LA EPISTOLO ШENERALA DE JAKOBO

Жapitro 1

1 Jakobo, servisto de Dio kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo, al la dek du triboj, kiuj estas dispelitaj: Saluton!

2 Rigardu жion kiel шojigan, miaj fratoj, kiam vi falas en diversajn tentojn, 3 sciante, ke la provado de via fido faras paciencon. 4 Kaj la pacienco havu sian perfektan faradon, por ke vi estu perfektaj kaj kompletaj, ne havante mankon.

5 Sed se al iu el vi mankas saшeco, li petu Dion, kiu donacas al жiuj malavare kaj ne riproжas, kaj шi estos al li donata. 6 Sed li petu en fido, neniel dubante; жar la dubanto similas ondon de la maro, ventopelatan kaj skuatan. 7 Жar tiu homo ne pensu, ke li ricevos ion de la Sinjoro-- 8 duoblanima homo, юanceliшa en жiuj siaj vojoj.

9 Sed la malaltranga frato шoju pri sia alteco; 10 kaj la riжulo pri sia humiliшo; жar kiel floro de herbo li forpasos. 11 Жar la suno leviшas kun la brulvento kaj sekigas la herbon, kaj шia floro falas, kaj la gracio de шia formo pereas; tiel ankaэ la riжulo velkos en siaj vojoj.

12 Feliжa estas la homo, kiu elportas tenton; жar kiam li estos elprovita, li ricevos la kronon de vivo, kiun la Sinjoro promesis al tiuj, kiuj lin amas. 13 Neniu diru, kiam li estas tentata: Mi estas tentata de Dio; жar Dio ne estas tentebla de malbono, kaj Li mem tentas neniun; 14 sed жiu estas tentata, kiam li estas fortirata de sia dezirado, kaj delogata. 15 Tiam la dezirado, gravediшinte, naskas pekon; kaj la peko, maturiшinte, naskas morton. 16 Ne trompiшu, miaj amataj fratoj. 17 Жiu bona donaјo kaj жiu perfekta donaco estas de supre, malsuprenvenante de la Patro de lumoj, жe kiu ne povas ekzisti юanшo, nek ombro de sinturnado. 18 Laэ Sia propra volo Li naskis nin per la vorto de la vero, por ke ni estu kvazaэ unuaaјo de Liaj kreitaјoj.

19 Tion vi scias, miaj amataj fratoj. Sed жiu rapidu aэdi, malrapidu paroli, malrapidu koleri; 20 жar la kolero de homo ne efektivigas la justecon de Dio. 21 Tial, formetinte жian malpurecon kaj superfluon de malico, akceptu kun humileco la enplantitan vorton, kiu povas savi viajn animojn. 22 Sed estu plenumantoj de la vorto, kaj ne nur aэskultantoj, trompantaj vin mem. 23 Жar se iu estas aэskultanto de la vorto, kaj ne plenumanto, li similas iun, kiu rigardas sian naturan vizaшon en spegulo; 24 жar li sin rigardas kaj foriras, kaj tuj forgesas, kia li estis. 25 Sed tiu, kiu fikse rigardas en la perfektan leшon, la leшon de libereco, kaj tiel restas, ne estante aэskultanto, kiu forgesas, sed plenumanto, kiu energias, tiu estos benata en sia faro. 26 Se iu юajnas al si religia, ne bridante sian langon, sed trompante sian koron, ties religio estas vanta. 27 Religio pura kaj senmakula antaэ nia Dio kaj Patro estas jena: viziti orfojn kaj vidvinojn en ilia mizero, kaj sin gardi sen malpuriшo de la mondo.

Жapitro 2

1 Miaj fratoj, ne kun personfavorado tenu la fidon de nia Sinjoro Jesuo Kristo, la glora Sinjoro. 2 Жar se en vian sinagogon envenas viro kun oraj ringoj, en bela vestaro, kaj envenas ankaэ malriжulo en malpura vestaro; 3 kaj vi respektas la bele vestitan homon, kaj diras: Sidiшu жi tie en bona loko; kaj diras al la malriжulo: Staru tie, aэ sidiшu sube apud mia piedbenketo; 4 жu vi ne diferencigas en vi mem, kaj fariшas juшistoj malbone pensantaj? 5 Aэskultu, miaj amataj fratoj; жu Dio ne elektis la malriжulojn laэ la mondo, por esti riжaj rilate al fido, kaj heredantoj de la regno, kiun Li promesis al tiuj, kiuj Lin amas? 6 Sed vi malhonoradis la malriжulon. Жu ne subpremas vin la riжuloj, kaj mem trenas vin antaэ la tribunalojn? 7 Жu ili ne blasfemas la honorindan nomon, sur vin metitan? 8 Tamen, se vi plenumas la reшan leшon laэ la Skribo: Amu vian proksimulon kiel vin mem--vi faras bone; 9 sed se vi favoras personojn, vi faras pekon, kulpigitaj de la leшo, kiel malobeintoj. 10 Жar жiu, kiu observas la tutan leшaron, sed falpuюiшas pri unu punkto, fariшis kulpa pri жio. 11 Жar Tiu, kiu diris: Ne adultu--diris ankaэ: Ne mortigu. Se do vi ne adultas, sed mortigas, vi fariшis malobeinto kontraэ la leшo. 12 Tiel parolu, kaj tiel agu, kiel juшotoj laэ leшo de libereco. 13 Жar al tiu, kiu ne kompatis, la juшo estos senkompata; la kompato sin altigas super la juшo.

14 Kia estas la profito, miaj fratoj, se iu diras, ke li havas fidon, sed ne havas farojn? жu tiu fido povas lin savi? 15 Se frato aэ fratino estas nuda kaj sen жiutaga manшo, 16 kaj iu el vi diras al ili: Iru en paco, estu varmaj kaj sataj; tamen vi ne donas al ili tion, kion la korpo bezonas, kia estas la profito? 17 Tiel same fido, ne havante farojn, estas en si mem malviva. 18 Kaj cetere iu diros: Vi havas fidon, kaj mi havas farojn; montru al mi vian fidon aparte de faroj, kaj mi per miaj faroj montros al vi la fidon. 19 Vi ja kredas, ke Dio estas unu; vi faras bone; la demonoj ankaэ kredas kaj tremas. 20 Se жu vi volas scii, ho vantulo, ke la fido sen faroj estas senfrukta? 21 Жu nia patro Abraham ne praviшis per faroj, oferinte sian filon Isaak sur la altaro? 22 Vi vidas, ke la fido kunagis kun liaj faroj, kaj per faroj la fido perfektiшis; 23 kaj plenumiшis la Skribo, kiu diras: Kaj Abraham kredis al Dio, kaj tio estis kalkulita al li kiel virto; kaj li estis nomita: amiko de Dio. 24 Vi vidas, ke homo praviшas per faroj, kaj ne sole per fido. 25 Tiel same, жu ankaэ la malжastistino Ra¶ab ne praviшis per faroj, kiam юi akceptis la senditojn kaj forsendis ilin per alia vojo? 26 Жar kiel la korpo aparte de la spirito estas malviva, tiel ankaэ fido aparte de faroj estas malviva.

Жapitro 3

1 Ne estu multaj instruistoj, miaj fratoj, sciante, ke ni ricevos pli severan juшon. 2 Жar multokaze ni жiuj falpuюiшas. Se iu ne falpuюiшas parole, tiu estas perfekta homo, kapabla bridi ankaэ la tutan korpon. 3 Se ni al la жevaloj enmetas la bridojn en la buюojn, por ke ili obeu al ni, ni ankaэ жirkaэturnas ilian tutan korpon. 4 Jen ankaэ la юipoj, kiuj, kvankam ili estas tiel grandaj kaj estas kurepelataj de fortaj ventoj, tamen per tre malgranda direktilo turniшadas, kien ajn la volo de la direktilisto decidas. 5 Tiel ankaэ la lango estas malgranda membro, kaj fanfaronas grandaјojn. Jen, kiel grandan arbaron ekbruligas fajrero! 6 Kaj la lango estas fajro; mondo da maljusteco inter niaj membroj estas la lango, kiu malpurigas la tutan korpon kaj ekbruligas la radon de la naturo kaj estas ekbruligita de Gehena. 7 Жar жiun specon de bestoj kaj birdoj, de rampaјoj kaj enmaraјoj la homa raso al si subigas kaj subigis; 8 sed la langon neniu povas subigi; шi estas malkvieta malbono, plena de mortiga veneno. 9 Per шi ni benas la Sinjoron kaj Patron; kaj per шi ni malbenas homojn, faritajn laэ la bildo de Dio; 10 el la sama buюo eliras beno kaj malbeno. Miaj fratoj, tio devus ne tiel esti. 11 Жu la fonto elюprucigas el la sama aperturo dolжan akvon kaj maldolжan? 12 жu figarbo, miaj fratoj, povas doni olivojn, aэ vinberarbo figojn? kaj sala akvo ne donas dolжaјon.

13 Kiu inter vi estas saшa kaj prudenta? tiu elmontru per honesta vivado siajn farojn en mildeco de saшeco. 14 Sed se vi havas akran јaluzon kaj malpacon en via koro, ne fieru, kaj ne mensogu kontraэ la vero. 15 Жi tiu saшeco ne devenas de supre, sed estas monda, laэsenta, demona. 16 Жar kie estas јaluzo kaj malpaco, tie estas konfuzo kaj жia malnobla ago. 17 Sed la saшeco, kiu estas de supre, estas unue жasta, poste pacema, milda, cedema, plena de kompatemo kaj bonaj fruktoj, sen partieco, sen hipokriteco. 18 Kaj la frukto de justeco estas semata en paco por tiuj, kiuj faras pacon.

Жapitro 4

1 De kie militoj kaj de kie bataloj inter vi? жu ne de viaj voluptoj, militantaj en viaj membroj? 2 Vi deziras, kaj ne havas; vi mortigas kaj konkuras, kaj ne povas akiri; vi batalas kaj militas; vi ne havas, жar vi ne petas. 3 Vi petas kaj ne ricevas, tial, ke vi petas malprave, por ke vi elspezu por viaj voluptoj. 4 Vi adultulinoj, жu vi ne scias, ke la amikeco al la mondo estas malamikeco al Dio? Жiu do, kiu volas esti amiko de la mondo, fariшas malamiko de Dio. 5 Aэ жu vi opinias, ke la Skribo vane parolas? Жu la spirito, kiun Li loшigis en ni, deziregas envieme? 6 Sed Li donas pli grandan gracon. Tial estas dirite: Dio kontraэstaras al la fieruloj, sed al la humiluloj Li donas gracon. 7 Submetiшu do al Dio; sed rezistu la diablon, kaj li forkuros de vi. 8 Alproksimiшu al Dio, kaj Li alproksimiшos al vi. Purigu la manojn, vi pekuloj, kaj жastigu la korojn, vi duoblanimuloj. 9 Mizeru kaj malшoju kaj ploru; via ridado turniшu en ploron, kaj via шojo en malшojon. 10 Humiliшu antaэ la Sinjoro, kaj Li vin altigos.

11 Ne kalumniu unu la alian, fratoj. Kiu kalumnias fraton aэ juшas sian fraton, tiu kalumnias la leшon kaj juшas la leшon; sed se vi juшas la leшon, vi jam estas ne plenumanto de la leшo, sed juшanto. 12 Unu estas la leшdonisto kaj juшisto, Tiu, kiu povas savi aэ pereigi; kiu vi estas, juшanta vian proksimulon?

13 Atentu nun vi, kiuj diras: Hodiaэ aэ morgaэ ni iros al tiu urbo kaj restos tie unu jaron kaj negocados kaj profitos; 14 kvankam vi ne scias, kio morgaэ okazos. Kio estas via vivo? Vi ja estas vaporo, kiu mallongan tempon montriшas kaj poste malaperas. 15 Anstataэ diri: Se la Sinjoro volos, ni vivados kaj faros жi tion aэ tion. 16 Sed nun vi fieras pri viaj memfidaјoj; жiu tia singratulado estas malbona. 17 Kiu do scias bonfari, kaj ne bonfaras, жe tiu estas peko.

Жapitro 5

1 Atentu nun, riжuloj; ploregu kaj kriegu pro la mizeroj sur vin alvenontaj. 2 Via riжo putriшis, kaj viaj vestoj konsumiшas de tineoj. 3 Via oro kaj via arшento rustiшis; kaj ilia rusto atestos kontraэ vi, kaj konsumos vian karnon, kiel fajro. En la lastaj tagoj vi kolektadis trezoron. 4 Jen krias la de vi trompe retenata salajro de la laboristoj, kiuj falжis viajn kampojn; kaj la krioj de la rikoltintoj venis en la orelojn de la Eternulo Cebaot. 5 Vi luksadis sur la tero, kaj diboжadis; vi nutradis viajn korojn en tago de buжado. 6 Vi kondamnis, vi mortigis la justulon; li ne kontraэstaras al vi.

7 Paciencu do, fratoj, шis la alveno de la Sinjoro. Jen la terkultivisto atendas la multevaloran frukton de la tero, paciencante pri шi, шis шi ricevos la fruan kaj la malfruan pluvon. 8 Vi ankaэ paciencu; fortikigu viajn korojn; жar la alveno de la Sinjoro alproksimiшas. 9 Ne murmuru, fratoj, unu kontraэ la alia, por ke vi ne estu juшataj; jen la juшisto staras antaэ la pordoj. 10 Prenu, fratoj, kiel ekzemplon de suferado kaj pacienco, la profetojn, kiuj parolis en la nomo de la Sinjoro. 11 Jen ni nomas feliжaj tiujn, kiuj elportis suferon; vi aэdis pri la pacienco de Ijob, kaj vidis la finan agadon de la Sinjoro, ke la Sinjoro estas kompatema kaj indulgema.

12 Sed antaэ жio, miaj fratoj, ne јuru, nek per la жielo, nek per la tero, nek per ia alia јuro; sed via jes estu jes, kaj via ne estu ne; por ke vi ne falu sub juшon.

13 Жu iu el vi suferas? li preшu. Жu iu estas gaja? li psalme kantu. 14 Жu iu el vi malsanas? li venigu la presbiterojn de la eklezio; kaj ili preшu super li, юmirinte lin per oleo en la nomo de la Sinjoro; 15 kaj la preшo de fido savos la malsanulon, kaj la Sinjoro relevos lin; kaj se li faris pekojn, tio estos pardonita al li. 16 Konfesu do viajn pekojn unu al la alia, kaj preшu unu por la alia, por ke vi resaniшu. Petego de justulo multe efikas per sia energio. 17 Elija estis homo samnatura, kiel ni, kaj li preшis fervore, ke ne pluvu; kaj ne pluvis sur la teron dum tri jaroj kaj ses monatoj. 18 Kaj denove li preшis; kaj la жielo donis pluvon, kaj la tero ekproduktis sian frukton.

19 Miaj fratoj, se iu el vi forvagos de la vero, kaj iu lin returnos, 20 oni sciu, ke tiu, kiu returnas pekulon de la elvoja forvago, savos animon el morto kaj kovros amason da pekoj.