Greek NT 04

Τό κατὰ ’Ιωάννην ἅγιον εὐαγγέλιον

Κεφάλαιον Α' (1)

¹ἐν ἀρχη̨̃ ἠ̃ν ὁ λόγος καὶ ὁ λόγος ἠ̃ν πρòς τòν θεόν καὶ θεòς ἠ̃ν ὁ λόγος

²οὑ̃τος ἠ̃ν ἐν ἀρχη̨̃ πρòς τòν θεόν

³πάντα δι' αὐτου̃ ἐγένετο καὶ χωρὶς αὐτου̃ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν

⁴ἐν αὐτω̨̃ ζωὴ ἠ̃ν καὶ ἡ ζωὴ ἠ̃ν τò φω̃ς τω̃ν ἀνθρώπων

⁵καὶ τò φω̃ς ἐν τη̨̃ σκοτία̨ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτò οὐ κατέλαβεν

⁶ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεου̃ ὄνομα αὐτω̨̃ ’Ιωάννης

⁷οὑ̃τος ἠ̃λθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήση̨ περὶ του̃ φωτός ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτου̃

⁸οὐκ ἠ̃ν ἐκει̃νος τò φω̃ς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήση̨ περὶ του̃ φωτός

⁹ἠ̃ν τò φω̃ς τò ἀληθινόν ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τòν κόσμον

¹⁰ἐν τω̨̃ κόσμω̨ ἠ̃ν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτου̃ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτòν οὐκ ἔγνω

¹¹εἰς τὰ ἴδια ἠ̃λθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτòν οὐ παρέλαβον

¹²ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν ἔδωκεν αὐτοι̃ς ἐξουσίαν τέκνα θεου̃ γενέσθαι τοι̃ς πιστεύουσιν εἰς τò ὄνομα αὐτου̃

¹³οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκòς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρòς ἀλλ' ἐκ θεου̃ ἐγεννήθησαν

¹⁴καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμι̃ν καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτου̃ δόξαν ὡς μονογενου̃ς παρὰ πατρός πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας

¹⁵’Ιωάννης μαρτυρει̃ περὶ αὐτου̃ καὶ κέκραγεν λέγων οὑ̃τος ἠ̃ν ὃν εἰ̃πον ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν ὅτι πρω̃τός μου ἠ̃ν

¹⁶ὅτι ἐκ του̃ πληρώματος αὐτου̃ ἡμει̃ς πάντες ἐλάβομεν καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος

¹⁷ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἐγένετο

¹⁸θεòν οὐδεὶς ἑώρακεν πώποτε μονογενὴς θεòς ὁ ὢν εἰς τòν κόλπον του̃ πατρòς ἐκει̃νος ἐξηγήσατο

¹⁹καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία του̃ ’Ιωάννου ὅτε ἀπέστειλαν πρòς αὐτòν οἱ ’Ιουδαι̃οι ἐξ ‘Ιεροσολύμων ἱερει̃ς καὶ Λευίτας ἵνα ἐρωτήσωσιν αὐτόν σὺ τίς εἰ̃

²⁰καὶ ὡμολόγησεν καὶ οὐκ ἠρνήσατο καὶ ὡμολόγησεν ὅτι ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ὁ Χριστός

²¹καὶ ἠρώτησαν αὐτόν τί οὐ̃ν σύ ’Ηλίας εἰ̃ καὶ λέγει οὐκ εἰμί ὁ προφήτης εἰ̃ σύ καὶ ἀπεκρίθη οὔ

²²εἰ̃παν οὐ̃ν αὐτω̨̃ τίς εἰ̃ ἵνα ἀπόκρισιν δω̃μεν τοι̃ς πέμψασιν ἡμα̃ς τί λέγεις περὶ σεαυτου̃

²³ἔφη ἐγὼ φωνὴ βοω̃ντος ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ εὐθύνατε τὴν ὁδòν κυρίου καθὼς εἰ̃πεν ’Ησαΐας ὁ προφήτης

²⁴καὶ ἀπεσταλμένοι ἠ̃σαν ἐκ τω̃ν Φαρισαίων

²⁵καὶ ἠρώτησαν αὐτòν καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ τί οὐ̃ν βαπτίζεις εἰ σὺ οὐκ εἰ̃ ὁ Χριστòς οὐδὲ ’Ηλίας οὐδὲ ὁ προφήτης

²⁶ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιωάννης λέγων ἐγὼ βαπτίζω ἐν ὕδατι μέσος ὑμω̃ν ἕστηκεν ὃν ὑμει̃ς οὐκ οἴδατε

²⁷ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος οὑ̃ οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ἄξιος ἵνα λύσω αὐτου̃ τòν ἱμάντα του̃ ὑποδήματος

²⁸ταυ̃τα ἐν Βηθανία̨ ἐγένετο πέραν του̃ ’Ιορδάνου ὅπου ἠ̃ν ὁ ’Ιωάννης βαπτίζων

²⁹τη̨̃ ἐπαύριον βλέπει τòν ’Ιησου̃ν ἐρχόμενον πρòς αὐτόν καὶ λέγει ἴδε ὁ ἀμνòς του̃ θεου̃ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν του̃ κόσμου

³⁰οὑ̃τός ἐστιν ὑπὲρ οὑ̃ ἐγὼ εἰ̃πον ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν ὅτι πρω̃τός μου ἠ̃ν

³¹κἀγὼ οὐκ ἤ̨δειν αὐτόν ἀλλ' ἵνα φανερωθη̨̃ τω̨̃ ’Ισραὴλ διὰ του̃το ἠ̃λθον ἐγὼ ἐν ὕδατι βαπτίζων

³²καὶ ἐμαρτύρησεν ’Ιωάννης λέγων ὅτι τεθέαμαι τò πνευ̃μα καταβαι̃νον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανου̃ καὶ ἔμεινεν ἐπ' αὐτόν

³³κἀγὼ οὐκ ἤ̨δειν αὐτόν ἀλλ' ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι ἐκει̃νός μοι εἰ̃πεν ἐφ' ὃν ἂν ἴδη̨ς τò πνευ̃μα καταβαι̃νον καὶ μένον ἐπ' αὐτόν οὑ̃τός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν πνεύματι ἁγίω̨

³⁴κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱòς του̃ θεου̃

³⁵τη̨̃ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ ’Ιωάννης καὶ ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ δύο

³⁶καὶ ἐμβλέψας τω̨̃ ’Ιησου̃ περιπατου̃ντι λέγει ἴδε ὁ ἀμνòς του̃ θεου̃

³⁷καὶ ἤκουσαν οἱ δύο μαθηταὶ αὐτου̃ λαλου̃ντος καὶ ἠκολούθησαν τω̨̃ ’Ιησου̃

³⁸στραφεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς καὶ θεασάμενος αὐτοὺς ἀκολουθου̃ντας λέγει αὐτοι̃ς τί ζητει̃τε οἱ δὲ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ῥαββί ὃ λέγεται μεθερμηνευόμενον διδάσκαλε που̃ μένεις

³⁹λέγει αὐτοι̃ς ἔρχεσθε καὶ ὄψεσθε ἠ̃λθαν οὐ̃ν καὶ εἰ̃δαν που̃ μένει καὶ παρ' αὐτω̨̃ ἔμειναν τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὥρα ἠ̃ν ὡς δεκάτη

⁴⁰ἠ̃ν ’Ανδρέας ὁ ἀδελφòς Σίμωνος Πέτρου εἱ̃ς ἐκ τω̃ν δύο τω̃ν ἀκουσάντων παρὰ ’Ιωάννου καὶ ἀκολουθησάντων αὐτω̨̃

⁴¹εὑρίσκει οὑ̃τος πρω̃τον τòν ἀδελφòν τòν ἴδιον Σίμωνα καὶ λέγει αὐτω̨̃ εὑρήκαμεν τòν Μεσσίαν ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Χριστός

⁴²ἤγαγεν αὐτòν πρòς τòν ’Ιησου̃ν ἐμβλέψας αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν σὺ εἰ̃ Σίμων ὁ υἱòς ’Ιωάννου σὺ κληθήση̨ Κηφα̃ς ὃ ἑρμηνεύεται Πέτρος

⁴³τη̨̃ ἐπαύριον ἠθέλησεν ἐξελθει̃ν εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀκολούθει μοι

⁴⁴ἠ̃ν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπò Βηθσαϊδά ἐκ τη̃ς πόλεως ’Ανδρέου καὶ Πέτρου

⁴⁵εὑρίσκει Φίλιππος τòν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὃν ἔγραψεν Μωϋση̃ς ἐν τω̨̃ νόμω̨ καὶ οἱ προφη̃ται εὑρήκαμεν ’Ιησου̃ν υἱòν του̃ ’Ιωσὴφ τòν ἀπò Ναζαρέτ

⁴⁶καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ Ναθαναήλ ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθòν εἰ̃ναι λέγει αὐτω̨̃ ὁ Φίλιππος ἔρχου καὶ ἴδε

⁴⁷εἰ̃δεν ὁ ’Ιησου̃ς τòν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρòς αὐτòν καὶ λέγει περὶ αὐτου̃ ἴδε ἀληθω̃ς ’Ισραηλίτης ἐν ὡ̨̃ δόλος οὐκ ἔστιν

⁴⁸λέγει αὐτω̨̃ Ναθαναήλ πόθεν με γινώσκεις ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ πρò του̃ σε Φίλιππον φωνη̃σαι ὄντα ὑπò τὴν συκη̃ν εἰ̃δόν σε

⁴⁹ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ Ναθαναήλ ῥαββί σὺ εἰ̃ ὁ υἱòς του̃ θεου̃ σὺ βασιλεὺς εἰ̃ του̃ ’Ισραήλ

⁵⁰ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὅτι εἰ̃πόν σοι ὅτι εἰ̃δόν σε ὑποκάτω τη̃ς συκη̃ς πιστεύεις μείζω τούτων ὄψη̨

⁵¹καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὄψεσθε τòν οὐρανòν ἀνεω̨γότα καὶ τοὺς ἀγγέλους του̃ θεου̃ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου

Κεφάλαιον Β' (2)

¹καὶ τη̨̃ ἡμέρα̨ τη̨̃ τρίτη̨ γάμος ἐγένετο ἐν Κανὰ τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἠ̃ν ἡ μήτηρ του̃ ’Ιησου̃ ἐκει̃

²ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ ’Ιησου̃ς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ εἰς τòν γάμον

³καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ του̃ ’Ιησου̃ πρòς αὐτόν οἰ̃νον οὐκ ἔχουσιν

⁴καὶ λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς τί ἐμοὶ καὶ σοί γύναι οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου

⁵λέγει ἡ μήτηρ αὐτου̃ τοι̃ς διακόνοις ὅ τι ἂν λέγη̨ ὑμι̃ν ποιήσατε

⁶ἠ̃σαν δὲ ἐκει̃ λίθιναι ὑδρίαι ἓξ κατὰ τòν καθαρισμòν τω̃ν ’Ιουδαίων κείμεναι χωρου̃σαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρει̃ς

⁷λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω

⁸καὶ λέγει αὐτοι̃ς ἀντλήσατε νυ̃ν καὶ φέρετε τω̨̃ ἀρχιτρικλίνω̨ οἱ δὲ ἤνεγκαν

⁹ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τò ὕδωρ οἰ̃νον γεγενημένον καὶ οὐκ ἤ̨δει πόθεν ἐστίν οἱ δὲ διάκονοι ἤ̨δεισαν οἱ ἠντληκότες τò ὕδωρ φωνει̃ τòν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος

¹⁰καὶ λέγει αὐτω̨̃ πα̃ς ἄνθρωπος πρω̃τον τòν καλòν οἰ̃νον τίθησιν καὶ ὅταν μεθυσθω̃σιν τòν ἐλάσσω σὺ τετήρηκας τòν καλòν οἰ̃νον ἕως ἄρτι

¹¹ταύτην ἐποίησεν ἀρχὴν τω̃ν σημείων ὁ ’Ιησου̃ς ἐν Κανὰ τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσεν τὴν δόξαν αὐτου̃ καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτòν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

¹²μετὰ του̃το κατέβη εἰς Καφαρναοὺμ αὐτòς καὶ ἡ μήτηρ αὐτου̃ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ καὶ ἐκει̃ ἔμειναν οὐ πολλὰς ἡμέρας

¹³καὶ ἐγγὺς ἠ̃ν τò πάσχα τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ ἀνέβη εἰς ‘Ιεροσόλυμα ὁ ’Ιησου̃ς

¹⁴καὶ εὑ̃ρεν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ τοὺς πωλου̃ντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστερὰς καὶ τοὺς κερματιστὰς καθημένους

¹⁵καὶ ποιήσας φραγέλλιον ἐκ σχοινίων πάντας ἐξέβαλεν ἐκ του̃ ἱερου̃ τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας καὶ τω̃ν κολλυβιστω̃ν ἐξέχεεν τò κέρμα καὶ τὰς τραπέζας ἀνέτρεψεν

¹⁶καὶ τοι̃ς τὰς περιστερὰς πωλου̃σιν εἰ̃πεν ἄρατε ταυ̃τα ἐντευ̃θεν μὴ ποιει̃τε τòν οἰ̃κον του̃ πατρός μου οἰ̃κον ἐμπορίου

¹⁷ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ὅτι γεγραμμένον ἐστίν ὁ ζη̃λος του̃ οἴκου σου καταφάγεταί με

¹⁸ἀπεκρίθησαν οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ τί σημει̃ον δεικνύεις ἡμι̃ν ὅτι ταυ̃τα ποιει̃ς

¹⁹ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς λύσατε τòν ναòν του̃τον καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερω̃ αὐτόν

²⁰εἰ̃παν οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι τεσσεράκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν οἰκοδομήθη ὁ ναòς οὑ̃τος καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερει̃ς αὐτόν

²¹ἐκει̃νος δὲ ἔλεγεν περὶ του̃ ναου̃ του̃ σώματος αὐτου̃

²²ὅτε οὐ̃ν ἠγέρθη ἐκ νεκρω̃ν ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ὅτι του̃το ἔλεγεν καὶ ἐπίστευσαν τη̨̃ γραφη̨̃ καὶ τω̨̃ λόγω̨ ὃν εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς

²³ὡς δὲ ἠ̃ν ἐν τοι̃ς ‘Ιεροσολύμοις ἐν τω̨̃ πάσχα ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃ πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς τò ὄνομα αὐτου̃ θεωρου̃ντες αὐτου̃ τὰ σημει̃α ἃ ἐποίει

²⁴αὐτòς δὲ ’Ιησου̃ς οὐκ ἐπίστευεν αὐτòν αὐτοι̃ς διὰ τò αὐτòν γινώσκειν πάντας

²⁵καὶ ὅτι οὐ χρείαν εἰ̃χεν ἵνα τις μαρτυρήση̨ περὶ του̃ ἀνθρώπου αὐτòς γὰρ ἐγίνωσκεν τί ἠ̃ν ἐν τω̨̃ ἀνθρώπω̨

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹ἠ̃ν δὲ ἄνθρωπος ἐκ τω̃ν Φαρισαίων Νικόδημος ὄνομα αὐτω̨̃ ἄρχων τω̃ν ’Ιουδαίων

²οὑ̃τος ἠ̃λθεν πρòς αὐτòν νυκτòς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ῥαββί οἴδαμεν ὅτι ἀπò θεου̃ ἐλήλυθας διδάσκαλος οὐδεὶς γὰρ δύναται ταυ̃τα τὰ σημει̃α ποιει̃ν ἃ σὺ ποιει̃ς ἐὰν μὴ ἠ̨̃ ὁ θεòς μετ' αὐτου̃

³ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ἐὰν μή τις γεννηθη̨̃ ἄνωθεν οὐ δύναται ἰδει̃ν τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

⁴λέγει πρòς αὐτòν ὁ Νικόδημος πω̃ς δύναται ἄνθρωπος γεννηθη̃ναι γέρων ὤν μὴ δύναται εἰς τὴν κοιλίαν τη̃ς μητρòς αὐτου̃ δεύτερον εἰσελθει̃ν καὶ γεννηθη̃ναι

⁵ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ἐὰν μή τις γεννηθη̨̃ ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος οὐ δύναται εἰσελθει̃ν εἰς τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

⁶τò γεγεννημένον ἐκ τη̃ς σαρκòς σάρξ ἐστιν καὶ τò γεγεννημένον ἐκ του̃ πνεύματος πνευ̃μά ἐστιν

⁷μὴ θαυμάση̨ς ὅτι εἰ̃πόν σοι δει̃ ὑμα̃ς γεννηθη̃ναι ἄνωθεν

⁸τò πνευ̃μα ὅπου θέλει πνει̃ καὶ τὴν φωνὴν αὐτου̃ ἀκούεις ἀλλ' οὐκ οἰ̃δας πόθεν ἔρχεται καὶ που̃ ὑπάγει οὕτως ἐστὶν πα̃ς ὁ γεγεννημένος ἐκ του̃ πνεύματος

⁹ἀπεκρίθη Νικόδημος καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ πω̃ς δύναται ταυ̃τα γενέσθαι

¹⁰ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ σὺ εἰ̃ ὁ διδάσκαλος του̃ ’Ισραὴλ καὶ ταυ̃τα οὐ γινώσκεις

¹¹ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ὃ οἴδαμεν λαλου̃μεν καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυρου̃μεν καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμω̃ν οὐ λαμβάνετε

¹²εἰ τὰ ἐπίγεια εἰ̃πον ὑμι̃ν καὶ οὐ πιστεύετε πω̃ς ἐὰν εἴπω ὑμι̃ν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε

¹³καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τòν οὐρανòν εἰ μὴ ὁ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καταβάς ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

¹⁴καὶ καθὼς Μωϋση̃ς ὕψωσεν τòν ὄφιν ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ οὕτως ὑψωθη̃ναι δει̃ τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου

¹⁵ἵνα πα̃ς ὁ πιστεύων ἐν αὐτω̨̃ ἔχη̨ ζωὴν αἰώνιον

¹⁶οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεòς τòν κόσμον ὥστε τòν υἱòν τòν μονογενη̃ ἔδωκεν ἵνα πα̃ς ὁ πιστεύων εἰς αὐτòν μὴ ἀπόληται ἀλλ' ἔχη̨ ζωὴν αἰώνιον

¹⁷οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεòς τòν υἱòν εἰς τòν κόσμον ἵνα κρίνη̨ τòν κόσμον ἀλλ' ἵνα σωθη̨̃ ὁ κόσμος δι' αὐτου̃

¹⁸ὁ πιστεύων εἰς αὐτòν οὐ κρίνεται ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τò ὄνομα του̃ μονογενου̃ς υἱου̃ του̃ θεου̃

¹⁹αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις ὅτι τò φω̃ς ἐλήλυθεν εἰς τòν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μα̃λλον τò σκότος ἢ τò φω̃ς ἠ̃ν γὰρ αὐτω̃ν πονηρὰ τὰ ἔργα

²⁰πα̃ς γὰρ ὁ φαυ̃λα πράσσων μισει̃ τò φω̃ς καὶ οὐκ ἔρχεται πρòς τò φω̃ς ἵνα μὴ ἐλεγχθη̨̃ τὰ ἔργα αὐτου̃

²¹ὁ δὲ ποιω̃ν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρòς τò φω̃ς ἵνα φανερωθη̨̃ αὐτου̃ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεω̨̃ ἐστιν εἰργασμένα

²²μετὰ ταυ̃τα ἠ̃λθεν ὁ ’Ιησου̃ς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ εἰς τὴν ’Ιουδαίαν γη̃ν καὶ ἐκει̃ διέτριβεν μετ' αὐτω̃ν καὶ ἐβάπτιζεν

²³ἠ̃ν δὲ καὶ ὁ ’Ιωάννης βαπτίζων ἐν αἰνὼν ἐγγὺς του̃ Σαλείμ ὅτι ὕδατα πολλὰ ἠ̃ν ἐκει̃ καὶ παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο

²⁴οὔπω γὰρ ἠ̃ν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ ’Ιωάννης

²⁵ἐγένετο οὐ̃ν ζήτησις ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν ’Ιωάννου μετὰ ’Ιουδαίου περὶ καθαρισμου̃

²⁶καὶ ἠ̃λθον πρòς τòν ’Ιωάννην καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ῥαββί ὃς ἠ̃ν μετὰ σου̃ πέραν του̃ ’Ιορδάνου ὡ̨̃ σὺ μεμαρτύρηκας ἴδε οὑ̃τος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται πρòς αὐτόν

²⁷ἀπεκρίθη ’Ιωάννης καὶ εἰ̃πεν οὐ δύναται ἄνθρωπος λαμβάνειν οὐδὲ ἓν ἐὰν μὴ ἠ̨̃ δεδομένον αὐτω̨̃ ἐκ του̃ οὐρανου̃

²⁸αὐτοὶ ὑμει̃ς μοι μαρτυρει̃τε ὅτι εἰ̃πον ὅτι οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός ἀλλ' ὅτι ἀπεσταλμένος εἰμὶ ἔμπροσθεν ἐκείνου

²⁹ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος ἐστίν ὁ δὲ φίλος του̃ νυμφίου ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτου̃ χαρα̨̃ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν του̃ νυμφίου αὕτη οὐ̃ν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται

³⁰ἐκει̃νον δει̃ αὐξάνειν ἐμὲ δὲ ἐλαττου̃σθαι

³¹ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστίν ὁ ὢν ἐκ τη̃ς γη̃ς ἐκ τη̃ς γη̃ς ἐστιν καὶ ἐκ τη̃ς γη̃ς λαλει̃ ὁ ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστίν

³²ὃ ἑώρακεν καὶ ἤκουσεν του̃το μαρτυρει̃ καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτου̃ οὐδεὶς λαμβάνει

³³ὁ λαβὼν αὐτου̃ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισεν ὅτι ὁ θεòς ἀληθής ἐστιν

³⁴ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεòς τὰ ῥήματα του̃ θεου̃ λαλει̃ οὐ γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν τò πνευ̃μα

³⁵ὁ πατὴρ ἀγαπα̨̃ τòν υἱόν καὶ πάντα δέδωκεν ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃

³⁶ὁ πιστεύων εἰς τòν υἱòν ἔχει ζωὴν αἰώνιον ὁ δὲ ἀπειθω̃ν τω̨̃ υἱω̨̃ οὐκ ὄψεται ζωήν ἀλλ' ἡ ὀργὴ του̃ θεου̃ μένει ἐπ' αὐτόν

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹ὡς οὐ̃ν ἔγνω ὁ ’Ιησου̃ς ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαι̃οι ὅτι ’Ιησου̃ς πλείονας μαθητὰς ποιει̃ καὶ βαπτίζει ἢ ’Ιωάννης

²καίτοιγε ’Ιησου̃ς αὐτòς οὐκ ἐβάπτιζεν ἀλλ' οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

³ἀφη̃κεν τὴν ’Ιουδαίαν καὶ ἀπη̃λθεν πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν

⁴ἔδει δὲ αὐτòν διέρχεσθαι διὰ τη̃ς Σαμαρείας

⁵ἔρχεται οὐ̃ν εἰς πόλιν τη̃ς Σαμαρείας λεγομένην Συχὰρ πλησίον του̃ χωρίου ὃ ἔδωκεν ’Ιακὼβ τω̨̃ ’Ιωσὴφ τω̨̃ υἱω̨̃ αὐτου̃

⁶ἠ̃ν δὲ ἐκει̃ πηγὴ του̃ ’Ιακώβ ὁ οὐ̃ν ’Ιησου̃ς κεκοπιακὼς ἐκ τη̃ς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τη̨̃ πηγη̨̃ ὥρα ἠ̃ν ὡς ἕκτη

⁷ἔρχεται γυνὴ ἐκ τη̃ς Σαμαρείας ἀντλη̃σαι ὕδωρ λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς δός μοι πει̃ν

⁸οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτου̃ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσιν

⁹λέγει οὐ̃ν αὐτω̨̃ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρι̃τις πω̃ς σὺ ’Ιουδαι̃ος ὢν παρ' ἐμου̃ πει̃ν αἰτει̃ς γυναικòς Σαμαρίτιδος οὔσης οὐ γὰρ συγχρω̃νται ’Ιουδαι̃οι Σαμαρίταις

¹⁰ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ εἰ ἤ̨δεις τὴν δωρεὰν του̃ θεου̃ καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι δός μοι πει̃ν σὺ ἂν ἤ̨τησας αὐτòν καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζω̃ν

¹¹λέγει αὐτω̨̃ ἡ γυνή κύριε οὔτε ἄντλημα ἔχεις καὶ τò φρέαρ ἐστὶν βαθύ πόθεν οὐ̃ν ἔχεις τò ὕδωρ τò ζω̃ν

¹²μὴ σὺ μείζων εἰ̃ του̃ πατρòς ἡμω̃ν ’Ιακώβ ὃς ἔδωκεν ἡμι̃ν τò φρέαρ καὶ αὐτòς ἐξ αὐτου̃ ἔπιεν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτου̃ καὶ τὰ θρέμματα αὐτου̃

¹³ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ πα̃ς ὁ πίνων ἐκ του̃ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν

¹⁴ὃς δ' ἂν πίη̨ ἐκ του̃ ὕδατος οὑ̃ ἐγὼ δώσω αὐτω̨̃ οὐ μὴ διψήσει εἰς τòν αἰω̃να ἀλλὰ τò ὕδωρ ὃ δώσω αὐτω̨̃ γενήσεται ἐν αὐτω̨̃ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον

¹⁵λέγει πρòς αὐτòν ἡ γυνή κύριε δός μοι του̃το τò ὕδωρ ἵνα μὴ διψω̃ μηδὲ διέρχωμαι ἐνθάδε ἀντλει̃ν

¹⁶λέγει αὐτη̨̃ ὕπαγε φώνησον τòν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε

¹⁷ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ οὐκ ἔχω ἄνδρα λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς καλω̃ς εἰ̃πας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω

¹⁸πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες καὶ νυ̃ν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστιν σου ἀνήρ του̃το ἀληθὲς εἴρηκας

¹⁹λέγει αὐτω̨̃ ἡ γυνή κύριε θεωρω̃ ὅτι προφήτης εἰ̃ σύ

²⁰οἱ πατέρες ἡμω̃ν ἐν τω̨̃ ὄρει τούτω̨ προσεκύνησαν καὶ ὑμει̃ς λέγετε ὅτι ἐν ‘Ιεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου προσκυνει̃ν δει̃

²¹λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς πίστευέ μοι γύναι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τω̨̃ ὄρει τούτω̨ οὔτε ἐν ‘Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τω̨̃ πατρί

²²ὑμει̃ς προσκυνει̃τε ὃ οὐκ οἴδατε ἡμει̃ς προσκυνου̃μεν ὃ οἴδαμεν ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τω̃ν ’Ιουδαίων ἐστίν

²³ἀλλὰ ἔρχεται ὥρα καὶ νυ̃ν ἐστιν ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσιν τω̨̃ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία̨ καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητει̃ τοὺς προσκυνου̃ντας αὐτόν

²⁴πνευ̃μα ὁ θεός καὶ τοὺς προσκυνου̃ντας αὐτòν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία̨ δει̃ προσκυνει̃ν

²⁵λέγει αὐτω̨̃ ἡ γυνή οἰ̃δα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός ὅταν ἔλθη̨ ἐκει̃νος ἀναγγελει̃ ἡμι̃ν ἅπαντα

²⁶λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἐγώ εἰμι ὁ λαλω̃ν σοι

²⁷καὶ ἐπὶ τούτω̨ ἠ̃λθαν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ καὶ ἐθαύμαζον ὅτι μετὰ γυναικòς ἐλάλει οὐδεὶς μέντοι εἰ̃πεν τί ζητει̃ς ἤ τί λαλει̃ς μετ' αὐτη̃ς

²⁸ἀφη̃κεν οὐ̃ν τὴν ὑδρίαν αὐτη̃ς ἡ γυνὴ καὶ ἀπη̃λθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγει τοι̃ς ἀνθρώποις

²⁹δευ̃τε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἰ̃πέν μοι πάντα ὅσα ἐποίησα μήτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ Χριστός

³⁰ἐξη̃λθον ἐκ τη̃ς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρòς αὐτόν

³¹ἐν τω̨̃ μεταξὺ ἠρώτων αὐτòν οἱ μαθηταὶ λέγοντες ῥαββί φάγε

³²ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἐγὼ βρω̃σιν ἔχω φαγει̃ν ἣν ὑμει̃ς οὐκ οἴδατε

³³ἔλεγον οὐ̃ν οἱ μαθηταὶ πρòς ἀλλήλους μή τις ἤνεγκεν αὐτω̨̃ φαγει̃ν

³⁴λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἐμòν βρω̃μά ἐστιν ἵνα ποιήσω τò θέλημα του̃ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτου̃ τò ἔργον

³⁵οὐχ ὑμει̃ς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστιν καὶ ὁ θερισμòς ἔρχεται ἰδοὺ λέγω ὑμι̃ν ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμω̃ν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας ὅτι λευκαί εἰσιν πρòς θερισμόν ἤδη

³⁶ὁ θερίζων μισθòν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπòν εἰς ζωὴν αἰώνιον ἵνα ὁ σπείρων ὁμου̃ χαίρη̨ καὶ ὁ θερίζων

³⁷ἐν γὰρ τούτω̨ ὁ λόγος ἐστὶν ἀληθινòς ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων

³⁸ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμα̃ς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμει̃ς κεκοπιάκατε ἄλλοι κεκοπιάκασιν καὶ ὑμει̃ς εἰς τòν κόπον αὐτω̃ν εἰσεληλύθατε

³⁹ἐκ δὲ τη̃ς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτòν τω̃ν Σαμαριτω̃ν διὰ τòν λόγον τη̃ς γυναικòς μαρτυρούσης ὅτι εἰ̃πέν μοι πάντα ἃ ἐποίησα

⁴⁰ὡς οὐ̃ν ἠ̃λθον πρòς αὐτòν οἱ Σαμαρι̃ται ἠρώτων αὐτòν μει̃ναι παρ' αὐτοι̃ς καὶ ἔμεινεν ἐκει̃ δύο ἡμέρας

⁴¹καὶ πολλω̨̃ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τòν λόγον αὐτου̃

⁴²τη̨̃ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν καὶ οἴδαμεν ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ἀληθω̃ς ὁ σωτὴρ του̃ κόσμου

⁴³μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξη̃λθεν ἐκει̃θεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν

⁴⁴αὐτòς γὰρ ’Ιησου̃ς ἐμαρτύρησεν ὅτι προφήτης ἐν τη̨̃ ἰδία̨ πατρίδι τιμὴν οὐκ ἔχει

⁴⁵ὅτε οὐ̃ν ἠ̃λθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐδέξαντο αὐτòν οἱ Γαλιλαι̃οι πάντα ἑωρακότες ὅσα ἐποίησεν ἐν ‘Ιεροσολύμοις ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃ καὶ αὐτοὶ γὰρ ἠ̃λθον εἰς τὴν ἑορτήν

⁴⁶ἠ̃λθεν οὐ̃ν πάλιν εἰς τὴν Κανὰ τη̃ς Γαλιλαίας ὅπου ἐποίησεν τò ὕδωρ οἰ̃νον καὶ ἠ̃ν τις βασιλικòς οὑ̃ ὁ υἱòς ἠσθένει ἐν Καφαρναούμ

⁴⁷οὑ̃τος ἀκούσας ὅτι ’Ιησου̃ς ἥκει ἐκ τη̃ς ’Ιουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἀπη̃λθεν πρòς αὐτòν καὶ ἠρώτα ἵνα καταβη̨̃ καὶ ἰάσηται αὐτου̃ τòν υἱόν ἤμελλεν γὰρ ἀποθνή̨σκειν

⁴⁸εἰ̃πεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς πρòς αὐτόν ἐὰν μὴ σημει̃α καὶ τέρατα ἴδητε οὐ μὴ πιστεύσητε

⁴⁹λέγει πρòς αὐτòν ὁ βασιλικός κύριε κατάβηθι πρὶν ἀποθανει̃ν τò παιδίον μου

⁵⁰λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς πορεύου ὁ υἱός σου ζη̨̃ ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τω̨̃ λόγω̨ ὃν εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἐπορεύετο

⁵¹ἤδη δὲ αὐτου̃ καταβαίνοντος οἱ δου̃λοι αὐτου̃ ὑπήντησαν αὐτω̨̃ λέγοντες ὅτι ὁ παι̃ς αὐτου̃ ζη̨̃

⁵²ἐπύθετο οὐ̃ν τὴν ὥραν παρ' αὐτω̃ν ἐν ἡ̨̃ κομψότερον ἔσχεν εἰ̃παν οὐ̃ν αὐτω̨̃ ὅτι ἐχθὲς ὥραν ἑβδόμην ἀφη̃κεν αὐτòν ὁ πυρετός

⁵³ἔγνω οὐ̃ν ὁ πατὴρ ὅτι ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ ἐν ἡ̨̃ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὁ υἱός σου ζη̨̃ καὶ ἐπίστευσεν αὐτòς καὶ ἡ οἰκία αὐτου̃ ὅλη

⁵⁴του̃το δὲ πάλιν δεύτερον σημει̃ον ἐποίησεν ὁ ’Ιησου̃ς ἐλθὼν ἐκ τη̃ς ’Ιουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹μετὰ ταυ̃τα ἠ̃ν ἑορτὴ τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ ἀνέβη ’Ιησου̃ς εἰς ‘Ιεροσόλυμα

²ἔστιν δὲ ἐν τοι̃ς ‘Ιεροσολύμοις ἐπὶ τη̨̃ προβατικη̨̃ κολυμβήθρα ἡ ἐπιλεγομένη ‘Εβραϊστὶ Βηθζαθά πέντε στοὰς ἔχουσα

³ἐν ταύταις κατέκειτο πλη̃θος τω̃ν ἀσθενούντων τυφλω̃ν χωλω̃ν ξηρω̃ν

⁵ἠ̃ν δέ τις ἄνθρωπος ἐκει̃ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τη̨̃ ἀσθενεία̨ αὐτου̃

⁶του̃τον ἰδὼν ὁ ’Ιησου̃ς κατακείμενον καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει λέγει αὐτω̨̃ θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι

⁷ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ὁ ἀσθενω̃ν κύριε ἄνθρωπον οὐκ ἔχω ἵνα ὅταν ταραχθη̨̃ τò ὕδωρ βάλη̨ με εἰς τὴν κολυμβήθραν ἐν ὡ̨̃ δὲ ἔρχομαι ἐγὼ ἄλλος πρò ἐμου̃ καταβαίνει

⁸λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἔγειρε ἀ̃ρον τòν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει

⁹καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος καὶ ἠ̃ρεν τòν κράβαττον αὐτου̃ καὶ περιεπάτει ἠ̃ν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨

¹⁰ἔλεγον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι τω̨̃ τεθεραπευμένω̨ σάββατόν ἐστιν καὶ οὐκ ἔξεστίν σοι ἀ̃ραι τòν κράβαττόν σου

¹¹ὁ δὲ ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ποιήσας με ὑγιη̃ ἐκει̃νός μοι εἰ̃πεν ἀ̃ρον τòν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει

¹²ἠρώτησαν αὐτόν τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι ἀ̃ρον καὶ περιπάτει

¹³ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ἤ̨δει τίς ἐστιν ὁ γὰρ ’Ιησου̃ς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τω̨̃ τόπω̨

¹⁴μετὰ ταυ̃τα εὑρίσκει αὐτòν ὁ ’Ιησου̃ς ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἴδε ὑγιὴς γέγονας μηκέτι ἁμάρτανε ἵνα μὴ χει̃ρόν σοί τι γένηται

¹⁵ἀπη̃λθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλεν τοι̃ς ’Ιουδαίοις ὅτι ’Ιησου̃ς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτòν ὑγιη̃

¹⁶καὶ διὰ του̃το ἐδίωκον οἱ ’Ιουδαι̃οι τòν ’Ιησου̃ν ὅτι ταυ̃τα ἐποίει ἐν σαββάτω̨

¹⁷ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἀπεκρίνατο αὐτοι̃ς ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται κἀγὼ ἐργάζομαι

¹⁸διὰ του̃το οὐ̃ν μα̃λλον ἐζήτουν αὐτòν οἱ ’Ιουδαι̃οι ἀποκτει̃ναι ὅτι οὐ μόνον ἔλυεν τò σάββατον ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγεν τòν θεόν ἴσον ἑαυτòν ποιω̃ν τω̨̃ θεω̨̃

¹⁹ἀπεκρίνατο οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἔλεγεν αὐτοι̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐ δύναται ὁ υἱòς ποιει̃ν ἀφ' ἑαυτου̃ οὐδὲν ἐὰν μή τι βλέπη̨ τòν πατέρα ποιου̃ντα ἃ γὰρ ἂν ἐκει̃νος ποιη̨̃ ταυ̃τα καὶ ὁ υἱòς ὁμοίως ποιει̃

²⁰ὁ γὰρ πατὴρ φιλει̃ τòν υἱòν καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτω̨̃ ἃ αὐτòς ποιει̃ καὶ μείζονα τούτων δείξει αὐτω̨̃ ἔργα ἵνα ὑμει̃ς θαυμάζητε

²¹ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζω̨οποιει̃ οὕτως καὶ ὁ υἱòς οὓς θέλει ζω̨οποιει̃

²²οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνει οὐδένα ἀλλὰ τὴν κρίσιν πα̃σαν δέδωκεν τω̨̃ υἱω̨̃

²³ἵνα πάντες τιμω̃σι τòν υἱòν καθὼς τιμω̃σι τòν πατέρα ὁ μὴ τιμω̃ν τòν υἱòν οὐ τιμα̨̃ τòν πατέρα τòν πέμψαντα αὐτόν

²⁴ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ὁ τòν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τω̨̃ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ του̃ θανάτου εἰς τὴν ζωήν

²⁵ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἔρχεται ὥρα καὶ νυ̃ν ἐστιν ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσουσιν τη̃ς φωνη̃ς του̃ υἱου̃ του̃ θεου̃ καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσουσιν

²⁶ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτω̨̃ οὕτως καὶ τω̨̃ υἱω̨̃ ἔδωκεν ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτω̨̃

²⁷καὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτω̨̃ κρίσιν ποιει̃ν ὅτι υἱòς ἀνθρώπου ἐστίν

²⁸μὴ θαυμάζετε του̃το ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ἡ̨̃ πάντες οἱ ἐν τοι̃ς μνημείοις ἀκούσουσιν τη̃ς φωνη̃ς αὐτου̃

²⁹καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωη̃ς οἱ δὲ τὰ φαυ̃λα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως

³⁰οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιει̃ν ἀπ' ἐμαυτου̃ οὐδέν καθὼς ἀκούω κρίνω καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν ὅτι οὐ ζητω̃ τò θέλημα τò ἐμòν ἀλλὰ τò θέλημα του̃ πέμψαντός με

³¹ἐὰν ἐγὼ μαρτυρω̃ περὶ ἐμαυτου̃ ἡ μαρτυρία μου οὐκ ἔστιν ἀληθής

³²ἄλλος ἐστὶν ὁ μαρτυρω̃ν περὶ ἐμου̃ καὶ οἰ̃δα ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία ἣν μαρτυρει̃ περὶ ἐμου̃

³³ὑμει̃ς ἀπεστάλκατε πρòς ’Ιωάννην καὶ μεμαρτύρηκεν τη̨̃ ἀληθεία̨

³⁴ἐγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου τὴν μαρτυρίαν λαμβάνω ἀλλὰ ταυ̃τα λέγω ἵνα ὑμει̃ς σωθη̃τε

³⁵ἐκει̃νος ἠ̃ν ὁ λύχνος ὁ καιόμενος καὶ φαίνων ὑμει̃ς δὲ ἠθελήσατε ἀγαλλιαθη̃ναι πρòς ὥραν ἐν τω̨̃ φωτὶ αὐτου̃

³⁶ἐγὼ δὲ ἔχω τὴν μαρτυρίαν μείζω του̃ ’Ιωάννου τὰ γὰρ ἔργα ἃ δέδωκέν μοι ὁ πατὴρ ἵνα τελειώσω αὐτά αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ποιω̃ μαρτυρει̃ περὶ ἐμου̃ ὅτι ὁ πατήρ με ἀπέσταλκεν

³⁷καὶ ὁ πέμψας με πατὴρ ἐκει̃νος μεμαρτύρηκεν περὶ ἐμου̃ οὔτε φωνὴν αὐτου̃ πώποτε ἀκηκόατε οὔτε εἰ̃δος αὐτου̃ ἑωράκατε

³⁸καὶ τòν λόγον αὐτου̃ οὐκ ἔχετε ἐν ὑμι̃ν μένοντα ὅτι ὃν ἀπέστειλεν ἐκει̃νος τούτω̨ ὑμει̃ς οὐ πιστεύετε

³⁹ἐραυνα̃τε τὰς γραφάς ὅτι ὑμει̃ς δοκει̃τε ἐν αὐται̃ς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν καὶ ἐκει̃ναί εἰσιν αἱ μαρτυρου̃σαι περὶ ἐμου̃

⁴⁰καὶ οὐ θέλετε ἐλθει̃ν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε

⁴¹δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω

⁴²ἀλλὰ ἔγνωκα ὑμα̃ς ὅτι τὴν ἀγάπην του̃ θεου̃ οὐκ ἔχετε ἐν ἑαυτοι̃ς

⁴³ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τω̨̃ ὀνόματι του̃ πατρός μου καὶ οὐ λαμβάνετέ με ἐὰν ἄλλος ἔλθη̨ ἐν τω̨̃ ὀνόματι τω̨̃ ἰδίω̨ ἐκει̃νον λήμψεσθε

⁴⁴πω̃ς δύνασθε ὑμει̃ς πιστευ̃σαι δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ του̃ μόνου θεου̃ οὐ ζητει̃τε

⁴⁵μὴ δοκει̃τε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμω̃ν πρòς τòν πατέρα ἔστιν ὁ κατηγορω̃ν ὑμω̃ν Μωϋση̃ς εἰς ὃν ὑμει̃ς ἠλπίκατε

⁴⁶εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωϋσει̃ ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί περὶ γὰρ ἐμου̃ ἐκει̃νος ἔγραψεν

⁴⁷εἰ δὲ τοι̃ς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε πω̃ς τοι̃ς ἐμοι̃ς ῥήμασιν πιστεύσετε

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

¹μετὰ ταυ̃τα ἀπη̃λθεν ὁ ’Ιησου̃ς πέραν τη̃ς θαλάσσης τη̃ς Γαλιλαίας τη̃ς Τιβεριάδος

²ἠκολούθει δὲ αὐτω̨̃ ὄχλος πολύς ὅτι ἐθεώρουν τὰ σημει̃α ἃ ἐποίει ἐπὶ τω̃ν ἀσθενούντων

³ἀνη̃λθεν δὲ εἰς τò ὄρος ’Ιησου̃ς καὶ ἐκει̃ ἐκάθητο μετὰ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃

⁴ἠ̃ν δὲ ἐγγὺς τò πάσχα ἡ ἑορτὴ τω̃ν ’Ιουδαίων

⁵ἐπάρας οὐ̃ν τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ ’Ιησου̃ς καὶ θεασάμενος ὅτι πολὺς ὄχλος ἔρχεται πρòς αὐτòν λέγει πρòς Φίλιππον πόθεν ἀγοράσωμεν ἄρτους ἵνα φάγωσιν οὑ̃τοι

⁶του̃το δὲ ἔλεγεν πειράζων αὐτόν αὐτòς γὰρ ἤ̨δει τί ἔμελλεν ποιει̃ν

⁷ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ὁ Φίλιππος διακοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρκου̃σιν αὐτοι̃ς ἵνα ἕκαστος βραχύ τι λάβη̨

⁸λέγει αὐτω̨̃ εἱ̃ς ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ ’Ανδρέας ὁ ἀδελφòς Σίμωνος Πέτρου

⁹ἔστιν παιδάριον ὡ̃δε ὃς ἔχει πέντε ἄρτους κριθίνους καὶ δύο ὀψάρια ἀλλὰ ταυ̃τα τί ἐστιν εἰς τοσούτους

¹⁰εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς ποιήσατε τοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσει̃ν ἠ̃ν δὲ χόρτος πολὺς ἐν τω̨̃ τόπω̨ ἀνέπεσαν οὐ̃ν οἱ ἄνδρες τòν ἀριθμòν ὡς πεντακισχίλιοι

¹¹ἔλαβεν οὐ̃ν τοὺς ἄρτους ὁ ’Ιησου̃ς καὶ εὐχαριστήσας διέδωκεν τοι̃ς ἀνακειμένοις ὁμοίως καὶ ἐκ τω̃ν ὀψαρίων ὅσον ἤθελον

¹²ὡς δὲ ἐνεπλήσθησαν λέγει τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ συναγάγετε τὰ περισσεύσαντα κλάσματα ἵνα μή τι ἀπόληται

¹³συνήγαγον οὐ̃ν καὶ ἐγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων ἐκ τω̃ν πέντε ἄρτων τω̃ν κριθίνων ἃ ἐπερίσσευσαν τοι̃ς βεβρωκόσιν

¹⁴οἱ οὐ̃ν ἄνθρωποι ἰδόντες ὃ ἐποίησεν σημει̃ον ἔλεγον ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ἀληθω̃ς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τòν κόσμον

¹⁵’Ιησου̃ς οὐ̃ν γνοὺς ὅτι μέλλουσιν ἔρχεσθαι καὶ ἁρπάζειν αὐτòν ἵνα ποιήσωσιν βασιλέα ἀνεχώρησεν πάλιν εἰς τò ὄρος αὐτòς μόνος

¹⁶ὡς δὲ ὀψία ἐγένετο κατέβησαν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἐπὶ τὴν θάλασσαν

¹⁷καὶ ἐμβάντες εἰς πλοι̃ον ἤρχοντο πέραν τη̃ς θαλάσσης εἰς Καφαρναούμ καὶ σκοτία ἤδη ἐγεγόνει καὶ οὔπω ἐληλύθει πρòς αὐτοὺς ὁ ’Ιησου̃ς

¹⁸ἥ τε θάλασσα ἀνέμου μεγάλου πνέοντος διεγείρετο

¹⁹ἐληλακότες οὐ̃ν ὡς σταδίους εἴκοσι πέντε ἢ τριάκοντα θεωρου̃σιν τòν ’Ιησου̃ν περιπατου̃ντα ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης καὶ ἐγγὺς του̃ πλοίου γινόμενον καὶ ἐφοβήθησαν

²⁰ὁ δὲ λέγει αὐτοι̃ς ἐγώ εἰμι μὴ φοβει̃σθε

²¹ἤθελον οὐ̃ν λαβει̃ν αὐτòν εἰς τò πλοι̃ον καὶ εὐθέως ἐγένετο τò πλοι̃ον ἐπὶ τη̃ς γη̃ς εἰς ἣν ὑπη̃γον

²²τη̨̃ ἐπαύριον ὁ ὄχλος ὁ ἑστηκὼς πέραν τη̃ς θαλάσσης εἰ̃δον ὅτι πλοιάριον ἄλλο οὐκ ἠ̃ν ἐκει̃ εἰ μὴ ἕν καὶ ὅτι οὐ συνειση̃λθεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τò πλοι̃ον ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἀπη̃λθον

²³ἄλλα ἠ̃λθεν πλοιάρια ἐκ Τιβεριάδος ἐγγὺς του̃ τόπου ὅπου ἔφαγον τòν ἄρτον εὐχαριστήσαντος του̃ κυρίου

²⁴ὅτε οὐ̃ν εἰ̃δεν ὁ ὄχλος ὅτι ’Ιησου̃ς οὐκ ἔστιν ἐκει̃ οὐδὲ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἐνέβησαν αὐτοὶ εἰς τὰ πλοιάρια καὶ ἠ̃λθον εἰς Καφαρναοὺμ ζητου̃ντες τòν ’Ιησου̃ν

²⁵καὶ εὑρόντες αὐτòν πέραν τη̃ς θαλάσσης εἰ̃πον αὐτω̨̃ ῥαββί πότε ὡ̃δε γέγονας

²⁶ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ζητει̃τέ με οὐχ ὅτι εἴδετε σημει̃α ἀλλ' ὅτι ἐφάγετε ἐκ τω̃ν ἄρτων καὶ ἐχορτάσθητε

²⁷ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρω̃σιν τὴν ἀπολλυμένην ἀλλὰ τὴν βρω̃σιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον ἣν ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ὑμι̃ν δώσει του̃τον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν ὁ θεός

²⁸εἰ̃πον οὐ̃ν πρòς αὐτόν τί ποιω̃μεν ἵνα ἐργαζώμεθα τὰ ἔργα του̃ θεου̃

²⁹ἀπεκρίθη ὁ ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς του̃τό ἐστιν τò ἔργον του̃ θεου̃ ἵνα πιστεύητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκει̃νος

³⁰εἰ̃πον οὐ̃ν αὐτω̨̃ τί οὐ̃ν ποιει̃ς σὺ σημει̃ον ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμέν σοι τί ἐργάζη̨

³¹οἱ πατέρες ἡμω̃ν τò μάννα ἔφαγον ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ καθώς ἐστιν γεγραμμένον ἄρτον ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἔδωκεν αὐτοι̃ς φαγει̃ν

³²εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐ Μωϋση̃ς δέδωκεν ὑμι̃ν τòν ἄρτον ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἀλλ' ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμι̃ν τòν ἄρτον ἐκ του̃ οὐρανου̃ τòν ἀληθινόν

³³ὁ γὰρ ἄρτος του̃ θεου̃ ἐστιν ὁ καταβαίνων ἐκ του̃ οὐρανου̃ καὶ ζωὴν διδοὺς τω̨̃ κόσμω̨

³⁴εἰ̃πον οὐ̃ν πρòς αὐτόν κύριε πάντοτε δòς ἡμι̃ν τòν ἄρτον του̃τον

³⁵εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τη̃ς ζωη̃ς ὁ ἐρχόμενος πρός ἐμὲ οὐ μὴ πεινάση̨ καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσει πώποτε

³⁶ἀλλ' εἰ̃πον ὑμι̃ν ὅτι καὶ ἑωράκατέ με καὶ οὐ πιστεύετε

³⁷πα̃ν ὃ δίδωσίν μοι ὁ πατὴρ πρòς ἐμὲ ἥξει καὶ τòν ἐρχόμενον πρòς ἐμὲ οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω

³⁸ὅτι καταβέβηκα ἀπò του̃ οὐρανου̃ οὐχ ἵνα ποιω̃ τò θέλημα τò ἐμòν ἀλλὰ τò θέλημα του̃ πέμψαντός με

³⁹του̃το δέ ἐστιν τò θέλημα του̃ πέμψαντός με ἵνα πα̃ν ὃ δέδωκέν μοι μὴ ἀπολέσω ἐξ αὐτου̃ ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτò ἐν τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨

⁴⁰του̃το γάρ ἐστιν τò θέλημα του̃ πατρός μου ἵνα πα̃ς ὁ θεωρω̃ν τòν υἱòν καὶ πιστεύων εἰς αὐτòν ἔχη̨ ζωὴν αἰώνιον καὶ ἀναστήσω αὐτòν ἐγὼ ἐν τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨

⁴¹ἐγόγγυζον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι περὶ αὐτου̃ ὅτι εἰ̃πεν ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ του̃ οὐρανου̃

⁴²καὶ ἔλεγον οὐχ οὑ̃τός ἐστιν ’Ιησου̃ς ὁ υἱòς ’Ιωσήφ οὑ̃ ἡμει̃ς οἴδαμεν τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα πω̃ς νυ̃ν λέγει ὅτι ἐκ του̃ οὐρανου̃ καταβέβηκα

⁴³ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς μὴ γογγύζετε μετ' ἀλλήλων

⁴⁴οὐδεὶς δύναται ἐλθει̃ν πρός με ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας με ἑλκύση̨ αὐτόν κἀγὼ ἀναστήσω αὐτòν ἐν τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨

⁴⁵ἔστιν γεγραμμένον ἐν τοι̃ς προφήταις καὶ ἔσονται πάντες διδακτοὶ θεου̃ πα̃ς ὁ ἀκούσας παρὰ του̃ πατρòς καὶ μαθὼν ἔρχεται πρòς ἐμέ

⁴⁶οὐχ ὅτι τòν πατέρα ἑώρακέν τις εἰ μὴ ὁ ὢν παρὰ του̃ θεου̃ οὑ̃τος ἑώρακεν τòν πατέρα

⁴⁷ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὁ πιστεύων ἔχει ζωὴν αἰώνιον

⁴⁸ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τη̃ς ζωη̃ς

⁴⁹οἱ πατέρες ὑμω̃ν ἔφαγον ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τò μάννα καὶ ἀπέθανον

⁵⁰οὑ̃τός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καταβαίνων ἵνα τις ἐξ αὐτου̃ φάγη̨ καὶ μὴ ἀποθάνη̨

⁵¹ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζω̃ν ὁ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καταβάς ἐάν τις φάγη̨ ἐκ τούτου του̃ ἄρτου ζήσει εἰς τòν αἰω̃να καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μού ἐστιν ὑπὲρ τη̃ς του̃ κόσμου ζωη̃ς

⁵²ἐμάχοντο οὐ̃ν πρòς ἀλλήλους οἱ ’Ιουδαι̃οι λέγοντες πω̃ς δύναται οὑ̃τος ἡμι̃ν δου̃ναι τὴν σάρκα αὐτου̃ φαγει̃ν

⁵³εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτου̃ τò αἱ̃μα οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοι̃ς

⁵⁴ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τò αἱ̃μα ἔχει ζωὴν αἰώνιον κἀγὼ ἀναστήσω αὐτòν τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨

⁵⁵ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθής ἐστιν βρω̃σις καὶ τò αἱ̃μά μου ἀληθής ἐστιν πόσις

⁵⁶ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τò αἱ̃μα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτω̨̃

⁵⁷καθὼς ἀπέστειλέν με ὁ ζω̃ν πατὴρ κἀγὼ ζω̃ διὰ τòν πατέρα καὶ ὁ τρώγων με κἀκει̃νος ζήσει δι' ἐμέ

⁵⁸οὑ̃τός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐξ οὐρανου̃ καταβάς οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες καὶ ἀπέθανον ὁ τρώγων του̃τον τòν ἄρτον ζήσει εἰς τòν αἰω̃να

⁵⁹ταυ̃τα εἰ̃πεν ἐν συναγωγη̨̃ διδάσκων ἐν Καφαρναούμ

⁶⁰πολλοὶ οὐ̃ν ἀκούσαντες ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ εἰ̃παν σκληρός ἐστιν ὁ λόγος οὑ̃τος τίς δύναται αὐτου̃ ἀκούειν

⁶¹εἰδὼς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἐν ἑαυτω̨̃ ὅτι γογγύζουσιν περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς του̃το ὑμα̃ς σκανδαλίζει

⁶²ἐὰν οὐ̃ν θεωρη̃τε τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἠ̃ν τò πρότερον

⁶³τò πνευ̃μά ἐστιν τò ζω̨οποιου̃ν ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελει̃ οὐδέν τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λελάληκα ὑμι̃ν πνευ̃μά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν

⁶⁴ἀλλ' εἰσὶν ἐξ ὑμω̃ν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν ἤ̨δει γὰρ ἐξ ἀρχη̃ς ὁ ’Ιησου̃ς τίνες εἰσὶν οἱ μὴ πιστεύοντες καὶ τίς ἐστιν ὁ παραδώσων αὐτόν

⁶⁵καὶ ἔλεγεν διὰ του̃το εἴρηκα ὑμι̃ν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθει̃ν πρός με ἐὰν μὴ ἠ̨̃ δεδομένον αὐτω̨̃ ἐκ του̃ πατρός

⁶⁶ἐκ τούτου πολλοὶ ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ ἀπη̃λθον εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ' αὐτου̃ περιεπάτουν

⁶⁷εἰ̃πεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς τοι̃ς δώδεκα μὴ καὶ ὑμει̃ς θέλετε ὑπάγειν

⁶⁸ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ Σίμων Πέτρος κύριε πρòς τίνα ἀπελευσόμεθα ῥήματα ζωη̃ς αἰωνίου ἔχεις

⁶⁹καὶ ἡμει̃ς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἰ̃ ὁ ἅγιος του̃ θεου̃

⁷⁰ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς οὐκ ἐγὼ ὑμα̃ς τοὺς δώδεκα ἐξελεξάμην καὶ ἐξ ὑμω̃ν εἱ̃ς διάβολός ἐστιν

⁷¹ἔλεγεν δὲ τòν ’Ιούδαν Σίμωνος ’Ισκαριώτου οὑ̃τος γὰρ ἔμελλεν παραδιδόναι αὐτόν εἱ̃ς ἐκ τω̃ν δώδεκα

Κεφάλαιον Ζ' (7)

¹καὶ μετὰ ταυ̃τα περιεπάτει ὁ ’Ιησου̃ς ἐν τη̨̃ Γαλιλαία̨ οὐ γὰρ ἤθελεν ἐν τη̨̃ ’Ιουδαία̨ περιπατει̃ν ὅτι ἐζήτουν αὐτòν οἱ ’Ιουδαι̃οι ἀποκτει̃ναι

²ἠ̃ν δὲ ἐγγὺς ἡ ἑορτὴ τω̃ν ’Ιουδαίων ἡ σκηνοπηγία

³εἰ̃πον οὐ̃ν πρòς αὐτòν οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ μετάβηθι ἐντευ̃θεν καὶ ὕπαγε εἰς τὴν ’Ιουδαίαν ἵνα καὶ οἱ μαθηταί σου θεωρήσουσιν σου̃ τὰ ἔργα ἃ ποιει̃ς

⁴οὐδεὶς γάρ τι ἐν κρυπτω̨̃ ποιει̃ καὶ ζητει̃ αὐτòς ἐν παρρησία̨ εἰ̃ναι εἰ ταυ̃τα ποιει̃ς φανέρωσον σεαυτòν τω̨̃ κόσμω̨

⁵οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ ἐπίστευον εἰς αὐτόν

⁶λέγει οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ὁ καιρòς ὁ ἐμòς οὔπω πάρεστιν ὁ δὲ καιρòς ὁ ὑμέτερος πάντοτέ ἐστιν ἕτοιμος

⁷οὐ δύναται ὁ κόσμος μισει̃ν ὑμα̃ς ἐμὲ δὲ μισει̃ ὅτι ἐγὼ μαρτυρω̃ περὶ αὐτου̃ ὅτι τὰ ἔργα αὐτου̃ πονηρά ἐστιν

⁸ὑμει̃ς ἀνάβητε εἰς τὴν ἑορτήν ἐγὼ οὐκ ἀναβαίνω εἰς τὴν ἑορτὴν ταύτην ὅτι ὁ ἐμòς καιρòς οὔπω πεπλήρωται

⁹ταυ̃τα δὲ εἰπὼν αὐτòς ἔμεινεν ἐν τη̨̃ Γαλιλαία̨

¹⁰ὡς δὲ ἀνέβησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ εἰς τὴν ἑορτήν τότε καὶ αὐτòς ἀνέβη οὐ φανερω̃ς ἀλλὰ ὡς ἐν κρυπτω̨̃

¹¹οἱ οὐ̃ν ’Ιουδαι̃οι ἐζήτουν αὐτòν ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃ καὶ ἔλεγον που̃ ἐστιν ἐκει̃νος

¹²καὶ γογγυσμòς περὶ αὐτου̃ ἠ̃ν πολὺς ἐν τοι̃ς ὄχλοις οἱ μὲν ἔλεγον ὅτι ἀγαθός ἐστιν ἄλλοι δὲ ἔλεγον οὔ ἀλλὰ πλανα̨̃ τòν ὄχλον

¹³οὐδεὶς μέντοι παρρησία̨ ἐλάλει περὶ αὐτου̃ διὰ τòν φόβον τω̃ν ’Ιουδαίων

¹⁴ἤδη δὲ τη̃ς ἑορτη̃ς μεσούσης ἀνέβη ’Ιησου̃ς εἰς τò ἱερòν καὶ ἐδίδασκεν

¹⁵ἐθαύμαζον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι λέγοντες πω̃ς οὑ̃τος γράμματα οἰ̃δεν μὴ μεμαθηκώς

¹⁶ἀπεκρίθη οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμὴ ἀλλὰ του̃ πέμψαντός με

¹⁷ἐάν τις θέλη̨ τò θέλημα αὐτου̃ ποιει̃ν γνώσεται περὶ τη̃ς διδαχη̃ς πότερον ἐκ του̃ θεου̃ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ' ἐμαυτου̃ λαλω̃

¹⁸ὁ ἀφ' ἑαυτου̃ λαλω̃ν τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητει̃ ὁ δὲ ζητω̃ν τὴν δόξαν του̃ πέμψαντος αὐτόν οὑ̃τος ἀληθής ἐστιν καὶ ἀδικία ἐν αὐτω̨̃ οὐκ ἔστιν

¹⁹οὐ Μωϋση̃ς δέδωκεν ὑμι̃ν τòν νόμον καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμω̃ν ποιει̃ τòν νόμον τί με ζητει̃τε ἀποκτει̃ναι

²⁰ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος δαιμόνιον ἔχεις τίς σε ζητει̃ ἀποκτει̃ναι

²¹ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἓν ἔργον ἐποίησα καὶ πάντες θαυμάζετε

²²διὰ του̃το Μωϋση̃ς δέδωκεν ὑμι̃ν τὴν περιτομήν οὐχ ὅτι ἐκ του̃ Μωϋσέως ἐστὶν ἀλλ' ἐκ τω̃ν πατέρων καὶ ἐν σαββάτω̨ περιτέμνετε ἄνθρωπον

²³εἰ περιτομὴν λαμβάνει ἄνθρωπος ἐν σαββάτω̨ ἵνα μὴ λυθη̨̃ ὁ νόμος Μωϋσέως ἐμοὶ χολα̃τε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιη̃ ἐποίησα ἐν σαββάτω̨

²⁴μὴ κρίνετε κατ' ὄψιν ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνετε

²⁵ἔλεγον οὐ̃ν τινες ἐκ τω̃ν ‘Ιεροσολυμιτω̃ν οὐχ οὑ̃τός ἐστιν ὃν ζητου̃σιν ἀποκτει̃ναι

²⁶καὶ ἴδε παρρησία̨ λαλει̃ καὶ οὐδὲν αὐτω̨̃ λέγουσιν μήποτε ἀληθω̃ς ἔγνωσαν οἱ ἄρχοντες ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ Χριστός

²⁷ἀλλὰ του̃τον οἴδαμεν πόθεν ἐστίν ὁ δὲ Χριστòς ὅταν ἔρχηται οὐδεὶς γινώσκει πόθεν ἐστίν

²⁸ἔκραξεν οὐ̃ν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ διδάσκων ὁ ’Ιησου̃ς καὶ λέγων κἀμὲ οἴδατε καὶ οἴδατε πόθεν εἰμί καὶ ἀπ' ἐμαυτου̃ οὐκ ἐλήλυθα ἀλλ' ἔστιν ἀληθινòς ὁ πέμψας με ὃν ὑμει̃ς οὐκ οἴδατε

²⁹ἐγὼ οἰ̃δα αὐτόν ὅτι παρ' αὐτου̃ εἰμι κἀκει̃νός με ἀπέστειλεν

³⁰ἐζήτουν οὐ̃ν αὐτòν πιάσαι καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτòν τὴν χει̃ρα ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτου̃

³¹ἐκ του̃ ὄχλου δὲ πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν καὶ ἔλεγον ὁ Χριστòς ὅταν ἔλθη̨ μὴ πλείονα σημει̃α ποιήσει ὡ̃ν οὑ̃τος ἐποίησεν

³²ἤκουσαν οἱ Φαρισαι̃οι του̃ ὄχλου γογγύζοντος περὶ αὐτου̃ ταυ̃τα καὶ ἀπέστειλαν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι ὑπηρέτας ἵνα πιάσωσιν αὐτόν

³³εἰ̃πεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς ἔτι χρόνον μικρòν μεθ' ὑμω̃ν εἰμι καὶ ὑπάγω πρòς τòν πέμψαντά με

³⁴ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ με καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ὑμει̃ς οὐ δύνασθε ἐλθει̃ν

³⁵εἰ̃πον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι πρòς ἑαυτούς που̃ οὑ̃τος μέλλει πορεύεσθαι ὅτι ἡμει̃ς οὐχ εὑρήσομεν αὐτόν μὴ εἰς τὴν διασπορὰν τω̃ν ‘Ελλήνων μέλλει πορεύεσθαι καὶ διδάσκειν τοὺς ‘Έλληνας

³⁶τίς ἐστιν ὁ λόγος οὑ̃τος ὃν εἰ̃πεν ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ με καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ὑμει̃ς οὐ δύνασθε ἐλθει̃ν

³⁷ἐν δὲ τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨ τη̨̃ μεγάλη̨ τη̃ς ἑορτη̃ς εἱστήκει ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἔκραξεν λέγων ἐάν τις διψα̨̃ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω

³⁸ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ καθὼς εἰ̃πεν ἡ γραφή ποταμοὶ ἐκ τη̃ς κοιλίας αὐτου̃ ῥεύσουσιν ὕδατος ζω̃ντος

³⁹του̃το δὲ εἰ̃πεν περὶ του̃ πνεύματος ὃ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν οὔπω γὰρ ἠ̃ν πνευ̃μα ὅτι ’Ιησου̃ς οὐδέπω ἐδοξάσθη

⁴⁰ἐκ του̃ ὄχλου οὐ̃ν ἀκούσαντες τω̃ν λόγων τούτων ἔλεγον οὑ̃τός ἐστιν ἀληθω̃ς ὁ προφήτης

⁴¹ἄλλοι ἔλεγον οὑ̃τός ἐστιν ὁ Χριστός οἱ δὲ ἔλεγον μὴ γὰρ ἐκ τη̃ς Γαλιλαίας ὁ Χριστòς ἔρχεται

⁴²οὐχ ἡ γραφὴ εἰ̃πεν ὅτι ἐκ του̃ σπέρματος Δαυίδ καὶ ἀπò Βηθλέεμ τη̃ς κώμης ὅπου ἠ̃ν Δαυίδ ἔρχεται ὁ Χριστòς

⁴³σχίσμα οὐ̃ν ἐγένετο ἐν τω̨̃ ὄχλω̨ δι' αὐτόν

⁴⁴τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτω̃ν πιάσαι αὐτόν ἀλλ' οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτòν τὰς χει̃ρας

⁴⁵ἠ̃λθον οὐ̃ν οἱ ὑπηρέται πρòς τοὺς ἀρχιερει̃ς καὶ Φαρισαίους καὶ εἰ̃πον αὐτοι̃ς ἐκει̃νοι διὰ τί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν

⁴⁶ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται οὐδέποτε ἐλάλησεν οὕτως ἄνθρωπος

⁴⁷ἀπεκρίθησαν οὐ̃ν αὐτοι̃ς οἱ Φαρισαι̃οι μὴ καὶ ὑμει̃ς πεπλάνησθε

⁴⁸μή τις ἐκ τω̃ν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτòν ἢ ἐκ τω̃ν Φαρισαίων

⁴⁹ἀλλὰ ὁ ὄχλος οὑ̃τος ὁ μὴ γινώσκων τòν νόμον ἐπάρατοί εἰσιν

⁵⁰λέγει Νικόδημος πρòς αὐτούς ὁ ἐλθὼν πρòς αὐτòν τò πρότερον εἱ̃ς ὢν ἐξ αὐτω̃ν

⁵¹μὴ ὁ νόμος ἡμω̃ν κρίνει τòν ἄνθρωπον ἐὰν μὴ ἀκούση̨ πρω̃τον παρ' αὐτου̃ καὶ γνω̨̃ τί ποιει̃

⁵²ἀπεκρίθησαν καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ μὴ καὶ σὺ ἐκ τη̃ς Γαλιλαίας εἰ̃ ἐραύνησον καὶ ἴδε ὅτι ἐκ τη̃ς Γαλιλαίας προφήτης οὐκ ἐγείρεται

⁵³καὶ ἐπορεύθησαν ἕκαστος εἰς τòν οἰ̃κον αὐτου̃

Κεφάλαιον Η' (8)

¹’Ιησου̃ς δὲ ἐπορεύθη εἰς τò ὄρος τω̃ν ἐλαιω̃ν

²ὄρθρου δὲ πάλιν παρεγένετο εἰς τò ἱερόν καὶ πα̃ς ὁ λαòς ἤρχετο πρòς αὐτόν καὶ καθίσας ἐδίδασκεν αὐτούς

³ἄγουσιν δὲ οἱ γραμματει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι γυναι̃κα ἐπὶ μοιχεία̨ κατειλημμένην καὶ στήσαντες αὐτὴν ἐν μέσω̨

⁴λέγουσιν αὐτω̨̃ διδάσκαλε αὕτη ἡ γυνὴ κατείληπται ἐπ' αὐτοφώρω̨ μοιχευομένη

⁵ἐν δὲ τω̨̃ νόμω̨ ἡμι̃ν Μωϋση̃ς ἐνετείλατο τὰς τοιαύτας λιθάζειν σὺ οὐ̃ν τί λέγεις

⁶του̃το δὲ ἔλεγον πειράζοντες αὐτόν ἵνα ἔχωσιν κατηγορει̃ν αὐτου̃ ὁ δὲ ’Ιησου̃ς κάτω κύψας τω̨̃ δακτύλω̨ κατέγραφεν εἰς τὴν γη̃ν

⁷ὡς δὲ ἐπέμενον ἐρωτω̃ντες αὐτόν ἀνέκυψεν καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ἀναμάρτητος ὑμω̃ν πρω̃τος ἐπ' αὐτὴν βαλέτω λίθον

⁸καὶ πάλιν κατακύψας ἔγραφεν εἰς τὴν γη̃ν

⁹οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐξήρχοντο εἱ̃ς καθ' εἱ̃ς ἀρξάμενοι ἀπò τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ κατελείφθη μόνος καὶ ἡ γυνὴ ἐν μέσω̨ οὐ̃σα

¹⁰ἀνακύψας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτη̨̃ γύναι που̃ εἰσιν οὐδείς σε κατέκρινεν

¹¹ἡ δὲ εἰ̃πεν οὐδείς κύριε εἰ̃πεν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω πορεύου καὶ ἀπò του̃ νυ̃ν μηκέτι ἁμάρτανε

¹²πάλιν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ἐλάλησεν ὁ ’Ιησου̃ς λέγων ἐγώ εἰμι τò φω̃ς του̃ κόσμου ὁ ἀκολουθω̃ν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήση̨ ἐν τη̨̃ σκοτία̨ ἀλλ' ἕξει τò φω̃ς τη̃ς ζωη̃ς

¹³εἰ̃πον οὐ̃ν αὐτω̨̃ οἱ Φαρισαι̃οι σὺ περὶ σεαυτου̃ μαρτυρει̃ς ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστιν ἀληθής

¹⁴ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς κἂν ἐγὼ μαρτυρω̃ περὶ ἐμαυτου̃ ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία μου ὅτι οἰ̃δα πόθεν ἠ̃λθον καὶ που̃ ὑπάγω ὑμει̃ς δὲ οὐκ οἴδατε πόθεν ἔρχομαι ἢ που̃ ὑπάγω

¹⁵ὑμει̃ς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα

¹⁶καὶ ἐὰν κρίνω δὲ ἐγώ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ἀληθινή ἐστιν ὅτι μόνος οὐκ εἰμί ἀλλ' ἐγὼ καὶ ὁ πέμψας με πατήρ

¹⁷καὶ ἐν τω̨̃ νόμω̨ δὲ τω̨̃ ὑμετέρω̨ γέγραπται ὅτι δύο ἀνθρώπων ἡ μαρτυρία ἀληθής ἐστιν

¹⁸ἐγώ εἰμι ὁ μαρτυρω̃ν περὶ ἐμαυτου̃ καὶ μαρτυρει̃ περὶ ἐμου̃ ὁ πέμψας με πατήρ

¹⁹ἔλεγον οὐ̃ν αὐτω̨̃ που̃ ἐστιν ὁ πατήρ σου ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τòν πατέρα μου εἰ ἐμὲ ἤ̨δειτε καὶ τòν πατέρα μου ἂν ἤ̨δειτε

²⁰ταυ̃τα τὰ ῥήματα ἐλάλησεν ἐν τω̨̃ γαζοφυλακίω̨ διδάσκων ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ οὐδεὶς ἐπίασεν αὐτόν ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτου̃

²¹εἰ̃πεν οὐ̃ν πάλιν αὐτοι̃ς ἐγὼ ὑπάγω καὶ ζητήσετέ με καὶ ἐν τη̨̃ ἁμαρτία̨ ὑμω̃ν ἀποθανει̃σθε ὅπου ἐγὼ ὑπάγω ὑμει̃ς οὐ δύνασθε ἐλθει̃ν

²²ἔλεγον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι μήτι ἀποκτενει̃ ἑαυτόν ὅτι λέγει ὅπου ἐγὼ ὑπάγω ὑμει̃ς οὐ δύνασθε ἐλθει̃ν

²³καὶ ἔλεγεν αὐτοι̃ς ὑμει̃ς ἐκ τω̃ν κάτω ἐστέ ἐγὼ ἐκ τω̃ν ἄνω εἰμί ὑμει̃ς ἐκ τούτου του̃ κόσμου ἐστέ ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ του̃ κόσμου τούτου

²⁴εἰ̃πον οὐ̃ν ὑμι̃ν ὅτι ἀποθανει̃σθε ἐν ται̃ς ἁμαρτίαις ὑμω̃ν ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγώ εἰμι ἀποθανει̃σθε ἐν ται̃ς ἁμαρτίαις ὑμω̃ν

²⁵ἔλεγον οὐ̃ν αὐτω̨̃ σὺ τίς εἰ̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλω̃ ὑμι̃ν

²⁶πολλὰ ἔχω περὶ ὑμω̃ν λαλει̃ν καὶ κρίνειν ἀλλ' ὁ πέμψας με ἀληθής ἐστιν κἀγὼ ἃ ἤκουσα παρ' αὐτου̃ ταυ̃τα λαλω̃ εἰς τòν κόσμον

²⁷οὐκ ἔγνωσαν ὅτι τòν πατέρα αὐτοι̃ς ἔλεγεν

²⁸εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ὅταν ὑψώσητε τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου τότε γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι καὶ ἀπ' ἐμαυτου̃ ποιω̃ οὐδέν ἀλλὰ καθὼς ἐδίδαξέν με ὁ πατὴρ ταυ̃τα λαλω̃

²⁹καὶ ὁ πέμψας με μετ' ἐμου̃ ἐστιν οὐκ ἀφη̃κέν με μόνον ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰ αὐτω̨̃ ποιω̃ πάντοτε

³⁰ταυ̃τα αὐτου̃ λαλου̃ντος πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν

³¹ἔλεγεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς πρòς τοὺς πεπιστευκότας αὐτω̨̃ ’Ιουδαίους ἐὰν ὑμει̃ς μείνητε ἐν τω̨̃ λόγω̨ τω̨̃ ἐμω̨̃ ἀληθω̃ς μαθηταί μού ἐστε

³²καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμα̃ς

³³ἀπεκρίθησαν πρòς αὐτόν σπέρμα ’Αβραάμ ἐσμεν καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμεν πώποτε πω̃ς σὺ λέγεις ὅτι ἐλεύθεροι γενήσεσθε

³⁴ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ ποιω̃ν τὴν ἁμαρτίαν δου̃λός ἐστιν τη̃ς ἁμαρτίας

³⁵ὁ δὲ δου̃λος οὐ μένει ἐν τη̨̃ οἰκία̨ εἰς τòν αἰω̃να ὁ υἱòς μένει εἰς τòν αἰω̃να

³⁶ἐὰν οὐ̃ν ὁ υἱòς ὑμα̃ς ἐλευθερώση̨ ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθε

³⁷οἰ̃δα ὅτι σπέρμα ’Αβραάμ ἐστε ἀλλὰ ζητει̃τέ με ἀποκτει̃ναι ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμòς οὐ χωρει̃ ἐν ὑμι̃ν

³⁸ἃ ἐγὼ ἑώρακα παρὰ τω̨̃ πατρὶ λαλω̃ καὶ ὑμει̃ς οὐ̃ν ἃ ἠκούσατε παρὰ του̃ πατρòς ποιει̃τε

³⁹ἀπεκρίθησαν καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ὁ πατὴρ ἡμω̃ν ’Αβραάμ ἐστιν λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ τέκνα του̃ ’Αβραάμ ἐστε τὰ ἔργα του̃ ’Αβραὰμ ἐποιει̃τε

⁴⁰νυ̃ν δὲ ζητει̃τέ με ἀποκτει̃ναι ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμι̃ν λελάληκα ἣν ἤκουσα παρὰ του̃ θεου̃ του̃το ’Αβραὰμ οὐκ ἐποίησεν

⁴¹ὑμει̃ς ποιει̃τε τὰ ἔργα του̃ πατρòς ὑμω̃ν εἰ̃παν οὐ̃ν αὐτω̨̃ ἡμει̃ς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα ἕνα πατέρα ἔχομεν τòν θεόν

⁴²εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ ὁ θεòς πατὴρ ὑμω̃ν ἠ̃ν ἠγαπα̃τε ἂν ἐμέ ἐγὼ γὰρ ἐκ του̃ θεου̃ ἐξη̃λθον καὶ ἥκω οὐδὲ γὰρ ἀπ' ἐμαυτου̃ ἐλήλυθα ἀλλ' ἐκει̃νός με ἀπέστειλεν

⁴³διὰ τί τὴν λαλιὰν τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε ὅτι οὐ δύνασθε ἀκούειν τòν λόγον τòν ἐμόν

⁴⁴ὑμει̃ς ἐκ του̃ πατρòς του̃ διαβόλου ἐστὲ καὶ τὰς ἐπιθυμίας του̃ πατρòς ὑμω̃ν θέλετε ποιει̃ν ἐκει̃νος ἀνθρωποκτόνος ἠ̃ν ἀπ' ἀρχη̃ς καὶ ἐν τη̨̃ ἀληθεία̨ οὐκ ἔστηκεν ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτω̨̃ ὅταν λαλη̨̃ τò ψευ̃δος ἐκ τω̃ν ἰδίων λαλει̃ ὅτι ψεύστης ἐστὶν καὶ ὁ πατὴρ αὐτου̃

⁴⁵ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω οὐ πιστεύετέ μοι

⁴⁶τίς ἐξ ὑμω̃ν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας εἰ ἀλήθειαν λέγω διὰ τί ὑμει̃ς οὐ πιστεύετέ μοι

⁴⁷ὁ ὢν ἐκ του̃ θεου̃ τὰ ῥήματα του̃ θεου̃ ἀκούει διὰ του̃το ὑμει̃ς οὐκ ἀκούετε ὅτι ἐκ του̃ θεου̃ οὐκ ἐστέ

⁴⁸ἀπεκρίθησαν οἱ ’Ιουδαι̃οι καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ οὐ καλω̃ς λέγομεν ἡμει̃ς ὅτι Σαμαρίτης εἰ̃ σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις

⁴⁹ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω ἀλλὰ τιμω̃ τòν πατέρα μου καὶ ὑμει̃ς ἀτιμάζετέ με

⁵⁰ἐγὼ δὲ οὐ ζητω̃ τὴν δόξαν μου ἔστιν ὁ ζητω̃ν καὶ κρίνων

⁵¹ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐάν τις τòν ἐμòν λόγον τηρήση̨ θάνατον οὐ μὴ θεωρήση̨ εἰς τòν αἰω̃να

⁵²εἰ̃πον οὐ̃ν αὐτω̨̃ οἱ ’Ιουδαι̃οι νυ̃ν ἐγνώκαμεν ὅτι δαιμόνιον ἔχεις ’Αβραὰμ ἀπέθανεν καὶ οἱ προφη̃ται καὶ σὺ λέγεις ἐάν τις τòν λόγον μου τηρήση̨ οὐ μὴ γεύσηται θανάτου εἰς τòν αἰω̃να

⁵³μὴ σὺ μείζων εἰ̃ του̃ πατρòς ἡμω̃ν ’Αβραάμ ὅστις ἀπέθανεν καὶ οἱ προφη̃ται ἀπέθανον τίνα σεαυτòν ποιει̃ς

⁵⁴ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς ἐὰν ἐγὼ δοξάσω ἐμαυτόν ἡ δόξα μου οὐδέν ἐστιν ἔστιν ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζων με ὃν ὑμει̃ς λέγετε ὅτι θεòς ἡμω̃ν ἐστιν

⁵⁵καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν ἐγὼ δὲ οἰ̃δα αὐτόν κἂν εἴπω ὅτι οὐκ οἰ̃δα αὐτόν ἔσομαι ὅμοιος ὑμι̃ν ψεύστης ἀλλὰ οἰ̃δα αὐτòν καὶ τòν λόγον αὐτου̃ τηρω̃

⁵⁶’Αβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ἠγαλλιάσατο ἵνα ἴδη̨ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν καὶ εἰ̃δεν καὶ ἐχάρη

⁵⁷εἰ̃πον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι πρòς αὐτόν πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις καὶ ’Αβραὰμ ἑώρακας

⁵⁸εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ’Ιησου̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν πρὶν ’Αβραὰμ γενέσθαι ἐγὼ εἰμί

⁵⁹ἠ̃ραν οὐ̃ν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ' αὐτόν ’Ιησου̃ς δὲ ἐκρύβη καὶ ἐξη̃λθεν ἐκ του̃ ἱερου̃

Κεφάλαιον Θ' (9)

¹καὶ παράγων εἰ̃δεν ἄνθρωπον τυφλòν ἐκ γενετη̃ς

²καὶ ἠρώτησαν αὐτòν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ λέγοντες ῥαββί τίς ἥμαρτεν οὑ̃τος ἢ οἱ γονει̃ς αὐτου̃ ἵνα τυφλòς γεννηθη̨̃

³ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς οὔτε οὑ̃τος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονει̃ς αὐτου̃ ἀλλ' ἵνα φανερωθη̨̃ τὰ ἔργα του̃ θεου̃ ἐν αὐτω̨̃

⁴ἡμα̃ς δει̃ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα του̃ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι

⁵ὅταν ἐν τω̨̃ κόσμω̨ ὠ̃ φω̃ς εἰμι του̃ κόσμου

⁶ταυ̃τα εἰπὼν ἔπτυσεν χαμαὶ καὶ ἐποίησεν πηλòν ἐκ του̃ πτύσματος καὶ ἐπέχρισεν αὐτου̃ τòν πηλòν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς

⁷καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν του̃ Σιλωάμ ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος ἀπη̃λθεν οὐ̃ν καὶ ἐνίψατο καὶ ἠ̃λθεν βλέπων

⁸οἱ οὐ̃ν γείτονες καὶ οἱ θεωρου̃ντες αὐτòν τò πρότερον ὅτι προσαίτης ἠ̃ν ἔλεγον οὐχ οὑ̃τός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτω̃ν

⁹ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ἄλλοι ἔλεγον οὐχί ἀλλὰ ὅμοιος αὐτω̨̃ ἐστιν ἐκει̃νος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι

¹⁰ἔλεγον οὐ̃ν αὐτω̨̃ πω̃ς οὐ̃ν ἠνεώ̨χθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί

¹¹ἀπεκρίθη ἐκει̃νος ὁ ἄνθρωπος ὁ λεγόμενος ’Ιησου̃ς πηλòν ἐποίησεν καὶ ἐπέχρισέν μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἰ̃πέν μοι ὅτι ὕπαγε εἰς τòν Σιλωὰμ καὶ νίψαι ἀπελθὼν οὐ̃ν καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα

¹²καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ που̃ ἐστιν ἐκει̃νος λέγει οὐκ οἰ̃δα

¹³ἄγουσιν αὐτòν πρòς τοὺς Φαρισαίους τόν ποτε τυφλόν

¹⁴ἠ̃ν δὲ σάββατον ἐν ἡ̨̃ ἡμέρα̨ τòν πηλòν ἐποίησεν ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἀνέω̨ξεν αὐτου̃ τοὺς ὀφθαλμούς

¹⁵πάλιν οὐ̃ν ἠρώτων αὐτòν καὶ οἱ Φαρισαι̃οι πω̃ς ἀνέβλεψεν ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πηλòν ἐπέθηκέν μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς καὶ ἐνιψάμην καὶ βλέπω

¹⁶ἔλεγον οὐ̃ν ἐκ τω̃ν Φαρισαίων τινές οὐκ ἔστιν οὑ̃τος παρὰ θεου̃ ὁ ἄνθρωπος ὅτι τò σάββατον οὐ τηρει̃ ἄλλοι δὲ ἔλεγον πω̃ς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλòς τοιαυ̃τα σημει̃α ποιει̃ν καὶ σχίσμα ἠ̃ν ἐν αὐτοι̃ς

¹⁷λέγουσιν οὐ̃ν τω̨̃ τυφλω̨̃ πάλιν τί σὺ λέγεις περὶ αὐτου̃ ὅτι ἠνέω̨ξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς ὁ δὲ εἰ̃πεν ὅτι προφήτης ἐστίν

¹⁸οὐκ ἐπίστευσαν οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι περὶ αὐτου̃ ὅτι ἠ̃ν τυφλòς καὶ ἀνέβλεψεν ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονει̃ς αὐτου̃ του̃ ἀναβλέψαντος

¹⁹καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱòς ὑμω̃ν ὃν ὑμει̃ς λέγετε ὅτι τυφλòς ἐγεννήθη πω̃ς οὐ̃ν βλέπει ἄρτι

²⁰ἀπεκρίθησαν οὐ̃ν οἱ γονει̃ς αὐτου̃ καὶ εἰ̃παν οἴδαμεν ὅτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱòς ἡμω̃ν καὶ ὅτι τυφλòς ἐγεννήθη

²¹πω̃ς δὲ νυ̃ν βλέπει οὐκ οἴδαμεν ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτου̃ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμει̃ς οὐκ οἴδαμεν αὐτòν ἐρωτήσατε ἡλικίαν ἔχει αὐτòς περὶ ἑαυτου̃ λαλήσει

²²ταυ̃τα εἰ̃παν οἱ γονει̃ς αὐτου̃ ὅτι ἐφοβου̃ντο τοὺς ’Ιουδαίους ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ ’Ιουδαι̃οι ἵνα ἐάν τις αὐτòν ὁμολογήση̨ Χριστόν ἀποσυνάγωγος γένηται

²³διὰ του̃το οἱ γονει̃ς αὐτου̃ εἰ̃παν ὅτι ἡλικίαν ἔχει αὐτòν ἐπερωτήσατε

²⁴ἐφώνησαν οὐ̃ν τòν ἄνθρωπον ἐκ δευτέρου ὃς ἠ̃ν τυφλòς καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ δòς δόξαν τω̨̃ θεω̨̃ ἡμει̃ς οἴδαμεν ὅτι οὑ̃τος ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτωλός ἐστιν

²⁵ἀπεκρίθη οὐ̃ν ἐκει̃νος εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἰ̃δα ἓν οἰ̃δα ὅτι τυφλòς ὢν ἄρτι βλέπω

²⁶εἰ̃πον οὐ̃ν αὐτω̨̃ τί ἐποίησέν σοι πω̃ς ἤνοιξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς

²⁷ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς εἰ̃πον ὑμι̃ν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε τί πάλιν θέλετε ἀκούειν μὴ καὶ ὑμει̃ς θέλετε αὐτου̃ μαθηταὶ γενέσθαι

²⁸καὶ ἐλοιδόρησαν αὐτòν καὶ εἰ̃πον σὺ μαθητὴς εἰ̃ ἐκείνου ἡμει̃ς δὲ του̃ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί

²⁹ἡμει̃ς οἴδαμεν ὅτι Μωϋσει̃ λελάληκεν ὁ θεός του̃τον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν

³⁰ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἐν τούτω̨ γὰρ τò θαυμαστόν ἐστιν ὅτι ὑμει̃ς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστίν καὶ ἤνοιξέν μου τοὺς ὀφθαλμούς

³¹οἴδαμεν ὅτι ἁμαρτωλω̃ν ὁ θεòς οὐκ ἀκούει ἀλλ' ἐάν τις θεοσεβὴς ἠ̨̃ καὶ τò θέλημα αὐτου̃ ποιη̨̃ τούτου ἀκούει

³²ἐκ του̃ αἰω̃νος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἠνέω̨ξέν τις ὀφθαλμοὺς τυφλου̃ γεγεννημένου

³³εἰ μὴ ἠ̃ν οὑ̃τος παρὰ θεου̃ οὐκ ἠδύνατο ποιει̃ν οὐδέν

³⁴ἀπεκρίθησαν καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος καὶ σὺ διδάσκεις ἡμα̃ς καὶ ἐξέβαλον αὐτòν ἔξω

³⁵ἤκουσεν ’Ιησου̃ς ὅτι ἐξέβαλον αὐτòν ἔξω καὶ εὑρὼν αὐτòν εἰ̃πεν σὺ πιστεύεις εἰς τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου

³⁶ἀπεκρίθη ἐκει̃νος καὶ εἰ̃πεν καὶ τίς ἐστιν κύριε ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν

³⁷εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἑώρακας αὐτòν καὶ ὁ λαλω̃ν μετὰ σου̃ ἐκει̃νός ἐστιν

³⁸ὁ δὲ ἔφη πιστεύω κύριε καὶ προσεκύνησεν αὐτω̨̃

³⁹καὶ εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τòν κόσμον του̃τον ἠ̃λθον ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται

⁴⁰ἤκουσαν ἐκ τω̃ν Φαρισαίων ταυ̃τα οἱ μετ' αὐτου̃ ὄντες καὶ εἰ̃πον αὐτω̨̃ μὴ καὶ ἡμει̃ς τυφλοί ἐσμεν

⁴¹εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ τυφλοὶ ἠ̃τε οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν νυ̃ν δὲ λέγετε ὅτι βλέπομεν ἡ ἁμαρτία ὑμω̃ν μένει

Κεφάλαιον Ι' (10)

¹ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τη̃ς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τω̃ν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκει̃νος κλέπτης ἐστὶν καὶ λη̨στής

²ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τη̃ς θύρας ποιμήν ἐστιν τω̃ν προβάτων

³τούτω̨ ὁ θυρωρòς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τη̃ς φωνη̃ς αὐτου̃ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνει̃ κατ' ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά

⁴ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβάλη̨ ἔμπροσθεν αὐτω̃ν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτω̨̃ ἀκολουθει̃ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτου̃

⁵ἀλλοτρίω̨ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ' αὐτου̃ ὅτι οὐκ οἴδασιν τω̃ν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν

⁶ταύτην τὴν παροιμίαν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἐκει̃νοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἠ̃ν ἃ ἐλάλει αὐτοι̃ς

⁷εἰ̃πεν οὐ̃ν πάλιν ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τω̃ν προβάτων

⁸πάντες ὅσοι ἠ̃λθον πρò ἐμου̃ κλέπται εἰσὶν καὶ λη̨σταί ἀλλ' οὐκ ἤκουσαν αὐτω̃ν τὰ πρόβατα

⁹ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι' ἐμου̃ ἐάν τις εἰσέλθη̨ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

¹⁰ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψη̨ καὶ θύση̨ καὶ ἀπολέση̨ ἐγὼ ἠ̃λθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσòν ἔχωσιν

¹¹ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλòς τὴν ψυχὴν αὐτου̃ τίθησιν ὑπὲρ τω̃ν προβάτων

¹²ὁ μισθωτòς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὑ̃ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρει̃ τòν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει

¹³ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτω̨̃ περὶ τω̃ν προβάτων

¹⁴ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκουσί με τὰ ἐμά

¹⁵καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τòν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τω̃ν προβάτων

¹⁶καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τη̃ς αὐλη̃ς ταύτης κἀκει̃να δει̃ με ἀγαγει̃ν καὶ τη̃ς φωνη̃ς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἱ̃ς ποιμήν

¹⁷διὰ του̃τό με ὁ πατὴρ ἀγαπα̨̃ ὅτι ἐγὼ τίθημι τὴν ψυχήν μου ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν

¹⁸οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπ' ἐμου̃ ἀλλ' ἐγὼ τίθημι αὐτὴν ἀπ' ἐμαυτου̃ ἐξουσίαν ἔχω θει̃ναι αὐτήν καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαβει̃ν αὐτήν ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ του̃ πατρός μου

¹⁹σχίσμα πάλιν ἐγένετο ἐν τοι̃ς ’Ιουδαίοις διὰ τοὺς λόγους τούτους

²⁰ἔλεγον δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτω̃ν δαιμόνιον ἔχει καὶ μαίνεται τί αὐτου̃ ἀκούετε

²¹ἄλλοι ἔλεγον ταυ̃τα τὰ ῥήματα οὐκ ἔστιν δαιμονιζομένου μὴ δαιμόνιον δύναται τυφλω̃ν ὀφθαλμοὺς ἀνοι̃ξαι

²²ἐγένετο τότε τὰ ἐγκαίνια ἐν τοι̃ς ‘Ιεροσολύμοις χειμὼν ἠ̃ν

²³καὶ περιεπάτει ὁ ’Ιησου̃ς ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ἐν τη̨̃ στοα̨̃ του̃ Σολομω̃νος

²⁴ἐκύκλωσαν οὐ̃ν αὐτòν οἱ ’Ιουδαι̃οι καὶ ἔλεγον αὐτω̨̃ ἕως πότε τὴν ψυχὴν ἡμω̃ν αἴρεις εἰ σὺ εἰ̃ ὁ Χριστός εἰπὲ ἡμι̃ν παρρησία̨

²⁵ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πον ὑμι̃ν καὶ οὐ πιστεύετε τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιω̃ ἐν τω̨̃ ὀνόματι του̃ πατρός μου ταυ̃τα μαρτυρει̃ περὶ ἐμου̃

²⁶ἀλλὰ ὑμει̃ς οὐ πιστεύετε ὅτι οὐκ ἐστὲ ἐκ τω̃ν προβάτων τω̃ν ἐμω̃ν

²⁷τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τη̃ς φωνη̃ς μου ἀκούουσιν κἀγὼ γινώσκω αὐτά καὶ ἀκολουθου̃σίν μοι

²⁸κἀγὼ δίδωμι αὐτοι̃ς ζωὴν αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται εἰς τòν αἰω̃να καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ ἐκ τη̃ς χειρός μου

²⁹ὁ πατήρ μου ὃ δέδωκέν μοι πάντων μει̃ζόν ἐστιν καὶ οὐδεὶς δύναται ἁρπάζειν ἐκ τη̃ς χειρòς του̃ πατρός

³⁰ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν

³¹ἐβάστασαν πάλιν λίθους οἱ ’Ιουδαι̃οι ἵνα λιθάσωσιν αὐτόν

³²ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πολλὰ ἔργα καλὰ ἔδειξα ὑμι̃ν ἐκ του̃ πατρός διὰ ποι̃ον αὐτω̃ν ἔργον ἐμὲ λιθάζετε

³³ἀπεκρίθησαν αὐτω̨̃ οἱ ’Ιουδαι̃οι περὶ καλου̃ ἔργου οὐ λιθάζομέν σε ἀλλὰ περὶ βλασφημίας καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιει̃ς σεαυτòν θεόν

³⁴ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς οὐκ ἔστιν γεγραμμένον ἐν τω̨̃ νόμω̨ ὑμω̃ν ὅτι ἐγὼ εἰ̃πα θεοί ἐστε

³⁵εἰ ἐκείνους εἰ̃πεν θεοὺς πρòς οὓς ὁ λόγος του̃ θεου̃ ἐγένετο καὶ οὐ δύναται λυθη̃ναι ἡ γραφή

³⁶ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασεν καὶ ἀπέστειλεν εἰς τòν κόσμον ὑμει̃ς λέγετε ὅτι βλασφημει̃ς ὅτι εἰ̃πον υἱòς του̃ θεου̃ εἰμι

³⁷εἰ οὐ ποιω̃ τὰ ἔργα του̃ πατρός μου μὴ πιστεύετέ μοι

³⁸εἰ δὲ ποιω̃ κἂν ἐμοὶ μὴ πιστεύητε τοι̃ς ἔργοις πιστεύετε ἵνα γνω̃τε καὶ γινώσκητε ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν τω̨̃ πατρί

³⁹ἐζήτουν οὐ̃ν αὐτòν πάλιν πιάσαι καὶ ἐξη̃λθεν ἐκ τη̃ς χειρòς αὐτω̃ν

⁴⁰καὶ ἀπη̃λθεν πάλιν πέραν του̃ ’Ιορδάνου εἰς τòν τόπον ὅπου ἠ̃ν ’Ιωάννης τò πρω̃τον βαπτίζων καὶ ἔμεινεν ἐκει̃

⁴¹καὶ πολλοὶ ἠ̃λθον πρòς αὐτòν καὶ ἔλεγον ὅτι ’Ιωάννης μὲν σημει̃ον ἐποίησεν οὐδέν πάντα δὲ ὅσα εἰ̃πεν ’Ιωάννης περὶ τούτου ἀληθη̃ ἠ̃ν

⁴²καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτòν ἐκει̃

Κεφάλαιον ΙΑ' (11)

¹ἠ̃ν δέ τις ἀσθενω̃ν Λάζαρος ἀπò Βηθανίας ἐκ τη̃ς κώμης Μαρίας καὶ Μάρθας τη̃ς ἀδελφη̃ς αὐτη̃ς

²ἠ̃ν δὲ Μαριὰμ ἡ ἀλείψασα τòν κύριον μύρω̨ καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτου̃ ται̃ς θριξὶν αὐτη̃ς ἡ̃ς ὁ ἀδελφòς Λάζαρος ἠσθένει

³ἀπέστειλαν οὐ̃ν αἱ ἀδελφαὶ πρòς αὐτòν λέγουσαι κύριε ἴδε ὃν φιλει̃ς ἀσθενει̃

⁴ἀκούσας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστιν πρòς θάνατον ἀλλ' ὑπὲρ τη̃ς δόξης του̃ θεου̃ ἵνα δοξασθη̨̃ ὁ υἱòς του̃ θεου̃ δι' αὐτη̃ς

⁵ἠγάπα δὲ ὁ ’Ιησου̃ς τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτη̃ς καὶ τòν Λάζαρον

⁶ὡς οὐ̃ν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενει̃ τότε μὲν ἔμεινεν ἐν ὡ̨̃ ἠ̃ν τόπω̨ δύο ἡμέρας

⁷ἔπειτα μετὰ του̃το λέγει τοι̃ς μαθηται̃ς ἄγωμεν εἰς τὴν ’Ιουδαίαν πάλιν

⁸λέγουσιν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταί ῥαββί νυ̃ν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ ’Ιουδαι̃οι καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκει̃

⁹ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς οὐχὶ δώδεκα ὡ̃ραί εἰσιν τη̃ς ἡμέρας ἐάν τις περιπατη̨̃ ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ οὐ προσκόπτει ὅτι τò φω̃ς του̃ κόσμου τούτου βλέπει

¹⁰ἐὰν δέ τις περιπατη̨̃ ἐν τη̨̃ νυκτί προσκόπτει ὅτι τò φω̃ς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτω̨̃

¹¹ταυ̃τα εἰ̃πεν καὶ μετὰ του̃το λέγει αὐτοι̃ς Λάζαρος ὁ φίλος ἡμω̃ν κεκοίμηται ἀλλὰ πορεύομαι ἵνα ἐξυπνίσω αὐτόν

¹²εἰ̃παν οὐ̃ν οἱ μαθηταὶ αὐτω̨̃ κύριε εἰ κεκοίμηται σωθήσεται

¹³εἰρήκει δὲ ὁ ’Ιησου̃ς περὶ του̃ θανάτου αὐτου̃ ἐκει̃νοι δὲ ἔδοξαν ὅτι περὶ τη̃ς κοιμήσεως του̃ ὕπνου λέγει

¹⁴τότε οὐ̃ν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς παρρησία̨ Λάζαρος ἀπέθανεν

¹⁵καὶ χαίρω δι' ὑμα̃ς ἵνα πιστεύσητε ὅτι οὐκ ἤμην ἐκει̃ ἀλλὰ ἄγωμεν πρòς αὐτόν

¹⁶εἰ̃πεν οὐ̃ν Θωμα̃ς ὁ λεγόμενος Δίδυμος τοι̃ς συμμαθηται̃ς ἄγωμεν καὶ ἡμει̃ς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ' αὐτου̃

¹⁷ἐλθὼν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς εὑ̃ρεν αὐτòν τέσσαρας ἤδη ἡμέρας ἔχοντα ἐν τω̨̃ μνημείω̨

¹⁸ἠ̃ν δὲ ἡ Βηθανία ἐγγὺς τω̃ν ‘Ιεροσολύμων ὡς ἀπò σταδίων δεκαπέντε

¹⁹πολλοὶ δὲ ἐκ τω̃ν ’Ιουδαίων ἐληλύθεισαν πρòς τὴν Μάρθαν καὶ Μαριὰμ ἵνα παραμυθήσωνται αὐτὰς περὶ του̃ ἀδελφου̃

²⁰ἡ οὐ̃ν Μάρθα ὡς ἤκουσεν ὅτι ’Ιησου̃ς ἔρχεται ὑπήντησεν αὐτω̨̃ Μαριὰμ δὲ ἐν τω̨̃ οἴκω̨ ἐκαθέζετο

²¹εἰ̃πεν οὐ̃ν ἡ Μάρθα πρòς τòν ’Ιησου̃ν κύριε εἰ ἠ̃ς ὡ̃δε οὐκ ἂν ἀπέθανεν ὁ ἀδελφός μου

²²ἀλλὰ καὶ νυ̃ν οἰ̃δα ὅτι ὅσα ἂν αἰτήση̨ τòν θεòν δώσει σοι ὁ θεός

²³λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀναστήσεται ὁ ἀδελφός σου

²⁴λέγει αὐτω̨̃ ἡ Μάρθα οἰ̃δα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τη̨̃ ἀναστάσει ἐν τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨

²⁵εἰ̃πεν αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ κἂν ἀποθάνη̨ ζήσεται

²⁶καὶ πα̃ς ὁ ζω̃ν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνη̨ εἰς τòν αἰω̃να πιστεύεις του̃το

²⁷λέγει αὐτω̨̃ ναί κύριε ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἰ̃ ὁ Χριστòς ὁ υἱòς του̃ θεου̃ ὁ εἰς τòν κόσμον ἐρχόμενος

²⁸καὶ του̃το εἰπου̃σα ἀπη̃λθεν καὶ ἐφώνησεν Μαριὰμ τὴν ἀδελφὴν αὐτη̃ς λάθρα̨ εἰπου̃σα ὁ διδάσκαλος πάρεστιν καὶ φωνει̃ σε

²⁹ἐκείνη δὲ ὡς ἤκουσεν ἠγέρθη ταχὺ καὶ ἤρχετο πρòς αὐτόν

³⁰οὔπω δὲ ἐληλύθει ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὴν κώμην ἀλλ' ἠ̃ν ἔτι ἐν τω̨̃ τόπω̨ ὅπου ὑπήντησεν αὐτω̨̃ ἡ Μάρθα

³¹οἱ οὐ̃ν ’Ιουδαι̃οι οἱ ὄντες μετ' αὐτη̃ς ἐν τη̨̃ οἰκία̨ καὶ παραμυθούμενοι αὐτήν ἰδόντες τὴν Μαριὰμ ὅτι ταχέως ἀνέστη καὶ ἐξη̃λθεν ἠκολούθησαν αὐτη̨̃ δόξαντες ὅτι ὑπάγει εἰς τò μνημει̃ον ἵνα κλαύση̨ ἐκει̃

³²ἡ οὐ̃ν Μαριὰμ ὡς ἠ̃λθεν ὅπου ἠ̃ν ’Ιησου̃ς ἰδου̃σα αὐτòν ἔπεσεν αὐτου̃ πρòς τοὺς πόδας λέγουσα αὐτω̨̃ κύριε εἰ ἠ̃ς ὡ̃δε οὐκ ἄν μου ἀπέθανεν ὁ ἀδελφός

³³’Ιησου̃ς οὐ̃ν ὡς εἰ̃δεν αὐτὴν κλαίουσαν καὶ τοὺς συνελθόντας αὐτη̨̃ ’Ιουδαίους κλαίοντας ἐνεβριμήσατο τω̨̃ πνεύματι καὶ ἐτάραξεν ἑαυτόν

³⁴καὶ εἰ̃πεν που̃ τεθείκατε αὐτόν λέγουσιν αὐτω̨̃ κύριε ἔρχου καὶ ἴδε

³⁵ἐδάκρυσεν ὁ ’Ιησου̃ς

³⁶ἔλεγον οὐ̃ν οἱ ’Ιουδαι̃οι ἴδε πω̃ς ἐφίλει αὐτόν

³⁷τινὲς δὲ ἐξ αὐτω̃ν εἰ̃παν οὐκ ἐδύνατο οὑ̃τος ὁ ἀνοίξας τοὺς ὀφθαλμοὺς του̃ τυφλου̃ ποιη̃σαι ἵνα καὶ οὑ̃τος μὴ ἀποθάνη̨

³⁸’Ιησου̃ς οὐ̃ν πάλιν ἐμβριμώμενος ἐν ἑαυτω̨̃ ἔρχεται εἰς τò μνημει̃ον ἠ̃ν δὲ σπήλαιον καὶ λίθος ἐπέκειτο ἐπ' αὐτω̨̃

³⁹λέγει ὁ ’Ιησου̃ς ἄρατε τòν λίθον λέγει αὐτω̨̃ ἡ ἀδελφὴ του̃ τετελευτηκότος Μάρθα κύριε ἤδη ὄζει τεταρται̃ος γάρ ἐστιν

⁴⁰λέγει αὐτη̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς οὐκ εἰ̃πόν σοι ὅτι ἐὰν πιστεύση̨ς ὄψη̨ τὴν δόξαν του̃ θεου̃

⁴¹ἠ̃ραν οὐ̃ν τòν λίθον ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἠ̃ρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνω καὶ εἰ̃πεν πάτερ εὐχαριστω̃ σοι ὅτι ἤκουσάς μου

⁴²ἐγὼ δὲ ἤ̨δειν ὅτι πάντοτέ μου ἀκούεις ἀλλὰ διὰ τòν ὄχλον τòν περιεστω̃τα εἰ̃πον ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ με ἀπέστειλας

⁴³καὶ ταυ̃τα εἰπὼν φωνη̨̃ μεγάλη̨ ἐκραύγασεν Λάζαρε δευ̃ρο ἔξω

⁴⁴ἐξη̃λθεν ὁ τεθνηκὼς δεδεμένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χει̃ρας κειρίαις καὶ ἡ ὄψις αὐτου̃ σουδαρίω̨ περιεδέδετο λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς λύσατε αὐτòν καὶ ἄφετε αὐτòν ὑπάγειν

⁴⁵πολλοὶ οὐ̃ν ἐκ τω̃ν ’Ιουδαίων οἱ ἐλθόντες πρòς τὴν Μαριὰμ καὶ θεασάμενοι ἃ ἐποίησεν ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν

⁴⁶τινὲς δὲ ἐξ αὐτω̃ν ἀπη̃λθον πρòς τοὺς Φαρισαίους καὶ εἰ̃παν αὐτοι̃ς ἃ ἐποίησεν ’Ιησου̃ς

⁴⁷συνήγαγον οὐ̃ν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι συνέδριον καὶ ἔλεγον τί ποιου̃μεν ὅτι οὑ̃τος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ ποιει̃ σημει̃α

⁴⁸ἐὰν ἀφω̃μεν αὐτòν οὕτως πάντες πιστεύσουσιν εἰς αὐτόν καὶ ἐλεύσονται οἱ ῥωμαι̃οι καὶ ἀρου̃σιν ἡμω̃ν καὶ τòν τόπον καὶ τò ἔθνος

⁴⁹εἱ̃ς δέ τις ἐξ αὐτω̃ν Καϊάφας ἀρχιερεὺς ὢν του̃ ἐνιαυτου̃ ἐκείνου εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὑμει̃ς οὐκ οἴδατε οὐδέν

⁵⁰οὐδὲ λογίζεσθε ὅτι συμφέρει ὑμι̃ν ἵνα εἱ̃ς ἄνθρωπος ἀποθάνη̨ ὑπὲρ του̃ λαου̃ καὶ μὴ ὅλον τò ἔθνος ἀπόληται

⁵¹του̃το δὲ ἀφ' ἑαυτου̃ οὐκ εἰ̃πεν ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν του̃ ἐνιαυτου̃ ἐκείνου ἐπροφήτευσεν ὅτι ἔμελλεν ’Ιησου̃ς ἀποθνή̨σκειν ὑπὲρ του̃ ἔθνους

⁵²καὶ οὐχ ὑπὲρ του̃ ἔθνους μόνον ἀλλ' ἵνα καὶ τὰ τέκνα του̃ θεου̃ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγη̨ εἰς ἕν

⁵³ἀπ' ἐκείνης οὐ̃ν τη̃ς ἡμέρας ἐβουλεύσαντο ἵνα ἀποκτείνωσιν αὐτόν

⁵⁴ὁ οὐ̃ν ’Ιησου̃ς οὐκέτι παρρησία̨ περιεπάτει ἐν τοι̃ς ’Ιουδαίοις ἀλλὰ ἀπη̃λθεν ἐκει̃θεν εἰς τὴν χώραν ἐγγὺς τη̃ς ἐρήμου εἰς ’Εφραὶμ λεγομένην πόλιν κἀκει̃ ἔμεινεν μετὰ τω̃ν μαθητω̃ν

⁵⁵ἠ̃ν δὲ ἐγγὺς τò πάσχα τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ ἀνέβησαν πολλοὶ εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἐκ τη̃ς χώρας πρò του̃ πάσχα ἵνα ἁγνίσωσιν ἑαυτούς

⁵⁶ἐζήτουν οὐ̃ν τòν ’Ιησου̃ν καὶ ἔλεγον μετ' ἀλλήλων ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ἑστηκότες τί δοκει̃ ὑμι̃ν ὅτι οὐ μὴ ἔλθη̨ εἰς τὴν ἑορτήν

⁵⁷δεδώκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι ἐντολὰς ἵνα ἐάν τις γνω̨̃ που̃ ἐστιν μηνύση̨ ὅπως πιάσωσιν αὐτόν

Κεφάλαιον ΙΒ' (12)

¹ὁ οὐ̃ν ’Ιησου̃ς πρò ἓξ ἡμερω̃ν του̃ πάσχα ἠ̃λθεν εἰς Βηθανίαν ὅπου ἠ̃ν Λάζαρος ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρω̃ν ’Ιησου̃ς

²ἐποίησαν οὐ̃ν αὐτω̨̃ δει̃πνον ἐκει̃ καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει ὁ δὲ Λάζαρος εἱ̃ς ἠ̃ν ἐκ τω̃ν ἀνακειμένων σὺν αὐτω̨̃

³ἡ οὐ̃ν Μαριὰμ λαβου̃σα λίτραν μύρου νάρδου πιστικη̃ς πολυτίμου ἤλειψεν τοὺς πόδας του̃ ’Ιησου̃ καὶ ἐξέμαξεν ται̃ς θριξὶν αὐτη̃ς τοὺς πόδας αὐτου̃ ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τη̃ς ὀσμη̃ς του̃ μύρου

⁴λέγει δὲ ’Ιούδας ὁ ’Ισκαριώτης εἱ̃ς ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ ὁ μέλλων αὐτòν παραδιδόναι

⁵διὰ τί του̃το τò μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοι̃ς

⁶εἰ̃πεν δὲ του̃το οὐχ ὅτι περὶ τω̃ν πτωχω̃ν ἔμελεν αὐτω̨̃ ἀλλ' ὅτι κλέπτης ἠ̃ν καὶ τò γλωσσόκομον ἔχων τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν

⁷εἰ̃πεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς ἄφες αὐτήν ἵνα εἰς τὴν ἡμέραν του̃ ἐνταφιασμου̃ μου τηρήση̨ αὐτό

⁸τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτω̃ν ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε

⁹ἔγνω οὐ̃ν ὁ ὄχλος πολὺς ἐκ τω̃ν ’Ιουδαίων ὅτι ἐκει̃ ἐστιν καὶ ἠ̃λθον οὐ διὰ τòν ’Ιησου̃ν μόνον ἀλλ' ἵνα καὶ τòν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρω̃ν

¹⁰ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερει̃ς ἵνα καὶ τòν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν

¹¹ὅτι πολλοὶ δι' αὐτòν ὑπη̃γον τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τòν ’Ιησου̃ν

¹²τη̨̃ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ὁ ’Ιησου̃ς εἰς ‘Ιεροσόλυμα

¹³ἔλαβον τὰ βαΐα τω̃ν φοινίκων καὶ ἐξη̃λθον εἰς ὑπάντησιν αὐτω̨̃ καὶ ἐκραύγαζον ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου καὶ ὁ βασιλεὺς του̃ ’Ισραήλ

¹⁴εὑρὼν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ' αὐτό καθώς ἐστιν γεγραμμένον

¹⁵μὴ φοβου̃ θυγάτηρ Σιών ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πω̃λον ὄνου

¹⁶ταυ̃τα οὐκ ἔγνωσαν αὐτου̃ οἱ μαθηταὶ τò πρω̃τον ἀλλ' ὅτε ἐδοξάσθη ’Ιησου̃ς τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταυ̃τα ἠ̃ν ἐπ' αὐτω̨̃ γεγραμμένα καὶ ταυ̃τα ἐποίησαν αὐτω̨̃

¹⁷ἐμαρτύρει οὐ̃ν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ' αὐτου̃ ὅτε τòν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ του̃ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν

¹⁸διὰ του̃το καὶ ὑπήντησεν αὐτω̨̃ ὁ ὄχλος ὅτι ἤκουσαν του̃το αὐτòν πεποιηκέναι τò σημει̃ον

¹⁹οἱ οὐ̃ν Φαρισαι̃οι εἰ̃παν πρòς ἑαυτούς θεωρει̃τε ὅτι οὐκ ὠφελει̃τε οὐδέν ἴδε ὁ κόσμος ὀπίσω αὐτου̃ ἀπη̃λθεν

²⁰ἠ̃σαν δὲ ‘Έλληνές τινες ἐκ τω̃ν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃

²¹οὑ̃τοι οὐ̃ν προση̃λθον Φιλίππω̨ τω̨̃ ἀπò Βηθσαϊδὰ τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἠρώτων αὐτòν λέγοντες κύριε θέλομεν τòν ’Ιησου̃ν ἰδει̃ν

²²ἔρχεται ὁ Φίλιππος καὶ λέγει τω̨̃ ’Ανδρέα̨ ἔρχεται ’Ανδρέας καὶ Φίλιππος καὶ λέγουσιν τω̨̃ ’Ιησου̃

²³ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἀποκρίνεται αὐτοι̃ς λέγων ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθη̨̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

²⁴ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐὰν μὴ ὁ κόκκος του̃ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γη̃ν ἀποθάνη̨ αὐτòς μόνος μένει ἐὰν δὲ ἀποθάνη̨ πολὺν καρπòν φέρει

²⁵ὁ φιλω̃ν τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἀπολλύει αὐτήν καὶ ὁ μισω̃ν τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἐν τω̨̃ κόσμω̨ τούτω̨ εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν

²⁶ἐὰν ἐμοί τις διακονη̨̃ ἐμοὶ ἀκολουθείτω καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ἐκει̃ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμòς ἔσται ἐάν τις ἐμοὶ διακονη̨̃ τιμήσει αὐτòν ὁ πατήρ

²⁷νυ̃ν ἡ ψυχή μου τετάρακται καὶ τί εἴπω πάτερ σω̃σόν με ἐκ τη̃ς ὥρας ταύτης ἀλλὰ διὰ του̃το ἠ̃λθον εἰς τὴν ὥραν ταύτην

²⁸πάτερ δόξασόν σου τò ὄνομα ἠ̃λθεν οὐ̃ν φωνὴ ἐκ του̃ οὐρανου̃ καὶ ἐδόξασα καὶ πάλιν δοξάσω

²⁹ὁ οὐ̃ν ὄχλος ὁ ἑστὼς καὶ ἀκούσας ἔλεγεν βροντὴν γεγονέναι ἄλλοι ἔλεγον ἄγγελος αὐτω̨̃ λελάληκεν

³⁰ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν οὐ δι' ἐμὲ ἡ φωνὴ αὕτη γέγονεν ἀλλὰ δι' ὑμα̃ς

³¹νυ̃ν κρίσις ἐστὶν του̃ κόσμου τούτου νυ̃ν ὁ ἄρχων του̃ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω

³²κἀγὼ ἐὰν ὑψωθω̃ ἐκ τη̃ς γη̃ς πάντας ἑλκύσω πρòς ἐμαυτόν

³³του̃το δὲ ἔλεγεν σημαίνων ποίω̨ θανάτω̨ ἤμελλεν ἀποθνή̨σκειν

³⁴ἀπεκρίθη οὐ̃ν αὐτω̨̃ ὁ ὄχλος ἡμει̃ς ἠκούσαμεν ἐκ του̃ νόμου ὅτι ὁ Χριστòς μένει εἰς τòν αἰω̃να καὶ πω̃ς λέγεις σὺ ὅτι δει̃ ὑψωθη̃ναι τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου τίς ἐστιν οὑ̃τος ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

³⁵εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἔτι μικρòν χρόνον τò φω̃ς ἐν ὑμι̃ν ἐστιν περιπατει̃τε ὡς τò φω̃ς ἔχετε ἵνα μὴ σκοτία ὑμα̃ς καταλάβη̨ καὶ ὁ περιπατω̃ν ἐν τη̨̃ σκοτία̨ οὐκ οἰ̃δεν που̃ ὑπάγει

³⁶ὡς τò φω̃ς ἔχετε πιστεύετε εἰς τò φω̃ς ἵνα υἱοὶ φωτòς γένησθε ταυ̃τα ἐλάλησεν ’Ιησου̃ς καὶ ἀπελθὼν ἐκρύβη ἀπ' αὐτω̃ν

³⁷τοσαυ̃τα δὲ αὐτου̃ σημει̃α πεποιηκότος ἔμπροσθεν αὐτω̃ν οὐκ ἐπίστευον εἰς αὐτόν

³⁸ἵνα ὁ λόγος ’Ησαΐου του̃ προφήτου πληρωθη̨̃ ὃν εἰ̃πεν κύριε τίς ἐπίστευσεν τη̨̃ ἀκοη̨̃ ἡμω̃ν καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη

³⁹διὰ του̃το οὐκ ἠδύναντο πιστεύειν ὅτι πάλιν εἰ̃πεν ’Ησαΐας

⁴⁰τετύφλωκεν αὐτω̃ν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἐπώρωσεν αὐτω̃ν τὴν καρδίαν ἵνα μὴ ἴδωσιν τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς καὶ νοήσωσιν τη̨̃ καρδία̨ καὶ στραφω̃σιν καὶ ἰάσομαι αὐτούς

⁴¹ταυ̃τα εἰ̃πεν ’Ησαΐας ὅτι εἰ̃δεν τὴν δόξαν αὐτου̃ καὶ ἐλάλησεν περὶ αὐτου̃

⁴²ὅμως μέντοι καὶ ἐκ τω̃ν ἀρχόντων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρισαίους οὐχ ὡμολόγουν ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται

⁴³ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τω̃ν ἀνθρώπων μα̃λλον ἤπερ τὴν δόξαν του̃ θεου̃

⁴⁴’Ιησου̃ς δὲ ἔκραξεν καὶ εἰ̃πεν ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τòν πέμψαντά με

⁴⁵καὶ ὁ θεωρω̃ν ἐμὲ θεωρει̃ τòν πέμψαντά με

⁴⁶ἐγὼ φω̃ς εἰς τòν κόσμον ἐλήλυθα ἵνα πα̃ς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τη̨̃ σκοτία̨ μὴ μείνη̨

⁴⁷καὶ ἐάν τίς μου ἀκούση̨ τω̃ν ῥημάτων καὶ μὴ φυλάξη̨ ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν οὐ γὰρ ἠ̃λθον ἵνα κρίνω τòν κόσμον ἀλλ' ἵνα σώσω τòν κόσμον

⁴⁸ὁ ἀθετω̃ν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου ἔχει τòν κρίνοντα αὐτόν ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα ἐκει̃νος κρινει̃ αὐτòν ἐν τη̨̃ ἐσχάτη̨ ἡμέρα̨

⁴⁹ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυτου̃ οὐκ ἐλάλησα ἀλλ' ὁ πέμψας με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν δέδωκεν τί εἴπω καὶ τί λαλήσω

⁵⁰καὶ οἰ̃δα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτου̃ ζωὴ αἰώνιός ἐστιν ἃ οὐ̃ν ἐγὼ λαλω̃ καθὼς εἴρηκέν μοι ὁ πατήρ οὕτως λαλω̃

Κεφάλαιον ΙΓ' (13)

¹πρò δὲ τη̃ς ἑορτη̃ς του̃ πάσχα εἰδὼς ὁ ’Ιησου̃ς ὅτι ἠ̃λθεν αὐτου̃ ἡ ὥρα ἵνα μεταβη̨̃ ἐκ του̃ κόσμου τούτου πρòς τòν πατέρα ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τω̨̃ κόσμω̨ εἰς τέλος ἠγάπησεν αὐτούς

²καὶ δείπνου γινομένου του̃ διαβόλου ἤδη βεβληκότος εἰς τὴν καρδίαν ἵνα παραδοι̃ αὐτòν ’Ιούδας Σίμωνος ’Ισκαριώτου

³εἰδὼς ὅτι πάντα ἔδωκεν αὐτω̨̃ ὁ πατὴρ εἰς τὰς χει̃ρας καὶ ὅτι ἀπò θεου̃ ἐξη̃λθεν καὶ πρòς τòν θεòν ὑπάγει

⁴ἐγείρεται ἐκ του̃ δείπνου καὶ τίθησιν τὰ ἱμάτια καὶ λαβὼν λέντιον διέζωσεν ἑαυτόν

⁵εἰ̃τα βάλλει ὕδωρ εἰς τòν νιπτη̃ρα καὶ ἤρξατο νίπτειν τοὺς πόδας τω̃ν μαθητω̃ν καὶ ἐκμάσσειν τω̨̃ λεντίω̨ ὡ̨̃ ἠ̃ν διεζωσμένος

⁶ἔρχεται οὐ̃ν πρòς Σίμωνα Πέτρον λέγει αὐτω̨̃ κύριε σύ μου νίπτεις τοὺς πόδας

⁷ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὃ ἐγὼ ποιω̃ σὺ οὐκ οἰ̃δας ἄρτι γνώση̨ δὲ μετὰ ταυ̃τα

⁸λέγει αὐτω̨̃ Πέτρος οὐ μὴ νίψη̨ς μου τοὺς πόδας εἰς τòν αἰω̃να ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς αὐτω̨̃ ἐὰν μὴ νίψω σε οὐκ ἔχεις μέρος μετ' ἐμου̃

⁹λέγει αὐτω̨̃ Σίμων Πέτρος κύριε μὴ τοὺς πόδας μου μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς χει̃ρας καὶ τὴν κεφαλήν

¹⁰λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὁ λελουμένος οὐκ ἔχει χρείαν εἰ μὴ τοὺς πόδας νίψασθαι ἀλλ' ἔστιν καθαρòς ὅλος καὶ ὑμει̃ς καθαροί ἐστε ἀλλ' οὐχὶ πάντες

¹¹ἤ̨δει γὰρ τòν παραδιδόντα αὐτόν διὰ του̃το εἰ̃πεν ὅτι οὐχὶ πάντες καθαροί ἐστε

¹²ὅτε οὐ̃ν ἔνιψεν τοὺς πόδας αὐτω̃ν καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἀνέπεσεν πάλιν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμι̃ν

¹³ὑμει̃ς φωνει̃τέ με ὁ διδάσκαλος καὶ ὁ κύριος καὶ καλω̃ς λέγετε εἰμὶ γάρ

¹⁴εἰ οὐ̃ν ἐγὼ ἔνιψα ὑμω̃ν τοὺς πόδας ὁ κύριος καὶ ὁ διδάσκαλος καὶ ὑμει̃ς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τοὺς πόδας

¹⁵ὑπόδειγμα γὰρ ἔδωκα ὑμι̃ν ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμι̃ν καὶ ὑμει̃ς ποιη̃τε

¹⁶ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐκ ἔστιν δου̃λος μείζων του̃ κυρίου αὐτου̃ οὐδὲ ἀπόστολος μείζων του̃ πέμψαντος αὐτόν

¹⁷εἰ ταυ̃τα οἴδατε μακάριοί ἐστε ἐὰν ποιη̃τε αὐτά

¹⁸οὐ περὶ πάντων ὑμω̃ν λέγω ἐγὼ οἰ̃δα τίνας ἐξελεξάμην ἀλλ' ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθη̨̃ ὁ τρώγων μου τòν ἄρτον ἐπη̃ρεν ἐπ' ἐμὲ τὴν πτέρναν αὐτου̃

¹⁹ἀπ' ἄρτι λέγω ὑμι̃ν πρò του̃ γενέσθαι ἵνα πιστεύσητε ὅταν γένηται ὅτι ἐγώ εἰμι

²⁰ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὁ λαμβάνων ἄν τινα πέμψω ἐμὲ λαμβάνει ὁ δὲ ἐμὲ λαμβάνων λαμβάνει τòν πέμψαντά με

²¹ταυ̃τα εἰπὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἐταράχθη τω̨̃ πνεύματι καὶ ἐμαρτύρησεν καὶ εἰ̃πεν ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι εἱ̃ς ἐξ ὑμω̃ν παραδώσει με

²²ἔβλεπον εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταὶ ἀπορούμενοι περὶ τίνος λέγει

²³ἠ̃ν ἀνακείμενος εἱ̃ς ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ ἐν τω̨̃ κόλπω̨ του̃ ’Ιησου̃ ὃν ἠγάπα ὁ ’Ιησου̃ς

²⁴νεύει οὐ̃ν τούτω̨ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὑ̃ λέγει

²⁵ἀναπεσὼν οὐ̃ν ἐκει̃νος οὕτως ἐπὶ τò στη̃θος του̃ ’Ιησου̃ λέγει αὐτω̨̃ κύριε τίς ἐστιν

²⁶ἀποκρίνεται ὁ ’Ιησου̃ς ἐκει̃νός ἐστιν ὡ̨̃ ἐγὼ βάψω τò ψωμίον καὶ δώσω αὐτω̨̃ βάψας οὐ̃ν τò ψωμίον λαμβάνει καὶ δίδωσιν ’Ιούδα̨ Σίμωνος ’Ισκαριώτου

²⁷καὶ μετὰ τò ψωμίον τότε εἰση̃λθεν εἰς ἐκει̃νον ὁ Σατανα̃ς λέγει οὐ̃ν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὃ ποιει̃ς ποίησον τάχιον

²⁸του̃το δὲ οὐδεὶς ἔγνω τω̃ν ἀνακειμένων πρòς τί εἰ̃πεν αὐτω̨̃

²⁹τινὲς γὰρ ἐδόκουν ἐπεὶ τò γλωσσόκομον εἰ̃χεν ’Ιούδας ὅτι λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀγόρασον ὡ̃ν χρείαν ἔχομεν εἰς τὴν ἑορτήν ἢ τοι̃ς πτωχοι̃ς ἵνα τι δω̨̃

³⁰λαβὼν οὐ̃ν τò ψωμίον ἐκει̃νος ἐξη̃λθεν εὐθύς ἠ̃ν δὲ νύξ

³¹ὅτε οὐ̃ν ἐξη̃λθεν λέγει ’Ιησου̃ς νυ̃ν ἐδοξάσθη ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου καὶ ὁ θεòς ἐδοξάσθη ἐν αὐτω̨̃

³²εἰ ὁ θεòς ἐδοξάσθη ἐν αὐτω̨̃ καὶ ὁ θεòς δοξάσει αὐτòν ἐν αὐτω̨̃ καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν

³³τεκνία ἔτι μικρòν μεθ' ὑμω̃ν εἰμι ζητήσετέ με καὶ καθὼς εἰ̃πον τοι̃ς ’Ιουδαίοις ὅτι ὅπου ἐγὼ ὑπάγω ὑμει̃ς οὐ δύνασθε ἐλθει̃ν καὶ ὑμι̃ν λέγω ἄρτι

³⁴ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμι̃ν ἵνα ἀγαπα̃τε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμα̃ς ἵνα καὶ ὑμει̃ς ἀγαπα̃τε ἀλλήλους

³⁵ἐν τούτω̨ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις

³⁶λέγει αὐτω̨̃ Σίμων Πέτρος κύριε που̃ ὑπάγεις ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ’Ιησου̃ς ὅπου ὑπάγω οὐ δύνασαί μοι νυ̃ν ἀκολουθη̃σαι ἀκολουθήσεις δὲ ὕστερον

³⁷λέγει αὐτω̨̃ ὁ Πέτρος κύριε διὰ τί οὐ δύναμαί σοι ἀκολουθη̃σαι ἄρτι τὴν ψυχήν μου ὑπὲρ σου̃ θήσω

³⁸ἀποκρίνεται ’Ιησου̃ς τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμου̃ θήσεις ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι οὐ μὴ ἀλέκτωρ φωνήση̨ ἕως οὑ̃ ἀρνήση̨ με τρίς

Κεφάλαιον ΙΔ' (14)

¹μὴ ταρασσέσθω ὑμω̃ν ἡ καρδία πιστεύετε εἰς τòν θεόν καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε

²ἐν τη̨̃ οἰκία̨ του̃ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν εἰ δὲ μή εἰ̃πον ἂν ὑμι̃ν ὅτι πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμι̃ν

³καὶ ἐὰν πορευθω̃ καὶ ἑτοιμάσω τόπον ὑμι̃ν πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλήμψομαι ὑμα̃ς πρòς ἐμαυτόν ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ καὶ ὑμει̃ς ἠ̃τε

⁴καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω οἴδατε τὴν ὁδόν

⁵λέγει αὐτω̨̃ Θωμα̃ς κύριε οὐκ οἴδαμεν που̃ ὑπάγεις πω̃ς δυνάμεθα τὴν ὁδòν εἰδέναι

⁶λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἐγώ εἰμι ἡ ὁδòς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή οὐδεὶς ἔρχεται πρòς τòν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμου̃

⁷εἰ ἐγνώκατέ με καὶ τòν πατέρα μου γνώσεσθε καὶ ἀπ' ἄρτι γινώσκετε αὐτòν καὶ ἑωράκατε αὐτόν

⁸λέγει αὐτω̨̃ Φίλιππος κύριε δει̃ξον ἡμι̃ν τòν πατέρα καὶ ἀρκει̃ ἡμι̃ν

⁹λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς τοσούτω̨ χρόνω̨ μεθ' ὑμω̃ν εἰμι καὶ οὐκ ἔγνωκάς με Φίλιππε ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τòν πατέρα πω̃ς σὺ λέγεις δει̃ξον ἡμι̃ν τòν πατέρα

¹⁰οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τω̨̃ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λέγω ὑμι̃ν ἀπ' ἐμαυτου̃ οὐ λαλω̃ ὁ δὲ πατὴρ ἐν ἐμοὶ μένων ποιει̃ τὰ ἔργα αὐτου̃

¹¹πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τω̨̃ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί εἰ δὲ μή διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ πιστεύετε

¹²ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιω̃ κἀκει̃νος ποιήσει καὶ μείζονα τούτων ποιήσει ὅτι ἐγὼ πρòς τòν πατέρα πορεύομαι

¹³καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου του̃το ποιήσω ἵνα δοξασθη̨̃ ὁ πατὴρ ἐν τω̨̃ υἱω̨̃

¹⁴ἐάν τι αἰτήσητέ με ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου ἐγὼ ποιήσω

¹⁵ἐὰν ἀγαπα̃τέ με τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσετε

¹⁶κἀγὼ ἐρωτήσω τòν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμι̃ν ἵνα μεθ' ὑμω̃ν εἰς τòν αἰω̃να ἠ̨̃

¹⁷τò πνευ̃μα τη̃ς ἀληθείας ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβει̃ν ὅτι οὐ θεωρει̃ αὐτò οὐδὲ γινώσκει ὑμει̃ς γινώσκετε αὐτό ὅτι παρ' ὑμι̃ν μένει καὶ ἐν ὑμι̃ν ἔσται

¹⁸οὐκ ἀφήσω ὑμα̃ς ὀρφανούς ἔρχομαι πρòς ὑμα̃ς

¹⁹ἔτι μικρòν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρει̃ ὑμει̃ς δὲ θεωρει̃τέ με ὅτι ἐγὼ ζω̃ καὶ ὑμει̃ς ζήσετε

²⁰ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ γνώσεσθε ὑμει̃ς ὅτι ἐγὼ ἐν τω̨̃ πατρί μου καὶ ὑμει̃ς ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν ὑμι̃ν

²¹ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρω̃ν αὐτὰς ἐκει̃νός ἐστιν ὁ ἀγαπω̃ν με ὁ δὲ ἀγαπω̃ν με ἀγαπηθήσεται ὑπò του̃ πατρός μου κἀγὼ ἀγαπήσω αὐτòν καὶ ἐμφανίσω αὐτω̨̃ ἐμαυτόν

²²λέγει αὐτω̨̃ ’Ιούδας οὐχ ὁ ’Ισκαριώτης κύριε καὶ τί γέγονεν ὅτι ἡμι̃ν μέλλεις ἐμφανίζειν σεαυτòν καὶ οὐχὶ τω̨̃ κόσμω̨

²³ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἐάν τις ἀγαπα̨̃ με τòν λόγον μου τηρήσει καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν καὶ πρòς αὐτòν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτω̨̃ ποιησόμεθα

²⁴ὁ μὴ ἀγαπω̃ν με τοὺς λόγους μου οὐ τηρει̃ καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμòς ἀλλὰ του̃ πέμψαντός με πατρός

²⁵ταυ̃τα λελάληκα ὑμι̃ν παρ' ὑμι̃ν μένων

²⁶ὁ δὲ παράκλητος τò πνευ̃μα τò ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου ἐκει̃νος ὑμα̃ς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμα̃ς πάντα ἃ εἰ̃πον ὑμι̃ν ἐγώ

²⁷εἰρήνην ἀφίημι ὑμι̃ν εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμι̃ν οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμι̃ν μὴ ταρασσέσθω ὑμω̃ν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω

²⁸ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ εἰ̃πον ὑμι̃ν ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρòς ὑμα̃ς εἰ ἠγαπα̃τέ με ἐχάρητε ἄν ὅτι πορεύομαι πρòς τòν πατέρα ὅτι ὁ πατὴρ μείζων μού ἐστιν

²⁹καὶ νυ̃ν εἴρηκα ὑμι̃ν πρὶν γενέσθαι ἵνα ὅταν γένηται πιστεύσητε

³⁰οὐκέτι πολλὰ λαλήσω μεθ' ὑμω̃ν ἔρχεται γὰρ ὁ του̃ κόσμου ἄρχων καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέν

³¹ἀλλ' ἵνα γνω̨̃ ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπω̃ τòν πατέρα καὶ καθὼς ἐνετείλατο μοι ὁ πατήρ οὕτως ποιω̃ ἐγείρεσθε ἄγωμεν ἐντευ̃θεν

Κεφάλαιον ΙΕ' (15)

¹ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστιν

²πα̃ν κλη̃μα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπόν αἴρει αὐτό καὶ πα̃ν τò καρπòν φέρον καθαίρει αὐτò ἵνα καρπòν πλείονα φέρη̨

³ἤδη ὑμει̃ς καθαροί ἐστε διὰ τòν λόγον ὃν λελάληκα ὑμι̃ν

⁴μείνατε ἐν ἐμοί κἀγὼ ἐν ὑμι̃ν καθὼς τò κλη̃μα οὐ δύναται καρπòν φέρειν ἀφ' ἑαυτου̃ ἐὰν μὴ μένη̨ ἐν τη̨̃ ἀμπέλω̨ οὕτως οὐδὲ ὑμει̃ς ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μένητε

⁵ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ὑμει̃ς τὰ κλήματα ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτω̨̃ οὑ̃τος φέρει καρπòν πολύν ὅτι χωρὶς ἐμου̃ οὐ δύνασθε ποιει̃ν οὐδέν

⁶ἐὰν μή τις μένη̨ ἐν ἐμοί ἐβλήθη ἔξω ὡς τò κλη̃μα καὶ ἐξηράνθη καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τò πυ̃ρ βάλλουσιν καὶ καίεται

⁷ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ῥήματά μου ἐν ὑμι̃ν μείνη̨ ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε καὶ γενήσεται ὑμι̃ν

⁸ἐν τούτω̨ ἐδοξάσθη ὁ πατήρ μου ἵνα καρπòν πολὺν φέρητε καὶ γένησθε ἐμοὶ μαθηταί

⁹καθὼς ἠγάπησέν με ὁ πατήρ κἀγὼ ὑμα̃ς ἠγάπησα μείνατε ἐν τη̨̃ ἀγάπη̨ τη̨̃ ἐμη̨̃

¹⁰ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε μενει̃τε ἐν τη̨̃ ἀγάπη̨ μου καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς του̃ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ἀγάπη̨

¹¹ταυ̃τα λελάληκα ὑμι̃ν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμι̃ν ἠ̨̃ καὶ ἡ χαρὰ ὑμω̃ν πληρωθη̨̃

¹²αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή ἵνα ἀγαπα̃τε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμα̃ς

¹³μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτου̃ θη̨̃ ὑπὲρ τω̃ν φίλων αὐτου̃

¹⁴ὑμει̃ς φίλοι μού ἐστε ἐὰν ποιη̃τε ἃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμι̃ν

¹⁵οὐκέτι λέγω ὑμα̃ς δούλους ὅτι ὁ δου̃λος οὐκ οἰ̃δεν τί ποιει̃ αὐτου̃ ὁ κύριος ὑμα̃ς δὲ εἴρηκα φίλους ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ του̃ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμι̃ν

¹⁶οὐχ ὑμει̃ς με ἐξελέξασθε ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμα̃ς καὶ ἔθηκα ὑμα̃ς ἵνα ὑμει̃ς ὑπάγητε καὶ καρπòν φέρητε καὶ ὁ καρπòς ὑμω̃ν μένη̨ ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήσητε τòν πατέρα ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου δω̨̃ ὑμι̃ν

¹⁷ταυ̃τα ἐντέλλομαι ὑμι̃ν ἵνα ἀγαπα̃τε ἀλλήλους

¹⁸εἰ ὁ κόσμος ὑμα̃ς μισει̃ γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρω̃τον ὑμω̃ν μεμίσηκεν

¹⁹εἰ ἐκ του̃ κόσμου ἠ̃τε ὁ κόσμος ἂν τò ἴδιον ἐφίλει ὅτι δὲ ἐκ του̃ κόσμου οὐκ ἐστέ ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμα̃ς ἐκ του̃ κόσμου διὰ του̃το μισει̃ ὑμα̃ς ὁ κόσμος

²⁰μνημονεύετε του̃ λόγου οὑ̃ ἐγὼ εἰ̃πον ὑμι̃ν οὐκ ἔστιν δου̃λος μείζων του̃ κυρίου αὐτου̃ εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν καὶ ὑμα̃ς διώξουσιν εἰ τòν λόγον μου ἐτήρησαν καὶ τòν ὑμέτερον τηρήσουσιν

²¹ἀλλὰ ταυ̃τα πάντα ποιήσουσιν εἰς ὑμα̃ς διὰ τò ὄνομά μου ὅτι οὐκ οἴδασιν τòν πέμψαντά με

²²εἰ μὴ ἠ̃λθον καὶ ἐλάλησα αὐτοι̃ς ἁμαρτίαν οὐκ εἴχοσαν νυ̃ν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσιν περὶ τη̃ς ἁμαρτίας αὐτω̃ν

²³ὁ ἐμὲ μισω̃ν καὶ τòν πατέρα μου μισει̃

²⁴εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοι̃ς ἃ οὐδεὶς ἄλλος ἐποίησεν ἁμαρτίαν οὐκ εἴχοσαν νυ̃ν δὲ καὶ ἑωράκασιν καὶ μεμισήκασιν καὶ ἐμὲ καὶ τòν πατέρα μου

²⁵ἀλλ' ἵνα πληρωθη̨̃ ὁ λόγος ὁ ἐν τω̨̃ νόμω̨ αὐτω̃ν γεγραμμένος ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν

²⁶ὅταν ἔλθη̨ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμι̃ν παρὰ του̃ πατρός τò πνευ̃μα τη̃ς ἀληθείας ὃ παρὰ του̃ πατρòς ἐκπορεύεται ἐκει̃νος μαρτυρήσει περὶ ἐμου̃

²⁷καὶ ὑμει̃ς δὲ μαρτυρει̃τε ὅτι ἀπ' ἀρχη̃ς μετ' ἐμου̃ ἐστε

Κεφάλαιον ΙΣΤ' (16)

¹ταυ̃τα λελάληκα ὑμι̃ν ἵνα μὴ σκανδαλισθη̃τε

²ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμα̃ς ἀλλ' ἔρχεται ὥρα ἵνα πα̃ς ὁ ἀποκτείνας ὑμα̃ς δόξη̨ λατρείαν προσφέρειν τω̨̃ θεω̨̃

³καὶ ταυ̃τα ποιήσουσιν ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τòν πατέρα οὐδὲ ἐμέ

⁴ἀλλὰ ταυ̃τα λελάληκα ὑμι̃ν ἵνα ὅταν ἔλθη̨ ἡ ὥρα αὐτω̃ν μνημονεύητε αὐτω̃ν ὅτι ἐγὼ εἰ̃πον ὑμι̃ν ταυ̃τα δὲ ὑμι̃ν ἐξ ἀρχη̃ς οὐκ εἰ̃πον ὅτι μεθ' ὑμω̃ν ἤμην

⁵νυ̃ν δὲ ὑπάγω πρòς τòν πέμψαντά με καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμω̃ν ἐρωτα̨̃ με που̃ ὑπάγεις

⁶ἀλλ' ὅτι ταυ̃τα λελάληκα ὑμι̃ν ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμω̃ν τὴν καρδίαν

⁷ἀλλ' ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμι̃ν συμφέρει ὑμι̃ν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω ἐὰν γὰρ μὴ ἀπέλθω ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρòς ὑμα̃ς ἐὰν δὲ πορευθω̃ πέμψω αὐτòν πρòς ὑμα̃ς

⁸καὶ ἐλθὼν ἐκει̃νος ἐλέγξει τòν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως

⁹περὶ ἁμαρτίας μέν ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ

¹⁰περὶ δικαιοσύνης δέ ὅτι πρòς τòν πατέρα ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρει̃τέ με

¹¹περὶ δὲ κρίσεως ὅτι ὁ ἄρχων του̃ κόσμου τούτου κέκριται

¹²ἔτι πολλὰ ἔχω ὑμι̃ν λέγειν ἀλλ' οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι

¹³ὅταν δὲ ἔλθη̨ ἐκει̃νος τò πνευ̃μα τη̃ς ἀληθείας ὁδηγήσει ὑμα̃ς ἐν τη̨̃ ἀληθεία̨ πάση̨ οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτου̃ ἀλλ' ὅσα ἀκούσει λαλήσει καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελει̃ ὑμι̃ν

¹⁴ἐκει̃νος ἐμὲ δοξάσει ὅτι ἐκ του̃ ἐμου̃ λήμψεται καὶ ἀναγγελει̃ ὑμι̃ν

¹⁵πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστιν διὰ του̃το εἰ̃πον ὅτι ἐκ του̃ ἐμου̃ λαμβάνει καὶ ἀναγγελει̃ ὑμι̃ν

¹⁶μικρòν καὶ οὐκέτι θεωρει̃τέ με καὶ πάλιν μικρòν καὶ ὄψεσθέ με

¹⁷εἰ̃παν οὐ̃ν ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ πρòς ἀλλήλους τί ἐστιν του̃το ὃ λέγει ἡμι̃ν μικρòν καὶ οὐ θεωρει̃τέ με καὶ πάλιν μικρòν καὶ ὄψεσθέ με καί ὅτι ὑπάγω πρòς τòν πατέρα

¹⁸ἔλεγον οὐ̃ν τί ἐστιν του̃το ὃ λέγει τò μικρόν οὐκ οἴδαμεν τί λαλει̃

¹⁹ἔγνω ὁ ’Ιησου̃ς ὅτι ἤθελον αὐτòν ἐρωτα̃ν καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς περὶ τούτου ζητει̃τε μετ' ἀλλήλων ὅτι εἰ̃πον μικρòν καὶ οὐ θεωρει̃τέ με καὶ πάλιν μικρòν καὶ ὄψεσθέ με

²⁰ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμει̃ς ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται ὑμει̃ς λυπηθήσεσθε ἀλλ' ἡ λύπη ὑμω̃ν εἰς χαρὰν γενήσεται

²¹ἡ γυνὴ ὅταν τίκτη̨ λύπην ἔχει ὅτι ἠ̃λθεν ἡ ὥρα αὐτη̃ς ὅταν δὲ γεννήση̨ τò παιδίον οὐκέτι μνημονεύει τη̃ς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τòν κόσμον

²²καὶ ὑμει̃ς οὐ̃ν νυ̃ν μὲν λύπην ἔχετε πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμα̃ς καὶ χαρήσεται ὑμω̃ν ἡ καρδία καὶ τὴν χαρὰν ὑμω̃ν οὐδεὶς αἴρει ἀφ' ὑμω̃ν

²³καὶ ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἄν τι αἰτήσητε τòν πατέρα ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου δώσει ὑμι̃ν

²⁴ἕως ἄρτι οὐκ ἠ̨τήσατε οὐδὲν ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου αἰτει̃τε καὶ λήμψεσθε ἵνα ἡ χαρὰ ὑμω̃ν ἠ̨̃ πεπληρωμένη

²⁵ταυ̃τα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμι̃ν ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμι̃ν ἀλλὰ παρρησία̨ περὶ του̃ πατρòς ἀπαγγελω̃ ὑμι̃ν

²⁶ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐν τω̨̃ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε καὶ οὐ λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τòν πατέρα περὶ ὑμω̃ν

²⁷αὐτòς γὰρ ὁ πατὴρ φιλει̃ ὑμα̃ς ὅτι ὑμει̃ς ἐμὲ πεφιλήκατε καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ του̃ θεου̃ ἐξη̃λθον

²⁸ἐξη̃λθον παρὰ του̃ πατρòς καὶ ἐλήλυθα εἰς τòν κόσμον πάλιν ἀφίημι τòν κόσμον καὶ πορεύομαι πρòς τòν πατέρα

²⁹λέγουσιν οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἴδε νυ̃ν ἐν παρρησία̨ λαλει̃ς καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις

³⁰νυ̃ν οἴδαμεν ὅτι οἰ̃δας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτα̨̃ ἐν τούτω̨ πιστεύομεν ὅτι ἀπò θεου̃ ἐξη̃λθες

³¹ἀπεκρίθη αὐτοι̃ς ’Ιησου̃ς ἄρτι πιστεύετε

³²ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ ἐλήλυθεν ἵνα σκορπισθη̃τε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια κἀμὲ μόνον ἀφη̃τε καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος ὅτι ὁ πατὴρ μετ' ἐμου̃ ἐστιν

³³ταυ̃τα λελάληκα ὑμι̃ν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε ἐν τω̨̃ κόσμω̨ θλι̃ψιν ἔχετε ἀλλὰ θαρσει̃τε ἐγὼ νενίκηκα τòν κόσμον

Κεφάλαιον ΙΖ' (17)

¹ταυ̃τα ἐλάλησεν ’Ιησου̃ς καὶ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτου̃ εἰς τòν οὐρανòν εἰ̃πεν πάτερ ἐλήλυθεν ἡ ὥρα δόξασόν σου τòν υἱόν ἵνα ὁ υἱòς δοξάση̨ σέ

²καθὼς ἔδωκας αὐτω̨̃ ἐξουσίαν πάσης σαρκός ἵνα πα̃ν ὃ δέδωκας αὐτω̨̃ δώση̨ αὐτοι̃ς ζωὴν αἰώνιον

³αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή ἵνα γινώσκωσιν σὲ τòν μόνον ἀληθινòν θεòν καὶ ὃν ἀπέστειλας ’Ιησου̃ν Χριστόν

⁴ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τη̃ς γη̃ς τò ἔργον τελειώσας ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω

⁵καὶ νυ̃ν δόξασόν με σύ πάτερ παρὰ σεαυτω̨̃ τη̨̃ δόξη̨ ἡ̨̃ εἰ̃χον πρò του̃ τòν κόσμον εἰ̃ναι παρὰ σοί

⁶ἐφανέρωσά σου τò ὄνομα τοι̃ς ἀνθρώποις οὓς ἔδωκάς μοι ἐκ του̃ κόσμου σοὶ ἠ̃σαν κἀμοὶ αὐτοὺς ἔδωκας καὶ τòν λόγον σου τετήρηκαν

⁷νυ̃ν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σου̃ εἰσιν

⁸ὅτι τὰ ῥήματα ἃ ἔδωκάς μοι δέδωκα αὐτοι̃ς καὶ αὐτοὶ ἔλαβον καὶ ἔγνωσαν ἀληθω̃ς ὅτι παρὰ σου̃ ἐξη̃λθον καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας

⁹ἐγὼ περὶ αὐτω̃ν ἐρωτω̃ οὐ περὶ του̃ κόσμου ἐρωτω̃ ἀλλὰ περὶ ὡ̃ν δέδωκάς μοι ὅτι σοί εἰσιν

¹⁰καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστιν καὶ τὰ σὰ ἐμά καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοι̃ς

¹¹καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τω̨̃ κόσμω̨ καὶ αὐτοὶ ἐν τω̨̃ κόσμω̨ εἰσίν κἀγὼ πρòς σὲ ἔρχομαι πάτερ ἅγιε τήρησον αὐτοὺς ἐν τω̨̃ ὀνόματί σου ὡ̨̃ δέδωκάς μοι ἵνα ὠ̃σιν ἓν καθὼς ἡμει̃ς

¹²ὅτε ἤμην μετ' αὐτω̃ν ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τω̨̃ ὀνόματί σου ὡ̨̃ δέδωκάς μοι καὶ ἐφύλαξα καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτω̃ν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱòς τη̃ς ἀπωλείας ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθη̨̃

¹³νυ̃ν δὲ πρòς σὲ ἔρχομαι καὶ ταυ̃τα λαλω̃ ἐν τω̨̃ κόσμω̨ ἵνα ἔχωσιν τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν ἑαυτοι̃ς

¹⁴ἐγὼ δέδωκα αὐτοι̃ς τòν λόγον σου καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησεν αὐτούς ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ του̃ κόσμου καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ του̃ κόσμου

¹⁵οὐκ ἐρωτω̃ ἵνα ἄρη̨ς αὐτοὺς ἐκ του̃ κόσμου ἀλλ' ἵνα τηρήση̨ς αὐτοὺς ἐκ του̃ πονηρου̃

¹⁶ἐκ του̃ κόσμου οὐκ εἰσὶν καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ του̃ κόσμου

¹⁷ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τη̨̃ ἀληθεία̨ ὁ λόγος ὁ σòς ἀλήθειά ἐστιν

¹⁸καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς τòν κόσμον κἀγὼ ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τòν κόσμον

¹⁹καὶ ὑπὲρ αὐτω̃ν ἐγὼ ἁγιάζω ἐμαυτόν ἵνα ὠ̃σιν καὶ αὐτοὶ ἡγιασμένοι ἐν ἀληθεία̨

²⁰οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτω̃ μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ τω̃ν πιστευόντων διὰ του̃ λόγου αὐτω̃ν εἰς ἐμέ

²¹ἵνα πάντες ἓν ὠ̃σιν καθὼς σύ πάτερ ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμι̃ν ὠ̃σιν ἵνα ὁ κόσμος πιστεύη̨ ὅτι σύ με ἀπέστειλας

²²κἀγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοι̃ς ἵνα ὠ̃σιν ἓν καθὼς ἡμει̃ς ἕν

²³ἐγὼ ἐν αὐτοι̃ς καὶ σὺ ἐν ἐμοί ἵνα ὠ̃σιν τετελειωμένοι εἰς ἕν ἵνα γινώσκη̨ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας

²⁴πάτερ ὃ δέδωκάς μοι θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκει̃νοι ὠ̃σιν μετ' ἐμου̃ ἵνα θεωρω̃σιν τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι ὅτι ἠγάπησάς με πρò καταβολη̃ς κόσμου

²⁵πάτερ δίκαιε καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω ἐγὼ δέ σε ἔγνων καὶ οὑ̃τοι ἔγνωσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας

²⁶καὶ ἐγνώρισα αὐτοι̃ς τò ὄνομά σου καὶ γνωρίσω ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με ἐν αὐτοι̃ς ἠ̨̃ κἀγὼ ἐν αὐτοι̃ς

Κεφάλαιον ΙΗ' (18)

¹ταυ̃τα εἰπὼν ’Ιησου̃ς ἐξη̃λθεν σὺν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ πέραν του̃ χειμάρρου του̃ Κεδρὼν ὅπου ἠ̃ν κη̃πος εἰς ὃν εἰση̃λθεν αὐτòς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

²ἤ̨δει δὲ καὶ ’Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτòν τòν τόπον ὅτι πολλάκις συνήχθη ’Ιησου̃ς ἐκει̃ μετὰ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃

³ὁ οὐ̃ν ’Ιούδας λαβὼν τὴν σπει̃ραν καὶ ἐκ τω̃ν ἀρχιερέων καὶ ἐκ τω̃ν Φαρισαίων ὑπηρέτας ἔρχεται ἐκει̃ μετὰ φανω̃ν καὶ λαμπάδων καὶ ὅπλων

⁴’Ιησου̃ς οὐ̃ν εἰδὼς πάντα τὰ ἐρχόμενα ἐπ' αὐτòν ἐξη̃λθεν καὶ λέγει αὐτοι̃ς τίνα ζητει̃τε

⁵ἀπεκρίθησαν αὐτω̨̃ ’Ιησου̃ν τòν Ναζωραι̃ον λέγει αὐτοι̃ς ἐγώ εἰμι εἱστήκει δὲ καὶ ’Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτòν μετ' αὐτω̃ν

⁶ὡς οὐ̃ν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἐγώ εἰμι ἀπη̃λθον εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἔπεσαν χαμαί

⁷πάλιν οὐ̃ν ἐπηρώτησεν αὐτούς τίνα ζητει̃τε οἱ δὲ εἰ̃παν ’Ιησου̃ν τòν Ναζωραι̃ον

⁸ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς εἰ̃πον ὑμι̃ν ὅτι ἐγώ εἰμι εἰ οὐ̃ν ἐμὲ ζητει̃τε ἄφετε τούτους ὑπάγειν

⁹ἵνα πληρωθη̨̃ ὁ λόγος ὃν εἰ̃πεν ὅτι οὓς δέδωκάς μοι οὐκ ἀπώλεσα ἐξ αὐτω̃ν οὐδένα

¹⁰Σίμων οὐ̃ν Πέτρος ἔχων μάχαιραν εἵλκυσεν αὐτὴν καὶ ἔπαισεν τòν του̃ ἀρχιερέως δου̃λον καὶ ἀπέκοψεν αὐτου̃ τò ὠτάριον τò δεξιόν ἠ̃ν δὲ ὄνομα τω̨̃ δούλω̨ μάλχος

¹¹εἰ̃πεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς τω̨̃ Πέτρω̨ βάλε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν θήκην τò ποτήριον ὃ δέδωκέν μοι ὁ πατὴρ οὐ μὴ πίω αὐτό

¹²ἡ οὐ̃ν σπει̃ρα καὶ ὁ χιλίαρχος καὶ οἱ ὑπηρέται τω̃ν ’Ιουδαίων συνέλαβον τòν ’Ιησου̃ν καὶ ἔδησαν αὐτòν

¹³καὶ ἤγαγον πρòς ‘Άνναν πρω̃τον ἠ̃ν γὰρ πενθερòς του̃ Καϊάφα ὃς ἠ̃ν ἀρχιερεὺς του̃ ἐνιαυτου̃ ἐκείνου

¹⁴ἠ̃ν δὲ Καϊάφας ὁ συμβουλεύσας τοι̃ς ’Ιουδαίοις ὅτι συμφέρει ἕνα ἄνθρωπον ἀποθανει̃ν ὑπὲρ του̃ λαου̃

¹⁵ἠκολούθει δὲ τω̨̃ ’Ιησου̃ Σίμων Πέτρος καὶ ἄλλος μαθητής ὁ δὲ μαθητὴς ἐκει̃νος ἠ̃ν γνωστòς τω̨̃ ἀρχιερει̃ καὶ συνειση̃λθεν τω̨̃ ’Ιησου̃ εἰς τὴν αὐλὴν του̃ ἀρχιερέως

¹⁶ὁ δὲ Πέτρος εἱστήκει πρòς τη̨̃ θύρα̨ ἔξω ἐξη̃λθεν οὐ̃ν ὁ μαθητὴς ὁ ἄλλος ὁ γνωστòς του̃ ἀρχιερέως καὶ εἰ̃πεν τη̨̃ θυρωρω̨̃ καὶ εἰσήγαγεν τòν Πέτρον

¹⁷λέγει οὐ̃ν τω̨̃ Πέτρω̨ ἡ παιδίσκη ἡ θυρωρός μὴ καὶ σὺ ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν εἰ̃ του̃ ἀνθρώπου τούτου λέγει ἐκει̃νος οὐκ εἰμί

¹⁸εἱστήκεισαν δὲ οἱ δου̃λοι καὶ οἱ ὑπηρέται ἀνθρακιὰν πεποιηκότες ὅτι ψυ̃χος ἠ̃ν καὶ ἐθερμαίνοντο ἠ̃ν δὲ καὶ ὁ Πέτρος μετ' αὐτω̃ν ἑστὼς καὶ θερμαινόμενος

¹⁹ὁ οὐ̃ν ἀρχιερεὺς ἠρώτησεν τòν ’Ιησου̃ν περὶ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ καὶ περὶ τη̃ς διδαχη̃ς αὐτου̃

²⁰ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ’Ιησου̃ς ἐγὼ παρρησία̨ λελάληκα τω̨̃ κόσμω̨ ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγη̨̃ καὶ ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ὅπου πάντες οἱ ’Ιουδαι̃οι συνέρχονται καὶ ἐν κρυπτω̨̃ ἐλάλησα οὐδέν

²¹τί με ἐρωτα̨̃ς ἐρώτησον τοὺς ἀκηκοότας τί ἐλάλησα αὐτοι̃ς ἴδε οὑ̃τοι οἴδασιν ἃ εἰ̃πον ἐγώ

²²ταυ̃τα δὲ αὐτου̃ εἰπόντος εἱ̃ς παρεστηκὼς τω̃ν ὑπηρετω̃ν ἔδωκεν ῥάπισμα τω̨̃ ’Ιησου̃ εἰπών οὕτως ἀποκρίνη̨ τω̨̃ ἀρχιερει̃

²³ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ’Ιησου̃ς εἰ κακω̃ς ἐλάλησα μαρτύρησον περὶ του̃ κακου̃ εἰ δὲ καλω̃ς τί με δέρεις

²⁴ἀπέστειλεν οὐ̃ν αὐτòν ὁ ‘Άννας δεδεμένον πρòς Καϊάφαν τòν ἀρχιερέα

²⁵ἠ̃ν δὲ Σίμων Πέτρος ἑστὼς καὶ θερμαινόμενος εἰ̃πον οὐ̃ν αὐτω̨̃ μὴ καὶ σὺ ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ εἰ̃ ἠρνήσατο ἐκει̃νος καὶ εἰ̃πεν οὐκ εἰμί

²⁶λέγει εἱ̃ς ἐκ τω̃ν δούλων του̃ ἀρχιερέως συγγενὴς ὢν οὑ̃ ἀπέκοψεν Πέτρος τò ὠτίον οὐκ ἐγώ σε εἰ̃δον ἐν τω̨̃ κήπω̨ μετ' αὐτου̃

²⁷πάλιν οὐ̃ν ἠρνήσατο Πέτρος καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησεν

²⁸ἄγουσιν οὐ̃ν τòν ’Ιησου̃ν ἀπò του̃ Καϊάφα εἰς τò πραιτώριον ἠ̃ν δὲ πρωΐ καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰση̃λθον εἰς τò πραιτώριον ἵνα μὴ μιανθω̃σιν ἀλλὰ φάγωσιν τò πάσχα

²⁹ἐξη̃λθεν οὐ̃ν ὁ Πιλα̃τος ἔξω πρòς αὐτοὺς καὶ φησίν τίνα κατηγορίαν φέρετε κατὰ του̃ ἀνθρώπου τούτου

³⁰ἀπεκρίθησαν καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ εἰ μὴ ἠ̃ν οὑ̃τος κακòν ποιω̃ν οὐκ ἄν σοι παρεδώκαμεν αὐτόν

³¹εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος λάβετε αὐτòν ὑμει̃ς καὶ κατὰ τòν νόμον ὑμω̃ν κρίνατε αὐτόν εἰ̃πον αὐτω̨̃ οἱ ’Ιουδαι̃οι ἡμι̃ν οὐκ ἔξεστιν ἀποκτει̃ναι οὐδένα

³²ἵνα ὁ λόγος του̃ ’Ιησου̃ πληρωθη̨̃ ὃν εἰ̃πεν σημαίνων ποίω̨ θανάτω̨ ἤμελλεν ἀποθνή̨σκειν

³³εἰση̃λθεν οὐ̃ν πάλιν εἰς τò πραιτώριον ὁ Πιλα̃τος καὶ ἐφώνησεν τòν ’Ιησου̃ν καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ σὺ εἰ̃ ὁ βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων

³⁴ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς ἀπò σεαυτου̃ σὺ του̃το λέγεις ἢ ἄλλοι εἰ̃πόν σοι περὶ ἐμου̃

³⁵ἀπεκρίθη ὁ Πιλα̃τος μήτι ἐγὼ ’Ιουδαι̃ός εἰμι τò ἔθνος τò σòν καὶ οἱ ἀρχιερει̃ς παρέδωκάν σε ἐμοί τί ἐποίησας

³⁶ἀπεκρίθη ’Ιησου̃ς ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ του̃ κόσμου τούτου εἰ ἐκ του̃ κόσμου τούτου ἠ̃ν ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οἱ ὑπηρέται οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο ἄν ἵνα μὴ παραδοθω̃ τοι̃ς ’Ιουδαίοις νυ̃ν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντευ̃θεν

³⁷εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτω̨̃ ὁ Πιλα̃τος οὐκου̃ν βασιλεὺς εἰ̃ σύ ἀπεκρίθη ὁ ’Ιησου̃ς σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγὼ εἰς του̃το γεγέννημαι καὶ εἰς του̃το ἐλήλυθα εἰς τòν κόσμον ἵνα μαρτυρήσω τη̨̃ ἀληθεία̨ πα̃ς ὁ ὢν ἐκ τη̃ς ἀληθείας ἀκούει μου τη̃ς φωνη̃ς

³⁸λέγει αὐτω̨̃ ὁ Πιλα̃τος τί ἐστιν ἀλήθεια καὶ του̃το εἰπὼν πάλιν ἐξη̃λθεν πρòς τοὺς ’Ιουδαίους καὶ λέγει αὐτοι̃ς ἐγὼ οὐδεμίαν εὑρίσκω ἐν αὐτω̨̃ αἰτίαν

³⁹ἔστιν δὲ συνήθεια ὑμι̃ν ἵνα ἕνα ἀπολύσω ὑμι̃ν ἐν τω̨̃ πάσχα βούλεσθε οὐ̃ν ἀπολύσω ὑμι̃ν τòν βασιλέα τω̃ν ’Ιουδαίων

⁴⁰ἐκραύγασαν οὐ̃ν πάλιν λέγοντες μὴ του̃τον ἀλλὰ τòν Βαραββα̃ν ἠ̃ν δὲ ὁ Βαραββα̃ς λη̨στής

Κεφάλαιον ΙΘ' (19)

¹τότε οὐ̃ν ἔλαβεν ὁ Πιλα̃τος τòν ’Ιησου̃ν καὶ ἐμαστίγωσεν

²καὶ οἱ στρατιω̃ται πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθω̃ν ἐπέθηκαν αὐτου̃ τη̨̃ κεφαλη̨̃ καὶ ἱμάτιον πορφυρου̃ν περιέβαλον αὐτόν

³καὶ ἤρχοντο πρòς αὐτòν καὶ ἔλεγον χαι̃ρε ὁ βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων καὶ ἐδίδοσαν αὐτω̨̃ ῥαπίσματα

⁴καὶ ἐξη̃λθεν πάλιν ἔξω ὁ Πιλα̃τος καὶ λέγει αὐτοι̃ς ἴδε ἄγω ὑμι̃ν αὐτòν ἔξω ἵνα γνω̃τε ὅτι οὐδεμίαν αἰτίαν εὑρίσκω ἐν αὐτω̨̃

⁵ἐξη̃λθεν οὐ̃ν ὁ ’Ιησου̃ς ἔξω φορω̃ν τòν ἀκάνθινον στέφανον καὶ τò πορφυρου̃ν ἱμάτιον καὶ λέγει αὐτοι̃ς ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος

⁶ὅτε οὐ̃ν εἰ̃δον αὐτòν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ ὑπηρέται ἐκραύγασαν λέγοντες σταύρωσον σταύρωσον λέγει αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος λάβετε αὐτòν ὑμει̃ς καὶ σταυρώσατε ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτω̨̃ αἰτίαν

⁷ἀπεκρίθησαν αὐτω̨̃ οἱ ’Ιουδαι̃οι ἡμει̃ς νόμον ἔχομεν καὶ κατὰ τòν νόμον ὀφείλει ἀποθανει̃ν ὅτι υἱòν θεου̃ ἑαυτòν ἐποίησεν

⁸ὅτε οὐ̃ν ἤκουσεν ὁ Πιλα̃τος του̃τον τòν λόγον μα̃λλον ἐφοβήθη

⁹καὶ εἰση̃λθεν εἰς τò πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τω̨̃ ’Ιησου̃ πόθεν εἰ̃ σύ ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτω̨̃

¹⁰λέγει οὐ̃ν αὐτω̨̃ ὁ Πιλα̃τος ἐμοὶ οὐ λαλει̃ς οὐκ οἰ̃δας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω ἀπολυ̃σαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω σταυρω̃σαί σε

¹¹ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ ’Ιησου̃ς οὐκ εἰ̃χες ἐξουσίαν κατ' ἐμου̃ οὐδεμίαν εἰ μὴ ἠ̃ν δεδομένον σοι ἄνωθεν διὰ του̃το ὁ παραδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει

¹²ἐκ τούτου ὁ Πιλα̃τος ἐζήτει ἀπολυ̃σαι αὐτόν οἱ δὲ ’Ιουδαι̃οι ἐκραύγασαν λέγοντες ἐὰν του̃τον ἀπολύση̨ς οὐκ εἰ̃ φίλος του̃ Καίσαρος πα̃ς ὁ βασιλέα ἑαυτòν ποιω̃ν ἀντιλέγει τω̨̃ Καίσαρι

¹³ὁ οὐ̃ν Πιλα̃τος ἀκούσας τω̃ν λόγων τούτων ἤγαγεν ἔξω τòν ’Ιησου̃ν καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον λιθόστρωτον ‘Εβραϊστὶ δὲ Γαββαθα

¹⁴ἠ̃ν δὲ παρασκευὴ του̃ πάσχα ὥρα ἠ̃ν ὡς ἕκτη καὶ λέγει τοι̃ς ’Ιουδαίοις ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμω̃ν

¹⁵ἐκραύγασαν οὐ̃ν ἐκει̃νοι ἀ̃ρον ἀ̃ρον σταύρωσον αὐτόν λέγει αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος τòν βασιλέα ὑμω̃ν σταυρώσω ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερει̃ς οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα

¹⁶τότε οὐ̃ν παρέδωκεν αὐτòν αὐτοι̃ς ἵνα σταυρωθη̨̃ παρέλαβον οὐ̃ν τòν ’Ιησου̃ν

¹⁷καὶ βαστάζων ἑαυτω̨̃ τòν σταυρòν ἐξη̃λθεν εἰς τòν λεγόμενον κρανίου τόπον ὃ λέγεται ‘Εβραϊστὶ Γολγοθα

¹⁸ὅπου αὐτòν ἐσταύρωσαν καὶ μετ' αὐτου̃ ἄλλους δύο ἐντευ̃θεν καὶ ἐντευ̃θεν μέσον δὲ τòν ’Ιησου̃ν

¹⁹ἔγραψεν δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλα̃τος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ του̃ σταυρου̃ ἠ̃ν δὲ γεγραμμένον ’Ιησου̃ς ὁ Ναζωραι̃ος ὁ βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων

²⁰του̃τον οὐ̃ν τòν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τω̃ν ’Ιουδαίων ὅτι ἐγγὺς ἠ̃ν ὁ τόπος τη̃ς πόλεως ὅπου ἐσταυρώθη ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἠ̃ν γεγραμμένον ‘Εβραϊστί ‘Ρωμαϊστί ‘Ελληνιστί

²¹ἔλεγον οὐ̃ν τω̨̃ Πιλάτω̨ οἱ ἀρχιερει̃ς τω̃ν ’Ιουδαίων μὴ γράφε ὁ βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων ἀλλ' ὅτι ἐκει̃νος εἰ̃πεν βασιλεύς εἰμι τω̃ν ’Ιουδαίων

²²ἀπεκρίθη ὁ Πιλα̃τος ὃ γέγραφα γέγραφα

²³οἱ οὐ̃ν στρατιω̃ται ὅτε ἐσταύρωσαν τòν ’Ιησου̃ν ἔλαβον τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἐποίησαν τέσσαρα μέρη ἑκάστω̨ στρατιώτη̨ μέρος καὶ τòν χιτω̃να ἠ̃ν δὲ ὁ χιτὼν ἄραφος ἐκ τω̃ν ἄνωθεν ὑφαντòς δι' ὅλου

²⁴εἰ̃παν οὐ̃ν πρòς ἀλλήλους μὴ σχίσωμεν αὐτόν ἀλλὰ λάχωμεν περὶ αὐτου̃ τίνος ἔσται ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθη̨̃ ἡ λέγουσα διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοι̃ς καὶ ἐπὶ τòν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλη̃ρον οἱ μὲν οὐ̃ν στρατιω̃ται ταυ̃τα ἐποίησαν

²⁵εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τω̨̃ σταυρω̨̃ του̃ ’Ιησου̃ ἡ μήτηρ αὐτου̃ καὶ ἡ ἀδελφὴ τη̃ς μητρòς αὐτου̃ Μαρία ἡ του̃ Κλωπα̃ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή

²⁶’Ιησου̃ς οὐ̃ν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τòν μαθητὴν παρεστω̃τα ὃν ἠγάπα λέγει τη̨̃ μητρί γύναι ἴδε ὁ υἱός σου

²⁷εἰ̃τα λέγει τω̨̃ μαθητη̨̃ ἴδε ἡ μήτηρ σου καὶ ἀπ' ἐκείνης τη̃ς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια

²⁸μετὰ του̃το εἰδὼς ὁ ’Ιησου̃ς ὅτι ἤδη πάντα τετέλεσται ἵνα τελειωθη̨̃ ἡ γραφή λέγει διψω̃

²⁹σκευ̃ος ἔκειτο ὄξους μεστόν σπόγγον οὐ̃ν μεστòν του̃ ὄξους ὑσσώπω̨ περιθέντες προσήνεγκαν αὐτου̃ τω̨̃ στόματι

³⁰ὅτε οὐ̃ν ἔλαβεν τò ὄξος ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τετέλεσται καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκεν τò πνευ̃μα

³¹οἱ οὐ̃ν ’Ιουδαι̃οι ἐπεὶ παρασκευὴ ἠ̃ν ἵνα μὴ μείνη̨ ἐπὶ του̃ σταυρου̃ τὰ σώματα ἐν τω̨̃ σαββάτω̨ ἠ̃ν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου του̃ σαββάτου ἠρώτησαν τòν Πιλα̃τον ἵνα κατεαγω̃σιν αὐτω̃ν τὰ σκέλη καὶ ἀρθω̃σιν

³²ἠ̃λθον οὐ̃ν οἱ στρατιω̃ται καὶ του̃ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ του̃ ἄλλου του̃ συσταυρωθέντος αὐτω̨̃

³³ἐπὶ δὲ τòν ’Ιησου̃ν ἐλθόντες ὡς εἰ̃δον ἤδη αὐτòν τεθνηκότα οὐ κατέαξαν αὐτου̃ τὰ σκέλη

³⁴ἀλλ' εἱ̃ς τω̃ν στρατιωτω̃ν λόγχη̨ αὐτου̃ τὴν πλευρὰν ἔνυξεν καὶ ἐξη̃λθεν εὐθὺς αἱ̃μα καὶ ὕδωρ

³⁵καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκεν καὶ ἀληθινὴ αὐτου̃ ἐστιν ἡ μαρτυρία καὶ ἐκει̃νος οἰ̃δεν ὅτι ἀληθη̃ λέγει ἵνα καὶ ὑμει̃ς πιστεύσητε

³⁶ἐγένετο γὰρ ταυ̃τα ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθη̨̃ ὀστου̃ν οὐ συντριβήσεται αὐτου̃

³⁷καὶ πάλιν ἑτέρα γραφὴ λέγει ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν

³⁸μετὰ δὲ ταυ̃τα ἠρώτησεν τòν Πιλα̃τον ’Ιωσὴφ ὁ ἀπò ‘Αριμαθαίας ὢν μαθητὴς του̃ ’Ιησου̃ κεκρυμμένος δὲ διὰ τòν φόβον τω̃ν ’Ιουδαίων ἵνα ἄρη̨ τò σω̃μα του̃ ’Ιησου̃ καὶ ἐπέτρεψεν ὁ Πιλα̃τος ἠ̃λθεν οὐ̃ν καὶ ἠ̃ρεν τò σω̃μα αὐτου̃

³⁹ἠ̃λθεν δὲ καὶ Νικόδημος ὁ ἐλθὼν πρòς αὐτòν νυκτòς τò πρω̃τον φέρων μίγμα σμύρνης καὶ ἀλόης ὡς λίτρας ἑκατόν

⁴⁰ἔλαβον οὐ̃ν τò σω̃μα του̃ ’Ιησου̃ καὶ ἔδησαν αὐτò ὀθονίοις μετὰ τω̃ν ἀρωμάτων καθὼς ἔθος ἐστὶν τοι̃ς ’Ιουδαίοις ἐνταφιάζειν

⁴¹ἠ̃ν δὲ ἐν τω̨̃ τόπω̨ ὅπου ἐσταυρώθη κη̃πος καὶ ἐν τω̨̃ κήπω̨ μνημει̃ον καινòν ἐν ὡ̨̃ οὐδέπω οὐδεὶς ἠ̃ν τεθειμένος

⁴²ἐκει̃ οὐ̃ν διὰ τὴν παρασκευὴν τω̃ν ’Ιουδαίων ὅτι ἐγγὺς ἠ̃ν τò μνημει̃ον ἔθηκαν τòν ’Ιησου̃ν

Κεφάλαιον Κ' (20)

¹τη̨̃ δὲ μια̨̃ τω̃ν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τò μνημει̃ον καὶ βλέπει τòν λίθον ἠρμένον ἐκ του̃ μνημείου

²τρέχει οὐ̃ν καὶ ἔρχεται πρòς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρòς τòν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ ’Ιησου̃ς καὶ λέγει αὐτοι̃ς ἠ̃ραν τòν κύριον ἐκ του̃ μνημείου καὶ οὐκ οἴδαμεν που̃ ἔθηκαν αὐτόν

³ἐξη̃λθεν οὐ̃ν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής καὶ ἤρχοντο εἰς τò μνημει̃ον

⁴ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμου̃ καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς προέδραμεν τάχιον του̃ Πέτρου καὶ ἠ̃λθεν πρω̃τος εἰς τò μνημει̃ον

⁵καὶ παρακύψας βλέπει κείμενα τὰ ὀθόνια οὐ μέντοι εἰση̃λθεν

⁶ἔρχεται οὐ̃ν καὶ Σίμων Πέτρος ἀκολουθω̃ν αὐτω̨̃ καὶ εἰση̃λθεν εἰς τò μνημει̃ον καὶ θεωρει̃ τὰ ὀθόνια κείμενα

⁷καὶ τò σουδάριον ὃ ἠ̃ν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ οὐ μετὰ τω̃ν ὀθονίων κείμενον ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον

⁸τότε οὐ̃ν εἰση̃λθεν καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς ὁ ἐλθὼν πρω̃τος εἰς τò μνημει̃ον καὶ εἰ̃δεν καὶ ἐπίστευσεν

⁹οὐδέπω γὰρ ἤ̨δεισαν τὴν γραφὴν ὅτι δει̃ αὐτòν ἐκ νεκρω̃ν ἀναστη̃ναι

¹⁰ἀπη̃λθον οὐ̃ν πάλιν πρòς αὐτοὺς οἱ μαθηταί

¹¹Μαρία δὲ εἱστήκει πρòς τω̨̃ μνημείω̨ ἔξω κλαίουσα ὡς οὐ̃ν ἔκλαιεν παρέκυψεν εἰς τò μνημει̃ον

¹²καὶ θεωρει̃ δύο ἀγγέλους ἐν λευκοι̃ς καθεζομένους ἕνα πρòς τη̨̃ κεφαλη̨̃ καὶ ἕνα πρòς τοι̃ς ποσίν ὅπου ἔκειτο τò σω̃μα του̃ ’Ιησου̃

¹³καὶ λέγουσιν αὐτη̨̃ ἐκει̃νοι γύναι τί κλαίεις λέγει αὐτοι̃ς ὅτι ἠ̃ραν τòν κύριόν μου καὶ οὐκ οἰ̃δα που̃ ἔθηκαν αὐτόν

¹⁴ταυ̃τα εἰπου̃σα ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω καὶ θεωρει̃ τòν ’Ιησου̃ν ἑστω̃τα καὶ οὐκ ἤ̨δει ὅτι ’Ιησου̃ς ἐστιν

¹⁵λέγει αὐτη̨̃ ’Ιησου̃ς γύναι τί κλαίεις τίνα ζητει̃ς ἐκείνη δοκου̃σα ὅτι ὁ κηπουρός ἐστιν λέγει αὐτω̨̃ κύριε εἰ σὺ ἐβάστασας αὐτόν εἰπέ μοι που̃ ἔθηκας αὐτόν κἀγὼ αὐτòν ἀρω̃

¹⁶λέγει αὐτη̨̃ ’Ιησου̃ς Μαριάμ στραφει̃σα ἐκείνη λέγει αὐτω̨̃ ‘Εβραϊστί ραββουνι ὃ λέγεται διδάσκαλε

¹⁷λέγει αὐτη̨̃ ’Ιησου̃ς μή μου ἅπτου οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρòς τòν πατέρα πορεύου δὲ πρòς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ εἰπὲ αὐτοι̃ς ἀναβαίνω πρòς τòν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμω̃ν καὶ θεόν μου καὶ θεòν ὑμω̃ν

¹⁸ἔρχεται Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ ἀγγέλλουσα τοι̃ς μαθηται̃ς ὅτι ἑώρακα τòν κύριον καὶ ταυ̃τα εἰ̃πεν αὐτη̨̃

¹⁹οὔσης οὐ̃ν ὀψίας τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ τη̨̃ μια̨̃ σαββάτων καὶ τω̃ν θυρω̃ν κεκλεισμένων ὅπου ἠ̃σαν οἱ μαθηταὶ διὰ τòν φόβον τω̃ν ’Ιουδαίων ἠ̃λθεν ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἔστη εἰς τò μέσον καὶ λέγει αὐτοι̃ς εἰρήνη ὑμι̃ν

²⁰καὶ του̃το εἰπὼν ἔδειξεν τὰς χει̃ρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοι̃ς ἐχάρησαν οὐ̃ν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τòν κύριον

²¹εἰ̃πεν οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πάλιν εἰρήνη ὑμι̃ν καθὼς ἀπέσταλκέν με ὁ πατήρ κἀγὼ πέμπω ὑμα̃ς

²²καὶ του̃το εἰπὼν ἐνεφύσησεν καὶ λέγει αὐτοι̃ς λάβετε πνευ̃μα ἅγιον

²³ἄν τινων ἀφη̃τε τὰς ἁμαρτίας ἀφέωνται αὐτοι̃ς ἄν τινων κρατη̃τε κεκράτηνται

²⁴θωμα̃ς δὲ εἱ̃ς ἐκ τω̃ν δώδεκα ὁ λεγόμενος Δίδυμος οὐκ ἠ̃ν μετ' αὐτω̃ν ὅτε ἠ̃λθεν ’Ιησου̃ς

²⁵ἔλεγον οὐ̃ν αὐτω̨̃ οἱ ἄλλοι μαθηταί ἑωράκαμεν τòν κύριον ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ται̃ς χερσὶν αὐτου̃ τòν τύπον τω̃ν ἥλων καὶ βάλω τòν δάκτυλόν μου εἰς τòν τύπον τω̃ν ἥλων καὶ βάλω μου τὴν χει̃ρα εἰς τὴν πλευρὰν αὐτου̃ οὐ μὴ πιστεύσω

²⁶καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἠ̃σαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ καὶ Θωμα̃ς μετ' αὐτω̃ν ἔρχεται ὁ ’Ιησου̃ς τω̃ν θυρω̃ν κεκλεισμένων καὶ ἔστη εἰς τò μέσον καὶ εἰ̃πεν εἰρήνη ὑμι̃ν

²⁷εἰ̃τα λέγει τω̨̃ Θωμα̨̃ φέρε τòν δάκτυλόν σου ὡ̃δε καὶ ἴδε τὰς χει̃ράς μου καὶ φέρε τὴν χει̃ρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου καὶ μὴ γίνου ἄπιστος ἀλλὰ πιστός

²⁸ἀπεκρίθη Θωμα̃ς καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου

²⁹λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὅτι ἑώρακάς με πεπίστευκας μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες

³⁰πολλὰ μὲν οὐ̃ν καὶ ἄλλα σημει̃α ἐποίησεν ὁ ’Ιησου̃ς ἐνώπιον τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ ἃ οὐκ ἔστιν γεγραμμένα ἐν τω̨̃ βιβλίω̨ τούτω̨

³¹ταυ̃τα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ’Ιησου̃ς ἐστιν ὁ Χριστòς ὁ υἱòς του̃ θεου̃ καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τω̨̃ ὀνόματι αὐτου̃

Κεφάλαιον ΚΑ' (21)

¹μετὰ ταυ̃τα ἐφανέρωσεν ἑαυτòν πάλιν ὁ ’Ιησου̃ς τοι̃ς μαθηται̃ς ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης τη̃ς Τιβεριάδος ἐφανέρωσεν δὲ οὕτως

²ἠ̃σαν ὁμου̃ Σίμων Πέτρος καὶ Θωμα̃ς ὁ λεγόμενος Δίδυμος καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπò Κανὰ τη̃ς Γαλιλαίας καὶ οἱ του̃ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι ἐκ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ δύο

³λέγει αὐτοι̃ς Σίμων Πέτρος ὑπάγω ἁλιεύειν λέγουσιν αὐτω̨̃ ἐρχόμεθα καὶ ἡμει̃ς σὺν σοί ἐξη̃λθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τò πλοι̃ον καὶ ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν

⁴πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη ’Ιησου̃ς εἰς τòν αἰγιαλόν οὐ μέντοι ἤ̨δεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι ’Ιησου̃ς ἐστιν

⁵λέγει οὐ̃ν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς παιδία μή τι προσφάγιον ἔχετε ἀπεκρίθησαν αὐτω̨̃ οὔ

⁶ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη του̃ πλοίου τò δίκτυον καὶ εὑρήσετε ἔβαλον οὐ̃ν καὶ οὐκέτι αὐτò ἑλκύσαι ἴσχυον ἀπò του̃ πλήθους τω̃ν ἰχθύων

⁷λέγει οὐ̃ν ὁ μαθητὴς ἐκει̃νος ὃν ἠγάπα ὁ ’Ιησου̃ς τω̨̃ Πέτρω̨ ὁ κύριός ἐστιν Σίμων οὐ̃ν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ κύριός ἐστιν τòν ἐπενδύτην διεζώσατο ἠ̃ν γὰρ γυμνός καὶ ἔβαλεν ἑαυτòν εἰς τὴν θάλασσαν

⁸οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τω̨̃ πλοιαρίω̨ ἠ̃λθον οὐ γὰρ ἠ̃σαν μακρὰν ἀπò τη̃ς γη̃ς ἀλλὰ ὡς ἀπò πηχω̃ν διακοσίων σύροντες τò δίκτυον τω̃ν ἰχθύων

⁹ὡς οὐ̃ν ἀπέβησαν εἰς τὴν γη̃ν βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον

¹⁰λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἐνέγκατε ἀπò τω̃ν ὀψαρίων ὡ̃ν ἐπιάσατε νυ̃ν

¹¹ἀνέβη οὐ̃ν Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσεν τò δίκτυον εἰς τὴν γη̃ν μεστòν ἰχθύων μεγάλων ἑκατòν πεντήκοντα τριω̃ν καὶ τοσούτων ὄντων οὐκ ἐσχίσθη τò δίκτυον

¹²λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς δευ̃τε ἀριστήσατε οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τω̃ν μαθητω̃ν ἐξετάσαι αὐτόν σὺ τίς εἰ̃ εἰδότες ὅτι ὁ κύριός ἐστιν

¹³ἔρχεται ’Ιησου̃ς καὶ λαμβάνει τòν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοι̃ς καὶ τò ὀψάριον ὁμοίως

¹⁴του̃το ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ’Ιησου̃ς τοι̃ς μαθηται̃ς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρω̃ν

¹⁵ὅτε οὐ̃ν ἠρίστησαν λέγει τω̨̃ Σίμωνι Πέτρω̨ ὁ ’Ιησου̃ς Σίμων ’Ιωάννου ἀγαπα̨̃ς με πλέον τούτων λέγει αὐτω̨̃ ναί κύριε σὺ οἰ̃δας ὅτι φιλω̃ σε λέγει αὐτω̨̃ βόσκε τὰ ἀρνία μου

¹⁶λέγει αὐτω̨̃ πάλιν δεύτερον Σίμων ’Ιωάννου ἀγαπα̨̃ς με λέγει αὐτω̨̃ ναί κύριε σὺ οἰ̃δας ὅτι φιλω̃ σε λέγει αὐτω̨̃ ποίμαινε τὰ πρόβατά μου

¹⁷λέγει αὐτω̨̃ τò τρίτον Σίμων ’Ιωάννου φιλει̃ς με ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τò τρίτον φιλει̃ς με καὶ λέγει αὐτω̨̃ κύριε πάντα σὺ οἰ̃δας σὺ γινώσκεις ὅτι φιλω̃ σε λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς βόσκε τὰ πρόβατά μου

¹⁸ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ὅτε ἠ̃ς νεώτερος ἐζώννυες σεαυτòν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες ὅταν δὲ γηράση̨ς ἐκτενει̃ς τὰς χει̃ράς σου καὶ ἄλλος σε ζώσει καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις

¹⁹του̃το δὲ εἰ̃πεν σημαίνων ποίω̨ θανάτω̨ δοξάσει τòν θεόν καὶ του̃το εἰπὼν λέγει αὐτω̨̃ ἀκολούθει μοι

²⁰ἐπιστραφεὶς ὁ Πέτρος βλέπει τòν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ ’Ιησου̃ς ἀκολουθου̃ντα ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τω̨̃ δείπνω̨ ἐπὶ τò στη̃θος αὐτου̃ καὶ εἰ̃πεν κύριε τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε

²¹του̃τον οὐ̃ν ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει τω̨̃ ’Ιησου̃ κύριε οὑ̃τος δὲ τί

²²λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἐὰν αὐτòν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι τί πρòς σέ σύ μοι ἀκολούθει

²³ἐξη̃λθεν οὐ̃ν οὑ̃τος ὁ λόγος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκει̃νος οὐκ ἀποθνή̨σκει οὐκ εἰ̃πεν δὲ αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὅτι οὐκ ἀποθνή̨σκει ἀλλ' ἐὰν αὐτòν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι τί πρòς σέ

²⁴οὑ̃τός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρω̃ν περὶ τούτων καὶ ὁ γράψας ταυ̃τα καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς αὐτου̃ ἡ μαρτυρία ἐστίν

²⁵ἔστιν δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ἃ ἐποίησεν ὁ ’Ιησου̃ς ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ' ἕν οὐδ' αὐτòν οἰ̃μαι τòν κόσμον χωρη̃σαι τὰ γραφόμενα βιβλία

Книго

[X]