LA EVANGELIO LAЭ SANKTA MARKO

Жapitro 1

1 La komenco de la evangelio de Jesuo Kristo, Filo de Dio.

2 Kiel estas skribite en la profeto Jesaja:

     Jen Mi sendas Mian anшelon antaэ via vizaшo,
     Kaj li preparos vian vojon;
3   Voжo de krianto en la dezerto:
     Pretigu la vojon de la Eternulo,
     Rektigu Liajn irejojn;

4 venis Johano, kiu baptis en la dezerto kaj predikis la bapton de pento por la pardonado de pekoj. 5 Kaj eliris al li la tuta Juduja distrikto, kaj жiuj Jerusalemanoj; kaj ili estis baptitaj de li en la rivero Jordan, konfesante siajn pekojn. 6 Kaj Johano estis vestita per kamelharaјo kaj leda zono жirkaэ siaj lumboj, kaj li manшadis akridojn kaj sovaшan mielon. 7 Kaj li predikis, dirante: Venas post mi tiu, kiu estas pli potenca ol mi; la rimenon de liaj юuoj mi ne estas inda, kliniшinte, malligi. 8 Mi vin baptis per akvo; sed li vin baptos per la Sankta Spirito.

9 Kaj en tiuj tagoj Jesuo venis el Nazaret de Galileo, kaj estis baptita de Johano en Jordan. 10 Kaj tuj kiam li eliris el la akvo, li vidis la жielon fenditan, kaj la Spiriton kiel kolombo malsuprenirantan sur lin; 11 kaj venis voжo el la жielo: Vi estas Mia Filo, la amata, en kiu Mi havas plezuron.

12 Kaj tuj la Spirito pelis lin for en la dezerton. 13 Kaj li estis en la dezerto kvardek tagojn, tentata de Satano; kaj li estis kun la sovaшaj bestoj, kaj la anшeloj servadis al li.

14 Kaj post kiam Johano estis arestita, Jesuo iris en Galileon, predikante la evangelion de Dio, 15 kaj dirante: La tempo jam plenumiшis, kaj la regno de Dio alproksimiшis; pentu, kaj kredu al la evangelio.

16 Kaj irante apud la Galilea Maro, li vidis Simonon, kaj Andreon, fraton de Simon, јetantajn reton en la maron; жar ili estis fiюkaptistoj. 17 Kaj Jesuo diris al ili: Venu post mi, kaj mi igos vin fariшi kaptistoj de homoj. 18 Kaj ili tuj forlasis la retojn, kaj sekvis lin. 19 Kaj irinte iom antaэen, li vidis Jakobon, filon de Zebedeo, kaj Johanon, lian fraton, kiuj ankaэ estis en la юipeto, riparante la retojn. 20 Kaj tuj li alvokis ilin; kaj ili lasis sian patron Zebedeo en la юipeto kun la dungitoj, kaj foriris post li.

21 Kaj ili iris en Kapernaumon, kaj tuj en la sabato li eniris en la sinagogon kaj instruis. 22 Kaj oni miris pro lia instruado; жar li instruis kiel havanta aэtoritaton, kaj ne kiel la skribistoj. 23 Kaj en ilia sinagogo estis viro kun malpura spirito; kaj li ekkriis, 24 dirante: Kio estas inter ni kaj vi, Jesuo Nazaretano? жu vi venis, por pereigi nin? mi scias, kiu vi estas: la Sanktulo de Dio. 25 Kaj Jesuo severe admonis lin, dirante: Silentu, kaj eliru el li. 26 Kaj la malpura spirito konvulsiigis lin, kaj, laэte kriinte, eliris el li. 27 Kaj жiuj miregis tiom, ke ili diskutis inter si, dirante: Kio estas жi tio? jen nova instruado! kun aэtoritato li ordonas eж al la malpuraj spiritoj, kaj ili obeas lin. 28 Kaj tuj la famo pri li disvastiшis жie en la tutan жirkaэaјon de Galileo.

29 Kaj tuj, elirinte el la sinagogo, ili eniris en la domon de Simon kaj Andreo, kun Jakobo kaj Johano. 30 Sed la bopatrino de Simon kuюis malsana de febro; kaj tuj oni sciigis al li pri юi; 31 kaj veninte, li prenis юian manon kaj levis юin; kaj la febro forlasis юin, kaj юi servis al ili.

32 Kaj vespere, kiam la suno subiris, oni venigis al li жiujn, kiuj estis malsanaj kaj demonhavantaj. 33 Kaj la tuta urbo kolektiшis жe la pordo. 34 Kaj li sanigis multajn, kiuj malsanis de diversaj malsanoj, kaj elpelis multajn demonojn; kaj li ne permesis al la demonoj paroli, жar ili konis lin.

35 Kaj matene, antaэ ol la nokto pasis, li leviшis, kaj foriris en dezertan lokon, kaj tie preшadis. 36 Kaj Simon kaj liaj kunuloj elserжis lin; 37 kaj ili trovis lin, kaj diris al li: Жiuj vin serжas. 38 Kaj li diris al ili: Ni iru aliloken en la proksimajn urbetojn, por ke mi tie ankaэ prediku; жar por tio mi venis. 39 Kaj li iris, predikante en iliaj sinagogoj tra la tuta Galileo, kaj elpelante la demonojn.

40 Kaj venis al li leprulo, alvokante lin, kaj genuinte, li diris al li: Se vi nur volas, vi povas min purigi. 41 Kaj kortuюite, li etendis la manon kaj tuюis lin, kaj diris al li: Mi volas; estu purigita. 42 Kaj tuj la lepro foriris de li, kaj li fariшis pura. 43 Kaj severe avertinte lin, li tuj forsendis lin, 44 kaj diris al li: Zorgu, ke vi diru nenion al iu; sed iru, montru vin al la pastro, kaj oferu pro via purigado tion, kion Moseo ordonis, por atesto al ili. 45 Sed li eliris, kaj komencis diligente rakonti kaj disfamigi la aferon, tiel ke Jesuo jam ne povis malkaюe eniri en urbon, sed restis ekstere en dezertaj lokoj; kaj oni venis al li el жie.

Жapitro 2

1 Kaj kiam li revenis en Kapernaumon post kelke da tagoj, oni sciiшis, ke li estas en domo. 2 Kaj multaj kunvenis, tiel ke jam ne estis loko eж apud la pordo; kaj li parolis al ili la vorton. 3 Kaj oni venis, alportante al li paralizulon, portatan de kvar homoj. 4 Kaj ne povante alproksimiшi al li pro la homamaso, ili malkovris la tegmenton, kie li estis; kaj trafosinte шin, ili mallevis la liton, sur kiu kuюis la paralizulo. 5 Kaj Jesuo, vidante ilian fidon, diris al la paralizulo: Filo, viaj pekoj estas pardonitaj. 6 Sed estis iuj el la skribistoj tie, sidantaj kaj diskutantaj en siaj koroj: 7 Kial tiu tiel parolas? li blasfemas: kiu povas pardoni pekojn, krom Dio sola? 8 Kaj Jesuo, tuj eksciante en sia spirito, ke tiel ili diskutas en si, diris al ili: Kial vi tion diskutas en viaj koroj? 9 Kio estas pli facila: diri al la paralizulo: Viaj pekoj estas pardonitaj; aэ diri: Leviшu, prenu vian liton, kaj piediru? 10 Sed por ke vi sciu, ke la Filo de homo havas aэtoritaton sur la tero pardoni pekojn--li diris al la paralizulo: 11 Mi diras al vi: Leviшu, prenu vian liton, kaj iru al via domo. 12 Kaj li leviшis, kaj tuj prenis la liton, kaj eliris antaэ жiuj, tiel ke жiuj miregis, kaj gloris Dion, dirante: Neniam ni vidis ion tian.

13 Kaj denove li eliris al la marbordo, kaj la tuta homamaso venis al li, kaj li instruis ilin. 14 Kaj preterpasante, li vidis Levin, filon de Alfeo, sidantan жe la impostejo, kaj li diris al li: Sekvu min. Kaj li stariшis, kaj sekvis lin. 15 Kaj li sidis жe manшo en lia domo, kaj multaj impostistoj kaj pekuloj kunsidis kun Jesuo kaj liaj disжiploj; жar ili estis multaj, kaj ili sekvis lin. 16 Kaj la skribistoj kaj la Fariseoj, vidante, ke li manшas kun la pekuloj kaj la impostistoj, diris al liaj disжiploj: Li manшas kaj trinkas kun impostistoj kaj pekuloj. 17 Kaj aэdinte tion, Jesuo diris al ili: Ne la sanuloj bezonas kuraciston, sed la malsanuloj: mi venis, por alvoki ne justulojn, sed pekulojn.

18 Kaj la disжiploj de Johano kaj la Fariseoj estis fastantaj, kaj oni venis, kaj diris al li: Kial fastas la disжiploj de Johano kaj de la Fariseoj, sed viaj ne fastas? 19 Kaj Jesuo diris al ili: Жu la filoj de la edziшejo povas fasti, dum la fianжo estas kun ili? Tiel longe, kiel ili havas kun si la fianжon, ili ne povas fasti. 20 Sed venos tagoj, kiam la fianжo estos prenita for de ili, kaj tiam ili fastos en tiuj tagoj. 21 Neniu alkudras flikaјon el nefulita drapo sur malnovan veston; alie la nova plenigaјo ion forprenas de la malnova юtofo, kaj pli malbona юiraјo fariшas. 22 Kaj neniu enverюas novan vinon en malnovajn felsakojn; alie la vino krevigos la felsakojn, kaj la vino elfluos kaj la felsakoj detruiшos; sed oni enverюas novan vinon en novajn felsakojn.

23 Kaj en sabato li iris tra la grenkampoj, kaj liaj disжiploj komencis dum la vojiro deюiri la spikojn. 24 Kaj la Fariseoj diris al li: Jen kial ili en la sabato faras tion, kio ne estas permesata? 25 Kaj li diris al ili: Жu vi neniam legis, kion faris David, kiam li havis bezonon kaj malsatis, li kaj liaj kunuloj? 26 Ke li eniris en la domon de Dio, kiam Ebjatar estis жefpastro, kaj manшis la panojn de propono, kiujn manшi ne estas permesate krom al la pastroj, kaj donis ankaэ al siaj kunuloj? 27 Kaj li diris al ili: La sabato estiшis por la homo, kaj ne la homo por la sabato; 28 tial la Filo de homo estas sinjoro eж de la sabato.

Жapitro 3

1 Kaj denove li eniris en la sinagogon, kaj tie estis viro, havanta manon velkintan. 2 Kaj oni observis lin, жu en la sabato li lin sanigos, por ke ili povu lin akuzi. 3 Kaj li diris al la viro, kiu havis la velkintan manon: Stariшu en la mezo. 4 Kaj li diris al ili: Жu estas permesate bonfari en sabato, aэ malbonfari? savi vivon, aэ mortigi? Sed ili silentis. 5 Kaj kiam kun kolero li жirkaэrigardis ilin, жagrenite pro la obstiniшo de ilia koro, li diris al la viro: Etendu vian manon. Kaj li etendis шin, kaj lia mano resaniшis. 6 Kaj la Fariseoj eliris, kaj tuj konsiliшis kun la Herodanoj kontraэ li, kiamaniere lin pereigi.

7 Kaj Jesuo kun siaj disжiploj foriris шis la maro; kaj granda homamaso el Galileo sekvis lin. Kaj el Judujo 8 kaj el Jerusalem kaj el Edom kaj el Transjordano kaj el жirkaэ Tiro kaj Cidon, grandnombra homamaso, aэdinte жion, kion li faris, venis al li. 9 Kaj li diris al siaj disжiploj, ke malgranda юipeto estu je lia dispono, pro la homamaso, por ke oni ne premu lin; 10 жar multajn li jam sanigis, tiel ke жiuj, kiuj havis malsanojn, premadis sur lin, por tuюi lin. 11 Kaj malpuraj spiritoj, tuj kiam ili vidis lin, falis antaэ li, kaj kriis, dirante: Vi estas la Filo de Dio. 12 Kaj li severe admonis ilin, ke ili ne konatigu lin.

13 Kaj li supreniris sur la monton, kaj alvokis tiujn, kiujn li mem volis; kaj ili venis al li. 14 Kaj li elektis dek du, kiujn ankaэ li nomis apostoloj, por ke ili estu kun li, kaj por ke li dissendu ilin por prediki, 15 kaj por havi aэtoritaton elpeli demonojn: 16 kaj Simonon li alnomis Petro; 17 kaj Jakobon, filon de Zebedeo, kaj Johanon, fraton de Jakobo, kaj tiujn li alnomis Boanerges, tio estas, Filoj de tondro; 18 kaj Andreon kaj Filipon kaj Bartolomeon kaj Mateon kaj Tomason, kaj Jakobon, filon de Alfeo, kaj Tadeon, kaj Simonon, la Fervorulon, 19 kaj Judason Iskariotan, kiu ankaэ perfidis lin.

Kaj li venis en domon. 20 Kaj denove la homamaso kunvenis tiel, ke ili ne povis eж manшi panon. 21 Kaj liaj amikoj, aэdinte tion, eliris, por kapti lin, жar ili diris: Li frenezas. 22 Kaj la skribistoj, kiuj alvenis el Jerusalem, diris: Li havas Baal- Zebubon; per la estro de la demonoj li elpelas la demonojn. 23 Kaj li alvokis ilin, kaj parolis al ili parabole: Kiel povas Satano elpeli Satanon? 24 Kaj se regno estas dividita kontraэ si, tiu regno ne povas stari. 25 Kaj se domo estas dividita kontraэ si, tiu domo ne povas stari. 26 Kaj se Satano ribelis kontraэ si kaj estas dividita, li ne povas stari, sed havas finon. 27 Sed neniu povas eniri en la domon de la fortulo kaj trarabi liajn posedaјojn, se unue li ne ligos la fortulon, kaj poste li trarabos lian domon. 28 Vere mi diras al vi: Жiuj iliaj pekoj estos pardonitaj al la filoj de homoj, kaj iliaj blasfemoj, per kiuj ajn ili blasfemos; 29 sed iu, kiu blasfemos kontraэ la Sankta Spirito, eterne ne havos pardonon, sed estas kulpa pri eterna peko; 30 жar oni diris: Li havas malpuran spiriton.

31 Kaj jen alvenis lia patrino kaj liaj fratoj, kaj starante ekstere, ili sendis al li, vokante lin. 32 Kaj homamaso sidis жirkaэ li; kaj oni diris al li: Jen via patrino kaj viaj fratoj ekstere vin serжas. 33 Kaj li respondis al ili, dirante: Kiuj estas mia patrino kaj miaj fratoj? 34 Kaj жirkaэrigardante tiujn, kiuj ronde жirkaэ li sidis, li diris: Jen mia patrino kaj miaj fratoj! 35 Жar kiu ajn faros la volon de Dio, tiu estas mia frato kaj mia fratino kaj mia patrino.

Жapitro 4

1 Kaj denove li komencis instrui apud la maro. Kaj kolektiшis al li tre granda homamaso tiel, ke li eniris en юipeton, kaj sidis sur la maro; kaj la tuta homamaso estis sur la tero apud la maro. 2 Kaj li multe instruis ilin per paraboloj, kaj diris al ili en sia instruado: 3 Aэskultu: jen semisto eliris, por semi; 4 kaj dum li semis, iuj semoj falis apud la vojo, kaj la birdoj venis kaj formanшis ilin. 5 Kaj aliaj falis sur юtonan lokon, kie ili ne havis multe da tero; kaj tuj ili ekkreskis, жar ili ne havis profundecon de tero; 6 kaj kiam la suno leviшis, ili brulsekiшis, kaj жar ili ne havis radikon, ili forvelkis. 7 Kaj aliaj falis inter dornojn, kaj la dornoj kreskis kaj sufokis ilin, kaj ili ne donis frukton. 8 Kaj aliaj falis en la bonan teron, kaj donis frukton, kreskante kaj multobliшante, kaj produktis tridekoble kaj sesdekoble kaj centoble. 9 Kaj li diris: Kiu havas orelojn por aэdi, tiu aэdu.

10 Kaj kiam li estis sola, tiuj, kiuj alestis kune kun la dek du, demandis lin pri la paraboloj. 11 Kaj li diris al ili: Al vi estas donite scii la misteron de la regno de Dio; sed al tiuj, kiuj estas ekstere, жio estas farata per paraboloj; 12 por ke, vidante, ili vidu, sed ne rimarku; kaj aэdante, ili aэdu, sed ne komprenu; por ke neniam ili konvertiшu kaj pardoniшu. 13 Kaj li diris al ili: Жu vi ne scias жi tiun parabolon? kiel do vi povos kompreni жiujn parabolojn? 14 La semisto semas la vorton. 15 Jen do tiuj, kiuj estas apud la vojo, kie estas semata la vorto; kaj kiam ili aэdis, tuj venas Satano, kaj forprenas la vorton, en ili semitan. 16 Kaj tiel same jen la semitaj жe la юtonaj lokoj: ili aэdas la vorton, kaj tuj kun шojo akceptas шin; 17 kaj ili ne havas en si radikon, sed restas nur portempe; kiam do venas sufero aэ persekuto pro la vorto, tuj ili falpuюiшas. 18 Kaj jen la semitaj жe la dornoj: tiuj, kiuj aэdis la vorton; 19 sed la zorgoj de la mondo kaj la trompo de riжo kaj la deziroj al aliaj aferoj, enirante, sufokas la vorton, kaj шi fariшas senfrukta. 20 Kaj jen la semitaj жe la bona tero: tiuj, kiuj aэdas la vorton kaj akceptas шin, kaj donas frukton, jen tridekoble, kaj jen sesdekoble, kaj jen centoble.

21 Kaj li diris al ili: Жu lampo enportiшas, por esti metita sub grenmezurilon aэ sub liton, kaj ne por stari sur la lampingo? 22 Жar nenio estas kaюita krom por tio, ke шi estu malkaюita; nek io estas sekreta krom por tio, ke шi estu aperigita. 23 Se iu havas orelojn por aэdi, tiu aэdu. 24 Kaj li diris al ili: Atentu, kion vi aэdas; per kia mezuro vi mezuras, laэ tiu sama oni mezuros al vi, kaj eж faros al vi aldonon. 25 Жar al tiu, kiu havas, estos donite; sed for de tiu, kiu ne havas, estos prenita eж tio, kion li havas.

26 Kaj li diris: Tia estas la regno de Dio, kvazaэ homo јetus semojn sur la teron, 27 kaj dormus kaj leviшus nokte kaj tage, kaj la semoj burшonus kaj kreskus, li ne scias kiel. 28 Aэtomate la tero donas frukton, unue folion, poste spikon, poste plenan grenon en spiko. 29 Sed kiam la frukto estas preta, li tuj svingas la rikoltilon, жar venis la rikolto.

30 Kaj li diris: Al kio ni komparu la regnon de Dio? aэ per kia parabolo ni montru шin? 31 Al sinapa semeto, kiu, kiam шi estas semita sur la teron, estas pli malgranda ol жiuj aliaj semoj, kiuj estas sur la tero, 32 tamen semite, kreskas kaj fariшas pli granda ol жiuj legomoj, kaj elmetas grandajn branжojn, tiel ke sub шia ombro povas ekloшi la birdoj de la жielo.

33 Kaj per multaj tiaj paraboloj li parolis al ili la vorton laэ tio, kiel ili povis aэskulti; 34 kaj sen parabolo li ne parolis al ili; sed private li klarigis жion al siaj disжiploj.

35 Kaj en tiu tago, kiam vesperiшis, li diris al ili: Ni transiru al la alia bordo. 36 Kaj forsendinte la homamason, ili kondukis lin kun si, kiel li estis en la юipeto. Kaj aliaj юipetoj akompanis lin. 37 Kaj okazis granda ventego, kaj ondoj batis en la юipeton, tiel ke la юipeto estis jam pleniшanta. 38 Kaj li estis dormanta en la posta parto sur la kuseno; kaj ili vekis lin, kaj diris al li: Majstro, жu vi ne zorgas pri tio, ke ni pereas? 39 Kaj vekite, li admonis la venton, kaj diris al la maro: Silentu, kvietiшu. Kaj la vento жesiшis, kaj fariшis granda sereno. 40 Kaj li diris al ili: Kial vi estas timemaj? жu vi ankoraэ ne havas fidon? 41 Kaj ili timis treege, kaj diris unu al alia: Kiu do estas жi tiu? жar eж la vento kaj la maro obeas al li.

Жapitro 5

1 Kaj ili venis trans la maron en la landon de la Gerasenoj. 2 Kaj kiam li elvenis el la юipeto, tuj lin renkontis el la tomboj viro, havanta malpuran spiriton, 3 kiu havis loшejon en la tomboj, kaj jam neniu povis ligi lin eж per kateno; 4 жar li ofte estis жirkaэligita per katenoj kaj жenoj, kaj la жenoj estis disюiritaj de li kaj la katenoj frakasitaj; kaj neniu kapablis malsovaшigi lin. 5 Kaj жiam, nokte kaj tage, inter la tomboj kaj sur la montoj, li kriadis kaj sin tranжis per юtonoj. 6 Kaj, vidinte Jesuon el malproksime, li kuris kaj adorkliniшis al li; 7 kaj kriante per laэta voжo, li diris: Kio estas inter mi kaj vi, ho Jesuo, Filo de Dio Plejalta? Mi vin јurpetas per Dio, ke vi ne turmentu min. 8 Жar li diris al li: Eliru, ho malpura spirito, el la viro. 9 Kaj li demandis lin: Kia estas via nomo? Kaj li respondis, dirante: Mia nomo estas Legio, жar ni estas multaj. 10 Kaj li multe petegis, ke li ne forsendu ilin el la lando. 11 Kaj estis tie sur la monto granda grego da porkoj paюtiшantaj. 12 Kaj ili petegis lin, dirante: Sendu nin en la porkojn, por ke ni eniru en ilin. 13 Kaj li permesis tion al ili. Kaj elirinte, la malpuraj spiritoj eniris en la porkojn; kaj la grego kuris rapide malsupren de la krutaјo en la maron, жirkaэ du miloj, kaj sufokiшis en la maro. 14 Kaj iliaj paюtistoj forkuris, kaj rakontis la aferon en la urbo kaj en la kamparo. Kaj oni venis, por vidi, kio okazis. 15 Kaj ili venis al Jesuo, kaj vidis la demonhavinton, kiu havis la legion, sidanta, vestita kaj en sana prudento; kaj ili timis. 16 Kaj la vidintoj rakontis al ili, kiamaniere tio okazis al la demonhavinto, kaj pri la porkoj. 17 Kaj ili komencis petegi lin, ke li foriru el iliaj limoj. 18 Kaj kiam li eniris en la юipeton, la demonhavinto petegis lin, ke li povu esti kun li. 19 Kaj li ne permesis al li, sed diris al li: Iru al via domo, al la viaj, kaj rakontu al ili жion, kion faris la Eternulo por vi, kaj kiel Li kompatis vin. 20 Kaj li foriris, kaj komencis famigi en Dekapolis жion, kion faris Jesuo por li; kaj жiuj miregis.

21 Kaj kiam Jesuo retransiris en la юipeto al la alia bordo, granda homamaso kolektiшis al li; kaj li estis apud la maro. 22 Kaj venis unu el la sinagogestroj, nomata Jairo, kaj ekvidinte lin, falis antaэ liaj piedoj, 23 kaj insiste lin petegis, dirante: Mia filineto estas en lasta ekstremo; venu do kaj metu viajn manojn sur юin, por ke юi saviшu kaj vivu. 24 Kaj li iris kun li, kaj granda homamaso sekvis lin kaj premis lin.

25 Kaj virino, kiu jam dek du jarojn havis sangofluon, 26 kaj multe suferis pro multaj kuracistoj, kaj elspezis sian tutan havon, kaj estis neniel helpita, sed kontraэe eж pli malsaniшis, 27 aэdinte pri Jesuo, venis en la homamaso malantaэ lin, kaj tuюis lian mantelon. 28 Жar юi diris: Se mi nur tuюos lian mantelon, mi estos sanigita. 29 Kaj tuj la fonto de юia sango sekiшis, kaj юi korpe sentis, ke юi resaniшis el sia malsano. 30 Kaj Jesuo, tuj sentante en si, ke la potenco eliris, turnis sin en la homamaso, kaj diris: Kiu tuюis mian veston? 31 Kaj liaj disжiploj diris al li: Vi vidas la homamason, premantan vin, kaj жu vi diras: Kiu min tuюis? 32 Kaj li жirkaэrigardis, por vidi tiun, kiu tion faris. 33 Sed la virino, timigita kaj tremanta, sciante, kio fariшis al юi, venis kaj falis antaэ li, kaj diris al li la tutan veron. 34 Kaj li diris al юi: Filino, via fido vin savis; iru en paco, kaj estu sana el via malsano.

35 Dum li ankoraэ parolis, oni venis el la domo de la sinagogestro, dirante: Via filino mortis; kial vi ankoraэ шenas la instruiston? 36 Sed Jesuo, ne atentante la parolon diritan, diris al la sinagogestro: Ne timu, nur kredu. 37 Kaj li ne permesis al iu sekvi kun li, krom Petro kaj Jakobo, kaj Johano, frato de Jakobo. 38 Kaj ili venis al la domo de la sinagogestro, kaj li vidis tumulton, kaj homojn plorantajn kaj funebre шemantajn. 39 Kaj enirinte, li diris al ili: Kial vi tumultas kaj ploras? la infanino ne mortis, sed dormas. 40 Kaj ili mokridis lin. Tamen, foriginte жiujn, li kondukis la patron de la infanino kaj la patrinon, kaj tiujn, kiuj estis kun li, kaj eniris tien, kie estis la infanino. 41 Kaj preninte la manon de la infanino, li diris al юi: Talita kumi; tio estas: Knabineto, mi diras al vi: Leviшu. 42 Kaj tuj leviшis la knabineto kaj piediris; жar юi estis dekdujara. Kaj ili miris kun granda mirego. 43 Kaj li severe admonis ilin, ke neniu sciiшu pri tio; kaj li ordonis doni al юi manшi.

Жapitro 6

1 Kaj li eliris de tie, kaj venis en sian patrujon; kaj liaj disжiploj lin sekvis. 2 Kaj kiam venis la sabato, li komencis instrui en la sinagogo; kaj multaj, lin aэdante, miris, dirante: De kie tiu viro havas tion? kaj: Kia estas la saшeco donita al li? kaj kiaj estas tiaj potencaјoj farataj per liaj manoj? 3 Жu жi tiu ne estas la жarpentisto, filo de Maria, kaj frato de Jakobo kaj Joses kaj Judas kaj Simon? kaj жu liaj fratinoj ne estas жi tie жe ni? Kaj ili ofendiшis pro li. 4 Kaj Jesuo diris al ili: Profeto ne estas sen honoro, krom en sia patrujo kaj inter siaj parencoj kaj en sia domo. 5 Kaj li povis tie fari nenian potencaјon, krom tio, ke li metis la manojn sur kelkajn senfortulojn kaj ilin resanigis. 6 Kaj li miris pro ilia nekredemo.

Kaj li rondevizitis la vilaшojn, instruante.

7 Kaj li alvokis al si la dek du, kaj komencis forsendi ilin duope; kaj li donis al ili aэtoritaton super malpuraj spiritoj; 8 kaj li ordonis, ke ili portu nenion por la vojo krom nur bastono --nek panon, nek saketon, nek monon en sia zono; 9 sed ili iru piedvestitaj per sandaloj, kaj ne surmetu du tunikojn. 10 Kaj li diris al ili: Kie ajn vi eniros en domon, tie loшu, шis vi foriros el tiu loko. 11 Kaj se ie ajn oni vin ne akceptos, nek vin aэskultos, tiam el tie forirante, deskuu la polvon, kiu estas sub viaj piedoj, por atesto al ili. 12 Kaj foririnte, ili predikis, ke oni pentu. 13 Kaj ili elpeladis multajn demonojn, kaj юmiradis per oleo multajn malsanulojn kaj ilin sanigadis.

14 Kaj la reшo Herodo aэdis pri tio, жar lia nomo jam konatiшis; kaj li diris: Johano, la Baptisto, leviшis el la mortintoj, kaj tial tiuj potencaјoj energias en li. 15 Sed aliaj diris: Tiu estas Elija. Kaj aliaj diris: Tiu estas profeto, kvazaэ unu el la profetoj. 16 Sed, tion aэdinte, Herodo diris: Johano, kiun mi senkapigis, leviшis. 17 Жar Herodo mem jam sendis, kaj arestis Johanon, kaj ligis lin en malliberejo pro Herodias, kiu estis edzino de lia frato Filipo, жar li estis edziшinta kun юi. 18 Жar Johano diris al Herodo: Ne decas, ke vi havu la edzinon de via frato. 19 Kaj Herodias klopodis kontraэ li, kaj deziris mortigi lin, kaj ne povis; 20 жar Herodo timis Johanon, sciante, ke li estas viro justa kaj sankta, kaj nepre gardis lin. Kaj aэskultante lin, li embarasiшis, kaj aэskultis lin volonte. 21 Kaj kiam venis oportuna tago, kiam Herodo pro sia naskotago faris vespermanшon al siaj nobeloj kaj milestroj kaj жefoj de Galileo, 22 eniris la filino de Herodias mem kaj dancis, kaj юi plaжis al Herodo kaj al liaj kunmanшantoj; kaj la reшo diris al la knabino: Petu de mi, kion ajn vi volas, kaj mi tion donos al vi. 23 Kaj li јuris al юi: Kion ajn vi petos de mi, mi tion donos al vi, шis duono de mia regno. 24 Kaj elirinte, юi diris al sia patrino: Kion mi petu? Kaj tiu diris: La kapon de Johano, la Baptisto. 25 Kaj юi tuj eniris rapide al la reшo, kaj petis, dirante: Mi deziras, ke vi tuj donu al mi sur plado la kapon de Johano, la Baptisto. 26 Kaj la reшo fariшis tre malшoja; tamen pro siaj јuroj kaj pro la kunmanшantoj li ne volis rifuzi al юi. 27 Kaj tuj la reшo elsendis soldaton el sia gardistaro, kaj ordonis alporti lian kapon; kaj elirinte, tiu senkapigis lin en la malliberejo, 28 kaj alportis lian kapon sur plado, kaj donis шin al la knabino; kaj la knabino donis шin al sia patrino. 29 Kaj kiam liaj disжiploj aэdis, ili venis kaj forportis lian korpon, kaj metis шin en tombon.

30 Kaj la apostoloj kolektiшis al Jesuo, kaj rakontis al li жion, kion ili faris kaj instruis. 31 Kaj li diris al ili: Venu mem aparte en dezertan lokon, kaj iom ripozu. Жar estis multaj venantaj kaj irantaj, kaj ili ne havis oportunon eж por manшi. 32 Kaj ili foriris en la юipeto al dezerta loko aparte. 33 Kaj oni vidis ilin forirantajn, kaj multaj rekonis ilin, kaj piede oni kuris tien el жiuj urboj kaj antaэvenis ilin. 34 Kaj li elvenis, kaj vidis grandan homamason, kaj li kortuюiшis pri ili, жar ili estis kiel юafoj ne havantaj paюtiston; kaj li komencis instrui al ili multon. 35 Kaj kiam la horo jam estis malfrua, liaj disжiploj venis al li, kaj diris: La loko estas dezerta, kaj la horo estas jam malfrua; 36 forsendu ilin, por ke ili iru en la жirkaэajn kampojn kaj vilaшojn kaj aжetu por si manшaјon. 37 Sed li responde diris al ili: Vi donu al ili manшi. Kaj ili diris al li: Жu ni iru kaj aжetu panojn por ducent denaroj, kaj donu al ili manшi? 38 Kaj li diris al ili: Kiom da panoj vi havas? iru, por vidi. Kaj sciiшinte, ili diris: Kvin, kaj du fiюojn. 39 Kaj li ordonis al ili, ke жiuj sidiшu laэgrupe sur la verda herbo. 40 Kaj ili sidiшis en aroj, centope kaj kvindekope. 41 Kaj li prenis la kvin panojn kaj la du fiюojn, kaj suprenrigardinte al la жielo, li benis kaj dispecigis la panojn, kaj donis al la disжiploj, por meti antaэ ilin; kaj li dividis la du fiюojn inter жiuj. 42 Kaj жiuj manшis kaj satiшis. 43 Kaj oni kolektis da fragmentoj dek du korbojn, kaj ankaэ el la fiюoj. 44 Kaj tiuj, kiuj manшis la panojn, estis kvin mil viroj.

45 Kaj tuj li devigis siajn disжiplojn eniri en la юipeton kaj iri antaэ li al la alia bordo, al Betsaida, dum li forsendos la homamason. 46 Kaj adiaэinte ilin, li foriris sur la monton, por preшi. 47 Kaj kiam vesperiшis, la юipeto estis meze de la maro, kaj li sola sur la tero. 48 Kaj vidante ilin laborantaj en malfacila remado, жar la vento estis kontraэa al ili, жirkaэ la kvara gardoparto de la nokto li venis al ili, irante sur la maro, kaj li volis preterpasi ilin; 49 sed ili, vidante lin iranta sur la maro, supozis, ke шi estas fantomo, kaj ili ekkriis; 50 жar жiuj vidis lin kaj maltrankviliшis. Sed li tuj parolis kun ili, kaj diris al ili: Kuraшu; шi estas mi; ne timu. 51 Kaj li supreniris al ili en la юipeton, kaj la vento жesiшis; kaj ili sentis grandan miregon; 52 жar ili ne komprenis pri la panoj, жar ilia koro estis sensenta.

53 Kaj transirinte, ili alvenis teren жe Genesaret, kaj alligis la юipeton. 54 Kaj kiam ili estis elюipiшintaj, tuj oni rekonis lin, 55 kaj kuris tra tiu tuta regiono, kaj komencis жirkaэporti la malsanulojn sur iliaj litoj tien, kie ili aэdis, ke li estas. 56 Kaj kien ajn li eniris, en vilaшojn aэ en urbojn aэ sur la kamparon, ili demetis la malsanulojn sur la placoj, kaj petegis lin, ke ili tuюu nur la randon de lia vesto; kaj жiuj, kiuj tuюis, resaniшis.

Жapitro 7

1 Kaj kolektiшis al li la Fariseoj kaj iuj el la skribistoj, kiuj venis el Jerusalem, 2 kaj jam vidis, ke kelkaj el liaj disжiploj manшas panon kun manoj profanaj, tio estas nelavitaj. 3 Kaj la Fariseoj kaj жiuj Judoj, se ili ne lavis zorge la manojn, ne manшas, tenante la tradicion de la antaэuloj; 4 kaj veninte el komercejo, ili ne manшas, ne sin lavinte; kaj estas multaj aliaj aferoj, kiujn ili ricevis por observi, trempon de pokaloj kaj mezurpotoj kaj kupraj vazoj. 5 Kaj lin demandis la Fariseoj kaj la skribistoj: Kial ne faras viaj disжiploj laэ la tradicio de la antaэuloj, sed manшas panon kun manoj profanaj? 6 Kaj li diris al ili: Bone profetis Jesaja pri vi hipokrituloj, kiel estas skribite:

     Жi tiu popolo honoras Min per siaj lipoj,
     Sed ilia koro estas malproksime de Mi.
7   Sed vane ili Min adoras,
     Instruante kiel doktrinojn ordonojn de homoj.

8 Жar, forlasinte la ordonon de Dio, vi tenas la tradicion de homoj. 9 Kaj li diris al ili: Efektive vi forrifuzas la ordonon de Dio, por observi vian tradicion. 10 Жar Moseo diris: Respektu vian patron kaj vian patrinon; kaj: Kiu malbenas sian patron aэ sian patrinon, tiu nepre mortu. 11 Sed vi diras: Se iu diros al sia patro aэ sia patrino: Korban, tio estas Oferdono, estu tio, per kio vi povus profiti de mi, 12 vi jam ne permesas al li fari ion por sia patro aэ sia patrino; 13 vantigante la vorton de Dio per via tradicio, kiun vi transdonis; kaj multajn tiajn aferojn vi faras. 14 Kaj denove alvokinte la homamason, li diris al ili: Жiuj min aэskultu kaj komprenu: 15 ekzistas nenio, kio, enirante en homon de ekstere, povas lin profani; sed kio eliras el homo, tio profanas la homon. 16 Kiu havas orelojn por aэdi, tiu aэdu. 17 Kaj kiam li eniris en domon for de la homamaso, liaj disжiploj demandis lin pri la parabolo. 18 Kaj li diris al ili: Жu vi ankaэ estas tiel sen kompreno? Жu vi ne konscias, ke жio, eniranta de ekstere en homon, ne povas profani lin; 19 жar шi eniras ne en lian koron, sed en la ventron, kaj eliras en apartan lokon? Tion li diris, indigante жiajn manшaјojn. 20 Kaj li diris: Kio elvenas el homo, tio profanas la homon. 21 Жar de interne, el la koro de homoj, eliras malvirtaj pensoj, malжastaјoj, 22 юteloj, mortigoj, adultoj, avideco, malindaјoj, ruzeco, voluptoj, malica okulo, blasfemo, aroganteco, malsaшeco; 23 жiuj tiuj malbonoj elvenas de interne kaj profanas la homon.

24 Kaj irinte de tie, li venis en la limojn de Tiro kaj Cidon. Kaj enirinte en domon, li volis, ke neniu sciu; sed li ne povis esti kaюita. 25 Sed aэdinte pri li, iu virino, kies filineto havis malpuran spiriton, venis kaj falis antaэ liaj piedoj. 26 Kaj la virino estis Grekino, rase Sirofenika. Kaj юi petis lin, ke li elpelu la demonon el юia filino. 27 Kaj li diris al юi: Lasu unue satigi la infanojn, жar ne decas preni la panon de la infanoj kaj јeti шin al la hundetoj. 28 Sed юi respondis kaj diris al li: Jes, Sinjoro; жar eж la hundetoj sub la tablo manшas el la panpecetoj de la infanoj. 29 Kaj li diris al юi: Pro жi tiu vorto iru vian vojon; la demono eliris el via filino. 30 Kaj kiam юi iris en sian domon, юi trovis la infaninon kuюigita sur la lito, kaj la demonon foririnta.

31 Kaj denove foririnte el la limoj de Tiro, li venis tra Cidon al la Galilea Maro, tra la mezo de la limoj de Dekapolis. 32 Kaj oni kondukis al li viron surdan kaj apenaэ parolkapablan, kaj petis lin, ke li metu sian manon sur lin. 33 Kaj kondukinte lin el la homamaso en apartan lokon, li metis siajn fingrojn en liajn orelojn, kaj kraжinte, li tuюis lian langon; 34 kaj suprenrigardinte al la жielo, li шemis, kaj diris al li: Efata, tio estas: Malfermiшu. 35 Kaj liaj oreloj malfermiшis, kaj la ligilo de lia lango malstreжiшis, kaj li parolis klare. 36 Kaj li admonis ilin, ke oni diru tion al neniu; sed ju pli li malpermesis, des pli multe ili жie sciigis шin. 37 Kaj supermezure ili miregis, dirante: Li faris жion bone; li igas la surdulojn aэdi, kaj la mutulojn paroli.

Жapitro 8

1 En tiuj tagoj, kiam denove estis granda homamaso, kaj ili nenion havis manшi, li alvokis al si siajn disжiplojn, kaj diris al ili: 2 Mi kortuюiшas pro la homamaso, жar jam tri tagojn ili restas жe mi kaj nenion havas manшi; 3 kaj se mi forsendos ilin fastantaj al iliaj domoj, ili laciшos sur la vojo; kaj iuj el ili venis de malproksime. 4 Kaj liaj disжiploj respondis al li: De kie oni povos satigi жi tiujn homojn per panoj жi tie en dezerto? 5 Kaj li demandis ilin: Kiom da panoj vi havas? Kaj ili diris: Sep. 6 Kaj li ordonis al la homamaso sidiшi sur la tero; kaj li prenis la sep panojn, kaj doninte dankon, li dispecigis ilin, kaj donis al la disжiploj por disdoni; kaj ili disdonis al la homamaso. 7 Kaj ili havis kelkajn malgrandajn fiюojn; kaj beninte ilin, li ordonis disdoni ilin ankaэ. 8 Kaj ili manшis kaj satiшis; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj sep korbegojn. 9 Kaj ili estis proksimume kvar mil, kaj li forsendis ilin. 10 Kaj tuj enirinte en la юipeton kun siaj disжiploj, li iris al la regiono Dalmanuta.

11 Kaj alvenis la Fariseoj, kaj komencis diskuti kun li, serжante жe li signon el la жielo, por provi lin. 12 Kaj forte шeminte en sia spirito, li diris: Kial жi tiu generacio serжas signon? vere, mi diras al vi: Nenia signo estos donita al жi tiu generacio. 13 Kaj forlasinte ilin, li denove enюipiшis kaj transiris al la alia bordo.

14 Kaj ili forgesis preni panojn; kaj nur unu panon ili havis kun si en la юipeto. 15 Kaj li admonis ilin, dirante: Zorgu, gardu vin kontraэ la fermentaјo de la Fariseoj kaj la fermentaјo de Herodo. 16 Kaj ili diskutis unu kun la alia, dirante: Жar ni ne havas panojn. 17 Kaj Jesuo, eksciante tion, diris al ili: Kial vi diskutas pro tio, ke vi ne havas panon? жu vi ankoraэ ne konscias nek komprenas? жu via koro estas obstinigita? 18 Okulojn havante, жu vi ne vidas? kaj orelojn havante, жu vi ne aэdas? kaj жu vi ne memoras? 19 Kiam mi dispecigis la kvin panojn por la kvin mil, kiom da korboj da fragmentoj vi kolektis? Ili respondis al li: Dek du. 20 Kaj kiam la sep por la kvar mil, kiom da korbegoj da fragmentoj vi kolektis? Kaj ili respondis al li: Sep. 21 Kaj li diris al ili: Жu vi ankoraэ ne komprenas?

22 Kaj ili alvenis al Betsaida. Kaj oni alkondukis al li blindulon, kaj petegis, ke li tuюu lin. 23 Kaj preninte la manon de la blindulo, li elkondukis lin ekster la vilaшon; kaj kraжinte sur liajn okulojn, kaj surmetinte la manojn sur lin, li demandis lin: Жu vi vidas ion? 24 Kaj li ekrigardis, kaj diris: Mi vidas homojn, жar mi vidas kvazaэ arbojn irantajn. 25 Tiam denove li metis la manojn sur liajn okulojn; kaj li fikse rigardis, kaj resaniшis, kaj vidis жion klare. 26 Kaj li forsendis lin al lia domo, dirante: Nepre ne eniru en la vilaшon.

27 Kaj eliris Jesuo kaj liaj disжiploj en la vilaшojn de Cezarea Filipi; kaj sur la vojo li demandis siajn disжiplojn, dirante al ili: Kiu, diras la homoj, ke mi estas? 28 Kaj ili respondis al li: Johano, la Baptisto; laэ aliaj: Elija; kaj laэ aliaj: Unu el la profetoj. 29 Kaj li demandis ilin: Sed vi--kiu vi diras, ke mi estas? Petro responde diris al li: Vi estas la Kristo. 30 Kaj li admonis ilin, ke ili diru al neniu pri li. 31 Kaj li komencis instrui al ili, ke la Filo de homo devas multe suferi, kaj esti rifuzita de la pliaшuloj kaj la жefpastroj kaj la skribistoj, kaj esti mortigita, kaj post tri tagoj releviшi. 32 Kaj li parolis tiun diron malkaюe. Kaj Petro prenis lin, kaj komencis admoni lin. 33 Sed turninte sin kaj rigardante la disжiplojn, li admonis Petron, dirante: Iru malantaэ min, Satano, жar vi havas pensojn ne laэ Dio, sed laэ homoj. 34 Kaj alvokinte al si la homamason kun siaj disжiploj, li diris al ili: Se iu volas veni post mi, li abnegaciu sin, kaj levu sian krucon, kaj sekvu min. 35 Жar kiu volos savi sian animon, tiu шin perdos; kaj kiu perdos sian animon pro mi kaj pro la evangelio, tiu шin savos. 36 Жar kiel profitus homo, se li gajnus la tutan mondon kaj perdus sian animon? 37 Жar kion homo donu interюanшe por sia animo? 38 Жar kiu hontos pri mi kaj miaj paroloj antaэ жi tiu adultema kaj peka generacio, pri tiu ankaэ hontos la Filo de homo, kiam li venos en la gloro de sia Patro kun la sanktaj anшeloj.

Жapitro 9

1 Kaj li diris al ili: Vere mi diras al vi: Inter la жi tie starantaj estas iuj, kiuj neniel gustumos morton, antaэ ol ili vidos la regnon de Dio venintan en potenco.

2 Kaj post ses tagoj Jesuo prenis kun si Petron kaj Jakobon kaj Johanon, kaj kondukis ilin solajn sur altan monton aparte; kaj li estis aliformita antaэ ili; 3 kaj liaj vestoj fariшis brilantaj, treege blankaj, kiel fulisto sur la tero ne povas blankigi. 4 Kaj aperis al ili Elija kun Moseo, kaj ili interparoladis kun Jesuo. 5 Kaj Petro responde diris al Jesuo: Rabeno, estas bone por ni esti жi tie; kaj ni faru tri laэbojn: unu por vi, kaj unu por Moseo, kaj unu por Elija. 6 Жar li ne sciis, kion respondi, жar ili tre timiшis. 7 Kaj nubo superombris ilin; kaj elvenis voжo el la nubo: Жi tiu estas Mia Filo, la amata; aэskultu lin. 8 Kaj subite, жirkaэrigardinte, ili jam vidis neniun krom Jesuo sola.

9 Kaj dum ili malsupreniris de la monto, li admonis ilin, ke al neniu ili rakontu tion, kion ili vidis, шis la Filo de homo releviшos el la mortintoj. 10 Kaj ili konservis la diron, demandante inter si, kion signifas la releviшo el la mortintoj. 11 Kaj ili demandis lin, dirante: Kial diras la skribistoj, ke Elija devas veni antaэe? 12 Kaj li diris al ili: Vere Elija venas antaэe, kaj restarigas жion; kaj kiel estas skribite pri la Filo de homo, ke li devas multe suferi kaj esti malestimata? 13 Sed mi diras al vi, ke Elija jam venis, kaj oni faris al li жion, kion ili volis, kiel estas skribite pri li.

14 Kaj veninte al la disжiploj, ili vidis grandan homamason жirkaэ ili, kaj skribistojn diskutantajn kun ili. 15 Kaj tuj la homamaso, vidante lin, forte miris, kaj alkuris, kaj salutis lin. 16 Kaj li demandis ilin: Pri kio vi diskutas kun ili? 17 Kaj unu el la amaso respondis al li: Majstro, mi venigis al vi mian filon, kiu havas mutan spiriton; 18 kaj kie ajn шi kaptas lin, шi юiras lin, kaj li юaэmas kaj grincigas la dentojn kaj kadukiшas; kaj mi parolis al viaj disжiploj, ke ili elpelu шin; kaj ili ne povis. 19 Kaj li respondis al ili, dirante: Ho senfida generacio, шis kiam mi estos kun vi? шis kiam mi toleros vin? venigu lin al mi. 20 Kaj ili venigis lin al li; kaj vidinte lin, tuj la spirito konvulsiigis lin, kaj li falis teren kaj ruliшis юaэmanta. 21 Kaj li demandis la patron: De kiom da tempo okazadas жi tio al li? Kaj li diris: De infaneco. 22 Kaj ofte шi јetis lin en fajron kaj en akvon, por pereigi lin; sed se vi povas fari ion, kompatu al ni kaj helpu nin. 23 Kaj Jesuo diris al li: Kiel, se vi povas! Жio estas ebla por kredanto. 24 Tuj ekkriante, la patro de la infano diris: Mi kredas; helpu mian nekredemon. 25 Kaj kiam Jesuo vidis, ke homamaso alkuras, li severe admonis la malpuran spiriton, dirante al шi: Vi muta kaj surda spirito, mi ordonas al vi: Eliru el li, kaj ne plu eniru en lin. 26 Kaj ekkriinte, kaj multe konvulsiiginte lin, шi eliris; kaj li fariшis kvazaэ mortinto, tiel ke la plimulto diris: Li mortis. 27 Sed Jesuo, preninte lin je la mano, levis lin; kaj li stariшis. 28 Kaj kiam li eniris en la domon, liaj disжiploj aparte demandis lin: Kial ni ne povis elpeli шin? 29 Kaj li diris al ili: Жi tiu speco neniel povas eliri, krom per preшado.

30 Kaj foririnte, ili trapasis tra Galileo; kaj li deziris, ke neniu tion eksciu. 31 Жar li instruadis siajn disжiplojn, kaj diris al ili: La Filo de homo estas transdonita en la manojn de homoj, kaj ili mortigos lin; kaj, mortigite, li leviшos post tri tagoj. 32 Sed ili ne komprenis la diron, kaj timis demandi lin.

33 Kaj ili venis al Kapernaum, kaj kiam li estis en la domo, li demandis ilin: Pri kio vi diskutis sur la vojo? 34 Sed ili silentis; жar ili diskutis inter si sur la vojo pri tio, kiu estas la plej granda. 35 Kaj sidiшinte, li alvokis la dek du, kaj diris al ili: Se iu volas esti unua, li estos lasta el жiuj, kaj servanto de жiuj. 36 Kaj preninte infanon, li starigis шin meze de ili; kaj жirkaэbrakinte шin, li diris al ili: 37 Kiu akceptos unu el tiaj infanoj en mia nomo, tiu akceptas min; kaj kiu akceptas min, tiu akceptas ne min, sed Tiun, kiu sendis min.

38 Johano diris al li: Majstro, ni vidis iun elpelantan demonojn en via nomo; kaj ni malpermesis lin, жar li ne sekvas nin. 39 Sed Jesuo diris: Ne malpermesu lin; жar neniu, kiu faros miraklon en mia nomo, povos facile paroli malbone pri mi. 40 Жar tiu, kiu ne estas kontraэ ni, estas por ni. 41 Жar kiu donos al vi trinki tason da akvo, pro tio, ke vi apartenas al Kristo, vere mi diras al vi, tiu neniel perdos sian rekompencon. 42 Kaj kiu igos fali unu el жi tiuj malgranduloj, kiuj kredas al mi, estus pli bone por tiu, se granda muelюtono estus pendigita жirkaэ lia kolo, kaj se li estus јetita en la maron. 43 Kaj se via mano faligas vin, detranжu шin: estas bone por vi eniri en vivon kripla prefere ol, havante du manojn, eniri en Gehenan, en la neestingeblan fajron, 44 kie ilia vermo ne pereas kaj la fajro ne estingiшas. 45 Kaj se via piedo faligas vin, detranжu шin: estas bone por vi eniri en vivon lama prefere ol, havante du piedojn, esti јetita en Gehenan, 46 kie ilia vermo ne pereas kaj la fajro ne estingiшas. 47 Kaj se via okulo faligas vin, elюiru шin: estas bone por vi eniri en la regnon de Dio kun unu okulo prefere ol, havante du okulojn, esti јetita en Gehenan, 48 kie ilia vermo ne pereas kaj la fajro ne estingiшas. 49 Жar жiu estos salita per fajro. 50 Salo estas bona; sed se la salo fariшis nesala, kiel vi rebonigos шin? Havu salon en vi, kaj paciшu unu kun alia.

Жapitro 10

1 Kaj li foriris de tie, kaj venis en la limojn de Judujo kaj trans Jordanon; kaj homamasoj kunvenis denove al li, kaj laэ sia kutimo li instruis ilin denove. 2 Kaj Fariseoj venis, kaj demandis lin, por provi lin: Жu estas permesate al viro forsendi sian edzinon? 3 Kaj li responde diris al ili: Kion Moseo ordonis al vi? 4 Kaj ili diris: Moseo permesis skribi eksedzigan leteron, kaj forsendi юin. 5 Sed Jesuo diris al ili: Pro la malmoleco de via koro li skribis por vi жi tiun ordonon. 6 Sed de la komenco de la kreo: Li faris ilin vira kaj virina. 7 Tial viro forlasos sian patron kaj sian patrinon, kaj aliшos al sia edzino, 8 kaj ili estos unu karno; sekve ili jam estas ne du, sed unu karno. 9 Kion do Dio kunigis, tion homo ne disigu. 10 Kaj en la domo la disжiploj denove demandis lin pri la afero. 11 Kaj li diris al ili: Kiu forsendos sian edzinon kaj edziшos kun alia, tiu adultas kontraэ юi; 12 kaj se юi mem forsendos sian edzon kaj edziniшos kun alia, юi adultas.

13 Kaj oni venigis al li infanojn, por ke li tuюu ilin; kaj la disжiploj admonis ilin. 14 Sed Jesuo, vidinte tion, indignis, kaj diris al ili: Lasu la infanojn veni al mi; ne malhelpu ilin, жar el tiaj estas la regno de Dio. 15 Vere mi diras al vi: Kiu ne akceptos la regnon de Dio kiel infano, tiu neniel eniros en шin. 16 Kaj li prenis ilin en siaj brakoj, kaj benis ilin, metinte la manojn sur ilin.

17 Kaj dum li foriris sur la vojo, unu homo kuris al li kaj genuis antaэ li, kaj demandis lin: Bona Majstro, kion mi faru, por ke mi heredu eternan vivon? 18 Kaj Jesuo diris al li: Kial vi nomas min bona? neniu estas bona krom Unu, nome Dio. 19 Vi scias la ordonojn: Ne mortigu; Ne adultu; Ne юtelu; Ne parolu malveran ateston; Ne rabu; Respektu vian patron kaj vian patrinon. 20 Kaj li responde diris al li: Majstro, жion tion mi observis detempe de mia juneco. 21 Kaj Jesuo, rigardante lin, amis lin, kaj diris al li: Unu mankon vi havas; iru, kaj vendu жion, kion vi havas, kaj donu al malriжuloj, kaj vi havos trezoron en la жielo; kaj venu, sekvu min. 22 Sed li malgajiшis жe tiu vorto, kaj foriris malшoja; жar li havis multajn posedaјojn.

23 Kaj Jesuo жirkaэrigardis, kaj diris al siaj disжiploj: Kiel malfacile tiuj, kiuj havas riжon, eniros en la regnon de Dio! 24 Kaj la disжiploj miris pro liaj vortoj. Sed Jesuo, respondante denove, diris al ili: Infanoj, kiel malfacile estas por tiuj, kiuj fidas al la riжo, eniri en la regnon de Dio! 25 Estas pli facile por kamelo iri tra trueton de kudrilo, ol por riжulo eniri en la regnon de Dio. 26 Kaj ili forte miregis, dirante al li: Kiu do povas esti savita? 27 Rigardante ilin, Jesuo diris: Жe homoj tio estas neebla, sed ne жe Dio; жar жio estas ebla жe Dio. 28 Petro ekparolis al li: Jen ni жion forlasis kaj vin sekvis. 29 Jesuo diris: Vere mi diras al vi: Ekzistas neniu, kiu forlasis domon aэ fratojn aэ fratinojn aэ patrinon aэ patron aэ infanojn aэ kampojn pro mi kaj pro la evangelio, 30 kaj kiu ne ricevos centoble en жi tiu tempo, domojn kaj fratojn kaj fratinojn kaj patrinojn kaj infanojn kaj kampojn, kun persekutado; kaj en la venonta mondo eternan vivon. 31 Sed multaj unuaj estos lastaj, kaj lastaj estos unuaj.

32 Kaj ili estis sur la vojo suprenirantaj al Jerusalem, kaj Jesuo iris antaэ ili; kaj ili miregis, kaj la sekvantoj timis. Kaj li prenis al si denove la dek du, kaj ekparolis pri tio, kio okazos al li, dirante: 33 Jen ni supreniras al Jerusalem; kaj la Filo de homo estos transdonita al la жefpastroj kaj la skribistoj; kaj ili kondamnos lin al morto kaj transdonos lin al la nacianoj; 34 kaj ili lin mokos kaj sur lin kraжos kaj lin skurшos kaj lin mortigos; kaj post tri tagoj li releviшos.

35 Kaj alproksimiшis al li Jakobo kaj Johano, filoj de Zebedeo, dirante al li: Majstro, ni deziras, ke, kion ajn ni petos de vi, vi tion faru por ni. 36 Kaj li diris al ili: Kion vi volas, ke mi faru por vi? 37 Kaj ili diris al li: Permesu, ke ni povu sidi, unu dekstre de vi kaj la dua maldekstre, en via gloro. 38 Sed Jesuo diris al ili: Vi ne scias, kion vi petas. Жu vi povas trinki la kalikon, kiun mi trinkas? aэ esti baptitaj per la bapto, per kiu mi estas baptata? 39 Kaj ili diris al li: Ni povas. Kaj Jesuo diris al ili: La kalikon, kiun mi trinkas, vi trinkos, kaj per la bapto, per kiu mi estas baptata, vi estos baptitaj; 40 sed sidi dekstre de mi aэ maldekstre, tion doni ne apartenas al mi; sed шi estas por tiuj, por kiuj шi estas preparita. 41 Kaj aэdinte, la dek ekindignis kontraэ Jakobo kaj Johano. 42 Kaj Jesuo, alvokinte ilin al si, diris al ili: Vi scias, ke tiuj, kiuj pretendas regi la nacianojn, kondutas kiel sinjoroj super ili, kaj iliaj granduloj ekzercas aэtoritaton super ili. 43 Sed ne tiel estos inter vi; sed kiu volas esti granda inter vi, tiu estu via servanto; 44 kaj kiu volas esti la unua inter vi, tiu estu sklavo de жiuj. 45 Жar la Filo de homo venis, ne por esti servata, sed por servi, kaj por doni sian vivon kiel elaжeton por multaj.

46 Kaj ili venis al Jeri¶o; kaj kiam li foriris el Jeri¶o kun siaj disжiploj kaj granda homamaso, la filo de Timeo, Bartimeo, blinda almozulo, sidis apud la vojo. 47 Kaj aэdinte, ke жeestas Jesuo, la Nazaretano, li ekkriis, kaj diris: Jesuo, filo de David, kompatu min. 48 Kaj multaj admonis lin, ke li silentu; sed li des pli forte kriis: Ho Filo de David, kompatu min! 49 Kaj Jesuo haltis, kaj diris: Alvoku lin. Kaj oni alvokis la blindulon, dirante al li: Kuraшu; leviшu, li vin alvokas. 50 Kaj li forјetis sian veston, kaj eksaltis kaj venis al Jesuo. 51 Kaj Jesuo responde al li diris: Kion vi volas, ke mi faru al vi? Kaj la blindulo diris al li: Rabeno mia, ke mi ricevu vidpovon. 52 Kaj Jesuo diris al li: Iru; via fido vin savis. Kaj tuj li ricevis vidpovon, kaj sekvis lin sur la vojo.

Жapitro 11

1 Kaj kiam ili alproksimiшis al Jerusalem, al Betfage kaj Betania, apud la monto Olivarba, li sendis du el siaj disжiploj, 2 kaj diris al ili: Iru en la vilaшon, kiu estas kontraэ vi, kaj enirinte шin, vi tuj trovos azenidon alligitan, sur kiu ankoraэ neniu iam sidis; malligu kaj alkonduku шin. 3 Kaj se iu diros al vi: Kial vi faras tion? respondu: La Sinjoro bezonas шin; kaj tuj li sendos шin жi tien. 4 Kaj ili iris, kaj trovis azenidon alligitan apud pordo ekstere sur la strato; kaj ili malligis шin. 5 Kaj iuj apudstarantoj diris al ili: Kion vi faras, malligante la azenidon? 6 Sed ili respondis al ili, kiel Jesuo diris; kaj ili lasis ilin. 7 Kaj ili alkondukis la azenidon al Jesuo, kaj metis sur шin siajn vestojn; kaj li sidis sur шi. 8 Kaj multaj sternis siajn vestojn sur la vojo, kaj aliaj sternis foliarojn, tranжinte ilin el la kampoj. 9 Kaj kriis la antaэirantoj kaj la sekvantoj: Hosana! Estu benata tiu, kiu venas en la nomo de la Eternulo; 10 Estu benata la venanta regno de nia patro David; Hosana en la supera alto!

11 Kaj li eniris en Jerusalemon, en la templon; kaj kiam li жirkaэrigardis жion, kaj la horo jam vesperiшis, li foriris al Betania kun la dek du.

12 Kaj la morgaэan tagon, post ilia eliro el Betania, li malsatis. 13 Kaj vidinte el malproksime figarbon havantan foliojn, li aliris, por trovi, se eble, ion sur шi; kaj veninte al шi, li trovis nenion krom folioj, жar la tempo de figoj ankoraэ ne venis. 14 Kaj responde li diris al шi: Neniu por жiam manшu frukton el vi. Kaj aэdis la disжiploj.

15 Kaj ili venis en Jerusalemon; kaj enirinte en la templon, li komencis elpeli la vendantojn kaj la aжetantojn en la templo, kaj renversis la tablojn de la monюanшistoj kaj la seшojn de la vendantoj de kolomboj; 16 kaj ne permesis, ke oni portu ian vazon tra la templo. 17 Kaj li instruis, kaj diris al ili: Жu ne estas skribite: Mia domo estos nomata domo de preшo por жiuj popoloj? Sed vi faris шin kaverno de rabistoj. 18 Kaj la жefpastroj kaj la skribistoj aэdis tion, kaj serжis, kiamaniere pereigi lin; жar ili timis lin, жar la tuta homamaso miregis pro lia instruado.

19 Kaj kiam vesperiшis, li eliris el la urbo.

20 Kaj matene, preterpasante, ili vidis la figarbon forvelkinta de la radikoj. 21 Kaj rememorinte, Petro diris al li: Rabeno, jen forvelkis la figarbo, kiun vi malbenis. 22 Kaj responde Jesuo diris al ili: Havu fidon al Dio. 23 Vere mi diras al vi: Se iu diros al жi tiu monto: Estu formovita kaj јetita en la maron, kaj ne dubos en sia koro, sed kredos, ke okazos tio, kion li diras, tiu шin havos. 24 Pro tio mi diras al vi: Kion ajn vi petos, preшante, kredu, ke vi tion jam ricevis, kaj vi шin havos. 25 Kaj kiam vi staras preшante, pardonu, se vi havas ion kontraэ iu; por ke ankaэ via Patro, kiu estas en la жielo, pardonu al vi viajn erarojn. 26 Sed se vi ne pardonos, ankaэ via Patro, kiu estas en la жielo, ne pardonos viajn erarojn.

27 Kaj ili denove venis al Jerusalem; kaj dum li жirkaэiris en la templo, la жefpastroj kaj la skribistoj kaj la pliaшuloj venis al li, 28 kaj diris al li: Laэ kia aэtoritato vi faras жi tion? aэ kiu donis al vi tian aэtoritaton, ke vi faru жi tion? 29 Sed Jesuo diris al ili: Mi faros al vi unu demandon, kaj respondu al mi, kaj mi diros al vi, laэ kia aэtoritato mi faras жi tion. 30 La baptado de Johano, жu шi estis el la жielo, aэ el homoj? respondu al mi. 31 Kaj ili diskutis inter si, dirante: Se ni diros: El la жielo, li diros: Kial do vi ne kredis al li? 32 Sed se ni diros: El homoj--ili timis la popolon, жar жiuj opiniis, ke Johano efektive estis profeto. 33 Kaj responde ili diris al Jesuo: Ni ne scias. Kaj Jesuo diris al ili: Kaj mi ne diras al vi, laэ kia aэtoritato mi faras жi tion.

Жapitro 12

1 Kaj li komencis paroli al ili per paraboloj. Vinberшardenon plantis unu viro, kaj жirkaэmetis plektobarilon, kaj fosis vinpremejon, kaj konstruis turon, kaj luigis шin al kultivistoj, kaj forvojaшis. 2 Kaj li sendis sklavon en la шusta tempo al la kultivistoj, por ricevi de la kultivistoj el la fruktoj de la vinberejo. 3 Kaj ili kaptis lin kaj skurшis lin, kaj forsendis lin senhava. 4 Kaj poste li sendis al ili duan sklavon; kaj ili lin kapvundis kaj malhonoris. 5 Kaj li sendis alian, kaj ili mortigis lin; kaj multajn aliajn; skurшante unujn, kaj mortigante aliajn. 6 Li havis ankoraэ unu amatan filon: li sendis lin ankaэ la lastan al ili, dirante: Ili respektos mian filon. 7 Sed tiuj kultivistoj diris inter si: Жi tiu estas la heredonto; venu, ni mortigu lin, kaj la heredaјo estos nia. 8 Kaj ili kaptis kaj mortigis lin, kaj elјetis lin ekster la vinberejon. 9 Kion do faros la sinjoro de la vinberejo? li venos kaj pereigos la kultivistojn, kaj donos la vinberejon al aliaj. 10 Жu vi ne legis tiun skribon:

     Юtono, kiun malюatis la konstruantoj,
     Fariшis юtono bazangula;
11 De la Eternulo жi tio fariшis,
     Kaj шi estas miraklo en niaj okuloj?

12 Kaj ili celis kapti lin, sed ili timis la homamason; жar ili eksciis, ke li parolis la parabolon kontraэ ili; kaj forlasinte lin, ili foriris.

13 Kaj ili sendis al li iujn el la Fariseoj kaj el la Herodanoj, por impliki lin per interparolado. 14 Kaj veninte, ili diris al li: Majstro, ni scias, ke vi estas verama kaj ne zorgas pri iu ajn; жar vi ne favoras la personon de homoj, sed instruas laэ vero la vojon de Dio. Жu konvenas doni tributon al Cezaro, aэ ne? 15 Жu ni donu, aэ ne donu? Sed li, sciante ilian hipokritecon, diris al ili: Kial vi provas min? alportu al mi denaron, ke mi шin vidu. 16 Kaj ili шin alportis. Kaj li diris al ili: Kies estas жi tiu bildo kaj la surskribaјo? Kaj ili diris al li: De Cezaro. 17 Kaj Jesuo respondis al ili: Redonu al Cezaro la propraјon de Cezaro, kaj al Dio la propraјon de Dio. Kaj ili miregis pro li.

18 Kaj venis al li Sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas releviшo; kaj ili demandis lin, dirante: 19 Majstro, Moseo skribis por ni: Se ies frato mortos kaj postlasos edzinon kaj ne lasos infanon, la frato de la mortinto prenu lian edzinon kaj naskigu idaron al sia frato. 20 Estis sep fratoj; kaj la unua prenis edzinon, kaj mortinte, ne lasis idaron; 21 kaj la dua prenis юin, kaj mortis, ne lasinte idaron; kaj la tria same; 22 kaj la sep ne lasis idaron. Laste post жiuj la virino ankaэ mortis. 23 En la releviшo, por kiu el ili юi estos edzino? жar жiuj sep havis юin kiel edzinon. 24 Kaj Jesuo diris al ili: Жu vi ne eraras pro tio, ke vi ne scias la Skribojn, nek la potencon de Dio? 25 Жar kiam oni leviшos el la mortintoj, oni nek edziшas nek edziniшas, sed estas kiel anшeloj en la жielo. 26 Sed pri la mortintoj, ke ili releviшas, жu vi ne legis en la libro de Moseo жe la arbetaјo, kiel Dio parolis al li, dirante: Mi estas la Dio de Abraham kaj la Dio de Isaak kaj la Dio de Jakob? 27 Li estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj: vi multe eraras.

28 Kaj unu el la skribistoj alvenis kaj aэskultis la diskutadon, kaj rimarkis, ke li lerte respondas al ili; kaj tiu demandis lin: Kiu ordono estas la unua el жiuj? 29 Kaj Jesuo respondis: La unua estas: Aэskultu, ho Izrael! la Eternulo, nia Dio, la Eternulo estas unu; 30 kaj amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso kaj per via tuta forto. 31 Kaj jen estas la dua: Amu vian proksimulon kiel vin mem. Pli granda ol жi tiuj ne estas alia ordono. 32 Kaj respondis al li la skribisto: Bone, Majstro, laэ vero vi respondis, ke Li estas unu, kaj ne ekzistas alia krom Li; 33 kaj ami Lin per la tuta koro kaj per la tuta intelekto kaj per la tuta forto, kaj ami sian proksimulon kiel sin mem--tio multe pli valoras, ol жiuj bruloferoj kaj pekoferoj. 34 Kaj Jesuo, vidante, ke li respondis prudente, diris al li: Vi ne estas malproksime de la regno de Dio. Kaj neniu plu kuraшis fari al li demandon.

35 Kaj responde Jesuo diris, instruante en la templo: Kial diras la skribistoj, ke la Kristo estas Filo de David? 36 David mem diris per la Sankta Spirito:

     La Eternulo diris al mia Sinjoro:
     Sidu dekstre de Mi,
     Шis Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj.

37 David mem nomas lin Sinjoro; kaj kiel do li estas lia filo? Kaj la granda homamaso aэskultis lin plezure.

38 Kaj en sia instruado li diris: Gardu vin kontraэ la skribistoj, kiuj amas promenadi en roboj kaj salutojn sur la placoj, 39 kaj жefseшojn en la sinagogoj, kaj жeflokojn жe festenoj; 40 kaj kiuj formanшas la domojn de vidvinoj, kaj por preteksto ili longe preшas; ili ricevos pli severan kondamnon.

41 Kaj sidante kontraэ la monkesto, li rimarkis, kiel la homoj enјetas monerojn en la monkeston; kaj multaj riжuloj enјetis multon. 42 Kaj venis unu malriжa vidvino, kaj enјetis du leptojn, kiuj faras kodranton. 43 Kaj alvokinte al si siajn disжiplojn, li diris al ili: Vere mi diras al vi, ke tiu malriжa vidvino enјetis pli ol жiuj јetantoj en la monkeston; 44 жar ili жiuj enјetis el sia abundo, sed юi el sia senhaveco јetis жion, kion юi havis, sian tutan vivrimedon.

Жapitro 13

1 Kaj dum li eliris el la templo, unu el liaj disжiploj diris al li: Majstro, jen kiaj юtonoj kaj kiaj konstruaјoj! 2 Kaj Jesuo diris al li: Жu vi vidas жi tiujn grandajn konstruaјojn? ne estos lasita жi tie юtono sur юtono, kiu ne estos deјetita.

3 Kaj dum li sidis sur la monto Olivarba rekte kontraэ la templo, Petro kaj Jakobo kaj Johano kaj Andreo demandis lin aparte: 4 Diru al ni, kiam tio estos? kaj kio estas la signo, kiam жio tio devos plenumiшi? 5 Kaj Jesuo ekparolis, kaj diris al ili: Gardu vin, ke neniu vin forlogu. 6 Multaj venos en mia nomo, dirante: Mi estas; kaj ili forlogos multajn. 7 Kaj kiam vi aэdos pri militoj kaj famoj de militoj, ne maltrankviliшu; tio devas okazi; sed ankoraэ ne estas la fino. 8 Жar leviшos nacio kontraэ nacio, kaj regno kontraэ regno; estos tertremoj en diversaj lokoj, kaj estos malsatoj; tio estas komenco de suferoj.

9 Sed gardu vin; жar oni transdonos vin al sinedrioj, kaj en sinagogoj vi estos skurшitaj; kaj vi staros antaэ provincestroj kaj reшoj pro mi, por atesto al ili. 10 Kaj la evangelio devas antaэe esti predikita al жiuj nacioj. 11 Kaj kiam oni forkondukos kaj transdonos vin, ne antaэzorgu, kion vi parolos; sed kio ajn estos donita al vi en tiu horo, tion parolu; жar la parolanto estas ne vi, sed la Sankta Spirito. 12 Kaj frato transdonos fraton al morto, kaj patro filon; kaj leviшos gefiloj kontraэ gepatroj kaj mortigos ilin. 13 Kaj vi estos malamataj de жiuj pro mia nomo; sed kiu persistos шis la fino, tiu estos savita.

14 Sed kiam vi vidos la abomenindaјon de dezerteco starantan tie, kie ne decas (la leganto komprenu), tiam kiuj estas en Judujo, tiuj forkuru al la montoj; 15 kaj kiu estas sur la tegmento, tiu ne malsupreniru, nek eniru, por preni ion el sia domo; 16 kaj kiu estas sur la kampo, tiu ne revenu, por preni sian mantelon. 17 Sed ve al la gravedulinoj kaj al la suжigantinoj en tiuj tagoj! 18 Kaj preшu, ke tio ne okazu en vintro. 19 Жar tiuj tagoj estos tagoj de aflikto tia, kia ne estis de la komenco de la kreo, kiun Dio kreis, шis nun, kaj neniam estos. 20 Kaj se la Eternulo ne malplilongigus la tagojn, neniu karno estus savita; sed pro la elektitoj, kiujn Li elektis, Li malplilongigis la tagojn. 21 Kaj tiam se iu diros al vi: Jen жi tie la Kristo, aэ, Jen tie; ne kredu; 22 жar leviшos falsaj kristoj kaj falsaj profetoj, kaj faros signojn kaj miraklojn, por erarigi, se eble, la elektitojn. 23 Sed gardu vin; jen mi жion antaэdiris al vi.

24 Sed en tiuj tagoj, post tiu aflikto, la suno mallumiшos kaj la luno ne donos sian lumon, 25 kaj la steloj falados el la жielo, kaj la potencoj, kiuj estas en la жieloj, юanceliшos. 26 Kaj tiam oni vidos la Filon de homo, venantan en nuboj kun granda potenco kaj gloro. 27 Kaj tiam li elsendos la anшelojn kaj kolektos siajn elektitojn el la kvar ventoj, de la limo de la tero шis la limo de la жielo.

28 De la figarbo lernu шian parabolon: kiam шia branжo jam moliшas kaj aperigas foliojn, vi scias, ke la somero estas proksima; 29 tiel same vi, kiam vi vidos, ke tio okazas, tiam sciu, ke li estas proksima, жe la pordoj. 30 Vere mi diras al vi: Жi tiu generacio ne forpasos, antaэ ol жio tio fariшos. 31 La жielo kaj la tero forpasos, sed miaj vortoj ne forpasos. 32 Sed pri tiu tago kaj la horo scias neniu, eж ne la anшeloj en la жielo, nek la Filo, sed nur la Patro. 33 Gardu vin, viglu kaj preшu; жar vi ne scias, kiam estos la шusta tempo. 34 Kiel homo forvojaшinta, kiu lasis sian domon kaj donis aэtoritaton al siaj sklavoj, al жiu lian propran laboron, kaj ordonis al la pordisto, ke li viglu: 35 vi do viglu; жar vi ne scias, kiam venos la domomastro, жu vespere, жu noktomeze, жu жe la kokokrio, жu frumatene; 36 por ke li ne venu subite kaj ne trovu vin dormantaj. 37 Kaj kion mi diras al vi, tion mi diras al жiuj: Viglu.

Жapitro 14

1 Kaj post du tagoj estis la Pasko kaj la festo de macoj; kaj la жefpastroj kaj skribistoj serжis, kiamaniere ili povu per ruzo lin kapti kaj mortigi; 2 жar ili diris: Ne dum la festo, por ke ne estu tumulto de la popolo.

3 Kaj dum li estis en Betania, en la domo de Simon, la leprulo, kiam li sidis жe manшo, venis virino, havanta alabastran vazon da pura narda юmiraјo, tre multekosta; kaj rompinte la vazon, юi surverюis lian kapon. 4 Kaj iuj indignis inter si, dirante: Por kio fariшis жi tiu malюparo de la юmiraјo? 5 Жar жi tiun юmiraјon oni povus vendi por pli ol tricent denaroj, kaj doni al malriжuloj. Kaj ili murmuris kontraэ юi. 6 Kaj Jesuo diris: Lasu юin; kial vi шenas юin? юi faris bonan faron al mi. 7 Жar la malriжulojn vi жiam havas kun vi, kaj kiam ajn vi volas, vi povas bonfari al ili; sed min vi ne жiam havas. 8 Kion юi povis, tion юi faris; юi antaэfaris la юmiron de mia korpo por la entombigo. 9 Vere mi diras al vi: Kie ajn estos predikata la evangelio en la tuta mondo, tio ankaэ, kion юi faris, estos priparolata, por memoraјo de юi.

10 Kaj Judas Iskariota, kiu estis unu el la dek du, foriris al la жefpastroj, por transdoni lin al ili. 11 Kaj aэdinte, ili шojis, kaj promesis doni al li monon. Kaj li serжis, kiamaniere oportune transdoni lin.

12 Kaj en la unua tago de la macoj, kiam oni buжis la Paskon, liaj disжiploj diris al li: Kien vi volas, ke ni iru, kaj pretigu, por ke vi manшu la Paskon? 13 Kaj li sendis du el siaj disжiploj, kaj diris al ili: Iru en la urbon, kaj vin renkontos viro, portanta kruжon da akvo; 14 lin sekvu, kaj kien li eniros, tie diru al la domomastro: La Majstro diras: Kie estas mia gastoжambro, en kiu mi manшos la Paskon kun miaj disжiploj? 15 Kaj li mem montros al vi grandan supran жambron, prete aranшitan; kaj tie vi pretigu por ni. 16 Kaj foriris la disжiploj kaj iris en la urbon, kaj trovis tiel, kiel li diris al ili; kaj ili pretigis la Paskon.

17 Kaj kiam vesperiшis, li venis kun la dek du. 18 Kaj dum ili sidis kaj manшis, Jesuo diris: Vere mi diras al vi, ke unu el vi perfidos min, unu, kiu manшas kun mi. 19 Kaj ili komencis malшoji, kaj diri al li unu post la alia: Жu eble mi? 20 Sed li diris al ili: Unu el la dek du, kiu trempas kun mi en la pladon. 21 La Filo de homo iros, kiel estas skribite pri li; sed ve al tiu viro, de kiu la Filo de homo estos perfidita! Se tiu homo ne estus naskita, estus bone por li.

22 Kaj dum ili manшis, li prenis panon, kaj, beninte, dispecigis шin kaj donis al ili, kaj diris: Prenu; жi tio estas mia korpo. 23 Kaj li prenis kalikon, kaj, doninte dankon, li donis al ili; kaj жiuj trinkis el шi. 24 Kaj li diris al ili: Жi tio estas mia sango de la interligo, kiu estas elverюata por multaj. 25 Vere mi diras al vi: Mi ne plu trinkos el la frukto de la vinberarbo, шis tiu tago, kiam mi trinkos шin novan en la regno de Dio.

26 Kaj kantinte himnon, ili foriris al la monto Olivarba.

27 Kaj Jesuo diris al ili: Vi жiuj ofendiшos; жar estas skribite: Mi frapos la paюtiston, kaj la юafoj diskuros. 28 Tamen post mia releviшo, mi iros antaэ vi en Galileon. 29 Sed Petro diris al li: Eж se жiuj ofendiшos, tamen ne mi. 30 Kaj Jesuo diris al li: Vere mi diras al vi, ke hodiaэ en жi tiu nokto, antaэ ol dufoje krios koko, vi trifoje malkonfesos min. 31 Sed tre insiste li diris: Eж se mi devos morti kun vi, mi neniel vin malkonfesos. Kaj tiel same diris ili жiuj.

32 Kaj ili venis al loko, kies nomo estas Getsemane; kaj li diris al siaj disжiploj: Sidu жi tie, dum mi preшos. 33 Kaj li prenis kun si Petron kaj Jakobon kaj Johanon, kaj komencis tre konsterniшi kaj maltrankviliшi. 34 Kaj li diris al ili: Tre malшoja estas mia animo, eж шis morto; restu жi tie, kaj viglu. 35 Kaj irinte iom antaэen, li falis sur la teron, kaj preшis, ke, se povas esti, la horo pasu for de li. 36 Kaj li diris: Aba, Patro, жio estas ebla жe Vi: forportu de mi жi tiun kalikon; tamen estu ne tio, kion mi volas, sed kion Vi volas. 37 Kaj li venis, kaj trovis ilin dormantaj, kaj diris al Petro: Simon, жu vi dormas? жu vi ne havis forton vigli eж unu horon? 38 Viglu kaj preшu, por ke vi ne eniru en tenton; la spirito ja estas fervora, sed la karno estas malforta. 39 Kaj denove foririnte, li preшis, dirante la samajn vortojn. 40 Kaj denove reveninte, li trovis ilin dormantaj, жar iliaj okuloj peziшis; kaj ili ne sciis, kion respondi al li. 41 Kaj li venis la trian fojon, kaj diris al ili: Dormu nun kaj ripozu; sufiжas; venis la horo; jen la Filo de homo estas perfidata en la manojn de pekuloj. 42 Leviшu, ni iru; jen mia perfidanto alproksimiшas.

43 Kaj tuj, dum li ankoraэ parolis, venis Judas, unu el la dek du; kaj kun li homamaso kun glavoj kaj bastonoj venis de la жefpastroj kaj la skribistoj kaj la pliaшuloj. 44 Kaj lia perfidanto jam antaэe aranшis kun ili signon, dirante: Kiun mi kisos, tiu estas li; kaptu kaj forkonduku lin garde. 45 Kaj veninte, li tuj iris al li, kaj diris: Rabeno; kaj kisis lin. 46 Kaj ili metis la manojn sur lin kaj arestis lin. 47 Sed unu el tiuj, kiuj staris apude, eltiris la glavon kaj frapis la sklavon de la жefpastro, kaj detranжis al li la orelon. 48 Kaj Jesuo responde diris al ili: Жu vi elvenis, kvazaэ kontraэ rabiston, kun glavoj kaj bastonoj, por kapti min? 49 Жiutage mi estis inter vi en la templo, instruante, kaj vi ne arestis min; tamen, ke plenumiшu la Skriboj. 50 Kaj жiuj forlasis lin kaj forkuris.

51 Kaj sekvis lin unu junulo, vestita per tolaјo жirkaэ la nuda korpo; kaj oni kaptis lin; 52 sed lasinte la tolaјon, li forkuris nuda.

53 Kaj oni forkondukis Jesuon al la жefpastro; kaj kunvenis жe li жiuj жefpastroj kaj pliaшuloj kaj skribistoj. 54 Kaj Petro malproksime sekvis lin шis interne de la korto de la жefpastro; kaj sidis kun la subuloj kaj sin varmigis apud la fajro. 55 Sed la жefpastroj kaj la tuta sinedrio serжis ateston kontraэ Jesuo, por lin mortigi, kaj ne trovis. 56 Жar multaj malvere atestis kontraэ li, kaj iliaj atestoj ne akordiшis. 57 Kaj elpaюis iuj, kaj malvere atestis kontraэ li, dirante: 58 Ni aэdis lin diri: Mi detruos жi tiun sanktejon manfaritan, kaj en la daэro de tri tagoj mi konstruos alian ne manfaritan. 59 Kaj eж tiel ilia atesto ne akordiшis. 60 Kaj la жefpastro stariшis en la mezo, kaj demandis Jesuon, dirante: Жu vi respondas nenion? kion atestas жi tiuj kontraэ vi? 61 Sed li silentadis kaj respondis nenion. Denove la жefpastro demandis lin, kaj diris al li: Жu vi estas la Kristo, la Filo de la Benato? 62 Kaj Jesuo diris: Mi estas; kaj vi vidos la Filon de homo, sidantan dekstre de la Potenco kaj venantan kun la nuboj de la жielo. 63 Kaj la жefpastro disюiris siajn vestojn, kaj diris: Pro kio ni plu bezonas atestantojn? 64 Vi aэdis la blasfemon: kion vi opinias? Kaj ili жiuj juшis lin kondamninda al morto. 65 Kaj iuj komencis kraжi sur lin, kaj жirkaэkovri lian vizaшon, kaj vangofrapi lin, kaj diri al li: Profetu; kaj la subuloj frapis lin per la manplatoj.

66 Kaj dum Petro estis malsupre sur la korto, venis unu el la servantinoj de la жefpastro; 67 kaj vidante Petron sin varmigantan, юi rigardis lin, kaj diris: Vi ankaэ estis kun la Nazaretano, kun tiu Jesuo. 68 Sed li malkonfesis, dirante: Mi ne scias, nek komprenas, kion vi diras; kaj li iris en la vestiblon; kaj koko kriis. 69 Kaj lin vidinte, la servantino denove komencis diri al la apudstarantoj: Tiu estas el ili. 70 Kaj li denove malkonfesis. Kaj post iom da tempo la apudstarantoj denove diris al Petro: Vere vi estas el ili, жar vi estas ja Galileano. 71 Kaj li komencis malbeni kaj јuri: Mi ne konas tiun homon, pri kiu vi parolas. 72 Kaj tuj la duan fojon koko kriis. Kaj Petro ekrememoris la vorton, kiun Jesuo diris al li: Antaэ ol dufoje krios koko, vi trifoje malkonfesos min. Kaj pripensinte, li ekploris.

Жapitro 15

1 Tuj matene la жefpastroj, farinte interkonsilon kun la pliaшuloj kaj skribistoj kaj la tuta sinedrio, ligis Jesuon kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato. 2 Kaj Pilato demandis lin: Жu vi estas la Reшo de la Judoj? Kaj responde li diris al li: Vi diras. 3 Kaj la жefpastroj multe lin akuzis. 4 Kaj Pilato denove lin demandis: Жu vi respondas nenion? vidu, pri kiom da aferoj oni vin akuzas. 5 Sed Jesuo ankoraэ nenion respondis, tiel ke Pilato miris.

6 Жe tiu festo li kutimis liberigi al ili unu malliberulon, iun ajn, kiun ili pripetis. 7 Kaj estis unu, nomata Barabas, katenita kun la ribelintoj, kiuj en la ribelo faris mortigon. 8 Kaj suprenveninte, la homamaso komencis peti lin pri tio, kion li kutimis fari por ili. 9 Kaj Pilato respondis al ili, dirante: Жu vi volas, ke mi liberigu al vi la Reшon de la Judoj? 10 Жar li eksciis, ke pro envio la жefpastroj transdonis lin. 11 Sed la жefpastroj instigis la homamason, ke prefere li liberigu al ili Barabason. 12 Kaj Pilato, denove respondante, diris al ili: Kion do mi faru al tiu, kiun vi nomas Reшo de la Judoj? 13 Kaj ili denove ekkriis: Krucumu lin. 14 Kaj Pilato diris al ili: Kial? kian malbonon li faris? Sed ili des pli ekkriis: Krucumu lin. 15 Kaj Pilato, volante kontentigi la homamason, liberigis al ili Barabason, kaj, skurшinte Jesuon, transdonis lin, por esti krucumita.

16 Kaj la soldatoj forkondukis lin en la korton, kiu estas la Pretorio, kaj kunvokis la tutan kohorton. 17 Kaj ili vestis lin per purpuro, kaj plektinte dornan kronon, surmetis шin al li; 18 kaj ili komencis aklami lin: Saluton, Reшo de la Judoj! 19 Kaj ili frapis lian kapon per kano, kaj kraжis sur lin, kaj ekgenuinte, kliniшis al li. 20 Kaj mokinte lin, ili demetis de li la purpuran veston, kaj surmetis liajn proprajn vestojn. Kaj ili elkondukis lin, por krucumi lin.

21 Kaj ili devigis al servado unu preterpasanton, venantan de la kamparo, Simonon, Kirenanon, patron de Aleksandro kaj Rufo, ke li portu lian krucon. 22 Kaj ili kondukis lin al la loko Golgota, tio estas, Loko de Kranio. 23 Kaj ili donis al li vinon kun mirho enmiksita, sed li ne akceptis шin. 24 Kaj ili krucumis lin kaj dividis inter si liajn vestojn, јetante lotojn sur ili, kion жiu el ili ricevu. 25 Kaj estis la tria horo, kaj ili krucumis lin. 26 Kaj la surskribo de lia akuzo estis surskribita: LA REШO DE LA JUDOJ. 27 Kaj kun li ili krucumis du rabistojn, unu dekstre kaj unu maldekstre de li. 28 Kaj plenumiшis la Skribo, kiu diras: Kaj li estis alkalkulita al krimuloj. 29 Kaj la preterpasantoj insultis lin, balancante la kapon, kaj dirante: Ha, ha! vi, kiu detruas la sanktejon kaj konstruas шin en la daэro de tri tagoj, 30 savu vin, deirante de la kruco. 31 Tiel same ankaэ la жefpastroj, mokante inter si kun la skribistoj, diris: Aliajn li savis; sin mem li ne povas savi. 32 La Kristo, la Reшo de Izrael, deiru ja nun de la kruco, por ke ni vidu kaj kredu. Kaj tiuj, kiuj estis krucumitaj kun li, insultis lin.

33 Kaj kiam venis la sesa horo, fariшis mallumo sur la tuta lando шis la naэa horo. 34 Kaj je la naэa horo Jesuo kriis per laэta voжo: Eloi, Eloi, lama saba¶tani; tio estas: Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min? 35 Kaj iuj el la apudstarantoj, aэdinte, diris: Jen li vokas Elijan. 36 Kaj unu kuris, kaj plenigis spongon per vinagro, kaj metinte шin sur kanon, donis al li trinki, dirante: Lasu; ni vidu, жu venos Elija, por depreni lin. 37 Sed Jesuo, eliginte laэtan krion, ellasis for la spiriton. 38 Kaj la kurteno de la sanktejo disюiriшis en du pecojn de supre шis malsupre. 39 Kaj kiam la centestro, kiu apudstaris kontraэ li, vidis, ke li tiamaniere ellasis for la spiriton, li diris: Vere жi tiu viro estis Filo de Dio. 40 Estis ankaэ virinoj, rigardantaj de malproksime, inter kiuj estis Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo la malgranda kaj de Joses, kaj Salome; 41 kiuj sekvis lin, kiam li estis en Galileo, kaj servadis al li; kaj multaj aliaj virinoj, kiuj suprenvenis kun li en Jerusalemon.

42 Kaj kiam jam vesperiшis, pro tio, ke estas la Preparado, tio estas, la tago antaэ sabato, 43 venis Jozef el Arimateo, honorinda konsilanto, kiu mem atendadis la regnon de Dio; kaj li kuraшe eniris al Pilato, kaj petis la korpon de Jesuo. 44 Kaj Pilato miris, жu li jam mortis; kaj alvokinte la centestron, li demandis lin, жu li de longe estas mortinta. 45 Kaj sciiшinte de la centestro, li donis al Jozef la korpon. 46 Kaj li aжetis tolaјon, kaj deprenis lin kaj envolvis lin en la tolaјo, kaj metis lin en tombon, kiu estis elhakita el юtonego; kaj li alrulis юtonon al la enirejo de la tombo. 47 Kaj Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Joses, vidis, kien oni metis lin.

Жapitro 16

1 Kaj kiam la sabato jam pasis, Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo, kaj Salome aжetis aromaјojn, por ke ili iru kaj юmiru lin. 2 Kaj tre frue en la unua tago de la semajno ili venis al la tombo, kiam la suno јus leviшis. 3 Kaj ili diris inter si: Kiu derulos por ni la юtonon de la enirejo de la tombo? 4 kaj suprenrigardante, ili vidis, ke la юtono estas derulita; жar шi estis tre granda. 5 Kaj enirinte en la tombon, ili vidis junulon sidantan жe la dekstra flanko, vestitan per blanka robo; kaj ili miregis. 6 Sed li diris al ili: Ne miregu; vi serжas Jesuon, la Nazaretanon, la krucumitan: li leviшis; li ne estas жi tie; jen la loko, kien oni metis lin! 7 Sed iru, diru al liaj disжiploj kaj al Petro: Li iras antaэ vi en Galileon; tie vi vidos lin, kiel li diris al vi. 8 Kaj elirinte, ili forkuris de la tombo, жar tremado kaj konfuziшo posedis ilin; kaj ili diris nenion al iu, жar ili timis.

9 Sed leviшinte frue en la unua tago de la semajno, li aperis unue al Maria Magdalena, el kiu li elpelis sep demonojn. 10 Юi iris, kaj sciigis шin al la homoj, kiuj estis kun li, dum ili malшojis kaj ploris. 11 Kaj aэdinte, ke li vivas kaj estas vidita de юi, ili ne kredis.

12 Kaj post tio li aperis sub alia formo al du el ili, dum ili piediris en la kamparon. 13 Kaj foririnte, ili sciigis al la aliaj, kaj ankaэ ili ne kredis.

14 Poste li aperis al la dek unu, dum ili sidis жe manшo, kaj riproжis ilian nekredemon kaj korobstinon, жar ili ne kredis tiujn, kiuj vidis lin leviшintan. 15 Kaj li diris al ili: Iru en la tutan mondon, kaj prediku la evangelion al жiu kreitaјo. 16 Kiu kredos kaj estos baptita, tiu estos savita; sed kiu ne kredos, tiu estos kondamnita. 17 Kaj jenaj signoj sekvos la kredantojn: en mia nomo ili elpelos demonojn; ili parolos per lingvoj; 18 ili prenos en manojn serpentojn, kaj se ili trinkos ion mortigan, шi neniel difektos ilin; sur malsanulojn ili metos la manojn, kaj ili saniшos.

19 Tiam la Sinjoro Jesuo, post kiam li parolis al ili, estis ricevita supren en la жielon, kaj sidiшis dekstre de Dio. 20 Kaj elirinte, ili predikis жie, kaj la Sinjoro laboris kun ili kaj fortikigis la vorton per la signoj, kiuj sekvis. Amen.