LA DUA EPISTOLO DE LA APOSTOLO PAЭLO AL LA KORINTANOJ

Жapitro 1

1 Paэlo, apostolo de Kristo Jesuo per la volo de Dio, kaj la frato Timoteo, al la eklezio de Dio, kiu estas en Korinto, kune kun жiuj sanktuloj, kiuj estas en la tuta A¶aja lando: 2 Graco al vi kaj paco de Dio, nia Patro, kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo.

3 Benata estu la Dio kaj Patro de nia Sinjoro Jesuo Kristo, la Patro de kompatoj kaj Dio de жia konsolo; 4 kiu konsoladas nin en nia tuta aflikto, por ke ni povu konsoli tiujn, kiuj iel afliktiшas, per la konsolo, per kiu ni mem estas konsolataj de Dio. 5 Жar kiel la suferoj de Kristo abundas жe ni, tiel same abundas ankaэ per Kristo nia konsolo. 6 Sed se ni afliktiшas, tio estas por via konsolo kaj saviшo; aэ se ni konsoliшas, tio estas por via konsolo, kiu energias, per la pacienca elportado de la samaj suferoj, kiujn ni ankaэ suferadas; 7 kaj nia espero pri vi estas firma, жar ni scias, ke kiel vi estas partoprenantoj en la suferoj, tiel ankaэ vi estas partoprenantoj en la konsolo. 8 Жar ni ne volas, ke vi nesciu, fratoj, pri la aflikto, kiu okazis al ni en Azio, ke ni ekstreme super la forto estis depremitaj, tiel, ke ni forte malesperis, eж pri la vivo; 9 ni ja ricevis la aljuшon al morto en ni mem, por ke ni fidu ne nin mem, sed Dion, kiu levas la mortintojn, 10 kaj kiu nin forsavis el tia granda morto kaj forsavos; al kiu ni esperis, ke Li ankoraэ plu nin forsavos; 11 dum vi ankaэ nin kunhelpas per via petegado, por ke, pro la donaco donita al ni per multaj personoj, danko estu donata de multaj pro ni.

12 Жar jen estas nia singratulado, nome la atesto de nia konscienco, ke en sankteco kaj sincereco antaэ Dio, ne laэ homa saшeco, sed laэ la graco de Dio, ni kondutadis en la mondo, kaj precipe жe vi. 13 Жar ni skribas al vi nenion alian krom tio, kion vi legas kaj prikonsentas, kaj mi esperas, ke vi prikonsentos шis la fino; 14 kiel ankaэ vi ja parte prikonsentis pri ni, ke ni estas via singratulado, tiel same, kiel vi ankaэ estas la nia en la tago de nia Sinjoro Jesuo.

15 Kaj en жi tiu fidado mi intencis veni unue al vi, por ke vi havu duoblan gracon, 16 kaj vizitinte vin survoje, trairi en Makedonujon, kaj denove el Makedonujo veni al vi, kaj de vi esti antaэen irigita al Judujo. 17 Kiam mi do tiel intencis, жu mi elmontris kapricemon? aэ kion mi celas, жu mi tion celas laэkarne, tiel ke estu жe mi la Jes, Jes, kaj la Ne, Ne? 18 Sed, kiel Dio estas fidela, nia parolo al vi ne estas Jes kaj Ne. 19 Жar la Filo de Dio, Jesuo Kristo, kiu de ni estas predikita inter vi, de mi kaj Silvano kaj Timoteo, ne estis Jes kaj Ne, sed en li la Jes estiшis. 20 Жar kiel ajn multaj estas la promesoj de Dio, en li estas la Jes; tial ankaэ per li estas la Amen, por la gloro al Dio per ni. 21 Kaj tiu, kiu fortikigas nin kune kun vi en Kristo kaj sanktoleis nin, estas Dio, 22 kiu ankaэ nin sigelis kaj donis al ni la antaэgarantiaјon de la Spirito en niaj koroj.

23 Sed mi vokas Dion kiel atestanton sur mian animon, ke por indulgi vin mi ankoraэ ne venis al Korinto. 24 Ne kvazaэ ni estrus super via fido, sed ni estas kunhelpantoj de via шojo; жar per via fido vi staras.

Жapitro 2

1 Sed mi decidis por mi mem, ke mi ne venos al vi denove en malшojo. 2 Жar se mi vin malшojigas, kiu do min шojigas, krom tiu, kiu estas malшojigata de mi? 3 Kaj mi skribis tion saman, por ke, veninte, mi ne havu malшojon de tiuj, pri kiuj mi devus шoji, fidante pri vi жiuj, ke mia шojo estas la шojo de vi жiuj. 4 Жar el multe da aflikto kaj kora dolorego mi skribis al vi kun multaj larmoj, ne por ke vi malшoju, sed ke vi sciu la amon, kiun mi havas al vi abunde.

5 Sed se iu kaэzis malшojon, li kaэzis malшojon ne al mi, sed parte (por ne tro forte vin premi) al vi жiuj. 6 Sufiжa al tia homo estas tiu puno, farita de la plimulto; 7 pro tio, kontraэe, vi devus lin pardoni kaj konsoli, por ke tia homo neniel forglutiшu per sia troa malшojo. 8 Tial mi petegas vin, ke vi konfirmu al li vian amon. 9 Шuste por tio mi ja skribis, ke mi vin provu, жu vi en жio estas obeemaj. 10 Sed al kiu vi pardonas ion, mi ankaэ; жar kion mi ankaэ pardonis, se mi ion pardonis, mi tion faris pro vi antaэ Kristo, 11 por ke Satano ne gajnu profiton kontraэ ni: жar ni ne estas sen scio pri liaj ruzoj.

12 Kiam mi venis al Troas, por disvastigi tie la evangelion de Kristo, kaj kiam en la Sinjoro malfermiшis al mi pordo, 13 mi ne ricevis ripozon por mia spirito, жar mi ne trovis mian fraton Tito; sed mi adiaэis ilin kaj foriris al Makedonujo. 14 Sed danko estu al Dio, kiu жiam kondukadas nin triumfe en Kristo kaj montras жie per ni la bonodoron de Sia koniшo. 15 Жar ni estas al Dio dolжa odoro de Kristo, en la savatoj, kaj en la pereantoj; 16 al жi tiuj, odoro de morto al morto; al tiuj, odoro de vivo al vivo. Kaj kiu estas taэga por жi tio? 17 Жar ni ne similas al multaj, kiuj faras la vorton de Dio komercaјo; sed kun sincereco, kaj kiel per Dio, antaэ Dio ni parolas en Kristo.

Жapitro 3

1 Жu ni denove komencas nin mem rekomendi? aэ жu ni bezonas, kiel iuj, leterojn rekomendajn al vi, aэ de vi? 2 Vi mem estas nia letero, skribita sur nia koro, kaj konata kaj legata de жiuj; 3 жar vi montriшis, ke vi estas letero de Kristo liverita per ni, skribita ne per inko, sed per la Spirito de la vivanta Dio; ne sur юtonaj tabeloj, sed sur la karnaj tabeloj de la koro. 4 Kaj tian fidon ni havas per Kristo al Dio; 5 ne kvazaэ ni taэgas ion fari per ni mem, sed nia taэgeco estas el Dio, 6 kiu ankaэ taэgigis nin nin kiel administrantojn de nova interligo, ne laэ litero, sed laэ spirito; жar la litero mortigas, sed la spirito vivigas. 7 Sed se la administrado mortiga, esprimita per literoj kaj enжizita sur юtonoj, estiшis en gloro, tiel, ke la Izraelidoj ne povis fikse rigardi la vizaшon de Moseo pro lia vizaшa brileco, jam tamen malpliiшanta, 8 kiel do la administrado spirita ne estos pli multe en gloro? 9 Жar se la administrado de kondamno estas gloro, multe pli abunde la administrado de justeco superas en gloro. 10 Жar vere tio, kio havis gloron, ne estis glorigita en жi tiu rilato, pro la superabunda gloro. 11 Жar se tio, kio forpasas, havis gloron, ankoraэ pli multe tio, kio restadas, estas en gloro.

12 Havante do tian esperon, ni uzas grandan liberecon de parolo, 13 kaj ne kiel Moseo, kiu metis vualon sur sian vizaшon, por ke la Izraelidoj ne fikse rigardu шis finiшo de tio, kio estis forpasanta; 14 sed iliaj animoj sensentiшis; жar eж шis hodiaэ, жe la legado de la malnova testamento, nelevita restadas tiu sama vualo, kiu estas forigita en Kristo, 15 sed шis hodiaэ, kiam ajn oni legas Moseon, vualo kuюas sur ilia koro. 16 Sed kiam ajn oni turnas sin al la Sinjoro, la vualo estas forprenata. 17 La Sinjoro estas la Spirito; kaj kie estas la Spirito de la Sinjoro, tie estas libereco. 18 Sed ni жiuj, per nevualita vizaшo spegulante la gloron de la Sinjoro, transformiшas en la saman bildon, de gloro al gloro, kiel el la Sinjoro la Spirito.

Жapitro 4

1 Pro tio, ke ni havas жi tiun administradon, kiel ni ricevis kompaton, ni ne senkuraшiшas; 2 sed ni formetis la kaюitajn aferojn de honto, ne irante kun ruzeco kaj ne falsante la vorton de Dio, sed per elmontro de la vero rekomendante nin al жies konscienco antaэ Dio. 3 Sed se nia evangelio eble estas vualita, шi estas vualita rilate al tiuj, kiuj pereas; 4 en kiuj la dio de жi tiu mondo blindigis la animojn de la nekredantoj, por ke la lumo de la evangelio de la gloro de Kristo, kiu estas la bildo de Dio, ne brilu sur ilin. 5 Жar ni predikadas ne nin mem, sed Kriston Jesuon kiel Sinjoron, kaj nin mem kiel viajn servistojn pro Jesuo. 6 Жar Dio, kiu diris: El mallumo lumo brilos, Tiu brilis en niaj koroj, por doni lumon de la scio de la gloro de Dio en la vizaшo de Jesuo Kristo.

7 Sed ni havas жi tiun trezoron en argilaj vazoj, por ke la treega grandeco de la potenco estu de Dio, kaj ne de ni mem; 8 ni estas premegataj жe жiu flanko, tamen ne enanguligitaj; embarasataj, sed ne konsternataj; 9 persekutataj, sed ne forlasataj; faligataj, sed ne detruataj; 10 жiam portante en la korpo la mortiшon de Jesuo, por ke la vivo ankaэ de Jesuo elmontriшu en nia korpo. 11 Жar ni, la vivantoj, жiam estas submetataj al morto pro Jesuo, por ke la vivo ankaэ de Jesuo elmontriшu en nia morta karno. 12 La morto do energias en ni, sed la vivo en vi. 13 Sed havante la saman spiriton de fido laэ la skribo: Mi kredis, kaj tial mi parolis; ni ankaэ kredas, kaj tial ankaэ ni parolas; 14 sciante, ke Tiu, kiu levis la Sinjoron Jesuo, levos nin ankaэ kun Jesuo kaj prezentos nin kun vi. 15 Жar жio estas pro vi, por ke la graco, multobligita per multaj, abundigu la dankon al la gloro de Dio.

16 Pro tio ni ne senkuraшiшas; sed kvankam nia ekstera homo kadukiшas, tamen nia interna homo renoviшas tagon post tago. 17 Жar nia malpeza kaj momenta sufero elfaras por ni, pli kaj pli ekster mezuro, eternan pezon da gloro; 18 dum ni rigardas ne la vidataјojn, sed la nevidataјojn; жar la vidataјoj estas tempaj, sed la nevidataјoj estas eternaj.

Жapitro 5

1 Жar ni scias, ke se la surtera loшejo de nia tabernaklo dissolviшos, ni havas de Dio konstruaјon, domon ne manfaritan, eternan en la жieloj. 2 Жar vere en жi tiu ni шemas, sopirante al la survestado per nia loшejo, kiu devenas de la жielo; 3 se almenaэ, vestite, ni ne troviшos nudaj. 4 Жar ni, kiuj estas en жi tiu tabernaklo, шemas юarшite, ne pro tio, ke ni deziras senvestiшi, sed жar ni deziras survestiшi, por ke la mortaјo estu elsorbita de la vivo. 5 Kaj Tiu, kiu nin elfaris por жi tiu celo, estas Dio, kiu donis al ni la antaэgarantiaјon de la Spirito. 6 Ni do жiam шoje kuraшas, kaj ni scias, ke dum ni жeestas en la korpo, ni forestas de la Sinjoro 7 (жar ni iradas fide, ne vide); 8 ni шoje kuraшas, kaj ni plivolas foresti de la korpo kaj жeesti kun la Sinjoro. 9 Tial ankaэ ni ambicias, жu жeestante aэ forestante, esti akceptindaj жe li. 10 Жar ni жiuj devos elmontriшi antaэ la tribunala seшo de Kristo, por ke жiu ricevu tion, kion li faris en la korpo, laэ siaj faritaјoj, жu bonaj aэ malbonaj.

11 Sciante do la timon al la Sinjoro, ni celas konvinki homojn, sed ni ja elmontriшas al Dio; kaj ni esperas, ke ni elmontriшas ankaэ al viaj konsciencoj. 12 Ni ne denove nin rekomendas al vi, sed donas al vi kaэzon fieriшi pri ni, por ke vi havu ion respondi al tiuj, kiuj fieriшas юajne kaj ne kore. 13 Жar жu ni estis frenezaj, tio estis pro Dio, aэ жu ni estas seriozaj, tio estas pro vi. 14 Жar la amo de Kristo nin devigas; жar ni juшas jene, ke жar unu mortis pro жiuj, tial жiuj mortis; 15 kaj li mortis pro жiuj, por ke la vivantoj jam vivu ne por si mem, sed por tiu, kiu pro ili mortis kaj releviшis. 16 Tial ni de nun konas neniun laэkarne; eж kvankam ni konis Kriston laэkarne, tamen ni ne plu lin tiel konas. 17 Tial se iu homo estas en Kristo, estas jam nova kreitaјo; la malnovaјoj forpasis, jen ili jam estiшis novaj. 18 Sed жio estas de Dio, kiu repacigis nin al Si mem per Kristo kaj donis al ni la administradon de la repacigo; 19 nome, ke Dio estis en Kristo, repacigante la mondon al Si, ne alkalkulante al ili la kulpojn, kaj komisiis al ni la vorton repacigan.

20 Ni do estas ambasadoroj pro Kristo, kvazaэ Dio per ni petadus; ni vin petegas pro Kristo, repaciшu al Dio. 21 Tiun, kiu ne konis pekon, Li faris peko pro ni; por ke ni fariшu justeco de Dio en li.

Жapitro 6

1 Kaj kunlaborante kun li, ni petegas ankaэ, ke vi ne vane akceptu la gracon de Dio 2 (жar Li diris:

     En tempo de favoro Mi aэskultis vin,
     Kaj en tago de savo Mi helpis vin;

jen nun la tempo de favoro; jen nun la tago de savo); 3 ni donu en nenio okazon por maledifo, por ke oni ne kulpigu nian administradon; 4 sed en жio ni aprobigu nin, kiel servantoj de Dio, en multa pacienco, en suferoj, en afliktoj, en malfacilaјoj, 5 en batovundoj, en malliberigoj, en tumultoj, en laboroj, en maldormoj, en malsatoj, 6 en жasteco, en sciado, en pacienco, en afableco, en Spirito Sankta, en amo senhipokrita, 7 en la vorto de vero, en la potenco de Dio; per la armaјo de justeco dekstre kaj maldekstre, 8 per gloro kaj malgloro, per malbonfamo kaj bonfamo; kiel trompantoj, tamen veraj; 9 kiel nekonataj, tamen bone konataj; kiel mortantaj, kaj jen ni vivas; kiel pune korektataj, tamen ne mortigataj; 10 kiel dolorplenaj, tamen жiam шojantaj; kiel malriжaj, tamen multajn riжigantaj; kiel nenion havantaj, tamen posedantaj жion.

11 Nia buюo estas malfermita al vi, ho Korintanoj, nia koro estas plivastigita. 12 Vi ne estas malvastigitaj en ni, sed vi estas malvastigitaj en viaj propraj internaјoj. 13 Pro rekompenco samspeca do (mi parolas kiel al infanoj) vi ankaэ estu plivastigitaj.

14 Ne estiшu kunjuguloj maltaэge kun nekredantoj; жar kian partoprenon havas justeco kun maljusteco? aэ kian komunaјon havas lumo kun mallumo? 15 Kaj kian akordon havas Kristo kun Belial? aэ kian kunecon havas kredanto kun nekredanto? 16 Kaj kian konsenton havas templo de Dio kun idoloj? жar ni estas templo de Dio vivanta; kiel diris Dio: Mi loшos inter ili, kaj Mi iros inter ili; kaj Mi estos ilia Dio, kaj ili estos Mia popolo. 17 Tial

     Eliru el inter ili, kaj estu apartaj,

diras la Eternulo,

     Kaj ne tuюu malpuraјon;
     Kaj Mi vin akceptos,
18 Kaj Mi estos por vi Patro,
     Kaj vi estos Miaj filoj kaj filinoj, diras la Eternulo Plejpotenca.

Жapitro 7

1 Havante do жi tiujn promesojn, amataj, ni purigu nin de жia malpureco karna kaj spirita, perfektigante sanktecon en la timo al Dio.

2 Malfermu al ni viajn korojn; ni kontraэ neniu maljuste agis, ni ruinigis neniun, al neniu ni friponis. 3 Ne por vin kondamni mi tion diras; жar mi antaэe diris, ke vi estas en niaj koroj, por kune vivi kaj kune morti. 4 Granda estas mia parola libereco al vi, granda estas mia fiereco pri vi: mi estas plena de konsolo, al mi superabundas la шojo meze de nia tuta aflikto.

5 Жar eж kiam ni jam alvenis en Makedonujon, nia karno tute ne faciliшis, sed ni жiel depremiшis; ekstere estis bataloj, interne timoj. 6 Tamen Dio, kiu konsolas la humilulojn, konsolis nin per la alveno de Tito; 7 kaj ne nur per lia alveno, sed ankaэ per la konsolo, per kiu li konsoliшis pri vi, dum li pridiris al ni vian sopiron, vian doloron, vian fervoron pro mi; tiel, ke mi ankoraэ pli шojis. 8 Жar kvankam mi vin malшojigis per mia epistolo, mi ne bedaэras pri tio, kvankam mi ja bedaэris; жar mi vidas, ke tiu epistolo vin malшojigis, sed nur mallonge. 9 Mi nun шojas, ne pro tio, ke vi malшojis, sed pro tio, ke vi malшojis шis pento; жar vi laэ Dio malшojis, por ke vi havu nenian malutilon per ni. 10 Жar la malшojo laэ Dio elfaras penton шis savo, ne bedaэrindan; sed la malшojo de la mondo elfaras morton. 11 Жar jen kian zorgemon tiu sama malшojo laэ Dio elfaris en vi, plue kian senkulpigon, plue kian indignon, plue kian timon, plue kian sopiron, plue kian fervoron, plue kian venшon! En жio vi elmontris vin puraj pri la afero. 12 Tial kvankam mi skribis al vi, tamen tio estis ne pro tiu, kiu faris la malbonon, nek pro tiu, kiu suferis la malbonon, sed por ke via zorgemo por ni elmontriшu al vi mem antaэ Dio. 13 Tial ni konsoliшis; kaj en nia konsolo ni шojis des pli multege pro la шojo de Tito, жar lia animo estas refreюigita de vi жiuj. 14 Жar se en io mi fanfaronis al li pro vi, mi ne hontis; sed kiel ni жion parolis vereme al vi, tiel same ankaэ nia fanfaronado, kiun mi faris antaэ Tito, montriшis vera. 15 Kaj lia interna amo pli abundas al vi, dum li memoras la obeadon de vi жiuj, kiel kun timo kaj tremo vi lin akceptis. 16 Mi шojas, ke en жio mi povas fidi al vi.

Жapitro 8

1 Cetere, fratoj, ni sciigas al vi la gracon de Dio, kiu estas donacita en la eklezioj Makedonaj; 2 nome, en grava provo per suferado, la abundo de ilia шojo kaj ilia profunda malriжeco abundis al la riжo de ilia malavareco. 3 Жar mi konstatas, ke laэ sia povo--jes, kaj super sia povo--ili donis memvole, 4 petegante nin per multe da petado fari tiun komplezon kaj la komunan helpservadon al la sanktuloj; 5 kaj ne kiel ni esperis, sed unue ili sin dediжis al la Sinjoro, kaj al ni per la volo de Dio. 6 Tiel, ke ni instigis Titon, ke kiel li antaэe komencis, tiel same li perfektigu en vi жi tiun pluan gracon. 7 Sed kiel al vi жio abundas: fido kaj parolo kaj scio kaj fervoro kaj via amo al ni, tiel abundu al vi ankaэ жi tiu graco. 8 Mi parolas ne ordonante, sed provante per la fervoro de aliaj la sincerecon de via amo ankaэ. 9 Жar vi scias la gracon de nia Sinjoro Jesuo Kristo, ke kvankam li estis riжa, tamen pro vi li fariшis malriжa, por ke vi per lia malriжeco fariшu riжaj. 10 Kaj en tio mi donas mian opinion; жar жi tio utilas por vi, kiuj unuaj komencis, antaэ unu jaro, ne nur fari, sed ankaэ voli. 11 Sed nun kompletigu la faradon ankaэ; tiel ke, kiel estis la volonteco voli, tiel ankaэ estu la plenumo el via havo. 12 Жar kie ekzistas la volonteco, шi estos akceptita laэ la havo, ne laэ la nehavo. 13 Жar mi diras tion, ne por ke aliaj estu faciligataj kaj vi premataj, 14 sed laэ egaleco: via abundo nuntempe fariшu por ilia manko, por ke ilia abundo fariшu por via manko, por ke estu egaleco; 15 kiel estas skribite: Tiu, kiu kolektis pli, ne havis superflue, kaj tiu, kiu kolektis malpli, ne havis mankon.

16 Sed danko estu al Dio, kiu metas en la koron de Tito la saman zorgon pri vi. 17 Жar li ja akceptis la instigon; sed estante mem tre fervora, li ekiris al vi memvole. 18 Kaj ni sendis kune kun li la fraton, kies laэdo en la evangelio disvastiшas tra жiuj eklezioj; 19 kaj krom tio, li ankaэ estis elektita de la eklezioj, por vojaшadi kune kun ni rilate al жi tiu graco, kiun ni administradas al la gloro de la Sinjoro, kaj por elmontri nian volontecon, 20 evitante tion, ke iu riproжus nin rilate al жi tiu monhelpo, kiun ni administras; 21 жar ni celas aferojn konvenajn ne nur antaэ la Sinjoro, sed ankaэ antaэ homoj. 22 Kaj ni sendis kune kun ili nian fraton, kiun ni ofte pruvis fervora en multaj aferoj, sed nun multe pli fervora pro la granda fido, kiun li havas al vi. 23 Se iu demandas pri Tito, li estas mia kunulo kaj mia kunlaboranto rilate al vi; se pri niaj fratoj, ili estas apostoloj de eklezioj, la gloro de Kristo. 24 Vi do elmontru al ili antaэ la eklezioj la pruvon de via amo kaj de nia fanfaronado pro vi.

Жapitro 9

1 Жar pri la servado al la sanktuloj estas por mi superflue skribi al vi; 2 жar mi scias vian volontecon, pri kiu mi fanfaronas pro vi al la Makedonoj, ke la A¶aja lando jam antaэ unu jaro pretiшis; kaj via fervoro instigis la plimulton el ili. 3 Sed mi sendis la fratojn, por ke nia fanfaronado pro vi ne fariшu vanta rilate al жi tio, sed, kiel mi diris, por ke vi estu pretaj, 4 por ke, se venus kune kun mi iuj el Makedonujo kaj trovus vin ne pretaj, ni (por ne diri, vi) ne hontu pro жi tiu fido. 5 Mi do opiniis necesa, peti la fratojn, ke ili antaэe iru al vi, kaj antaэe pretigu vian de longe promesitan helpmonon, por ke tio estu preta, kiel volonte donita, kaj ne kiel eldevigita.

6 Sed jen: Tiu, kiu semas юpare, ankaэ rikoltos юpare; kaj tiu, kiu semas malavare, ankaэ rikoltos malavare. 7 Жiu faru laэ tio, kion li intencas en la koro, ne domaшante, nek pro neceseco; жar Dio amas donacanton шojan. 8 Kaj Dio povas abundigi жe vi жian gracon, por ke vi, havante жiam en жio жian sufiжecon, abunde rilatu al жia bona faro; 9 kiel estas skribite:

     Li юutis kaj donis al la malriжuloj;
     Lia justeco restas eterne.

10 Kaj Tiu, kiu donas semon al la semanto kaj panon por nutraјo, donos kaj multobligos vian semotan semon, kaj plimultigos la fruktojn de via justeco; 11 dum vi pliriжiшos en жio al жia malavareco, kiu efikas per ni dankdonadon al Dio. 12 Жar la administrado de жi tiu servado ne nur kompletigas la mezuron de la bezonoj de la sanktuloj, sed ankaэ abundas per multaj dankoj al Dio; 13 жar provinte vin per жi tiu administrado, ili gloras Dion pro la obeo de via konfeso al la evangelio de Kristo, kaj pro la malavareco de via donaco al ili kaj al жiuj; 14 dum ili mem ankaэ, per petado por vi, tre sopiras al vi pro la grandega graco de Dio en vi. 15 Danko estu al Dio pro Lia neesprimebla donaco.

Жapitro 10

1 Mi mem, Paэlo, petegas vin pro la mildeco kaj dolжanimeco de Kristo, mi, kiu en via жeesto estas humila inter vi, sed, forestante, tre kuraшas rilate al vi: 2 mi mem petegas vin, ke жeestante, mi ne kuraшu per la insisteco, per kiu mi bontrovas kuraшi kontraэ iuj, kiuj rigardas nin kiel laэkarne iradantajn. 3 Жar kvankam ni iradas en karno, tamen ni ne militadas laэ karno 4 (жar la iloj de nia militado estas ne laэkarnaj, sed potencaj antaэ Dio por la deјetado de fortikaјoj); 5 deјetante diskutojn, kaj жian altaјon levatan kontraэ la scio konforma al Dio, kaj ekkaptante жiun penson al la obeo al Kristo, 6 kaj starante pretaj puni жian malobeon, tuj kiam via obeo plenumiшos. 7 Vi rigardas la aferojn antaэ via vizaшo. Se iu fidas en si mem, ke li apartenas al Kristo, li denove pripensu en si mem, ke kiel li apartenas al Kristo, tiel same ankaэ ni. 8 Жar eж se mi fierus iom supermezure pri nia aэtoritato (kiun donis la Sinjoro, por vin edifi, kaj ne por vin deјeti), mi ne hontus; 9 por ke ne юajnu, kvazaэ mi volus timigi vin per miaj leteroj. 10 Жar, oni diras, liaj leteroj estas gravaj kaj fortaj; sed lia korpa aspekto estas malforta, kaj lia parolo malюatinda. 11 Tiu homo konsideru, ke kiaj, forestante, ni estas per leteroj, tiaj, жeestante, ni estas ankaэ per agado. 12 Жar ni ne kuraшas nin interkalkuli aэ kompari kun iuj el la sin rekomendantaj; жar ili estas neprudentaj, mezurante sin laэ si mem kaj komparante sin al si mem. 13 Sed ni fieros ne pretermezure, sed laэ la amplekso de la mezurilo, kiun Dio destinis al ni, por mezuri, por atingi eж шis vi. 14 Жar ni ne tro etendas nin, kvazaэ ni ne atingus шis vi; жar ni jam venis шis vi en la evangelio de Kristo, 15 ne fierante pretermezure, nome en laboroj malpropraj, sed esperante, ke dum kreskos via fido, ni kreskos en vi laэ nia mezurilo шis plua abundo, 16 por prediki la evangelion шis la regionoj preter vi, kaj ne fieri pri malpropra mezurilo rilate al aferoj jam faritaj. 17 Sed kiu fieras, tiu fieru en la Eternulo. 18 Жar ne tiu, kiu sin mem rekomendas, estas akceptata, sed tiu, kiun rekomendas la Sinjoro.

Жapitro 11

1 Mi volas, ke vi pacience toleru min pro iom da malsaшeco; sed efektive vi ja pacience min toleras. 2 Жar mi јaluzas pri vi per Dia јaluzo, жar mi fianжigis vin al unu edzo, por ke mi prezentu vin kiel жastan virgulinon al Kristo. 3 Sed mi timas, ke kiel trompis Evan la serpento per sia ruzeco, viaj animoj iel dekliniшos for de la simpleco kaj la жasteco, kiu estas en Kristo. 4 Жar se iu vizitanto predikas alian Kriston, kiun ni ne predikis, aэ se vi ricevas malsaman spiriton, kiun vi ne ricevis, aэ malsaman evangelion, kiun vi ne akceptis, facilanime vi lin toleras. 5 Жar mi opinias, ke mi neniel malsuperas la plej eminentajn apostolojn. 6 Kaj kvankam mi estas neklera laэ parolo, mi tamen ne tia estas laэ scio; sed en жio ni malkaюe agis жe vi inter жiuj. 7 Aэ жu mi pekis, humiligante min, por ke vi estu altigitaj, en tio, ke mi senpage predikis al vi la evangelion de Dio? 8 Mi senigis aliajn ekleziojn, ricevante de ili pagon, por servi al vi; 9 kaj kiam mi жeestis жe vi kaj havis mankon, mi ne estis юarшo sur iu; жar la fratoj, veninte el Makedonujo, plenigis la mezuron de mia bezono; kaj en жio mi tenis min ne юarшa rilate vin, kaj ankoraэ tenos. 10 Jen estas la vero de Kristo en mi, ke жi tiu fanfarono ne estos barita kontraэ mi en la regionoj A¶ajaj. 11 Kial? жu tial, ke mi vin ne amas? Dio scias. 12 Sed kiel mi faras, tiel mi ankaэ faros, por forigi la pretekston al tiuj, kiuj deziras pretekston, por ke, en kio ili fieras, ili troviшu samaj, kiel ni. 13 Жar tiaj homoj estas falsaj apostoloj, trompemaj laboristoj, sin aliformante kvazaэ apostolojn de Kristo. 14 Kaj nenia miro; жar Satano mem sin aliformas kvazaэ anшelon de lumo. 15 Estas do nenio granda, se liaj servantoj ankaэ sin aliformas kvazaэ servantojn de justeco; ilia finiшo estos laэ iliaj faroj.

16 Denove mi diras: Neniu opiniu min malsaшa; sed se vi ja tiel opinias min, tamen min akceptu kiel malsaшan, por ke mi ankaэ iom fanfaronu. 17 Tion, kion mi diras, mi diras ne laэ la Sinjoro, sed kvazaэ malsaшe, en жi tiu insistado pri fierado. 18 Жar multaj fanfaronas laэ la karno, do mi ankaэ fanfaronos. 19 Жar vi afable toleras malsaшulojn, estante mem saшaj. 20 Жar vi toleras homon, se li vin sklavigas, se li vin formanшas, se li vin kaptas, se li sin altigas, se li batas al vi la vizaшon. 21 Mi parolas kvazaэ per sinmallaэdo, kvazaэ ni estus malfortiшintaj. Tamen pri kio iu kuraшas, pri tio (mi parolas en malsaшeco) mi ankaэ kuraшas. 22 Жu ili estas Hebreoj? mi ankaэ. Жu ili estas Izraelidoj? mi ankaэ. Жu ili estas el la idaro de Abraham? mi ankaэ. 23 Жu ili estas servantoj al Kristo? (mi parolas kiel frenezulo) mi plie; en laboroj pli abunde, en malliberejoj pli abunde, en batoj supermezure, en mortiшoj ofte. 24 De la Judoj kvinfoje mi ricevis batojn po kvardek sen unu. 25 Trifoje mi estas batita per vergoj, unufoje mi estas priјetita per юtonoj, trifoje mi suferis юippereon, nokton kaj tagon mi pasis en la profunda maro; 26 en oftaj vojaшoj, en danшeroj de riveroj, danшeroj de rabistoj, danшeroj de Judoj, danшeroj de la nacianoj, danшeroj en urbo, danшeroj en dezerto, danшeroj en la maro, danшeroj inter falsaj fratoj; 27 en laboro kaj sufero, en oftaj sendormiшoj, en malsato kaj soifo, en oftaj fastoj, en malvarmo kaj senvesteco. 28 Krom tiuj aferoj eksteraj estas tio, kio min premas жiutage, nome la zorgado pri жiuj eklezioj. 29 Kiu estas malforta, kaj mi ne estas malforta? kiu estas faligata, kaj mi ne indignas? 30 Se mi nepre devas fanfaroni, mi fanfaronos pri tio, kio rilatas al mia malforteco. 31 La Dio kaj Patro de la Sinjoro Jesuo, Tiu, kiu жiam estas benata, scias, ke mi ne mensogas. 32 En Damasko, la urbestro sub la reшo Aretas starigis gardistaron en la urbo de la Damaskanoj, por min kapti; 33 kaj tra fenestro oni min delasis laэflanke de la muro en korbo, kaj mi eliшis de liaj manoj.

Жapitro 12

1 Mi nepre devas fanfaroni, kvankam tio ne konvenas; sed mi venos al vizioj kaj malkaюoj de la Sinjoro. 2 Mi konas viron en Kristo, antaэ dek kvar jaroj (жu en la korpo, mi ne scias, жu ekster la korpo, mi ne scias; Dio scias) eklevitan шis en la trian жielon; 3 kaj mi scias pri la tiela viro (жu en la korpo, aэ ekster la korpo, mi ne scias; Dio scias), 4 ke li estis eklevita en Paradizon, kaj aэdis nedireblajn vortojn, kiujn ne estas permesate al homo paroli. 5 Pro tia homo mi fieros; sed pro mi mem mi ne fieros, krom rilate al miaj malfortaјoj. 6 Жar se mi deziros fieri, mi ne estos malsaшa; жar mi diros la veron; sed mi min detenas, por ke neniu min opiniu supera ol tia, kia li vidas min, aэ aэdas жe mi. 7 Kaj pro la treega grandeco de la malkaюoj --por ke mi ne tro altiшu, estis donita al mi dornego por la karno, sendito de Satano, por min kontuzi, por ke mi ne tro altiшu. 8 Pri tio mi petegis trifoje la Sinjoron, ke шi foriru de mi. 9 Kaj li diris al mi: Mia graco sufiжas por vi, жar mia potenco perfektiшas en malforteco. Plej шoje do mi plivole fieros pri miaj malfortaјoj, por ke la potenco de Kristo kovru min. 10 Mi do plezuron havas en malfortaјoj, en atencoj, en bezonegoj, en persekutoj, en suferoj, pro Kristo; жar kiam mi estas malforta, tiam mi estas forta.

11 Mi malsaшiшis: vi min devigis; жar mi devus estis laэdata de vi; жar en nenio mi malsuperis la plej eminentajn apostolojn, kvankam mi estas nenio. 12 Vere la signoj de apostolo estis elfaritaj inter vi en жia pacienco, per signoj kaj mirindaјoj kaj potencaјoj. 13 Жar en kio vi fariшis malsuperaj kompare al la aliaj eklezioj, krom en tio, ke mi mem ne юarшiшis al vi? pardonu al mi жi tiun maljustaјon.

14 Jen la trian fojon mi min tenas preta veni al vi; kaj mi ne fariшos юarшo por vi, жar mi celas ne viajn, sed vin; жar devus provizi ne la idoj por la gepatroj, sed la gepatroj por la idoj. 15 Kaj plej шoje mi elspezos kaj elspeziшos por viaj animoj. Se mi vin amas pli abunde, жu mi estas des malpli amata? 16 Tio estu, tamen mi ne estis юarшo por vi; sed estante ruzema, mi vin kaptis per logo. 17 Жu mi superruzis vin per iu el tiuj, kiujn mi sendis al vi? 18 Mi instigis al Tito, kaj kune kun li mi sendis la fraton. Жu Tito vin superruzis? жu ni ne iradis laэ la sama Spirito? жu ni ne iradis en la samaj piedosignoj?

19 Vi ankoraэ nun жiam pensas, ke ni nin senkulpigas antaэ vi. Antaэ Dio, ni parolas en Kristo. Sed жio, amataj miaj, estas por via edifo. 20 Жar mi timas, ke veninte, mi iel ne trovos vin tiaj, kiajn mi volas; kaj ke mi mem estos trovata tia, kian vi ne volas; ke iel estos malpaco, јaluzo, koleroj, partioj, kalumnioj, murmurado, юveliшoj, tumultoj; 21 ke kiam mi revenos, mia Dio min humiligos antaэ vi, kaj mi malшojos pro multaj, kiuj jam antaэe pekis kaj ne pentis pri la malpureco kaj adulto kaj volupto, kiujn ili faris.

Жapitro 13

1 Jen la trian fojon mi venas al vi. Laэ la diro de du atestantoj aэ tri жiu vorto estu konfirmita. 2 Mi antaэdiris, kaj mi nun antaэdiras, kiel жeestante la duan fojon, tiel nun forestante, al la jam pekintaj kaj al жiuj ceteraj, ke se mi revenos, mi ne indulgos; 3 жar vi serжas pruvon de tio, ke parolas en mi Kristo, kiu rilate al vi ne estas malforta, sed energias en vi; 4 жar li estis krucumita pro malforto, tamen li vivas per la potenco de Dio. Жar ni ankaэ estas malfortaj kune kun li, sed ni vivos kune kun li per la potenco de Dio rilate al vi. 5 Provu vin mem, жu vi estas en la fido; ekzamenu vin mem. Aэ жu vi ne scias pri vi mem, ke Jesuo Kristo estas en vi? se ja vi ne estas malaprobindaj. 6 Sed mi esperas, ke vi sciiшos, ke ni ne estas malaprobindaj. 7 Ni preшas al Dio, ke vi faru nenian malbonon; ne por tio, ke ni montriшu aprobataj, sed por ke vi faradu tion, kio estas honorinda, eж kvankam ni estus malaprobindaj. 8 Жar ni ne povas fari ion kontraэ la vero, sed nur por la vero. 9 Жar ni шojas, kiam ni estas malfortaj kaj vi estas fortaj; ankaэ ni preшas por via perfektiшo. 10 Pro tio mi skribas жi tion, forestante, por ke, жeestante, mi ne agu severe laэ la aэtoritato, kiun la Sinjoro donis al mi por edifado kaj ne por deјetado.

11 Fine, fratoj, adiaэ. Perfektiшu, konsoliшu, estu unuanimaj, vivu pace; kaj la Dio de amo kaj paco estos жe vi. 12 Salutu unu la alian per sankta kiso.

13 Жiuj sanktuloj vin salutas.

14 La graco de la Sinjoro Jesuo Kristo kaj la amo de Dio kaj la kuneco de la Sankta Spirito estu kun vi жiuj.