LA UNUA EPISTOLO DE LA APOSTOLO PAЭLO AL LA KORINTANOJ

Жapitro 1

1 Paэlo, vokita por esti apostolo de Jesuo Kristo per la volo de Dio, kaj Sostenes, nia frato, 2 al tiu eklezio de Dio, kiu estas en Korinto, al tiuj, kiuj estas sanktigitaj en Kristo Jesuo, vokitaj por esti sanktuloj, kune kun жiuj, kiuj en жiu loko vokas la nomon de nia Sinjoro Jesuo Kristo, ilia Sinjoro kaj nia: 3 Graco estu al vi kaj paco de Dio, nia Patro, kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo.

4 Mi жiam dankas mian Dion pri vi, pro la graco de Dio al vi donita en Kristo Jesuo; 5 ke en жio vi riжiшis en li, en жia parolo kaj жia scio; 6 kiel ankaэ la atesto de Kristo konfirmiшis en vi; 7 tiel, ke vi malatingas nenian donacon; atendante la malkaюon de nia Sinjoro Jesuo Kristo, 8 kiu ankaэ konfirmos vin шis la fino, por ke vi estu neriproжeblaj en la tago de nia Sinjoro Jesuo Kristo. 9 Fidela estas Dio, per kiu vi estas alvokitaj en la kunulecon de Lia Filo Jesuo Kristo, nia Sinjoro.

10 Mi petegas vin, fratoj, per la nomo de nia Sinjoro Jesuo Kristo, ke vi жiuj parolu tion saman, kaj ke estu neniaj skismoj inter vi; sed ke vi estu perfekte kunigitaj en la sama spirito kaj en la sama juшo. 11 Жar pri vi, miaj fratoj, estas sciigite al mi de la domanoj de ¦loe, ke ekzistas inter vi malpacoj. 12 Kaj la jenon mi volas diri, ke жiu el vi diras: Mi estas de Paэlo; kaj mi de Apolos; kaj mi de Kefas; kaj mi de Kristo. 13 Жu Kristo estas dividita? жu Paэlo krucumiшis por vi? aэ жu vi baptiшis en la nomon de Paэlo? 14 Mi dankas Dion, ke mi baptis neniun el vi krom Krispo kaj Gajo; 15 por ke neniu diru, ke vi baptiшis en mian nomon. 16 Kaj mi baptis ankaэ la familion de Stefanas; krom tio mi ne scias, жu mi baptis iun alian. 17 Жar Kristo sendis min, ne por bapti, sed por prediki la evangelion; ne en saшeco de vortoj, por ke la kruco de Kristo ne vantiшu.

18 Жar la priparolo de la kruco estas por la pereantoj malsaшeco; sed por ni, la savatoj, шi estas la potenco de Dio. 19 Жar estas skribite:

     Mi pereigos la saшecon de la saшuloj,
     Kaj la kompetentecon de la kompetentuloj Mi malaperigos.

20 Kie estas la saшulo? kie estas la skribisto? kie estas la diskutisto de жi tiu tempaшo? жu Dio ne malsaшigis la saшecon de la mondo? 21 Жar pro tio, ke en la saшeco de Dio la mondo per sia saшeco ne konis Dion, bonvolis Dio per la malsaшeco de la prediko savi la kredantojn. 22 Жar Judoj postulas signojn, kaj Grekoj serжas saшecon; 23 sed ni predikas Kriston krucumitan, por Judoj falilon, kaj por Grekoj malsaшon; 24 sed por la vokitoj mem, жu Judoj aэ Grekoj, Kriston la potencon de Dio, kaj la saшecon de Dio. 25 Жar la malsaшeco de Dio estas pli saшa ol homoj; kaj la malforteco de Dio estas pli forta ol homoj.

26 Жar rigardu vian vokon, fratoj, ke ne multaj saшuloj laэ la karno, ne multaj potenculoj, ne multaj nobeloj, estas vokataj; 27 sed Dio elektis la malsaшajn objektojn de la mondo, por hontigi la saшulojn; kaj Dio elektis la malfortajn objektojn de la mondo, por hontigi la fortajn; 28 kaj la malnoblajn objektojn de la mondo, kaj la malestimatajn Dio elektis, kaj eж la nerealajn, por neniigi la realajn; 29 por ke neniu karno fieru antaэ Dio. 30 Sed el Li vi estas en Kristo Jesuo, kiu fariшis al ni saшeco el Dio, kaj justeco kaj sanktigo, kaj elaжeto; 31 por ke, kiel estas skribite: Kiu fieras, tiu fieru en la Eternulo.

Жapitro 2

1 Kaj mi, fratoj, venante al vi, venis ne kun supereco de parolo aэ de saшeco, proklamante al vi la misteron de Dio. 2 Жar mi decidis scii жe vi nenion, krom Jesuo Kristo kaj tiu krucumita. 3 Kaj mi estis жe vi en malforteco kaj en timo kaj en multa tremado. 4 Kaj mia parolo kaj mia prediko estis ne en allogaj paroloj de saшeco, sed en elmontro de la Spirito kaj potenco, 5 por ke via fido estu ne laэ la saшeco de homoj, sed laэ la potenco de Dio.

6 Tamen ni parolas saшecon inter plenaшuloj, sed saшecon ne de жi tiu mondo, nek de la regantoj de жi tiu mondo, kiuj neniiшas; 7 sed ni parolas la saшecon de Dio en mistero, la saшecon kaюitan, kiun Dio antaэdestinis antaэ la mondaшoj por nia glorado; 8 kaj kiun scias neniu el la regantoj de жi tiu mondo; жar se ili шin scius, ili ne krucumus la Sinjoron de gloro; 9 sed kiel estas skribite:

     Tion, kion okulo ne vidis kaj orelo ne aэdis,
     Kaj kio en la koron de homo ne eniris,
     Dio preparis por tiuj, kiuj Lin amas.

10 Sed al ni Dio malkaюis ilin per la Spirito; жar la Spirito esploras жion, eж la profundaјojn de Dio. 11 Жar kiu inter homoj scias la aferojn de iu homo, krom la spirito de la homo, kiu estas en li? tiel same la aferojn de Dio scias neniu, krom la Spirito de Dio. 12 Sed ni ricevis ne la spiriton de la mondo, sed la spiriton, kiu estas de Dio; por ke ni sciu tion, al ni donacitan de Dio. 13 Pri kio ankaэ ni parolas per vortoj, ne kiujn instruas homa saшeco, sed kiujn instruas la Spirito; komparante spiritajn kun spiritaj. 14 Sed la natura homo ne akceptas la aferojn de la Spirito de Dio; жar ili estas por li malsaшeco; kaj li ne povas ilin scii, pro tio, ke ili estas juшataj spirite. 15 Sed la spirita homo juшas жion, kaj li mem estas juшata de neniu. 16 Жar kiu sciis la menson de la Eternulo, ke li instruu Lin? Sed ni havas la menson de Kristo.

Жapitro 3

1 Kaj mi, fratoj, ne povis paroli al vi kiel al spirituloj, sed kiel al karnuloj, kiel al infanetoj en Kristo. 2 Mi nutris vin per lakto, ne per manшaјoj; жar vi ankoraэ tion ne kapablis; kaj eж nun vi ne kapablas; 3 жar vi estas ankoraэ karnaj; жar dum ekzistas inter vi јaluzo kaj malpaco, жu vi ne estas karnaj kaj iradas laэ la maniero de homoj? 4 Жar kiam unu diras: Mi estas de Paэlo; kaj alia: Mi estas de Apolos; жu vi ne estas homoj? 5 Kio do estas Apolos? kaj kio estas Paэlo? Servantoj, per kiuj vi ekkredis; kaj жiu, kiel la Sinjoro al li donis. 6 Mi plantis, Apolos akvumis; sed Dio kreskigis. 7 Tial nek la plantanto estas io, nek la akvumanto; sed Dio, la kreskiganto. 8 Sed la plantanto kaj la akvumanto estas unu; sed жiu ricevos sian propran rekompencon laэ sia laboro. 9 Жar ni estas kunlaborantoj kun Dio: vi estas la kultivotaјo de Dio, la konstruotaјo de Dio.

10 Laэ la graco de Dio al mi donita, kiel saшa majstromasonisto mi metis fundamenton; kaj aliaj surkonstruas. Sed жiu zorgu, kiel li surkonstruas. 11 Жar neniu povas meti alian fundamenton krom tiu, kiu estas metita, tio estas Jesuo Kristo. 12 Sed se iu konstruas sur la fundamento oron, arшenton, multekostajn юtonojn, lignon, fojnon, pajlon, 13 жies laboraјo evidentiшos; жar la tago шin montros, pro tio, ke шi estas malkaюita en fajro; kaj la fajro mem provos жies laboraјon, kia шi estas. 14 Se restos ies laboraјo, kiun li surkonstruis, li ricevos rekompencon. 15 Se ies laboraјo forbrulos, li suferos perdon; sed li mem saviшos; tamen kiel tra fajro.

16 Жu vi ne scias, ke vi estas templo de Dio kaj ke en vi loшas la Spirito de Dio? 17 Se iu detruas la templon de Dio, tiun detruos Dio; жar la templo de Dio estas sankta, kaj vi estas tio.

18 Neniu sin trompu. Se iu el vi opinias sin saшa en жi tiu mondo, li fariшu malsaшulo, por ke li saшiшu. 19 Жar la saшeco de жi tiu mondo estas malsaшeco жe Dio. Жar estas skribite: Li kaptas la saшulojn per ilia ruzaјo; 20 kaj ankaэ: La Eternulo scias la pensojn de saшuloj, ke ili estas vantaj. 21 Tial neniu fanfaronu pri homoj. Жar жio apartenas al vi, 22 жu Paэlo, aэ Apolos, aэ Kefas, aэ la mondo, aэ la vivo, aэ la morto, aэ estantaјoj aэ estontaјoj: жio apartenas al vi, 23 kaj vi al Kristo, kaj Kristo al Dio.

Жapitro 4

1 Tiel oni rigardu nin, kiel servantojn de Kristo kaj administrantojn de la misteroj de Dio. 2 Cetere, жi tie estas postulate жe administrantoj, ke oni troviшu fidela. 3 Sed жe mi estas tre malgrava afero esti juшata de vi, aэ per homa juшo: mi ja ne juшas min mem. 4 Жar mi scias nenion kontraэ mi; tamen mi ne estas pro tio pravigita; sed tiu, kiu juшas min, estas la Sinjoro. 5 Tial juшu nenion antaэ la tempo, шis venos la Sinjoro, kiu enlumigos la kaюitaјojn de la mallumo kaj klarigos la intencojn de la koroj; kaj tiam жiu ricevos de Dio sian propran laэdon.

6 Tion do, fratoj, mi alifigure rilatigis al mi kaj Apolos pro vi; por ke vi en ni lernu ne preterpasi la skribitaјojn; por ke neniu el vi bloveюvelu por unu kontraэ la alia. 7 Жar kiu vin diferencigas? kaj kion vi havas, kion vi ne ricevis? sed se vi шin ricevis, kial vi fanfaronas, kvazaэ vi шin ne ricevus? 8 Jam vi estas plenigitaj, jam vi riжiшis, vi reшis sen ni; kaj mi ja volus, ke vi efektive reшu, por ke ni ankaэ reшu kun vi. 9 Жar юajnas al mi, ke Dio elmetis nin, la apostolojn, la plej lastajn, kiel mortkondamnitajn; жar ni fariшis spektaklo al la mondo kaj al anшeloj kaj al homoj. 10 Ni estas malsaшuloj pro Kristo, sed vi estas saшaj en Kristo; ni estas malfortaj, sed vi estas fortaj; vi estas gloraj, sed ni estas senhonoraj. 11 Eж шis la nuna horo ni malsatas kaj soifas, kaj ni estas nudaj, kaj ni estas batataj kaj senhejmaj; 12 kaj ni penadas, laborante per niaj propraj manoj; insultate, ni benas; persekutate, ni eltenas; 13 kalumniate, ni petegas; ni fariшas kiel la balaaјo de la mondo, la forјetaјo de жio, eж шis nun.

14 Ne por hontigi vin mi tion skribas, sed, kiel miajn amatajn filojn, por admoni vin. 15 Жar kvankam vi eж havus dek mil pedagogojn en Kristo, tamen vi havas ne multajn patrojn; жar en Kristo Jesuo mi naskigis vin per la evangelio. 16 Mi do petegas vin, estu imitantoj de mi. 17 Pro tio mi sendis al vi Timoteon, kiu estas mia amata kaj fidela filo en la Sinjoro, kaj kiu vin memorigos pri miaj vojoj en Kristo, шuste kiel mi instruas жie en жiu eklezio. 18 Kelkaj bloveюvelas, kvazaэ mi ne venus al vi. 19 Sed mi venos al vi baldaэ, se la Sinjoro tion volos; kaj mi ekscios, ne la parolon de la bloveюvelintoj, sed la potencon. 20 Жar la regno de Dio estas ne en parolo, sed en potenco. 21 Kion vi volas? жu kun vergo mi venu al vi, aэ en amo kaj en spirito de humileco?

Жapitro 5

1 Efektive oni raportas, ke estas жe vi malжasteco, kaj tia malжasteco, kia ne ekzistas eж inter la nacianoj, ke iu havas la edzinon de sia patro. 2 Kaj vi bloveюvelis, kaj ne prefere ploregis, por ke tiu, kiu faris tion, foriшu el inter vi. 3 Жar mi vere, korpe forestante, sed spirite жeestante, jam juшis, kvazaэ жeestante, tiun, kiu tiel faris tion, 4 en la nomo de nia Sinjoro Jesuo Kristo, en kunveno de vi kaj de mia spirito kun la potenco de nia Sinjoro Jesuo, 5 transdoni tian homon al Satano por la detruo de la karno, por ke la spirito saviшu en la tago de la Sinjoro Jesuo. 6 Ne bona estas via fanfaronado. Жu vi ne scias, ke malmulto da fermentaјo fermentigas la tutan mason? 7 Forpurigu la malnovan fermentaјon, por ke vi estu nova maso, kiel vi estas nefermentintaj. Жar por ni ankaэ Pasko estas oferita, nome Kristo; 8 tial ni festu, ne per malnova fermentaјo, nek per fermentaјo de malico kaj malboneco, sed per la senfermenta pano de sincereco kaj vereco.

9 En mia epistolo mi skribis al vi, ke vi ne intermiksu vin kun malжastuloj; 10 ne tute kun la malжastuloj de жi tiu mondo, aэ kun la aviduloj kaj rabemuloj, aэ kun idolanoj; жar tiuokaze estus necese, ke vi eliru el la mondo; 11 sed nun mi skribas al vi, ke vi ne intermiksu vin, se iu, nomata frato, eble estas malжastulo, aэ avidulo, aэ idolano, aэ insultanto, aэ drinkulo, aэ rabemulo; kun tia homo eж ne kunmanшu. 12 Жar kiel koncernas min juшi la eksterulojn? Жu vi ne juшas la internulojn, 13 dum la eksterulojn juшas Dio? Forigu el inter vi la malvirtulon.

Жapitro 6

1 Жu iu el vi, havante aferon kontraэ sia proksimulo, kuraшas procesi antaэ la malpiuloj, kaj ne antaэ la sanktuloj? 2 Aэ жu vi ne scias, ke la sanktuloj juшos la mondon? kaj se la mondon vi juшos, жu vi ne estas indaj juшi la plej malgrandajn aferojn? 3 Жu vi ne scias, ke ni juшos anшelojn? kiom pli do aferojn de la nuna vivo? 4 Se do vi devas starigi tribunalon pri la aferoj de la nuna vivo, жu vi faras juшantoj tiujn, kiuj estas negravaj en la eklezio? 5 Mi diras tion, por vin hontigi. Жu efektive ne ekzistas жe vi eж unu saшulo, kiu povus decidi inter siaj fratoj, 6 sed frato procesas kontraэ frato, kaj eж antaэ nekredantoj? 7 Certe jam estas жe vi granda domaшo, ke vi faras procesojn unu kontraэ alia. Kial vi ne prefere suferas maljustecon? kial vi ne prefere suferas rabadon? 8 Tamen eж vi mem faras maljustecon kaj rabadon, kaj eж kontraэ la fratoj. 9 Aэ жu vi ne scias, ke la maljustuloj ne heredos la regnon de Dio? Ne trompiшu: nek malжastuloj, nek idolanoj, nek adultuloj, nek molmoruloj, nek viruzaжantoj, 10 nek юtelistoj, nek aviduloj, nek drinkuloj, nek insultantoj, nek rabemuloj, heredos la regnon de Dio. 11 Kaj tiaj estis kelkaj el vi; sed vi laviшis, sed vi sanktiшis, sed vi justiшis en la nomo de la Sinjoro Jesuo Kristo kaj en la Spirito de nia Dio.

12 Жio estas por mi permesata, sed ne жio estas oportuna. Жio estas por mi permesata; sed mi ne volas sub io submetiшi. 13 Manшaјoj por la ventro, kaj la ventro por manшaјoj; sed Dio neniigos kune шin kaj ilin. Sed la korpo estas ne por malжasteco, sed por la Sinjoro; kaj la Sinjoro por la korpo; 14 kaj Dio levis la Sinjoron, kaj levos ankaэ nin per Sia potenco. 15 Жu vi ne scias, ke viaj korpoj estas membroj de Kristo? жu mi do prenos la membrojn de Kristo, kaj faros ilin membroj de malжastistino? Nepre ne! 16 Aэ жu vi ne scias, ke tiu, kiu kuniшas kun malжastistino, estas kun юi unu korpo? жar: Ili, Li diris, estos unu karno. 17 Sed tiu, kiu kuniшas kun la Sinjoro, estas kun li unu spirito. 18 Forkuru de malжasteco. Жiu peko, kiun homo faras, estas ekster la korpo; sed tiu, kiu malжastas, pekas kontraэ sia propra korpo. 19 Aэ жu vi ne scias, ke via korpo estas templo de la Sankta Spirito, kiu estas en vi kaj kiun vi havas de Dio? kaj vi ne apartenas al vi mem, 20 жar vi estas aжetitaj per prezo; gloru do Dion en via korpo.

Жapitro 7

1 Nun rilate al la aferoj, pri kiuj vi skribis: Estas bone por viro, ne tuюi virinon. 2 Sed pro malжastaјoj жiu viro havu propran edzinon, kaj жiu virino havu propran edzon. 3 La edzo donu al la edzino юian rajtaјon; tiel same ankaэ la edzino al la edzo. 4 Ne la edzino, sed la edzo rajtas pri юia korpo; tiel same ankaэ ne la edzo, sed la edzino rajtas pri lia korpo. 5 Ne senigu unu la alian, krom eble kun konsento por kelka tempo, por ke vi dediжu vin al preшado, kaj kuniшu denove, por ke Satano vin ne tentu pro manko de sinregado. 6 Sed tion mi diras kiel permeson, ne kiel ordonon. 7 Sed mi volus, ke жiuj homoj estu kiel mi mem. Tamen жiu havas sian propran donacon de Dio, unu tiel, alia alie.

8 Sed mi diras al senedzinuloj kaj al vidvinoj: Estas bone por ili resti kiel mi. 9 Sed se ili ne povas sin deteni, ili edziшu; жar estas pli bone edziшi, ol bruladi. 10 Sed al geedzoj mi ordonas (tamen ne mi, sed la Sinjoro): Ke edzino ne foriшu de sia edzo 11 (tamen, se юi foriшas, юi restu senedza, aэ denove konsentiшu kun sia edzo); kaj ke la edzo ne forsendu sian edzinon. 12 Sed al la ceteraj diras mi, ne la Sinjoro: Se iu frato havas nekredantan edzinon, kaj юi konsentas loшadi kun li, li ne forigu юin. 13 Kaj se virino havas nekredantan edzon, kaj li konsentas loшadi kun юi, юi ne forlasu sian edzon. 14 Жar la nekredanta edzo estas sanktigita per la edzino, kaj la nekredanta edzino estas sanktigita per la frato; alie viaj infanoj estus profanaj, sed nun ili estas sanktaj. 15 Tamen se la nekredanto volas foriri, li foriru: la frato aэ la fratino en tiaj okazoj ne estas sklavigita; sed Dio vokis nin en paco. 16 Жar kiel vi scias, ho edzino, жu vi savos vian edzon? aэ kiel vi scias, ho edzo, жu vi savos vian edzinon? 17 Sed kiel la Sinjoro disdonis al жiu, kiel Dio жiun vokis, tiel li iru. Kaj tiel mi ordonas en жiuj eklezioj. 18 Жu iu estas vokita, cirkumcidite? li ne fariшu necirkumcidita. Жu iu estas vokita, necirkumcidite? li ne cirkumcidiшu. 19 Cirkumcido estas nenio, kaj necirkumcido estas nenio; sed la plenumado de la ordonoj de Dio. 20 Жiu restadu en tiu voksorto, en kiu li estas vokita. 21 Жu vi estas vokita, estante sklavo? ne жagreniшu pro tio; sed se vi povas liberiшi, tion uzu prefere. 22 Жar kiu estas vokita en la Sinjoro, estante sklavo, tiu estas liberulo de la Sinjoro; tiel same tiu, kiu estas vokita, estante libera, estas sklavo de Kristo. 23 Vi estas aжetitaj per prezo; ne fariшu sklavoj de homoj. 24 Fratoj, жiu, kie li estas vokita, tie restadu kun Dio.

25 Sed rilate al virgulinoj, mi ne havas ordonon de la Sinjoro; sed mi donas mian opinion, kiel ricevinta de la Sinjoro indulgon, por esti fidela. 26 Mi opinias do, ke la jeno estas bona pro la nuna neceseco, nome, ke estas bone por viro samstate resti. 27 Жu vi estas ligita kun edzino? ne serжu malligon. Жu vi estas malligita je edzino? ne serжu edzinon. 28 Sed se vi edziшas, vi ne pekas; kaj se virgulino edziniшas, юi ne pekas. Sed tiaj personoj havos maltrankvilon en la karno; kaj mi volas indulgi vin. 29 Sed la jenon mi diras, fratoj: La tempo estas mallongigita, por ke de nun tiuj, kiuj havas edzinojn, estu kvazaэ ili ne havus; 30 kaj la plorantoj, kvazaэ ne plorantaj; kaj la шojantoj, kvazaэ ne шojantaj; kaj la aжetantoj, kvazaэ ne posedantaj; 31 kaj tiuj, kiuj uzas la mondon, kvazaэ ne trouzantaj шin; жar la formo de жi tiu mondo forpasas. 32 Sed mi volas, ke vi estu sen zorgoj. La needziшinto prizorgas la aferojn de la Sinjoro, kiamaniere li povos plaжi al la Sinjoro; 33 sed la edziшinto prizorgas la aferojn de la mondo, kiamaniere li povos plaжi al sia edzino. 34 Kaj estas diferenco ankaэ inter edzino kaj virgulino. La needziniшinto prizorgas la aferojn de la Sinjoro, por ke юi estu sankta korpe kaj spirite; sed la edziniшinto prizorgas la aferojn de la mondo, kiamaniere юi povos plaжi al sia edzo. 35 Kaj tion mi diras por via propra utilo; ne por јeti kaptilon sur vin, sed pro konveneco, kaj por ke vi atentu la Sinjoron nedistrite. 36 Sed se iu opinias, ke li kondutas nedece kontraэ sia virgulino, se юi preteriras sian aшfloradon, kaj se tio estas necesa, li faru tion, kion li volas; li ne pekas; ili geedziшu. 37 Sed tiu, kiu staras firma en sia koro, havante nenian neceson, sed regas sian propran volon, kaj decidis en sia koro gardi sian virgulinon, faras bone. 38 Tiel tiu, kiu lasas sian virgulinon edziniшi, faras bone; kaj tiu, kiu ne lasas юin edziniшi, faros pli bone. 39 Edzino estas ligita tiel longe, kiel vivas юia edzo; sed se la edzo mortis, юi estas libera edziniшi kun iu, kun kiu юi volas; nur en la Sinjoro. 40 Sed laэ mia opinio юi estas pli feliжa, se юi restas samstate; kaj mi opinias, ke mi ankaэ havas la Spiriton de Dio.

Жapitro 8

1 Nun rilate al oferitaјoj al idoloj: Ni scias, ke ni жiuj havas scion. La scio bloveюveligas, sed la amo edifas. 2 Se iu opinias, ke li scias ion, tiu ankoraэ ne tiel scias, kiel li devus scii; 3 sed se iu amas Dion, tiu estas konata de Li. 4 Rilate do la manшadon de la idoloferitaјoj, ni scias, ke idolo estas neniaјo en la mondo, kaj ke ne ekzistas Dio krom unu. 5 Жar kvankam estas tiel nomataj dioj, жu en la жielo aэ sur la tero, kiel estas dioj multenombraj, kaj sinjoroj multenombraj, 6 tamen por ni estas unu Dio, la Patro, el kiu estas жio, kaj ni por Li; kaj unu Sinjoro, Jesuo Kristo, per kiu estas жio, kaj ni per li. 7 Tamen ne жe жiuj estas tiu scio; sed iuj, pro sia шisnuna kutimiшo al la idolo, manшas la manшaјon kiel oferitaјon al idolo; kaj ilia konscienco, estante malforta, malpuriшas. 8 Sed manшaјo ne rekomendos nin al Dio; жar ni havas nek mankon, se ni ne manшas, nek profiton, se ni manшas. 9 Sed gardu vin, por ke жi tiu via libereco ne fariшu faligilo por la malfortuloj. 10 Жar se iu vidas vin, kiu havas scion, sidantan жe manшo en idolejo, жu lia konscienco, se li estas malforta, ne kuraшiшos manшi idoloferitaјojn? 11 Pro via scio do pereas la malfortulo, la frato, pro kiu Kristo mortis. 12 Kaj tiamaniere, pekante kontraэ la frataro, kaj vundante ilian konsciencon malfortan, vi pekas kontraэ Kristo. 13 Tial se manшaјo maledifas mian fraton, mi neniam plu manшos karnon, por ke mi ne maledifu mian fraton.

Жapitro 9

1 Жu mi ne estas libera? жu mi ne estas apostolo? жu mi ne vidis nian Sinjoron Jesuo? жu vi ne estas mia laboraјo en la Sinjoro? 2 Se жe aliaj mi ne estas apostolo, tamen almenaэ mi estas жe vi; жar la sigelo de mia apostoleco vi estas en la Sinjoro. 3 Mia respondo al tiuj, kiuj min ekzamenas, estas jena: 4 Жu ni ne rajtas manшi kaj trinki? 5 Жu ni ne rajtas жirkaэkonduki edzinon, kiu estas kredantino, kiel ankaэ la ceteraj apostoloj kaj la fratoj de la Sinjoro kaj Kefas? 6 Aэ mi sola kaj Barnabas, жu ni ne rajtas жesi labori? 7 Kiu soldato iam deјoras je sia propra elspezo? kiu plantas vinberшardenon, kaj ne manшas шian frukton? aэ kiu paюtas юafaron, kaj ne manшas el la lakto de la юafaro? 8 Жu mi parolas tion kiel homo? жu ne diras la leшo tion saman? 9 Жar estas skribite en la leшo de Moseo: Ne fermu la buюon al bovo draюanta. Жu pri la bovoj Dio zorgas? 10 aэ жu Li diras tion tute pro ni? Jes, pro ni шi estas skribita; жar pluganto devas plugi kun espero, kaj draюanto devas draюi kun espero al partopreno. 11 Se ni semis al vi spiritajn aferojn, жu estas io grava, se ni rikoltos viajn karnajn aferojn? 12 Se aliaj partoprenas жi tiun rajton super vi, жu ne ni ankoraэ pli multe? Tamen ni ne uzis жi tiun rajton; sed ni eltenas жion, por ke ni neniel malhelpu la evangelion de Kristo. 13 Жu vi ne scias, ke tiuj, kiuj sin okupas pri sanktaj aferoj, manшas el la templaj manшaјoj, kaj tiuj, kiuj deјoras жe la altaro, partoprenas kune kun la altaro? 14 Tial same la Sinjoro ordonis, ke la proklamantoj de la evangelio vivadu per la evangelio. 15 Sed mi uzis nenion el tiuj rajtoj; kaj mi skribas жi tion, ne por ke tio estu farita жe mi; жar estus pli bone por mi morti, ol se iu vantigus mian fieraјon. 16 Жar se mi predikas la evangelion, mi havas nenion, pri kio fieri; жar neceseco kuюas sur mi; жar ve al mi, se mi ne predikus la evangelion! 17 Жar se mi tion faras propravole, mi havas rekompencon; sed se ne propravole, kiel administranto mi estas komisiita. 18 Kio do estas mia rekompenco? Ke kiam mi predikas la evangelion, mi faru la evangelion senpaga, por ke mi ne plene uzu mian rajton en la evangelio. 19 Жar estante libera de жiuj, mi min sklavigis sub жiujn, por ke mi gajnu des pli multajn. 20 Kaj al la Judoj mi fariшis kiel Judo, por ke mi gajnu Judojn; al tiuj, kiuj estas sub la leшo, kiel sub la leшo, ne estante mem sub la leшo, por ke mi gajnu tiujn, kiuj estas sub la leшo; 21 al tiuj, kiuj estas sen leшo, kiel sen leшo, ne estante sen leшo rilate Dion, sed sub leшo rilate Kriston, por ke mi gajnu tiujn, kiuj estas sen leшo. 22 Al la malfortuloj mi fariшis malforta, por ke mi gajnu la malfortulojn; mi fariшis жio al жiuj, por ke mi nepre savu kelkajn. 23 Kaj mi faras жion pro la evangelio, por ke mi шin partoprenu. 24 Жu vi ne scias, ke жiuj kurantoj en la areno kuras, sed nur unu ricevas la premion? Tiel same kuru, por ke vi atingu. 25 Kaj жiu konkuranto sin regas en жio. Ili faras tion, por ricevi pereontan kronon; sed ni, nepereontan. 26 Mi do tiel kuras, kiel ne sendecide; tiel mi boksas, kiel ne batante la aeron; 27 sed mi kontuzas mian korpon, kaj шin subpremas; por ke mi, predikinte al aliaj, nepre ne estu mem forrifuzata.

Жapitro 10

1 Жar mi ne volas, fratoj, ke vi ne sciu, ke niaj prapatroj estis жiuj sub la nubo, kaj жiuj trairis la maron; 2 kaj жiuj baptiшis en Moseon en la nubo kaj en la maro; 3 kaj жiuj manшis la saman spiritan manшaјon; 4 kaj жiuj trinkis la saman spiritan trinkaјon; жar ili trinkis el spirita roko, kiu ilin sekvis; kaj la roko estis Kristo. 5 Tamen la plejmulto el ili ne plaжis al Dio; ili ja disјetiшis en la dezerto. 6 Sed tio okazis kiel ekzemploj por ni, por ke ni ne deziregu malbonaјojn, kiel ili ankaэ deziregis. 7 Kaj vi ne estu idolanoj, kiel estis kelkaj el ili; kiel estas skribite: La popolo sidiшis, por manшi kaj trinki, kaj ili leviшis, por ludi. 8 Kaj ni ne malжastadu, kiel kelkaj el ili faris, kaj falis en unu tago dudek tri mil. 9 Kaj ni ne incitu la Eternulon, kiel kelkaj el ili incitis, kaj pereis per serpentoj. 10 Kaj vi ne murmuru, kiel kelkaj el ili murmuris, kaj pereis per la ekstermanto. 11 Tio okazis al ili kiel ekzemploj, kaj шi estas skribita kiel admono por ni, sur kiujn venis la finoj de la mondaшoj. 12 Tiu do, kiu opinias, ke li staras, sin gardu, por ke li ne falu. 13 Nenia tento vin prenis, krom laэ homa forto; sed fidela estas Dio, kiu ne lasos vin esti tentataj super via forto; sed kune kun la tento ankaэ faros la forkurejon, por ke vi povu шin elporti.

14 Tial, miaj amataj, forsavu vin de idolservado. 15 Mi parolas kiel al saшuloj; vi juшu tion, kion mi diras. 16 Жu ne estas la kaliko de beno, kiun ni benas, partopreno en la sango de Kristo? Жu ne estas la pano, kiun ni dispecigas, partopreno en la korpo de Kristo? 17 pro tio, ke ni, kiuj estas multaj, estas unu pano, unu korpo; жar ni жiuj prenas parton el la unu pano. 18 Rigardu Izraelon laэ la karno: жu ne estas tiuj, kiuj manшas la oferojn, partoprenantoj en la altaro? 19 Kion do mi diras? ke idoloferitaјo estas io, aэ ke idolo estas io? 20 Sed mi diras, ke tion, kion oferas la nacianoj, ili oferas al demonoj, kaj ne al Dio; kaj mi ne volas, ke vi partoprenu kun demonoj. 21 Vi ne povas trinki la kalikon de la Sinjoro kaj la kalikon de demonoj; vi ne povas partopreni жe la tablo de la Sinjoro kaj жe la tablo de demonoj. 22 Aэ жu ni јaluzigas la Sinjoron? жu ni estas pli fortaj ol li?

23 Жio estas permesata; sed ne жio estas oportuna. Жio estas permesata; sed ne жio edifas. 24 Neniu celu sian bonon, sed жiu la bonon de sia proksimulo. 25 Kion oni vendas en la buжejo, жion manшu, demandante nenion pro konscienco; 26 жar al la Eternulo apartenas la tero, kaj жio, kio шin plenigas. 27 Se iu el la nekredantoj invitas vin al festeno, kaj vi volas iri, kion oni metas antaэ vi, жion manшu, demandante nenion pro konscienco. 28 Sed se iu diras al vi: Жi tio estas oferitaјo--ne manшu, pro la montrinto, kaj pro konscienco: 29 konscienco, mi diras, ne via propra, sed de la alia; жar kial mia libereco estus juшata per alia konscienco? 30 Se mi danke partoprenas, kial mi estus mallaэdata pri tio, pro kio mi donas dankon? 31 Жu do vi manшas, aэ trinkas, aэ kion ajn vi faras, faru жion por la gloro de Dio. 32 Ne metu faligilon, жu por Judoj, aэ por Grekoj, aэ por la eklezio de Dio; 33 tiel same, kiel mi ankaэ plaжas al жiuj en жio, celante ne mian propran utilon, sed la utilon de la multaj, por ke ili saviшu.

Жapitro 11

1 Vi estu imitantoj de mi, kiel mi ankaэ estas imitanto de Kristo.

2 Mi laэdas vin, ke vi min memoras en жio, kaj ke vi firme tenas la tradiciojn, шuste kiel mi transdonis ilin al vi. 3 Sed mi volas sciigi vin, ke la kapo de жiu viro estas Kristo; kaj la kapo de virino estas viro; kaj la kapo de Kristo estas Dio. 4 Жiu viro, preшanta aэ profetanta kun kapo kovrita, malhonoras sian kapon. 5 Sed жiu virino, preшanta aэ profetanta kun kapo senvuala, malhonoras sian kapon; жar tio estas tia sama, kvazaэ юi estus razita. 6 Жar se virino ne estas vualita, юi ankaэ tondiшu; sed se estas hontinde por virino esti kun haroj tonditaj aэ razitaj, юi estu vualita. 7 Жar viro devas ne havi la kapon vualita, pro tio, ke li estas la bildo kaj gloro de Dio; sed virino estas la gloro de viro. 8 Жar viro ne estas el virino, sed virino el viro; 9 жar ankaэ viro ne estas kreita por virino, sed virino por viro; 10 pro tio virino devas havi sur la kapo signon de aэtoritato, pro la anшeloj. 11 Tamen ne ekzistas virino sen viro, nek viro sen virino, en la Sinjoro. 12 Жar kiel virino estas el viro, tiel same ankaэ estas viro per virino; sed жio estas el Dio. 13 Juшu en vi mem: жu decas, ke virino preшu al Dio nevualite? 14 Жu eж la naturo mem ne instruas vin, ke se viro havas longajn harojn, tio estas por li malhonoro? 15 Sed se virino havas longajn harojn, tio estas por юi gloro; жar юiaj haroj estas donitaj al юi kiel kovraјo. 16 Sed se iu юajnas esti disputema, ni ne havas tian kutimon, nek la eklezioj de Dio.

17 Sed ordonante al vi jene, mi ne laэdas vin, ke vi kunvenas ne por pliboniшo, sed por malpliboniшo. 18 Жar unue mi aэdas, ke kiam vi kunvenas en la eklezio, ekzistas inter vi skismoj; kaj mi parte kredas tion. 19 Жar necese estas, ke ankaэ herezoj estu inter vi, por ke la aprobitoj evidentiшu inter vi. 20 Kiam do vi kunvenas, estas neeble manшi la Sinjoran vespermanшon; 21 жar en via manшado жiu antaэ alia prenas sian propran vespermanшon; kaj unu malsatas, kaj alia drinkas. 22 Kio? жu vi ne havas domojn, en kiuj vi povas manшi kaj trinki? aэ жu vi malestimas la eklezion de Dio, kaj hontigas la nehavantojn? Kion mi diros? жu mi vin laэdos en tio? Mi ja vin ne laэdas. 23 Жar mi ricevis de la Sinjoro tion, kion mi ankaэ transdonis al vi, ke la Sinjoro Jesuo en la nokto, en kiu li estis perfidata, prenis panon; 24 kaj doninte dankon, li dispecigis шin, kaj diris: Жio tio estas mia korpo, kiu estas por vi; жi tion faru por memorigo pri mi. 25 Tiel same ankaэ la kalikon post la vespermanшo, dirante: Жi tiu kaliko estas la nova interligo en mia sango; жi tion faru жiufoje, kiam vi trinkos, por memorigo pri mi. 26 Жar жiufoje, kiam vi manшos жi tiun panon kaj trinkos la kalikon, vi proklamos la morton de la Sinjoro, шis li venos. 27 Tial жiu, kiu neinde manшos la panon aэ trinkos la kalikon de la Sinjoro, kulpiшos pri la korpo kaj la sango de la Sinjoro. 28 Sed oni sin provu, kaj tiele manшu el la pano kaj trinku el la kaliko. 29 Жar la manшanto kaj trinkanto manшas kaj trinkas juшon al si mem, se li ne pripensas la korpon. 30 Pro tio multaj inter vi estas malfortaj kaj malsanaj, kaj ne malmultaj dormas. 31 Sed se ni pripensus nin mem, ni ne estus juшitaj. 32 Sed kiam ni estas juшataj, ni estas punataj de la Sinjoro, por ke ni ne estu kondamnitaj kune kun la mondo. 33 Tial, miaj fratoj, kiam vi kunvenas por manшi, atendu unu la alian. 34 Se iu malsatas, li manшu hejme, por ke via kunvenado ne enkonduku juшon. Kaj la ceteron mi ordigos, kiam mi venos.

Жapitro 12

1 Rilate spiritajn donacojn, fratoj, mi ne volas, ke vi estu nesciantaj. 2 Vi scias, ke kiam vi estis nacianoj, vi estis forkondukataj al tiuj mutaj idoloj, kiel ajn oni vin kondukis. 3 Tial mi sciigas vin, ke neniu parolanta en la Spirito de Dio diras: Jesuo estas anatemita; kaj neniu povas diri: Jesuo estas Sinjoro, krom per la Sankta Spirito.

4 Ekzistas diverseco de donacoj, sed la sama Spirito. 5 Kaj ekzistas diverseco de servoj, kaj la sama Sinjoro. 6 Kaj ekzistas diverseco de energioj, sed la sama Dio, kiu energias жion en жiuj. 7 Sed al жiu estas donita la elmontro de la Spirito por utilo. 8 Жar al unu estas donita per la Spirito la vorto de saшeco; kaj al alia, la vorto de scio, laэ la sama Spirito; 9 al alia, fido, en la sama Spirito; al alia, donacoj de resanigoj, en la unu Spirito; 10 kaj al alia, energioj por mirakloj; kaj al alia, profetpovo; kaj al alia, distingoj de spiritoj; al alia, diversaj lingvoj; kaj al alia, interpreto de lingvoj; 11 sed жion tion energias la unu sama Spirito, dividante al жiu aparte, kiel al li plaжas.

12 Жar kiel la korpo estas unu, kaj havas multajn membrojn, kaj жiuj membroj de la korpo, estante multaj, estas unu korpo; tiel same ankaэ estas Kristo. 13 Жar en unu Spirito ni жiuj baptiшis en unu korpon, жu Judoj aэ Grekoj, жu sklavoj aэ liberaj; kaj жiuj estas trinkigitaj el unu Spirito. 14 Жar la korpo estas ne unu membro, sed multaj. 15 Se la piedo diros: Pro tio, ke mi ne estas la mano, mi ne apartenas al la korpo--ne sekvas de tio, ke шi ne apartenas al la korpo. 16 Kaj se la orelo diros: Pro tio, ke mi ne estas la okulo, mi ne apartenas al la korpo--ne sekvas de tio, ke шi ne apartenas al la korpo. 17 Se la tuta korpo estus okulo, kie estus la aэdado? Se la tuta estus aэdado, kie estus la flarado? 18 Sed Dio jam metis la membrojn al la korpo, жiun, kiel al Li plaжis. 19 Kaj se жiuj estus unu membro, kie estus la korpo? 20 Nun do ekzistas multaj membroj, sed unu korpo. 21 Kaj la okulo ne povas diri al la mano: Mi vin ne bezonas; nek same la kapo al la piedoj: Mi vin ne bezonas. 22 Sed multe plie la юajne malfortaj membroj de la korpo estas necesaj; 23 kaj al tiuj partoj de la korpo, kiujn ni opinias malpli honorindaj, ni donas pli abundan honoron; kaj niaj negraciaj partoj havas pli abundan gracion; 24 sed niaj graciaj partoj ne havas bezonon; tamen Dio kunakordigis la korpon, doninte pli abundan honoron al la parto, kiu havas mankon, 25 por ke ne estu skismo en la korpo; sed ke la membroj prizorgu egale unu la alian. 26 Kaj se unu membro suferas, жiuj membroj kune suferas; aэ se unu membro honoriшas, жiuj membroj kunшojas. 27 Vi do estas la korpo de Kristo, kaj membroj en шi, жiu laэ sia parto. 28 Kaj Dio metis iujn en la eklezio, unue apostolojn, due profetojn, trie instruantojn, poste miraklojn, poste donacojn de kuracado, helpojn, direktojn, diversajn lingvojn. 29 Жu жiuj estas apostoloj? жu жiuj profetoj? жu жiuj instruantoj? жu жiuj mirakluloj? 30 жu жiuj havas kuracan povon? жu жiuj parolas per lingvoj? жu жiuj interpretas? 31 Sed vi deziru forte la pligrandajn donacojn. Kaj ankoraэ pli preferindan vojon mi montras al vi.

Жapitro 13

1 Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anшeloj, sed ne havus amon, mi fariшus sonanta kupro aэ tintanta cimbalo. 2 Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus жiujn misterojn kaj жian scion; kaj se mi havus жian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio. 3 Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus. 4 Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne юveligas sin, 5 ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriшas, ne pripensas malbonon, 6 ne шojas pri maljusteco, sed kunшojas kun vereco; 7 жion toleras, жion kredas, жion esperas, жion eltenas. 8 Amo neniam pereas; sed, жu estas profetadoj, ili neniiшos; жu lingvoj, ili жesiшos; жu estas scio, шi neniiшos. 9 Жar ni scias laэparte, kaj ni profetadas laэparte; 10 sed kiam venos perfektaјo, tiam neniiшos tio, kio estas laэparta. 11 Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariшinte plenaшulo, mi jam forigis la infanaјojn. 12 Жar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon жe okulo; nun mi konas laэparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaэ mi estas konita. 13 Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.

Жapitro 14

1 Sekvu amon; tamen deziregu spiritajn donacojn, sed prefere, ke vi profetadu. 2 Жar tiu, kiu per lingvo parolas, ne al homoj parolas, sed al Dio; жar neniu komprenas, sed en la spirito li parolas misterojn. 3 Sed la profetanto parolas al homoj edifon kaj konsilon kaj konsolon. 4 Tiu, kiu per lingvo parolas, edifas sin mem; sed la profetanto edifas la eklezion. 5 Mi volas, ke vi жiuj parolu per lingvoj, sed prefere, ke vi profetadu; kaj pli granda estas la profetanto, ol la per lingvoj parolanta, krom se li ankaэ interpretas, por ke la eklezio ricevu edifon. 6 Sed nun, fratoj, se mi venus al vi, parolante per lingvoj, kiel mi vin helpus, se mi ne parolus al vi, aэ en formo de malkaюado, aэ de sciado, aэ de profetado, aэ de instruado? 7 Eж la senvivaјoj, kiuj produktas sonon, жu fluto, жu harpo, se ili ne donas diferencon en la sonoj, kiel oni scios, kio estas flutata aэ harpata? 8 Жar se la trumpeto donos necertan voжon, kiu pretiшos por batalo? 9 Tiel ankaэ vi, se vi per la lango ne donas parolon facile kompreneblan, kiel oni scios, kio estas parolata? жar en la aeron vi parolus. 10 Eble estas tiom da specoj de voжoj en la mondo, kaj nenia estas sensignifa. 11 Se do mi ne scios la signifon de la voжo, mi estos, rilate la parolanton, barbaro, kaj la parolanto estos por mi barbaro. 12 Tiel same ankaэ vi, dum vi fervore deziras spiritajn donacojn, klopodu, ke vi havu abunde por la edifo de la eklezio. 13 Tial kiu parolas per lingvo, tiu preшu, ke li interpretu. 14 Жar se mi preшas per lingvo, mia spirito preшas, sed mia intelekto estas senfrukta. 15 Kio do estas? Mi preшos spirite, kaj mi preшos ankaэ intelekte; mi kantos spirite, kaj mi kantos ankaэ intelekte. 16 Alie, se vi benas spirite, kiamaniere tiu, kiu okupas la lokon de la malklerulo, diros Amen жe via dankesprimo? жar li ne scias, kion vi diras. 17 Жar vi ja bone dankesprimas, sed la alia ne estas edifata. 18 Mi dankas Dion, mi parolas per lingvoj pli ol vi жiuj; 19 tamen en la eklezio mi preferus paroli kvin vortojn per mia intelekto, por ke mi instruu ankaэ aliajn, ol dek mil vortojn per lingvo.

20 Fratoj, ne estu infanoj en viaj mensoj; tamen en malico estu infanetoj, sed en la mensoj estu plenaшuloj. 21 En la leшo estas skribite: Per balbutantaj lipoj kaj per lingvo fremda Mi parolos al жi tiu popolo; kaj tamen tiel ili ne volos aэskulti Min, diras la Eternulo. 22 Tial la lingvoj estas kiel signo, ne al la kredantoj, sed al la nekredantoj; sed la profetpovo estas kiel signo, ne al la nekredantoj, sed al la kredantoj. 23 Se do la tuta eklezio kunvenos, kaj жiuj parolos per lingvoj, kaj tien envenos nekleruloj aэ nekredantoj, жu ili ne diros, ke vi frenezas? 24 Sed se жiuj profetos, kaj envenos nekredanto aэ neklerulo, li estos konvinkata de жiuj, li estos juшata de жiuj; 25 la sekretoj de lia koro estos elmontrataj; kaj sekve li falos sur sian vizaшon kaj adoros Dion, deklarante, ke Dio ja estas жe vi.

26 Kio do estas, fratoj? Kiam vi kunvenas, жiu havas psalmon, havas instruon, havas malkaюaјon, havas lingvon, havas interpretaјon. Жio fariшu por edifo. 27 Se oni parolas per lingvo, tio estu duope, aэ triope je plejmulto, kaj laэvice; kaj unu interpretu; 28 sed se ne жeestas interpretanto, oni silentu en la eklezio; kaj li parolu al si kaj al Dio. 29 Kaj la profetoj parolu duope aэ triope, kaj la aliaj interdiferencigu. 30 Sed se al alia apudsidanta io malkaюiшos, la unua silentu. 31 Жar vi жiuj povas profeti unuope laэvice, por ke жiuj lernu, kaj жiuj ricevu konsilon; 32 kaj la spiritoj de la profetoj estas submetataj al la profetoj; 33 жar Dio estas Dio ne de konfuzo, sed de paco; kiel en жiuj eklezioj de la sanktuloj.

34 La virinoj silentadu en la eklezioj; жar ne estas permesate al ili paroli, sed ili submetiшu, kiel ankaэ diras la leшo. 35 Kaj se ili volas lerni ion, ili demandu al siaj edzoj hejme; жar estas honte por virino paroli en la eklezio. 36 Kio? жu el vi la vorto de Dio eliris? жu шi venis al vi solaj?

37 Se iu юajnas al si esti profeto aэ laэspirita, li sciiшu pri tio, kion mi skribas al vi, ke шi estas la ordono de la Sinjoro. 38 Sed se iu ne scias, li ne sciu.

39 Tial, fratoj, deziregu profeti, kaj ne malpermesu paroli per lingvoj. 40 Sed жio fariшu konvene kaj laэorde.

Жapitro 15

1 Kaj mi sciigas vin, fratoj, pri la evangelio, kiun mi predikis al vi, kiun ankaэ vi ricevis, en kiu ankaэ vi staras, 2 per kiu vi saviшis; se vi en memoro tenas, per kiuj vortoj mi шin predikis al vi, krom se vi kredis vane. 3 Жar mi transdonis al vi komence tion, kion mi ankaэ ricevis, ke Kristo mortis pro niaj pekoj laэ la Skriboj; 4 kaj ke li estis entombigita; kaj ke li releviшis la trian tagon laэ la Skriboj; 5 kaj ke li aperis al Kefas; poste al la dek du; 6 poste li aperis al pli ol kvincent fratoj samtempe, el kiuj la plimulto restas шis nun, sed kelkaj jam ekdormis; 7 poste li aperis al Jakobo; poste al жiuj apostoloj; 8 kaj fine li aperis al mi ankaэ, kiel al infano ekstertempe naskita. 9 Жar mi estas la plej malgranda el la apostoloj, kaj ne meritas esti nomata apostolo pro tio, ke mi persekutis la eklezion de Dio. 10 Sed per la graco de Dio mi estas tio, kio mi estas; kaj Lia graco donacita al mi montriшis ne vana; sed mi laboregis pli abunde ol la ceteraj; tamen ne mi, sed la graco de Dio, kiu estis kun mi. 11 Жu do mi, жu ili, tiel ni predikas, kaj tiel vi kredis.

12 Nu, se Kristo estas predikata, ke li releviшis el la mortintoj, kiel do diras kelkaj el vi, ke ne ekzistas releviшo de mortintoj? 13 Sed se ne ekzistas releviшo de mortintoj, ankaэ Kristo ne releviшis; 14 kaj se Kristo ne releviшis, vana ja estas nia predikado, vana ankaэ estas via fido. 15 Jes, kaj ni montriшas kiel falsaj atestantoj de Dio; tial ke ni atestis pri Dio, ke Li relevis Kriston; kiun Li ne relevis, se la mortintoj ja ne releviшas. 16 Жar se la mortintoj ne releviшas, ankaэ Kristo ne releviшis; 17 kaj se Kristo ne releviшis, via fido estas vana; vi estas ankoraэ en viaj pekoj. 18 Tiuokaze ankaэ pereis la ekdormintoj en Kristo. 19 Se nur en жi tiu vivo ni esperis en Kristo, ni estas el жiuj homoj la plej mizeraj.

20 Sed nun Kristo releviшis el la mortintoj, la unuaaјo de la dormantoj. 21 Жar tial, ke per homo venis la morto, per homo ankaэ venis la releviшo de la mortintoj. 22 Жar kiel en Adam жiuj mortas, tiel same ankaэ en Kristo жiuj estos vivigitaj. 23 Sed жiu en sia propra vico: Kristo la unuaaјo, poste tiuj, kiuj apartenas al Kristo, жe lia alveno. 24 Poste venos la fino, kiam li transdonos la reшecon al Dio, al la Patro; kiam li estos neniiginta жian regadon kaj жian aэtoritaton kaj potencon. 25 Жar li devas reшadi, шis li metos жiujn malamikojn sub siajn piedojn. 26 La lasta neniigota malamiko estas la morto. 27 Жar: Жion Li metis sub liajn piedojn. Sed kiam estas dirate: Жio estas submetita, estas evidente, ke esceptita estas Tiu, kiu submetis жion al li. 28 Kaj kiam жio estos submetita al li, tiam la Filo ankaэ mem estos submetita al Tiu, kiu submetis жion al li, por ke Dio estu жio en жio.

29 Alie kion faros tiuj, kiuj baptiшas pro la mortintoj? Se la mortintoj tute ne releviшas, kial do ili baptiшas pro ili? 30 kial ni ankaэ endanшeriшas жiun horon? 31 Mi asertas per la singratulado pro vi, fratoj, kiun mi havas en Kristo Jesuo, nia Sinjoro, mi mortas жiutage. 32 Se laэ homa maniero mi batalis kontraэ bestoj en Efeso, kiel mi per tio profitas? Se la mortintoj ne releviшas, ni manшu kaj trinku, жar morgaэ ni mortos. 33 Ne trompiшu; Malbonaj kuniшoj malbonigas bonajn morojn. 34 Malebriiшu en justeco, kaj ne peku; жar kelkaj havas nenian scion pri Dio; mi tion diras, por hontigi vin.

35 Sed iu diros: Kiel la mortintoj releviшas? kaj kun kia korpo ili venas? 36 Ho malsaшulo! tio, kion vi mem semas, ne viviшas, se шi ne mortos; 37 kaj tio, kion vi semas, estas ne la estonta korpo, sed nuda grenero, eble de tritiko, aэ de alia speco; 38 sed Dio donas al шi korpon, kiel Li volis, kaj al жiu semo шian propran korpon. 39 Ne жiu karno estas unu sama karno; sed ekzistas unu karno de homoj, kaj alia de bestoj, kaj alia karno de birdoj, kaj alia de fiюoj. 40 Ekzistas ankaэ korpoj жielaj kaj korpoj teraj; sed la gloro de la жielaj estas unu, kaj la gloro de la teraj estas alia. 41 Ekzistas unu gloro de la suno, kaj alia gloro de la luno, kaj alia gloro de la steloj; жar unu stelo diferencas de alia stelo rilate al gloro. 42 Tia sama ankaэ estas la releviшo de la mortintoj. Шi estas semata en putreco, шi releviшas en senputreco; 43 шi estas semata en malhonoro, шi releviшas en gloro; шi estas semata en malforteco, шi releviшas en potenco; 44 шi estas semata laэanima korpo, шi releviшas laэspirita korpo. Se ekzistas laэanima korpo, ekzistas ankaэ laэspirita korpo. 45 Tiele ankaэ estas skribite: La unua homo Adam fariшis viva animo. La lasta Adam fariшis viviganta spirito. 46 Tamen unua estas ne tio, kio estas laэspirita, sed tio, kio estas laэanima; poste tio, kio estas laэspirita. 47 La unua homo estas el la tero, elpolva; la dua homo estas el la жielo. 48 Kia estas la elpolvulo, tiaj estas ankaэ la elpolvuloj; kaj kia estas la elжielulo, tiaj estas ankaэ la elжieluloj. 49 Kaj kiel ni portis la figuron de la elpolvulo, tiel same ni portos la figuron de la elжielulo.

50 Kaj la jenon mi diras, fratoj, ke karno kaj sango ne povas heredi la regnon de Dio; kaj putreco ne heredas senputrecon. 51 Jen mi sciigas al vi misteron: Ni ne жiuj dormos, sed ni жiuj юanшiшos, 52 en momento, en okula ekmovo, жe la lasta trumpetsono: жar la trumpeto sonos, kaj la mortintoj releviшos senputraj, kaj ni юanшiшos. 53 Жar estas necese, ke жi tiu putrema surmetu senputrecon, kaj ke жi tiu mortema surmetu senmortecon. 54 Sed kiam жi tiu putrema surmetos senputrecon, kaj жi tiu mortema surmetos senmortecon, tiam plenumiшos la skribita diro: La morto forglutiшis en venko. 55 Ho morto, kie estas via venko? Ho morto, kie estas via pikilo? 56 La pikilo de la morto estas la peko; kaj la forto de la peko estas la leшo; 57 sed danko estu al Dio, kiu donas al ni la venkon per nia Sinjoro Jesuo Kristo. 58 Tial, miaj amataj fratoj, estu firmaj, nemoveblaj, жiam abundaj en la laboro de la Sinjoro, sciante, ke via penado ne estas vanta en la Sinjoro.

Жapitro 16

1 Nun rilate al la monkolekto pro la sanktuloj, kiel mi ordonis al la eklezioj de Galatujo, tiel ankaэ vi faru. 2 La unuan tagon de la semajno, жiu el vi provizu жe si laэ tio, kion li prospere akiris, por ke ne estu kolektoj tiam, kiam mi venos. 3 Kaj kiam mi alvenos, kiujn vi per leteroj aprobos, tiujn mi sendos, por alporti vian donacon al Jerusalem; 4 kaj se konvenos, ke mi ankaэ tien vojaшu, ili vojaшos kun mi. 5 Sed mi venos al vi, kiam mi estos trapasinta Makedonujon; жar Makedonujon mi ja trapasos; 6 sed жe vi eble mi restos, aэ eж travintros, por ke vi antaэen irigu min, kien mi veturos. 7 Жar mi ne volas vidi vin nun dumvojaшe; жar mi esperas resti kelkan tempon жe vi, se la Sinjoro permesos. 8 Sed mi restos en Efeso шis Pentekosto; 9 жar pordo granda kaj efika malfermiшis al mi, kaj estas multaj kontraэstarantoj.

10 Se Timoteo venos, zorgu, ke li estu жe vi sentime; жar li faras la laboron de la Sinjoro, kiel mi ankaэ; 11 neniu do lin malestimu. Sed antaэen irigu lin en paco, por ke li venu al mi; жar mi atendas lin kun la fratoj. 12 Sed rilate al la frato Apolos, mi multe petegis lin veni al vi kun la fratoj; sed tute mankis volo veni nun; sed li venos, kiam li havos oportunan tempon.

13 Viglu, staru firme en la fido, viriшu, fortiшu. 14 Жio via estu farata en amo.

15 Mi petegas vin, fratoj (vi konas la domon de Stefanas, ke шi estas la unuaaјo de la A¶aja lando, kaj ke ili sin dediжis al la servo de la sanktuloj), 16 ke vi ankaэ submetiшu al tiaj, kaj al жiu kunhelpanto kaj kunlaboranto. 17 Kaj mi шojas pro la alveno de Stefanas kaj Fortunato kaj A¶aiko, tial, ke vian mankaјon ili plenigis. 18 Жar ili refreюigis mian spiriton kaj vian; rekonu do tiajn.

19 La eklezioj de Azio vin salutas. Akvila kaj Priskila vin salutas multe en la Sinjoro, kune kun la eklezio en ilia domo. 20 Жiuj fratoj vin salutas. Salutu unu la alian per sankta kiso. 21 La saluto de mi, Paэlo, per mia propra mano. 22 Se iu ne amas la Sinjoron Jesuo Kristo, li estu anatemita. Maran-ata. 23 La graco de la Sinjoro Jesuo Kristo estu kun vi. 24 Mia amo estu kun vi жiuj en Kristo Jesuo. Amen.