Greek NT 01

Τό κατὰ Ματθαι̃ον ἅγιον εὐαγγέλιον

Κεφάλαιον Α' (1)

¹βίβλος γενέσεως ’Ιησου̃ Χριστου̃ υἱου̃ Δαυὶδ υἱου̃ ’Αβραάμ

²’Αβραὰμ ἐγέννησεν τòν ’Ισαάκ ’Ισαὰκ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιακώβ ’Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτου̃

³’Ιούδας δὲ ἐγέννησεν τòν Φάρες καὶ τòν Ζάρα ἐκ τη̃ς Θαμάρ Φάρες δὲ ἐγέννησεν τòν ‘Εσρώμ ‘Εσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αράμ

⁴’Αρὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αμιναδάβ ’Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τòν Ναασσών Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τòν Σαλμών

⁵Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τòν Βόες ἐκ τη̃ς ‘Ραχάβ Βόες δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωβὴδ ἐκ τη̃ς ‘Ρούθ ’Ιωβὴδ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιεσσαί

⁶’Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τòν Δαυὶδ τòν βασιλέα Δαυὶδ δὲ ἐγέννησεν τòν Σολομω̃να ἐκ τη̃ς του̃ Οὐρίου

⁷Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τòν ‘Ροβοάμ ‘Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αβιά ’Αβιὰ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ασάφ

⁸’Ασὰφ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωσαφάτ ’Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωράμ ’Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Οζίαν

⁹’Οζίας δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωαθάμ ’Ιωαθὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αχάζ ’Αχὰζ δὲ ἐγέννησεν τòν ‘Εζεκίαν

¹⁰‘Εζεκίας δὲ ἐγέννησεν τòν Μανασση̃ Μανασση̃ς δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αμώς ’Αμὼς δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωσίαν

¹¹’Ιωσίας δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτου̃ ἐπὶ τη̃ς μετοικεσίας Βαβυλω̃νος

¹²μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλω̃νος ’Ιεχονίας ἐγέννησεν τòν Σαλαθιήλ Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τòν Ζοροβαβέλ

¹³Ζοροβαβὲλ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αβιούδ ’Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ελιακίμ ’Ελιακὶμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αζώρ

¹⁴’Αζὼρ δὲ ἐγέννησεν τòν Σαδώκ Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αχίμ ’Αχὶμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ελιούδ

¹⁵’Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ελεάζαρ ’Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τòν Ματθάν Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιακώβ

¹⁶’Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωσὴφ τòν ἄνδρα Μαρίας ἐξ ἡ̃ς ἐγεννήθη ’Ιησου̃ς ὁ λεγόμενος Χριστός

¹⁷πα̃σαι οὐ̃ν αἱ γενεαὶ ἀπò ’Αβραὰμ ἕως Δαυὶδ γενεαὶ δεκατέσσαρες καὶ ἀπò Δαυὶδ ἕως τη̃ς μετοικεσίας Βαβυλω̃νος γενεαὶ δεκατέσσαρες καὶ ἀπò τη̃ς μετοικεσίας Βαβυλω̃νος ἕως του̃ Χριστου̃ γενεαὶ δεκατέσσαρες

¹⁸του̃ δὲ ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἡ γένεσις οὕτως ἠ̃ν μνηστευθείσης τη̃ς μητρòς αὐτου̃ Μαρίας τω̨̃ ’Ιωσήφ πρὶν ἢ συνελθει̃ν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου

¹⁹’Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν δειγματίσαι ἐβουλήθη λάθρα̨ ἀπολυ̃σαι αὐτήν

²⁰ταυ̃τα δὲ αὐτου̃ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτω̨̃ λέγων ’Ιωσὴφ υἱòς Δαυίδ μὴ φοβηθη̨̃ς παραλαβει̃ν Μαριὰμ τὴν γυναι̃κά σου τò γὰρ ἐν αὐτη̨̃ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου

²¹τέξεται δὲ υἱòν καὶ καλέσεις τò ὄνομα αὐτου̃ ’Ιησου̃ν αὐτòς γὰρ σώσει τòν λαòν αὐτου̃ ἀπò τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν

²²του̃το δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν ὑπò κυρίου διὰ του̃ προφήτου λέγοντος

²³ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν καὶ καλέσουσιν τò ὄνομα αὐτου̃ ’Εμμανουήλ ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον μεθ' ἡμω̃ν ὁ θεός

²⁴ἐγερθεὶς δὲ ὁ ’Ιωσὴφ ἀπò του̃ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτω̨̃ ὁ ἄγγελος κυρίου καὶ παρέλαβεν τὴν γυναι̃κα αὐτου̃

²⁵καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὑ̃ ἔτεκεν υἱόν καὶ ἐκάλεσεν τò ὄνομα αὐτου̃ ’Ιησου̃ν

Κεφάλαιον Β' (2)

¹του̃ δὲ ’Ιησου̃ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τη̃ς ’Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ‘Ηρώ̨δου του̃ βασιλέως ἰδοὺ μάγοι ἀπò ἀνατολω̃ν παρεγένοντο εἰς ‘Ιεροσόλυμα

²λέγοντες που̃ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων εἴδομεν γὰρ αὐτου̃ τòν ἀστέρα ἐν τη̨̃ ἀνατολη̨̃ καὶ ἤλθομεν προσκυνη̃σαι αὐτω̨̃

³ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ‘Ηρώ̨δης ἐταράχθη καὶ πα̃σα ‘Ιεροσόλυμα μετ' αὐτου̃

⁴καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερει̃ς καὶ γραμματει̃ς του̃ λαου̃ ἐπυνθάνετο παρ' αὐτω̃ν που̃ ὁ Χριστòς γεννα̃ται

⁵οἱ δὲ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἐν Βηθλέεμ τη̃ς ’Ιουδαίας οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ του̃ προφήτου

⁶καὶ σύ Βηθλέεμ γη̃ ’Ιούδα οὐδαμω̃ς ἐλαχίστη εἰ̃ ἐν τοι̃ς ἡγεμόσιν ’Ιούδα ἐκ σου̃ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος ὅστις ποιμανει̃ τòν λαόν μου τòν ’Ισραήλ

⁷τότε ‘Ηρώ̨δης λάθρα̨ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ' αὐτω̃ν τòν χρόνον του̃ φαινομένου ἀστέρος

⁸καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἰ̃πεν πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβω̃ς περὶ του̃ παιδίου ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτω̨̃

⁹οἱ δὲ ἀκούσαντες του̃ βασιλέως ἐπορεύθησαν καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἰ̃δον ἐν τη̨̃ ἀνατολη̨̃ προη̃γεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὑ̃ ἠ̃ν τò παιδίον

¹⁰ἰδόντες δὲ τòν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα

¹¹καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἰ̃δον τò παιδίον μετὰ Μαρίας τη̃ς μητρòς αὐτου̃ καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτω̨̃ καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτω̃ν προσήνεγκαν αὐτω̨̃ δω̃ρα χρυσòν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν

¹²καὶ χρηματισθέντες κατ' ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρòς ‘Ηρώ̨δην δι' ἄλλης ὁδου̃ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτω̃ν

¹³ἀναχωρησάντων δὲ αὐτω̃ν ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου φαίνεται κατ' ὄναρ τω̨̃ ’Ιωσὴφ λέγων ἐγερθεὶς παράλαβε τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ καὶ φευ̃γε εἰς Αἴγυπτον καὶ ἴσθι ἐκει̃ ἕως ἂν εἴπω σοι μέλλει γὰρ ‘Ηρώ̨δης ζητει̃ν τò παιδίον του̃ ἀπολέσαι αὐτό

¹⁴ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ νυκτòς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον

¹⁵καὶ ἠ̃ν ἐκει̃ ἕως τη̃ς τελευτη̃ς ‘Ηρώ̨δου ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν ὑπò κυρίου διὰ του̃ προφήτου λέγοντος ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τòν υἱόν μου

¹⁶τότε ‘Ηρώ̨δης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπò τω̃ν μάγων ἐθυμώθη λίαν καὶ ἀποστείλας ἀνει̃λεν πάντας τοὺς παι̃δας τοὺς ἐν Βηθλέεμ καὶ ἐν πα̃σι τοι̃ς ὁρίοις αὐτη̃ς ἀπò διετου̃ς καὶ κατωτέρω κατὰ τòν χρόνον ὃν ἠκρίβωσεν παρὰ τω̃ν μάγων

¹⁷τότε ἐπληρώθη τò ῥηθὲν διὰ ’Ιερεμίου του̃ προφήτου λέγοντος

¹⁸φωνὴ ἐν ‘Ραμὰ ἠκούσθη κλαυθμòς καὶ ὀδυρμòς πολύς ‘Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτη̃ς καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθη̃ναι ὅτι οὐκ εἰσίν

¹⁹τελευτήσαντος δὲ του̃ ‘Ηρώ̨δου ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου φαίνεται κατ' ὄναρ τω̨̃ ’Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτω̨

²⁰λέγων ἐγερθεὶς παράλαβε τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ καὶ πορεύου εἰς γη̃ν ’Ισραήλ τεθνήκασιν γὰρ οἱ ζητου̃ντες τὴν ψυχὴν του̃ παιδίου

²¹ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ καὶ εἰση̃λθεν εἰς γη̃ν ’Ισραήλ

²²ἀκούσας δὲ ὅτι ’Αρχέλαος βασιλεύει τη̃ς ’Ιουδαίας ἀντὶ του̃ πατρòς αὐτου̃ ‘Ηρώ̨δου ἐφοβήθη ἐκει̃ ἀπελθει̃ν χρηματισθεὶς δὲ κατ' ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τη̃ς Γαλιλαίας

²³καὶ ἐλθὼν κατώ̨κησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ ὅπως πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ τω̃ν προφητω̃ν ὅτι Ναζωραι̃ος κληθήσεται

Κεφάλαιον Γ' (3)

¹ἐν δὲ ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ’Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τη̃ς ’Ιουδαίας

²καὶ λέγων μετανοει̃τε ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

³οὑ̃τος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος φωνὴ βοω̃ντος ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἑτοιμάσατε τὴν ὁδòν κυρίου εὐθείας ποιει̃τε τὰς τρίβους αὐτου̃

⁴αὐτòς δὲ ὁ ’Ιωάννης εἰ̃χεν τò ἔνδυμα αὐτου̃ ἀπò τριχω̃ν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτου̃ ἡ δὲ τροφὴ ἠ̃ν αὐτου̃ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον

⁵τότε ἐξεπορεύετο πρòς αὐτòν ‘Ιεροσόλυμα καὶ πα̃σα ἡ ’Ιουδαία καὶ πα̃σα ἡ περίχωρος του̃ ’Ιορδάνου

⁶καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τω̨̃ ’Ιορδάνη̨ ποταμω̨̃ ὑπ' αὐτου̃ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν

⁷ἰδὼν δὲ πολλοὺς τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τò βάπτισμα αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς γεννήματα ἐχιδνω̃ν τίς ὑπέδειξεν ὑμι̃ν φυγει̃ν ἀπò τη̃ς μελλούσης ὀργη̃ς

⁸ποιήσατε οὐ̃ν καρπòν ἄξιον τη̃ς μετανοίας

⁹καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοι̃ς πατέρα ἔχομεν τòν ’Αβραάμ λέγω γὰρ ὑμι̃ν ὅτι δύναται ὁ θεòς ἐκ τω̃ν λίθων τούτων ἐγει̃ραι τέκνα τω̨̃ ’Αβραάμ

¹⁰ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρòς τὴν ῥίζαν τω̃ν δένδρων κει̃ται πα̃ν οὐ̃ν δένδρον μὴ ποιου̃ν καρπòν καλòν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πυ̃ρ βάλλεται

¹¹ἐγὼ μὲν ὑμα̃ς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μού ἐστιν οὑ̃ οὐκ εἰμὶ ἱκανòς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι αὐτòς ὑμα̃ς βαπτίσει ἐν πνεύματι ἁγίω̨ καὶ πυρί

¹²οὑ̃ τò πτύον ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ διακαθαριει̃ τὴν ἅλωνα αὐτου̃ καὶ συνάξει τòν σι̃τον αὐτου̃ εἰς τὴν ἀποθήκην τò δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστω̨

¹³τότε παραγίνεται ὁ ’Ιησου̃ς ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας ἐπὶ τòν ’Ιορδάνην πρòς τòν ’Ιωάννην του̃ βαπτισθη̃ναι ὑπ' αὐτου̃

¹⁴ὁ δὲ ’Ιωάννης διεκώλυεν αὐτòν λέγων ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπò σου̃ βαπτισθη̃ναι καὶ σὺ ἔρχη̨ πρός με

¹⁵ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν πρòς αὐτόν ἄφες ἄρτι οὕτως γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμι̃ν πληρω̃σαι πα̃σαν δικαιοσύνην τότε ἀφίησιν αὐτόν

¹⁶βαπτισθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εὐθὺς ἀνέβη ἀπò του̃ ὕδατος καὶ ἰδοὺ ἠνεώ̨χθησαν αὐτω̨̃ οἱ οὐρανοί καὶ εἰ̃δεν τò πνευ̃μα του̃ θεου̃ καταβαι̃νον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ' αὐτόν

¹⁷καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τω̃ν οὐρανω̃ν λέγουσα οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ὡ̨̃ εὐδόκησα

Κεφάλαιον Δ' (4)

¹τότε ὁ ’Ιησου̃ς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπò του̃ πνεύματος πειρασθη̃ναι ὑπò του̃ διαβόλου

²καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσεράκοντα καὶ νύκτας τεσσεράκοντα ὕστερον ἐπείνασεν

³καὶ προσελθὼν ὁ πειράζων εἰ̃πεν αὐτω̨̃ εἰ υἱòς εἰ̃ του̃ θεου̃ εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὑ̃τοι ἄρτοι γένωνται

⁴ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν γέγραπται οὐκ ἐπ' ἄρτω̨ μόνω̨ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένω̨ διὰ στόματος θεου̃

⁵τότε παραλαμβάνει αὐτòν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἔστησεν αὐτòν ἐπὶ τò πτερύγιον του̃ ἱερου̃

⁶καὶ λέγει αὐτω̨̃ εἰ υἱòς εἰ̃ του̃ θεου̃ βάλε σεαυτòν κάτω γέγραπται γὰρ ὅτι τοι̃ς ἀγγέλοις αὐτου̃ ἐντελει̃ται περὶ σου̃ καὶ ἐπὶ χειρω̃ν ἀρου̃σίν σε μήποτε προσκόψη̨ς πρòς λίθον τòν πόδα σου

⁷ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς πάλιν γέγραπται οὐκ ἐκπειράσεις κύριον τòν θεόν σου

⁸πάλιν παραλαμβάνει αὐτòν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλòν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτω̨̃ πάσας τὰς βασιλείας του̃ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτω̃ν

⁹καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ταυ̃τά σοι πάντα δώσω ἐὰν πεσὼν προσκυνήση̨ς μοι

¹⁰τότε λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὕπαγε Σατανα̃ γέγραπται γάρ κύριον τòν θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτω̨̃ μόνω̨ λατρεύσεις

¹¹τότε ἀφίησιν αὐτòν ὁ διάβολος καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προση̃λθον καὶ διηκόνουν αὐτω̨̃

¹²ἀκούσας δὲ ὅτι ’Ιωάννης παρεδόθη ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν

¹³καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὰ ἐλθὼν κατώ̨κησεν εἰς Καφαρναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλίμ

¹⁴ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος

¹⁵γη̃ Ζαβουλὼν καὶ γη̃ Νεφθαλίμ ὁδòν θαλάσσης πέραν του̃ ’Ιορδάνου Γαλιλαία τω̃ν ἐθνω̃ν

¹⁶ὁ λαòς ὁ καθήμενος ἐν σκότει φω̃ς εἰ̃δεν μέγα καὶ τοι̃ς καθημένοις ἐν χώρα̨ καὶ σκια̨̃ θανάτου φω̃ς ἀνέτειλεν αὐτοι̃ς

¹⁷ἀπò τότε ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς κηρύσσειν καὶ λέγειν μετανοει̃τε ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

¹⁸περιπατω̃ν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τη̃ς Γαλιλαίας εἰ̃δεν δύο ἀδελφούς Σίμωνα τòν λεγόμενον Πέτρον καὶ ’Ανδρέαν τòν ἀδελφòν αὐτου̃ βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν ἠ̃σαν γὰρ ἁλιει̃ς

¹⁹καὶ λέγει αὐτοι̃ς δευ̃τε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμα̃ς ἁλιει̃ς ἀνθρώπων

²⁰οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτω̨̃

²¹καὶ προβὰς ἐκει̃θεν εἰ̃δεν ἄλλους δύο ἀδελφούς ’Ιάκωβον τòν του̃ Ζεβεδαίου καὶ ’Ιωάννην τòν ἀδελφòν αὐτου̃ ἐν τω̨̃ πλοίω̨ μετὰ Ζεβεδαίου του̃ πατρòς αὐτω̃ν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτω̃ν καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς

²²οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τò πλοι̃ον καὶ τòν πατέρα αὐτω̃ν ἠκολούθησαν αὐτω̨̃

²³καὶ περιη̃γεν ἐν ὅλη̨ τη̨̃ Γαλιλαία̨ διδάσκων ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς αὐτω̃ν καὶ κηρύσσων τò εὐαγγέλιον τη̃ς βασιλείας καὶ θεραπεύων πα̃σαν νόσον καὶ πα̃σαν μαλακίαν ἐν τω̨̃ λαω̨̃

²⁴καὶ ἀπη̃λθεν ἡ ἀκοὴ αὐτου̃ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ πάντας τοὺς κακω̃ς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις καὶ βασάνοις συνεχομένους καὶ δαιμονιζομένους καὶ σεληνιαζομένους καὶ παραλυτικούς καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς

²⁵καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοὶ ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας καὶ Δεκαπόλεως καὶ ‘Ιεροσολύμων καὶ ’Ιουδαίας καὶ πέραν του̃ ’Ιορδάνου

Κεφάλαιον Ε' (5)

¹ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τò ὄρος καὶ καθίσαντος αὐτου̃ προση̃λθαν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

²καὶ ἀνοίξας τò στόμα αὐτου̃ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων

³μακάριοι οἱ πτωχοὶ τω̨̃ πνεύματι ὅτι αὐτω̃ν ἐστιν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

⁴μακάριοι οἱ πενθου̃ντες ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται

⁵μακάριοι οἱ πραει̃ς ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιν τὴν γη̃ν

⁶μακάριοι οἱ πεινω̃ντες καὶ διψω̃ντες τὴν δικαιοσύνην ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται

⁷μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται

⁸μακάριοι οἱ καθαροὶ τη̨̃ καρδία̨ ὅτι αὐτοὶ τòν θεòν ὄψονται

⁹μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεου̃ κληθήσονται

¹⁰μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης ὅτι αὐτω̃ν ἐστιν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

¹¹μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμα̃ς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πα̃ν πονηρòν καθ' ὑμω̃ν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμου̃

¹²χαίρετε καὶ ἀγαλλια̃σθε ὅτι ὁ μισθòς ὑμω̃ν πολὺς ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς οὕτως γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρò ὑμω̃ν

¹³ὑμει̃ς ἐστε τò ἅλας τη̃ς γη̃ς ἐὰν δὲ τò ἅλας μωρανθη̨̃ ἐν τίνι ἁλισθήσεται εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθὲν ἔξω καταπατει̃σθαι ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων

¹⁴ὑμει̃ς ἐστε τò φω̃ς του̃ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβη̃ναι ἐπάνω ὄρους κειμένη

¹⁵οὐδὲ καίουσιν λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτòν ὑπò τòν μόδιον ἀλλ' ἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πα̃σιν τοι̃ς ἐν τη̨̃ οἰκία̨

¹⁶οὕτως λαμψάτω τò φω̃ς ὑμω̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ὅπως ἴδωσιν ὑμω̃ν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τòν πατέρα ὑμω̃ν τòν ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

¹⁷μὴ νομίσητε ὅτι ἠ̃λθον καταλυ̃σαι τòν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἠ̃λθον καταλυ̃σαι ἀλλὰ πληρω̃σαι

¹⁸ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν ἕως ἂν παρέλθη̨ ὁ οὐρανòς καὶ ἡ γη̃ ἰω̃τα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθη̨ ἀπò του̃ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται

¹⁹ὃς ἐὰν οὐ̃ν λύση̨ μίαν τω̃ν ἐντολω̃ν τούτων τω̃ν ἐλαχίστων καὶ διδάξη̨ οὕτως τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν ὃς δ' ἂν ποιήση̨ καὶ διδάξη̨ οὑ̃τος μέγας κληθήσεται ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

²⁰λέγω γὰρ ὑμι̃ν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύση̨ ὑμω̃ν ἡ δικαιοσύνη πλει̃ον τω̃ν γραμματέων καὶ Φαρισαίων οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν

²¹ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοι̃ς ἀρχαίοις οὐ φονεύσεις ὃς δ' ἂν φονεύση̨ ἔνοχος ἔσται τη̨̃ κρίσει

²²ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ ὀργιζόμενος τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ ἔνοχος ἔσται τη̨̃ κρίσει ὃς δ' ἂν εἴπη̨ τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ ῥακά ἔνοχος ἔσται τω̨̃ συνεδρίω̨ ὃς δ' ἂν εἴπη̨ μωρέ ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν του̃ πυρός

²³ἐὰν οὐ̃ν προσφέρη̨ς τò δω̃ρόν σου ἐπὶ τò θυσιαστήριον κἀκει̃ μνησθη̨̃ς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σου̃

²⁴ἄφες ἐκει̃ τò δω̃ρόν σου ἔμπροσθεν του̃ θυσιαστηρίου καὶ ὕπαγε πρω̃τον διαλλάγηθι τω̨̃ ἀδελφω̨̃ σου καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τò δω̃ρόν σου

²⁵ἴσθι εὐνοω̃ν τω̨̃ ἀντιδίκω̨ σου ταχὺ ἕως ὅτου εἰ̃ μετ' αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ μήποτέ σε παραδω̨̃ ὁ ἀντίδικος τω̨̃ κριτη̨̃ καὶ ὁ κριτὴς τω̨̃ ὑπηρέτη̨ καὶ εἰς φυλακὴν βληθήση̨

²⁶ἀμὴν λέγω σοι οὐ μὴ ἐξέλθη̨ς ἐκει̃θεν ἕως ἂν ἀποδω̨̃ς τòν ἔσχατον κοδράντην

²⁷ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη οὐ μοιχεύσεις

²⁸ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ βλέπων γυναι̃κα πρòς τò ἐπιθυμη̃σαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃

²⁹εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιòς σκανδαλίζει σε ἔξελε αὐτòν καὶ βάλε ἀπò σου̃ συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τω̃ν μελω̃ν σου καὶ μὴ ὅλον τò σω̃μά σου βληθη̨̃ εἰς γέενναν

³⁰καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπò σου̃ συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τω̃ν μελω̃ν σου καὶ μὴ ὅλον τò σω̃μά σου εἰς γέενναν ἀπέλθη̨

³¹ἐρρέθη δέ ὃς ἂν ἀπολύση̨ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ δότω αὐτη̨̃ ἀποστάσιον

³²ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ ἀπολύων τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ παρεκτòς λόγου πορνείας ποιει̃ αὐτὴν μοιχευθη̃ναι καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήση̨ μοιχα̃ται

³³πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοι̃ς ἀρχαίοις οὐκ ἐπιορκήσεις ἀποδώσεις δὲ τω̨̃ κυρίω̨ τοὺς ὅρκους σου

³⁴ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν μὴ ὀμόσαι ὅλως μήτε ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ὅτι θρόνος ἐστὶν του̃ θεου̃

³⁵μήτε ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃ μήτε εἰς ‘Ιεροσόλυμα ὅτι πόλις ἐστὶν του̃ μεγάλου βασιλέως

³⁶μήτε ἐν τη̨̃ κεφαλη̨̃ σου ὀμόση̨ς ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ποιη̃σαι ἢ μέλαιναν

³⁷ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμω̃ν ναὶ ναί οὒ οὔ τò δὲ περισσòν τούτων ἐκ του̃ πονηρου̃ ἐστιν

³⁸ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη ὀφθαλμòν ἀντὶ ὀφθαλμου̃ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος

³⁹ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν μὴ ἀντιστη̃ναι τω̨̃ πονηρω̨̃ ἀλλ' ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα σου στρέψον αὐτω̨̃ καὶ τὴν ἄλλην

⁴⁰καὶ τω̨̃ θέλοντί σοι κριθη̃ναι καὶ τòν χιτω̃νά σου λαβει̃ν ἄφες αὐτω̨̃ καὶ τò ἱμάτιον

⁴¹καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον ἕν ὕπαγε μετ' αὐτου̃ δύο

⁴²τω̨̃ αἰτου̃ντί σε δός καὶ τòν θέλοντα ἀπò σου̃ δανίσασθαι μὴ ἀποστραφη̨̃ς

⁴³ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου καὶ μισήσεις τòν ἐχθρόν σου

⁴⁴ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ἀγαπα̃τε τοὺς ἐχθροὺς ὑμω̃ν καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τω̃ν διωκόντων ὑμα̃ς

⁴⁵ὅπως γένησθε υἱοὶ του̃ πατρòς ὑμω̃ν του̃ ἐν οὐρανοι̃ς ὅτι τòν ἥλιον αὐτου̃ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους

⁴⁶ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπω̃ντας ὑμα̃ς τίνα μισθòν ἔχετε οὐχὶ καὶ οἱ τελω̃ναι τò αὐτò ποιου̃σιν

⁴⁷καὶ ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμω̃ν μόνον τί περισσòν ποιει̃τε οὐχὶ καὶ οἱ ἐθνικοὶ τò αὐτò ποιου̃σιν

⁴⁸ἔσεσθε οὐ̃ν ὑμει̃ς τέλειοι ὡς ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος τέλειός ἐστιν

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

¹προσέχετε δὲ τὴν δικαιοσύνην ὑμω̃ν μὴ ποιει̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων πρòς τò θεαθη̃ναι αὐτοι̃ς εἰ δὲ μή γε μισθòν οὐκ ἔχετε παρὰ τω̨̃ πατρὶ ὑμω̃ν τω̨̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

²ὅταν οὐ̃ν ποιη̨̃ς ἐλεημοσύνην μὴ σαλπίση̨ς ἔμπροσθέν σου ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιου̃σιν ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς καὶ ἐν ται̃ς ῥύμαις ὅπως δοξασθω̃σιν ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπέχουσιν τòν μισθòν αὐτω̃ν

³σου̃ δὲ ποιου̃ντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιει̃ ἡ δεξιά σου

⁴ὅπως ἠ̨̃ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ ἀποδώσει σοι

⁵καὶ ὅταν προσεύχησθε οὐκ ἔσεσθε ὡς οἱ ὑποκριταί ὅτι φιλου̃σιν ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς καὶ ἐν ται̃ς γωνίαις τω̃ν πλατειω̃ν ἑστω̃τες προσεύχεσθαι ὅπως φανω̃σιν τοι̃ς ἀνθρώποις ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπέχουσιν τòν μισθòν αὐτω̃ν

⁶σὺ δὲ ὅταν προσεύχη̨ εἴσελθε εἰς τò ταμει̃όν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τω̨̃ πατρί σου τω̨̃ ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ ἀποδώσει σοι

⁷προσευχόμενοι δὲ μὴ βατταλογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί δοκου̃σιν γὰρ ὅτι ἐν τη̨̃ πολυλογία̨ αὐτω̃ν εἰσακουσθήσονται

⁸μὴ οὐ̃ν ὁμοιωθη̃τε αὐτοι̃ς οἰ̃δεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὡ̃ν χρείαν ἔχετε πρò του̃ ὑμα̃ς αἰτη̃σαι αὐτόν

⁹οὕτως οὐ̃ν προσεύχεσθε ὑμει̃ς πάτερ ἡμω̃ν ὁ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς ἁγιασθήτω τò ὄνομά σου

¹⁰ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου γενηθήτω τò θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανω̨̃ καὶ ἐπὶ γη̃ς

¹¹τòν ἄρτον ἡμω̃ν τòν ἐπιούσιον δòς ἡμι̃ν σήμερον

¹²καὶ ἄφες ἡμι̃ν τὰ ὀφειλήματα ἡμω̃ν ὡς καὶ ἡμει̃ς ἀφήκαμεν τοι̃ς ὀφειλέταις ἡμω̃ν

¹³καὶ μὴ εἰσενέγκη̨ς ἡμα̃ς εἰς πειρασμόν ἀλλὰ ῥυ̃σαι ἡμα̃ς ἀπò του̃ πονηρου̃

¹⁴ἐὰν γὰρ ἀφη̃τε τοι̃ς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτω̃ν ἀφήσει καὶ ὑμι̃ν ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος

¹⁵ἐὰν δὲ μὴ ἀφη̃τε τοι̃ς ἀνθρώποις οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμω̃ν

¹⁶ὅταν δὲ νηστεύητε μὴ γίνεσθε ὡς οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί ἀφανίζουσιν γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν ὅπως φανω̃σιν τοι̃ς ἀνθρώποις νηστεύοντες ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπέχουσιν τòν μισθòν αὐτω̃ν

¹⁷σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τò πρόσωπόν σου νίψαι

¹⁸ὅπως μὴ φανη̨̃ς τοι̃ς ἀνθρώποις νηστεύων ἀλλὰ τω̨̃ πατρί σου τω̨̃ ἐν τω̨̃ κρυφαίω̨ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τω̨̃ κρυφαίω̨ ἀποδώσει σοι

¹⁹μὴ θησαυρίζετε ὑμι̃ν θησαυροὺς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ὅπου σὴς καὶ βρω̃σις ἀφανίζει καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσιν

²⁰θησαυρίζετε δὲ ὑμι̃ν θησαυροὺς ἐν οὐρανω̨̃ ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρω̃σις ἀφανίζει καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν

²¹ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός σου ἐκει̃ ἔσται καὶ ἡ καρδία σου

²²ὁ λύχνος του̃ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός ἐὰν οὐ̃ν ἠ̨̃ ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλου̃ς ὅλον τò σω̃μά σου φωτεινòν ἔσται

²³ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρòς ἠ̨̃ ὅλον τò σω̃μά σου σκοτεινòν ἔσται εἰ οὐ̃ν τò φω̃ς τò ἐν σοὶ σκότος ἐστίν τò σκότος πόσον

²⁴οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν ἢ γὰρ τòν ἕνα μισήσει καὶ τòν ἕτερον ἀγαπήσει ἢ ἑνòς ἀνθέξεται καὶ του̃ ἑτέρου καταφρονήσει οὐ δύνασθε θεω̨̃ δουλεύειν καὶ μαμωνα̨̃

²⁵διὰ του̃το λέγω ὑμι̃ν μὴ μεριμνα̃τε τη̨̃ ψυχη̨̃ ὑμω̃ν τί φάγητε ἢ τί πίητε μηδὲ τω̨̃ σώματι ὑμω̃ν τί ἐνδύσησθε οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλει̃όν ἐστιν τη̃ς τροφη̃ς καὶ τò σω̃μα του̃ ἐνδύματος

²⁶ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας καὶ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά οὐχ ὑμει̃ς μα̃λλον διαφέρετε αὐτω̃ν

²⁷τίς δὲ ἐξ ὑμω̃ν μεριμνω̃ν δύναται προσθει̃ναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτου̃ πη̃χυν ἕνα

²⁸καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνα̃τε καταμάθετε τὰ κρίνα του̃ ἀγρου̃ πω̃ς αὐξάνουσιν οὐ κοπιω̃σιν οὐδὲ νήθουσιν

²⁹λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάση̨ τη̨̃ δόξη̨ αὐτου̃ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων

³⁰εἰ δὲ τòν χόρτον του̃ ἀγρου̃ σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον ὁ θεòς οὕτως ἀμφιέννυσιν οὐ πολλω̨̃ μα̃λλον ὑμα̃ς ὀλιγόπιστοι

³¹μὴ οὐ̃ν μεριμνήσητε λέγοντες τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα

³²πάντα γὰρ ταυ̃τα τὰ ἔθνη ἐπιζητου̃σιν οἰ̃δεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος ὅτι χρή̨ζετε τούτων ἁπάντων

³³ζητει̃τε δὲ πρω̃τον τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτου̃ καὶ ταυ̃τα πάντα προστεθήσεται ὑμι̃ν

³⁴μὴ οὐ̃ν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει ἑαυτη̃ς ἀρκετòν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἡ κακία αὐτη̃ς

Κεφάλαιον Ζ' (7)

¹μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθη̃τε

²ἐν ὡ̨̃ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε καὶ ἐν ὡ̨̃ μέτρω̨ μετρει̃τε μετρηθήσεται ὑμι̃ν

³τί δὲ βλέπεις τò κάρφος τò ἐν τω̨̃ ὀφθαλμω̨̃ του̃ ἀδελφου̃ σου τὴν δὲ ἐν τω̨̃ σω̨̃ ὀφθαλμω̨̃ δοκòν οὐ κατανοει̃ς

⁴ἢ πω̃ς ἐρει̃ς τω̨̃ ἀδελφω̨̃ σου ἄφες ἐκβάλω τò κάρφος ἐκ του̃ ὀφθαλμου̃ σου καὶ ἰδοὺ ἡ δοκòς ἐν τω̨̃ ὀφθαλμω̨̃ σου̃

⁵ὑποκριτά ἔκβαλε πρω̃τον ἐκ του̃ ὀφθαλμου̃ σου̃ τὴν δοκόν καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλει̃ν τò κάρφος ἐκ του̃ ὀφθαλμου̃ του̃ ἀδελφου̃ σου

⁶μὴ δω̃τε τò ἅγιον τοι̃ς κυσίν μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμω̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν χοίρων μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοι̃ς ποσὶν αὐτω̃ν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμα̃ς

⁷αἰτει̃τε καὶ δοθήσεται ὑμι̃ν ζητει̃τε καὶ εὑρήσετε κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμι̃ν

⁸πα̃ς γὰρ ὁ αἰτω̃ν λαμβάνει καὶ ὁ ζητω̃ν εὑρίσκει καὶ τω̨̃ κρούοντι ἀνοιγήσεται

⁹ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμω̃ν ἄνθρωπος ὃν αἰτήσει ὁ υἱòς αὐτου̃ ἄρτον μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτω̨̃

¹⁰ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτω̨̃

¹¹εἰ οὐ̃ν ὑμει̃ς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοι̃ς τέκνοις ὑμω̃ν πόσω̨ μα̃λλον ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς δώσει ἀγαθὰ τοι̃ς αἰτου̃σιν αὐτόν

¹²πάντα οὐ̃ν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιω̃σιν ὑμι̃ν οἱ ἄνθρωποι οὕτως καὶ ὑμει̃ς ποιει̃τε αὐτοι̃ς οὑ̃τος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφη̃ται

¹³εἰσέλθατε διὰ τη̃ς στενη̃ς πύλης ὅτι πλατει̃α ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδòς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι' αὐτη̃ς

¹⁴τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδòς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν

¹⁵προσέχετε ἀπò τω̃ν ψευδοπροφητω̃ν οἵτινες ἔρχονται πρòς ὑμα̃ς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες

¹⁶ἀπò τω̃ν καρπω̃ν αὐτω̃ν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς μήτι συλλέγουσιν ἀπò ἀκανθω̃ν σταφυλὰς ἢ ἀπò τριβόλων συ̃κα

¹⁷οὕτως πα̃ν δένδρον ἀγαθòν καρποὺς καλοὺς ποιει̃ τò δὲ σαπρòν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιει̃

¹⁸οὐ δύναται δένδρον ἀγαθòν καρποὺς πονηροὺς ποιει̃ν οὐδὲ δένδρον σαπρòν καρποὺς καλοὺς ποιει̃ν

¹⁹πα̃ν δένδρον μὴ ποιου̃ν καρπòν καλòν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πυ̃ρ βάλλεται

²⁰ἄρα γε ἀπò τω̃ν καρπω̃ν αὐτω̃ν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς

²¹οὐ πα̃ς ὁ λέγων μοι κύριε κύριε εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν ἀλλ' ὁ ποιω̃ν τò θέλημα του̃ πατρός μου του̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

²²πολλοὶ ἐρου̃σίν μοι ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ κύριε κύριε οὐ τω̨̃ σω̨̃ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν καὶ τω̨̃ σω̨̃ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν καὶ τω̨̃ σω̨̃ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν

²³καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοι̃ς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμα̃ς ἀποχωρει̃τε ἀπ' ἐμου̃ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν

²⁴πα̃ς οὐ̃ν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιει̃ αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ φρονίμω̨ ὅστις ὠ̨κοδόμησεν αὐτου̃ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν

²⁵καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἠ̃λθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσαν τη̨̃ οἰκία̨ ἐκείνη̨ καὶ οὐκ ἔπεσεν τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν

²⁶καὶ πα̃ς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιω̃ν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρω̨̃ ὅστις ὠ̨κοδόμησεν αὐτου̃ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν ἄμμον

²⁷καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἠ̃λθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τη̨̃ οἰκία̨ ἐκείνη̨ καὶ ἔπεσεν καὶ ἠ̃ν ἡ πτω̃σις αὐτη̃ς μεγάλη

²⁸καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς τοὺς λόγους τούτους ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τη̨̃ διδαχη̨̃ αὐτου̃

²⁹ἠ̃ν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματει̃ς αὐτω̃ν

Κεφάλαιον Η' (8)

¹καταβάντος δὲ αὐτου̃ ἀπò του̃ ὄρους ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοί

²καὶ ἰδοὺ λεπρòς προσελθὼν προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγων κύριε ἐὰν θέλη̨ς δύνασαί με καθαρίσαι

³καὶ ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἥψατο αὐτου̃ λέγων θέλω καθαρίσθητι καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη αὐτου̃ ἡ λέπρα

⁴καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὅρα μηδενὶ εἴπη̨ς ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτòν δει̃ξον τω̨̃ ἱερει̃ καὶ προσένεγκον τò δω̃ρον ὃ προσέταξεν Μωϋση̃ς εἰς μαρτύριον αὐτοι̃ς

⁵εἰσελθόντος δὲ αὐτου̃ εἰς Καφαρναοὺμ προση̃λθεν αὐτω̨̃ ἑκατόνταρχος παρακαλω̃ν αὐτòν

⁶καὶ λέγων κύριε ὁ παι̃ς μου βέβληται ἐν τη̨̃ οἰκία̨ παραλυτικός δεινω̃ς βασανιζόμενος

⁷καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν

⁸καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη κύριε οὐκ εἰμὶ ἱκανòς ἵνα μου ὑπò τὴν στέγην εἰσέλθη̨ς ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγω̨ καὶ ἰαθήσεται ὁ παι̃ς μου

⁹καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπò ἐξουσίαν ἔχων ὑπ' ἐμαυτòν στρατιώτας καὶ λέγω τούτω̨ πορεύθητι καὶ πορεύεται καὶ ἄλλω̨ ἔρχου καὶ ἔρχεται καὶ τω̨̃ δούλω̨ μου ποίησον του̃το καὶ ποιει̃

¹⁰ἀκούσας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἐθαύμασεν καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς ἀκολουθου̃σιν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν παρ' οὐδενὶ τοσαύτην πίστιν ἐν τω̨̃ ’Ισραὴλ εὑ̃ρον

¹¹λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι πολλοὶ ἀπò ἀνατολω̃ν καὶ δυσμω̃ν ἥξουσιν καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ’Αβραὰμ καὶ ’Ισαὰκ καὶ ’Ιακὼβ ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

¹²οἱ δὲ υἱοὶ τη̃ς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τò σκότος τò ἐξώτερον ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

¹³καὶ εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς τω̨̃ ἑκατοντάρχη̨ ὕπαγε ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι καὶ ἰάθη ὁ παι̃ς αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ὥρα̨ ἐκείνη̨

¹⁴καὶ ἐλθὼν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὴν οἰκίαν Πέτρου εἰ̃δεν τὴν πενθερὰν αὐτου̃ βεβλημένην καὶ πυρέσσουσαν

¹⁵καὶ ἥψατο τη̃ς χειρòς αὐτη̃ς καὶ ἀφη̃κεν αὐτὴν ὁ πυρετός καὶ ἠγέρθη καὶ διηκόνει αὐτω̨̃

¹⁶ὀψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτω̨̃ δαιμονιζομένους πολλούς καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα λόγω̨ καὶ πάντας τοὺς κακω̃ς ἔχοντας ἐθεράπευσεν

¹⁷ὅπως πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος αὐτòς τὰς ἀσθενείας ἡμω̃ν ἔλαβεν καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν

¹⁸ἰδὼν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ὄχλον περὶ αὐτòν ἐκέλευσεν ἀπελθει̃ν εἰς τò πέραν

¹⁹καὶ προσελθὼν εἱ̃ς γραμματεὺς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ διδάσκαλε ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχη̨

²⁰καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ κατασκηνώσεις ὁ δὲ υἱòς του̃ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει που̃ τὴν κεφαλὴν κλίνη̨

²¹ἕτερος δὲ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ κύριε ἐπίτρεψόν μοι πρω̃τον ἀπελθει̃ν καὶ θάψαι τòν πατέρα μου

²²ὁ δὲ ’Ιησου̃ς λέγει αὐτω̨̃ ἀκολούθει μοι καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτω̃ν νεκρούς

²³καὶ ἐμβάντι αὐτω̨̃ εἰς τò πλοι̃ον ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

²⁴καὶ ἰδοὺ σεισμòς μέγας ἐγένετο ἐν τη̨̃ θαλάσση̨ ὥστε τò πλοι̃ον καλύπτεσθαι ὑπò τω̃ν κυμάτων αὐτòς δὲ ἐκάθευδεν

²⁵καὶ προσελθόντες ἤγειραν αὐτòν λέγοντες κύριε σω̃σον ἀπολλύμεθα

²⁶καὶ λέγει αὐτοι̃ς τί δειλοί ἐστε ὀλιγόπιστοι τότε ἐγερθεὶς ἐπετίμησεν τοι̃ς ἀνέμοις καὶ τη̨̃ θαλάσση̨ καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη

²⁷οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν λέγοντες ποταπός ἐστιν οὑ̃τος ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα αὐτω̨̃ ὑπακούουσιν

²⁸καὶ ἐλθόντος αὐτου̃ εἰς τò πέραν εἰς τὴν χώραν τω̃ν Γαδαρηνω̃ν ὑπήντησαν αὐτω̨̃ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τω̃ν μνημείων ἐξερχόμενοι χαλεποὶ λίαν ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθει̃ν διὰ τη̃ς ὁδου̃ ἐκείνης

²⁹καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες τί ἡμι̃ν καὶ σοί υἱὲ του̃ θεου̃ ἠ̃λθες ὡ̃δε πρò καιρου̃ βασανίσαι ἡμα̃ς

³⁰ἠ̃ν δὲ μακρὰν ἀπ' αὐτω̃ν ἀγέλη χοίρων πολλω̃ν βοσκομένη

³¹οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτòν λέγοντες εἰ ἐκβάλλεις ἡμα̃ς ἀπόστειλον ἡμα̃ς εἰς τὴν ἀγέλην τω̃ν χοίρων

³²καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὑπάγετε οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπη̃λθον εἰς τοὺς χοίρους καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πα̃σα ἡ ἀγέλη κατὰ του̃ κρημνου̃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοι̃ς ὕδασιν

³³οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τω̃ν δαιμονιζομένων

³⁴καὶ ἰδοὺ πα̃σα ἡ πόλις ἐξη̃λθεν εἰς ὑπάντησιν τω̨̃ ’Ιησου̃ καὶ ἰδόντες αὐτòν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβη̨̃ ἀπò τω̃ν ὁρίων αὐτω̃ν

Κεφάλαιον Θ' (9)

¹καὶ ἐμβὰς εἰς πλοι̃ον διεπέρασεν καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν

²καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτω̨̃ παραλυτικòν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον καὶ ἰδὼν ὁ ’Ιησου̃ς τὴν πίστιν αὐτω̃ν εἰ̃πεν τω̨̃ παραλυτικω̨̃ θάρσει τέκνον ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι

³καὶ ἰδού τινες τω̃ν γραμματέων εἰ̃παν ἐν ἑαυτοι̃ς οὑ̃τος βλασφημει̃

⁴καὶ ἰδὼν ὁ ’Ιησου̃ς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἱνατί ἐνθυμει̃σθε πονηρὰ ἐν ται̃ς καρδίαις ὑμω̃ν

⁵τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον εἰπει̃ν ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι ἢ εἰπει̃ν ἔγειρε καὶ περιπάτει

⁶ἵνα δὲ εἰδη̃τε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἀφιέναι ἁμαρτίας τότε λέγει τω̨̃ παραλυτικω̨̃ ἐγερθεὶς ἀ̃ρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τòν οἰ̃κόν σου

⁷καὶ ἐγερθεὶς ἀπη̃λθεν εἰς τòν οἰ̃κον αὐτου̃

⁸ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐφοβήθησαν καὶ ἐδόξασαν τòν θεòν τòν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοι̃ς ἀνθρώποις

⁹καὶ παράγων ὁ ’Ιησου̃ς ἐκει̃θεν εἰ̃δεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τò τελώνιον Μαθθαι̃ον λεγόμενον καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἀκολούθει μοι καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτω̨̃

¹⁰καὶ ἐγένετο αὐτου̃ ἀνακειμένου ἐν τη̨̃ οἰκία̨ καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελω̃ναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τω̨̃ ’Ιησου̃ καὶ τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

¹¹καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαι̃οι ἔλεγον τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ διὰ τί μετὰ τω̃ν τελωνω̃ν καὶ ἁμαρτωλω̃ν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμω̃ν

¹²ὁ δὲ ἀκούσας εἰ̃πεν οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατρου̃ ἀλλ' οἱ κακω̃ς ἔχοντες

¹³πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν οὐ γὰρ ἠ̃λθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς

¹⁴τότε προσέρχονται αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ ’Ιωάννου λέγοντες διὰ τί ἡμει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι νηστεύομεν πολλά οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν

¹⁵καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ του̃ νυμφω̃νος πενθει̃ν ἐφ' ὅσον μετ' αὐτω̃ν ἐστιν ὁ νυμφίος ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθη̨̃ ἀπ' αὐτω̃ν ὁ νυμφίος καὶ τότε νηστεύσουσιν

¹⁶οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίω̨ παλαιω̨̃ αἴρει γὰρ τò πλήρωμα αὐτου̃ ἀπò του̃ ἱματίου καὶ χει̃ρον σχίσμα γίνεται

¹⁷οὐδὲ βάλλουσιν οἰ̃νον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς εἰ δὲ μή γε ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί καὶ ὁ οἰ̃νος ἐκχει̃ται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται ἀλλὰ βάλλουσιν οἰ̃νον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς καὶ ἀμφότεροι συντηρου̃νται

¹⁸ταυ̃τα αὐτου̃ λαλου̃ντος αὐτοι̃ς ἰδοὺ ἄρχων εἱ̃ς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγων ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χει̃ρά σου ἐπ' αὐτήν καὶ ζήσεται

¹⁹καὶ ἐγερθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς ἠκολούθησεν αὐτω̨̃ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

²⁰καὶ ἰδοὺ γυνὴ αἱμορροου̃σα δώδεκα ἔτη προσελθου̃σα ὄπισθεν ἥψατο του̃ κρασπέδου του̃ ἱματίου αὐτου̃

²¹ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτη̨̃ ἐὰν μόνον ἅψωμαι του̃ ἱματίου αὐτου̃ σωθήσομαι

²²ὁ δὲ ’Ιησου̃ς στραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἰ̃πεν θάρσει θύγατερ ἡ πίστις σου σέσωκέν σε καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπò τη̃ς ὥρας ἐκείνης

²³καὶ ἐλθὼν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὴν οἰκίαν του̃ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τòν ὄχλον θορυβούμενον

²⁴ἔλεγεν ἀναχωρει̃τε οὐ γὰρ ἀπέθανεν τò κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει καὶ κατεγέλων αὐτου̃

²⁵ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος εἰσελθὼν ἐκράτησεν τη̃ς χειρòς αὐτη̃ς καὶ ἠγέρθη τò κοράσιον

²⁶καὶ ἐξη̃λθεν ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γη̃ν ἐκείνην

²⁷καὶ παράγοντι ἐκει̃θεν τω̨̃ ’Ιησου̃ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες ἐλέησον ἡμα̃ς υἱòς Δαυίδ

²⁸ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ τυφλοί καὶ λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πιστεύετε ὅτι δύναμαι του̃το ποιη̃σαι λέγουσιν αὐτω̨̃ ναί κύριε

²⁹τότε ἥψατο τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν λέγων κατὰ τὴν πίστιν ὑμω̃ν γενηθήτω ὑμι̃ν

³⁰καὶ ἠνεώ̨χθησαν αὐτω̃ν οἱ ὀφθαλμοί καὶ ἐνεβριμήθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς λέγων ὁρα̃τε μηδεὶς γινωσκέτω

³¹οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτòν ἐν ὅλη̨ τη̨̃ γη̨̃ ἐκείνη̨

³²αὐτω̃ν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ ἄνθρωπον κωφòν δαιμονιζόμενον

³³καὶ ἐκβληθέντος του̃ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τω̨̃ ’Ισραήλ

³⁴οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἔλεγον ἐν τω̨̃ ἄρχοντι τω̃ν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια

³⁵καὶ περιη̃γεν ὁ ’Ιησου̃ς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς αὐτω̃ν καὶ κηρύσσων τò εὐαγγέλιον τη̃ς βασιλείας καὶ θεραπεύων πα̃σαν νόσον καὶ πα̃σαν μαλακίαν

³⁶ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτω̃ν ὅτι ἠ̃σαν ἐσκυλμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡσεὶ πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα

³⁷τότε λέγει τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὁ μὲν θερισμòς πολύς οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι

³⁸δεήθητε οὐ̃ν του̃ κυρίου του̃ θερισμου̃ ὅπως ἐκβάλη̨ ἐργάτας εἰς τòν θερισμòν αὐτου̃

Κεφάλαιον Ι' (10)

¹καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτου̃ ἔδωκεν αὐτοι̃ς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πα̃σαν νόσον καὶ πα̃σαν μαλακίαν

²τω̃ν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά ἐστιν ταυ̃τα πρω̃τος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ ’Ανδρέας ὁ ἀδελφòς αὐτου̃ καὶ ’Ιάκωβος ὁ του̃ Ζεβεδαίου καὶ ’Ιωάννης ὁ ἀδελφòς αὐτου̃

³Φίλιππος καὶ Βαρθολομαι̃ος θωμα̃ς καὶ Μαθθαι̃ος ὁ τελώνης ’Ιάκωβος ὁ του̃ ‘Αλφαίου καὶ Θαδδαι̃ος

⁴Σίμων ὁ Καναναι̃ος καὶ ’Ιούδας ὁ ’Ισκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν

⁵τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ ’Ιησου̃ς παραγγείλας αὐτοι̃ς λέγων εἰς ὁδòν ἐθνω̃ν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαριτω̃ν μὴ εἰσέλθητε

⁶πορεύεσθε δὲ μα̃λλον πρòς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ’Ισραήλ

⁷πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

⁸ἀσθενου̃ντας θεραπεύετε νεκροὺς ἐγείρετε λεπροὺς καθαρίζετε δαιμόνια ἐκβάλλετε δωρεὰν ἐλάβετε δωρεὰν δότε

⁹μὴ κτήσησθε χρυσòν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκòν εἰς τὰς ζώνας ὑμω̃ν

¹⁰μὴ πήραν εἰς ὁδòν μηδὲ δύο χιτω̃νας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης τη̃ς τροφη̃ς αὐτου̃

¹¹εἰς ἣν δ' ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτη̨̃ ἄξιός ἐστιν κἀκει̃ μείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε

¹²εἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν ἀσπάσασθε αὐτήν

¹³καὶ ἐὰν μὲν ἠ̨̃ ἡ οἰκία ἀξία ἐλθάτω ἡ εἰρήνη ὑμω̃ν ἐπ' αὐτήν ἐὰν δὲ μὴ ἠ̨̃ ἀξία ἡ εἰρήνη ὑμω̃ν πρòς ὑμα̃ς ἐπιστραφήτω

¹⁴καὶ ὃς ἂν μὴ δέξηται ὑμα̃ς μηδὲ ἀκούση̨ τοὺς λόγους ὑμω̃ν ἐξερχόμενοι ἔξω τη̃ς οἰκίας ἢ τη̃ς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τòν κονιορτòν τω̃ν ποδω̃ν ὑμω̃ν

¹⁵ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀνεκτότερον ἔσται γη̨̃ Σοδόμων καὶ Γομόρρων ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως ἢ τη̨̃ πόλει ἐκείνη̨

¹⁶ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμα̃ς ὡς πρόβατα ἐν μέσω̨ λύκων γίνεσθε οὐ̃ν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί

¹⁷προσέχετε δὲ ἀπò τω̃ν ἀνθρώπων παραδώσουσιν γὰρ ὑμα̃ς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς αὐτω̃ν μαστιγώσουσιν ὑμα̃ς

¹⁸καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλει̃ς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμου̃ εἰς μαρτύριον αὐτοι̃ς καὶ τοι̃ς ἔθνεσιν

¹⁹ὅταν δὲ παραδω̃σιν ὑμα̃ς μὴ μεριμνήσητε πω̃ς ἢ τί λαλήσητε δοθήσεται γὰρ ὑμι̃ν ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ τί λαλήσητε

²⁰οὐ γὰρ ὑμει̃ς ἐστε οἱ λαλου̃ντες ἀλλὰ τò πνευ̃μα του̃ πατρòς ὑμω̃ν τò λαλου̃ν ἐν ὑμι̃ν

²¹παραδώσει δὲ ἀδελφòς ἀδελφòν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονει̃ς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς

²²καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπò πάντων διὰ τò ὄνομά μου ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὑ̃τος σωθήσεται

²³ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμα̃ς ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨ φεύγετε εἰς τὴν ἑτέραν ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις του̃ ’Ισραὴλ ἕως ἂν ἔλθη̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

²⁴οὐκ ἔστιν μαθητὴς ὑπὲρ τòν διδάσκαλον οὐδὲ δου̃λος ὑπὲρ τòν κύριον αὐτου̃

²⁵ἀρκετòν τω̨̃ μαθητη̨̃ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτου̃ καὶ ὁ δου̃λος ὡς ὁ κύριος αὐτου̃ εἰ τòν οἰκοδεσπότην Βεελζεβοὺλ ἐπεκάλεσαν πόσω̨ μα̃λλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτου̃

²⁶μὴ οὐ̃ν φοβηθη̃τε αὐτούς οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται καὶ κρυπτòν ὃ οὐ γνωσθήσεται

²⁷ὃ λέγω ὑμι̃ν ἐν τη̨̃ σκοτία̨ εἴπατε ἐν τω̨̃ φωτί καὶ ὃ εἰς τò οὐ̃ς ἀκούετε κηρύξατε ἐπὶ τω̃ν δωμάτων

²⁸καὶ μὴ φοβει̃σθε ἀπò τω̃ν ἀποκτεννόντων τò σω̃μα τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτει̃ναι φοβει̃σθε δὲ μα̃λλον τòν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σω̃μα ἀπολέσαι ἐν γεέννη̨

²⁹οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλει̃ται καὶ ἓν ἐξ αὐτω̃ν οὐ πεσει̃ται ἐπὶ τὴν γη̃ν ἄνευ του̃ πατρòς ὑμω̃ν

³⁰ὑμω̃ν δὲ καὶ αἱ τρίχες τη̃ς κεφαλη̃ς πα̃σαι ἠριθμημέναι εἰσίν

³¹μὴ οὐ̃ν φοβει̃σθε πολλω̃ν στρουθίων διαφέρετε ὑμει̃ς

³²πα̃ς οὐ̃ν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτω̨̃ ἔμπροσθεν του̃ πατρός μου του̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

³³ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι κἀγὼ αὐτòν ἔμπροσθεν του̃ πατρός μου του̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

³⁴μὴ νομίσητε ὅτι ἠ̃λθον βαλει̃ν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γη̃ν οὐκ ἠ̃λθον βαλει̃ν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν

³⁵ἠ̃λθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ του̃ πατρòς αὐτου̃ καὶ θυγατέρα κατὰ τη̃ς μητρòς αὐτη̃ς καὶ νύμφην κατὰ τη̃ς πενθερα̃ς αὐτη̃ς

³⁶καὶ ἐχθροὶ του̃ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτου̃

³⁷ὁ φιλω̃ν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος καὶ ὁ φιλω̃ν υἱòν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος

³⁸καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τòν σταυρòν αὐτου̃ καὶ ἀκολουθει̃ ὀπίσω μου οὐκ ἔστιν μου ἄξιος

³⁹ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἀπολέσει αὐτήν καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἕνεκεν ἐμου̃ εὑρήσει αὐτήν

⁴⁰ὁ δεχόμενος ὑμα̃ς ἐμὲ δέχεται καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τòν ἀποστείλαντά με

⁴¹ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθòν προφήτου λήμψεται καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθòν δικαίου λήμψεται

⁴²καὶ ὃς ἂν ποτίση̨ ἕνα τω̃ν μικρω̃ν τούτων ποτήριον ψυχρου̃ μόνον εἰς ὄνομα μαθητου̃ ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐ μὴ ἀπολέση̨ τòν μισθòν αὐτου̃

Κεφάλαιον ΙΑ' (11)

¹καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς διατάσσων τοι̃ς δώδεκα μαθηται̃ς αὐτου̃ μετέβη ἐκει̃θεν του̃ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν ἐν ται̃ς πόλεσιν αὐτω̃ν

²ὁ δὲ ’Ιωάννης ἀκούσας ἐν τω̨̃ δεσμωτηρίω̨ τὰ ἔργα του̃ Χριστου̃ πέμψας διὰ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃

³εἰ̃πεν αὐτω̨̃ σὺ εἰ̃ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκω̃μεν

⁴καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πορευθέντες ἀπαγγείλατε ’Ιωάννη̨ ἃ ἀκούετε καὶ βλέπετε

⁵τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν καὶ χωλοὶ περιπατου̃σιν λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσιν καὶ νεκροὶ ἐγείρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίζονται

⁶καὶ μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθη̨̃ ἐν ἐμοί

⁷τούτων δὲ πορευομένων ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς λέγειν τοι̃ς ὄχλοις περὶ ’Ιωάννου τί ἐξήλθατε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι κάλαμον ὑπò ἀνέμου σαλευόμενον

⁸ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ἰδει̃ν ἄνθρωπον ἐν μαλακοι̃ς ἠμφιεσμένον ἰδοὺ οἱ τὰ μαλακὰ φορου̃ντες ἐν τοι̃ς οἴκοις τω̃ν βασιλέων εἰσίν

⁹ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ἰδει̃ν προφήτην ναί λέγω ὑμι̃ν καὶ περισσότερον προφήτου

¹⁰οὑ̃τός ἐστιν περὶ οὑ̃ γέγραπται ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τòν ἄγγελόν μου πρò προσώπου σου ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου

¹¹ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοι̃ς γυναικω̃ν μείζων ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃ ὁ δὲ μικρότερος ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν μείζων αὐτου̃ ἐστιν

¹²ἀπò δὲ τω̃ν ἡμερω̃ν ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν βιάζεται καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν

¹³πάντες γὰρ οἱ προφη̃ται καὶ ὁ νόμος ἕως ’Ιωάννου ἐπροφήτευσαν

¹⁴καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι αὐτός ἐστιν ’Ηλίας ὁ μέλλων ἔρχεσθαι

¹⁵ὁ ἔχων ὠ̃τα ἀκουέτω

¹⁶τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν γενεὰν ταύτην ὁμοία ἐστὶν παιδίοις καθημένοις ἐν ται̃ς ἀγοραι̃ς ἃ προσφωνου̃ντα τοι̃ς ἑτέροις

¹⁷λέγουσιν ηὐλήσαμεν ὑμι̃ν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε ἐθρηνήσαμεν καὶ οὐκ ἐκόψασθε

¹⁸ἠ̃λθεν γὰρ ’Ιωάννης μήτε ἐσθίων μήτε πίνων καὶ λέγουσιν δαιμόνιον ἔχει

¹⁹ἠ̃λθεν ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων καὶ λέγουσιν ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης τελωνω̃ν φίλος καὶ ἁμαρτωλω̃ν καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπò τω̃ν ἔργων αὐτη̃ς

²⁰τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἱ̃ς ἐγένοντο αἱ πλει̃σται δυνάμεις αὐτου̃ ὅτι οὐ μετενόησαν

²¹οὐαί σοι Χοραζίν οὐαί σοι Βηθσαϊδά ὅτι εἰ ἐν Τύρω̨ καὶ Σιδω̃νι ἐγένοντο αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμι̃ν πάλαι ἂν ἐν σάκκω̨ καὶ σποδω̨̃ μετενόησαν

²²πλὴν λέγω ὑμι̃ν Τύρω̨ καὶ Σιδω̃νι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως ἢ ὑμι̃ν

²³καὶ σύ Καφαρναούμ μὴ ἕως οὐρανου̃ ὑψωθήση̨ ἕως ἅ̨δου καταβήση̨ ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί ἔμεινεν ἂν μέχρι τη̃ς σήμερον

²⁴πλὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι γη̨̃ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως ἢ σοί

²⁵ἐν ἐκείνω̨ τω̨̃ καιρω̨̃ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ἐξομολογου̃μαί σοι πάτερ κύριε του̃ οὐρανου̃ καὶ τη̃ς γη̃ς ὅτι ἔκρυψας ταυ̃τα ἀπò σοφω̃ν καὶ συνετω̃ν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις

²⁶ναί ὁ πατήρ ὅτι οὕτως εὐδοκία ἐγένετο ἔμπροσθέν σου

²⁷πάντα μοι παρεδόθη ὑπò του̃ πατρός μου καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τòν υἱòν εἰ μὴ ὁ πατήρ οὐδὲ τòν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱòς καὶ ὡ̨̃ ἐὰν βούληται ὁ υἱòς ἀποκαλύψαι

²⁸δευ̃τε πρός με πάντες οἱ κοπιω̃ντες καὶ πεφορτισμένοι κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμα̃ς

²⁹ἄρατε τòν ζυγόν μου ἐφ' ὑμα̃ς καὶ μάθετε ἀπ' ἐμου̃ ὅτι πραΰς εἰμι καὶ ταπεινòς τη̨̃ καρδία̨ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ται̃ς ψυχαι̃ς ὑμω̃ν

³⁰ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστòς καὶ τò φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν

Κεφάλαιον ΙΒ' (12)

¹ἐν ἐκείνω̨ τω̨̃ καιρω̨̃ ἐπορεύθη ὁ ’Ιησου̃ς τοι̃ς σάββασιν διὰ τω̃ν σπορίμων οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτου̃ ἐπείνασαν καὶ ἤρξαντο τίλλειν στάχυας καὶ ἐσθίειν

²οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἰδόντες εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἰδοὺ οἱ μαθηταί σου ποιου̃σιν ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιει̃ν ἐν σαββάτω̨

³ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν καὶ οἱ μετ' αὐτου̃

⁴πω̃ς εἰση̃λθεν εἰς τòν οἰ̃κον του̃ θεου̃ καὶ τοὺς ἄρτους τη̃ς προθέσεως ἔφαγον ὃ οὐκ ἐξòν ἠ̃ν αὐτω̨̃ φαγει̃ν οὐδὲ τοι̃ς μετ' αὐτου̃ εἰ μὴ τοι̃ς ἱερευ̃σιν μόνοις

⁵ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τω̨̃ νόμω̨ ὅτι τοι̃ς σάββασιν οἱ ἱερει̃ς ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ τò σάββατον βεβηλου̃σιν καὶ ἀναίτιοί εἰσιν

⁶λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι του̃ ἱερου̃ μει̃ζόν ἐστιν ὡ̃δε

⁷εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους

⁸κύριος γάρ ἐστιν του̃ σαββάτου ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

⁹καὶ μεταβὰς ἐκει̃θεν ἠ̃λθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτω̃ν

¹⁰καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος χει̃ρα ἔχων ξηράν καὶ ἐπηρώτησαν αὐτòν λέγοντες εἰ ἔξεστιν τοι̃ς σάββασιν θεραπευ̃σαι ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτου̃

¹¹ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τίς ἔσται ἐξ ὑμω̃ν ἄνθρωπος ὃς ἕξει πρόβατον ἕν καὶ ἐὰν ἐμπέση̨ του̃το τοι̃ς σάββασιν εἰς βόθυνον οὐχὶ κρατήσει αὐτò καὶ ἐγερει̃

¹²πόσω̨ οὐ̃ν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου ὥστε ἔξεστιν τοι̃ς σάββασιν καλω̃ς ποιει̃ν

¹³τότε λέγει τω̨̃ ἀνθρώπω̨ ἔκτεινόν σου τὴν χει̃ρα καὶ ἐξέτεινεν καὶ ἀπεκατεστάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη

¹⁴ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαι̃οι συμβούλιον ἔλαβον κατ' αὐτου̃ ὅπως αὐτòν ἀπολέσωσιν

¹⁵ὁ δὲ ’Ιησου̃ς γνοὺς ἀνεχώρησεν ἐκει̃θεν καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοί καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας

¹⁶καὶ ἐπετίμησεν αὐτοι̃ς ἵνα μὴ φανερòν αὐτòν ποιήσωσιν

¹⁷ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος

¹⁸ἰδοὺ ὁ παι̃ς μου ὃν ἡ̨ρέτισα ὁ ἀγαπητός μου εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου θήσω τò πνευ̃μά μου ἐπ' αὐτόν καὶ κρίσιν τοι̃ς ἔθνεσιν ἀπαγγελει̃

¹⁹οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ται̃ς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτου̃

²⁰κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει ἕως ἂν ἐκβάλη̨ εἰς νι̃κος τὴν κρίσιν

²¹καὶ τω̨̃ ὀνόματι αὐτου̃ ἔθνη ἐλπιου̃σιν

²²τότε προσηνέχθη αὐτω̨̃ δαιμονιζόμενος τυφλòς καὶ κωφός καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν ὥστε τòν κωφòν λαλει̃ν καὶ βλέπειν

²³καὶ ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον μήτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱòς Δαυίδ

²⁴οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἀκούσαντες εἰ̃πον οὑ̃τος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τω̨̃ Βεελζεβοὺλ ἄρχοντι τω̃ν δαιμονίων

²⁵εἰδὼς δὲ τὰς ἐνθυμήσεις αὐτω̃ν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πα̃σα βασιλεία μερισθει̃σα καθ' ἑαυτη̃ς ἐρημου̃ται καὶ πα̃σα πόλις ἢ οἰκία μερισθει̃σα καθ' ἑαυτη̃ς οὐ σταθήσεται

²⁶καὶ εἰ ὁ Σατανα̃ς τòν Σατανα̃ν ἐκβάλλει ἐφ' ἑαυτòν ἐμερίσθη πω̃ς οὐ̃ν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτου̃

²⁷καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια οἱ υἱοὶ ὑμω̃ν ἐν τίνι ἐκβάλλουσιν διὰ του̃το αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμω̃ν

²⁸εἰ δὲ ἐν πνεύματι θεου̃ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια ἄρα ἔφθασεν ἐφ' ὑμα̃ς ἡ βασιλεία του̃ θεου̃

²⁹ἢ πω̃ς δύναταί τις εἰσελθει̃ν εἰς τὴν οἰκίαν του̃ ἰσχυρου̃ καὶ τὰ σκεύη αὐτου̃ ἁρπάσαι ἐὰν μὴ πρω̃τον δήση̨ τòν ἰσχυρόν καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτου̃ διαρπάσει

³⁰ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμου̃ κατ' ἐμου̃ ἐστιν καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμου̃ σκορπίζει

³¹διὰ του̃το λέγω ὑμι̃ν πα̃σα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοι̃ς ἀνθρώποις ἡ δὲ του̃ πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται

³²καὶ ὃς ἐὰν εἴπη̨ λόγον κατὰ του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ ὃς δ' ἂν εἴπη̨ κατὰ του̃ πνεύματος του̃ ἁγίου οὐκ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ οὔτε ἐν τούτω̨ τω̨̃ αἰω̃νι οὔτε ἐν τω̨̃ μέλλοντι

³³ἢ ποιήσατε τò δένδρον καλòν καὶ τòν καρπòν αὐτου̃ καλόν ἢ ποιήσατε τò δένδρον σαπρòν καὶ τòν καρπòν αὐτου̃ σαπρόν ἐκ γὰρ του̃ καρπου̃ τò δένδρον γινώσκεται

³⁴γεννήματα ἐχιδνω̃ν πω̃ς δύνασθε ἀγαθὰ λαλει̃ν πονηροὶ ὄντες ἐκ γὰρ του̃ περισσεύματος τη̃ς καρδίας τò στόμα λαλει̃

³⁵ὁ ἀγαθòς ἄνθρωπος ἐκ του̃ ἀγαθου̃ θησαυρου̃ ἐκβάλλει ἀγαθά καὶ ὁ πονηρòς ἄνθρωπος ἐκ του̃ πονηρου̃ θησαυρου̃ ἐκβάλλει πονηρά

³⁶λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι πα̃ν ῥη̃μα ἀργòν ὃ λαλήσουσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσιν περὶ αὐτου̃ λόγον ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως

³⁷ἐκ γὰρ τω̃ν λόγων σου δικαιωθήση̨ καὶ ἐκ τω̃ν λόγων σου καταδικασθήση̨

³⁸τότε ἀπεκρίθησαν αὐτω̨̃ τινες τω̃ν γραμματέων καὶ Φαρισαίων λέγοντες διδάσκαλε θέλομεν ἀπò σου̃ σημει̃ον ἰδει̃ν

³⁹ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημει̃ον ἐπιζητει̃ καὶ σημει̃ον οὐ δοθήσεται αὐτη̨̃ εἰ μὴ τò σημει̃ον ’Ιωνα̃ του̃ προφήτου

⁴⁰ὥσπερ γὰρ ἠ̃ν ’Ιωνα̃ς ἐν τη̨̃ κοιλία̨ του̃ κήτους τρει̃ς ἡμέρας καὶ τρει̃ς νύκτας οὕτως ἔσται ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐν τη̨̃ καρδία̨ τη̃ς γη̃ς τρει̃ς ἡμέρας καὶ τρει̃ς νύκτας

⁴¹ἄνδρες Νινευι̃ται ἀναστήσονται ἐν τη̨̃ κρίσει μετὰ τη̃ς γενεα̃ς ταύτης καὶ κατακρινου̃σιν αὐτήν ὅτι μετενόησαν εἰς τò κήρυγμα ’Ιωνα̃ καὶ ἰδοὺ πλει̃ον ’Ιωνα̃ ὡ̃δε

⁴²βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τη̨̃ κρίσει μετὰ τη̃ς γενεα̃ς ταύτης καὶ κατακρινει̃ αὐτήν ὅτι ἠ̃λθεν ἐκ τω̃ν περάτων τη̃ς γη̃ς ἀκου̃σαι τὴν σοφίαν Σολομω̃νος καὶ ἰδοὺ πλει̃ον Σολομω̃νος ὡ̃δε

⁴³ὅταν δὲ τò ἀκάθαρτον πνευ̃μα ἐξέλθη̨ ἀπò του̃ ἀνθρώπου διέρχεται δι' ἀνύδρων τόπων ζητου̃ν ἀνάπαυσιν καὶ οὐχ εὑρίσκει

⁴⁴τότε λέγει εἰς τòν οἰ̃κόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξη̃λθον καὶ ἐλθòν εὑρίσκει σχολάζοντα σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον

⁴⁵τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ' ἑαυτου̃ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτου̃ καὶ εἰσελθόντα κατοικει̃ ἐκει̃ καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα του̃ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τω̃ν πρώτων οὕτως ἔσται καὶ τη̨̃ γενεα̨̃ ταύτη̨ τη̨̃ πονηρα̨̃

⁴⁶ἔτι αὐτου̃ λαλου̃ντος τοι̃ς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ εἱστήκεισαν ἔξω ζητου̃ντες αὐτω̨̃ λαλη̃σαι

⁴⁷εἰ̃πεν δέ τις αὐτω̨̃ ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω ἑστήκασιν ζητου̃ντές σοι λαλη̃σαι

⁴⁸ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν τω̨̃ λέγοντι αὐτω̨̃ τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου

⁴⁹καὶ ἐκτείνας τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου

⁵⁰ὅστις γὰρ ἂν ποιήση̨ τò θέλημα του̃ πατρός μου του̃ ἐν οὐρανοι̃ς αὐτός μου ἀδελφòς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν

Κεφάλαιον ΙΓ' (13)

¹ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐξελθὼν ὁ ’Ιησου̃ς τη̃ς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν

²καὶ συνήχθησαν πρòς αὐτòν ὄχλοι πολλοί ὥστε αὐτòν εἰς πλοι̃ον ἐμβάντα καθη̃σθαι καὶ πα̃ς ὁ ὄχλος ἐπὶ τòν αἰγιαλòν εἱστήκει

³καὶ ἐλάλησεν αὐτοι̃ς πολλὰ ἐν παραβολαι̃ς λέγων ἰδοὺ ἐξη̃λθεν ὁ σπείρων του̃ σπείρειν

⁴καὶ ἐν τω̨̃ σπείρειν αὐτòν ἃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν καὶ ἐλθόντα τὰ πετεινὰ κατέφαγεν αὐτά

⁵ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπου οὐκ εἰ̃χεν γη̃ν πολλήν καὶ εὐθέως ἐξανέτειλεν διὰ τò μὴ ἔχειν βάθος γη̃ς

⁶ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη καὶ διὰ τò μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη

⁷ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἔπνιξαν αὐτά

⁸ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γη̃ν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπόν ὃ μὲν ἑκατόν ὃ δὲ ἑξήκοντα ὃ δὲ τριάκοντα

⁹ὁ ἔχων ὠ̃τα ἀκουέτω

¹⁰καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ διὰ τί ἐν παραβολαι̃ς λαλει̃ς αὐτοι̃ς

¹¹ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὅτι ὑμι̃ν δέδοται γνω̃ναι τὰ μυστήρια τη̃ς βασιλείας τω̃ν οὐρανω̃ν ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται

¹²ὅστις γὰρ ἔχει δοθήσεται αὐτω̨̃ καὶ περισσευθήσεται ὅστις δὲ οὐκ ἔχει καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτου̃

¹³διὰ του̃το ἐν παραβολαι̃ς αὐτοι̃ς λαλω̃ ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσιν καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν οὐδὲ συνίουσιν

¹⁴καὶ ἀναπληρου̃ται αὐτοι̃ς ἡ προφητεία ’Ησαΐου ἡ λέγουσα ἀκοη̨̃ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνη̃τε καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε

¹⁵ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία του̃ λαου̃ τούτου καὶ τοι̃ς ὠσὶν βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν ἐκάμμυσαν μήποτε ἴδωσιν τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς καὶ τοι̃ς ὠσὶν ἀκούσωσιν καὶ τη̨̃ καρδία̨ συνω̃σιν καὶ ἐπιστρέψωσιν καὶ ἰάσομαι αὐτούς

¹⁶ὑμω̃ν δὲ μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ ὅτι βλέπουσιν καὶ τὰ ὠ̃τα ὑμω̃ν ὅτι ἀκούουσιν

¹⁷ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πολλοὶ προφη̃ται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδει̃ν ἃ βλέπετε καὶ οὐκ εἰ̃δαν καὶ ἀκου̃σαι ἃ ἀκούετε καὶ οὐκ ἤκουσαν

¹⁸ὑμει̃ς οὐ̃ν ἀκούσατε τὴν παραβολὴν του̃ σπείραντος

¹⁹παντòς ἀκούοντος τòν λόγον τη̃ς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος ἔρχεται ὁ πονηρòς καὶ ἁρπάζει τò ἐσπαρμένον ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃ οὑ̃τός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδòν σπαρείς

²⁰ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρείς οὑ̃τός ἐστιν ὁ τòν λόγον ἀκούων καὶ εὐθὺς μετὰ χαρα̃ς λαμβάνων αὐτόν

²¹οὐκ ἔχει δὲ ῥίζαν ἐν ἑαυτω̨̃ ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστιν γενομένης δὲ θλίψεως ἢ διωγμου̃ διὰ τòν λόγον εὐθὺς σκανδαλίζεται

²²ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρείς οὑ̃τός ἐστιν ὁ τòν λόγον ἀκούων καὶ ἡ μέριμνα του̃ αἰω̃νος καὶ ἡ ἀπάτη του̃ πλούτου συμπνίγει τòν λόγον καὶ ἄκαρπος γίνεται

²³ὁ δὲ ἐπὶ τὴν καλὴν γη̃ν σπαρείς οὑ̃τός ἐστιν ὁ τòν λόγον ἀκούων καὶ συνιείς ὃς δὴ καρποφορει̃ καὶ ποιει̃ ὃ μὲν ἑκατόν ὃ δὲ ἑξήκοντα ὃ δὲ τριάκοντα

²⁴ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοι̃ς λέγων ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ σπείραντι καλòν σπέρμα ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ αὐτου̃

²⁵ἐν δὲ τω̨̃ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἠ̃λθεν αὐτου̃ ὁ ἐχθρòς καὶ ἐπέσπειρεν ζιζάνια ἀνὰ μέσον του̃ σίτου καὶ ἀπη̃λθεν

²⁶ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπòν ἐποίησεν τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια

²⁷προσελθόντες δὲ οἱ δου̃λοι του̃ οἰκοδεσπότου εἰ̃πον αὐτω̨̃ κύριε οὐχὶ καλòν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τω̨̃ σω̨̃ ἀγρω̨̃ πόθεν οὐ̃ν ἔχει ζιζάνια

²⁸ὁ δὲ ἔφη αὐτοι̃ς ἐχθρòς ἄνθρωπος του̃το ἐποίησεν οἱ δὲ δου̃λοι λέγουσιν αὐτω̨̃ θέλεις οὐ̃ν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά

²⁹ὁ δέ φησιν οὔ μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοι̃ς τòν σι̃τον

³⁰ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα ἕως του̃ θερισμου̃ καὶ ἐν καιρω̨̃ του̃ θερισμου̃ ἐρω̃ τοι̃ς θερισται̃ς συλλέξατε πρω̃τον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρòς τò κατακαυ̃σαι αὐτά τòν δὲ σι̃τον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου

³¹ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοι̃ς λέγων ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν κόκκω̨ σινάπεως ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ αὐτου̃

³²ὃ μικρότερον μέν ἐστιν πάντων τω̃ν σπερμάτων ὅταν δὲ αὐξηθη̨̃ μει̃ζον τω̃ν λαχάνων ἐστὶν καὶ γίνεται δένδρον ὥστε ἐλθει̃ν τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καὶ κατασκηνου̃ν ἐν τοι̃ς κλάδοις αὐτου̃

³³ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοι̃ς ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ζύμη̨ ἣν λαβου̃σα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία ἕως οὑ̃ ἐζυμώθη ὅλον

³⁴ταυ̃τα πάντα ἐλάλησεν ὁ ’Ιησου̃ς ἐν παραβολαι̃ς τοι̃ς ὄχλοις καὶ χωρὶς παραβολη̃ς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοι̃ς

³⁵ὅπως πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ του̃ προφήτου λέγοντος ἀνοίξω ἐν παραβολαι̃ς τò στόμα μου ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπò καταβολη̃ς κόσμου

³⁶τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἠ̃λθεν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ λέγοντες διασάφησον ἡμι̃ν τὴν παραβολὴν τω̃ν ζιζανίων του̃ ἀγρου̃

³⁷ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ὁ σπείρων τò καλòν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

³⁸ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος τò δὲ καλòν σπέρμα οὑ̃τοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τη̃ς βασιλείας τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ του̃ πονηρου̃

³⁹ὁ δὲ ἐχθρòς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος ὁ δὲ θερισμòς συντέλεια αἰω̃νός ἐστιν οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν

⁴⁰ὥσπερ οὐ̃ν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ κατακαίεται οὕτως ἔσται ἐν τη̨̃ συντελεία̨ του̃ αἰω̃νος

⁴¹ἀποστελει̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτου̃ καὶ συλλέξουσιν ἐκ τη̃ς βασιλείας αὐτου̃ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιου̃ντας τὴν ἀνομίαν

⁴²καὶ βαλου̃σιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον του̃ πυρός ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

⁴³τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ του̃ πατρòς αὐτω̃ν ὁ ἔχων ὠ̃τα ἀκουέτω

⁴⁴ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν θησαυρω̨̃ κεκρυμμένω̨ ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψεν καὶ ἀπò τη̃ς χαρα̃ς αὐτου̃ ὑπάγει καὶ πωλει̃ πάντα ὅσα ἔχει καὶ ἀγοράζει τòν ἀγρòν ἐκει̃νον

⁴⁵πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ ἐμπόρω̨ ζητου̃ντι καλοὺς μαργαρίτας

⁴⁶εὑρὼν δὲ ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακεν πάντα ὅσα εἰ̃χεν καὶ ἠγόρασεν αὐτόν

⁴⁷πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν σαγήνη̨ βληθείση̨ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντòς γένους συναγαγούση̨

⁴⁸ἣν ὅτε ἐπληρώθη ἀναβιβάσαντες ἐπὶ τòν αἰγιαλòν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἄγγη τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον

⁴⁹οὕτως ἔσται ἐν τη̨̃ συντελεία̨ του̃ αἰω̃νος ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριου̃σιν τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τω̃ν δικαίων

⁵⁰καὶ βαλου̃σιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον του̃ πυρός ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

⁵¹συνήκατε ταυ̃τα πάντα λέγουσιν αὐτω̨̃ ναί

⁵²ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς διὰ του̃το πα̃ς γραμματεὺς μαθητευθεὶς τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπω̨ οἰκοδεσπότη̨ ὅστις ἐκβάλλει ἐκ του̃ θησαυρου̃ αὐτου̃ καινὰ καὶ παλαιά

⁵³καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς τὰς παραβολὰς ταύτας μετη̃ρεν ἐκει̃θεν

⁵⁴καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτου̃ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τη̨̃ συναγωγη̨̃ αὐτω̃ν ὥστε ἐκπλήσσεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν πόθεν τούτω̨ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις

⁵⁵οὐχ οὑ̃τός ἐστιν ὁ του̃ τέκτονος υἱός οὐχ ἡ μήτηρ αὐτου̃ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ ’Ιάκωβος καὶ ’Ιωσὴφ καὶ Σίμων καὶ ’Ιούδας

⁵⁶καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτου̃ οὐχὶ πα̃σαι πρòς ἡμα̃ς εἰσιν πόθεν οὐ̃ν τούτω̨ ταυ̃τα πάντα

⁵⁷καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτω̨̃ ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τη̨̃ πατρίδι καὶ ἐν τη̨̃ οἰκία̨ αὐτου̃

⁵⁸καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκει̃ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτω̃ν

Κεφάλαιον ΙΔ' (14)

¹ἐν ἐκείνω̨ τω̨̃ καιρω̨̃ ἤκουσεν ‘Ηρώ̨δης ὁ τετραάρχης τὴν ἀκοὴν ’Ιησου̃

²καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς παισὶν αὐτου̃ οὑ̃τός ἐστιν ’Ιωάννης ὁ βαπτιστής αὐτòς ἠγέρθη ἀπò τω̃ν νεκρω̃ν καὶ διὰ του̃το αἱ δυνάμεις ἐνεργου̃σιν ἐν αὐτω̨̃

³ὁ γὰρ ‘Ηρώ̨δης κρατήσας τòν ’Ιωάννην ἔδησεν αὐτòν καὶ ἐν φυλακη̨̃ ἀπέθετο διὰ ‘Ηρω̨διάδα τὴν γυναι̃κα Φιλίππου του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃

⁴ἔλεγεν γὰρ ὁ ’Ιωάννης αὐτω̨̃ οὐκ ἔξεστίν σοι ἔχειν αὐτήν

⁵καὶ θέλων αὐτòν ἀποκτει̃ναι ἐφοβήθη τòν ὄχλον ὅτι ὡς προφήτην αὐτòν εἰ̃χον

⁶γενεσίοις δὲ γενομένοις του̃ ‘Ηρώ̨δου ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τη̃ς ‘Ηρω̨διάδος ἐν τω̨̃ μέσω̨ καὶ ἤρεσεν τω̨̃ ‘Ηρώ̨δη̨

⁷ὅθεν μεθ' ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτη̨̃ δου̃ναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται

⁸ἡ δὲ προβιβασθει̃σα ὑπò τη̃ς μητρòς αὐτη̃ς δός μοι φησίν ὡ̃δε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃

⁹καὶ λυπηθεὶς ὁ βασιλεὺς διὰ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους ἐκέλευσεν δοθη̃ναι

¹⁰καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισεν τòν ’Ιωάννην ἐν τη̨̃ φυλακη̨̃

¹¹καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ ἐπὶ πίνακι καὶ ἐδόθη τω̨̃ κορασίω̨ καὶ ἤνεγκεν τη̨̃ μητρὶ αὐτη̃ς

¹²καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἠ̃ραν τò πτω̃μα καὶ ἔθαψαν αὐτόν καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τω̨̃ ’Ιησου̃

¹³ἀκούσας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἀνεχώρησεν ἐκει̃θεν ἐν πλοίω̨ εἰς ἔρημον τόπον κατ' ἰδίαν καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ πεζη̨̃ ἀπò τω̃ν πόλεων

¹⁴καὶ ἐξελθὼν εἰ̃δεν πολὺν ὄχλον καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ' αὐτοι̃ς καὶ ἐθεράπευσεν τοὺς ἀρρώστους αὐτω̃ν

¹⁵ὀψίας δὲ γενομένης προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ λέγοντες ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρη̃λθεν ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοι̃ς βρώματα

¹⁶ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθει̃ν δότε αὐτοι̃ς ὑμει̃ς φαγει̃ν

¹⁷οἱ δὲ λέγουσιν αὐτω̨̃ οὐκ ἔχομεν ὡ̃δε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας

¹⁸ὁ δὲ εἰ̃πεν φέρετέ μοι ὡ̃δε αὐτούς

¹⁹καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθη̃ναι ἐπὶ του̃ χόρτου λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας ἀναβλέψας εἰς τòν οὐρανòν εὐλόγησεν καὶ κλάσας ἔδωκεν τοι̃ς μαθηται̃ς τοὺς ἄρτους οἱ δὲ μαθηταὶ τοι̃ς ὄχλοις

²⁰καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν καὶ ἠ̃ραν τò περισσευ̃ον τω̃ν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις

²¹οἱ δὲ ἐσθίοντες ἠ̃σαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικω̃ν καὶ παιδίων

²²καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν τοὺς μαθητὰς ἐμβη̃ναι εἰς τò πλοι̃ον καὶ προάγειν αὐτòν εἰς τò πέραν ἕως οὑ̃ ἀπολύση̨ τοὺς ὄχλους

²³καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τò ὄρος κατ' ἰδίαν προσεύξασθαι ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἠ̃ν ἐκει̃

²⁴τò δὲ πλοι̃ον ἤδη σταδίους πολλοὺς ἀπò τη̃ς γη̃ς ἀπει̃χεν βασανιζόμενον ὑπò τω̃ν κυμάτων ἠ̃ν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος

²⁵τετάρτη̨ δὲ φυλακη̨̃ τη̃ς νυκτòς ἠ̃λθεν πρòς αὐτοὺς περιπατω̃ν ἐπὶ τὴν θάλασσαν

²⁶οἱ δὲ μαθηταὶ ἰδόντες αὐτòν ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης περιπατου̃ντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστιν καὶ ἀπò του̃ φόβου ἔκραξαν

²⁷εὐθὺς δὲ ἐλάλησεν ὁ ’Ιησου̃ς αὐτοι̃ς λέγων θαρσει̃τε ἐγώ εἰμι μὴ φοβει̃σθε

²⁸ἀποκριθεὶς δὲ αὐτω̨̃ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν κύριε εἰ σὺ εἰ̃ κέλευσόν με ἐλθει̃ν πρòς σὲ ἐπὶ τὰ ὕδατα

²⁹ὁ δὲ εἰ̃πεν ἐλθέ καὶ καταβὰς ἀπò του̃ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα καὶ ἠ̃λθεν πρòς τòν ’Ιησου̃ν

³⁰βλέπων δὲ τòν ἄνεμον ἰσχυρòν ἐφοβήθη καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξεν λέγων κύριε σω̃σόν με

³¹εὐθέως δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἐπελάβετο αὐτου̃ καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὀλιγόπιστε εἰς τί ἐδίστασας

³²καὶ ἀναβάντων αὐτω̃ν εἰς τò πλοι̃ον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος

³³οἱ δὲ ἐν τω̨̃ πλοίω̨ προσεκύνησαν αὐτω̨̃ λέγοντες ἀληθω̃ς θεου̃ υἱòς εἰ̃

³⁴καὶ διαπεράσαντες ἠ̃λθον ἐπὶ τὴν γη̃ν εἰς Γεννησαρέτ

³⁵καὶ ἐπιγνόντες αὐτòν οἱ ἄνδρες του̃ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην καὶ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ πάντας τοὺς κακω̃ς ἔχοντας

³⁶καὶ παρεκάλουν αὐτòν ἵνα μόνον ἅψωνται του̃ κρασπέδου του̃ ἱματίου αὐτου̃ καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν

Κεφάλαιον ΙΕ' (15)

¹τότε προσέρχονται τω̨̃ ’Ιησου̃ ἀπò ‘Ιεροσολύμων Φαρισαι̃οι καὶ γραμματει̃ς λέγοντες

²διὰ τί οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσιν τὴν παράδοσιν τω̃ν πρεσβυτέρων οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν

³ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς διὰ τί καὶ ὑμει̃ς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν του̃ θεου̃ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμω̃ν

⁴ὁ γὰρ θεòς εἰ̃πεν τίμα τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καί ὁ κακολογω̃ν πατέρα ἢ μητέρα θανάτω̨ τελευτάτω

⁵ὑμει̃ς δὲ λέγετε ὃς ἂν εἴπη̨ τω̨̃ πατρὶ ἢ τη̨̃ μητρί δω̃ρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμου̃ ὠφεληθη̨̃ς

⁶οὐ μὴ τιμήσει τòν πατέρα αὐτου̃ καὶ ἠκυρώσατε τòν λόγον του̃ θεου̃ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμω̃ν

⁷ὑποκριταί καλω̃ς ἐπροφήτευσεν περὶ ὑμω̃ν ’Ησαΐας λέγων

⁸ὁ λαòς οὑ̃τος τοι̃ς χείλεσίν με τιμα̨̃ ἡ δὲ καρδία αὐτω̃ν πόρρω ἀπέχει ἀπ' ἐμου̃

⁹μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων

¹⁰καὶ προσκαλεσάμενος τòν ὄχλον εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀκούετε καὶ συνίετε

¹¹οὐ τò εἰσερχόμενον εἰς τò στόμα κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον ἀλλὰ τò ἐκπορευόμενον ἐκ του̃ στόματος του̃το κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον

¹²τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ λέγουσιν αὐτω̨̃ οἰ̃δας ὅτι οἱ Φαρισαι̃οι ἀκούσαντες τòν λόγον ἐσκανδαλίσθησαν

¹³ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν πα̃σα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται

¹⁴ἄφετε αὐτούς τυφλοί εἰσιν ὁδηγοί τυφλω̃ν τυφλòς δὲ τυφλòν ἐὰν ὁδηγη̨̃ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσου̃νται

¹⁵ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ φράσον ἡμι̃ν τὴν παραβολήν ταύτην

¹⁶ὁ δὲ εἰ̃πεν ἀκμὴν καὶ ὑμει̃ς ἀσύνετοί ἐστε

¹⁷οὐ νοει̃τε ὅτι πα̃ν τò εἰσπορευόμενον εἰς τò στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρει̃ καὶ εἰς ἀφεδρω̃να ἐκβάλλεται

¹⁸τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ του̃ στόματος ἐκ τη̃ς καρδίας ἐξέρχεται κἀκει̃να κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον

¹⁹ἐκ γὰρ τη̃ς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί φόνοι μοιχει̃αι πορνει̃αι κλοπαί ψευδομαρτυρίαι βλασφημίαι

²⁰ταυ̃τά ἐστιν τὰ κοινου̃ντα τòν ἄνθρωπον τò δὲ ἀνίπτοις χερσὶν φαγει̃ν οὐ κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον

²¹καὶ ἐξελθὼν ἐκει̃θεν ὁ ’Ιησου̃ς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδω̃νος

²²καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπò τω̃ν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθου̃σα ἔκραζεν λέγουσα ἐλέησόν με κύριε υἱòς Δαυίδ ἡ θυγάτηρ μου κακω̃ς δαιμονίζεται

²³ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτη̨̃ λόγον καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἠρώτουν αὐτòν λέγοντες ἀπόλυσον αὐτήν ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμω̃ν

²⁴ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ’Ισραήλ

²⁵ἡ δὲ ἐλθου̃σα προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγουσα κύριε βοήθει μοι

²⁶ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐκ ἔστιν καλòν λαβει̃ν τòν ἄρτον τω̃ν τέκνων καὶ βαλει̃ν τοι̃ς κυναρίοις

²⁷ἡ δὲ εἰ̃πεν ναί κύριε καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπò τω̃ν ψιχίων τω̃ν πιπτόντων ἀπò τη̃ς τραπέζης τω̃ν κυρίων αὐτω̃ν

²⁸τότε ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτη̨̃ ὠ̃ γύναι μεγάλη σου ἡ πίστις γενηθήτω σοι ὡς θέλεις καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτη̃ς ἀπò τη̃ς ὥρας ἐκείνης

²⁹καὶ μεταβὰς ἐκει̃θεν ὁ ’Ιησου̃ς ἠ̃λθεν παρὰ τὴν θάλασσαν τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἀναβὰς εἰς τò ὄρος ἐκάθητο ἐκει̃

³⁰καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες μεθ' ἑαυτω̃ν χωλούς τυφλούς κυλλούς κωφούς καὶ ἑτέρους πολλούς καὶ ἔρριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόδας αὐτου̃ καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς

³¹ὥστε τòν ὄχλον θαυμάσαι βλέποντας κωφοὺς λαλου̃ντας κυλλοὺς ὑγιει̃ς καὶ χωλοὺς περιπατου̃ντας καὶ τυφλοὺς βλέποντας καὶ ἐδόξασαν τòν θεòν ’Ισραήλ

³²ὁ δὲ ’Ιησου̃ς προσκαλεσάμενος τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ εἰ̃πεν σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τòν ὄχλον ὅτι ἤδη ἡμέραι τρει̃ς προσμένουσίν μοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν καὶ ἀπολυ̃σαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω μήποτε ἐκλυθω̃σιν ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃

³³καὶ λέγουσιν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταί πόθεν ἡμι̃ν ἐν ἐρημία̨ ἄρτοι τοσου̃τοι ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσου̃τον

³⁴καὶ λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πόσους ἄρτους ἔχετε οἱ δὲ εἰ̃παν ἑπτά καὶ ὀλίγα ἰχθύδια

³⁵καὶ παραγγείλας τω̨̃ ὄχλω̨ ἀναπεσει̃ν ἐπὶ τὴν γη̃ν

³⁶ἔλαβεν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύας καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίδου τοι̃ς μαθηται̃ς οἱ δὲ μαθηταὶ τοι̃ς ὄχλοις

³⁷καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν καὶ τò περισσευ̃ον τω̃ν κλασμάτων ἠ̃ραν ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις

³⁸οἱ δὲ ἐσθίοντες ἠ̃σαν τετρακισχίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικω̃ν καὶ παιδίων

³⁹καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἐνέβη εἰς τò πλοι̃ον καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὰ ὅρια Μαγαδάν

Κεφάλαιον ΙΣΤ' (16)

¹καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαι̃οι καὶ Σαδδουκαι̃οι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτòν σημει̃ον ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἐπιδει̃ξαι αὐτοι̃ς

²ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὀψίας γενομένης λέγετε εὐδία πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός

³καὶ πρωΐ σήμερον χειμών πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός τò μὲν πρόσωπον του̃ οὐρανου̃ γινώσκετε διακρίνειν τὰ δὲ σημει̃α τω̃ν καιρω̃ν οὐ δύνασθε

⁴γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημει̃ον ἐπιζητει̃ καὶ σημει̃ον οὐ δοθήσεται αὐτη̨̃ εἰ μὴ τò σημει̃ον ’Ιωνα̃ καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπη̃λθεν

⁵καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ εἰς τò πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβει̃ν

⁶ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁρα̃τε καὶ προσέχετε ἀπò τη̃ς ζύμης τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων

⁷οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοι̃ς λέγοντες ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβομεν

⁸γνοὺς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοι̃ς ὀλιγόπιστοι ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε

⁹οὔπω νοει̃τε οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τω̃ν πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε

¹⁰οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τω̃ν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε

¹¹πω̃ς οὐ νοει̃τε ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἰ̃πον ὑμι̃ν προσέχετε δὲ ἀπò τη̃ς ζύμης τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων

¹²τότε συνη̃καν ὅτι οὐκ εἰ̃πεν προσέχειν ἀπò τη̃ς ζύμης τω̃ν ἄρτων ἀλλὰ ἀπò τη̃ς διδαχη̃ς τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων

¹³ἐλθὼν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τη̃ς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ λέγων τίνα λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἰ̃ναι τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου

¹⁴οἱ δὲ εἰ̃παν οἱ μὲν ’Ιωάννην τòν βαπτιστήν ἄλλοι δὲ ’Ηλίαν ἕτεροι δὲ ’Ιερεμίαν ἢ ἕνα τω̃ν προφητω̃ν

¹⁵λέγει αὐτοι̃ς ὑμει̃ς δὲ τίνα με λέγετε εἰ̃ναι

¹⁶ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἰ̃πεν σὺ εἰ̃ ὁ Χριστòς ὁ υἱòς του̃ θεου̃ του̃ ζω̃ντος

¹⁷ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ μακάριος εἰ̃ Σίμων βαριωνα̃ ὅτι σὰρξ καὶ αἱ̃μα οὐκ ἀπεκάλυψέν σοι ἀλλ' ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

¹⁸κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἰ̃ Πέτρος καὶ ἐπὶ ταύτη̨ τη̨̃ πέτρα̨ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ἅ̨δου οὐ κατισχύσουσιν αὐτη̃ς

¹⁹δώσω σοι τὰς κλει̃δας τη̃ς βασιλείας τω̃ν οὐρανω̃ν καὶ ὃ ἐὰν δήση̨ς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται δεδεμένον ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς καὶ ὃ ἐὰν λύση̨ς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται λελυμένον ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

²⁰τότε διεστείλατο τοι̃ς μαθηται̃ς ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός

²¹ἀπò τότε ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς δεικνύειν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὅτι δει̃ αὐτòν εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἀπελθει̃ν καὶ πολλὰ παθει̃ν ἀπò τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθη̃ναι καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθη̃ναι

²²καὶ προσλαβόμενος αὐτòν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμα̃ν αὐτω̨̃ λέγων ἵλεώς σοι κύριε οὐ μὴ ἔσται σοι του̃το

²³ὁ δὲ στραφεὶς εἰ̃πεν τω̨̃ Πέτρω̨ ὕπαγε ὀπίσω μου Σατανα̃ σκάνδαλον εἰ̃ ἐμου̃ ὅτι οὐ φρονει̃ς τὰ του̃ θεου̃ ἀλλὰ τὰ τω̃ν ἀνθρώπων

²⁴τότε ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθει̃ν ἀπαρνησάσθω ἑαυτòν καὶ ἀράτω τòν σταυρòν αὐτου̃ καὶ ἀκολουθείτω μοι

²⁵ὃς γὰρ ἐὰν θέλη̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃ σω̃σαι ἀπολέσει αὐτήν ὃς δ' ἂν ἀπολέση̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἕνεκεν ἐμου̃ εὑρήσει αὐτήν

²⁶τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος ἐὰν τòν κόσμον ὅλον κερδήση̨ τὴν δὲ ψυχὴν αὐτου̃ ζημιωθη̨̃ ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τη̃ς ψυχη̃ς αὐτου̃

²⁷μέλλει γὰρ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τη̨̃ δόξη̨ του̃ πατρòς αὐτου̃ μετὰ τω̃ν ἀγγέλων αὐτου̃ καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστω̨ κατὰ τὴν πρα̃ξιν αὐτου̃

²⁸ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι εἰσίν τινες τω̃ν ὡ̃δε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ αὐτου̃

Κεφάλαιον ΙΖ' (17)

¹καὶ μεθ' ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ ’Ιησου̃ς τòν Πέτρον καὶ ’Ιάκωβον καὶ ’Ιωάννην τòν ἀδελφòν αὐτου̃ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλòν κατ' ἰδίαν

²καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτω̃ν καὶ ἔλαμψεν τò πρόσωπον αὐτου̃ ὡς ὁ ἥλιος τὰ δὲ ἱμάτια αὐτου̃ ἐγένετο λευκὰ ὡς τò φω̃ς

³καὶ ἰδοὺ ὤφθη αὐτοι̃ς Μωϋση̃ς καὶ ’Ηλίας συλλαλου̃ντες μετ' αὐτου̃

⁴ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν τω̨̃ ’Ιησου̃ κύριε καλόν ἐστιν ἡμα̃ς ὡ̃δε εἰ̃ναι εἰ θέλεις ποιήσω ὡ̃δε τρει̃ς σκηνάς σοὶ μίαν καὶ Μωϋσει̃ μίαν καὶ ’Ηλία̨ μίαν

⁵ἔτι αὐτου̃ λαλου̃ντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τη̃ς νεφέλης λέγουσα οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ὡ̨̃ εὐδόκησα ἀκούετε αὐτου̃

⁶καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτω̃ν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα

⁷καὶ προση̃λθεν ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἁψάμενος αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβει̃σθε

⁸ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν οὐδένα εἰ̃δον εἰ μὴ αὐτòν ’Ιησου̃ν μόνον

⁹καὶ καταβαινόντων αὐτω̃ν ἐκ του̃ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς λέγων μηδενὶ εἴπητε τò ὅραμα ἕως οὑ̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐκ νεκρω̃ν ἐγερθη̨̃

¹⁰καὶ ἐπηρώτησαν αὐτòν οἱ μαθηταὶ λέγοντες τί οὐ̃ν οἱ γραμματει̃ς λέγουσιν ὅτι ’Ηλίαν δει̃ ἐλθει̃ν πρω̃τον

¹¹ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ’Ηλίας μὲν ἔρχεται καὶ ἀποκαταστήσει πάντα

¹²λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι ’Ηλίας ἤδη ἠ̃λθεν καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτòν ἀλλὰ ἐποίησαν ἐν αὐτω̨̃ ὅσα ἠθέλησαν οὕτως καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ' αὐτω̃ν

¹³τότε συνη̃καν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς

¹⁴καὶ ἐλθόντων πρòς τòν ὄχλον προση̃λθεν αὐτω̨̃ ἄνθρωπος γονυπετω̃ν αὐτòν

¹⁵καὶ λέγων κύριε ἐλέησόν μου τòν υἱόν ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακω̃ς πάσχει πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τò πυ̃ρ καὶ πολλάκις εἰς τò ὕδωρ

¹⁶καὶ προσήνεγκα αὐτòν τοι̃ς μαθηται̃ς σου καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτòν θεραπευ̃σαι

¹⁷ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ὠ̃ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη ἕως πότε μεθ' ὑμω̃ν ἔσομαι ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμω̃ν φέρετέ μοι αὐτòν ὡ̃δε

¹⁸καὶ ἐπετίμησεν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἐξη̃λθεν ἀπ' αὐτου̃ τò δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παι̃ς ἀπò τη̃ς ὥρας ἐκείνης

¹⁹τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τω̨̃ ’Ιησου̃ κατ' ἰδίαν εἰ̃πον διὰ τί ἡμει̃ς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλει̃ν αὐτό

²⁰ὁ δὲ λέγει αὐτοι̃ς διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμω̃ν ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως ἐρει̃τε τω̨̃ ὄρει τούτω̨ μετάβα ἔνθεν ἐκει̃ καὶ μεταβήσεται καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμι̃ν

(²¹του̃το δὲ τò γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευκη̨̃ καὶ νηστεία̨)

²²’Αναστρεφομένων δὲ αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ Γαλιλαία̨ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς μέλλει ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χει̃ρας ἀνθρώπων

²³καὶ ἀποκτενου̃σιν αὐτόν καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθήσεται καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα

²⁴ἐλθόντων δὲ αὐτω̃ν εἰς Καφαρναοὺμ προση̃λθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τω̨̃ Πέτρω̨ καὶ εἰ̃παν ὁ διδάσκαλος ὑμω̃ν οὐ τελει̃ τὰ δίδραχμα

²⁵λέγει ναί καὶ ἐλθόντα εἰς τὴν οἰκίαν προέφθασεν αὐτòν ὁ ’Ιησου̃ς λέγων τί σοι δοκει̃ Σίμων οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς ἀπò τίνων λαμβάνουσιν τέλη ἢ κη̃νσον ἀπò τω̃ν υἱω̃ν αὐτω̃ν ἢ ἀπò τω̃ν ἀλλοτρίων

²⁶εἰπόντος δέ ἀπò τω̃ν ἀλλοτρίων ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἄρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί

²⁷ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς πορευθεὶς εἰς θάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τòν ἀναβάντα πρω̃τον ἰχθὺν ἀ̃ρον καὶ ἀνοίξας τò στόμα αὐτου̃ εὑρήσεις στατη̃ρα ἐκει̃νον λαβὼν δòς αὐτοι̃ς ἀντὶ ἐμου̃ καὶ σου̃

Κεφάλαιον ΙΗ' (18)

¹ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ προση̃λθον οἱ μαθηταὶ τω̨̃ ’Ιησου̃ λέγοντες τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

²καὶ προσκαλεσάμενος παιδίον ἔστησεν αὐτò ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

³καὶ εἰ̃πεν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐὰν μὴ στραφη̃τε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν

⁴ὅστις οὐ̃ν ταπεινώσει ἑαυτòν ὡς τò παιδίον του̃το οὑ̃τός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

⁵καὶ ὃς ἐὰν δέξηται ἓν παιδίον τοιου̃το ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί μου ἐμὲ δέχεται

⁶ὃς δ' ἂν σκανδαλίση̨ ἕνα τω̃ν μικρω̃ν τούτων τω̃ν πιστευόντων εἰς ἐμέ συμφέρει αὐτω̨̃ ἵνα κρεμασθη̨̃ μύλος ὀνικòς περὶ τòν τράχηλον αὐτου̃ καὶ καταποντισθη̨̃ ἐν τω̨̃ πελάγει τη̃ς θαλάσσης

⁷οὐαὶ τω̨̃ κόσμω̨ ἀπò τω̃ν σκανδάλων ἀνάγκη γὰρ ἐλθει̃ν τὰ σκάνδαλα πλὴν οὐαὶ τω̨̃ ἀνθρώπω̨ δι' οὑ̃ τò σκάνδαλον ἔρχεται

⁸εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε ἔκκοψον αὐτòν καὶ βάλε ἀπò σου̃ καλόν σοί ἐστιν εἰσελθει̃ν εἰς τὴν ζωὴν κυλλòν ἢ χωλόν ἢ δύο χει̃ρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθη̃ναι εἰς τò πυ̃ρ τò αἰώνιον

⁹καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε ἔξελε αὐτòν καὶ βάλε ἀπò σου̃ καλόν σοί ἐστιν μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθει̃ν ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθη̃ναι εἰς τὴν γέενναν του̃ πυρός

¹⁰ὁρα̃τε μὴ καταφρονήσητε ἑνòς τω̃ν μικρω̃ν τούτων λέγω γὰρ ὑμι̃ν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτω̃ν ἐν οὐρανοι̃ς διὰ παντòς βλέπουσι τò πρόσωπον του̃ πατρός μου του̃ ἐν οὐρανοι̃ς

(¹¹ἠ̃λθε γὰρ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου σω̃σαι τò ἀπολωλός)

¹²τί ὑμι̃ν δοκει̃ ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπω̨ ἑκατòν πρόβατα καὶ πλανηθη̨̃ ἓν ἐξ αὐτω̃ν οὐχὶ ἀφήσει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ πορευθεὶς ζητει̃ τò πλανώμενον

¹³καὶ ἐὰν γένηται εὑρει̃ν αὐτό ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι χαίρει ἐπ' αὐτω̨̃ μα̃λλον ἢ ἐπὶ τοι̃ς ἐνενήκοντα ἐννέα τοι̃ς μὴ πεπλανημένοις

¹⁴οὕτως οὐκ ἔστιν θέλημα ἔμπροσθεν του̃ πατρòς ὑμω̃ν του̃ ἐν οὐρανοι̃ς ἵνα ἀπόληται ἓν τω̃ν μικρω̃ν τούτων

¹⁵ἐὰν δὲ ἁμαρτήση̨ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου ὕπαγε ἔλεγξον αὐτòν μεταξὺ σου̃ καὶ αὐτου̃ μόνου ἐάν σου ἀκούση̨ ἐκέρδησας τòν ἀδελφόν σου

¹⁶ἐὰν δὲ μὴ ἀκούση̨ παράλαβε μετὰ σου̃ ἔτι ἕνα ἢ δύο ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριω̃ν σταθη̨̃ πα̃ν ῥη̃μα

¹⁷ἐὰν δὲ παρακούση̨ αὐτω̃ν εἰπὲ τη̨̃ ἐκκλησία̨ ἐὰν δὲ καὶ τη̃ς ἐκκλησίας παρακούση̨ ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικòς καὶ ὁ τελώνης

¹⁸ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται δεδεμένα ἐν οὐρανω̨̃ καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται λελυμένα ἐν οὐρανω̨̃

¹⁹πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐὰν δύο συμφωνήσωσιν ἐξ ὑμω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς περὶ παντòς πράγματος οὑ̃ ἐὰν αἰτήσωνται γενήσεται αὐτοι̃ς παρὰ του̃ πατρός μου του̃ ἐν οὐρανοι̃ς

²⁰οὑ̃ γάρ εἰσιν δύο ἢ τρει̃ς συνηγμένοι εἰς τò ἐμòν ὄνομα ἐκει̃ εἰμι ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

²¹τότε προσελθὼν ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ κύριε ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτω̨̃ ἕως ἑπτάκις

²²λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλὰ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά

²³διὰ του̃το ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ βασιλει̃ ὃς ἠθέλησεν συνα̃ραι λόγον μετὰ τω̃ν δούλων αὐτου̃

²⁴ἀρξαμένου δὲ αὐτου̃ συναίρειν προσηνέχθη αὐτω̨̃ εἱ̃ς ὀφειλέτης μυρίων ταλάντων

²⁵μὴ ἔχοντος δὲ αὐτου̃ ἀποδου̃ναι ἐκέλευσεν αὐτòν ὁ κύριος πραθη̃ναι καὶ τὴν γυναι̃κα καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅσα ἔχει καὶ ἀποδοθη̃ναι

²⁶πεσὼν οὐ̃ν ὁ δου̃λος προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγων μακροθύμησον ἐπ' ἐμοί καὶ πάντα ἀποδώσω σοι

²⁷σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος του̃ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτόν καὶ τò δάνειον ἀφη̃κεν αὐτω̨̃

²⁸ἐξελθὼν δὲ ὁ δου̃λος ἐκει̃νος εὑ̃ρεν ἕνα τω̃ν συνδούλων αὐτου̃ ὃς ὤφειλεν αὐτω̨̃ ἑκατòν δηνάρια καὶ κρατήσας αὐτòν ἔπνιγεν λέγων ἀπόδος εἴ τι ὀφείλεις

²⁹πεσὼν οὐ̃ν ὁ σύνδουλος αὐτου̃ παρεκάλει αὐτòν λέγων μακροθύμησον ἐπ' ἐμοί καὶ ἀποδώσω σοι

³⁰ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτòν εἰς φυλακὴν ἕως ἀποδω̨̃ τò ὀφειλόμενον

³¹ἰδόντες οὐ̃ν οἱ σύνδουλοι αὐτου̃ τὰ γενόμενα ἐλυπήθησαν σφόδρα καὶ ἐλθόντες διεσάφησαν τω̨̃ κυρίω̨ ἑαυτω̃ν πάντα τὰ γενόμενα

³²τότε προσκαλεσάμενος αὐτòν ὁ κύριος αὐτου̃ λέγει αὐτω̨̃ δου̃λε πονηρέ πα̃σαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφη̃κά σοι ἐπεὶ παρεκάλεσάς με

³³οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεη̃σαι τòν σύνδουλόν σου ὡς κἀγὼ σὲ ἠλέησα

³⁴καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτου̃ παρέδωκεν αὐτòν τοι̃ς βασανισται̃ς ἕως οὑ̃ ἀποδω̨̃ πα̃ν τò ὀφειλόμενον

³⁵οὕτως καὶ ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ποιήσει ὑμι̃ν ἐὰν μὴ ἀφη̃τε ἕκαστος τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ ἀπò τω̃ν καρδιω̃ν ὑμω̃ν

Κεφάλαιον ΙΘ' (19)

¹καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς τοὺς λόγους τούτους μετη̃ρεν ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὰ ὅρια τη̃ς ’Ιουδαίας πέραν του̃ ’Ιορδάνου

²καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοί καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκει̃

³καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ Φαρισαι̃οι πειράζοντες αὐτòν καὶ λέγοντες εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπω̨ ἀπολυ̃σαι τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ κατὰ πα̃σαν αἰτίαν

⁴ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ κτίσας ἀπ' ἀρχη̃ς ἄρσεν καὶ θη̃λυ ἐποίησεν αὐτούς

⁵καὶ εἰ̃πεν ἕνεκα τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τη̨̃ γυναικὶ αὐτου̃ καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν

⁶ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο ἀλλὰ σὰρξ μία ὃ οὐ̃ν ὁ θεòς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω

⁷λέγουσιν αὐτω̨̃ τί οὐ̃ν Μωϋση̃ς ἐνετείλατο δου̃ναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολυ̃σαι αὐτήν

⁸λέγει αὐτοι̃ς ὅτι Μωϋση̃ς πρòς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμω̃ν ἐπέτρεψεν ὑμι̃ν ἀπολυ̃σαι τὰς γυναι̃κας ὑμω̃ν ἀπ' ἀρχη̃ς δὲ οὐ γέγονεν οὕτως

⁹λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύση̨ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ μὴ ἐπὶ πορνεία̨ καὶ γαμήση̨ ἄλλην μοιχα̃ται

¹⁰λέγουσιν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία του̃ ἀνθρώπου μετὰ τη̃ς γυναικός οὐ συμφέρει γαμη̃σαι

¹¹ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐ πάντες χωρου̃σιν τòν λόγον του̃τον ἀλλ' οἱ̃ς δέδοται

¹²εἰσὶν γὰρ εὐνου̃χοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρòς ἐγεννήθησαν οὕτως καὶ εἰσὶν εὐνου̃χοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων καὶ εἰσὶν εὐνου̃χοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν ὁ δυνάμενος χωρει̃ν χωρείτω

¹³τότε προσηνέχθησαν αὐτω̨̃ παιδία ἵνα τὰς χει̃ρας ἐπιθη̨̃ αὐτοι̃ς καὶ προσεύξηται οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοι̃ς

¹⁴ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθει̃ν πρός με τω̃ν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

¹⁵καὶ ἐπιθεὶς τὰς χει̃ρας αὐτοι̃ς ἐπορεύθη ἐκει̃θεν

¹⁶καὶ ἰδοὺ εἱ̃ς προσελθὼν αὐτω̨̃ εἰ̃πεν διδάσκαλε τί ἀγαθòν ποιήσω ἵνα σχω̃ ζωὴν αἰώνιον

¹⁷ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τί με ἐρωτα̨̃ς περὶ του̃ ἀγαθου̃ εἱ̃ς ἐστιν ὁ ἀγαθός εἰ δὲ θέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθει̃ν τήρησον τὰς ἐντολάς

¹⁸λέγει αὐτω̨̃ ποίας ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τò οὐ φονεύσεις οὐ μοιχεύσεις οὐ κλέψεις οὐ ψευδομαρτυρήσεις

¹⁹τίμα τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καί ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου ὡς σεαυτόν

²⁰λέγει αὐτω̨̃ ὁ νεανίσκος πάντα ταυ̃τα ἐφύλαξα τί ἔτι ὑστερω̃

²¹ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ θέλεις τέλειος εἰ̃ναι ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δòς τοι̃ς πτωχοι̃ς καὶ ἕξεις θησαυρòν ἐν οὐρανοι̃ς καὶ δευ̃ρο ἀκολούθει μοι

²²ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τòν λόγον ἀπη̃λθεν λυπούμενος ἠ̃ν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά

²³ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι πλούσιος δυσκόλως εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν

²⁴πάλιν δὲ λέγω ὑμι̃ν εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθει̃ν ἢ πλούσιον εἰσελθει̃ν εἰς τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

²⁵ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες τίς ἄρα δύναται σωθη̃ναι

²⁶ἐμβλέψας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς παρὰ ἀνθρώποις του̃το ἀδύνατόν ἐστιν παρὰ δὲ θεω̨̃ πάντα δυνατά

²⁷τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἰδοὺ ἡμει̃ς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι τί ἄρα ἔσται ἡμι̃ν

²⁸ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ὑμει̃ς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι ἐν τη̨̃ παλιγγενεσία̨ ὅταν καθίση̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτου̃ καθήσεσθε καὶ ὑμει̃ς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς του̃ ’Ισραήλ

²⁹καὶ πα̃ς ὅστις ἀφη̃κεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν του̃ ὀνόματός μου ἑκατονταπλασίονα λήμψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει

³⁰πολλοὶ δὲ ἔσονται πρω̃τοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρω̃τοι

Κεφάλαιον Κ' (20)

¹ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ οἰκοδεσπότη̨ ὅστις ἐξη̃λθεν ἅμα πρωΐ μισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τòν ἀμπελω̃να αὐτου̃

²συμφωνήσας δὲ μετὰ τω̃ν ἐργατω̃ν ἐκ δηναρίου τὴν ἡμέραν ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τòν ἀμπελω̃να αὐτου̃

³καὶ ἐξελθὼν περὶ τρίτην ὥραν εἰ̃δεν ἄλλους ἑστω̃τας ἐν τη̨̃ ἀγορα̨̃ ἀργούς

⁴καὶ ἐκείνοις εἰ̃πεν ὑπάγετε καὶ ὑμει̃ς εἰς τòν ἀμπελω̃να καὶ ὃ ἐὰν ἠ̨̃ δίκαιον δώσω ὑμι̃ν

⁵οἱ δὲ ἀπη̃λθον πάλιν δὲ ἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάτην ὥραν ἐποίησεν ὡσαύτως

⁶περὶ δὲ τὴν ἑνδεκάτην ἐξελθὼν εὑ̃ρεν ἄλλους ἑστω̃τας καὶ λέγει αὐτοι̃ς τί ὡ̃δε ἑστήκατε ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί

⁷λέγουσιν αὐτω̨̃ ὅτι οὐδεὶς ἡμα̃ς ἐμισθώσατο λέγει αὐτοι̃ς ὑπάγετε καὶ ὑμει̃ς εἰς τòν ἀμπελω̃να

⁸ὀψίας δὲ γενομένης λέγει ὁ κύριος του̃ ἀμπελω̃νος τω̨̃ ἐπιτρόπω̨ αὐτου̃ κάλεσον τοὺς ἐργάτας καὶ ἀπόδος αὐτοι̃ς τòν μισθòν ἀρξάμενος ἀπò τω̃ν ἐσχάτων ἕως τω̃ν πρώτων

⁹καὶ ἐλθόντες οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν ἔλαβον ἀνὰ δηνάριον

¹⁰καὶ ἐλθόντες οἱ πρω̃τοι ἐνόμισαν ὅτι πλει̃ον λήμψονται καὶ ἔλαβον τò ἀνὰ δηνάριον καὶ αὐτοί

¹¹λαβόντες δὲ ἐγόγγυζον κατὰ του̃ οἰκοδεσπότου

¹²λέγοντες οὑ̃τοι οἱ ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν καὶ ἴσους ἡμι̃ν αὐτοὺς ἐποίησας τοι̃ς βαστάσασι τò βάρος τη̃ς ἡμέρας καὶ τòν καύσωνα

¹³ὁ δὲ ἀποκριθεὶς ἑνὶ αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἑται̃ρε οὐκ ἀδικω̃ σε οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι

¹⁴ἀ̃ρον τò σòν καὶ ὕπαγε θέλω δὲ τούτω̨ τω̨̃ ἐσχάτω̨ δου̃ναι ὡς καὶ σοί

¹⁵ἢ οὐκ ἔξεστίν μοι ὃ θέλω ποιη̃σαι ἐν τοι̃ς ἐμοι̃ς ἢ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ἐστιν ὅτι ἐγὼ ἀγαθός εἰμι

¹⁶οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρω̃τοι καὶ οἱ πρω̃τοι ἔσχατοι

¹⁷καὶ ἀναβαίνων ὁ ’Ιησου̃ς εἰς ‘Ιεροσόλυμα παρέλαβεν τοὺς δώδεκα μαθητὰς κατ' ἰδίαν καὶ ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς

¹⁸ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ‘Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν καὶ γραμματευ̃σιν καὶ κατακρινου̃σιν αὐτòν θανάτω̨

¹⁹καὶ παραδώσουσιν αὐτòν τοι̃ς ἔθνεσιν εἰς τò ἐμπαι̃ξαι καὶ μαστιγω̃σαι καὶ σταυρω̃σαι καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθήσεται

²⁰τότε προση̃λθεν αὐτω̨̃ ἡ μήτηρ τω̃ν υἱω̃ν Ζεβεδαίου μετὰ τω̃ν υἱω̃ν αὐτη̃ς προσκυνου̃σα καὶ αἰτου̃σά τι ἀπ' αὐτου̃

²¹ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ τί θέλεις λέγει αὐτω̨̃ εἰπὲ ἵνα καθίσωσιν οὑ̃τοι οἱ δύο υἱοί μου εἱ̃ς ἐκ δεξιω̃ν σου καὶ εἱ̃ς ἐξ εὐωνύμων σου ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ σου

²²ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν οὐκ οἴδατε τί αἰτει̃σθε δύνασθε πιει̃ν τò ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω πίνειν λέγουσιν αὐτω̨̃ δυνάμεθα

²³λέγει αὐτοι̃ς τò μὲν ποτήριόν μου πίεσθε τò δὲ καθίσαι ἐκ δεξιω̃ν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμòν του̃το δου̃ναι ἀλλ' οἱ̃ς ἡτοίμασται ὑπò του̃ πατρός μου

²⁴καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τω̃ν δύο ἀδελφω̃ν

²⁵ὁ δὲ ’Ιησου̃ς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἰ̃πεν οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τω̃ν ἐθνω̃ν κατακυριεύουσιν αὐτω̃ν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτω̃ν

²⁶οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμι̃ν ἀλλ' ὃς ἐὰν θέλη̨ ἐν ὑμι̃ν μέγας γενέσθαι ἔσται ὑμω̃ν διάκονος

²⁷καὶ ὃς ἂν θέλη̨ ἐν ὑμι̃ν εἰ̃ναι πρω̃τος ἔσται ὑμω̃ν δου̃λος

²⁸ὥσπερ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου οὐκ ἠ̃λθεν διακονηθη̃ναι ἀλλὰ διακονη̃σαι καὶ δου̃ναι τὴν ψυχὴν αὐτου̃ λύτρον ἀντὶ πολλω̃ν

²⁹καὶ ἐκπορευομένων αὐτω̃ν ἀπò ’Ιεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτω̨̃ ὄχλος πολύς

³⁰καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδόν ἀκούσαντες ὅτι ’Ιησου̃ς παράγει ἔκραξαν λέγοντες ἐλέησον ἡμα̃ς κύριε υἱòς Δαυίδ

³¹ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοι̃ς ἵνα σιωπήσωσιν οἱ δὲ μει̃ζον ἔκραξαν λέγοντες ἐλέησον ἡμα̃ς κύριε υἱòς Δαυίδ

³²καὶ στὰς ὁ ’Ιησου̃ς ἐφώνησεν αὐτοὺς καὶ εἰ̃πεν τί θέλετε ποιήσω ὑμι̃ν

³³λέγουσιν αὐτω̨̃ κύριε ἵνα ἀνοιγω̃σιν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμω̃ν

³⁴σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἥψατο τω̃ν ὀμμάτων αὐτω̃ν καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃

Κεφάλαιον ΚΑ' (21)

¹καὶ ὅτε ἤγγισαν εἰς ‘Ιεροσόλυμα καὶ ἠ̃λθον εἰς βηθφαγὴ εἰς τò ὄρος τω̃ν ἐλαιω̃ν τότε ’Ιησου̃ς ἀπέστειλεν δύο μαθητὰς

²λέγων αὐτοι̃ς πορεύεσθε εἰς τὴν κώμην τὴν κατέναντι ὑμω̃ν καὶ εὐθέως εὑρήσετε ὄνον δεδεμένην καὶ πω̃λον μετ' αὐτη̃ς λύσαντες ἀγάγετέ μοι

³καὶ ἐάν τις ὑμι̃ν εἴπη̨ τι ἐρει̃τε ὅτι ὁ κύριος αὐτω̃ν χρείαν ἔχει εὐθὺς δὲ ἀποστελει̃ αὐτούς

⁴του̃το δὲ γέγονεν ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ του̃ προφήτου λέγοντος

⁵εἴπατε τη̨̃ θυγατρὶ Σιών ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι πραΰς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὄνον καὶ ἐπὶ πω̃λον υἱòν ὑποζυγίου

⁶πορευθέντες δὲ οἱ μαθηταὶ καὶ ποιήσαντες καθὼς συνέταξεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς

⁷ἤγαγον τὴν ὄνον καὶ τòν πω̃λον καὶ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐτω̃ν τὰ ἱμάτια καὶ ἐπεκάθισεν ἐπάνω αὐτω̃ν

⁸ὁ δὲ πλει̃στος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτω̃ν τὰ ἱμάτια ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπò τω̃ν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃

⁹οἱ δὲ ὄχλοι οἱ προάγοντες αὐτòν καὶ οἱ ἀκολουθου̃ντες ἔκραζον λέγοντες ὡσαννὰ τω̨̃ υἱω̨̃ Δαυίδ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου ὡσαννὰ ἐν τοι̃ς ὑψίστοις

¹⁰καὶ εἰσελθόντος αὐτου̃ εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἐσείσθη πα̃σα ἡ πόλις λέγουσα τίς ἐστιν οὑ̃τος

¹¹οἱ δὲ ὄχλοι ἔλεγον οὑ̃τός ἐστιν ὁ προφήτης ’Ιησου̃ς ὁ ἀπò Ναζαρὲθ τη̃ς Γαλιλαίας

¹²καὶ εἰση̃λθεν ’Ιησου̃ς εἰς τò ἱερόν καὶ ἐξέβαλεν πάντας τοὺς πωλου̃ντας καὶ ἀγοράζοντας ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ τὰς τραπέζας τω̃ν κολλυβιστω̃ν κατέστρεψεν καὶ τὰς καθέδρας τω̃ν πωλούντων τὰς περιστεράς

¹³καὶ λέγει αὐτοι̃ς γέγραπται ὁ οἰ̃κός μου οἰ̃κος προσευχη̃ς κληθήσεται ὑμει̃ς δὲ αὐτòν ποιει̃τε σπήλαιον λη̨στω̃ν

¹⁴καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ τυφλοὶ καὶ χωλοὶ ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς

¹⁵ἰδόντες δὲ οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ γραμματει̃ς τὰ θαυμάσια ἃ ἐποίησεν καὶ τοὺς παι̃δας τοὺς κράζοντας ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ λέγοντας ὡσαννὰ τω̨̃ υἱω̨̃ Δαυίδ ἠγανάκτησαν

¹⁶καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἀκούεις τί οὑ̃τοι λέγουσιν ὁ δὲ ’Ιησου̃ς λέγει αὐτοι̃ς ναί οὐδέποτε ἀνέγνωτε ὅτι ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἰ̃νον

¹⁷καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἐξη̃λθεν ἔξω τη̃ς πόλεως εἰς βηθανίαν καὶ ηὐλίσθη ἐκει̃

¹⁸πρωΐ δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασεν

¹⁹καὶ ἰδὼν συκη̃ν μίαν ἐπὶ τη̃ς ὁδου̃ ἠ̃λθεν ἐπ' αὐτήν καὶ οὐδὲν εὑ̃ρεν ἐν αὐτη̨̃ εἰ μὴ φύλλα μόνον καὶ λέγει αὐτη̨̃ μηκέτι ἐκ σου̃ καρπòς γένηται εἰς τòν αἰω̃να καὶ ἐξηράνθη παραχρη̃μα ἡ συκη̃

²⁰καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες πω̃ς παραχρη̃μα ἐξηράνθη ἡ συκη̃

²¹ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθη̃τε οὐ μόνον τò τη̃ς συκη̃ς ποιήσετε ἀλλὰ κἂν τω̨̃ ὄρει τούτω̨ εἴπητε ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν γενήσεται

²²καὶ πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε ἐν τη̨̃ προσευχη̨̃ πιστεύοντες λήμψεσθε

²³καὶ ἐλθόντος αὐτου̃ εἰς τò ἱερòν προση̃λθον αὐτω̨̃ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι του̃ λαου̃ λέγοντες ἐν ποία̨ ἐξουσία̨ ταυ̃τα ποιει̃ς καὶ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην

²⁴ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἐρωτήσω ὑμα̃ς κἀγὼ λόγον ἕνα ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι κἀγὼ ὑμι̃ν ἐρω̃ ἐν ποία̨ ἐξουσία̨ ταυ̃τα ποιω̃

²⁵τò βάπτισμα τò ’Ιωάννου πόθεν ἠ̃ν ἐξ οὐρανου̃ ἢ ἐξ ἀνθρώπων οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοι̃ς λέγοντες ἐὰν εἴπωμεν ἐξ οὐρανου̃ ἐρει̃ ἡμι̃ν διὰ τί οὐ̃ν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτω̨̃

²⁶ἐὰν δὲ εἴπωμεν ἐξ ἀνθρώπων φοβούμεθα τòν ὄχλον πάντες γὰρ ὡς προφήτην ἔχουσιν τòν ’Ιωάννην

²⁷καὶ ἀποκριθέντες τω̨̃ ’Ιησου̃ εἰ̃παν οὐκ οἴδαμεν ἔφη αὐτοι̃ς καὶ αὐτός οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμι̃ν ἐν ποία̨ ἐξουσία̨ ταυ̃τα ποιω̃

²⁸τί δὲ ὑμι̃ν δοκει̃ ἄνθρωπος εἰ̃χεν τέκνα δύο καὶ προσελθὼν τω̨̃ πρώτω̨ εἰ̃πεν τέκνον ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τω̨̃ ἀμπελω̃νι

²⁹ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐ θέλω ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπη̃λθεν

³⁰προσελθὼν δὲ τω̨̃ ἑτέρω̨ εἰ̃πεν ὡσαύτως ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ἐγώ κύριε καὶ οὐκ ἀπη̃λθεν

³¹τίς ἐκ τω̃ν δύο ἐποίησεν τò θέλημα του̃ πατρός λέγουσιν ὁ πρω̃τος λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι οἱ τελω̃ναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμα̃ς εἰς τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

³²ἠ̃λθεν γὰρ ’Ιωάννης πρòς ὑμα̃ς ἐν ὁδω̨̃ δικαιοσύνης καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτω̨̃ οἱ δὲ τελω̃ναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτω̨̃ ὑμει̃ς δὲ ἰδόντες οὐδὲ μετεμελήθητε ὕστερον του̃ πιστευ̃σαι αὐτω̨̃

³³ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε ἄνθρωπος ἠ̃ν οἰκοδεσπότης ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελω̃να καὶ φραγμòν αὐτω̨̃ περιέθηκεν καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτω̨̃ ληνòν καὶ ὠ̨κοδόμησεν πύργον καὶ ἐξέδετο αὐτòν γεωργοι̃ς καὶ ἀπεδήμησεν

³⁴ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρòς τω̃ν καρπω̃ν ἀπέστειλεν τοὺς δούλους αὐτου̃ πρòς τοὺς γεωργοὺς λαβει̃ν τοὺς καρποὺς αὐτου̃

³⁵καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτου̃ ὃν μὲν ἔδειραν ὃν δὲ ἀπέκτειναν ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν

³⁶πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τω̃ν πρώτων καὶ ἐποίησαν αὐτοι̃ς ὡσαύτως

³⁷ὕστερον δὲ ἀπέστειλεν πρòς αὐτοὺς τòν υἱòν αὐτου̃ λέγων ἐντραπήσονται τòν υἱόν μου

³⁸οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τòν υἱòν εἰ̃πον ἐν ἑαυτοι̃ς οὑ̃τός ἐστιν ὁ κληρονόμος δευ̃τε ἀποκτείνωμεν αὐτòν καὶ σχω̃μεν τὴν κληρονομίαν αὐτου̃

³⁹καὶ λαβόντες αὐτòν ἐξέβαλον ἔξω του̃ ἀμπελω̃νος καὶ ἀπέκτειναν

⁴⁰ὅταν οὐ̃ν ἔλθη̨ ὁ κύριος του̃ ἀμπελω̃νος τί ποιήσει τοι̃ς γεωργοι̃ς ἐκείνοις

⁴¹λέγουσιν αὐτω̨̃ κακοὺς κακω̃ς ἀπολέσει αὐτούς καὶ τòν ἀμπελω̃να ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοι̃ς οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτω̨̃ τοὺς καρποὺς ἐν τοι̃ς καιροι̃ς αὐτω̃ν

⁴²λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ται̃ς γραφαι̃ς λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομου̃ντες οὑ̃τος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας παρὰ κυρίου ἐγένετο αὕτη καὶ ἔστιν θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοι̃ς ἡμω̃ν

⁴³διὰ του̃το λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμω̃ν ἡ βασιλεία του̃ θεου̃ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιου̃ντι τοὺς καρποὺς αὐτη̃ς

⁴⁴καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τòν λίθον του̃τον συνθλασθήσεται ἐφ' ὃν δ' ἂν πέση̨ λικμήσει αὐτόν

⁴⁵καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι τὰς παραβολὰς αὐτου̃ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτω̃ν λέγει

⁴⁶καὶ ζητου̃ντες αὐτòν κρατη̃σαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους ἐπεὶ εἰς προφήτην αὐτòν εἰ̃χον

Κεφάλαιον ΚΒ' (22)

¹καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς πάλιν εἰ̃πεν ἐν παραβολαι̃ς αὐτοι̃ς λέγων

²ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ βασιλει̃ ὅστις ἐποίησεν γάμους τω̨̃ υἱω̨̃ αὐτου̃

³καὶ ἀπέστειλεν τοὺς δούλους αὐτου̃ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθει̃ν

⁴πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων εἴπατε τοι̃ς κεκλημένοις ἰδοὺ τò ἄριστόν μου ἡτοίμακα οἱ ταυ̃ροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα καὶ πάντα ἕτοιμα δευ̃τε εἰς τοὺς γάμους

⁵οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπη̃λθον ὃς μὲν εἰς τòν ἴδιον ἀγρόν ὃς δὲ ἐπὶ τὴν ἐμπορίαν αὐτου̃

⁶οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτου̃ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν

⁷ὁ δὲ βασιλεὺς ὠργίσθη καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτου̃ ἀπώλεσεν τοὺς φονει̃ς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτω̃ν ἐνέπρησεν

⁸τότε λέγει τοι̃ς δούλοις αὐτου̃ ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἠ̃σαν ἄξιοι

⁹πορεύεσθε οὐ̃ν ἐπὶ τὰς διεξόδους τω̃ν ὁδω̃ν καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους

¹⁰καὶ ἐξελθόντες οἱ δου̃λοι ἐκει̃νοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας οὓς εὑ̃ρον πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων

¹¹εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἰ̃δεν ἐκει̃ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου

¹²καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἑται̃ρε πω̃ς εἰση̃λθες ὡ̃δε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου ὁ δὲ ἐφιμώθη

¹³τότε ὁ βασιλεὺς εἰ̃πεν τοι̃ς διακόνοις δήσαντες αὐτου̃ πόδας καὶ χει̃ρας ἐκβάλετε αὐτòν εἰς τò σκότος τò ἐξώτερον ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

¹⁴πολλοὶ γάρ εἰσιν κλητοὶ ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί

¹⁵τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαι̃οι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτòν παγιδεύσωσιν ἐν λόγω̨

¹⁶καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτω̨̃ τοὺς μαθητὰς αὐτω̃ν μετὰ τω̃ν ἡρω̨διανω̃ν λέγοντες διδάσκαλε οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἰ̃ καὶ τὴν ὁδòν του̃ θεου̃ ἐν ἀληθεία̨ διδάσκεις καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων

¹⁷εἰπὲ οὐ̃ν ἡμι̃ν τί σοι δοκει̃ ἔξεστιν δου̃ναι κη̃νσον Καίσαρι ἢ οὔ

¹⁸γνοὺς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς τὴν πονηρίαν αὐτω̃ν εἰ̃πεν τί με πειράζετε ὑποκριταί

¹⁹ἐπιδείξατέ μοι τò νόμισμα του̃ κήνσου οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ δηνάριον

²⁰καὶ λέγει αὐτοι̃ς τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή

²¹λέγουσιν αὐτω̨̃ Καίσαρος τότε λέγει αὐτοι̃ς ἀπόδοτε οὐ̃ν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ του̃ θεου̃ τω̨̃ θεω̨̃

²²καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν καὶ ἀφέντες αὐτòν ἀπη̃λθαν

²³ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ προση̃λθον αὐτω̨̃ Σαδδουκαι̃οι λέγοντες μὴ εἰ̃ναι ἀνάστασιν καὶ ἐπηρώτησαν αὐτòν

²⁴λέγοντες διδάσκαλε Μωϋση̃ς εἰ̃πεν ἐάν τις ἀποθάνη̨ μὴ ἔχων τέκνα ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφòς αὐτου̃ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃

²⁵ἠ̃σαν δὲ παρ' ἡμι̃ν ἑπτὰ ἀδελφοί καὶ ὁ πρω̃τος γήμας ἐτελεύτησεν καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφη̃κεν τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃

²⁶ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος ἕως τω̃ν ἑπτά

²⁷ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανεν ἡ γυνή

²⁸ἐν τη̨̃ ἀναστάσει οὐ̃ν τίνος τω̃ν ἑπτὰ ἔσται γυνή πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν

²⁹ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πλανα̃σθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν του̃ θεου̃

³⁰ἐν γὰρ τη̨̃ ἀναστάσει οὔτε γαμου̃σιν οὔτε γαμίζονται ἀλλ' ὡς ἄγγελοι ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ εἰσιν

³¹περὶ δὲ τη̃ς ἀναστάσεως τω̃ν νεκρω̃ν οὐκ ἀνέγνωτε τò ῥηθὲν ὑμι̃ν ὑπò του̃ θεου̃ λέγοντος

³²ἐγώ εἰμι ὁ θεòς ’Αβραὰμ καὶ ὁ θεòς ’Ισαὰκ καὶ ὁ θεòς ’Ιακώβ οὐκ ἔστιν ὁ θεòς νεκρω̃ν ἀλλὰ ζώντων

³³καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τη̨̃ διδαχη̨̃ αὐτου̃

³⁴οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσεν τοὺς Σαδδουκαίους συνήχθησαν ἐπὶ τò αὐτό

³⁵καὶ ἐπηρώτησεν εἱ̃ς ἐξ αὐτω̃ν νομικòς πειράζων αὐτόν

³⁶διδάσκαλε ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τω̨̃ νόμω̨

³⁷ὁ δὲ ἔφη αὐτω̨̃ ἀγαπήσεις κύριον τòν θεόν σου ἐν ὅλη̨ τη̨̃ καρδία̨ σου καὶ ἐν ὅλη̨ τη̨̃ ψυχη̨̃ σου καὶ ἐν ὅλη̨ τη̨̃ διανοία̨ σου

³⁸αὕτη ἐστὶν ἡ μεγάλη καὶ πρώτη ἐντολή

³⁹δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτη̨̃ ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου ὡς σεαυτόν

⁴⁰ἐν ταύταις ται̃ς δυσὶν ἐντολαι̃ς ὅλος ὁ νόμος κρέμαται καὶ οἱ προφη̃ται

⁴¹συνηγμένων δὲ τω̃ν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ’Ιησου̃ς

⁴²λέγων τί ὑμι̃ν δοκει̃ περὶ του̃ Χριστου̃ τίνος υἱός ἐστιν λέγουσιν αὐτω̨̃ του̃ Δαυίδ

⁴³λέγει αὐτοι̃ς πω̃ς οὐ̃ν Δαυὶδ ἐν πνεύματι καλει̃ αὐτòν κύριον λέγων

⁴⁴εἰ̃πεν κύριος τω̨̃ κυρίω̨ μου κάθου ἐκ δεξιω̃ν μου ἕως ἂν θω̃ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τω̃ν ποδω̃ν σου

⁴⁵εἰ οὐ̃ν Δαυὶδ καλει̃ αὐτòν κύριον πω̃ς υἱòς αὐτου̃ ἐστιν

⁴⁶καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ἀποκριθη̃ναι αὐτω̨̃ λόγον οὐδὲ ἐτόλμησέν τις ἀπ' ἐκείνης τη̃ς ἡμέρας ἐπερωτη̃σαι αὐτòν οὐκέτι

Κεφάλαιον ΚΓ' (23)

¹τότε ὁ ’Ιησου̃ς ἐλάλησεν τοι̃ς ὄχλοις καὶ τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

²λέγων ἐπὶ τη̃ς Μωϋσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι

³πάντα οὐ̃ν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμι̃ν ποιήσατε καὶ τηρει̃τε κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτω̃ν μὴ ποιει̃τε λέγουσιν γὰρ καὶ οὐ ποιου̃σιν

⁴δεσμεύουσιν δὲ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τω̃ν ἀνθρώπων αὐτοὶ δὲ τω̨̃ δακτύλω̨ αὐτω̃ν οὐ θέλουσιν κινη̃σαι αὐτά

⁵πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτω̃ν ποιου̃σιν πρòς τò θεαθη̃ναι τοι̃ς ἀνθρώποις πλατύνουσιν γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτω̃ν καὶ μεγαλύνουσιν τὰ κράσπεδα

⁶φιλου̃σιν δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοι̃ς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς

⁷καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ται̃ς ἀγοραι̃ς καὶ καλει̃σθαι ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων ῥαββί

⁸ὑμει̃ς δὲ μὴ κληθη̃τε ῥαββί εἱ̃ς γάρ ἐστιν ὑμω̃ν ὁ διδάσκαλος πάντες δὲ ὑμει̃ς ἀδελφοί ἐστε

⁹καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς εἱ̃ς γάρ ἐστιν ὑμω̃ν ὁ πατὴρ ὁ οὐράνιος

¹⁰μηδὲ κληθη̃τε καθηγηταί ὅτι καθηγητὴς ὑμω̃ν ἐστιν εἱ̃ς ὁ Χριστός

¹¹ὁ δὲ μείζων ὑμω̃ν ἔσται ὑμω̃ν διάκονος

¹²ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτòν ταπεινωθήσεται καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτòν ὑψωθήσεται

(¹³οὐαὶ δὲ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τω̃ν χηρω̃ν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι διὰ του̃το λήψεσθε περισσότερον κρι̃μα)

¹⁴οὐαὶ δὲ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ὑμει̃ς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθει̃ν

¹⁵οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιη̃σαι ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν γένηται ποιει̃τε αὐτòν υἱòν γεέννης διπλότερον ὑμω̃ν

¹⁶οὐαὶ ὑμι̃ν ὁδηγοὶ τυφλοὶ οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ ναω̨̃ οὐδέν ἐστιν ὃς δ' ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ χρυσω̨̃ του̃ ναου̃ ὀφείλει

¹⁷μωροὶ καὶ τυφλοί τίς γὰρ μείζων ἐστίν ὁ χρυσòς ἢ ὁ ναòς ὁ ἁγιάσας τòν χρυσόν

¹⁸καί ὃς ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ θυσιαστηρίω̨ οὐδέν ἐστιν ὃς δ' ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ δώρω̨ τω̨̃ ἐπάνω αὐτου̃ ὀφείλει

¹⁹τυφλοί τί γὰρ μει̃ζον τò δω̃ρον ἢ τò θυσιαστήριον τò ἁγιάζον τò δω̃ρον

²⁰ὁ οὐ̃ν ὀμόσας ἐν τω̨̃ θυσιαστηρίω̨ ὀμνύει ἐν αὐτω̨̃ καὶ ἐν πα̃σι τοι̃ς ἐπάνω αὐτου̃

²¹καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τω̨̃ ναω̨̃ ὀμνύει ἐν αὐτω̨̃ καὶ ἐν τω̨̃ κατοικου̃ντι αὐτόν

²²καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ὀμνύει ἐν τω̨̃ θρόνω̨ του̃ θεου̃ καὶ ἐν τω̨̃ καθημένω̨ ἐπάνω αὐτου̃

²³οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι ἀποδεκατου̃τε τò ἡδύοσμον καὶ τò ἄνηθον καὶ τò κύμινον καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα του̃ νόμου τὴν κρίσιν καὶ τò ἔλεος καὶ τὴν πίστιν ταυ̃τα δὲ ἔδει ποιη̃σαι κἀκει̃να μὴ ἀφιέναι

²⁴ὁδηγοὶ τυφλοί οἱ διϋλίζοντες τòν κώνωπα τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες

²⁵οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι καθαρίζετε τò ἔξωθεν του̃ ποτηρίου καὶ τη̃ς παροψίδος ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγη̃ς καὶ ἀκρασίας

²⁶φαρισαι̃ε τυφλέ καθάρισον πρω̃τον τò ἐντòς του̃ ποτηρίου ἵνα γένηται καὶ τò ἐκτòς αὐτου̃ καθαρόν

²⁷οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραι̃οι ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρω̃ν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας

²⁸οὕτως καὶ ὑμει̃ς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοι̃ς ἀνθρώποις δίκαιοι ἔσωθεν δέ ἐστε μεστοὶ ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας

²⁹οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι οἰκοδομει̃τε τοὺς τάφους τω̃ν προφητω̃ν καὶ κοσμει̃τε τὰ μνημει̃α τω̃ν δικαίων

³⁰καὶ λέγετε εἰ ἤμεθα ἐν ται̃ς ἡμέραις τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν οὐκ ἂν ἤμεθα αὐτω̃ν κοινωνοὶ ἐν τω̨̃ αἵματι τω̃ν προφητω̃ν

³¹ὥστε μαρτυρει̃τε ἑαυτοι̃ς ὅτι υἱοί ἐστε τω̃ν φονευσάντων τοὺς προφήτας

³²καὶ ὑμει̃ς πληρώσατε τò μέτρον τω̃ν πατέρων ὑμω̃ν

³³ὄφεις γεννήματα ἐχιδνω̃ν πω̃ς φύγητε ἀπò τη̃ς κρίσεως τη̃ς γεέννης

³⁴διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρòς ὑμα̃ς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματει̃ς ἐξ αὐτω̃ν ἀποκτενει̃τε καὶ σταυρώσετε καὶ ἐξ αὐτω̃ν μαστιγώσετε ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς ὑμω̃ν καὶ διώξετε ἀπò πόλεως εἰς πόλιν

³⁵ὅπως ἔλθη̨ ἐφ' ὑμα̃ς πα̃ν αἱ̃μα δίκαιον ἐκχυννόμενον ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἀπò του̃ αἵματος ‘Άβελ του̃ δικαίου ἕως του̃ αἵματος Ζαχαρίου υἱου̃ Βαραχίου ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ του̃ ναου̃ καὶ του̃ θυσιαστηρίου

³⁶ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἥξει ταυ̃τα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην

³⁷’Ιερουσαλὴμ ’Ιερουσαλήμ ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολου̃σα τοὺς ἀπεσταλμένους πρòς αὐτήν ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγει̃ν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία αὐτη̃ς ὑπò τὰς πτέρυγας καὶ οὐκ ἠθελήσατε

³⁸ἰδοὺ ἀφίεται ὑμι̃ν ὁ οἰ̃κος ὑμω̃ν ἔρημος

³⁹λέγω γὰρ ὑμι̃ν οὐ μή με ἴδητε ἀπ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου

Κεφάλαιον ΚΔ' (24)

¹καὶ ἐξελθὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἀπò του̃ ἱερου̃ ἐπορεύετο καὶ προση̃λθον οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἐπιδει̃ξαι αὐτω̨̃ τὰς οἰκοδομὰς του̃ ἱερου̃

²ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐ βλέπετε ταυ̃τα πάντα ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐ μὴ ἀφεθη̨̃ ὡ̃δε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ καταλυθήσεται

³καθημένου δὲ αὐτου̃ ἐπὶ του̃ ὄρους τω̃ν ἐλαιω̃ν προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ κατ' ἰδίαν λέγοντες εἰπὲ ἡμι̃ν πότε ταυ̃τα ἔσται καὶ τί τò σημει̃ον τη̃ς ση̃ς παρουσίας καὶ συντελείας του̃ αἰω̃νος

⁴καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς βλέπετε μή τις ὑμα̃ς πλανήση̨

⁵πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί μου λέγοντες ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν

⁶μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων ὁρα̃τε μὴ θροει̃σθε δει̃ γὰρ γενέσθαι ἀλλ' οὔπω ἐστὶν τò τέλος

⁷ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους

⁸πάντα δὲ ταυ̃τα ἀρχὴ ὠδίνων

⁹τότε παραδώσουσιν ὑμα̃ς εἰς θλι̃ψιν καὶ ἀποκτενου̃σιν ὑμα̃ς καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπò πάντων τω̃ν ἐθνω̃ν διὰ τò ὄνομά μου

¹⁰καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσιν καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους

¹¹καὶ πολλοὶ ψευδοπροφη̃ται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσιν πολλούς

¹²καὶ διὰ τò πληθυνθη̃ναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τω̃ν πολλω̃ν

¹³ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὑ̃τος σωθήσεται

¹⁴καὶ κηρυχθήσεται του̃το τò εὐαγγέλιον τη̃ς βασιλείας ἐν ὅλη̨ τη̨̃ οἰκουμένη̨ εἰς μαρτύριον πα̃σιν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ τότε ἥξει τò τέλος

¹⁵ὅταν οὐ̃ν ἴδητε τò βδέλυγμα τη̃ς ἐρημώσεως τò ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ του̃ προφήτου ἑστòς ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ὁ ἀναγινώσκων νοείτω

¹⁶τότε οἱ ἐν τη̨̃ ’Ιουδαία̨ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη

¹⁷ὁ ἐπὶ του̃ δώματος μὴ καταβάτω ἀ̃ραι τὰ ἐκ τη̃ς οἰκίας αὐτου̃

¹⁸καὶ ὁ ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἀ̃ραι τò ἱμάτιον αὐτου̃

¹⁹οὐαὶ δὲ ται̃ς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ται̃ς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ται̃ς ἡμέραις

²⁰προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμω̃ν χειμω̃νος μηδὲ σαββάτω̨

²¹ἔσται γὰρ τότε θλι̃ψις μεγάλη οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχη̃ς κόσμου ἕως του̃ νυ̃ν οὐδ' οὐ μὴ γένηται

²²καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκει̃ναι οὐκ ἂν ἐσώθη πα̃σα σάρξ διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκει̃ναι

²³τότε ἐάν τις ὑμι̃ν εἴπη̨ ἰδοὺ ὡ̃δε ὁ Χριστός ἤ ὡ̃δε μὴ πιστεύσητε

²⁴ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφη̃ται καὶ δώσουσιν σημει̃α μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανη̃σαι εἰ δυνατόν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς

²⁵ἰδοὺ προείρηκα ὑμι̃ν

²⁶ἐὰν οὐ̃ν εἴπωσιν ὑμι̃ν ἰδοὺ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐστίν μὴ ἐξέλθητε ἰδοὺ ἐν τοι̃ς ταμείοις μὴ πιστεύσητε

²⁷ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπò ἀνατολω̃ν καὶ φαίνεται ἕως δυσμω̃ν οὕτως ἔσται ἡ παρουσία του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου

²⁸ὅπου ἐὰν ἠ̨̃ τò πτω̃μα ἐκει̃ συναχθήσονται οἱ ἀετοί

²⁹εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλι̃ψιν τω̃ν ἡμερω̃ν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τò φέγγος αὐτη̃ς καὶ οἱ ἀστέρες πεσου̃νται ἀπò του̃ οὐρανου̃ καὶ αἱ δυνάμεις τω̃ν οὐρανω̃ν σαλευθήσονται

³⁰καὶ τότε φανήσεται τò σημει̃ον του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου ἐν οὐρανω̨̃ καὶ τότε κόψονται πα̃σαι αἱ φυλαὶ τη̃ς γη̃ς καὶ ὄψονται τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τω̃ν νεφελω̃ν του̃ οὐρανου̃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλη̃ς

³¹καὶ ἀποστελει̃ τοὺς ἀγγέλους αὐτου̃ μετὰ σάλπιγγος μεγάλης καὶ ἐπισυνάξουσιν τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτου̃ ἐκ τω̃ν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ' ἄκρων οὐρανω̃ν ἕως τω̃ν ἄκρων αὐτω̃ν

³²ἀπò δὲ τη̃ς συκη̃ς μάθετε τὴν παραβολήν ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτη̃ς γένηται ἁπαλòς καὶ τὰ φύλλα ἐκφύη̨ γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τò θέρος

³³οὕτως καὶ ὑμει̃ς ὅταν ἴδητε πάντα ταυ̃τα γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις

³⁴ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι οὐ μὴ παρέλθη̨ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταυ̃τα γένηται

³⁵ὁ οὐρανòς καὶ ἡ γη̃ παρελεύσεται οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν

³⁶περὶ δὲ τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἰ̃δεν οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τω̃ν οὐρανω̃ν οὐδὲ ὁ υἱός εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος

³⁷ὥσπερ γὰρ αἱ ἡμέραι του̃ Νω̃ε οὕτως ἔσται ἡ παρουσία του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου

³⁸ὡς γὰρ ἠ̃σαν ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ται̃ς πρò του̃ κατακλυσμου̃ τρώγοντες καὶ πίνοντες γαμου̃ντες καὶ γαμίζοντες ἄχρι ἡ̃ς ἡμέρας εἰση̃λθεν Νω̃ε εἰς τὴν κιβωτόν

³⁹καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἠ̃λθεν ὁ κατακλυσμòς καὶ ἠ̃ρεν ἅπαντας οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου

⁴⁰τότε δύο ἔσονται ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ εἱ̃ς παραλαμβάνεται καὶ εἱ̃ς ἀφίεται

⁴¹δύο ἀλήθουσαι ἐν τω̨̃ μύλω̨ μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται

⁴²γρηγορει̃τε οὐ̃ν ὅτι οὐκ οἴδατε ποία̨ ἡμέρα̨ ὁ κύριος ὑμω̃ν ἔρχεται

⁴³ἐκει̃νο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ἤ̨δει ὁ οἰκοδεσπότης ποία̨ φυλακη̨̃ ὁ κλέπτης ἔρχεται ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυχθη̃ναι τὴν οἰκίαν αὐτου̃

⁴⁴διὰ του̃το καὶ ὑμει̃ς γίνεσθε ἕτοιμοι ὅτι ἡ̨̃ οὐ δοκει̃τε ὥρα̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἔρχεται

⁴⁵τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστòς δου̃λος καὶ φρόνιμος ὃν κατέστησεν ὁ κύριος ἐπὶ τη̃ς οἰκετείας αὐτου̃ του̃ δου̃ναι αὐτοι̃ς τὴν τροφὴν ἐν καιρω̨̃

⁴⁶μακάριος ὁ δου̃λος ἐκει̃νος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτου̃ εὑρήσει οὕτως ποιου̃ντα

⁴⁷ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐπὶ πα̃σιν τοι̃ς ὑπάρχουσιν αὐτου̃ καταστήσει αὐτόν

⁴⁸ἐὰν δὲ εἴπη̨ ὁ κακòς δου̃λος ἐκει̃νος ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃ χρονίζει μου ὁ κύριος

⁴⁸καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτου̃ ἐσθίη̨ δὲ καὶ πίνη̨ μετὰ τω̃ν μεθυόντων

⁵⁰ἥξει ὁ κύριος του̃ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρα̨ ἡ̨̃ οὐ προσδοκα̨̃ καὶ ἐν ὥρα̨ ἡ̨̃ οὐ γινώσκει

⁵¹καὶ διχοτομήσει αὐτòν καὶ τò μέρος αὐτου̃ μετὰ τω̃ν ὑποκριτω̃ν θήσει ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

Κεφάλαιον ΚΕ' (25)

¹τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν δέκα παρθένοις αἵτινες λαβου̃σαι τὰς λαμπάδας ἑαυτω̃ν ἐξη̃λθον εἰς ὑπάντησιν του̃ νυμφίου

²πέντε δὲ ἐξ αὐτω̃ν ἠ̃σαν μωραὶ καὶ πέντε φρόνιμοι

³αἱ γὰρ μωραὶ λαβου̃σαι τὰς λαμπάδας αὐτω̃ν οὐκ ἔλαβον μεθ' ἑαυτω̃ν ἔλαιον

⁴αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοι̃ς ἀγγείοις μετὰ τω̃ν λαμπάδων ἑαυτω̃ν

⁵χρονίζοντος δὲ του̃ νυμφίου ἐνύσταξαν πα̃σαι καὶ ἐκάθευδον

⁶μέσης δὲ νυκτòς κραυγὴ γέγονεν ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτου̃

⁷τότε ἠγέρθησαν πα̃σαι αἱ παρθένοι ἐκει̃ναι καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας ἑαυτω̃ν

⁸αἱ δὲ μωραὶ ται̃ς φρονίμοις εἰ̃παν δότε ἡμι̃ν ἐκ του̃ ἐλαίου ὑμω̃ν ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμω̃ν σβέννυνται

⁹ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι μήποτε οὐ μὴ ἀρκέση̨ ἡμι̃ν καὶ ὑμι̃ν πορεύεσθε μα̃λλον πρòς τοὺς πωλου̃ντας καὶ ἀγοράσατε ἑαυται̃ς

¹⁰ἀπερχομένων δὲ αὐτω̃ν ἀγοράσαι ἠ̃λθεν ὁ νυμφίος καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰση̃λθον μετ' αὐτου̃ εἰς τοὺς γάμους καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα

¹¹ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι κύριε κύριε ἄνοιξον ἡμι̃ν

¹²ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐκ οἰ̃δα ὑμα̃ς

¹³γρηγορει̃τε οὐ̃ν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν

¹⁴ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημω̃ν ἐκάλεσεν τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοι̃ς τὰ ὑπάρχοντα αὐτου̃

¹⁵καὶ ὡ̨̃ μὲν ἔδωκεν πέντε τάλαντα ὡ̨̃ δὲ δύο ὡ̨̃ δὲ ἕν ἑκάστω̨ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως

¹⁶πορευθεὶς ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν ἠργάσατο ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἐκέρδησεν ἄλλα πέντε

¹⁷ὡσαύτως ὁ τὰ δύο ἐκέρδησεν ἄλλα δύο

¹⁸ὁ δὲ τò ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν γη̃ν καὶ ἔκρυψεν τò ἀργύριον του̃ κυρίου αὐτου̃

¹⁹μετὰ δὲ πολὺν χρόνον ἔρχεται ὁ κύριος τω̃ν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει λόγον μετ' αὐτω̃ν

²⁰καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων κύριε πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα

²¹ἔφη αὐτω̨̃ ὁ κύριος αὐτου̃ εὐ̃ δου̃λε ἀγαθὲ καὶ πιστέ ἐπὶ ὀλίγα ἠ̃ς πιστός ἐπὶ πολλω̃ν σε καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν του̃ κυρίου σου

²²προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα εἰ̃πεν κύριε δύο τάλαντά μοι παρέδωκας ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα

²³ἔφη αὐτω̨̃ ὁ κύριος αὐτου̃ εὐ̃ δου̃λε ἀγαθὲ καὶ πιστέ ἐπὶ ὀλίγα ἠ̃ς πιστός ἐπὶ πολλω̃ν σε καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν του̃ κυρίου σου

²⁴προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τò ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἰ̃πεν κύριε ἔγνων σε ὅτι σκληρòς εἰ̃ ἄνθρωπος θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας

²⁵καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τò τάλαντόν σου ἐν τη̨̃ γη̨̃ ἴδε ἔχεις τò σόν

²⁶ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ πονηρὲ δου̃λε καὶ ὀκνηρέ ἤ̨δεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα

²⁷ἔδει σε οὐ̃ν βαλει̃ν τὰ ἀργύριά μου τοι̃ς τραπεζίταις καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τò ἐμòν σὺν τόκω̨

²⁸ἄρατε οὐ̃ν ἀπ' αὐτου̃ τò τάλαντον καὶ δότε τω̨̃ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα

²⁹τω̨̃ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται του̃ δὲ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτου̃

³⁰καὶ τòν ἀχρει̃ον δου̃λον ἐκβάλετε εἰς τò σκότος τò ἐξώτερον ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

³¹ὅταν δὲ ἔλθη̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐν τη̨̃ δόξη̨ αὐτου̃ καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι μετ' αὐτου̃ τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτου̃

³²καὶ συναχθήσονται ἔμπροσθεν αὐτου̃ πάντα τὰ ἔθνη καὶ ἀφορίσει αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπò τω̃ν ἐρίφων

³³καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιω̃ν αὐτου̃ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων

³⁴τότε ἐρει̃ ὁ βασιλεὺς τοι̃ς ἐκ δεξιω̃ν αὐτου̃ δευ̃τε οἱ εὐλογημένοι του̃ πατρός μου κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμι̃ν βασιλείαν ἀπò καταβολη̃ς κόσμου

³⁵ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγει̃ν ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με

³⁶γυμνòς καὶ περιεβάλετέ με ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με ἐν φυλακη̨̃ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με

³⁷τότε ἀποκριθήσονται αὐτω̨̃ οἱ δίκαιοι λέγοντες κύριε πότε σε εἴδομεν πεινω̃ντα καὶ ἐθρέψαμεν ἢ διψω̃ντα καὶ ἐποτίσαμεν

³⁸πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν ἢ γυμνòν καὶ περιεβάλομεν

³⁹πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενου̃ντα ἢ ἐν φυλακη̨̃ καὶ ἤλθομεν πρός σε

⁴⁰καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρει̃ αὐτοι̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τω̃ν ἀδελφω̃ν μου τω̃ν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσατε

⁴¹τότε ἐρει̃ καὶ τοι̃ς ἐξ εὐωνύμων πορεύεσθε ἀπ' ἐμου̃ οἱ κατηραμένοι εἰς τò πυ̃ρ τò αἰώνιον τò ἡτοιμασμένον τω̨̃ διαβόλω̨ καὶ τοι̃ς ἀγγέλοις αὐτου̃

⁴²ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγει̃ν ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με

⁴³ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με γυμνòς καὶ οὐ περιεβάλετέ με ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακη̨̃ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με

⁴⁴τότε ἀποκριθήσονται καὶ αὐτοὶ λέγοντες κύριε πότε σε εἴδομεν πεινω̃ντα ἢ διψω̃ντα ἢ ξένον ἢ γυμνòν ἢ ἀσθενη̃ ἢ ἐν φυλακη̨̃ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι

⁴⁵τότε ἀποκριθήσεται αὐτοι̃ς λέγων ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τω̃ν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε

⁴⁶καὶ ἀπελεύσονται οὑ̃τοι εἰς κόλασιν αἰώνιον οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον

Κεφάλαιον ΚΣΤ' (26)

¹καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς πάντας τοὺς λόγους τούτους εἰ̃πεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

²οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τò πάσχα γίνεται καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τò σταυρωθη̃ναι

³τότε συνήχθησαν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι του̃ λαου̃ εἰς τὴν αὐλὴν του̃ ἀρχιερέως του̃ λεγομένου καϊάφα

⁴καὶ συνεβουλεύσαντο ἵνα τòν ’Ιησου̃ν δόλω̨ κρατήσωσιν καὶ ἀποκτείνωσιν

⁵ἔλεγον δέ μὴ ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃ ἵνα μὴ θόρυβος γένηται ἐν τω̨̃ λαω̨̃

⁶του̃ δὲ ’Ιησου̃ γενομένου ἐν βηθανία̨ ἐν οἰκία̨ Σίμωνος του̃ λεπρου̃

⁷προση̃λθεν αὐτω̨̃ γυνὴ ἔχουσα ἀλάβαστρον μύρου βαρυτίμου καὶ κατέχεεν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ ἀνακειμένου

⁸ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἠγανάκτησαν λέγοντες εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη

⁹ἐδύνατο γὰρ του̃το πραθη̃ναι πολλου̃ καὶ δοθη̃ναι πτωχοι̃ς

¹⁰γνοὺς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τί κόπους παρέχετε τη̨̃ γυναικί ἔργον γὰρ καλòν ἠργάσατο εἰς ἐμέ

¹¹πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε μεθ' ἑαυτω̃ν ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε

¹²βαλου̃σα γὰρ αὕτη τò μύρον του̃το ἐπὶ του̃ σώματός μου πρòς τò ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν

¹³ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅπου ἐὰν κηρυχθη̨̃ τò εὐαγγέλιον του̃το ἐν ὅλω̨ τω̨̃ κόσμω̨ λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη εἰς μνημόσυνον αὐτη̃ς

¹⁴τότε πορευθεὶς εἱ̃ς τω̃ν δώδεκα ὁ λεγόμενος ’Ιούδας ἰσκαριώτης πρòς τοὺς ἀρχιερει̃ς

¹⁵εἰ̃πεν τί θέλετέ μοι δου̃ναι κἀγὼ ὑμι̃ν παραδώσω αὐτόν οἱ δὲ ἔστησαν αὐτω̨̃ τριάκοντα ἀργύρια

¹⁶καὶ ἀπò τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτòν παραδω̨̃

¹⁷τη̨̃ δὲ πρώτη̨ τω̃ν ἀζύμων προση̃λθον οἱ μαθηταὶ τω̨̃ ’Ιησου̃ λέγοντες που̃ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγει̃ν τò πάσχα

¹⁸ὁ δὲ εἰ̃πεν ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν πρòς τòν δει̃να καὶ εἴπατε αὐτω̨̃ ὁ διδάσκαλος λέγει ὁ καιρός μου ἐγγύς ἐστιν πρòς σὲ ποιω̃ τò πάσχα μετὰ τω̃ν μαθητω̃ν μου

¹⁹καὶ ἐποίησαν οἱ μαθηταὶ ὡς συνέταξεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἡτοίμασαν τò πάσχα

²⁰ὀψίας δὲ γενομένης ἀνέκειτο μετὰ τω̃ν δώδεκα

²¹καὶ ἐσθιόντων αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι εἱ̃ς ἐξ ὑμω̃ν παραδώσει με

²²καὶ λυπούμενοι σφόδρα ἤρξαντο λέγειν αὐτω̨̃ εἱ̃ς ἕκαστος μήτι ἐγώ εἰμι κύριε

²³ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ὁ ἐμβάψας μετ' ἐμου̃ τὴν χει̃ρα ἐν τω̨̃ τρυβλίω̨ οὑ̃τός με παραδώσει

²⁴ὁ μὲν υἱòς του̃ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτου̃ οὐαὶ δὲ τω̨̃ ἀνθρώπω̨ ἐκείνω̨ δι' οὑ̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοται καλòν ἠ̃ν αὐτω̨̃ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκει̃νος

²⁵ἀποκριθεὶς δὲ ’Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτòν εἰ̃πεν μήτι ἐγώ εἰμι ῥαββί λέγει αὐτω̨̃ σὺ εἰ̃πας

²⁶ἐσθιόντων δὲ αὐτω̃ν λαβὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἄρτον καὶ εὐλογήσας ἔκλασεν καὶ δοὺς τοι̃ς μαθηται̃ς εἰ̃πεν λάβετε φάγετε του̃τό ἐστιν τò σω̃μά μου

²⁷καὶ λαβὼν ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοι̃ς λέγων πίετε ἐξ αὐτου̃ πάντες

²⁸του̃το γάρ ἐστιν τò αἱ̃μά μου τη̃ς διαθήκης τò περὶ πολλω̃ν ἐκχυννόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιω̃ν

²⁹λέγω δὲ ὑμι̃ν οὐ μὴ πίω ἀπ' ἄρτι ἐκ τούτου του̃ γενήματος τη̃ς ἀμπέλου ἕως τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτò πίνω μεθ' ὑμω̃ν καινòν ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ του̃ πατρός μου

³⁰καὶ ὑμνήσαντες ἐξη̃λθον εἰς τò ὄρος τω̃ν ἐλαιω̃ν

³¹τότε λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πάντες ὑμει̃ς σκανδαλισθήσεσθε ἐν ἐμοὶ ἐν τη̨̃ νυκτὶ ταύτη̨ γέγραπται γάρ πατάξω τòν ποιμένα καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τη̃ς ποίμνης

³²μετὰ δὲ τò ἐγερθη̃ναί με προάξω ὑμα̃ς εἰς τὴν Γαλιλαίαν

³³ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται ἐν σοί ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι

³⁴ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτη̨ τη̨̃ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνη̃σαι τρὶς ἀπαρνήση̨ με

³⁵λέγει αὐτω̨̃ ὁ Πέτρος κἂν δέη̨ με σὺν σοὶ ἀποθανει̃ν οὐ μή σε ἀπαρνήσομαι ὁμοίως καὶ πάντες οἱ μαθηταὶ εἰ̃παν

³⁶τότε ἔρχεται μετ' αὐτω̃ν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς χωρίον λεγόμενον Γεθσημανί καὶ λέγει τοι̃ς μαθηται̃ς καθίσατε αὐτου̃ ἕως οὑ̃ ἀπελθὼν ἐκει̃ προσεύξωμαι

³⁷καὶ παραλαβὼν τòν Πέτρον καὶ τοὺς δύο υἱοὺς Ζεβεδαίου ἤρξατο λυπει̃σθαι καὶ ἀδημονει̃ν

³⁸τότε λέγει αὐτοι̃ς περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου μείνατε ὡ̃δε καὶ γρηγορει̃τε μετ' ἐμου̃

³⁹καὶ προελθὼν μικρòν ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ προσευχόμενος καὶ λέγων πάτερ μου εἰ δυνατόν ἐστιν παρελθάτω ἀπ' ἐμου̃ τò ποτήριον του̃το πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω ἀλλ' ὡς σύ

⁴⁰καὶ ἔρχεται πρòς τοὺς μαθητὰς καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύδοντας καὶ λέγει τω̨̃ Πέτρω̨ οὕτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορη̃σαι μετ' ἐμου̃

⁴¹γρηγορει̃τε καὶ προσεύχεσθε ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν τò μὲν πνευ̃μα πρόθυμον ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής

⁴²πάλιν ἐκ δευτέρου ἀπελθὼν προσηύξατο λέγων πάτερ μου εἰ οὐ δύναται του̃το παρελθει̃ν ἐὰν μὴ αὐτò πίω γενηθήτω τò θέλημά σου

⁴³καὶ ἐλθὼν πάλιν εὑ̃ρεν αὐτοὺς καθεύδοντας ἠ̃σαν γὰρ αὐτω̃ν οἱ ὀφθαλμοὶ βεβαρημένοι

⁴⁴καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς πάλιν ἀπελθὼν προσηύξατο ἐκ τρίτου τòν αὐτòν λόγον εἰπὼν πάλιν

⁴⁵τότε ἔρχεται πρòς τοὺς μαθητὰς καὶ λέγει αὐτοι̃ς καθεύδετε τò λοιπòν καὶ ἀναπαύεσθε ἰδοὺ ἤγγικεν ἡ ὥρα καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χει̃ρας ἁμαρτωλω̃ν

⁴⁶ἐγείρεσθε ἄγωμεν ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούς με

⁴⁷καὶ ἔτι αὐτου̃ λαλου̃ντος ἰδοὺ ’Ιούδας εἱ̃ς τω̃ν δώδεκα ἠ̃λθεν καὶ μετ' αὐτου̃ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρω̃ν καὶ ξύλων ἀπò τω̃ν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων του̃ λαου̃

⁴⁸ὁ δὲ παραδιδοὺς αὐτòν ἔδωκεν αὐτοι̃ς σημει̃ον λέγων ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστιν κρατήσατε αὐτόν

⁴⁹καὶ εὐθέως προσελθὼν τω̨̃ ’Ιησου̃ εἰ̃πεν χαι̃ρε ῥαββί καὶ κατεφίλησεν αὐτόν

⁵⁰ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἑται̃ρε ἐφ' ὃ πάρει τότε προσελθόντες ἐπέβαλον τὰς χει̃ρας ἐπὶ τòν ’Ιησου̃ν καὶ ἐκράτησαν αὐτόν

⁵¹καὶ ἰδοὺ εἱ̃ς τω̃ν μετὰ ’Ιησου̃ ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἀπέσπασεν τὴν μάχαιραν αὐτου̃ καὶ πατάξας τòν δου̃λον του̃ ἀρχιερέως ἀφει̃λεν αὐτου̃ τò ὠτίον

⁵²τότε λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀπόστρεψον τὴν μάχαιράν σου εἰς τòν τόπον αὐτη̃ς πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρη̨ ἀπολου̃νται

⁵³ἢ δοκει̃ς ὅτι οὐ δύναμαι παρακαλέσαι τòν πατέρα μου καὶ παραστήσει μοι ἄρτι πλείω δώδεκα λεγιω̃νας ἀγγέλων

⁵⁴πω̃ς οὐ̃ν πληρωθω̃σιν αἱ γραφαὶ ὅτι οὕτως δει̃ γενέσθαι

⁵⁵ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς τοι̃ς ὄχλοις ὡς ἐπὶ λη̨στὴν ἐξήλθατε μετὰ μαχαιρω̃ν καὶ ξύλων συλλαβει̃ν με καθ' ἡμέραν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ἐκαθεζόμην διδάσκων καὶ οὐκ ἐκρατήσατέ με

⁵⁶του̃το δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθω̃σιν αἱ γραφαὶ τω̃ν προφητω̃ν τότε οἱ μαθηταὶ πάντες ἀφέντες αὐτòν ἔφυγον

⁵⁷οἱ δὲ κρατήσαντες τòν ’Ιησου̃ν ἀπήγαγον πρòς καϊάφαν τòν ἀρχιερέα ὅπου οἱ γραμματει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι συνήχθησαν

⁵⁸ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει αὐτω̨̃ ἀπò μακρόθεν ἕως τη̃ς αὐλη̃ς του̃ ἀρχιερέως καὶ εἰσελθὼν ἔσω ἐκάθητο μετὰ τω̃ν ὑπηρετω̃ν ἰδει̃ν τò τέλος

⁵⁹οἱ δὲ ἀρχιερει̃ς καὶ τò συνέδριον ὅλον ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ του̃ ’Ιησου̃ ὅπως αὐτòν θανατώσωσιν

⁶⁰καὶ οὐχ εὑ̃ρον πολλω̃ν προσελθόντων ψευδομαρτύρων ὕστερον δὲ προσελθόντες δύο

⁶¹εἰ̃παν οὑ̃τος ἔφη δύναμαι καταλυ̃σαι τòν ναòν του̃ θεου̃ καὶ διὰ τριω̃ν ἡμερω̃ν οἰκοδομη̃σαι

⁶²καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ οὐδὲν ἀποκρίνη̨ τί οὑ̃τοί σου καταμαρτυρου̃σιν

⁶³ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἐσιώπα καὶ ὁ ἀρχιερεὺς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἐξορκίζω σε κατὰ του̃ θεου̃ του̃ ζω̃ντος ἵνα ἡμι̃ν εἴπη̨ς εἰ σὺ εἰ̃ ὁ Χριστòς ὁ υἱòς του̃ θεου̃

⁶⁴λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς σὺ εἰ̃πας πλὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιω̃ν τη̃ς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τω̃ν νεφελω̃ν του̃ οὐρανου̃

⁶⁵τότε ὁ ἀρχιερεὺς διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ λέγων ἐβλασφήμησεν τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων ἴδε νυ̃ν ἠκούσατε τὴν βλασφημίαν

⁶⁶τί ὑμι̃ν δοκει̃ οἱ δὲ ἀποκριθέντες εἰ̃παν ἔνοχος θανάτου ἐστίν

⁶⁷τότε ἐνέπτυσαν εἰς τò πρόσωπον αὐτου̃ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν οἱ δὲ ἐράπισαν

⁶⁸λέγοντες προφήτευσον ἡμι̃ν χριστέ τίς ἐστιν ὁ παίσας σε

⁶⁹ὁ δὲ Πέτρος ἐκάθητο ἔξω ἐν τη̨̃ αὐλη̨̃ καὶ προση̃λθεν αὐτω̨̃ μία παιδίσκη λέγουσα καὶ σὺ ἠ̃σθα μετὰ ’Ιησου̃ του̃ Γαλιλαίου

⁷⁰ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν πάντων λέγων οὐκ οἰ̃δα τί λέγεις

⁷¹ἐξελθόντα δὲ εἰς τòν πυλω̃να εἰ̃δεν αὐτòν ἄλλη καὶ λέγει τοι̃ς ἐκει̃ οὑ̃τος ἠ̃ν μετὰ ’Ιησου̃ του̃ Ναζωραίου

⁷²καὶ πάλιν ἠρνήσατο μετὰ ὅρκου ὅτι οὐκ οἰ̃δα τòν ἄνθρωπον

⁷³μετὰ μικρòν δὲ προσελθόντες οἱ ἑστω̃τες εἰ̃πον τω̨̃ Πέτρω̨ ἀληθω̃ς καὶ σὺ ἐξ αὐτω̃ν εἰ̃ καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δη̃λόν σε ποιει̃

⁷⁴τότε ἤρξατο καταθεματίζειν καὶ ὀμνύειν ὅτι οὐκ οἰ̃δα τòν ἄνθρωπον καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησεν

⁷⁵καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος του̃ ῥήματος ’Ιησου̃ εἰρηκότος ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνη̃σαι τρὶς ἀπαρνήση̨ με καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσεν πικρω̃ς

Κεφάλαιον ΚΖ' (27)

¹πρωΐας δὲ γενομένης συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι του̃ λαου̃ κατὰ του̃ ’Ιησου̃ ὥστε θανατω̃σαι αὐτόν

²καὶ δήσαντες αὐτòν ἀπήγαγον καὶ παρέδωκαν Πιλάτω̨ τω̨̃ ἡγεμόνι

³τότε ἰδὼν ’Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτòν ὅτι κατεκρίθη μεταμεληθεὶς ἔστρεψεν τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν καὶ πρεσβυτέροις

⁴λέγων ἥμαρτον παραδοὺς αἱ̃μα ἀθω̨̃ον οἱ δὲ εἰ̃παν τί πρòς ἡμα̃ς σὺ ὄψη̨

⁵καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια εἰς τòν ναòν ἀνεχώρησεν καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο

⁶οἱ δὲ ἀρχιερει̃ς λαβόντες τὰ ἀργύρια εἰ̃παν οὐκ ἔξεστιν βαλει̃ν αὐτὰ εἰς τòν κορβανα̃ν ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστιν

⁷συμβούλιον δὲ λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτω̃ν τòν ἀγρòν του̃ κεραμέως εἰς ταφὴν τοι̃ς ξένοις

⁸διò ἐκλήθη ὁ ἀγρòς ἐκει̃νος ἀγρòς αἵματος ἕως τη̃ς σήμερον

⁹τότε ἐπληρώθη τò ῥηθὲν διὰ ’Ιερεμίου του̃ προφήτου λέγοντος καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια τὴν τιμὴν του̃ τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπò υἱω̃ν ’Ισραήλ

¹⁰καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τòν ἀγρòν του̃ κεραμέως καθὰ συνέταξέν μοι κύριος

¹¹ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἐστάθη ἔμπροσθεν του̃ ἡγεμόνος καὶ ἐπηρώτησεν αὐτòν ὁ ἡγεμὼν λέγων σὺ εἰ̃ ὁ βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἔφη σὺ λέγεις

¹²καὶ ἐν τω̨̃ κατηγορει̃σθαι αὐτòν ὑπò τω̃ν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων οὐδὲν ἀπεκρίνατο

¹³τότε λέγει αὐτω̨̃ ὁ Πιλα̃τος οὐκ ἀκούεις πόσα σου καταμαρτυρου̃σιν

¹⁴καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ πρòς οὐδὲ ἓν ῥη̃μα ὥστε θαυμάζειν τòν ἡγεμόνα λίαν

¹⁵κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τω̨̃ ὄχλω̨ δέσμιον ὃν ἤθελον

¹⁶εἰ̃χον δὲ τότε δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον ’Ιησου̃ν Βαραββα̃ν

¹⁷συνηγμένων οὐ̃ν αὐτω̃ν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμι̃ν ’Ιησου̃ν τòν Βαραββα̃ν ἢ ’Ιησου̃ν τòν λεγόμενον Χριστόν

¹⁸ἤ̨δει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν

¹⁹καθημένου δὲ αὐτου̃ ἐπὶ του̃ βήματος ἀπέστειλεν πρòς αὐτòν ἡ γυνὴ αὐτου̃ λέγουσα μηδὲν σοὶ καὶ τω̨̃ δικαίω̨ ἐκείνω̨ πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ' ὄναρ δι' αὐτόν

²⁰οἱ δὲ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τòν Βαραββα̃ν τòν δὲ ’Ιησου̃ν ἀπολέσωσιν

²¹ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τίνα θέλετε ἀπò τω̃ν δύο ἀπολύσω ὑμι̃ν οἱ δὲ εἰ̃παν τòν Βαραββα̃ν

²²λέγει αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος τί οὐ̃ν ποιήσω ’Ιησου̃ν τòν λεγόμενον Χριστόν λέγουσιν πάντες σταυρωθήτω

²³ὁ δὲ ἔφη τί γὰρ κακòν ἐποίησεν οἱ δὲ περισσω̃ς ἔκραζον λέγοντες σταυρωθήτω

²⁴ἰδὼν δὲ ὁ Πιλα̃τος ὅτι οὐδὲν ὠφελει̃ ἀλλὰ μα̃λλον θόρυβος γίνεται λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χει̃ρας ἀπέναντι του̃ ὄχλου λέγων ἀθω̨̃ός εἰμι ἀπò του̃ αἵματος τούτου ὑμει̃ς ὄψεσθε

²⁵καὶ ἀποκριθεὶς πα̃ς ὁ λαòς εἰ̃πεν τò αἱ̃μα αὐτου̃ ἐφ' ἡμα̃ς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμω̃ν

²⁶τότε ἀπέλυσεν αὐτοι̃ς τòν Βαραββα̃ν τòν δὲ ’Ιησου̃ν φραγελλώσας παρέδωκεν ἵνα σταυρωθη̨̃

²⁷τότε οἱ στρατιω̃ται του̃ ἡγεμόνος παραλαβόντες τòν ’Ιησου̃ν εἰς τò πραιτώριον συνήγαγον ἐπ' αὐτòν ὅλην τὴν σπει̃ραν

²⁸καὶ ἐκδύσαντες αὐτòν χλαμύδα κοκκίνην περιέθηκαν αὐτω̨̃

²⁹καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθω̃ν ἐπέθηκαν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ κάλαμον ἐν τη̨̃ δεξια̨̃ αὐτου̃ καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτου̃ ἐνέπαιξαν αὐτω̨̃ λέγοντες χαι̃ρε βασιλευ̃ τω̃ν ’Ιουδαίων

³⁰καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτòν ἔλαβον τòν κάλαμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτου̃

³¹καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτω̨̃ ἐξέδυσαν αὐτòν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν αὐτòν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἀπήγαγον αὐτòν εἰς τò σταυρω̃σαι

³²ἐξερχόμενοι δὲ εὑ̃ρον ἄνθρωπον κυρηναι̃ον ὀνόματι Σίμωνα του̃τον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρη̨ τòν σταυρòν αὐτου̃

³³καὶ ἐλθόντες εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθα̃ ὅ ἐστιν κρανίου τόπος λεγόμενος

³⁴ἔδωκαν αὐτω̨̃ πιει̃ν οἰ̃νον μετὰ χολη̃ς μεμιγμένον καὶ γευσάμενος οὐκ ἠθέλησεν πιει̃ν

³⁵σταυρώσαντες δὲ αὐτòν διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτου̃ βάλλοντες κλη̃ρον

³⁶καὶ καθήμενοι ἐτήρουν αὐτòν ἐκει̃

³⁷καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ τὴν αἰτίαν αὐτου̃ γεγραμμένην οὑ̃τός ἐστιν ’Ιησου̃ς ὁ βασιλευ̃ς τω̃ν ’Ιουδαίων

³⁸τότε σταυρου̃νται σὺν αὐτω̨̃ δύο λη̨σταί εἱ̃ς ἐκ δεξιω̃ν καὶ εἱ̃ς ἐξ εὐωνύμων

³⁹οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτòν κινου̃ντες τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν

⁴⁰καὶ λέγοντες ὁ καταλύων τòν ναòν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομω̃ν σω̃σον σεαυτόν εἰ υἱòς εἰ̃ του̃ θεου̃ καὶ κατάβηθι ἀπò του̃ σταυρου̃

⁴¹ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερει̃ς ἐμπαίζοντες μετὰ τω̃ν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων ἔλεγον

⁴²ἄλλους ἔσωσεν ἑαυτòν οὐ δύναται σω̃σαι βασιλεὺς ’Ισραήλ ἐστιν καταβάτω νυ̃ν ἀπò του̃ σταυρου̃ καὶ πιστεύσομεν ἐπ' αὐτόν

⁴³πέποιθεν ἐπὶ τòν θεόν ῥυσάσθω νυ̃ν εἰ θέλει αὐτόν εἰ̃πεν γὰρ ὅτι θεου̃ εἰμι υἱός

⁴⁴τò δ' αὐτò καὶ οἱ λη̨σταὶ οἱ συσταυρωθέντες σὺν αὐτω̨̃ ὠνείδιζον αὐτόν

⁴⁵ἀπò δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πα̃σαν τὴν γη̃ν ἕως ὥρας ἐνάτης

⁴⁶περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ ’Ιησου̃ς φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγων Ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι του̃τ' ἔστιν θεέ μου θεέ μου ἱνατί με ἐγκατέλιπες

⁴⁷τινὲς δὲ τω̃ν ἐκει̃ ἑστηκότων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι ’Ηλίαν φωνει̃ οὑ̃τος

⁴⁸καὶ εὐθέως δραμὼν εἱ̃ς ἐξ αὐτω̃ν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμω̨ ἐπότιζεν αὐτόν

⁴⁹οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ’Ηλίας σώσων αὐτόν

⁵⁰ὁ δὲ ’Ιησου̃ς πάλιν κράξας φωνη̨̃ μεγάλη̨ ἀφη̃κεν τò πνευ̃μα

⁵¹καὶ ἰδοὺ τò καταπέτασμα του̃ ναου̃ ἐσχίσθη ἀπ' ἄνωθεν ἕως κάτω εἰς δύο καὶ ἡ γη̃ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν

⁵²καὶ τὰ μνημει̃α ἀνεώ̨χθησαν καὶ πολλὰ σώματα τω̃ν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθησαν

⁵³καὶ ἐξελθόντες ἐκ τω̃ν μνημείων μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτου̃ εἰση̃λθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοι̃ς

⁵⁴ὁ δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ' αὐτου̃ τηρου̃ντες τòν ’Ιησου̃ν ἰδόντες τòν σεισμòν καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν σφόδρα λέγοντες ἀληθω̃ς θεου̃ υἱòς ἠ̃ν οὑ̃τος

⁵⁵ἠ̃σαν δὲ ἐκει̃ γυναι̃κες πολλαὶ ἀπò μακρόθεν θεωρου̃σαι αἵτινες ἠκολούθησαν τω̨̃ ’Ιησου̃ ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας διακονου̃σαι αὐτω̨̃

⁵⁶ἐν αἱ̃ς ἠ̃ν Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ του̃ ’Ιακώβου καὶ ’Ιωσὴφ μήτηρ καὶ ἡ μήτηρ τω̃ν υἱω̃ν Ζεβεδαίου

⁵⁷ὀψίας δὲ γενομένης ἠ̃λθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπò ἁριμαθαίας τοὔνομα ’Ιωσήφ ὃς καὶ αὐτòς ἐμαθητεύθη τω̨̃ ’Ιησου̃

⁵⁸οὑ̃τος προσελθὼν τω̨̃ Πιλάτω̨ ἠ̨τήσατο τò σω̃μα του̃ ’Ιησου̃ τότε ὁ Πιλα̃τος ἐκέλευσεν ἀποδοθη̃ναι

⁵⁹καὶ λαβὼν τò σω̃μα ὁ ’Ιωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτò ἐν σινδόνι καθαρα̨̃

⁶⁰καὶ ἔθηκεν αὐτò ἐν τω̨̃ καινω̨̃ αὐτου̃ μνημείω̨ ὃ ἐλατόμησεν ἐν τη̨̃ πέτρα̨ καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τη̨̃ θύρα̨ του̃ μνημείου ἀπη̃λθεν

⁶¹ἠ̃ν δὲ ἐκει̃ Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία καθήμεναι ἀπέναντι του̃ τάφου

⁶²τη̨̃ δὲ ἐπαύριον ἥτις ἐστὶν μετὰ τὴν παρασκευήν συνήχθησαν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι πρòς Πιλα̃τον

⁶³λέγοντες κύριε ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκει̃νος ὁ πλάνος εἰ̃πεν ἔτι ζω̃ν μετὰ τρει̃ς ἡμέρας ἐγείρομαι

⁶⁴κέλευσον οὐ̃ν ἀσφαλισθη̃ναι τòν τάφον ἕως τη̃ς τρίτης ἡμέρας μήποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ κλέψωσιν αὐτòν καὶ εἴπωσιν τω̨̃ λαω̨̃ ἠγέρθη ἀπò τω̃ν νεκρω̃ν καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τη̃ς πρώτης

⁶⁵ἔφη αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος ἔχετε κουστωδίαν ὑπάγετε ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε

⁶⁶οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τòν τάφον σφραγίσαντες τòν λίθον μετὰ τη̃ς κουστωδίας

Κεφάλαιον ΚΗ' (28)

¹ὀψὲ δὲ σαββάτων τη̨̃ ἐπιφωσκούση̨ εἰς μίαν σαββάτων ἠ̃λθεν Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρη̃σαι τòν τάφον

²καὶ ἰδοὺ σεισμòς ἐγένετο μέγας ἄγγελος γὰρ κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανου̃ καὶ προσελθὼν ἀπεκύλισεν τòν λίθον καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτου̃

³ἠ̃ν δὲ ἡ εἰδέα αὐτου̃ ὡς ἀστραπὴ καὶ τò ἔνδυμα αὐτου̃ λευκòν ὡς χιών

⁴ἀπò δὲ του̃ φόβου αὐτου̃ ἐσείσθησαν οἱ τηρου̃ντες καὶ ἐγενήθησαν ὡς νεκροί

⁵ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἰ̃πεν ται̃ς γυναιξίν μὴ φοβει̃σθε ὑμει̃ς οἰ̃δα γὰρ ὅτι ’Ιησου̃ν τòν ἐσταυρωμένον ζητει̃τε

⁶οὐκ ἔστιν ὡ̃δε ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἰ̃πεν δευ̃τε ἴδετε τòν τόπον ὅπου ἔκειτο

⁷καὶ ταχὺ πορευθει̃σαι εἴπατε τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὅτι ἠγέρθη ἀπò τω̃ν νεκρω̃ν καὶ ἰδοὺ προάγει ὑμα̃ς εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐκει̃ αὐτòν ὄψεσθε ἰδοὺ εἰ̃πον ὑμι̃ν

⁸καὶ ἀπελθου̃σαι ταχὺ ἀπò του̃ μνημείου μετὰ φόβου καὶ χαρα̃ς μεγάλης ἔδραμον ἀπαγγει̃λαι τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

⁹καὶ ἰδοὺ ’Ιησου̃ς ὑπήντησεν αὐται̃ς λέγων χαίρετε αἱ δὲ προσελθου̃σαι ἐκράτησαν αὐτου̃ τοὺς πόδας καὶ προσεκύνησαν αὐτω̨̃

¹⁰τότε λέγει αὐται̃ς ὁ ’Ιησου̃ς μὴ φοβει̃σθε ὑπάγετε ἀπαγγείλατε τοι̃ς ἀδελφοι̃ς μου ἵνα ἀπέλθωσιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν κἀκει̃ με ὄψονται

¹¹πορευομένων δὲ αὐτω̃ν ἰδού τινες τη̃ς κουστωδίας ἐλθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν ἅπαντα τὰ γενόμενα

¹²καὶ συναχθέντες μετὰ τω̃ν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοι̃ς στρατιώταις

¹³λέγοντες εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ νυκτòς ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτòν ἡμω̃ν κοιμωμένων

¹⁴καὶ ἐὰν ἀκουσθη̨̃ του̃το ἐπὶ του̃ ἡγεμόνος ἡμει̃ς πείσομεν αὐτòν καὶ ὑμα̃ς ἀμερίμνους ποιήσομεν

¹⁵οἱ δὲ λαβόντες τὰ ἀργύρια ἐποίησαν ὡς ἐδιδάχθησαν καὶ διεφημίσθη ὁ λόγος οὑ̃τος παρὰ ’Ιουδαίοις μέχρι τη̃ς σήμερον ἡμέρας

¹⁶οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς τò ὄρος οὑ̃ ἐτάξατο αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς

¹⁷καὶ ἰδόντες αὐτòν προσεκύνησαν οἱ δὲ ἐδίστασαν

¹⁸καὶ προσελθὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἐλάλησεν αὐτοι̃ς λέγων ἐδόθη μοι πα̃σα ἐξουσία ἐν οὐρανω̨̃ καὶ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

¹⁹πορευθέντες οὐ̃ν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τò ὄνομα του̃ πατρòς καὶ του̃ υἱου̃ καὶ του̃ ἁγίου πνεύματος

²⁰διδάσκοντες αὐτοὺς τηρει̃ν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμι̃ν καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμω̃ν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τη̃ς συντελείας του̃ αἰω̃νος

ἀμήν

Книго

[X]