LA PREDIKANTO

Жapitro 1

1 Vortoj de la Predikanto, filo de David, reшo en Jerusalem.

2 Vantaјo de vantaјoj, diris la Predikanto; vantaјo de vantaјoj, жio estas vantaјo. 3 Kian profiton havas la homo de жiuj siaj laboroj, kiujn li laboras sub la suno? 4 Generacio foriras kaj generacio venas, kaj la tero restas eterne. 5 Leviшas la suno kaj subiras la suno, kaj al sia loko шi rapidas, kaj tie шi leviшas. 6 Iras al sudo kaj reiras al nordo, turniшas, turniшas en sia irado la vento, kaj al siaj rondoj revenas la vento. 7 Жiuj riveroj iras al la maro, sed la maro ne pleniшas; al la loko, al kiu la riveroj alfluas, ili alfluas жiam denove. 8 Жiuj aferoj estas lacigaj, ne povas homo tion eldiri; ne satiшas la okulo de vidado, kaj ne pleniшas la orelo de aэdado. 9 Kio estis, tio estos; kaj kio estis farata, tio estos farata; kaj ekzistas nenio nova sub la suno. 10 Ekzistas io, pri kio oni diras: Vidu, жi tio estas nova; sed шi estis jam en la eterna tempo, kiu estis antaэ ni. 11 Ne restis memoro pri la antaэuloj; kaj ankaэ pri la posteuloj, kiuj estos, ne restos memoro жe tiuj, kiuj estos poste.

12 Mi, Predikanto, estis reшo super Izrael en Jerusalem. 13 Kaj mi decidis en mia koro esplori kaj ekzameni per la saшo жion, kio fariшas sub la жielo: жi tiun malfacilan okupon Dio donis al la homidoj, por ke ili turmentiшu per шi. 14 Mi vidis жiujn aferojn, kiuj fariшas sub la suno; kaj jen, жio estas vantaјo kaj entreprenoj ventaj. 15 Kurbigitan oni ne povas rerektigi, kaj mankantan oni ne povas kalkuli. 16 Mi meditis kun mia koro tiele: Jen mi kreskigis kaj multigis en mi sciencon pli ol жiuj, kiuj estis antaэ mi en Jerusalem; kaj mia koro penetris multon da saшo kaj scio. 17 Sed kiam mi dediжis mian koron, por ekkoni la saшecon kaj ekkoni la malsaшecon kaj sensencecon, mi eksciis, ke ankaэ жi tio estas ventaјo. 18 Жar жe multe da saшeco estas multe da zorgemeco; kaj, kiu plimultigas siajn sciojn, tiu plimultigas siajn dolorojn.

Жapitro 2

1 Mi diris en mia koro: Lasu, mi elprovos vin per шojo, kaj vi шuu bonon; sed jen ankaэ жi tio estas vantaјo. 2 Pri la rido mi diris: Шi estas sensencaјo! kaj pri la шojo: Kion шi havigas? 3 Mi serжis en mia koro, kiel plezurigi mian korpon per vino, kaj, dum mia koro min gvidas per saшeco, sekvi ankaэ malsaшecon, шis mi ekvidos, kio estas bona por la homidoj, kion ili povus fari sub la жielo en la kalkulitaj tagoj de sia vivo. 4 Mi entreprenis grandajn farojn: mi konstruis al mi domojn, mi plantis al mi vinberejojn; 5 mi aranшis al mi шardenojn kaj arbaretojn, kaj plantis en ili жiafruktajn arbojn; 6 mi aranшis al mi akvujojn, por akvumi el ili arbaretojn, kiuj kreskigas arbojn; 7 mi akiris al mi sklavojn kaj sklavinojn, kaj domanojn mi havis; ankaэ da bruto granda kaj malgranda mi havis pli multe, ol жiuj, kiuj estis antaэ mi en Jerusalem; 8 mi kolektis al mi ankaэ arшenton kaj oron, kaj juvelojn de reшoj kaj landoj; mi havigis al mi kantistojn kaj kantistinojn, kaj plezurojn de homidoj, kaj multajn amantinojn. 9 Kaj mi pligrandigis kaj plimultigis жion pli ol жiuj, kiuj estis antaэ mi en Jerusalem, kaj mia saшeco restis kun mi. 10 Kaj жion, kion postulis miaj okuloj, mi ne rifuzis al ili; mi fortenis mian koron de nenia шojo, жar mia koro шojis pri жiuj miaj laboroj; kaj жi tio estis mia rekompenco por жiuj miaj laboroj. 11 Kaj mi ekrigardis жiujn farojn, kiujn faris miaj manoj, kaj жiujn laborojn, kiujn mi plenumis, por fari ilin: kaj jen, жio estas vantaјo kaj ventaјo, kaj nenia profito estas de ili sub la suno.

12 Kaj mi turnis min, por rigardi saшecon kaj malsaшecon kaj sensencecon; жar kion povas fari homo, venonta post reшo, en komparo kun tio, kion tiu jam antaэ longe faris? 13 Kaj mi vidis, ke havas superecon la saшeco antaэ la malsaшeco, kiel havas superecon lumo antaэ mallumo. 14 La saшulo havas siajn okulojn en la kapo, kaj la malsaшulo iras en mallumo; sed mi ankaэ eksciis, ke unu sorto atingas ilin жiujn. 15 Kaj mi diris en mia koro: Ankaэ min atingos tia sama sorto, kiel la malsaшulon; por kio do mi estis pli saшa? Kaj mi diris en mia koro, ke ankaэ жi tio estas vantaјo. 16 Жar pri la saшulo ne restos memoro eterne tiel same, kiel pri la malsaшulo; en la tempoj estontaj жio estos forgesita. Kaj ho ve, mortas saшulo egale kiel malsaшulo! 17 Kaj mi ekmalamis la vivon; жar abomenindaj estas por mi la faroj, kiuj fariшas sub la suno, жar жio estas vantaјo kaj ventaјo.

18 Kaj mi ekmalamis жiun laboron, kiun mi laboris sub la suno; жar mi devos lasi шin al homo, kiu estos post mi. 19 Kaj kiu scias, жu estos saшa aэ malsaшa tiu, kiu ekposedos mian tutan laboron, pri kiu mi penis kaj streжis mian saшon sub la suno? Ankaэ жi tio estas vantaјo. 20 Kaj mi decidis, ke mia koro atendu nenion de la tuta laboro, kiun mi laboris sub la suno. 21 Жar ofte oni vidas homon, kiu laboras en saшo, scienco, kaj talento, kaj li devas fordoni sian akiron al homo, kiu ne laboris por шi; жi tio ankaэ estas vantaјo kaj granda malbono. 22 Kaj kio restas al la homo de lia tuta laborado kaj de la zorgoj de lia koro, kion li laboras sub la suno? 23 Жar жiuj liaj tagoj estas suferoj, kaj liaj okupoj estas maltrankvileco; eж en la nokto ne trankviliшas lia koro; ankaэ жi tio estas vantaјo.

24 Ne ekzistas alia bono por la homo, krom manшi kaj trinki kaj igi sian animon шui plezuron de lia laborado; ankaэ pri жi tio mi vidis, ke шi estas de la mano de Dio. 25 Жar kiu povas manшi, kaj kiu povas шui, sen Li? 26 Жar al homo, kiu agas bone antaэ Li, Li donas saшon kaj scion kaj шojon, kaj al la pekulo Li donas la zorgemecon amasigi kaj kolekti, por poste transdoni al tiu, kiu agas bone antaэ Dio; kaj жi tio estas vantaјo kaj ventaјo.

Жapitro 3

1 Por жio estas sezono, kaj tempo difinita estas por жiu afero sub la suno; 2 estas tempo por naskiшi, kaj tempo por morti; estas tempo por planti, kaj tempo por elюiri la plantitaјon; 3 estas tempo por mortigi, kaj tempo por kuraci; estas tempo por detrui, kaj tempo por konstrui; 4 estas tempo por plori, kaj tempo por ridi; estas tempo por шemi, kaj tempo por danci; 5 estas tempo por disјeti юtonojn, kaj tempo por kolekti юtonojn; estas tempo por жirkaэbraki, kaj tempo por foriri de жirkaэbrakado; 6 estas tempo por serжi, kaj tempo por perdi; estas tempo por konservi, kaj tempo por forјeti; 7 estas tempo por disюiri, kaj tempo por kunkudri; estas tempo por silenti, kaj tempo por paroli; 8 estas tempo por ami, kaj tempo por malami; estas tempo por milito, kaj tempo por paco. 9 Kian profiton havas faranto de tio, kion li laboras? 10 Mi vidis la penemecon, kiun Dio donis al la homidoj, por ke ili turmentiшu per шi. 11 Жion Li kreis bela шiatempe; kaj scion pri la mondo Li enmetis en ilian koron, sed tiel, ke homo ne povas kompreni la farojn, kiujn faris Dio de la komenco шis la fino. 12 Mi scias, ke ekzistas nenia bono por ili, krom шoji kaj fari bonon en sia vivo. 13 Kaj se homo manшas kaj trinkas kaj шuas bonon de sia tuta laborado, tio estas dono de Dio. 14 Mi scias, ke жio, kion faras Dio, restas eterne; al шi oni nenion povas aldoni, kaj de шi oni nenion povas depreni; kaj Dio tion faris, ke oni Lin timu. 15 Kio fariшis, tio ekzistas de longe; kaj kio estas fariшonta, tio antaэ longe jam estis, kaj Dio revokas pasintaјon.

16 Ankoraэ mi vidis sub la suno: en la loko de juшo, ke tie estas maljusteco; en la loko de vero, ke tie estas malico. 17 Mi diris en mia koro: Piulon kaj malpiulon juшos Dio; жar estas tempo por жiu afero, kaj por жio, kio fariшas tie. 18 Mi diris en mia koro: Жi tio estas pri la homidoj, ke Dio ilin elprovu, kaj ke ili vidu, ke ili estas bruto per si mem. 19 Жar la sorto de homidoj kaj la sorto de bruto estas sorto egala: kiel жi tiuj mortas, tiel mortas ankaэ tiuj, kaj sama spirito estas en жiuj; kaj supereco de homo kontraэ bruto ne ekzistas, жar жio estas vantaјo. 20 Жiuj iras al unu loko: жiuj fariшis el polvo, kaj жiuj refariшos polvo. 21 Kiu scias, жu la spirito de homidoj leviшas supren, kaj жu la spirito de bruto malleviшas malsupren en la teron? 22 Kaj mi ekvidis, ke ekzistas nenio pli bona, ol ke homo шuu plezuron de siaj faroj, жar tia estas lia sorto; жar kiu alkondukos lin, por vidi, kio estas post li?

Жapitro 4

1 Kaj mi returniшis, kaj mi vidis жiujn premojn, kiuj estas farataj sub la suno: kaj jen estas larmoj de prematoj, kaj ne ekzistas por ili konsolanto; kaj perforteco de la mano de iliaj premantoj, kaj ne ekzistas por ili konsolanto. 2 Kaj mi trovis, ke la mortintoj, kiuj jam antaэ longe mortis, estas pli feliжaj ol la vivantoj, kiuj vivas шis nun; 3 kaj pli feliжa ol ili ambaэ estas tiu, kiu шis nun ne ekzistis, kiu ne vidis la malbonajn farojn, kiuj estas farataj sub la suno.

4 Mi vidis ankaэ, ke жia laboro kaj жia lerteco en la faroj estas nur konkurado de unu kontraэ alia; kaj ankaэ жi tio estas vantaјo kaj ventaјo. 5 Malsaшulo kunmetas siajn manojn, kaj formanшas sian korpon. 6 Pli bona estas plenmano da trankvilanimeco, ol ambaэmano da penado kaj ventaјo.

7 Kaj denove mi turniшis, kaj vidis vantaјon sub la suno: 8 jen estas solulo, kaj neniun alian li havas; nek filon nek fraton li havas; kaj tamen ne havas finon lia laborado, kaj lia okulo ne povas satiшi de riжeco; por kiu do mi laboras kaj senigas mian animon de шuado? Жi tio ankaэ estas vantaјo kaj malbona afero. 9 Pli bone estas al du ol al unu, жar ili havas bonan rekompencon por sia laborado. 10 Жar se ili falos, unu levos la alian; sed ve al solulo, se li falos, kaj se ne estas alia, kiu lin levus. 11 Ankaэ se du kuюiшas, estas al ili varme; sed unu--kiel li varmiшos? 12 Kaj se iu montros sin pli forta kontraэ unu, tiam ambaэ kontraэstaros lin; eж fadeno triopigita ne baldaэ disюiriшos.

13 Pli bona estas knabo malriжa sed saшa, ol reшo maljuna sed malsaшa, kiu jam ne povas akiri scion. 14 Iu el malliberejo eliris, kaj fariшis reшo; alia por reшeco naskiшis, kaj tamen estas malriжa. 15 Mi vidis, ke жiu vivanto iras sub la suno kun la junulo: шi estas la alia, kiu okupos lian lokon. 16 Senfina estas la popolo, antaэ kiu li estis, kaj tamen la posteuloj ne шojos pri li; ankaэ жi tio estas vantaјo kaj ventaјo.

Жapitro 5

1 Gardu vian piedon, kiam vi iros en la domon de Dio, kaj estu preta pli por aэskultado, ol por oferdonado de malsaшuloj; жar ili ne scias, ke ili agas malbone. 2 Ne rapidu kun via buюo, kaj via koro ne rapidu elparoli vorton antaэ Dio, жar Dio estas en la жielo, kaj vi estas sur la tero; tial malmultaj estu viaj vortoj. 3 Жar sonшo prezentiшas per multe da agado, kaj parolo de malsaшulo konsistas el multe da vortoj. 4 Kiam vi faros promeson al Dio, ne prokrastu шin plenumi; жar malagrablaj al Li estas malsaшuloj: kion vi promesis, tion plenumu. 5 Pli bone estas, ke vi ne faru promeson, ol fari promeson kaj ne plenumi. 6 Ne permesu al via buюo pekigi vian korpon, kaj ne diru al la sendito de Dio, ke шi estas eraro; kial fari, ke Dio koleru pro via parolo, kaj ke Li detruu la faron de viaj manoj? 7 Жe multo da sonшoj kaj vantaјoj estas ankaэ multe da vortoj; sed vi timu Dion.

8 Se premadon de malriжulo kaj rompadon de justeco kaj honesteco vi vidas en lando, ne miru; жar pli alta kontrolas pli altan, kaj plej altaj ilin kontrolas. 9 Kaj superecon en жio havas tiu lando, en kiu la reшo servas al la tero.

10 Kiu amas monon, tiu ne satiшos per mono; kaj kiu amas riжecon, al tiu шi ne donos utilon: ankaэ жi tio estas vantaјo. 11 Ju pli estas da havo, des pli multaj estas шiaj konsumantoj; kaj kian profiton havas шia mastro, krom vidi шin per siaj okuloj? 12 Dolжa estas la dormo de laboranto, жu li manшas malmulte aэ multe; sed trosateco ne lasas la riжulon dormi.

13 Turmentan malbonon mi vidis sub la suno: riжecon konservatan por la malutilo de шia propra mastro. 14 Kaj pereas жi tiu riжeco en malfavoraj cirkonstancoj; naskiшas filo, kaj li nenion havas en la mano. 15 Kiel li eliris el la ventro de sia patrino, tiel nuda li foriras, kiel li venis; kaj nenion li elportas el sia laboro, kion li povus porti en la mano. 16 Kaj жi tio estas turmenta doloro, ke kiel li venis, tiel li foriras; kian do profiton li havas de tio, ke li laboras por la vento? 17 Kaj жiujn siajn tagojn li konsumis en mallumo, en multe da ekscitiшo, en malsano kaj malagrablaјoj!

18 Jen, kion mi vidis: ke estas bone kaj bele manшi kaj trinki kaj шui plezurojn de жiuj siaj laboroj, kiujn homo laboras sub la suno dum la tagoj de sia vivo, kiujn donis al li Dio; жar tio estas lia apartenaјo. 19 Kaj se al iu homo Dio donis riжecon kaj havon, kaj donis al li la povon konsumi ilin kaj preni sian parton kaj шui plezuron de siaj laboroj, жi tio estas dono de Dio. 20 Жar ne longe li memoros la tagojn de sia vivo; Dio donas al li шojon de lia koro.

Жapitro 6

1 Ekzistas malbono, kiun mi vidis sub la suno, kaj granda шi estas por la homo: 2 se al iu homo Dio donas riжecon kaj havon kaj honoron, kaj al lia animo mankas nenio, kion ajn li dezirus, sed Dio ne donas al li la povon konsumi шin, nur fremda homo шin konsumas--жi tio estas vantaјo kaj malfacila doloro. 3 Se iu homo naskigus cent infanojn kaj vivus multajn jarojn kaj atingus profundan aшon, sed lia animo ne шuus sate la havon, kaj eж bonan enterigon li ne havus--tiam mi dirus: Pli feliжa ol li estas abortito. 4 Жar жi tiu vante venis kaj en mallumon foriris, kaj en mallumo kaюiшos lia nomo. 5 Eж la sunon li ne vidis kaj ne konis--al li estas pli trankvile ol al tiu. 6 Kaj se tiu homo vivus du mil jarojn kaj la bonon ne шuus, жu ne al unu loko жiuj iros? 7 Жiuj laboroj de homo estas por lia buюo, kaj tamen lia animo ne estas satigebla. 8 Kaj kian superecon havas la saшulo antaэ malsaшulo, la inteligenta malriжulo antaэ aliaj vivaj estaјoj? 9 Pli bone estas vidi per la okuloj, ol imagi en la animo; ankaэ жi tio estas vantaјo kaj ventaјo.

10 Kio ajn ekzistas, tio de longe havas nomon; kaj estas sciate, kia estas la homo, kaj ke li ne povas juшe batali kun Tiu, kiu estas pli forta ol li. 11 Жar ekzistas multe da aferoj, kiuj plimultigas la vantaјon; kian do superecon havas la homo? 12 Жar kiu scias, kio estas bona por la homo dum la tagoj de lia vanta vivo, kiun li pasigas kiel ombro? kaj kiu diros al la homo, kio estos post li sub la suno?

Жapitro 7

1 Pli bona estas bona nomo, ol bona oleo; kaj la tago de la morto estas pli bona, ol la tago de la naskiшo. 2 Pli bone estas iri en domon de funebro, ol iri en domon de festenado; жar morto estas la fino de жiu homo, kaj la vivanto notos жi tion en sia koro. 3 Pli bona estas plendo, ol rido; жar жe malшojo de la vizaшo pliboniшas la koro. 4 La koro de saшuloj estas en domo de funebro, kaj la koro de malsaшuloj en domo de шojo. 5 Pli bone estas aэskulti riproжon de saшulo, ol aэskulti kanton de malsaшuloj. 6 Жar simila al la kraketado de dornoj sub poto estas la ridado de la malsaшuloj; kaj vantaјo шi estas. 7 Жar perforteco forprenas la saшon de saшulo, kaj la prudenton malbonigas donaco. 8 La fino de afero estas pli bona, ol шia komenco; pacienculo estas pli bona, ol malhumilulo. 9 Ne rapidu koleri en via spirito; жar koleremeco loшas en la brusto de malsaшuloj. 10 Ne diru: Kial la antaэaj tagoj estis pli bonaj, ol la nunaj? жar ne el saшeco vi жi tion demandus. 11 Bona estas saшeco kune kun hereda havo, kaj шi estas profita al tiuj, kiuj vidas la sunon. 12 Жar la saшeco estas юirmo tiel same, kiel mono estas юirmo; sed la supereco de scienco konsistas en tio, ke la saшeco donas vivon al sia posedanto. 13 Rigardu la faron de Dio; жar kiu povas tion rektigi, kion Li kurbigis? 14 En la tago de bonstato uzu la bonstaton, kaj en la tago de malfeliжo atendu: жi tion kaj tion aranшis Dio, por ke la homo nenion komprenu post Li.

15 Жion tion mi vidis en miaj vantaj tagoj: okazas, ke virtulo pereas жe sia virteco, kaj okazas, ke malvirtulo longe vivas жe sia malvirteco. 16 Ne estu tro virta, kaj ne rezonu tro multe: kial vi devas vin konfuzi? 17 Ne malvirtu tro multe, kaj ne estu senprudenta: kial vi devas morti ne en via tempo? 18 Bone estas, se vi tenos vin je unu afero kaj ankaэ de alia afero vi ne forprenos vian manon; жar tiu, kiu timas Dion, penas plaжi al жiuj.

19 La saшeco faras la saшulon pli forta, ol dek potenculoj en la urbo. 20 Жar ne ekzistas sur la tero virtulo, kiu farus nur bonon kaj ne pekus. 21 Ne жiujn vortojn, kiujn oni diras, atentu en via koro, por ke vi ne aэdu vian sklavon malbenanta vin: 22 жar multajn fojojn konsciis via koro, ke ankaэ vi malbenis aliajn.

23 Жion жi tion mi provis per mia saшo; mi diris al mi: Mi akiru saшon; tamen шi estas malproksima de mi. 24 Kio estas malproksima kaj tre profunda, kiu tion komprenos? 25 Mi turnis min kun mia koro, por ekkoni, esplori, kaj traserжi saшecon kaj prudenton, kaj ekscii, ke la malvirteco estas malsaшeco kaj ke la senscieco estas sensenca. 26 Kaj mi trovas, ke pli malbona ol la morto estas la virino, kiu estas kaptilo, kaj kies koro estas reto, kaj kies manoj estas katenoj; tiu, kiu plaжas al Dio, sin savos de юi, sed pekulo estos kaptita de юi. 27 Jen, kion mi trovis, diris la Predikanto: oni devas kunigi unu fakton kun alia, por veni al konkludo. 28 Jen, kion ankoraэ serжis mia animo kaj ne trovis: viron unu inter mil mi trovis, sed virinon inter жiuj mi tute ne trovis. 29 Nur жi tion mi trovis, ke Dio kreis la homon virtema; sed la homoj fordonis sin al multaj artifikoj.

Жapitro 8

1 Kiu estas simila al saшulo? kaj kiu komprenas la sencon de la aferoj? Saшeco de homo lumigas lian vizaшon, kaj la maldelikateco de lia vizaшo юanшiшas. 2 Mi diras: La reшan ordonon plenumu, pro la јuro farita antaэ Dio. 3 Ne rapidu foriri de antaэ li, kaj ne estu persistema en malbona afero; жar жion, kion li volos, li povos fari. 4 Жar la vorto de reшo estas potenca; kaj kiu povas diri al li: Kion vi faras? 5 Kiu plenumas la ordonon, tiu spertos nenion malbonan; tempon kaj manieron de agado scias la koro de saшulo. 6 Жar por жiu afero estas шia tempo kaj шia maniero; kaj granda estas por la homo la malbono de tio, 7 ke li ne scias, kio estos; жar kiu diros al vi, kiel estos? 8 Neniu homo povas regi la venton kaj reteni la venton, neniu povas regi la tagon de la morto; ne ekzistas forpermeso en tiu milito, kaj malvirteco ne savas sian faranton. 9 Жion жi tion mi vidis, kaj mi atentis жiun aferon, kiu estas farata sub la suno, kaj tiun tempon, en kiu homo regas homon al lia malbono.

10 Kaj ankaэ mi vidis, ke oni enterigis malvirtulojn, kiuj venadis kaj eliradis el la sankta loko, kaj kiuj estis forgesitaj en la urbo, kie ili tiel agis; kaj жi tio ankaэ estas vantaјo. 11 Жar ne baldaэ estas farata juшo kontraэ malbonaj faroj, tial plene kuraшas la koro de homidoj fari malbonon. 12 Kvankam pekulo faras malbonon cent fojojn, kaj Dio estas pacienca al li, tamen mi scias, ke estos bone al tiuj, kiuj timas Dion, kiuj respektas Lin. 13 Kaj ne estos bone al malvirtulo, kaj ne tenos sin longe, simile al ombro, tiu, kiu ne timas Dion. 14 Ekzistas vantaјo, kiu fariшas sur la tero: ekzistas virtuloj, al kiuj fariшas tio sama, kio fariшas al malvirtuloj; kaj ekzistas malvirtuloj, al kiuj fariшas tio sama, kio al la virtuloj; kaj mi diris al mi, ke ankaэ жi tio estas vantaјo. 15 Kaj mi eklaэdis la gajecon, жar ne ekzistas io pli bona por homo sub la suno, ol manшi, trinki, kaj gaji, kaj ke жi tio akompanu lin en liaj laboroj en la tagoj de lia vivo, kiujn donis al li Dio sub la suno.

16 Kiam mi direktis mian koron, por ekkoni saшecon, kaj por жirkaэrigardi la aferojn, kiuj estas farataj sur la tero tiamaniere, ke nek tage nek nokte homo vidas dormon sur siaj okuloj; kaj kiam mi rigardis жiujn farojn de Dio: 17 tiam mi trovis, ke homo ne povas kompreni la aferojn, kiuj fariшas sub la suno; kiom ajn la homo penus esplori, li ne komprenos; kaj se eж saшulo diras, ke li scias, li tamen ne povas kompreni.

Жapitro 9

1 Al жio жi tio mi direktis mian koron, por esplori жion жi tion, ke la virtuloj kaj saшuloj kaj iliaj faroj estas en la mano de Dio; kaj nek amon nek malamon scias la homo, kaj nenion, kio lin atendas. 2 Al жiuj estas la sama sorto: al la virtulo kaj al la malvirtulo, al la bona kaj pura kaj al la malpura, al la oferfaranto kaj al tiu, kiu ne oferfaras, al la bonulo kaj al la pekulo, al la јuranto kaj al tiu, kiu timas јuron. 3 Жi tio estas malbona en жio, kio fariшas sub la suno, ke la sama sorto ekzistas por жiuj, kaj la koro de la homidoj estas plena de malbono, kaj sensencaјo estas en ilia koro dum ilia vivado, kaj poste ili transiras al la mortintoj. 4 Жar kiu troviшas inter la vivuloj, tiu havas ankoraэ esperon; жar eж al hundo vivanta estas pli bone, ol al leono mortinta. 5 Жar la vivantoj scias, ke ili mortos; kaj la mortintoj scias nenion, kaj por ili jam ne ekzistas rekompenco, жar la memoro pri ili estas forgesita. 6 Kaj ilia amo, kaj ilia malamo, kaj ilia јaluzo jam de longe malaperis; kaj jam por neniam ili havas partoprenon en io, kio fariшas sub la suno.

7 Iru, manшu шoje vian panon, kaj trinku kun gaja koro vian vinon, se Dio favoris viajn aferojn. 8 En жiu tempo viaj vestoj estu blankaj, kaj oleo ne manku sur via kapo. 9 Шuu la vivon kun la edzino, kiun vi amas en la tempo de via tuta vanta vivo, kaj kiun Dio donis al vi por жiuj viaj vantaj tagoj; жar жi tio estas via apartenaјo en via vivo, kaj en viaj laboroj, kiujn vi laboris sub la suno. 10 Kion ajn via mano povas fari laэ via forto, tion faru; жar ekzistas nek faro, nek kalkulo, nek scio, nek saшo, en Юeol, kien vi iros.

11 Aliflanke mi vidis sub la suno, ke ne de la rapiduloj dependas la kuro, ne de la fortuloj dependas la milito, kaj ne la saшuloj havas panon, kaj ne la talentuloj havas riжecon, kaj ne la kompetentuloj trovas aprobon; nur de la tempo kaj okazo ili жiuj dependas. 12 Жar eж ne scias la homo sian sorton; kiel fiюoj, kaptitaj en pereigan reton, kaj kiel birdoj, implikiшintaj en kaptilon, tiel kaptiшas la homoj en tempo malbona, kiam шi atakas ilin neatendite.

13 Ankaэ jenan saшaјon mi vidis sub la suno, kaj шi юajnis al mi granda: 14 estis urbo malgranda, kaj malmulte da homoj шi havis; venis al шi granda reшo, kaj sieшis шin, kaj konstruis жirkaэ шi grandajn sieшajn fortikaјojn; 15 sed troviшis en шi homo malriжa sed saшa, kaj li savis la urbon per sia saшeco; tamen neniu rememoris tiun malriжan homon. 16 Kaj mi diris: Pli bona estas saшo ol forto, tamen la saшo de malriжulo estas malrespektata, kaj liaj vortoj ne estas aэdataj.

17 La vortoj de saшuloj, trankvile aэskultitaj, estas pli bonaj ol la kriado de reganto inter malsaшuloj. 18 Pli bona estas saшo, ol militaj instrumentoj; kaj unu pekulo pereigas multe da bono.

Жapitro 10

1 Venenaj muюoj putrigas kaj haladzigas la oleon de parfumisto; pli юatata ol saшo kaj honoro ofte estas malgranda malsaшaјo. 2 La koro de saшulo estas жe lia dekstra flanko, kaj la koro de malsaшulo жe lia maldekstra. 3 Kaj eж en la vojo, laэ kiu iras malsaшulo, mankas al li saшo, kaj al жiu li diras, ke li estas malsaшulo. 4 Se atakos vin kolero de reganto, ne forlasu vian lokon, жar mildeco pardonigas eж grandajn krimojn. 5 Ekzistas malbono, kiun mi vidis sub la suno; шi estas kvazaэ eraro, venanta de la reganto: 6 senscieco estas metata tre alte, kaj la riжuloj sidas malalte. 7 Mi vidis sklavojn sur жevaloj, kaj princojn, irantajn piede, kiel sklavoj. 8 Kiu fosas kavon, tiu falos en шin; kaj kiu detruas muron, tiun mordos serpento. 9 Kiu transmovas юtonojn, tiu faras al si difekton per streжo; kaj kiu hakas lignon, tiu sin vundas per шi. 10 Se malakriшis la hakilo, kaj oni ne akrigas la tranжan flankon, oni devas streжi la fortojn; kaj la жefaјo estas prepari жion saшe. 11 Se mordis la serpento sen kuracparolo, tiam jam ne utilas kuracparolanto. 12 Vortoj el buюo de saшulo estas agrablaj, sed la buюo de malsaшulo lin mem pereigas. 13 La komenco de la parolo de lia buюo estas malsaшaјo, kaj la fino de lia parolo estas abomeninda sensencaјo. 14 Malsaшulo multe parolas, kvankam homo ne scias, kio estos; kaj kio estos post li? kiu жi tion diros al li? 15 Penado de malsaшuloj lacigas жiun, kiu ne scias eж la vojon al la urbo. 16 Ve al vi, ho lando, se via reшo estas infano kaj viaj princoj manшas frue! 17 Feliжa vi estas, ho lando, se via reшo estas de nobla deveno kaj viaj princoj manшas en шusta tempo, por fortiшi, ne por festeni! 18 De mallaboremeco falos la plafono; kaj, se oni mallevas la manojn, tramalsekiшas la domo. 19 Por plezuro oni aranшas festenojn, kaj vino gajigas la vivon, kaj mono respondas por жio. 20 Eж en viaj pensoj ne malbenu la reшon, kaj en via dormoжambro ne malbenu riжulon; жar birdo жiela transportos vian voжon, kaj flugila estaјo eldiros vian parolon.

Жapitro 11

1 Elsendu vian panon sur la akvon; жar post longa tempo vi шin retrovos. 2 Donu parton al sep, kaj eж al ok, жar vi ne scias, жu ne estos malfeliжo sur la tero. 3 Kiam la nuboj pleniшos, ili verюos pluvon sur la teron, kaj se falos arbo suden aэ norden, шi tie restos, kien шi falis. 4 Kiu observas la venton, tiu ne semos; kaj kiu rigardas la nubojn, tiu ne rikoltos. 5 Kiel vi ne scias, kian vojon iros la vento, kaj kiel formiшas la ostoj en la ventro de gravedulino, tiel vi ne povas scii la faron de Dio, kiu жion faras. 6 Matene semu vian semon, kaj vespere via mano ne ripozu; жar vi ne scias, жu tio aэ alio estos pli шusta, aэ жu ambaэ egale estos bonaj. 7 Agrabla estas la lumo, kaj bone estas al la okuloj vidi la sunon. 8 Жar se eж multajn jarojn homo vivus, li шoju en ili жiuj; kaj li memoru pri la tagoj mallumaj, жar estos multe da ili; жio, kio venos, estas vantaјo.

9 Шoju, junulo, en via infaneco; kaj via koro шuu plezuron en la tagoj de via juneco, kaj iru, kien kondukas vin via koro kaj kien rigardas viaj okuloj; sed sciu, ke pri жio жi tio Dio venigos vin al juшo. 10 Tial forpelu malшojon de via koro, kaj forigu malagrablaјon de via korpo; жar la infaneco kaj la juneco estas vantaјo.

Жapitro 12

1 Kaj memoru vian Kreinton en la tagoj de via juneco, dum ankoraэ ne venis la tagoj de malbono, kaj ne venis la jaroj, pri kiuj vi diros: Mi ne havas plezuron de ili; 2 dum ne mallumiшis la suno, la lumo, la luno, kaj la steloj, kaj ne revenis nuboj post la pluvo; 3 en la tago, kiam ektremos la gardantoj de la domo, kaj malfortiшos la militantoj, kaj жesos mueli la muelantinoj, жar estos malmulte da ili, kaj senvidiшos la rigardantinoj tra la fenestroj; 4 kaj fermitaj estos la pordoj al la strato, kiam eksilentos la sonado de la muelюtono; kaj homo leviшados laэ la krio de birdo, kaj mallaэtiшos la sonoj de kantoj; 5 kaj altaјojn ili ektimos, kaj sur la vojo aperos teruroj, kaj ekfloros la migdalarbo, kaj peziшos la lokusto, kaj malaperos deziro: tiam homo foriros en sian eternan domon, kaj sur la strato marюos plorantoj; 6 шis disюiriшos la arшenta жeneto, rompiшos la ora lampeto, rompiшos la kruжo жe la fonto, kaj falos la rado en la puton; 7 kaj la polvo refariшos tero, kiel шi estis, kaj la spirito reiros al Dio, kiu шin donis. 8 Vantaјo de vantaјoj, diris la Predikanto; жio estas vantaјo.

9 Krom tio, ke la Predikanto estis saшulo, li ankoraэ instruis scion al la popolo; li жion pesis, esploris, kaj verkis multe da sentencoj. 10 Penis la Predikanto trovi agrablajn parolojn, kaj li skribis шuste vortojn de vero.

11 La paroloj de saшuloj estas kiel akraj pintoj, kaj kiel enbatitaj najloj estas la vortoj de publikaj parolistoj; ili estas donitaj de unu paюtisto. 12 Kaj krom tio, mia filo, akceptu mian instruon, ke se oni volus verki multajn librojn, ne estus fino, kaj multe legi lacigas la korpon.

13 Ni aэskultu la finon de жio: timu Dion, kaj plenumu Liajn ordonojn, жar жi tio estas жio por la homo. 14 Жar жiun faron Dio venigos al juшo, eж жion kaюitan, жu шi estas bona aэ malbona.