες αὐτοὺς τοι̃ς στρατηγοι̃ς εἰ̃παν οὑ̃τοι οἱ ἄνθρωποι ἐκταράσσουσιν ἡμω̃ν τὴν πόλιν ’Ιουδαι̃οι ὑπάρχοντες

²¹καὶ καταγγέλλουσιν ἔθη ἃ οὐκ ἔξεστιν ἡμι̃ν παραδέχεσθαι οὐδὲ ποιει̃ν ‘Ρωμαίοις οὐ̃σιν

²²καὶ συνεπέστη ὁ ὄχλος κατ' αὐτω̃ν καὶ οἱ στρατηγοὶ περιρήξαντες αὐτω̃ν τὰ ἱμάτια ἐκέλευον ῥαβδίζειν

²³πολλάς τε ἐπιθέντες αὐτοι̃ς πληγὰς ἔβαλον εἰς φυλακήν παραγγείλαντες τω̨̃ δεσμοφύλακι ἀσφαλω̃ς τηρει̃ν αὐτούς

²⁴ὃς παραγγελίαν τοιαύτην λαβὼν ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέραν φυλακὴν καὶ τοὺς πόδας ἠσφαλίσατο αὐτω̃ν εἰς τò ξύλον

²⁵κατὰ δὲ τò μεσονύκτιον Παυ̃λος καὶ Σιλα̃ς προσευχόμενοι ὕμνουν τòν θεόν ἐπηκροω̃ντο δὲ αὐτω̃ν οἱ δέσμιοι

²⁶ἄφνω δὲ σεισμòς ἐγένετο μέγας ὥστε σαλευθη̃ναι τὰ θεμέλια του̃ δεσμωτηρίου ἠνεώ̨χθησαν δὲ παραχρη̃μα αἱ θύραι πα̃σαι καὶ πάντων τὰ δεσμὰ ἀνέθη

²⁷ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ δεσμοφύλαξ καὶ ἰδὼν ἀνεω̨γμένας τὰς θύρας τη̃ς φυλακη̃ς σπασάμενος τὴν μάχαιραν ἤμελλεν ἑαυτòν ἀναιρει̃ν νομίζων ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσμίους

²⁸ἐφώνησεν δὲ μεγάλη̨ φωνη̨̃ ὁ Παυ̃λος λέγων μηδὲν πράξη̨ς σεαυτω̨̃ κακόν ἅπαντες γάρ ἐσμεν ἐνθάδε

²⁹αἰτήσας δὲ φω̃τα εἰσεπήδησεν καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσεν τω̨̃ Παύλω̨ καὶ τω̨̃ Σιλα̨̃

³⁰καὶ προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω ἔφη κύριοι τί με δει̃ ποιει̃ν ἵνα σωθω̃

³¹οἱ δὲ εἰ̃παν πίστευσον ἐπὶ τòν κύριον ’Ιησου̃ν καὶ σωθήση̨ σὺ καὶ ὁ οἰ̃κός σου

³²καὶ ἐλάλησαν αὐτω̨̃ τòν λόγον του̃ κυρίου σὺν πα̃σιν τοι̃ς ἐν τη̨̃ οἰκία̨ αὐτου̃

³³καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ τη̃ς νυκτòς ἔλουσεν ἀπò τω̃ν πληγω̃ν καὶ ἐβαπτίσθη αὐτòς καὶ οἱ αὐτου̃ πάντες παραχρη̃μα

³⁴ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τòν οἰ̃κον παρέθηκεν τράπεζαν καὶ ἠγαλλιάσατο πανοικεὶ πεπιστευκὼς τω̨̃ θεω̨̃

³⁵ἡμέρας δὲ γενομένης ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδούχους λέγοντες ἀπόλυσον τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους

³⁶ἀπήγγειλεν δὲ ὁ δεσμοφύλαξ τοὺς λόγους τούτους πρòς τòν Παυ̃λον ὅτι ἀπέσταλκαν οἱ στρατηγοὶ ἵνα ἀπολυθη̃τε νυ̃ν οὐ̃ν ἐξελθόντες πορεύεσθε ἐν εἰρήνη̨

³⁷ὁ δὲ Παυ̃λος ἔφη πρòς αὐτούς δείραντες ἡμα̃ς δημοσία̨ ἀκατακρίτους ἀνθρώπους ‘Ρωμαίους ὑπάρχοντας ἔβαλαν εἰς φυλακήν καὶ νυ̃ν λάθρα̨ ἡμα̃ς ἐκβάλλουσιν οὐ γάρ ἀλλὰ ἐλθόντες αὐτοὶ ἡμα̃ς ἐξαγαγέτωσαν

³⁸ἀπήγγειλαν δὲ τοι̃ς στρατηγοι̃ς οἱ ῥαβδου̃χοι τὰ ῥήματα ταυ̃τα ἐφοβήθησαν δὲ ἀκούσαντες ὅτι ‘Ρωμαι̃οί εἰσιν

³⁹καὶ ἐλθόντες παρεκάλεσαν αὐτούς καὶ ἐξαγαγόντες ἠρώτων ἀπελθει̃ν ἀπò τη̃ς πόλεως

⁴⁰ἐξελθόντες δὲ ἀπò τη̃ς φυλακη̃ς εἰση̃λθον πρòς τὴν Λυδίαν καὶ ἰδόντες παρεκάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐξη̃λθαν

Κεφάλαιον ΙΖ' (17)

¹διοδεύσαντες δὲ τὴν ’Αμφίπολιν καὶ τὴν ’Απολλωνίαν ἠ̃λθον εἰς Θεσσαλονίκην ὅπου ἠ̃ν συναγωγὴ τω̃ν ’Ιουδαίων

²κατὰ δὲ τò εἰωθòς τω̨̃ Παύλω̨ εἰση̃λθεν πρòς αὐτοὺς καὶ ἐπὶ σάββατα τρία διελέξατο αὐτοι̃ς ἀπò τω̃ν γραφω̃ν

³διανοίγων καὶ παρατιθέμενος ὅτι τòν Χριστòν ἔδει παθει̃ν καὶ ἀναστη̃ναι ἐκ νεκρω̃ν καὶ ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ Χριστός ὁ ’Ιησου̃ς ὃν ἐγὼ καταγγέλλω ὑμι̃ν

⁴καί τινες ἐξ αὐτω̃ν ἐπείσθησαν καὶ προσεκληρώθησαν τω̨̃ Παύλω̨ καὶ τω̨̃ Σιλα̨̃ τω̃ν τε σεβομένων ‘Ελλήνων πλη̃θος πολὺ γυναικω̃ν τε τω̃ν πρώτων οὐκ ὀλίγαι

⁵ζηλώσαντες δὲ οἱ ’Ιουδαι̃οι καὶ προσλαβόμενοι τω̃ν ἀγοραίων ἄνδρας τινὰς πονηροὺς καὶ ὀχλοποιήσαντες ἐθορύβουν τὴν πόλιν καὶ ἐπιστάντες τη̨̃ οἰκία̨ ’Ιάσονος ἐζήτουν αὐτοὺς προαγαγει̃ν εἰς τòν δη̃μον

⁶μὴ εὑρόντες δὲ αὐτοὺς ἔσυρον ’Ιάσονα καί τινας ἀδελφοὺς ἐπὶ τοὺς πολιτάρχας βοω̃ντες ὅτι οἱ τὴν οἰκουμένην ἀναστατώσαντες οὑ̃τοι καὶ ἐνθάδε πάρεισιν

⁷οὓς ὑποδέδεκται ’Ιάσων καὶ οὑ̃τοι πάντες ἀπέναντι τω̃ν δογμάτων Καίσαρος πράσσουσι βασιλέα ἕτερον λέγοντες εἰ̃ναι ’Ιησου̃ν

⁸ἐτάραξαν δὲ τòν ὄχλον καὶ τοὺς πολιτάρχας ἀκούοντας ταυ̃τα

⁹καὶ λαβόντες τò ἱκανòν παρὰ του̃ ’Ιάσονος καὶ τω̃ν λοιπω̃ν ἀπέλυσαν αὐτούς

¹⁰οἱ δὲ ἀδελφοὶ εὐθέως διὰ νυκτòς ἐξέπεμψαν τόν τε Παυ̃λον καὶ τòν Σιλα̃ν εἰς Βέροιαν οἵτινες παραγενόμενοι εἰς τὴν συναγωγὴν τω̃ν ’Ιουδαίων ἀπή̨εσαν

¹¹οὑ̃τοι δὲ ἠ̃σαν εὐγενέστεροι τω̃ν ἐν Θεσσαλονίκη̨ οἵτινες ἐδέξαντο τòν λόγον μετὰ πάσης προθυμίας καθ' ἡμέραν ἀνακρίνοντες τὰς γραφὰς εἰ ἔχοι ταυ̃τα οὕτως

¹²πολλοὶ μὲν οὐ̃ν ἐξ αὐτω̃ν ἐπίστευσαν καὶ τω̃ν ‘Ελληνίδων γυναικω̃ν τω̃ν εὐσχημόνων καὶ ἀνδρω̃ν οὐκ ὀλίγοι

¹³ὡς δὲ ἔγνωσαν οἱ ἀπò τη̃ς Θεσσαλονίκης ’Ιουδαι̃οι ὅτι καὶ ἐν τη̨̃ Βεροία̨ κατηγγέλη ὑπò του̃ Παύλου ὁ λόγος του̃ θεου̃ ἠ̃λθον κἀκει̃ σαλεύοντες καὶ ταράσσοντες τοὺς ὄχλους

¹⁴εὐθέως δὲ τότε τòν Παυ̃λον ἐξαπέστειλαν οἱ ἀδελφοὶ πορεύεσθαι ἕως ἐπὶ τὴν θάλασσαν ὑπέμεινάν τε ὅ τε Σιλα̃ς καὶ ὁ Τιμόθεος ἐκει̃

¹⁵οἱ δὲ καθιστάνοντες τòν Παυ̃λον ἤγαγον ἕως ’Αθηνω̃ν καὶ λαβόντες ἐντολὴν πρòς τòν Σιλα̃ν καὶ τòν Τιμόθεον ἵνα ὡς τάχιστα ἔλθωσιν πρòς αὐτòν ἐξή̨εσαν

¹⁶ἐν δὲ ται̃ς ’Αθήναις ἐκδεχομένου αὐτοὺς του̃ Παύλου παρωξύνετο τò πνευ̃μα αὐτου̃ ἐν αὐτω̨̃ θεωρου̃ντος κατείδωλον οὐ̃σαν τὴν πόλιν

¹⁷διελέγετο μὲν οὐ̃ν ἐν τη̨̃ συναγωγη̨̃ τοι̃ς ’Ιουδαίοις καὶ τοι̃ς σεβομένοις καὶ ἐν τη̨̃ ἀγορα̨̃ κατὰ πα̃σαν ἡμέραν πρòς τοὺς παρατυγχάνοντας

¹⁸τινὲς δὲ καὶ τω̃ν ’Επικουρείων καὶ Στοϊκω̃ν φιλοσόφων συνέβαλλον αὐτω̨̃ καί τινες ἔλεγον τί ἂν θέλοι ὁ σπερμολόγος οὑ̃τος λέγειν οἱ δέ ξένων δαιμονίων δοκει̃ καταγγελεὺς εἰ̃ναι ὅτι τòν ’Ιησου̃ν καὶ τὴν ἀνάστασιν εὐηγγελίζετο

¹⁹ἐπιλαβόμενοί τε αὐτου̃ ἐπὶ τòν ’Άρειον Πάγον ἤγαγον λέγοντες δυνάμεθα γνω̃ναι τίς ἡ καινὴ αὕτη ἡ ὑπò σου̃ λαλουμένη διδαχή

²⁰ξενίζοντα γάρ τινα εἰσφέρεις εἰς τὰς ἀκοὰς ἡμω̃ν βουλόμεθα οὐ̃ν γνω̃ναι τίνα θέλει ταυ̃τα εἰ̃ναι

²¹’Αθηναι̃οι δὲ πάντες καὶ οἱ ἐπιδημου̃ντες ξένοι εἰς οὐδὲν ἕτερον ηὐκαίρουν ἢ λέγειν τι ἢ ἀκούειν τι καινότερον

²²σταθεὶς δὲ ὁ Παυ̃λος ἐν μέσω̨ του̃ ’Αρείου Πάγου ἔφη ἄνδρες ’Αθηναι̃οι κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιμονεστέρου ὑμα̃ς θεωρω̃

²³διερχόμενος γὰρ καὶ ἀναθεωρω̃ν τὰ σεβάσματα ὑμω̃ν εὑ̃ρον καὶ βωμòν ἐν ὡ̨̃ ἐπεγέγραπτο ἀγνώστω̨ θεω̨̃ ὃ οὐ̃ν ἀγνοου̃ντες εὐσεβει̃τε του̃το ἐγὼ καταγγέλλω ὑμι̃ν

²⁴ὁ θεòς ὁ ποιήσας τòν κόσμον καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτω̨̃ οὑ̃τος οὐρανου̃ καὶ γη̃ς ὑπάρχων κύριος οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοι̃ς κατοικει̃

²⁵οὐδὲ ὑπò χειρω̃ν ἀνθρωπίνων θεραπεύεται προσδεόμενός τινος αὐτòς διδοὺς πα̃σι ζωὴν καὶ πνοὴν καὶ τὰ πάντα

²⁶ἐποίησέν τε ἐξ ἑνòς πα̃ν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικει̃ν ἐπὶ παντòς προσώπου τη̃ς γη̃ς ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τη̃ς κατοικίας αὐτω̃ν

²⁷ζητει̃ν τòν θεòν εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτòν καὶ εὕροιεν καί γε οὐ μακρὰν ἀπò ἑνòς ἑκάστου ἡμω̃ν ὑπάρχοντα

²⁸ἐν αὐτω̨̃ γὰρ ζω̃μεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν ὡς καί τινες τω̃ν καθ' ὑμα̃ς ποιητω̃ν εἰρήκασιν του̃ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν

²⁹γένος οὐ̃ν ὑπάρχοντες του̃ θεου̃ οὐκ ὀφείλομεν νομίζειν χρυσω̨̃ ἢ ἀργύρω̨ ἢ λίθω̨ χαράγματι τέχνης καὶ ἐνθυμήσεως ἀνθρώπου τò θει̃ον εἰ̃ναι ὅμοιον

³⁰τοὺς μὲν οὐ̃ν χρόνους τη̃ς ἀγνοίας ὑπεριδὼν ὁ θεòς τὰ νυ̃ν παραγγέλλει τοι̃ς ἀνθρώποις πάντας πανταχου̃ μετανοει̃ν

³¹καθότι ἔστησεν ἡμέραν ἐν ἡ̨̃ μέλλει κρίνειν τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνη̨ ἐν ἀνδρὶ ὡ̨̃ ὥρισεν πίστιν παρασχὼν πα̃σιν ἀναστήσας αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν

³²ἀκούσαντες δὲ ἀνάστασιν νεκρω̃ν οἱ μὲν ἐχλεύαζον οἱ δὲ εἰ̃παν ἀκουσόμεθά σου περὶ τούτου καὶ πάλιν

³³οὕτως ὁ Παυ̃λος ἐξη̃λθεν ἐκ μέσου αὐτω̃ν

³⁴τινὲς δὲ ἄνδρες κολληθέντες αὐτω̨̃ ἐπίστευσαν ἐν οἱ̃ς καὶ Διονύσιος ὁ ’Αρεοπαγίτης καὶ γυνὴ ὀνόματι Δάμαρις καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοι̃ς

Κεφάλαιον ΙΗ' (18)

¹μετὰ ταυ̃τα χωρισθεὶς ἐκ τω̃ν ’Αθηνω̃ν ἠ̃λθεν εἰς Κόρινθον

²καὶ εὑρών τινα ’Ιουδαι̃ον ὀνόματι ’Ακύλαν Ποντικòν τω̨̃ γένει προσφάτως ἐληλυθότα ἀπò τη̃ς ’Ιταλίας καὶ Πρίσκιλλαν γυναι̃κα αὐτου̃ διὰ τò διατεταχέναι Κλαύδιον χωρίζεσθαι πάντας τοὺς ’Ιουδαίους ἀπò τη̃ς ‘Ρώμης προση̃λθεν αὐτοι̃ς

³καὶ διὰ τò ὁμότεχνον εἰ̃ναι ἔμενεν παρ' αὐτοι̃ς καὶ ἠργάζετο ἠ̃σαν γὰρ σκηνοποιοὶ τη̨̃ τέχνη̨

⁴διελέγετο δὲ ἐν τη̨̃ συναγωγη̨̃ κατὰ πα̃ν σάββατον ἔπειθέν τε ’Ιουδαίους καὶ ‘Έλληνας

⁵ὡς δὲ κατη̃λθον ἀπò τη̃ς Μακεδονίας ὅ τε Σιλα̃ς καὶ ὁ Τιμόθεος συνείχετο τω̨̃ λόγω̨ ὁ Παυ̃λος διαμαρτυρόμενος τοι̃ς ’Ιουδαίοις εἰ̃ναι τòν Χριστόν ’Ιησου̃ν

⁶ἀντιτασσομένων δὲ αὐτω̃ν καὶ βλασφημούντων ἐκτιναξάμενος τὰ ἱμάτια εἰ̃πεν πρòς αὐτούς τò αἱ̃μα ὑμω̃ν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ὑμω̃ν καθαρòς ἐγώ ἀπò του̃ νυ̃ν εἰς τὰ ἔθνη πορεύσομαι

⁷καὶ μεταβὰς ἐκει̃θεν εἰση̃λθεν εἰς οἰκίαν τινòς ὀνόματι Τιτίου ’Ιούστου σεβομένου τòν θεόν οὑ̃ ἡ οἰκία ἠ̃ν συνομορου̃σα τη̨̃ συναγωγη̨̃

⁸Κρίσπος δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος ἐπίστευσεν τω̨̃ κυρίω̨ σὺν ὅλω̨ τω̨̃ οἴκω̨ αὐτου̃ καὶ πολλοὶ τω̃ν Κορινθίων ἀκούοντες ἐπίστευον καὶ ἐβαπτίζοντο

⁹εἰ̃πεν δὲ ὁ κύριος ἐν νυκτὶ δι' ὁράματος τω̨̃ Παύλω̨ μὴ φοβου̃ ἀλλὰ λάλει καὶ μὴ σιωπήση̨ς

¹⁰διότι ἐγώ εἰμι μετὰ σου̃ καὶ οὐδεὶς ἐπιθήσεταί σοι του̃ κακω̃σαί σε διότι λαός ἐστί μοι πολὺς ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨

¹¹ἐκάθισεν δὲ ἐνιαυτòν καὶ μη̃νας ἓξ διδάσκων ἐν αὐτοι̃ς τòν λόγον του̃ θεου̃

¹²Γαλλίωνος δὲ ἀνθυπάτου ὄντος τη̃ς ’Αχαΐας κατεπέστησαν ὁμοθυμαδòν οἱ ’Ιουδαι̃οι τω̨̃ Παύλω̨ καὶ ἤγαγον αὐτòν ἐπὶ τò βη̃μα

¹³λέγοντες ὅτι παρὰ τòν νόμον ἀναπείθει οὑ̃τος τοὺς ἀνθρώπους σέβεσθαι τòν θεόν

¹⁴μέλλοντος δὲ του̃ Παύλου ἀνοίγειν τò στόμα εἰ̃πεν ὁ Γαλλίων πρòς τοὺς ’Ιουδαίους εἰ μὲν ἠ̃ν ἀδίκημά τι ἢ ῥα̨διούργημα πονηρόν ὠ̃ ’Ιουδαι̃οι κατὰ λόγον ἂν ἀνεσχόμην ὑμω̃ν

¹⁵εἰ δὲ ζητήματά ἐστιν περὶ λόγου καὶ ὀνομάτων καὶ νόμου του̃ καθ' ὑμα̃ς ὄψεσθε αὐτοί κριτὴς ἐγὼ τούτων οὐ βούλομαι εἰ̃ναι

¹⁶καὶ ἀπήλασεν αὐτοὺς ἀπò του̃ βήματος

¹⁷ἐπιλαβόμενοι δὲ πάντες Σωσθένην τòν ἀρχισυνάγωγον ἔτυπτον ἔμπροσθεν του̃ βήματος καὶ οὐδὲν τούτων τω̨̃ Γαλλίωνι ἔμελεν

¹⁸ὁ δὲ Παυ̃λος ἔτι προσμείνας ἡμέρας ἱκανὰς τοι̃ς ἀδελφοι̃ς ἀποταξάμενος ἐξέπλει εἰς τὴν Συρίαν καὶ σὺν αὐτω̨̃ Πρίσκιλλα καὶ ’Ακύλας κειράμενος ἐν Κεγχρεαι̃ς τὴν κεφαλήν εἰ̃χεν γὰρ εὐχήν

¹⁹κατήντησαν δὲ εἰς ἔφεσον κἀκείνους κατέλιπεν αὐτου̃ αὐτòς δὲ εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν διελέξατο τοι̃ς ’Ιουδαίοις

²⁰ἐρωτώντων δὲ αὐτω̃ν ἐπὶ πλείονα χρόνον μει̃ναι οὐκ ἐπένευσεν

²¹ἀλλὰ ἀποταξάμενος καὶ εἰπών πάλιν ἀνακάμψω πρòς ὑμα̃ς του̃ θεου̃ θέλοντος ἀνήχθη ἀπò τη̃ς ’Εφέσου

²²καὶ κατελθὼν εἰς Καισάρειαν ἀναβὰς καὶ ἀσπασάμενος τὴν ἐκκλησίαν κατέβη εἰς ’Αντιόχειαν

²³καὶ ποιήσας χρόνον τινὰ ἐξη̃λθεν διερχόμενος καθεξη̃ς τὴν Γαλατικὴν χώραν καὶ Φρυγίαν ἐπιστηρίζων πάντας τοὺς μαθητάς

²⁴’Ιουδαι̃ος δέ τις ’Απολλω̃ς ὀνόματι ’Αλεξανδρεὺς τω̨̃ γένει ἀνὴρ λόγιος κατήντησεν εἰς ἔφεσον δυνατòς ὢν ἐν ται̃ς γραφαι̃ς

²⁵οὑ̃τος ἠ̃ν κατηχημένος τὴν ὁδòν του̃ κυρίου καὶ ζέων τω̨̃ πνεύματι ἐλάλει καὶ ἐδίδασκεν ἀκριβω̃ς τὰ περὶ του̃ ’Ιησου̃ ἐπιστάμενος μόνον τò βάπτισμα ’Ιωάννου

²⁶οὑ̃τός τε ἤρξατο παρρησιάζεσθαι ἐν τη̨̃ συναγωγη̨̃ ἀκούσαντες δὲ αὐτου̃ Πρίσκιλλα καὶ ’Ακύλας προσελάβοντο αὐτòν καὶ ἀκριβέστερον αὐτω̨̃ ἐξέθεντο τὴν ὁδòν του̃ θεου̃

²⁷βουλομένου δὲ αὐτου̃ διελθει̃ν εἰς τὴν ’Αχαΐαν προτρεψάμενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγραψαν τοι̃ς μαθηται̃ς ἀποδέξασθαι αὐτόν ὃς παραγενόμενος συνεβάλετο πολὺ τοι̃ς πεπιστευκόσιν διὰ τη̃ς χάριτος

²⁸εὐτόνως γὰρ τοι̃ς ’Ιουδαίοις διακατηλέγχετο δημοσία̨ ἐπιδεικνὺς διὰ τω̃ν γραφω̃ν εἰ̃ναι τòν Χριστòν ’Ιησου̃ν

Κεφάλαιον ΙΘ' (19)

¹ἐγένετο δὲ ἐν τω̨̃ τòν ’Απολλω̃ εἰ̃ναι ἐν Κορίνθω̨ Παυ̃λον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη κατελθει̃ν εἰς ἔφεσον καὶ εὑρει̃ν τινας μαθητάς

²εἰ̃πέν τε πρòς αὐτούς εἰ πνευ̃μα ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες οἱ δὲ πρòς αὐτόν ἀλλ' οὐδ' εἰ πνευ̃μα ἅγιον ἔστιν ἠκούσαμεν

³εἰ̃πέν τε εἰς τί οὐ̃ν ἐβαπτίσθητε οἱ δὲ εἰ̃παν εἰς τò ’Ιωάννου βάπτισμα

⁴εἰ̃πεν δὲ Παυ̃λος ’Ιωάννης ἐβάπτισεν βάπτισμα μετανοίας τω̨̃ λαω̨̃ λέγων εἰς τòν ἐρχόμενον μετ' αὐτòν ἵνα πιστεύσωσιν του̃τ' ἔστιν εἰς τòν ’Ιησου̃ν

⁵ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τò ὄνομα του̃ κυρίου ’Ιησου̃

⁶καὶ ἐπιθέντος αὐτοι̃ς του̃ Παύλου τὰς χει̃ρας ἠ̃λθε τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἐπ' αὐτούς ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ ἐπροφήτευον

⁷ἠ̃σαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δώδεκα

⁸εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ μη̃νας τρει̃ς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τη̃ς βασιλείας του̃ θεου̃

⁹ὡς δέ τινες ἐσκληρύνοντο καὶ ἠπείθουν κακολογου̃ντες τὴν ὁδòν ἐνώπιον του̃ πλήθους ἀποστὰς ἀπ' αὐτω̃ν ἀφώρισεν τοὺς μαθητάς καθ' ἡμέραν διαλεγόμενος ἐν τη̨̃ σχολη̨̃ Τυράννου

¹⁰του̃το δὲ ἐγένετο ἐπὶ ἔτη δύο ὥστε πάντας τοὺς κατοικου̃ντας τὴν ’Ασίαν ἀκου̃σαι τòν λόγον του̃ κυρίου ’Ιουδαίους τε καὶ ‘Έλληνας

¹¹δυνάμεις τε οὐ τὰς τυχούσας ὁ θεòς ἐποίει διὰ τω̃ν χειρω̃ν Παύλου

¹²ὥστε καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσθενου̃ντας ἀποφέρεσθαι ἀπò του̃ χρωτòς αὐτου̃ σουδάρια ἢ σιμικίνθια καὶ ἀπαλλάσσεσθαι ἀπ' αὐτω̃ν τὰς νόσους τά τε πνεύματα τὰ πονηρὰ ἐκπορεύεσθαι

¹³ἐπεχείρησαν δέ τινες καὶ τω̃ν περιερχομένων ’Ιουδαίων ἐξορκιστω̃ν ὀνομάζειν ἐπὶ τοὺς ἔχοντας τὰ πνεύματα τὰ πονηρὰ τò ὄνομα του̃ κυρίου ’Ιησου̃ λέγοντες ὁρκίζω ὑμα̃ς τòν ’Ιησου̃ν ὃν Παυ̃λος κηρύσσει

¹⁴ἠ̃σαν δέ τινος Σκευα̃ ’Ιουδαίου ἀρχιερέως ἑπτὰ υἱοὶ του̃το ποιου̃ντες

¹⁵ἀποκριθὲν δὲ τò πνευ̃μα τò πονηρòν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τòν μὲν ’Ιησου̃ν γινώσκω καὶ τòν Παυ̃λον ἐπίσταμαι ὑμει̃ς δὲ τίνες ἐστέ

¹⁶καὶ ἐφαλόμενος ὁ ἄνθρωπος ἐπ' αὐτοὺς ἐν ὡ̨̃ ἠ̃ν τò πνευ̃μα τò πονηρòν κατακυριεύσας ἀμφοτέρων ἴσχυσεν κατ' αὐτω̃ν ὥστε γυμνοὺς καὶ τετραυματισμένους ἐκφυγει̃ν ἐκ του̃ οἴκου ἐκείνου

¹⁷του̃το δὲ ἐγένετο γνωστòν πα̃σιν ’Ιουδαίοις τε καὶ ‘Έλλησιν τοι̃ς κατοικου̃σιν τὴν ἔφεσον καὶ ἐπέπεσεν φόβος ἐπὶ πάντας αὐτούς καὶ ἐμεγαλύνετο τò ὄνομα του̃ κυρίου ’Ιησου̃

¹⁸πολλοί τε τω̃ν πεπιστευκότων ἤρχοντο ἐξομολογούμενοι καὶ ἀναγγέλλοντες τὰς πράξεις αὐτω̃ν

¹⁹ἱκανοὶ δὲ τω̃ν τὰ περίεργα πραξάντων συνενέγκαντες τὰς βίβλους κατέκαιον ἐνώπιον πάντων καὶ συνεψήφισαν τὰς τιμὰς αὐτω̃ν καὶ εὑ̃ρον ἀργυρίου μυριάδας πέντε

²⁰οὕτως κατὰ κράτος του̃ κυρίου ὁ λόγος ηὔξανεν καὶ ἴσχυεν

²¹ὡς δὲ ἐπληρώθη ταυ̃τα ἔθετο ὁ Παυ̃λος ἐν τω̨̃ πνεύματι διελθὼν τὴν Μακεδονίαν καὶ ’Αχαΐαν πορεύεσθαι εἰς ‘Ιεροσόλυμα εἰπὼν ὅτι μετὰ τò γενέσθαι με ἐκει̃ δει̃ με καὶ ‘Ρώμην ἰδει̃ν

²²ἀποστείλας δὲ εἰς τὴν Μακεδονίαν δύο τω̃ν διακονούντων αὐτω̨̃ Τιμόθεον καὶ ἔραστον αὐτòς ἐπέσχεν χρόνον εἰς τὴν ’Ασίαν

²³ἐγένετο δὲ κατὰ τòν καιρòν ἐκει̃νον τάραχος οὐκ ὀλίγος περὶ τη̃ς ὁδου̃

²⁴Δημήτριος γάρ τις ὀνόματι ἀργυροκόπος ποιω̃ν ναοὺς ἀργυρου̃ς ’Αρτέμιδος παρείχετο τοι̃ς τεχνίταις οὐκ ὀλίγην ἐργασίαν

²⁵οὓς συναθροίσας καὶ τοὺς περὶ τὰ τοιαυ̃τα ἐργάτας εἰ̃πεν ἄνδρες ἐπίστασθε ὅτι ἐκ ταύτης τη̃ς ἐργασίας ἡ εὐπορία ἡμι̃ν ἐστιν

²⁶καὶ θεωρει̃τε καὶ ἀκούετε ὅτι οὐ μόνον ’Εφέσου ἀλλὰ σχεδòν πάσης τη̃ς ’Ασίας ὁ Παυ̃λος οὑ̃τος πείσας μετέστησεν ἱκανòν ὄχλον λέγων ὅτι οὐκ εἰσὶν θεοὶ οἱ διὰ χειρω̃ν γινόμενοι

²⁷οὐ μόνον δὲ του̃το κινδυνεύει ἡμι̃ν τò μέρος εἰς ἀπελεγμòν ἐλθει̃ν ἀλλὰ καὶ τò τη̃ς μεγάλης θεα̃ς ’Αρτέμιδος ἱερòν εἰς οὐθὲν λογισθη̃ναι μέλλειν τε καὶ καθαιρει̃σθαι τη̃ς μεγαλειότητος αὐτη̃ς ἣν ὅλη ἡ ’Ασία καὶ ἡ οἰκουμένη σέβεται

²⁸ἀκούσαντες δὲ καὶ γενόμενοι πλήρεις θυμου̃ ἔκραζον λέγοντες μεγάλη ἡ ’Άρτεμις ’Εφεσίων

²⁹καὶ ἐπλήσθη ἡ πόλις τη̃ς συγχύσεως ὥρμησάν τε ὁμοθυμαδòν εἰς τò θέατρον συναρπάσαντες Γάϊον καὶ ’Αρίσταρχον Μακεδόνας συνεκδήμους Παύλου

³⁰Παύλου δὲ βουλομένου εἰσελθει̃ν εἰς τòν δη̃μον οὐκ εἴων αὐτòν οἱ μαθηταί

³¹τινὲς δὲ καὶ τω̃ν ’Ασιαρχω̃ν ὄντες αὐτω̨̃ φίλοι πέμψαντες πρòς αὐτòν παρεκάλουν μὴ δου̃ναι ἑαυτòν εἰς τò θέατρον

³²ἄλλοι μὲν οὐ̃ν ἄλλο τι ἔκραζον ἠ̃ν γὰρ ἡ ἐκκλησία συγκεχυμένη καὶ οἱ πλείους οὐκ ἤ̨δεισαν τίνος ἕνεκα συνεληλύθεισαν

³³ἐκ δὲ του̃ ὄχλου συνεβίβασαν ’Αλέξανδρον προβαλόντων αὐτòν τω̃ν ’Ιουδαίων ὁ δὲ ’Αλέξανδρος κατασείσας τὴν χει̃ρα ἤθελεν ἀπολογει̃σθαι τω̨̃ δήμω̨

³⁴ἐπιγνόντες δὲ ὅτι ’Ιουδαι̃ός ἐστιν φωνὴ ἐγένετο μία ἐκ πάντων ὡς ἐπὶ ὥρας δύο κραζόντων μεγάλη ἡ ’Άρτεμις ’Εφεσίων

³⁵καταστείλας δὲ ὁ γραμματεὺς τòν ὄχλον φησίν ἄνδρες ’Εφέσιοι τίς γάρ ἐστιν ἀνθρώπων ὃς οὐ γινώσκει τὴν ’Εφεσίων πόλιν νεωκόρον οὐ̃σαν τη̃ς μεγάλης ’Αρτέμιδος καὶ του̃ διοπετου̃ς

³⁶ἀναντιρρήτων οὐ̃ν ὄντων τούτων δέον ἐστὶν ὑμα̃ς κατεσταλμένους ὑπάρχειν καὶ μηδὲν προπετὲς πράσσειν

³⁷ἠγάγετε γὰρ τοὺς ἄνδρας τούτους οὔτε ἱεροσύλους οὔτε βλασφημου̃ντας τὴν θεòν ἡμω̃ν

³⁸εἰ μὲν οὐ̃ν Δημήτριος καὶ οἱ σὺν αὐτω̨̃ τεχνι̃ται ἔχουσι πρός τινα λόγον ἀγοραι̃οι ἄγονται καὶ ἀνθύπατοί εἰσιν ἐγκαλείτωσαν ἀλλήλοις

³⁹εἰ δέ τι περαιτέρω ἐπιζητει̃τε ἐν τη̨̃ ἐννόμω̨ ἐκκλησία̨ ἐπιλυθήσεται

⁴⁰καὶ γὰρ κινδυνεύομεν ἐγκαλει̃σθαι στάσεως περὶ τη̃ς σήμερον μηδενòς αἰτίου ὑπάρχοντος περὶ οὑ̃ οὐ δυνησόμεθα ἀποδου̃ναι λόγον περὶ τη̃ς συστροφη̃ς ταύτης καὶ ταυ̃τα εἰπὼν ἀπέλυσεν τὴν ἐκκλησίαν

Κεφάλαιον Κ' (20)

¹μετὰ δὲ τò παύσασθαι τòν θόρυβον μεταπεμψάμενος ὁ Παυ̃λος τοὺς μαθητὰς καὶ παρακαλέσας ἀσπασάμενος ἐξη̃λθεν πορεύεσθαι εἰς Μακεδονίαν

²διελθὼν δὲ τὰ μέρη ἐκει̃να καὶ παρακαλέσας αὐτοὺς λόγω̨ πολλω̨̃ ἠ̃λθεν εἰς τὴν ‘Ελλάδα

³ποιήσας τε μη̃νας τρει̃ς γενομένης ἐπιβουλη̃ς αὐτω̨̃ ὑπò τω̃ν ’Ιουδαίων μέλλοντι ἀνάγεσθαι εἰς τὴν Συρίαν ἐγένετο γνώμης του̃ ὑποστρέφειν διὰ Μακεδονίας

⁴συνείπετο δὲ αὐτω̨̃ Σώπατρος Πύρρου Βεροιαι̃ος Θεσσαλονικέων δὲ ’Αρίσταρχος καὶ Σεκου̃νδος καὶ Γάϊος Δερβαι̃ος καὶ Τιμόθεος ’Ασιανοὶ δὲ Τυχικòς καὶ Τρόφιμος

⁵οὑ̃τοι δὲ προελθόντες ἔμενον ἡμα̃ς ἐν Τρω̨άδι

⁶ἡμει̃ς δὲ ἐξεπλεύσαμεν μετὰ τὰς ἡμέρας τω̃ν ἀζύμων ἀπò Φιλίππων καὶ ἤλθομεν πρòς αὐτοὺς εἰς τὴν Τρω̨άδα ἄχρι ἡμερω̃ν πέντε ὅπου διετρίψαμεν ἡμέρας ἑπτά

⁷ἐν δὲ τη̨̃ μια̨̃ τω̃ν σαββάτων συνηγμένων ἡμω̃ν κλάσαι ἄρτον ὁ Παυ̃λος διελέγετο αὐτοι̃ς μέλλων ἐξιέναι τη̨̃ ἐπαύριον παρέτεινέν τε τòν λόγον μέχρι μεσονυκτίου

⁸ἠ̃σαν δὲ λαμπάδες ἱκαναὶ ἐν τω̨̃ ὑπερώ̨ω̨ οὑ̃ ἠ̃μεν συνηγμένοι

⁹καθεζόμενος δέ τις νεανίας ὀνόματι Εὔτυχος ἐπὶ τη̃ς θυρίδος καταφερόμενος ὕπνω̨ βαθει̃ διαλεγομένου του̃ Παύλου ἐπὶ πλει̃ον κατενεχθεὶς ἀπò του̃ ὕπνου ἔπεσεν ἀπò του̃ τριστέγου κάτω καὶ ἤρθη νεκρός

¹⁰καταβὰς δὲ ὁ Παυ̃λος ἐπέπεσεν αὐτω̨̃ καὶ συμπεριλαβὼν εἰ̃πεν μὴ θορυβει̃σθε ἡ γὰρ ψυχὴ αὐτου̃ ἐν αὐτω̨̃ ἐστιν

¹¹ἀναβὰς δὲ καὶ κλάσας τòν ἄρτον καὶ γευσάμενος ἐφ' ἱκανόν τε ὁμιλήσας ἄχρι αὐγη̃ς οὕτως ἐξη̃λθεν

¹²ἤγαγον δὲ τòν παι̃δα ζω̃ντα καὶ παρεκλήθησαν οὐ μετρίως

¹³ἡμει̃ς δὲ προελθόντες ἐπὶ τò πλοι̃ον ἀνήχθημεν ἐπὶ τὴν ’Α̃σσον ἐκει̃θεν μέλλοντες ἀναλαμβάνειν τòν Παυ̃λον οὕτως γὰρ διατεταγμένος ἠ̃ν μέλλων αὐτòς πεζεύειν

¹⁴ὡς δὲ συνέβαλλεν ἡμι̃ν εἰς τὴν ’Α̃σσον ἀναλαβόντες αὐτòν ἤλθομεν εἰς Μιτυλήνην

¹⁵κἀκει̃θεν ἀποπλεύσαντες τη̨̃ ἐπιούση̨ κατηντήσαμεν ἄντικρυς Χίου τη̨̃ δὲ ἑτέρα̨ παρεβάλομεν εἰς Σάμον τη̨̃ δὲ ἐχομένη̨ ἤλθομεν εἰς Μίλητον

¹⁶κεκρίκει γὰρ ὁ Παυ̃λος παραπλευ̃σαι τὴν ’Έφεσον ὅπως μὴ γένηται αὐτω̨̃ χρονοτριβη̃σαι ἐν τη̨̃ ’Ασία̨ ἔσπευδεν γὰρ εἰ δυνατòν εἴη αὐτω̨̃ τὴν ἡμέραν τη̃ς πεντηκοστη̃ς γενέσθαι εἰς ‘Ιεροσόλυμα

¹⁷ἀπò δὲ τη̃ς Μιλήτου πέμψας εἰς ’Έφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τη̃ς ἐκκλησίας

¹⁸ὡς δὲ παρεγένοντο πρòς αὐτòν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὑμει̃ς ἐπίστασθε ἀπò πρώτης ἡμέρας ἀφ' ἡ̃ς ἐπέβην εἰς τὴν ’Ασίαν πω̃ς μεθ' ὑμω̃ν τòν πάντα χρόνον ἐγενόμην

¹⁹δουλεύων τω̨̃ κυρίω̨ μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ δακρύων καὶ πειρασμω̃ν τω̃ν συμβάντων μοι ἐν ται̃ς ἐπιβουλαι̃ς τω̃ν ’Ιουδαίων

²⁰ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάμην τω̃ν συμφερόντων του̃ μὴ ἀναγγει̃λαι ὑμι̃ν καὶ διδάξαι ὑμα̃ς δημοσία̨ καὶ κατ' οἴκους

²¹διαμαρτυρόμενος ’Ιουδαίοις τε καὶ ‘Έλλησιν τὴν εἰς θεòν μετάνοιαν καὶ πίστιν εἰς τòν κύριον ἡμω̃ν ’Ιησου̃ν

²²καὶ νυ̃ν ἰδοὺ δεδεμένος ἐγὼ τω̨̃ πνεύματι πορεύομαι εἰς ’Ιερουσαλήμ τὰ ἐν αὐτη̨̃ συναντήσοντά μοι μὴ εἰδώς

²³πλὴν ὅτι τò πνευ̃μα τò ἅγιον κατὰ πόλιν διαμαρτύρεταί μοι λέγον ὅτι δεσμὰ καὶ θλίψεις με μένουσιν

²⁴ἀλλ' οὐδενòς λόγου ποιου̃μαι τὴν ψυχὴν τιμίαν ἐμαυτω̨̃ ὡς τελειω̃σαι τòν δρόμον μου καὶ τὴν διακονίαν ἣν ἔλαβον παρὰ του̃ κυρίου ’Ιησου̃ διαμαρτύρασθαι τò εὐαγγέλιον τη̃ς χάριτος του̃ θεου̃

²⁵καὶ νυ̃ν ἰδοὺ ἐγὼ οἰ̃δα ὅτι οὐκέτι ὄψεσθε τò πρόσωπόν μου ὑμει̃ς πάντες ἐν οἱ̃ς διη̃λθον κηρύσσων τὴν βασιλείαν

²⁶διότι μαρτύρομαι ὑμι̃ν ἐν τη̨̃ σήμερον ἡμέρα̨ ὅτι καθαρός εἰμι ἀπò του̃ αἵματος πάντων

²⁷οὐ γὰρ ὑπεστειλάμην του̃ μὴ ἀναγγει̃λαι πα̃σαν τὴν βουλὴν του̃ θεου̃ ὑμι̃ν

²⁸προσέχετε ἑαυτοι̃ς καὶ παντὶ τω̨̃ ποιμνίω̨ ἐν ὡ̨̃ ὑμα̃ς τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν του̃ θεου̃ ἣν περιεποιήσατο διὰ του̃ αἵματος του̃ ἰδίου

²⁹ἐγὼ οἰ̃δα ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρει̃ς εἰς ὑμα̃ς μὴ φειδόμενοι του̃ ποιμνίου

³⁰καὶ ἐξ ὑμω̃ν αὐτω̃ν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλου̃ντες διεστραμμένα του̃ ἀποσπα̃ν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτω̃ν

³¹διò γρηγορει̃τε μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετω̃ν ἕνα ἕκαστον

³²καὶ τὰ νυ̃ν παρατίθεμαι ὑμα̃ς τω̨̃ θεω̨̃ καὶ τω̨̃ λόγω̨ τη̃ς χάριτος αὐτου̃ τω̨̃ δυναμένω̨ οἰκοδομη̃σαι καὶ δου̃ναι τὴν κληρονομίαν ἐν τοι̃ς ἡγιασμένοις πα̃σιν

³³ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμου̃ οὐδενòς ἐπεθύμησα

³⁴αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ται̃ς χρείαις μου καὶ τοι̃ς οὐ̃σιν μετ' ἐμου̃ ὑπηρέτησαν αἱ χει̃ρες αὑ̃ται

³⁵πάντα ὑπέδειξα ὑμι̃ν ὅτι οὕτως κοπιω̃ντας δει̃ ἀντιλαμβάνεσθαι τω̃ν ἀσθενούντων μνημονεύειν τε τω̃ν λόγων του̃ κυρίου ’Ιησου̃ ὅτι αὐτòς εἰ̃πεν μακάριόν ἐστιν μα̃λλον διδόναι ἢ λαμβάνειν

³⁶καὶ ταυ̃τα εἰπὼν θεὶς τὰ γόνατα αὐτου̃ σὺν πα̃σιν αὐτοι̃ς προσηύξατο

³⁷ἱκανòς δὲ κλαυθμòς ἐγένετο πάντων καὶ ἐπιπεσόντες ἐπὶ τòν τράχηλον του̃ Παύλου κατεφίλουν αὐτόν

³⁸ὀδυνώμενοι μάλιστα ἐπὶ τω̨̃ λόγω̨ ὡ̨̃ εἰρήκει ὅτι οὐκέτι μέλλουσιν τò πρόσωπον αὐτου̃ θεωρει̃ν προέπεμπον δὲ αὐτòν εἰς τò πλοι̃ον

Κεφάλαιον ΚΑ' (21)

¹ὡς δὲ ἐγένετο ἀναχθη̃ναι ἡμα̃ς ἀποσπασθέντας ἀπ' αὐτω̃ν εὐθυδρομήσαντες ἤλθομεν εἰς τὴν Κω̃ τη̨̃ δὲ ἑξη̃ς εἰς τὴν ‘Ρόδον κἀκει̃θεν εἰς Πάταρα

²καὶ εὑρόντες πλοι̃ον διαπερω̃ν εἰς φοινίκην ἐπιβάντες ἀνήχθημεν

³ἀναφάναντες δὲ τὴν Κύπρον καὶ καταλιπόντες αὐτὴν εὐώνυμον ἐπλέομεν εἰς Συρίαν καὶ κατήλθομεν εἰς Τύρον ἐκει̃σε γὰρ τò πλοι̃ον ἠ̃ν ἀποφορτιζόμενον τòν γόμον

⁴ἀνευρόντες δὲ τοὺς μαθητὰς ἐπεμείναμεν αὐτου̃ ἡμέρας ἑπτά οἵτινες τω̨̃ Παύλω̨ ἔλεγον διὰ του̃ πνεύματος μὴ ἐπιβαίνειν εἰς ‘Ιεροσόλυμα

⁵ὅτε δὲ ἐγένετο ἡμα̃ς ἐξαρτίσαι τὰς ἡμέρας ἐξελθόντες ἐπορευόμεθα προπεμπόντων ἡμα̃ς πάντων σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἕως ἔξω τη̃ς πόλεως καὶ θέντες τὰ γόνατα ἐπὶ τòν αἰγιαλòν προσευξάμενοι

⁶ἀπησπασάμεθα ἀλλήλους καὶ ἀνέβημεν εἰς τò πλοι̃ον ἐκει̃νοι δὲ ὑπέστρεψαν εἰς τὰ ἴδια

⁷ἡμει̃ς δὲ τòν πλου̃ν διανύσαντες ἀπò Τύρου κατηντήσαμεν εἰς Πτολεμαΐδα καὶ ἀσπασάμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ἐμείναμεν ἡμέραν μίαν παρ' αὐτοι̃ς

⁸τη̨̃ δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν καὶ εἰσελθόντες εἰς τòν οἰ̃κον Φιλίππου του̃ εὐαγγελιστου̃ ὄντος ἐκ τω̃ν ἑπτὰ ἐμείναμεν παρ' αὐτω̨̃

⁹τούτω̨ δὲ ἠ̃σαν θυγατέρες τέσσαρες παρθένοι προφητεύουσαι

¹⁰ἐπιμενόντων δὲ ἡμέρας πλείους κατη̃λθέν τις ἀπò τη̃ς ’Ιουδαίας προφήτης ὀνόματι ‘Άγαβος

¹¹καὶ ἐλθὼν πρòς ἡμα̃ς καὶ ἄρας τὴν ζώνην του̃ Παύλου δήσας ἑαυτου̃ τοὺς πόδας καὶ τὰς χει̃ρας εἰ̃πεν τάδε λέγει τò πνευ̃μα τò ἅγιον τòν ἄνδρα οὑ̃ ἐστιν ἡ ζώνη αὕτη οὕτως δήσουσιν ἐν ’Ιερουσαλὴμ οἱ ’Ιουδαι̃οι καὶ παραδώσουσιν εἰς χει̃ρας ἐθνω̃ν

¹²ὡς δὲ ἠκούσαμεν ταυ̃τα παρεκαλου̃μεν ἡμει̃ς τε καὶ οἱ ἐντόπιοι του̃ μὴ ἀναβαίνειν αὐτòν εἰς ’Ιερουσαλήμ

¹³τότε ἀπεκρίθη ὁ Παυ̃λος τί ποιει̃τε κλαίοντες καὶ συνθρύπτοντές μου τὴν καρδίαν ἐγὼ γὰρ οὐ μόνον δεθη̃ναι ἀλλὰ καὶ ἀποθανει̃ν εἰς ’Ιερουσαλὴμ ἑτοίμως ἔχω ὑπὲρ του̃ ὀνόματος του̃ κυρίου ’Ιησου̃

¹⁴μὴ πειθομένου δὲ αὐτου̃ ἡσυχάσαμεν εἰπόντες του̃ κυρίου τò θέλημα γινέσθω

¹⁵μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας ταύτας ἐπισκευασάμενοι ἀνεβαίνομεν εἰς ‘Ιεροσόλυμα

¹⁶συνη̃λθον δὲ καὶ τω̃ν μαθητω̃ν ἀπò Καισαρείας σὺν ἡμι̃ν ἄγοντες παρ' ὡ̨̃ ξενισθω̃μεν Μνάσωνί τινι Κυπρίω̨ ἀρχαίω̨ μαθητη̨̃

¹⁷γενομένων δὲ ἡμω̃ν εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἀσμένως ἀπεδέξαντο ἡμα̃ς οἱ ἀδελφοί

¹⁸τη̨̃ δὲ ἐπιούση̨ εἰσή̨ει ὁ Παυ̃λος σὺν ἡμι̃ν πρòς ’Ιάκωβον πάντες τε παρεγένοντο οἱ πρεσβύτεροι

¹⁹καὶ ἀσπασάμενος αὐτοὺς ἐξηγει̃το καθ' ἓν ἕκαστον ὡ̃ν ἐποίησεν ὁ θεòς ἐν τοι̃ς ἔθνεσιν διὰ τη̃ς διακονίας αὐτου̃

²⁰οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐδόξαζον τòν θεόν εἰ̃πόν τε αὐτω̨̃ θεωρει̃ς ἀδελφέ πόσαι μυριάδες εἰσὶν ἐν τοι̃ς ’Ιουδαίοις τω̃ν πεπιστευκότων καὶ πάντες ζηλωταὶ του̃ νόμου ὑπάρχουσιν

²¹κατηχήθησαν δὲ περὶ σου̃ ὅτι ἀποστασίαν διδάσκεις ἀπò Μωϋσέως τοὺς κατὰ τὰ ἔθνη πάντας ’Ιουδαίους λέγων μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς τὰ τέκνα μηδὲ τοι̃ς ἔθεσιν περιπατει̃ν

²²τί οὐ̃ν ἐστιν πάντως ἀκούσονται ὅτι ἐλήλυθας

²³του̃το οὐ̃ν ποίησον ὅ σοι λέγομεν εἰσὶν ἡμι̃ν ἄνδρες τέσσαρες εὐχὴν ἔχοντες ἐφ' ἑαυτω̃ν

²⁴τούτους παραλαβὼν ἁγνίσθητι σὺν αὐτοι̃ς καὶ δαπάνησον ἐπ' αὐτοι̃ς ἵνα ξυρήσονται τὴν κεφαλήν καὶ γνώσονται πάντες ὅτι ὡ̃ν κατήχηνται περὶ σου̃ οὐδέν ἐστιν ἀλλὰ στοιχει̃ς καὶ αὐτòς φυλάσσων τòν νόμον

²⁵περὶ δὲ τω̃ν πεπιστευκότων ἐθνω̃ν ἡμει̃ς ἐπεστείλαμεν κρίναντες φυλάσσεσθαι αὐτοὺς τό τε εἰδωλόθυτον καὶ αἱ̃μα καὶ πνικτòν καὶ πορνείαν

²⁶τότε ὁ Παυ̃λος παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας τη̨̃ ἐχομένη̨ ἡμέρα̨ σὺν αὐτοι̃ς ἁγνισθεὶς εἰσή̨ει εἰς τò ἱερόν διαγγέλλων τὴν ἐκπλήρωσιν τω̃ν ἡμερω̃ν του̃ ἁγνισμου̃ ἕως οὑ̃ προσηνέχθη ὑπὲρ ἑνòς ἑκάστου αὐτω̃ν ἡ προσφορά

²⁷ὡς δὲ ἔμελλον αἱ ἑπτὰ ἡμέραι συντελει̃σθαι οἱ ἀπò τη̃ς ’Ασίας ’Ιουδαι̃οι θεασάμενοι αὐτòν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ συνέχεον πάντα τòν ὄχλον καὶ ἐπέβαλον ἐπ' αὐτòν τὰς χει̃ρας

²⁸κράζοντες ἄνδρες ’Ισραηλι̃ται βοηθει̃τε οὑ̃τός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ κατὰ του̃ λαου̃ καὶ του̃ νόμου καὶ του̃ τόπου τούτου πάντας πανταχη̨̃ διδάσκων ἔτι τε καὶ ‘Έλληνας εἰσήγαγεν εἰς τò ἱερòν καὶ κεκοίνωκεν τòν ἅγιον τόπον του̃τον

²⁹ἠ̃σαν γὰρ προεωρακότες Τρόφιμον τòν ’Εφέσιον ἐν τη̨̃ πόλει σὺν αὐτω̨̃ ὃν ἐνόμιζον ὅτι εἰς τò ἱερòν εἰσήγαγεν ὁ Παυ̃λος

³⁰ἐκινήθη τε ἡ πόλις ὅλη καὶ ἐγένετο συνδρομὴ του̃ λαου̃ καὶ ἐπιλαβόμενοι του̃ Παύλου εἱ̃λκον αὐτòν ἔξω του̃ ἱερου̃ καὶ εὐθέως ἐκλείσθησαν αἱ θύραι

³¹ζητούντων τε αὐτòν ἀποκτει̃ναι ἀνέβη φάσις τω̨̃ χιλιάρχω̨ τη̃ς σπείρης ὅτι ὅλη συγχύννεται ’Ιερουσαλήμ

³²ὃς ἐξαυτη̃ς παραλαβὼν στρατιώτας καὶ ἑκατοντάρχας κατέδραμεν ἐπ' αὐτούς οἱ δὲ ἰδόντες τòν χιλίαρχον καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπαύσαντο τύπτοντες τòν Παυ̃λον

³³τότε ἐγγίσας ὁ χιλίαρχος ἐπελάβετο αὐτου̃ καὶ ἐκέλευσεν δεθη̃ναι ἁλύσεσι δυσί καὶ ἐπυνθάνετο τίς εἴη καὶ τί ἐστιν πεποιηκώς

³⁴ἄλλοι δὲ ἄλλο τι ἐπεφώνουν ἐν τω̨̃ ὄχλω̨ μὴ δυναμένου δὲ αὐτου̃ γνω̃ναι τò ἀσφαλὲς διὰ τòν θόρυβον ἐκέλευσεν ἄγεσθαι αὐτòν εἰς τὴν παρεμβολήν

³⁵ὅτε δὲ ἐγένετο ἐπὶ τοὺς ἀναβαθμούς συνέβη βαστάζεσθαι αὐτòν ὑπò τω̃ν στρατιωτω̃ν διὰ τὴν βίαν του̃ ὄχλου

³⁶ἠκολούθει γὰρ τò πλη̃θος του̃ λαου̃ κράζοντες αἰ̃ρε αὐτόν

³⁷μέλλων τε εἰσάγεσθαι εἰς τὴν παρεμβολὴν ὁ Παυ̃λος λέγει τω̨̃ χιλιάρχω̨ εἰ ἔξεστίν μοι εἰπει̃ν τι πρòς σέ ὁ δὲ ἔφη ‘Ελληνιστὶ γινώσκεις

³⁸οὐκ ἄρα σὺ εἰ̃ ὁ Αἰγύπτιος ὁ πρò τούτων τω̃ν ἡμερω̃ν ἀναστατώσας καὶ ἐξαγαγὼν εἰς τὴν ἔρημον τοὺς τετρακισχιλίους ἄνδρας τω̃ν σικαρίων

³⁹εἰ̃πεν δὲ ὁ Παυ̃λος ἐγὼ ἄνθρωπος μέν εἰμι ’Ιουδαι̃ος Ταρσεὺς τη̃ς Κιλικίας οὐκ ἀσήμου πόλεως πολίτης δέομαι δέ σου ἐπίτρεψόν μοι λαλη̃σαι πρòς τòν λαόν

⁴⁰ἐπιτρέψαντος δὲ αὐτου̃ ὁ Παυ̃λος ἑστὼς ἐπὶ τω̃ν ἀναβαθμω̃ν κατέσεισεν τη̨̃ χειρὶ τω̨̃ λαω̨̃ πολλη̃ς δὲ σιγη̃ς γενομένης προσεφώνησεν τη̨̃ ‘Εβραΐδι διαλέκτω̨ λέγων

Κεφάλαιον ΚΒ' (22)

¹ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἀκούσατέ μου τη̃ς πρòς ὑμα̃ς νυνὶ ἀπολογίας

²ἀκούσαντες δὲ ὅτι τη̨̃ ‘Εβραΐδι διαλέκτω̨ προσεφώνει αὐτοι̃ς μα̃λλον παρέσχον ἡσυχίαν καὶ φησίν

³ἐγώ εἰμι ἀνὴρ ’Ιουδαι̃ος γεγεννημένος ἐν Ταρσω̨̃ τη̃ς Κιλικίας ἀνατεθραμμένος δὲ ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨ παρὰ τοὺς πόδας Γαμαλιὴλ πεπαιδευμένος κατὰ ἀκρίβειαν του̃ πατρώ̨ου νόμου ζηλωτὴς ὑπάρχων του̃ θεου̃ καθὼς πάντες ὑμει̃ς ἐστε σήμερον

⁴ὃς ταύτην τὴν ὁδòν ἐδίωξα ἄχρι θανάτου δεσμεύων καὶ παραδιδοὺς εἰς φυλακὰς ἄνδρας τε καὶ γυναι̃κας

⁵ὡς καὶ ὁ ἀρχιερεὺς μαρτυρει̃ μοι καὶ πα̃ν τò πρεσβυτέριον παρ' ὡ̃ν καὶ ἐπιστολὰς δεξάμενος πρòς τοὺς ἀδελφοὺς εἰς Δαμασκòν ἐπορευόμην ἄξων καὶ τοὺς ἐκει̃σε ὄντας δεδεμένους εἰς ’Ιερουσαλὴμ ἵνα τιμωρηθω̃σιν

⁶ἐγένετο δέ μοι πορευομένω̨ καὶ ἐγγίζοντι τη̨̃ Δαμασκω̨̃ περὶ μεσημβρίαν ἐξαίφνης ἐκ του̃ οὐρανου̃ περιαστράψαι φω̃ς ἱκανòν περὶ ἐμέ

⁷ἔπεσά τε εἰς τò ἔδαφος καὶ ἤκουσα φωνη̃ς λεγούσης μοι Σαοὺλ Σαούλ τί με διώκεις

⁸ἐγὼ δὲ ἀπεκρίθην τίς εἰ̃ κύριε εἰ̃πέν τε πρός με ἐγώ εἰμι ’Ιησου̃ς ὁ Ναζωραι̃ος ὃν σὺ διώκεις

⁹οἱ δὲ σὺν ἐμοὶ ὄντες τò μὲν φω̃ς ἐθεάσαντο τὴν δὲ φωνὴν οὐκ ἤκουσαν του̃ λαλου̃ντός μοι

¹⁰εἰ̃πον δέ τί ποιήσω κύριε ὁ δὲ κύριος εἰ̃πεν πρός με ἀναστὰς πορεύου εἰς Δαμασκόν κἀκει̃ σοι λαληθήσεται περὶ πάντων ὡ̃ν τέτακταί σοι ποιη̃σαι

¹¹ὡς δὲ οὐκ ἐνέβλεπον ἀπò τη̃ς δόξης του̃ φωτòς ἐκείνου χειραγωγούμενος ὑπò τω̃ν συνόντων μοι ἠ̃λθον εἰς Δαμασκόν

¹²‘Ανανίας δέ τις ἀνὴρ εὐλαβὴς κατὰ τòν νόμον μαρτυρούμενος ὑπò πάντων τω̃ν κατοικούντων ’Ιουδαίων

¹³ἐλθὼν πρός με καὶ ἐπιστὰς εἰ̃πέν μοι Σαοὺλ ἀδελφέ ἀνάβλεψον κἀγὼ αὐτη̨̃ τη̨̃ ὥρα̨ ἀνέβλεψα εἰς αὐτόν

¹⁴ὁ δὲ εἰ̃πεν ὁ θεòς τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν προεχειρίσατό σε γνω̃ναι τò θέλημα αὐτου̃ καὶ ἰδει̃ν τòν δίκαιον καὶ ἀκου̃σαι φωνὴν ἐκ του̃ στόματος αὐτου̃

¹⁵ὅτι ἔση̨ μάρτυς αὐτω̨̃ πρòς πάντας ἀνθρώπους ὡ̃ν ἑώρακας καὶ ἤκουσας

¹⁶καὶ νυ̃ν τί μέλλεις ἀναστὰς βάπτισαι καὶ ἀπόλουσαι τὰς ἁμαρτίας σου ἐπικαλεσάμενος τò ὄνομα αὐτου̃

¹⁷ἐγένετο δέ μοι ὑποστρέψαντι εἰς ’Ιερουσαλὴμ καὶ προσευχομένου μου ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ γενέσθαι με ἐν ἐκστάσει

¹⁸καὶ ἰδει̃ν αὐτòν λέγοντά μοι σπευ̃σον καὶ ἔξελθε ἐν τάχει ἐξ ’Ιερουσαλήμ διότι οὐ παραδέξονταί σου μαρτυρίαν περὶ ἐμου̃

¹⁹κἀγὼ εἰ̃πον κύριε αὐτοὶ ἐπίστανται ὅτι ἐγὼ ἤμην φυλακίζων καὶ δέρων κατὰ τὰς συναγωγὰς τοὺς πιστεύοντας ἐπὶ σέ

²⁰καὶ ὅτε ἐξεχύννετο τò αἱ̃μα Στεφάνου του̃ μάρτυρός σου καὶ αὐτòς ἤμην ἐφεστὼς καὶ συνευδοκω̃ν καὶ φυλάσσων τὰ ἱμάτια τω̃ν ἀναιρούντων αὐτόν

²¹καὶ εἰ̃πεν πρός με πορεύου ὅτι ἐγὼ εἰς ἔθνη μακρὰν ἐξαποστελω̃ σε

²²ἤκουον δὲ αὐτου̃ ἄχρι τούτου του̃ λόγου καὶ ἐπη̃ραν τὴν φωνὴν αὐτω̃ν λέγοντες αἰ̃ρε ἀπò τη̃ς γη̃ς τòν τοιου̃τον οὐ γὰρ καθη̃κεν αὐτòν ζη̃ν

²³κραυγαζόντων τε αὐτω̃ν καὶ ῥιπτούντων τὰ ἱμάτια καὶ κονιορτòν βαλλόντων εἰς τòν ἀέρα

²⁴ἐκέλευσεν ὁ χιλίαρχος εἰσάγεσθαι αὐτòν εἰς τὴν παρεμβολήν εἴπας μάστιξιν ἀνετάζεσθαι αὐτòν ἵνα ἐπιγνω̨̃ δι' ἣν αἰτίαν οὕτως ἐπεφώνουν αὐτω̨̃

²⁵ὡς δὲ προέτειναν αὐτòν τοι̃ς ἱμα̃σιν εἰ̃πεν πρòς τòν ἑστω̃τα ἑκατόνταρχον ὁ Παυ̃λος εἰ ἄνθρωπον ‘Ρωμαι̃ον καὶ ἀκατάκριτον ἔξεστιν ὑμι̃ν μαστίζειν

²⁶ἀκούσας δὲ ὁ ἑκατοντάρχης προσελθὼν τω̨̃ χιλιάρχω̨ ἀπήγγειλεν λέγων τί μέλλεις ποιει̃ν ὁ γὰρ ἄνθρωπος οὑ̃τος ‘Ρωμαι̃ός ἐστιν

²⁷προσελθὼν δὲ ὁ χιλίαρχος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ λέγε μοι σὺ ‘Ρωμαι̃ος εἰ̃ ὁ δὲ ἔφη ναί

²⁸ἀπεκρίθη δὲ ὁ χιλίαρχος ἐγὼ πολλου̃ κεφαλαίου τὴν πολιτείαν ταύτην ἐκτησάμην ὁ δὲ Παυ̃λος ἔφη ἐγὼ δὲ καὶ γεγέννημαι

²⁹εὐθέως οὐ̃ν ἀπέστησαν ἀπ' αὐτου̃ οἱ μέλλοντες αὐτòν ἀνετάζειν καὶ ὁ χιλίαρχος δὲ ἐφοβήθη ἐπιγνοὺς ὅτι ‘Ρωμαι̃ός ἐστιν καὶ ὅτι αὐτòν ἠ̃ν δεδεκώς

³⁰τη̨̃ δὲ ἐπαύριον βουλόμενος γνω̃ναι τò ἀσφαλὲς τò τί κατηγορει̃ται ὑπò τω̃ν ’Ιουδαίων ἔλυσεν αὐτόν καὶ ἐκέλευσεν συνελθει̃ν τοὺς ἀρχιερει̃ς καὶ πα̃ν τò συνέδριον καὶ καταγαγὼν τòν Παυ̃λον ἔστησεν εἰς αὐτούς

Κεφάλαιον ΚΓ' (23)

¹ἀτενίσας δὲ ὁ Παυ̃λος τω̨̃ συνεδρίω̨ εἰ̃πεν ἄνδρες ἀδελφοί ἐγὼ πάση̨ συνειδήσει ἀγαθη̨̃ πεπολίτευμαι τω̨̃ θεω̨̃ ἄχρι ταύτης τη̃ς ἡμέρας

²ὁ δὲ ἀρχιερεὺς ‘Ανανίας ἐπέταξεν τοι̃ς παρεστω̃σιν αὐτω̨̃ τύπτειν αὐτου̃ τò στόμα

³τότε ὁ Παυ̃λος πρòς αὐτòν εἰ̃πεν τύπτειν σε μέλλει ὁ θεός τοι̃χε κεκονιαμένε καὶ σὺ κάθη̨ κρίνων με κατὰ τòν νόμον καὶ παρανομω̃ν κελεύεις με τύπτεσθαι

⁴οἱ δὲ παρεστω̃τες εἰ̃παν τòν ἀρχιερέα του̃ θεου̃ λοιδορει̃ς

⁵ἔφη τε ὁ Παυ̃λος οὐκ ἤ̨δειν ἀδελφοί ὅτι ἐστὶν ἀρχιερεύς γέγραπται γὰρ ὅτι ἄρχοντα του̃ λαου̃ σου οὐκ ἐρει̃ς κακω̃ς

⁶γνοὺς δὲ ὁ Παυ̃λος ὅτι τò ἓν μέρος ἐστὶν Σαδδουκαίων τò δὲ ἕτερον Φαρισαίων ἔκραζεν ἐν τω̨̃ συνεδρίω̨ ἄνδρες ἀδελφοί ἐγὼ Φαρισαι̃ός εἰμι υἱòς Φαρισαίων περὶ ἐλπίδος καὶ ἀναστάσεως νεκρω̃ν ἐγὼ κρίνομαι

⁷του̃το δὲ αὐτου̃ εἰπόντος ἐγένετο στάσις τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων καὶ ἐσχίσθη τò πλη̃θος

⁸Σαδδουκαι̃οι μὲν γὰρ λέγουσιν μὴ εἰ̃ναι ἀνάστασιν μήτε ἄγγελον μήτε πνευ̃μα Φαρισαι̃οι δὲ ὁμολογου̃σιν τὰ ἀμφότερα

⁹ἐγένετο δὲ κραυγὴ μεγάλη καὶ ἀναστάντες τινὲς τω̃ν γραμματέων του̃ μέρους τω̃ν Φαρισαίων διεμάχοντο λέγοντες οὐδὲν κακòν εὑρίσκομεν ἐν τω̨̃ ἀνθρώπω̨ τούτω̨ εἰ δὲ πνευ̃μα ἐλάλησεν αὐτω̨̃ ἢ ἄγγελος

¹⁰πολλη̃ς δὲ γινομένης στάσεως φοβηθεὶς ὁ χιλίαρχος μὴ διασπασθη̨̃ ὁ Παυ̃λος ὑπ' αὐτω̃ν ἐκέλευσεν τò στράτευμα καταβὰν ἁρπάσαι αὐτòν ἐκ μέσου αὐτω̃ν ἄγειν τε εἰς τὴν παρεμβολήν

¹¹τη̨̃ δὲ ἐπιούση̨ νυκτὶ ἐπιστὰς αὐτω̨̃ ὁ κύριος εἰ̃πεν θάρσει ὡς γὰρ διεμαρτύρω τὰ περὶ ἐμου̃ εἰς ’Ιερουσαλὴμ οὕτω σε δει̃ καὶ εἰς ‘Ρώμην μαρτυρη̃σαι

¹²γενομένης δὲ ἡμέρας ποιήσαντες συστροφὴν οἱ ’Ιουδαι̃οι ἀνεθεμάτισαν ἑαυτοὺς λέγοντες μήτε φαγει̃ν μήτε πίειν ἕως οὑ̃ ἀποκτείνωσιν τòν Παυ̃λον

¹³ἠ̃σαν δὲ πλείους τεσσεράκοντα οἱ ταύτην τὴν συνωμοσίαν ποιησάμενοι

¹⁴οἵτινες προσελθόντες τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν καὶ τοι̃ς πρεσβυτέροις εἰ̃παν ἀναθέματι ἀνεθεματίσαμεν ἑαυτοὺς μηδενòς γεύσασθαι ἕως οὑ̃ ἀποκτείνωμεν τòν Παυ̃λον

¹⁵νυ̃ν οὐ̃ν ὑμει̃ς ἐμφανίσατε τω̨̃ χιλιάρχω̨ σὺν τω̨̃ συνεδρίω̨ ὅπως καταγάγη̨ αὐτòν εἰς ὑμα̃ς ὡς μέλλοντας διαγινώσκειν ἀκριβέστερον τὰ περὶ αὐτου̃ ἡμει̃ς δὲ πρò του̃ ἐγγίσαι αὐτòν ἕτοιμοί ἐσμεν του̃ ἀνελει̃ν αὐτόν

¹⁶ἀκούσας δὲ ὁ υἱòς τη̃ς ἀδελφη̃ς Παύλου τὴν ἐνέδραν παραγενόμενος καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀπήγγειλεν τω̨̃ Παύλω̨

¹⁷προσκαλεσάμενος δὲ ὁ Παυ̃λος ἕνα τω̃ν ἑκατονταρχω̃ν ἔφη τòν νεανίαν του̃τον ἀπάγαγε πρòς τòν χιλίαρχον ἔχει γὰρ ἀπαγγει̃λαί τι αὐτω̨̃

¹⁸ὁ μὲν οὐ̃ν παραλαβὼν αὐτòν ἤγαγεν πρòς τòν χιλίαρχον καὶ φησίν ὁ δέσμιος Παυ̃λος προσκαλεσάμενός με ἠρώτησεν του̃τον τòν νεανίσκον ἀγαγει̃ν πρòς σέ ἔχοντά τι λαλη̃σαί σοι

¹⁹ἐπιλαβόμενος δὲ τη̃ς χειρòς αὐτου̃ ὁ χιλίαρχος καὶ ἀναχωρήσας κατ' ἰδίαν ἐπυνθάνετο τί ἐστιν ὃ ἔχεις ἀπαγγει̃λαί μοι

²⁰εἰ̃πεν δὲ ὅτι οἱ ’Ιουδαι̃οι συνέθεντο του̃ ἐρωτη̃σαί σε ὅπως αὔριον τòν Παυ̃λον καταγάγη̨ς εἰς τò συνέδριον ὡς μέλλον τι ἀκριβέστερον πυνθάνεσθαι περὶ αὐτου̃

²¹σὺ οὐ̃ν μὴ πεισθη̨̃ς αὐτοι̃ς ἐνεδρεύουσιν γὰρ αὐτòν ἐξ αὐτω̃ν ἄνδρες πλείους τεσσεράκοντα οἵτινες ἀνεθεμάτισαν ἑαυτοὺς μήτε φαγει̃ν μήτε πιει̃ν ἕως οὑ̃ ἀνέλωσιν αὐτόν καὶ νυ̃ν εἰσιν ἕτοιμοι προσδεχόμενοι τὴν ἀπò σου̃ ἐπαγγελίαν

²²ὁ μὲν οὐ̃ν χιλίαρχος ἀπέλυσε τòν νεανίσκον παραγγείλας μηδενὶ ἐκλαλη̃σαι ὅτι ταυ̃τα ἐνεφάνισας πρός με

²³καὶ προσκαλεσάμενος δύο τινὰς τω̃ν ἑκατονταρχω̃ν εἰ̃πεν ἑτοιμάσατε στρατιώτας διακοσίους ὅπως πορευθω̃σιν ἕως Καισαρείας καὶ ἱππει̃ς ἑβδομήκοντα καὶ δεξιολάβους διακοσίους ἀπò τρίτης ὥρας τη̃ς νυκτός

²⁴κτήνη τε παραστη̃σαι ἵνα ἐπιβιβάσαντες τòν Παυ̃λον διασώσωσι πρòς Φήλικα τòν ἡγεμόνα

²⁵γράψας ἐπιστολὴν ἔχουσαν τòν τύπον του̃τον

²⁶Κλαύδιος Λυσίας τω̨̃ κρατίστω̨ ἡγεμόνι Φήλικι χαίρειν

²⁷τòν ἄνδρα του̃τον συλλημφθέντα ὑπò τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ μέλλοντα ἀναιρει̃σθαι ὑπ' αὐτω̃ν ἐπιστὰς σὺν τω̨̃ στρατεύματι ἐξειλάμην μαθὼν ὅτι ‘Ρωμαι̃ός ἐστιν

²⁸βουλόμενός τε ἐπιγνω̃ναι τὴν αἰτίαν δι' ἣν ἐνεκάλουν αὐτω̨̃ κατήγαγον εἰς τò συνέδριον αὐτω̃ν

²⁹ὃν εὑ̃ρον ἐγκαλούμενον περὶ ζητημάτων του̃ νόμου αὐτω̃ν μηδὲν δὲ ἄξιον θανάτου ἢ δεσμω̃ν ἔχοντα ἔγκλημα

³⁰μηνυθείσης δέ μοι ἐπιβουλη̃ς εἰς τòν ἄνδρα ἔσεσθαι ἐξαυτη̃ς ἔπεμψα πρòς σέ παραγγείλας καὶ τοι̃ς κατηγόροις λέγειν τὰ πρòς αὐτòν ἐπὶ σου̃

³¹οἱ μὲν οὐ̃ν στρατιω̃ται κατὰ τò διατεταγμένον αὐτοι̃ς ἀναλαβόντες τòν Παυ̃λον ἤγαγον διὰ νυκτòς εἰς τὴν ’Αντιπατρίδα

³²τη̨̃ δὲ ἐπαύριον ἐάσαντες τοὺς ἱππει̃ς ἀπέρχεσθαι σὺν αὐτω̨̃ ὑπέστρεψαν εἰς τὴν παρεμβολήν

³³οἵτινες εἰσελθόντες εἰς τὴν Καισάρειαν καὶ ἀναδόντες τὴν ἐπιστολὴν τω̨̃ ἡγεμόνι παρέστησαν καὶ τòν Παυ̃λον αὐτω̨̃

³⁴ἀναγνοὺς δὲ καὶ ἐπερωτήσας ἐκ ποίας ἐπαρχείας ἐστὶν καὶ πυθόμενος ὅτι ἀπò Κιλικίας

³⁵διακούσομαί σου ἔφη ὅταν καὶ οἱ κατήγοροί σου παραγένωνται κελεύσας ἐν τω̨̃ πραιτωρίω̨ του̃ ‘Ηρώ̨δου φυλάσσεσθαι αὐτόν

Κεφάλαιον ΚΔ' (24)

¹μετὰ δὲ πέντε ἡμέρας κατέβη ὁ ἀρχιερεὺς ‘Ανανίας μετὰ πρεσβυτέρων τινω̃ν καὶ ῥήτορος Τερτύλλου τινός οἵτινες ἐνεφάνισαν τω̨̃ ἡγεμόνι κατὰ του̃ Παύλου

²κληθέντος δὲ αὐτου̃ ἤρξατο κατηγορει̃ν ὁ Τέρτυλλος λέγων πολλη̃ς εἰρήνης τυγχάνοντες διὰ σου̃ καὶ διορθωμάτων γινομένων τω̨̃ ἔθνει τούτω̨ διὰ τη̃ς ση̃ς προνοίας

³πάντη̨ τε καὶ πανταχου̃ ἀποδεχόμεθα κράτιστε φη̃λιξ μετὰ πάσης εὐχαριστίας

⁴ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ πλει̃όν σε ἐγκόπτω παρακαλω̃ ἀκου̃σαί σε ἡμω̃ν συντόμως τη̨̃ ση̨̃ ἐπιεικεία̨

⁵εὑρόντες γὰρ τòν ἄνδρα του̃τον λοιμòν καὶ κινου̃ντα στάσεις πα̃σιν τοι̃ς ’Ιουδαίοις τοι̃ς κατὰ τὴν οἰκουμένην πρωτοστάτην τε τη̃ς τω̃ν Ναζωραίων αἱρέσεως

⁶ὃς καὶ τò ἱερòν ἐπείρασεν βεβηλω̃σαι ὃν καὶ ἐκρατήσαμεν

⁸παρ' οὑ̃ δυνήση̨ αὐτòς ἀνακρίνας περὶ πάντων τούτων ἐπιγνω̃ναι ὡ̃ν ἡμει̃ς κατηγορου̃μεν αὐτου̃

⁹συνεπέθεντο δὲ καὶ οἱ ’Ιουδαι̃οι φάσκοντες ταυ̃τα οὕτως ἔχειν

¹⁰ἀπεκρίθη τε ὁ Παυ̃λος νεύσαντος αὐτω̨̃ του̃ ἡγεμόνος λέγειν ἐκ πολλω̃ν ἐτω̃ν ὄντα σε κριτὴν τω̨̃ ἔθνει τούτω̨ ἐπιστάμενος εὐθύμως τὰ περὶ ἐμαυτου̃ ἀπολογου̃μαι

¹¹δυναμένου σου ἐπιγνω̃ναι ὅτι οὐ πλείους εἰσίν μοι ἡμέραι δώδεκα ἀφ' ἡ̃ς ἀνέβην προσκυνήσων εἰς ’Ιερουσαλήμ

¹²καὶ οὔτε ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ εὑ̃ρόν με πρός τινα διαλεγόμενον ἢ ἐπίστασιν ποιου̃ντα ὄχλου οὔτε ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς οὔτε κατὰ τὴν πόλιν

¹³οὐδὲ παραστη̃σαι δύνανταί σοι περὶ ὡ̃ν νυνὶ κατηγορου̃σίν μου

¹⁴ὁμολογω̃ δὲ του̃τό σοι ὅτι κατὰ τὴν ὁδòν ἣν λέγουσιν αἵρεσιν οὕτως λατρεύω τω̨̃ πατρώ̨ω̨ θεω̨̃ πιστεύων πα̃σι τοι̃ς κατὰ τòν νόμον καὶ τοι̃ς ἐν τοι̃ς προφήταις γεγραμμένοις

¹⁵ἐλπίδα ἔχων εἰς τòν θεόν ἣν καὶ αὐτοὶ οὑ̃τοι προσδέχονται ἀνάστασιν μέλλειν ἔσεσθαι δικαίων τε καὶ ἀδίκων

¹⁶ἐν τούτω̨ καὶ αὐτòς ἀσκω̃ ἀπρόσκοπον συνείδησιν ἔχειν πρòς τòν θεòν καὶ τοὺς ἀνθρώπους διὰ παντός

¹⁷δι' ἐτω̃ν δὲ πλειόνων ἐλεημοσύνας ποιήσων εἰς τò ἔθνος μου παρεγενόμην καὶ προσφοράς

¹⁸ἐν αἱ̃ς εὑ̃ρόν με ἡγνισμένον ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ οὐ μετὰ ὄχλου οὐδὲ μετὰ θορύβου

¹⁹τινὲς δὲ ἀπò τη̃ς ’Ασίας ’Ιουδαι̃οι οὓς ἔδει ἐπὶ σου̃ παρει̃ναι καὶ κατηγορει̃ν εἴ τι ἔχοιεν πρòς ἐμέ

²⁰ἢ αὐτοὶ οὑ̃τοι εἰπάτωσαν τί εὑ̃ρον ἀδίκημα στάντος μου ἐπὶ του̃ συνεδρίου

²¹ἢ περὶ μια̃ς ταύτης φωνη̃ς ἡ̃ς ἐκέκραξα ἐν αὐτοι̃ς ἑστὼς ὅτι περὶ ἀναστάσεως νεκρω̃ν ἐγὼ κρίνομαι σήμερον ἐφ' ὑμω̃ν

²²ἀνεβάλετο δὲ αὐτοὺς ὁ φη̃λιξ ἀκριβέστερον εἰδὼς τὰ περὶ τη̃ς ὁδου̃ εἴπας ὅταν Λυσίας ὁ χιλίαρχος καταβη̨̃ διαγνώσομαι τὰ καθ' ὑμα̃ς

²³διαταξάμενος τω̨̃ ἑκατοντάρχη̨ τηρει̃σθαι αὐτòν ἔχειν τε ἄνεσιν καὶ μηδένα κωλύειν τω̃ν ἰδίων αὐτου̃ ὑπηρετει̃ν αὐτω̨̃

²⁴μετὰ δὲ ἡμέρας τινὰς παραγενόμενος ὁ φη̃λιξ σὺν Δρουσίλλη̨ τη̨̃ ἰδία̨ γυναικὶ οὔση̨ ’Ιουδαία̨ μετεπέμψατο τòν Παυ̃λον καὶ ἤκουσεν αὐτου̃ περὶ τη̃ς εἰς Χριστòν ’Ιησου̃ν πίστεως

²⁵διαλεγομένου δὲ αὐτου̃ περὶ δικαιοσύνης καὶ ἐγκρατείας καὶ του̃ κρίματος του̃ μέλλοντος ἔμφοβος γενόμενος ὁ Φη̃λιξ ἀπεκρίθη τò νυ̃ν ἔχον πορεύου καιρòν δὲ μεταλαβὼν μετακαλέσομαί σε

²⁶ἅμα καὶ ἐλπίζων ὅτι χρήματα δοθήσεται αὐτω̨̃ ὑπò του̃ Παύλου διò καὶ πυκνότερον αὐτòν μεταπεμπόμενος ὡμίλει αὐτω̨̃

²⁷διετίας δὲ πληρωθείσης ἔλαβεν διάδοχον ὁ Φη̃λιξ Πόρκιον Φη̃στον θέλων τε χάριτα καταθέσθαι τοι̃ς ’Ιουδαίοις ὁ Φη̃λιξ κατέλιπε τòν Παυ̃λον δεδεμένον

Κεφάλαιον ΚΕ' (25)

¹Φη̃στος οὐ̃ν ἐπιβὰς τη̨̃ ἐπαρχεία̨ μετὰ τρει̃ς ἡμέρας ἀνέβη εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἀπò Καισαρείας

²ἐνεφάνισάν τε αὐτω̨̃ οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρω̃τοι τω̃ν ’Ιουδαίων κατὰ του̃ Παύλου καὶ παρεκάλουν αὐτòν

³αἰτούμενοι χάριν κατ' αὐτου̃ ὅπως μεταπέμψηται αὐτòν εἰς ’Ιερουσαλήμ ἐνέδραν ποιου̃ντες ἀνελει̃ν αὐτòν κατὰ τὴν ὁδόν

⁴ὁ μὲν οὐ̃ν Φη̃στος ἀπεκρίθη τηρει̃σθαι τòν Παυ̃λον εἰς Καισάρειαν ἑαυτòν δὲ μέλλειν ἐν τάχει ἐκπορεύεσθαι

⁵οἱ οὐ̃ν ἐν ὑμι̃ν φησίν δυνατοὶ συγκαταβάντες εἴ τί ἐστιν ἐν τω̨̃ ἀνδρὶ ἄτοπον κατηγορείτωσαν αὐτου̃

⁶διατρίψας δὲ ἐν αὐτοι̃ς ἡμέρας οὐ πλείους ὀκτὼ ἢ δέκα καταβὰς εἰς Καισάρειαν τη̨̃ ἐπαύριον καθίσας ἐπὶ του̃ βήματος ἐκέλευσεν τòν Παυ̃λον ἀχθη̃ναι

⁷παραγενομένου δὲ αὐτου̃ περιέστησαν αὐτòν οἱ ἀπò ‘Ιεροσολύμων καταβεβηκότες ’Ιουδαι̃οι πολλὰ καὶ βαρέα αἰτιώματα καταφέροντες ἃ οὐκ ἴσχυον ἀποδει̃ξαι

⁸του̃ Παύλου ἀπολογουμένου ὅτι οὔτε εἰς τòν νόμον τω̃ν ’Ιουδαίων οὔτε εἰς τò ἱερòν οὔτε εἰς Καίσαρά τι ἥμαρτον

⁹ὁ Φη̃στος δὲ θέλων τοι̃ς ’Ιουδαίοις χάριν καταθέσθαι ἀποκριθεὶς τω̨̃ Παύλω̨ εἰ̃πεν θέλεις εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἀναβὰς ἐκει̃ περὶ τούτων κριθη̃ναι ἐπ' ἐμου̃

¹⁰εἰ̃πεν δὲ ὁ Παυ̃λος ἐπὶ του̃ βήματος Καίσαρός ἑστώς εἰμι οὑ̃ με δει̃ κρίνεσθαι ’Ιουδαίους οὐδὲν ἠδίκησα ὡς καὶ σὺ κάλλιον ἐπιγινώσκεις

¹¹εἰ μὲν οὐ̃ν ἀδικω̃ καὶ ἄξιον θανάτου πέπραχά τι οὐ παραιτου̃μαι τò ἀποθανει̃ν εἰ δὲ οὐδέν ἐστιν ὡ̃ν οὑ̃τοι κατηγορου̃σίν μου οὐδείς με δύναται αὐτοι̃ς χαρίσασθαι Καίσαρα ἐπικαλου̃μαι

¹²τότε ὁ Φη̃στος συλλαλήσας μετὰ του̃ συμβουλίου ἀπεκρίθη Καίσαρα ἐπικέκλησαι ἐπὶ Καίσαρα πορεύση̨

¹³ἡμερω̃ν δὲ διαγενομένων τινω̃ν ’Αγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίκη κατήντησαν εἰς Καισάρειαν ἀσπασάμενοι τòν Φη̃στον

¹⁴ὡς δὲ πλείους ἡμέρας διέτριβον ἐκει̃ ὁ Φη̃στος τω̨̃ βασιλει̃ ἀνέθετο τὰ κατὰ τòν Παυ̃λον λέγων ἀνήρ τίς ἐστιν καταλελειμμένος ὑπò Φήλικος δέσμιος

¹⁵περὶ οὑ̃ γενομένου μου εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τω̃ν ’Ιουδαίων αἰτούμενοι κατ' αὐτου̃ καταδίκην

¹⁶πρòς οὓς ἀπεκρίθην ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος ‘Ρωμαίοις χαρίζεσθαί τινα ἄνθρωπον πρὶν ἢ ὁ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους τόπον τε ἀπολογίας λάβοι περὶ του̃ ἐγκλήματος

¹⁷συνελθόντων οὐ̃ν αὐτω̃ν ἐνθάδε ἀναβολὴν μηδεμίαν ποιησάμενος τη̨̃ ἑξη̃ς καθίσας ἐπὶ του̃ βήματος ἐκέλευσα ἀχθη̃ναι τòν ἄνδρα

¹⁸περὶ οὑ̃ σταθέντες οἱ κατήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν ἔφερον ὡ̃ν ἐγὼ ὑπενόουν πονηρω̃ν

¹⁹ζητήματα δέ τινα περὶ τη̃ς ἰδίας δεισιδαιμονίας εἰ̃χον πρòς αὐτòν καὶ περί τινος ’Ιησου̃ τεθνηκότος ὃν ἔφασκεν ὁ Παυ̃λος ζη̃ν

²⁰ἀπορούμενος δὲ ἐγὼ τὴν περὶ τούτων ζήτησιν ἔλεγον εἰ βούλοιτο πορεύεσθαι εἰς ‘Ιεροσόλυμα κἀκει̃ κρίνεσθαι περὶ τούτων

²¹του̃ δὲ Παύλου ἐπικαλεσαμένου τηρηθη̃ναι αὐτòν εἰς τὴν του̃ Σεβαστου̃ διάγνωσιν ἐκέλευσα τηρει̃σθαι αὐτòν ἕως οὑ̃ ἀναπέμψω αὐτòν πρòς Καίσαρα

²²’Αγρίππας δὲ πρòς τòν Φη̃στον ἐβουλόμην καὶ αὐτòς του̃ ἀνθρώπου ἀκου̃σαι αὔριον φησίν ἀκούση̨ αὐτου̃

²³τη̨̃ οὐ̃ν ἐπαύριον ἐλθόντος του̃ ’Αγρίππα καὶ τη̃ς Βερνίκης μετὰ πολλη̃ς φαντασίας καὶ εἰσελθόντων εἰς τò ἀκροατήριον σύν τε χιλιάρχοις καὶ ἀνδράσιν τοι̃ς κατ' ἐξοχὴν τη̃ς πόλεως καὶ κελεύσαντος του̃ Φήστου ἤχθη ὁ Παυ̃λος

²⁴καί φησιν ὁ Φη̃στος ’Αγρίππα βασιλευ̃ καὶ πάντες οἱ συμπαρόντες ἡμι̃ν ἄνδρες θεωρει̃τε του̃τον περὶ οὑ̃ ἅπαν τò πλη̃θος τω̃ν ’Ιουδαίων ἐνέτυχόν μοι ἔν τε ‘Ιεροσολύμοις καὶ ἐνθάδε βοω̃ντες μὴ δει̃ν αὐτòν ζη̃ν μηκέτι

²⁵ἐγὼ δὲ κατελαβόμην μηδὲν ἄξιον αὐτòν θανάτου πεπραχέναι αὐτου̃ δὲ τούτου ἐπικαλεσαμένου τòν Σεβαστòν ἔκρινα πέμπειν

²⁶περὶ οὑ̃ ἀσφαλές τι γράψαι τω̨̃ κυρίω̨ οὐκ ἔχω διò προήγαγον αὐτòν ἐφ' ὑμω̃ν καὶ μάλιστα ἐπὶ σου̃ βασιλευ̃ ’Αγρίππα ὅπως τη̃ς ἀνακρίσεως γενομένης σχω̃ τί γράψω

²⁷ἄλογον γάρ μοι δοκει̃ πέμποντα δέσμιον μὴ καὶ τὰς κατ' αὐτου̃ αἰτίας σημα̃ναι

Κεφάλαιον ΚΣΤ' (26)

¹’Αγρίππας δὲ πρòς τòν Παυ̃λον ἔφη ἐπιτρέπεταί σοι περὶ σεαυτου̃ λέγειν τότε ὁ Παυ̃λος ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἀπελογει̃το

²περὶ πάντων ὡ̃ν ἐγκαλου̃μαι ὑπò ’Ιουδαίων βασιλευ̃ ’Αγρίππα ἥγημαι ἐμαυτòν μακάριον ἐπὶ σου̃ μέλλων σήμερον ἀπολογει̃σθαι

³μάλιστα γνώστην ὄντα σε πάντων τω̃ν κατὰ ’Ιουδαίους ἐθω̃ν τε καὶ ζητημάτων διò δέομαι μακροθύμως ἀκου̃σαί μου

⁴τὴν μὲν οὐ̃ν βίωσίν μου τὴν ἐκ νεότητος τὴν ἀπ' ἀρχη̃ς γενομένην ἐν τω̨̃ ἔθνει μου ἔν τε ‘Ιεροσολύμοις ἴσασι πάντες οἱ ’Ιουδαι̃οι

⁵προγινώσκοντές με ἄνωθεν ἐὰν θέλωσι μαρτυρει̃ν ὅτι κατὰ τὴν ἀκριβεστάτην αἵρεσιν τη̃ς ἡμετέρας θρησκείας ἔζησα Φαρισαι̃ος

⁶καὶ νυ̃ν ἐπ' ἐλπίδι τη̃ς εἰς τοὺς πατέρας ἡμω̃ν ἐπαγγελίας γενομένης ὑπò του̃ θεου̃ ἕστηκα κρινόμενος

⁷εἰς ἣν τò δωδεκάφυλον ἡμω̃ν ἐν ἐκτενεία̨ νύκτα καὶ ἡμέραν λατρευ̃ον ἐλπίζει καταντη̃σαι περὶ ἡ̃ς ἐλπίδος ἐγκαλου̃μαι ὑπò ’Ιουδαίων βασιλευ̃

⁸τί ἄπιστον κρίνεται παρ' ὑμι̃ν εἰ ὁ θεòς νεκροὺς ἐγείρει

⁹ἐγὼ μὲν οὐ̃ν ἔδοξα ἐμαυτω̨̃ πρòς τò ὄνομα ’Ιησου̃ του̃ Ναζωραίου δει̃ν πολλὰ ἐναντία πρα̃ξαι

¹⁰ὃ καὶ ἐποίησα ἐν ‘Ιεροσολύμοις καὶ πολλούς τε τω̃ν ἁγίων ἐγὼ ἐν φυλακαι̃ς κατέκλεισα τὴν παρὰ τω̃ν ἀρχιερέων ἐξουσίαν λαβών ἀναιρουμένων τε αὐτω̃ν κατήνεγκα ψη̃φον

¹¹καὶ κατὰ πάσας τὰς συναγωγὰς πολλάκις τιμωρω̃ν αὐτοὺς ἠνάγκαζον βλασφημει̃ν περισσω̃ς τε ἐμμαινόμενος αὐτοι̃ς ἐδίωκον ἕως καὶ εἰς τὰς ἔξω πόλεις

¹²ἐν οἱ̃ς πορευόμενος εἰς τὴν Δαμασκòν μετ' ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπη̃ς τη̃ς τω̃ν ἀρχιερέων

¹³ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδòν εἰ̃δον βασιλευ̃ οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα του̃ ἡλίου περιλάμψαν με φω̃ς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους

¹⁴πάντων τε καταπεσόντων ἡμω̃ν εἰς τὴν γη̃ν ἤκουσα φωνὴν λέγουσαν πρός με τη̨̃ ‘Εβραΐδι διαλέκτω̨ Σαοὺλ Σαούλ τί με διώκεις σκληρόν σοι πρòς κέντρα λακτίζειν

¹⁵ἐγὼ δὲ εἰ̃πα τίς εἰ̃ κύριε ὁ δὲ κύριος εἰ̃πεν ἐγώ εἰμι ’Ιησου̃ς ὃν σὺ διώκεις

¹⁶ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ στη̃θι ἐπὶ τοὺς πόδας σου εἰς του̃το γὰρ ὤφθην σοι προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὡ̃ν τε εἰ̃δές με ὡ̃ν τε ὀφθήσομαί σοι

¹⁷ἐξαιρούμενός σε ἐκ του̃ λαου̃ καὶ ἐκ τω̃ν ἐθνω̃ν εἰς οὓς ἐγὼ ἀποστέλλω σε

¹⁸ἀνοι̃ξαι ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν του̃ ἐπιστρέψαι ἀπò σκότους εἰς φω̃ς καὶ τη̃ς ἐξουσίας του̃ Σατανα̃ ἐπὶ τòν θεόν του̃ λαβει̃ν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιω̃ν καὶ κλη̃ρον ἐν τοι̃ς ἡγιασμένοις πίστει τη̨̃ εἰς ἐμέ

¹⁹ὅθεν βασιλευ̃ ’Αγρίππα οὐκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τη̨̃ οὐρανίω̨ ὀπτασία̨

²⁰ἀλλὰ τοι̃ς ἐν Δαμασκω̨̃ πρω̃τόν τε καὶ ‘Ιεροσολύμοις πα̃σάν τε τὴν χώραν τη̃ς ’Ιουδαίας καὶ τοι̃ς ἔθνεσιν ἀπήγγελλον μετανοει̃ν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τòν θεόν ἄξια τη̃ς μετανοίας ἔργα πράσσοντας

²¹ἕνεκα τούτων με ’Ιουδαι̃οι συλλαβόμενοι ὄντα ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ἐπειρω̃ντο διαχειρίσασθαι

²²ἐπικουρίας οὐ̃ν τυχὼν τη̃ς ἀπò του̃ θεου̃ ἄχρι τη̃ς ἡμέρας ταύτης ἕστηκα μαρτυρόμενος μικρω̨̃ τε καὶ μεγάλω̨ οὐδὲν ἐκτòς λέγων ὡ̃ν τε οἱ προφη̃ται ἐλάλησαν μελλόντων γίνεσθαι καὶ Μωϋση̃ς

²³εἰ παθητòς ὁ Χριστός εἰ πρω̃τος ἐξ ἀναστάσεως νεκρω̃ν φω̃ς μέλλει καταγγέλλειν τω̨̃ τε λαω̨̃ καὶ τοι̃ς ἔθνεσιν

²⁴ταυ̃τα δὲ αὐτου̃ ἀπολογουμένου ὁ Φη̃στος μεγάλη̨ τη̨̃ φωνη̨̃ φησιν μαίνη̨ Παυ̃λε τὰ πολλά σε γράμματα εἰς μανίαν περιτρέπει

²⁵ὁ δὲ Παυ̃λος οὐ μαίνομαι φησίν κράτιστε Φη̃στε ἀλλὰ ἀληθείας καὶ σωφροσύνης ῥήματα ἀποφθέγγομαι

²⁶ἐπίσταται γὰρ περὶ τούτων ὁ βασιλεύς πρòς ὃν καὶ παρρησιαζόμενος λαλω̃ λανθάνειν γὰρ αὐτòν τι τούτων οὐ πείθομαι οὐθέν οὐ γάρ ἐστιν ἐν γωνία̨ πεπραγμένον του̃το

²⁷πιστεύεις βασιλευ̃ ’Αγρίππα τοι̃ς προφήταις οἰ̃δα ὅτι πιστεύεις

²⁸ὁ δὲ ’Αγρίππας πρòς τòν Παυ̃λον ἐν ὀλίγω̨ με πείθεις Χριστιανòν ποιη̃σαι

²⁹ὁ δὲ Παυ̃λος εὐξαίμην ἂν τω̨̃ θεω̨̃ καὶ ἐν ὀλίγω̨ καὶ ἐν μεγάλω̨ οὐ μόνον σὲ ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀκούοντάς μου σήμερον γενέσθαι τοιούτους ὁποι̃ος καὶ ἐγώ εἰμι παρεκτòς τω̃ν δεσμω̃ν τούτων

³⁰ἀνέστη τε ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεμὼν ἥ τε Βερνίκη καὶ οἱ συγκαθήμενοι αὐτοι̃ς

³¹καὶ ἀναχωρήσαντες ἐλάλουν πρòς ἀλλήλους λέγοντες ὅτι οὐδὲν θανάτου ἢ δεσμω̃ν ἄξιον τι πράσσει ὁ ἄνθρωπος οὑ̃τος

³²’Αγρίππας δὲ τω̨̃ Φήστω̨ ἔφη ἀπολελύσθαι ἐδύνατο ὁ ἄνθρωπος οὑ̃τος εἰ μὴ ἐπεκέκλητο Καίσαρα

Κεφάλαιον ΚΖ' (27)

¹ὡς δὲ ἐκρίθη του̃ ἀποπλει̃ν ἡμα̃ς εἰς τὴν ’Ιταλίαν παρεδίδουν τόν τε Παυ̃λον καί τινας ἑτέρους δεσμώτας ἑκατοντάρχη̨ ὀνόματι ’Ιουλίω̨ σπείρης Σεβαστη̃ς

²ἐπιβάντες δὲ πλοίω̨ ’Αδραμυττηνω̨̃ μέλλοντι πλει̃ν εἰς τοὺς κατὰ τὴν ’Ασίαν τόπους ἀνήχθημεν ὄντος σὺν ἡμι̃ν ’Αριστάρχου Μακεδόνος Θεσσαλονικέως

³τη̨̃ τε ἑτέρα̨ κατήχθημεν εἰς Σιδω̃να φιλανθρώπως τε ὁ ’Ιούλιος τω̨̃ Παύλω̨ χρησάμενος ἐπέτρεψεν πρòς τοὺς φίλους πορευθέντι ἐπιμελείας τυχει̃ν

⁴κἀκει̃θεν ἀναχθέντες ὑπεπλεύσαμεν τὴν Κύπρον διὰ τò τοὺς ἀνέμους εἰ̃ναι ἐναντίους

⁵τό τε πέλαγος τò κατὰ τὴν Κιλικίαν καὶ Παμφυλίαν διαπλεύσαντες κατήλθομεν εἰς Μύρα τη̃ς Λυκίας

⁶κἀκει̃ εὑρὼν ὁ ἑκατοντάρχης πλοι̃ον ’Αλεξανδρι̃νον πλέον εἰς τὴν ’Ιταλίαν ἐνεβίβασεν ἡμα̃ς εἰς αὐτό

⁷ἐν ἱκαναι̃ς δὲ ἡμέραις βραδυπλοου̃ντες καὶ μόλις γενόμενοι κατὰ τὴν Κνίδον μὴ προσεω̃ντος ἡμα̃ς του̃ ἀνέμου ὑπεπλεύσαμεν τὴν Κρήτην κατὰ Σαλμώνην

⁸μόλις τε παραλεγόμενοι αὐτὴν ἤλθομεν εἰς τόπον τινὰ καλούμενον Καλοὺς Λιμένας ὡ̨̃ ἐγγὺς πόλις ἠ̃ν Λασαία

⁹ἱκανου̃ δὲ χρόνου διαγενομένου καὶ ὄντος ἤδη ἐπισφαλου̃ς του̃ πλοòς διὰ τò καὶ τὴν νηστείαν ἤδη παρεληλυθέναι παρή̨νει ὁ Παυ̃λος

¹⁰λέγων αὐτοι̃ς ἄνδρες θεωρω̃ ὅτι μετὰ ὕβρεως καὶ πολλη̃ς ζημίας οὐ μόνον του̃ φορτίου καὶ του̃ πλοίου ἀλλὰ καὶ τω̃ν ψυχω̃ν ἡμω̃ν μέλλειν ἔσεσθαι τòν πλου̃ν

¹¹ὁ δὲ ἑκατοντάρχης τω̨̃ κυβερνήτη̨ καὶ τω̨̃ ναυκλήρω̨ μα̃λλον ἐπείθετο ἢ τοι̃ς ὑπò Παύλου λεγομένοις

¹²ἀνευθέτου δὲ του̃ λιμένος ὑπάρχοντος πρòς παραχειμασίαν οἱ πλείονες ἔθεντο βουλὴν ἀναχθη̃ναι ἐκει̃θεν εἴ πως δύναιντο καταντήσαντες εἰς φοίνικα παραχειμάσαι λιμένα τη̃ς Κρήτης βλέποντα κατὰ λίβα καὶ κατὰ χω̃ρον

¹³ὑποπνεύσαντος δὲ νότου δόξαντες τη̃ς προθέσεως κεκρατηκέναι ἄραντες ἀ̃σσον παρελέγοντο τὴν Κρήτην

¹⁴μετ' οὐ πολὺ δὲ ἔβαλεν κατ' αὐτη̃ς ἄνεμος τυφωνικòς ὁ καλούμενος εὐρακύλων

¹⁵συναρπασθέντος δὲ του̃ πλοίου καὶ μὴ δυναμένου ἀντοφθαλμει̃ν τω̨̃ ἀνέμω̨ ἐπιδόντες ἐφερόμεθα

¹⁶νησίον δέ τι ὑποδραμόντες καλούμενον Καυ̃δα ἰσχύσαμεν μόλις περικρατει̃ς γενέσθαι τη̃ς σκάφης

¹⁷ἣν ἄραντες βοηθείαις ἐχρω̃ντο ὑποζωννύντες τò πλοι̃ον φοβούμενοί τε μὴ εἰς τὴν Σύρτιν ἐκπέσωσιν χαλάσαντες τò σκευ̃ος οὕτως ἐφέροντο

¹⁸σφοδρω̃ς δὲ χειμαζομένων ἡμω̃ν τη̨̃ ἑξη̃ς ἐκβολὴν ἐποιου̃ντο

¹⁹καὶ τη̨̃ τρίτη̨ αὐτόχειρες τὴν σκευὴν του̃ πλοίου ἔρριψαν

²⁰μήτε δὲ ἡλίου μήτε ἄστρων ἐπιφαινόντων ἐπὶ πλείονας ἡμέρας χειμω̃νός τε οὐκ ὀλίγου ἐπικειμένου λοιπòν περιη̨ρει̃το ἐλπὶς πα̃σα του̃ σώ̨ζεσθαι ἡμα̃ς

²¹πολλη̃ς τε ἀσιτίας ὑπαρχούσης τότε σταθεὶς ὁ Παυ̃λος ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἔδει μέν ὠ̃ ἄνδρες πειθαρχήσαντάς μοι μὴ ἀνάγεσθαι ἀπò τη̃ς Κρήτης κερδη̃σαί τε τὴν ὕβριν ταύτην καὶ τὴν ζημίαν

²²καὶ τὰ νυ̃ν παραινω̃ ὑμα̃ς εὐθυμει̃ν ἀποβολὴ γὰρ ψυχη̃ς οὐδεμία ἔσται ἐξ ὑμω̃ν πλὴν του̃ πλοίου

²³παρέστη γάρ μοι ταύτη̨ τη̨̃ νυκτὶ του̃ θεου̃ οὑ̃ εἰμι ἐγώ ὡ̨̃ καὶ λατρεύω ἄγγελος

²⁴λέγων μὴ φοβου̃ Παυ̃λε Καίσαρί σε δει̃ παραστη̃ναι καὶ ἰδοὺ κεχάρισταί σοι ὁ θεòς πάντας τοὺς πλέοντας μετὰ σου̃

²⁵διò εὐθυμει̃τε ἄνδρες πιστεύω γὰρ τω̨̃ θεω̨̃ ὅτι οὕτως ἔσται καθ' ὃν τρόπον λελάληταί μοι

²⁶εἰς νη̃σον δέ τινα δει̃ ἡμα̃ς ἐκπεσει̃ν

²⁷ὡς δὲ τεσσαρεσκαιδεκάτη νὺξ ἐγένετο διαφερομένων ἡμω̃ν ἐν τω̨̃ ’Αδρία̨ κατὰ μέσον τη̃ς νυκτòς ὑπενόουν οἱ ναυ̃ται προσάγειν τινὰ αὐτοι̃ς χώραν

²⁸καὶ βολίσαντες εὑ̃ρον ὀργυιὰς εἴκοσι βραχὺ δὲ διαστήσαντες καὶ πάλιν βολίσαντες εὑ̃ρον ὀργυιὰς δεκαπέντε

²⁹φοβούμενοί τε μή που κατὰ τραχει̃ς τόπους ἐκπέσωμεν ἐκ πρύμνης ῥίψαντες ἀγκύρας τέσσαρας ηὔχοντο ἡμέραν γενέσθαι

³⁰τω̃ν δὲ ναυτω̃ν ζητούντων φυγει̃ν ἐκ του̃ πλοίου καὶ χαλασάντων τὴν σκάφην εἰς τὴν θάλασσαν προφάσει ὡς ἐκ πρώ̨ρης ἀγκύρας μελλόντων ἐκτείνειν

³¹εἰ̃πεν ὁ Παυ̃λος τω̨̃ ἑκατοντάρχη̨ καὶ τοι̃ς στρατιώταις ἐὰν μὴ οὑ̃τοι μείνωσιν ἐν τω̨̃ πλοίω̨ ὑμει̃ς σωθη̃ναι οὐ δύνασθε

³²τότε ἀπέκοψαν οἱ στρατιω̃ται τὰ σχοινία τη̃ς σκάφης καὶ εἴασαν αὐτὴν ἐκπεσει̃ν

³³ἄχρι δὲ οὑ̃ ἡμέρα ἤμελλεν γίνεσθαι παρεκάλει ὁ Παυ̃λος ἅπαντας μεταλαβει̃ν τροφη̃ς λέγων τεσσαρεσκαιδεκάτην σήμερον ἡμέραν προσδοκω̃ντες ἄσιτοι διατελει̃τε μηθὲν προσλαβόμενοι

³⁴διò παρακαλω̃ ὑμα̃ς μεταλαβει̃ν τροφη̃ς του̃το γὰρ πρòς τη̃ς ὑμετέρας σωτηρίας ὑπάρχει οὐδενòς γὰρ ὑμω̃ν θρὶξ ἀπò τη̃ς κεφαλη̃ς ἀπολει̃ται

³⁵εἴπας δὲ ταυ̃τα καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαρίστησεν τω̨̃ θεω̨̃ ἐνώπιον πάντων καὶ κλάσας ἤρξατο ἐσθίειν

³⁶εὔθυμοι δὲ γενόμενοι πάντες καὶ αὐτοὶ προσελάβοντο τροφη̃ς

³⁷ἤμεθα δὲ αἱ πα̃σαι ψυχαὶ ἐν τω̨̃ πλοίω̨ διακόσιαι ἑβδομήκοντα ἕξ

³⁸κορεσθέντες δὲ τροφη̃ς ἐκούφιζον τò πλοι̃ον ἐκβαλλόμενοι τòν σι̃τον εἰς τὴν θάλασσαν

³⁹ὅτε δὲ ἡμέρα ἐγένετο τὴν γη̃ν οὐκ ἐπεγίνωσκον κόλπον δέ τινα κατενόουν ἔχοντα αἰγιαλòν εἰς ὃν ἐβουλεύοντο εἰ δύναιντο ἐξω̃σαι τò πλοι̃ον

⁴⁰καὶ τὰς ἀγκύρας περιελόντες εἴων εἰς τὴν θάλασσαν ἅμα ἀνέντες τὰς ζευκτηρίας τω̃ν πηδαλίων καὶ ἐπάραντες τòν ἀρτέμωνα τη̨̃ πνεούση̨ κατει̃χον εἰς τòν αἰγιαλόν

⁴¹περιπεσόντες δὲ εἰς τόπον διθάλασσον ἐπέκειλαν τὴν ναυ̃ν καὶ ἡ μὲν πρω̨̃ρα ἐρείσασα ἔμεινεν ἀσάλευτος ἡ δὲ πρύμνα ἐλύετο ὑπò τη̃ς βίας τω̃ν κυμάτων

⁴²τω̃ν δὲ στρατιωτω̃ν βουλὴ ἐγένετο ἵνα τοὺς δεσμώτας ἀποκτείνωσιν μή τις ἐκκολυμβήσας διαφύγη̨

⁴³ὁ δὲ ἑκατοντάρχης βουλόμενος διασω̃σαι τòν Παυ̃λον ἐκώλυσεν αὐτοὺς του̃ βουλήματος ἐκέλευσέν τε τοὺς δυναμένους κολυμβα̃ν ἀπορίψαντας πρώτους ἐπὶ τὴν γη̃ν ἐξιέναι

⁴⁴καὶ τοὺς λοιποὺς οὓς μὲν ἐπὶ σανίσιν οὓς δὲ ἐπί τινων τω̃ν ἀπò του̃ πλοίου καὶ οὕτως ἐγένετο πάντας διασωθη̃ναι ἐπὶ τὴν γη̃ν

Κεφάλαιον ΚΗ' (28)

¹καὶ διασωθέντες τότε ἐπέγνωμεν ὅτι Μελίτη ἡ νη̃σος καλει̃ται

²οἵ τε βάρβαροι παρει̃χον οὐ τὴν τυχου̃σαν φιλανθρωπίαν ἡμι̃ν ἅψαντες γὰρ πυρὰν προσελάβοντο πάντας ἡμα̃ς διὰ τòν ὑετòν τòν ἐφεστω̃τα καὶ διὰ τò ψυ̃χος

³συστρέψαντος δὲ του̃ Παύλου φρυγάνων τι πλη̃θος καὶ ἐπιθέντος ἐπὶ τὴν πυράν ἔχιδνα ἀπò τη̃ς θέρμης ἐξελθου̃σα καθη̃ψεν τη̃ς χειρòς αὐτου̃

⁴ὡς δὲ εἰ̃δον οἱ βάρβαροι κρεμάμενον τò θηρίον ἐκ τη̃ς χειρòς αὐτου̃ πρòς ἀλλήλους ἔλεγον πάντως φονεύς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος οὑ̃τος ὃν διασωθέντα ἐκ τη̃ς θαλάσσης ἡ δίκη ζη̃ν οὐκ εἴασεν

⁵ὁ μὲν οὐ̃ν ἀποτινάξας τò θηρίον εἰς τò πυ̃ρ ἔπαθεν οὐδὲν κακόν

⁶οἱ δὲ προσεδόκων αὐτòν μέλλειν πίμπρασθαι ἢ καταπίπτειν ἄφνω νεκρόν ἐπὶ πολὺ δὲ αὐτω̃ν προσδοκώντων καὶ θεωρούντων μηδὲν ἄτοπον εἰς αὐτòν γινόμενον μεταβαλόμενοι ἔλεγον αὐτòν εἰ̃ναι θεόν

⁷ἐν δὲ τοι̃ς περὶ τòν τόπον ἐκει̃νον ὑπη̃ρχεν χωρία τω̨̃ πρώτω̨ τη̃ς νήσου ὀνόματι Ποπλίω̨ ὃς ἀναδεξάμενος ἡμα̃ς τρει̃ς ἡμέρας φιλοφρόνως ἐξένισεν

⁸ἐγένετο δὲ τòν πατέρα του̃ Ποπλίου πυρετοι̃ς καὶ δυσεντερίω̨ συνεχόμενον κατακει̃σθαι πρòς ὃν ὁ Παυ̃λος εἰσελθὼν καὶ προσευξάμενος ἐπιθεὶς τὰς χει̃ρας αὐτω̨̃ ἰάσατο αὐτόν

⁹τούτου δὲ γενομένου καὶ οἱ λοιποὶ οἱ ἐν τη̨̃ νήσω̨ ἔχοντες ἀσθενείας προσήρχοντο καὶ ἐθεραπεύοντο

¹⁰οἳ καὶ πολλαι̃ς τιμαι̃ς ἐτίμησαν ἡμα̃ς καὶ ἀναγομένοις ἐπέθεντο τὰ πρòς τὰς χρείας

¹¹μετὰ δὲ τρει̃ς μη̃νας ἀνήχθημεν ἐν πλοίω̨ παρακεχειμακότι ἐν τη̨̃ νήσω̨ ’Αλεξανδρίνω̨ παρασήμω̨ Διοσκούροις

¹²καὶ καταχθέντες εἰς Συρακούσας ἐπεμείναμεν ἡμέρας τρει̃ς

¹³ὅθεν περιελόντες κατηντήσαμεν εἰς ‘Ρήγιον καὶ μετὰ μίαν ἡμέραν ἐπιγενομένου νότου δευτεραι̃οι ἤλθομεν εἰς Ποτιόλους

¹⁴οὑ̃ εὑρόντες ἀδελφοὺς παρεκλήθημεν παρ' αὐτοι̃ς ἐπιμει̃ναι ἡμέρας ἑπτά καὶ οὕτως εἰς τὴν ‘Ρώμην ἤλθαμεν

¹⁵κἀκει̃θεν οἱ ἀδελφοὶ ἀκούσαντες τὰ περὶ ἡμω̃ν ἠ̃λθαν εἰς ἀπάντησιν ἡμι̃ν ἄχρι ’Αππίου Φόρου καὶ Τριω̃ν Ταβερνω̃ν οὓς ἰδὼν ὁ Παυ̃λος εὐχαριστήσας τω̨̃ θεω̨̃ ἔλαβε θάρσος

¹⁶ὅτε δὲ εἰσήλθομεν εἰς ‘Ρώμην ἐπετράπη τω̨̃ Παύλω̨ μένειν καθ' ἑαυτòν σὺν τω̨̃ φυλάσσοντι αὐτòν στρατιώτη̨

¹⁷ἐγένετο δὲ μετὰ ἡμέρας τρει̃ς συγκαλέσασθαι αὐτòν τοὺς ὄντας τω̃ν ’Ιουδαίων πρώτους συνελθόντων δὲ αὐτω̃ν ἔλεγεν πρòς αὐτούς ἐγώ ἄνδρες ἀδελφοί οὐδὲν ἐναντίον ποιήσας τω̨̃ λαω̨̃ ἢ τοι̃ς ἔθεσι τοι̃ς πατρώ̨οις δέσμιος ἐξ ‘Ιεροσολύμων παρεδόθην εἰς τὰς χει̃ρας τω̃ν ‘Ρωμαίων

¹⁸οἵτινες ἀνακρίναντές με ἐβούλοντο ἀπολυ̃σαι διὰ τò μηδεμίαν αἰτίαν θανάτου ὑπάρχειν ἐν ἐμοί

¹⁹ἀντιλεγόντων δὲ τω̃ν ’Ιουδαίων ἠναγκάσθην ἐπικαλέσασθαι Καίσαρα οὐχ ὡς του̃ ἔθνους μου ἔχων τι κατηγορει̃ν

²⁰διὰ ταύτην οὐ̃ν τὴν αἰτίαν παρεκάλεσα ὑμα̃ς ἰδει̃ν καὶ προσλαλη̃σαι ἕνεκεν γὰρ τη̃ς ἐλπίδος του̃ ’Ισραὴλ τὴν ἅλυσιν ταύτην περίκειμαι

²¹οἱ δὲ πρòς αὐτòν εἰ̃παν ἡμει̃ς οὔτε γράμματα περὶ σου̃ ἐδεξάμεθα ἀπò τη̃ς ’Ιουδαίας οὔτε παραγενόμενός τις τω̃ν ἀδελφω̃ν ἀπήγγειλεν ἢ ἐλάλησέν τι περὶ σου̃ πονηρόν

²²ἀξιου̃μεν δὲ παρὰ σου̃ ἀκου̃σαι ἃ φρονει̃ς περὶ μὲν γὰρ τη̃ς αἱρέσεως ταύτης γνωστòν ἡμι̃ν ἐστιν ὅτι πανταχου̃ ἀντιλέγεται

²³ταξάμενοι δὲ αὐτω̨̃ ἡμέραν ἠ̃λθον πρòς αὐτòν εἰς τὴν ξενίαν πλείονες οἱ̃ς ἐξετίθετο διαμαρτυρόμενος τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ πείθων τε αὐτοὺς περὶ του̃ ’Ιησου̃ ἀπό τε του̃ νόμου Μωϋσέως καὶ τω̃ν προφητω̃ν ἀπò πρωΐ ἕως ἑσπέρας

²⁴καὶ οἱ μὲν ἐπείθοντο τοι̃ς λεγομένοις οἱ δὲ ἠπίστουν

²⁵ἀσύμφωνοι δὲ ὄντες πρòς ἀλλήλους ἀπελύοντο εἰπόντος του̃ Παύλου ῥη̃μα ἓν ὅτι καλω̃ς τò πνευ̃μα τò ἅγιον ἐλάλησεν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου πρòς τοὺς πατέρας ὑμω̃ν

²⁶λέγων πορεύθητι πρòς τòν λαòν του̃τον καὶ εἰπόν ἀκοη̨̃ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνη̃τε καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε

²⁷ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία του̃ λαου̃ τούτου καὶ τοι̃ς ὠσὶν βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν ἐκάμμυσαν μήποτε ἴδωσιν τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς καὶ τοι̃ς ὠσὶν ἀκούσωσιν καὶ τη̨̃ καρδία̨ συνω̃σιν καὶ ἐπιστρέψωσιν καὶ ἰάσομαι αὐτούς

²⁸γνωστòν οὐ̃ν ἔστω ὑμι̃ν ὅτι τοι̃ς ἔθνεσιν ἀπεστάλη του̃το τò σωτήριον του̃ θεου̃ αὐτοὶ καὶ ἀκούσονται

³⁰ἐνέμεινεν δὲ διετίαν ὅλην ἐν ἰδίω̨ μισθώματι καὶ ἀπεδέχετο πάντας τοὺς εἰσπορευομένους πρòς αὐτόν

³¹κηρύσσων τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ καὶ διδάσκων τὰ περὶ του̃ κυρίου ’Ιησου̃ Χριστου̃ μετὰ πάσης παρρησίας ἀκωλύτως

Книго

[X]