APOKALIPSO DE SANKTA JOHANO

Жapitro 1

1 Apokalipso de Jesuo Kristo, kiun Dio donis al li, por montri al siaj servistoj tion, kio devas baldaэ okazi; kaj Li sendis kaj montris шin per Sia anшelo al Sia servisto Johano, 2 kiu atestis la vorton de Dio kaj la ateston de Jesuo Kristo, pri жio, kion li vidis. 3 Feliжaj estas la leganto kaj la aэskultantoj de la vortoj de la profetaјo kaj la observantoj de la skribitaјoj en шi; жar la tempo estas proksima.

4 Johano al la sep eklezioj en Azio: Graco al vi kaj paco de Tiu, kiu estas kaj estis kaj venos; kaj de la sep spiritoj antaэ Lia trono; 5 kaj de Jesuo Kristo, la fidela atestanto, la unuenaskita el la mortintoj, kaj la reganto de la reшoj de la tero. Al tiu, kiu nin amas, kaj nin malligis de niaj pekoj per sia sango, 6 kaj faris nin regno, pastroj al lia Dio kaj Patro; al li la gloro kaj la potenco por жiam kaj eterne. Amen. 7 Jen li venas kun la nuboj; kaj lin vidos жiu okulo, kaj tiuj, kiuj lin trapikis; kaj жiuj gentoj de la tero ploros pro li. Vere, Amen.

8 Mi estas la Alfa kaj la Omega, diras la Sinjoro, la Dio, kiu estas kaj estis kaj venos, la Plejpotenca.

9 Mi, Johano, via frato kaj partoprenanto kun vi en la aflikto kaj regno kaj pacienco de Jesuo, estis sur la insulo nomata Patmos pro la vorto de Dio kaj la atesto de Jesuo. 10 Mi min trovis en la Spirito en la tago de la Sinjoro, kaj mi aэdis malantaэ mi grandan voжon kvazaэ de trumpeto, 11 dirantan: Kion vi vidas, tion skribu en libron kaj sendu al la sep eklezioj: al Efeso kaj al Smirna kaj al Pergamo kaj al Tiatira kaj al Sardes kaj al Filadelfia kaj al Laodikea. 12 Kaj mi min turnis, por vidi la voжon, kiu parolis kun mi. Kaj turniшinte, mi vidis sep orajn lampingojn; 13 kaj meze de la sep lampingoj iun similan al la Filo de homo, vestitan шispiede, kaj zonitan жirkaэ la brusto per ora zono. 14 Kaj lia kapo kaj liaj haroj estis blankaj kiel blanka lano, kiel neшo; kaj liaj okuloj estis kiel fajra flamo; 15 kaj liaj piedoj estis kiel brilanta latuno, kvazaэ rafinita en forno; kaj lia voжo estis kiel voжo de multaj akvoj. 16 Kaj li havis en sia dekstra mano sep stelojn; kaj el lia buюo eliris akra dutranжa glavo; kaj lia aspekto estis kiel brilas la suno en sia forteco. 17 Kaj kiam mi vidis lin, mi falis жe liaj piedoj kvazaэ senviva. Kaj li metis sian dekstran manon sur min, dirante: Ne timu; mi estas la unua kaj la lasta, 18 kaj la vivanta; kaj mi fariшis mortinta, kaj jen, mi estas vivanta por жiam kaj eterne, kaj mi havas la юlosilojn de la morto kaj de Hades. 19 Skribu do tion, kion vi vidis, kaj kio estas, kaj kio okazos poste; 20 la misteron de la sep steloj, kiujn vi vidis en mia dekstra mano, kaj la sep orajn lampingojn. La sep steloj estas la anшeloj de la sep eklezioj; kaj la sep lampingoj estas la sep eklezioj.

Жapitro 2

1 Al la anшelo de la eklezio en Efeso skribu:

Tiele diras la tenanto de la sep steloj en sia dekstra mano, la iranto meze de la sep oraj lampingoj: 2 Mi scias viajn farojn, kaj vian laboron kaj vian paciencon, kaj ke vi ne povas toleri la malbonulojn, kaj ke vi provis tiujn, kiuj nomas sin apostoloj kaj ne estas tiaj, kaj trovis ilin malveraj; 3 kaj vi havas paciencon kaj toleris pro mia nomo kaj ne laciшis. 4 Sed mi havas kontraэ vi, ke vi forlasis vian unuan amon. 5 Memoru do, de kie vi falis, kaj pentu, kaj faru la unuajn farojn; alie mi venos al vi, kaj formovos vian lampingon el шia loko, se vi ne pentos. 6 Sed жi tion vi havas, ke vi malamas la farojn de la Nikolaitoj, kiujn mi ankaэ malamas. 7 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. Al la venkanto mi donos manшi el la arbo de vivo, kiu estas en la Paradizo de Dio.

8 Kaj al la anшelo de la eklezio en Smirna skribu:

Tiele diras la unua kaj la lasta, kiu fariшis senviva kaj vivis: 9 Mi scias vian aflikton kaj vian malriжecon (vi tamen estas riжa), kaj la blasfemon de tiuj, kiuj nomas sin Judoj, kaj estas ne tiaj, sed sinagogo de Satano. 10 Ne timu tion, kion vi suferos; jen la diablo јetos iujn el vi en malliberejon, por ke vi estu elprovataj; kaj vi havos aflikton dek tagojn. Estu fidela шis morto, kaj mi donos al vi la kronon de vivo. 11 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. La venkanto tute ne difektiшos de la dua morto.

12 Kaj al la anшelo de la eklezio en Pergamo skribu:

Tiele diras la portanto de la akra dutranжa glavo: 13 Mi scias, kie vi loшas: tie, kie estas la trono de Satano; kaj vi tenas firme mian nomon, kaj ne malkonfesis mian fidon, eж en la tagoj de Antipas, mia fidela atestinto, kiu estis mortigita inter vi, kie loшas Satano. 14 Sed mi havas kelkon kontraэ vi: ke vi havas tie sekvantojn de la instruo de Bileam, kiu instruis al Balak јeti falilon antaэ la Izraelidojn, por ke ili manшu idoloferitaјojn kaj malжastu. 15 Kaj vi ankaэ havas sekvantojn de la instruo de la Nikolaitoj tiel same. 16 Pentu do; alie mi rapide venos al vi, kaj militos kontraэ ili per la glavo de mia buюo. 17 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. Al la venkanto mi donos el la kaюita manao, kaj mi donos al li blankan юtoneton, kaj sur la юtoneto novan nomon skribitan, kiun konas neniu krom la ricevanto.

18 Kaj al la anшelo de la eklezio en Tiatira skribu:

Tiele diras la Filo de Dio, kiu havas okulojn kiel fajra flamo, kaj liaj piedoj estas kiel brilanta latuno: 19 Mi scias viajn farojn, kaj viajn amon kaj fidon kaj servadon kaj paciencon, kaj pri viaj faroj, ke la lastaj estas pli multaj ol la unuaj. 20 Sed mi havas kontraэ vi, ke vi toleras la virinon Izebel, kiu nomas sin profetino; kaj юi instruas kaj delogas miajn servistojn malжasti kaj manшi idoloferitaјojn. 21 Kaj mi donis al юi tempon, por ke юi pentu; kaj юi ne volas penti pri sia malжasteco. 22 Jen mi јetos юin en liton, kaj la kun юi adultantojn en grandan aflikton, se ili ne pentos pri юiaj faroj. 23 Kaj mi pereigos юiajn idojn per morto; kaj жiuj eklezioj scios, ke mi estas tiu, kiu esploras internaјojn kaj korojn; kaj mi donos al жiu el vi laэ viaj faroj. 24 Sed al vi mi diras, al la ceteraj en Tiatira, al жiuj, kiuj ne havas жi tiun instruon, kaj kiuj ne konas la profundaјojn de Satano, kiel oni diras: Mi ne јetos sur vin alian юarшon. 25 Tamen tion, kion vi havas, tenu, шis mi venos. 26 Kaj al la venkanto kaj la observanto de miaj faroj шis la fino mi donos aэtoritaton super la nacioj; 27 kaj li regos ilin per fera sceptro, kiel la potaj vazoj estas dispecigataj; kiel mi ankaэ ricevis de mia Patro; 28 kaj mi donos al li la matenan stelon. 29 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

Жapitro 3

1 Kaj al la anшelo de la eklezio en Sardes skribu:

Tiele diras tiu, kiu havas la sep Spiritojn de Dio, kaj la sep stelojn: Mi scias viajn farojn, ke vi estas nomata viva, kaj estas malviva. 2 Fariшu vigla, kaj firmigu la restaјojn, kiuj estis preskaэ mortantaj; жar mi ne trovis viajn farojn plenumitaj antaэ mia Dio. 3 Memoru do, kiel vi ricevis kaj aэdis; kaj observu, kaj pentu. Se do vi ne viglos, mi venos, kvazaэ юtelisto, kaj vi ne scios, je kiu horo mi venos al vi. 4 Sed vi havas en Sardes kelkajn nomojn, kiuj ne makulis siajn vestojn; kaj ili promenos kun mi en blankaјoj; жar ili estas indaj. 5 La venkanto estos tiel vestita per blankaj vestoj; kaj mi ja ne elstrekos lian nomon el la libro de vivo, kaj mi konfesos lian nomon antaэ mia Patro kaj antaэ Liaj anшeloj. 6 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

7 Kaj al la anшelo de la eklezio en Filadelfia skribu:

Tiele diras la sanktulo, la verulo, kiu havas la юlosilon de David, tiu, kiu malfermas, kaj neniu fermas; kiu fermas, kaj neniu malfermas: 8 Mi scias viajn farojn (jen mi donis antaэ vi pordon malfermitan, kiun neniu povas fermi), ke vi havas kelkan potencon, kaj observis mian vorton, kaj ne malkonfesis mian nomon. 9 Jen mi donas el la sinagogo de Satano, kiuj sin nomas Judoj, kaj estas ne tiaj, sed mensogas; jen mi igos ilin veni kaj adorkliniшi antaэ viaj piedoj, kaj scii, ke mi vin amis. 10 Жar vi observis la vorton de mia pacienco, mi ankaэ vin konservos el tiu horo de provo, kiu venos sur la tutan mondon, por provi la loшantojn sur la tero. 11 Mi venos rapide; tenadu tion, kion vi havas, por ke neniu forprenu vian kronon. 12 La venkanton mi faros kolono en la templo de mia Dio, kaj li ne plu eliros el шi; kaj mi skribos sur li la nomon de mia Dio, kaj la nomon de la urbo de mia Dio, la nova Jerusalem, kiu venas malsupren de mia Dio el la жielo, kaj mian novan nomon. 13 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

14 Kaj al la anшelo de la eklezio en Laodikea skribu:

Tiele diras la Amen, la atestanto fidela kaj vera, la komenco de la kreo de Dio: 15 Mi scias viajn farojn, ke vi estas nek malvarma, nek varmega; mi volus, ke vi estu aэ malvarma aэ varmega. 16 Tial, жar vi estas varmeta, kaj nek malvarma nek varmega, mi elsputos vin el mia buюo. 17 Жar vi diras: Mi estas riжa kaj akiris riжon, kaj nenion mi bezonas; kaj vi ne scias, ke vi estas la mizera kaj kompatinda kaj malriжa kaj blinda kaj nuda; 18 mi konsilas al vi aжeti de mi oron rafinitan per fajro, por ke vi riжiшu; kaj blankajn vestojn, por ke vi vin vestu, kaj por ke ne aperu la honto de via nudeco; kaj kolirion, por юmiri viajn okulojn, por ke vi vidu. 19 Жiujn, kiujn mi amas, mi riproжas kaj punas; estu do fervora, kaj pentu. 20 Jen mi staras жe la pordo kaj frapas; se iu aэdas mian voжon kaj malfermas la pordon, mi eniros al li kaj manшos kun li, kaj li kun mi. 21 Al la venkanto mi donos sidiшi kun mi sur mia trono, kiel mi ankaэ venkis kaj sidiшis kun mia Patro sur Lia trono. 22 Kiu havas orelon, tiu aэskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

Жapitro 4

1 Post tio mi rigardis, kaj jen pordo malfermita en la жielo, kaj la unua voжo, kiun mi aэdis, estis voжo kvazaэ de trumpeto parolanta kun mi, dirante: Suprenvenu жi tien, kaj mi montros al vi tion, kio devas okazi poste. 2 Tuj mi min trovis en la Spirito; kaj jen trono stariшis en la жielo, kaj sur la trono unu sidanta; 3 kaj la Sidanto estis en aspekto simila al юtono jaspisa kaj sardia; kaj jen жielarko жirkaэ la trono, aspekte simila al smeraldo. 4 Kaj жirkaэ la trono estis dudek kvar tronoj; kaj sur la tronoj mi vidis dudek kvar presbiterojn sidantajn, vestitajn per blankaj vestoj; kaj sur iliaj kapoj orajn kronojn. 5 Kaj el la trono eliris fulmoj kaj voжoj kaj tondroj. Kaj antaэ la trono brulis sep fajraj torжoj, kiuj estas la sep Spiritoj de Dio; 6 kaj antaэ la trono kvazaэ vitra maro, simila al kristalo; kaj meze apud la trono kaj ronde жirkaэ la trono kvar kreitaјoj, plenaj de okuloj antaэe kaj malantaэe. 7 Kaj la unua kreitaјo similis leonon, kaj la dua kreitaјo similis bovidon, kaj la tria kreitaјo havis vizaшon kvazaэ homan, kaj la kvara kreitaјo similis aglon flugantan. 8 Kaj la kvar kreitaјoj, havantaj po ses flugiloj, estas жirkaэe kaj interne plenaj de okuloj; kaj paэzon ili ne havas tage kaj nokte, dirante: Sankta, sankta, sankta, estas Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, la estanta kaj estinta kaj venonta. 9 Kaj kiam la kreitaјoj donos gloron kaj honoron kaj dankon al la Sidanto sur la trono, al la Vivanto por жiam kaj eterne, 10 la dudek kvar presbiteroj falos antaэ la Sidanto sur la trono, kaj ili adorkliniшos al la Vivanto por жiam kaj eterne, kaj јetos siajn kronojn antaэ la trono, dirante: 11 Inda Vi estas, ho nia Sinjoro kaj nia Dio, ricevi la gloron kaj la honoron kaj la potencon; жar Vi kreis жion, kaj pro Via volo жio ekzistis kaj kreiшis.

Жapitro 5

1 Kaj mi vidis en la dekstra mano de la Sidanto sur la trono libron, skribitan interne kaj malantaэe, sigelitan per sep sigeloj. 2 Kaj mi vidis fortan anшelon, proklamantan per granda voжo: Kiu estas inda malfermi la libron kaj rompi шiajn sigelojn? 3 Kaj neniu en la жielo, nek sur la tero, nek sub la tero, povis malfermi la libron, aэ rigardi шin. 4 Kaj mi multe ploris, жar troviшis neniu inda malfermi la libron, aэ шin rigardi; 5 kaj unu el la presbiteroj diris al mi: Ne ploru; jen la leono el la tribo de Jehuda, la Markoto de David, venkis, por malfermi la libron kaj шiajn sep sigelojn. 6 Kaj mi vidis meze inter la trono kaj la kvar kreitaјoj, kaj meze de la presbiteroj, Юafidon starantan, kvazaэ oferbuжitan, havantan sep kornojn kaj sep okulojn, kiuj estas la sep Spiritoj de Dio, senditaj sur la tutan teron. 7 Kaj li venis, kaj prenis шin el la dekstra mano de la Sidanto sur la trono. 8 Kaj kiam li prenis la libron, la kvar kreitaјoj kaj la dudek kvar presbiteroj falis antaэ la Юafido, havantaj жiu harpon, kaj orajn pelvojn plenajn de incenso, kiuj estas la preшoj de la sanktuloj. 9 Kaj ili kantis novan kanton, dirante: Vi estas inda preni la libron kaj malfermi шiajn sigelojn; жar vi estis mortigita, kaj vi elaжetis al Dio per via sango homojn el жiu tribo kaj lingvo kaj popolo kaj nacio, 10 kaj faris ilin al nia Dio regno kaj pastroj; kaj ili reшas sur la tero. 11 Kaj mi rigardis, kaj mi aэdis voжon de multaj anшeloj, ronde жirkaэ la trono kaj la kreitaјoj kaj la presbiteroj; kaj ilia nombro estis miriadoj da miriadoj kaj miloj da miloj; 12 dirantaj per granda voжo: Inda estas la Юafido, la mortigita, ricevi la potencon kaj riжon kaj saшecon kaj forton kaj honoron kaj gloron kaj laэdon. 13 Kaj жiun kreitaјon, kiu estis en la жielo kaj sur la tero kaj sub la tero kaj sur la maro, kaj жion en ili, mi aэdis dirantajn: Al la Sidanto sur la trono, kaj al la Юafido, estu la laэdo kaj la honoro kaj la gloro kaj la potenco por жiam kaj eterne. 14 Kaj la kvar kreitaјoj diris: Amen. Kaj la presbiteroj falis kaj adorkliniшis.

Жapitro 6

1 Kaj mi rigardis, kiam la Юafido malfermis unu el la sep sigeloj, kaj mi aэdis unu el la kvar kreitaјoj dirantan kvazaэ per voжo de tondro: Venu. 2 Kaj mi rigardis, kaj jen blanka жevalo, kaj la sidanta sur шi havis pafarkon; kaj estis donita al li krono; kaj li eliris venkanta, kaj por venki.

3 Kaj kiam li malfermis la duan sigelon, mi aэdis la duan kreitaјon dirantan: Venu. 4 Kaj eliris alia жevalo, flamkolora; kaj al la sidanta sur шi estis donite forpreni pacon de la tero, kaj ke oni mortigu unu la alian; kaj al li estis donita granda glavo.

5 Kaj kiam li malfermis la trian sigelon, mi aэdis la trian kreitaјon dirantan: Venu. Kaj mi rigardis, kaj jen nigra жevalo; kaj la sidanta sur шi havis en la mano pesilon. 6 Kaj mi aэdis kvazaэ voжon, meze de la kvar kreitaјoj, dirantan: Mezuro da tritiko por denaro, kaj tri mezuroj da hordeo por denaro; kaj la oleon kaj la vinon ne difektu.

7 Kaj kiam li malfermis la kvaran sigelon, mi aэdis la voжon de la kvara kreitaјo dirantan: Venu. 8 Kaj mi rigardis, kaj jen pala жevalo; kaj la nomo de la sidanta sur шi estis Morto; kaj Hades sekvis kun li. Kaj estis donita al ili aэtoritato super kvarono de la tero, por mortigi per glavo kaj per malsato kaj per morto kaj per la sovaшaj bestoj de la tero.

9 Kaj kiam li malfermis la kvinan sigelon, mi vidis sub la altaro la animojn de la mortigitaj pro la vorto de Dio kaj pro la atesto, kiun ili havadis; 10 kaj ili kriis per granda voжo, dirante: Шis kiam, ho Estro, la sankta kaj vera, Vi ne juшas kaj ne venшas nian sangon al la loшantoj sur la tero? 11 Kaj estis donita al жiu el ili blanka robo; kaj estis dirite al ili, ke ili atendu ankoraэ kelkan tempon, шis ankaэ iliaj kunservistoj kaj iliaj fratoj, mortigotaj kiel ili mem, plensumiшos.

12 Kaj mi rigardis, kiam li malfermis la sesan sigelon, kaj fariшis granda tertremo; kaj la suno fariшis nigra kiel sakaјo el haroj, kaj la tuta luno fariшis kiel sango; 13 kaj la steloj de la жielo falis sur la teron, kiel figarbo, skuate de forta vento, јetas siajn nematurajn figojn. 14 Kaj la жielo formoviшis, kvazaэ kunvolvata libro; kaj жiu monto kaj жiu insulo formoviшis de sia loko. 15 Kaj la reшoj de la tero kaj la granduloj kaj la milestroj kaj la riжuloj kaj la fortuloj kaj жiu sklavo kaj жiu liberulo sin kaюis en la kavernoj kaj inter la rokoj de la montoj; 16 kaj ili diris al la montoj kaj al la rokoj: Falu sur nin, kaj nin kaюu for de la vizaшo de la Sidanto sur la trono, kaj for de la kolero de la Юafido; 17 жar venis la granda tago de ilia kolero; kaj kiu povas stari?

Жapitro 7

1 Post tio mi vidis kvar anшelojn starantajn sur la kvar anguloj de la tero, retenantajn la kvar ventojn de la tero, por ke ne blovu vento sur la teron, nek sur la maron, nek sur ian arbon. 2 Kaj mi vidis alian anшelon suprenirantan de la sunleviшo, havantan sigelilon de la vivanta Dio; kaj li ekkriis per granda voжo al la kvar anшeloj, al kiuj estis donite difekti la teron kaj la maron, 3 dirante: Ne difektu la teron, nek la maron, nek la arbojn, antaэ ol ni sigelos sur iliaj fruntoj la servistojn de nia Dio. 4 Kaj mi aэdis la nombron de la sigelitoj, cent kvardek kvar miloj, sigelitaj el жiuj triboj de la Izraelidoj:

5   El la tribo de Jehuda estis sigelitaj dek du miloj;
     El la tribo de Ruben, dek du miloj;
     El la tribo de Gad, dek du miloj;
6   El la tribo de Aюer, dek du miloj;
     El la tribo de Naftali, dek du miloj;
     El la tribo de Manase, dek du miloj;
7   El la tribo de Simeon, dek du miloj;
     El la tribo de Levi, dek du miloj;
     El la tribo de Isa¶ar, dek du miloj;
8   El la tribo de Zebulun, dek du miloj;
     El la tribo de Jozef, dek du miloj;
     El la tribo de Benjamen estis sigelitaj dek du miloj.

9 Post tio mi rigardis, kaj jen granda homamaso, kiun neniu povis kalkuli, el жiu nacio, kaj el жiuj triboj kaj popoloj kaj lingvoj, starantaj antaэ la trono kaj antaэ la Юafido, vestitaj per blankaj roboj, kaj kun palmoj en iliaj manoj; 10 kaj ili kriis per granda voжo, dirante: Savo al nia Dio, la sidanta sur la trono, kaj al la Юafido. 11 Kaj жiuj anшeloj staris жirkaэ la trono kaj la presbiteroj kaj la kvar kreitaјoj; kaj ili falis sur sian vizaшon antaэ la trono, kaj adorkliniшis al Dio, 12 dirante: Amen; La laэdo kaj la gloro kaj la saшeco kaj la danko kaj la honoro kaj la potenco kaj la forto estu al nia Dio por жiam kaj eterne. Amen. 13 Kaj respondis unu el la presbiteroj, dirante al mi: Kiuj estas жi tiuj per blankaj roboj vestitaj, kaj de kie ili venis? 14 Kaj mi diris al li: Mia sinjoro, vi scias. Kaj li diris al mi: Жi tiuj estas la venantoj el la granda afliktado, kaj ili lavis siajn robojn, kaj blankigis ilin en la sango de la Юafido. 15 Tial ili estas antaэ la trono de Dio; kaj ili servas al Li tage kaj nokte en Lia templo; kaj la Sidanto sur la trono etendos super ili Sian tabernaklon. 16 Ili ne plu malsatos, nek plu soifos; ne frapos ilin la suno nek ia varmego; 17 жar la Юafido, kiu estas meze de la trono, paюtos ilin kaj kondukos ilin al akvofontoj de vivo; kaj Dio forviюos de iliaj okuloj жiun larmon.

Жapitro 8

1 Kaj kiam li malfermis la sepan sigelon, fariшis silento en la жielo por жirkaэ duono de horo. 2 Kaj mi vidis la sep anшelojn, kiuj staras antaэ Dio; kaj estis donitaj al ili sep trumpetoj.

3 Kaj alia anшelo venis, kaj staris apud la altaro, havante incensilon oran; kaj estis donita al li multe da incenso, por ke li aldonu шin al la preшoj de жiuj sanktuloj sur la altaro ora, kiu estis antaэ la trono. 4 Kaj la fumo de la incenso, kun la preшoj de la sanktuloj, leviшis antaэ Dio el la mano de la anшelo. 5 Kaj la anшelo prenis la incensilon, kaj li plenigis шin per la fajro de la altaro, kaj јetis шin sur la teron; kaj fariшis tondroj kaj voжoj kaj fulmoj kaj tertremo.

6 Kaj la sep anшeloj, havantaj la sep trumpetojn, sin pretigis, por trumpeti.

7 Kaj la unua trumpetis, kaj fariшis hajlo kaj fajro, miksitaj kun sango, kaj ili estis јetitaj sur la teron; kaj triono de la tero forbrulis, kaj triono de la arboj forbrulis, kaj la tuta verda herbo forbrulis.

8 Kaj la dua anшelo trumpetis, kaj kvazaэ granda monto, per fajro brulanta, estis јetita en la maron; kaj triono de la maro fariшis sango; 9 kaj mortis triono de la kreitaјoj en la maro, kiuj havis vivon; kaj triono de la юipoj pereis.

10 Kaj la tria anшelo trumpetis, kaj falis el la жielo granda stelo, brulanta kiel torжo, kaj шi falis sur trionon de la riveroj kaj sur la fontojn de la akvoj; 11 kaj la nomo de la stelo estas Absinto; kaj triono de la akvoj fariшis absintaјo; kaj multe da homoj mortis de la akvoj, жar ili maldolжiшis.

12 Kaj la kvara anшelo trumpetis, kaj estis frapita triono de la suno kaj triono de la luno kaj triono de la steloj, por ke mallumiшu triono de ili, kaj ke ne lumu dum triono de la tago, kaj por la nokto tiel same.

13 Kaj mi rigardis, kaj mi aэdis unu aglon, flugantan en meza жielo, dirantan per granda voжo: Ve! ve! ve al la loшantoj sur la tero, pro la ceteraj voжoj trumpetaj de la tri anшeloj ankoraэ trumpetontaj!

Жapitro 9

1 Kaj la kvina anшelo trumpetis, kaj mi vidis stelon el la жielo falintan sur la teron; kaj al li estis donita la юlosilo de la puto de la abismo. 2 Kaj li malfermis la puton de la abismo; kaj el la puto leviшadis fumo, kiel fumo el granda forno; kaj mallumiшis la suno kaj la aero pro la fumo de la puto. 3 Kaj el la fumo eliris akridoj sur la teron; kaj al ili estis donita povo, kiel havas povon la skorpioj de la tero. 4 Kaj estis ordonite al ili, ke ili ne difektu la herbon de la tero, nek ian verdaјon, nek ian arbon, sed nur tiujn homojn, kiuj ne havas sur la frunto la sigelon de Dio. 5 Kaj al ili estis komisiite, ke ili ne mortigu ilin, sed ke ili estu turmentataj kvin monatojn; kaj ilia turmento estis kiel turmento de skorpio, kiam шi pikvundas homon. 6 Kaj en tiuj tagoj la homoj serжos morton, kaj шin tute ne trovos; kaj ili deziregos morti, kaj morto forflugos de ili. 7 Kaj la formoj de la akridoj similis жevalojn, pretigitajn por milito; kaj sur iliaj kapoj estis kvazaэ kronoj similaj al oro, kaj iliaj vizaшoj estis kiel vizaшoj de homoj. 8 Kaj ili havis harojn kiel haroj de virinoj, kaj iliaj dentoj estis kiel de leonoj. 9 Kaj ili havis kirasojn, kiel kirasoj el fero; kaj la sono de iliaj flugiloj estis kiel la sono de жaroj, de multe da жevaloj kurantaj en militon. 10 Kaj ili havis vostojn similajn al vostoj de skorpioj, kaj pikilojn; kaj en iliaj vostoj estas ilia kapablo difekti la homojn kvin monatojn. 11 Ili havis super si reшon, la anшelon de la abismo; lia nomo estas en la Hebrea lingvo Abadon, kaj en la Greka lingvo li havas la nomon Apolion.

12 La unua Veo jam pasis; jen post tio venas ankoraэ du Veoj.

13 Kaj la sesa anшelo trumpetis, kaj mi aэdis voжon el la kornoj de la ora altaro, kiu staras antaэ Dio, 14 dirantan al la sesa anшelo, kiu havis la trumpeton: Malligu la kvar anшelojn, ligitajn apud la granda rivero Eэfrato. 15 Kaj malligiшis la kvar anшeloj, pretigitaj por la horo kaj tago kaj monato kaj jaro, por ke ili mortigu trionon de la homoj. 16 Kaj la nombro de la armeoj de la kavalerio estis ducent milionoj; mi aэdis ilian nombron. 17 Kaj tiel mi vidis la жevalojn en la vizio, kaj la sidantajn sur ili, havantajn kirasojn kiel el fajro kaj el jacinto kaj el sulfuro; kaj la kapoj de la жevaloj estis kiel kapoj de leonoj, kaj el iliaj buюoj eliris fajro kaj fumo kaj sulfuro. 18 Per tiuj tri plagoj triono de la homoj estis mortigita, per la fajro kaj la fumo kaj la sulfuro elirantaj el iliaj buюoj. 19 Жar la kapablo de la жevaloj estas en iliaj buюoj kaj en iliaj vostoj; жar iliaj vostoj similas serpentojn kaj havas kapojn; kaj per жi tiuj ili vundas. 20 Kaj la ceteraj homoj, kiuj ne estis mortigitaj per tiuj plagoj, ne pentis pri la faroj de siaj manoj, por ne adorkliniшi al demonoj, kaj al la idoloj oraj kaj arшentaj kaj kupraj kaj юtonaj kaj lignaj, kiuj povas nek vidi, nek aэdi, nek marюi; 21 kaj ili ne pentis pri siaj mortigoj, nek pri siaj sorжoj, nek pri sia malжastado, nek pri siaj юteloj.

Жapitro 10

1 Kaj mi vidis alian fortan anшelon, malsuprenirantan el la жielo, vestitan per nubo; kaj la жielarko estis super lia kapo, kaj lia vizaшo estis kiel la suno, kaj liaj piedoj kiel kolonoj el fajro; 2 kaj li havis en la mano libreton malfermitan; kaj li metis la dekstran piedon sur la maron, kaj la maldekstran sur la teron; 3 kaj li ekkriis per granda voжo, kiel leono blekas; kaj kiam li kriis, la sep tondroj parolis per siaj voжoj. 4 Kaj kiam la sep tondroj parolis, mi volis skribi; kaj mi aэdis voжon el la жielo, dirantan: Sigelu tion, kion parolis la sep tondroj, kaj шin ne skribu. 5 Kaj la anшelo, kiun mi vidis staranta sur la maro kaj sur la tero, levis sian dekstran manon al la жielo, 6 kaj јuris per la Vivanto por жiam kaj eterne, kiu kreis la жielon kaj tion, kio estas en шi, kaj la teron kaj tion, kio estas en шi, kaj la maron kaj tion, kio estas en шi, ke tempo ne plu ekzistos; 7 sed en la tagoj de la voжo de la sepa anшelo, kiam li tuj trumpetos, tiam finiшos la mistero de Dio, kiel Li evangeliis al Siaj servistoj, la profetoj. 8 Kaj la voжo, kiun mi aэdis el la жielo, parolis al mi denove, dirante: Iru, prenu la libreton malfermitan en la mano de la anшelo, staranta sur la maro kaj sur la tero. 9 Kaj mi iris al la anшelo, kaj diris al li: Donu al mi la libreton. Kaj li diris al mi: Prenu шin, kaj formanшu шin; kaj шi maldolжigos al vi la ventron, sed en via buюo шi estos dolжa kiel mielo. 10 Kaj mi prenis la libreton el la mano de la anшelo, kaj formanшis шin; kaj en mia buюo шi estis dolжa kiel mielo, kaj kiam mi шin manшis, mia ventro maldolжiшis. 11 Kaj ili diris al mi: Vi devas denove profeti жe multaj popoloj kaj nacioj kaj lingvoj kaj reшoj.

Жapitro 11

1 Kaj estis donita al mi kano, simila al bastono; kaj iu diris: Leviшu, kaj mezuru la templon de Dio, kaj la altaron, kaj la adorantojn en шi. 2 Kaj la korton ekster la templo preterlasu, kaj ne mezuru шin, жar шi estas donita al la nacioj; kaj la sanktan urbon ili piedpremos kvardek du monatojn. 3 Kaj mi donos komision al miaj du atestantoj, kaj ili profetos mil ducent sesdek tagojn, vestite per sakaјo. 4 Ili estas la du olivarboj kaj la du lampingoj, starantaj antaэ la Sinjoro de la tero. 5 Kaj se iu volas difekti ilin, fajro elvenas el ilia buюo kaj formanшas iliajn malamikojn; kaj se iu volas difekti ilin, tiamaniere li devas esti mortigita. 6 Ili havas la povon fermi la жielon, por ke ne pluvu dum la tagoj de ilia profetado; kaj ili havas povon super la akvoj, por юanшi ilin en sangon, kaj frapi la teron per жia plago жiufoje, kiam ili volos. 7 Kaj kiam ili finos sian ateston, la besto, kiu suprenvenas el la abismo, faros militon kontraэ ili kaj venkos ilin kaj mortigos ilin. 8 Kaj iliaj kadavroj kuюas sur la strato de la granda urbo, kiu nomiшas laэspirite Sodom kaj Egiptujo, kie ankaэ ilia Sinjoro estis krucumita. 9 Kaj el la popoloj kaj triboj kaj lingvoj kaj nacioj oni rigardas iliajn kadavrojn dum tri tagoj kaj duono, kaj ne lasas meti iliajn kadavrojn en tombon. 10 Kaj la loшantoj sur la tero шojas pri ili, kaj gajiшas; kaj ili sendos donacojn unu al la alia; жar tiuj du profetoj turmentadis la loшantojn sur la tero. 11 Kaj post la tri tagoj kaj duono la spirito de vivo el Dio eniris en ilin, kaj ili stariшis sur siaj piedoj; kaj granda timo falis sur tiujn, kiuj ilin rigardis. 12 Kaj ili aэdis grandan voжon el la жielo, dirantan al ili: Suprenvenu жi tien. Kaj ili supreniris en la жielon en la nubo; kaj iliaj malamikoj rigardis ilin. 13 Kaj en tiu horo fariшis granda tertremo, kaj dekono de la urbo falis; kaj en la tertremo mortis sep mil homoj; kaj la ceteraj pleniшis de timo, kaj donis laэdon al la Dio de la жielo.

14 La dua Veo jam pasis; jen la tria Veo rapide venas.

15 Kaj la sepa anшelo trumpetis; kaj fariшis grandaj voжoj en la жielo, dirante: La regno de la mondo fariшis regno de nia Sinjoro kaj de Lia Kristo; kaj li reшos por жiam kaj eterne. 16 Kaj la dudek kvar presbiteroj, kiuj antaэ Dio sidas sur siaj tronoj, falis sur la vizaшon kaj adorkliniшis al Dio, 17 dirante: Ni dankas Vin, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, kiu estas kaj estis; жar Vi alprenis Vian grandan potencon kaj reшis. 18 Kaj la nacioj furiozis, kaj venis Via kolero, kaj la tempo de la mortintoj, por esti juшataj, kaj la tempo doni la rekompencon al Viaj servistoj, la profetoj, kaj al la sanktuloj, kaj al la timantoj de Via nomo, malgrandaj kaj grandaj, kaj pereigi la detruantojn de la tero.

19 Kaj malfermiшis la enжiela templo de Dio, kaj vidiшis en Lia templo la kesto de Lia interligo; kaj fariшis fulmoj kaj voжoj kaj tondroj kaj tertremo kaj granda hajlo.

Жapitro 12

1 Kaj granda signo vidiшis en la жielo: virino vestita per la suno, kaj la luno sub юiaj piedoj, kaj sur юia kapo krono el dek du steloj; 2 kaj estante graveda, юi ekkriis, naskodolorigate kaj suferante por naski. 3 Kaj vidiшis alia signo en la жielo; kaj jen granda ruшa drako, havanta sep kapojn kaj dek kornojn, kaj sur siaj kapoj sep diademojn. 4 Kaj шia vosto trenis trionon de la steloj de la жielo, kaj јetis ilin sur la teron; kaj la drako staris antaэ la virino naskonta, por ke, kiam юi estos naskinta, шi formanшu юian infanon. 5 Kaj юi naskis filon, viran infanon, kiu regos жiujn naciojn per fera sceptro; kaj юia infano estis forkaptita supren al Dio kaj al Lia trono. 6 Kaj la virino forkuris en la dezerton, kie юi havis lokon pretigitan de Dio, por ke tie oni nutru юin mil ducent sesdek tagojn.

7 Kaj fariшis milito en la жielo: Mi¶ael kaj liaj anшeloj ekmilitis kontraэ la drako; kaj militis la drako kaj шiaj anшeloj; 8 kaj ne prosperis al ili, kaj ne plu troviшis ilia loko en la жielo. 9 Kaj јetiшis malsupren la granda drako, la antikva serpento, nomata Diablo kaj Satano, la trompanto de la tuta mondo; шi јetiшis sur la teron, kaj шiaj anшeloj јetiшis kun шi. 10 Kaj mi aэdis grandan voжon en la жielo, dirantan: Nun fariшis la savo kaj la potenco kaj la reшeco de nia Dio, kaj la aэtoritato de Lia Kristo; жar јetiшis malsupren la akuzanto de niaj fratoj, kiu tage kaj nokte akuzas ilin antaэ nia Dio. 11 Kaj ili venkis шin pro la sango de la Юafido, kaj pro la vorto de sia atesto; kaj ili ne amis sian vivon шis morto mem. 12 Pro tio шoju, ho жieloj, kaj vi, kiuj en ili loшas. Ve al la tero kaj al la maro! жar la diablo malsupreniris en vin, havante grandan koleron, sciante, ke li havas nur mallongan tempon.

13 Kaj kiam la drako vidis, ke шi estas јetita sur la teron, шi persekutis la virinon, kiu naskis la viran infanon. 14 Kaj al la virino estis donitaj la du flugiloj de la granda aglo, por ke юi flugu en la dezerton, sur sian lokon, kie юi estas nutrata tempon kaj tempojn kaj duontempon, for de la vizaшo de la serpento. 15 Kaj la serpento elјetis el sia buюo, post la virinon, akvon kvazaэ riveron, por ke шi igu юin forportiшi de la fluo. 16 Kaj la tero helpis la virinon, kaj la tero malfermis sian buюon, kaj englutis la riveron, kiun la drako elјetis el sia buюo. 17 Kaj la drako furiozis kontraэ la virino, kaj foriris, por fari militon kontraэ la restintojn de юia idaro, kiuj observas la ordonojn de Dio kaj havas la ateston de Jesuo;

Жapitro 13

1 kaj шi staris sur la sablo de la maro.

Kaj mi vidis beston suprenirantan el la maro, havantan dek kornojn kaj sep kapojn, kaj sur siaj kornoj dek diademojn, kaj sur siaj kapoj nomojn de blasfemo. 2 Kaj la besto, kiun mi vidis, estis simila al leopardo, kaj шiaj piedoj estis kiel de urso, kaj шia buюo kiel buюo de leono; kaj la drako donis al шi sian potencon kaj sian tronon kaj grandan aэtoritaton. 3 Kaj mi vidis unu el шiaj kapoj kvazaэ morte vunditan; kaj la morta vundo saniшis; kaj la tuta tero miris post la besto; 4 kaj ili adorkliniшis al la drako, жar шi donis sian aэtoritaton al la besto; kaj ili adorkliniшis al la besto, dirante: Kiu estas simila al la besto? kaj kiu povas militi kontraэ шi? 5 kaj estis donita al шi buюo, parolanta grandaјojn kaj blasfemaјojn; kaj estis donita al шi aэtoritato agadi dum kvardek du monatoj. 6 Kaj шi malfermis la buюon por blasfemoj kontraэ Dio, por blasfemi Lian nomon kaj Lian tabernaklon kaj la loшantojn de la жielo. 7 Kaj estis donite al шi fari militon kontraэ la sanktuloj, kaj venki ilin; kaj estis donita al шi aэtoritato sur жiu tribo kaj popolo kaj lingvo kaj nacio. 8 Kaj adorkliniшos al шi жiuj loшantoj de la tero, kies nomo ne estas skribita en la libro de vivo, libro de la Юafido oferita jam de la fondo de la mondo. 9 Se iu havas orelon, tiu aэskultu. 10 Se iu malliberigas, en malliberecon li iras; se iu per la glavo mortigos, li devas per la glavo esti mortigita. Жi tie estas la pacienco kaj la fido de la sanktuloj.

11 Kaj mi vidis alian beston suprenirantan el la tero; kaj шi havis du kornojn, simile al юafido, kaj шi parolis kiel drako. 12 Kaj шi ekzercas la tutan aэtoritaton de la unua besto antaэ шi. Kaj шi devigas la teron kaj la loшantojn sur шi adorkliniшi al la unua besto, kies morta vundo saniшis. 13 Kaj шi faras grandajn signojn, devigante eж fajron malsupreniri el la жielo sur la teron antaэ la homoj. 14 Kaj шi trompas la loшantojn de la tero per la signoj, kiujn estis donite al шi fari antaэ la besto; dirante al la loшantoj sur la tero, ke ili faru bildon al la besto, kiu havis la glavovundon kaj vivis. 15 Kaj estis donite, ke шi donu spiron al la bildo de la besto, por ke eж parolu la bildo de la besto, kaj faru, ke жiuj, kiuj ne volas adorkliniшi al la bildo de la besto, estu mortigitaj. 16 Kaj шi devigas жiujn, la malgrandajn kaj la grandajn, la riжajn kaj la malriжajn, la liberajn kaj la sklavajn, ricevi markon sur la dekstra mano aэ sur la frunto; 17 por ke neniu povu aжeti aэ vendi, krom tiuj, kiuj havas la markon, la nomon de la besto, aэ la numeron de шia nomo. 18 Жi tie estas saшeco. Kiu havas prudenton, tiu kalkulu la numeron de la besto; жar шi estas la numero de homo; kaj шia numero estas sescent sesdek ses.

Жapitro 14

1 Kaj mi rigardis, kaj jen la Юafido staranta sur la monto Cion, kaj kun li cent kvardek kvar miloj, havantaj lian nomon, kaj la nomon de lia Patro, skribitajn sur ilia frunto. 2 Kaj mi aэdis voжon el la жielo, kiel voжon de multaj akvoj, kaj kiel voжon de granda tondro; kaj la voжo, kiun mi aэdis, estis kiel de harpistoj, harpantaj per siaj harpoj; 3 kaj ili kantas kvazaэ novan kanton antaэ la trono kaj antaэ la kvar kreitaјoj kaj la presbiteroj; kaj neniu povis lerni la kanton krom la cent kvardek kvar miloj, la elaжetitoj el la tero. 4 Ili estas tiuj, kiuj ne malpuriшis kun virinoj; жar ili estas virguloj. Ili estas la sekvantoj de la Юafido, kien ajn li iras. Ili estas elaжetitaj el inter la homoj, la unuaaјo al Dio kaj al la Юafido. 5 Kaj en ilia buюo ne troviшis mensogo; ili estas senkulpaj.

6 Kaj mi vidis alian anшelon, flugantan en meza жielo, havantan eternan evangelion, por evangelii la loшantojn de la tero kaj жiun nacion kaj tribon kaj lingvon kaj popolon, 7 kaj dirantan per granda voжo: Timu Dion, kaj donu al Li gloron, жar venis la horo de Lia juшo; kaj adorkliniшu al la Kreinto de la жielo kaj la tero kaj la maro kaj la fontoj akvaj.

8 Kaj alia anшelo, dua, sekvis, dirante: Falis, falis Babel la granda, kiu trinkigis жiujn naciojn el la vino de la kolero de юia malжastaјo.

9 Kaj alia anшelo, tria, sekvis ilin, dirante per granda voжo: Se iu adorkliniшas al la besto kaj al шia bildo, kaj ricevas markon sur sia frunto aэ sur sia mano, 10 tiu ankaэ trinkos el la vino de la kolero de Dio, kiu estas pretigita nemiksite en la pokalo de Lia kolero, kaj li turmentiшos en fajro kaj sulfuro antaэ la sanktaj anшeloj kaj antaэ la Юafido; 11 kaj la fumo de ilia turmento leviшas por жiam kaj eterne; kaj ne havas paэzon tage kaj nokte tiuj, kiuj adorkliniшas al la besto kaj al шia bildo, kaj жiu, kiu ricevas la markon de шia nomo. 12 Жi tie estas la pacienco de la sanktuloj, kiuj observas la ordonojn de Dio kaj la fidon de Jesuo.

13 Kaj mi aэdis voжon el la жielo, dirantan: Skribu: Feliжaj estas la mortintoj, kiuj de nun mortas en la Sinjoro; vere, diras la Spirito, por ke ili ripozu de siaj laboroj; жar iliaj faroj sekvas kun ili.

14 Kaj mi rigardis, kaj jen blanka nubo, kaj sur la nubo sidanto, simila al la Filo de homo, havanta sur sia kapo oran kronon, kaj en sia mano akran rikoltilon. 15 Kaj alia anшelo eliris el la templo, kriante per granda voжo al la sidanta sur la nubo: Sendu vian rikoltilon, kaj rikoltu; жar venis la horo por rikolti, жar la rikolto de la tero tromaturiшis. 16 Kaj la sidanta sur la nubo јetis sian rikoltilon sur la teron; kaj la tero rikoltiшis.

17 Kaj alia anшelo eliris el la enжiela templo, ankaэ havante akran rikoltilon. 18 Kaj alia anшelo eliris el la altaro, havante aэtoritaton super la fajro; kaj li kriis per granda voжo al la portanto de la akra rikoltilo, dirante: Sendu vian akran rikoltilon, kaj detranжu la vinberarojn de la vinberarbo de la tero; жar tute maturiшis шiaj vinberoj. 19 Kaj la anшelo јetis sian rikoltilon en la teron kaj detranжis la vinberarbon de la tero kaj јetis шin en la grandan vinpremilon de la kolero de Dio. 20 Kaj la vinpremilo estis tretita ekster la urbo, kaj eliris sango el la vinpremilo, шis la bridoj de la жevaloj, en la spaco de mil sescent stadioj.

Жapitro 15

1 Kaj mi vidis alian signon en la жielo, grandan kaj mirindan: sep anшelojn havantajn sep plagojn, la finajn, жar en ili finiшis la kolero de Dio.

2 Kaj mi vidis kvazaэ vitran maron, miksitan kun fajro; kaj tiujn, kiuj venkis la beston kaj шian bildon kaj la numeron de шia nomo; kaj ili staris sur la vitra maro, havante harpojn de Dio. 3 Kaj ili kantis la kanton de Moseo, la servanto de Dio, kaj la kanton de la Юafido, dirante: Grandaj kaj mirindaj estas Viaj faroj, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca; justaj kaj veraj estas Viaj vojoj, ho Reшo de la nacioj. 4 Kiu ne timos, ho Sinjoro, kaj ne gloros Vian nomon? жar Vi sola estas sankta; жar жiuj nacioj venos kaj adorkliniшos al Vi; жar Viaj justaјoj elmontriшis.

5 Kaj post tio mi rigardis, kaj malfermiшis la templo de la tabernaklo de la atesto en la жielo; 6 kaj elvenis el la templo la sep anшeloj, havante la sep plagojn, vestite per linaјo pura kaj luma, kaj zonite жirkaэ la brusto per ora zono. 7 Kaj unu el la kvar kreitaјoj donis al la sep anшeloj sep orajn pelvojn, plenajn de la kolero de Dio, la vivanta por жiam kaj eterne. 8 Kaj la templo pleniшis de fumo el la gloro de Dio kaj el Lia potenco; kaj neniu povis eniri en la templon, шis finiшos la sep plagoj de la sep anшeloj.

Жapitro 16

1 Kaj mi aэdis grandan voжon el la templo, dirantan al la sep anшeloj: Iru, kaj elverюu sur la teron la sep pelvojn de la kolero de Dio.

2 Kaj la unua foriris, kaj elverюis sian pelvon sur la teron; kaj fariшis malbona kaj dolora ulcero sur la homoj, kiuj havis la markon de la besto kaj kiuj adorkliniшis al шia bildo.

3 Kaj la dua elverюis sian pelvon en la maron; kaj fariшis sango, kiel de mortinto; kaj mortis жiu vivanta estaјo en la maro.

4 Kaj la tria elverюis sian pelvon en la riverojn kaj en la fontojn de akvoj; kaj fariшis sango. 5 Kaj mi aэdis la anшelon de la akvoj dirantan: Justa estas Vi, la estanta kaj estinta, la Sanktulo, жar Vi tiele juшis; 6 жar ili elverюis la sangon de sanktuloj kaj profetoj, kaj sangon Vi donis al ili trinki; ili tion meritas. 7 Kaj mi aэdis la altaron dirantan: Vere, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, veraj kaj justaj estas Viaj juшoj.

8 Kaj la kvara elverюis sian pelvon sur la sunon; kaj estis donite al шi brulvundi homojn per fajro. 9 Kaj la homoj brulvundiшis per granda varmego, kaj ili blasfemis la nomon de Dio, kiu havas aэtoritaton sur tiuj plagoj; kaj ili ne pentis, por doni al Li gloron.

10 Kaj la kvina elverюis sian pelvon sur la tronon de la besto; kaj шia regno mallumiшis; kaj ili mordis sian langon pro dolorego, 11 kaj ili blasfemis la Dion de la жielo pro siaj doloroj kaj siaj ulceroj; kaj ili ne pentis pri siaj faroj.

12 Kaj la sesa elverюis sian pelvon sur la grandan riveron, la riveron Eэfrato; kaj шia akvo forsekiшis, por ke pretiшu la vojo de la reшoj, kiuj venas el la sunleviшejo. 13 Kaj mi vidis tri malpurajn spiritojn, kvazaэ ranojn, elirantaj el la buюo de la drako, kaj el la buюo de la besto, kaj el la buюo de la falsa profeto; 14 жar ili estas spiritoj de demonoj, farantaj signojn; ili foriras al la reшoj de la tuta mondo, por kolekti ilin por la milito de la granda tago de Dio, la Plejpotenca. 15 (Jen mi venas kvazaэ юtelisto. Feliжa estas tiu, kiu viglas kaj konservas siajn vestojn, por ke li ne iru nuda, kaj oni ne vidu lian honton.) 16 Kaj oni kolektis ilin en lokon, nomatan en la Hebrea lingvo Har- Magedon.

17 Kaj la sepa anшelo elverюis sian pelvon sur la aeron; kaj eliris granda voжo el la templo, for de la trono, dirante: Fariшis! 18 kaj okazis fulmoj kaj voжoj kaj tondroj; kaj okazis granda tertremo tia, kia ne okazis de kiam homoj estiшis sur la tero, tiela tertremo, tiel granda. 19 Kaj la granda urbo disiшis en tri partojn, kaj la urboj de la nacioj falis; kaj Babel la granda estis memorata antaэ Dio, por doni al шi la pokalon de la vino de la furiozeco de Lia kolero. 20 Kaj жiu insulo forflugis, kaj la montoj ne troviшis. 21 Kaj granda hajlo, peza kvazaэ po talanto, falis el la жielo sur la homojn; kaj la homoj blasfemis Dion pro la plago de la hajlo; жar шia plago estas treege granda.

Жapitro 17

1 Kaj unu el la sep anшeloj, havantaj la sep pelvojn, venis kaj parolis kun mi, dirante: Venu жi tien, mi montros al vi la juшon de la granda malжastistino, kiu sidas sur multaj akvoj; 2 kun kiu la reшoj de la tero malжastis, kaj la loшantoj sur la tero ebriiшis per la vino de юia malжasteco. 3 Kaj li forportis min en la Spirito en dezerton; kaj mi vidis virinon, sidantan sur skarlata besto, plena de nomoj de blasfemo, havanta sep kapojn kaj dek kornojn. 4 Kaj la virino estis vestita per purpuro kaj skarlato, kaj ornamita per oro kaj altvaloraj юtonoj kaj perloj, kaj havis en sia mano oran pokalon, plenan de abomenindaјoj kaj la malpuraјoj de юia malжasteco, 5 kaj sur sia frunto nomon skribitan: MISTERO, BABEL LA GRANDA, LA PATRINO DE LA MALЖASTISTINOJ KAJ DE LA ABOMENINDA¬OJ DE LA TERO. 6 Kaj mi vidis la virinon ebria de la sango de la sanktuloj, kaj de la sango de la martiroj de Jesuo. Kaj vidinte юin, mi miris per granda miro. 7 Kaj la anшelo diris al mi: Kial vi miris? mi diros al vi la misteron de la virino, kaj de la besto, kiu portas юin kaj kiu havas la sep kapojn kaj la dek kornojn. 8 La besto, kiun vi vidis, ekzistis, sed ne ekzistas, kaj venos supren el la abismo kaj iros en pereon. Kaj la loшantoj sur la tero, kies nomoj ne estas skribitaj en la libro de vivo jam de la fondo de la mondo, miros, kiam ili vidos la beston, ke шi ekzistis kaj ne ekzistas, sed venos. 9 Жi tie estas la signifo, kiu havas saшecon: la sep kapoj estas sep montoj, sur kiuj sidas la virino; 10 kaj ili estas sep reшoj; la kvin jam falis, la unu estas, la alia ankoraэ ne venis; kaj kiam li venos, li devos resti kelkan tempon. 11 Kaj la besto, kiu ekzistis kaj ne ekzistas, estas ankaэ oka, kaj estas el la sep; kaj шi iras en pereon. 12 Kaj la dek kornoj, kiujn vi vidis, estas dek reшoj, kiuj ankoraэ ne ricevis regnon; sed ili ricevas aэtoritaton kiel reшoj, kun la besto, por unu horo. 13 Tiuj havas unu intencon, kaj ili donas sian potencon kaj aэtoritaton al la besto. 14 Tiuj militos kontraэ la Юafido, kaj la Юafido venkos ilin, жar li estas Sinjoro de sinjoroj, kaj Reшo de reшoj; kaj venkos tiuj, kiuj estas kun li, vokitaj kaj elektitaj kaj fidelaj. 15 Kaj li diris al mi: La akvoj, kiujn vi vidis, kie sidas la malжastistino, estas popoloj kaj homamasoj kaj nacioj kaj lingvoj. 16 Kaj la dek kornoj, kiujn vi vidis, kaj la besto, malamos la malжastistinon, kaj faros юin izolita kaj nuda, kaj manшos юian karnon, kaj forbruligos юin per fajro. 17 Жar Dio enmetis en ilian koron efektivigi Lian intencon, kaj efektivigi unu intencon, kaj doni sian regnon al la besto, шis la vortoj de Dio plenumiшos. 18 Kaj la virino, kiun vi vidis, estas la granda urbo, kiu havas reшecon super la reшoj de la tero.

Жapitro 18

1 Post tio mi vidis alian anшelon, malsuprenirantan el la жielo, havantan grandan aэtoritaton; kaj la tero lumiшis per lia gloro. 2 Kaj li forte kriis per granda voжo, dirante: Falis, falis Babel la granda, kaj fariшis loшejo de demonoj, kaj malliberejo de жia malpura spirito, kaj malliberejo de жia malpura kaj malaminda birdo. 3 Жar per la vino de la kolero de юia malжasteco falis жiuj nacioj; kaj la reшoj de la tero malжastis kun юi, kaj la komercistoj de la tero riжiшis per la potenco de юia lukso.

4 Kaj mi aэdis alian voжon el la жielo, dirantan: Elvenu el юi, ho Mia popolo, por ke vi ne partoprenu en юiaj pekoj, kaj por ke vi ne ricevu el юiaj plagoj; 5 жar юiaj pekoj amasiшis шis la жielo, kaj Dio memoris юiajn maljustaјojn. 6 Redonu al юi, шuste kiel юi donis, kaj duobligu duoble laэ юiaj faroj; en la pokalo, kiun юi miksis, miksu al юi duoblon. 7 Kiom юi gloris sin kaj voluptis, tiom donu al юi da turmento kaj funebro; жar юi diras en sia koro: Mi sidas reшino, kaj mi ne estas vidvino, kaj mi tute ne vidos funebron. 8 Tial en unu tago venos юiaj plagoj, morto kaj funebro kaj malsatego; kaj юi forbrulos per fajro; жar forta estas Dio, la Sinjoro, kiu юin juшas. 9 Kaj la reшoj de la tero, kiuj malжastis kun юi kaj voluptis, ploros kaj шemos pri юi, kiam ili rigardos la fumon de юia brulado, 10 starante malproksime pro timo de юia turmento, dirante: Ve! ve, la granda urbo, Babel, la forta urbo! жar en unu horo venis via juшo. 11 Kaj la komercistoj de la tero ploras kaj lamentas pri юi, жar jam neniu aжetas ilian komercaјon; 12 komercaјon el oro kaj arшento kaj altvaloraj юtonoj kaj perloj kaj bisino kaj purpuro kaj silko kaj skarlato, kaj жia parfuma ligno kaj жia vazo ebura kaj жia vazo el plej altvalora ligno kaj el kupro kaj fero kaj marmoro, 13 kaj cinamo kaj amomo kaj incenso kaj юmiraјo kaj olibano kaj vino kaj oleo kaj faruno kaj tritiko kaj brutoj kaj юafoj, kaj el жevaloj kaj жaroj, kaj korpoj kaj animoj de homoj. 14 Kaj la fruktaro de la deziroj de via animo malaperis for de vi, kaj жio bongusta kaj brila pereis for de vi, kaj oni ne plu trovos ilin. 15 La negocintoj de tiuj komercaјoj, kiuj riжiшis per юi, malproksime staros pro la timo de юia turmento, plorante kaj lamentante, 16 kaj dirante: Ve! ve, la granda urbo, la vestita per bisino kaj purpuro kaj skarlato, kaj ornamita per oro kaj altvaloraj юtonoj kaj perloj! 17 жar en unu horo pereis tiom da riжeco. Kaj жiu юipestro, kaj жiu ien юipe veturanta, kaj maristoj, kaj жiuj, kiuj sur la maro laboris, staris malproksime, 18 kaj kriis, vidante la fumon de юia brulego, dirante: Kio similas la grandan urbon? 19 Kaj ili јetis polvon sur siajn kapojn, kaj kriis, plorante kaj lamentante, kaj dirante: Ve! ve, la granda urbo! en kiu riжiшis жiuj, kiuj havis siajn юipojn sur la maro per юia luksego! жar en unu horo юi dezertiшis. 20 Шojegu super юi, ho жielo, kaj la sanktuloj, kaj la apostoloj, kaj la profetoj; жar Dio decidis pri юi laэ via juшo.

21 Kaj forta anшelo prenis юtonon, kvazaэ grandan muelюtonon, kaj јetis шin en la maron, dirante: Tiel per puюego deјetiшos Babel, la granda urbo, kaj jam ne plu troviшos. 22 Kaj voжo de harpistoj kaj muzikistoj kaj flutistoj kaj trumpetistoj jam ne plu aэdiшos en vi; kaj жia metiisto de жia metio jam ne plu troviшos en vi; kaj sono de muelюtono jam ne plu aэdiшos en vi; 23 kaj lumo de lampo jam ne plu brilos en vi; kaj voжo de fianжo kaj fianжino jam ne plu aэdiшos en vi; жar viaj komercistoj estis la granduloj de la tero; жar per via sorжado жiuj nacioj trompiшis. 24 Kaj en юi troviшis la sango de profetoj kaj sanktuloj, kaj de жiuj mortigitoj sur la tero.

Жapitro 19

1 Post tio mi aэdis kvazaэ grandan voжon de granda homamaso en la жielo, dirantan: Haleluja! La savo kaj la gloro kaj la potenco apartenas al nia Dio; 2 жar veraj kaj justaj estas Liaj juшoj; жar Li juшis la grandan malжastistinon, kiu infektis la teron per sia malжasteco, kaj Li venшis la sangon de Siaj servistoj el юia mano. 3 Kaj duan fojon ili diris: Haleluja! Kaj юia fumo leviшas por жiam kaj eterne. 4 Kaj la dudek kvar presbiteroj kaj la kvar kreitaјoj falis kaj adorkliniшis al Dio, la sidanta sur la trono, dirante: Amen, Haleluja! 5 Kaj el la trono eliris voжo, dirante: Laэdu nian Dion, жiuj Liaj servistoj, vi, kiuj timas Lin, la malgrandaj kaj la grandaj. 6 Kaj mi aэdis kvazaэ voжon de granda homamaso kaj kvazaэ voжon de multaj akvoj kaj kvazaэ voжon de fortaj tondroj, dirantajn: Haleluja! жar la Sinjoro, nia Dio, la Plejpotenca, reшas. 7 Ni шoju kaj triumfu, kaj donu al Li la gloron; жar venis la edziшo de la Юafido, kaj lia edzino sin pretigis. 8 Kaj estis donite al юi, ke юi sin vestu per bisino luma kaj pura; жar la bisino estas la justaјoj de la sanktuloj. 9 Kaj li diris al mi: Skribu: Feliжaj estas la invititaj al la edziшa festeno de la Юafido. Kaj li diris al mi: Tio estas la veraj vortoj de Dio. 10 Kaj mi falis antaэ liaj piedoj, por adorkliniшi al li. Kaj li diris al mi: Gardu vin, ke vi tion ne faru; mi estas kunservisto kun vi kaj kun viaj fratoj, kiuj konservas la ateston de Jesuo; adorkliniшu al Dio; жar la atesto de Jesuo estas la spirito de profetado.

11 Kaj mi vidis la жielon malfermitan; kaj jen blanka жevalo, kaj la sidanta sur шi, nomata Fidela kaj Vera; en justeco li juшas kaj militas. 12 Kaj liaj okuloj estas fajra flamo, kaj sur lia kapo estas multaj diademoj; kaj li havas nomon skribitan, kiun konas neniu krom li mem. 13 Kaj li estas vestita per vesto, trempita en sangon; kaj lia nomo estas: La Vorto de Dio. 14 Kaj la armeoj en la жielo sekvis lin sur blankaj жevaloj, vestite per bisino blanka kaj pura. 15 Kaj el lia buюo eliras akra glavo, por ke li per шi frapu la naciojn; kaj li regos ilin per fera sceptro; kaj li tretas la vinpremilon de la furiozeco de la kolero de Dio, la Plejpotenca. 16 Kaj li havas sur la vesto kaj sur la femuro nomon skribitan: REШO DE REШOJ KAJ SINJORO DE SINJOROJ.

17 Kaj mi vidis unu anшelon, starantan en la suno; kaj li ekkriis per granda voжo, dirante al жiuj birdoj, kiuj flugas en meza жielo: Venu, kolektiшu al la granda festeno de Dio; 18 por ke vi manшu karnon de reшoj kaj karnon de milestroj kaj karnon de fortuloj kaj karnon de жevaloj kaj de iliaj rajdantoj, kaj karnon de жiuj homoj, liberaj kaj sklavaj, grandaj kaj malgrandaj.

19 Kaj mi vidis la beston, kaj la reшojn de la tero kaj iliajn armeojn, kunigitajn, por fari militon kontraэ la sidanta sur la жevalo kaj kontraэ lia armeo. 20 Kaj la besto estis kaptita, kaj kun шi la falsa profeto, kiu faris antaэ шi la signojn, per kiuj li trompis tiujn, kiuj ricevis la markon de la besto kaj adorkliniшis al шia bildo; ili ambaэ estis јetitaj vivaj en la lagon fajran, brulantan per sulfuro; 21 kaj la ceteraj estis mortigitaj per la glavo de la sidanta sur la жevalo, la glavo, kiu eliris el lia buюo; kaj жiuj birdoj satiшis per ilia karno.

Жapitro 20

1 Kaj mi vidis anшelon malsuprenirantan el la жielo, havantan la юlosilon de la abismo kaj grandan katenon en sia mano. 2 Kaj li ekkaptis la drakon, la antikvan serpenton, kiu estas la Diablo kaj Satano, kaj enkatenis lin por mil jaroj, 3 kaj јetis lin en la abismon kaj fermis шin kaj sigelis шin super li, por ke li ne plu trompu la naciojn, шis finiшos la mil jaroj; post tio li devos esti malligita por kelka tempo.

4 Kaj mi vidis tronojn, kaj oni sidis sur ili, kaj juшo estis donita al ili; kaj mi vidis la animojn de la senkapigitaj pro la atesto de Jesuo kaj pro la vorto de Dio, kaj tiujn, kiuj ne adorkliniшis al la besto, nek al шia bildo, kaj ne ricevis la markon sur sia frunto kaj sur sia mano; kaj ili vivis, kaj ili reшis kun Kristo mil jarojn. 5 La ceteraj mortintoj ne vivis, шis finiшos la mil jaroj. Tio estas la unua releviшo. 6 Feliжa kaj sankta estas la partoprenanto en la unua releviшo; super tiuj la dua morto havas nenian aэtoritaton; sed ili estos pastroj de Dio kaj de Kristo, kaj reшos kun li mil jarojn.

7 Kaj kiam finiшos la mil jaroj, Satano estos ellasita el sia malliberejo, 8 kaj eliros, por trompi la naciojn en la kvar anguloj de la tero, Gog kaj Magog, por kolekti ilin por la milito; ilia nombro estas kiel la sablo de la maro. 9 Kaj ili supreniris laэlarшe de la tero kaj жirkaэis la tendaron de la sanktuloj kaj la amatan urbon; kaj fajro malsupreniris el la жielo, kaj ekstermis ilin. 10 Kaj la diablo, kiu trompis ilin, estis јetita en la lagon fajran kaj sulfuran, kie troviшas la besto kaj la falsa profeto; kaj ili estos turmentataj tage kaj nokte por жiam kaj eterne.

11 Kaj mi vidis grandan blankan tronon, kaj la Sidanton sur шi, antaэ kies vizaшo forflugis la tero kaj la жielo; kaj ne troviшis loko por ili. 12 Kaj mi vidis la mortintojn, grandajn kaj malgrandajn, starantajn antaэ la trono; kaj libroj estis malfermitaj; kaj estis malfermita alia libro, kiu estas la libro de vivo; kaj la mortintoj estis juшataj el la skribitaјoj en la libroj, laэ siaj faroj. 13 Kaj la maro liveris la mortintojn, kiuj estis en шi; kaj la morto kaj Hades liveris la mortintojn, kiuj estis en ili; kaj жiu estis juшata laэ siaj faroj. 14 Kaj la morto kaj Hades estis јetitaj en la fajran lagon. Tio estas la dua morto--la fajra lago. 15 Kaj se iu ne troviшis skribita en la libro de vivo, tiu estis јetita en la fajran lagon.

Жapitro 21

1 Kaj mi vidis novan жielon kaj novan teron; жar la unua жielo kaj la unua tero forpasis; kaj la maro jam ne ekzistis. 2 Kaj mi vidis la sanktan urbon, novan Jerusalemon, malsuprenirantan el la жielo for de Dio, pretigitan kiel fianжino, ornamita por sia edzo. 3 Kaj mi aэdis grandan voжon el la trono, dirantan: Jen la tabernaklo de Dio estas kun la homoj, kaj Li loшos kun ili, kaj ili estos Liaj popoloj, kaj Dio mem estos kun ili kaj estos ilia Dio; 4 kaj Li forviюos жiun larmon el iliaj okuloj; kaj la morto jam ne ekzistos; ne plu ekzistos funebro, nek plorado, nek doloro; la unuaj aferoj forpasis. 5 Kaj diris la Sidanto sur la trono: Vidu, Mi faras жion nova. Kaj Li diris: Skribu, жar tiuj vortoj estas fidelaj kaj veraj. 6 Kaj Li diris al mi: Жio fariшis. Mi estas la Alfa kaj la Omega, la komenco kaj la fino. Mi donos donace al la soifanto el la fonto de la akvo de vivo. 7 La venkanto heredos жion; kaj Mi estos por li Dio, kaj li estos por Mi filo. 8 Sed por la timemaj kaj nekredemaj kaj abomenindaj kaj mortigistoj kaj malжastuloj kaj sorжistoj kaj idolanoj kaj жiuj mensoguloj, ilia lotaјo estos en la lago, brulanta per fajro kaj sulfuro; tio estas la dua morto.

9 Kaj venis unu el la sep anшeloj, havantaj la sep pelvojn, plenajn de la sep finaj plagoj; kaj li parolis kun mi, dirante: Venu жi tien, mi montros al vi la fianжinon, la edzinon de la Юafido. 10 Kaj li forportis min en la Spirito sur monton, grandan kaj altan, kaj li montris al mi la sanktan urbon Jerusalem, malsuprenirantan el la жielo for de Dio, 11 havantan la gloron de Dio; шia lumo estis simila al юtono plej altvalora, kvazaэ jaspiso kristaleca; 12 kun muro granda kaj alta, kun dek du pordegoj, kaj apud la pordegoj dek du anшeloj; kaj nomoj surskribitaj, kiuj estas la nomoj de la dek du triboj de la Izraelidoj; 13 oriente estis tri pordegoj, kaj norde tri pordegoj, kaj sude tri pordegoj, kaj okcidente tri pordegoj. 14 Kaj la muro de la urbo havis dek du fundamentojn, kaj sur ili dek du nomojn de la dek du apostoloj de la Юafido. 15 Kaj mia kunparolanto havis mezurilon, oran vergon, por mezuri la urbon kaj шiajn pordegojn kaj шian muron. 16 Kaj la urbo staras kvadrate, kaj шia longo estas tiom, kiom la larшo; kaj li mezuris la urbon per la vergo, dek du mil stadiojn; шia longo kaj шia larшo kaj шia alto estas egalaj. 17 Kaj li mezuris шian muron, cent kvardek kvar ulnojn, laэ mezuro de homo, tio estas, de anшelo. 18 Kaj la strukturo de шia muro estis jaspiso; kaj la urbo estis pura oro, simila al pura vitro. 19 La fundamentoj de la muro de la urbo estis ornamitaj per altvaloraj юtonoj жiuspecaj. La unua fundamento estis jaspiso; la dua, safiro; la tria, kalcedonio; la kvara, smeraldo; 20 la kvina, sardonikso; la sesa, sardio; la sepa, krizolito; la oka, berilo; la naэa, topazo; la deka, krizopraso; la dek-unua, jacinto; la dek-dua, ametisto. 21 Kaj la dek du pordegoj estis dek du perloj, жiu el la pordegoj estis el unu perlo; kaj la strato de la urbo estis pura oro, kvazaэ travidebla vitro. 22 Kaj templon en шi mi ne vidis; жar Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, kaj la Юafido estas шia templo. 23 Kaj la urbo ne bezonas la sunon, nek la lunon, por brili al шi; жar la gloro de Dio lumis al шi, kaj шia lampo estas la Юafido. 24 Kaj la nacioj promenos per шia lumo; kaj la reшoj de la tero alportas en шin sian gloron. 25 Kaj шiaj pordegoj tute ne estos fermitaj tage (жar nokto ne ekzistos tie); 26 kaj ili alportos en шin la gloron kaj la honoron de la nacioj; 27 kaj tute ne eniros en шin io malpura, nek faranto de abomenindaјo kaj mensogo; sed nur la skribitaj en la libro de vivo de la Юafido.

Жapitro 22

1 Kaj li montris al mi riveron de akvo de vivo, helan kiel kristalo, elirantan el la trono de Dio kaj de la Юafido, 2 meze de шia strato. Kaj жe жiu flanko de la rivero estis arbo de vivo, portanta dek du fruktojn, liveranta sian frukton жiumonate; kaj la folioj de la arbo estis por la resanigo de la nacioj. 3 Kaj ne plu ekzistos malbeno; kaj en шi estos la trono de Dio kaj de la Юafido; kaj Liaj servistoj Lin adoros; 4 kaj ili vidos Lian vizaшon; kaj Lia nomo estos sur ilia frunto. 5 Kaj nokto ne plu ekzistos; kaj ili ne bezonas lumon de lampo, nek lumon de suno; жar Dio, la Sinjoro, lumos al ili; kaj ili reшos por жiam kaj eterne.

6 Kaj li diris al mi: Tiuj vortoj estas fidelaj kaj veraj; kaj la Sinjoro, la Dio de la spiritoj de la profetoj, sendis Sian anшelon, por montri al Siaj servistoj tion, kio devas okazi baldaэ. 7 Kaj jen mi rapide venos. Feliжa estas tiu, kiu observas la vortojn de la profetaјo de жi tiu libro.

8 Kaj mi, Johano, estis la aэdanto kaj la vidanto de жi tio. Kaj kiam mi aэdis kaj vidis, mi falis, por adorkliniшi antaэ la piedoj de la anшelo, kiu montris tion al mi. 9 Kaj li diris al mi: Gardu vin, ke vi tion ne faru; mi estas kunservisto kun vi kaj kun viaj fratoj, la profetoj, kaj kun la observantoj de la vortoj de жi tiu libro; adorkliniшu al Dio.

10 Kaj li diris al mi: Ne sigelu la vortojn de la profetaјo de жi tiu libro; жar la tempo estas proksima. 11 La maljustulo ankoraэ estu maljusta; kaj la malpurulo ankoraэ estu malpura; kaj la justulo ankoraэ faru juston; kaj la sanktulo ankoraэ sanktiшu. 12 Jen mi rapide venos; kaj mia rekompenco estas kun mi, por repagi al жiu laэ lia faro. 13 Mi estas la Alfa kaj la Omega, la unua kaj la lasta, la komenco kaj la fino. 14 Feliжaj estas tiuj, kiuj lavas siajn robojn, por ke ili havu rajton sur la arbo de vivo, kaj ke ili eniru tra la pordegoj en la urbon. 15 Ekstere estas la hundoj kaj la sorжistoj kaj la malжastuloj kaj la mortigistoj kaj la idolanoj, kaj жiu, kiu amas kaj faras mensogon.

16 Mi, Jesuo, sendis mian anшelon, por atesti al vi жi tion por la eklezioj. Mi estas la markoto kaj ido de David, la hela, la matena stelo.

17 Kaj la Spirito kaj la fianжino diras: Venu. Kaj la aэdanto diru: Venu. Kaj la soifanto venu; kiu volas, tiu prenu donace la akvon de vivo.

18 Mi atestas al жiu, kiu aэdas la vortojn de la profetaјo de жi tiu libro: Se iu aldonos al ili, Dio aldonos al li la plagojn, skribitajn en жi tiu libro; 19 kaj se iu forprenos el la vortoj de la libro de жi tiu profetaјo, skribitaj en жi tiu libro, Dio forprenos lian lotaјon el la arbo de vivo kaj el la sankta urbo.

20 La atestanto de tio diras: Vere, mi rapide venos. Amen; venu, Sinjoro Jesuo.

21 La graco de la Sinjoro Jesuo estu kun жiuj sanktuloj. Amen.