LA EVANGELIO LAЭ SANKTA JOHANO

Жapitro 1

1 En la komenco estis la Vorto, kaj la Vorto estis kun Dio, kaj la Vorto estis Dio. 2 Tiu estis en la komenco kun Dio. 3 Жio estiшis per li; kaj aparte de li estiшis nenio, kio estiшis. 4 En li estis la vivo, kaj la vivo estis la lumo de la homoj. 5 Kaj la lumo brilas en la mallumo, kaj la mallumo шin ne venkis. 6 De Dio estis sendita viro, kies nomo estis Johano. 7 Tiu venis kiel atestanto, por atesti pri la lumo, por ke жiuj per li kredu. 8 Li ne estis la lumo, sed li venis, por atesti pri la lumo. 9 Tio estis la vera lumo, kiu lumas al жiu homo, venanta en la mondon. 10 Tiu estis en la mondo, kaj la mondo per li estiшis, kaj la mondo lin ne konis. 11 Li venis al siaj propraјoj, kaj liaj propruloj lin ne akceptis. 12 Sed al жiuj, kiuj lin akceptis, li donis la rajton fariшi filoj de Dio, al la kredantoj al lia nomo, 13 kiuj naskiшis nek el sango, nek el volo de karno, nek el volo de homo, sed el Dio. 14 Kaj la Vorto fariшis karno kaj loшis inter ni, kaj ni vidis lian gloron, gloron kvazaэ de la solenaskita de la Patro, plena de graco kaj vero. 15 Johano atestis pri li, kaj kriis, dirante: Жi tiu estas li, pri kiu mi diris: Kiu venas post mi, tiu estas metita super mi, жar li ekzistis pli frue ol mi. 16 Жar el lia pleneco ni жiuj ricevis, kaj gracon post graco. 17 Жar la leшo estis donita per Moseo; la graco kaj la vero estiшis per Jesuo Kristo. 18 Neniu iam vidis Dion; la solenaskita Filo, kiu estas en la sino de la Patro, Lin deklaris.

19 Kaj jen estas la atesto de Johano, kiam la Judoj sendis al li pastrojn kaj Levidojn el Jerusalem, por demandi lin: Kiu vi estas? 20 Kaj li konfesis kaj ne kaюis; kaj li konfesis: Mi ne estas la Kristo. 21 Kaj ili demandis lin: Kio do? Жu vi estas Elija? Kaj li diris: Mi ne estas. Жu vi estas la profeto? Kaj li respondis: Ne. 22 Ili do diris al li: Kiu vi estas? por ke ni donu respondon al niaj sendintoj. Kion vi diras pri vi mem? 23 Li diris: Mi estas voжo de krianto en la dezerto: Rektigu la vojon de la Eternulo, kiel diris la profeto Jesaja. 24 Kaj tiuj estis senditaj de la Fariseoj. 25 Kaj ili demandis lin, kaj diris al li: Kial do vi baptas, se vi ne estas la Kristo, nek Elija, nek la profeto? 26 Johano respondis al ili, dirante: Mi baptas per akvo; meze de vi staras tiu, kiun vi ne konas, 27 kiu venas post mi; la rimenon de lia юuo mi ne estas inda malligi. 28 Tio okazis en Betania transe de Jordan, kie Johano baptadis.

29 La sekvantan tagon li vidis Jesuon venanta al li, kaj diris: Jen la Юafido de Dio, kiu forportas la pekon de la mondo! 30 Li estas tiu, pri kiu mi diris: Post mi venas viro, kiu estas metita super mi, жar li ekzistis pli frue ol mi. 31 Kaj mi lin ne konis; sed por ke li estu montrita al Izrael, tial mi venis, baptante per akvo. 32 Kaj Johano atestis, dirante: Mi vidis la Spiriton malsupreniranta de la жielo kiel kolombo, kaj шi restis sur li. 33 Kaj mi lin ne konis; sed kiu sendis min por bapti per akvo, Tiu diris al mi: Sur kiun vi vidos la Spiriton malsupreniranta kaj restanta sur li, tiu estas la baptanto per la Sankta Spirito. 34 Kaj mi vidis, kaj atestis, ke жi tiu estas la Filo de Dio.

35 Denove la sekvantan tagon staris Johano, kaj du el liaj disжiploj; 36 kaj rigardante Jesuon promenantan, li diris: Jen la Юafido de Dio! 37 Kaj la du disжiploj aэdis lin paroli, kaj sekvis Jesuon. 38 Kaj Jesuo sin turnis, kaj vidis ilin sekvantajn, kaj diris al ili: Kion vi serжas? Kaj ili diris al li: Rabeno (tio estas, Majstro), kie vi loшas? 39 Li diris al ili: Venu, kaj vi vidos. Ili do venis, kaj vidis, kie li loшas, kaj ili restis жe li tiun tagon; estis жirkaэ la deka horo. 40 Unu el la du, kiuj aэdis Johanon kaj lin sekvis, estis Andreo, la frato de Simon Petro. 41 Tiu unue trovis sian propran fraton Simon, kaj diris al li: Ni trovis la Mesion (tio estas, Kriston). 42 Li kondukis lin al Jesuo. Jesuo lin rigardis, kaj diris: Vi estas Simon, filo de Jona; vi estos nomata Kefas (tio estas, Petro).

43 La sekvantan tagon li volis foriri en Galileon, kaj trovis Filipon; kaj Jesuo diris al li: Sekvu min. 44 Filipo estis el Betsaida, la urbo de Andreo kaj Petro. 45 Filipo trovis Natanaelon, kaj diris al li: Ni trovis tiun, pri kiu skribis Moseo en la leшo, kaj la profetoj, Jesuon el Nazaret, filon de Jozef. 46 Kaj Natanael diris al li: Жu io bona povas esti el Nazaret? Filipo diris al li: Venu kaj vidu. 47 Jesuo vidis Natanaelon venanta al li, kaj diris pri li: Jen vera Izraelido, en kiu ne estas ruzeco! 48 Natanael diris al li: Per kio vi min konas? Jesuo respondis kaj diris al li: Antaэ ol Filipo vin vokis, kiam vi estis sub la figarbo, mi vin vidis. 49 Natanael respondis kaj diris al li: Rabeno, vi estas la Filo de Dio; vi estas Reшo de Izrael! 50 Jesuo respondis kaj diris al li: Жu vi kredas pro tio, ke mi diris al vi: Mi vin vidis sub la figarbo? vi vidos pli grandajn aferojn ol жi tio. 51 Kaj li diris al li: Vere, vere, mi diras al vi, vi vidos la жielon malfermita kaj la anшelojn de Dio suprenirantaj kaj malsuprenirantaj sur la Filon de homo.

Жapitro 2

1 La trian tagon okazis edziшo en Kana Galilea, kaj la patrino de Jesuo жeestis tie; 2 ankaэ Jesuo kaj liaj disжiploj estis invititaj al la edziшo. 3 Kaj kiam mankis vino, la patrino de Jesuo diris al li: Ili ne havas vinon. 4 Kaj Jesuo diris al юi: Kio estas inter mi kaj vi, virino? mia horo ankoraэ ne venis. 5 Lia patrino diris al la servantoj: Kion ajn li diros al vi, tion faru. 6 Kaj estis tie ses akvokuvoj юtonaj, metitaj laэ la purigo de la Judoj, enhavantaj po du шis tri metretoj. 7 Jesuo diris al ili: Plenigu la akvokuvojn per akvo. Kaj oni plenigis ilin шis la rando. 8 Kaj li diris al ili: Жerpu nun, kaj alportu al la festenestro. Kaj oni alportis. 9 Kiam la festenestro gustumis la akvon, nun fariшintan vino, kaj ne sciis, de kie шi estas (sciis tamen la servantoj, kiuj жerpis la akvon), la festenestro alvokis la fianжon, 10 kaj diris al li: Жiu homo prezentas unue la bonan vinon, kaj kiam oni jam drinkis, tiam la malpli bonan; sed vi rezervis la bonan vinon шis nun. 11 Жi tiun komencon de signoj Jesuo faris en Kana Galilea, kaj elmontris sian gloron, kaj liaj disжiploj kredis al li.

12 Post tio li malsupreniris al Kapernaum, kaj kun li lia patrino kaj liaj fratoj kaj liaj disжiploj; kaj tie ili restis ne multajn tagojn.

13 Kaj la Pasko de la Judoj alproksimiшis, kaj Jesuo supreniris al Jerusalem. 14 Kaj li trovis en la templo vendistojn de bovoj kaj юafoj kaj kolomboj, kaj la monюanшistojn sidantajn; 15 kaj farinte skurшon el юnuretoj, li elpelis жiujn el la templo, юafojn kaj bovojn; kaj elюutis la monerojn de la monюanшistoj kaj renversis la tablojn; 16 kaj al la vendistoj de la kolomboj li diris: Forportu tion de жi tie; ne faru la domon de mia Patro domo de komerco. 17 La disжiploj rememoris, ke estis skribite: Fervoro pri Via domo min konsumis. 18 La Judoj do respondis kaj diris al li: Kian signon vi montras al ni, жar vi faras tion? 19 Respondis Jesuo kaj diris al ili: Detruu жi tiun sanktejon, kaj mi levos шin en la daэro de tri tagoj. 20 La Judoj diris: Kvardek ses jarojn жi tiu sanktejo estis konstruata; жu vi levos шin en la daэro de tri tagoj? 21 Sed li parolis pri la sanktejo de sia korpo. 22 Kiam do li leviшis el la mortintoj, la disжiploj rememoris, ke li diris tion; kaj ili kredis la Skribon, kaj la vorton, kiun Jesuo diris.

23 Kaj kiam li estis en Jerusalem жe la Pasko, dum la festo, multaj fidis al lia nomo, vidante la signojn, kiujn li faris. 24 Sed Jesuo ne konfidis sin al ili, жar li konis жiujn, 25 kaj ne bezonis, ke iu atestu pri la homo, жar li mem sciis, kio estas en la homo.

Жapitro 3

1 Estis viro el la Fariseoj, nomata Nikodemo, жefo inter la Judoj; 2 tiu venis al li nokte, kaj diris al li: Rabeno, ni scias, ke vi estas instruisto, veninta de Dio; жar neniu povas fari tiujn signojn, kiujn vi faras, se Dio ne estas kun li. 3 Jesuo respondis kaj diris al li: Vere, vere, mi diras al vi: Se homo ne estas denove naskita, li ne povas vidi la regnon de Dio. 4 Nikodemo diris al li: Kiel povas homo naskiшi, kiam li estas maljuna? жu li povas eniri denove en la ventron de sia patrino kaj naskiшi? 5 Jesuo respondis: Vere, vere, mi diras al vi: Se homo ne estas naskita el akvo kaj la Spirito, li ne povas eniri en la regnon de Dio. 6 Tio, kio naskiшas el la karno, estas karno; kaj tio, kio naskiшas de la Spirito, estas spirito. 7 Ne miru, ke mi diris al vi: Vi devas esti denove naskitaj. 8 La vento blovas, kie шi volas, kaj шian voжon vi aэdas, sed vi ne scias, de kie шi venas kaj kien шi iras; tia estas жiu, kiu estas naskita de la Spirito. 9 Nikodemo respondis kaj diris al li: Kiel povas tio fariшi? 10 Jesuo respondis kaj diris al li: Vi estas la instruisto de Izrael, kaj жu vi ne scias tion? 11 Vere, vere, mi diras al vi: Kion ni scias, tion ni parolas, kaj kion ni vidis, tion ni atestas; kaj vi homoj ne akceptas nian ateston. 12 Se mi aferojn surterajn diris al vi, kaj vi ne kredas, kiel vi kredos, se mi diros enжielajn? 13 Kaj neniu supreniris en la жielon, krom tiu, kiu malsupreniris de la жielo, la Filo de homo, kiu estas en la жielo. 14 Kaj kiel Moseo levis la serpenton en la dezerto, tiel devas la Filo de homo esti levita; 15 por ke жiu, fidanta al li, havu eternan vivon.

16 Жar Dio tiel amis la mondon, ke Li donis Sian solenaskitan Filon, por ke жiu, kiu fidas al li, ne pereu, sed havu eternan vivon. 17 Жar Dio sendis Sian Filon en la mondon, ne por juшi la mondon, sed por ke la mondo per li estu savita. 18 Kiu fidas al li, tiu ne estas juшata; sed la nekredanto jam estas juшita, жar li ne fidas al la nomo de la solenaskita Filo de Dio. 19 Kaj jen estas la juшo: ke la lumo venis en la mondon, kaj la homoj amis la mallumon pli ol la lumon, жar iliaj faroj estis malbonaj. 20 Жar жiu, kiu faradas malbonon, malamas la lumon, kaj ne venas al la lumo, por ke liaj faroj ne estu malaprobitaj. 21 Sed tiu, kiu faras la veron, venas al la lumo, por ke liaj faroj estu montrataj, ke ili estas faritaj en Dio.

22 Post tio venis Jesuo kun siaj disжiploj en la landon Judujo, kaj restis tie kun ili kaj baptadis. 23 Johano ankaэ baptadis en Enon, proksime de Salim, жar estis tie multe da akvoj; kaj oni alvenis kaj estis baptitaj. 24 Жar Johano ankoraэ ne estis јetita en malliberejon. 25 Fariшis do diskutado inter la disжiploj de Johano kaj iu Judo pri la puriшo. 26 Kaj ili venis al Johano, kaj diris al li: Rabeno, tiu, kiu estis kun vi transe de Jordan, kaj pri kiu vi atestis, jen tiu sama baptas, kaj жiuj venas al li. 27 Johano respondis kaj diris: Homo ne povas ion ricevi, se шi ne estas donita al li el la жielo. 28 Vi mem atestas pri mi, ke mi diris: Mi ne estas la Kristo, sed mi estas sendita antaэ li. 29 Kiu havas la fianжinon, tiu estas la fianжo; sed la amiko de la fianжo, kiu staras kaj lin aэdas, tre шojas pro la voжo de la fianжo; жi tiu mia шojo do plenumiшis. 30 Li devas altiшi, sed mi devas malaltiшi.

31 Kiu de supre venas, tiu estas super жiuj; kiu estas el la tero, tiu el la tero estas, kaj el la tero parolas; kiu venas de la жielo, tiu estas super жiuj. 32 Kion li vidis kaj aэdis, tion li atestas; kaj neniu akceptas lian ateston. 33 Kiu akceptis lian ateston, tiu jam sigelis, ke Dio estas vera. 34 Жar tiu, kiun Dio sendis, parolas la vortojn de Dio; жar ne laэmezure Li donas la Spiriton. 35 La Patro amas la Filon, kaj donis жion en lian manon. 36 Kiu fidas al la Filo, tiu havas eternan vivon; sed kiu ne obeas al la Filo, tiu ne vidos vivon, sed la kolero de Dio sur li restas.

Жapitro 4

1 Kiam do la Sinjoro sciis, ke la Fariseoj aэdis, ke Jesuo faras kaj baptas pli multe da disжiploj, ol Johano 2 (kvankam baptadis ne Jesuo mem, sed liaj disжiploj), 3 li foriris el Judujo kaj reiris al Galileo. 4 Kaj li devis trairi tra Samario. 5 Li alvenis do al unu urbo Samaria, nomata Si¶ar, apud la terpeco, kiun Jakob donis al sia filo Jozef; 6 kaj la fonto de Jakob estis tie. Jesuo do, lacigita de sia vojirado, sidiшis tiamaniere apud la fonto. Estis жirkaэ la sesa horo. 7 Venis virino Samaria, por жerpi akvon; Jesuo diris al юi: Donu al mi trinki. 8 Жar liaj disжiploj jam foriris en la urbon, por aжeti nutraјojn. 9 La Samarianino do diris al li: Kiel vi, estante Judo, petas trinki de mi, kiu estas Samarianino? (Жar la Judoj ne interrilatas kun la Samarianoj.) 10 Jesuo respondis kaj diris al юi: Se vi scius la donacon de Dio, kaj kiu estas tiu, kiu diras al vi: Donu al mi trinki, vi petus lin, kaj li donus al vi vivan akvon. 11 La virino diris al li: Sinjoro, vi nenian жerpilon havas, kaj la puto estas profunda; de kie do vi havas tiun vivan akvon? 12 Жu vi estas pli granda ol nia patro Jakob, kiu donis al ni la puton, kaj trinkis mem el шi, kiel ankaэ liaj filoj kaj liaj brutoj? 13 Jesuo respondis kaj diris al юi: Жiu, kiu trinkas el жi tiu akvo, denove soifos; 14 sed kiu trinkos el la akvo, kiun mi donos al li, tiu neniam soifos; sed la akvo, kiun mi donos al li, fariшos en li fonto de akvo, юprucanta supren por eterna vivo. 15 La virino diris al li: Sinjoro, donu al mi жi tiun akvon, por ke mi ne plu soifu, kaj ne devu traveni жi tien, por жerpi. 16 Jesuo diris al юi: Foriru, voku vian edzon, kaj revenu жi tien. 17 La virino respondis kaj diris al li: Mi ne havas edzon. Jesuo diris al юi: Vi prave diris: Mi ne havas edzon; 18 жar vi havis kvin edzojn; kaj tiu, kiun vi nun havas, ne estas via edzo; жi tion vi diris vere. 19 La virino diris al li: Sinjoro, mi ekvidas, ke vi estas profeto. 20 Niaj patroj adoradis sur жi tiu monto; kaj vi diras, ke en Jerusalem estas la loko, kie oni devas adori. 21 Jesuo diris al юi: Kredu al mi, virino; venas la horo, kiam nek sur жi tiu monto, nek en Jerusalem, vi adoros la Patron. 22 Vi adoras tion, kion vi ne konas; ni adoras tion, kion ni konas; жar el la Judoj estas la savo. 23 Sed venas la horo, kaj jam estas, kiam la veraj adorantoj adoros la Patron laэ spirito kaj vero; жar la Patro serжas tiajn por esti Liaj adorantoj. 24 Dio estas Spirito: kaj Liaj adorantoj devas adori Lin laэ spirito kaj vero. 25 La virino diris al li: Mi scias, ke venas la Mesio (kiu estas nomata Kristo); kiam tiu alestos, li anoncos al ni жion. 26 Jesuo diris al юi: Tiu estas mi, kiu parolas kun vi.

27 Kaj жe tio venis liaj disжiploj, kaj ili miris, ke li parolas kun virino; tamen neniu diris: Kion vi volas? aэ: Kial vi parolas kun юi? 28 La virino do lasis sian akvokruжon, kaj foriris en la urbon, kaj diris al la homoj: 29 Venu, vidu homon, kiu rakontis al mi жion, kion mi faris; жu eble жi tiu estas la Kristo? 30 Ili eliris el la urbo, kaj venis al li. 31 Dume la disжiploj petis lin, dirante: Rabeno, manшu. 32 Sed li diris al ili: Por manшi mi havas nutraјon, pri kiu vi ne scias. 33 La disжiploj do diris inter si: Жu iu alportis al li ion por manшi? 34 Jesuo diris al ili: Mia nutraјo estas plenumi la volon de Tiu, kiu min sendis, kaj fini Lian laboron. 35 Жu vi ne diras: Estas ankoraэ kvar monatoj, kaj venas la rikolto? jen mi diras al vi: Levu viajn okulojn kaj rigardu la kampojn, ke ili jam estas blankaj por la rikolto. 36 La rikoltanto ricevas salajron, kaj kolektas frukton por eterna vivo, por ke шoju kune la semanto kaj la rikoltanto. 37 Жar en жi tio estas vera la proverbo: Unu semas, alia rikoltas. 38 Mi vin sendis, por rikolti tion, kion vi ne prilaboris; aliaj laboris, kaj vi eniris en ilian laboron.

39 Kaj el tiu urbo multaj el la Samarianoj kredis al li pro la diro de la virino, kiu atestis: Li rakontis al mi жion, kion mi faris. 40 Kiam do la Samarianoj venis al li, ili petis, ke li restu жe ili; kaj li restis tie du tagojn. 41 Kaj multe pli multaj kredis pro lia vorto, 42 kaj diris al la virino: Jam ne pro via diro ni kredas, жar ni mem aэdis lin; kaj ni scias, ke жi tiu estas vere la Savanto de la mondo.

43 Kaj post la du tagoj li foriris de tie en Galileon. 44 Жar Jesuo mem atestis, ke profeto ne havas honoron en sia propra lando. 45 Kiam do li venis en Galileon, la Galileanoj akceptis lin, жar ili jam vidis жion, kion li faris en Jerusalem dum la festo; жar ili ankaэ iris al la festo.

46 Li revenis en Kanan Galilean, kie li faris la akvon vino. Kaj estis unu kortegano, kies filo estis malsana en Kapernaum. 47 Kiam li aэdis, ke Jesuo alvenis el Judujo en Galileon, li iris al li, kaj petis lin malsupreniri kaj resanigi lian filon; жar li preskaэ mortis. 48 Jesuo do diris al li: Se vi ne vidas signojn kaj mirindaјojn, vi tute ne kredos. 49 La kortegano diris al li: Sinjoro, malsupreniru, antaэ ol mia fileto mortos. 50 Jesuo diris al li: Foriru, via filo vivas. La viro kredis la vorton, kiun Jesuo parolis al li, kaj li foriris. 51 Dum li ankoraэ malsupreniris, liaj sklavoj lin renkontis, dirante: Via filo vivas. 52 Li demandis al ili pri la horo, kiam li ekresaniшis. Ili respondis al li: Hieraэ je la sepa horo la febro lin forlasis. 53 Tial la patro sciis, ke tio estis en tiu sama horo, en kiu Jesuo diris al li: Via filo vivas; kaj kredis li mem kaj lia tuta domo. 54 Жi tiun jam la duan signon faris Jesuo, veninte el Judujo en Galileon.

Жapitro 5

1 Post tio estis festo de la Judoj, kaj Jesuo supreniris al Jerusalem.

2 En Jerusalem apud la Pordego de Юafoj estas lageto, nomata en la Hebrea lingvo Betesda, havanta kvin portikojn. 3 En tiuj kuюis amaso da malsanuloj, blinduloj, lamuloj, velkintoj, kiuj atendis la ekmovon de la akvo; 4 жar anшelo de la Eternulo malsupreniris iafoje en la lageton kaj movis la akvon; kiu ajn do unua post la movado de la akvo enpaюis, tiu resaniшis, tute egale, de kia malsano li suferis. 5 Kaj tie estis unu viro, kiu estis tridek ok jarojn en sia malforteco. 6 Kiam Jesuo vidis lin kuюantan, kaj sciis, ke li jam de longe malsanas, li diris al li: Жu vi volas fariшi sana? 7 La malsanulo respondis: Sinjoro, mi ne havas iun por enјeti min en la lageton, kiam la akvo moviшis; sed dum mi venas, alia paюas malsupren antaэ mi. 8 Jesuo diris al li: Leviшu, prenu vian liton, kaj iru. 9 Kaj la viro tuj fariшis sana, kaj prenis sian liton, kaj iris.

Kaj estis la sabato en tiu tago. 10 La Judoj do diris al la resanigito: Estas la sabato, kaj al vi ne konvenas porti vian liton. 11 Li respondis: Tiu, kiu min sanigis, diris al mi: Prenu vian liton, kaj iru. 12 Ili demandis lin: Kiu estas tiu homo, kiu diris al vi: Prenu kaj iru? 13 Sed la resanigito ne sciis, kiu tiu estas; жar Jesuo jam formoviшis pro la tiea homamaso. 14 Poste Jesuo trovis lin en la templo, kaj diris al li: Jen vi fariшis sana; ne plu peku, por ke io pli malbona ne okazu al vi. 15 La viro foriris, kaj diris al la Judoj, ke Jesuo estas tiu, kiu lin sanigis. 16 Kaj la Judoj persekutis Jesuon pro tio, ke li tion faris en sabato. 17 Sed Jesuo respondis al ili: Mia Patro шis nun laboras, kaj mi laboras. 18 Pro tio do la Judoj des pli celis mortigi lin, pro tio, ke li ne nur malobservis la sabaton, sed ankaэ diris, ke Dio estas lia propra Patro, kaj pretendis esti egala al Dio.

19 Jesuo do respondis kaj diris al ili:

Vere, vere, mi diras al vi: La Filo ne povas per si mem fari ion, krom tio, kion li vidas la Patron faranta; жar kion ajn Li faras, tion la Filo tiel same ankaэ faras. 20 Жar la Patro amas la Filon, kaj montras al li жion, kion Li mem faras; kaj Li montros al li farojn pli grandajn ol жi tio, por ke vi miru. 21 Жar kiel la Patro levas la mortintojn kaj ilin vivigas, tiel ankaэ la Filo vivigas tiujn, kiujn li volas. 22 Жar la Patro juшas neniun, sed Li donis жian juшon al la Filo, 23 por ke жiuj honoru la Filon tiel same, kiel ili honoras la Patron. Kiu ne honoras la Filon, tiu ne honoras la Patron, kiu lin sendis. 24 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu aэskultas mian vorton, kaj kredas al Tiu, kiu min sendis, tiu havas eternan vivon kaj ne venas en juшon, sed jam pasis de morto en vivon. 25 Vere, vere, mi diras al vi: Venas horo kaj jam estas, kiam la mortintoj aэdos la voжon de la Filo de Dio; kaj la aэdintoj vivos. 26 Жar kiel la Patro havas en Si mem vivon, tiel Li donis al la Filo ankaэ, ke жi tiu havu en si mem vivon; 27 kaj Li donis al li la rajton fari juшon, жar li estas la Filo de homo. 28 Ne miru pro tio; жar venas horo, en kiu жiuj, kiuj estas en la tomboj, aэdos lian voжon, 29 kaj eliros; la farintoj de bono, al releviшo por vivo; sed la farintoj de malbono, al releviшo por juшo.

30 Mi ne povas per mi mem fari ion; kiel mi aэdas, tiel mi juшas; kaj mia juшo estas justa, жar mi celas ne mian propran volon, sed la volon de Tiu, kiu min sendis. 31 Se mi atestus pri mi mem, mia atesto ne estus vera. 32 Estas alia, kiu atestas pri mi; kaj mi scias, ke vera estas la atesto, kiun li atestas pri mi. 33 Vi sendis al Johano, kaj li atestis pri la vero. 34 Sed la atesto, kiun mi ricevas, ne estas el homo, tamen mi tion diras, por ke vi estu savitaj. 35 Li estis la lampo, kiu brulas kaj lumas; kaj vi volis шoji kelkan tempon en lia lumo. 36 Sed la atesto, kiun mi havas, estas pli granda ol la atesto de Johano; жar la laboroj, kiujn la Patro donis al mi por fini, tiuj samaj laboroj, kiujn mi faras, atestas pri mi, ke la Patro min sendis. 37 Kaj la Patro, kiu min sendis, atestis pri mi. Vi nek aэdis iam Lian voжon, nek vidis Lian formon. 38 Kaj vi ne havas Lian vorton restantan en vi, жar vi ne kredas al tiu, kiun Li sendis. 39 Vi esploras la Skribojn, жar vi opinias, ke en ili vi havas eternan vivon; kaj ili estas tio, kio atestas pri mi; 40 kaj vi ne volas veni al mi, por havi vivon. 41 De homoj mi ne prenas gloron. 42 Sed mi vin scias, ke vi ne havas en vi la amon al Dio. 43 Mi venis en la nomo de mia Patro, kaj vi min ne akceptas; se alia venos en sia propra nomo, vi lin akceptos. 44 Kiel povas kredi vi, kiuj prenas gloron unu de alia, kaj la gloron, kiu venas de la sola Dio, vi ne serжas? 45 Ne pensu, ke mi akuzos vin antaэ la Patro; ekzistas unu, kiu akuzas vin, Moseo, al kiu vi esperas. 46 Жar se vi kredus al Moseo, vi ankaэ kredus al mi, жar li skribis pri mi. 47 Sed se vi ne kredas liajn skribojn, kiel vi kredos miajn vortojn?

Жapitro 6

1 Poste Jesuo foriris trans la maron de Galileo, tio estas de Tiberias. 2 Kaj granda homamaso lin sekvis, жar ili vidis la signojn, kiujn li faris por la malsanuloj. 3 Kaj Jesuo supreniris sur la monton, kaj tie li sidis kun siaj disжiploj. 4 Kaj la Pasko, la festo de la Judoj, estis proksima. 5 Jesuo do, levinte siajn okulojn, kaj ekvidinte, ke granda homamaso venas al li, diris al Filipo: De kie ni aжetu panojn, por ke жi tiuj manшu? 6 Tion li diris, por provi lin; жar li mem sciis, kion li faros. 7 Filipo respondis al li: Panoj por ducent denaroj ne sufiжus por ili, por ke жiu iometon ricevu. 8 Unu el liaj disжiploj, Andreo, frato de Simon Petro, diris al li: 9 Жi tie estas knabo, kiu havas kvin hordeajn panojn kaj du malgrandajn fiюojn; sed kio estas tio por tiom da homoj? 10 Jesuo diris: Sidigu la homojn. Kaj estis tie multe da herbo. La viroj do sidiшis, nombre жirkaэ kvin mil. 11 Kaj Jesuo prenis la panojn, kaj doninte dankon, disdonis al la sidiшintoj; kaj tiel same el la fiюoj tiom, kiom oni deziris. 12 Kaj kiam ili satiшis, li diris al siaj disжiploj: Kolektu la postrestantajn fragmentojn, por ke nenio perdiшu. 13 Ili do kolektis ilin, kaj plenigis dek du korbojn per la fragmentoj de la kvin hordeaj panoj, kiuj postrestis al la manшintoj. 14 Kiam do la homoj vidis la signon, kiun Jesuo faris, ili diris: Жi tiu estas vere la profeto, kiu devis veni en la mondon.

15 Tial Jesuo, eksciante, ke oni celas veni kaj kapti lin, por fari lin reшo, denove fortiris sin sola al la monto.

16 Kaj kiam vesperiшis, liaj disжiploj malsupreniris al la maro; 17 kaj enюipiшinte, ili veturis trans la maron al Kapernaum. Kaj jam estis mallume, kaj Jesuo ankoraэ ne venis al ili. 18 Kaj la maro malsereniшis de forta vento, kiu blovis. 19 Kiam do ili remis proksimume dudek kvin шis tridek stadiojn, ili ekvidis Jesuon iranta sur la akvo, kaj proksimiшanta al la юipo; kaj ili timis. 20 Sed li diris al ili: Шi estas mi; ne timu. 21 Tiam ili volonte ricevis lin en la юipon, kaj tuj la юipo albordiшis tien, kien ili veturis.

22 La sekvantan tagon, kiam la homamaso, kiu restis trans la maro, vidis, ke nenia юipeto estas tie krom unu, kaj ke Jesuo ne eniris kun la disжiploj en la юipon, sed la disжiploj solaj veturis 23 (venis tamen юipetoj el Tiberias proksime al la loko, kie oni manшis la panon, post kiam la Sinjoro donis dankon)-- 24 kiam do la homamaso vidis, ke Jesuo ne estas tie, nek liaj disжiploj, ili ankaэ eniris la юipetojn kaj veturis al Kapernaum, serжante Jesuon. 25 Kaj trovinte lin trans la maro, ili diris al li: Rabeno, kiam vi venis жi tien? 26 Jesuo respondis al ili kaj diris: Vere, vere, mi diras al vi: Vi min serжas, ne жar vi vidis signojn, sed жar vi manшis el la panoj kaj satiшis. 27 Laboru ne por la pereema nutraјo, sed por la nutraјo, kiu restas шis eterna vivo, kiun la Filo de homo donos al vi; жar lin Dio, la Patro, sigelis. 28 Ili do diris al li: Kiel ni agu, por ke ni faru la farojn de Dio? 29 Jesuo respondis kaj diris al ili: Jen la faro de Dio: kredi al tiu, kiun Li sendis. 30 Ili do diris al li: Kian signon vi montras, por ke ni vidu kaj kredu al vi? kion vi faras? 31 Niaj patroj manшis la manaon en la dezerto, kiel estas skribite: Li donis al ili жielan panon por manшi. 32 Jesuo do diris al ili: Vere, vere, mi diras al vi: Ne Moseo donis al vi tiun жielan panon; sed mia Patro donas al vi la veran жielan panon. 33 Жar la pano de Dio estas tiu, kiu malsupreniras de la жielo kaj donas vivon al la mondo. 34 Ili do diris al li: Sinjoro, жiam donu al ni tiun panon. 35 Jesuo diris al ili: Mi estas la pano de vivo; kiu venas al mi, tiu neniam malsatos, kaj kiu kredas al mi, tiu neniam soifos. 36 Sed mi diris al vi, ke vi min vidis, kaj tamen vi ne kredas. 37 Жio, kion la Patro donas al mi, venos al mi; kaj tiun, kiu venas al mi, mi ja ne elјetos. 38 Жar mi malsupreniris de la жielo, por plenumi ne mian volon, sed la volon de Tiu, kiu min sendis. 39 Kaj estas la volo de Tiu, kiu min sendis, ke el жio, kion Li donis al mi, mi ne perdu ion, sed relevu шin en la lasta tago. 40 Жar estas la volo de mia Patro, ke жiu, kiu vidas la Filon kaj kredas al li, havu eternan vivon; kaj mi levos tiun en la lasta tago.

41 La Judoj do murmuris pri li, жar li diris: Mi estas la pano, kiu malsupreniris de la жielo. 42 Kaj ili diris: Жu жi tiu ne estas Jesuo, filo de Jozef, kies patron kaj patrinon ni konas? kiel do li diras: Mi malsupreniris de la жielo? 43 Jesuo respondis kaj diris al ili: Ne murmuru inter vi. 44 Neniu povas veni al mi, se la Patro, kiu min sendis, ne tiros lin; kaj mi levos tiun en la lasta tago. 45 Estas skribite en la profetoj: Kaj жiuj estos instruitaj de Dio. Жiu do, kiu aэdis de la Patro kaj lernis, venas al mi. 46 Neniu vidis la Patron, krom tiu, kiu estas de Dio; li vidis la Patron. 47 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu kredas, tiu havas vivon eternan. 48 Mi estas la pano de vivo. 49 Viaj patroj manшis la manaon en la dezerto, kaj mortis. 50 Jen la pano, kiu malsupreniris de la жielo, por ke oni manшu el шi kaj ne mortu. 51 Mi estas la viva pano, kiu malsupreniris de la жielo; se iu manшos el жi tiu pano, tiu vivos eterne; kaj la pano, kiun mi donos, estas mia karno, por la vivo de la mondo.

52 La Judoj do disputis inter si, dirante: Kiel жi tiu povas doni al ni sian karnon por manшi? 53 Jesuo do diris al ili: Vere, vere, mi diras al vi: Se vi ne manшas la karnon de la Filo de homo kaj ne trinkas lian sangon, vi ne havas en vi vivon. 54 Kiu manшas mian karnon kaj trinkas mian sangon, tiu havas eternan vivon; kaj mi levos tiun en la lasta tago. 55 Жar mia karno estas vera manшaјo, kaj mia sango estas vera trinkaјo. 56 Kiu manшas mian karnon kaj trinkas mian sangon, tiu restas en mi, kaj mi en li. 57 Kiel la vivanta Patro min sendis, kaj mi vivas pro la Patro, tiel, kiu min manшas, tiu vivos pro mi. 58 Jen la pano, kiu malsupreniris de la жielo; ne kiel la patroj manшis, kaj mortis; kiu manшas жi tiun panon, tiu vivos eterne. 59 Tion li diris en la sinagogo, instruante en Kapernaum.

60 Multaj do el liaj disжiploj, aэdinte tion, diris: Malfacila estas tiu parolo; kiu povas lin aэskulti? 61 Sed Jesuo, sciante en si mem, ke liaj disжiploj pri tio murmuris, diris al ili: Жu tio faligas vin? 62 Kio do, se vi vidos la Filon de homo supreniranta tien, kie li antaэe estis? 63 La spirito estas la viviganto; la karno nenion utilas; la vortoj, kiujn mi diris al vi, estas spirito kaj estas vivo. 64 Sed estas iuj el vi, kiuj ne kredas. Жar Jesuo sciis de la komenco, kiuj estas la nekredantoj, kaj kiu lin perfidos. 65 Kaj li diris: Tial mi diris al vi, ke neniu povas veni al mi, se tio ne estas donita al li de mia Patro.

66 Жe tio multaj el liaj disжiploj iris returne kaj lin ne plu akompanis. 67 Jesuo do diris al la dek du: Жu vi ankaэ volas foriri? 68 Simon Petro respondis al li: Sinjoro, al kiu ni iru? vi havas la vortojn de eterna vivo. 69 Kaj ni ekkredis kaj scias, ke vi estas la Sanktulo de Dio. 70 Respondis al ili Jesuo: Жu mi ne elektis vin la dek du, kaj unu el vi estas diablo? 71 Li parolis pri Judas Iskariota, filo de Simon; жar tiu, unu el la dek du, estis perfidonta lin.

Жapitro 7

1 Kaj post tio Jesuo iradis en Galileo; жar li ne volis iradi en Judujo, жar la Judoj celis mortigi lin. 2 La festo de la Judoj, nomata la festo de laэboj, proksimiшis. 3 Liaj fratoj do diris al li: Transiru de жi tie, kaj iru en Judujon, por ke viaj disжiploj ankaэ vidu viajn farojn, kiujn vi faras. 4 Жar neniu faras ion sekrete, kaj celas mem esti publike konata. Se vi faras tiajn farojn, montru vin al la mondo. 5 Жar liaj fratoj mem ne kredis al li. 6 Jesuo do diris al ili: Mia tempo ankoraэ ne venis; sed via tempo жiam estas preta. 7 La mondo ne povas vin malami; sed min шi malamas, жar mi atestas pri шi, ke шiaj faroj estas malbonaj. 8 Supreniru vi al la festo; mi ankoraэ ne supreniras al la festo, жar mia tempo ankoraэ ne maturiшis. 9 Dirinte tion al ili, li restis ankoraэ en Galileo.

10 Sed kiam liaj fratoj supreniris al la festo, tiam li ankaэ supreniris, ne malkaюe, sed kvazaэ sekrete. 11 La Judoj do serжis lin жe la festo, kaj diris: Kie li estas? 12 Kaj fariшis multe da murmurado inter la homamasoj pri li. Unuj diris: Li estas bonulo; aliaj diris: Ne, sed li erarigas la amason. 13 Tamen neniu parolis malkaюe pri li, pro timo antaэ la Judoj.

14 Sed жirkaэ la mezo de la festo, Jesuo supreniris en la templon kaj instruis. 15 Kaj la Judoj miris, dirante: Kiel жi tiu scias skribojn, neniam lerninte? 16 Jesuo respondis al ili kaj diris: Mia instruado estas ne mia, sed Ties, kiu min sendis. 17 Se iu volas plenumi Lian volon, tiu scios pri la instruado, жu шi estas de Dio, aэ жu mi parolas nur el mi mem. 18 Kiu parolas el si mem, tiu celas sian propran gloron; sed kiu celas la gloron de Tiu, kiu lin sendis, tiu estas verema, kaj maljusteco ne estas en li. 19 Жu Moseo ne donis al vi la leшon? kaj neniu el vi observas la leшon. Kial vi celas mortigi min? 20 La homamaso respondis: Vi havas demonon; kiu celas mortigi vin? 21 Jesuo respondis kaj diris al ili: Mi faris unu faron, kaj vi жiuj miras pro tio. 22 Moseo donis al vi cirkumcidon (tamen шi estas ne de Moseo, sed de la patroj); kaj vi en la sabato cirkumcidas viron. 23 Se viro estas cirkumcidata en la sabato, por ke oni ne malobeu al la Mosea leшo, жu vi koleras kontraэ mi pro tio, ke mi tute sanigis viron en sabato? 24 Ne juшu laэ юajno, sed juшu justan juшon.

25 Tiam kelkaj el la Jerusalemanoj diris: Жu li ne estas tiu, kiun oni celas mortigi? 26 Kaj jen li parolas maltime, kaj ili diras al li nenion. Жu eble la estraro certe scias, ke жi tiu estas la Kristo? 27 Tamen ni scias, de kie жi tiu estas; sed kiam la Kristo venos, neniu scios, de kie li estas. 28 Jesuo do, instruante en la templo, ekkriis kaj diris: Vi jam min konas, kaj vi ankaэ scias, de kie mi estas; kaj mi ne venis de mi mem; sed Tiu, kiu min sendis, estas vera, sed Lin vi ne konas. 29 Mi Lin konas, жar mi estas de Li; kaj Li min sendis. 30 Oni do celis kapti lin; sed neniu metis sur lin sian manon, жar lia horo ankoraэ ne venis. 31 Kaj multaj el la homamaso kredis al li, kaj diris: Kiam la Kristo venos, жu li faros pli multe da signoj, ol жi tiu faris? 32 La Fariseoj aэdis la amason murmuranta tion pri li, kaj la жefpastroj kaj la Fariseoj sendis oficistojn, por kapti lin. 33 Jesuo do diris al ili: Ankoraэ iom da tempo mi estas kun vi, kaj mi foriras al Tiu, kiu min sendis. 34 Vi min serжos kaj ne trovos; kaj kie mi estas, vi ne povas tien veni. 35 Tial la Judoj inter si diris: Kien жi tiu iros, ke ni lin ne trovos? жu li iros al la disјetitoj inter la Grekoj kaj instruos la Grekojn? 36 Kia diro estas tio, kion li diris: Vi min serжos kaj ne trovos, kaj: Kie mi estas, vi ne povas tien veni?

37 En la lasta tago, la granda tago de la festo, Jesuo staris kaj kriis, dirante: Se iu soifas, tiu venu al mi kaj trinku. 38 Kiu kredas al mi, kiel la Skribo diris, el ties ventro fluos riveroj da viva akvo. 39 Sed tion li diris pri la Spirito, kiun estis ricevontaj tiuj, kiuj kredis al li; жar la Spirito ankoraэ ne estis donita, жar Jesuo ankoraэ ne estis glorita. 40 Iuj do el la homamaso, aэdinte tiujn vortojn, diris: Vere жi tiu estas la Profeto. 41 Aliaj diris: Жi tiu estas la Kristo. Sed kelkaj diris: Tamen жu el Galileo la Kristo venas? 42 Жu la Skribo ne diris, ke la Kristo venas el la idaro de David kaj el la vilaшo Bet-Le¶em, kie David estis? 43 Tiel fariшis pro li malkonsento inter la homamaso. 44 Kaj iuj el ili volis kapti lin, sed neniu metis sur lin la manojn.

45 Tiam la oficistoj revenis al la жefpastroj kaj Fariseoj, kaj жi tiuj diris al ili: Kial vi lin ne alkondukis? 46 Respondis la oficistoj: Ankoraэ neniam tiel parolis homo. 47 La Fariseoj do respondis al ili: Жu vi ankaэ estas erarigitaj? 48 Жu kredis al li iu el la regantoj, aэ el la Fariseoj? 49 Sed tiu homamaso, kiu ne scias la leшon, estas malbenita. 50 Tiam Nikodemo (tiu, kiu venis nokte al Jesuo, estante unu el ili) diris al ili: 51 Жu nia leшo juшas iun, se antaэe oni ne aэskultis lin, kaj ne sciiшis, kion li faras? 52 Ili respondis kaj diris al li: Жu vi ankaэ estas el Galileo? Esploru, kaj vidu, ke neniam el Galileo venas profeto.

53 [Kaj жiu iris al sia domo;

Жapitro 8

1 sed Jesuo iris al la monto Olivarba. 2 Kaj li revenis frumatene en la templon, kaj la tuta popolo venis al li; kaj li sidiшis, kaj instruadis ilin. 3 Kaj la skribistoj kaj Fariseoj alkondukis virinon, kaptitan en adulto; kaj stariginte юin en la mezo, 4 ili diris al li: Majstro, жi tiu virino estas kaptita adultante, en la faro mem. 5 En la leшo Moseo ordonis al ni tiajn юtonmortigi; sed kion vi diras? 6 Kaj tion ili diris, provante lin, por povi lin akuzi pri io. Sed Jesuo sin klinis, kaj per fingro skribis sur la tero. 7 Kiam ili ankoraэ demandis lin, li leviшis, kaj diris al ili: Kiu el vi estas senpeka, tiu unua јetu sur юin юtonon. 8 Kaj denove li sin klinis kaj skribis sur la tero. 9 Sed aэdinte tion, ili eliris unu post alia, komencante de la plej maljunaj kaj шis la lastaj; kaj restis Jesuo sola, kaj la virino staranta en la mezo. 10 Kaj Jesuo leviшis, kaj diris al юi: Virino, kie ili estas? жu neniu vin kondamnis? 11 Kaj юi diris: Neniu, Sinjoro. Jesuo diris al юi: Ankaэ mi vin ne kondamnas; iru, kaj de nun ne plu peku.]

12 Jesuo denove parolis al ili, dirante: Mi estas la lumo de la mondo; kiu min sekvas, tiu ne iros en mallumo, sed havos la lumon de la vivo. 13 La Fariseoj do diris al li: Vi atestas pri vi mem; via atesto ne estas vera. 14 Jesuo respondis kaj diris al ili: Kvankam mi atestas pri mi mem, tamen mia atesto estas vera; жar mi scias, de kie mi venis, kaj kien mi iras; sed vi ne scias, de kie mi venis, nek kien mi iras. 15 Vi juшas laэ la karno; mi juшas neniun. 16 Tamen, eж se mi juшas, mia juшo estas vera; жar mi ne estas sola, sed mi kaj la Patro, kiu min sendis. 17 Estas ja skribite en via leшo, ke la atesto de du homoj estas vera. 18 Mi estas atestanto pri mi mem, kaj la Patro, kiu min sendis, atestas pri mi. 19 Ili do diris al li: Kie estas via Patro? Respondis Jesuo: Vi konas nek min, nek mian Patron; se vi konus min, vi konus ankaэ mian Patron. 20 Tiujn vortojn Jesuo parolis en la trezorejo, dum li instruis en la templo; kaj neniu arestis lin, жar lia horo ankoraэ ne venis.

21 Jesuo do denove diris al ili: Mi foriras, kaj vi serжos min, kaj vi mortos en via peko; kien mi iras, tien vi ne povas veni. 22 La Judoj do diris: Жu li sin mortigos? жar li diras: Kien mi iras, tien vi ne povas veni. 23 Kaj li diris al ili: Vi estas de malsupre, mi estas de supre; vi estas de жi tiu mondo, mi ne estas de жi tiu mondo. 24 Mi tial diris al vi, ke vi mortos en viaj pekoj; жar se vi ne kredos, ke mi estas, vi mortos en viaj pekoj. 25 Ili do diris al li: Kiu vi estas? Jesuo diris al ili: Laэ tio, kion mi diradis al vi de la komenco. 26 Mi havas multon por diri kaj juшi pri vi; sed Tiu, kiu min sendis, estas vera; kaj tion, kion mi aэdis de Li, mi parolas al la mondo. 27 Ili ne komprenis, ke li parolas al ili pri la Patro. 28 Jesuo do diris: Kiam vi levos la Filon de homo, tiam vi scios, ke mi estas, kaj ke mi ne faras ion per mi mem; sed kiel la Patro instruis min, tion mi parolas. 29 Kaj Tiu, kiu min sendis, estas kun mi; Li ne lasis min sola; жar mi жiam faras tion, kio plaжas al Li. 30 Dum li parolis tion, multaj kredis al li.

31 Jesuo do diris al la Judoj, kiuj kredis al li: Se vi restos en mia vorto, vi estas vere miaj disжiploj; 32 kaj vi scios la veron, kaj la vero vin liberigos. 33 Ili respondis al li: Ni estas idaro de Abraham, kaj ankoraэ al neniu ni estis sklavoj; kial vi diras: Vi estos liberigitaj? 34 Jesuo respondis al ili: Vere, vere, mi diras al vi: Жiu, kiu faras pekon, estas sklavo de peko. 35 Kaj la sklavo ne жiam restas en la domo, sed la filo жiam restas. 36 Se do la Filo vin liberigos, vi estos efektive liberaj. 37 Mi scias, ke vi estas idaro de Abraham; sed vi celas mortigi min, жar mia vorto ne progresas en vi. 38 Mi parolas tion, kion mi vidis жe mia Patro; kaj vi ankaэ faras tion, kion vi vidis жe via patro. 39 Ili respondis kaj diris al li: Nia patro estas Abraham. Jesuo diris al ili: Se vi estus Abrahamidoj, vi farus la farojn de Abraham. 40 Sed nun vi celas mortigi min, homon, kiu parolis al vi la veron, kiun mi aэdis de Dio; tion Abraham ne faris. 41 Vi faras la farojn de via patro. Tiam ili diris al li: Ni ne naskiшis per malжasteco; unu Patron ni havas, Dion. 42 Jesuo diris al ili: Se Dio estus via Patro, vi min amus; жar de Dio mi elvenis, kaj estas veninta; жar mi ne venis de mi mem, sed Li min sendis. 43 Kial vi ne komprenas mian parolon? Tial, ke vi ne povas aэdi mian vorton. 44 Vi estas de patro, la diablo, kaj vi volas fari la dezirojn de via patro. Li estis hommortiganto de la komenco, kaj ne staras en la vero, жar vero ne estas en li. Kiam li parolas mensogon, li parolas sian propraјon, жar li estas mensoganto, kaj la patro de шi. 45 Sed tial, ke mi parolas la veron, vi ne kredas al mi. 46 Kiu el vi pruvas kontraэ mi pekon? Se mi diras la veron, kial vi ne kredas al mi? 47 Kiu estas de Dio, tiu aэskultas la vortojn de Dio; vi ne aэskultas, жar vi ne estas el Dio. 48 La Judoj respondis kaj diris al li: Жu ne prave ni diras, ke vi estas Samariano kaj havas demonon? 49 Jesuo respondis: Mi ne havas demonon; sed mi honoras mian Patron, kaj vi min malhonoras. 50 Sed mi ne serжas mian gloron: estas Unu, kiu serжas kaj juшas. 51 Vere, vere, mi diras al vi: Se iu observos mian vorton, tiu la morton neniam vidos. 52 La Judoj diris al li: Nun ni scias, ke vi havas demonon. Mortis Abraham, kaj la profetoj; kaj vi diras: Se iu observos mian vorton, tiu la morton neniam gustumos. 53 Жu vi estas pli granda ol nia patro Abraham, kiu mortis? kaj la profetoj mortis; kiu vi pretendas esti? 54 Jesuo respondis: Se mi gloros min mem, mia gloro estas nenio; Tiu, kiu min gloras, estas mia Patro, pri kiu vi diras, ke Li estas via Dio; 55 kaj vi Lin ne konis, sed mi Lin konas; kaj se mi diros, ke mi Lin ne konas, mi estos, kiel vi, mensoganto; sed mi Lin konas, kaj observas Lian vorton. 56 Via patro Abraham шojegis vidi mian tagon, kaj li vidis kaj estis ravita. 57 Tiam la Judoj diris al li: Vi ankoraэ ne estas kvindekjara, kaj жu vi vidis Abrahamon? 58 Jesuo diris al ili: Vere, vere, mi diras al vi: Antaэ ol naskiшis Abraham, mi ekzistas. 59 Tiam ili prenis юtonojn, por јeti sur lin; sed Jesuo sin kaюis, kaj eliris el la templo.

Жapitro 9

1 Kaj preterirante, li vidis viron blindan de post la naskiшo. 2 Kaj liaj disжiploj demandis lin, dirante: Rabeno, kiu do pekis, жi tiu viro, aэ liaj gepatroj, ke li naskiшis blinda? 3 Jesuo respondis: Nek жi tiu viro pekis, nek liaj gepatroj; sed por ke la faroj de Dio aperu en li. 4 Dum estas tago, mi devas prilabori la farojn de Tiu, kiu min sendis; venas la nokto, kiam neniu povas labori. 5 Dum mi estas en la mondo, mi estas la lumo de la mondo. 6 Dirinte tion, li kraжis sur la teron, kaj faris el la kraжaјo koton, kaj юmiris per la koto la okulojn de la blindulo, 7 kaj diris al li: Iru, lavu vin en la lageto de Юiloa¶ (tio estas, Sendito). Li do foriris, kaj sin lavis, kaj revenis vidanta. 8 La najbaroj do, kaj tiuj, kiuj antaэe vidis lin, ke li estas almozulo, diris: Жu жi tiu ne estas tiu, kiu sidis kaj petis almozojn? 9 Unuj diris: Li estas; aliaj diris: Ne, sed li estas simila al tiu. Li diris: Tiu mi estas. 10 Ili do diris al li: Kiamaniere viaj okuloj malfermiшis? 11 Li respondis kaj diris: La homo, nomata Jesuo, faris koton kaj юmiris miajn okulojn, kaj diris al mi: Iru al Юiloa¶, kaj vin lavu; kaj mi iris, kaj lavis min, kaj mi ricevis vidpovon. 12 Tiam ili diris al li: Kie li estas? Li diris: Mi ne scias.

13 Ili kondukis al la Fariseoj la iam blindan viron. 14 Sed estis sabato la tago, en kiu Jesuo faris la koton kaj malfermis liajn okulojn. 15 La Fariseoj do denove demandis lin, kiamaniere li ricevis vidpovon. Kaj li diris al ili: Li metis koton sur miajn okulojn, kaj mi lavis min, kaj mi vidas. 16 Unuj do el la Fariseoj diris: Жi tiu homo ne estas de Dio, жar li ne observas la sabaton. Aliaj diris: Kiel povas homo pekulo fari tiajn signojn? Kaj malkonsento estis inter ili. 17 Denove ili diris al la blindulo: Kion vi diras pri li rilate tion, ke li malfermis viajn okulojn? Li diris: Li estas profeto. 18 La Judoj ne kredis pri li, ke li estis antaэe blinda, kaj ke li ricevis vidpovon, шis ili alvokis la gepatrojn de tiu, kiu ricevis vidpovon, 19 kaj demandis ilin, dirante: Жu жi tiu estas via filo, kiu, vi diras, naskiшis blinda? kiel do li nun vidas? 20 Liaj gepatroj respondis kaj diris: Ni scias, ke жi tiu estas nia filo, kaj ke li naskiшis blinda; 21 sed kial li nun vidas, ni ne scias; kaj kiu malfermis liajn okulojn, ni ne scias; demandu lin, li havas plenaшon; li pri si mem parolos. 22 Tion diris la gepatroj, жar ili timis la Judojn; жar la Judoj jam interkonsentis, ke se iu konfesos, ke li estas la Kristo, tiu estu forigita el la sinagogo. 23 Tial la gepatroj diris: Li havas plenaшon, demandu lin. 24 Ili do denove alvokis la viron, kiu estis blinda, kaj diris al li: Donu gloron al Dio; ni certe scias, ke tiu homo estas pekulo. 25 Li do respondis: Жu li estas pekulo, mi ne scias; unu aferon mi scias, ke mi estis blinda kaj nun vidas. 26 Tiam ili diris al li denove: Kion li faris al vi? kiamaniere li malfermis viajn okulojn? 27 Li respondis al ili: Mi јus diris al vi, kaj vi ne atentis; kial vi volas denove шin aэdi? жu vi ankaэ volas fariшi liaj disжiploj? 28 Tiam ili insultis lin, kaj diris: Vi estas lia disжiplo, sed ni estas disжiploj de Moseo. 29 Ni scias, ke Dio parolis al Moseo; sed pri жi tiu, ni ne scias, de kie li estas. 30 La viro respondis kaj diris al ili: Jen la mirindaјo, ke vi ne scias, de kie li estas, kaj tamen li malfermis miajn okulojn. 31 Ni scias, ke Dio ne atentas pekulojn; sed se iu estas adoranto de Dio kaj plenumas Lian volon, tiun Li atentas. 32 De la komenco de la mondo oni neniam aэdis, ke iu malfermis la okulojn de homo, kiu naskiшis blinda. 33 Se жi tiu homo ne estus de Dio, li nenion povus fari. 34 Ili respondis kaj diris al li: Vi tute naskiшis en pekoj, kaj жu vi nin instruas? Kaj ili forpelis lin eksteren.

35 Jesuo aэdis, ke ili forpelis lin; kaj trovinte lin, li diris al li: Жu vi kredas al la Filo de Dio? 36 Li respondis kaj diris: Kiu li estas, Sinjoro, por ke mi kredu al li? 37 Jesuo diris al li: Vi lin vidis; kaj li estas tiu, kiu parolas kun vi. 38 Kaj li diris: Sinjoro, mi kredas. Kaj li adorkliniшis al li. 39 Kaj Jesuo diris: Por juшo mi venis en жi tiun mondon, por ke la nevidantoj vidu, kaj ke la vidantoj fariшu blindaj. 40 Kaj tion aэdis tiuj el la Fariseoj, kiuj estis kun li; kaj ili diris al li: Жu ni ankaэ estas blindaj? 41 Jesuo diris al ili: Se vi estus blindaj, vi ne havus pekon; sed nun vi diras: Ni vidas; via peko do restas.

Жapitro 10

1 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu eniras en la юafejon ne tra la pordo, sed aliloke suprengrimpas, tiu estas юtelisto kaj rabisto. 2 Sed kiu eniras tra la pordo, tiu estas la paюtisto de la юafoj. 3 Al tiu la pordisto malfermas; kaj la юafoj aэskultas lian voжon, kaj li alvokas laэ nomoj siajn proprajn юafojn, kaj elkondukas ilin. 4 Kaj kiam li kondukis eksteren siajn юafojn, li iras antaэ ili, kaj la юafoj lin sekvas, жar ili konas lian voжon. 5 Kaj fremdulon ili ne sekvos, sed forkuros de li, жar ili ne konas la voжon de fremduloj. 6 Tiun alegorion Jesuo diris al ili; sed ili ne komprenis, kiajn aferojn li parolas al ili.

7 Jesuo do diris denove al ili: Vere, vere, mi diras al vi: Mi estas la pordo de la юafoj. 8 Жiuj, kiuj venis pli frue ol mi, estas юtelistoj kaj rabistoj; sed la юafoj ne aэskultis ilin. 9 Mi estas la pordo; se iu tra mi eniras, tiu estos savita; kaj li eniros kaj eliros, kaj trovos paюtaјon. 10 La юtelisto ne venas, krom por юteli kaj buжi kaj pereigi; mi venis, por ke ili havu vivon, kaj havu шin abunde. 11 Mi estas la bona paюtisto; la bona paюtisto demetas sian vivon por la юafoj. 12 La dungito, kaj tiu, kiu ne estas paюtisto, kies propraјo la юafoj ne estas, ekvidas la lupon venanta kaj lasas la юafojn kaj forkuras; kaj la lupo ilin kaptas kaj dispelas; 13 li forkuras tial, ke li estas dungito kaj ne zorgas pri la юafoj. 14 Mi estas la bona paюtisto, kaj mi konas la miajn, kaj la miaj min konas 15 tiel same, kiel la Patro min konas, kaj mi konas la Patron; kaj mi demetas mian vivon por la юafoj. 16 Kaj aliajn юafojn mi havas, kiuj ne estas de жi tiu gregejo; ilin ankaэ mi devas alkonduki, kaj ili aэskultos mian voжon; kaj estos unu grego, unu paюtisto. 17 Pro tio la Patro min amas, ke mi demetas mian vivon, por ke mi шin reprenu. 18 Neniu шin forprenas de mi, sed mi шin demetas memvole. Mi havas la rajton шin demeti, kaj mi havas la rajton шin repreni. Жi tiun ordonon mi ricevis de mia Patro.

19 Denove fariшis malkonsento inter la Judoj pro tiuj diroj. 20 Kaj multaj el ili diris: Li havas demonon kaj estas freneza; kial vi lin aэskultas? 21 Aliaj diris: Tiuj ne estas diroj de demonhavanto. Жu demono povas malfermi la okulojn de blinduloj?

22 Okazis la festo de inaэguro en Jerusalem, kaj estis vintro; 23 kaj Jesuo promenis en la templo, en la portiko de Salomono. 24 La Judoj do жirkaэis lin, kaj diris al li: Шis kiam vi tenas en dubo nian animon? Se vi estas la Kristo, diru al ni malkaюe. 25 Jesuo respondis al ili: Mi diris al vi, kaj vi ne kredas; la faroj, kiujn mi faras en la nomo de mia Patro, atestas pri mi. 26 Sed vi ne kredas, жar vi ne estas el miaj юafoj. 27 Miaj юafoj aэskultas mian voжon, kaj mi ilin konas, kaj ili min sekvas; 28 kaj mi donas al ili eternan vivon; kaj ili neniam pereos, kaj neniu ilin forkaptos el mia mano. 29 Mia Patro, kiu donis ilin al mi, superas жion; kaj neniu povas ion forkapti el la mano de mia Patro. 30 Mi kaj la Patro estas unu. 31 Tiam la Judoj denove prenis юtonojn, por юtonmortigi lin. 32 Jesuo respondis al ili: Multajn bonajn farojn mi montris al vi de mia Patro; pro kiu el ili vi volas юtonmortigi min? 33 La Judoj respondis: Ne pro bona faro ni volas юtonmortigi vin, sed pro blasfemo, kaj жar vi, estante homo, pretendas esti Dio. 34 Jesuo respondis: Жu ne estas skribite en via leшo: Mi diris: Vi estas dioj? 35 Se li nomis dioj tiujn, al kiuj venis la vorto de Dio (kaj la Skribo ne povas esti nuligita), 36 жu vi diras pri tiu, kiun la Patro konsekris kaj sendis en la mondon: Vi blasfemas; жar mi diris: Mi estas Filo de Dio? 37 Se mi ne faras la farojn de mia Patro, ne kredu al mi. 38 Sed se mi faras ilin, kvankam vi ne kredas al mi, kredu la farojn, por ke vi sciu kaj kaj komprenu, ke la Patro estas en mi, kaj mi en la Patro. 39 Ili denove celis kapti lin, sed li iris for de ilia mano.

40 Li foriris denove trans Jordanon tien, kie Johano unue baptis, kaj tie li restadis. 41 Kaj multaj venis al li, kaj diris: Johano ja ne faris signon; sed жio, kion Johano diris pri жi tiu, estis vera. 42 Kaj tie multaj kredis al li.

Жapitro 11

1 Kaj estis unu malsanulo, nomata Lazaro, el Betania, la vilaшo de Maria kaj юia fratino Marta. 2 Tiu Maria, kies frato Lazaro estis malsana, estis tiu sama, kiu юmiris la Sinjoron per юmiraјo kaj viюis liajn piedojn per siaj haroj. 3 La fratinoj do sendis al li, dirante: Sinjoro, jen tiu, kiun vi amas, estas malsana. 4 Sed Jesuo, aэdinte tion, diris: Жi tiu malsano estas ne por la morto, sed por la gloro de Dio, por ke la Filo de Dio estu per шi glorata. 5 Kaj Jesuo amis Martan kaj юian fratinon kaj Lazaron. 6 Kaj kiam li sciiшis, ke tiu estas malasana, li restis ankoraэ du tagojn en la loko, kie li estis. 7 Poste li diris al la disжiploj: Ni iru returne en Judujon. 8 La disжiploj diris al li: Rabeno, la Judoj јus celis юtonmortigi vin; kaj жu vi denove iras tien? 9 Jesuo respondis: Жu ne estas dek du horoj en la tago? Se iu iras dum la tago, li ne faletas, жar li vidas la lumon de жi tiu mondo. 10 Sed se iu iras dum la nokto, li faletas, жar en li ne estas la lumo. 11 Tion li parolis, kaj poste li diris al ili: Nia amiko Lazaro endormiшis, sed mi iras, por veki lin el lia dormo. 12 La disжiploj do diris: Sinjoro, se li endormiшis, li resaniшos. 13 Jesuo parolis pri lia morto; sed ili supozis, ke li parolas pri ripozo en dormo. 14 Tiam Jesuo diris al ili klare: Lazaro jam mortis. 15 Kaj pro vi mi шojas, ke mi ne жeestis tie, por ke vi kredu; tamen ni iru al li. 16 Tiam Tomaso, nomata Didimo, diris al siaj kundisжiploj: Ni ankaэ iru, por ke ni mortu kun li.

17 Kiam Jesuo alvenis, li trovis lin jam kvar tagojn entombigita. 18 Kaj Betania estis proksime de Jerusalem, en la distanco de жirkaэ dek kvin stadioj; 19 kaj multaj el la Judoj jam venis al Marta kaj Maria, por konsoli ilin pri ilia frato. 20 Marta do, kiam юi eksciis, ke Jesuo alproksimiшas, iris al li renkonte; sed Maria ankoraэ sidis en la domo. 21 Tiam diris Marta al Jesuo: Sinjoro, se vi estus жi tie, mia frato ne estus mortinta. 22 Sed eж nun mi scias, ke kion ajn vi petos de Dio, tion Dio donos al vi. 23 Jesuo diris al юi: Via frato releviшos. 24 Marta diris al li: Mi scias, ke li releviшos жe la releviшo en la lasta tago. 25 Jesuo diris al юi: Mi estas la releviшo kaj la vivo; kiu kredas al mi, eж se li estos mortinta, tiu vivos, 26 kaj жiu, kiu vivas kaj kredas al mi, por жiam ne mortos. Жu vi tion kredas? 27 Юi diris al li: Jes, Sinjoro, mi jam kredas, ke vi estas la Kristo, la Filo de Dio, la venanta en la mondon. 28 Kaj dirinte tion, юi foriris, kaj vokis sekrete sian fratinon Maria, dirante: La Majstro жeestas, kaj vokas vin. 29 Kaj юi, aэdinte tion, leviшis rapide kaj iris al li. 30 (Sed Jesuo ankoraэ ne eniris en la vilaшon, sed estis en la loko, kie Marta lin renkontis.) 31 La Judoj do, kiuj estis kun юi en la domo kaj konsolis юin, vidinte, ke Maria leviшis subite kaj eliris, sekvis юin, dirante: Юi iras al la tombo, por plori tie. 32 Kiam Maria alvenis al la loko, kie Jesuo estis, kaj lin vidis, юi falis antaэ liaj piedoj, dirante: Sinjoro, se vi estus жi tie, mia frato ne estus mortinta. 33 Kiam do Jesuo vidis юin ploranta kaj la Judojn ankaэ, kiuj venis kun юi, plorantaj, li шemis en la spirito kaj maltrankviliшis, 34 kaj diris: Kie vi lin kuюigis? Ili diris al li: Sinjoro, venu kaj vidu. 35 Jesuo larmis. 36 La Judoj do diris: Jen kiel li lin amis! 37 Sed kelkaj el ili diris: Жu жi tiu, kiu malfermis la okulojn de la blindulo, ne povus kaэzi ankaэ, ke жi tiu homo ne mortu? 38 Tiam Jesuo, denove шemante en si, venis al la tombo. Шi estis kaverno, kaj sur шi kuюis юtono. 39 Jesuo diris: Forprenu la юtonon. Marta, la fratino de la mortinto, diris al li: Sinjoro, li jam malbonodoras, жar li estis tie kvar tagojn. 40 Jesuo diris al юi: Жu mi ne diris al vi, ke se vi kredos, vi vidos la gloron de Dio? 41 Oni do forprenis la юtonon. Kaj Jesuo levis siajn okulojn, kaj diris: Patro, mi dankas Vin, ke Vi min aэskultis. 42 Kaj mi sciis, ke Vi жiam aэskultas min; sed pro la жirkaэstaranta homamaso mi tion diris, por ke ili kredu, ke Vi min sendis. 43 Kaj dirinte tion, li kriis per laэta voжo: Lazaro, elvenu. 44 Kaj la mortinto elvenis, kun la manoj kaj piedoj ligitaj per tombotukoj; kaj lia vizaшo estis жirkaэligita per viюtuko. Jesuo diris al ili: Malligu lin, kaj lasu lin iri.

45 Tiam multaj el la Judoj, kiuj venis al Maria, kaj vidis, kion li faris, kredis al li. 46 Sed kelkaj el ili foriris al la Fariseoj, kaj rakontis al ili tion, kion Jesuo faris.

47 Tial la жefpastroj kaj la Fariseoj kunvenigis sinedrion, kaj diris: Kion ni faras? жar жi tiu homo faras multajn signojn; 48 se ni lasos lin tiel, жiuj kredos al li, kaj la Romanoj venos kaj forigos nian lokon kaj nian nacion. 49 Sed unu el ili, Kajafas, жefpastro en tiu sama jaro, diris al ili: Vi scias nenion, 50 nek konsideras, ke bone estas por vi, ke unu homo mortu por la popolo, kaj ke la tuta nacio ne pereu. 51 Sed li diris tion ne de si mem; sed estante жefpastro en tiu jaro, li profetis, ke Jesuo mortos por la nacio; 52 kaj ne nur por la nacio, sed ankaэ por ke li kunvenigu en unu la жie disјetitajn filojn de Dio. 53 De post tiu tago do ili konsiliшis, por lin mortigi.

54 Tial Jesuo ne plu iris publike inter la Judoj, sed foriris de tie en la kamparon apud la dezerto, en urbon nomatan Efraim; kaj tie li restadis kun la disжiploj. 55 Kaj la Pasko de la Judoj proksimiшis, kaj multaj supreniris el la kamparo al Jerusalem antaэ la Pasko, por sin sanktigi. 56 Ili do serжis Jesuon, kaj parolis inter si, starante en la templo: Kion vi pensas? Жu ke li ne venos al la festo? 57 Kaj la жefpastroj kaj la Fariseoj jam antaэe ordonis, ke se iu scias, kie li estas, tiu montru tion, por ke oni lin kaptu.

Жapitro 12

1 Jesuo do ses tagojn antaэ la Pasko venis al Betania, kie estis Lazaro, kiun Jesuo relevis el inter la mortintoj. 2 Oni do pretigis por li tie vespermanшon, kaj Marta servadis; sed Lazaro estis unu el tiuj, kiuj sidis kun li жe manшo. 3 Tiam Maria prenis funton da pura narda юmiraјo tre multekosta, юmiris la piedojn de Jesuo, kaj viюis liajn piedojn per siaj haroj; kaj la domo pleniшis de la odoro de la юmiraјo. 4 Sed diris Judas Iskariota, unu el liaj disжiploj, kiu estis lin perfidonta: 5 Kial oni ne vendis жi tiun юmiraјon por tricent denaroj kaj donis al malriжuloj? 6 Tion li diris, ne жar li zorgis pri la malriжuloj; sed жar li estis юtelisto, kaj havis la monujon kaj forprenadis tion, kion oni metis en шin. 7 Sed Jesuo diris: Lasu юin konservi шin por la tago de mia entombigo. 8 Жar la malriжulojn vi жiam havas kun vi, sed min vi ne жiam havas.

9 La amaso de la Judoj do sciiшis, ke li estas tie; kaj ili venis ne nur pro Jesuo, sed ankaэ por vidi Lazaron, kiun li levis el la mortintoj. 10 Sed la жefpastroj konsiliшis, ke ili mortigu ankaэ Lazaron; 11 жar pro li multaj Judoj foriris, kaj kredis al Jesuo.

12 En la sekvanta tago granda homamaso, veninte al la festo, kaj sciiшinte, ke Jesuo venas al Jerusalem, 13 prenis branжojn de la palmoj, kaj iris al li renkonte, kaj kriis: Hosana! Estu benata la Reшo de Izrael, kiu venas en la nomo de la Eternulo! 14 Kaj Jesuo, trovinte junan azenon, sidis sur шi, kiel estas skribite: 15 Ne timu, filino de Cion: jen via Reшo venas, sidanta sur ido de azeno. 16 Tion la disжiploj unue ne komprenis; sed post la gloriшo de Jesuo ili rememoris, ke tio estis skribita pri li kaj ke oni faris al li tion. 17 La homamaso do, kiu жeestis kun li, kiam li elvokis Lazaron el la tombo, kaj levis lin el la mortintoj, atestis pri li. 18 Pro tio ankaэ la homamaso iris al li renkonte, жar ili sciiшis, ke li faris tiun signon. 19 La Fariseoj do diris inter si: Vidu, kiel nenio prosperis al vi; jen la mondo eliris post li.

20 Kaj inter tiuj, kiuj alvojaшis por adorkliniшi жe la festo, estis iuj Grekoj; 21 tiuj do venis al Filipo, kiu estis el Betsaida Galilea, kaj petis lin, dirante: Sinjoro, ni volas vidi Jesuon. 22 Filipo venis kaj sciigis Andreon; kaj poste Andreo kaj Filipo venis kaj sciigis Jesuon. 23 Sed Jesuo respondis al ili, dirante: Venis la horo, por ke la Filo de homo estu glorata. 24 Vere, vere, mi diras al vi: Se la tritika grenero ne falas en la teron kaj ne mortas, шi restas sola; sed se шi mortas, шi donas multe da frukto. 25 Kiu amas sian vivon, tiu шin perdas; kaj kiu malamas sian vivon en жi tiu mondo, tiu шin konservos шis eterna vivo. 26 Se iu min servas, tiu sekvu min; kaj kie mi estas, tie ankaэ estos mia servanto; se iu min servas, tiun la Patro honoros. 27 Nun maltrankviliшas mia animo; kaj kion mi diru? Patro, savu min el жi tiu horo. Sed por tio mi venis шis жi tiu horo. 28 Patro, gloru Vian nomon. Tiam voжo venis el la жielo: Mi jam gloris шin kaj denove gloros. 29 Do la apudstaranta homamaso, aэdinte, diris, ke tondris; aliaj diris: Anшelo parolis al li. 30 Jesuo respondis kaj diris: Ne por mi venis tiu voжo, sed por vi. 31 Nun estas la juшo de жi tiu mondo; nun la estro de жi tiu mondo estos elpelita. 32 Kaj mi, se mi estos suprenlevita de sur la tero, altiros al mi жiujn homojn. 33 Tion li diris, per aludo montrante, per kia morto li mortos. 34 La homamaso respondis al li: Ni aэdis el la leшo, ke la Kristo restados por жiam; kaj kiel vi diras: La Filo de homo devas esti suprenlevita? Kiu estas жi tiu Filo de homo? 35 Jesuo do diris al ili: Ankoraэ mallongan tempon estas la lumo kun vi. Iradu, dum vi havas la lumon, por ke la mallumo ne venu sur vin; жar tiu, kiu iradas en mallumo, ne scias, kien li iras. 36 Dum vi havas lumon, kredu al la lumo, por ke vi fariшu filoj de lumo.

Tion parolis Jesuo, kaj li foriris, kaj sin kaюis for de ili. 37 Sed kvankam li jam faris tiom da signoj antaэ ili, tamen ili ne kredis al li; 38 por ke plenumiшu la vorto de la profeto Jesaja, kiun li parolis:

     Ho Eternulo, kiu kredis nian raporton?
     Kaj super kiu malkaюiшis la brako de la Eternulo?

39 Pro tio ili ne povis kredi, жar Jesaja diris plue:

40 Li blindigis iliajn okulojn kaj sensentigis ilian koron,
     Por ke ili ne vidu per siaj okuloj, kaj ke ili ne komprenu
         per sia koro,
     Kaj ke ili ne konvertiшu,
     Kaj ke Mi ilin ne sanigu.

41 Tion diris Jesaja, жar li vidis lian gloron kaj parolis pri li. 42 Tamen eж el la regantoj multaj kredis al li; sed pro la Fariseoj ili ne konfesis lin, por ke ili ne estu elpelitaj el la sinagogo; 43 жar ili юatis la laэdon de homoj pli, ol la gloron de Dio.

44 Kaj Jesuo kriis kaj diris: Kiu kredas al mi, tiu kredas ne al mi, sed al Tiu, kiu min sendis. 45 Kaj kiu vidas min, tiu vidas ankaэ Tiun, kiu min sendis. 46 Mi venis lumo en la mondon, por ke жiu, kiu kredas al mi, ne restadu en mallumo. 47 Kaj se iu aэdas miajn dirojn kaj ne plenumas ilin, mi lin ne juшas; жar mi venis, ne por juшi la mondon, sed por savi la mondon. 48 Tiu, kiu forrifuzas min kaj ne akceptas miajn dirojn, havas juшonton; la vorto, kiun mi parolis, juшos lin en la lasta tago. 49 Жar mi ne parolis de mi mem; sed la Patro, kiu sendis min, mem ordonis al mi, kion mi parolu, kaj kion mi diru. 50 Kaj mi scias, ke Lia ordono estas eterna vivo; kion do mi parolas, шuste kiel la Patro diris al mi, tiel mi parolas.

Жapitro 13

1 Kaj antaэ la Paska festo Jesuo, sciante, ke lia horo venis, por ke li transiru el жi tiu mondo al la Patro, aminte siajn proprulojn, kiuj estis en la mondo, amis ilin шis la fino. 2 Kaj dum la vespermanшo, kiam la diablo jam metis en la koron de Judas Iskariota, filo de Simon, la intencon perfidi lin, 3 Jesuo, sciante, ke la Patro donis жion en liajn manojn, kaj ke li venis de Dio kaj iras al Dio, 4 leviшis de la vespermanшo kaj demetis siajn vestojn; kaj li prenis viюtukon, kaj sin zonis. 5 Poste li verюis akvon en la pelvon, kaj komencis lavi la piedojn de la disжiploj kaj viюi ilin per la tuko, per kiu li estis zonita. 6 Tiam li venis al Simon Petro. Жi tiu diris al li: Sinjoro, жu vi lavas al mi la piedojn? 7 Jesuo respondis kaj diris al li: Kion mi faras, vi nun ne scias, sed poste vi komprenos. 8 Petro diris al li: Vi ja neniam lavos miajn piedojn. Respondis al li Jesuo: Se mi ne lavas vin, vi ne partoprenas kun mi. 9 Simon Petro diris al li: Sinjoro, ne nur miajn piedojn, sed ankaэ la manojn kaj la kapon. 10 Jesuo diris al li: Kiu sin jam banis, tiu bezonas nur, ke oni lavu la piedojn, kaj li estas tuta pura; kaj vi estas puraj, tamen ne жiuj. 11 Жar li konis tiun, kiu perfidos lin; tial li diris: Vi ne жiuj estas puraj.

12 Kiam do li jam lavis iliajn piedojn kaj surmetis siajn vestojn kaj denove sidiшis, li diris al ili: Жu vi scias, kion mi faris al vi? 13 Vi nomas min Majstro kaj Sinjoro; kaj prave vi diras, жar tia mi estas. 14 Se do mi, la Sinjoro kaj la Majstro, lavis viajn piedojn, vi ankaэ devas inter vi lavi la piedojn. 15 Жar mi donis al vi ekzemplon, por ke vi ankaэ faru tion, kion mi faris al vi. 16 Vere, vere, mi diras al vi: Sklavo ne estas pli granda ol lia sinjoro; nek estas la sendito pli granda ol la sendinto. 17 Se жi tion vi scias, vi estas feliжaj, se tion vi faras. 18 Ne pri vi жiuj mi parolas; mi scias, kiujn mi elektis; sed por ke plenumiшu la Skribo: Tiu, kiu manшas mian panon, levis kontraэ min la piedon. 19 De nun mi parolas al vi pri tio, antaэ ol шi okazos, por ke, kiam шi okazos, vi kredu, ke mi estas. 20 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu akceptas tiun, kiun mi sendas, tiu akceptas min; kaj kiu min akceptas, tiu akceptas Tiun, kiu min sendis.

21 Dirinte tion, Jesuo maltrankviliшis en spirito, kaj ateste parolis, dirante: Vere, vere, mi diras al vi, ke unu el vi min perfidos. 22 Tiam la disжiploj rigardis unu la alian, dubante pri kiu li parolas. 23 Estis apud la sino de Jesuo unu el liaj disжiploj, kiun Jesuo amis. 24 Simon Petro do faris signon al li, ke li demandu, pri kiu li parolas. 25 Tiu do, kliniшante al la brusto de Jesuo, diris al li: Sinjoro, kiu шi estas? 26 Jesuo respondis: Шi estas tiu, por kiu mi trempos la pecon kaj donos al li. Kaj trempinte la pecon, li donis шin al Judas Iskariota, filo de Simon. 27 Kaj post la peco, tiam Satano eniris en lin. Jesuo do diris al li: Kion vi faras, tion faru senprokraste. 28 Sed neniu el la kunmanшantoj sciis, kial li diris al li tion. 29 Iuj pensis, жar Judas havis la monujon, ke Jesuo diris al li: Aжetu tion, kion ni bezonas por la festo; aэ ke li donu ion al la malriжuloj. 30 Li do, ricevinte la pecon, tuj eliris; kaj estis nokto.

31 Kiam li eliris, Jesuo diris: Nun la Filo de homo estas glorata, kaj Dio estas glorata en li; 32 kaj Dio gloros lin en Si mem, kaj tuj Li gloros lin. 33 Infanoj, ankoraэ mallongan tempon mi estas kun vi. Vi min serжos; kaj kiel mi diris al la Judoj: Kien mi iras, tien vi ne povas veni, tiel ankaэ al vi mi nun diras. 34 Novan ordonon mi donas al vi, ke vi amu unu alian; kiel mi amis vin, tiel vi ankaэ amu unu alian. 35 Per tio жiuj homoj scios, ke vi estas miaj disжiploj, se vi havos amon unu al alia.

36 Simon Petro diris al li: Sinjoro, kien vi iras? Jesuo respondis: Kien mi iras, vi ne povas min sekvi nun, sed poste vi min sekvos. 37 Petro diris al li: Sinjoro, kial mi ne povas vin sekvi nun? mi demetos por vi mian vivon. 38 Jesuo respondis al li: Жu vi demetos por mi vian vivon? Vere, vere, mi diras al vi: La koko ne krios, antaэ ol vi min malkonfesos tri fojojn.

Жapitro 14

1 Ne maltrankviliшu via koro; vi kredas al Dio, kredu ankaэ al mi. 2 Жe la domo de mia Patro estas multe da loшejoj; se ne tiel estus, mi dirus al vi; mi iras, por pretigi por vi lokon. 3 Kaj se mi iros kaj pretigos por vi lokon, mi revenos kaj ricevos vin al mi mem, por ke vi ankaэ estu tie, kie mi estas. 4 Kaj kien mi iras, vi scias, kaj vi konas la vojon. 5 Tomaso diris al li: Sinjoro, ni ne scias, kien vi iras; kiel ni konas la vojon? 6 Jesuo diris al li: Mi estas la vojo kaj la vero kaj la vivo; neniu venas al la Patro krom per mi. 7 Se vi min konus, vi konus ankaэ mian Patron; kaj de nun vi konas Lin kaj Lin vidis. 8 Filipo diris al li: Sinjoro, montru al ni la Patron, kaj por ni tio sufiжos. 9 Jesuo diris al li: Жu mi estas kun vi tiel longan tempon, kaj vi min ne konas, Filipo? tiu, kiu vidis min, vidis ankaэ la Patron; kiel vi diras: Montru al ni la Patron? 10 Жu vi ne kredas, ke mi estas en la Patro kaj la Patro en mi? la vortojn, kiujn mi parolas al vi, mi parolas ne de mi mem; sed la Patro, restanta en mi, faras Siajn farojn. 11 Kredu al mi, ke mi estas en la Patro, kaj la Patro en mi; aэ almenaэ kredu al mi pro la faroj mem. 12 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu kredas al mi, tiu ankaэ faros la farojn, kiujn mi faras; kaj li faros pli grandajn ol tiuj, жar mi iras al la Patro. 13 Kaj kion ajn vi petos en mia nomo, tion mi faros, por ke la Patro estu glorata en la Filo. 14 Se vi petos ion de mi en mia nomo, tion mi faros. 15 Se vi min amas, vi observos miajn ordonojn. 16 Kaj mi petos la Patron, kaj Li donos al vi alian Parakleton, por ke li restadu kun vi por жiam; 17 tiu estas la Spirito de la vero, kiun la mondo ne povas akcepti, жar шi lin ne vidas nek konas; vi lin konas, жar li restadas kun vi kaj estos en vi. 18 Mi ne lasos vin orfaj; mi venas al vi. 19 Ankoraэ iom da tempo, kaj la mondo ne plu vidos min, sed vi vidos min; жar mi vivas, tial vi ankaэ vivos. 20 En tiu tago vi scios, ke mi estas en mia Patro, kaj vi en mi, kaj mi en vi. 21 Kiu havas miajn ordonojn kaj observas ilin, tiu estas, kiu min amas; kaj kiu min amas, tiu estos amata de mia Patro, kaj mi amos lin, kaj elmontros min al li. 22 Judas (ne la Iskariota) diris al li: Sinjoro, kio okazis, ke vi elmontros vin al ni, kaj ne al la mondo? 23 Jesuo respondis kaj diris al li: Se iu min amas, tiu observos mian vorton; kaj mia Patro lin amos; kaj ni venos al li kaj faros loшon kun li. 24 Kiu min ne amas, tiu ne observas miajn vortojn; kaj la vorto, kiun vi aэdas, estas ne mia, sed de la Patro, kiu min sendis.

25 Tion mi parolis al vi, dum mi жe vi restas. 26 Sed la Parakleto, la Sankta Spirito, kiun la Patro sendos en mia nomo, instruos vin pri жio, kaj vin rememorigos pri жio, kion mi diris al vi. 27 Pacon mi lasas al vi; mian pacon mi donas al vi; ne kiel la mondo donas, mi donas al vi. Ne maltrankviliшu via koro, nek senkuraшiшu. 28 Vi aэdis, ke mi diris al vi: Mi foriras, kaj mi revenas al vi. Se vi min amus, vi шojus pro tio, ke mi iras al la Patro, жar la Patro estas pli granda ol mi. 29 Kaj nun mi diris al vi, antaэ ol шi okazos, por ke vi kredu, kiam шi okazos. 30 De nun mi jam ne multe parolos kun vi; жar la estro de la mondo venas; kaj li havas nenion en mi; 31 sed por ke la mondo sciu, ke mi amas la Patron, kaj kiel la Patro ordonis al mi, tiel mi faras. Leviшu; ni foriru de жi tie.

Жapitro 15

1 Mi estas la vera vinberarbo, kaj mia Patro estas la kultivisto. 2 Жiun nefruktodonan branжon en mi Li forprenas; kaj жiun fruktodonan branжon Li purigas, por ke шi donu pli da frukto. 3 Jam vi estas puraj pro la vorto, kiun mi parolis al vi. 4 Restadu en mi, kaj mi en vi. Kiel la branжo ne povas de si mem doni frukton, se шi ne restas en la vinberarbo, tiel ankaэ vi ne povas, se vi ne restas en mi. 5 Mi estas la vinberarbo; vi estas la branжoj; kiu restadas en mi, kaj mi en li, tiu donas multe da frukto; жar sen mi vi nenion povas fari. 6 Se iu ne restas en mi, tiu estas elјetita, kiel la branжo, kaj sekiшas; kaj oni ilin kolektas kaj јetas en fajron, kaj ili brulas. 7 Se vi restadas en mi, kaj miaj vortoj restadas en vi, petu kion ajn vi volos, kaj tio estos farita por vi. 8 En tio mia Patro estas glorata, ke vi donas multe da frukto; kaj vi estos miaj disжiploj. 9 Kiel la Patro min amis, tiel mi ankaэ vin amis; restadu en mia amo. 10 Se vi observos miajn ordonojn, vi restados en mia amo tiel same, kiel mi observis la ordonojn de mia Patro kaj restadas en Lia amo. 11 Tion mi parolis al vi, por ke mia шojo en vi restadu, kaj via шojo estu plena. 12 Jen estas mia ordono: ke vi amu unu alian tiel same, kiel mi vin amis. 13 Neniu havas amon pli grandan ol tio, ke iu demetus sian vivon por siaj amikoj. 14 Vi estas miaj amikoj, se vi faras tion, kion mi al vi ordonas. 15 Mi jam ne nomas vin sklavoj, жar la sklavo ne scias, kion lia sinjoro faras; sed mi nomis vin amikoj, жar жion, kion mi aэdis de mia Patro, mi sciigis al vi. 16 Vi ne elektis min, sed mi elektis vin, kaj starigis vin, por ke vi iru kaj donu frukton, kaj ke via frukto daэru; por ke la Patro donu al vi жion ajn, kion vi petos de Li en mia nomo. 17 Tion mi ordonas al vi, por ke vi amu unu la alian. 18 Se la mondo malamas vin, vi scias, ke шi malamis min pli frue, ol vin. 19 Se vi estus el la mondo, la mondo amus siajn proprajn; sed жar vi ne estas el la mondo, kaj mi elektis vin for de la mondo, tial la mondo vin malamas. 20 Memoru la vorton, kiun mi diris al vi: Sklavo ne estas pli granda ol lia sinjoro. Se ili min persekutis, vin ankaэ ili persekutos; se ili observis mian vorton, ankaэ vian ili observos. 21 Sed жion жi tion ili faros al vi pro mia nomo, жar ili ne konas Tiun, kiu min sendis. 22 Se mi ne estus veninta kaj parolinta al ili, ili ne havus pekon; sed nun ili ne havas pretekston por sia peko. 23 Tiu, kiu min malamas, malamas ankaэ mian Patron. 24 Se mi ne estus farinta inter ili farojn, kiajn neniu alia faris, ili ne havus pekon; sed nun ili vidis kaj malamis min kaj ankaэ mian Patron. 25 Sed tio okazas, por ke plenumiшu la vorto skribita en ilia leшo: Ili malamis min senkaэze. 26 Sed kiam venos la Parakleto, kiun mi sendos de la Patro al vi, la Spirito de la vero, kiu devenas de la Patro, tiu pri mi atestos; 27 kaj vi ankaэ atestas, жar vi estis kun mi de la komenco.

Жapitro 16

1 Tion mi parolis al vi, por ke vi ne falpuюiшu. 2 Ili forpelos vin el la sinagogoj; eж venas la horo, kiam iu, kiu mortigos vin, opinios, ke li faras servon al Dio. 3 Kaj tion ili faros pro tio, ke ili ne konis la Patron, nek min. 4 Sed tion mi parolis al vi, por ke vi rememoru, kiam шia tempo venos, ke mi шin antaэdiris al vi. Sed en la komenco mi ne diris al vi tion, жar mi estis kun vi. 5 Sed nun mi foriras al Tiu, kiu min sendis; kaj neniu el vi demandas min: Kien vi iras? 6 Sed жar mi tiel parolis al vi, malшojo plenigis vian koron. 7 Tamen mi diras al vi la veron: Estas bone por vi, ke mi foriros; жar se mi ne foriros, la Parakleto ne venos al vi; sed se mi foriros, mi sendos lin al vi. 8 Kaj kiam li alvenos, li pruvos la mondon kulpa rilate pekon kaj justecon kaj juшon: 9 rilate pekon, жar ili ne kredas al mi; 10 rilate justecon, жar mi foriras al la Patro, kaj vi jam ne rigardas min; 11 rilate juшon, жar la estro de жi tiu mondo estas juшita. 12 Mi havas ankoraэ multon por diri al vi, sed vi ne povas шin nun elporti. 13 Tamen kiam venos li, la Spirito de la vero, li gvidos vin en жian veron; жar li parolos ne de si mem; sed kion ajn li aэdos, tion li parolos; kaj li anoncos al vi venontajn aferojn. 14 Li gloros min, жar li ricevos el miaj kaj anoncos al vi. 15 Жio ajn, kion la Patro havas, estas mia; tial mi diris, ke li ricevos el miaj kaj anoncos al vi. 16 Mallongan tempon, kaj vi jam ne rigardas min; kaj denove mallongan tempon, kaj vi min vidos. 17 Iuj do el liaj disжiploj diris al aliaj: Kio estas жi tio, kion li diras al ni: Mallongan tempon, kaj vi ne rigardas min; kaj denove mallongan tempon, kaj vi min vidos; kaj: Жar mi foriras al la Patro? 18 Ili do diris: Kio estas жi tio, kion li diras: Mallongan tempon? Ni ne komprenas lian diron. 19 Jesuo ekvidis, ke ili deziras demandi lin, kaj li diris al ili: Жu vi serжas inter vi klarigon pri tio, kion mi diris: Mallongan tempon, kaj vi ne rigardas min; kaj denove mallongan tempon, kaj vi min vidos? 20 Vere, vere, mi diras al vi, ke vi ploros kaj lamentos, sed la mondo шojos; vi estos malшojaj, sed via malшojo fariшos шojo. 21 Virino, kiam юi akuюas, havas malшojon, жar юia horo venis; sed kiam юi naskis la infaneton, юi jam ne memoras sian doloregon, pro шojo, жar homo naskiшis en la mondon. 22 Vi do ankaэ havas nun malшojon; sed mi revidos vin, kaj via koro шojos, kaj neniu forprenos de vi vian шojon. 23 Kaj en tiu tago vi demandos min pri nenio. Vere, vere, mi diras al vi, se vi petos ion de la Patro, Li donos шin al vi en mia nomo. 24 Шis nun vi petis nenion en mia nomo; petu, kaj vi ricevos, por ke via шojo estu plena.

25 Жi tion mi parolis al vi alegorie; sed venas la horo, kiam mi jam ne parolos al vi alegorie, sed anoncos al vi malkaюe pri la Patro. 26 En tiu tago vi petos en mia nomo; kaj mi ne diras, ke mi petos de la Patro pro vi; 27 жar la Patro mem vin amas tial, ke vi min amis, kaj kredis, ke mi elvenis de Dio. 28 Mi elvenis de la Patro, kaj alvenis en la mondon; denove mi lasas la mondon, kaj iras al la Patro. 29 Liaj disжiploj diris: Jen nun vi parolas malkaюe, kaj nenian alegorion diras. 30 Nun ni scias, ke vi жion scias, kaj ne bezonas, ke iu demandu vin; pro tio ni kredas, ke vi elvenis de Dio. 31 Jesuo respondis al ili: Жu vi nun kredas? 32 Jen venas la horo, kaj eж jam venis, kiam vi disiшos, жiu al sia loko, kaj vi lasos min sola; kaj tamen mi ne estas sola, жar la Patro estas kun mi. 33 Tion mi parolis al vi, por ke en mi vi havu pacon. En la mondo vi havos suferadon; sed kuraшu; mi venkis la mondon.

Жapitro 17

1 Tion Jesuo parolis; kaj levinte la okulojn al la жielo, li diris: Patro, la horo venis; gloru Vian Filon, por ke la Filo Vin gloru; 2 kiel Vi donis al li aэtoritaton super жiu karno, por ke li donu eternan vivon al жiuj tiuj, kiujn Vi donis al li. 3 Kaj jen estas la eterna vivo, ke ili konu Vin, la sole veran Dion, kaj tiun, kiun Vi sendis, Jesuon Kriston. 4 Mi gloris Vin sur la tero, plenuminte la faron, kiun Vi donis al mi por fari. 5 Kaj nun, ho Patro, gloru min kun Vi, per la gloro, kiun mi havis kun Vi, antaэ ol la mondo ekzistis. 6 Mi elmontris Vian nomon al la homoj, kiujn Vi donis al mi el la mondo; Viaj ili estis, kaj al mi Vi ilin donis; kaj ili konservis Vian vorton. 7 Nun ili scias, ke жio ajn, kion Vi donis al mi, estas de Vi; 8 жar mi donis al ili la vortojn, kiujn Vi donis al mi; kaj ili akceptis ilin, kaj scias vere, ke mi elvenis de Vi; kaj ili kredas, ke Vi min sendis. 9 Mi preшas por ili; mi preшas ne por la mondo, sed por tiuj, kiujn Vi donis al mi, жar ili estas Viaj; 10 kaj жio mia estas Via, kaj Via estas mia; kaj mi estas glorita per ili. 11 Mi jam ne estas en la mondo, kaj жi tiuj estas en la mondo, kaj mi venas al Vi. Patro Sankta, gardu en Via nomo tiujn, kiujn Vi donis al mi, por ke ili estu unu tiel same, kiel ni. 12 Dum mi estis kun ili, mi konservis en Via nomo tiujn, kiujn Vi donis al mi; kaj mi gardis ilin, kaj neniu el ili pereis, krom la filo de perdiшo, por ke plenumiшu la Skribo. 13 Sed nun mi venas al Vi; kaj tion mi parolas en la mondo, por ke ili havu mian шojon шis pleneco en si mem. 14 Mi donis al ili Vian vorton; kaj la mondo malamis ilin, жar ili ne estas el la mondo, kiel mi ne estas el la mondo. 15 Mi petas, ne ke Vi forigu ilin el la mondo, sed ke Vi gardu ilin kontraэ la malbono. 16 Ili ne estas el la mondo, kiel mi ne estas el la mondo. 17 Konsekru ilin en la vero; Via vorto estas vero. 18 Kiel Vi min sendis en la mondon, tiel ankaэ mi ilin sendis en la mondon. 19 Kaj por ili mi konsekras min, por ke ili mem ankaэ estu konsekritaj en la vero. 20 Kaj mi preшas ne nur por ili, sed ankaэ por tiuj, kiuj kredos al mi pro ilia vorto; 21 por ke ili жiuj estu unu; kiel Vi, Patro, estas en mi, kaj mi en Vi, tiel ili ankaэ estu en ni; por ke la mondo kredu, ke Vi min sendis. 22 Kaj la gloron, kiun Vi donis al mi, mi donis al ili; por ke ili estu unu tiel same, kiel ni estas unu; 23 mi en ili, kaj Vi en mi, por ke ili perfektiшu en unu; por ke la mondo sciu, ke Vi min sendis, kaj ke Vi ilin amis, kiel Vi min amis. 24 Patro, pri tiuj, kiujn Vi donis al mi, mi volas, ke ili ankaэ estu kun mi tie, kie mi estas; por ke ili vidu mian gloron, kiun Vi donis al mi; жar Vi amis min antaэ la fondo de la mondo. 25 Ho Patro justa, la mondo Vin ne konis, tamen mi Vin konis; kaj жi tiuj scias, ke Vi min sendis; 26 kaj al ili Vian nomon mi konigis kaj ankoraэ konigos, por ke la amo, per kiu Vi amis min, estu en ili, kaj mi en ili.

Жapitro 18

1 Parolinte tiujn vortojn, Jesuo foriris kun siaj disжiploj trans la torenton Kidron, kie estis шardeno, en kiun li eniris kune kun siaj disжiploj. 2 Kaj Judas, lia perfidanto, konis la lokon; жar Jesuo ofte venis tien kun siaj disжiploj. 3 Judas do, ricevinte la kohorton kaj oficistojn, senditajn de la жefpastroj kaj Fariseoj, venis tien kun lanternoj kaj torжoj kaj bataliloj. 4 Jesuo do, sciante жion, kio venos al li, paюis antaэen, kaj diris al ili: Kiun vi serжas? 5 Ili respondis al li: Jesuon Nazaretan. Jesuo respondis: Mi estas tiu. Kaj Judas, lia perfidanto, staris kun ili. 6 Kiam do li diris al ili: Mi estas tiu, ili malantaэen ekpaюis kaj falis sur la teron. 7 Tiam denove li demandis ilin: Kiun vi serжas? Ili diris: Jesuon Nazaretan. 8 Jesuo respondis: Mi јus diris al vi, ke mi estas tiu; se do vi min serжas, lasu жi tiujn foriri; 9 por ke plenumiшu la vorto, kiun li diris: El tiuj, kiujn Vi donis al mi, mi perdis neniun. 10 Simon Petro do, havante glavon, eltiris шin, kaj frapis sklavon de la жefpastro kaj detranжis lian dekstran orelon. La nomo de la sklavo estis Mal¶o. 11 Jesuo do diris al Petro: Metu la glavon en шian ingon; la kalikon, kiun la Patro donis al mi, жu mi ne trinkos?

12 La kohorto kaj la milestro kaj la oficistoj de la Judoj kaptis do Jesuon kaj ligis lin, 13 kaj kondukis lin unue al Anas; жar жi tiu estis bopatro de Kajafas, kiu estis жefpastro en tiu jaro. 14 Kajafas estis tiu, kiu donis konsilon al la Judoj, ke estos bone, ke unu homo mortu por la popolo.

15 Kaj Simon Petro sekvis Jesuon, kaj ankaэ alia disжiplo. Жi tiu disжiplo estis konata de la жefpastro, kaj eniris kun Jesuo en la korton de la жefpastro; 16 sed Petro staris ekstere apud la pordo. Kaj la alia disжiplo, kiu estis konata de la жefpastro, eliris kaj parolis kun la pordistino, kaj enirigis Petron. 17 La sklavino pordistino diris al Petro: Жu vi ne estas ankaэ el la disжiploj de tiu homo? Li diris: Mi ne estas. 18 La sklavoj kaj la oficistoj, farinte karban fajron (жar estis malvarme), staris kaj sin varmigis; Petro ankaэ estis kun ili, starante kaj sin varmigante.

19 La жefpastro demandis Jesuon pri liaj disжiploj kaj pri lia instruado. 20 Jesuo respondis al li: Mi parolis malkaюe al la mondo; mi жiam instruis en la sinagogoj kaj en la templo, kie жiuj Judoj kunvenas; kaj sekrete mi nenion parolis. 21 Kial vi min demandas? demandu tiujn, kiuj aэdis, kion mi parolis al ili; ili ja scias, kion mi diris. 22 Kaj kiam li parolis tion, unu el la apude starantaj oficistoj per la manplato frapis Jesuon, dirante: Жu tiel vi respondas al la жefpastro? 23 Respondis Jesuo al li: Se mi malbone parolis, atestu pri la malbono; sed se bone, kial vi min frapas? 24 Anas sendis lin ligitan al la жefpastro Kajafas.

25 Simon Petro staris kaj sin varmigis. Oni do diris al li: Жu vi estas unu el liaj disжiploj? Li neis, dirante: Mi ne estas. 26 Unu el la sklavoj de la жefpastro, estante parenco de tiu, kies orelon Petro detranжis, diris: Жu mi ne vidis vin kun li en la шardeno? 27 Petro do denove neis; kaj tuj la koko ekkriis.

28 Kaj oni kondukis Jesuon de Kajafas en la palacon; estis frumatene; kaj ili ne eniris en la palacon, por ke ili ne malpuriшu, sed povu manшi la Paskon. 29 Pilato do eliris al ili, kaj diris: Kian akuzon vi prezentas kontraэ жi tiu viro? 30 Ili respondis kaj diris al li: Se li ne estus malbonfaranto, ni ne transdonus lin al vi. 31 Pilato do diris al ili: Vi mem prenu lin, kaj juшu lin laэ via leшo. La Judoj diris al li: Ne estas permesate al ni mortigi homon; 32 por ke plenumiшu la vorto de Jesuo, kiun li parolis, montrante, per kia morto li mortos.

33 Pilato do reeniris en la palacon, kaj alvokis Jesuon, kaj diris al li: Жu vi estas la Reшo de la Judoj? 34 Jesuo respondis: Жu vi tion diras de vi mem, aэ жu aliaj diris шin al vi pri mi? 35 Pilato respondis: Жu mi estas Judo? Via propra nacio kaj la жefpastroj transdonis vin al mi; kion vi faris? 36 Jesuo respondis: Mia regno ne estas el жi tiu mondo; se mia regno estus el жi tiu mondo, miaj servantoj bataladus, por ke mi ne transdoniшu al la Judoj; sed nun mia regno ne estas el жi tie. 37 Pilato demandis lin: Жu vi do estas reшo? Jesuo respondis: Vi diras, ke mi estas reшo. Por tio mi naskiшis kaj venis en la mondon, ke mi atestu pri la vero. Жiu, kiu estas el la vero, aэskultas mian voжon. 38 Pilato diris al li: Kio estas la vero?

Kaj dirinte tion, li eliris denove al la Judoj, kaj diris al ili: Mi trovas en li nenian kulpon. 39 Sed estas жe vi kutime, ke mi liberigu al vi unu dum la Pasko: жu vi do volas, ke mi liberigu al vi la Reшon de la Judoj? 40 Kaj ili kriis denove, dirante: Ne жi tiun, sed Barabason. Barabas estis rabisto.

Жapitro 19

1 Tiam do Pilato prenis Jesuon kaj lin skurшigis. 2 Kaj la soldatoj plektis kronon el dornoj kaj metis шin sur lian kapon, kaj vestis lin per purpura mantelo; 3 kaj venis al li, kaj diris: Saluton, Reшo de la Judoj! kaj ili frapis lin per la manplatoj. 4 Pilato do denove eliris, kaj diris al ili: Jen mi elkondukas lin al vi, por ke vi sciu, ke mi trovas en li nenian kulpon. 5 Jesuo do eliris, portante la dornan kronon kaj la purpuran mantelon. Pilato diris al ili: Jen la homo! 6 Kiam do la жefpastroj kaj oficistoj lin vidis, ili kriis: Krucumu, krucumu lin. Pilato diris al ili: Mem prenu lin kaj krucumu lin, жar mi trovas en li nenian kulpon. 7 La Judoj respondis al li: Ni havas leшon, kaj laэ tiu leшo li devas morti tial, ke li pretendis esti Filo de Dio. 8 Kiam do Pilato aэdis tiun diron, li des pli timis; 9 kaj reenirinte en la palacon, li diris al Jesuo: De kie vi estas? Sed Jesuo nenion respondis. 10 Tiam diris Pilato al li: Жu vi ne parolas al mi? жu vi ne scias, ke mi havas povon krucumi vin, kaj povon liberigi vin? 11 Jesuo respondis: Vi havus nenian povon kontraэ mi, se шi ne estus donita al vi de supre; tial tiu, kiu transdonis min al vi, havas la pli grandan pekon. 12 Жe tio Pilato penis liberigi lin; sed la Judoj kriis, dirante: Se vi liberigos tiun, vi ne estas amiko de Cezaro; жiu, kiu pretendas esti reшo, parolas kontraэ Cezaro. 13 Kiam do Pilato aэdis tiun vorton, li elkondukis Jesuon, kaj sidiшis sur tribunala seшo en loko nomata La Pavimo, sed en la Hebrea lingvo Gabata. 14 Estis la Preparado de la Pasko, жirkaэ la sesa horo. Kaj li diris al la Judoj: Jen via Reшo! 15 Ili kriegis: Forigu, forigu, krucumu lin. Pilato diris al ili: Жu mi krucumu vian Reшon? La жefpastroj respondis: Ni ne havas reшon krom Cezaro. 16 Tiam do li transdonis lin al ili, por esti krucumita.

17 Kaj ili prenis Jesuon; kaj li eliris, portante sian krucon, al la loko nomata Loko de Kranio, kiu estas en la Hebrea lingvo Golgota; 18 tie ili krucumis lin, kaj kun li du aliajn, жiuflanke po unu, kaj Jesuon meze. 19 Kaj Pilato ankaэ skribis titolon, kaj surmetis шin sur la krucon. Kaj estis skribite: JESUO NAZARETA, LA REШO DE LA JUDOJ.

20 Tiun titolon multaj el la Judoj legis; жar la loko, kie Jesuo estis krucumita, estis proksime de la urbo; kaj шi estis skribita Hebree kaj Latine kaj Greke. 21 Tiam la жefpastroj de la Judoj diris al Pilato: Ne skribu: La Reшo de la Judoj; sed, ke li diris: Mi estas Reшo de la Judoj. 22 Respondis Pilato: Kion mi skribis, tion mi skribis.

23 Kaj la soldatoj, kiam ili krucumis Jesuon, prenis liajn vestojn, kaj dividis ilin en kvar partojn, po unu parto por жiu soldato; kaj la tunikon; sed la tuniko estis senkudra, desupre teksita tra la tuto. 24 Ili do diris unu al alia: Ni ne disюiru шin, sed lotu pri шi, kies шi estos; por ke plenumiшu la Skribo, kiu diras:

     Ili dividis miajn vestojn inter si,
     Pri mia tuniko ili lotis.

Tion la soldatoj faris. 25 Sed apud la kruco de Jesuo staris lia patrino, kaj la fratino de lia patrino, Maria, la edzino de Klopas, kaj Maria Magdalena. 26 Jesuo, rigardante sian patrinon, kaj la apudstarantan disжiplon, kiun li amis, diris al sia patrino: Virino, jen via filo! 27 Tiam li diris al la disжiplo: Jen via patrino! Kaj de post tiu horo la disжiplo akceptis юin en sian domon.

28 Jesuo, sciante, ke жio jam finiшis, por ke plenumiшu la Skribo, diris: Mi soifas. 29 Kuюis tie vazo plena de vinagro; oni do metis spongon, plenigitan per la vinagro, sur hisopon, kaj levis шin al lia buюo. 30 Kiam do Jesuo ricevis la vinagron, li diris: Estas finite; kaj, klininte sian kapon, li ellasis for la spiriton.

31 La Judoj, жar estis la Preparado, por ke la korpoj ne restadu sur la krucoj dum la sabato (жar la tago de tiu sabato estis granda tago), petis Pilaton, ke oni rompu iliajn krurojn, kaj forportu ilin. 32 Tiam la soldatoj venis, kaj rompis la krurojn de la unua kaj de la alia krucumita kun li; 33 sed kiam ili venis al Jesuo, kaj vidis, ke li jam mortis, ili ne rompis liajn krurojn; 34 tamen unu el la soldatoj per lanco pikis lian flankon, kaj tuj elvenis sango kaj akvo. 35 Kaj la vidinto atestis, kaj vera estas lia atesto; kaj li scias, ke li diras la veron, ke vi ankaэ kredu. 36 Жar tio okazis, por ke plenumiшu la Skribo: Osto en li ne estos rompita. 37 Kaj ankoraэ alia Skribo diras: Ili rigardos tiun, kiun ili trapikis.

38 Post tio, Jozef el Arimateo, kiu estis disжiplo de Jesuo, sed sekrete pro timo antaэ la Judoj, petis Pilaton, ke li povu forpreni la korpon de Jesuo; kaj Pilato permesis. Li do venis kaj forprenis lian korpon. 39 Venis ankaэ Nikodemo (tiu, kiu unue venis al Jesuo nokte), portanta miksaјon de mirho kaj aloo, жirkaэ cent funtoj. 40 Ili do prenis la korpon de Jesuo, kaj жirkaэvindis шin per tolaјoj kun aromaјoj, laэ la kutimo de la Judoj por entombigo. 41 Kaj estis шardeno en la loko, kie li estis krucumita, kaj en la шardeno nova tombo, en kiun ankoraэ neniu estis metita. 42 Tien do, pro la Preparado de la Judoj (жar la tombo estis proksima) ili enmetis Jesuon.

Жapitro 20

1 La unuan tagon de la semajno Maria Magdalena venis frue, dum estis ankoraэ mallume, al la tombo, kaj vidis la юtonon prenita for de la tombo. 2 Юi do kuris kaj venis al Simon Petro kaj al tiu alia disжiplo, kiun Jesuo amis, kaj юi diris al ili: Oni forprenis el la tombo la Sinjoron, kaj ni ne scias, kien oni lin metis. 3 Eliris do Petro kaj la alia disжiplo, kaj iris al la tombo. 4 Kaj ambaэ ekkuris kune; kaj la alia disжiplo kuris antaэen pli rapide ol Petro, kaj unua alvenis al la tombo; 5 kaj kliniшinte, li enrigardis, kaj vidis la tolaјojn kuюantajn; tamen li ne eniris. 6 Kaj poste venis Simon Petro, sekvante lin, kaj eniris en la tombon; kaj li vidis la tolaјojn kuюantajn, 7 kaj la viюtukon, kiu estis sur lia kapo, ne kuюantan kun la tolaјoj, sed kunvolvitan en aparta loko. 8 Tiam eniris do la alia disжiplo, kiu unua alvenis al la tombo, kaj li vidis kaj kredis. 9 Жar ili ankoraэ ne komprenis la Skribon, ke li devas releviшi el la mortintoj. 10 Kaj la disжiploj iris returne hejmen.

11 Sed Maria staris ekstere apud la tombo, plorante; kaj dum юi ploris, юi kliniшis, kaj enrigardis en la tombon; 12 kaj юi vidis du anшelojn en blankaj vestoj, sidantajn, unu жe la kaploko kaj unu жe la piedloko, kie la korpo de Jesuo antaэe kuюis. 13 Kaj ili diris al юi: Virino, kial vi ploras? Юi respondis: Жar oni forprenis mian Sinjoron, kaj mi ne scias, kien oni lin metis. 14 Dirinte tion, юi sin turnis malantaэen, kaj vidis Jesuon staranta, kaj ne sciis, ke шi estas Jesuo. 15 Jesuo diris al юi: Virino, kial vi ploras? kiun vi serжas? Юi, supozante, ke li estas la шardenisto, diris al li: Sinjoro, se vi forportis lin, sciigu min, kien vi metis lin, kaj mi lin forprenos. 16 Jesuo diris al юi: Maria. Юi sin turnis, kaj diris al li Hebrelingve: Raboni; tio estas Majstro. 17 Jesuo diris al юi: Ne tuюu min; жar mi ankoraэ ne supreniris al la Patro; sed iru al miaj fratoj, kaj diru al ili: Mi supreniras al mia Patro kaj via Patro, kaj al mia Dio kaj via Dio. 18 Maria Magdalena venis al la disжiploj, sciigante: Mi vidis la Sinjoron; kaj ke li tion diris al юi.

19 Kiam do estis vespero en tiu sama tago, la unua de la semajno, kaj kiam estis fermitaj la pordoj, kie la disжiploj estis, pro timo antaэ la Judoj, Jesuo venis kaj staris meze de ili, kaj diris al ili: Paco al vi. 20 Kaj dirinte tion, li montris al ili siajn manojn kaj sian flankon. La disжiploj do шojis, vidante la Sinjoron. 21 Jesuo denove diris al ili: Paco al vi; kiel la Patro sendis min, tiel ankaэ mi vin sendas. 22 Kaj dirinte tion, li elspiris sur ilin, kaj diris: Ricevu la Sanktan Spiriton: 23 kies pekojn vi pardonos, al tiuj ili estas pardonitaj; kies vi retenos, ili estas retenitaj.

24 Sed Tomaso, unu el la dek du, nomata Didimo, ne жeestis kun ili, kiam Jesuo venis. 25 La aliaj disжiploj do diris al li: Ni vidis la Sinjoron. Sed li diris al ili: Se mi ne vidos en liaj manoj la truon de la najloj, kaj se mi ne metos mian fingron en la lokon de la najloj, kaj ne metos mian manon en lian flankon, mi tute ne kredos.

26 Kaj post ok tagoj la disжiploj denove estis interne, kaj Tomaso kun ili. Kaj Jesuo venis, kiam la pordoj estis fermitaj, kaj staris en la mezo, kaj diris: Paco al vi. 27 Tiam li diris al Tomaso: Etendu жi tien vian fingron kaj vidu miajn manojn; kaj etendu vian manon kaj enmetu шin en mian flankon; kaj ne estu nekredema, sed estu kredanta. 28 Tomaso respondis al li kaj diris: Mia Sinjoro kaj mia Dio. 29 Jesuo diris al li: Жar vi vidis min, vi kredas; feliжaj estas tiuj, kiuj ne vidis, kaj tamen kredas.

30 Jesuo faris antaэ la disжiploj multajn aliajn signojn, kiuj ne estas skribitaj en жi tiu libro; 31 sed жi tiuj estas skribitaj, por ke vi kredu, ke Jesuo estas la Kristo, la Filo de Dio, kaj ke kredante, vi havu vivon en lia nomo.

Жapitro 21

1 Post tio Jesuo denove sin montris al la disжiploj apud la maro de Tiberias; kaj li montris sin jene. 2 Estis kune Simon Petro, kaj Tomaso, nomata Didimo, kaj Natanael el Kana Galilea, kaj la filoj de Zebedeo, kaj aliaj du el liaj disжiploj. 3 Simon Petro diris al ili: Mi iras, por fiюkapti. Ili diris al li: Ni ankaэ iras kun vi. Ili do eliris, kaj iris sur la юipon; kaj tiun nokton ili nenion kaptis. 4 Sed жe la tagiшo Jesuo staris sur la marbordo; tamen la disжiploj ne sciis, ke шi estas Jesuo. 5 Tiam Jesuo diris al ili: Infanoj, жu vi havas ian manшaјon? Ili respondis al li: Ne. 6 Kaj li diris al ili: ¬etu la reton жe la dekstra flanko de la юipo, kaj vi trovos. Ili do шin elјetis; kaj pro la multeco de la fiюoj ili ne plu povis шin treni. 7 Tiu disжiplo, kiun Jesuo amis, diris al Petro: Шi estas la Sinjoro. Kiam do Simon Petro aэdis, ke шi estas la Sinjoro, li alzonis al si sian kitelon (жar li estis nuda) kaj јetis sin en la maron. 8 Sed la aliaj disжiploj venis en la юipeto (жar ili estis ne malproksime de la tero, sed nur жirkaэ ducent ulnoj), trenante la reton plenan de fiюoj. 9 Kaj kiam ili eliris sur la teron, ili vidis fajron karban aranшitan tie, kaj fiюon kuюantan sur шi, kaj panon. 10 Jesuo diris al ili: Alportu el la fiюoj, kiujn vi јus kaptis. 11 Simon Petro iris sur la юipon, kaj tiris la reton al la tero, plenan de grandaj fiюoj, cent kvindek tri; kaj kvankam estis tiel multaj, tamen la reto ne disюiriшis. 12 Jesuo diris al ili: Venu, matenmanшu. Kaj neniu el la disжiploj kuraшis lin demandi: Kiu vi estas? sciante, ke шi estas la Sinjoro. 13 Jesuo venis kaj prenis la panon kaj donis al ili, kaj tiel same la fiюon. 14 Tiu estas jam la tria fojo, kiam aperis Jesuo al siaj disжiploj, post sia releviшo el la mortintoj.

15 Post la matenmanшo Jesuo diris al Simon Petro: Simon, filo de Jona, жu vi amas min pli, ol tiuj? Li diris al li: Jes, Sinjoro; vi scias, ke mi vin amas. Li diris al li: Paюtu miajn юafidojn. 16 Li diris al li ankoraэ la duan fojon: Simon, filo de Jona, жu vi min amas? Li diris al li: Jes, Sinjoro; vi scias, ke mi vin amas. Li diris al li: Zorgu pri miaj юafoj. 17 Li diris al li la trian fojon: Simon, filo de Jona, жu vi min amas? Petro жagreniшis, ke li diris al li la trian fojon: Жu vi min amas? kaj respondis al li: Sinjoro, vi scias жion; vi scias, ke mi vin amas. Jesuo diris al li: Paюtu miajn юafojn. 18 Vere, vere, mi diras al vi: Kiam vi estis juna, vi zonis vin, kaj iris, kien vi volis; sed kiam vi maljuniшos, vi etendos viajn manojn, kaj alia vin zonos, kaj portos vin, kien vi ne volos. 19 Tion li diris, montrante per aludo, per kia morto li gloros Dion. Kaj dirinte tion, li diris al li: Sekvu min. 20 Petro, sin turninte, vidis malantaэe la disжiplon, kiun Jesuo amis (kiu ankaэ klinis sin al lia brusto dum la vespermanшo, kun la diro: Sinjoro, kiu estas la perfidanta vin?). 21 Petro do, vidinte lin, diris al Jesuo: Sinjoro, kaj kion pri жi tiu? 22 Jesuo diris al li: Se mi volas, ke li restu, шis mi venos, kio estas al vi? vi sekvu min. 23 Tial inter la fratoj disiris la famo, ke tiu disжiplo ne mortos; tamen Jesuo ne diris al li, ke li ne mortos, sed: Se mi volas, ke li restu, шis mi venos, kio estas al vi?

24 Tiu estas la disжiplo, kiu atestas pri tio kaj skribis tion: kaj ni scias, ke lia atesto estas vera.

25 Estas ankaэ multaj aliaj faroj, kiujn Jesuo faris; kaj mi supozas, ke se жiu el ili estus skribita detale, la tuta mondo ne havus lokon por la skribotaj libroj.